Dekreti i Mbretërisë së Greqisë njihte Çamërinë si pjesë e Shqipërisë

March 9, 2017 by dgreca

–*Fletorja zyrtare e Mbretërisë së Greqisë, numër 21, botuar më 20 dhjetor 1835./

*Rreth nënndarjes së Konsullatës së Epirit dhe Shqipërisë, në nënkonsullata./

Nga Arben LLALLA/

Në fletoren zyrtare të Mbretërisë së Greqisë e dhjetorit të vitit 1835 botohet dekreti rreth zonës se deri ku përfshihet veprimi i Konsullatës së Greqisë e vendosur në Janinë, Vlorë dhe Durrës Fletorja zyrtare është nxjerrë nga arkiva e Akademisë së Athinës. Lexim të këndshëm!

VENDIM I OBORRIT MBRETËROR PËR PUNËT E JASHTME TË SHTETIT/

Nënndarja e zonës së katërt ku zyra konsullore e Turqisë deri tani ka qenë e papërcaktuar nga nenet nga data 30 janar deri më 11 shkurt 1835. Udhëzimet konsullore shtesë u vendosën mbi propozimin e Sekretariatit si më poshtë,

Periferitë e konsullatës së Epirit dhe Shqipërisë ndarë në këto nënkonsullata:

a. Të Epirit që ka qendrën në Janinë. Kjo përfshin krahinat Zagorisë, Meçovës, Konicës dhe shtrihet në lindje deri në qytetet Grevena, Paramithi e Sul, deri në Kalarite (Artë, shën, A.Ll.), në perëndim përgjatë gjithë vijës bregdetare të Çamërisë që nis nga Butrinti dhe përmban edhe Sajadhën.

b. Të Shqipërisë së Poshtme që selinë kryesore e ka në Vlorë. Kjo nënkonsullatë përfshin tërë bregdetin perëndimor deri në Kavajë duke filluar nga Butrinti deri në kufijtë e saj në lindje në një pjesë të Konicës dhe nga ana tjetër në Berat përfshin gjithë plazhet përreth.

c. Të Shqipërisë Veriore me qendër në Durrës. Kjo nënkonsullatë shtrihet gjatë gjithë vijës bregdetare të Kavajës dhe rrethinat e këtij qyteti deri në limitet e bregdetit Austriak (Kotorr), në kufijtë e provincës së Shkodrës nga Kavaja në perëndim, deri në lindje duke përfshirë zonën e Ohrit dhe rrethinat përkatëse.

Athinë më 19 nëntor 1835.

Në Oborrin Mbretëror nga Sekretari i Punëve të Jashtme Jakov Rizos.

Perse Arta Dade nuk mund te jete presidente?

February 3, 2017 by dgreca

Një Presidente që pret izëm nga Greqia/Nga Arben Llalla/Në prill pritet që Kuvendi i Shqipërisë para se të shpërndahet të zgjedhë kreun e ri të shtetit. Është ende shpejt për kandidatë, pavarësisht se do të synohet marrëveshje e gjerë politike. Ende është e vështirë të dallohen kandidatë, përveç Arta Dades, e cila është vetë afruar në një sërë intervistash. Ajo ka thënë që nëse e propozojnë nuk do të thotë jo. Natyrisht, me moshën që rëndohet më shumë në politikë sesa në jetën e zakonshme, dalja nga skena me çelësat e Presidencës në dorë është e admirueshme. Kreu i shtetit është garant i Kushtetutës së Shqipërisë, integritetit territorial dhe i sigurisë kombëtare.

A do të ishte një personazh politik si Arta Dade e përshtatshme për këtë detyrë? Ajo është pjesë e politikës qysh në vitet e para të pluralizmit si një nga politikanet e ekstremit të majtë. Për hir të traditës familjare dhe bindjeve staliniste, ajo ka përfaqësuar gjithmonë një neokomuniste të pareformuar, e cila pati vështirësi të mëdha të shndërrohej në socialiste.

Gjatë gjithë jetës së saj të gjatë politike dallohet për fjalorin patetik dhe sjelljet tekanjoze. Luftëtare e paepur për vogëlsira, gojëmbyllur për gjëra të rëndësisë së dorës së parë.

