Keze Zylo – Page 6 – Dielli

Lamtumirë Makensen Bungo!

September 16, 2018 by dgreca

Nga Keze Kozeta Zylo/
Me hidhërim e mora lajmin e vdekjes nga miku i Tij i ngushtë Eduard Dilo, se Shkrimtari i persekutuar Makensen Bungo ndërroi jetë, më 15 shtator 2018 në New York në moshën 92 vjec. Makensen Bungo u burgos, torturua dhe punoi skllavërisht në kënetën e Maliqit në kampin e egër të Vlocishtit.

Me të ndjerin Makensen Bungo kemi biseduar gjatë herë pas here në telefon, ndërsa në lidhje me shkrimet me e-mailet komunikonim me të birin e tij Dritanin. Ajo që do të më bënte përshtypje gjatë bisedave të ndryshme ishte qetësia e Tij në diskutim, kultura e gjithanshme dhe kujtimet e paçmuara të jetës së tij. Pasi doli nga burgu Makenseni dha mesim ne disa zona te thella, midis tyre dhe ne qytetin tim te lindjes Tepelenen (fshatrat e thella të saj) i cili i kujtonte me mall dhe dashuri mikpritjen, bujarinë, dashurinë për mësimin dhe veçaanërisht respektin që kishin për figurën e mësuesit.

Midis shkrimeve e kam për nder që më autorizoi të shkruaja parathënien e librit në punim “Vargje në mote”

Vargje në mote që deshifrojnë hieroglifet e heshtjes së akullt

Nga parathenia e librit “Vargje ne mote” me autor Makensen Bungo ish i persekutuar politik

Mes dallgësh lundra ime/ Ndeshet, lufton/ Mes dallgësh drejt bregdetit/ Përpara shkon…

Marrë nga poezia “Kjo lundra ime” Elbasan, 1945

Janë vargje që janë shkëputur nga poezia “Lundra ime” vargje që ngrehin dallgë detesh dhe behen urë për të cur përpara. Autori me peshën e viteve mbi supe lëmon mallin, prek dhimbjen e largët që s’mund të shërohet kurrë.

Plagët i bëri vargje me palcë frymëzimi që do të përkunden si foshnjë e porsalindur, si foshnjë që i lidh fati me të parët tanë. Këto plagë duhet të kurohen prej dashurive tona të rifituara, nga korja e fortë e heshtjes!…

Ndërsa në poezinë “Natë”, në kuptimin metaforik jep gjendjen sociale, ngjyrën e errët të saj si nata dhe ja si shprehet: Natë/ kurrë nuk sheh një fijëz drite/ Valle sa do zgjasë kjo natë?… Elbasan 1957 ,

Pena e autorit Bungo duket sikur mban pranë një shami përlotjesh, dhimbjesh.

Nëpërmjet antitezave që të mbajnë të tensionuar gjatë leximit ai shkruan për jetën dhe vdekjen si në fragmentin nga një “Poemë e djegur”:

Une e dua jetën/ Por jeta më tmerron/ unë s’e dua vdekjen/ por vdekja më ngushëllon!…

Burgosja dhe internimi, autorin, blerimin e jetës ia kthyen në zi, sa vetëm vdekja e ngushëllon edhe pse nuk e pranon atë, ngase jeta për të është treguar e pamëshirshme…

Duke vazhduar leximin e librit duket sikur shkon nëpër mote, mote të trazuara në vargje dhe të njomura nga vesa e lotit të një burri plot dhimbje, por dhe lot i bukur si plisi i bardhë i Isa Boletinit.

Pena e autorit ka skalitur si një skulptor i vërtetë shekullin dhe e mbron atë nga murrana e vdekjes.

Metaforat e bukura pëshpërisin në veshët e lexuesve paqësisht me sqep pëllumbi, ai nuk tutet nga plagët, as nga mbyllja në llumin e kënetës ku e internuan për një kohë të gjatë, pasi dhe aty u mundua të gjejë një fijëz shprese, çka më kujton një thënie të Çurçillit se: “Pesimisti shikon për vështirësi në çdo oportunitet, ndërsa optimisti gjen oportunitet në çdo vështirësi”.

Edhe pse shkrimtari është në një moshe madhore ai nuk është si një mërgimtar i zakonshëm, por brenda vetes ka gjetur një udhëz dielli, për t’i bashkuar të dy vendet aq të dashura të poetit, vendlindjen e tij Elbasanin dhe atdheun e dyte Amerikën.

Ai ndjen dhimbje ndërsa kujton shtëpinë e tij të rënuar në Elbasan nëpërmjet poezisë

“Shtëpinë time do shkoj ta shoh” : Gjysmë prishur e vetmuar/ hyjnë laraskat kakarisin/ shtëpi njerëzish të mërguar/…përcillet mesazhi zemërplasur i poetit të ikur në dhera të largëta.

Ai me nostalgji prej një shpirti mësuesi kujton kolegët dhe shkollën duke vargëzuar:

“Do të shkoj në shkollën fillore/ ku mësova abc-n/ të kujtoj mësuesit e mi/ dhe pse sot kam marrë dhenë”/

Janë kujtime që mbyten në lotët e shpresës, plot krenari në kopshtin e Normales së Elbasanit, ku autori bën homazh për ata mësues që u pushkatuan nga diktatura për kundërshti ideologjish. Ai vargjet i vë në gojën e kumrisë duke iu lutur:

“Moj kumri, moj kumri/ Që të pashë unë këtu sot/ Këto vargje Elbasanit/ Çoja ti, unë s’ja çoj dot!”…

Janë amanete që nuk thinjen në mote, ngase poeti si një pëllumb i bardhë fluturon i lirë në moshën madhore, i dalë prej kafazit të betonuar, aty ku e mbyllën dhe e dënuan poetin…

Lexuesi duket sikur zgjohet prej valëve të oqeanit ku dhimbshëm dhe bukur dëgjohen era e Krastës së vendlindjes së tij, që autori është përkëdhelur shpesh nga flladi i saj.

Këto vargje të kujtojnë librin e Petro Markos, “Intervistë me vetveten”

(Retë dhe gurët) i cili shkruan: “Thonë se gurët e mëdhenj atje poshtë në Shënmëri, janë burrat që janë kthyer dhe kanë vdekur në vend. Po të jesh trim dhe zëmërbardhë e po të shkosh andej natën, i dëgjon të dëftojnë historitë e tyre. Po të jesh frikacak e zemërlig, nuk i dëgjon dot. Kurse ata burra që kanë ikur dhe kanë vdekur në kurbet janë bërë re… Vijnë qajnë dhe ikin. Dhe mbi spitharët më poshtë, afër bregut mblidhen lotët e tyre siç mblidhet uji i shiut”…

Poeti Bungo është zhuritur, përcëlluar e djegur nga furtunat e moteve si një pemë, por thellë shpirtit, rrënjët nuk ja dogjën dot, ato qëndruan të forta dhe u zgjatën deri në Amerikën e largët, tokën e premtuar, atje ku poeti po kalon moshën e vjeshtës aristokrate. Libri “Vargje në mote” përcjellë kumte dashurie, kujtime të hidhura dhe të embla, është një bisedë poetike dhe me bashkatdhetaret e tij në Shqipërinë që ka kohë që e ka lënë fizikisht.

Poezitë me metaforën e shqetësuar, janë si furtuna përmbi male që herë puthen me retë e bardha e herë i ndëshkojnë duke i larguar tutje…ndoshta për t’i rrëmbyer Krasta që s’ka të pushuar në sezone të veçanta.

Shumë prej poezive të librit janë si flakëza qiriri të Naimit, që mundohen të ndriçojnë terrin që kanë lënë shekujt.

