Beqir Sina – Page 18 – Dielli

SHBA: Besimtarët katolikë festuan ringjalljen e Krishtit: “Gëzuar Pashkët!”

March 28, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA/Famullitari i Kishës Katolike Shqiptare”Zoja e Shkodrës”, Dom Pjetër Popaj : “ky është krimtimi më e rëndësishm i kalendarit katolik. Mbasi në këtë ditë të shenjtë të gjithë besimtarët në mbarë botën urojnë njeri tjerin për më shumë paqe e dashuri”/HARTSDALE NYC : Besimtarët katolikë në SHBA, ashtu sikurse në të gjithë botën kremtojnë sot të dielën e fundit të muajit mars, festën e Pashkës, e cila shënon ringjalljen e Jezu Krishtit pas kryqëzimit.Pashkët Kataolike kremtimi më i madh i kalendarit liturgjik të Kishës Katolike dhe të kishave të tjera të krishtera që kremtojnë Ringjalljen e Jezusit të Nazaretit, ndodhur, sipas Besëlidhjes së Re, tre ditë pas vdekjes së tij në kryq – janë duke u kremtuar me gëzim të madh edhe në mesin e katolikëve shqiptarë në Shtetet e Bashkuara, sidomos në dy vendvendosjet më të mëdha të tyre, në zonën e Detroitit – Michigan dhe zonën e Tri-Shteshit – New York, New Jersey dhe Connecticut.

Kjo, panoramë e bukur festive, e dashurisë dhe besimit të besmitarëve pasqyrohet mjaft mirë edhe në informacionin e përcjellur në faqet e interrnetit, rrjetet sociale face book dhe tweeter, të këtyre besimtarëve nga kishat shqiptare katolike në SHBA.

Ata tregojnë me entusiazëm se celebrimet dhe kremtimet, janë duke u zhvilluar kudo madhështore, në kishat katolike shqiptare, nëpër Amerikë, duke iu bashkuar kështu kremtimeve në të gjithë botën katolike, kryqetërthor rruzullit, përfshirë Shqipërinë, Kosovën dhe viset shqiptare dhe diasporë.

Më së miri këtë fakt, e shohin në videot dhe fotografite e hedhura sot në rrejetin social facebookun të Kishës Katolike Zoja e Shkodrës – Our Lady of Schodra – (https://www.facebook.com/albanianchurch?fref=ts), ku shikojmë se mesha qendrore e festës, është kremtuar të shtunën, më 26 Mars, në orën 21.00, duke gëdhirë e Diela e Madhe e Pashkëve, sot më 27 Mars.

Kumti i Pashkëve, katolike, nisi javën e kaluar me kremtimin e së Dieles së Larit (Palm Sunday) në Kishën Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës në Hartsdale – New York, duke vazhduar me të Premten e Mirë dhe dje Dita së Shtunës të Madhe e të Shenjtë të Pashkëve.

Ndërsa, sot qysh pas mesnate me ringjalljen e Jezu Krishtit pas kryqëzimit, mijëra besimtarë shqiptarë të besimit katolik, në Shtetet e Bashkuara, Detroit, New York, Illinoi, Washington, Florida, Dallas, Arizona, Filadelfia, New Jersey, Kenektiket, e shtet e tjera ku jetojnë më së shumti shqiptarët, po kremtojnë kudo duke uruar Gëzuar Pashkët!, mes një atmosfere mjaft të gëzueshme, ngado që të shikosh në kisha dhe shtëpitë e besimtarëve të shumtë.

Mesha e shenjtë në New York, për komunitetin katolik shqiptarë u mbajt në kishën shqiptare katolike Zoja e Shkodrës. Mesazhi i përcjellë, nga Famullitari i kësaj Kishe Dom Pjetër Popaj, dhe Dom Victori, ka qenë ai i paqes dhe përkujdesjes për të gjithë njërëzit në nevojë.

Në mesazhin e Pashkëve , Dom Pjetër Popaj, pasi kryesoi, meshën në Kishën Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës, Meshën Shenjte, u kujtoi edhe një herë me këtë rast të gjithë besimtarëve shqiptarë se :” Mbas lajmit që Nena Tereze do të kanonizohet (shpallet e Shenjtë) më 4 shtator, kan filluar përgatitjet për një shtegtari në Romë (dhe disa vende të tjera ne Itali). Andaj tha ai tëë interesuarit të paraqiten pranë administratës së Kishës Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës në Hartsdale New York”

Më pas Dom Pjetër Popaj, duke u uaruar të gjithë besimtarëve katolik Gëzuar Pashkët, u tha atyre se “ky është krimtimi më e rëndësishm i kalendarit katolik. Mbasi në këtë ditë të shenjtë të gjithë besimtarët në mbarë botën urojnë njeri tjerin për më shumë paqe e dashuri”, tha ai.

24 mars 1999 : Nata, që hyri në historinë e Shtëpisë Bardhë

March 23, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA/

WASHINGTON : Pasditen e 24 marsit 1999, presidenti i 42-të i SHBA-ve, Bill Klinton, në momentin e fillimit të fushatës së sulmeve ajrore iu drejtua nga Shtëpia e Bardhë kombit amerikan lidhur me këtë ngjarje. Në fjalën e tij, atëkohë, Bill Klinton tha: “Bashkëkombas të mi: në këtë moment trupat serbe po lëvizin nga një fshat tek tjetri, po bombardojnë vendbanimet civile dhe po djegin shtëpitë. Ne po shohim njerëz të pafajshëm, të përzënë me forcë nga shtëpitë e tyre, njerëz që me forcë janë vendosur para togave të pushkatimit dhe gjuajtur me plumba. Burrat kosovarë janë ndarë nga familjet e tyre, prindërit dhe fëmijët bashkë, të vënë në rresht, janë gjuajtur me një herë me armë zjarri.

Kjo që po ndodh në Kosovë, nuk ka asgjë të ngjashme me luftën dhe me ligjet tradicionale të luftës; kjo është një luftë e padrejtë e kryer me të gjitha arsenalet ushtarake ndaj njërëzve të pafajshëm që nuk mund të mbrohen dhe kur ata dhe udhëheqësit duan vetëm paqe. Pra, bashkëkombas, të luftojmë që ta mbyllim këtë tragjedi e cila për ne është një kërkesë morale. Misioni ynë është më se i qartë: të tregojmë se ne dhe NATO e kemi seriozisht, që t’u lëmë të kuptojnë atyre që kontrollojnë në Serbi sot (24 mars 1999) se është e domosdoshme të ndërrojnë rrugën, të ndalojnë këtë lloj ofensive të ndërmarrë duke derdhur gjak kundër qytetarëve të Kosovës, ta ndalojmë atë me të gjitha format që duhet ndaluar, duke e dëmtuar seriozisht ushtrinë serbe që është kundër njerëzve të pafajshëm në Kosovë. Dhe nëse presidenti Milosheviç nuk i bindet paqes atëherë na takon ne që duke përdorur forcën ushtarake ta ndalim atë dhe atij t’i shpallim luftën.