Arta Dade mund të përcaktohet vetëm kështu në politikë. Nuk njihet ndryshe, nuk ka kurrfarë veprimtarie në shërbim të kombit, paqtimit të gjakrave, tolerancës së debatit apo etikës në luftën ndaj kundërshtarit. Një politikane që mëton të bëhet President duhet të ketë padyshim këto lloj karakteristikash, të cilat për një arsye a një tjetër mungojnë në formimin dhe karakterin politik të zonjës, të cilës ia ka më shumë ënda t’i drejtohesh me “shoqe”.

Si ministre e jashtme nuk la asnjë gjurmë në Shqipëri, por la shumë shenjë në Greqi dhe vendet e tjera fqinje. Asnjëherë nuk pati në agjendën e saj të punës Çështjen Kombëtare. Nuk mbahet mend për asnjë deklaratë apo ndihmesë ndaj shqiptarëve të Kosovës, Malit të Zi, Maqedonisë apo diasporës. Përkundrazi, u soll si manare me Greqinë, të cilën asnjëherë nuk e vuri në hall për shqiptarët e atjeshëm. Ajo vuri në hall vetëm klasën politike shqiptare në Tiranë që mos t’i çelnin kurrë me Greqinë çështjet e pambyllura. Si një internacionaliste proletare ka patur ndershmërinë që mos të fshihet dhe të punojë hapur kundër Çështjes Çame. Kundër qysh në krye të herës, kundër dhe sot për ngritjen e Komisionit Hetimor. Kundër ndaj çdo force politike që frymon për Çështjen Kombëtare. Kundër me mish e me shpirt, madje familjarisht dhe me mediat që zotëron kulmi i saj i shtëpisë.

Ndaj, me siguri Arta Dade do të ishte një Presidente e shkëlqyer për Athinën. Padyshim në udhëtimet e saj të shpeshta në kryeqytetin e Greqisë ka gjetur pritjen e ngrohtë dhe mbështetjen e plotë politike, financiare, mediatike që të bëhet Presidente e Republikës. Ka një marrëveshje mes saj dhe Athinës, e cila përmban vetëm një pikë: zhdukjen e Çështjes së shqiptarëve të Çamërisë. Ajo këtë po e zbaton qysh tani me dëshirën më të madhe, e nesër mundësisht nga pozita e Presidentit.Por, a merret kreu i shtetit vetëm me izmën e grekut të Athinës, grekofonëve dhe grekofilëve të Tiranës?

Fotot e ushtarëve të shqiponjës, manipulim i Sigurimit Grek

January 29, 2017 by dgreca

Shtabi i Përgjithshëm i ushtrisë greke i kërkoi Ministrit grek të Mbrojtjes firmosjen e dënimit me 60 ditë burg për shtatë rekrutët me origjinë shqiptare./

