Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Nene Tereza ne Torino

by

Moment i arte per Shqiperine dhe shqiptaret ne Torino: Nene Terezes i titullohet nje park i qytetit, konferenca-dialog “Nene Tereza, thesar i Shqiperise, thesar i Njerezimit” mbledh dashamires italian dhe shqiptar ne ambientet prestigjoze te Palazzo Madama, ku ne kete periudhe po shfaqet edhe ekspozita “Thesaret e pasurise kulturore shqiptare”.

Gruas me te famshme te shekullit te XX i dedikohet nje park publik ne qendren me plurietnike te qytetit te Torinos. Vendimi u mor ne 19 mars nga komisioni i toponamastikes se qytetit si rezultat i kerkeses se tre shoqatave, “Nene Tereza”, “Art@mia”, “Infiniti Mondi Onlus”, drejtuar bashkise qe emri i shenjtes shqiptare te valevitet ne nje nga rruget, parqet apo sheshet e qytetit.

Te njejtat shoqata, ne bashkepunim te ngushte me Konsullaten shqiptare te nderit ne Torino, organizuan konferencen-dialog “Nene Tereza, thesar i Shqiperise, thesar Njerezimit” ne ambientet e Palazzo Madama, ku ne kete periudhe eshte çelur ekspozita “Thesaret e pasurise kulturore shqiptare”. Dialogu pati nje vlere te veçante si per pjesemaresit ashtu dhe per publikun.

Dom Lush Gjergji, biografi i te Lumes Nene Tereza, pasqyroi ambjentin e lindjes dhe rritjes se saj dhe parashtroi, pertej bamiresise, disa aspekte me pak te njohura si aftesine e shenjtes shqiptare per te kerkuar gjithmone driten, spiritualitetin e saj sa esencial aq dhe te thelle si dhe ndjenjat e saja me intime per Zotin dhe Njeriun, sebashku me gershetimin e tyre ne menyre te pazgjidhshme ne duart punetore te Nene Terezes. Ndersa politikani i ri Stefano Lo Russo, anetar i keshillit bashkiak te qytetit, ndaloi ne pershkrimin e Torinos, ne karakteristikat e tij si historike ashtu dhe sociale: nje qytet qe ka qene ne zemren e zhvillimit industrial te Italise por dhe ka rritur ne gjirin e tij shenjtor social si Dom G. Bosko apo Dom G. Kotolengo, te njohur jo vetem nga Kisha por dhe nga mbare Bota si persona qe kane shpenzuar te gjitha energjite e tyre ne ndihme te me te varferve. Si beri Nene Tereza nje shekull me vone. Gjithashtu lo Russo vuri theksin te gjithe bashkesia shqiptare me banim ne Torino, e gjere per nga numri, dinamike per nga aktivitetet dhe ne zhvillim per nga integrimi me qytetin.

Eshte efektivisht per t’u shenuar qe gjithe bashkesia shqiptare, nepermjet individeve dhe shoqatave te ndryshme qe veprojne ne Torino, ka mirepritur e perkrahur kerkesen per t’i kushtuar Nene Terezes nje pjesez te qytetit, duke krijuar enkas grupin “Torino per Madre Teresa”. Konferenca e lartpermendur pati mundesine e mire t’i bente jehone kesaj kerkese nepermjet publikut te shumte ne salle, nepermjet pasqyrimit te konferences gjate emisioneve informative televizive lokale ne Rai 3 e Rete 7, si dhe nepermjet dokumentarit qe se shpejti do shfaqet ne rrjetin televiziv Telepace.

Shume miq te prekur nga mesazhi i Nene Terezes dhe me deshiren te ndanin ndjeshmerine e tyre me shqiptaret me banim ne Torino, kishin ardhur edhe nga qytetet e Bergamo, Lecco e Trento. Pershendeten takimin z. Braccialarghe, pergjegjes per kulturen ne bashkine e Torinos, konsulli shqiptar i nderit ne Torino Artan Doda, Dom Olivero si pergjegjes i baritores se te huajve per arqipeshkvine e Torinos dhe Dom Ferraro si pergjegjes baritor i konferences ipeshkvnore italiane per shqiptaret me banim ne Itali. Takimi perfundoi me nje interval muzikor, te interpretuar nga violinistja e talentuar shqiptare Diana Subashi si dhe harpistja e njohur italiane Stefania Saglietti,  qe sollen ne salle emocionet e muzikes se Pjeter Gacit, apo Bach, Debussy e Faurè.

Shpresa e bashkesise shqiptare ne Torino eshte qe brenda vitit, te gjithe qytetaret e Torinos te kene mundesine te pushojne ne parkun “Nene Tereza”.

