Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Shpresa Hopper:Unë realizova ëndrrën amerikane!

by

Bisedoi Keze Kozeta Zylo/*

Znj Spresa Hopper është një grua e suksesshme shqiptaro-amerikane.  Ajo është menaxhere e granteve në Bloomberg Philanthropies, ku ajo mbikqyr dhënien vjetore në qasjen e 450 milionë dollarëve në më shumë se 1000 organizata bamirëse në mbarë botën.

Znj.Hopper thotë se “Kur unë isha duke shikuar nëpër disa shkresa të vjetra ditën tjetër,  pashë të gjitha fotot nga udhëtimi im në Prishtinë me kryetarin e Bashkise së Nju Jorkut, Bloomberg. Vërtetë, kjo ishte pjesa më interesante e viteve të mia të punës për Kryetarin e Bashkisë se Nju Jorkut z.Bloomberg. Kam qenë organizuese e këtij udhëtimi atje, në bashkëpunim me shumë përkrahës shqiptarë në NY dhe Prishtinë. Desha t’i tregoja interes për kulturën time, dhe të përcillte solidaritetin e tij me popullin e Kosovës, e cila do të thotë një marrëveshje e madhe për mua.

Ishte një moment shumë krenar që nuk do ta harroj kurrë.”

Znj Hopper, cila ishte fëmijëria juaj në Tivar?

Gjithkça ishte për një mbarëvajtje sa më të mirë në shkollë që t’i bënim prindërit e mi sa më krenar. Unë jam e lumtur të këndoj dhe të performoj.  Dhe pjesa më interesante ishte udhëtimet tona në fundjavë në Ulqin për të parë gjyshërit tanë.

Ndërkohë që jetoje në Tivar, si një vajze me origjinë shqiptare, jeni ndjerë ndonjëherë e diskriminuar në shkollë?

Unë kam qenë shumë e ri për të njohur plotësisht dallimet midis meje dhe bijve të tjerë (ne u zhvendosem në Tivar, kur isha 6 vjeçe), por si shkonin vitet, ishte e qartë qe unë kam qenë e trajtuar ndryshe për shkak të emrit tim dhe trashëgimisë. Dhe si rezultat, unë u trajtova ndryshe nga bashkëmoshatarët e mi si e tillë. Por kjo gje më coi mua për të punuar më shumë dhe të provoja që mund të bëja çdo gjë po aq te mirë, dhe më të mirë! Unë shpesh do të kishja biseda të plota me dikë përpara se ata të dinin emrin tim, por pasi ata e merrnin vesh shijoja pamjen e papritur në fytyrën e tyre, kur ata do të kuptonin se shqipja ishte gjuha ime amtare.

Si dhe pse keni ardhur në Shtetet e Bashkuara?

Kam pasur sukses të madh në shkollë të mesme, por nuk kam pasur shumë zgjedhje për arsimin e lartë.  E lindur dhe e rritur në Tivar, unë nuk flisja apo shkruaja shqip kështu që unë nuk mund të shkoja në një shkollë shqipe. Ne gjetëm lidhjen me  programin e shkëmbimit te studentëve të huaj dhe për fat të mirë prindërit e mi e mbështetën këtë ide. Ata investuan një pjesë të mirë të kursimeve të tyre për të paguar për arsimimin tim dhe për ketë ju jam përjetësisht mirënjohës. Unë mendoj se si rezultat i kësaj, e tërë familja jonë po lulëzon tani. Mund të ndodhë që babai im të jete në një ditë e keqe, por me shaka thotë se ky është i gjithë faji im që unë jam këtu!

Çfarë mund të kujtoni nga përshtypjet tuaja të para në Amerikë? Si kanë qenë përvojat tuaja të ndryshme, ose çfarë kishit menduar ju fillimisht për Amerikën? Nëse do të kishte dallime, si i keni përjetuar ato?

Ka pasur shumë! Unë isha 17 vjeçe e gjysmë, ku për herë të parë hipa në një avion, dhe ndalova në Cedar Rapids, Iowa, një qytet i vogël në mes të Amerikës. Unë nuk e dija se çfarë më priste!  Unë isha e frikësuar! Unë kam qenë e shqetësuar! Unë kam qenë dhe entuziaste! Sapo takova familjen pritëse, Robertsons, unë u lirova.  Ata kishin fëmijët në moshën time, dhe ne shpejt u lidhëm së bashku. Qëllimi im ishte për të mësuar gjuhën angleze njësoj si ata sa më shpejt të ishte e mundur. Unë kur zgjohesha pyesja: “çfarë është kjo si quhet, pa pushim për çdo artikull të ri qe unë hasja.  Barriera e gjuhës ishte e vështirë. Une ishja një e rritur me aftësi të te folurit te një foshnjeje. Ajo është tepër ndarëse. Por unë mora qëndrim dhe unë vetëm do të qeshja së bashku me këdo që ishte duke qeshur me gabimet e mia – dhe kjo ka punuar per mire! Njerëzit u argëtuan nga vendosmëria ime për të mësuar gjuhën angleze, dhe unë mendoj se ata e vlerësuan atë shumë. Ajo ishte një pervojë e përsosur për të përjetuar Amerikën jashtë NYC e cila është mjaft e ndryshme.  Une vazhdova shkollën e mesme, gradimin dhe valle Homecoming – ritualet e vërteta të rritjes sime në Amerikë.

Ju jeni Menaxhere e Granteve, në Bloomberg Philanthropies. Cilat janë disa nga projektet më të paharrueshme që qëndrojnë jashtë punës në këtë fushë?

Bloomberg Philanthropies e ka filluar Kryetari i Bashkisë së Nju Jorkut z.Michael Bloomberg kur ai u largua nga detyra në City Hall, Manhattan, dhe unë kam qenë që nga dita e parë. Ky projekt është duke ndryshuar botën per mbrojtjen e mjedisit, duke mbledhur armë të rrugëve, mbështetjen e kërkimit për të gjetur kurime për disa prej sëmundjeve më shkatërruese të botës, ka aq shumë shkaqe të denjë të trajtuar çdo

Unë jam jashtëzakonisht mirënjohëse të jem pjesë e stafit të saj, dhe jashtëzakonisht krenare për punën që bëjmë.

Çfarë është Amerika për ju sot?