fOTO USHTARET

Nga Arben Llalla/Fotografia, ku shihen shtatë të rinj me uniformë të ushtrisë greke dhe bëjnë me duar simbolin kombëtar të shqiptarëve, shqiponjën bëri shumë bujë. Kjo foto u botua në orën 17.23 në adresën e facebook të Nikos Blaugrana dhe llogarinë e “Miqtë e Vladimir Putin”. Më tej këtë foto e botoi një publicist shqiptar, i cili jeton në Athinë. Brenda dy orësh kjo foto u bë hit në facebook, por sa i doli nami u hoq nga adresat e facebook që unë përmenda më lart. Nëse shihni miqtë e faqes së Nikos Blaugrana do vëreni se ai ka vetëm minoritarë grekë, ekstremistë duke nisur nga Dule, Beleri, Gjinos, e të tjerë, figura të njohura shoviniste të pakicës greke. Mediat serioze, gazetat greke nuk i kushtuan shumë rëndësi fotos, sepse shkrepje të tilla janë botuar edhe më 2015 nga ushtarët grekë, ndaj nuk kishim të bënim me ndonjë ngjarje të re. Prej disa ditësh disa media ekstremiste greke, të cilat konsiderohen si të afërta me kishën dhe partitë ekstremiste të djathta si “Grekët e Pavarur” të Pano Kammenos apo “Agimi i Artë” filluan luftën ndaj shqiptarëve të Çamërisë dhe kreut të qeverisë së Tiranës. Pas disa ditësh një gazetar shqiptar që jeton në Athinë deklaroi se ka biseduar me të afërmin e njërit nga ushtarët në foto, por nuk na dha asnjë emër konkret. Pra, fotoja që tregon shtatë ushtarë grek që bëjnë shqiponjën ka disa enigma të pa zgjidhura si: Cili është njeriu i tetë që bëri foton? Fotoja është bërë në ambjent publik, pra në sallonin, ku qëndrojnë dhjetëra ushtarë grekë, qartë dallohet televizori, pija, cigaret dhe zyra e shefit që e kanë mbuluar me perde. Të shtatë ushtarët mund të jenë nga prindër shqiptarë, por kultura e tyre është greke, të pagëzuar në kishat greke, kombësinë e kanë greke në letërnjoftim, mentaliteti i tyre është grek, sepse janë të lindur dhe të edukuar nëpër shkollat greke, ku nuk mungojnë ligjëratat herë pas herë me urrejtje ndaj Shqipërisë dhe shqiptarët. Pasi u bë problem kjo foto asnjë prind nuk doli në media, asnjë emër të ushtarëve nuk kemi, nga cilat zona të Shqipërisë janë me origjinë, e kështu me radhë. Përse gjithnjë këto të panjohura, kur e dimë që çdo gjë pasqyrohet në media si në Athinë, ashtu dhe në Tiranë? Një ditë më pas qarkulloi në portale, shtyp një ushtar që bën shqiponjën. Për të thanë që është qipriot, por e vërteta është krejt ndryshe. Ushtarin e kanë nxjerrë në foto në Greqi dhe jo në Qipro. Sipas adresës së tij në facebook, kjo foto mungonte, por ishte botuar tjetër kund. Përse? Ky ushtar quhej Janis Sol. dhe kishte në facebook miq shqiptarë, grekë dhe minoritarë grekë. Pra, kjo tregon se ai nuk ishte qipriot, mjaft të qëmtosh bisedat e tij publike qysh nga viti 2014, ku has edhe biseda në gjuhën shqipe. Kush e nxorri këtë ushtar në fotografi? Në cilën adresë të facebook u shpërnda në fillim kjo foto? Këto janë pyetje që presin një përgjigje, të cilave me siguri askush nuk do i japë. Përpara se një shqiptar të marrë shtetësinë greke, atij i imponohet emri i krishterë dhe kombësia greke. Në fillim i jepet një letërnjoftim me afat dy vjeçar që quhet provë. Gjatë kësaj periudhe përfituesi i shtetësisë greke nuk duhet të dënohet dhe vëzhgohet për qëndrimin tij pro kombit e shtetit grek. Pasi mbaron afati dy vjeçar këta njerëz çohen ushtarë në kufirin greko-turk dhe jo në Gardën Kombëtare si u deklarua në mediat shqiptare. Fjala është për ata shqiptarë, të cilët në të vërtetë kanë kombësi shqiptare, por për të fituar shtetësinë greke ju imponohet ndryshimi i emrit dhe kombësisë, pra asnjëherë nuk e kemi fjalën për ata që vijnë nga minoriteti grek, të cilët janë të besueshëm për shtetin amë.

Kam jetuar disa vite në Greqi, kam qenë drejtues i dy shoqatave në Greqinë e Veriut, kryetar i Forumit të Emigrantëve Shqiptar, dega Selanik dhe sekretar i përgjithshëm i Shoqatës “Shqiptarët e Selanikut”. Kjo ka bërë që të kem njohje dhe kontakte me shumë personalitete greke dhe shqiptare, racistë e paqësorë. Kam drejtuar këto shoqata në kohën më të vështirë 1998-2000, ku kishim barrën për të sqaruar opinionin grek për luftën e Kosovës. Prandaj, jo besoj, jo kam bindje, por e faktoj që fotot dolën në skenë në këtë kohë nga Sigurimi Grek, i kontrolluar nga partitë e djathta greke për të dëmtuar bisedimet e Shqipërisë me Bashkimin Europian, ku kemi një sërë problemesh për të zgjidhur me Greqinë para se të anëtarësohemi. Mosmarrëveshjet mes dy vendeve tona janë: Marrëveshja e Ujrave, demarkacioni (shelti territorial), Çështja Çame, Ligji i Luftës, pronat e shqiptarëve, rinjohja e minoritetit shqiptar në Greqi në bazë të Marrëveshjes së Lozanës. Më e vështirë dhe delikate është Çështja Çame, e genocidit grek kundër popullsisë shqiptare të kësaj treve.