NE 5 VJETORIN E PAVARESISE- $ 27 MIJE DOLLARE PER KATEDRALEN”NENE TEREZA” NE PRISHTINE

by

Kisha Katolike Zoja e Shkodrës në New York, kremtoi 5 – Vjetorin e Pavarësisë së Kosovës. U mblodhën 27 mijë dollarë kontribut për ndërtimin e Katedrales Nëna Tereze në Prishtinë. Synohet qe shifra e pergjithshme te shkoje1 milon e 500 mije Dollare/

Nga Beqir SINA New York/

BRONX – NEW YORK   Kisha Katolike Zoja e Shkodrës në New York, mblodhi mbrëmë në lokalin e njohur Eastwood – Manor disa dhjetra besimtarë në një mbrëmje solemne, për të festuar 5 – Vjetorin e Pavarësisë së Kosovës dhe për të kontribuar në përfundimin e ndërtimit të Katedrales Nëna Tereze në Prishtinë.

“Motra dhe vëllezer nga të gjitha trojet e shqiptarise, iu drejtua në fillim të fjalës së saj drejtuesia e kësaj darke, Etrita Ibroci, me ndjenjën e mallit për atdhe, me ndjenjën krenarisë – Gëzuar ! pesë vjetorin e Pavarësisë së Kosovës!”

Më tej ajo tha se kan kaluar vetëm disa muaj më parë, kur ne të gjithë shqiptarët kremtuan 100 vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë dhe tani së bashku si në Prishtinë, Shkup, Tiranë dhe në diasporë po festojmë 5 Vjetorin e Pavarësisë së Kosovës.

Për këtë vijojë Ibroci, vërtetë duhet të jemi të lumtur me progesin dhe zhvillimin që shënuan vendet tona të prejardhjes, edhe pse ende ka shumë për të bërë duke shtuar  se këtu ne New York dhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, komuniteti shqiptar po bëhet gjithnjë e më shumë pjesë përbërës i këtij vendi.

“Biznesët dhe ndërmarrjet shqiptare, u shpreh ajo janë ndër më të sukseshmit ku profesionistët dhe studentët tanë janë bër shembujë në mesin e kolegëve të tyre dhe po dallohen në mjekësi, në drejtësi, në financë dhe, së fundmi, edhe në qeveri. Mark Gjonaj është shembulli më i mirë i sukseit tonë në Amerikë, ai tashmë është zgjedhë në Asamblenë e Neë York-ut si udheheqësi i parë i zghedhur i komunitetit tonë në SHBA. Kjo, mendojë tha Ibroci,  duhet të na motivojë të gjithëve që të besojmë se vërtetë të gjitha mundësitë i kemi të hapura.” Mirëpo, sugjerojë ajo gjithsesi, është mirë dhe me rëndësi që ne njëkohesisht ti ruajmë lidhjet me trojet tona dhe me njeri tjetrin, duke shtuaar se dhe pikërisht për këtë arsye gjithmonë ajo ka pas dëshirë të marr pjesë në një organizim si ky, sot.

Ibroci drejtuesia e kësa darke u shpreh se :”Sot po takohemi edhe për t’i mbledhur fondet e për ta përfunduar Kishën e Nenës Terezë në Prishtinë, mbasi kjo kishë lartëson jetën dhe vepren e Nenës Terezë dhe ua kujton gjithë botës se ajo ishte pika më e lart e sakrificës dhe humanizmit shqiptar. Uroj që kontributi i të gjithëve këtu dhe kontribute tjera të ndihmojnë përfundimin e këtij vendi të shënjtë sa më shpejt.

Edhe njëherë, urime për pavarësinë e Kosovës! Kemi fatin që diçka që ishte aq vështirë për të arritur tashmë po kthehet në një festë e pervjetor i zakonshëm dhe i rregullt.” përfundojë fjalën e saj hyrse Etrita Ibroci

Mbas fjalës hyrëse të drejtueses së kësaj darke zonjushes Etrita Ibroci, intonimi i dy himneve të Shqipërisë dhe SHBA, u krye dhe bekimi i darkës  nga – Domm Pjeter Popaj famulitari i Kishes Katolike “Zoja e Shkodres”

Në bekimin e tij famullitari i Kishës Katolike Zoja e Shkodrës, dom Pjetër Popaj, u lut për 5- Vjetorin e Pavarësisë së Kosovës: “Vëllezër e motra, tha dom Pjetri, sonte të bashkuar të përgëzohemi me njëri tjetrin për pesë vjetorin e Pavarësisë së Kosovës, dhe për këtë tha ai ; të falemnderojmë Zotin për datën historike të 17 Shkuriti 2008, ditën e shumë pritur, realizmin e ëndërrës tonë, i luftëtarëve trima, që kanë derdhur gjakun për liri e pavarësi, për truellin shqiptar, për Kosovën tonë kreshnike.” Në këtë bekim ai një nderim të veçantë i dha kujtimit të dëshmorëve që sakrifikuan veten për atdhe , dhe u lut që atyre lavdi u qoftë emri i tyre mos u harroftë!

“Të falenderojmë Zotin, vazhdojë Dom Pjetër Popaj,  që na ka ruajtur ndër shekuj sidomos kur ishim në kriza të mëdha kombëtare deri te pika e shkatërrimit. Kur armiqtë na sulmonin për t’na zhdukur, Zoti i lum la dërguar dashamir për t’na ndihmuar të qëndrojmë të fortë në këmbët tona. Kjo gjë është verteuar me ndërhyrjen e Amerikës për çlirimin e Kosovës. Gjatë historisë ne kemi pasur pak miq, por miqt i kemi pasur të fortë.”

