popull – Dielli

Më Fal, Popull!

February 19, 2015 by dgreca

Nga Migjen Kajtazi/
Romantizimi si levizje kulturore ka ndër të tjera synimin e përdorimit të imagjinatës në kreativitetin e sajë.
Utopia është një formë dhe një tjerër përfaqësim i një realiteti ideal dhe pa të meta pra një formë e përdorimit të imagjinatës.
Fiksioni është një histori e të paraqiturit të një imagjinate e bazuar në fakte imagjinare për të krijuar te lexuesi, dëgjuesi apo shikuesi kur kemi të bëjm për filma të fiksionit një realitet i bazuar në imagjinatën e krijuesit …
Të gjitha këto levizje apo forma e të shprehurit imagjinar më bën të shkruaj ketë shkrim sidomos duke u bazuar në realitetin që po mbizotron në Kosovë.
Realitet i lidhur me Kosovën dhe për Kosovën .
Realiteti i hidhur i lidhur me qytetarët e sajë që morrën rrugët e shpërnguljes masive me një pikëniseje të ditur e me një pikëdestinimi të paditur po i caktuar në ndonjë shtetë anë e kënd Evropës Përendimore.
Dhe në këtë optikë të imagjinatës sime paramendova e sidomos imagjinova një politikan të Kosovës që do kishte guximin që do ti kërkonte falje qytetarëve të sajë për këto arsye :
– që e bëri qytetarin e Kosovës të Ikë …
– që e bëri qytetarin e Kosovës ti humbë shpresa për ta shijuar lirinë
– që e bëri qytetarin e Kosovës të „gjynëzohet“para autoriteteve serbe
– që e bëri qytetarin e Kosovës të mos e shef të ardhmen e fëmijëve në vendë
– që e bëri qytetarin e Kosovës të ngulfatur nga mos zhvillimi
– që e bëri qytetarin e Kosovës të ndarë …
– që e bëri qytetarin e Kosovës të mos lidhet me tokën për të cilën ka luftuar
– që e bëri qytetarin e Kosovës të mos bësoj në ata që kanë zgjedhur
– që ndikojë me mos punën e tijë që antivlera të jetë si propozim i vlerës
– që ndikojë që mjeku të harroj betimin fisnor në shërbim të pacientit
– që ndikojë që ende policia të mos këtë sigurim jetësor
– që të ndikojë që të mos ketë ende ushtri
– që të ndikoj që tregtari të bëj politikën jo ditore po shumë vjetore të zhvillimit ekonomik të Kosovës
– që të ndikojë që mos ketë nisma afatëgjate për pastrimin e Tokës dhe Ujërave të Kosovës që kanë vuajtur nga pushtete të ndryshme sa ka vuajtur populli shqiptar
– që të ndikojë që pasuria e Kosovës të jetë zgjedhje për qytetar e jo barrë e qytetarëve
– që e bëri qytetarin e Kosovës ….
– që të ndikojë ….
– që e bëri ….
– Që të ndikojë …

E në ketë frymë të imagjinatës , imagjinova politikanin shqiptarë që falenderon qytetarin e Kosovës që kanë ikur nga Kosova , e ketë ikje ndër të tjera e kanë bër, duke mos dashtur të futet në luftë vëllavrasje se kjo ju propozu si zhgjedhje të problemeve nga politikanët….
E imagjinova politikanin e Kosovës që kërkon ti jipet rasti edhe një herë të punojë për Kosovë e me Kosovë ….
E imagjinova politikanin e Kosovës që kërkon falje për të qenurit i dehur nga pushteti gjatë gjithë këto vite të pushtetit …
E imagjinova politikanin të bëhet burrështetas i Kosovës….

Serbët ,” të parët” në Ballkan dhe në Botë ! ose Serbet, popull pa histori kombetare !

March 25, 2014 by dgreca

Nga Fahri XHARRA/

”Kur Amir Ahmeti thotë se në Mesjetën e hershme kombet nuk kishin lindur ende dhe nuk kishte kurrfarë rëndësie gjuha që flisje përpara interesit fetar apo se Skënderbeu ka vrarë shqiptarë myslimanë – thotë disa të vërteta historike që i përkasin asaj kohe. (Fatos Lubonja) ”. Çudi ! Me të vërtetë çudi sepse unë nuk po e kuptoj qëllimin e fundit të kësaj fjalijeje dhe të këtij mëndimi si të thënësit ashtu edhe të përsëritësit . Ose ndoshta jamë largë e shumë largë nga ajo që të dij se çka po na përgatitet.