Fotot dolën një javë para takimit dy ditor (e hënë – e martë) i Komisionit të Jashtëm i Parlamentit Europian rreth raportit të eurodeputetit Knut Fleckenstein për ecurinë e reformave në Shqipëri në kuadër të kërkesës së autoriteteve shqiptare për hapjen zyrtare të negociatave të anëtarësimit. Dihet që eurodeputetë grekë të Greqisë dhe Qipros bëjnë presione të ndryshme pa shkak për mos avancimin e këtyre bisedimeve. Nuk ka nevojë për shumë fjalë për këto bisedime, sepse opinioni është i njohur me gjuhën e ashpër raciste të eurodeputetëve të djathtë nazitë grekë dhe qipriotë, fjalor që është përdorur nga këta, kur bëjnë takime me krerët e minoritetit grek në Tiranë dhe Himarë.

Nëse do hapen problemet e dhënies së shtetësive do dëmtohet Greqia dhe familjet e emigrantëve, sepse janë rreth 15 mijë shqiptarë që kanë ndërruar emrin, mbiemrin, fenë dhe kombësinë. Strukturat shtetërore të Greqisë i dinë të gjitha, por shtiren, pasi kanë nevojë për shtim të popullsisë dhe racës së bukur e të ashpër shqiptare si përherë. Ashtu siç e dinë edhe strukturat shtetërore të Shqipërisë, por heshtin, sepse nuk u del dot për zot shtetasve të saj me vende pune dhe jetë më të rehatshme.

Shenim:Shtabi i Përgjithshëm i ushtrisë greke i kërkoi Ministrit grek të Mbrojtjes firmosjen e dënimit me 60 ditë burg për shtatë rekrutët me origjinë shqiptare.

Përse duhet të takohen përfaqësuesit e politikës shqiptare në Maqedoni?

December 29, 2016 by dgreca

Nga Arben LLALLA/Problemi i bashkimit apo gjuhës së përbashkët të partive politike shqiptare në Maqedoni ka bërë që klasa politike të mos ketë një program koordinimi afatgjatë për zgjidhjen e problemeve që ndeshin shqiptarët e këtushëm. Mëritë personale të udhëheqësve partiakë reflektohen në inate kolektive. Mëritë për unin, kryeneçësinë individuale kanë çuar në acarrime të thella mes krerëve të politikës shqiptare në Maqedoni dhe më gjerë, duke bërë që shpesh herë shqiptarët të jenë të papërgatitur përballë ndryshimeve të mëdha që po ndodhin në Europë dhe Ballkan. Ajo çka është shqetësuese sot janë marrëdhëniet e e egra që gjallojnë midis liderëve, të cilat me dasje apo padashje përcillen tek anëtarësia e thjeshtë.

U fol e u përfol shumë takimi i disa liderëve të partive shqiptare në Maqedoni si Ali Ahmeti, Ziadin Sela, Vejsel Mehmeti dhe Gëzim Ostreni për unifikimin e një programi politik shqiptar për krijimin e qeverisë në Maqedoni. Nuk ka asgjë të keqe, nëse përfaqësuesit shqiptarë takohen, diskutojnë me sho-shoqin, por duhet që në këto takime të gjithë të jenë të barabartë. Në takimin në fjalë u duk se diçka nuk ishte e barabartë, pasi Ali Ahmeti ishte bashkë me Teuta Arifin e cila prej disa motesh i qëndron mbi kokë si çekiç, ndërsa Sela, Vejseli dhe Ostreni ishin bashkë.

Do të ishte më e ndershme që në takimin e radhës mes përfaqësuesve të shqiptarëve të jenë edhe përfaqësuesit e “BESA” dhe PDSH, duke mos u bërë bisht bisedave për unifikimin e qëndrimeve kombëtare, sepse nuk është fundi i botës, nëse pinë një kafe për të diskutuar për të mirën e shqiptarëve. Kjo, pasi çdo herë pinë kafe bashkë, kur bëhet fjalë për të mirën e sllavo-maqedonasve, duke i buzëqeshur Brankos dhe Gruevskit e herë Sashenkos e Zaevit.