Në anën tjetër, Serbia dhe personalisht Milosheviçi nuk i kanë pranuar bisedimet për zgjidhjen paqësore e politike të çështjes së Kosovës. Milosheviçi, përveç sundimit ndaj shqiptarëve me një sistem të paparë, filloi edhe ofensivat dhe krimet e veta masive kundër popullit shqiptar: me vrasje dhe masakra masive, djegie, dëbim masiv të shqiptarëve nga Kosova dhe me spastrimin etnik të Kosovës…

Bashkëkombas: unë jam i bindur se rreziku për të hapur luftë dhe bërë diçka nga SHBA-s, nuk është aq i madh sa ç’është rreziku të rrimë duarkryq dhe të mos bëjmë asgjë, që të nxjerrim nga ky rrezik njerëzit që nuk mund të mbrohen dhe tek ne amerikanët kanë interesa kombëtare. Sikur, ne sot, së bashku me aleatët tanë, ta lëmë që kjo luftë e padrejtë të vazhdojë, atëherë, presidenti Milosheviç, do të inkurajohet nga hezitimi ynë duke e quajtur luftën e tij, si një drejtësi duke vrarë njerëzit në Kosovë.

Kështu që atij ne i lëmë dorë të lirë për të bërë më shumë masakra, dhe më shumë shpërngulje me forcë të qindra mijëra refugjatëve të cilët presin vetëm mbrojtjen tonë. Tani, bindja jonë e fortë për gjithçka që po ndodh në Kosovë, është e vetmja shpresë e popullit të Kosovës. Populli i saj, megjithëse në Kosovë kanë vendin e tyre, nuk mund të jetojnë atje, prandaj na duhet ne të sigurojmë jetën e tyre dhe ata të mos kenë më frikë për jetën”.

Në 23 shkurt, shqiptarët kosovarë, përfshi këtu edhe Thaçin, e pranuan marrëveshjen në parim, u kthyen në shtëpi për t’ua treguar atë njerëzve të tyre dhe në mes të marsit udhëtuan për në Paris për të firmosur dokumentin e përfunduar.

Serbët e bojkotuan ceremonine ndërkohë që 40 mijë trupa serbe ishin grumbulluar përreth Kosoves dhe Millosheviçi përsëriti se ai nuk do te lejonte kurrë vendosjen e trupave të huaja në tokën jugosllave.

Unë e dërgova Dik Hollbruk-un (Richard – “Dick” Holbrooke) për ta takuar atë për herë të fundit, por edhe Dik-u nuk mundi ta lëvizte nga vendi. Në 23 mars, pasi Hollbruk-u largohet nga Beogradi, Sekretari i Përgjithshem i NATO-s, Javier Solana, me mbështetjen time të plote, i kërkoi Gjeneralit Uesli Klark të fillonte sulmet ajrore.

Në të njëjtën ditë, me shumicë votash 58- 41 Senati votoi për të mbështetur këtë veprim. Në fillim të muajit Dhoma e Përfaqesuesve kishte votuar 219 me 191 për të mbështetur dërgimin e trupave amerikane në Kosovë në rast se nënshkruhej marrëveshja e paqes.

Mes Republikaneve të njohur që votuan në favor të këtij propozimi ishin edhe Dennis Hastert dhe Henri Hajd (shënim i im Henry Hyde, një mik i madh lobit shqiptarë, pikërisht ish kongresisit republikan të New Yorkut, Xhozef DioGuardit).

Kur kongresmeni Hajd (Hyde) tha se Amerika duhet të ngrihet kundër Millosheviçit dhe spastrimeve etnike unë buzëqesha dhe thashë me vete “ndoshta doktor Xhekell (Jekyll) në fund të fundit ishte diku brenda tij” (Shënim i përkthyesit: Dr. Jakyll është një personazh letrar dhe këtu nënkupton anën pozitive të një personi.)

Ndërsa shumica e Kongresit dhe të gjithe aleatët tanë në NATO mbështesnin sulmet ajrore, Rusia nuk ishte në të njëjtën linjë. Kryeministri Yevgeni Primakov ishte duke udhëtuar drejt Shteteve të Bashkuara për t’u takuar me Al Gore. Kur Al e njoftoi se një sulm mbi Jugosllavinë ishte i mundshem, Primakov urdhëroi që aeroplani i tij të kthehej mbrapsht drejt Moskës.

Në datën 24 (mars 1999) une iu drejtova popullit amerikan për t’i treguar se çfarë isha duke bërë dhe arsyet pse po ndërmerrja nje akt të tillë.

U shpjegova atyre se Millosheviçi u kishte zhvatur kosovarëve autonominë, duke u mohuar të drejtat e tyre të garantuara me Kushtetutë për të folur gjuhën e tyre, për të pasur shkollat e tyre, dhe për t’u vetëqeverisur. Une iu pershkrova atyre masakrat serbe: vrasjen e civilëve, djegien e fshatrave, dëbimin e njerëzve nga shtëpitë e tyre, 60 mijë vetëm në pesë javët e fundit dhe gjithsej një çerek milioni.

Më në fund unë kisha mundësi t’i vendosja ngjarjet aktuale në kontekstin e luftrave që Millosheviçi kishte shpallur kundër Bosnjes dhe Kroacisë dhe në ndikimin shkatërrues të vrasjeve të tij mbi të ardhmen e Europës.

Fushata e bombardimeve kishte tre qellime: t’i tregonte Millosheviçit se ne e kishim seriozisht se do të ndalonim një rradhe tjetër të spastrimit etnik, se do të shmangnim një sulm akoma më të përgjakshëm kundër civilëve të pafajshëm në Kosove dhe se nëse Millosheviçi nuk do të dorëzohej se shpejti ne do të dëmtonim seriozisht kapacitetin ushtarak të Serbisë.

Atë natë filluan sulmet ajrore.

Ato do të zgjasnin për 11 javë, ndërkohë që Millosheviçi vazhdonte të vriste shqiptarët e Kosovës dhe të dëbonte rreth nje milion shqiptarë prej shtëpive të tyre. Bombat do të shkaktonin dëme të mëdha mbi infrastrukturën ushtarake dhe ekonomike të Serbisë. Fatkeqësisht në disa raste ato do t’u shmangeshin koordinatave të përcaktuara dhe do të merrnin jetën e njerëzve që ne po përpiqeshim të mbronim.