Ato janë pikturë e gjallë e kulturës sonë, ngacmuar nga syri i mprehtë i një ish të burgosuri, që kaloi dekada të tëra në vuajtje, në plagë të pashërueshme, në shekullin e kaluar, ndërsa në këtë shekull sjellë përjetimet e tij, për mos t’u harruar kurrë nga kafshimet e “pseudohistorianëve”. Poezitë e tij janë si fishekzjarre, që hidhen në një qiell gjysmë të shurdhët, sepse gjysma e zogjve janë trembur nga suferinat e çmendura “çuditërisht” me emra njerëzish si Katrinë, Irenë etj…

Mjaft mbresëlenëse janë poezitë kushtuar Kosovës me përkushtimin: “atyre që diktatura i dënoi se folën për Kosovën” dhe një prej tyre ishte vetë poeti i cili shkruan:

“Nga larg Kosovës/ kur rininë ia fallen/ korbat i dergjën në burgje/ i mbytën në internime”/!…

E korbat kanë ngjyrën e zezë, vetëm klithin, ndjellin zi, ndaj dhe krahasimi për ata që mbollën tmerr në tokën shqiptare është mëse i gjetur. Shumë patriotëve shpirtndezur për Mëmëdheun deshën t’u verbonin dritën e syve, atë dritë që përhapte si rrufe në pragje besën shqiptare dhe ngrohte pragjet që kishin trungje ngricash nga kohët e acarta…

Nuk e di, por duke e lexuar Bungon, autor me moshë të vjeter, se ç’me krijohet një ndjesi, që edhe pse nuk e kam takuar kurrë, më bëhet se shoh një Shën poet në qiellin e universit, një ndër banorët që fjala i peshon rëndë si floriri. Dhe ne si lexues kemi shumë nevojë për kryefjalën e oxhakut, për këta dëshmitarë okularë të historisë sonë të kafshuar gjer në fyt. Megjithatë edhe pse jeta u tregua e ashpër karshi tij, mençurisht ai gjen manushaqen gjithë aromë të shpirtit, dhe si një urtak jep këshillën për dashurinë e dy buzëve të ndezura, bërë kuq si qershi, që vajza mos të ndruhet për t’ja dhënë puthjen e parë djalit që i lutet: “Falja o vajzë/ falja puthjen e parë/ se rinia ikën shpejt/ dhe s’kthehet me kurrë, falja”!…

Apo në poezinë: “Pranverë” autori shprehet: Një mëngjes herët/ një dallandyshe trokiti lehtas në dritaren time/ u ngrita dhe e pyeta/: Pse ke ardhur kaq shpejt/? Ajo më lëshoi në dorë një manushaqe/ dhe hapi krahët e fluturoi/.

Shkrimtarit Bungo i jep një frymezim të ëmbël dhe mbeska e tij e vogël, Niki, e cila është lindur në Amerikë dhe ja si i shkruan asaj në poezinë: “ Bisedë me mbesën time”

“Erdha të marr për shetitje/ por ti flike o e bukura jonë, Si një ëngjëll nëpër përralla/ që tregojnë në vendin tone”!

Gjithashtu Babagjyshi poet e mëkon ëngjëllin e tij me dashurinë për vendin e të parëve dhe ja se si: “Kur të rritesh, shko ta shohësh, Eshtë Atdheu i gjakut tënd/ Oh, sa shume ti do krenohesh/ S’ka më të bukur se ai vend”!

Gjuha e rrëfimit të autorit Bengo rrjedh si gurgullima e çezmës në portën e Kalasë së qytetit të tij të lindjes, një gjuhë e pastër si bora e bjeshkëve, me baza nga Normalja e Elbasanit, shkollë e famshme shqiptare…

Përdorimi i një figuracioni artistik të bukur e bën më të ndjeshëm konceptimin dhe mënyrën e rrëfimit në të gjitha poezitë e librit: “Vargje në mote” . Eshtë një libër që më ka këndellur në gjithë qënien time.

Pasi ke përfunduar librin ke ndjesinë se ke bërë një udhëtim të gjatë, që me magjinë e fjalës së tij duket sikur ka shpirtëzuar dhe sendet, të cilat kanë marrë butësinë e kadifenjtë të syve njerëzorë, të atyre syve që poeti i ndjeu me pakicë gjatë jetës së tij aq të vështirë. Gjithësesi jepet tipizimi i realitetit shqiptar, duam apo s’duam ne, pasi në fund të fundit është në shërbim vetëm të së vërtetës, e cila vjen një ditë dhe mposht llumin e gënjeshtrës. Shkrimtarit Bungo i dhemb shpirti për çdo copë tokë shqiptare, ndaj ai nuk mund të rri indiferent karshi vendit të tij Shqipërisë, të cilës ia bën trupin copë e çikë, siç ndodhi me çamërinë dhe ja se ç’shkruane në poezinë: “Kënga çame”.

“Kënga came/ flakë baroti/ Skuqur gjakut për liri/ Nëpër shekuj vetëtimash/ Të këndon ty Çamëri”!…

Autori duke ardhur në një moshë të thyer në emigrim e ka merak ikjen e qetë nga kjo botë, ai do me çdo kusht që të prehet i qetë në Mëmëdhe ndaj në poezinë: “ Amaneti i mërgimtarit” shkruan: “Kur një ditë do mplakem fare/ Dhe të luaj s’do kem fuqi/ Mos më lini këtu të shuhem/ N’vend të huaj jabanxhi”!…

Libri mbyllet me poezinë “Epitaf”, që nuk është si në Greqinë e lashtë me një mbishkrim të gjatë, ose të shkurtër si me Spartanët, por autori në fjalë nuk do që t’i shkruhet asgjë, “Vetëm në një gur të thjeshtë t’i vendoset emri, sa t’thonë, paska ikur i ndjeri”!

Është epitaf amanet qysh në gjallje, duke treguar thjeshtësinë gjer në palcë të autorit dhe njëkohësisht pena e tij jep shpirtin patriot që është një zjarrishte shqiptari.

Autori është një pelegrin, veshur me metaforën e dhimbjes dhe vargun si pike loti.

Pena e tij me mjeshtëri duket sikur ka zbërthyer në mote hieroglifet e heshtjes së akullt, dhe ne shohim një dritëz në fund të tunelit, ndërkohë në qiell, kumbon kambana e artë e shpresës.

Ai na dhuron të gjithëv një buqete me sythe shpirti për t’i mbjelle në zemra shqiptarësh të porsalindur, të cilët duhet të njohin mirë historine tonë të gjymtuar në mote.

Festivali i pestë i Shkollave Shqipe, një pasuri për Diasporën

May 29, 2018 by dgreca

Nga Keze Kozeta Zylo/*

Një traditë e mrekullueshme është krijuar tashmë ndër shqiptarët e Amerikës e pikërisht me Shkollat Shqipe të krijuara në shërbim të nxënësve për t’ju mësuar Gjuhën tonë hyjnore, Gjuhën Shqipe.Pesë vjet më parë Bordi i shkollave Shqipe ku më duhet të kujtoj me plot respekt ideatorin ish Konsullin e Përgjithshëm të Kosovës ambasadorin Bekim Sejdiun dhe shkollën shqipe në Bronx ku u vendos që për cdo vit të zhvillohet Festivali i Shkollave Shqipe në Diasporë. Dhe ja tek kaluan pesë vjet dhe nxënësit shqiptare shumica të lindur dhe rritur në Amerikë u ngjitën në skenë me plot krenari për të kënduar, interpretuar dhe vallëzuar shqip.

Shkollat në zonën e shtetit te New York-ut, New Xhersit ishin përgatitur me plot kujdes dhe profesionalizëm për të debutuar në skenë programin artistic të përgatitur nga mësueset e tyre.

Ishte nje e diele e ngrohtë, e ëmbël, ndonëse vranësirat dhe shiu i butë na shoqeroi gjithë rrugës, përsëri ngazëllimi dhe pasioni për të dhënë nga profesioni ynë i shtynte retë dhe hapte qiellin për të komunikuar me diellin. Komunikimin më diellor e bënë nxënësit shqiptarë të cilët dukeshin sikur e ndaluan shiun dhe sollën dritë, paqe, dashuri dhe emocion ndër sytë e spektatorëve që duartrokisnin papushim.

Shkolla mikpritëse sipas rotacionit ishte Qendra Kulturore Shqiptare në Clifton, New Jersey me drejtues të shkollës z.Shaban Gjoka. Z.Gjoka na mirëpriti me plot gëzim dhe kulturë të cilët kishin kohë që po merreshin me organizimin e këtij manifestimi madhështor në shërbim të kulturës dhe traditës shqiptare. Është krenari e ligjshme kur shikon këta nxënës të mrekullueshëm që kush me kostume popullore e kush kuq e zi dalin në skenë dhe japin koncert shqip.