Çështja është që në takim të gjithë të ndihen të barabartë, ku Sela dhe Vejseli duhet të jenë vetë i dytë ashtu sikurse kishte marrë me vete Aliu çekiçin. Ndërsa prania e Gëzim Ostrenit është e tepërt, sepse partia e tij nuk ka ndonjë ulëse në Kuvendin e Maqedonisë, ndaj nuk ka pse të qëndrojë atje, sepse në politikë nuk ekziston parimi “rëndësi ka të marrësh pjesë në garë”.

Koha kërkon që drejtuesit politikë shqiptarë të Maqedonisë të zhvishen nga paragjykimet, të jenë më seriozë, të ndahen nga padronët politikë sllavo-maqedonas. Të shohin mundësinë e krijimit të Këshillit të koordinimit të politikës shqiptare mes forcave politike, shoqatave, të iniciativave qytetare e më gjerë. Për të jetësuar të drejtat e shqiptarëve; zgjedhjen përfundimtare të çështjes së gjuhës, flamurit, invalidëve të luftës së 2001, ekështu me radhë, liderët shqiptarë në Maqedoni duhet të çlirohen nga ndikimet e Shqipërisë dhe Kosovës, por të funksionojnë në mënyrë institucionale, pra nëpërmjet funksionimit shtetëror. Në rast të kundërt injorimi i strukturave shtetërore do të shfrytëzohet nga politika përçarëse.

Ka ndonjë lider partie që çirret që është më “patrioti”, se paska luftuar me armë në tre luftëra, patriot që punon për “Shqipërinë dhe shqiptarët” e natyrisht ëndërron që një ditë emri i tij të lartohet krah burrave të shquar të kombit shqiptar si Skënderbeut, Hasan Prishtinës, Fan Nolit, Faik Konicës, Frashëllinjëve, Ismail Qemalit, Adem Jasharit. Kjo është e drejta e çdokujt të mendojë si të dojë, por radhitja në listën e emrave të lartpërmendur nuk bëhet duke hedhur gurin dhe fshehur dorën. Duke dalë shpëtimtar i një qeverie, në momentin kur ajo është mospërfillëse ndaj kërkesave themelore të shqiptarëve.

Liderët e sotëm politikë duhet të udhëhiqen nga shembulli i etërve të Kombit, pra të jenë të bashkuar e jo të përçarë.

Meqenëse disa politikanë të këtushëm janë të ndjeshëm ndaj opinioneve të mia, të jenë të qetë e të mos shqetësohen, nëse mizën nuk e kanë nën kësulë.

Prandaj uroj që në takimi e radhës tryezës së bisedimeve t’ju shtohen edhe të tjerët sa nuk është vonë e mos të luajnë rolin e të vështirit. Të ulen e të bisedojnë të gjithë tok, sepse kjo nuk do të thotë që kanë ulur kryet përpara njëri-tjetrit, por të merren vesh njerëzishëm e të punojnë për mbarësibe e shqiptarëve të Maqedonisë.

Në këtë shkrim mund të flisja edhe me fakte më konkrete, por interesi kombëtar e kërkon që të bashkohemi dhe jo të përçahemi.

I shkruajta këto rreshta dhe mendime për ata që kanë dy pare mend e duan mend, e jo për ata që nuk kanë mend e nuk duan mend.

Tragjikja e elitës politike shqiptare në Maqedoni

December 13, 2016 by dgreca

Nga Arben LLALLA/Zgjedhjet që u mbajtën në Maqedoni më 11 dhjetor 2016, treguan edhe njëherë tragjiken e elitës së politikanëve shqiptarë, të cilët pjesa në shumicë dërrmuese janë nën nivelin e mesatares intelektuale. Kanë nga një diplomë të merituar të shkollës së mesme e nga një diplomë universiteti të pamerituar. Këto zgjedhje vërtetuan edhe një herë se kryeneçësia është virusi që përçan shqiptarët, parë kjo në mosbashkimin e opozitës, e cila po të ndodhte do fitonin të paktën 12 deputetë.

