Kozeta Zylo – Page 7 – Dielli

SI MUND TA PËRBALLONI JETËN NË KUSHTET E MBYLLJES NË SHTËPI

March 21, 2020 by dgreca

Bisedë me znj. Elona Lopari, trainere jete dhe karriere (Life and Career Coach) , Brooklyn, New York/

Në këtë kohë të Pandemic Coronavirus për të limituar stresin secili duhet t’i thotë vetes që unë jam i sigurtë dhe të gjithë njerëzit e dashur të mi janë mirë dhe kjo situatë do të kalojë sa më shpejt që të jetë e mundur sugjeron znj.Elona Lopari

Nga Keze Kozeta ZYLO/

Znj.Elona Lopari ka punuar me plot sukses për 13 vite në kompani të mëdha amerikane dhe i ka ngjitur shkallët e karrierës shumë shpejt në pozicione të ndryshme duke filluar si menaxhere dhe më pas si lidere në Human Resource.

Znj.Lopari, ka pasur kenaqësinë dhe privilegjin që të punojë me qindra punëtorë në Amerikë duke zbuluar edhe pasionin e saj për lidership edhe psikologji ose fushës së re që quhet ndryshe “Coaching”. Ajo është licensuar si Life Coach (Trainere Jete).“Coaching” është një fushë e re që kryesisht merret me zhvillimin personal të individit që me ndihmën e një traineri (Coach) mund të zbulojë dhe eksploroj pengesat dhe besimet limituese mendore qe e pengojnë të perparojë në një ose më shumë fusha të jetës. Znj.Lopari ka mbi dy vite që ka hapur kompaninë e saj që quhet “Elona Lopari Coaching” duke i ardhur në ndihmë kryesisht grave nga kultura të ndryshme të botës për ngritjen ose arritjen e tyre në karrierë, biznes ose në zhvillimin e jetës së tyre personale. Znj. Lopari veçanërisht e ka për nder dhe ndjen përgjegjësi për të kontribuar në komunitetin e grave shqiptare që duan të zbulojne pasionet, aftësitë e tyre personale dhe profesionale dhe si t’i aplikojnë këto në punë ose në biznes në mënyrë që ato të përmiresojnë jo vetëm jetën e tyre, por edhe të familjes, shoqërisë dhe më gjerë.

Znj Lopari si ka qenë fëmijëria juaj dhe si e kujtoni atë?

Fëmijëria ime ka qenë përgjegjsisht e lumtur duke mbajtur mend më së shumti lojërat krijuese në lagje me shoqërinë në Tiranë. Kam shumë kujtime të bukura deri në moshën 15 vjeçare kur ishte momenti i shkëputjes për të ardhur në Amerikë.

Kur keni ardhur në Amerikë dhe cilat janë mbresat e para kur shkelët në këtë vend të bekuar?

Siç e preka edhe më parë kam ardhur në Amerikë në moshën 15 vjeçare mbasi kisha mbaruar vitin e parë të shkollës së mesme në Tiranë. Kujtimet e para në Amerikë i kujtoj me shumë ëndrra të bukura për Amerikën duke kujtuar ato që na kishte folur babi im që kishte më shumë se një vit që kishte ardhur përpara meje, motrës vëllait edhe mamit.

Ai shpeshherë na thoshte për mundësitë e shumta në këtë vend edhe si duke mbaruar shkollat dhe duke u edukuar ne do mundeshim të kishim mundësi më të mira se në vendin tonë.

Cili është shkollimi juaj dhe për çfarë keni mbaruar konkretisht?

Unë kam mbaruar Brooklyn College për Menaxhim Biznesi dhe Financë me diplomë Bachelor dhe gjithashtu së fundmi jam licensuar për Life Coaching, një fushë e Psikologjisë.

Ju keni hapur biznesin tuaj “Elona Lopari Coaching” dhe si gazetare mendova të të kontaktoj në këtë kohë kolere pasi mendoj se funksionimi i kompanisë suaj është më i domosdoshëm se kurrë?

Po kam dy vite që kam hapur kompaninë time që përfshim shumë nga shërbimet e Coaching në Karrierë, Biznes, Jetë, Prindërim dhe Coaching. Në këto kohë të vështira si ekonomikisht po edhe psikologjikisht ku jemi përfshirë të gjithë, shërbimi ynë për Life Coaching ose trainim jete përqëndrohet në ardhjen në ndihmën e individit për të menaxhuar mendjen dhe mendimet negative në funksion të jetës praktike. Çfarë ne mendojmë, ne më pas ndjejmë dhe më vonë kryejmë veprime përkatëse për të marrë rezultate në jetën reale.

Këhtuqë është shumë e rëndësishme që të kuptojmë a po mendojmë pozitivisht ose negativisht, ngase kjo ndikon ne ndjenjat tona negative ose pozitive dhe më pas sjellin rezultatet në jetën tonë.

Si funksionon kompania dhe si i ndihmoni klientët tuaj kur dihet se shumë prej tyre janë në ankth, në pagjumësi, të pasigurtë nga frika e Pandemic Coronavirus?

Unë afroj workshops dhe seanca private për klientët e mi në zyrën time këtu në Brooklyn.

Një nga metodat më praktikante që unë i ndihmoj klientët e mi është praktika e meditimit dhe reflektimit me fokus në gjërat që vlerësojmë më shumë në jetë, pastaj në shkrimin e mendimeve në letër në mënyrë që ato të kuptojnë se si mendimet e tyre negative ose penguese kontribojnë në rezultatet që shfaqen në jetën e tyre. Unë i ndihmoj klientët të kuptojne se përkundër situatave që jeta të shërben të mira ose të keqia ne gjithmonë e kemi në dorë se si ta shohim situaten mirë apo keq dhe ku të fokusohemi. Duhet gjithashtu të afirmojmë me veten thënie pozitive që ato i besojnë me zë të lartë në mënyrë që këto thënie të kalojnë në subkoshiencën e tyre dhe të fillojnë të bëhen besime të reja.

A mendoni se ekzagjerohet nga mediat, politikanët lajmi i përhapjes së Coronavirusit të këtij virusi të padukshëm dhe padyshim ndër njerëz me probleme, por dhe të shëndetshëm shkakton panik?

