Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Ne Shqiperi shteti ka monopolin e te vertetes

by

Nga Enver Bytyci/

Po na mesohen veshet me lajmet e perditshme per arrestme personash nen akuzen “fshehje e te vertetes” ose “pengim te hetimeve”. Dje u dha lajmi i fundit i kesaj natyre. Para pak ditesh ne Korce u arrestuan kater persona me kete akuze idiote.Deri sa erdhi Rilindja kete lloj neni nuk na e kane zene veshet. Dikush me tha se ka zene vend me ndryshimet e reja te para dy viteve ne Kodin Penal.

Po nuk eshte fjala ketu. Prej Sokratit e Aristotelit e deri sot lufta me te verteten e per minopolin e saj ka qene shumedimensionale. Shtetet gjithnje e kane pretenduar si prone te veten. Filozofet i kane dhene dimension universal, por jo absolut. Me i spikaturi nder ta eshte filozofi gjerman Emmanel Kant, i cili provon se e verteta eshte gjithnje relative. Nuk ka te vertete absolute.

Relativiteti i provuar i se vertetes tashme njihet si zbulim shkencor i filozofise. Shoqerite demokratike, te cilat e njohin kete zbulim nuk bejne asnje perpjekje per ta pervetesuar monopolin e se vertetes. Shoqerite totalitare, ashtu si shtetet e mbreterive absolute te shekullit XVII, ruajne me dhune, dmth me ligj, monopolin e te vertetes.

Keshtu ndodh me arrestimet ne Shqiperi per “fshehje te se vertetes”. Eshte kamufluar dhe me akuzen “moskallxim krimi”. Dmth njerezit detyrohen me ligj te pranojne dicka qe nuk duan ta pranojne, te besojne ne oerceptimin e hetuesit, por jo ne perceptimin individual. Njerezit detyrohen e denohen nese thone se “nuk pashe as nuk degjova”.. Deri ketu ka shkuar Rilindja. “O do pranosh ate qe them e dua une, ose shko prapa hekurave”.

Dhunimi me kriterin dhe monopolin e te vertetes ne duart e shretit eshte diktature. Por eshte gjithashtu iracionale, jologjike. Silogjizmi i Kantit e perjashton mundesine qe dikush qofte ky shteti, kisha, kushdo tjeter te behet pronar i te vertetes.

Nese prokurori, hetuesi, polici, gjykatesi jane e verteta dhe qytetaret shihen si armiqte e te vertetes, me keq akoma, denohen si te tille, atehere shoqeria ka mberritur kufijte ekstreme te diktatures. Nese hetojme nen diktature, atehere se paku duhet ta pranojme fatin tone, nese ky brez nuk ka kellqe ta luftoje ate.

Kush nuk është i korruptuar në Shqipëri

by

Nga Ilir Levonja/

Sot botën mbarë e ka përfshirë i ashtuqujtuari skandali i Parajasës Fiskale. Që ta themi shkoqur, fshehja e lekut. Ruajtja për një ditë të zezë. Të cilët plangprishësit e botës mbarë, e kanë për filozofi të jetës. E kam fjalën për ata pushtetarë, pashallarë, a diktatorë regjimesh…, të cilët kanë vrarë, vjedhur e pirë gjakun e popullit të tyre. Ne nuk jemi shumë të mirëinformuar. Megjithëse tek-tuk dikur, nga filmat. Sidomos ato të mafies italiane, mësonim diçka. Por prapë nuk kishim ide mbi domethënie të tilla. Përshembull kameleonin misterioz Tano Karridi, në Oktapodin e famshën të viteve ’80-të. Lëvizjet e tia në disa ishuj apo kështjella të vetmuara nga Siçilia deri në veriun e liqeneve alpine. Përballë atyre hijeve me drita nën nivelin e mjekrrës. Burra që u ndihej vetëm zëri, e dallonin nga duart me unaza të mëdha smerladesh. A puro të rënda, që modelonin bosin e kohës. Kaq ishte njohja jonë. Ishte, ose është e gjitha.