Kosova trime, siç u shpreh ai ka kaluar rrugën e Kalvarit, të mundimit e të vuajtjes, të dhunës e gjakderdhjes, por urojmë që ta gëzojë lirinë e pavarësinë e merituar, të dëshiruar prej stërgjyshve tanë, tha Dom Pjetër Popaj.

Më pas ai lut për Kosovën dhe udheqjen e Kosovës; “Lutemi edhe për udheheqësit e Kosovës, që me urti t’a drejtojnë këtë popull në përparim duke ruajtur vlerat morale, në familje e në shoqëri. Të ruajnë të drejtat e njeriut, të përdorojnë paqen e mirëkuptimin dhe të kultivojnë gjërat që na bashkojnë.”

Duke i falenderuar etërit tanë, u shpreh Doma Pjetër Poaj ne kemi një histori të përgjakur por të lavdishme. Trojet tona janë larë me gjakun e dëshmorëve tanë. Besa në Zotin, burrnija, fisnikëria kanë qenë ndershmërija e krenaria e të parëve tanë. Dhashtë Zoti që edhe ne t’u përngjajmë baballarëve tanë duke përcjellur këto cilësi gjeneratave të ardhëshme, duke ndihmuar njeri tjetrin në nevojë, duke jetuar si vëllezër e motra, të një gjaku, të një tradite, të një historie, në paqe me Zotin e në paqe me njëri tjetrin.Gëzuar 5 vjetori i pavarësisë, lavdi herojve tanë e rroftë populli shqiptar, th në fund të fjalës së tij Dom Pjetër Popaj.   Raportin e dertanishëm të fushatës së mbledhjeve të ndihmave financiare për ndërtimine Katedrales në Prishtinë nga Kisha Katolike Zoja e Shkodrës e mbajti drejtori i Qendrës Nëna Tereze, zoti Mark Shkreli

“Komuniteti shqiptar i New Yorkut me rrethe, tha zoti Mark Shkreli, drejtori i qendrës kulturore Nëna Tereze, pranë Kishës Katolike Zoja e Shkodrës në Neë York, është krenar për kontributin e madh dhe të rëndësishëm që ka dhënë për të nderuar emrin e Nëna Terezes me këtë tempull madhështor në mes të Kosovës, duke dhuruar deri tani 1 milion e 350 mijë dollarë”

Në vijim me një fjalim rasti u prezentuar edhe Ambasadori Bekim Sejdiu – Konsul i Përgjithshëm i Kosovës në New York

” Kombin tonë në shekuj e kan shquar vlerat e harmonisë, dhe të bashkëjetesës fetare, mirëkuptimit dhe përkushtimit dhe vizioni progresivë , tha Ambasadori Sejdiu, të cilat në raport me kombet e tjera dallohen nga një shpirti i madh , simbol i kombit tonë e cila është personaliteti i Nënë Terezes me të cilën ne të gjithë shqiptarët mburremi sot.” Ambasadori Sejdiu u shpreh se po shfrytëzojë rastin në emër të qeverisë së Kosovës, të falemnderojë të gjitha ata që kan kontribuar dhe po kontribojnë për Katedralen Nëna Tereze në Prishtinë, dhe per të gjithë atë që ka bërë e bënë diaspora shqiptare në SHBA për Kosovën dhe vendin tonë.

Mbasi, sipas tij ju fëmijët tuaj dhe nipat e mbesat tuaj duhet të jenë krenar me përkatësinë dhe indetitetin tuaj kombëtar. Gjithashtu duhet të mbeteni qytetar të ndërshëm dhe patirotik të SHBA, këtij kombi të madh i cili ashtu si me presidentin Uillson që shpëtojë Shqipërinë, dekadën e fundit përpkrahjen dhe mbështetjen që i dha Kosovës për liri e e pavarësi. Andaj do të them se çdo sukses i juaji është një sukses edhe për ne dhe jemi krenar që sot në mesin tonë kemi një sukses – i cili është anëtari i Kuvendit të Nju Jorkut Mark Gjonaj.

“Kjo darkë, tha më tej Konsulli i Përgjithshëm i Kosovës, Ambasadori Bekim Sejdiu koincidon me një datë historike të kombit tonë – 5 – Vjetorin e Pvarësisë së Kosovës, ndërkohë që ne ende mbetemi nën atë entusiasimin e madhe të festimve madhështore të 100 – Vjetorit të Shqipërisë, mendojë se këto janë momente që ne shqiptarëve duhet të na shërbejnë si një inspirim që të punojmë ditë e nate për vendin tonë me një përkushtim duke ruajtur edhe vlerat tona euro-atlantike. Në atë mënyrë që atë vizionin tonë t’a bëjmë një realitet në jetën tonë qoftë në një kuptim më të thjeshtë atë simbolik apo praktik.”