E dashuroj këtë pyetje!  Gjithëkush ka se ç’të përgjigjet për këtë pyetje. Amerika është një vend në botë që ju jep mundësi për të bërë atë që ju keni imagjinuar dhe që e keni të garantuar për ta realizuar. Nuk ju ndalon asgjë, as gjuha amtare, as emri, origjina apo gjendja ekonomike. Ju vetëm duhet të punoni dhe do të kuptoni rezultatin.  Në moshën 28 vjeçe, unë kam qenë tejet krenare se ishja pronare e banesës sime të parë në zemër të Manhattanit, dhe shkoja për të punuar çdo ditë për kryetarin e Bashkisë më të madhe në botë.

Përkufizimi im: Unë realizova ëndrrën amerikane!

Si do ta përshkruanit jetën në Shtetet e Bashkuara, në terma të përgjithshme?

Jeta në Amerikë është ajo që ju punoni për ta bërë.  Ju mund të zgjidhni për të nxjerrë në pah minuset, ose ju mund të punoni shumë, të ecni në terren duke vrapuar çdo mëngjes, të beheni personi më kureshtar, te thithni çdo grimë të informacionit që vjen në rrugën tuaj, te thithni të gjitha të mirat dhe ta bëni vehten të ndiheni ëdo ditë mirë.

Çfarë keni mësuar nga Amerika në lidhje me veten, por edhe si një qytetare amerikane?

 Duke u bërë një qytetare amerikane për mua është një nga arritjet e mia më të mëdha personale. Jam tepër krenare për të përfaqësuar këtë vend, si një shqiptare.  Duke qenë një qytetare amerikane dhe të kesh mundësinë e votimit më bën qe t’i jem shumë mirënjohës Amerikës që më dha Lirinë që nuk e kishja  më parë.

Unë nuk e marr atë për përfitime.

Kjo përvojë më ka mësuar edhe se si të jem tolerante në gjithë familjen time.  Prindërit e mi erdhën këtu në mes të 40-et dhe nuk dinin një fjalë të gjuhës angleze, dhe sot ata janë pronarë krenarë të disa ndërtesave; babai im flet rrjedhshëm spanjisht me qiramarrësit e tij, dhe në qoftë se më përpara dikush do te më thoshte se nëna ime do të ishte në gjendje për të ngarë makinën nga Staten Island në Manhattan nuk do ta besoja kurre!

Vellai im Amir Suka është shumë i suksesshëm në biznesin “Alba Pro” për dasmat dhe është nje superstar i vërtetë në komunitetin shqiptar.  Unë ndihem tejet krenare!

Por mësimi më i habitshëm ka ardhur nga burri im, i cili është amerikan, dhe u fut në familjen tonë vështirë-për shkak të traditave të ndryshme.  Ai na befasoi kur kërceu vallen “Shotes” në dasmën tonë, por nuk kuptoi se çfarë u tha në darken familjare, dhe ende nuk e ka për shkak të gjuhës! Ai është i vetmi që vazhdon papritur të më mësojë mua çdo respekt si dhe tolerancën për kulturat e tjera. Këto janë cilësi të vërteta themelore të njeriut, që nuk mund të nënvlerësohen, dhe unë shpresoj se do t’i instalojmë dhe në fëmijët tanë.

Si e shihni Shqipërinë sot?

Ekspozimi im për njerëzit dhe kulturën shqiptare ishte kryesisht në Ulqin. Unë kam dëgjuar gjëra të mëdha për Shqipërinë, dhe mendoj se janë bërë përparime të mëdha.  Unë shpresoj se do ta vizitoj sa më parë një ditë.

Diaspora është një komunitet i fuqishëm shqiptaro-amerikan në Shtetet e Bashkuara dhe e integruar plotësisht në këtë vend. Si anëtare e kësaj diaspore dhe e integruar si ndiheni në këtë komunitet?

Mund të them se janë shumë aktivistë të zot të çështjes kombëtare.  Unë ballafaqohem çdo ditë me një punë me kohë të plotë, plus që kam dy fëmijë.  Shumicen e ditëve unë dhe burri im e konsiderojmë një sukses nëse të gjithë jemi ushqyer dhe shkojmë në shtrat në kohë të caktuar. Por unë do të shoh përpara për të bërë më shumë për komunitetin pasi fëmijët te më jenë rritur dhe ne të jemi të pavarur.

Cili është mendimi juaj për gratë shqiptaro-amerikane në këtë komunitet, në diasporë?

Gratë shqiptare janë gratë më të forta që njoh.  Ato janë gjithashtu të përkushtuara tepër, për familjet dhe fëmijët e tyre, dhe të rritjes së fëmijëve për t’i rregulluar sa më mire në këtë shoqëri, ndonëse është puna më e vështirë, por dhe më e admirueshme që ato bëjnë.

Dhe së fundi, si e parashikon imazhin e gruas shqiptare në shekullin e 21-t?

Gruan shqiptare e shoh që të marrë pjesë intelektualisht në shumë fusha të rëndësishme të jetës jo vetëm në Shqipëri, por dhe në botë.  Gruaja shqiptare ka aftësi potenciale të padiskutueshme dhe kombinimi i traditës sonë të mrekullueshme me modernen, me kohën do ta rrisë atë në nivele të paimagjinueshme.  Ne kemi shembuj të jashtëzakonshëm, ne kemi Nënën Terezë që e njeh gjithë bota dhe që ne na bën të ndihemi tejet krenar për këtë shenjtore shqiptare.Unë jam e ngazëllyer dhe nuk mund të pres për të parë se çfarë do të transmetojnë mediat për gratë shqiptare kudo. Në një opinion personal, unë vetëm dua të të marrë një moment për të njohur se si unë jam frymëzuar nga puna që bëni ju dhe vendosmëria juaj si shembull i persosur i gruas fisnike. Ju jeni një frymëzim për gratë shqiptare kudo. Përpjekjet tuaja të palodhshme për të ruajtur kulturën shqiptare dhe traditat tona të bukura janë për t’u përgëzuar. Në emër të grave shqiptare kudo, faleminderit. Dhe ju falënderoj për të treguar interes në sfond për mua, jam thellësisht e përulur dhe e nderuar që të mare pjesë në serinë tuaj të intervistave, dhe të shohim përpara për të mësuar më shumë për gratë e tjera shqiptare të intervistuara për këtë projekt nga Albanian Excellence.

