Siri – Dielli

PASHKET: Papa Françesku bën thirrje që t’i jepet fund “masakrës” në Siri

April 1, 2018 by dgreca

Papa Françesku ka bërë sot thirrje për dhënien fund të “masakrës” në Siri, duke kërkuar pajtim në Lindjen e Mesme.

Këto thirrje, Papa Françesku i bëri gjatë mesazhit të tij tradicional për Pashkët.

“Sot ne lutemi për paqe në gjithë botën, duke filluar nga Siria”, ka thënë Papa gjatë fjalimit të tij.

Duke iu bërë thirrje për “ndërgjegje të gjithë udhëheqësve politikë dhe ushtarak”, Papa kërkoi “që t’i jepet fund sa më shpejt masakrës”, ndërsa dhjetëra mijëra besimtarë ndoqën fjalimin e tij nga Sheshi Shën Pjetri në Vatikan.

Ati i Shenjtë ka bërë thirrje që të lehtësohet dërgimi i “ndimave aq urgjente për vëllezërit dhe motrat tona dhe t’u sigurohen kushtet për kthimin e të zhvendosurve” në Siri.

Besimtarët e krishterë në mbarë botën sot kremtojnë Pashkët, ditë të cilën besimtarët besojnë se Jezu Krishti është ringjallur.

Fati i Shqiptarëve të Sirisë

October 31, 2016 by dgreca

Në prag të Samitit të Diasporës/Shkruan: Prof. Muhamed Mufaku*/*Historian kosovar me punësim në Amman-Jodani*/

Para ca ditëve mora ftesë nga Kryeministri Edi Rama për të marrë pjesë në “Samitin e Parë të Diasporës” që do të mbahet në Tiranë me 18-20 Nëntor 2016. Ndonëse ftesa është e datës 25 korrik 2016 dhe kërkohej konfirmimi deri në fund te Gushtit 2016, ftesa më erdhi vonë në mesin e Tetorit dhe është dashur më 20 Tetor t’i pëgjegjem duke e falendruar për ftesën dhe duke kërkuar ndjesë për pamundësinë e ardhjes në Tiranë për shkak të detyrimeve në universitet. Në fund të përgjigjes shpreha shpresën që në një Samit të këtillë të diasporës të jetë e pranishme edhe kolonia shqiptare në Siri, e cila “perjetoi fat tragjik me heshtjen e Shqipërisë dhe të Kosovës”.

Po atë ditë kur ktheva përgjegjën, më 20 Tetor 2016, lexova në shtypin e Beogradit (Danas 20/10/2016) për përcjelljen e kontigjentit të parë të ndihmës huminitare serbe për banorët e Halepit (ashtu si e njohin shqiptarët në traditë) ose e Alepos siç po njihet tani. Ajo ndihmë do të mund të shkojë edhe për ata pak shqiptarë që kanë mbetur në atë qytet të shktërruar. Kuptohet, ajo dërgesë nuk ka të bëjë me vizitën e kryeministrit Edi Rama në Serbi ditë më parë. Shqiptarët, ose arnautët siç njihen atje, ngelën në atë vend nga koha e Mehmet Ali pashës pasi ai u detyrua të tërhiqte ushtrinë e tij prej Sirisë më 1840. Ata u bënë të njohur në Halep sa që në “Enciklopedinë e Halepit” u paraqitën edhe disa “fjalë të urta shqiptare” të mbledhura nga arnautët e qytetit.Megjithatë, shqiptarët e Halepit janë shumë pak në mesin e shqiptarëve të Sirisë të cilët përqendohen në Damask. Në krahasim me Halepin, shqiptarët e Damaskut kanë ardhur në këtë vend pas luftrave ballkanike në vitet 1912-1913 dhe midis dy luftrave botërore. Ato me shumicë janë prej Kosove sepse në atë vite ushtrohej dhunë kundër shqiptarëve që të shprënguleshin jashtë atdheut.Me kohë shqiptarët që u vendosen atje u bënë të njohur si “arnautë” dhe shumica e tyre mbajti mbiemrin “Arnaut”. Kjo kishte ndikimin pozitiv sepse krijonte një pakicë që dallohej lehtë në mesin e sirianëve dhe krijonte po ashtu një vetëdije të origjinës në mesin e gjenerateve të reja që janë lindur e rritur në Siri. Me hedhjen në kompjuter të reregjistrave të gjendjes civile në Siri më 2009 doli se në Siri ka gati 7500 persona me mbiemrin Arnaut. Duke marrë parasysh shqiptarët me mbiemra të tjerë si Junizi, Aqifi, etj., numri i shqiptarëve në Siri arrin afërsisht 10 mijë vetë.