Pas përfundimit të zgjedhjeve, kur u vu re se shqiptarët morën 20 deputetë duke humbur 7, filluan misionarët andej dhe këtej kufirit që paguhen rëndshëm nga partitë politike dhe organizatat e huaja, të çirren se fajin për uljen e numrit të deputetëve e kanë partitë e reja, të cilat përçanë votën shqiptare. Por, askush nga komentatorët e Tiranës dhe Prishtinës nuk duhet të fajësojë votuesit shqiptarë në Maqedoni për uljen e numrit të ligjvënësve shqiptarë dhe votën e dhënë për LSDM. Prej kaq vitesh “misionarët” e Tiranës dhe Prishtinës vetëm u kanë bërë dëm shqiptarëve në Maqedoni duke i shitur për pak euro. Shqiptarët e Maqedonisë votuan si fëmija që babai e harron dhe njerku kujdeset më shumë se i ati. Përderisa nuk e njihni shpirtin mikpritës, miqësor, paqedashës dhe atdhedashës të popullit të thjeshtë, askush se ka të drejtën t’i akuzojë për tradhti kombëtare. Tradhtare është klasa politike shqiptare si këtej dhe andej kufirit, e cila prej kaq motesh bën tregti me Çështjen Kombëtare.

Shqiptarët e Maqedonisë për ndryshim nga shqiptarët e Tiranës dhe Prishtinës nuk janë agresivë, luftënxitës apo të padëgjueshëm ndaj vëllezërve më të mëdhenj, atij tiranas dhe prishtinas. Këtë herë shqiptarët e Maqedonisë votuan kundër së keqes, kundër dhunës dhe kërcënimeve që prej shumë vitesh u ka bërë qeveria e poshtër VMRO-BDI dhe indiferentizmi i PDSH. Kuptohet që është vështirë të rrëzohet brenda natës BDI, partia e cila prej vitit 2002 është pjesë e qeverive të Maqedonisë në pushtetin qendror dhe vendor.

Me votën e tyre shqiptarët në drejtim të LSDM, treguan se ata mund të votojnë edhe partitë sllavo-maqedonë, nëse këto forca politike ofrojnë më shumë paqe, rritje të ekonomisë dhe stabilitet të shtetit për të ardhmen e qytetarëve. Dikush mund t’i akuzojë këta votues për “tradhëti kombëtare”, por askush nuk ka të drejtë të akuzojë votuesit shqiptarë të LSDM, kur shikon pas historinë tragjike të qeverisë VMRO-BDI, e cila ka vrarë, burgosur dhe rrënuar ekonomikisht shqiptarët. Skenari i Brodecit të gjithë e dinë se ishte skenar i VMRO-së, BDI-së dhe Beogradit. Këtë s’e them unë, por e ka thënë qysh në atë kohë kryeministri i Kosovës, Agim Çejku dhe kryetari i Shqipërisë, Bamir Topi. Botimi dhe ribotimi i Enciklopedisë së Akademisë së Shkencave të Maqedonisë që i nxirrte shqiptarët ardhacakë dhe njerëz të këqinj, është një tjetër vepër ogurzezë për t’u shënuar. Montimi i rastit të Mostrës, ku skenarin e bëri VMRO me dijeni të BDI-së. Vrasjet e pa zbardhura të Isa Likës, Harun Aliut e shumë shqiptarëve të tjerë rëndojnë mbi partinë shqiptare BDI. Skenari i Kumanovës ka për regjizor VMRO-BDI, sepse është vërtetuar nga shërbimet e huaja që kjo tragjedi u gatua nga dy partitë qeverisëse për të mbajtur sa më gjatë pushtetin, duke përhapur panik tek qytetarët. Por, për fatin e mirë falë shërbimeve të huaja, dobiçi u mbeti në derë. Për shumë vjet partia shqiptare në pushtet, BDI miratoi ligje antishqiptare qoftë kundër gjuhës shqipe, kundër Abetares, kundër flamurit kombëtar, të cilin e kanë shëmtuar dhe zvogëluar me ligj deri në 30 centimetër. Me kartonët e BDI-së u ngritën përmendoret Shkupi 2014, pa folur për tjetërsimin e historisë krenare shqiptare në Maqedoni.