Me një mesazh pershëndetës në këtë darkë erdhi dhe Assemblymani shqiptarë në Asamblenë e New Yorkut, zoti Mark Gjonaj:”Është një kënaqësi e veçantë që kjo darkë ashtu si bashkon dy qëllimet e saj ; celebrimin e 5 – Vjetorit të pavarësisë së Kosovës dhe darkën humanitare tashmë tradicionale për bashkim fondesh na bashkon më shumë edhe ne si shqiptarë., por do të theksoja se kemi shumë për të bërë përsëri së bashku dhe të bashkuar.

Megjithëse, se sot është një kohë shumë e keqe asnjërin prej juve nuk e ka ndalur, të mblidhemi së bashku të celebrojmë 5 vjetorin e pavarësisë së Kosovës, mbasi kjo është dita që erdhi edhe me punën dhe kontributin tuaj, skarficën tuaj, për të ndihmuar edhe ju në këtë ditë të madhe, që së bashku me SHBA-ës, të beheni simbol i të gjithë shqiptarëve në botë..

Dhe të gjithë së bashku ashtu si kemi punuar deri tani lë të punojmë edhe në të ardhmen për të mirën e vendit tonë, Zoti e bekoftë Amerikën, Zoti i bekoftë shqiptarët dhe Zoti e bekoftë pavarësinë e Kosovës.”Një mesazh falënderimi për të gjithë kontribuesit dhe iniciatorët e kësaj darke  përcolli Kryetarit i Komisionit të Fushatës: Marjan Cubi. Duke vëlersuar dedikimin e pjesëmarrësve për këtë mbrëmje zoti Cubi përcolli një falemnderimtë veçantë si tha ai për këngëtarin Agim Gërbeshi, i cili me inisiativën e tij – dhe kolegëve Shqipe Kastrati, Alfred Popaj dhe Grupi 4 Yjet, falas organizoi këtë darkë për disponimin tuaj – me qëllim që mjetet financiare që do të mblidhen ti dërgohen Katedrales Nëna Tereze në Prishtinë.  Më tej në fjalën e tij zoti Cubi u shpreh se ky 5 – Vjetor i Pavarësisë së Kosovës dhe ndërtimi i Katedralesë në Prishtinë , dhe ky bashkim i ynë nuk do të ishin po të mos kishte qenë edhe artitekti i tyre – Presidenti i parë historikë i Kosovës, dr. Ibrahim Rugova. Cubi ka nderuar me këtë rastë edhe punën e rolin e Ipveshkit të parë të Kosovës Imzot Mark Sopin dhe Imzot dom Gjergjin për përpjkejet tija.

“Një falenderim të posaçëm ai drejtohet komisionit organizativë, dhe të gjithë donatorëve prej ditës kur u çelë kjo fushatë, dhe pjesmarrjësve të kësaj darke, Dom Pjetër Poajt, si dhe argëtuesve të kësaj mbrëmje që kishin ardhur falas, duke i dhanë solemnitetin e duhur të kësaj mbrëmje. Profti i darkës, tha ai si dhe fonde tjera që grumbullohen sonte në këtë darkë do të shkojnë për katedralen e Prishtinës. Jam i sigurt se edhe kjo darkë me bujarinë tuaj do të dalin me sukses. Zoti jua shpërbleftë të gjithëve u shpreh Kryetari i Komisionit të Fushatës zoti Marjan Cubi duke deklaruar në emër të komisionit se u mblodhën 26.700 dollarë. Darka u shoqërua me një programi të pasur muzikor  me këngëtarët e njohur të komunitetit Agim Gerbeshi , Shqipe Kastrati, Alfred Popaj dhe Grupi 4 Yjet

 

1991- KUR RA KOMUNIZMI NE SHQIPERI

by

–      Kujtimet e një zyrtari të lartë amerikan – kur ra komunizmi në Shqipëri – vizita e parë e Amerikanëve në Shqipëri

 –1991 : “Çfarë mund të bëjnë Amerikanët për të ndihmuar shqiptarët tash për tash?” Nëna Tereze : “Merrni shqiptarët në punë – Merrni ata në punë – “Get Them Jobs. Get Them Jobs” mbasi :”Shqiptarët janë të zotët e punës – dhe duke punuar ata e dinë të ndihmojnë vetveten”/

 –Ne Foto: Nënë Tereza në një avion ushtarak amerikan, duke bekuar dërgesën e parë të ndihmave ushqimore në Shqipëri./

 Nga Beqir SINA/

BENSONHURST BROOKLYN , NY : “Kam pasur privilegjin të shërbejnë si administrator asistent i Byrosë së Evropës, kur ra Muri i Berlinit në vitin 1989, thotë në kujtimet tij zoti Carol C. Adelman një ish oficer i Shërbimit të Jashtëm për 12 vjet, në Departamentin e Shtetit. Sepse, thekson ai :”Shërbeva në kohën e vendeve ish komuniste në rilindjen e tyre, që edhe ato të bëheshin ashtu si kombet të lira, vendet e Europës Qendrore dhe të bëheshin edhe ato të Europës Lindore (EQL), të cilat, në atë periudhë ndryshimesh ishin në rrugën e përfituesve të ndihmës, së shumtë nga Perendimi dhe veçanërishtë asaj nga Shtetet e Bashkuara”..