Mirëpo, më 2011 Siria u përfshi nga “Pranëvera arabe” dhe arnautët e Sirisë përjetuan mbrenda viteve 2011-2016 një fat të zi atje. Në fillim u ngritën siranët në demonstrata duke kërkuar liri e demokraci, kurse më vonë u shndërrua Siria në një arenë lufte me karakter rajonal e më gjër. Arnautët e Sirisë përjetuan fatin e sirianëve, dhjetra të rinj dolën në demonstra kundër regjimit të Asadit, dhjetra kapën armët në luftime, dhjetra të rinj u arrestuan dhe u vranë, gati gjysma mbetën pa shtëpi dhe u zhvendosen mbrenda Sirisë ose jashtë saj.Në këtë gjendje katastrofale shumë shikonin Kosovën me ndonjë shpresë pasiqë edhe kosovarët kanë përjetuar më 1999 ç’do të thotë të mbetet njeriu pa shtëpi në vend ose jashtë vendit. Mu atëherë, një zëvendës-ministër i ri i Punëve të Jashtme të Kosovës me emrin Petrit Selimi, i cili sa e kishte marrë atë post me kritere partiake, deklaroi se “në Siri nuk ka më kosovarë”. Domethënë, shteti i ri i Kosovës nuk kishte pse të shqetësohej për gjendjen në Siri. Jo vetëm aq. Arnautët e Sirisë që deri atëherë e kishin të lehtë të hynin në Kosovë në saj të mbiemrit të përbashkët Arnaut, tani iu vështirësua hyrja deri në maksimum në emër të vizës paraprake për sirianët.

Në ato rrethana, kur shumë arnautë më ankoheshin për gjendjen e tyre të vend, botova në verë të vitit 2011 një shkrim në gazetën “Koha Ditore” me titull “Cili është shteti amë për arnautët e Sirisë?” Mu atë ditë që u botua shkrimi në Prishtinë, një zyrtar i lartë i MPJ të Shqipërisë m’u paraqit kah ora 11 duke thënë: “Profesor, zoti Berisha sa e kishte lexuar artikullin. Ai iu falendron shumë. Ç’mund të bëjmë për shqiptarët e Sirisë?” Iu përgjegja me falenderim për atë interesim për arnautët e Sirisë duke i parashtruar ca ide. Pas ca ditëve i njëjti zyrtar m’u paraqit: “Profesor, ne mendojmë të ngrejmë një spital fushor afër kufirit jordanez me Sirinë për anautët”. Dhe unë iu përgjegja: “Po mirë, por nuk ka nevojë të reklamohet si spital për anautët sepse vet fakti se spitali është i Shqipërisë do të tërheq arnautët”. Ne fund të bisedës i kërkova leje për të botuar një lajm në shtypin vendas për atë inciativë të Shqipërisë. Pasi që lajmi doli, m’u paraqit i njëjti zyrëtar: “Profesor, ne kemi vendosur që atë spital të ngrejmë afër kufirit turk me Sirinë”. Dhe unë iu përgjegja: “Po mirë, do t’i lajmëroj arnautët që ikin kah veriu”. Mirëpo, asgjë s’u bë dhe ideja për “spitalin fushor” nuk u zevendësua me ndonjë gjë tjetër.