Unë mendoj që mediat po bëjnë një punë të mirë informative duke u munduar që të reagojnë në kohë dhe të jepen të gjitha informacionet e nevojshme duke mbajtur balancin midis situatës siç është në të vërtetë me fakte dhe gjithashtu duke munduar të mbajë qetësinë e gjithëecilit.

Me të gjithë informacionin nga media televizive dhe sociale, unë sugjeroj që njerëzit të kenë kujdes nga mbingarkimi i informacionit. Të mundohen të gjejnë një të mesme midis informacionit që të jenë në dijeni dhe nga ana tjetër marrja me aktivitieteve të tjera që u japin kënaqësi si shikimi i një filmi të bukur, leximi, gatimi ose shpenzimi i kohës cilësore me njerëzit e dashur në biseda ose lojërave krijuese.

Cilat janë disa nga këshillat e tua si specialiste për njerëzit që po përjetojnë simptoma të depresionit, të tmerrit të epidemisë?

Të mundohen sa të munden te shpenzojmë pak kohë vetëm për lajmet, por të futen në biseda me njerëzit rreth e rrotull në familje, të përpiqen të rrethojne veten me familjarë që japin kurajo, të limitojnë mbi informacionin mbi virusin, dhe në fund të praktikojnë ushtrime fizike në kushte shëpie si yoga dhe të dëgjojnë muzikë. T’i thonë vetes që unë jam i sigurtë dhe të gjithë njerëzit e dashur të mi janë mirë dhe kjo situatë do të kalojë sa më shpejt që të jetë e mundur.

Si e afroni shëbimin tuaj dhe cili është orari përkatës?

Unë afroj seanca private dhe në grup në zyrën time në Brooklyn ose virtualisht me video call dhe të gjithë të interesuarit mund të më ndjekin në Web: elonaloparicoaching.com ose e-mail elonalopari@gmail.com.

Klientët mund të ndjekin orarin përkatës ose duke lënë takime për seancat private me mua ose te regjistrohen për një nga workshops me tema të ndryshme.

Cila janë planet tuaja për të ardhmen?

Në të ardhmen, dua të vazhdoj në misionin tim të fuqizimint të grave të gjitha kulturave në pergjithësi dhe grave shqiptare në veçanti përmes edukimit të fushës së coaching dhe të mesoj si kjo fushë mund të ndryshojë jetën dhe e ndihomon individin të kuptojë potencialet pa limite të vetvetes. Përvec seancave private, dua të organizoj evente dhe seminare për zhvillimin personal për të ndihmuar gratë në këtë formë.

Faleminderit Znj.Lopari për bisedën dhe ju urojmë shumë suksese në fushen tuaj.

Bisedoi Kozeta Zylo, gazetare, New York.

19 Mars, 2020

Staten Island, New York

FESTA SHQIPTARO-AMERIKANE E PAVARËSISË SË KOSOVËS KULMON NË RADISSON HOTEL NË MANHATTAN

February 21, 2020 by dgreca

Konsullata e Përgjithshme e Kosovës, Mark Gjonaj dhe komuniteti Shqiptaro-Amerikan organizuan në Manhattan një ceremoni festive me rastin e 12-të vjetorit tëPavarësisë së Kosovës, ku morën pjesë Trupa Diplomatike dhe Komuniteti Shqiptar. E pranishme edhe ambasadorja e Amerikës në Tiranë zonja Yuri Kim./

Nga Keze Kozeta Zylo/

Në Manhattan në mjediset e hotelit “Radison” u organizua një ceremoni festive me rastin e 12 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës Aktiviteti u organizua nga Konsullata e Përgjithshme e Kosovës nën drejtimin e AmbasadoresTeuta Sahatqija në bashkëpunim me Këshilltarin në Bashkinë e Nju Jorkut z.Mark Gjonaj dhe organizatat në Diasporë.Në këtë ceremoni nderoi me pjesëmarrjen e saj Ambasadorja e Amerikës në Shqipëri znj.Yuri Kim.Ishte vërtetë një surprizë ardhja e saj, kur unë e pyeta gjatë intervistës se pak orë kam që ju kam lexuar në faqen tuaj të Ambasadës në Internet që ju ishit në Tiranë, ajo m’u pergjigj se po vi direkt nga aeroporti dhe nuk mund të mungoja për këtë festë të rëndësishme për Pavarësinë e Kosovës… Aktiviteti u transmetua direkt nga TV “Alba Life”, një transmetim që realizohet për herë të parë drejpërsëdrejti nga salla ku u mbajt ceremonia. Për këtë më duhet të falënderoj bashkëpunëtorët e TV “Alba Life” si Valon Gërbeshi dhe Bujar Sadikaj të cilët profesionalisht dhe me përkushtim punuan fort për ta realizuar transmetimin në kanalin televiziv.Pranë kamerave ne sollëm, komandantë, gjeneralë, ambasadorë, aktivistë, bizenesmenë, gazetarë, editorë, fotograf të mirënjohur, mësues nga Shkolla Shqipe “Alba Life” dhe mbi të gjitha Ushtarë trima të UÇK-së, bijtë e Lirisë që populli do t’ju jetë përjetësisht mirënjohes si komandantin e batalionit “Atlantiku” z.Gani Shehu, Blerim Gjocaj etj. Ndërsa për Qerim Gjocaj, kur e solla para mikrofonit dhe kamerave dhe thashë se ky Bir i UCK-së luftoi me armë për Kosovën dhe i ngrita njerën dorë se tjetrën e la aty në Kosove nuk mund të vazhdoja me nga mbytja e lotëve. E njoh mirë historinë e kësaj familje të nderuar të Kosovës dhe të Kombit tim…

Dashuri dhe respekt për UÇK-në, përjetësisht mirënjohje! Pjesëmarresit u argëtuan nën tingujt e DJ Sammy dhe me interpretimin e artistëve të mirënjohur si Ergin Oda, Mira Konçi dhe Elona Muça.Pjesa e parë e këtij aktiviteti ishte nën kujdesin e Konsullatës së Përgjithshme të RKS në New York ku ishin të ftuar Ambasadorë të Misioneve pranë Kombeve të Bashkuara, Konsujt ePërgjithshëm, diplomat dhe përfaqësues të komunitetit.

