– Takimi në Chicago –

Organizata “Care for Albania/ Kujdesu për Shqipërinë” në Chicago, SHBA, organizoi këto ditë një takim, që i kushtohej shenjtes shqiptare Nënë Tereza.

Në Mayslake Peabody Estate, në Oakbrook, në sallën e madhe, u mblodhën shumë shqiptaro-amerikanë, të ardhur nga të gjitha trojet shqiptare, nga diaspora e re dhe e vjetër, të rinj, fëmijë dhe të moshuar, të besimeve të ndryshme dhe të racave të ndryshme, amerikanë, ashtu siç përbashkonte Nënë Tereza.

 Presidentja e “Care for Albania/ Kujdesu për Shqipërinë”, Dr. Sonila Sejdaras, në fillim tha se në punën e tyre frymëzoheshin nga Nënë Tereza dhe donin të ecnin në gjurmët e saj dhe më pas vazhdoi për misionin e Nënë Terezës në Chicago, ku ajo vinte…

Eda Zhiti foli për shejtërimin e Nënë Terezës, kishte qenë në Vatikan në ditën e kanonizimit dhe është autore e një libri të kësaj ngjarje të madhe, të botuar në Itali.

Shkrimtari Visar Zhiti në fjalën e tij shtjelloi lidhjet e Nënë Terezës me shqiptarët dhe marrëdhëniet dramatike me Shqipërinë.

Kumtesat u mbajtën në gjuhën angleze dhe shqip.    

Takimin e drejtoi Taip Bes Hiri, ai tha se ishte andej nga vinte dhe Nënë Tereza, ndjehej bashkëqytetar i lumtur i saj.

Dy vogëlushe, Valentina  Gonxhe-Tereza Casacchia dhe Christine Prifti ishin të veshura si Nënë Tereza të vogla, njëra me kostumin popullor si në fëmininë e Nënë Terezës, kurse tjetra me të bardha si motër misionare dhe recituan vargje dhe thënie të sajat. 

Pianisti i ri, Leart Shabani, luajti në piano himnin “Porsi fleta e Ejllit t’Zotit” me muzikë të Lec Kurtit dhe fjalët të At’ Gjergj Fishtës dhe Ave Marian e Preludit nga Johann Sebastian Bach.

Ishte dita Kur Nënë Tereza ishte shpallur “Qytetare Nderi”, që vetëm 7 veta e kanë këtë titull në të gjithë historinë e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ndërsa në Shqipëri, në Katedralen e Shkrodrës lumturoheshin me Dekret të Papa Françeskut edhe dy martirë të tjerë shqiptarë, At Luigji Paliq dhe Dom Gjon Gazulli.     

Veprimtaria “Nënë Tereza – Ikona Globale e dhembshurisë dhe e shërbimit”, e organizuar nga “Care for Albania/ Kujdesu për Shqipërinë”, la mbresa të fuqishme në të pranishmit, pati jehonë ndër shqiptarë dhe amerikanë dhe dha mesazhe paqeje dhe përkushtimi, shpalosi vlera me kulturë dhe art të shqiptarëve në Chicago.

NËNË TEREZA NË CHICACO 

– Fjala në anglisht nga Dr. Sonila Sejdaras –

Presidente e organizatës “Care for Albania”

“Care for Albanaia”

What an honor, We gathered to celebrate not only the incredible legacy of Mother Teresa in our city but also the vital work we are doing through Care for Albania—a foundation that embodies her message of love and compassion.

Mother Teresa impact doesn’t come from grand gestures, but from the simple acts of love.

In her own words, “Not all of us can do great things. But we can do small things with great love.”

This resonates deeply with our mission at Care for Albania, where we focus on mental health needs within our communities, by taking small steps helping hundreds of individuals and inspiring thousands more.

Im proud to share some of our projects and their direct impact.

We have supported over 50 children on the autism spectrum with their dental care-most of them had never gone to the dentist due to Financial needs. Care for Albania brought their smiles back 🙂

In addition we helped financially to improve the infrastructure of two social services centers in Korca , the city where I was born and raised, to help the center better serve the community

One of the recent initiatives (2 years old), Each year in September we walk along with individuals and families affected by cancer. Focusing primates on their mental health needsWe were inspired to see the support so many Albanian youth, families and their children, and individuals diagnosed with cancer showing up and supporting our community in Chicago .