Kam shumë pyetje për serbët të cilët si popull janë komplet pa histori të tyre kombëtare dhe me këmbëngulje mundohen ta bëjnë ,; dhe e njejta mori pyetjesh që duhet të iu bëj edhe mohsave tonë kombëtarë .

Serbët e ” kanë” të dijtur se historiani i lashtë grek Herodoti (484–425 prK) shkruante se pas Hindusëve , serbët janë populli më i madh i botës dhe se edhe historianët rus dhe gjermanë e paskan pranuar tezën e Herodotit që në të vërtetë Serbët janë Thrrakas.

Ndërsa mohsave tanë iu kisha dhënë këtë detyrë ta zgjidhin dhe të na vërtetojnë me dijeninë e tyre se: ”…. ndër serbë gjithmonë dihet se ka jetuar fisi i madh Rasëve, dhe që ky emër rrjedhë nga India nga fjala Rashka që thotë ngjyra e kuqe , të cilën ngjyrë serbët e paska dashur gjithmonë . Pra nga kjo rrjedhë që Rasët janë Serbët e kuq ” ( Mohsave të iu japi një lehtësi , se serbet jane i vetmi popull në Ballkan që nuk kanë apsur fise .)

” Ata ,serbët në kohën e Herodotit , kanë jetuar në Azinë e vogël dhe në Thraki. Sipas tyre qenka quajtur regjioni thrrakas i Rashkës së Vjetër (Stara Raška) për skaj të lumit Marica (sot Bullgaria) si dhe Rashka e Re , Serbia e Nemaniqëve. Jovan Rajiç-i e citon historianin hungarez Ishtfan-in se ai e quante Gjuragj Brankoviçin , Gjergj Thrakasi ”

(shënime serbe) . Kjo pyetje është më shumë për mohsat tonë , se si çka po iu duket ky shënim serb ?

”Kështu, gjatë gjithë shekullit XX, si në kohën e Zogut edhe në atë të Enver Hoxhës, ai

( Skënerbeu) u bë simbol i parë i nacionalizmit shqiptar, si luftëtar për çlirimin dhe pavarësinë e atdheut nën moton “Feja e shqiptarit është shqiptaria”. Enver Hoxha me fuqinë e madhe propagandistike që kishte regjimi i tij e çoi deri në grotesk këtë projektim. Ai edhe fenë e quajti diçka të huaj për shqiptarët, që ia kishte sjellë armiku. Ne sot paguajmë, veç të tjerash, edhe ideologjizimin e thellë, me frymë totalitare, që i ka bërë ai mendjes së shqiptarëve edhe përsa i përket vetëdijes historike. Edhe ndarja e shqiptarëve që jetonin në Mesjetë në tradhtarë dhe patriotë është rezultat i kësaj pune – sigurisht me kontributin e një aradhe të tërë historianësh, shkrimtarësh, piktorësh, skulptorësh, kineastësh etj.Pas rënies së komunizmit, me rilindjen e fesë dhe rimodulimin e identiteteve, ndër to edhe fetare, Skënderbeu është riinterpretuar. Elita ish-komuniste, e kthyer tashmë në europianiste, e ka përdorur si simbol të përkatësisë së shqiptarëve në botën perëndimore duke arritur ta quajë deri “pararendës të NATO-s” (I. Kadare).”- shkruan Fatos Lubonja.

E dimë ne që historiani kroat (sipas serbëve ?), kur shkruan për historianin romak Plinin , i cili ka jetuar në kohën e Krishtit, thekson se që Serbët në atë kohë quheshin Tribal, Thrakas , vendë dhe Antë. E dijmë ne që shkruesi got Jornad dhe ai arab El Bakër pohojnë që serbët e banonin Azinë e Vogël , të tërë Ballkanin si dhe që para Krishtit kishin mbërrijtur në Romë?
Serbët e dinë , por ne shqiptarëve nuk po na spjegon kush që njëfarë Jyrgen Shpanut duke e hulumtuar historinë gjermane paska pasë gjetur varreza serbe edhe në tokën e Spanjës, Portigalisë dhe Bretanjës , të vjetra 3000 vjet para Krishtit . Ose ,e dimë ne ?, që në ”Shënimet e Oborrit Mbretëror Kinez” , që në vazhdimësi mbaheshin që nga koha 2 000 vjetë para Krishtit , shënojnë që populli serbe ka jetuar në territorin e Siberisë e deri në Vendikun Italian ? Vështirë që mundemi të pohojmë ose të mohojme. Ne si shqiptarë jemi futur në zgafellat e shpërbërjes , shprishjes dhe mohimit sa që vështirë e kemi te dalim nga ato.