Të gjitha këto programe kryhen pas mësimit të rregullt në shkollat amerikane ndonëse nuk janë të lehta, por kur bashkëpunon me prindërit dhe aktivistë të diasporës doemos që rezultatet do te jene të dukshme. Këtë vit festivalit iu shtua dhe një shkollë e re shqipe “Children of the Eagle” Yonkers, New York me drejtuese znj.Drita Gjongecaj, çka përbën krenari për të gjithë ne si shqiptarë. Kur shtohen shkollat shqipe duket sikur Rilindasit tanë, mësuesit martirë që derdhën gjakun lumë për mbrojtjen e Alfabetit Shqip, bekojnë me dritë Perëndie nxënësit, prindërit, mësuesit që mbrojnë Gjuhën Shqipe në Diasporë.

Ceremonia e hapjes dhe përshëndetjet për festivalin

Prezantuesja e Festivalit ishte zonjusha simpatike Megi Qoshja veshur me elegance dhe me një të folur plot elekuencë dhe kulturë në shqip dhe anglisht e cila i dha dhe më shumë hijeshi festivalit.

Znj.Qoshja ka ftuar në skenë gjithë pjesë marrë sit nxë në sit pë r të kë nduar dy hymnet kombë tare amerikane dhe shqiptare.

Zonjusha Qoshja ftoi në skenë z.Shaban Gjoka i cili hapi Festivalin si mikpritësi i këtij aktiviteti të rëndësishëm njëherazi dhe drejtori i Qendrës kulturore shqiptare në Clifton, New Yersey. Ai falënderoi të gjithë organizatorët, bashkëpunëtorët, drejtuesit e shkollave shqipe që kishin ardhur për të marrë pjesë në këtë festival. Gjithashtu falënderoi përfafqësuesit nga Konsullata Shqiptare, Misioni i Përhershëm shqiptar në Kombet e Bashkuara si dhe nga Kosnullata e Përgjithshme e Kosovës në Manhattan. Z.Gjoka ftoi në skenë Majorin Richard Rigoglioso të Garfield City që është një qytet në Bergen County, New Jersey i cili midis të tjerash tha se ishte tejet krenar të shikonte gjithë këta nxënës në shkollën Garfield dhe të zhvillonin festivalin në Gjuhën Shqipe. Nuk ka më krenari për ne si amerikanë kur shikojmë që qytetarë amerikanë sjellin kultura të ndryshme dhe ne i respektojmë dhe dëgjojmë ata me shumë kënaqësi.

I uroj shumë suksese z.Shban Gjoka dhe gjithë drejtueseve të shkollave Shqipe që kanë ardhur këtu për të zhvilluar festivalin e pestë në gjuhën shqipe.

Pas fjalës së z.Rigoglioso ka përshëndetur dhe City Manager Thomas Duch, i cili ndërmjet të tjerash tha se rrënjët e tij janë sllovake dhe e kam krenari kur prindërit e mi më kanë mësuar traditën dhe kulturën sllovake, prandaj kur mos i harroni rrënjët e të parëve, rrënjët e gjyshërve nga keni origjinën. Unë ju faënderoj dhe me bëhet zemra mal kur ju shikoj ju si shqiptarë të mblidheni së bashku në këtë Festival fëmijësh dhe të sillni kulturën dhe traditën tuaj.

Në kë të festival pë rshë ndeti dhe znj. Najada Sojli, konsulle në konsullatën shqiptare në New York e cila në emrin e saj personal dhe të konsullatës ndërmjet të tjerash falënderoi organizatorët dhe mikpritësit e festivalit si dhe gjithë shkollat shqiptare që marrin pjesë në këtë festival. Është emocionuese të shoh gjithë këta fëmijë këtu në New Jersey dhe të marrin pjesë në festival për të pasqyruar traditën dhe kulturën tonë të lashtë shqiptare. Znj. Sojli iu uroi gjithë nxënësve dhe mësuesëve suksese të mëtejshme!

Me shumë përzemërsi përshëndeti z.Fatmir Zajmi kosnull në Konsullatë n e Përgjithshme tëKosovës i cili i falënderoi pamasë të gjitha shkollat pjesëmarrëse në këtë festival dhe iu uroi nxënësve që të mos e harrojnë kurrë Gjuhën Shqipe. Vazhdimësia e festivalit në vitin e pestë tregon qartë seriozitetin e Bordit dhe dashurinë e pakufishme për Gjuhën Shqipe.

Në këtë festival mori pjesë në emër të Misionit të perhershëm shqiptar në Kombet e Bashkuara z.Arben Idrizi.

Programi nga nxënësit e shkollave Shqipe

Programi u hap me hymnin e Shkollave Shqipe “Gjuha Shqipe, Gjuha Jonë” muzika Petrika Melo, teksti Kozeta Zylo dhe orkestracioni Tom Lleshi drejtuar nga udhëheqesja artistike e Shkollës Shqipe “Alba Life” sopranoja e shquar Dëshira Ahmeti Kërliu.

Shkolla Shqipe AlbaLife, Staten Island, Brooklyn, Queens, NY

1-“Kënga e nënës”. Këndojnë vëllezërit Eneo dhe Kelvin Rustani nxënës të shkollës shqipe “Alba Life” në Brooklyn dhe shoqëron kori i shkollës Shqipe “Alba Life”.

2- “Zilja po na fton”. Luan në piano Dea Watkins nxënëse e shkollës shqipe “Alba Life” në Staten Island

3- “ Alfabeti Shqip”. Teksti Parashqevi Qirjazi. Këndon kori i shkollës “Alba Life”

4- “Dhuratë për Ditëlindjen”. Këndon Dea Kerliu, nxënëse e shkollës Shqipe “AlbaLife” në Staten Island dhe shoqëron kori i shkollës

5- “Valle me motive nga “Jugu” vallëzojnë grupi i valltarëve

Qendra Kulturore Shqiptaro-Amerikane Riverdale, NJ

“Valle Festive”Interpretojnë grupi i dytë i valleve të Shkollës Shqipe, Riverdale me koreografi nga Filloreta Oxha .

Kënga “Fol Shqip” interpreton – Elisa Shabani. Shoqëron në tastierë Neat Kamo.

Kënga ” Xhamadani vija vija ” Interperton – Erlinda Erion Shoqëron në tastierë Neat Kamo.

Vallja e Drenicës Interpretojnë grupi i parë i valleve me koreografi të Xhemal Bekteshit

Shkolla Shqipe në Bronx, New York

Vallja e Rugovës

Kënga Kah po vjen more Çun Mula. Këndon Jozef Junçaj dhe grupi
Kënga kushtuar Vllezërve Gërvalla. KëndojnëVëllezërit Hasangjekaj dhe grupi
O Malësi tëbekoft Zoti. Këndon Jozef Junçaj.
Pranë burimit, këndon dueti Brunçaj- Hasangjekaj

6.Kolazh Vallesh – Vallëzon Grupi

Shkolla Shqipe Children of the Eagle Yonkers, New York

Kënga e Abetares – Këndon kori i shkollës Children of the Eagle
Kënga e Gjyshes – Këndon kori; soliste Eugen dhe Enxhi Dana
Do Re Mi – Këndon kori i shkollës Children of the Eagle
Macja Le të Lahet – Luajnë në fyell fëmijët e shkollës Children of the Eagle
Kolazh me valle – Kërcen grupi i valleve; soliste Albana Lajqi, Enxhi Dana, Lulvera Rukaj, dhe Rina Lajqi

Qendra Kulturore Shqiptare ne Clifton, New Jersey

Kolazh Vallesh me motive të Tiranës, Devollit, dhe Tropojës. Koreografia Ajana Cela dhe Bardha Bushka.