Përgjimet e jashtëligjshme të bërë nga qeveria VMRO-BDI, tregojnë se jetët e qytetarëve në Maqedoni vëzhgoheshin në çdo aspekt të privatësisë. Këto përgjime nxorën në pah edhe jetën private të drejtuesve të lartë të BDI, ku vrima e çelësit rrëfen për epshet seksuale midis tyre, lesbike, homoseksuale e kështu me radhë. Nëse këto përgjime do i tregohen masës së gjerë të popullit do ishte një turp i madh për klasën politike shqiptare, sepse janë përgjuar edhe drejtues të lartë të Shqipërisë dhe Kosovës.

Për disa vjet bizneset, sidomos ata shqiptare u gjobitën rëndë nga inspektorët e shtetit për të mbushur arkën partiake. Kujtojmë gjobat nga 3.000-200 mijë euro. PDSH si parti opozitare me heshtjen e saj u bë palë me qeverisjen e keqe, ku fjalori i ferrarit të mbrapshtë çoji në tkurrjen historike të kësaj force politike.

Me pak fjalë të gjithë këto të zeza prodhuan formimin e partive të reja opozitare dhe e nisën votën shqiptare në drejtim të LSDM. Prandaj, nuk duhet faqësuar asnjë qytetar që votoi LSDM apo që nuk doli për të votuar a votoi BESA-n dhe “Aleancën për Shqiptarët”.

Vota e 11 dhjetorit e shqiptarëve në Maqedoni në humbjen e numrit të deputetëve shqiptarë dhe në forcimin e LSDM ka anët e saja pozitive, sepse i prish rehatinë pushtetit absolut afatgjatë të BDI-së dhe heshtjen e opozitës së PDSH-së. Tani partitë shqiptare BDI, BESA, “Aleanca Shqiptare” dhe PDSH, kanë mundësinë e artë që të tregohen të mençur dhe kombëtarë duke bashkuar votat e tyre për qeverinë e LSDM-së, por me kushtet si: realizimi i Marrëveshjes së Ohrit (dy gjuhësia, flamuri, të drejtat e barabarta kombëtare dhe qytetare), pension për familjet e dëshmorëve, rikthimi i librit të Abetares. Të gjitha këto të jetësohen brenda një viti. Më tej, ndërrimi i emrit kushtetues, flamuri dhe Kushtetuta e Maqedonisë, ku qytetarët do jenë të barabartë si sllavo-maqedonët, shqiptarët, serbët, turqit, vllehët, romët e të tjerët. Duhet ngulmuar patjetër në anëtarësimin e Maqedonisë në NATO brenda tre muajve dhe hapja e bisedimeve për anëtarësimin në BE. Fati i shqiptarëve të Maqedonisë nuk është më në duar tëpartive vasale shqiptare, por tek vota e tyre që ia garanton ligji, ndërsa fati i ekzistencës dhe përparimit të Maqedonisë ndodhet këtë herë në duart e partive shqiptare.

E pra, të shpresojmë që do të bëjnë historinë të gjithë bashkë këtë herë BDI, BESA, Aleanca dhe PDSH duke lënë mënjanë për pak kohë mëritë personale. Prandaj, askush s’e ka të drejtën të akuzojë shqiptarët në Maqedoni për “tradhti kombëtare”, nëse kanë votuar LSDM-në dhe është ulur numri i deputetëve shqiptarë në Kuvendin e Maqedonisë, sepse shqiptarët e Maqedonisë vërtetë janë të urtë e të heshtur përpara llafazanëve të Tiranës e Prishtinës, por janë të mençur dhe punëtorë. Ju rikujtojmë se ishin shqiptarët e Maqedonisë ata që kanë mbajtur peshën kombëtare që nga organizimi i Kongresit të Manastirit, Ministrinë e Mbrojtjes së qeverisë së parë të Ismail Qemal Vlorës, mbajtën peshën ekonomike të pas viteve 1990 në Shqipëri, si dhe të 1997 e luftën e Kosovës. Prandaj, kurkush nuk ka të drejtë të nënvlerësojë këtë popull me virtyte të larta morale, humane dhe kombëtare.