Filip Guraziu – Page 4 – Dielli

A egziston strategjia e edukimit ‘ te brezit te ri ne Shqiperi ?

February 8, 2017 by dgreca

Nga Filip Guraziu/

‘Njeriu’ perben elementin me te rendesishem te platformes se zhvillimit se nje shoqerije. Mund te investosh shuma te medha per zhvillimin e nje vendi; te ndertosh rruge, ura , tunele, etj., por cdo gje me pas nuk do te funksionoje si duhet dhe do te shkoje drejte venitjes dhe paralizes ne se ‘Njeriu’ qe i shfrytezon dhe i perdoron ato vepra nuk do te jete i edukuar , kjo jo vetem ne aspektin tekniko- profesional , por kryesisht ne aspektin moral, human dhe patriotik.

Nuk eshte rastesi qe diktaturat kudo ne bote, te djathta dhe te majta, vemendjen me ta madhe te propogandes se tyre ja paten kushtuar edukimit te brezit te ri. Ne nje mase me te vogel, po perseri me vemendje te veçante, trajtohet edhe sot sektorit i edukimit ne shtetet demokratike te botes. Eksperiencat ne kete drejtim na bejne te kuptojme dhe te bindemi se shoqeria shqiptare nuk mund te jete e shendetshme dhe e sigurte ne zhvillimin dhe perparimin e saje drejte mireqenies ne se ‘sektori i edukimit’ qe trajton brezin e ri nuk ka si udherrefyes nje strategji te miremenduar qe misheron kerkesat e normave morale bashkekohore qe kushtezon e ardhmja europiane.

Shoqeria shqiptare sot krenohet per disa simbole kombetare me te cilet lidhet identiteti i Arberit; neve jemi krenar qe jemi bashkekombas te Gjergj Kastriotit Skenderbeut dhe te Nane Terezes, dhe eshte e natyrshme qe puna edukuese me te rinjte behet dhe duhet te jete ne kete linje, por ne kundershtim me kete, praktikat e koheve te fundit provojne qe çdokush ( edhe personazhe rruge me identitet te dyshimte dhe prapavije te qarte antishqiptare), fare lehte bejne propagande krejte te kundert duke gjetur hapsire veprimi ne media dhe sheshe publike, gje qe ç’orjenton formimin e ndergjegjes se brezit te ri duke goditur qelizen vitale te identitetit te shqiptareve! A duhet lejuar kjo?

Shqiptaret e permbysen komunizmin duke hedhur ne kazanin e plehrave propoganden imorale te ‘luftes se klasave’ qe ushqente urrejtjen klasore dhe perbuzjen per kleriket dhe intelektualet nacionaliste qe konsideroheshin “armiq te klases”. Sot ne demokraci, Shqiptaret mburren per qendrimin moralo-patriotik te klerikve te cilet me besimin ne Zot ju kundervuan haptas dhunes komuniste i njejti qendrim edhe per intelektualet nacionaliste me bindje liberale te cilet punuan me perkushtim per ngritjen kulturore te shqiptareve. Keto konsiderata perbejne elemente te rendesishem per formimin moralo-patriotik te brezit te ri, te pranuara unanimisht nga te gjitha forcat politike parlamentare, por perseri ne praktiken e perditshme ndodh e kunderta! Ne nje mori media televizive çfaqen dite dhe nate filma te prodhuar nga Kinostudio ‘Shqiperia e re’ te periudhes se diktatures, ku te rinjte e lindur ne demokraci, shohin dhe mesojne pra edukohen me “ imoralitetin dhe antishqiptarizmin e klerikve ”, tradhetine e intelektualeve nacionaliste dhe poshtersine e klases borgjeze (propagande tipike e diktatures komuniste) A duhet lejuar kjo ?

Jo, kjo situate paradoksale dhe e demshme per edukimin e brezit te ri nuk duhet te ndodhe! Deshiroj qe te moskeqkuptohem, personalisht vleresoj punen e madhe artistike( pavaresisht moralit politik te kohes) qe ka bere ne vite Kinostudio ‘ Shqiperia e re’, por e çoj zerin per te bere thirrje qe institucionet pergjegjese te edukimit dhe ato te kontrollit te mediave vizive ne nivel shteteror te reagojne per ta kontrolluar situaten duke bere seleksionimin e filmave qe transmetohen. Gjej rastin te kritikoj qendrimin indiferent dhe oportunist te drejtuesve te komuniteteve fetare shqiptare dhe ne veçanti te drejtuesve te komunitetit katolik qe deri sot nuk kane protestuar me force per te kerkuar qe te marre fund diskriminimi moral i klerikeve nga filmat e periudhes komuniste!