Kënga Xhamadani Vija Vija Këndon kori i fëmijëve. Drjeton Faton Krasniqi Në tastjerë Fadil sahatqiu në Kitare Afrim Doberdoli;

“Niset trimi për Kurbet” Këndon Meyrem Konjhogjic. Drejton Faton Krasniqi Në tastjerë Fadil Sahatqiu, në Kitarë Afrim Doberdoli;

Fryn Murlani me Stuhi Këndon Alisa Kapaj dhe Erind Kukaj. Drjeton Faton Krasniqi Në tastjerë Fadil Sahatqiu në Kitare Afrim Doberdoli.

Vallja Kreshnikët e Lirise Koreografia Arjana Cela;

Në këtë program Z.Gjoka paraqiti dhe surprizën e radhës duke thënë se në grupin e tyre kishte dhe një të huaj nga Sarajeva që këndonte dhe vallëzonte shqip, surprizë që u mirëprit me duartrokitje nga të pranishmit.

Mbyllja

Pas përfundimit me plot sukses të Festivalit të Shkollave Shqipe Z.Gjoka falënderoi përsëri të gjithë nxënësit artistë dhe ftoi në skenë drejtuesit e shkollave për të marrë trofetë si: z.Qemal Zylo drejtor i Shkollës Shqipe “Alba Life” që operon në disa lagje të Nju Jorkut, znj. Linda Kaba drejtore e Qendrës Kulturore shqiptaro Amerikane Riverdale, New Jersey, z.Mustaf Qosja drejtor i Shkollës Shqipe në Bronx, New York, znj. Drita Gjongecaj drejtore e Shkollës Shqipe “Children of the Eagle Yonkers, New York, si dhe përfaqësuesin e Qendrës kulturore shqiptare në Clifton, New Jersey.

Në fund u realizua një foto kujtim i perbashket me të gjitha mësueset pjesëmarrëse, drejtuesit e shkollave si dhe përfaqësuesit nga konsullatat shqiptare dhe të Kosovës.

Festivali i pestë u filmua nga media prestigjioze si “Zëri i Amerikës”me gazetaren znj.Rudina Dervishi dhe TV “Alba Life” me kameraman Todd Watkins ku u morën disa intervista me personalitete nga bashkëpunëtorja e TV “Alba Life” Rea Ulaj.

27 Maj, 2018

Clifton, New Jersey

*Fotografite i shihni ne facebook(dielli vatra)

Bisedë me poetin arvanitas Dino Koubatis

May 14, 2018 by dgreca

Nëse Verleni, Rebo, Malarme dhe të tjerë shkruan vargje “simbolike”,

Ali Podrimja solli simbolizmin e vërtetë të poezisë më të re botërore. Koubatis/

Bisedoi: Keze Kozeta Zylo/

Kohët e fundit keni promovuar librin ’’Ali Podrimja’’- in Memoriam në Ditët e Diasporës, si ju lindi ideja për të sjellë pranë publikut poetin nga më të dashurit e popullit shqiptar Ali Podrimën?

Ali Podrimja ishte miku im personal. Ishte një nga figurat e mia më të dashura, por dhe si poet, më emocionon në vecanti. Poezia e tij, përmes patriotizmit, historisë dramatike të fëmijës së tij dhe me mënyrën që ai e shprehte, më thithte. Poeti Kombëtar, Ali Podrimja ishte shumë i njohur në qarqet letrare jashtë vendit të tij, por jo shumë i njohur në Greqi. Në të njëjtën kohë, shumë pak ishin angazhuar me krijimtarinë e tij. Ato të cilat desha të theksoj, ishte se Ali Podrimja, nuk ishte vetëm poet, por një poet, i cili krijoi një Shkollë Poezie të tijën, të cilën mund ta quaja ’’Simbolizmi i ri ’’(Neosymbolism). Nëse Verleni, Rebo, Malarme dhe të tjerë shkruan vargje “simbolike”, Podrimja solli simbolizmin e vërtetë të poezisë më të re botërore.Libri ”Ali Podrimja’’ është botuar dhe në gjuhën greke, përkthyer në shqip nga shkrimtari Iliaz Bobaj, si është pritur nga lexuesi grek?

Përkthimi i Iliaz Bobaj mund të them është shumë informativ. Këtë thanë të gjithë shqiptarët që lexuan studimin dhe e pëlqyen. Midis tyre dhe antropologu i madh dhe filozof Përparim Kabo , drejtori i Muzeut Kombëtar Dorian Koçi dhe poeti i madh Ilirian Zhupa. Përveç kësaj, të njëjtin vlerësim i bëri dhe Shoqata Letrare ’’Gjon Kazazi’’, e cila me propozimin e shkrimtarit dhe poetit Muharrem Kurti dhe me mbështetjen e Komunës së Gjakovës, u botua libri për poetin Ali Podrimja. Në Greqi libri është gati të botohet për pak kohë.

Si shkrimtar, si regjisor, aktor i njohur sa ndikon politika greke dhe shqiptare në marrëdhëniet midis artit dhe politikës shpesh herë të mbrapshtë?

Si një njeri i përgjegjshëm dhe qytetar, kam pikëpamjet e mia, si për marrëdhëniet midis popujve, por edhe për të gjykuar në menyrë objektive dhe ashtu siç duken gjërat në të vërtetë. Heq mënjanë ’’pengesën’’ dhe unë shoh në thellësi, dhe atë , të cilën shoh është se politika ndjek rrugën e saj, dhe njerëzit të tyre. Dy popujt tanë dinë të vlerësojnë njerëzit dhe të zhvillojnë marrëdhënie të shëndetëshme ndërmjet tyre. Kultura e përbashkët shumë vjeçare, gjithashtu i ndihmon ata të përballojnë me mirëkuptim dhe me frymë bashkë –krijuese, mundësitë kulturore, të cilat u ofrohen atyre. Unë flas dhe nga përvoja ime ashtu siç dihet këtu dhe 25 vjet bashkëpunoj me faktorë të shumtë kulturor si në Shqipëri ashtu dhe në Kosovë.

Kur keni filluar të shkruani për herë të parë?

Një histori shumë e largët! ’’Krijoja ’’poezi që kur isha fëmijë, dhe shkrimi im i pare ’’zyrtar’’, u vendos në një fletore të shkollore, kur isha ne vitin e parë të gjimnazit.

Në shkrimet tuaja apo në librat e ndryshëm, në jetën e personazheve si shkrimtar, sa ka ndikuar leterësia e antikitetit grek në botën tuaj krijuese si njeri?

Në roman, ose në veprat teatrale, shpesh përdor të dhëna historike në kohëra të ndryshme dhe nga vende të ndryshme të botës. Kjo për shkak se unë jam shumë i lidhur me historinë në përgjithësi, dhe veçanërisht me antikitetin grek. Ndonjëherë kam vënë heronjtë të na tregojnë historinë, nga përvoja e tyre, ose të tregojnë për jetën e tyre.

Jeni vlerësuar me çmime të larta ndërkombëtare, cilat janë disa nga ato, dhe sa frymëyuese kanë qëne për penën tuaj?

Jo, unë nuk shkruaj si shkrimtar, as nuk krijoj si regjisor dhe aktor, me qëllim të caktuar për të marrë çmime. Do te ishte fatkeqësi në se mendoja kështu. Për këtë arsye dhe ju nuk do të shihni as në zyrën time, as dhe në shtëpinë time çmime të varura në mur. Jo se nuk iu jap rëndësi. E kundëtra, më japin kënaqësi të veçantë, si njohja e atyre ku krijoj dhe jap.Këtë desha të theksoja në pyetjen time se sidoqoftë vlerësimet e merituara frymëzojnë, siç dhe pohoni vetë që ju japin kënaqësi të vecantë.

Cilat janë lidhjet tuaja me shkrimtarët shqiptarë dhe mendimi juaj për artin dhe letërsinë shqiptare?