Megjithatë, këto njëzet e pesë vite, mjeshtrat e korrupsionit padyshim që nuk mbetën mbrapa edhe në vendin tonë. Ndaj sot duket e habitshme që një institucion akuze të ndihet i paqartë. Nga ana tjetër një vend i tërë bën zhurmë përmes shtypit. Thjesht për tu dukur kohor me atë në mbarë botën.
Kudo t’i shikosh, CNN, BBC, New York Times, etj. Referuar kësaj e asaj. Kremlinit, Israelit, Buenos Airesit, Riadit etj. Ndërkohë kur vetë njerëzit disa këtej e disa andej, luftojnë në kore, se si të mbrojnë apo jo, parkun tek liqeni. Por edhe transformin e radhës të sheshit Skënderbej. Ajo që sot po çirren edhe në Shqipëri për letrat fiskale nga Panamaja e largët. Nuk është asgjë tjetër veçse një zhurmë e radhës. Cili person politik a jo politik mund të konsiderohet skandal në Shqipëri.? Pasi ne luftën ndaj korrupsionit. Atë që quhet gangrena e njerëzimit. E kemi të deklaruar. E konsiderojmë si mision. Madje i futemi një nisme jete pikërisht me këtë qëllim. Cili qytetar shqiptar, i çdo lloj krahu në politikë. Nuk e di se në forcën ku militon dhe e voton, nuk e di se shefat e tyre me nga një apartament nga koha e planeve pesëvjeçare. Apo me brigadat vullnetare me orët e punës, sot janë frekuentues të resorteve nga më të shtrenjtat. Cili nga këta qytetarë nuk vritet për kryetarin, djalin,vëllain, motrën, gocën, gruan. Apo të afërm të tjerë… Madje i bindur se ka vepruar drejtë, edhe pse ka vrarë. Edhe pse ka vjedhur. Edhe pse ka futur kriminelë në Kuvendin e shqiptarëve? Cili intelektual shqiptar nuk i ka ndyer duart në këtë parajsë të mëkatit? Dhe që njerëzit aty nuk e dinë? Ndaj është e habitshme. E pakuptueshme se cilit skandal duhet t’i trëmbemi ne shqiptarët.?! Cilit emër? Cili emër është ai që mezi e presim? Ai apo ata që na kanë pirë gjakun dhe ne nuk e dime.?
Kush nuk është I korruptuar në Shqipëri? As Zoti vet!
Duhet të jesh shqiptar, e kaq naiv, e të mos kuptosh se lufta globale e korrupsionit në mbarë botën. Në Shqipëri ka dështuar që në embrion. I bëm miliarderë me ndërgjegje. I mbrojmë me kokë. Tani mezi presim tu shohim emrat. Ky është paradoks.

“The Economist” paralajmëron skenarin sirian të ngjashëm me atë Shqiptar

by

Eksodi sirian, skenar i ngjashëm me atë të 25 viteve më parë në Shqipëri/

Një artikull i “The Economist” paralajmëron se një skenar i ngjashëm me atë të 25 viteve më parë, ku  mijëra shqiptarë  u larguan nga vendi drejt portit jugor Italian të Brindizit, mund të ripërsëritet, por këtë herë me refugjatë sirianë. “The Economist” shkruan se kriza e refugjatëve i shkakton Shqipërisë një ndjesi konfuze, pasi vendi ynë shquhet  si shtet emigrantesh dhe si i tillë është i predispozuar për të ndihmuar ata që i ikin luftës në kërkim të një jetese më të mirë. Kështu, gazeta i referohet faktit se edhe pse jemi një popullsi e vogël prej 3 milionë banorësh, të paktën 1 milionë shqiptarë jetojnë në Itali dhe Greqi, e ndërsa 55 mijë të tjerë kanë tentuar azil politik në Gjermani vitin e fundit. Sipas “The Economist” qarkullojnë fjalë se, mafiozët shqiptarë po kërkojnë të bëjnë vetë trafikimin e refugjatëve në detin Adriatik nëpërmjet gomoneve. Ndërkaq, në kampet e sirianëve ekziston frika se Shqipëria është e rrezikshme për ta dhe nëse arrijnë t’i shpëtojnë vrasjes nga mafiozët apo grabitjes, thotë gazeta, ata rrezikojnë të paktën një vit pas hekurave. Megjithatë, Shqipëria tani ka vendosur forca sigurie shtesë për të ruajtur kufijtë e saj. E ndërsa edhe Italia u zotua që të mbrojë itinerarin lidhës mes vendeve. Por, për “The Economist”, edhe pse kryeministri Edi Rama është treguar kategorik se vendi nuk është i hapur për emigrantët, fakti  që shumë shqiptarë janë mirëpritur jashtë, mund të merret pak në konsideratë, duke i mbajtur “me hatër” ata.