Me keqardhje duhet te pranojme se organizimi dhe drejtimi institucional- shteteror shqiptar i ‘sektorit te edukimit’ ende paraqitet i manget , pa strategji veprimi, per te mos thene qe eshte inegzistent. Indiferenca shteterore ndaj strategjise se edukimit ‘te brezit te ri’ veshtireson deri ne pengese rrugen e shqiptareve drejte europes. Kembanat e alarmit bien! Antishqiptaret punojne dite dhe nate kunder gjerave me te shtrenjta dhe simboleve te shqiptarizmit. Populli thote “gjejne shesh dhe bejne pershesh” perse? Sepse Shqiperia ende muk ka shtet qe te mbroje simbolet, idealet dhe identitetin Shqiptareve, deri kur keshtu?

Sigurimsi Porodini, prova qe kriminelet komuniste nuk pendohen

January 28, 2017 by dgreca

Nga Filip Guraziu/Shoqata e Ish te Perndjekurve Politike te Shqiperise me qender ne Shkoder/

Shoqata e ish te perndjekurve politike te Shqiperise me qender ne Shkoder deshiron te beje me dije opinionin mbare shqiptar se denon ashper qendrimin kriminal-enverist dhe antishqiptar te Sekretarit te veteraneve te Lanç O.Porodini, i cili ne nje takim me veteranet e Deges se Shkodres vjelli vrere kunder Kryengritjes Antikomuniste te Postribes. Shtresa e ish te perndjekurve politike megjithse pesoi trajtimin me brutal nga organet e diktatures qe aplikuan me fanatizem dhe egersi ‘luften imorale te klasave’ te shoqeruara me grabitjen e prones, shkaterrimin e familjeve etj, megjithse te burgosurit politike u torturuan dhe u trajtuan si skllever duke i detyruar te punojne ne kushte shnjerezore ne miniera, tharje kenetash, ndertim aeroporti, pallate etj, asnjehere gjate viteve te demokracise nuk kerkuan hakmarrje, por çdo gje ja besuan drejtesise se shtetit demokratik ne pritje te nje ‘pajtimi kombetar’ si baze morale e domosdoshme per te ndertuar nje shoqeri solide shqiptare, gje qe nuk u be dhe nuk ka gjasa te behet, pasi pergjegjesit e krimeve te diktatures ende nuk kerkojne te falur.

Shtojme se Shoqata respekton me nderim te gjithe ato te rinje dhe te reja te cilet sakrifikuan jeten e tyre ne lufte kunder okupatorve per lirine e atedheut ne vitet e luftes se dyte boterore me idealin e ndertimit te nje rendi demokratik ne Shqiperi , pra respekton dhe nderon anetaret e ndershem te organizates se veteraneve te Lanc, por ne te njejten kohe deshiron te beje te qarte publikisht se denoncon me force dhe ashper ato personazhe ( pjestare te organizates se veteraneve) qe ne vitet e diktatures u bene vegla te terrorit komunist dhe masakruan vellezerit e tyre shqiptar duke qene drejtues ne institucionin famekeq te diktatures; ‘Sigurimit i shtetit’) te cilet vazhdojne perseri te propogandojne urrejtjen klasore, si Odise Mihal Porodini. Ne sot demaskojme sjelljen antishqiptare te veteranit Odise Mihal Porodini, veteran sa per te thene, ose vetem sa per te perfituar benefice nga statusi, pasi rezulton se ai “paska luftuar” ne moshen 13 vjeçare ! Ky person me funksione te larta ne Sigurimin e Shtetit Enverist, deri Drejtor i Deges se Puneve te Brendshme, edhe pse kane kaluar 25 vite demokraci dhe enverizmi si dhe diktatura komuniste eshte demaskuar dhe vazhdon te demaskohet me dokumente arshivore dhe prova te pakontestueshme, ende sot ne moshen 87 vjeçare, ka ne zemren e tij urrejtjen per armikun e klases, pra urrejtje per vellezerit e tij shqiptar. Ju duket çudi ? Faktet flasin vete; ne daten 29 Nentor 2016 gjate takimit qe Organizata e Veteraneve te Lanç, Dega Shkoder, organizoi ne perkujtim te dites se ashtuquajtur “ çlirim i Shqiperise” , sigurimsi Porodini, gjeti rastin te shpalose urrejtjen e tij klasore enveriste kunder shkodraneve, ai i cilesoi patriotet e Postribes qe organizuan levizjen antikomuniste ne vitin 1946 dhe vdiqen per idealet e lirise ( te njejta ideale me keto qe po mburremi sot ne Shqiperi ) si kriminele ordinere.