I believe it is our responsibility to increase awareness on these issues, to create safe spaces without fear of judgment and show up when they need us most. Just like the many examples of mother Teresa work.

Mother Teresa in Chicago 1980-1990’s

My portion of this event is to talk about Mother Teresa in Chicago. Her time in Chicago began in 1980 ( the year I was born, maybe as a birthday gift! had no idea she had lived & served in our city, in particular in “North Lawndale “ a neighborhood I’ve worked for several years as a psychologist

I privileged to say, I was walking the same footsteps of mother Teresa, in the very same neighborhood and possibly with the children of the people she helped in the 80’s. When the Sisters arrived in N Lawndale, they were determined to serve and spread love, but the environment was intimidating & harsh. The community was plagued by gang violence, shootings, and a pervasive sense of fear. Recognizing the difficulties they reached out to Mother Teresa, perhaps hoping she would suggest they relocate to a safer area.

However, Mother Teresa had a different plan. Instead of moving away, she decided to come to Chicago herself.Upon her arrival, Mother Teresa, didn’t shy away from the challenges of the neighborhood; instead, she actively engaged with the community. She went door to door, knocking on each one, introducing herself, and letting the residents know that the Sisters were there to help—bringing love, peace, and hope to a place that desperately needed it.

Imagine the shock and surprise of the people when they opened their doors to find this 5 foot tall woman, who had dedicated her life to serving the poorest of the poor, standing before them in the midst of their struggles. Her presence in Chicago was a testament to her commitment to serve those in need, regardless of the danger.

Mother Teresa’s actions inspired not only the Sisters but also countless others in the community and beyond. She taught them that real change comes from action, from stepping into the unknown, and from loving others without hesitation. Her legacy encourages us all to work tirelessly and to take initiative, reminding us that we should not wait for others to make a difference we must be the change we wish to see in the world.- ghandi

Here is the first time visiting to same place where Mother Teresa planted the sisters and served since 1980

Sister Bethel gardening…

The very same soup kitchen opened in 1980 and still contributing to feed thousands of hungry children and families.

Cruising with Mother Teresa

Mother Teresa didn’t call “Shotgun!”

But she ended up in the front seat of Mr. Ambuul’s van in 1983 looking for a place to live in Chicago.

After cruising a few tough neighborhoods around the city, Mother Teresa settled on a home in Pilsen, where sisters of the Missionaries of Charity still reside.

About 15 years later, Ambuul, before he retired from work he removed – the seat Mother Teresa sat in and carried it home.

In his own words

“It’s just a constant reminder of one of the greatest people on this planet,” And that we can all strive to be as god as that person and sit in that chair.”

Contribution of Mother Teresa in reducing gang and street violence

I also want to share another real story of mother Teresa impacting directly and people in our community.

Demetrius grew up in N-Lawndale, a neighborhood dominated by violence and gang activity, Ford’s life was the ring leader of 300 people.

“We were shooting from building to building.

Kids couldn’t go outside. I couldn’t even go out to the store without somebody going with me with two or three guns for protection,” Ford

However, the turning point in his life came during a meeting with Mother Teresa in the 1980s.

“Before Mother Teresa grabbed his hand, perhaps the most powerful thing Dimitri ever held was a gun”

Her compassion towards him offered a contrasting perspective to the life he was leading. This encounter not only inspired change within him but also the profound effect on he made in the community.

Ford’s life might have gone another direction had he not met Mother Teresa.

“I might be dead or locked up or doing some crazy s-,” he said.

The power of love and dedication in the face of adversity can inspire anyone to do good and uplift their communities, just as she did.

Thank you all for your presence today! A special thank you to the children in this room, our inspiring speakers, and the talented piano player for sharing such beautiful melodies with us. Remember, each of us has the power to make a difference. Tonight, all donations will go directly to supporting children in the city of Shkodra, Albania. Let’s come together to create a brighter future for them. Thank you once again—shume faleminderit!

Dr. Sadik Elshani

Foto: Edward Sulo/

Atmosferë skënderbegiane në Philadelphia – Një pjesë e rrugës Willits Road e merr emrin e nderit: Gjergj Kastrioti Skenderbeu.