Rikthehet problemi i varrezave greke në Shqipëri

by

“Jo ushtarë pa medaljon”, MPJ: Kërkimet për varret greke me hartë/

Përballë instistimit të palës greke për të nisur menjëherë gërmimet, pala shqiptare i ka bërë të qarta disa qëndrime, iu përgjigj interesimit të Top Channel ministria e Jashtme, nëpërmjet këshilltarit për mediat, Glevin Dervishi.
E para, gërmimet në terren do të bëhen vetëm pasi komisionet e të dyjave palëve të bien dakort, për mënyrën se si do të bëhet në praktikë zbatimi marrëveshjes. Në kërkesat e palës shqiptare thote ministria e Jashtme, është përfshirë edhe përdorimi i detyruar i hartës së gërmimit përmes koordinatave të përcaktuara qartë, miratuar nga komisioni i përbashkët. Në këto kërkesa të palës shqiptare është përfshirë gjithashtu saktësimi i shenjave për identifikimin e eshtrave: dhe kjo shenjë do të jetë vetëm medaljoni i ushtarit, përfundon sqarimin këshilltari i ministrisë së jashtme.
Nëse eshtrave nuk iu gjendet medaljoni, pavarësisht pretendimit të palës greke, asnjë varr nuk do të konsiderohet se i përket ushtarëve grekë.
Top Channel ka mesuar gjithashtu se pala greke nuk po institon më tek shifra e 10 mijë ushtarëve të rënë në territorin shqiptar, duke pretenduar për 7 mijë të tillë, ndërsa arkivat shqiptare, pohojnë burime për TCH është shumë herë më e vogël.
Athinës në krizë ekonomike kjo ulje e numrit të të rënëve mund t’i interesojë vetëm në një pikë: të paguajë më pak para për mbajtjen e varreve, në bazë të ligjit të ri shqiptar për shërbimin e varrimit, për të cilën gjithashtu është vënë në dijeni pala greke.
Në marrëveshjen e nënshkruar plot 7 vjet më parë është rënë dakort për ndërtimin e dy vendprehjeve, njëra pranë Këlcyrës me një sipërfaqe 10 mijë metra katrorë dhe në Bularat të Gjirokastrës, 1610 m2. Mungesa e përcaktimit të kritereve të gërmimit dhe identifikimit të ushtarëve greke në të, ka zgjatur me vite procesin, duke zgjeruar në të njëjtën kohë çështjet e mprehta mes dy shteteve, por që për të cilat pala shqiptare beson se heqja e ligjit të luftës do t’u jepte zgjidhje edhe të ngërçeve të tjera në marrëdhëniet Shqipëri – Greqi.(Kortezi / Top Channel )