Ne i themi Odise Porodinit qe fjala ne Shkoder ishte plotesisht ne kundershtim me interesat e shqiptareve dhe i sherben vetem armiqve te shqiperise. Sot me shume se kurre shqiptaret kane nevoje qe te jene te bashkuar kunder sfidave qe po perballet Shqiperia. Po ashtu i themi sigurimsit Odise Porodini dhe atyre qe e perkrahin, se kriminelet e popullit shqiptar jeni ju sigurimsat, veglat qorre dhe te pashpirte te diktatorit Enver Hoxha qe pushkatuat 6.600 persona, vrate ne kufi 10.000 te rinje, burgoset 20.000 shqiptare dhe internuat 60.000 te tjere…! Kurse ti, me gjuhen e enverizmit, pra me gjuhen e krimit, kerkon te mbjellesh urrejtje klasore, turp per ty! Si nuk e kupton more Odise Porodini se shoqeria shqiptare nuk mund te funksionoje me e bazuar ne urrejtjen klasore politike? A jeton me te sotmen, apo je ne enderr? Ndegjo more, se je bere per tu dhembsur! Mblidhe veten, behu burre dhe mbaje per vete nostalgjine tende per “ kohen e ndritur te diktatures” ( ne se nuk mund te ndahesh prej saje ). Kuptoje nje here e mire se komunizmi se bashku me Enverin, Mehmetin & Company tashme eshte pjese e se kaluares tragjike qe vete Shqiptaret dhe historia e kane hedhur ne kazanin e plehrave. Lerja te rinjve qe te ndertojne te ardhmen e tyre larg mllefeve te kaluara politike dhe mos ja veshtireso rrugen e perparimit drejte demokracise dhe Europes.

Shkodër, 14 Janar 1990, Në kujtim të revoltës për shëmbjen e monumentit të Stalinit….

January 15, 2017 by dgreca

Nga Filip Guraziu/E sotmja në përgjithësi dhe momenti që jetojmë, përceptohet më mirë, kuptohet më thellë në qoftë se harmonizohet me të kaluarën. E kaluara kontribuon për konsolidimin e të sotmës dhe të dyja së bashku projektojnë të ardhmen. Shqipëria para pushtimit fashist dhe sundimit komunist, me të vertetë ishte e varfër dhe me marëdhënie shoqërore pak të zhvilluara, por ishte një vënd ku parimet bazë të moralit pozitiv mbizotëronin jetën e vëndit;

Pikërisht në momentin në të cilin bota përparimtare shkatërroi bishën fashiste, një kulsheder nga lindja ju vërsul Shqipërisë. Ngjyrën e kishte të kuqe dhe me gjak njollosi tokën arbërore. Me demagogji, por edhe me dhunë çoroditi mendjet naive të njerëzve të thjeshtë.

Për të sunduar dhe për ti shërbyer politikës së huaj eleminoi me metodat më të ulta mendjet më të ndrituëa të shqiptarve.

Historia e shqiptarve nuk kishte njohur ndonjëherë luftë civile si ajo që u zhvillua në vitet e luftës së dytë botërore.

Historia e shqiptarve nuk kishtë parë ndonjëherë përdhunime, poshtrime, tortura, burgje dhe vrasje si në vitet e diktaturës komuniste.

Historia e shqiptarve nuk kishte njohur kurrë atë demonizim të vlerave morale të kombit shqiptar; njëriu i ndershëm u shpall i poshtër, spijuni – hero, krimineli – qëngj i bekuar , njëriu i Zotit shejtan dhe shejtani u shpall engjëll. !

Për gjysëm shekulli, diktatura komuniste e Enver Hoxhës ushtroi metodat më barbare për të shkatërruar çdo gjë të mire dhe qytetruese që përfaqësonte qyteti i Shkodrës.

Për ta mbajtur popullin e Shkodrës nën terror psikollogjik, në sheshin qendror të qytetit , aty ku demokracia ndërtoi monumentet e ‘Nane Terezes’ dhe ‘Luigj Gurakuqit’- dy figura te krenarisë kombëtare që simbolizojnë dashurinë dhe demokracinë, diktatura ngriti monumentin e urryer të Stalinit, simbolit të së keqes.

Diktatura komuniste dukej e qetë, ajo gëzonte “fitoren”. Kishte këthyer në skllaveri ekstreme një popull të tërë nën slloganin e krijimit të njëriut të ri : një monstër komuniste të pa besim dhe të pa moral, që zëvendsoi dashurinë me urrejtjen, besën me tradhtinë dhe të vërtetën me gënjeshtën.