Kam patur fatin e mirë të njoh shumë shkrimtarë bashkëkohorë shqiptarë dhe poetë dhe të lidhem me ta dhe paralelisht të njihem me veprat e tyre, si brenda vendit, si dhe të diasporës, po ashtu dhe ata, të cilët jetojnë këtu dhe shumë vite në Greqi. Kështu unë ndjek nga afër zhvillimin e letërsisë moderne, por gjithashtu marr pjesë, pasi disa libra të mia janë botuar në gjuhën shqipe. Dhe akoma jam duke botuar në gazeta të tilla si ’’Nacional’’dhe revista letrare si ’’Ilz’’, tek e cila jam dhe anëtar i bordit. Shumë antologji kanë botuar poezitë e mia dhe është bërë promovimi i librit ’’Iliana jeta jonë mbaron në tanks’’ në Gjirokastër dhe më vonë në Tiranë dhe ka marr kritikë të mirë. Botimet ’’TOENA’’ më kanë përqafuar me dashuri. Marrëdheniet e mia me letërsinë e vjetër të Shqipërisë, kam patur kujdes të jenë gjithashtu të mira, po ashtu kam lexuar sa më shumë të jetë e mundur shkrimtarët më të vjetër.

Ju jeni martuar me bijën tepelenase mësuesen e nderuar Luljeta Nuraj, cila ka qënë njohja e parë dhe përshtypjet tuaja nga vizita në Tepelenë, si dhe në familjen e saj?

E konsideroj veten time të bekuar në këtë martesë. Është një marrëdhënie dashurie, mirëkuptimi dhe bashkëpunimi reciprok me respekt të madh për marrëdhëniet tona. Ajo është gjithmonë pranë meje dhe më mbështet. Përsa i përket përshypjeve të mia nga Tepelena, ato janë të njëjta për të gjithë Shqipërinë. Pamje të bukura, njerëz të mirë, thesare arkitektonike historike, dhe në shumë vende akoma dhe sot, vende të cilat mbeten autoktonike, brenda kohës së kaluar me njerëz të thjeshtë dhe me natyrën e paprekur, sikur në Memaliaj, me lumin Vjosa, të përqafoj dhe ti dhurojë bukuri mjedisit të virgjër.

Me siguri në hyrje të Tepelenës ju jeni përshëndetur me Ali Pashë Tepelenën, një ndër figurat më të shquara historike të Kombit, varri i të cilit me trupin e tij pa kokë ndodhet në Janinë, cili është mendimi juaj?

Unë besoj se ajo që i përket një populli duhet ta respektojmë dhe jo ta plaçkisim. Aglezët morën nga Akropoli Statujat e Karjatidhes, turqit morën kokën e Aliut dhe kështu me radhë. Këto akte karakterizojnë keq ata, të cilët i bëjnë dhe akoma më shumë, kur kohët ndryshojnë, ngjarjet eleminohen nga përparimi më i gjërë i frymës moderne. Shpresoj që të rikthehet një rregull. Sa për personalitetin e vetë Ali Pashës, unë duhet të them se ishte me të vërtetë i madh dhe roli, të cilin ai ka luajtur në historinë e Perandorisë Osmane, ka ndihmuar në masë të madhe revolucionin grek kundër turqve. Unë dua të them se kam studjuar në veçanti personalitetin, karakterin dhe punën e tij, se duhej ta interpretoja atë si në Teatër ashtu dhe në televizion më parë.

Me çfarë do të paraqiteni në të ardhmen për lexuesit tuaj të shumtë?

Disa ditë më parë doli në qarkullim libri im ’’Letër për një regjisor të ri’, ndërsa në gjuhën shqipe do të dalë shumë shpejt studimi im ’’Psikologjia e Rolit, faktor bazë në interpretimin e veprës Teatrale’’, me parathënien e filozofit Përparim Kabo. Në pranverë do të botohet një vëllim poetik me titull ’’Të dashurisë e të jetës’’ , dhe më vonë një roman historik me titull ’’Ditët e fundit të Konstadinopolit’’, i cili bën fjalë për momentet e fundit të Konstandinopolit (Stambolli) , para se të bjerë përfundimisht në duart e turqve.

12 Maj, 2018

Staten Island, New York

Koncert recital me Klarinetistin e shquar Igli Tuga

May 7, 2018 by dgreca

1 Igli 2 Igli 3 Ifli

Nga Keze Kozeta Zylo/Është kënaqësi të dëgjosh dhe të ndjesh nga afër muzikën, tingujt e shpirtit nëpër skena të ndryshme apo dhe nëpër dhoma. Kur producenti i TV “Alba Life” po editonte gjithë koncertin që kishte filmuar dje në Purchase Collage Conservatory of Music, shtëpia ime u mbush me një aftmosferë tejet të këndshme, me aromë magjie muzike, si lule Maji që shpërthejnë në pemë, parqe e kudo…Igli Tuga është një klarinetist që të mahnit me performancën e tij.Ditën e shtunë ishte një koncert i një artisti shqiptar që ka debutuar në disa skena dhe jo vetëm që debutoi në Conservator por njëkohësisht ishte pjesë e përfundimit të tij për master, që flet për marrjen e një edukimi më të lartë në art dhe muzikë.

Klarinetisti Igli Tuga është student i profesoreshës Ayako Oshima dhe dha një recital si master koncert.Tingujt e klranitës së tij ishin tinguj kristalor dhe lidheshin në perfekskion me instrumentet e tjerë. Lidhja ishte e përkryer me artistin e shquar Raif Hyseni si Accordion, Sevim Umer- Perscussion. Evan Ducreay Violin, Jacob Stevenson, Cello. Fatos Qerimaj luajti Solo for Clarinet with out Drone.

Clarinet Quintet Blat major op 34 nga Carl Maria Von Weber. Allegro, Fantasy, Menuetto, capriccio presto, Rondo, allegro giocoso.

Let’s be happy (klezmer tune) nga Gioria Feidman dhe Fantasy for Acoordion clarinet nga Raif Hyseni

Igli Tuga ka një lirshmëri te jashtëzakonshme në lojë, sjellë muzikalitetin magjishëm dhe të imponon të fokusohesh dhe te harrosh gjithcka që ke përreth, atëhere cdo dëgjues dhe dashamirës i muzikës kupton se ku të mbyll magjia e artit, kupton se c’talente të papërsëritshme sjellë koha dhe Kombi.

Në këtë koncert u soll mjeshtërisht muzika klasike, moderne dhe ajo shqiptare. Duke dëgjuar Iglin nuk ke se si të mos kujtosh legjendën e klarinetës Laver Bariun, nuk ke se si të mos krenohesh me Fatos Qerimaj këtë artist, klarinetist, pedagog të cilët medoemos janë ushqyer nga thesari i kulturës kombëtare.

Igli Tuga është një klarinetist qe te nderon, jo vetëm me talentin e tij, por dhe me ambicjen që ka për t’u inetgruar plot kulturë në botën marramendëse të artit dhe muzikës në Amerikë.

Muzika nën tingujt e klarinetës të sjellë aq pranë Benjamin David “Benny” Goodmen një klarinetist nga më të famshmit amerikan të xhazit dhe një bandleader i njohur si Mbreti i Swing.

Bashkëpunimi i Iglit me artistët e talentuar si Raif Hyseni, Fatos Qerimaj etj të kujton përsëri Goodman i cili udhëhoqi një nga grupet më popullore muzikore në Shtetet e Bashkuara.

Koncerti i tij në Carnegie Hall në New York City më 16 janar 1938 përshkruhet nga kritikët Bruce Eder si “koncerti më i rëndësishem i muzikës së xhazit apo muzikës popullore në histori.

Këtë shpresoj së shpejti për Iglin artistin shqiptar që më bën të ndihem krenare.per nje koncert në Carnegie Hall dhe më gjerë…

Arbërie Hetemi mori disa intervista me artiste të mirënjohur për TV “Alba Life” që do të transmetohen së shpejti në kanalin televiziv.

Staten Island, New York

6 Maj, 2018

KOMUNITETI SHQIPTAR NDERON TV DHE SHKOLLEN SHQIPE ALBA LIFE

May 3, 2018 by dgreca

*Koncert madhështor në “Symphony Space”, Manhattan, për 10 Vjetorin e TV dhe Shkollës Shqipe “Alba Life”/

* Senatori Golden dhe Keshilltari i Nju Jork-ut Mark Gjonaj,Prolamata Mirenjohjeje-/

* Artiste te shquar u ngjiten ne Skenen e “Symphoni Space” per 10 vjetorin e Shkolles shqipe dhe TV”Alba Life”

Nga Keze Kozeta Zylo*/Artistët dhe nxënësit shqiptarë shfaqën një koncert madhështor në Symphony Space në festimin e 10 të vjetorit të TV dhe Shkollave Shqipe “Alba Life”, New York.