Shikoni e të jemi sy hapur ,se ” mësimi i vjetruar se Serbët kanë ardhur në Ballkan (Ilirik fxh) në shek.VII-të është qesharak ” më thonë burimet serbe vetëmashtruese , ” sepse duhet ditur sa ata të shekullit të shtatë kishin ardhur në ndihmë vëllezërve të tyre të vjetër të këtyre anëve”

E dinë mohsat tanë që e tëra që eshtë folur për serbët deri vonë është një histori e ”imponuar” nga shkolla gjermane e historisë . Pra edhe historia shqiptare , të dashur mohues është e shkollës gjermane. Kush po rrenë këtu?

Jovan Deretiç-i thot se serbët nuk kanë ardhur nga Karpatet , sepse ata gjithëmonë kanë jetuar rreth Danubit Kurse sllavisti polak e rrumbullakson kështu.: ” Sllavët (sipas serbëve , serbët) ishin banor të nëndanubit si edhe iliro-Thraksit , dhe se si e thash më lartë ”ata n’ shekullin 7-të kishin ardhur në ndihmë vëllezërve të tyre autokton nga rreziku romak ” E shifni mohues të dashur , ju na rrofshit ,se ku qëndron e vërteta e

jonë ?.

Diçka me rëndësi duhet ditur se fillestar i teorisë së serbëve të nënDanubit ishte kronisti i shek, XII Nestori i Shenjti i Kijevit (?) dhe se admiruesit e kësaj teorijeje ishin dhe janë: Olga Luković-Pjanović, Jovan Deretić, Ranka Kuić, Miloš Milojević, Sima Lukin-Lazić, Laza Kostić, Pavel Šafarik, Ilija Živančević, Svetislav Bilbija, Milan Budimir, Dragoslav

Srejović të cilët me zbulimet e tyre në Lepenski Vir i vërtetuan ato.
Te nderuar mohues : Зашто србски језик не лаже? (Pse gjuha serbe nuk gënjen? ) ”Nga kjo rrjedhë se Zoti i Lartë serb është bartës i të Vërtetës dhe se serbëve iu ka dhënë gjuhën mu shkaku i të Vërtetës ”- shkruajnë ata

Një ditë në shtypin serb lexova se ata ishin ”kthinëza ” e botës , këta t´tanët po na thonë që jemi zorra e anusit. Mjerim!

Fahri Xharra. 21.03.14, Gjakovë

RËNDËSIA E FAKTORIT POPULL

March 31, 2013 by dgreca

NGA HASAN KOSTRECI/

Në momente të caktuara dhe kyçe të historisë sonë, faktori popull ka luajtur një rol të madh dhe tepër të rëndësishëm. Duke kujtuar periudhën e pushtimit otoman, qenë kryengritjet dhe revoltat e herë pas herëshme popullore të krahinave të ndryshme, të cilat mbajtën gjallë shpirtin dhe shpresën se një ditë do fitonim lirinë dhe në se kjo më 1912 u arrit, qenë sakrificat e patriotëve, por gjithashtu dhe të faktorit popull, i cili bëri të mundur realizimin e atij qëllimi. Ishte faktori popull gjithashtu, që u bëri ballë tendencava shoviniste të disa shteteve fqinjë, të cilët si gjatë Luftës Ballkanike, ashtu dhe më vonë, kanë patur ndaj nesh gjithmonë qëllime grabitqare dhe këto e shumë të tjera të nxjerrin në konkluzion, se kur populli organizohet dhe drejtohet për mirë, bën mrekullira, por kur bije në duar të këqija dhe manipulohet, ai kthehet pastaj në një turrmë të pa kontrolluar që bije trazira dhe sjell në pushtet individë, shoqëri apo sisteme të pa dëshërueshme.