Sot ishte një festë e madhe në Philadelphia, një pjesë e rrugës ku ndodhet godina e shoqatës u emërua me emrin e nderit: Gjergj Kastrioti Skënderbeu. Është ky kryqëzimi i dy rrugëve të gjëra e me mjaft trafik: Willits Road dhe Academy Road. Kur flitet për Skënderbeun, Heroin tonë Kombëtar, gjithmonë na vjen ndërmend bashkimi kombëtar, përpjekjet shekullore të popullit tonë për liri e pavarësi. Kështu ndodhi edhe sot në Philadelphia, sheshi përpara godinës së shoqatës dhe hapësirat përreth ishin mbushur plot me bashkatdhetarë të ardhur nga Philadelphia dhe rrethina e saj dhe nga Nju Xhersi e shtete të tjera të Amerikës. Mbretëronte një atmosferë ngazëllyese, jehonte kënga dhe vallja shqiptare. Ka kohë që kishim menduar e biseduar që një rrugë në Philadelphia të emërohej me emrin e kryetrimit tonë dhe ja, me restaurimin e godinës së re të shoqatës sikur u gjend edhe kjo pjesë e rrugës që denjësisht do ta mbante emrin, “Gjergj Kastrioti Skenderbeu”.

Me angazhimin e Kryesisë së shoqatës “Bijtë e shqipes” dhe posaçërisht sekretaresd së saj, zonjës Julida Cepele dhe zotit Michael Driscol, këshilltar i Këshillit Bashkiak të Philadelphias, kjo ëndërr e kahershme u bë realitet: Këshilli Bashkiak njëzërit e miraton kërkesën tonë.

Emërimi i një rruge me emrin e Skënderbeut në qytetin e Philadelphias, vendlindjes së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, është një nder i madh për të gjithë shqiptarët, sidomos për bashkësinë shqiptaro – amerikane të Philadelphias. Vizioni i Skënderbeut për liri e pavarësi u realizua në Philadelpphia më 4 korrik të vitit 1776 e më vonë, më 28 nëntor të vitit 1912 edhe në vendin e tij, Shqipërinë tonë. Emërimi i kësaj rruge në ditën e sotme është një dhuratë e bukur për të gjthë ne që së shpejti do ta festojmë 28 Nëntorin, Ditën eFlamurit, Ditën e Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë.

Përveç bashkatdhetarëve të shumtë në këtë ceremoni madhështore merrnin pjesë edhe: z. Michael Driscol, këshilltar i Këshillit Bashkiak të qytetit të Philadelphias, z.Patric Gallagher përfaqësuse i Dhomës së Përfaqësuesve të Shtetit të Pennsylvanias, z. Tom Forkin, kryeshef i zyrës së zotit Driscol, zonja Marjorie Caputo punonjëse e zyrës së z. Driscol, si dhe zonjusha Dzana Badnjeviq, Koordinatore e Eventeve në Zyrën e Përfaqësuesit të Qytetit.

Fjalën e rastit e mbajti kryetari i shoqatës, z. Dritan Matraku, i cili pasi i përshëndeti të pranishmit dhe të gjithë mysafirët, ndër të tjera thekësoi se, “sot është një ditë e madhe për të gjithë shqiptarinë. Një muaj më parë e përuruam godinën e re, ndërsa sot nderojmë një nga figurat më të mëdha të kombit tonë, Ballkanit dhe Evropës, që u bë simbol i përpjekjeve të popullit tonë për liri e pavarësi”. Ai pastaj falenderoi të gjithë ata që e bëbnë të mundur këtë ditë të madhe, sidomos këshilltarin Driscol, i cili punoi me përkushtim për përmbushjen e këtij projekti madhor.