Republika Çeke, kujton ai ishte e para që bëri thirrje për ndihmë por “jo tregtare,ndihmë politike”, po ashtu edhe Polonia ishte e shtyrë nnga SHBA, për të lëvizur më shpejt në ndihmën e privatizimit, si dhe bizneset e vogla, ashtu si Hungaria që ishte e gatëshme në të gjithë vendin, për ndryshime ku sipërmarrësit vjedhurazi i kishin fshehur ish-pasuritë e tyre, gjatë viteve të komunizmit.

Sipas zotit Adelman një nga zyrtarët më të lart, amerikan për të ndihmuar vendet që po kalonin rënjen e komunizimit, dhe ndrrimin e sistemeve pas rënjes së Murit të Berlinit, thuhet se:” Ne(SHBA) ishim në gjendje për të ndihmuar këto vende sa më shpejt dhe me efikasitet për shkak të legjislacionit të ri,- që vendosën menjëherë këto vende për të tërhequr ndihma nga Perendimi dhe ngaqë e prisnim ndryshimin e sistemeve”.

Dhe kështu Mbështetja për Demokracinë Europiane Lindore, në SHBA, kaloi nëpërmjet një akti ligjor që u quajt, Akti i 1990, i cili na lejonte për të shkruar vetë, sipas sistemit tonë të strukturuar të prokurimit; dhe na dha mundësinë për të punuar me lehtësi me institucione private. Për të ndarë edhe një shumë të madhe parash për të gjithë Evropën Qendrore dhe Lindore, duke eleminuar kështu sipas vendeve edhe atë çka ato e përcaktonin si funksionale dhe duke na lejuar ne, për të shpërndarë paratë bazuar në performancë, në vende- vende dhe sa më drejtë”.

Mirëpo, thotë Carol C. Adelman një ish oficer i Shërbimit të Jashtëm për 12 vjet, në Departamentin e Shtetit, në një shkrim të tij “Kujtesa ime e artë e këtyre viteve është nga Shqipëria, një vend të vogël prej më pak se 3 milion njerëz, që kishin qenë të sunduar nga diktatori i egër stalinist më i fundit në kampin socialist, Enver Hoxha. Kur unë dhe Ekipi i parë i USAID-it kemi shkuar atje, në vitin 1991. Ne u “hapëm syt”, shqiptarëve se si të shkonin drejt hapjes së tregut të lirë e privat, dhe e përqëndruam ndihmën tonë duke ndihmuar në radhë të parë spitalet, që ishin në gjendje të mjerueshme,

. Për shpërndarjen e ndihmave na duheshin e automjetet. Atje gjetëm vetëm 200 makina në të gjithë vendin, dhe një infrastrukturë të rrënuar totalisht. Në Tiranë, edhe një hotel që mburreshin komunistët, në kryeqytetin e Shqipërisë, dhe që e ofron për mysafirët e huaj – nuk kishte as ujë të nxehtë as drita as ushqim. Gjetëm burgjet përplot me të burgosurve politikë, të interrnuarit në kampe që ankoheshin ende në rradhët e bukës ose edhe e linin “bukë dhe ujë” vetëm për të dëgjuar “Zërin e Amerikës”, së bashku me fëmijët e tyre, të cilët thonin si kishte qenë i vetmi ushqim për për tre ose katër dekada që i kishte mabjtur gjallë”.

Në kujtimet e tij zoti Adelman, thotë se ka parë me syt e tij vizitën historike të ish Skretarit të Shettiti James Baker në Tiranë. “Kur James Baker – Sekretar i Shtetit, në atë kohë shkoi për të vizituar Shqipërinë, ai arriti në në Tiranë, në verën e vitit 1991. Më shumë se 500.000 shqiptarë brohorisnin si të ” çmendur” USA- USA- Baker! Baker!”. Dhe shton, ne Amerikanëve na bëri shumë përshtypje, sesi në “Në një vend që kishte qenë i shtypur plotësisht për një gjysmë shekulli, ku Shtetet e Bashkuara ishin “mitizuar” nga propaganda komuniste tek njerëzit në Shqipëri, si të mishëruarit djallit (imerialistët amerikan)- “armiqët’ më të rrezikshëm të Shqipërisë socialiste, ai(James Baker – Sekretar i Shtetit, në atë kohë ) u prit si një hero.”

Unë, thotë ai për vete u befasova kur pash me syt e mi se se 40 për qind e shqiptarëve flisnin një gjuhë të huaj – përfshirë edhe anglisht, dhe se një emër popullor për fëmijët ishte edhe emri Wilson. Mabsi kuptova se nuk harrohej ajo çfarë ka bërë për Shqipërinë presidenti i SHBA Woodrow Wilson. Pra, edhe më skeptikët e dëshirës së lindur të njerëzimit për liri dhe demokraci, e kishin kuptuar mesazhin që po përcillte SHBA, në Shqipëri”.

