– Liria nuk mund të negociohet. Porosi nga promovimi i librit të xhepit “NEVER FORGET” në Zvicër.

Nga MSc. AGIM ALIÇKAJ

Rrugëtimi i librit të xhepit “Mos harro kurrë” të autorëve Nusret Pllana dhe Agim Aliçkaj po vazhdon me shpejtësi, pa ndalë dhe me sukses të jashtëzakonshëm. Kësaj radhe i përkthyer në gjermanisht “Vergiss Niemals” nga Arlinda F. Çitaku, në organizim profesional të Ansamblit “Vatra” në Zurich i kombinuar me program kulturor mbresëlënës. Në sallën e mbushur me bashkatdhetarë nga Zvicra dhe shtetet përrreth, në filmin dokumentar për UÇK-në, jehonte nga bunkeri zëri i luftëtarit të lirisë Nusret Pllana- JU FLET KOSOVA E LIRË.

Porositë e shumta nga folësit, valltarët dhe këngëtarët ishin:

– Gjenocidi i shtetit serb ndaj popullit të pafajshëm shqiptar për gati dy shekuj ishte i tmerrshëm, i planifikuar, i përgaditur, i frymëzuar dhe i ndihmuar nga kisha dhe akademia e shkencave serbe.

– Krimet makabre serbe me shfryerje dhe sadizëm, të bekuara nga kisha serbe, sidomos torturimi i grave dhe fëmijve e tregojnë barbarizmin më të ndyer të të gjitha kohërave.

– Askush nuk ka të drejtë t’i falë krimet serbe. Serbia dhe kriminelët serb që ende kalërojnë të lirë nëpër Serbi dhe vende tjera duhet të gjykohen. Gjenocidi serb ndaj shqiptarëve nuk bën të harrohet.

– Kërkesa për dënim të kriminelëve dhe shtetit kriminal serb, nuk është hakmarrje por shenjë e civilizimit dhe i organizimit të shtetit ligjorë demokratik.

– Politika armiqësore e shtetit serb në krye me kriminelin Vuçiq ndaj shqiptarëve dhe popujve të tjerë fqinjë nuk ka ndryshuar. Me propagandë mashtruese në shkolla, media dhe të gjitha nivelet shoqërore dhe shtetërore e kan helmuar popullin serb me urrejtje kolektive ndaj shumë kombeve tjera. Krijohet përshtypja e një shteti të sëmuar dhe një kombi me shumicë të çmendur.

– Shumë politikanë dhe diplomatë evropian, si dhe disa amerikanë ende ju besojnë mashtrimeve serbe për “viktimizimin” e tyre. Një pjesë tjetër i përkëdhelë me qëllim, nga dëshira dhe shpresa për ta tërhjekë Serbinë nga Rusia. Marrëveshja e fundit në mes të këtyre dy shteteve agresore për koordinim në marëdhëniet ndërkombëtare e bën të qartë dështimin e politikës evropiane.

– Me shtetet e sëmuara diktatoriale si Serbia dhe Rusia bën punë vetëm presioni dhe konfrontimi, kurrësesi lëshimet dhe ledhatimi. Ata nuk ngopën kurrë nga grabitjet dhe nuk ndalen pa i detyruar me zor. Atyre iu duhen thyer dhëmbët për të mos kafshuar më. Nuk ka rrugë tjetër.

– Marrëveshjet e nënshkruara për ta paraqesin vetëm një fazë kaluese për kërkesa të reja. Ato për ta kurrë nuk janë finale dhe i zbatojnë vetëm nëse janë në interes të tyre.

– Republika e Kosovës është në pozitë shumë më të mirë se Serbia dhe nuk ka nevojë të bëj lëshime. Ata qeveritarë dhe politikanë që pranojnë të bëjnë kompromise duke i dëmtuar interesat shtetërore janë tradhëtarë të kombit. Disa të tjerë dhe përkrahësit e tyre në media të cilët proklamojnë se Serbisë duhet dhënë diçka, janë të shitur ose paraqesin hajvanët më të mëdhenj të këtij shekulli.

– Konfrontimin e drejtë dhe të pashmangshëm shtetëror të Kosovës me Serbinë raciste, duhet ndihmuar në të gjitha format dhe me të gjitha mjetet demokratike nga të gjitha Trojet tona dhe Mërgata. Rëndësi të veçant ka veprimtaria lobiste në shtetet demokratike perëndimore. Shembull i shkëlqyeshëm, i cili duhet përkrahur, vazhdon të jetë Liga Qytetare Shqiptaro Amerikane në Washington, me degën e saj në Zvicër, në krye me legjendat e lobizmit shqiptar Joseph J. DioGuardi dhe Shirley Cloyes DioGuardi.