Pastaj fjalën e mori gazetari, publicist e studiusi Virgjil Kule, autor i veprës serioze studimore, “Gjergj Kastrioti Skendertbeu – kryqtari i fundit”. Ai gjithashtu me plot argumente nguli këmbë se Skenderbeu është Heroi ynë Kobëtar dhe jo i ndonjë përkatësei fetare, siç mundohen ta paraqesin atë disa dashakeqës të popullit tonë. Luftërat dhe Epoka e ndritur e Skenderbeut ishin edhe themeli mbi të cilat u shpallë edhe pavarësia e Shqipërisë, duke u treguar fqinjëve tanë shovinistë se Shqipëria nuk ishte pjesë e Perandorisë Otomane, sepse shqiptarët gjate shekujve, sidomos në atë periudhë 25 vjecare të udhëhequr nga Skënderbeu, kishin luftuar kundër turqëve për liri e pavarësi. Bashkëshortja e z. Kule, zonja Mimoza Feraj e vlerësoi Skënderbeun si një diplomat të shkëlqyer. Ajo, nga përvoja e saj porosit diasporën që të jetë vetëm kombëtare e jo partiake, politike.

Zonja Julida Cepele për të pranishmit dhe sidomos për miqtë tanë amerikanë bëri një paraqitje të shkurtër për jetën dhe veprën e Skënderbeut, jehonën e tij në tërë botën liridashëse. Janë ngritur monumente e janë emëruar rrugë me emrin e Skënderbeut në të gjitha treëvat shqiptare dhe anekënd botës. “Identiteti kombëtar i shqiptarëve është trashëgimia e Skënderbeut”, thekësoi zonja Cepele.

Këshilltari Michel Driscol në fjalën e tij u shpreh: “Sot është një ditë e nrekullueshme për të gjithë ne. Kemi një simbol nga vendlindja juaj. këtë godinë” (godina e re e shoqatës). Pastaj ai tregoi se politikanët shumë rrallë pajtohen me n jëri – tjetrin, por kur ishte puna për emërimin e këtij segmenti të kësaj rruge me emrin e Gjergj Kastriotit Skenderbeut, të gjithë njëzërit e miratuan këtë propozim. Ai theksoi se emri i Heroit tonë Kombëtar, Gjergj (anglisht Xhorxh) është i njejtë me emrin e themeluesit të shtetit amerikan, Xhorxh (Uoshington). Ai nuk e la pa përmendur se, siç po flitet, edhe nëna e Xhorxh Uoshingtonit është shqiptare. Ai u kujtoi të pranishmëve se si trashëgimtar i emigrantëve të hershëm irlandezë është me rëndësi që ta ruajmë trashëgiminë tonë. “Sa herë që do të kalojë nëpër këtë rrugë, do ta kujtoj Skënderbeun”, e përfundoi fjalën e tij z. Driscol. Shoqata e nderoi zotin Driscol me Certifikatë Mirënjohjeje për angazhimin e tij për emërimin e rrugës me emrin e Skënderbeut si dhe për përkrahjen e tij të vazhdueshme të komunitetit tonë.

Zoti Gallagher e falenderoi z. Driscol për këtë angazhim të rëndësishëm dhe u shpreh se veprimtaria e sotme ia kujton atij fëmijërinë the trashëgiminë irlandeze. Përshëndetën edhe zonja Caputo dhe zoti Ferkin, të cilët shprehën kënaqësinë e tyre që ishin pjesë e kësaj veprimtarie madhështore.

Asnjë veprimtari për Skënderbeun në komunitetin tonë nuk mund të paramendohet pa praninë e aktorit tonë të madh, Xhevat Limani, i cili më mirë se çdo aktor tjetër e mishëron figurën e Skënderbeut, me pamjen, fizikun dhe zërin e tij kumbues. Edhe sot me interpretimin e tij të zjarrtë e me plot mjeshtëri artistike të fjalimit të Skënderbeut përpara shqiptarëve të tubuar në Krujë e entuziazmnoi, elektrizoi publikun – solli të gjallë Skënderbeun në mesin tonë. Jehonin me plot kumbim fjalët: “Kapedanë e ushtarë trima, stërnipër të tjeshtë të një race të vjetër e bujare”… Ky interpretim i tij i shkëlqyer u prit me shumë dashuri e duartrokitje të pandërprera. Shoqata “Bijtë e shqipes” e nderoi Xhevat Limanin më Certifikatë, Anëtar Nderi për ndihmesën e tij në ruajtjen dhe përhapjen e vlerave tona kombëtare.