Disa njerez arsyetonin se qëndrimi ynë do të kishte qenë më i justifikuar nëse do të kishim dërguar edhe trupa ushtarake nga toka. Por me këtë argument kishte dy probleme. Së pari, derisa ushtarët të arrinin në pozicionet e tyre, të mjaftueshëm në numër dhe me mbështetjen e duhur, serbët do të shkaktonin një dem shumë të madh. Së dyti, viktimat civile të një fushate ushtarake në tokë do të kishin qenë shumë herë më të mëdha sesa numri i viktimave si rezultat i bombave të pasakta.

Unë nuk u bashkova dot me argumentin se duhej të ndiqja një kurs i cili do të merrte më shumë jetë amerikanësh, pa siguruar shumë bindshëm mundësinë e një fitoreje. Strategjia jone shpesh do të dyshohej, por ajo kurrë nuk u braktis. Në fund të muajit, kur bursa u mbyll për të parën herë në historinë e saj me mbi 10 000 nga 3 200 kur une mora Presidencën, vendosa të bëja nëe intervistë me gazetarin e televizionit CBS, Dan Rather.

Pas një diskutimi të gjerë për Kosoven, Dan-i më pyeti se nëse e prisja që një ditë të bëhesha bashkëshorti i një senatoreje të Shteteve të Bashkuara. Në atë kohë shumë zyrtarë të New York-ut ishin bashkuar me Carli Renxhell (Charlie Rangel) për t’i kërkuar Hillaryt të merrte në konsideratë që t’i hynte garës. I thashe Rather se nuk e kisha idenë se çfarë ajo do të vendoste, por nëse do të kandidonte dhe do të fitonte “ajo do të ishte e mahnitshme”.

Në prill ndërsa ne kishim shtuar bombardimet në qytetin e Beogradit duke goditur Ministrine e Brendshme, selinë e televizionit shtetëror serb, shtëpinë e Millosheviçit dhe ndërtesën e partisë së tij, konflikti në Kosovë u intensifikua. Ne gjithashtu shtuam jashtëzakonisht mbështetjen financiare dhe praninë me trupa ushtarake në shtetet fqinje si Shqipëria dhe Maqedonia për t’i ndihmuar ata të përballonin vrullin e madh të refugjatëve.

Nga fundi i muajit, kur Millosheviçi nuk ishte përkulur ende, nga dy drejtime njëkohesisht po vinin kundërshtime ndaj politikës sonë. Toni Bler (Tony Blair) dhe disa anëtarë të Kongresit mendonin se ishte koha për të dërguar trupa nga toka, ndërsa Dhoma e Përfaqësuesve votoi kundër dërgimit të trupave pa aprovimin paraprak të Kongresit. Unë besoja ende se fushata ajrore do të jepte rezultat, dhe shpresoja se mund ta shmangnim dërgimin e trupave nga toka për arsye të ndryshme nga ajo e misionit paqeruajtës.

Në 14 prill i telefonova Boris Yeltsin për t’i kërkuar pjesëmarrje me trupa ushtarake në një forcë paqeruajtëse ashtu si edhe në Bosnje. Shpresoja se një prani ruse do të ndihmonte të mbronte minoritetin serb dhe mund t’i jepte Millosheviçit nje mundësi për të shpëtuar fytyrën e tij për kundërshtimet ndaj vendosjes së trupave të huaja.

Më 24 mars 1999, NATO filloi bombardimin e trupave ushtarake dhe paramilitare të Serbisë. Bombardimet përfunduan më 6 qershor 1999 me nënshkrimin e Marrëveshjes së Kumanovës që parashihte tërheqjen e trupave jugosllave nga Kosova dhe vendosjen e trupave paqësore ndërkombëtare.

Më pas , Këshilli i Sigurimit i OKB-ës miratoi rezolutën 1244 me të cilën u vendos protektorati, prania ndërkombëtare në Kosovës, UNMIK-ut si mision civil dhe KFOR-it, mision ushtarak.

Më 17 shkurt 2008, Kosova shpalli pavarësinë, e cila është e njohur nga 112 shtete përfshirë SHBA, Anglinë, Gjermaninë, Francën, Italinë, Holandën, Suedinë, Japoninë, e tjerë.

260px-Нато_бомбе_изазивале_еколошку_катастрофу_у_Новом_Саду.jpg

george-soros-funded-hate-group-democracy-spring-set-to-attack-donald-trump-nteb-933x445.jpg

Duke kujtuar Përvjetorin e 25-të të rivendosjes të marrëdhënieve SHBA – Shqipëri

March 15, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA/

Ngjarja më kulmore në marrëdhëniet shqiptaro-amerikane, është vizita historike e një Presidenti të SHBA, në Shqipëri. Ajo është bërë në 11 Qershor 2007 nga presidenti i atëhershëm George W. Bush, i cili në konferencë shtypi, me ish Kryeministrin Berisha nga Tirana paralajmëroi, Serbinë, Rusinë, dhe aleatët e tyre, se SHBA, do t’a njohën pavarësinë e Kosovës.

Kurse, në vizitën e tij në 14 shkurt në Shqipëri, Sekretari Amerikan i Shtetit, John Kerry, ka thënë: “Ne jemi miq … Ne jemi aleatë. Ne kemi interesa të mëdha të përbashkëta.”

Sekretari amerikan i Shtetit John Kerry, kur vizitoi Tiranën, u bë i pesti drejtues i Departamentit të Shtetit që vizitonte Shqipërinë, pas viteve ’90, rënjes së regjimit komunist të Enver Hoxhës.

I pari zyrtar i lartë nga SHBA, Sekretar Shteti, që shkeli në Tiranë, ishte sekretari i atëhershëm Xhejms Bejker, në vitin 1991, të cilit iu rezervua një pritje madhështore në Shqipërinë, e sapo dalë nga izolimi komunist. Gjysmë milioni njerëz pritën zyrtarin e lartë amerikanë në pritje të jashtëzakonëshme.

Vizita e dytë, e po një Sekretari Shteti, me “shkak” Kosovën, do të ishte në vitin 2000, e znj. Madelein Albright, ndërsa pak vite më vonë në vitin 2003 do të shkonte në Tiranë sekretari i atëhershëm Kolin Pauell, vizita e të cilit do të vendoste bazat e anëtarësimit të mëvonshëm të Shqipërisë në NATO.

