Bardhyl Ukcamaj – Dielli

Shqipëria në Europë

December 22, 2013 by dgreca

Shqiperia ka 23 vjet ne asistence! Miliarda dollare ndihma jane dhene nga Europa keto 23 vjet e te mos harrojme se dy here jane instaluar forcat ushtarake te Prendimit per te ruajtuar sigurine tone kombetare. Dy here! Ne vitin 1991 dhe ne vitin 1997, apo jo..? E politikanet jane nderruar e nderrohen pa te keq ne oborret e pushtetit./

Nga Bardhyl Ukcamaj/

“Aktualisht nuk mbështesim dhënien e statusit për Shqipërinë”, konfirmoi David Cameron ne mbledhjen e fundit te BE-se, ku diskutohej mundesia per te marre statusin e vendit kandidat. Kryeministri anglez shtoi se ky hap duhet shfrytëzuar për të inkurajuar masa kundër korrupsionit, krimit të organizuar dhe zbatimin e ligjit.

Me thjeshte nuk mund te thuhet: luftoni korrupsionin dhe zbatoni ligjet e nje shteti demokratik. Megjthate ne atdheun tone u bene te tjera komente.

Po cila eshte sipas meje, fotografia e Republikes qe aplikonte?

Nje Shqiperi e frikshme, plot borxhe me interesa gjithnje e me te larta. Interesat e borxheve rriten e mundesia e marrjes se borxheve te reja per te shlyer te vjetrat veshtiresohet. Qeveria e re per pak sa nuk ngriu, pa filluar ende mire dimri i saj i pare, nese nuk do te merrej nje hua e re nga FMN-ja para pak ditesh. Nje hua e re, jo per tu investuar, por per te shlyer borxhin e brendshem e per te plotesuar buxhetin per pagesat.

Sipas kryeministrit Rama, Shqiperia eshte nje katrahure financiare. ”Realisht borxhi publik qëndron rreth nivelit 72% të Prodhimit te Brendshem Bruto”, tha ministri i Financave Shkëlqim Cani para deputetëve të Komisionit të Ekonomisë, para vetem pak ditesh. Sipas raporteve te FMN-se, ne vitin 2018 niveli i borxhit te Shqiperise do te jete 85%.

Kjo eshte pasqyra financiare, alarmante per secilin banor te republikes. Kjo eshte e sotmja e erret ekonomike e shqiptareve dhe e ardhmja e “shkelqyeshme” qe u leme brezave mbi kurriz. Te tjerat ishin e jane “dokrra hini”. Mashtrime te tmerrshme te nje kaste te korruptuar e kriminale deri ne palce.

Atdheu yne sot eshte i zhytyr deri ne gryke ne borxhe, si askush tjeter ne report me popullsine ne hapesiren e Europes. Me shume se Greqia, per te cilen u diskutua perjashtimi nga zona euro. Megjithate, ne dallim nga ne, Greqia ka nje popull relativisht te pasur, nje infrastrukture moderne dhe nje prodhim te brendshem solid.

Shqiperia eshte nje vend thuajse pa eksporte, pa prodhim te brendshem te rendesishem. Me pakgje mbetur per tu shitur nga pasuria kombetare. Cfare ishte e rendesishme nga resurset kombetare u shit, e shqiptaret e zakonshem moren “therrimet e mbetuna anekend tryezes”. Sot, shqiptaret jane ne borxhe te jashtme qe i kalojne 9 miliard dollare. Qeveria Rama nisi te nxjerre ne ankend disa bunkere (!)

Ne aspektin industial, Shqiperia eshte nje vend qe duket se jeton periudhen e para revolucionit (1760-1850). Me disa miniera thuajse te braktisura, qe marrin jete njerezish ne galeri hunjesh te kalbur e karrocash te ndryshkura. Pa nderrmarrje industriale, me ndonje punishte te mbetur nga kohet e diktatures (si ai i Elbasanit), qe me se shumti funksionon per te shkrire mbetjet e varrezave te tjera industriale ne vend dhe vret jeten e banoreve dite per dite e nate per nate. Me nje rafineri nafte te dhene me koncension, ku nuk dihet sa investohet e sa prodhohet. Me disa fabrika cimentoje (“filtruese” per ambientin) dhe me pak punishte ku qepen kepuce per nje page mujore 200 dollareshe. Me pak, fare pak nderrmarrje te vogla bashkekohore.

Infrastruktura e vendit eshte skandaloze. Rruget e reja per te cilat eshte shpenzuar me shume se ne Europe (per km2) jane te nje cilesie mjerane e do te grryhen lehte nga shirat e moti, duke nxjerre ne pah edhe me shume humneren e korrupsionit.

Flora dhe fauna te shkaterruara. Shikoni shtreterit e lumenjeve ne te gjithe vendin, pyjet qe thuajse nuk ekzistojne, mbetjet urbane e helmet kimike kudo rrugeve, buze lumejve. Uzina te braktisura, hekurudha pa shina e me vagone zgerdalle. Ne asnje vend te Europes ne Lindje apo Perendim nuk mund te gjesh nje karikature te krahasueshme. Duhet te shkosh larg ne Azi apo Afrike.

Me nje bujqesi jo vetem primitive, por tashme edhe te vrare nga ndertimet e shtepive – kioska neper fusha. Pa sistem uitje, pa tekonlogji. Me fusha te parcelizuera copa copa, te papunuara prej vitesh.

Shume koncensione jane dhene ne fushen e energjise, por ky dimer rrezik kalohet me mungese dritash. Ne auditim nderkombetar nje kompani te huaj (Kompania CEZ) mund ti kushtoje shume buxhetit te qeverise shqiptare. Ata, qe moren koncensionet ne fushen e energjitikes u dhane ca para pushtetareve e po kerkojne tani ti shesin, i blene per ti shitur.