Gjatë viteve 2012-2014 gjendja në Siri u keqësua shumë dhe pati më shumë vrasje, shkatërrime e zhvendosje sa që numri i të vrarëve afrohej tek 300 mijë vetë kurse nja 10 milion sirianë janë zhvendosur mbrenda në Siri ose jashtë saj; gjë që përfshiu edhe arnautët. Mu në atë kohë kufinjtë e Kosovës u mbyllen hermetikisht ndaj arnautëve të Sirisë, me përjastim të ca raste individuale. Mu në atë kohë deputeti kosovar Amir Ahmeti mori nismën që të kërkojë prej qeverisë një ndihmë simbolike për arnautët e Sirisë pasiqë me shumicë ishin me origjinë prej Kosove. Në takimin e parë me ministrin për diasporë Ibrahim Maloku u përshëndet ideja dhe vetëm mbeti të përcaktohej shuma. Mirëpo, siç duket, pasi ministri u konsultua me bosin ai nuk përgjegjej më as në telefon.

Në verë të vitit 2014 isha për një vizitë në Tiranë dhe pata nderin të takohem me Presidentin e republikës së Shqipërisë Bujar Nishani. Edhe pse tema e bisedës ishte tjetër fare, në fund Presidenti më befasoi me pyetjen: “Si janë shqiptarër e Sirisë? Si i kanë punët?” Iu përgjigja shkurt, pasiqë nuk kishte më kohë, duke propozuar ca ide me çka Shqipëria do të bënte mirë për arnautët e Sirisë. Mbeti të rilidheshim në fund të vitit për më tej, por ajo gjë që nuk ndodhi.

Kuptohet, gjatë viteve 2015-2016 gjendja në Siri u përkeqësua akoma edhe më shumë dhe po ashtu edhe gjendja e arnautëve. Mund të thuhet tani se bërthama e kolonisë shqiptare në Siri u shkatërrua, sa që në lagjen e arnutëve në qendër të Damaskut (Divanje) kanë mbetur vetëm nja 100 arnautë. Marrë në përgjithësi, arnautët kanë përjetuar fatin e sirianëve, pra gati 100 të vrarë e gjysma e arnautëve janë zhvendosur mbrenda në Siri ose jashtë saj në Turqi, Austri, Gjermani, etj.Për hir të gjendjes së kolonisë shqiptare në Siri, në fund të përgjegjes dërguar Kryeministrit të qeverisë shqiptare shpreha një dëshirë që në Samitin e Disaporës të degjohet zëri i kësaj kolonie të pafatë e cila pësoi shumë prej demogogjisë dhe indiferencës së qeverive të Shqipërisë e të Kosovës.

*E dergoi per Diellin Saimir Lolja, Kanada

Nuk mund të injorohen krimet ruse në Siri

October 27, 2016 by dgreca

Putin ka përvojë në vrasje masive, të cilën gjë e bëri para 15 vjetëve në Çeçeni, ndërsa tash po e bën në mënyrë të tmerrshme në Alepo të Sirisë /

Shkruan: XHAVIT ÇITAKU/

SHBA-të kanë pezulluar bisedimet me Rusinë për Sirinë dhe e vetmja gjë e çuditshme është se kjo nuk ka ndodhur më parë. Putin nuk është i interesuar për paqë, por ai nuk kursen asgjë që me çdo kusht ta mbaj në pushtet diktatorin e Sirisë Bashar al- Aasad. Nuk ndihmoj asnjë propozim franko-spanjoll në KS të OKB-së lidhur me perspektiven e Alepos sepse Rusia ka të drejtën e vetos dhe kësisoj ajo refuzoj atë dhe nuk i ndal bombardimet në këtë qytet. Rusia shkoi edhe më tej duke e përkujtuar SHBA-të se ajo do të tërhiqet nga Marrëveshja çarmatimit dhe shkatërrimit të plutoniumit që mund të përdorët në armët bërthamore. Zgjedhja ka më shumë simbolik se sa rëndësi ushtarake.