Qindra shqiptarë të Diasporës në Amerikë u mblodhën në Symphony Space për të festuar së bashku 10 Vjetorin e themelimit të Televizionit dhe të Shkollës Shqipe “Alba Life”.

Në këtë festë kishin ardhur nga trishtetëshi i Nju Jorkut si dhe nga Çicago, Kanada Vancouver, Uster, Shqipëria etj. Ishte një festë e bukur shqiptare.

Manhattani kryeqendra e botës rrezëlliti dhe më shumë nga shkëlqimi i syve të nxënësve shqiptaro amerikanë si dhe artistëve të shquar që debutuan me plot kulturë dhe talent në Symphony Space në një ndër sallat më prestigjioze të artit dhe kulturës. Ndonëse mësuesit si dhe nxënësit e shkollës Shqipe “Alba Life” që operon në disa lagje të Nju Jorkut kishin kohë që po përgatiteshin për koncertin ata përsëri erdhën ditën e festës për të bërë provat gjenerale dhe për çudi nuk e ndjenin lodhjen fare. Ata janë fëmijë kaq hyjnorë sa vërtetë e meritojne kur shumëkush i quan Ëngjëjt Mbrojtës të Gjuhës Shqipe dhe kjo na bën të ndihemi tejet krenarë për këtë pasuri të krijuar dhe që do të mbetet e patundshme.

Mësueset e shkollës plot elegancë dhe bukuri, të cilat dalloheshin nga stema që kishin varur në fustane si anëtarë të stafit të “Alba Life” mirëprisnin të pranishmit. Çiftet Laçaj, Xhemaili dhe Todd Watkins iu shpërndanin të pranishmëve buletinet që ishin printuar nga designer, mjeshtri Ismer Mjeku…

Spektatorët kalonin në tapetin e kuq dhe kush e kush bënte foto të ndryshme nga kompania e famshme “Alba Pro” drejtuar nga i taelntuari Amir Suka dhe bashkëpunëtorët e tij si: Agron Ceka, Fatmir Sela, Admir Memeti, Shuk Dule, Dzemo Halilovic. Në qendër të banerit ku ishin sponsorit të shkruar, ishin dy gazetaret si Elona Pajo ish gazetare në TVSh dhe Dëshira Balidemaj të cilat vazhdonin me intervista me artistët, politikanët, prindërit etj. Secili anëtar i stafit ishte në punën e tij dhe me përkushtim vazhdonin punonin papushim. Qendra e zërit që drejtohej nga stafi i Symphony Space midis tyre ndihmonte dhe artisti shqiptar Andrea Lole e bënte dhe më me efekt kur bashkohej me gumëzhitjen e zërave, nxënësve, bilbilave të Gjuhës Shqipe.

Bordi kishte dy ditë më parë që kishte lajmëruar se biletat ishin shitur “sold out tickets”, çka tregonte për suksesin e radhës dhe respektin e bashkatdhetarëve të nderuar për të shpërblyer punën plot kulturë dhe profesionalizëm të “Alba Life”. Prapa skenave artistët i rregullonte dhe i bënte më të bukur Stilisti i mirënjohur Noli së bashku me stafin e tij si stilistet: Noli Nazim Salihu. Hana Mirdita, Blertta N. Ejupi, Adelina Ejupi, si dhe makeup artist Shkurta Makolli Kukaj dhe Flatrim Amrllahu, asistent.

Senatori veteran Martin Golden nderoi me proklamatë nderi “Alba Life”, në emër të Senatit të shtetit të Nju Jorkut

Senatori veteran i shtetit të Nju Jorkut Marty Golden erdhi me anëtarin e stafit të tij dhe na nderoi me pjesëmarrjen pranë Symphony Space. Për shkak të angazhimit me evente të tjera senatori veteran Marty Golden nuk qëndroi gjatë, por në emër të Senatit foli para kamerave dhe tha se kam ardhur këtu për të vlerësuar punën e madhe të një TV dhe të Shkollave shqiptare në New York që punojnë me aq dashuri dhe nderim për Kombin amerikan dhe shqiptar. Unë e kam ndjekur personalisht punën e tyre dhe kam shkuar nëpër klasa dhe nëpër aktivitete, por jam magjepsur me punën e mësueseve dhe të nxënësve se si ata punojnë duke sakrifikuar dhe fundjavën. Ai falënderoi dhe i shprehu mirënjohjen në veçanti kontributit të themeluesit të “Alba Life” z.Qemal Zylo.

Senatori Golden në statusin e tij në publik shkruan si:

“Congratulations Qemal Zylo honored to spend time with you and your lovely wife Kozeta at the 10th Alba life Anniversary Gala.

Senatori veteran Marty Golden i dorëzoi Z.Qemal Zylo proklamatën me këtë motivacion ku midis te tjerash shkruhet: Senate NO: 4487.

Rezolutë legjislative duke përgëzuar Alba Life. është ndjenja e trupit legjislativ të Senatit të shtetit të Nju Jorkut të nderojë organizatat që mbajnë gjallë traditat, kulturën, gjuhën etj.

Familja Zylo emigroi në vitin 1997 nga Shqipëria gjatë luftës civile në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe njohu shumë fëmijë emigrantësh që nuk flisnin shqip prandaj i vunë si qëllim vehtes të hapnin shkollat shqipe…

Suksesi i Alba Life është bashkëpunimi i presidentit Qemal Zylo me stafin e tij me suksese impresionuese, entuziazëm të jashtëzakonshëm, me standarde të pakompromentuara dhe përpjekje të eksellencës…

Programi i koncertit Gala

Vetë mbushja e sallës plot e përplot si dhe llozha lart që njerezit thoshnin se s’kishje ku të hidhje kokrrën e mollës të vinte në një detyrim sa moral po aq dhe shpirteror për të realizuar një program serioz dhe tejet me art.

Në ekran të gjerë shfaqeshin fotot e ndryshme të punës së jashtëzakonshme të mësuesëve ndër vite për të cilat gjithmonë dhe kurdoherë në publik kemi shprehur mirënjohjen e pakufishme dhe ato i kishim lajmëruar kokë më kokë për të ardhur dhe kujtuar vitet e punës së tyre. Filmimet, intervistat, kronikat, reportazhet e ndryshme që TV “Alba Life” ka bërë ndër vite i jepte një atmosferë tejet festive sallës. Montazhi me fotot u realizua nga fotografi proefsionist Adriatik Berdaku.

Çfarë kënaqësie më jepte kur shikoja nxënësit midis mësuesëve, prindërit e tyre, politikanët që kanë marrë pjesë, personalitete të ndryshme nga Diaspora, Shqipëria, Kosova, Ulqini, Dibra, Çamëria dhe ata parakalonin si në një paradë pambarim sespe pambarim do të jetë puna e Diasporës shqiptaro-amerikane si dhe e Alba Life…

Salla ndriti dhe shpërtheu në duartrokitje kur në skenë dolën dy prezantuesit e talentuar, Rea Ulaj me një fustan të zi dhe tejet elegant, me plot bukuri dhe sharm si dhe Bledar Maqellara veshur bardhë e zi, nje artist i vërtetë i cili ka hyrë qysh fëmijë në botën e artit.

Ata njëzëri thanë:

Të dashur miq, mirëmbrëma dhe mirë se keni ardhur të festojmë dhe gëzojmë së bashku 10-të Vjetorin e Televizionit dhe të Shkollës Shqipe “Alba Life.” Lulja është simboli i së bukurës. Lulja e zbukuron festën dhe pikërisht sot në këtë

10 vjetor kemi mbledhur një buqetë lulesh shumëngjyrshe për ta bërë më të bukur këtë festë. Sot në këtë skenë do të vinë artistë të mirënjohur nga të gjitha trojet ku flitet shqip. Janë këta artistë, aktorë, dhe instrumentistë të shquar që do ta bëjnë madhështore festën. Unë jam Rea Ulaj dhe pranë meje është Bledar Maqellara. Ne jemi moderatorë të kësaj mbrëmjeje. Por mos të flasim shumë gjatë dhe le t’i lëmë surprizat për më vonë.