Muxhahedinët që emigrojnë në Shqipëri dhe Shqipëria që emigron në Europë

by

Opinion nga Gëzim Llojdia/
1.Zbritja e sekretarit amerikan të shtetit në Ballkan,pra në Shqipëri  synonte rivendosjen e anëtarëve të grupit iranian të opozitës Mujahedin e Khalq, ose MEK. Gjatë dy viteve të kaluara, Shqipëria ka marrë n rreth 1,000 anëtarë të MEK dhe ishte angazhuar për rivendosjen e një shtesë 2,000, muhaxhedinë  këta të fundit kanë  jetuar në kampe të mbështetura nga Shtetet e Bashkuara në Irak. Ardhja e muxhahedinëve nuk përbënë ndonjë rrezik  ndër shtete ku ata strehohen për tu trembur nga :”patriotë e ndershëm “të cilët luftuan për të drejtat në vendin e tyre .Ata kanë viet që kanë hequr dorë nga dhuna dhe lufta paramilitare madje të gjitha strukturat që ata kanë pasur janë shuar pas luftë së Irakut. Dyshimet qëndrojnë, por e vërteta është se dhuna dhe aktet që ata kanë përdorur kanë qenë vetëm në funksion  për të drejtat  e tyre te mohuara nga shteti i tyre.
Kush janë muxhahidët dhe si i kanë vlerësuar?Aty nga viti 2009, David Shariatmadari
Shkruan se ata kanë qenë përshkruar nga politikanët britanikë si “patriotë të guximshme” dhe “grupi kryesor demokratik iranian i opozitës”. Duke shkruar në Sunday Telegraph, Christopher Booke,r tha se organizata që ata ngritën, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, ishte “opozita e vërtetë  e diktaturës” dhe “shpresa më e mirë për të  transformuar Iranin në një shtet demokratik ,shtet laik, një tjetër gazetë sic është “Telegraph”, Con Coughlin, i ka quajtur ata “udhëheqës i  grupit  iranian disident”..
Pra, kush janë ata? E pra, muxhahidët të njohur ndryshe si muxhahidët-e Khalq, të quajtur monafeghin nga kritikuesit e tyre (PMOI, MKO ose MEK shkurtë), kanë qenë rreth e rrotull për gati gjysmë shekulli.Nga rrjedh origjina  e tyre? Origjina e tyre mund të gjurmohet, thonë mediumet  rreth  politikës radikale të viteve para vitit 1979, dhe historia e tyre e hershme është një nga tëists, që kthehet ideologjikisht ishin përçarë dhe përmes  tradhëtive. Për të shkurtuar një histori të gjatë,ata humbën për të mbështetur Ayatollah Khomeinin në ditët e para të revolucionit dhe në përgjigje të një goditje të përgjakshme filloi një fushatë paraushtarak kundër republikës Gjatë luftës  së gadishullit ,Iran-Irak u janë  dhënë strehim nga  regjimi i Sadam Huseinit dhe  u lejoheshin sulme mbi Iranin nga brenda territorit të Irakut.Raportet, sugjerojnë se ata ishin të përfshirë në shtypjen e kryengritjes kurde pas luftës së vitit 1991. Në vitin 2001, ata hoqën dorë nga i gjithë aktiviteti ushtarake. Përkundër kësaj, ata janë vënë në listën e zezë  të terrorit të BE-së në vitin 2002, vendim i cili u përmbys në vitin 2008.
Që nga koha e mërgimit të tyre nga Irani, ata kanë shpenzuar një pjesë të madhe të kohës duke u përpjekur për të fituar nga perëndimorët mbi kauzën e tyre, dhe vetëm pikëpamjet e disa prej mbështetësve të tyre kanë rezultuar shumë efektive.
Në vitin 2005 Human Rights Ëatch (HRË) ka prodhuar një raport mbi  keqtrajtimet në qytetin Ashraf (më pas i quajtur “Kampi Ashraf”). Mbështetësit e PMOI-së në Evropë dhe Amerikë ishin të shpejtë nëpërmjet  informatorëve HRË-së “individëve të dyshimta”. PMOI mohoi pretendimet dhe Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, tha se “akuzat shërbejnë vetëm si një licencë për regjimin e mullahëve për të vazhduar ekzekutimin dhe shtypjen e anëtarëve PMOI dhe mbështetësve në Iran”. Ish-anëtarë dhe gazetarëve të cilët kanë hetuar  thonë se është një organizatë që mbështetet kryesisht te kulti i personalitetit, subjekteve anëtarët e saj për presione të forta psikologjike dhe masivisht fryn nivelin e saj të mbështetjes brenda Iranit. Ajo ishte subjekt i një hetimi nga agjencia qeveritare gjermane i ngarkuar me monitorimin e “ekstremizmit të huaj”, është akuzuar nga HRË për kryerjen abuzime të rënda të drejtave të njeriut në kuadër të dekadës së fundit dhe nga të tjerët si të qenë pjesëmarrës në krimet e Sadam Huseinit kundër popullit të tij kështu shkruajnë në vitin 2009,axhensat e mediumeve të Mbretërisë së Bashkuar.