Staten Island, New York, 2015

*Personazh në librin “Zonjat shqiptare në New York”

 

 

SHQIPJA DHE SANSKRITISHTJA

by

36 gërmat e Gjuhës Shqipe si vetëtima drite nga sytë e prof.Petro Zhejit/
Përsiatje nga Keze Kozeta Zylo/
Prof. Petro Zheji qëndron mal kryelartë sepse është një gjeni i letrave shqipe, është një erudit i jashtëzakonshëm.
Tingëllima e Gjuhës Shqipe në librin e tij “Shqipja dhe Sanskritishtja” vjen si jehonë e largët qysh kur ka lindur njerëzimi. Sa pak janë njohur dhe lexuar kryeveprat e tij në gjallje, ndoshta do të vijë një ditë të lexohen dhe pas vdekjes, por dhe kjo më frigon pamasë, se a do të lahet ky mëkat një ditë nga vetë shqiptarët mëkatarë?
Megjithatë shpirti i tij endet në librat që na ka lënë është në fytyrën e tij të praruar, që dhe pse i ikur, ai rrezaton dritë, me zërin e tij që i tingëllon aq bukur, shqip.
E kishim para pak vjetësh librin e tij në Panairin e librit në New York, organizuar nga shoqata e shkrimtarëve shqiptaro-amerikanë, sjellë nga miku i tij i afërt z.Eduard Dilo.
Çuditërisht jo shumë vizitorë e prekën atë libër, edhe ndonjë që e preku, duket që i rëndoi shumë dhe nuk ishte në gjendje ta ngrinte dot… Në fakt librat e tij peshojnë shumë, janë male, dhe malet nuk mund t’i luash dot prej vendit…
Fotoja e tij nga libri na vështronte heshtur, butësisht, dhe na përshëndeste me gjuhën mjaltë të Çajupit, që aq shumë studime i kushtoi eruditi zagorit Prof.Petro Zheji.
Kaluan pranë tij njerëzit indiferentë si në kohën e monizmit që shumë libra të tij nuk gjetën dritën e botimit, po ashtu dhe në shekullin 21…!
Megjithatë edhe po t’u afroheshin librave të tij, veçanërisht ky soj qe s’hap një faqe libri, ato duken sikur largoheshin, se eruditin zemërzjarrtë nuk mund ta prekësh dot, je mijëra kilometra larg tij, gati-gati si e pamundur…
Zjarrin e tij si Prometheu duket sikur ja kishte rrëmbyer, poeti tjetër i shpirtit njerëzor, Ndoc Gjetja…
Nuk ishte rastësi që në bibliotekën e poetit brilant lezhjan Gjetja gjatë vizitave për ngushëllime tek familja e tij, sipas gazetës “Standard” nipi i Ndocit iu tregoi krahas dorëshkrimeve të lëna dhe dy kapakë me fletë të hollë, të bardhë me shkrim dore ku shkruhej: “Portrete miqsh”, emrat e poshtëshënuar ishin: Ismail Kadare, Petro Zheji, dhe Petro Marko.
Papritur m’u shfaqën pranë dy shenjtë të letrave shqipe, që psaltojnë brenda shpirtrave tanë, ashtu të hijshëm dhe me besë burri.
Sa shumë na e kanë mikluar shpirtin, me fjalët mjaltë të gjuhës shqipe, atë nektar që jo kushdo di ta shijojë…ngase ndër ne mjerisht është një sëmundje tepër e vjetër, e pashërueshme, ngjitëse, që e fshehim, verbojmë pa mëshirë, DRITËN E SYRIT…
Prof.Zheji nuk mund të ikte nga kjo botë pa përkthyer dhe kryeveprën shqiptare të At Zef Pëllumbit, i cili si poliglot i gjuhëve botërore, ndihmoi shumë përkthyesen amerikane znj.Katheren Schank. Ja si shprehet Schank në intervistën që i ka dhënë znj.Elsa Demo: si në pyetjen: Si ka qenë përvoja me Zhejin përkthyes i jashtëzakontë?
“Petro Zheji më ka ndihmuar shumë fillimisht me përkthimin e vëllimit të parë të trilogjisë së Pater Zefit. Unë mësova nga eksperienca e tij, se është mjeshtër i përkthimeve dhe i gjuhëve, ka edhe shumë njohuri si shkrimtar. Pa atë s’do ta kisha bërë këtë përkthim në anglisht”. Opionioni i Schank te kujton shkrimtaren e famshme dhe modersniste e shekullit te XX-te Virginia Woolf e cila thote se: “Every secret of a writer’s soul, every experience of his life, every quality of his mind, is written large in his works”, qe perkthehet: Çdo sekret i shpirtit të shkrimtarit, çdo përvojë e jetës së tij, çdo cilësi e mendjes së tij, është shkruajtur me gërma të mëdha në punën e tij”
Sidoqoftë unë shpresoj ta gjejmë ngushëllimin siç dhe ndodh rëndom me njerëzit e mëdhenj, që i kuptojmë dhe i nderojmë pasi kanë rënë kryelartë në fushën e nderit për Atdheun e tyre, ndërsa plagët e prushta janë midis faqeve të librave që na lanë.
Prof.Petro Zheji dhe pse i ikur do të dërgojë nga qielli “Pegasin e bardhë”, si vetë shpirti i tij dëborë e bardhë në majë të Çajupit, aty ku mori frymëzimet e para…
Me siguri që ky do të jetë një rit i përjetshëm, rit që e ka privilegjin ta ketë vetëm kjo lloj race.
Nga gjoksi i tij me shpirt përmalluar do të vinë si vetëtima drite, 36 gërmat e Gjuhës Shqipe, për të cilat ai shkriu gjithë jetën e tij.