Le ta fillojmë programin me bashkëthemeluesen e shkollës shqipe dhe Televizionit Alba Life, ish-prezantuesen e emisionit “Pafi” në të vetmin Televizion Shqiptar, si dhe në disa show të tjerë, Klodiana Zylo Halsted.

Klodiana me një elekuencë në të folur dhe plot dashuri solli përvojën e saj dhe përjetimet si bijë e themeluesve të TV dhe Shkollave Shqipe dhe kënaqësinë që i dha salla e mbushur me njerëz që tregonte qartazi respektin dhe nderimin për punën e gjithë stafit.

Ndërkohe Klodiana pasi u përcoll me duartrokitje ftoi pjesëmarrësit të ndiqnin një video të shkurtër nga vitet e punës së Televizionit dhe Shkollës Shqipe “Alba Life” realizuar nga Amir Suka drejtor i programit të TV “Alba Life”.

Vidioja u përcoll me emocion dhe duartrokitje nga të pranishmit.

Rea në shqip dhe Bledari në anglisht kanë ftuar spektatorët t’i mirëpresin me duartrokitje nxënësit e Shkollës Shqipe Alba Life. Ata thanë se këta janë Ëngjëjt Mbrojtës të Alfabetit Shqip këtu në Amerikë. Ata interpretuan Hymnin e Shkollës Shqipe kënduar nga Kristina Melo dhe shoqëruar nga kori.

Për herë të parë në historinë e diasporës në një skenë kaq dinjitoze si Symphony Space u ngjitën nxënësit e shkollës Shqipe “Alba Life” dhe interpretuan këngë Shqip. Ata dhanë ngrohtësi, dashuri, emocion dhe po aq krenari. Bota e tyre është e magjishme dhe gjithmonë të japin një ndjesi kaq të bukur sa zor se e provon ndër debutime të tjera.

Rea tha se kam një ndjenjë kënaqësie kur mendoj se në një të ardhme shumë të afërt, dy prej këtyre fëmijëve do të udhëheqin një program të tillë si sonte.

Bledari me nje sens humori përgjigjet: “Pse nuk do ta udhëheqim ne”?!

Atëhere Rea vazhdon se: -Jo Bledar! Radhën do t’jua lëmë të rinjve që vinë pas nesh!

Si përshembull, Dea Watkins, një nxënëse 7 vjeçe e Shkollës Shqipe për tri vite. Përveç që mëson si të shkruajë dhe të lexojë. Dea ka mësuar disa këngë nga repertori muzikor shqiptar nën drejtimin e mësuesit te talentuar të pianos, artistit Gusti Daija. Sonte do të interpretojë këngën “Zilja po na fton.” Interpretimi i Deas në piano u mirëprit nxehtësisht si nga spektatorët po ashtu dhe nga nxënësit e Shkollës Shqipe.

Nxënësit e Shkollës Shqipe do të vazhdojnë programin me këngën “Globi rrotullohet” shoqëruar nga artistja e shquar dhe drejtoreshë e programit artistik, Dëshira Ahmeti-Kërliu.

Si bijë emigrantësh, unë ndihem shumë krenare kur dëgjoj këta fëmijë, edhe pse të lindur dhe të rritur jashtë trojeve shqiptare ata të mahnisin se si këndojnë dhe flasin shqip vazhdoi Rea. Këta janë frymëzim kombëtar.

Skena rregullohej mjeshtërisht nga menaxheri i saj, anëtar i stafit Odise Salillari.

Mark Gjonaj politikan i lartë dhe mik special i mbrëmjes

Rea ftoi ne skenë nje mik special të shqiptarëve Mark Gjonaj

Ky vit ka qenë gjithashtu një vit simbolik per komunitetin Shqipëtar për arsye se një bir emigrantësh për here të pare në historinë e diasporës Shqiptare është zgjedhur në një pozitë shumë kyçe si Këshilltar i Bashkisë së New Yorkut, ish-Ansambleist i shtetit të New Yorkut, dhe njëkohësisht, themelues i Shkollës së parë dy-gjuhëshe…anglisht dhe shqip ne Bronx. Ai është shembull i suksesit në diasporë. E përshendesim dhe e ftojmë në skenë. Mark Gjonaj gjithmonë të befason se si e gjen kohën dhe shkon pothuajse në të gjitha aktivitetet që organizon komuniteti. Shpirti i tij që kullon mirësi dhe dashuri kombëtare medoemos e ka bërë politikanin dhe vizionarin më të besueshëm për ëështjen Kombëtare.

Mark Gjonaj u mirëprit me duartrokitje dhe vlerësoi punën e stafit të TV duke i nderuar me dhënien e proklamatës me këtë motivacion ku midis te tjerash shkruhej:

Une Mark Gjonaj Këshilltar i Bashkisë së Nju Jorkut jam krenar të nderojë TV dhe Shkollat Shqipe “Alba Life” për një punë të jashtëzakonshme në shërbim të komunitetit shqiptaro amerikan. TV dhe Shkolla Shqipe “Alba Lfie” ka qenë një shembull i shkëlqyer i suksesit dhe integrimit në Amerikë.

Z.Mark Gjonaj ftoi në skenë Kozeta dhe Qemal Zylo dhe iu dorëzoi proklamatën. Z.Qemal Zylo falënderoi me plot respekt dhe i shprehu mirënjohjen e pakufishme Këshilltarit të Nju Jorkut dhe tha se ndjehej krenar që një shqiptar ka arritur në nivelet e larta tëpolitikës amerikane. Z.Zylo u shpreh se kjo proklamatë iu takon të gjitha mësueseve ndër vite, dhe ftoj në skenë mësueset e vitit akademik 2017-2018 si: Adelina Lacaj, Entela Muda, Vlera Thaqi, Dr.Valbona Zylo Watkins, Luljeta Xhediku, Ardita Miloti Vadahi, Klaus Sharra. Vleresimi i lartë nga z.Mark Gjonaj u mirëprit me duartrokitje të nxehta.

A jeni gati për “Margjelon” pyesin prezantuesit? Para jush artisti i mirënjohur në disa skena prestigjioze, Ergin Oda shoqëruar në piano nga Lekë Saliu, Gjilberta Lucaj, cello.

Rea recitoi: “O Moj Shqypni e mjera Shqypni kush të ka qitë me krye në hi” … sa të bukura që jan këto vargje të kësaj poeme, por nuk do ta recitoj unë tha ajo, këtë poemë do ta dëgjoni nga aktori i mirënjohur në të gjitha trojet Shqiptare…

Pajazit Murtishi.

Në skenë erdhi sopranoja e shquar Lindita Mezini-Lole e cila interpretoi “Valsi (waltz) i Lumturisë.” Mbas valsit, Lindita interpretoi “Këngen e Nënës” së bashku me ish-nxënësen e Shkollës Shqipe, Kristina Melo-n, artiste e talentuar qe premton shumë në të ardhmen!

Agron Llakaj i ftuari special nga Shqipëria për koncertin madhështor

Prezantuesja tha se në këte natë magjike që po kalojmë së bashku, me mijëra kilometra ka fluturuar mbi oqean dhe ndodhet midis nesh një bashkatdhetar shumë i suksesshëm. Ky është artisti i shquar kombëtar, komediografi dhe moderatori i emisionit “Al Pazar” si dhe moderatori i koncertit madhështor që po dëgjojmë së bashku, Agron Llakaj. Agron Llakaj Mjeshtër i Madh me mimikën e fytyrës, humorin e hollë plot mesazhe tërhoqi sallën si me magnet dhe njerëzit kishin hyrë në rezonancë dhe nuk pushonin së qeshuri. Detajet me plot mjeshtëri që përdor gjatë aktrimit, imitimet e personaliteteve të ndryshme si dhe karakterin e “Anesë”, aktori i humorit i realizon me një përsosmëri ekspresive, duke i sjellë të gjallë dhe konkret figurat e ndryshme pranë spektatorit. Agroni komunikoi mjaft ngrohtë me publikun, doli nga skena dhe shkoi pranë publikut duke i krijuar bisedat me nota të holla të humorit dhe sarkazmës therrëse që ai di t’i realizojë mjeshtërisht. Bukur ishte kur nga salla solli në skenë artisten e mirenjohur Ludmilla Baballëku e cila intepretoi “Moj e bukura more”.