Barbarizëm i pastër në Alepo

Ajo që po ndodh në Alepo të Sirisë, megjithatë, është një barbarizëm i pastër. Armëpushimi është i largët, të cilin po e shemb Rusia. Diktatori Asad gjithnjë ka mbajtur të rrethuar popullsinë e atjeshme dhe kinse premtimi për të lejuar depërtimin e ndihmave humanitare në atë zonë që e kontrollojnë rebelët ishte padyshim një lojë e tij. Në ditët e fundit disa qindra sulme ajrore u kryen mbi Alepo duke gjuajtur bomba të llojeve të ndryshme e çka jo tjetër. Nuk po kursehet asgjë, as spitalet, as shkollat, uji dhe energjia në mënyrë që jeta atje të bëhet e padurueshme. Ndihet mungesë e ushqimit dhe medikamenteve për më shumë se një të katërtën e një milionë civilëve të cilët gjenden në lindje të Alepos.

Sanksionet ndaj Rusisë kanë vlerë

Sanksionet ndaj Rusisë janë shkaktuar nga abuzimi me Ukrainën. Në këtë drejtim asgjë nuk ka ndryshuar. Përveç kësaj asesei nuk duhet të injorohen krimet e luftës ruse që deri me tash janë bërë në Siri. Rusia dhe Siria tash për tash po kërkojnë një zgjidhje ushtarake dhe tash këtë gjë askiush nuk mund ta ndal. Ndoshta qëllimi është që të pushtohet ky qytet para ndryshimit të presidencës në SHBA. Putin ka eksperiencë në vrasje masive të civilëve për të arritur objektivat ushtarake. Ai për të nënshtruar Çeçeninë para 15 vjetëve bëri atë që tash po e bën në Alepo.Me këtë rast do përmendur edhe këtë se Rusia nuk e braktisë mbështetjen që ka ndaj Asadit, bile edhe nëse regjimi në Damask nuk ndjek direktivat e tij. Është e qartë se Rusia nuk kishte për qëllim pët të mbajtur premtimet e marrëveshjes për armëpushim. Krahasimet mund të bëhen me numrat iluzion në Ukrainë. Putin paturpësisht ka gënjyer për marrjen ushtarakisht të Krimes në vitin 2014, e cila u kurorëzua me aneksimin e paligjshëm. Pastaj, ai, organizoi një “ rebelim” në Ukrainën Lindore, ku rebelët u furnizuan me armë të rënda dhe në të njëjtën kohë atje u dërguan edhe mijëra ushtarë rus. Ai gjithnjë ka mohuar çdo përfshirje ruse, ashtu siç bënte Serbia në BH, Kroaci e Kosovë, pavarësisht fakteve të mëdha që shihen ashiqare. Gato dhjetë mijë njerëz kanë vdekur në luftë në Ukrainën Lindore. Në Ukrainë Putin u sul mbi rendin evropian që është në fuqi që prej luftës së dytë botërore, në bazë të të cilit kufijtë nuk mund të ndryshohen me forcë.

Aneksimi i Krimes ndikojë që SHBA dhe BE të vendosin sanksione ndaj Rusisë, të forcuara edhe më shumë pas rrëzimit të aeroplanit të Malajzisë. Element i rëndësishëm është se një numër i njerëzve është i ndaluar nga perëndimi, por Rusia, po ashtu, është e prerë në thelb nga tregjet e kapitalit perëndimor. Sanksionet kanë kontribuar në krizën e thellë ekonomike të shkaktuar nga gara e çmimit me naftë. Tash për tash mund të thuhet se Rusia nuk është një partner i mundur, ndaj edhe nuk duhet të ndodh të shpërblehet me koncesione. Për më shumë SHBA dhe BE duhet t’i marrin parasysh krimet e tmerrshme ruse në Siri që do të jetë një arsye e mjaftueshme për të zgjeruar sanksionet. Askush nuk duhet të imagjinoj se Rusia do të qetësohet duke e pyetur bukur. Në Ukrainë problemi është Rusia. Dhe në Siri, për fat të keq, Rusia nuk është zgjidhje.