Shqiperia ka nje turizem primitiv (ku mungojne edhe banjot ne plazhe e kolektoret e ujerave te zeza derdhen ne det), thuajse inekzistent, po te perjashtojme pushuesit shqiptare nga Kosova e Maqedonia.

Struktura e nendheshme e kryeqytetit dhe e qyteteve te Shqiperise (kanalizimet e ujerave te bardha e te zeza, energjise, telekomunikacionit etj) eshte super e vjeteruar dhe kerkon investime imediate te medha. Disa qytete, e lagje te reja nuk i kane fare sistemet rregulluese te nentokes.

Kjo eshte pasqyra e mjerimit. Jo per mua, por pike se pari per ju qe e jetoni dite per dite.

Korrupsioni galopant dhe mungesa e nje sistemi te drejtesise, për të gjetur edhe një përgjegjës të vetëm të nivelit të lartë për korrupsionin galopant, ka luajtur rol deciziv në këtë vendim te kryeministrave te Europes.

Ne Shqiperi nuk ka sistem drejtesie. Ka disa gjyqtare dhe prokurore te ndershem, por sistemi eshte kriminal. Pandeshkueshmeria eshte jo kulture, por ligj. Se fundi nje gjyqtar province i investiguar nga nje emision televiziv e jo nga strukturat antikorrupsion eshte ne burg. Nje kryetar bashkie ne bathore gjithashtu. Kaq! Edhe ai mund te lirohet, ende nuk eshte gjykuar. Te akuzuar e neper gjykata kane qene edhe kryetari i opozites per qindra milione euro, shumica e ish-ministrave e kryeministrave te se djathtes e se majtes. Te gjithe jane ne politike e vazhdojne te luftojne per te ardhmen tone “europiane”.

Zemra e krimit ekonomik eshte politika dhe njerezit me te rendesishem te saj. Eshte e thjeshte, shikoni shtepite, veturat, pushimoret, veshjet, shpenzimet e tyre, kompanite ne emer te familjareve apo miqeve, llogarite bankare jashte vendit. Te gjitha jane me leket e vjedhura te popullit shqiptar, me pasurite e shitura, investimet fiktive, parate e emigranteve, huate e keqmenaxhuera.

Kjo bande hajdutesh eshte ekstremisht arrogante dhe mediokre gjithashtu. Ajo e perbuz shqiptarin e zakonshem, ate puntorin, profesionistin, administratorin e ndershem, qe shkon ne pune per nje rroge minimale. Ajo ka investuar per te vrare moralin shoqeror; i pakorruptuari eshte i pazoti, i pavlefshem, jashte mode, budalla. Ndersa palo-presidenti ( kryetar i Keshillit te Larte te Drejtesise) organizon “ballo vjeneze” me te paret e vendit. Emrin “Ballo Vjeneze” e ka mesuar nga femijet e tij, qe i studiojne ne universitet vjeneze. Pse jo? Ne nje shtet e shoqeri normale, shkelqesia e tij me se shumti do te ishte kapterr ne nje repart ushtarak.

Shumica e shqiptareve ngushtohen te blejne nje gje te vogel per femijet e tyre e te shtojne nje pjate per festat e fundvitit. Shume prej tyre nuk e kane kete mundesi. Shume femije jetojne te ngujuar nga gjakmarrja e shume te tjere jane analfabete. Grate keqtrajtohen ne mase, krimi ne familje eshte shtuar. Pronaret presin perj 23 vitesh tu kthehet prona, te persekutuarit te marrin kestet e deshperblimit. Te shperngulurit tu legalizohen shtepite, te rinjet te punesohen.

Ne spitalet publike (jo private), ku kurohen nevojtaret shqiptare, mund te vdesesh nga infeksionet me lehte se te kurohesh nga semundjet. Pamja e gjendja e tyre nuk ka nevoje per komente. Shumica e produkteve bujqesore e industriale, bile edhe e ilaceve qe tregtohen ne vend jane te pakontrolluara sa e si duhet. Sistemi yne arsimor eshte jo vetem i korruptuar, por nder me te dobetit e planetit, sipas organizatave nderkomtare ne fushen e arsimit.

Ka 23 vjet qe mbi nje milione shqiptare te emigruar ne boten e perendimit kane bere dergesa te rregullta financiare ne Shqiperi. Sipas Bankes Kombetare te Shqiperise, keto dergesa qe tani kane nisur te bien ne menyre drastike, kalonin 1 miliard dollaret ne vit. Keta emigrante kane punuar ne kushte shpesh shume te veshtira e kaluar me shume mund pjesen me aktive te jetes se tyre. Djersa e tyre eshte shperdoruar, “here me fajde e here pa fajde”. Ata nuk kane mundesi e as deshire te kontribuojne si me pare, femijet e tyre jo e jo.

Sigurisht qe ka nje lodhje te politikes se Europes dhe SHBA-se me Shqiperine. Kane investuar me shume se kudo ne Europen e Lindjes e jemi ende shume prane pikes se nisjes. Jo vetem vjedhja e pakufishme por edhe padija e mediokriteti ne kufijte e te pabesueshmes e politikaneve shqiptare e kane tretur e tkurrur mundesine e shoqerise per te ndertuar nje realitet europian brenda saj.

Kohet e fundit ka edhe nje ftohje te mardhenieve shqiptaro-amerikane. Vizitat e fundit te zyrtareve te larte amerikane ne Prishtine dhe Tirane paralajmeruan nje stad te ri te ketyre mardhenjeve. Ne Tirane kerkuan lufte kunder korrupsionit dhe zbatimin e ligjit. Ne Prishtine nderrimin e elitave politike dhe veprim ndaj ekstremizmit islamik. Folen si kurre ndonjehere me pare.

Jo zoterinj te nderuar, nuk ka kurrfare “albanofobie” e as ndikim te “forcave ekstremiste” ne Europe por ka nje histori euro-dashurie te tradhtuar nga politika super e korruptuar shqiptare.

U tha se nje arsye e mosafrimit te statusit Shqiperise eshte edhe antaresimi ne Konferencen e Vendeve Islamike apo faktori mysliman.