Nderoi Shoqata e policisë së Nju Jorkut NYPD “Illyrian” të cilët parakaluan me flamujtë e Kosovës dhe SHBA-s. Pjesa e dytë ishte nën organizimin dhe kujdesin e Këshilltarit të Bashkisë së Nju Jorkut, z.Mark Gjonaj dhe shoqatat shqiptare në New York. Sipas Ambasadores Sahatqija ishte hera e parë një bashkëorganizim dy pjesësh të Konsullatës dhe Komunitetit.

Gezuar Kosovë!

Gëzuar vëllezër dhe motra shqiptarë!

Nga fjala e Konsulles së Përgjithshme të Kosovës në Manhattan Ambasadore Sahatqija…

I dashur Këshilltar ne Bashkine e Nju Jorkut z. Mark Gjonaj,Të nderuar ambasadorë, diplomatë, artistë,E nderuar ambasadore amerikane në Shqipëri znj. Yuri Kim

Zonja dhe zoterinj,

Të dashur vëllezër dhe motra,Kjo festë është behet dhe më e bukur sot me njohjen nga shteti I Xhamajkes per Kosoven.Kjo festë është në koordinim dhe mbështetje të plotë të diasporës sonë të çmuar dhe shumë sponsorëve.Më lejoni t’ju shpreh respektin dhe vlerësimin e thellë për mikun tim të dashur Këshilltar MarkGjonaj, udhëheqjen e tij brenda komunitetit shqiptar dhe përkushtimin për të bashkuar shoqatat, bizneset, miqtë, komunitetin për ta bërë këtë festë më domethënëse. Diaspora na mbajti shpresat për liri kur Kosova po përjetonte aparteidën e fundit në mes të Evropës. Diaspora ishte me ne kur regjimi kriminal serb i Miloshevic drejtoi spastrimin etnik dhe genocidin kundër popullatës shqiptare të Kosovës. Në 90 ‘ata treguan historinë e shtypjes, të shkeljes së të drejtave të njeriut, të vrasjeve në Kosovë,para KB, Kongresit amerikan dhe gjetkë. Komuniteti shqiptar ishte zëri ynë kur ne nuk e kishim zërin.Të dashur vëllezër dhe motra,12 vjet më parë, më 17 shkurt 2008, Parlamenti shpalli Pavarësinë e Republikës së Kosovës. Ishte një nga ditët më të ftohta që mbaj mend, njerëzit ishin nëpër rrugë duke mos vërejtur të ftohtin jashtëzakonisht të madh, duke dëshmuar lindjen e shtetit tonë, duke jetuar ëndrrën, duke qenë të vetëdijshëm për shumë gjenerata që nuk bënë të shohin lirinë dhe shtetësinë e Kosova, duke qenë mirënjohës për kontributin e tyre.

Mirënjohës për Presidentin Historik Ibrahim Rugova dhe rezistencën paqësore, për Adem Jasharin dhe Ushtrinë Clirimtare, për SHBA dhe të gjitha vendet përparimtare që ndaluangenocidin dhe ndihmuan për të sjellë paqen në Kosovë. Sot ne festojmë 12 vitet e Pavarësisë së Kosovës të rrethuar me shumë miq, duke festuar shumë suksese, duke qenë të vetëdijshëm për shumë sfida dhe një punë për të bërë para nesh.Kosova sot është një anëtar i respektuar i bashkësisë ndërkombëtare që i jep vlerë të shtuar sigurisë, sigurisë, sportit, muzikës, artit në botë. Biznesi modern dhe i gjallë po gjen rrugën e tij drejt tregjeve të reja për produktet e tyre, qoftë IT, shërbime, mobilje me cilësi të lartë, turizëm, miniera apo produkte bujqësore. Judokët tanë e vendosën Kosovën në samitet më të larta të xhudos në botë.Lojtarët e futbollit kosovar, shumica prej tyre fëmijë refugjatë në 1999, po bëjnë krenarë ekipet më të mira të futbollit në botë.

Këngëtarët më të mirë të muzikes poop në botë janë vajza krenare kosovare, Rita Ora, Dua Lipa, Era Istrefi etj. Malet më të larta botërore janë pajtuar nga vajzat e Kosovës duke i treguar botës se qielli është kufiri kur ju merrni mundësinë. Më në fund Kosova mori mundësinë, shansin për të qenë gjallë, shansin për të garuar, shansin për të shtuar vlerë, shansin për të qenë pjesë e botës.

Zonja dhe zoterinj,

Ju lutem bashkohuni me mua në festimin e 12 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës. Le të ngremë gotën e verës së Kosovës, të provojmë disa ushqime të shijshme shqiptare të Kosovës dhe të dëgjojmë këngët dhe muzikën tonë kombëtare.

Gezuar!

Manhattan, 2020

Dita e parë e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Nju Jork

September 23, 2018 by dgreca

Dita e parë e Shkollës Shqipe “Alba Life” për vitin akademik 2018 të -2019 të nisi plot gëzim/

Në ceremoninë e fillimit të vitit të ri shkollor nderoi me pjesëmarrjen e saj Konsullja e Shqipërisë në New York znj.Najada Sojli/

Nga Keze Kozeta Zylo/(Per me shume foto shikone ne FB(dielli vatra)/E shtuna e shtatorit në Staten Island ishte një ditë plot diell dhe cicërima zogjsh në pemët e gjelbërta. Ishin cicërima si gumëzhitja e zërave melodiozë të fëmijëve në mjediset e këndshme të Shkollës publike Amerikane PS: 9, vend ku zhvillon mësimet Shkolla Shqipe “Alba Life”.

Kam dekada që jap mësim midis dy kontinenteve dhe cuditërisht e mirëpres me të njejtin emocion muajin shtator, një muaj që është i stamposur në kujtesën time si me vulën kombëtare për fillimin e mësimit shqip. Korridoret e shkollës u mbushën plot me nxënës te vjetër dhe të rinj të regjistruar enkas për këte vit shkollor. Nxënësit e vjetër takoheshin plot dashuri me njeri tjetrin dhe bisedonin se ku i kishin kaluar pushimet verore, apo krijonin ndonjë lojë të vogël midis njeri-tjetrit, ndërsa të rinjtë pranë prindërve të tyre shikonin disi me çudi, apo dikush kujdesej për vëllain ose motrën e vogël që e kishin në karroce ose në krah të prindërve.