– Këngët, vallet dhe veshjet kombëtare shqiptare, si në këtë koncert madhështorë, simbolizojnë dhimbjen, trimërinë, bujarinë, shkathtësinë, imagjinatën, larminë, traditën dhe krenarinë kombëtare.

– Strategjia për veprim të përbashkët kombëtarë është e domosdoshme dhe urgjente.

– Ftohen të gjithë atdhetarët të bëhen bashkë kundër armiqëve serb dhe të tjerë, si dhe zuzarëve në Trojet tona, ta ngrisin kombin e ndritur shqiptarë në vendin e lavdisë dhe nderit të cilin e meriton.

Liria, pavarësia, integriteti territorial dhe sovraniteti i shtetit të Kosovës janë të shenjta dhe nuk mund të negociohen nga askush.

Çdo shtet ka të drejtë t’i anullojë, ndryshojë dhe rinegociojë marrëveshjet e dëmshme.

Nga MA. AGIM ALIÇKAJ 

Me planin e Ahtisaarit janë bërë të gjitha kompromiset e dhimbshme të kushtëzuara nga bota demokratike për t’u pranuar pavarësia e Republikës së Kosovës. Të drejtat e pakicës serbe janë garantuar me kushtetutë. Gjykata Ndërkombëtare e Hagës e ka konfirmuar të drejtën e Kosovës për pavarësi pas gjenocidit serb mbi shqiptarët. Ky është fundi i bisedimeve për status të Kosovës, jo fillimi.

         Pakica serbe në Republikën e Kosovës i gëzon të gjitha të drejtat njerëzore dhe nacionale. Gëzon edhe privilegje të cilat nuk i ka asnjë pakicë kombëtare në vendet demokratike. Nuk është e rrezikuar fare. Përkundrazi, është populli shqiptar i Veriut të Kosovës i diskriminuar. Shumë prej tyre nuk mund të kthehen në shtëpitë e tyre. Janë policët dhe zyrtarët e shtetit të Kosovës të rrezikuar nga bandat serbe të infiltruara, kontrolluara dhe komanduara nga Serbia.

         Pakënaqësitë dhe pretendimet e serbëve të Kosovës se janë të rrezikuar duhet të adresohen vazhdimisht. Mund të krijohet Komision shtetëror me prezencë ndërkombëtare dhe të bisedohet me përfaqësuesit legjitim të tyre. Të vlerësohen informatat dhe faktet nga terreni për gjendjen e tyre, por edhe të shqiptarëve. Është e padrejtë dhe e panevojshme të lejohet Serbia të përzihet në punët e brëndshme të Kosovës. KFOR-i  dhe Forcat e Sigurisë së Kosovës e kanë për detyrë që të mos lejojnë bllokimin e rrugëve me barrikada dhe pengimin e lëvizjes së lirë të qytetarëve.

         Të njëjtat drejta ju takojnë edhe shqiptarëve në Trojet stërgjyshore të Luginës dhe Sanxhakut të okupuara nga Serbia. Edhe ata duhet të kërkojnë asociacion shqiptar dhe të protestojnë me metoda të ndryshme aktive paqësore, për t’i realizuar të drejtat e tyre njerëzore dhe nacionale. Reciprociteti në të gjitha fushat është çelësi i përballjes me Serbinë.

         Nuk ekziston asnjë arësye për krijimin e asociacioneve të pastërta etnike me kompetenca ekzekutive në shtetin multietnik të Kosovës. Asnjë! Kjo kërkesë është e pabazë, e padrejtë dhe krijon vetëm ndasi dhe përçarje në mes të nacionaliteteve të ndryshme. Vjen nga shteti agresiv racist serb me qëllim të destabilizimit të përhershëm dhe shkatërrimit të shtetit të Kosovës. Është kundër politikave dhe vlerave të shteteve demokratike perëndimore. Si e tillë është plotësisht e papranueshme.

         Marrëveshja e nënshkruar nga qeveritarët e shantazhuar dhe të korruptuar për Asociacion serb është hedhur poshtë nga Gjykata Kushtetuese e Republikës së Kosovës. Marrëveshjet ndërkombëtare respektohen kur janë në dobi të dyja palëve. Nuk është e vërtetë se duhet të zbatohen me çdo kusht. Marrëveshjet e dëmëshme për shtetin mund dhe duhet të anullohen, ndryshohen dhe rinegociohen. Ka raste të tilla të panumërta nga praktika ndërkombëtare. 