Why Putin Wants To Tar IS And All Assad’s Enemies With The Same Brush

September 18, 2015 by dgreca

By Joanna Paraszczuk/

Earlier this week, we noted how a pro-Kremlin website claimed the extremist group Islamic State (IS) had sent Chechen militants to Latakia province in Syria.The report was incorrect — the Chechen group is not part of IS.But it was almost certainly an intentional obfuscation.Russia’s conflation of all armed opposition groups with extremist Islamist militants is an integral part of a narrative that has evolved during the Syrian conflict.Its goals are to keep Syrian President Bashar al-Assad in power, counter the United States, and maintain influence in the Middle East.The “IS threat” narrative contains several arguments that Moscow puts forward in support of these aims.

1. ‘There Are No ‘Moderate’ Rebels’

According to Moscow, the vast majority of groups fighting Assad are foreign-backed terrorists, not “moderate rebels.”

“The Free Syrian Army does not exist,” Russia’s ambassador to international organizations in Geneva, Aleksei Borodavkin, told the United Nations a year ago, referring to the Western-backed umbrella of moderate rebel forces.

This narrative is partly true. In the north and increasingly the center of Syria, rebel factions are mostly Islamist or Islamist-influenced. Some, like the Al-Nusra Front and the foreign fighter groups, are Salafist-jihadist.

U.S. attempts to bolster moderate rebels have gone awry. The first group to receive U.S. weapons collapsed in March and the United States said this week that there are only “four or five” U.S.-trained rebels fighting IS.

But moderate rebels are still influential in some parts of Syria’s far south, where Jordan’s intelligence services are active.

2. ‘IS Wants To Destroy Syria’

Moscow has warned that IS and other Islamist groups are threatening to turn Syria into a “terror state.”Therefore, eradicating these groups is more important than ousting Assad, according to Russian Foreign Minister Sergei Lavrov.

3. ‘Assad Has To Be Part Of Fight Against IS’

Russia has insisted that Assad must be part of the fight against IS, claiming that Syrian armed forces are “the most effective military force on the ground.”Meanwhile, Russia has frequently slammed the U.S.-led anti-IS coalition, saying that it is both illegal (because it has not asked Assad’s permission to operate) and ineffective.

4. ‘Rebels Should Unite With Assad Against IS’

Both Russia and Assad argue that the threat posed by Islamic State is so great, rebels should unite with government forces to counter the militants.

On September 16, Assad used an interview with Russian news outlets to call on rebels to stop fighting him and help him defeat IS.

Only then can Syrians work on a political solution to the conflict, Assad explained.

Assad’s call may seem unrealistic. But it is not a new tactic.

Moscow first put forward the idea nearly two years ago.

“Everything must be done to create a battle-worthy alliance of the government and the patriotic opposition against the terrorist interlopers who flock to Syria from around the world,” Lavrov told Russian TV in December 2013.

4. ‘The West Is Responsible For IS’

Both Moscow and Damascus have blamed the West for the rise of IS (and other Islamist groups in Syria), saying that while Washington is quick to say Islamic State is a terror group, it has backed other armed groups against Assad.

In February, Putin said the rise of IS was the result of Western “interference” in Syria as well as “double standards” over who it deemed terrorists.

Assad repeated this narrative in an interview with Russian media this week.

“What are IS and the other groups? A Western extremist project,” the Syrian leader said.

5. ‘Russia’s Military Build Up In Latakia Is To Fight IS’

The claim that Assad is essential to countering the IS threat has provided Russia with an argument for its military buildup in Syria — which is causing increasing alarm from the United States.

“We support the government of Syria in its effort to counter terrorist aggression,” is how Putin explained the Russian military expansion in Latakia at a September 15 security summit in Tajikistan.

The Real Threat To Assad

As Russia continues its military build-up in Syria, it has also stepped up its use of the “IS threat” narrative.

But these moves are only partly about IS.

While Islamic State is a threat, a bigger problem for Assad is the advance of other radical Islamist battalions, particularly Al-Qaeda’s Syrian affiliate — the Al-Nusra Front — and Ahrar al-Sham, one of the most powerful rebel groups in Syria.