Është një atmosferë gati hyjnore të vëzhgosh dhe të dëgjosh çuçurimat e tyre, çantat mbi shpinë me abetare, sytë kurreshtarë dhe gadishmërinë për të qenë gati pranë bangave të shkollës. Një prind në Staten Island si Albana mamaja e Arbnor Okshes më tha se:

“Gjithë verën djali më pyeste se kur do te filloj Shkolla Shqipe mami?”

Shumë interesant ishte dhe me fëmijët e Adelina dhe Ekuran Shehut të cilët janë të regjistruar në shkollën nëBrooklyn dhe kishin shkuar një ditë para shkollës duke e pyetur: “Mami do të na dërgosh prapë në Shkollën Shqipe, mami je e sigurtë se nuk ndërron mendje?”

Dhe në rrjetin më të madh social në F/B mamaja e tyre më kthente këtë përgjigje:

“Për besë një javë para, Blenda, çdo ditë më ka pyetur: “Mami do të na dërgosh prapë në shkollën shqipe, mami je e sigurtë se nuk ndërron mendje”… po si jo i thashë unë me qejf bile, kur ti je kaq shumë entuziaste të shkosh e te flasësh Shqip si mundem unë ta kem zemrën me ta pre rrugën?”

Ne as nuk ju telefonuam as nuk ju shkruajtëm, por deshëm të vinim direkt nuk u penduam edhe pse asnjë nuk ishte dhe mësimet e Gjuhës Shqipe s’kanë filluar, ne prapë do te jemi aty.

Një ish mësuese dhe prind në Shkollën Shqipe në Queens Alda Ahmet më shkruante se vajza ngeli duke më pyetur se kur do të fillojë Shkolla Shqipe që të vemi në klasë me mësuese Arditën?

Të gjitha këto copëza nga bota e pasur e fëmiëjve flasin dhe tregojnë qartë për dashurinë e madhe për Gjuhën Shqipe si dhe për seriozitetin dhe autoritetin e Shkollës Shqipe “Alba Life” dhe me sa dashuri e mirëpresin për të ardhur pranë bangave të Shkollës Shqipe “Alba Life” që operon në disa lagje të Nju Jorkut.

Ceremoninë e hapjes e mbajti z.Qemal Zylo themelues dhe drejtor i Shkollës Shqipe “Alba Life” në New York. Pasi iu uroi mirëseardhjen gjithë nxënësve, prindërve dhe mësuesve ai tha se jemi krenar që kemi hyrë në vitin e 11-të hapjes së Shkollës Shqipe dhe shpresoj që ky program të qendrojë i hapur përgjithmonë. Me plot respekt dhe dashuri prezantoi mësueset e shkollës si: Adelina Lacaj, Entela Muda, Vlera Thaqi si dhe iu uroi punë të mbarë dy mësueseve të reja si Denisa Sinani dhe Brunilda Pula te cilat i janë bashkuar programit të mësimdhënies. Një falënderim i vecantë iu dha dhe sopranos së shquar shqiptare Dëshira Ahmeti Kërliut e cila ka dhënë koncerte në disa skena botërore dhe është njëkohësisht drejtore e programit artistik për shkollën. Të gjitha mësueset pothuajse kanë një pervojë të shkëlqyer në Shqipëri dhe shumica janë të licensuara dhe në Amerikë. Ai tha se këtë vit shkolla Shqipe do të ketë dhe një program të veçantë me valle shqiptare dhe balet, programet qe do të drejtohen nga balerini i shquar Klevis Tafaj.

Ndihmoi për sigurimin e mbarëvajtjes jashtë klasave nëpër korridore me profesionalizëm z.Dëfrim Sinani ish punonjës i policisë së shtetit shqiptar.

Në këtë ditë të shënuar për Shkollën tonë vazhdoi z.Zylo pranë nesh ndodhet dhe Konsullja e Shqipërisë në New York znj.Najada Sojli me të cilën para pak kohësh u takuam në Konsullatë ku morëm librat e abetares dhe fletoret e punës të dhëna falas nga shteti shqiptar.

Zonja Najada Sojli përshëndeti me emocion dhe plot respekt pë punën e palodhur të mësuesëve të Shkollës Shqipe si dhe për themeluesit e kësaj shkolle që kanë vite që po drejtojnë këtë program të rëndësishëm për nxënësit në Diasporë për të mësuar Gjuhën Shqipe. Një falënderim special iu dha fëmijëve dhe prindërve të tyre që me plot përkushtim vinë për të mësuar Gjuhën Shqipe, Gjuhë që tregon identitetin e shqiptarëve, rrënjët tona se nga vimë. Mos e harroni kurrë gjuhën e të parëve vazhdoi znj.Sojli dhe nuk ka më mirë se të vish çdo të shtunë dhe ta harxhosh me mësimin e Abetares sonë të shtrenjtë.

Nxënësja e Shkollës Shqipe “Alba Life” Emma Liri Watkins i dhuroi në emër të nxënësve dhe të mësueseve një buqetë me lule të freskëta në shenjë respekti të mirëseardhjes. Fjala e saj u mirëprit me duartrokitje nga të pranishmit.

Dr.Valbona Zylo Watkins drejtore e programit të Shkollës Shqipe “Alba Life” si dhe mëuese e programit me studentë të kolegjit dhe të rritur dha udhëzimet përkatëse për vitin akademik 2018-2019 dhe më vonë mësuesit kanë marrë nxënësit e tyre nëpër klasat përkatëse duke vazhduar mësimin Shqip në ditën e parë të Shkollës Shqipe “Alba Life” për vitin akademik 2018 të-2019 të, vit që do të shënojë suksesin e radhës.

Ndihmoi për sigurimin e mbarëvajtjes jashtë klasave nëpër korridore me profesionalizëm z.Dëfrim Sinani ish punonjës i policisë së shtetit shqiptar.