Ngjarjet vertetuan se diktatura komuniste i pat bërë gabim llogaritë, pasi mund të zhdukësh njerëz, të shkatërrosh monumente, të grabitësh prona dhe të shkruash histori të rreme, por kurrë nuk mundësh të pengosh që ndjenja e lirisë të shpërthejë në shpirtin e të rinjëve.

Dhe shpërthimi ndodhi me 14 Janar 1990, ishte një vullkan i fuqishëm nënujor që u pasua me nje tsunam të vërtetë politik i cili tronditi në themel diktaturën: kohë prapa, monumenti i urryer i Stalinit u hoq natën vjedhurazi nga organet e diktaturës.

Fatkeqësisht pasojat e tsunamit ishin tragjike: qindra qytetarë të arrestuar, një pjesë e madhe pësoi tortura, dhjetë ndër kryesorët; Dedë Kasneci, Gjergj Livadhi, Rin Monajka, Kolec Hublina, Flamur Elbasani, Nikolin Margjini, Tonin Dema, Nikolin Thana, Klaudio Daka, Aldo Perizi u denuan me shumë vite burg, gjashtë të tjerë; Gjovalin Rolba, Gjovalin Zefi, Ndoc Leqejza, Pjerin Veli, Paulin Shtjefni, Viktor Martini u shtruan në psikiatri dhe shumë familje u internuan. Një prej të burgosurve, i ndjeri Rin Monajka, me ardhjen e demokracisë, doli nga burgu ne gjëndje invaliditeti ekstrem. Torturat shtazarake e kishin bërë efektin makaber!.

Nuk mund të konsiderohet rastësi organizimi i demostratës se parë antikomuniste të 14 Janarit pikërisht në Shkodër.

Populli i Shkodrës dhe i malësive për rreth edhe më parë kishin demostruar se komunizmi ishte i huaj për to. Ky popull që mbart në gene lirinë e njerëzve të maleve, i ndodhur historikisht në kontakt me kulturën përendimore nëpërmjet shkëmbimeve tregtare dhe influencës së Kishës Katolike nuk mundi ta pranojë kurrë diktaturën dhe dogmën komuniste.

Kujtojmë rezistencën e armatosur deri në vetmohim të malësorve Kelmendas në Janar te 1945 dhe kryengritjën e përgjakshme të Postribës në vitin 1946. Shëmbuj unikal në Shqipëri dhe jo vetëm.

Terrori politik që pasoi 14 Janarin 1990 nuk arriti të mposhtë shpirtin demokratik të shkodranëve, përkundrazi vala e protestave si një ortek u rrit dhe u bë më e ashpër për të qenë shëmbëll frymëzimi për të gjithë shqiptarët. Historia e demokracisë shqiptare kujton me repekt revoltat e shkodranëve; 16 Qershorin 1990, 11 Nëntorin 1990, 13 Dhjetorin 1990 dhe 2 Prillin 1991.

Duke u përkulur me respekt dhe me mirënjohje ndaj të gjithë atyre qe u sakrifikuan në përpjekjet kundër komunizmit dhe fitoren e demokracisë, gjej rastin të ju rikujtoj historianëve faktin, çuditërisht të lënë në harresë, se historia e demokracisë post komuniste shqiptare fillon me 14 janar 1990 dhe kjo duhet të shkruhet dhe të përkujtohet jo vetëm në Shkodër! Shkodranët ndërtuan themelet e demokracisë shqiptare dhe guri i parë, kryesor i hemelit, ishte demostrata e 14 janarit 1990.