Zoti Vlashi Fili, njëri nga themeluesjit e shoqatës dhe skretiri i saj për 20 vite u shpreh se, “jemi të gëzuar, krenaria jonë ndodhet në nivelin më të lartë, pranë shtëpisë me emrin domethënës, “BIjtë e shqipes”, ndodhet rruga me emrin e Skënderbeut. Tani këtu kemi një copë Shqipëri”. Poetja, Ariana Gaba, zotërinjtë Haki Çollaku e Bujar Çela kishin thurur ca vargje për këtë ditë madhështore. Ndërsa voglushja, Sara Çela, këndoi një këngë për gjuhën shqipe dhe krenarinë e të qenit shqiptar.

Tani erdhi edhe çasti i shumëpritur i zbulimit të tabelës me emrin e Gjergj Kastriot Skënderbeut. Skënderbeu (Xhevat Limani) hipur në kal u nis drejt shtyllës ku ishte vënë tabela të cilën e zbuluan z. Driscol dhe z. Iliaz Shehu, anëtar i Këshillit Drejtues. Ishte ky një çast mjaft emocionues për të gjithë të pranishmit. Festa pastaj vazhdoi me programin muzikor për të cilin ishin angazhuar këngëtarët Kristina Marku e Mikel Bego, DJ Primo Pando. Festën e zbukuruan edhe nxënësit e shkollës shqipe, të veshur me veshje kombëtare e bluza kuqezi. Për të gjithë të pranishmit u shtrua një drekë me ushqime e pije të llojllojshme, si në dasmën e Skënderbeut.

Kjo ditë do të mbetet në kujtesën e komunitetit tonë si një ditë e bekuar, dite e shenjtë. Shqiptarët me veprat dhe punën e tyre janë duke lënë gjurmë në jetën dhe historinë e qytetit të Philadelphias. Ata tani gëzojnë një emër të mirë nga bashkëqytetarët e tyre. Tani të bëjmë përpjekje për ta ngritur edhe bustin, shtatoren apo përmendoren e Skënderbeut. Ta kemi gjithmonë pranë nesh Skënderbeun e brënda nesh frymën skënderbegiane. T’i drejtojmë sytë dhe mendjet tona kah Periudha e ndritur e Skënderbeut, Lidhja e Prizrenit. Dita e 28 Nëntorit po afron, eshtë kjo Ditë e shenjtë që gjithmonë na sjell një porosi të madhe: atë të bashkimit kombëtar.

Skënderbeu është njëri nga shtyllat e forta të identitetit kombëtar, është mbijetesa e kombit tonë ndër shekuj, është Ylli ynë Polar që na tregoi rrugën për liri e pavarësi.

Ta gëzojmë Rrugën e Skënderbeut!

Philadelphia, më 17 nëntor 2024.

By Jacqueline Kapaj-Vieira

Yonkers, NY – November 15, 2024 – The Albanian American Educators Association (AAEA) is happy to announce the successful collaboration with Vorea, a renowned Arbrëshe cultural organization, on the release of the book, Arbrëshe Women: Yesterday, Today, and Tomorrow…between sacred and profane.

On November 14th, esteemed presenters from Albania, Canada, Italy, and Switzerland gathered to share captivating narratives about the daily lives of Arbrëshe women, transporting the audience back in time to a history spanning over five centuries. This event brought together members of the global Albanian diaspora, celebrating the rich cultural heritage of the Arbrëshe people.

The event commenced with a historical overview by Lucrezia Lindia, Brunilda Paskali and      Dr. Ruki Kondaj of the Illyrian people’s settlement in over 50 Italian towns. A comprehensive introduction to the book was followed by a poignant recitation of the poem, “Gruaja Arbreshe,” by Lucia Amato-Ka Ejnina accompanied by the soothing melodies of violinist Anduena Bega. The audience was also serenaded with three historical songs performed by the talented violinist and Rosella Blaiotta, Miss Arbrëshe 2024.

Renowned fashion and costume designer Zajmira Oerazhiu from Albania provided insights into the significance of Arbrëshe costumes, highlighting their intricate details and ornate style. Lucrezia Linda provided a discussion on the Icon of the Nativity shed light on the religious aspects of Arbrëshe culture. The evening concluded with a culinary exploration by Lucia Martino, featuring a demonstration of the traditional pasta dish, Shyridhiat, and a reception showcasing a variety of homemade Arbrëshe desserts and dishes whose recipes were featured in the book.