Antaresimi ne Konferencen Islamike dhe financimi sheteror i institucioneve te fese ne Shqiperi mendoj se nuk ishin e nuk jane hapa te nevojshem e as te dobishem per shoqerine shqiptare. Besimi fetar eshte i lire e individual, shteti yne eshte laik. Megjithate, ne Shqiperi bashkepunimi dhe toleranca fetare jane ne kufijte normale, te krahasueshem me shoqerite e Europes.

Ne Kosove kemi nje realitet tjeter. E tha ne Prishtine nje nga luftetaret e shquar te lirise se Kosoves ne Departamentin e Shtetit, James Rubin: ”Kosova rrezikohet nga ekstremizmi fetar”. Ky ekstremizem, nese nuk vihet nen fre, do te rrezikoje jo vetem Kosoven dhe shvleftesoje lirine e saj, por edhe Shqiperine dhe integritetin e republikes sone. Kjo eshte mire te dihet e te thuhet edhe ne mbledhjet e ardhshme te perbashketa te qeverive shqiptare e turke ne kete dimer te dashurise se madhe Rama – Erdogan!

Europa eshte ne dominance kristiane, por refuzimi i Shqiperise nuk ka te beje me perkatesine fetare. Europa nuk ka komplekse inferiore te fshihet para popujve e kulturave te tjera, se ka pasur dje se ka as sot. BE eshte superfuqi ekomomike, kulturore e politike. Nese do te ishte kjo arsyeja, e sanksiononte ne kushtetute: “Popujt jo kristiane nuk pranohen ne organizimin tone politik”. E dime se nuk mund te nderohet kishe ne Meke.

Sot Shqiperia nuk ploteson thuajse asnje kriter per tu antaresuar ne familjen europiane. Kjo eshte arsyeja pse nuk e morem statusin e vendit kandidat. Shkaktare jemi ne dje e sot. Per fajin tone, per fajin tone, per me te madhin fajin tone.

Ne perfundim, Shqiperia ka nje popullesi realitivisht te re, e cila, ne kushtet e nje krize te re ekonomike, do te dyndet serish ne Europe. Ne kete rast do te kishim edhe rivendosjen e sistemit te vizave. Atdheu yne mund te zhytet ne nje izolim te ri tragjik. Pra siguria jone kombetare vihet ne pikpyetje!

Prandaj lipset nje qeverisje shume e kujdesshme dhe nje mbeshtetje e plote politike per reforma e aksione edhe jo te zakonshme. Kerkohet nje transparnce e plote me publikun nga Kryeministri i votuar jo nga 1 milion vota, por me shume me pak dhe qe kontrodhon nje pjese te vogel te pushtetit real.

Shoqeria shqiptare, inteligjenca e saj duhet te reagoje. Perpjekja per ta mbytur pa lindur rebelimin qytetar me disa figura individesh e OJQ-ve, super te korruptuara eshte nje tjeter perpjekje e lige e politikes shqiptare ne ikje, per te krijuar konfuzion e vrare pa lindur nje revolucion qe do te ndodhe gjithsesi.

Shqiperia do te antaresohet plotesisht ne strukturat politike te Europes se Bashkuar dhe shqiptaret do te vendosin duke marre ne dore fatin e tyre. Jetojme ne nje bote te re, transparente dhe integruese, ku popujt nuk mund te mbahen me ne izolim, te shtypen e genjehen pa fund nga katsa te korruptuara politike.

Vendimi per mosmarrjen e statusit eshte vertete nje shans i ri per shqiptaret e sotem per te mposhtur dikaturen e korrupsionit dhe marre ne dore fatet e vendit. Te korruptuarit duhet te shkojne ne burgje dhe pasuria e tyre duhet konfiskuar. Vendi do te vendoset ne binaret e zhvillimit te shendetshem dhe Shqiperia do te jete aty ku e ka vendin, ne familjen e popujve te Europes.

Jo ushqimimit të pa arsyeshëm të panikut

November 10, 2013 by dgreca

Nga Bardhyl Ukcamaj/

Në botën e rrjeteve sociale ka nisur fushata shqiptare sezonale anti-kimike. Dëshiroj të besoj se shumica motivohet nga dashuria (përfshi edhe disa miq të mij) dhe friga e justifikueshme, kur ende ka mungesë informacioni. Duhet të ketë transparence të plotë. Ka syresh, sidomos ata që trashin më shumë zërin, që as duan të dinë se për çfarë bëhet fjalë, për çfarë po diskutohet dhe, në këto kushte, kanë mbërritur menjëherë te kundërshtimi. Të habit zelli me të cilin keta te fundit përpiqen të perhapin alarmin se SHBA dhe NATO, në aleancë të fshehtë me Edi Ramën po “punojnë në errësirë për të shkatërruar Shqipërinë, jetën e tyre dhe të femijëve”.

NATO dhe SHBA me ose pa vetëdije na paraqiten me këtë rast, si organizata terroriste, të cilat, nga njëra anë, largokan armët kimike të një diktatori arab për të shfarosur në masë femijët e një vendi evropian, anëtar i vetë NATO-s. Edi Rama si Esat Pasha. Disa thonë se Edi po përfiton, të tjerë thone se Edi po dorëzohet. Burra e gra në këmbë para zyrës së Kryeministrit, për të shkatërrur komplotin e fshehtë ndërkombëtar Evropë-SHBA që po përgatitet kundër Shqipërisë. Më tingëllon e njohur si melodi!