Filip Guraziu; Shkodër,

INTERVISTA E NEXHMIJE HOXHES DHE KRIMET E KOMUNIZMIT

February 12, 2016 by dgreca

INTERVISTA E NEXHMIJES I “DHA JETE”KUJTESES HISTORIKE MBI KRIMET E KOMUNIZMIT…/
Nga Filip GURAZIU/
Jo vetem shoqeria shqiptare , por edhe ajo europiane e konsideron te nevojshem dhe te domosdoshem, sidomos per periudhen e tejzgjatur te tranzicionit demokratik postkomunist shqiptar, edukimin e brezit te ri me “Kujtesen historike te krimeve te komunizmit”.
Ne kete drejtim, intervista e gazetares Xhunga me vejushen Hoxha, gruan dhe bashkepunetoren me te ngushte te diktatorit komunist, perben rastin me te mire , ndoshta edhe te fundit, qe brezi i ri i lindur ne fund te viteve tetedhjete te mund te njihet ‘live’ me personazhin me te akuzuar per ndikimin negativ pro krimit dhe genocidit ne vendimet e diktatori komunist Enver Hoxha.
Eshte lehtesisht e kuptueshme se intervista u zhvillua sipas nje skenari te miremenduar nga te dy palet pjesemarrese ne ate ‘show’ televiziv, i programuar te zhvillohej nepermjet bisedave “roze” qe duhet te qendronin sa me larg problemeve pikante me te cilat anatemohet diktatori dhe gruaja e tij. Mirekuptimi mbi skenarin e mesiperm duhet te kete qene gjeja me e lehte, pasi te dy palet pjesemarrese trashegojne pika takimi ne bashkepunimin e familjeve te tyre me aktivitetin e sigurimit famekeq enverist.
Sipas nje kendveshtrimi siperfaqesor krijohet pershtypja sikur biseda me gruan e ish diktatorit komunist ja arriti qellimit, qe do te thote se Nexhmija se bashku me burrin e saje, Enverin, u paraqiten dhe dolen si njerez te mire, te qete, te dashur, te dhembshur, te vuajtur, te varfer, te ditur, patriote dhe idealiste, por kjo eshte njera ane e medaljes. Nje analize pak sa me e thelluar, lehtesisht nxjerr ne dukje edhe anen tjeter te medaljes; ate te hipokrizise dhe te mashtrimit gjate gjithe asaj bisede televizive, pasi plaka“e zgjuar” , besnike deri ne fund te parimit baze stalinist-enverist, atij te mashtrimit dhe demagogjise, pa i bere syri “terr” dhe me paftyresine e nje hipokriteje , pyetjeve te gazetares,ju pergjigj aq “drejte dhe sakte” saqe as logjiken e nje femije nuk arriti ta binde.
“Te lumte Nexhmije” !. Vertete i qendrove besnike parimeve dhe idealeve te diktatorit, burrit tend, por “ Na e bere qefin edhe neve; ish te perndjekurve politike” duke u bere e pabesueshme ne syte e atyre qe te ndoqen ne ate emisionin, fakt te cilin e vleresoj se tepermi , sepse keshtu , ne menyre krejtesisht te drejteperdrejte, larg çdo propogande, por direkt nga goja e jote , brezi i ri, i cili po merr fatet e demokracise shqiptare, arriti te kuptoje dhe nga kjo, te nxjerre konkluzionin ;se deri ku shkon paftyresia e atyre qe e dhunuan dhe e masakruan popullin shqiptar per 45 vite me radhe dhe sot, ne vend qe te kerkojne falje per krimet e bera, vazhdojne dhe mashtrojne me hipokrizi, por le te analizojme…:
1. Pyetje:Diskutohej në shtëpinë tuaj për paranë, për pronat, si ishin këto gjërat materiale?
Pergjigje:Enveri, sipas Nexhmijes , ishte aq idealist dhe painteresuar per pasurine materiale sa nuk i njihte as leket !?… “Ai merrte 16 mijë lekë, unë 11 mijë lekë. Kjo solli vështirësi edhe për familjen tonë pasi kishte momente që nuk ia dilnim dot…. Enveri megjithëse nuk e dinte këtë, më thoshte:- “Mos hyr në borxh”.
Koment:Pergjigja e mesiperme eshte e denje per romanin “Liza ne boten e çudirave”, pra e pabesueshme per shqiptaret. Ajo, (plaka mashtruese ) qane hallin ekonomik te familjes se saje, por nuk shqetesohet aspak per varferine e mijra dhe mijra familjeve shqiptaret qe merrnin rroge shume here me pak, ose per ato familje qe i kishin zbuar nga shtepite e tyre duke ja grabitur pronen dhe duke i internuar ne mes te kenetave ! ? A ka njeri qe mund te besoje ne sinqeritetin e fjaleve te gruas se diktatorit Hoxha? Natyrisht qe nuk ka! Me kot krenohen kinezet per Lej Fenin, ne paskemi patur shume me heret Lej Fenin shqiptar: EnverHoxhen, idealist i papare derisa nuk njihte as leket!
2. Pyetje:Kur u diskutua për fenë, për faktin që Shqipëria do të ishte vend ateist, kishat dhe xhamitë u prishën, ka qenë një vendim personal i Enver Hoxhës?
Pergjigje:Për këtë është folur kur ndodhi, as unë as ai nuk denim që një gjë e tillë po ndodhte. Ne e kemi thënë, dhe kjo është e vërteta, që iniciativa u mor nga poshtë. Natyrisht Sekretari i Partisë së Durrësit, nuk është se nuk e dinte, ndoshta dhe me shkollën Naim Frashëri që mori iniciativën, kishte rënë dakord…