Part of the Jaish al-Fatah military operations coalition, Nusra and Ahrar have driven out government forces from almost all of Idlib province.

And they now threaten Latakia, Assad’s coastal stronghold.

But the war is not being fought on the battlefield alone.

Russia’s best chance to save its ally in Damascus could be an agreement with the West that while Assad should go or at least be demoted, most of his regime remains in place.

And the only way to achieve that is by persuading Washington and its allies that this would be the best way to fight IS.

Jo ushqimimit të pa arsyeshëm të panikut

November 10, 2013 by dgreca

Nga Bardhyl Ukcamaj/

Në botën e rrjeteve sociale ka nisur fushata shqiptare sezonale anti-kimike. Dëshiroj të besoj se shumica motivohet nga dashuria (përfshi edhe disa miq të mij) dhe friga e justifikueshme, kur ende ka mungesë informacioni. Duhet të ketë transparence të plotë. Ka syresh, sidomos ata që trashin më shumë zërin, që as duan të dinë se për çfarë bëhet fjalë, për çfarë po diskutohet dhe, në këto kushte, kanë mbërritur menjëherë te kundërshtimi. Të habit zelli me të cilin keta te fundit përpiqen të perhapin alarmin se SHBA dhe NATO, në aleancë të fshehtë me Edi Ramën po “punojnë në errësirë për të shkatërruar Shqipërinë, jetën e tyre dhe të femijëve”.

NATO dhe SHBA me ose pa vetëdije na paraqiten me këtë rast, si organizata terroriste, të cilat, nga njëra anë, largokan armët kimike të një diktatori arab për të shfarosur në masë femijët e një vendi evropian, anëtar i vetë NATO-s. Edi Rama si Esat Pasha. Disa thonë se Edi po përfiton, të tjerë thone se Edi po dorëzohet. Burra e gra në këmbë para zyrës së Kryeministrit, për të shkatërrur komplotin e fshehtë ndërkombëtar Evropë-SHBA që po përgatitet kundër Shqipërisë. Më tingëllon e njohur si melodi!

Kjo turmë laramane e protestuesëve me flamur sirian para kryeministrisë përbën atë që përfaqëson “botën e lirisë civile dhe ambientaliste”. Ka aty, për fat të keq, edhe politikanë, ka fshatarë e banorë të grumbullimeve urbane, shkollarë e të pa shkollë, kryesisht të papunë, pa përjashtuar abonentët e të të gjitha llojeve të demonstratave. Dhe në këtë botë larushe shndërit përkufzimi i një “analisti” protestues i kudondodhur dhe asgjëkund mbetur Fatos L, sipas të cilit, “angazhimi i Shqipërisë në problemin e armëve kimike të Sirisë është një servilizëm i turpshëm ndaj Amerikës”. Shkohet edhe me tej: organizatorët “kërcënojnë” me demonstratë edhe para Ambasadës Amerikane në Tiranë.

Demonstratë përpara Ambasadës Amerikane…? Ky do të ishte një TURP kombëtar! Megjithatë, nuk do të habitesha nëse do të udhëhiqet nga një grusht ”intelektualësh” të tipit Fatos L….! Ky është personazh tipik mediokër i shoqërisë ende të tramatizuar ballkanike, pas lufëtrash të përgjakura, shembje sistemesh dikatoriale e konfliktesh qytetrimore e zhvillimore. Pa asnjë vepër të dallueshme në fushën e dijes, më pak se gjysmë i shkolluar, ky “analist” i gjithckaje e dijetar i pakgjëje, ka pasur mundësinë, që nga frëngjia e një televizioni në Tiranë javë per javë (pas transmetimit të “Sulejmani i Madherishem”), të përbuzë lidhjen dhe krenarinë kombëtare të shqiptarëve për Gjergj Kastriotin e Nënë Terezën; të denoncojë Tribunalin e Hagës për pafajsinë që ky Tribunal shpalli për njërin nga luftëtarët e lirisë së Kosovës Ramush Hajredinaj; të shërbejë si tellall politik i Zani Qaushit. Po ky ish-pjesëtar i hiearkisë së lartë të familjeve të diktaturës, më pas viktimë tragjike e saj, duket se ushqen një mungese patologjike respekti ndaj popullit linguistik, që i perket dhe traditës së tij të vjetër qytetrimore!