2.Është raportuar më 21 shtator 2012, që Departamenti amerikan i Shtetit ishte duke u përgatitur për të hequr Organizatës së muxhahedinëve Khalq-e nga lista e organizatave të njohura si grupe terroriste nga Shtetet e Bashkuara. Më 28 shtator 2012, Departamenti amerikan i Shtetit zyrtarisht njoftoi se kishte delisteduar organizimin përcaktuar posaçërisht terrorist global nën Urdhrin Ekzekutiv Nr 13224. Vendimi mori parasysh heqjen dorë publik të MEK-së nga  dhuna, mungesën e akteve të konfirmuara të terrorizmit nga ana e MEK për më shumë se një dekadë dhe bashkëpunimin e tyre në mbylljen paqësore të kampit Ashraf,si bazën e tyre historike paraushtarake.
Rënia e regjimit të Sadam Huseinit preku edhe rrethanat e organizatës Mujahedin-e Khalq (MEK). MEK ishte aleate me regjimin e Irakut dhe ka marrë shumicën e mbështetjes,ndërkaq që MEK ka ndihmuar regjimin Husseinit në shtypjen e opozitës brenda Irakut. Ushtria Çlirimtare Kombëtare ishte krahu ushtarak i Këshillit Kombëtar të Rezistencës të Iranit.Si ka vepruar MEK dhe cfarë objekte ajo ka pasur në dispozicion?Objektet që kishte MEK janë:Kampi Ashraf, selia e ushtarake e MEK ushtarake, është rreth 100 kilometra në perëndim të kufirit iranian dhe 100 kilometra në veri të Bagdadit pranë Khalis.Kampi Anzali afër qytetit të  Jalularreth 120-130 km në verilindje të Bagdadit dhe rreth 40-60 km  larg nga kufiri me Iranin.Kampi Faezeh në Kut,kampi Habib në Basra,kampi Homayoun në Al-Amarah,kampi Bonyad Alavi në afërsi të qytetit të Miqdadiyah në Mansourieh në verilindje të Bagdadit.
Më 10 maj 2003  Corpsi V ka pranuar konsolidimin vullnetar të forcave muxhahedinët-e-Khalq-së,si  dhe kontrollin e mëvonshme mbi ato forca,ndërkaq që  më parë,  Korpusi V monitoroi një armëpushim të ndërmjetësuar mes elementeve MEK dhe të forcave speciale, forcat MEK u bindet nga kushtet e kësaj marrëveshjeje me ushtarë e koalicionit.Nga mesi i majit të vitit 2003 forcat e koalicionit kishin konsoliduar 2,139 tanke, mjete të blinduara, artileri, artileri mbrojtje ajrore dhe automjetet të  ndryshme dikur në posedim të forcave të  Mujahedin-E Khalq (MEK). Divizioni i Këmbësorisë 4 gjithashtu ka shkatërruar shumicën e municioneve të arkave të  MEK. Zgjidhja paqësore e këtij procesi nga ana e MEK dhe Koalicionit ka  kontribuar ndjeshëm në misionin e Koalicionit për të krijuar një ambient të sigurt për popullin e Irakut. Më 28 shtator 2012, Sekretari i Shtetit vendosi, në përputhje me ligjin, të revokojë caktimin e muxhahedinëve-e Khalq (MEK) dhe emërtimet e saj si një organizatë e huaj terroriste (FTO) sipas Aktit të Emigracionit dhe Kombësisë e MEK si përcaktuar posaçërisht terrorist global sipas Urdhërit Ekzekutiv 13224. pronës dhe interesave në pronën në Shtetet e Bashkuara ose në zotërim ose kontrollin e personave të SHBA, nuk do të bllokohet dhe subjektet e SHBA mund të angazhohen në transaksione me MEK, pa marrjen e licencës. Shumë anëtarë të Mujahedin-e Khalq ishin të  internuar në kampin Ashraf dhe Kampin e Lirisë në Irak  ata presin nga vende të ndryshme për ti marrë si refugjatë. Deri në vitin 2014 OKB-ja ka emëruar një përfaqësues të posaçëm për të kërkuar mundësitë e zhvendosjes për këtë grup. Muxhahidin-e-Khalq (MEK) është grupi më i madh dhe më militant krahasim me Republikën Islamike të Iranit. Gjithashtu i njohur si Organizata muxhahedine Popullore e Iranit, MEK udhëhiqej nga burri dhe gruaja Massoud dhe Maryam Rajavi.