Koment: Kush e beson nje perralle te tille, … !? Ne periudhen e diktatures enveriste, edhe gjerat shume here me te parendesishme se sa eleminimi i fese nuk mund te beheshin pa lejen e diktatorit. Ai dhe ajo jane ideatoret dhe zbatuesit e shkaterrimit te ndertesave te kultit, burgosjes dhe vrasjes me gjyqe te montuara te klerikeve te pafajshem shqiptar. Nexhmije; pergjigja qe dhe, eshte nje bumerang per ty. Sa per keshtu, me mire te mos e kishe bere fare intervisten se sa te poshterohesh ne kete menyre para shqiptareve.
3. Pyetje:Sa libra kishte biblioteka e Enver Hoxhës?
Pergjigje: Kishte nja 45 mijë libra. Kur i vinin libra nga jashtë, nga Franca për shembull, kishin një zakon të mirë ata nga Ministria e Jashtme, i dërgonin Enverit nga prodhimet më të mira. Më vonë na humbën fare, pasi e vodhën bibliotekën.
Koment: Ne pergjigjen e mesiperme mund te kuptojme perse familjes se Enverit nuk i dilte rroga mujore per ushqim! Ai i paskerka harxhuar tere parate per blerjem e librave ne France !?
4. Pyetje:Nuk flisnit për sigurimin e shteti, për dënimet, për internimet, këto nuk përmendeshin?
Pergjigje:Baza te ne ka qenë më konservatore, se ky kuadri që drejtonte vinte nga fshati, vinte nga lufta dhe niveli kulturor ishte i tillë. Më shumë stigmatizoheshin nga sektarizmi dhe konservatorizmi. Enveri jo. Unë gjithmonë kështu e kam përfytyruar, që Enveri vendimet më të vështira, si ekzekutimet, i ka bërë si një burrë shteti, i detyruar të bëjë detyrën, por në shpirt, në formim, në ndjenja ai ishte shumë i prekshëm, shumë i ndjeshëm, edhe mund t’i vuante, por ai e kish vendosur dhe ishte kalitur në këtë drejtim.
Koment:Te nderuar lexues, e kuptoni se deri ku qendron cinizmi i nje njeriu qe tere jeten e ka kaluar ne mes te gjakut dhe krimit?
Nexhmija ‘paraftyron’, nuk e di, por e merr me mend e ‘paraftyron’…!? “…Enveri kurre nuk mirrte vete vendime, sepse ne ate kohe vendimet ishin kolegjiale, Enveri kishte tendencen ti zbuste gjerat…”
O ZOT kujt ja thote keto, ne qe i kemi jetuar, apo popullit te Honolulus …!? Por çfar i konsideron ajo shqiptaret, bageti qe skane kujtese? Si mund te harrohen krimet mizore te diktatorit te dokumentuara edhe ne librin e B.Fevziut me gojen e arkivave!?. A ka gje me mizore qe te zhdukesh burrin e motres, bamiresin dhe mbrojtesin e vete Enverit? Po gjaku i 22 intelektualeve te pushkatuar pa proces gjyqesor me rastin e bombes ne ambasaden sovjetike a e shqeteson valle ndopak? Po ky krim, po ai krim, po zhdukja e tere shokeve te tij te luftes…jane vertete teper shume, nje gjenocid i vertete qe vetem nje perbindesh si Enveri do te mund ti bente. Si mund te lahet gjaku i dhjetramijrave shqiptareve te pushkatuar dhe te vdekur ne burgje nga tortuarat duke thene se krimet i bente baza sektariste dhe neve s’dinim gje !? Veni re nje detaj, qe duket i parendesishem, por teper domethenes! Plaka hipokrite, duke pershkruar jeten e rinise , kujton e qete, pa asnje shqetesim, e perseris pa asnje shqetesim, shoqet e saja qe me vone ajo dhe i shoqi i torturoi dhe i pushkatoi… !!
Nuk deshiroj ti perfundoj keto rreshta pa vene ne dukje ate qe qendron ‘pas kuinteve’ ne temen e politike se jashtme qe praktikoi Enveri. Sipas Nexhmijes cdo gje behej per te miren e vendit, kurse e verteta eshte krejte ndryshe, dhe shqiptaret qe e jetuan ferrin komunist e dine fare mire se: cdo gje behej dhe veprohej vetem per te siguruar postin e diktatorit dhe interesin e familjes se tij.! Ju kujtohet shprehja, tashme historike e udheheqies komuniste te atyre viteve “Edhe bare do hame dhe nuk dorezohemi”. Vertete rezistuan 12 vite duke i dhene bare popullit, por me ne fund komunistet e Enverit se bashku me Nexhmijen u dorezuan. Por per cfare sherbeu politika aq e ndritur e udheheqesit legjendar? Vetem per varferimin e popullit te tij deri ne ate shkalle sa cuditi boten mbare me eksodin masiv drejte ambasadave dhe arratisjen biblike me anije drejte Italise. “ “Njeriu i ri i Partise, prodhim i i xhaxhit diktor dhe largpames” rezultoi para gjithe botes si nje qenie e mjere, e cuditshme dhe jo tokesore, sikur vinte nga Marsi ! “Djalli ja la konopin mbi varr”, dhe eshte pikerisht ai moral dhe edukate qe trasheguam, me te cilin u formua “ njeriu i ri i partise” qe pengon sot shqiptaret te perparojme me rritmet e te tjereve, duke mbetur gjithenje ne vendin me te varfer dhe te korruptuar te Europes.Sidoqofte, “Kujtesa historike mbi krimet e komunizmit” u fuqizua nga intervista e Rudina Xhunges.
* Falenderojme autorin z.Filip Guraziu,qe shkrimin e tij e vuri ne dispozicion te lexueseve te Gazetes Dielli.