Kjo turmë laramane e protestuesëve me flamur sirian para kryeministrisë përbën atë që përfaqëson “botën e lirisë civile dhe ambientaliste”. Ka aty, për fat të keq, edhe politikanë, ka fshatarë e banorë të grumbullimeve urbane, shkollarë e të pa shkollë, kryesisht të papunë, pa përjashtuar abonentët e të të gjitha llojeve të demonstratave. Dhe në këtë botë larushe shndërit përkufzimi i një “analisti” protestues i kudondodhur dhe asgjëkund mbetur Fatos L, sipas të cilit, “angazhimi i Shqipërisë në problemin e armëve kimike të Sirisë është një servilizëm i turpshëm ndaj Amerikës”. Shkohet edhe me tej: organizatorët “kërcënojnë” me demonstratë edhe para Ambasadës Amerikane në Tiranë.

Demonstratë përpara Ambasadës Amerikane…? Ky do të ishte një TURP kombëtar! Megjithatë, nuk do të habitesha nëse do të udhëhiqet nga një grusht ”intelektualësh” të tipit Fatos L….! Ky është personazh tipik mediokër i shoqërisë ende të tramatizuar ballkanike, pas lufëtrash të përgjakura, shembje sistemesh dikatoriale e konfliktesh qytetrimore e zhvillimore. Pa asnjë vepër të dallueshme në fushën e dijes, më pak se gjysmë i shkolluar, ky “analist” i gjithckaje e dijetar i pakgjëje, ka pasur mundësinë, që nga frëngjia e një televizioni në Tiranë javë per javë (pas transmetimit të “Sulejmani i Madherishem”), të përbuzë lidhjen dhe krenarinë kombëtare të shqiptarëve për Gjergj Kastriotin e Nënë Terezën; të denoncojë Tribunalin e Hagës për pafajsinë që ky Tribunal shpalli për njërin nga luftëtarët e lirisë së Kosovës Ramush Hajredinaj; të shërbejë si tellall politik i Zani Qaushit. Po ky ish-pjesëtar i hiearkisë së lartë të familjeve të diktaturës, më pas viktimë tragjike e saj, duket se ushqen një mungese patologjike respekti ndaj popullit linguistik, që i perket dhe traditës së tij të vjetër qytetrimore!

Demonstratë përpara Ambasadës Amerikane në Shqipëri…? E turpshme, thjesht edhe të mendohet. Nëse ekziston një gjë e shenjtë për të gjithë shqiptarët, pas atdheut e flamurit të tyre, ajo është aleanca shqiptaro-amerikane dhe ideali euro-prëndimor.

Po për çfarë demonstrohet. Thuhet se do të ketë një marrëveshje të Shqipërisë me faktorin ndërkombëtar për shkatërrimin e armëve kimike të Sirisë në tokën shqiptare. Ka pasur diskutime, disa shkrime kryesisht të botës së Rusisë me një premtim dymilionësh, lehtësisht të lexueshëm për të nxitur reagime anti-amerikane dhe disa sqarime të ministrit të Jashtëm shqiptar. Shtypi njofton edhe për një bisedë mes kryeministrit Rama dhe Sekretarit Amerikan të Shtetit.

Deri më tash kemi një qëndrim të njohur, për tu përshëndetur, të kryeministrit Rama lidhur me pastërtinë e ambientit. Kaq kemi parë e kaq dimë! Kemi qindra shembuj se SHBA-ja ka mbeshtetur më shumë se udheheqësit e vendit, Shqipërine dhe shqiptarët në rajon në rrugën e demokracisë dhe zhvillimit dhe asnjë rast që përligj paragjykim. Më është dukur serioz qëndrimi i kryetarit të Partisë Demokratike lidhur me këtë diskutim publik dhe e mbështes plotësisht në këtë rast. Por ky nuk është si duket qëndrimi i pjesës tjetër të PD-së. Opozita duhet të ketë një qëndrim zyrtar.

Jam i një mendjeje me një mikun tim, i cili në FB shkruante: “Unë mendoj se askush, aq më pak SHBA apo NATO, nuk po përpiqet ta bëjë vendin tonë një vend të pajetueshëm apo të rrezikshëm, nuk po duan të shkatërrojnë jetën tonë sot, dhe as të fëmijëve nesër”! Ky është qëndrimi i përgjithshëm, i përgjegjshëm e normal.

Sa i përket SHBA-së, ju kujtoj se me paratë dhe ekspertizën e tyre janë shkatërruar armët kimike shqiptare, dhe jo siriane, në vitet e post komunizmit, kujtoni iniciativen Lugar. SHBA-ja është atdheu i lirisë, demokracisë dhe garantues i rendit botëror. Përgjegjësitë e këtij vendi të madh jane globale dhe ne shqiptarët jemi të bekuar me mbështetjen e tyre historike. Pra nga rrjedh gjithë kjo mungese besimi ? Nga historia, jo…!

Po, Shqipëria ka nevojë të shfaqet si një shtet serioz, që merr përgjegjësi dhe krijon një imazh pozitiv për veten brenda rajonit dhe më gjerë. Po, Shqipëria ka përfitime dhe detyrime nga anëtaresia në organizata të ndryshme ndërkombëtare dhe duhet të marrë përsipër sigurisht brënda mundësive të saj edhe përgjegjësi globale. Jemi apo jo anëtar të NATO-s?

Prisni, e më pas le të nisin diskutimet, pikësëpari të specialistëve e më pas demonstrojmë, apo të duartrokasim ne të tjerët. Në të gjitha rastet drejtimi i ketij operacioni nga NATO dhe SHBA jep garanci të plota sigurie. Nuk ka asnjë arsye për panik !

9:06am

Bardhyl Ukcamaj

Nje shkrim per Diellin…!!! te pershendes miku im…!!!