Ndërsa në 1 nëntor 2012, vendin tonë e vizitoi Sekretarja amerikane e Shtetit, Hillary Clinton, në kuadër të një turneu në vendet e Ballkanit Perëndimor, që synonte nxitjen e reformave ekonomike dhe demokratike në këtë rajon, dhe konfirmonte marrëdhëniet e shkëlqyera të SHBA – Shqipëri.

Shqipëria, më shumë se një dekadë është një aleat i NATO-s, e cila sjell përgjegjësi të veçanta për rajonin e Ballkanit. Shqipëria, vazhdon të marrë hapa për t’u bërë më të integruar në institucionet euroatlantike, përfshirë reforamat në drejtësi dhe ato të legjislacionit për të luftuar korrupsionin në çdo nivel.

Në veçanti, gjatë vizitës së tij në Tiranë, Sekretari Kerry lavdëroi Shqipërinë për miratimin e legjislacionit që ndalon kriminelët e dënuar nga shërbimi në një gamë të gjerë të pozicioneve të zgjedhur dhe qeveritare.

“Ky është një hap i guximshëm”, ka thënë sekretari Kerry. Sekretari theksoi gjithashtu rëndësinë e kalimit të një reforme gjithëpërfshirëse në gjyqësorë, duke thënë: “Jam i inkurajuar .. .Në paketën e reformës gjyqësore, që tani është duke u konsideruar për të përmirësuar gjyqësorin dhe do të lejojë për një goditje të madhe ndaj korrupsionit.”

Shtetet e Bashkuara thonë gjithmonë se mbështesin përpjekjet e Shqipërisë për të bërë qeverinë e saj më të përgjegjshëme për qytetarët e saj. Populli shqiptar duan të jetojnë në një vend ku gjyqtarët dhe prokurorët i përmbahen saktësisht të njëjtat rregulla, ku të gjithë do të trajtohen në mënyrë të drejtë, pa marrë parasysh cila parti politike është në pushtet dhe nuk ka çështje që i përket asaj që partia.

Shqipëria ka bërë një rrugë të gjatë në çerek shekullin e fundit në drejtim të ndërtimit të demokracisë dhe është e angazhuar në mënyrë të qartë në arritjen e më shumë arritjeve. Duke vepruar kështu, Shqipëria, thonë SHBA, mund të përforcoi edhe më shumë miqësinë e marrëdhëniet e shkëlqyera dhe të ketë pas vetes si përherë mbështetjen e Shteteve të Bashkuara.

Në emër të Presidentit Bush dhe të popullit Amerikan, unë vij këtu sot për të thënë ju: “Liria punon!” do tu thoshte 25 vjet më parë, Sekretari i Shtetit James Baker, përmes përkthyesit të tij, shefit të shërbimit shqiptarë Zëri i Amerikës Elez Biberaj, për të inkurajuar Shqipërinë të ecte drejt lirisë dhe demokracisë.

Marrëdhëniet e rregullta diplomatike midis Shqipërisë dhe ShBA-së u institucionalizuan në vitin 1922. Ato u ndërprenë në pranverën e vitit 1939 kur Shqipëria u pushtua nga Italia fashiste dhe e humbi statusin e shtetit të pavarur.

Në 1946 me ardhjen në pushtet të komunistëve – Enver Hoxha, prishi çdo llojë marrëdhënie me Shtetet e Bashkuara të Amerikë. Ato do të rivendoseshin vetëm me ardhjen e demokracisë më 22 Qershor 1991, njëzetë e pesë vjetë më parë.

“Protagonisti” i këtyre marrëdhënieve të shkëlqyera dhe që shënuan vetëm rritje, ish gazetari dhe tani Drejtori i Divizionit të Euroazisë në ‘Zërin e Amerikës’ z. Elez Biberaj – ka postuar në medien sociale Facebook, dy fotografi që tregojnë emocionet dhe kujtimet e asaj kohe, kur 25 vjetë më parë më 15 mars 1991, morën udhë nga Washingtoni marrëdhëniet SHBA- Shqipëri.

Ai shkruan në statusin e tij : “Njëzet e pesë vjet më parë – 15 Mars, 1991 – Shtetet e Bashkuara dhe Shqipëria rifilloi marrëdhënie të plota diplomatike – pas më shumë se pesëdhjetë vjet të mosnjohjes dhe vetëm tre muaj pas rënies së regjimit komunist në Shqipëri. Memorandumi i Mirëkuptimit, shkruan Dr.Biberaj, u nënshkrua në një ceremoni në Departamentin e Shtetit nga Ndihmës Sekretari së SHBA Raymond Seitz dhe Ministrin e Jashtëm të Shqipërisë Muhamet Kapllani. Ceremonia u ndoq edhe nga drejtuesit e opozitës të Partisë Demokratike, Sali Berisha dhe Gramoz Pashko.”

Drejtori i Divizionit të Euroazisë në “Zërin e Amerikës” Dr. Elez Biberaj, ka sjellë edhe opinionin e tij mbi dy dekadat pas rënies së regjimit komunist, përmes librit “Shqipëria në Tranzicion”.

Në libër ai rrëfen edhe eksperiencën e tij, që në vitet e para të demokracisë spikati me përkthimin e fjalimit të sekretarit amerikan të Shtetit, James Baker. “Unë në atë kohë isha mjaft idealist. Mendoja se me përmbysjen e komunizmit, ndryshimet do të ndodhnin shumë shpejt dhe do ishin pozitive”, tregon ai.

Gratë Shqiptare së bashku festuan 7 dhe 8 Marsin ditën e gruas, dhe mësuesit në Nju Jork

March 8, 2016 by dgreca

Lisa Milicaj dhe Jacquiline Kapaj – Viera, u nderuan me çmimin e vitit ” Gruaja e Vitit “, dhe çmimin “ Mësuesia e Vitit”, nga Organizata e Gruas Shqiptare ne Amerike – “Motrat Qiriazi “ me rastin e Ditës së Gruas – 8 Marsin dhe 7 Marsin Ditës së Mësuesit./

Nga Beqir SINA/

MIDTOWN NYC : 8 Marsi, Dita Ndërkombëtare e Gruas, e cila festohet nëpërmjet aktiviteteve të shumta, nga gratë shqiptare në SHBA, me një mbrëmje mjaft të bukur Gala, ku për çdo vjet organizatatat dhe shoqatat e grave në Amerikë, gjejnë rastin të vlerësoin edhe suksesin , kontributin e këtyre zonjave shqiptare në SHBA, për arritjet e tyre.