         Sa marrëveshje janë duke u respektuar nga shteti kriminal serb?! 

         Pas agresionit rus në Ukrainë, vërehet angazhim i shtuar i Evropës me përkrahje të Amerikës, për të gjetur zgjidhje të konfliktit midis Kosovës dhe Serbisë, të krijuar nga Serbia. Problemi është se ndërmjetësuesit pro-serb të Evropës e kanë filluar mbrapsht dhe po e vazhdojnë mbrapsht proçesin e dialogut. Në mendjet e tyre të turbulluara nga dëshira e madhe për ta larguar Serbinë nga Rusia, barazohet viktima me agresorin, barazohet e drejta e Kosovës për të ekzistuar me dëshirën e Serbisë për ta dominuar, barazohet huliganizmi serb i organizuar me të drejtën e Kosovës për tu mbrojtur.

         Fajtorët kryesor të mosnjohjes së Republikës së Kosovës dhe të vazhdimit të pafund të konfliktit me Serbinë janë:

– pesë shtetet evropiane që nuk e njohin pavarësinë e Kosovës me përkrahësit e tjerë të Serbisë në shumë shtete të Evropës; 

– shtetet diktatoriale të Rusisë dhe Kinës;

 – kryeministri i Shqipërisë Edi Rama me politikanët e shitur nga Trojet e tjera shqiptare, si Ali Ahmeti dhe Dritan Abazoviq; 

– opozita destruktive e Kosovës dhe përkrahësit e tyre në media; 

– si dhe grupet ekstremiste të besimeve të ndryshme fetare në të gjitha Trojet shqiptare.

         Me gjithë këta ndihmës në anën e saj, Serbia nuk ka arësye ta njeh pavarësinë e Kosovës. Këta e mbajnë me shpresë dhe ëndërra të kota se Kosova mund të shkatërrohet dhe dalja në detin Adriatik mund të realizohet. Prandaj deklarojnë haptas dhe me arrogancë se nuk do ta pranojnë kurrë pavarësinë. Për këtë gjë ardhmëria e Kosovës nuk bën të varet nga njohja serbe. Pjesëmarrja në dialog është e domosdoshme por nëse dialogu nuk ndryshohet do të dështojë sikurse ka ndodhur deri tani. 

         Me Evropën duhet bashkëpunim politik dhe diplomatik, ballafaqim me fakte për standardet dhe vlerat e tyre të dyfishta. Me Amerikën konsulltim, bashkëpunim, dhe koordinim i përhershëm i veprimeve. Amerika i vlerëson faktet e vërteta dhe informatat e argumentuara. E drejta është në anën tonë. Pa Amerikën nuk mund të arrihet dhe as të zbatohet asgjë. Dialogun me Serbinë duhet kushtëzuar me pjesëmarrjen direkte të Amerikës. Përkrahja e dialogut të udhëhequr nga Evropa nuk mjafton.

          Dhe merrni vesh! Evropian dhe ju të tjerë. Kisha serbe me Akademinë e Shkencave kanë qenë, janë dhe do të jenë fabrikë për planifikimin e krimeve, ndërsa shteti serb aparat për ekzekutimin e tyre. Me asociacion ose pa te, me njohje të pavarësisë së Kosovës ose pa te, me hyrje në Unionin Evropian ose pa te, Serbia do të vazhdojë ta destabilizojë Ballkanin dhe mbarë Evropën. Ata me propagandën e tyre të errët mashtruese ia kanë arritë të krijojnë një komb të çmendur.

          Serbinë e ndal vetëm presioni i vërtetë ekonomik dhe diplomatik. Ajo duhet të dënohet, të denazifikohet dhe të detyrohet të zgjedhë midis botës demokratike perëndimore apo asaj diktatoriale lindore. Kosova e ka zgjedhur rrugën e vet demokratike perëndimore.

         Kryeministri Kurti dhe Presidentja Osmani janë lider të aftë të kalibrit botërorë. Shihet se deri tashti e kanë zgjedhur rrugën e lavdisë. Nëse lëshojnë pe në dëm të shtetit dhe kombit do ta humbin përkrahjen popullore, sidomos ate të votuesve të pavarur në vend dhe diasporë. 