Today

1:43pm

Bardhyl Ukcamaj

Jo ushqimimit të pa arsyeshëm të panikut. Bardhyl Ukcamaj

Krushqite e liga te Karl Topise

October 27, 2013 by dgreca

Nga Bardhyl Ukcamaj/

Një nga palo teoritë e pakta filo-turke e tjerrur prej “intelektualëve” të mejhaneve ballkanike, shqiptarë nga rrënjët, turq në dukje e në shpirt, na paskësh qenë se ky pushtim, pushtimi osman, na paskësh shpëtuar nga asimilimi. Përsa i përket asimilimit të popullsisë shqiptare të kujtojmë Sanxhakun me qytetin e njohur të Novi Pazarit, një krahinë me popullsi rreth 1 million (te gjithë shqiptarë nga rrënjët) midis Malit të Zi dhe Serbisë e asimiluar plotësisht. Sot thonë se janë boshnjakë a turq. Të kujtojmë jo më pak se 5 milionë shqiptarë në Turqi të asimiluar plotësisht, pa asnjë të drejtë kombëtare. Te kujtojmë “boshnjakët” e Plaves e Gucisë , Ulqinit e rrethinave të Podgoricës, një pjesë të mirë të Gostivarit e qyteteve të tjera të Maqedonisë. Çamëria, mësë pari, u shkatërrua nga marrëveshja turko-greke e shkëmbimit të popullsisë, kur qindra mijëra banorë, shqiptarë me kombësi e myslimanë me fe, u detyruan të shpërngulen në Anadoll. Me pas ishte e thjeshtë, më pak se 30% e popullsisë kishte mbetur në ato zona, ku lindi dhe Konica. Kujtoni shpërnguljet fatzeza të shqiptarëve të mbetur nën Jugosllavi me marrë veshjen turko-serbe edhe pas Luftës së Dytë Botërore. Kujtoni e kujtoni…!!! Fatkeqësia më e madhe e kombit shqiptar ishte pushtimi osman, mbetet një histori e gjatë, tragjike, që synoi zhdukjen nga harta (edhe nga ato harta që mban Edi në ambientet e Kryeministrisë) dhe të historisë së kombeve, të kombësisë shqiptare. Kurrë nuk i njohu kësaj kombësie as gjuhe e as ekzistencë. Kosova është Turqi, thotë kryeministri turk (kryetar i Partisë Islamike, AK), ne Prizren, as me shumë e as me pak se sulltani, që eshtrat la në tokën e Kosovës. Edi Rama duhet të jetë i kujdeshëm në politiken e jashtme. Paraqitja jo serioze për hirë të aleancës me Hashimin apo popullaritetit “jo të dëshirueshëm” në rrethet e thekura islame në Ballkan, mbetet jo e dobishme. Kryeministri shqiptar nuk mund t’i kalojë “krushqite e liga te Karl Topisë” në politikën e jashtme me një batutë arrogante ndaj dashamirësve, ish -bashkëpuntorëve apo kundërshtarëve politikë (më zë-mekur në këtë rast), pa paguar më pare një më një “lirat e pajës”. Hashimi dhe politikanët e tjerë të Kosovës duhet të jenë edhe më të kujdeshëm e të forcojnë lirinë në kushtet e paqes (paqe e atdhe të siguruar falë fuqisë ushtarake të botës së Perëndimit) për popullin e tyre dhe sigurinë rajonale.

Për një Parti Demokratike post tranzicion !

July 9, 2013 by dgreca

Shkruan: Bardhyl Ukcamaj/ New York/

Tashmë kemi kandidaturat e përzgjedhura nga Kryetari i dorëhequr i PD-së dhe një datë për të votuar, 22 Korrik. Procesi nuk mbështetet mbi statutin e PD-së, as formalisht; kjo nuk përbën ndonjë risi pasi Këshilli Kombëtar i PD-së, thuhet se nuk është mbledhur prej vitesh. Thjesht e saktë, deri tani ky është një proces jashtë statuor. Është njëfarë riorganizimi i partisë nga kryetari, kur statuti u përdor vetëm si argument për të penguar disa kandidatura të garojnë. Mund të thuhet se ideja e votimit “një anëtar, një votë” është e dobishme si ide (e praktikuar më parë nga kundërshtarët politikë), por e zhvlerësuar (ndonëse jo tërësisht) nga mënyra e realizimit praktik të ketij procesi deri tani.

Sot, kemi dy figura serioze, të përzgjedhura nga kryetari, që mund të diskutohen, por një proces jotransparent. Kryetari i tërhequr i PD-së, drejton fushatën e zgjedhjes së kryetarit te ri. Është ndaluar perkrahja publike e çdo kandidati nga drejtuestë PD-së, para dhe gjatë votimit. Ky udhëzim e bën fushatën unike jo vetëm ne historinë e politikës shqiptare por edhe ndërkombëtare. Fushate në heshtje! Me këtë kryetari synon të shmangë debatin i frikësuar nga përçarja brenda partisë. Mendoj se nuk do të funksionojë pozitivisht! Në heshtje dhe pazar në seli pas dyerve të mbyllura mund të zgjidhen drejtuesit e një fraksioni por jo udhëheqja e një partie politike. Zakonisht punët e kryera pa transparencë e rregulla të pranuera nga antarësia (stauti i miratuar) hapin telashe edhe më të medha. Arroganca ndaj bazës idealiste (jo asaj “pragmatiste” ish pjesë e administratës) të PD-së, është prezente edhe në këtë proces. Në garë kemi dy drejtues të lartë të PD-së, dy anëtarë të kryesisë, që kanë humbur shumë në zonat e tyre, pavarësisht se me një përgjegjësi relative në këtë rast. Megjithëse besoj se nuk ishte arroganca në vetvete shkak i braktisjes elektorale, por mungesa e një morali politik, korrupsioni, mungesa e demokracisë në funksionimin e partisë, shkëputja e lidhjeve të qeveritarëve me bazën, mosorientimi pro apo kundër LSI-se, konsumimi i lidershipit në dy mandate, statura mjerane intelektuale e disa ministrave apo administratoreve partizane, etj,etj.

Së paku, gjatë këtij procesi pritej dhe pritet, që këto gabime të korrigjohen dhe demokracia e brendshme në PD të funksionojë ne limitet e së mundshmes. PD-ja, parti e dytë ne vend, mund të rritet por mund të rrezikojë edhe këtë renditje pas jo më larg se dy vjetësh, nese nuk reagon si duhet, sot. Me fort se histori, ajo duhet të reflektojë vizionin e ri të së ardhmes, më shumë se kurdoherë tjetër. Dhe pikërisht në këto kushte është koha të reagohet.