Në këtë mënyrë, ato duke festuar së bashku me mbrëmje Gala, me familjet, dhe shoqet e tyre në disa qytete kryesore në SHBA, gratë shqiptare, e kanë zgjedhur këtë festë , për t’a bërë atë si një simbol të veçantë, për të gjitha nënat dhe vajzat, motrat dhe gratë shqiptare, të cilat në këtë ditë ndihen më të privilegjuara, të gëzuara dhe të lumtura së bashku.

Kurse, duke shfrytëzuar këtë festë, e cila është nga më të bukurat e grave , këtu në Amerikë, Organizata e Gruas Shqiptare, “Motrat Qiriazi, në New York, me Presidente Dr. Anna Kohen, ndau dhe çmimet e nderit për vitin 2016, për znj. Lisa Milicaj dhe znj. Jacquiline Kapaj – Viera, të cilat u nderuan me çmimin e vitit “Women of the Year – Gruaja e Vitit – 2016”, dhe çmimin “Teacher of the Year – Mësuesia e Vitit 2016”, me rastin e festës Dita e Gruas – 8 Marsi dhe 7 Marsi Dita e Mësuesit.

Çmimin “Gruaja e Vitit” më parë e kanë marrë – Vera Mjeku, – (2014)-Meri Kirka (2013)-Anila Coniku (2012) – Lidja Ujkaj(2011) – Angelina Nika (2010) – Donika Bardha (2008) – Albana Melyshi – Lifshin (2007) – Jane Christos (2006) – Albana Orgocka(2005) – Nora Parpaniku(2004) – Rita Salihu I(2003) –Rose Dosti (2002) – Rose Black(2001)

Gratë fituese të vlersimeve përkatëse, mbrëmë morën edhe nga një çertifikat mirënjohje, nga një Medalje të kristaltë gedhendur me motivacion, si dhe buqeta me lule të freskta, e plot dhurata e urime të dashura nga fëmijët, prindërit, bashkëshortët, dhe shoqet e tyre, në shenjë mirënjohje, dashurie, dhe respekti.

Gratë fituese mbasi faleminderuan për vlerësimin mbajtën edhe nga një fjalim rasti emocionues.

Festa e 8 Marsit në mbrëmjen Gala, organizuar nga “Motrtat Qiriazi” në restorantin Arno në zemër të qytetit të New Yorkut, u hap më “Kengën e Nënës’ kënduar nga këgëtaria e talentuar Dea Elezaj. Ndërsa argëtoi pjesëmarrëset e shumta në numër, me muzikë të zgjedhur nga të gjitha trevat DJ Tico.

Të ftuar special të kësaj mbrëmje Gala – darkën festive, të 5 Marsit 2016, ishte zonja Ambasadore e Shqipërisë në SHBA, Floreta Luli-Faber, i Ngarkuari me punë në Konsullatën e Përgjithshme në Nju Jork ztr. Ylber Kryeziu, Asambleisti Mark Gjonaj, Miss New York – USA 2016, Serena Buçaj, veprimtari Harry Bajraktari, Z. dhe Znj Lou dhe Linda Foundos.

Hapjen dhe moderimin e kësaj feste të bukur dhe të dashur të grave, nga Arta Qyqalla. Kurse, fjalën e mirëseardhjes, duke ua uruar edhe festën ngrohtësisht e bëri Dr. Anna Kohen, Presidente e AAWO

Presidentja e kësaj organizate, u dha një faleminderim special dhe mirënjohje të veçantë të gjtha grave anëtare në Bordin AAWO dhe vullnetarëve për punën e tyre vullnetare, duke vlerësuar kështu kontributet dhe përkushtimin e tyre, ndaj misionit AAWO-s, dhe organizimin e kësaj feste shumë të dashur dhe të bukur, që vetëm gratë shqiptare dinë t’a bëjnë të tillë, larg politikës, fjalimeve të gjata, mburrëse dhe me super-vetëlavdata.

Gjithashtu, Dr. Kohen, ka faleminderuar me këtë rast edhe të gjithë ata që dhuruan dhuratat e festës së 8 Marsit, për lojën shpërblyese : zonjat Beti Beno, Esq., Shpresa Xhakli, Eugena Bajrami, Loreta Stamo, Agathia Luka, Ariana Elezaj, Dr. Klodiana Margariti, Eva Burnazi, Albana Konci, Tess Fejzulla, Drita Shkurti, Bojkena Selmanaj, Mira Herri, Anna Marku Walsh, Keti Dervishi

Organizata e gruas AAWO, tha Kohen, i dha me rastin e festës, edhe mbështetjen e saj financiare, në përpjkejen e tij, Assemblymanit Mark Gjonaj, për të hapur Qendrën e Komunitetit shqiptar dhe Shkollën e rregullt të gjuhës shqipe në Bronx.

Mirënjohje e veçantë, zonja Kohen, adresojë edhe për Fr. Nathan Preston dhe kishën ortodokse shqiptare në Queens – NYC, St. Nicholas Churche, për mbështetjen e tyre ndaj misionit tonë, tha ajo.

“Për mbi 20 vjet, Organizata e Grave Shqiptaro – Amerikane Motrat Qiriazi – AAWO, tha presidentja Kohen, – ka qenë duke i bërë gratë shqiptare këtu në Shtetet e Bashkuara, të ken mjetet dhe mundësi për sukses përmes komunitetit, dhembshuri dhe shpresë” tha ajo.

Në fund të fjalës së saj Dr. Kohen, ftoj të gjitha gratë, për të hapur zemrat e tyre në këtë mbrëmje të dashur dhe të bukur, të bashkohen me AAWO, në nderimin e këtyre dy grave, që ajo i quajti të jashtëzakonshme, Lisa Milicaj dhe Jacqueline Kapaj Vieira,

Nderuar, me motivacionin :” Për kontributin e tyre të pabesueshme për komunitetin tonë, dhe për forcën e tyre të karakterit. Ato mund të vazhdojnë të jenë një burim frymëzimi për të gjithë gratë shqiptare në SHBA”.

Festën e grave 8 Marsin e përshëndetën me fjalime rasti edhe anëtaret e bordit AAWO, Loreta Stamo & Eva Burnazi, e nderuara ambasadore Floreta Luli-Faber, Ambasadore Republikës së Shqipërisë në Shtetet e Bashkuara, i nderuar Ylber Kryeziu, Zëvendës Shef në Konsullatën e Republikës së Kosovës në New York, Asamblesiti Mark Gjonja, dhe Miss New York, USA 2016, Serena Buçaj, si dhe Nicholeta e bija e fitueses së çmimit “Gruaja e Vitit – 2016”, Lisa Milicaj.