Dita e parë e shkollës u filmua dhe fotografua nga Shpëtim Bardhi, prind pranë shkollës Shqipe “Alba Life”.

22 shtator, 2018

Staten Island, New York

Ilia Dilo Sheperi, dijetari erudit

March 27, 2017 by dgreca

Ilia Dilo Sheperi, dijetari erudit që u bë fjalë e epërme e Gjuhës Shqipe/

Edhe po të më vrisni, edhe po të më therrni, në fytin tim do të lexoni Alfabetin Shqip”- Ilia Dilo Sheperi/

Nga Keze Kozeta Zylo/

Ndonëse në çdo 7 Mars përkujtohet Dita e shenjtë e Mësuesit, në nderim të hapjes së shkollës së parë Shqipe në Korçë, është fort e domosdoshme që edhe Martirët e Gjuhës Shqipe, duhet të kenë një ditë të veçantë në përkujtim dhe nderim të veprës së tyre kombëtare.Ishin Rilindasit e shquar si Papa Kristo Negovani, Pandeli Sotiri, Petro Nini Luarasi etj të cilët u bënë therror për gjuhën shqipe, për Kombin e tyre duke luftuar me armiqtë e shumtë që donin ta zhduknin Shqipërinë nga faqja e dheut.

Ç’i kanë punuar Gjuhës shqipe armiqtë e vendit tënë!…

Në mesin e këtyre martirëve është dhe atdhetari zemerzjarr Ilia Dilo Sheperi i cili u dënua me vdekje nga patrikana greke dhe e Stambollit. Ai i dërgoi memorandumin Patrikut Ekumenik, Joaqim në vitin 1908 ku ndërmjet të tjerash i shkruante:“Ne jemi shqipar, vëllezër të një gjaku me shqiptarët myslimanë”… ndërsa Gazeta “Besa” në rubrikën “Burrat e Kombit” përgatitur nga Qazim Z.Prodani do të shkruante se: “Ilia Dilo Sheperit nuk i mungoi burrëria shqiptare, nuk iu tremb çkishërimit, as torturave, as dhe dënimit me vdekje i kthyer në ekzil të përjtetshëm”. Patrikanës vrastare Ilia Dilo Sheperi iu përgjigj si burrë trim dhe i paepur: “Edhe po të më vrisni, edhe po të më therrni, në fytin tim do të lexoni Alfabetin Shqip”.

Ilia Dilo Sheperi ndriti qysh i ri i cili mbaroi shkëlqyeshëm gjimnazin “Zosimea” ku prej kësaj shkolle dolën dhe mbaruan burra të rrallë të Kombit si Sami Frasheri, Fehmi Bej Mezhgorani, Hasan Tahsini, etj…

Në vitin 1927 botoi gramatikën shqipe që është rrënja dhe hedhja dritë e gramatografisë shqipe. Më 1972 u ribotua në Romë, ndërsa botimi i tretë nga shtëpia botuese “Albin” nën kujdesin e Ksenofon, Etien dhe Ylli Dilos.

Shkencëtari dhe dijetari erudit që ushqeu mijëra nxënës me kajmakun e qumështit të Alfabetit Shqip dhe u bë fjalë e epërme e gjuhës së bukur shqipe si për ironi të fatit u perseketua tmerrësisht së bashku me familjen e tij të shtrenjtë nga regjimi diktatorial komunist.

Të gjithë djemtë e tij të edukuar në universitete në Europë u persekutuan dhe u dënuan në burgje. Pas tyre u dënuan dhe fëmijët që lanë pas do të tregojë me dhimbje në një intervistë pinjolli i familjes Dilo, Eduardi i cili vazhdon të ketë kontakte dhe lidhje me profesorë të nderuar në botë rreth studimit të gramatikës së gjuhës shqipe, ku ne disa vende studjohet gramatika e Tij e Gjuhës Shqipe.

Ai pohon se ka lidhje me profesorë të linguistikës në Evropë, SHBA, Angli, Francë, etj. të cilët gramatikën e gjyshit te tij e vlerësojnë si libri i shenjtë dhe me baza të rrepta shkencore të Gjuhës Shqipe.

Ilia Dilo Sheperi sot na mbështjellë të gjithëve me krahët e ëngjëllit të Zotit ndërkohë mbulon supet e maleve të Zagories dhe gjithë Shqipërisë që të mos digjen nga suferinat e kohës së çakërdisur.

Ilia Dilo Sheperi ngrihet madhështor dhe vepra e duhet të jetë në Piedestal të Kombit. Ai ka hedhur rrënjë të thella në Gjuhën Shqipe ndaj dhe ka vënë në lëvizje studjuesit e shquar dhe i bëri që t’i referohen veprave të tij shkencore dhe gjuhësore si Nobert Jokli etj… Dhe pranë tyre rrënja, pema e Tij e dijes vazhdon të lëshojë bisqe dhe të bëhet ulli i gjelbër i përjetshëm sa vetë mosha e tokës.

Ç’fat të bukur kanë pasur ata nxënës që i mësoi Erduiti Ilia Dilo Sheperi dhe me siguri ëndrrat e tyre u bënë shtat mali…

Ilia Dilo Sheperi përveçse nje erudit i kohës ishte dhe një orator i shkëlqyer i Kombit. Kur fliste Ilia Dilo Sheperi ngrinte peshë zemrat e djalërisë, nderonte Flamurin në kohë vdekjesh dhe fjala e Tij e shqipes gjallonte dhe bënte dritë ndër breza. Ja një fragment nga fjalimi i famshëm i Ilia Dilo Sheperit, më 28 Nëntor, 1920: “‘’Shqipëria divine, dheu klasik i trimërisë, kremton sot një nga më të shënjtat ditë të historisë së saj kombëtare: Ditën e Rilindjes së pagëzimit në jetën e re të Lirisë! Ditën e vënies mbi krye të kurorës së Independencës”!

Në odat e burrave në Sheper kuvendonte mësuesi, hapte shkollat e para shqipe, ndërtonte çerdhet me zogj që cicërrinin vetëm shqip. Dashuria e tij për gjuhën është prush vatre, dashuria e tij për nxënësit është gati hyjnore dhe ai paprimtas na shfaqet si një Perëndi.