Tani është koha për një angazhim historik të aktivistëve jashtë kryesisë së PD-së, për të parqitur kandidatura ose një kandidaturë dhe për t’i kërkuar antarësisë (jo kryesisë) t’i votojë duke i shtuar në fletën e votimit. Aktivistët e njohur dhe antarësia e PD-së, nëse dëshirojnë mund t’i imponohen kryesisë qendrore përmes këtij aksioni politik. Thjesht , shkohet ne votim, merret fleta dhe shënohet emri i një personaliteti edhe pse nuk është në listë. Nëse ky emër merr një numër të konsiderueshëm votash atëhere zyrtarët e tashëm të PD-së detyrohen të reflektojnë. Në këtë mënyrë i hapet rrugë për t’u rritur një formacioni politik, që para 21 vitesh fitoi dy te tretat e elektoratit, e sot është tkurrur në 1/3, për shkaqe krejt të tjera, e jo se populli nuk arriti të kuptojë gjenialitetin e udhëheqjes dhe reformat.

Para disa ditësh publikova një shënim në faqen time në Facebook, që u bë shkas i reagimeve pozitive: “Unë mendoj se në krye të PD-së duhet të vijë një personalitet politik, që përfaqëson në mënyrë të kthjellët vokacionin politik mbi të cilën u themelua kjo parti, vokacionin perëndimor. Duhet të zgjidhet një figurë politike i cili/ e cila nuk është përzierë në punët e pista të korrupsionit dhe abuzimit shtetëror. Duhet të zgjidhet një figurë motivuese, intelektual energjik me një personalitet jo të dyzuar, që reflekton qytetari dhe i shërben ushqimimit të dashurisë kombëtare. Një personalitet, që të reflektojë vizionin e një Shqipërie të zhvilluar, jo vetëm me kostum, por edhe brendi të modës e botës se oksidentit”.

Unë mendoj se, Partia Demokratike edhe për arsye të humbjes së madhe elektorale, por jo vetëm asaj, duhet të demokratizohet dhe modernizohet në kuptimin e plotë të fjalës. Të riorganizohet mbi bazën e një modeli të ri të një bashkësie demokratike. Anëtari të votojë për kryetarin por edhe për vendimet e rëndësishme të partisë, pa diskutim për statutin dhe programin e saj. Rregulloret të zbatohene korrigjohen sipas rendit e nevojës. Në këto kushte duhet të realizohet mundësia për një votim partiak më të shpeshtë, elektronik dhe të pamanipuluar (teknikisht i realizueshëm). Partia Demokrtaike duhet te bëhet transparente për anëtarësinë dhe publikun. Kryetari i ri te vendosë një mënyrë të re komunikimi me forumet e bazës së Partisë. Kryetari i ri duhet të komunikojë rregullisht me strukturat lokale. Psh. të ketë konferenca të rregullta javore (conference call) me kryesitë e vogla te rretheve njëherësh. Por edhe disa mbledhjet (psh. dy herë në vit) te kryesisë të jenë të hapura për antarësinë. Antarësia duhet të kuptojë pozicionet politike të antarëve të kryesisë për çështje të rëndësishme.

Në parti duhet të funksionojnë në mënyrë të rregullt sondazhet për të gjitha çështjet e rëndësishme, sociale dhe politike të vendit, që prekin në mënyrë të drejtperdrejtë votuesin. Pra të ketë një analizë shkencore të aksionit politik. Para së gjithash në parti duhet rivendosur jo vetëm besimi, por respekti dhe dashuria per njëri-tjetrin. Anëtarët e një force politike nuk i mban së bashku vetëm programi, statuti dhe shpresa e një fitoreje të nesërme, por edhe respekti, mirënjohja.

Duhet një kod etike i shkruar dhe i miratuar nga forumet e partisë, që të rregullojë komunikimin publik brenda partisë. Psh. nuk la shije të mirë shprehja e Patozit (kryeartikull i RD-së)” Sharlatanë larg duart nga PD-ja”. Për kë e kishte fjalën kryetari i grupit palamentar të PD-së? Për Aleksandër Biberajn?! Z. Biberaj është ish anëtar kryesie i PD-së, deputet, etj, etj. Unë nuk do të kisha votuar pro kësaj kandidature, mund edhe të mos e pranoja si kandidaturë pa rimarrë teserën e partisë, por do ta falenderoja publikisht atë dhe gjithë të tjerët, që në kushtet e kalimit në opozitë janë të gatshëm t’i rikthehen PD-së. Sulmi ndaj Biberajt nuk ishte vetëm kundër Biberajt por sidomos paralajmërim për të tjerë më të “rrezikshëm” që mund të futeshin në garë.

Partia Demokratike në mënyrë të qartë duhet të ndahet nga trashëgimia komuniste në përfaqesim, jo duke bërë diferencim për ish anëtarët e thjeshtë të PPSH-së, porduke u ndarë nga ish drejtuesit e lartë të PPSH-së. Në mënyrë të thjeshtë kryetari i ri i PD-së, duhet t’i kërkojë ish ministrit të Ramiz Alisë, z. Kastriot Islami (jo një të majti që erdhi në PD) të lërë mandatin e PD-së, në PD. Nëse Islami nuk e bën këtë (sigurisht që nuk do ta bëjë), atëhere duhet lënë jashtë grupit parlamentar. Edhe në mënyrë pragmatiste, pazari midis Kryetarit të PD-së dhe Islamit rezultoi se u refuzua nga elektorati. Kur unë e disa të tjerë e kundërshtuam kete pazar dhe media botoi edhe një shënim timin në rrjetet sociale, Genc Pollo u shpreh se bashkëpunimi midis ish kundërshtarëve do të kishte rezultat elektoral (megjithëse marrëveshje makiaveliste). Po, pati rezultat elektoral, por kundër interesave të PD-së! Me këtë nuk dua t’i ngjis përgjëgjësi që nuk i ka Pollos, se nuk e ka pyetur kush, por ai dhe gjithë kryesia e PD-së mban përgjegjësi për heshtjen. PD-ja nuk mund të kishte kandidat te saj Kaç Islamin e të linte jashtë Fatos Bejën, Mark Markun, Visar Zhitin, Selami Xhepën, Ilir Rusmajlin, e shumë intelektuale të njohur e të pakorruptuar! Partia Demokratike duhet të lirohet nga barra e rëndë e kompromiseve të pamoralshme politike. Morali politik mbetet i rëndësishëm. Ky është një nga leksionet e këtyre zgjedhjeve, që duhet lexuar me kujdes. Në këtë pikë teorikisht jam dakort me Olldashin.