30 dhjetor, 2015
Staten Island, New York

NXENESTI E SHKOLLES “ALBA LIFE”, KONCERT PER KRISHTLINDJE DHE VITIN E RI

by

*Koncert spektakolar nga nxënësit e shkollës shqipe “Alba Life” për festat/
*ZV/ Minsitrja e arsimit dhe e sporteve të Republikës së Shqipërisë dhe ekipi që kryeson morën pjesë në këtë koncert artitistik/
Nga Keze Kozeta Zylo/
Sipas traditës për gati një dekadë të shkollës shqipe “Alba Life” me rastin e mbylljes së semestrit të parë të vitit akademik 2015-2016 në auditoriumin e shkollës publike amerikane PS: 205 në Brooklyn u dha një koncert spektakolar nga nxënësit e kësaj shkolle.
Nxënësit e veshur me kostumet kombëtare shqiptare dhe me bluzat kuq e zi me logon “Alba Life” pushtuan auditoriumin e shkollës dhe ngritën sallën peshë kur ata hynë në sallë dhe shkuan drejt skenës në dy grupe. Grupi i parë kryesohej nga flamurtari Orest Sallillari i cili valëviste Flamurin Kombëtar kuq e zi dhe grupi tjetër kryesohej nga flamurtari Rafael Gjona dhe mbante në dorë Flamurin kombëtar amerikan.
Nën tingujt e këngës aq të dashur shqiptare sjellë me DJ nga z.Odise Salillari: “Për Mëmëdhenë, për Mëmëdhenë” nxënësit u mblodhën si bijtë e shqipes rreth Flamurit të përbashkuar.
Koncerti është prezantuar nga Anisa Bahcja dhe Melinda Djenovic dy nxënëse të talentuara të shkollës shqipe “Alba Life”, shkollë që operon në tri lagje të New Yorkut Staten Island, Brooklyn dhe Manhattan.
Prezantuesja e programit Djenovic tha se: ” Ne jemi krenarë që sot ngjitemi në skenë dhe flasim dhe këndojmë shqip para jush. Ne jemi krenarë që edhe pse lindur dhe rritur jashtë kufijve të Shqipërisë në Amerikë, po mësojmë Gjuhën tonë shqipe, Gjuhën më të bukur në botë”.
Ndërsa prezantuesja tjetër Bahcja njoftoi se sot midis nesh kemi miq specialë nga Shqipëria jonë e dashur, kemi një delegacion pune të kryesuar nga zv/ministrja e arsimit dhe e sporteve znj.Nora Malaj, drejtorja e arsimit për Kamëzën znj.Ermioni Cekani, Drejtori i gjimnazit të Kamëzës zoti Sherif Koldashi, zonjën Albana Muhametaj mësuese, znj.Eli Dura z/v drejtore në Paskuqan, shkrimtari dhe studjuesi i mirënjohur zoti Novruz Xh. Shehu, zonjusha Kleisa Cekani nga shtëpia botuese.
Delegacioni u mirëprit me duartrokitje nga të gjithë të pranishmit.
Melinda ftoi të gjithë të pranishmit të çoheshin në këmbë për të interpretuar dy hymnet kombëtare shqiptar dhe amerikan nën interpretimin e artistes së bukur dhe të mirënjohur shqiptare nxënëses së shkollës shqipe “Alba Life” Kristina Melo.
Në emër të Bordit të shkollës Shqipe “Alba Life” përshëndeti Dr.Valbona Zylo Watkins, profesore në Universitetin shtetëror CSI, Staten Island dhe në Monteclair Academy New Jersey.
Koncertin e hapën nxënësit e shkollës shqipe në Manhattan shkollë që është në vitin e dytë dhe që u hap vjet për herë të parë në historinë e diasporës shqiptare.
Nxënësit ishin përgatitur nën kujdesin e mësuese Liza Pllumbit, Anila Syku dhe Manushe Hasanaj.
Recituan dhe kënduan këta nxënës: Joana Kulla me vjershën “Duart tona”, Nora Hysaj “Abetare fort të dua”, Monika dhe Donika Popaj ” I dashur Atdhe” Edona Hasanaj “Kosovës” Labeart dhe Albjion Rexhaj: “Sa të dua Shqipëri” Eliza dhe Tringa Bytyqi “Shko Dallëndyshe” Simon Syku: “Ti Shqipëri më jep nder” Denis Velaj: “Abetare Bukuroshe”, Lio dhe Lendina Jahmurataj- Une biri yt Kosovë Fatmir Preldakaj- Gjuha Shqipe, Eda dhe Elsa Kulla: “Mëmëdheu”
Elsa Kulla: “I dashur Atdhe” Xhepi/ Dino Bicaj, Lela Mirakaj Ylli i vogël.
Grupi i nxënësve kënduan dhe Hymnin Kombëtar.
Melinda ftoi në skenë Anisa Bahcen e cila këndoi: Jam shqiponja shoqëruar nga grupi i valltarëve.
Pas përfundimit të programit me sukses të nxënësve të Manhattanit Anisa ftoi grupin e më të vegjëlve në Brooklyn përgatitur nga mësuese Raimonda Hysolli. Recituan Bion Berliku “Ngjyrë Të kuqe ka Flamuri”, Arion Madzar: “Gjuha jonë”, Dritan Mehmeti: “Mëmëdheu”, Kelvin Rustemi: “Mëmëdheu”, Eneo Rustemi “I dashur Atdhe”.  Asdreni. Disa & Dorontina Dacaj: “Vargje nga Hymni i Flamurit”.
Programi vazhdoi me grupin e më të rriturve të përgatitur nën kujdesin e mësuese Entela Elezi, Brooklyn.
Recituan Anisa Bahcja, Andri Gjona, Djellza Mehmeti dhe Rafael Gjona
poemën “Bagëti e Bujqësi” nga Naim Frashëri
Orest Salillari, Donieta Mehmeti, Arta Gjeloshi, Aurora Shahu, Anisa Shahu
recituan “Gjuha shqipe” nga Gjergj Fishta.
Programi i shkollës shqipe të Brooklynit u mbyll me nxënësit e mësuese Afërdita Kacupaj që ishin përgatitur mjeshtërisht nën kujdesin e saj dhe që sollën efekte emocionuese për publikun.
Nxënësit që interpretuan “Porosia e fundit e Skenderbeut”: “Bashkimi bën fuqinë, të cilët ishin veshur me kostumet kombëtare dhe mbanin simbolet e bukura shqiptare ishin:
Brian Kacupaj, Adison Cinari, Gabriela Permeti, Griselda Permeti, Drilona Mehmeti, Irsa Cinari, Sara Lulanaj, Arta ibershimi, Angie Bahcja, Alba Agalliu, Sara Arapi, Alexa Mbrice, Andri dhe Rafael Gjana, Eneo dhe Kevin Rustani
Pas Brooklynit Melinda ftoi në skenë nxënësit e shkollës shqipe në Staten Island të cilët kënduan në kor: “Ty Flamur të duam shumë” përgatitur nën kujdesin e sopranos së mirënjohur: Dëshira Ahmeti Kërliu. Grupi i më të vegjëlve ishte përgatitur nën kujdesin e mësuese Entela Muda, një mësuese që i është afruar programit të shkollës shqipe për herë të parë dhe që premton shumë për të ardhmen.
Recituan: Dea Kërliu Skënderbeu, Dea Watkins; Zogu dhe abetarja, Elira Xhemaili, Gjuha jonë, Albiona “Sa të dua o Shqipëri”, Anila Dema Shqipëri, Rilind Bardhi Xixa xixëllon, Brandon: Do të bëhem President.
Grupi i më të rriturve përgatitur nga nxënësit me mësuese Kozeta Zylo, ishin: Sabrina Velo: “Vendit tem” Martin Camaj, Arsi Muda: “28 Nëntori” Lasgush Poradeci, Melinda Djinovic “Zeri i nënës” Din Mehmeti, Olivia Verteniku: “Jeta” Gonxhe Bojaxhiu Nene Tereza, Denis Doda: “Gjuha Shqipe” Gjergj Fishta, Alba Ujkashi: “Flamuri” Populli
Arian Tutovic: Unë jam shqiptar, Alba Vadahi “Refugjat” Frederik Reshpja
Era Vadahi “Dielli”
Kori i shkollës shqipe në Staten Island ka përshëndetur me këngën e Vitit të Ri:
përgatitur nga sopranoja e talentuar Dëshira Ahmeti Kerliu
Kënga: “Një lahutë e një flamur” është kënduar nga Eda Kulla shoqëruar nga grupi i valleve nën drejtimin e mësuese Afërdita Kacupaj, Brooklyn
Programi spektakolar artistik u mbyll nën duartrokitjet e zjarrta nga publiku me Hymnin e shkollës shqipe: “Gjuha jonë” kompozuar nga prof. Petrika Melo, kënduar nga artistja e bukur shqiptare dhe plot dritë Kristina Melo dhe shoqëruar nga kori i shkollës shqipe “Alba Life”.