The AAEA is grateful for the opportunity to partner with Vorea and celebrate the rich cultural heritage of the Arbrëshe people. By sharing these stories and traditions, we hope to inspire future generations of the Albanian diaspora to appreciate and preserve this invaluable legacy.

About the Albanian American Educators Association (AAEA):

The Albanian American Educators Association is dedicated to fostering a strong network of educators committed to lifelong learning. The AAEA empowers individuals to reach their full potential and contribute to the global community.

About Vorea:

Vorea is an Italian cultural organization dedicated to promoting the rich and vibrant Arbrëshe culture worldwide. Through various initiatives, Vorea aims to preserve and share the unique heritage of the Arbrëshe people.

Lendita Haxhitasim/

Para disa ditësh, u riktheva në të bukurën Kalabri, në zemrën e Arbërisë, tek komuniteti ynë i dashur Arbëresh, për të pranuar me krenari titullin: “Qytetare Nderi” të Komunës Fallkunarë (Falconara Albanese). Titulli më është ndarë në kuadër të mandatit tim si Ambasadore e Republikës së Kosovës në Itali, Maltë dhe San Marino (dhjetor 2019-korrik 2024), në shenjë mirënjohje për angazhimin tim në promovimin e këtij vendi të mrekullueshëm dhe kulturës së tij të pasur dhe të çmuar për të gjithë Kombin shqiptar.

Për mua personalisht, Fallkunara është më shumë se një Komunë, sepse mishëron simbolin e bashkimit mes kulturave, një hapësirë ku traditat e bukura arbëreshe përqafohen me historinë e pasur dhe mikpritjen e banorëve të saj. Ky titull nuk është vetëm një nderim personal, por përfaqëson një lidhje të thellë me të gjithë ju, me këtë vend dhe me historinë tonë, si dhe një reflektim të punës sonë të përbashkët për ndërtimin e urave mes popujve dhe avancimin e dialogut dhe bashkëpunimit.

Jo vetëm që bëhem “Qytetare Nderi” e Fallkunarës, por përmes pranimit të “Çelësit të Qytetit”, bëhem gjithashtu mbrojtëse e vlerave dhe aspiratave që së bashku do t’i kultivojmë gjithmonë dhe kudo. Thellësisht mirënjohëse Komunës së Fallkuarës, Kryetarit Francesco Candreva, Këshillit komunal, si dhe të gjithë motrave dhe vëllezërve arbëreshë për këtë nderim të lartë qytetar, i cili do mbetet përjetësisht në memorien time dhe do të jetë motiv shtesë për t’u përkushtuar në promovimin e vlerave dhe traditave të mrekullueshme shekullore që perbejne trashëgiminë e çmuar të Gjakut tonë të Shprishur. Faleminderit nga zemra të gjithëve për mirënjohjen, mbështetjen dhe besimin!

…

Qualche giorno fa, sono tornata nella bella Calabria, nel cuore dell’Arbëria, dalla nostra amata comunità arbëresh, per ricevere con orgoglio il titolo di: “Cittadinanza Onoraria” del Comune di Falconara Albanese (Fallkunarë). Il titolo mi è stato conferito nell’ambito del mio mandato come Ambasciatrice della Repubblica del Kosovo in Italia, Malta e San Marino (dicembre 2019-luglio 2024), e rappresenta un riconoscimento per il mio impegno nella promozione di questo meraviglioso luogo e della sua cultura ricca e preziosa per tutta la Nazione albanese.

Per me personalmente, Falconara Albanese è più di un Comune, poiché incarna il simbolo dell’unione tra culture, uno spazio in cui le belle tradizioni arbëreshe si abbracciano con la ricca storia e l’ospitalità dei suoi abitanti. Questo titolo non è solo un onore personale, ma rappresenta un legame profondo con tutti voi, con questo luogo e con la nostra storia, così come un riflesso del nostro lavoro comune per costruire ponti tra i popoli e promuovere il dialogo e la cooperazione.

Non solo divento “Cittadina Onoraria” di Falconara Albanese, ma attraverso il ricevimento della “Chiave della Città”, divento inoltre anche custode dei valori e delle aspirazioni che insieme continueremo a coltivare sempre e ovunque. Sono profondamente grata al Comune di Falconara, al Sindaco Francesco Candreva, al Consiglio Comunale, e a tutte le sorelle e i fratelli arbëreshë per questo alto riconoscimento civico, che rimarrà per sempre nella mia memoria, e che sarà un ulteriore incentivo per dedicarmi alla promozione delle meravigliose e secolari tradizioni che costituiscono il prezioso patrimonio del nostro Sangue Sparso.