Partia Demokratike duhet t’i afrohet një zgjerimi te ri dhe duhet të ketë kujdes me ish burokratët e korruptuar (qe i emërtuan arrogantë). Të gjithë ish aktivistët e shquar të levizjes demokratike të përfshirë apo të papërfshirë në vite në strukturat dhe forumet e partise duhet të ftohen për të kontribuar dhe të kenë hapësirë përfaqesimi. Madje edhe ata të angazhuar në parti të tjera për njëmijë e një arsye. Ndryshe do të shkojnë tek Bamir Topi, pragmatistët (emërtim i përdorur nga analistët pranë PD-së) tek Ilir Meta e formacione të tjera politike, madje edhe më shumë se në këto zgjedhje. Po ju kujtoj sot, se rreziku i rritjes së Ilir Metës duhet ta shqetësojë më shumë lidershpin e së djathtës. LSI do t’i marrë edhe më shumë elektorat PD-së, e pse jo edhe të pozicionohet pas zgjedhjeve të tjera parlamentare si një parti e qendrës e sigurisht të bashkëqeverisë me PS-në.

Partia Demokratike mund e duhet të përfshijë kontributin e mijëra aktivistëve të saj jashtë vendit, duke i përfshirë në vendim marrjen politike, sidomos të shkolluarit në perëndim. Keshtu PD-ja mund të rimarrë jo vetëm energji të re por edhe një forcë të konsiderueshme elektorale. PD-ja duhet të kthehet në një shtëpi derëhapur për inteligjencën shqiptare, pa paragjykime. Partia Demokratike duhet të kthehet në një forcë atraktive për intelektualet, te rinjtë, politikanët dhe të gjitha shtresat e shoqërisë përmes organizimit të klubeve të ndryshme, jo vetëm politike. Të organizojë aktivitete të shumta të të gjitha natyrave. Pjesëmarrja në një forum partiak duhet të të krijojë kënaqesi. Partia nuk ka pse konceptohet vetëm si një formacion luftarak elektoral.

Partia Demokratike duhet ta konsolidojë plotësisht dhe ta ketë parim numer një aleancën e saj perëndimore. Bashkëpunimi me partitë e qendrës dhe të së djathtës europiane duhet të rritet. Praktikat më të mira të organizimit dhe funksionimit të këtyre partive duhet të implementohen edhe tek ne. Duhet të krijohen mundësi për bashkëpunim të drejtueseve të të gjitha niveleve të PD-së, pranë këtyre partive simotra.

Partia Demokratike është krijuar si parti e unitetit dhe jo e ndasisë kombëtare. Lulzim Basha (i shkolluar në Perëndim) e kushdo tjetër duhet të jenë të kujdeshëm në përdorimin e retorikes dhe elementeve ndarjes fetare e krahinore. Ed Ramës ia kujtuan e stërkujtuan në mënyrë të ligë, emrin e babait Kristaq e prejardhjen ortodokse të familjes si të ishte një faj, po ashtu Pandeli Majkos. Nuk patën asnjë efekt, perkundrazi! Ky është një leksion tjetër shumë i rëndësishëm dhe pozitiv i shoqërisë shqiptare. Ibrahim Rugova thuhet se u pagëzua katolik dhe mbante në krye të zyrës e shtëpisë fotografine me Papën, e megjithëse në një elektorat musliman, ai mbeti jo vetëm politikani më vizionar por edhe më i votuar i Kosovës në të gjitha kohërat. Fan Noli ishte prift ortodoks nga Jugu kur u be Kryeministër e miku i tij Hasan Prishtina ishte nga Kosova kur u zgjodh deputët e madje për disa ditë edhe kryeministër i Shqipërisë.

PD-ja duhet të votojë një nen statuor, që e pamundëson secilin kryetar partie të zgjidhet më shumë se dy mandate dhe sigurisht të japë dorëheqje që në mandatin e parë nëse humb zgjedhjet. Konventa Kombëtare e partisë duhet të miratojë kandidaturat për deputetë dhe sistemi elektoral duhet të ndryshohet për t’i rikthyer komunitetit të drejtën për të zgjedhur.

Së fundi, PD-ja duhet të jetë krenare për historinë e saj te viteve 90 dhe rrëzimit të diktaturës komuniste, hapjen e vendit ndaj organizatave politike perëndimore, antarësimin e vendit në NATO, orientimin e zhvillimit ekonomik ne drejtim të përmirësimit infrastrukturor etj, etj, por edhe shumë e vëmendshme ndaj gabimeve e fajeve historike gjithashtu. Pra te ndërtohet e nesërmja mbi një trashëgimi selektive, pozitivetë PD-së, me vizionin e një Shqipërië të shekullit XXI, anëtare e familjes europiane.

Kryetari i tanishëm i PD-së, ka merita e dështime historike me të cilat do të merren studiuesit. Ai e ka bërë vetë historinë e Tij. Ai mund të shërbejë si frymëzim për një pjesë të shoqërisë shqiptare por nuk do të jetë i dobishëm si tutor i kryetarit të ri të Partisë Demokratike.