Personalitetet që përshëndetën nxënësit dhe mësuesit e shkollës shqipe “Alba Life”

Pas mbylljes së programit Anisa ftoi në skenë për të përshëndetur themeluesin dhe drejtorin e Shkollës Shqipe “Alba Life” z.Qemal Zylo, i cili përshëndeti të gjithë nxënësit për një punë serioze gjatë semestrit të parë si dhe gjithë mësueset e shkollës që pa punën e të cilave nuk do të kishim këtë sukses. Une e di që ka qenë një rrugë e gjatë, plot mundime dhe vështirësi, po kur ne punojmë së bashku arrihen gjëra që të japin vec kënaqësi dhe progres. Ai përshëndeti përzemërsisht ardhjen e një ekipi arsimtarësh me përvojë nga Atdheu kryesuar nga z/v ministrja e Arsimit dhe sporteve të Republikës së Shqipërisë, znj.Nora Malaj dhe iu shprehu atyre mirënjohjen për këtë shkëmbim të ndërmjetëm. Përshëndeti gjithashtu Ansambleistin Mark Gjonaj, shqiptarin e parë që u zgjodh në Parlamentin e shtetit të Nju Jorkut, një atdhetar i zjarrtë që gjithmonë të befason për kohën dhe energjinë pozitive që rrezaton në Diasporë dhe më gjerë. Mirënjohje dhe përshendetje i është dhënë dhe Konsullit të Përgjithshëm të Republikës së Kosovës në New York z.Fatmir Zajmi si dhe kryetarit të shoqatës së mirënjohur “Ana e Malit” z.Ismet Kurtit.
Z.Qemal Zylo: ftoi në skenë zonjën Nora Malaj zv/ministre e Arsimit dhe sporteve të Republikës së Shqipërisë, nje mike speciale e ardhur nga Shqipëria me ekpin që kryeson. Fjalimi i zonjës Malaj ishte tejet mbresëlënës dhe plot elekuencë. Ajo tha se kam marrë pjesë në shumë koncerte, në shumë salla me fjalime, projekte të ndryshme etj, por emocionin më të fuqishëm e kam marrë nga nxënësit e shkollës shqipe “Alba Life” këtu në New York që dhanë një program të mahnitshëm artistik përgatitur nga mësueset e dashura të shkollës. Znj. Malaj shprehu mirënjohjen për ftesën nga themeluesi i shkollës shqipe si dhe përkushtimin e familjes Zylo për hapjen e shkollave dhe mësimin e gjuhës shqipe në Diasporë. Ajo vazhdoi se gjuha shqipe është ADN-ja e shqiptarëve dhe për këtë si shqiptarë duhet të bejmë shumë që brezat tanë mos ta harrojnë kurrë.
Konsulli i Përgjithshëm i republikës së Kosovës në New York, z.Fatmir Zajmi mik i vjetër i shkollave shqipe përshëndeti në emër të shtetit të Kosovës dhe iu uroi nxënësve dhe mësueseve punë të mbarë për semestrin e dytë të vitit akademik 2015-2016.
Ansamableisti i shtetit të Nju Jorkut z.Mark Gjonaj falënderoi prindërit, nxënësit, mësuesit që i janë bashkuar këtij programi kaq patriotik dhe plot kulturë për të mësuar gjuhën shqipe, gjuhë që duhet ta mësojë çdo fëmijë i lindur dhe rritur jashtë Atdheut tonë.
Znj.Ermioni Cekani përshëndeti me plot dashuri dhe mirënjohje nxënësit e shkollës shqipe për këtë shfaqje spektakolare që dhanë para nesh si dhe përkushtimin e mësueseve për t’ju mësuar fëmijëve gjuhën Shqipe.
Shkrimtari Novruz Xh. Shehu tha me emocion se unë dhe gjithe ekipi e vizituam për herë të parë Amerikën, por pamë se gjetëm një Shqipëri të vogël midis jush.
Ai solli impresionin e tij nga vizita në Muzeumin Metropolitan në New York dhe tha se nga 5 milionë vepra arti edhe Shqipëria përfaqësohej denjësisht. Ai interpretoi vargje nga poezia e tij krijuar enkas per Ali Pashë Tepelenën që e gjeti në Muze dhe ja se si:
200 vjet ke udhëtuar, det më det e tokë/ paske ardhur të më presësh në Manhatan, Ali pa kokë, Ali me kokë! Me emocion tha se ne NY kam ardhur dhe si gjyshi letrar i Deas, lindja dhe emri i saj 5 vjet më parë, më frymëzoi për të shkruar librin: “Letra Deas në New York”, një libër unik për nga lloji. Ai lexoi letrën e parë nga libri ku po sjellim strofën e parë të saj:
MIRË SE ERDHE! Uaaa! Paske ardhur?! si maket i Hënës ke zbritur në New York!
Ti erdhe befas, kur se prisnim, me gjithë floririn e botës mbi flokë!
Në fund të programit z.Qemal Zylo iu ka dhuruar buqeta me lule të freskëta si dhe nga një bluzë me logon e “Alba Life” gjithë ekipit të ardhur nga Shqipëria dhe që kryesohej nga znj.Nora Malaj si dhe gjithë mësueseve të shkollës Shqipe të cilat punojnë plot përkushtim dhe dashuri me nxënësit, ku mësuese Hysolli shprehu mirënjohjen para mikrofonit për pranimin si mësuese nga z.Zylo pranë kësaj shkolle.
Gjithë aktiviteti u filmua nga z.Lumi per TV “Arb” , si dhe nga kameramani Redi Hoxhallari bashkëpunëtor i TV “Alba Life” me te cilin u realizuan dhe disa intervista të ndryshme.
Ishte një mbyllje spektakolare e mbylljes së semestrit të parë në prag të festave të fundvitit, realizuar mjeshtërisht nga nxënësit dhe mësuesit e shkollës shqipe “Alba Life”.
Gjithë, prindërit, gjyshërit, publiku, mësuesit, nxënësit, personalitete të shquara dhe miqtë e ardhur nga Shqipëria u larguan me mbresa dhe emocione të fuqishme të bukura duke iu uruar njeri tjetrit si motra dhe vëllezër shqiptarë: Gëzuar festat e fundvitit dhe mirë u takofshim në koncerte të tjera!