Por edhe Perënditë shpesh fatkeqësisht i kemi zënë me gurë. Kështu ndodhi me eshtrat e Ilia Dilo Sheperit duke i hequr nga varrezat e fshatit, fshat që kishte dhënë contribute të jashtëzakonshme. Ishet një fshat që njihte kodet njerëzore, por mjerisht djalli ishte ulur pabesisht midis tyre dhe çkodifikoi çdo norme e zakon moral të mirë. E kryqëzuan si Krishti, jo të gjallë, por të vdekur. Ç’te ishte vallë ky kryqëzim në palcë të dashurise së tij, në thelb të gjuhës shqipe! Me siguri përbindshat gjejnë terren dhe si vampirë ngacmojnë kocka të vdekurish. Por Ilia Dilo Sheperi vazhdon të jetë burrë i rrallë siÇ e vajtuan gratë sheperiot me ligje kur dëgjuan për gjëmën që iu ndodhi si: “U shkëput mali me borë/ U nda ergjënda kurorë”… Ilia Dilo Sheperi qëndron kryelartë si mali i Çajupit në majë të të cilit duhet të shkruhet me gërma të mëdha Ilia Dilo Sheperi si emri “Hollivudi” ne Amerikë. Shteti duhet ta vendosë emrin e Tij në murin e famës pranë Akademisë së shkencave dhe t’i ngrihet një statujë madhështore siç i ka hije burrave të Kombit, ndryshe të sjellë ndërmend persekutimet barbare, vrasjet makabre qe iu bënë martirëve të Gjuhës Shqipe si pershembull kur u vra Papa Kristo Negovani dhe populli që e donte aq shumë i shkruajti këto vargje: “Papakristonë e vranë/ Dhe s′ra për të një kambanë/ Dhe malet e Shqipërisë/ Dhe shpellat e malësisë/ Thërrisnin anembanë/ Papakristonë e vranë”!

Duhet të vlerësohet dhe më shumë sepse veprat e Tij që iu la brezave janë si një institucion shkencor gjuhësor, ku nxënësit dhe studentët do të mësojnë me krenari se ç’mësues dhe dijetar erudit ka pasur Kombi Shqiptar. Ndryshe të gjithe këta dijetarë të rrallë duket sikur pushtetarët dhe injorantët që kanë zënë vendet kyçe i kanë futur në hendeqe të akullta burgjesh dhe për rrjedhojë s’mësojne asgje nga penëndriturit e mëparshëm si Ilia Dilo Sheperi, dijetari erudit që u bë fjalë e epërme e Gjuhës Shqipe.

Brezat e tanishëm dhe të ardhshëm duhet të përulen me respekt dhe krenari për veprën e tyre shkencore, kombëtare po aq dhe patriotike.