‘INTERNIMI I KUFOMES’- AKUZE TRONDITESE PER DIKTATUREN ENVERISTE

December 8, 2015 by dgreca

NGA FILIP GURAZIU/

Romani ‘Internimi i Kufomës’ me autor Marçel Hila jo vetëm që zen vënd nderi në ” kolanën” e romaneve që trajtojnë periudhën komuniste në Shqipëri, duke e sjellë ate të gjallë në ditët e sotme, por e pasuron ate, pasi trajton një periudhë historike të patrajtuar ose per të qenë i sakët, të trajtuar fare fare pak deri më sot.

Ne roman trajtohet një ngjarje tragjike, histori e vertetë e ndodhur në Shqipërine komuniste të vitit 1947, kur po formohej Blloku i Udhëheqjes. Jo vetem që zbohet nga shtëpija, paçkitet dhe internohet ( brënda disa minutave) nën forcen a armëve, pa asnjë akuzë dhe vendim gjyqësor familja e shqiptarit patriot Zoj Xoxe, por i mohohet edhe e drejta për të varrosur djalin 16 vjeçar që ndodhej për fatalitet në ato momente në arkivol ! Peripecitë që e ndoqën familjen Xoxe deri në varrimin e djalit nuk kanë të sosur, por keto le të ja lemë lexuesit kur të njihet me romanin.

Ajo që të surprizon duke lexuar veprën, është jo vetem paraqitja me hollësi dhe realizëm e periudhës historike në të cilën zhvillohet ngjarja, por sidomos përshkrimi i sakët deri në detaje i personazheve, gjë që të kujton veprat e Balzakut. Kaq fort ndikon kjo ndjesi për lexuesin, sa gati, gati të krijohet bindja ( gjë natyrisht e pamundur) se autori i pat përjetuar personalisht ato biseda dhe ngjarje. Shkrimtari me një aftësi të rrallë ka arritur të hyjë në psikologjinë e personazheve dhe të udhëheqësve komunistë të atyre viteve, duke ja paraqitur lexuesit “lakuriq” karakterin e tyre, ashtu siç ishin; brutalë, të pabesë dhe hajdutër. Indirekt, pa i sharë, duke mos folur një fjalë të keqe për to; i diskretiton moralisht, sepse në fund të fundit është vepra e shëmtuar e tyre dhe jo sharja që mund ti bejë autori, ajo që peshon. Fakti makabër, që internohet edhe kufoma e djalit të vdekur në shtëpi në moshë 16 vjeçare, përbën thelbin e romanit dhe padyshim një ngjarje jo vetem të padëgjuar dhe antinjerëzore, por mbi të gjitha anti shqiptare sepse është krejtësisht në kundërshtim me besën dhe kodet etike të popullit shqiptar, por edhe të moralit njerëzor që në mjegullnajën e historisë; (Akili e vrau Hektorin ne dyluftim, dhe më pas, ja dorëzoi kufomën babait të të vdekurit, Priamit për ta varrosur!). “ Ngjarje e rëndë dhe tronditëse ”, do të shprehej një gazetar i njohur, mik i imi; është pikërisht ky konkluzion, kjo tronditje që të shoqëron deri ne fund. Thjeshtësia dhe modestia e përshkrimit të ngjarjeve në liber, përfshi edhe ato më tragjikët, rrjedhin aq natyrshëm, sa lexuesi bëhet padashur pjestar dhe bashkëkohës, jeton dhe udhëton me ngjarjet dhe me kufomën deri në varrosjen e djalit, atje në periferi të fshatit Shtyllas: i diskriminuar edhe në varr nga lufta imorale e kllasave!.