19 dhjetor, 2015
Brooklyn, New York

Lamtumirë Lili Qose!

by

Jetoje jetën sepse është e bukur (Lili)/

Nga Keze Kozeta Zylo/

Largësia dhe ikjet tona me hir apo pahir nga Atdheu kanë dhimbjen e thellë brenda, kanë plagën e pashërueshme që mjerisht s’është gjendur ndonjë medicinë akoma, por kur kësaj largësie i prehet si me thikë ëndrra, atëhere duket sikur çdo gjë gangrenizohet dhe dhëmb, dhëmb gjer në asht…

Sot kuminiteti shqiptar në Amerikë humbi një mike dhe anëtare aktive të ndjerën Lili Qosen, një zonjë e bukur, me aromë gruaje. Në mëngjesin e hirtë telefonata e Ditës, e Lindës, Dëshirës dhe dhjetra shoqeve të tjera ishte me zë të dridhshëm, të përvajshëm, ishte për të ngushëlluar njera tjetrën për ikjen e një mikeje, për ikjen e një gruaje plot ëndrra në moshën më të bukur të saj, 45 vjeçe.  Na la Lili do të thoshte dhimbshëm i prekur thellë bashkëshorti i saj Luani një artist elbasanas që po përjeton momentet më tragjike të jetës së tij së bashku me dy djemtë e tij.

Por bukuria e saj fizike, shija prej një artisteje, shpirti i bukur duket sikur e kanë larguar humbjen e saj në sytë tanë dhe brenda trurit tonë të shokuar ajo ulet si një Hënëz blu në muzgun njujorkez dhe na qetëson të gjithëve, na qetëson si një grua që ulet me trendafila në dorë dhe që s’i ndante kurrë.

Ajo u përball me sëmundjen e kancerit në gjoks, një sëmundje që është përhapur dukshëm dhe nga më të rrezikshmet qysh në shekullin e kaluar. Lili jonë kishte një shpirt artisti, ishte e dashuruar marrëzisht me të bukurën dhe këtë e ndjeje dhe në momentet e vështira që ajo po kalonte këto kohë si në shtëpi dhe së fundi në spital. Ajo të priste me buzëqeshje gruaje të bukur, i ndrinin sytë nga gëzimi kur të shikonte dhe mundësisht të ishje e veshur bukur dhe me

“make up”, ndryshe mund të ta rregullonte ajo fytyrën, që pakuptuar ishje tronditur paksa dhe ngrihej ashtu siç ishte në atë gjendje dhe si me frymën e shenjtë e gjente fuqinë, forcën dhe këndonte…

Po, po… Këndonte dhe vallëzonte aty ku ishte në krevat…
Ja më thoshte mua dhe Ditës që ishim të dyja pranë krevatit të saj, sa të bëhem mirë dhe do të shkojmë në një vend të bukur me natyrë vjeshte për një javë me pushime dhe atje do të këndojmë dhe kërcejmë. Unë po kërkoj në “Google” që ta rezervojë vendin, si thoni vazhdonte Lili?
Si për të na hequr ngurosjen ajo vazhdoi: Unë i kam thënë m’u hiq prej sysh kancerit, “ose e shante me bukur popullorçe ik o p…” se nuk je shoku im, unë e di që së shpejti do të shërohem. Ja vazhdonte Lili, unë jam e rrethuar nga ëngjëjt, ëngjëjt më vijnë përditë, më sjellin lule, më këndojnë dhe unë shërohem ngadalë, ngadalë… Të lutem i thoshte motrës na bëj një foto se e dua kujtim me to, dhe me dëshirën dhe pasionin e saj ne nuk ja prishnim.  E kush ja prishte Lilit?
O Perëndi thoshja, ç’kurajo ka kjo grua dhe sa kurajo u jep gjithë shoqeve që e vizitojnë, dy motrave të mrekullueshme që i rrinin tek koka, bashkëshortit të saj Luanit dhe dy djemve xhevahirë.
Lili e ushqente kurajon dhe besimin tek Zoti dhe ninëzat e syrit dukeshin sikur flisnin dhe i kishin thënë frikës tutje, largohu, lëngo atje ku ke vendin!…
Dhe kishte të drejtë për kurajon, sepse sëmundja s’mundi t’ja prekte zemrën, s’mundi t’ja ndryshonte shpirtin, s’mundi t’ja hiqte shijen e të bukurës që e kishte në palcë të shpirtit, s’mundi t’ja hiqte buqetat me lule në dhomë, sepse Lili ishte aromë gruaje, sepse Lili është gruaja me trëndafila…

Lamtumire Lili, lamtumirë gruaja me trëndafila!