MEK u themelua në vitin 1960 nga një grup i kolegjit  të arsimuar të të majtëve iranian në krahasim me sunduesin pro-perëndimore të vendit,që ishin Shah Mohammad Reza Pahlavi. Edhe pse grupi mori pjesë në vitin 1979 ,në revolucioni islamik që zëvendësoi shahun me një regjimit shiit islamik, ideologjia e  MEK, ishte në fakt lloj një përzierje e marksizmit dhe islamizmit e vënë atë në kundërshtim me qeverinë post-revolutionare. Në vitin 1981, grupi u dëbua nga bazat e saj në kufirin Iran-Irak duke  u  zhvendosur në Paris, ku ai filloi mbështetjen e  Irakut në luftën e saj tetë vjeçare, kundër Iranit dhe Khomeinit. Në vitin 1986, MEK e  zhvendos selinë e saj në Irak, ku ka marrë mbështetjen e saj kryesor për të sulmuar regjimin në Iran. Gjatë luftës në Irak të vitit 2003, forcat U.S. goditën bazat Mek-së në Irak dhe në qershor 2003 autoritetet franceze kanë bastisur një kompleks të  MEK jashtë Parisit, duke arrestoi 160 persona, duke përfshirë edhe Maryam Rajavi.
Grupi  vuri në shënjestër zyrtarë të qeverisë iraniane dhe objektet qeveritare në Iran dhe jashtë vendit gjatë viteve 1970, ai sulmoi amerikanët në Iran. Aktet e kaluara e terrorizmit MEK përfshinte përfshirjen  në vrasjen e qytetarëve të SHBA-së në Iran në vitin 1970 dhe një sulm në tokën e SHBA-së në vitin 1992. Ndërsa grupi thotë se nuk ka pasur si qëllim në shënjestër civilët, ajo ka rrezikuar shpeshherë me viktima civile. Incidentet lidhura me grupin përfshijnë:serinë e e sulmeve me mortaja  gjatë vitit 2000 dhe 2001 kundër ndërtesave qeveritare në Iran, një nga këto ka vrarë shefin e stafit të Iranit. Sulmi  me 2.000 mortaja në pallatin e presidentit Mohammad Khatami në Teheran,në shkurt të vitit 2000 “Operacioni Great Bahman se” gjatë së cilës MEK ka  nisur 12 sulme kundër Iranit gjatë vitit 1999, vrasja e zëvendës-shefit të forcave të armatosura të Iranit, Ali Sayyad Shirazi.Vrasja e drejtorit të sistemit të burgjeve të Iranit, Asadollah Lajevardi 1998. Në vitin 1992  kryen sulme t thuajse të njëkohshme në ambasadat dhe institucionet iraniane në 13 vendet e Asistencës për shtypjen e kryengritjeve të  shiite dhe kurdeve  të Irakut kundër të Sadam Huseinit.Në vitin 1981 bombardimi i zyrave të Partisë së Republikës Islamike dhe të Kryeministrit Mohammad-Javad Bahonar, i cili vrau rreth 70 zyrtarë të lartë iranianë, përfshirë presidentin Mohammad-Ali Rajaei dhe Bahonar .Mbështetje në vitin  1979 për marrjen e ambasadës amerikane në Teheran nga  revolucionarët iranian.
Kur Sadam Huseini ishte në pushtet, MEK merr shumicën e mbështetjes financiare nga regjimi i Irakut. Ajo përdoret gjithashtu për organizatat e para, të tilla si Shoqëria e Studentëve Musliman iranian, për të mbledhur para nga iranianët e mërguar dhe të tjerët. Iraku ishte bamirës kryesor i MEK-së. Iraku e kishte ndihmuar  MEK me bazat, armët dhe mbrojtjen, Sulmet e MEK-së në Iran janë  intensifikuar tradicionalisht, kur marrëdhëniet mes Iranit dhe Irakut arritën në pikën e tyre të tensionuar. Iraku inkurajoi MEK, në varësi të interesave të Bagdadit.Maryam Rajavi është udhëheqësi kryesor MEK-së burri i saj, Massoud Rajavi, kryesoi deri forcat ushtarake të grupit. Maryam Rajavi,  lindur në vitin 1953 në një familje iraniane, iu bashkua MEK si studente në Teheran, në fillim të viteve 1970. Pasi u  zhvendosen me grupin në Paris në vitin 1981, u zgjodh lideri i saj i  përbashkët dhe më vonë u bë zëvendës shefi komandant i krahut të tij të armatosur. 
Gjithesesi tabloja qe ofron Shqiperia eshte paksa kontradiktore:Muxhahedinët po emigrojnë në Shqipëri ndërsa Shqipëria emigron në Europë