Me këtë rast kjo organizatë organizoi edhe një lotari – shpërblyese, nga Tess Fejzulla dhe Elona Shehu, me të ardhurat e të cilës, ato thanë se do të përfitojnë fëmijët e Fondit AAWO.

Lisa Milicaj dhe Jacquiline Kapaj – Viera, të cilat ishin zgjedhur për këtë vit fituese të çmimit të vitit “Women of the Year – Gruaja e Vitit – 2016”, dhe çmimin “Teacher of the Year – Mësuesia e Vitit 2016”, nga Organizata e Gruas Shqiptare në Amerike – “Motrat Qiriazi “, në New York, përshëndetën dhe faleminderuan organizatën e gruas AAWO, dhe të gjitha gratë pjesmarrëse, me nga një fjalim përshëndetës.

Znj. Lisa Milicaj- e cila mbajti një fjalim tepër emocionues, dhe inspirues e inkurajues, për të gjitha gratë shqiptare, tha ndër të tjera, se :”Çmimet e ofruara nga kjo organizatë, për atë kanë një kuptim të vërtetë dhe, të veçantë. Për shkak se gratë shqiptare, tha ajo nga pikëpamja kulturore në kombësinë tonë kanë pasur pengesa të jashtëzakonshme për të kapërcyer dhe për të arritur atë që ata kanë për shkak të jetës së zgjedhur dhe rrugën tashmë të diktuar atyre, nga mentailteti dhe kultura patriarkale. shqiptare edhe këtu në SHBA“

Andaj, Milicaj, gjeti rastin të përgëzoj në këtë mbrëmje Gala, me rastin e Ditës së Gruas, çdo grua në këtë vend për suksesin e tyre, dhe inukrajojë ato.

“Unë, tha ajo duhet të jemë krejtësisht e sinqertë, mbasi, unë kam qenë e ngacmuar shpirtërisht në lidhje me marrjen e emërimit, Gruaja e Vitit, por, jo për çmimin, kjo është për shkak se unë isha duke marrë një mundësi për të ndarë, me të gjitha ju gratë, një mesazh. Pra, me të gjithë ju, sepse ndonjëherë edhe me dy fjalë në një mesazh ne gratë mund të ndryshojmë çdo gjë.”

Sonte, u shpreh Milicaj, ndër të tjera, mendojë me këtë marrje çmimi dhe këtë fjalë përshëndetëse, unë do të japë një mesazh shprese dhe vendosmërie për të gjitha gratë shqiptare.

Znj. Jacquiline Kapaj – Viera, e cila i përket brezit të atyre fëmijëve, që familjet e tyre vuajtën rëndē, regjimin komunist, në Shqipëri, në fjalën e saj tha se ajo ishte e përulur, e nderuar, dhe në të njëjtën kohë e perveligjuar për të marrë çmimin e “Mësues i Vitit”.

Me ketë rast Kapaj -Viera, do të shprehte edhe një faleminderim të përzemërt për Organizatën e Grave Shqiptaro-Amerikane, për këtë nder të mrekullueshm, siç e quajti ajo.

Më tej ajo tha “Besnikëria juaj dhe besimi në mua është një pasuri e madhe në administrimin e punës sime si edukator dhe si President i Shoqatës Edukatorëve Shqiptaro-Amerikane. Sot unë ju falënderoj me fjalë, pasi sot, unë shpresoj për të përkthyer vlerësimin tim në vepra dhe sjellje, kultur e traditë të gruas shqiptare”’.

Me këtë rast ajo përgëzoj gjithashtu edhe vlerësimin e Lisa Milicaj për çmimin për Gratë e Vitit. “E njihija se si Lisa si një vajzë e vogël shumë vite më parë, u rritë dhe u bë e suksesshme, dhe kjo më jep gëzim për të dëshmuar për gratë e zgjuara, të përkushtuara dhe të bukura, që ajo ka bërë. Pra, urime Lisa!” tha znj. Jacquiline Kapaj – Viera, e cila u nderua me çmimin e “Mësues i Vitit”.

Çmim që tha ajo e kishte të pranuar në emër të të gjithë mësuesve, për punën e madhe dhe të pabesueshme gjatë gjithë viteve, dhe të gjithë mësuesit.

“Mendoj se çmimi Mësuesi i Vitit, është mësuesi më i mirë për ne të gjithë, mësuesit, që unë kam mësuar shumë prej edukatorëve më të mira, që janë në komunitetin tonë. Megjithatë, unë mund të jem sot këtu, si një simbol i këtyre shpirtrave, të qetë punëtor të cilët kalojnë jetën e tyre duke shërbyer në çdo klasë, në çdo shkollë, për çdo ditë, për të mirën e të gjithë fëmijëve me të cilët jemi çdo ditē dhe ata na kanë besuar që ne ti mësojmë dhe edukujomë ata”.

Duke vlerësuar rolin e mësuesve në komunitet , ajo tha se si mësuese dhe administratore e shkollës, ndihem me fat që i përkasim një grupi të veçantë të njerëzve të cilët mund të ndikojnë dhe të kultivojnë një shoqëri të edukuar dhe të suksesshme.

“Mësuesit, tha ajo jo vetëm të kultivojnë njohuri, por janë edhe shumë të frymëzuar, të udhëhequr për të mbështetur fëmijët të bëhen individë produktive në shoqërinë tonë. Mësuesit ndihmojnë nxënësit e tyre për të zhvilluar një pasion dhe dashuri për të mësuarit e vazhdueshëm që tejkalon përtej aspektet e klasës”.

Më në fund znj. Jacquiline Kapaj – Viera, fituese e çmimit Mësuesja e Vitit 2016, u kjutojë grave shqiptare se “Trashëgimia jonë shqiptare mishëron besimet fortë në besnikëri, bujarisë dhe mikpritjes dhe këto vlera janë thelbi i punës tonë si edukatorë, këtu në komunitet”

Çmimet ua dorzuan fituesve, znj. Beti Beno Esq. AAWO Vice President & Dr. Anna Kohen, Presidente, dhe anëtaret e Bordit, zonjat Loreta Stamo dhe Eva Burnazi, duke lexuar dhe begraundin e fituesve.

Ato lexuan motivacionin me të cilën u nderuan kësaj rradhe këto dy zonja dhe e vlersuan këtë një çmim nderi, dhe dinjitoz, i cili ju ndahet disa nga grave shqiptare, zgjedhur nga kjo organizatë, që kan arritje, dhe nga më të suksesshmet në komunitet, për çdo vit.

Shqiptaro-amerikanja Lisa Milicaj – fituesia e çmimit për vitin 2016,

Ajo ka qen këshilltarja bashkiake në kantonin Pleasant Valle – Plisënt Valley, të New York-ut, dhe është një nga figurat femërore më të spikatura të diasporës në SHBA, këto vitet e fundit.