Kur ish presidenti i parë demokrat i sapo zgjedhur, Prof.Dr. Sali Berisha, u pyet nga zyrtarët e lartë Amerikan, se si SHBA mund të ndihmojnë më mirë, Shqipërinë në ato momente, ai u përgjigj: “Ne kemi një zemër demokratike dhe një mendje demokratike që janë të mbërthyer në një trup bolshevik për gati gjysmë shekulli por që syt i kemi pasur gjithmonë nga Perendimi dhe SHBA”.

Nëna Tereze : “Merrni shqiptarët në punë – Merrni ata në punë “Get Them Jobs. Get Them Jobs” ”

Ajo që unë kujtoj më dashuri nga Shqipëria, e viteve 1991, është se jam u takuar me shqiptarët më të mrekullueshm, si ikona shqiptare Nënë Tereza. Ishte rasti i parë për t’u takuar me një njeri të shejtë që kishte shkuar në Shqipëri, për të ndihmuar fëmijët shqiptar në ato vite- Ajo kishte hapur një shtëpi bamirësie në Tiranë, me infermieret dhe kujdestarët e Shoqatës “Nëna Tereze”. Unë për herë të parë eci përkrah Nënë Terezes dhe Zëvendës Sekretari amerikan i Thesarit John Robson, ndërkohë që Nëna Tereze me ” dukej se kurrë nuk ndalej në lëvizjet e saj”, ajo në tokën e prindërve të saj me “dukej se ishte shumë më gjallë kur vinte puna për të ndihmuar njerëzit e gjakut të saj “.

Në shkrimin e tij zoti Adelman sqaron se Zëvendës Sekretari amerikan i Thesarit John Robson, dhe unë ishim në Shqipëri verën e viti 1991 për të ndjekur nga afër të caktuar nga Qeveria amerikane, udhëtimin në Tiranë të Sekretarit të Shtetit James Baker, dhe për të hartuar programet e asistencës të Qeverisë Amerikane që do të iu përgjigjëshin nevojave shqiptarë dhe dëshiratve të tyre” në atë periudhë tranzicioni..

Nuk më harrohet kurrë thotë, ai se ndërsa ishim duke ecur me Nënë Terezën, në pistën e aeroportiti të Tiranës, unë e pyeta Nëna Terezen : “Çfarë mund të bëjmë ne Amerikanët për të ndihmuar shqiptarët tash për tash?”

Ajo qëndroi dhe mu kthye dhe me shikim nga lart( nga qielli – Zoti) dhe më pa mua drejt në sy, duke mu përgjigjur me plot zemër: ” “Merrni shqiptarët në punë – Merrni ata në punë – “Get Them Jobs. Get Them Jobs” “. “Ajo qëndroi përsëri përpara meje në mënyrë të qartë dhe me një zemërgjerësi, duke më thënë se :”Shqiptarët janë të zotët e punës – dhe duke punuar ata e dinë të ndihmojnë vetveten”.

Mungesa e ushqimit në Shqipëri kishte arritur nivele të krizës, në atë kohë. Në përgjigje, të asaj i menjëhershëm dhe që nuk priste kohë ishte fakti që ushtria amerikane filloi nga shpërndarja në ushqime – gjysmëgati për të ngrënë – sipas një plani qeveritar të USAID Meals Ready to Eat (MREs). Aeroplani i parë amerikan i ngarkuar me Meals Ready to Eat (MREs), në Shqipëri, u ul në një pistën me “gunga”, bar dhe me fshatarë që kullosinin në fushën fqinj, delet, dhitë dhe lopët .

Kurse, Nënë Tereza, u bashkua me qindra shqiptarë të tjerë që po presin avionin ushtarak në këtë aeroport të vogël. Kur aeroplani ndaloi në fund të pistës, piloti, dhe ekuipazhi me komandën ushtarake doli nga kabina, shqiptarët brohoritën USA – USA dhe nxituan drejt aeroplanit. Ata ngelen të habitur sidomos kur për herë të parë panë një aeroplan amerikan dhe për herë të parë panë se piloti ishte një 20-vjeçarë.

Nënë Tereza u ndal dhe të gjithë njerëzi u rreshtuan pas saj – përfshirë, pilotin, ekuipazhin dhe komandën ushtarake, Zëvendës Sekretari amerikan i Thesarit John Robson dhe unë me zyrtarët e tjerë pas saj, :”Kur Nëna Tereze, nisi e kreu bekimin e saj – duke filluar me shpërndarjen tespihe dhe lutjen tek Jesusi duke bërë kryq” . Ajo hipi nëpërmjet shkallve në aeroplan, u ngjit mbi ndihmat duke qëndruar mbi to duke dhe nisi përsër “duke mbajtur duart lart ne dëgjuam lutjet e saj, teksa ajo mbylli sytë dhe i bekoi – ndihmën për popullin shqiptarë”.