 

Dhjetor, 2015 2014
Brooklyn, New York

 

 

 

 

 

 

Festivali i dytë i shkollave shqipe në Amerikë, një ngjarje e madhe kulturore edukative

by

Nga Keze Kozeta Zylo/Në shtetin e Nju Xhersit në auditoriumin e shkollës së mesme publike amerikane “Wayne Hills” disa qindra shqiptarë erdhën për të parë Festivalin e Shkollave Shqipe, mbeshtetur nga Konsullata e Kosovës, si dhe Ansambleisti i shtetit të Nju Jorkut z.Mark Gjonaj. Festivali i shkollave shqipe udhëhiqet nga artistë të tille si soprano Lindita Mezini Lole, Dëshira Ahmeti Kërliu, të cilat kanë dhënë koncerte në Europë dhe në Amerikë, drejtori i shkollës së muzikës “La Scuola” në Manhattan, pianisti Petrika Melo, Albina Zajmi, mësuese e muzikës në New York. Udhëheqës artistik i festivalit ishte aktori dhe regjisori z.Xhevat Limanin.Prezantues të Festivalit ishte Brunilda Myrtaj e mbështetur nga Melinda Djinoviç, Velerda Bekteshi, Aleina Kaba, Eva Junçaj, Vesa Qosaj. Artisti Xhevat Limani ka ftuar në skenë organizatorin dhe mikpritësin e këtij Festivali z.Nebi Kaba, i cili pasi ka përshëndetur të pranishmit, Konsullin e Republikës së Kosovës, z.Korab Mushkolaj, Ansambleistin e shtetit të Nju Jorkut, z.Mark Gjonaj, tha: kam kënaqësinë të deklaroj para jush se ky Festival është simbol i flakës së ndezur të shqiptarizmës që dëshmon se mërgata e shqiptarëve të Amerikës ka qenë, është dhe do të mbetet pjesa më ballëndritur e Kombit shqiptar. Duke mësuar shkronjat e bukura shqipe nxënësit mbajnë amanetin e të parëve të tyre: Një Komb, një Gjuhë, një shtet dhe një flamur, që Shqipëria të mos bjerë kurre. Mendjendrituri Sami Frashëri na ka porositur: “Në se do të mbillni për çdo vit do të korrni misër e grurë, e në se doni të korrni për tërë jetën investoni tek fëmijët tuaj Arsim dhe kulturë”.

Prezantuesja e programit zonjusha Myrtaj ka lexuar përshëndetjen e ish Konsullit të Përgjithshëm të Kosovës z.Bekim Sejdiu i cili ka qenë një ndër organizatorët e këtij Festivali ndërsa me largimin e tij me punë në Kosovë ai u zgjodh Kryetar Nderi i Festivalit. Ndër të tjera ai shkruan: “Puna juaj është e shenjtë. Vepra juaj tejkalon përmasat e një aktiviteti kulturor. Shkollat Shqipe janë zjarr i pashuar i identitetit dhe kulturës shqiptare në Amerikë. Duke kultivuar dhe shfaqur identitetin dhe vlerat tona etnike dhe kulturore, ju vini një gur të fortë në marrëdhëniet në mes të kombit shqiptar dhe kombit amerikan, mikut tonë të madh…Përulem me respekt para punës dhe përkushtimit të të gjithë atyre që kontribuojnë për shkollën shqipe në SHBA.

Prezantuesja Myrtaj ka ftuar në skenë të gjithë nxënësit e Shkollave Shqipe të cilët e kanë hapur festivalin me këngën “Gjuha Shqipe gjuha jonë” me tekst: Kozeta Zylo, Muzika: Petrika Melo, orkestroi: Tom Lleshaj dhe këndoi artistja Kristina Melo e shoqëruar nga kori i shkollës shqipe “Alba life”. Prezantuesja tjetër Velerda dha një falenderim dhe duartrokitje për të gjithë ata prindër që ndajnë kohë nga puna e tyre e çmuar në përkujdesjen e familjes duke ëndërruar dhe punuar për një jetë më të mirë. Eva dha përshëndetje dhe duartrokitje edhe për të gjithë mësuesit dhe përgjegjësit e shkollave shqipe këtu në SHBA, që nuk kursehen në favor të çështjes shqiptare. Edhe regjisori i festivalit Limani përshëndeti publikun.