Demonstratë përpara Ambasadës Amerikane në Shqipëri…? E turpshme, thjesht edhe të mendohet. Nëse ekziston një gjë e shenjtë për të gjithë shqiptarët, pas atdheut e flamurit të tyre, ajo është aleanca shqiptaro-amerikane dhe ideali euro-prëndimor.

Po për çfarë demonstrohet. Thuhet se do të ketë një marrëveshje të Shqipërisë me faktorin ndërkombëtar për shkatërrimin e armëve kimike të Sirisë në tokën shqiptare. Ka pasur diskutime, disa shkrime kryesisht të botës së Rusisë me një premtim dymilionësh, lehtësisht të lexueshëm për të nxitur reagime anti-amerikane dhe disa sqarime të ministrit të Jashtëm shqiptar. Shtypi njofton edhe për një bisedë mes kryeministrit Rama dhe Sekretarit Amerikan të Shtetit.

Deri më tash kemi një qëndrim të njohur, për tu përshëndetur, të kryeministrit Rama lidhur me pastërtinë e ambientit. Kaq kemi parë e kaq dimë! Kemi qindra shembuj se SHBA-ja ka mbeshtetur më shumë se udheheqësit e vendit, Shqipërine dhe shqiptarët në rajon në rrugën e demokracisë dhe zhvillimit dhe asnjë rast që përligj paragjykim. Më është dukur serioz qëndrimi i kryetarit të Partisë Demokratike lidhur me këtë diskutim publik dhe e mbështes plotësisht në këtë rast. Por ky nuk është si duket qëndrimi i pjesës tjetër të PD-së. Opozita duhet të ketë një qëndrim zyrtar.

Jam i një mendjeje me një mikun tim, i cili në FB shkruante: “Unë mendoj se askush, aq më pak SHBA apo NATO, nuk po përpiqet ta bëjë vendin tonë një vend të pajetueshëm apo të rrezikshëm, nuk po duan të shkatërrojnë jetën tonë sot, dhe as të fëmijëve nesër”! Ky është qëndrimi i përgjithshëm, i përgjegjshëm e normal.

Sa i përket SHBA-së, ju kujtoj se me paratë dhe ekspertizën e tyre janë shkatërruar armët kimike shqiptare, dhe jo siriane, në vitet e post komunizmit, kujtoni iniciativen Lugar. SHBA-ja është atdheu i lirisë, demokracisë dhe garantues i rendit botëror. Përgjegjësitë e këtij vendi të madh jane globale dhe ne shqiptarët jemi të bekuar me mbështetjen e tyre historike. Pra nga rrjedh gjithë kjo mungese besimi ? Nga historia, jo…!

Po, Shqipëria ka nevojë të shfaqet si një shtet serioz, që merr përgjegjësi dhe krijon një imazh pozitiv për veten brenda rajonit dhe më gjerë. Po, Shqipëria ka përfitime dhe detyrime nga anëtaresia në organizata të ndryshme ndërkombëtare dhe duhet të marrë përsipër sigurisht brënda mundësive të saj edhe përgjegjësi globale. Jemi apo jo anëtar të NATO-s?

Prisni, e më pas le të nisin diskutimet, pikësëpari të specialistëve e më pas demonstrojmë, apo të duartrokasim ne të tjerët. Në të gjitha rastet drejtimi i ketij operacioni nga NATO dhe SHBA jep garanci të plota sigurie. Nuk ka asnjë arsye për panik !

9:06am

Bardhyl Ukcamaj

Nje shkrim per Diellin…!!! te pershendes miku im…!!!

Today

1:43pm

Bardhyl Ukcamaj

Jo ushqimimit të pa arsyeshëm të panikut. Bardhyl Ukcamaj