Emocioni që lind në ballafaqim me një veper arti do të thotë se autori i asaj vepre ka bërë art të vertetë. Romani ‘Internimi i Kufomës’ të emocionon që në fillim e deri në fund. Në fushën letrare ku trajtohet ‘Kujtesa historike’, përjetohen emocionalisht sot, ato ngjarje që ‘ndodhën’ diku dhe dikur, shumë vite më parë. Jeta njerëzore në aspektin emocional mund të krahasohet edhe me një pikturë ku ngjyrat përcaktojnë emocionet. Sado brutale të jetë ngjarja që paraqitet, nuk mund të eleminohet ngjyra që paraqet humorin njerëzor në kuadrin e jetës së një shoqërije, sepse humori është pjesë e jetës. Dhe në “pikturën” që na paraqiti autori Marçel Hila, atë të tragjedisë së familjes Xoxa të vitit 1947, krahas ngjyrave të tjera, zen vënd edhe ngjyra e humorit, futur me mjeshtri ne gojën e plakës, nënës së Muços…, çka përbën vlerë shtesë për veprën.

Diktaturat në përgjithësi dhe në veçanti për ne shqiptarët, Diktatura Komuniste e kriminelit Enver Hoxha, duhen demaskuar pa pushim, metoda më e mirë dhe më efikase mbetet, pa dyshim, edukimi i rinisë me ‘kujtesën historike’ duke dëshmuar me dokumente dhe ngjarje, fakte të verteta, sado të dhimbshme dhe antinjerëzore te kenë qenë ato.

Kujtesa dhe harresa janë dy fenomene që shoqërojnë mendimin njerëzor. Në psikollogji harresa konsiderohet edhe e dobishme, kurse në fushën e historisë vlerësimi është ndryshe, këtu merr prioritet absolut kujtesa dhe harresa bëhet e dëmshme.

‘Kujtesa historike’ lidhet me identitetin, me traditat dhe me kombëformimin e një populli. ‘Kujtesa historike’ është konstruktive sepse ndihmon në edukimin pozitiv-formues të ndërgjegjës së brezit të ri. Pikërisht këtu qendron esenca e vlerës së veprës në fjalë.

Kaq i skajshëm qe brutaliteti i diktaturës Enveriste në vëndin tonë, kaq padrejtësi, përdhunime, vrasje, vjedhje dhe poshtërime bënë komunistët e Enverit ndaj popullit të tyre, sa sot në vitin 2015, bëhet shumë e vështirë që të besohen dhe të kuptohen nga brezi i ri. Për konkretizim dëshiroj të ju rikujtoj se ngjarja në romanin ‘Internimi i Kufomës’ zhvillohet në vitin 1947, pra plot 68 vite më parë, fakt që edhe për brezin tim bëhet e veshtirë kujtesa e asaj kohe, mendoni pastaj se sa mund të dijne dhe të kuptojnë për atë periudhë të rinjtë sot… Ndërgjegjësimi i rinisë për ‘krimin komunist’ duhet ti nënshtrohet një nisme të mirëmeduar dhe mirëorganizuar nga politika shqiptare duke e futur ‘ kujtesën historike’ në edukimin shkollor dhe duke mbështetur dhe financuar iniciativat e Shoqërisë Civile pro demokratizimit të shoqerisë shqiptare me fokus në objektiv brezin e ri. Në këtë drejtim luan një rol parësor edhe vepra letrare e Marçel Hiles; ‘Internimi i Kufomës’.

Epilogu i romanit mund të themi se “i ve kapakun tragjedisë së familjes Xoxa. E pabesueshme, por realitet; ende sot në vitin 2015, biri i familjes Xoxa, Kostaqi, personazh i gjallë i romanit, nuk ka arritur të marrë pronën, shtepinë e tij të grabitur dhe të plaçkitur nga banditët komunistë në vitin 1947.

A e nderon kjo politikën shqiptare? No coment!.

Filip Guraziu

28.11.2015