Ndërkohë, ajo është e kudogjendur në aktivitetet që zhvillon diaspora jonë në SHBA.

Ajo është edhe një prej fituesve të vlerësimit në projektin “Albanian American Success Story”, një libër prestigjoz ky që përfshiu 150 shqiptarët më të suksesshëm në SHBA, për vitin 2014.

Lisa, vitin e kaluar nga organizata Rrënjët Shqiptare, u shpall “Grand Marshall” i Paradës 2015 në New York.

Bukuri shqiptare e shkolluar dhe e kultivuar në vendin e lirisë, ajo është e suksesshme dhe natyrisht krenari për komunitetin shqiptarë, thekson shtypi shqiptarë.

Afaristja e suksesshme, dhe ish- Këshilltarja bashkiake është vajzë e dy emigrantëve nga Kosova dhe ka bërë histori duke qenë një nga gratë e rralla shqiptare të përfshira në politikën amerikane.

Ajo ka biznesin e saj të suksesshëm, një agjensi sigurimesh në pronat e patundshme, të cilën e drejton vetë prej disa viteve me shumë sukses në postin e Presidentes, e cila quhet “First Insurance Agency Inc”.

Prindërit e Lizës erdhën në SHBA rreth 45 vjet më parë, po ndonëse e lindur këtu, Lisa flet shqip dhe është aktiviste e njohur në komunitet.

Kurse, Jacqueline Kapaj-Vieira – është mësuese e dalluar në New York.

Ajo së bashku me disa mësuese shqiptare në komunitet, ka themeluar edhe Shoqatën e Edukatorve-Mësueseve Shqiptare – Albanian American Educators Association – për të lehtësuar rrjetëzimin midis arsimtarëve, profesorëve, kunsolureve dhe udhëzesve me prejardhje shqiptare në fushën e arsimit.

Ajo ka thënë për shtypin lokal se “Mendova se do të ishte mirë që të përpiqemi për të formuar një komunitet, ku ne mund të vijmë së bashku, të gjitha mësimdhënset shqiptare në New York, që të ndajnë informacione, në rrjetin tonë dhe mbajmë gjallë trashëgiminë tonë, shqiptare”, thotë Kapaj-Vieira. Duke shtuar se :”Qëllimi, i kësaj organizate të mësuesve shqiptare në Nju Jork, është për të krijuar një rrjet profesional për edukatorët shqiptaro-amerikan dhe për të ndarë njohuritë arsimore, për të ndihmuar studentët dhe për të arritur sukses, të punojmë së bashku për të krijuar një mjedis për mbështetje profesionale dhe sociale”, shprehet Kapaj-Vieira.

Jacqueline Kapaj-Vieira, punon si një drejtore asistent në Akademinë e Lidershipit në Fordham për Biznes dhe Teknologji.

Ajo është veterane e arsimit në Nju Jork, mbasi ka mbi 25 vjet në mësimdhënie.

Kjo organizatë me çmimet e vitit “- Gruaja e Vitit “, ndanë edhe dy çmime tjera; “- Nëna e Vitit” dhe çmimin “ – Mësuesia e Vitit”, ku në këtë festë për çdo vjet vlerëson suksesin , kontributin e këtyre zonjave shqiptare në SHBA, sidomos ato në integrimin në shoqërinë Amerikane, shoqërinë dhe familjet e tyre.

Doktoresh Ana Kohen – e cila është edhe Presidente e Organizatës së Gruas Shqiptare në Amerike – “Motrat Qiriazi “, në mesazhin e saj – thotë “Ne shpresojmë që të jetë porta e hapur që do të hapë rrugën për suksesin tuaj. Së bashku jemi më të forta, më të frymëzuara, dhe më efektive. Ne shohim vetëm përpara për të punuar me ju.”

Në SHBA, Dita e Gruas, për gratë shqiptare po shërben jo vetëm për ti bere se bashku grate pa dallim feje, krahine , kulture, dhe prejardhjeje, por edhe për të kujtuar, gëzuar e festuar së bashku me njëra tjetrën lumturinë e tyre familjare.

“Të Paidentifikuar” u shfaq në Kongresin Amerikan

March 4, 2016 by dgreca

*Filmi “Të Paidentifikuar” – u shfaq në Kongresin amerikan Komisioni, për të Drejtat e Njeriut, i Kongresit “Tom Lantos”/

*Të Paidentifikuar: duket se zbulon se ku qendron përgjegjësia për Krime Lufte në Kosovë: Vrasja e Mehmetit, Yllit dhe Agronit është bërë kohët fundit subjekt i hetimeve tash e pesëmbëdhjetë vite, por pa sukses. Vazhdimësia e mossuksesit në ndriçimin e këtij rasti tregon se kryerësit e krimeve në Serbi nga vitet nëntëdhjetë ende janë më të fortë se sa institucionet dhe sundimi i ligjit, në Beograd

Nga Beqir SINA – New York/

WASHINGTON D.C: Komisioni për të Drejtat e Njeriut, i Kongresit “Tom Lantos”, mbrëmë në një nga sallat e Kongresit amerikan në ndërtesën e Capitol Hill, organizoi shfaqjen e filmit dokumentar me metrazh të gjatë “Të Paidentifikuar – The Unidentified” shoqëruar me një panel diskutimi të veçantë të ketij filmi, njofton në faqen e saj të internetit(humanrightscommission.house.gov), zyra e këtij komisioni qeveritar.

Filmi “Të Paidentifikuar – The Unidentified”, është një film nga Rrjeti Ballkanik për Gazetari Hulumtuese (BIRN) që shpjegon disa nga ngjarjet më brutale dhe të pazgjidhura ende me krimet e luftës të luftës në Kosovë.Organizatori i shfaqjes thotë se filmi “Të Paidentifikuar – The Unidentified” është një bashkëpunim me organizatën “Grupi Punues së Detyrueshme’ për OKB, dhe organizata “Zhdukjet e Pavullnetshme” – Raporti i tyre gjatë misionit në Serbi, duke përfshirë edhe Kosovën – deri në 17 August 2015

Filmi “Të Paidentifikuar”: duket se zbulon se ku qendron përgjegjësia për Krime Lufte në Kosovë