Komunizmi përshëmbull lindi dhe u përhap fillimisht në Rusi, tentoi të depertonte edhe në perëndim, por nuk gjeti terren dhe u dëbua; Hyri e diktuar me forcë nga ushtria e kuqe në shtetet e lindjes, ndërsa në Shqipëri, për çudi, ajo u prit me dëshirë dhe krah hapur. Pse ndodhi kjo, sepse ata që e kuptuan se ç’ishte ajo doktrinë, qenë shumë të pakët në krahasim me shtresën e pa emancipuar fshatare, e cila bënte në atë kohë përqindjen më të madhe të popullsisë dhe e gënjyer nga premtimet e tyre, ajo u bë dhe faktor për fitoren e saj. Revolucionet në përgjithësi kanë për qëllim marrjen e pushtetit me dhunë, por në se në mjaft vënde perëndimore, ky fenomen gjithmonë ka dështuar, e kundërta ka ndodhur në Rusi , në Kinë, në Kubë dhe në disa vënde të Afrikës apo Amerikës Latine, të cilëve kjo ideollogji u ka ardhur për shtat dhe e kanë përqafuar. Edhe Enveri pikërisht “Kllasën” përdori për të marë pushtetin dhe po atë ai ndërseu gjithashtu për të azgjësuar intelektualët dhe kundërshtarët e tij politikë, prishi dhe shkatërroi vlerat e historisë, kulturën, institucionet fetare dhe nga që “e donte dhe e kishte për zëmër aq shumë”, po nga ‘Kllasa”, ai mblodhi gjithë teneqexhijtë, furrxhijtë, shoferat, karrocierët, mjelëset e lopëve dhe i bëri pushtetarë.

Pra, në se në një kohë më të herëshmë, me veprimet dhe pjekurinë e tij, populli ynë ka lënë emër të mirë dhe ka bërë histori, qysh kur u përfshi nga ideollogjia komuniste, e cila, siç thamë, prioritet i dha vetëm injorancës, ai pësoi transformim dhe çdo dukuri intelektuale, jo vetëm që nuk i lihej hapësirë, por përkundrazi zbehej, për të mos thënë më saktë që edhe kërcënohej dhe shkaku që treguesit edhe mbas dy dekada të shëmbjes së tij, nuk janë edhe aq pozitivë, tregon se dëmi dhe shpërbërja e vlerave të kësaj popullsie që doli nga ai regjim, qe tepër i madh.

Megjithatë, nuk mund të themi se populli sot është po ai i viteve nëntëdhjetë, i cili tregoi kurajo dhe trimëri të përmbysë komunizmin, por nuk kishte eksperiencën e duhur të ndërtonte demokracinë dhe fakti që mjaft nga ata me prejardhje, por edhe me mentalitet komunist, u lanë në aktivitet edhe në procesin e ri, tregon se me dashje apo pa dashje ai bëri gabime, të cilat na kanë kushtuar dhe vazhdojnë akoma të na kushtojnë. Por, nëqoftëse për atë periudhë, nuk mund të fajësohet, sot, kur kanë kaluar njëzet e ca vjet, ai duhet të jetë një faktor kryesor dhe mban përgjigjësi për çdo tregues që shkon apo nuk shkon mirë dhe këtë ai e korigjon me votën që ka në dorë, të cilën jo vetëm duhet ta vlerësojë, por edhe ta hedhë atje ku duhet.Vëndet që sot ne i shohim me demokraci të stabilizuara, për të ardhur deri këtu, u ka dashur mjaft mund e djersë, prandaj të heqim dorë sa më parë nga interesat vetjake dhe të shohim të mirën e kombit.

“Duhet ndërruar sistemi”, dëgjojmë që përsërisin disa, por në realitet, mendoj, se duhen ndërruar njerëzit, sepse janë pikërisht këta që krijojnë turrbullira dhe pengojnë zhvillimin apo integrimin e vëndit.

Shtresa e persekutuar, e cila është prezantuesja e vërtetë e të djathtës, nuk e ka atë gjallërinë dhe aktivitetin e viteve të para dhe arësyeja qëndron, sepse u mungon uniteti. Protestën e bërë nga ata katër fatzinj vitin e kaluar, dy nga të cilët përfunduan edhe në vdekje, prej tyre u quajt e paarësyeshme dhe i braktisën, po ndonjë “më të arësyeshme”, për të kërkuar ato të drejta që u takojnë dhe u është mohuar, nuk po i shohim. Intelektualët, gjithashtu, tek të cilët populli ka patur dhe ka gjithmonë shpresa, s’i kanë ato vlera, të cilat kemi kohë që s’i shohim dhe çmallemi vetëm duke i gjetur në ndonjë libër historie, i cili flet për periudhat që thamë pak më lart.

Me anëtarsimin në “Nato”, nga ndonjë trazirë e llojit të 97tës apo 21 Janarit, meqënëse rebelizmin e kemi në gjak, s’mendohet që të përsëriten, kështu që t’ia lemë ato veprime ordinere të kaluarës dhe të tregohemi këtej e tutje më europianë.

Shpresojmë, pra që zgjedhjet e ardhëshme të zhvillohen paqësore, sepse kështu do justifikohemi jo vetëm me të huajt, por dhe me vetë -veten.