Grazie di cuore a tutti per il riconoscimento, il sostegno e la fiducia!

Bexhet Asani/

Qendra Kulturore Shqiptaro – Amerikane “Struga” në Riverdell të Nju Xherzit më 9 nëntor 2024 organizoi Festaivalin e 7 të Shkollave Shqipe të Nju Xherzit dhe të Nju Jorkut. Festivali u mbajt në përkujdesjen e kryetarit Sinan Alimi dhe Kryesisë së Qendrës. Me përgatijet e Festivalit të Shtatë të këngëve dhe valleve popullore kryesisht u mor Nafi Sllatina Përgjegjës i Aktiviteteve të Lira dhe ndihmësja e tij Arta Alimi, punë kjo sa e mundimshme po aq edhe fisnike. Ditën e Festivalit u angazhuan me tërë qenien etyre si: Jeton Abduramani nënkryetar i Qendrës, Gonxhe Meta përgjegjëse e Arsimit, Koreografi i pasionuar Xhemal Bekteshi dhe Mirela Sirjani, Shkëlqim Toska, Festim Mamudi, Fatime Mante, Nafis Vlashi. Festivalin e shoqëroi me muzikë të gjallë Grupi “X3” kompozitori Faton Krasniqi, Fadil Sahatçiu dhe klarinetisti Nehat Curri. Në festival mori pjesë përfaqësuesi i Konsullatës së Republikës së Kosovës në Nju Jork z. Fatmir Zajmi.

Festivalin e 7 -të të Shkollave Shqipe e Moderoi gazetari Faton Arifi i cili me këtë rast tha:

“Të nderuar motra dhe vëllezër, artistë, mësues, zyratarë të Konsullatës së Kosovës, mirë se keni ardhur në edicionin e shtatë me radhë të “Festivali i Shkollave Shqipe” ngjarje kjo e organizuar në kujdesin e Konsullatës së Kosovës në Nju Jork që zhvillohet në formatin me rrotacion ku organizimi kalon çdo vit shkollës së radhës ndërsa privilegjin këtë vit e ka QKSHA-STRUGA.

Historia e popullit shqiptar për më shumë se 2 mijë vite është shkruar me gjak dhe është trashëguar ndër breza përmes traditave, kulturës e folklorit. Vetë ky organizim dhe prezenca juaj këtu, është një akt patriotik, sepse të gjithë ju keni sakrifikuar sonte për të ngultur në mëndjet dhe zemrat e fëmujëve tuaj, vallet e këngët shqipe.

Ne të gjithë këtu nga gjitha trojet etnike sonte mund të kemi shumë gjëra të ndryshme, por kemi një të përbashkët, Gjakun!

Ne kemi flamurin kuq e zi të Skenderbeut i cili na frymëzon dhe motivon me shekuj!

Ju uroj mbrëmje të këndshme në këtë sallë të stoliaur kaq bukimur nga djem e vajza të veshura kuq e zi.

Si zakonisht edhe kjo ngjarje e rëndësishme kulturore fillon me Intonimin e himnit kombëtar shqiptar dhe amerikan!”

Në fjalën e tij përshëndetëse, në emër të Qendrës Kulturore Shqiptaro – Amerikane “Struga” z. Nafi Sllatina midis tjerash tha:

“Të nderuar motra dhe vëllezër! Të nderuar valltare e valltarë! Të nderuar këngëtare e këngëtarë! Të nderuar artistë! I nderuar përfaqësues i Konsullatës së Republikës së Kosovës në Nju Jork z. Fatmir Zajmi! Të nderuar të gjithë ju dashamirës të këngëve dhe valleve tona popullore në veçanti dhe të kulturës shqiptare në përgjithësi!