Komisioni i të Drejtave të Njeriut, i cili mban emrin e nderuar të ish kongresisit demokrat të Kalifornisë, Tom Lantosh, një amerikano hebre, i mbijetuar i Holokaustit , mik i dalluar i shqiptarëve të Amerikës, i cili, së bashku me presidentin e LQSHA, mikun e tij DioGuardin, udhëheqësin e lobit të parë dhe të vetëm shqiptarë në SHBA, ka mbajtur vetë , para luftës, dhe gjatë luftës në Kosovë, disa dëshmi në Kongres, rreth atyre nagjarjeve brutale , që çuan deri në sensabilizimin atëhere, të Washingtonit, dhe zgjuan ndërgjegjen e saj për të ndërhyrë dhe i dhënë fund genocidit serb në Kosovë.Duke folur për përmbajtjen e filmit, në faqen e internetit Komisioni për të Drejtat e Njeriut, i Kongresit “Tom Lantos”, organizatori i shfaqjes, shkruan se si pasojë e rënies së Murit të Berlinit, Presidenti serb Slobadan Milosheviq, e patë “zhveshur” ish provincën e Kosovës nga autonomia e saj në vitin 1989. Konflikti u përshkallëzua deri sa shpërtheu lufta në shkurt të vitit 1998. Më 24 mars 1999, NATO ndërhyri me sulme ajrore. Shtatëdhjetë e tetë ditë Nato, me SHBA në krye, kreu 38.000 sulme ajrore(bombardime të pikave strategjike, dhe zonave e pozicionve ushtarake serbe në Serbi e Kosovë), ç’ka e detyroi më vonë, Serbinë, të pranoi tërheqjen e forcave të saj(pra kapitullimin).Krimet e luftës, në Kosovë, tregon filmi ka përfshirë tortura, vrasjet, përdhunimet, dhe dëbimeve me forcë, të cilat janë kryer gjatë konfliktit të armatosur, shumica e të cilave kanë qenë kryer nga policia serbe apo të Ushtrisë Jugosllave dhe forcave militare e paramilitare serbe që vepruan në Kosovë. Nga koha kur konflikti përfundoi, sipas të dhënave të Departamentit të Shtetit, fushatës sistematike të Serbisë, për të dëbuar shqiptarët nga Kosova, kishte çuar në grabitjen dhe djegies së më shumë se 1,200 zonave të banuara; vrasjen e të paktën e më shumë të12 mijë njerëzve; dhe zhvendosjen e mbi 1.5 milion shqiptarë të Kosovës, të paktën 90% të popullsisë.

Filmi “Të Paidentifikuar”, është një dokumentar 40-minuta që shqyrton disa nga krimet e luftës të kryera nga forcat serbe kundër shqiptarëve të Kosovës gjatë luftës në Kosovë. Bazuar në dy vjet “të hulumtimit, filmi fokusohet në sulmet në fshatrat përreth qytetit të Pejës, dhe identifikon komandantët dhe oficerët e dyshuara se kanë dhënë urdhra dhe për të fshehur trupat e viktimave për varrezat masive në Serbi.

Në mesin e atyre që kryen këto krime, sipas këtij dokumentari, është me emër, dhe i dyshuari kryesor në ekzekutimet e pasluftës, i tre qytetarëve amerikanë, tre vëllezërve – Bytyqi ( Mehmet, Ylli dhe Agron), tre ushtarëve të UÇK-së, nga Batalioni Atlantiku, me luftëtar shqiptarët e Amerikës, të cilët shkuan në Kosovë të luftojnë për çlirimin dhe lirinë e Kosovës.

Në atë kohë pas zhdukjes së tyre, dhe gjetjes së tre trupave të egzekutuar, lidhur me tela me gjemba dhe hedhur në një varrez masive, një krim ky që është bërë më vonë objekt i një senace dëgjimore dhe rezolute praqitur në Dhomën e Përfaqësuesve (H. Con Res 51.), sponsorizuar ajo nga kongresisiti Tom Lantosh me inisiativën e Xhozef DioGuardit dhe Shirlye Cloyes Diguardit, kjo çështje u morë në shqyrtim më pas nga Departamenti i Shtetit.

Mirëpo, deri tani asnjë individ nuk ka është shpallur fajtor për ekzekutimin e tre vëllezërve Bytyqi.

Pas shfaqjes së filmit dokumentar 40 minutësh, “Të Paidentifikuar – The Unidentified”, një panel i shquar ofrojë njohuri në konfliktin dhe ofrojë rekomandime se si Kongresi mund të ndihmojë për të siguruar llogaridhënie për ata që janë përgjegjës. Informacion dhe rekomandime këto të vlefëshme ndoshta edhe për anëtarët e Kongresit, stafin e kongresit, publikut të interesuar dhe mediat amerikane dhe të huaja në kryeqytetin e SHBA – Washington D.C.

Ndërsa, deri tani sipas provave të paraqitura gjatë gjykimit dhe të dhënave publikisht në dispozicion, vrasjen e Agronit, Yllit dhe të Mehmetit, thuhet se ai që ka urdhëruar vrasjen e 3 vëllezerve Bytyqi, është Ministri i asokohshëm i Punëve të Brendshme, Vllajko Stojiljkoviqi.

Dëshmitar kan provuar se urdhri është përcjellë nëpërmjet të zinxhirit komandues deri te ekzekutori. Në zinxhirin e komandës është gjetur kryeshefi i asokohshëm i Resorit të Sigurisë Publike, Vlastimir Gjorgjeviqi, i dënuar nga Tribunali i Hagës për krime në Kosovë, si dhe komandanti NjPP dhe i Qendrës së Mësimit në Petrovo Selo, kurse sot biznesmeni, themeluesi i organizatës joqeveritare Qendra për Studimin e Terrorizmit dhe anëtari i Këshillit qendror të Partisë progresiste serbe, Goran Radosavljeviqi, i njohur me pseudonimin “Guri”

Vrasja e Mehmetit, Yllit dhe Agronit është bërë kohët fundit subjekt i hetimeve tash e pesëmbëdhjetë vite, por pa sukses. Vazhdimësia e mossuksesit në ndriçimin e këtij rasti tregon se kryerësit e krimeve në Serbi nga vitet nëntëdhjetë ende janë më të fortë se sa institucionet dhe sundimi i ligjit.

Fatos Bytyqi, i cili është vëllai i tre vëllezërve Agron, Yll dhe Mehmet Bytyçi, të ekzekutuar gjatë luftës, përpara 15 vitesh në Petrovo Sello të Serbisë, ka biseduar me zyrtarë të lartë të Departamentit të Shtetit, ai ka folur edhe me ish kryeministrin e Serbisë Daçiç,( sot zv/kryeministër dhe ministër i jashtëm) ka shkuar në Beograd dhe është takuar me përfaqësuesit më të lartë të politikës serbe, që drejtësia për krimet kundër vëllezërve të tij të vihet në vend.