Shqipëri, thotë në kujtimet e tij ish – Administratori asistent i Byrosë së Evropës, kur ra Muri i Berlinit në vitin 1989, zoti Carol C. Adelman një ish oficer i Shërbimit të Jashtëm për 12 vjet, në Departamentin e Shtetit. edhe një herë, më kujtojë atë sesi :”Shtetet e Bashkuara mund të ndihmojnë njerëzit që të u kthehen tek ëndrrat dhe shpresat e tyre që ato të bëhen në realitet, Departamenti i Shtetit dhe ushtria amerikane mund të punojnë së bashku, për të ndihmuar njerëzit në nevojë në mbarë botën”

 

PAPA BENEDICTI XVI:NENE TEREZA,SHEMBULL PERKUSHTIMI NDAJ ME TE VUAJTUREVE

by

Papa të sëmurëve: “Jam pranë jush, nuk jeni as të braktisur e as të padobishëm” /

“Nuk jeni as të braktisur e as të padobishëm: ju jeni thirrur nga Krishti, ju jeni imazhi i Tij i tejqartë”. Kështu shkruan Papa Benedikti XVI në mesazhin për Ditën e 21-të Botërore të të Sëmurit, që do të kremtohet më 11 shkurt. Ajo ka për temë një frazë nga Ungjilli i Shën Lukës (10,37): “Shko, e bëj edhe ti kështu”. Janë fjalët e Jezu Krishtit, ndërsa shpjegonte shembëlltyrën e samaritanit të mirë. Papa përmend edhe Nënë Terezën, e cila e fillonte gjithnjë ditën duke takuar Jezusin në Eukaristi, për të dalë pastaj në rrugë me Rruzare në dorë e me synimin e qartë për të takuar e për t’i shërbyer Zotit të pranishëm në të vuajturit, sidomos ndër ata, që nuk i do askush.
“Ndjehem veçanërisht pranë jush – vazhdon Ati i Shenjtë – që në vendet ku kuroheni, ose edhe në shtëpi, jetoni një moment të vështirë sprove, për shkak të sëmundjes e të vuajtjes”. Në mesazh, Papa ndalet në figurën emblematike të Samaritanit të Mirë, i cili na tregon cila është sjellja, që duhet të ketë çdo dishepull i Krishtit ndaj të tjerëve, sidomos ndaj të sëmurëve. “Nga dashuria e pafund e Zotit – sugjeron Benedikti XVI – përmes marrëdhënieve të thella me Të në lutje, të marrim forcën për të pasur çdo ditë një kujdes konkret për ata, që kanë plagë në korp e në shpirt, që na kërkojnë ndihmë, edhe pse të panjohur e pa mjete”. Siç bën Jezusi, i cili “përkulet plot mëshirë në humnerën e vuajtjes njerëzore për të derdhur mbi të vajin e ngushëllimit dhe verën e shpresës”.
Papa fton të jetohet Viti i Fesë siç do të bënte një samaritan i mirë, me shembëlltyrën e të cilit, Jezusi na bën të kuptojmë dashurinë e thellë të Zotit për çdo njeri. Shembulli i samaritanit të mirë nuk vlen vetëm për ata, që punojnë në fushën e shëndetësisë, por për të gjithë, edhe për vetë të sëmurin, që duhet ta shohë gjendjen e vet në perspektivën e fesë. “Nuk është mënjanimi i vuajtjes, ikja para dhimbjes ajo, që e shëron njeriun – shpjegon Benedikti XVI, duke cituar Enciklikën “Spe Salvi” – por aftësia për t’i pranuar travajët e për t’u dhënë kuptim përmes bashkimit me Krishtin, i cili vuajti me dashuri të pafund për ne”.
Më pas, përveç Nënë Terezës, Papa përmend disa figura të historisë së Kishës Katolike, që ia kanë kushtuar jetën të sëmurëve, ose që e kanë ngritur në shkallën më të lartë vlerën e vuajtjes njerëzore. Shën Tereza e Krishtit Fëmijë, që diti ta jetonte në bashkim të thellë me Mundimet e Krishtit sëmundjen, e cila i shkaktoi vdekjen, mes vuajtjesh të mëdha; Luigji Novareze, që e ndjente shumë rëndësinë e lutjes për të sëmurët e të vuajturit, të cilët i shoqëronte në shenjtëroret mariane, veçanërisht në Shpellën e Lurdës. I frymëzuar nga dashuria për të afërmin , shkruan akoma Ati i Shenjtë, Raul Folerò ia kushtoi jetën kujdesit për njerëzit me sëmundjen e Hansenit, në zonat më të humbura të planetit, duke promovuar edhe kremtimin e Ditës Botërore kundër Lebrës. E së fundi, shën Ana Shafer e Mindelshteten, që, në mënyrë shembullore, bashkoi vuajtjet e saj me ato të Krishtit.

ORGANIZATA E KOMBEVE TË BASHKUARA NDERON NËNË TEREZEN

by

Nga Frank Shkreli/

Më 1985 Nënë Tereza ishte ftuar të fliste para Asamblesë së Përgjithëshme të Kombeve të Bashkuara me rastin e 40-vjetorit të themelimit të kësaj organizate botërore.  Sekretari i Përgjithëshëm i Kombeve të Bashkuara në atë kohë Perez de Cuellar, e paraqiti murgeshën shqiptare Nënë Terezën me këto fjalë:  ”Këtu është një sallë fjalësh.  Disa ditë më parë në këtë tribunë  folën burrat më të fuqishëm të botës.  Mirëpo, tani kemi privilegjin të kemi mes nesh gruan më të fuqishme në botë.  Nuk besoj se është e nevojshme  tua paraqesë atë.   Ajo nuk ka nevojë për fjalë.  Por Ajo ka nevojë për veprat  tona.  Mendoj se gjëja më e mirë që mund të bëjë unë është ta nderoj atë dhe tu them se ajo është më e madhe se unë, ajo është më e madhe se të gjithë ne së bashku.  Ajo është  Kombet e Bashkuara.  Ajo është paqëja në botë.”

