Nga Marjana BULKU/ Tirane/
Vera kishte udhëtuar nga Nju Jorku i largët për të asistuar me kamerat e Albanian Culture TV në atdheun e prindërve të saj, timin , tonin. Nuk mund ti thuash jo një ekzplari të rrallë të rrallë si ajo për mënyrën se si gjuha shqipe mbahet gjallë , flitet saktë dhe bukur duke u bërë shembull për të tjerët. Kishte mjaftuar vetëm një komunikim i shpejtë me mikun tim , drejtor i Muzeut Kombëtar zotit Dorian Koci për ti çelur shtegun atij vullneti të bukur 23 vjeçar që kulturën e saj amerikane nuk e ndan kurrë nga ajo shqiptare. Dhe Muzeumi ynë historik kombëtar ishte vendi më ideal për të udhëtuar nëpër historinë tonë përmes kamerave televizive por edhe rrëfimeve të shtruara e të mençura të Dorian Koçit që përveçse drejtues i këtij institucioni është edhe iniçues mjaft nismave dhe risive që e kanë afruar muzeun me qytetarët .Duket se ikjet nga atdheu e kanë shndërruar atë në një destinacion që mbart të shkuarën tonë që mister e bën edhe distanca që na ndan.Ne duam të dijmë se sa vend ze e kaluara por edhe e tashmja aty, nëse janë prezente arritjet dhe përpjekjet e shqiptarëve të vjetër dhe të rinj që jetuan larg truallit amë por nuk reshtën kurrë së shkruari për të. Doriani na siguron që historitë vatrane do të jenë objekt me vlerë universale dhe pjesë e pasurive tona kombëtare. Ne flasim për Diellin, ekzemplarët e tij, mundësitë e katalogimit apo dixhitalizimit, departamentin e krimeve të komunizmit dhe arkifaktet që e bëjnë historinē jetëgjatë , të pranueshme , të besueshme. Ne nuk harrojmë të përmendim suksesin e shqiptarëve të Kanadasë të cilët tashmë kanë një ligj për trashegimninë tonë kulturore.Nuk harrojmë t’i kujtojmë vetes dhe të tjerëve rolin jetik që luajnë televizionet shqiptare në SHBA por kudo ku jetojnë shqiptarë në ruajtjen e historisë, ngjarjeve, individualiteteve duke u shndërruar kështu në vepra të sotmes dhe të të ardhmes. Jetojmë kohë të vrullshme ku jo çdo histori josh, frymëzon, prevalon por është detyrë që nga historitë të marrim më të mirën dhe brezave tjua lemë të çelura këto porta dijeje ku hyjnë e dalin protagonistë të ndryshëm. Në tokën amerikane mësimi i historisë është detyrim , hallkë , parakusht, etj ku të gjithë e tejkalojnë me dhjetra mënyra e ku natyrshëm
muzetë janë nga më argëtuesët mjet. Në Shqipërinë tonë , datat dhe historitë , protagonistët dhe etapat historike na ndajnë. Ky mëngjes dialogues muzeal në majin e Tiranës na rrëfeu me gjuhën e ngjyrave të pranverës histori të lashta e moderne që marrin jetë prej nesh.