          Thirrjet dhe përpjekjet e çoroditura për rrëzimin e qeverisë Kurti janë në interes të Serbisë. Ajo është qeveri e pakorruptuar e popullit shumicë të Kosovës. Nuk ka nevojë të ju nënshtrohet presioneve të jashtme dhe të brëndëshme për të bërë lëshime shtesë ndaj Serbisë. Nuk është koha e pranimit të marrëveshjeve të dëmëshme por të detyrueshme të Rambujesë dhe Ahtisaarit. 

         Kosova sot është në pozitë shumë më të mirë se atëherë dhe shumë më të fortë se Serbia.

         Shteti i Kosovës duhet të zhvillohet dhe forcohet, Serbia të konfrontohet derisa bota perëndimore të vetëdijësohet. Kjo është rruga e vetme e lirisë dhe lavdisë kombëtare.   

*Anëtarë i Kryesisë së Ligës Shqiptaro-Amerikane 

Përkujtim i dëshmorëve dhe viktimave të gjenocidit serb 

NGA MA. AGIM ALIÇKAJ

Pas promovimit më shumë sukses të librit të xhepit “Mos harro kurrë” në Tiranë, edhe pse kohën e kisha të shkurtër, vendosa t’i vizitoj disa vende të masakrave mizore serbe ndaj popullsisë civile shqiptare dhe monumentet kushtuar dëshmorëve të lirisë në Dukagjin dhe Drenicë. I shoqëruar nga vëllau i im Bedria në Dukagjin, ndërsa në Drenicë me ko-autorin Prof. Dr. Nusret Pllana, baxhanakun Hasan Mexhuani, mikpritësit Xhavit dhe Fadil Muqolli.  

         Kisha dëshirë të shoh sa më shumë. Më mbeten për t’i vizituar herat tjera edhe qindra vende të masakrave mizore serbe dhe rezistencës shqiptare. Për të mos harruar kurrë.

         Në Dukagjin prinë Gllogjani me trimat e kombit dhe heronjtë e lirisë në krye me Luan dhe Shkëlzen Haradinaj, në Carrabreg Adem, Besim, Faik Ukëhaxhaj, Rexhë dhe Artan Qorraj, në Deçan permendoret kushtuar heronjve Sali Çekaj, Luan Haradinaj, Beg Rizaj. Lybeniqi krenar, rrënzë bjeshkëve të larta, i masakruar por i paepur. Mbishkrimi në njërin prej varreve të familjes Huskaj thoshte “Të dashurit nuk vdesin deri sa jetojnë ata që i duan”. 

         Në Drenicë, në Prekaz ku plumbat e Tahir Mehajt i qëlluan në ballë kriminelët serb, ku 59 anëtarët e familjes heroike të komandantit legjendar Adem Jashari, burra, gra dhe 13 fëmijë, luftuan dhe e dhanë jetën heroikisht në mbrojtje të shtëpisë së tyre dhe tërë Kosovës, për të mos vdekur kurrë. Po Pokleku, ah Pokleku, me 54 anëtarët e familjes Muqolli, me 23 fëmijë të shkrumuar, ku tavani me njolla të gjakut, librat dhe fletoret e papërfunduara të fëmijve e shkrumojnë çdo zemër. Po të mos rrjedhnin lotët, zemra do të shpërthente.

 Pse, pse duhej të iu shuhej jeta këtyre filizave të njomë?! 

         O ju kriminelë të mallkuar serb, ju bisha me trup njeriu, ju plehu i njerëzimit, këto krime mizore nuk ju falen kurrë. Kurrë.

         O ju zuzarë shqiptarë, politikanë dhe përkrahës të tyre në media, që për interesa të ulëta personale, doni t’i falni kriminelët serb dhe t’i shpërbleni për krimet e tyre, gjaku i këtyre fëmijve dhe familjeve që panë tmerrin duke shkuar në vdekje të sigurtë, si dhe gjaku i dëshmorëve, heronjëve të cilët luftuan dhe ranë për tokat ilire, do të iu mallkojë tërë jetën. Do të përfundoni në murin e turpit dhe në plehun e historisë kombëtare.

         Për të gjithë juve në krye me Kryeministrin e Shqipërisë Edi Rama, bashkë me Dritan Abazoviqin dhe Ali Ahmetin, bashkë me disa lider të Opozitës së Kosovës, vlen recitali i Z. Mark Deda “Vrasësi në sofër” i cili përfundon me fjalët: “Kush tradhëton vllanë dhe Kosovën. Kjoft mallkue për njëmijë vjet. Kush armikut ja shtrinë dorën. Haptë me duer vorrin e vet.”