Sipas gj asës, duke përfillur fjalët e ish-Sekretarit të Përgjithëshëm Cuellar, se Nënë Tereza kishte nevojë për veprat dhe jo fjalët e OKB-së, të hënën pasdite më 17 Dhjetor, Asambleja e Kombeve të Bashkuara shpalli 5 shtatorin, dita kur ka ndërruar jetë e lumnuara Nënë Tereza, si Dita Ndërkombëtare e Bamirësisë.   Shqipëria, nepërmjet ambasadorit të saj Z. Ferit Hoxha ishte një nga vendet kryesore sponsorizuese të kësaj rezolute dhe Misioni Shqiptar në Kombet e Bashkuara luajti një rol kyç në miratimin me konsensus të saj.  ”Nëpërmjet një lobimi të fuqishëm, rezoluta arriti të marrë bashkë-sponsorizimin e më se 20 vendeve anëtare të Kombeve të Bashkuara”,  thuhet në një deklaratë të Ministrisë së Punëve të Jashtëme të Republikës së Shqipërisë në lidhje me vendimin e organizatës botërore.

Në fjalën e tij me këtë rast, Ambasadori i Përheshëm i Republikës së Shqipërisë pranë Kombeve të Bashkuara, Z. Ferit Hoxha, pasi falenderoi Hungarinë për për punën që bëri gjatë konsultimeve për miratimin e kësaj rezolute, ndërkohë që theksoi rolin që luan dhe duhet të luaj Bamirësia në çdo shoqëri dhe në botë në përgjithësi, me krenari foli edhe për Nënë Terezën si simbolin e Bamirësisë në botë duke thënë:

”Duke zgjedhur datën 5 shtator, dita kur bota humbi Nënë Terezën, si Dita Ndërkombëtare e Bamirësisë,  Asambleja e Përgjithëshme me këtë vendim ndihmon që ta bejë këtë ditë më domethënse për njerëzit anë e mbanë botës dhe në të njëjtën kohë i shërben më mirë objektivit të rëndësishëm për të njohur  më mire dhe për të mbështetur veprat e Bamirësisë anë e mbanë botës…..Shqiptarët do të jenë përherë krenarë me Nënë Terezen, për veprën dhe trashëgiminë e saj, gjë që ne e konsiderojmë si dhuratën më të mirë që mund t’i kemi dhënë njerëzimit.”

Ambasadori shqiptar pranë Kombeve të Bashkuara, Z. Ferit Hoxha u tha delegatëve se ”Ne do të kujtojmë gjithmonë njërën prej thënjeve të saj, pasi këjo deklaratë nënvijon esencën ose thelbin e veprës së Nënë Terezës: ”Me gjak jam Shqiptare. Me shtetësi jam Indiane.  Me besim jam murgeshë katolike.  Si e tillë, i përkas të gjithë botës”.

Është ekzaktërisht këjo thirrje e Nënë Terezës, përfundoi ambasadori shqiptar pranë OKB-së, që do të festohet çdo vit me 5 shtator për të kujtuar rolin e pazëvendsueshëm të Bamirësisë në çdo shoqëri dhe në çdo vend të botës, ashtuqë të njihet edhe puna dhe kontributet, në këtë fushë, të të gjithë personave të ndryshëm dhe nga rajone të ndryshme anë e mbanë botës.

Ministria e Punëve të Jashtëme e Shqipërisë, nepërmjet një deklarate për mediat e ka përshëndetur këtë vendim, me të cilin, sipas saj, ”vendet anëtare të OKB-së, duke njohur e vlerësuar rolin e pazëvendësueshëm të akteve të bamirësisë në zbutjen e krizave humanitare dhe vuajtjeve njerëzore, i bëjnë një homazh të merituar aktivitetit e trashëgimisë së Nënë Terezës, e njohur ndërkombëtarisht dhe e vlerësuar botërisht për përkushtimin dhe punën e saj gjatë gjithë jetës në ndihmë të të sëmurëve, të varfërve e njerëzve në nevojë”, përfundon deklarata e Ministrisë Shqiptare të Punëve të Jashtëme.

Nuk ka emër më të madh as më të mirë se Nënë Tereza,   siç tha edhe ambasadori shqiptar pranë OKB-së, Z.  Ferit Hoxha – rreth të cilit të  mobilizohen burimet botërore njerëzore dhe materiale, përfshirë edhe ato të OKB-së në përkrahje të rolit që luan Bamirësia, pasi sipas rezolutës, varfëria vazhdon të ekzistojë në të gjitha vendet e botës, pa marrë parasyshë situatat ekonomike, shoqërore dhe kulturore.