PD-ja mund të ketë një të ardhme të mirë politike nëse lexon si duhet humbjen dhe nis një epokë të re duke e kuptuar se ka përfunduar tranzicioni, përndryshe do të kthehet në një formacion politik edhe më periferik në zgjedhjet lokale pas dy vitesh.

New York, Korrik 2013

Ditar Periferie”, guximi për të vërtetën

June 11, 2013 by dgreca

Nga Bardhyl Ukcamaj*/

Te dashur pjesmarres,/

“Ditar Periferie” titullohet libri me autor Gjergj Metën. Publicistike e botuar ne shtypin shqiptar ne harkun kohor te nje dekade, shkruar me elegance nga nje intelekual i vetedishem per rolin dhe pergjegjesine e tij ne nje shoqeri te hapur. Libri pasqyron koloritin e jetes shqiptare ne nisje te shekullit te XXI-te, duke iu përkushtuar çështjeve morale e sociale, kulturore e shpirterore dhe përgjegjësive individuale me dashuri, ne thedhesi e pa droje.

Ne liber shkruhet për varfërinë, mungesen e se drejtes, për abortin, për devijacionet seksuale, vetëvrasjen, te miren dhe te ligen njerezore, kristianizmin e ateizmin, politiken, kulturen dhe ekonomine, tranzicionin dhe kompleksitetin e njeriut modern si koncept. Autori nuk i frigohet dhimjes qe shkakton e verteta ne ambientin social, anipse e verteta ne shoqerine shqiptare eshte e dhimshme. Si nje shoqeri ne tranzicion (sipas dom Gjergji qe nga viti 1912-te), ka prodhuar padrejtesi gjithfaresh per individin e zakonshem. Pas nje diktature te ashper, ideja per nje shtet demokratik, nje shoqeri jo te hapur ndaj vlerave prendimore por te bazuar mbi vlerat e perendimit duket me shume si nje enderr idealistesh se sa nje realitet i perditshmerise. Andaj edhe shkruan :“Kerkimi i se vertetes eshte guximi per te verteten. Po. Sepse e verteta kerkon guxim. Ajo, kur del ne drite, shpeshhere dhemb, por ama ka fuqi sheruese”

Me një stil të zhdërvjellët dhe mjaft tërheqës, kleriku publicist pasqyron me dashuri nje tablo gri te jetes plot derte te nje Shqiperie, qe jeton ne konfuzitet kohen e endrrimit te ndryshimeve historike. Perpjekja për të dritesuar sa mundet këte botë njerëzore ështe zgjedhur jo rastesisht nga periferite e kryeqytetit. Njeriu nevojtar eshte heroi i publicistikes se tij. Personazhe, si “Plaku mbi urë” apo Zefi 82-vjeçar në “Ditar mjerimi” jane e verteta qe vret, pasqyra e nje shoqerie qe ne mungese te bukes se perditshme te njeriut nevojtar, nje pakice skajore lahet nje luksin e modernitetit fale korrupsionit e prostitucionit politik, ekonomik e social. Kur them kete te kuptohemi kurre nuk kam besuar e as besoj ne mundesine e barazise politike, sociale opo kulturore por ne parimin e larte te drejtesise politike, sociale e kulturore.E pra sipas meje drejtesi ne atdheun tone as ka pasur e as ka. Ne keto kushte eshte perdorur me vend shprehja e Dantes: “ Vendi me i erret i ferrit eshte per ata qe ruajne neutralitetin ne kohe krizash morale”. E pra inteligjenca shqiptare qe mund te ushqehet edhe pa meshiren e oligarkise korruptive te pushtetit duhet te thyeje heshtjen e ti prije me sa mundet e si mundet ndryshimit shoqeror.

“Qëllimi im është të mos i mbyll derën askujt (shprehet dom Gjergji), përveç të keqes. Jam antikomunist, por nuk jam kundër komunistëve, dënoj aktin, por jo personin që e ka kryer atë. Unë nuk akuzoj askënd, por bashkëndaj faje, qoftë për heshtjen apo për mosveprimin në një moment të caktuar”. Ne kete fryme jane opinionet, replikat therese dhe analizat e kujdesshme te ketij botimi. Nga shkrimi i pare i librit “Mesha e Lirise” tek i fundit “Pertej shkretetires, shpresa”, lajtmotivi i shkrimeve të klerikut publicist është dashuria e bazuar mbi konceptin kristian te njeriut.

Emri i Dom Gjergj Metës që shërbeu prej vitesh ne periferite e Tiranes e tashme po i rikthehet qyetit te tij Durrësit, per te kontribuar ne ate Katedrale ku sherbyen perlate te shquar te kishes katolike si At. Vincent Prenushi e Dom Nikolle Kacorri është jo pak në vëmendje edhe të botës mediatike. Në rrugen e klerikeve te shquar te Kishës Katolike Shqiptare te para dhe pas komunizmit nga At Anton Arapi e At Gjergj Fishta tek At Zef Pllumi e Imzot Rrok Mirdita publicistika e Dom Gjergjit na dëshmojne se modeli i njeriut kristian ka të bëjë me pranimin e dinjitetit individual të njeriut, respektimin e lirisë dhe ushqimimin e dashurise, mbrojtjen e jetës, ruajtjen e vlerave kristiane të familjes dhe perkushtimin atdhetar. Na deshmojne per nje nivel superior intelektual, per nje tradite te Kishes Katolike Shqiptare. Kjo tradite e rilindur shpresojme ti riktheje kete shkelqim te humbur (pergjate diktatures) botes shqiptare por edhe asaj ballkanike ne hapsiren e qyteterimit prendimor.

Miku im apo me sakte miku yne i dashur Dom Gjergji, intelektual par excellence i breznise se re shqiptare, urime per kete sherbese te mire shoqerore e mirseardhe ne New York. Urime!

* Fjale e mbajtuar me rastin e prezentimit te librit publicistik te Dom Gjergjit