Publiku ka më shumë se kurrë nevojë të qesh dhe të rrok mesazhet që përcjellin aktorët të cilët nëpërmjet aktrimit godisin pa mëshirë veset e shoqërisë, politikanët dallkauke dhe llumin që ata lenë prapa punës së tyre…

Agron llakaj ka një kohë të gjatë në këtë zhanër dhe per rrjedhojë janë shumë skena që ai i realizon në përsosmëri. Regjisor, producent dhe ideator i showt Al Pazar, ai ka arritur që show i tij të jetë një nga showt me shikueshmërinë më të lartë dhe me plot profesionalizëm. Këtë e pamë direkt në skenë në Symphony Space kur në fund gjithë publiku u çua në këmbë dhe e përcolli me duartrokitje të fuqishme! Faleminderit Agron Llakaj që iu përgjigj ftesës së Alba Life me plot gjenerozitet dhe dashamirësi të pashoqe për të ardhur pranë shfaqjes duke thënë se për Gjuhën Shqipe do të vija dhe në fund të botës… Ai shoqërohej nga bashkëshortja e tij fisnike Kostandina dhe mbesa bukuroshe dhe e ëmbël Adea.

Ulaj tha se ka kënaqesinë t’ju prezantoj kolegun tim që sonte nuk është vetem host, por edhe një bariton i shkëlquer me një sfond ne klasik-xhaz që është vetëm një ndër zhanret e tij të shumta që ai fokusohet në muzikë. Bledar Maqellara kendoi “Po ta dirigjoja botën!”

Skena mori një pamje karamel, u mbush si me petale kur pranë erdhën princi dhe princesha e baletit Klevis Tafaj dhe Kylie Brown të cilet luajtën “Sleeping Beauty,” një përrallë e hershme klasike e cila përfshinte një princeshë dhe princ të bukur.

Lauren Guci aktori 12 vjeçar që ka luajtur si djali i Katherina Zeta Jones, me aktoren botërore

Në këtë natë madhështore, nderoi me pjesëmarrjen e tij një aktor i Hollywoodit nga Vancouver, Canada. Ishte shumë impresionuese dhe krenari që një artist me moshë12 vjec u zbulua nga Alba Life, dhe ky ishte: Lauren Guci. Lauren Guci është një yll kinemaje dhe futet ndër aktorët e rinj në Vancouver dhe u përzgjodh nga regjjisorët e Hollivudit për të luajtur në filmat e tyre.

Laureni me prindër shqiptarë nga Marricaj e Tepelenës ka arritur shumësukses, duke luajtur me aktroren e famshme botërore si Catherine Zeta-Jones, si djali I saj në filmin Cocaine …Ai kishte plot kujtime me të gjatë aktrimit në Vanquver, por ajo qëtregoi gjatë shfaqejes ishte në lidhje me marrëveshjen që kishin bërë bashkë si: Në se Catherina do të fliste ndonjë fjalë të pistë ajo do t’i jepte djalit (Laurenit në film) 20 dollarë… Dhe ajo vetëm dy herë foli, kështu që fitova 40 dollarë.

Lauren Guci është aktor, i njohur për filmat si: Karen Kingsbury’s Maggie’s Christmas Miracle (2017), si Jordan, A Heavenly Christmas (2016) si Boy Narrator, and Cocaine Godmother (2017) si: Young Michael. Lauren Guci edhe pse në moshë shumë të vogël ka luajtur me aktorët e famshme si Jill Wagner e cila është një aktore amerikane, modele, Ajo ishte një bashkë-organizatore për konkurrencën e shfaqjes Wipeout të komikëve ABC nga 2008 në 2014.

Mbremja Gala vazhdoi me programin e radhës. Viti 2018 është viti i Gjergj Kastriot Skënderbeut për gjithë Kombin, sepse Heroi Ynë Kombëtar ka 550 Vjetorin e vdekjes. Aktori i shquar kombëtar Xhevat Limani interpretoi “Monolog Për Skenderbeun”.

Ndërsa tenori i shquar me një zë brilant Riad Ymeri, interpretoi “Aria nga Opera “Skënderbeu.”

“Unë Biri Yt Kosovë” e interpretoi sopranoja e mirënjohur, shqiptarja e parë dhe e vetme e Teatrit Kombëtar të Shkupit…Dëshira Ahmeti-Kërliu, shoqëruar nga mjeshtrit instrumentistë si Igli Tuga klarinet, Mialtin Zhezha violinë, Gjilberta Lucaj cello, Gusti Daija piano.

Një këngëtar tjetër mjaft popullor mbarë kombëtar erdhi nga trojet e Ulqinit. Hajro Ceka i cili këndoi: “Jam Shqiptar.”

Nderoi me pjesëmarrjen e tij këngëtari i njohur i muzikës amerikane i cili ka arritur suksese të dukshme si Arian Kërliu me këngën “New York, New York.”

Emocionuese ishte ku me kënaqësi Bledari prezantoi në skenë artistin e dashur mbarë kombëtar, dhe njëkohësisht xhaxhain e tij, Haxhi Maqellarën që këndoi këngën “Falemnderit Moj Tiranë.”

Me plot profesionalizëm debutoi artisti dhe pianisti i shquar Petrika Melo i cili interpretoi: “Canon in D”

Në këte koncert madhështor luajti mjeshtri Raif Hyseni si: “Fantazi Për Fizarmonikë”.

Të dy artistët, dy bashkëshortët, dy ambasadorë të kulturës si Merita Halili e shoqëruar nga bashkëshorti i saj Raif Hyseni, interpretuan “Jelekun Kadife” dhe “Dola në Penxhere.”

Me këngën e pijes “Brindizi” nga “La Traviata” interpretuan artistët e talentuar Riad Ymeri, Dëshira Ahmeti-Kërliu dhe Lindita Mezini-Lole shoqëruar nga instrumentistët profesioniste dhe plot sukses si: Igli Tuga klarinet, Mialtin Zhezha violinë, Gjilberta Lucaj cello, Gusti Daija piano.

Në mbylljen e programit erdhën të gjithë artistët e mrekullueshëm që plot kulturë, profesionalizëm, elegancë në të veshur i dhanë publikut një natë të bukur artistike dhe të paharrueshme, ata kënduan të gjithë së bashku: “Këngë Arbëreshe”, këngë që i ka mbijetuar kohërave, këngë që këndohet në të gjithë rruzullin tokësor ku frymojnë shqiptarë.

Ata kaluan në këngë, gjithë Kalabrinë, por askund nuk gjetën si Shqipërinë… Interpretimi i tyre ishte i mahnitshëm, sa që duket se kënga dhe arti bashkojnë zemrat shqiptare, ashtu siç dhe dolën nga shpirtrat e tyre të zjarrtë si: Dy manushaqe në dorën time/ Ja zgjata njërën Arbëreshës sime.

Të dy prezantuesit simpatik e mbyllën programin me duartrokitje të zjarrta ku nuk munguan buqetat me trëndafila të kuq nga Top modelja shqiptare, bukuroshja Lola Luma, gazetarja e talentuar Kozeta Turishta etj…

Ishte një natë magjike, një natë që s’do të harrohet kurrë. Ishin nxënësit e Shkollës Shqipe që kënduan Shqip dhe mbushën zemrat e spektatorëve me krenari të ligjshme për Kombin, ishin artistët e shquar që performuan mjeshtërisht dhe sollën aq emocione pranë nesh, ishte publiku i jashtëzakonshëm që i mirëpriti me duartrokitje të stuhishme dhe që shumë prej tyre u shprehën se do të jetë kënaqësi të vimë përsëri në 15 Vjetorin e TV dhe Shkollës Shqipe “Alba Life”.

Na rezervoni vendet për 2023-in!

Manhattan, New York

Fillim Maji, 2018

*Per me shume foto-Shihni ne Facebook dielli vatra

« Previous Page
1
…
4
5
6
7
8
…
19
Next Page »