Prezantuesja e programi të shkollës shqipe “Alba Life” ka paraqitur para publikut programin e shkollës dhe i ka ftuar në skenë nxënësit. Programi është hapur me këngen e Mësueses, kënduar nga Dea Kërliu dhe Dea Watkins, shoqëruar nga Kori i Shkollës Shqipe “Alba life” Staten Island. Nxënësit e shkollës shqipe në Manhattan me mësuese Luiza Pllumbin vallëzuan “Jam Shqiponja- teksti e muzika: Fran Kodra, këndoi: Anisa Bacja, shoqëroi kori i shkollës Vallëzuan: Nora Hysaj dhe Ervans Mullalli të shkollës shqipe Alba life në Manhattan. 3. Një qershori, muzika dhe teksti: Shpëtim Mezini, këndoi Kristina Melo, shoqëroi kori i shkollës. Ka vazhduar Shkolla Shqipe në Brooklyn me programin: “Një lahutë dhe një Flamur”, Muzika: Zef Çoba, teksti: Alfred Çapaliku, Këndoi Eda Kulla, shoqëroi Kori i shkollës, vallëzuan grupi i valleve të shkollës “Alba life”, Brooklyn koreografe, Afërdita Kacupaj. 5. “Na afro një dritë” kënduan: Sabrina Lulanaj dhe Eda Kulla Shoqëroi Kori i shkollës shqipe “Alba Life”. Konferencierët: Velerda Bekteshi dhe Aleina Kaba prezantuan Shkollën shqipe “Hasan Prishtina” nga Waterbury në Conecticut me këtë program: 1.Unë jam shqiptar- recitoi Aktori i ardhshëm Leon RAMADANI 2. “Rreth Flamurit” Valle e përpunuar, koreograf: Lulzim Kica, Solist Ilir Shaqiri 3.”Pse” Valle e përpunuar patriotike me këngë të Ilir Shaqirit, koreograf Lulzim Kica, Luajti grupi i valleve Vesa Qosaj dhe Eva Junçaj prezantuan Shkollën shqipe “ Qendra kulturore-Bronx“me këtë program: 1. Valle instrumentale, Ansambli. 2.”Fryn Murrlani”- këndoi Grupi i shkollës 3. “Popullore”, luajti në violinë: Sibora Sadriaj, përgatitur nga Albina Zajmi, mësuese muzike. 4. “Nina-Nana”- kompozuar nga Pjetër Gaci, Luajti në flautë Lerart Dedushi, Përgatiti mësuesja e muzikës Albina Zajmi, shoqëroi në piano Albina ZAJMI. 5.”V a l s “ kompozuar nga Tonin Harapi, luajti në piano: Erind Rugova, përgatitur nga Albina Zajmi, mësuese muzike pranë shkollës në Bronx. 6. “Të pandarë Jug e Veri” Këndoi: Ëngjëll Junçaj Eleana Malo, Emir Gjoka dhe Brunilda Myrtaj prezantuan, Shkollën Shqipe “Qendra kulturore shqiptare “ nga Clifton 1. Vallja me motive të Tiranës Koreografia: Arian Shani Cela. 2. Kur bie fyelli çiftelia, Muzika: Pjetër Gaci, orkestrimi: Fadil Sahatçiu, drejtoi Faton Krasniqi, kënduan Diellza Zendeli dhe Eleana Malo shoqëruar nga Kori 3. “O sa mirë që jam shqiptar” Teksti dhe muzika: Gëzim Nika, Muzika: Fadil Sahatçiu dhe Onur Edipi, Drejtues (dirigjent) Faton Krasniqi, këndoi, kori i qendrës kulturore shqiptare 4.“Vendi im”, Orkestrimi: Fadil Sahatçiu dhe Omer Edipi, drejtues Faton Krasniqi, shoqëroi Kori i Qendrës kulturore. Kënduan: Blendi Arifi, Diellza Zendeli, Emir Gjoka, Eleana Malo, Eliza Kabashi dhe Driton Zendeli. 4. “Vallja e Rugovës”, koreograf: Arian Shani Cela. Brunilda Myrtaj, Velerda Bekteshi dhe Aleina Kaba prezantuan shkollën shqipe “Fondi i përbashkët shqiptar” në Paterson Nju Xhersi me këtë program: 1.”Suitë kosovare-rrënjët tona-valle”, koreograf Xhemal Bekteshi. 2.”Të pandarë Jug e Veri” kënduan Adem Kaliqi dhe Ardita Ibrahimi. 3. Rugova”, valle për fëmijë. 4.”Këngë moj” nga Besnik Krajku, këndoi grupi 5. Kolazh-valle e përpunuar, koreograf Xhemal Bekteshi 6. Vallja përmbyllëse “Drenica-“ koreograf , Xhemal Bekteshi. Programin e ka përshëndetur artisti Pajazit Murtishi i cili interpretoi poemën Kosovar nga Mitrush Kuteli.

Pas përfundimit të programit, juria e përbërë nga Lindita Mezini Lole, Albina Zajmi, Mustaf Qosja, Myzafer Hoxha, Argëtim Ferati dhe Faton Krasniqi ndanë shpërblimet dhe trofetë. Medaljonet dhe trofetë i dhuroi gratis artisti qeramisti, dhe grafik dizajnuesi: Jens Bujar Zajmi. Pas përfundimit të programit në skenë u ngjit organizatori i festivalit Nebi KABA, i cili shprehu mirënjohjen për të gjitha shkollat në Festival dhe e shpalli të mbyllur Festivalin e shkollave shqipe, duke i ftuar të gjithë pjesëmarrësit për t’u bërë pjesë në Festivalin e tretë,ku organizatore do të jetë Shkolla Shqipe Alba Life. Ansambleisti Mark Gjonaj ndau çmimin e mirënjohjes për shkollat pjesëmarrëse të Festivalit të dytë Z.Mark Gjonaj ka vlerësuar Festivalin e dytë të shkollave shqipe dhe punën e e palodhur të mësuesve. Ndër të tjera, ai tha : “Bekuar qofshin prindërit, mësuesit, nxënësit që marrin pjesë në programin e shkollave shqipe dhe mësojnë fëmijët si të shkruajnë dhe të lexojnë në gjuhën shqipe. Sa më të bashkuar të jemi aq më shumë do të ecim dhe do të mbrojmë çështjen kombëtare. Ju jetoni në Amerikë, në vendin më demokratik të botës, dhe ajo na jep mundësira pafund, prandaj këto shanse duhet t’i shfrytëzojmë me nder si qytetarë të denjë..”. Çertifikatat e mirënjohjes nga z.Mark Gjonaj dhe në emër të tij u ndanë nga Konsulli i Kosovës z.Korab Mushkolaj i cili ka përshëndetur Festivalin e dytë të shkollave shqipe dhe në emër të shtetit të Kosovës, Konusullatës së Kosovës në New York iu uroi atyre punë të mbarë dhe vazhdimësi në perjetësi të këtij aktiviteti nga më të rëndësishmet në Diasporë. Z.Mark Gjonaj, Ansambleisti i shtetit të Nju Jorkut vlerësoi me çertifikata mirënjohje shkollat shqipe si: Shkollën Shqipe “Alba Life”, Shkollën shqipe “Hasan Prishtina” nga Waterbury në Conecticut, Shkollen shqipe “ Qendra kulturore-Bronx“,Shkollën Shqipe “Qendra kulturore shqiptare “, Clifton, shkollën shqipe “Fondi i përbashkët shqiptar” në Paterson Nju Xhersi me çmimin e mirënjohjes.

31 Maj, 2015
New Yersey