Kam nderin dhe kënaqësinë që si Përgjegjës i Aktiviteteve të Lira në Qendrën Kulturore Shqiptaro – Amerikane “Struga” t’ u uroj: Mirë se na keni ardhur në Festivalin e 7-të, të Shkollave Shqipe! Këtë vit e kemi pasur për nder, ne si Qendër Kulturore Shqiptaro ta organizonim Festivalin e Shtatë të Shkollave Shqipe këtu në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ta përgatitnim këtë Aktivitet Kulturor Kombëtar kaq të rëndësishëm këtu në diasporë. Dihet tanimë historikisht se populli ynë ka mbijetuar nëpërmjet të grykës së pushkës dhe ka ruajtur traditat e zakonet tona të lashta nëpërmjet artit e kulturës popullore, prandaj edhe ky Festival është i një rëndësie të veçantë këtu në diasporë sepse ka të bëjë me ruajtjen e identitetit gjuhësor, etnografik e kulturor. Thjesht, ka të bëjë me mbijetesën e fëmijëve tanë nga dhëmbi i asimilimit. Përmes këngëve fëmijët mësojnë fjalë shqipe, përmes teshave mësojnë se cilat janë veshjet tona popullore etj. Puna jonë vetmohuese le të jetë një gur, thënë në mënyrë simbolike, në kullën e madhe të qëndresës që po e ndërton diaspora përmes Qendrave Kulturore dhe Shkollave kudo në Amerikë.

Ju uroj argëtim të këndshëm në këtë ambient kaq të mrekullueshëm me vajza e djem të stolisur me kostumet tona të larmishme popullore!

Zoti ju bekoftë të gjithve!”

Moderatori Faton Arifi më pas e nderoi përfaqësuesin e Konsullatës së Republikës së Kosovës në Nju Jork z. Fatmir Zajmin I cili iu drejtua të pranishmëve:

“Ju përshëndes të gjithve! Faleminderit për ftesën! Organizatorëve për kontributin e madh! Prindërve e nxënësve për performancë! Do të jem shumë i shkurtë, në këtë rast tuj i dit rrethanat, me fillu programin, nuk do ta zgjasim edhe ne. Të nderuar organizatorë! Zoti kryetar, zëvendëskryetar Abduramani! Të nderuar pjesëmarrës dhe bashkombas! Kam nderin dhe kënaqësinë që në emër të Konsullatës së Përgjithshme të Kosovës, në Nju Jork, të marr pjesë në këtë Festival të organizuar nga Qendra juaj me të cilën ne bashkëpunojmë me vite të tërë, po ashtu pjesëmarrës tjerë dhe kontribues janë Shoqata Shqiptare “Skënderbeu”, “Mëso Shqip”, Shkolla “Dy gjuhësore”, “Fëmijët e shqipes! Soqata “Rugova”.

Shfrytëzoj rastin që në emër të Konsullatës së Përgjithshme të Kosovës t’ ju përgëzoj për kontributin dhe pjesëmarrjen në këtë Festival të nxënësve që ka për qëllim ruajtjen dhe afirmimin e gjuhës, kulturës dhe identitetit kombëtar të brezave të rinj, të komunitetit tonë, këtu në SHBA. Konsullata e Përgjithshme menjëherë pas themelimit në vitin 2010, ka pasur me Shoqatën tuaj dhe pjesëmarrja, mbështetja jonë sot këtu është vazhdimësi e iniciativës sonë që e kemi dhënë vite më herët. Në këtë drejtim vlerësoj punën si dhe përkushtimin e prindërve sidomos e të nxënësve të mos flasim për punën kontributin dhe ruajtjen e këtyre vlerave kombëtare. Zoti I bekoftë shqiptarët! Zoti e bekoftë Amerikën! Faleminderit!”

Në Festivalin e Shtatë të Shkollave Shqipe morën pjesë këto shkolla nga Nju Xherzi dhe nga Nju Jorku: Qendra Kulturore Shqiptaro – Amerikane “Struga” , Ansambli “Rugova”, Shkolla Mëso shqip “Barbana”, Shkolla Fëmijët e shqiponjës (Children of the Eagle), Shkolla “Skënderbeu”, dhe Shkolla “Nora e Kelmendit”. Në Festival morën pjesë mbi 400 nxënës e spektatorë. Festivali ishte një begati dhe kalo në një atmosferë festive në prag të Festave të Nëntorit.

Mirëutakofshim në Festivale të tjerë!

Nju Xherzi, më

9 nëntor 2024