Mars, 2017

Staten Island, New York

Nga drita e një mësuesi Poet

November 3, 2014 by dgreca

Mendime dhe mbresa rreth librit “Simfonia e nxënësve”/
Nga Keze Kozeta Zylo/
Libri “Simfonia e nxënësve” “Letërkëmbime të zgjedhura”është një libër unik për nga lloji, i shkruar mjeshtërisht nga dora e një kompozitori poet me moshë relativisht të thyer, 80 vjet…
Mesuesi dhe Poeti i Kombit Shehu me qetësinë olimpike nxjerrë me majën e penës së tij nga shishja prej mishi dhe gjaku ku kishin mbyllur mjaft nxënës Lirine e tyre burgosur. Duke e lexuar gjithë librin me 361 faqe jo vetëm që e lexova me ëndje, emocion, dhimbshëm dhe bukur, por mora dritë nga llambushkat e shpirtit të një Poeti të madh. Në momente të caktuara m’u duk se dëgjova simfoninë e pestë dhe të nëntë të Bethovenit i cili thonë se kur u shurdhua shtrihej në dysheme dhe në kokën e tij ndiheshin valët e tingujve të mahnitshem, ndërsa Poeti ynë troket dhe zgjon me tingujt hyjnorë të GJUHëS SHQIPE tek “shurdhët”, që disa të mjerë duan t’ja humbasin dëgjimin dhunshëm…
Ja si i shkruan një ish nxenes i tij në vitin 1959 E.Isufi: “E ndjej vehten si në shishe… Edhe këtë vit jam në Muzinë si profesor. Përpjekjet për të fituar të drejtën e studimit dështuan para ndjenjës së miqësisë të Shefit të Seksionit së Arsimit-Sarandë, se bursat qenë të rezervuara për njerëz të zgjedhur”… (f.7)
Poeti dikur i internuar me punë në metalurgjik në Elbasan kujton nga lartësia e moshës letërkëmbimin me ish nxënësit e tij, ku ndjen dhe prek nga afër lirshmërinë e tyre ndaj mësuesit të letërsisë, në kohën e diktaturës që datojnë qysh nga viti 1959, çka të kujton thënien e Adams i cili thotë: “A teacher affects eternity; he can never tell where his influence stops”, që përkthehet; “Një mësues prek perjetësinë dhe kur nuk tregon se kur do të ndali influenca e tij”.
Midis letërkëmbimeve të shumta më ra në sy dhe letra e shkrimtarit të mirënjohur të dënuar prej 24 vitesh nga diktatura Daut Gumenit i cili i shkruante: “Jam mërzitur më shumë nga që s’u takuam sesa nga gjurma që më la kamçiku i kuqalashit (zyrtar)…
Vazhdoj leximin dhe në imagjinatën time krijohet portreti i mësuesit poet që me bashkëshorten e tij Zanën për dore qëndronte para zyrave të frikshme të Komitetit Qendror siç shkruan Ai të cilët do të vendosnin fatin e tyre për të shkuar në punë të rënda, në internim… Zana kjo grua intelektuale dhe e mënçur ngrihet para meje si një hyjneshë, si Zanat që qëndronin në malet tona qëndresë, në Olimpin e Tomorrit, Pashtrikut, Gjallices, ndërsa Zana nga dera e madhe e Kokoshajve të persekutuar të Vlorës ruante virgjërinë e nderit dhe të besës së burrit që shkrihej midis botës së magjishme të nxënësve dhe që ishte burim frymëzimi për ta.
Mësuesi i vërtetë mund të prekë retë gjer në qiell t’i ndajë kur grinden dhe me shiun e tyre të puthë butëz tokën e çarë si shegë për ujë, por mund të ndodhë që nxenesi të eci, eci pandalur dhe shpirti i një mësonjësi të vertetë të ngazëllehet dhe të frymëzojë për më shumë. Me humorin e hollë si fijëza ajri në mushkëri nxënësish ndjejmë bisedat nga më të ndryshmet brenda ditarit të një mësonjësi. Ish nxënësja e tij Diana Peza i shkruan nga xhirimet në metalurgjik se për fat të keq nuk u takuam… Do qe gjë e bukur të ngjiteshim dhe konkretisht gjer në majë, kësaj here nxënësja përpara, udhëheqëse si Virgjili e mësuesi pas tij, si Dantja!
Në këtë libër ka dhe ish nxënës që nuk jetojnë më ndaj dhe publikimi i letrave duket se janë një homazh për Ta. Letra e aktorit dhe regjisorit të shquar Agim Qirjaqi është nje letër mirënjohjeje respekti të veçantë për mesuesin i cili qe i pari që i tha se ju do të bëheni një artist i madh. Agim Qirjaqi i shkruan ndërmjet të tjerash: Ju mbeteni njeri i artit. Të paktën une s’jua harroj ngaqë pikënisjen e aktorit e kam nga ju. Më ngulët sytë si para një zbulimi, më tërhoqët me zor në estradën e gjimnazit e andej mirë keq përfundova ku jam.
Një mësuesi profesionist i besohen shumë gjëra sidomos në se je krijues. Ish nxënësve të tij ju duket ndonjëherë sikur mësuesi i tyre është ndërmarrje botuese, por nga ana tjeter ata i thonë se veç jush nuk mund t’ja tregojë kujt poezitë e mia i shkruan Enver Isufi. Po sjellë dy strofa nga poezia “Gjimnazistja nga fshati”. Ti gjithmonë e heshtur rri në bango/ kur muzika zemrat na rrëmben/ Ti nuk di të hedhësh “foks” e “tango”/ ti nuk di të veshësh dekoltenë/…Ti dhe fundin nuk e ke të ngushtë/ dhe as flokët s’i ke prerë mbi ballë/ dy gërshetat rrahin gjinjtë e ngurtë/ me këpucka fshati tek ngjit shkallë/…
Kujtimet janë pafund dhe me të drejtë ish nxënësit e tij i shkruajnë se duhen natë dimri për t’i treguar.
Ish nxënësi Zeman Lalaj e çmon si një thesar të letërsisë shqipe. Mësonjësi i tyre ishte poet, përkthyes, por mbi të gjitha Njeri! Ata kujtojnë poezitë e tij që futeshin në shpirtin e tyre si Ujëvara Dielli, titull në krijimtarinë e Shehut. Me shpirt kujtojnë dhe përkthimet nga Esenini si: Në Veri kam një mike intime/ Sa të ngjet Shagane, shpirtja ime/ më kujton ajo ndoshta atje/ Shagane, shpirti im Shagane/…
Lalaj i shkruan se tani në moshë të thyer mësova se Gjirokastres i thuhet Gjinokastër dhe argumentimi që ju i bëni emrit të qytetit është sa atdhetar dhe shkencor.
Ata i shkruajnë dhe në intimitet e quajnë nga më të afërmit mësuesin, se një mësues i mirë bëhet dhe prindi i dytë, bëhet shok, mik e vëlla. Ja si i hap zemrën Thoma Zhamo në zemrën e të cilit kishte ngritur folezë një dashuri e veçantë, por e parealizueshme, ndaj dhe i kish shprishur gjumin, ëndrrat dhe i kishte kushtuar këtë poezi dashurisë së hershme të tij: Sytë më mbyllen/ dhe çudi/ po më del perpara ti/ një kordele kaltëroshe/ përmbi flokë roje rri/ Ai shtat mermer i derdhur/ qenkësh art e poezi/ sytë seç m’u hapën prapë/ e përpara s’ka njeri/ humbi vajza flokëartë/ sërish mbetem në vetmi/…

Mbështetem në supin tuaj profesor…

Një nga letrat më të dhimbshme, më prekëse është letra e shkrimtares së njohur Kozeta Mamaqit drejtuar ish profesorit të saj të letërsisë, e cila para pak kohësh humbi tragjikisht birin e saj të vetëm, Sokol Olldashin, që preku zemrat e miliona shqiptarëve, për ikjen në përjetësi shumë i ri, por dhe shumë i njohur si krijues dhe politikan. Letra pikon lot nga syri i Kozetës, është syri i një nëne për birin e saj të shtrenjtë, është lot pikëllues që kthehet në dritë nga parajsa, atje ku ka zënë vendin përreth fronit të Zotit, poeti Olldashi.
Profesori i letërsisë ka pasur komunikim të mëparshëm me Kozetën dhe Sokolin, por me humbjen e Tij, zemra i drithërohet dhe i jep tejet vështirësi për ta ngushëlluar, e megjithatë Poeti e gjen fjalën ngushëlluese dhe depërton në zemrën e plagosur të saj duke u munduar ta shërojë paksa.
Po sjellë disa copëza nga letërkëmbimi: E nderuar Kozeta! E kam pasur tepër të vështirë të të shkruaja për fatkeqësinë tënde që i kalon përmasat e fatkeqësive! Ikja e papritur dhe e pabesueshme e Sokolit në një natë të errët e në mënyrë të errët nuk mënjanohet nga asnjë ngushëllim! I vutë në fëmini emrin Sokol për fluturim të guximshëm në hapësira Lirie, por ai kishte pamjen dhe shpirtin e pëllumbit të butë që kish lindur për Paqe! Nuk e mendoja kurrë që nxënëses sime aq të mirë, me shpirt prej qelqi të hollë, një ditë do t’i shkruaja ngushëllim për një humbje të tillë!… Të mbaj mend kur komentoja tragjeditë e shkrimtarëve…e ti qëndroje me hutim të bukur…Nuk mund të shkonte në mend se një lloj i atyre dramave me Andromakë e Ofeli do të hynte në shtëpi në moshën disi të thyer… Aq më keq mbi dramën e diktaturës që s’ia kishe për borxh njeriu, të shtohej dhe drama në demokraci! Kam bindjen se do më dëgjosh edhe në këtë rast ish mësuesin tuaj!…
Letra e poetit Shehu të kujton Frojdin i cili thotë: “Njeriun e sotëm e trondit jo më pak se grekun antik”
Duke e përjetuar thellësisht komunikimin e tyre më duket sikur letrat vijnë prej botës së përtejme dhe shoh një tragjedi antike në amfiteatrin e Butrintit që luhet nga aktorët modernë shqiptarë…
Përgjigja e Kozetës është sa delikate aq dhe tronditëse, sa e dhimbshme aq dhe poetike, i kalon kufijtë e një letre, është zemër e dhembshur plot art, është një vajtim i thekshëm i një nëneje artiste, sa që parandjen se mund të kthehet në mit në kohë dhe në hapësirë. Letra është si një blatim, nje dhuratë perëndie mbi varret e njerëzve, apo si një boskë, një vazo e bukur antike që mban hirin e të vdekurit në perjetësi.
Përgjigja e saj drejtuar profesorit të letërsisisë është: I dashur profesori im, ju falënderoj për ngushëllimin dhe mbështetjen. I nderuar profesori im i mirë që më ke shkruar me aq dashuri, dhimbje, delikatesë, të më ndjesh, por nuk kam mundur as të lexoj e aq më pak t’ju shkruaja më parë. Jam e dërmuar nga dhimbja…s’dua ta besoj që im bir…Oh Zot, profesor, më fal për këtë moment, por po mbështetem në supin tuaj…Ju falënderoj…që më dhatë forcë…A do të mundem dot, profesori im i mrekullueshëm?!
Ju përqafoj,
Kozeta fatkeqe!

Mbi thinjat e mësuesit ndrin shpirti i bardhë i nxënësve…

Letërkëmbimet me profesorin nuk kanë fund ato janë si pëllumba paqeje në qiellin pafund të shpirtit të një Poeti. Ksenofon Dilo pinjolli i familjes së shquar të Ilia Dilo Sheperit e çmon ish mësuesisn e tij si një mësues brilant të rrallë. Unë kam qenë me fat thotë Dilo sepse kisha një mësues nga më të mirët që kishte Shqipëria dhe ndoshta më tej.
Vlerësimi i mësuesit për ish nxënësin e tij Dilo është tejet njerëzor, duke i thënë se të kishja dhe nxënës dhe shok, koha e vërtetoi. Këto janë fjalë burrash, fjalë bese, njerëz human!
Brenda letrave gjen shkëmbime me ish nxënës që sot janë profesorë, si psh me prof. Republika Zeka e cila jep mendim dhe debaton plot kulturë me profesorin Shehu. Prof.Zeka e vlerëson publicistikën e Tij si të Nolit në mbrojtje të Kombit para synymeve dhe shpifjeve të qarqeve ultranacionaliste greke.
Me një tis humori të hollë përshkruhet dhe komunikimi me ish nxënësin e tij fabulistin Selam Shkurti nga Golëmi. Poeti e çmon talentin e tij se në fabula nuk ka përdorur kërrabë t’i shtrëngosh me zor qe të mblidhet tufa e deleve. Ai i kujton disa nga me të bukurat si: Kë do dërgoni në luftë/ sifetin që lëshon pufkë/ Lufta do burra për kordhe/ jo si ky që lëshon p…”! Kot i pari se ka thënë/ thesi bosh s’qëndron në këmbë”… Qeshi ministri u shkri/ ah golëmas shakaxhi/ holloj peta për byrekun/ në fund i rrah dhe dybekun/…”!
Shkrimtarja Vllasova Musta ish nxënësja e profesor Shehut i quan letërkëmbimet blerim, ngjyra, prek kolosët, tokën dhe qiellin, por mbi të gjitha ato kanë një harmoni shpirti a thua se mund të vijë nga lart?
Musta kishte lexuar “Fjalëurtat” e Shehut dhe kishte marrë lapsin në dorë të nënvizonte më të spikaturat, por kur mbaroi pa se i kishte nënvizuar të gjitha dhe s’kishte lënë asnjë.
Profesori Shehu nga malet me borë të Zvicrës ku emigroi në moshë të thyer ndihet me fat që Progonati e lindi dhe Gjinokastra, kryeqendra e Labërisë, e rriti. Në kalldrëmet e ngushta preku mistershëm imazhet e bulevardeve të mëdha që kish krijuar njerëzimi. Poeti plot kulturë dhe mirënjohje vlerëson gjimnazin “Asim Zeneli” nxënësit e tij dhe si i moshuar sytë dhe veshët i mban me adhurim tek brezat që vijnë, ndryshe është fatkeq ai mësues të cilit nuk ia kalojnë nxënësit. Në fund librin e mbyll me shprehjen e famshme te Kenedit se: “Mos pyet se c’të jep Atdheu, por c’i jep ti Atdheut”! Me këtë motiv sa tokësor dhe qiellor dha jetën Heroi emrin e të cilit mban gjimnazi Asim Zeneli.
Profesor Shehu është siç thotë Ataturku se një mësues i mirë është si një qiri që e konsumon vehten e vet për t’u bërë dritë të tjerëve.
Eshtë e pamundur të përmendësh gjithë emrat e nxënësve në këtë libër, por është më se e mundur të pohosh se pasi e ke përfunduar ke dëgjuar një simfoni të jashtëzakonshme me zëra dhe tinguj të magjishëm gjimnazistësh, ku poeti i mirënjohur tepelenas Petrit Ruka me të drejtë e pagëzoi librin “Simfonia e Nxënësve” dhe mësonjësi i mëncur e degjoi.
Profesor Shehu është siç thotë Ataturku themeluesi i Turqisë moderne se: “Një mësues i mirë është si një qiri që e konsumon vehten e vet për t’u bërë dritë të tjerëve”. Ndaj duke përfunduar shkruaj se lexova dhe ndjeva se Libri është një ujëvarë Drite, është Simfoni!

2 Nentor, 2014
Staten Island, New York