Rafael Floqi – Page 19 – Dielli

KORONAPANIKU

March 13, 2020 by dgreca

Nga Rafael Floqi/

-Virusi është këtu. Ka ardhur. Mos kini frikë!./

-Paniku masiv është po ashtu këtu. Po mbjell frikë./

A keni frikë nga infektimi prej koronavirusit? A jeni të shqetësuar, nëse s’jeni përgatitur siç duhet, për ardhjen e tij? Ju jeni tani në shoqëri me plot njerëz të tjerë të lebetitur. Në të gjithë vendin, njerëzit po grumbullojnë ushqime, në pritje të mungesave ose të vetë karantinës. Desinfektantët e duarve “Purell”, fluturuan nga raftet, në gjitha farmacitë lokale, dhe tani është e vështirë për t’i gjetur, dhe në Wallmart apo Cosco dhe, madje janë të padisponueshme për t’u gjetur edhe në Internet. Nëse kërkoje dje në Amazon, thuhej se mund të vinin me 7 Prill. Kjo më kujtoi një ditë tjetër të largët paniku, kur Durrësi sulmoi portin më 1997, dhe njerëzit turreshin të rrëmbenin një thes me miell, për në shtëpi. Kuptohet nuk i dihej së nesërmes.

Unë e kuptoj impulsin e një personi, për t’u siguruar përballë një kërcënimi që e njeh. Por kur objekti i frikës është një pandemi, atëherë ne të gjithë jemi të humbur në këtë sfidë, të gjitha bastet janë të humbura.

Presidenti Donald Trump njoftoi të Premten, një seri të re masash për të luftuar koronavirusin dhe trajtimin e atyre që preken. Duke folur në Shtëpinë e Bardhë në Rose Garden, Trump shpalli një emergjencë kombëtare që mund të çlirojë 50 miliardë dollarë për të ndihmuar në luftimin e pandemisë dhe tha se ai po fuqizonte sekretarin e Shëndetësisë dhe Shërbimeve Njerëzore të hiqte dorë nga disa ligje dhe rregullore për të siguruar që virusi të mund të përmbahej dhe pacientët të trajtoheshin.

“Për të çliruar fuqinë e plotë të qeverisë federale … Unë po deklaroj zyrtarisht një emergjencë kombëtare,” tha Trumpi.”Dy fjalë shumë të mëdha,” shtoi ai. Trump tha se aksioni do të “hapë mundësi qasjen e fondeve ” deri në 50 miliardë dollarë “për shtetet dhe territoret dhe lokalitetet, në luftën tonë të përbashkët kundër kësaj sëmundje”. I shoqëruar nga Zëvendës Presidenti Mike Pence, Sekretari i Shëndetit dhe Shërbimeve Njerëzore Alex Azar dhe zyrtarë të tjerë të lartë federalë dhe drejtues të korporatave nga kompani të tilla si Walmart, Trump tha se aftësia për të hequr dorë nga disa ligje dhe rregullore të caktuara do të lejonte pranimin më të lehtë të të sëmurëve në nevojë, në shtëpitë e pleqve dhe do hiqte kufijtë fundorë për gjatësinë e qëndrimeve në spital dhe numrin e shtretërve në dispozicion të tyre.

Por në këtë rast, ekziston vërtet vetëm një arsye për alarm. Koronavirusi është një rrezik i pasigurt dhe i paparashikueshëm. Kjo me të vërtetë na tërheq vëmendjen, sepse ne jemi mësuar nga evolucioni për t’u përgjigjur në mënyrë agresive kërcënimeve të reja ndaj jetës. Ai është instinkti kryesor i njeriut. Në fund të fundit, është më e sigurt që të mbijetoni me të panjohurën, sesa të bëni diçka për ta luftuar atë.

Fatkeqësisht, kjo do të thotë që ne priremi të mbivlerësojmë rrezikun e kërcënimeve të reja. Unë mund t’ju citoj statistika, deri sa të më merret fryma, duke ju demonstruar, se rreziku për të vdekur nga koronavirusi është më i vogël, në krahasim me rrezikun për të vdekur nga kërcënimet e përditshme, por dyshoj se ju do të pranonit që jeni më të sigurt. Për shembull, sipas Qendrave të ndryshme për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve, 169,000 amerikanë vdiqën nga aksidentet dhe 648,000 vdiqën nga sëmundjet e zemrës në vitin 2017, s. Kurse, deri sot ka 41 të vdekur dhe 1629 amerikanë të infektuar nga koronavirusi.

Nuk duhet të kemi frikë nga COVID-19. Por duhet të jemi të shqetësuar për implikimet e një agjenti infektues të ri që është përhapur në të gjithë botën dhe që vazhdon të gjejë shtigje të reja në vende të ndryshme si në SHBA dhe në Shqipëri e Kosovë , Italia apo Kinë. Njerëzit duhet ta marrin seriozisht COVID-19, sepse aftësia e tij për të infektuar njerëzit është më e lartë sesa gripi. Ndërsa 80% e atyre që sëmuren do të kenë simptoma të buta, pjesa tjetër mund të ketë komplikime serioze apo edhe mund të vdesë. Por vetëm 1 për qind e të infektuarve vdesin.

Unë me të drejtë jam i shqetësuar për mirëqenien e atyre që janë të moshuar, në gjendje të dobët shëndetësore ose të pafuqishëm, ndoshta dhe për vete, pasi vuaj nga diabeti. Por jam për ndjeshmëri për ata të cilët mund të vuajnë, më së shumti, dhe në mënyrë disproporcionale, por ndoshta më shumë në duart e këtij paniku të ri.

Po kam pse i druhem COVID-19. Por ajo nga e cila unë kam frikë më tepër është humbja e arsyes dhe vala e frikës që i ka nxitur masat e shoqërisë drejt një spirale magjepsëse të paniku kolektiv, për të grumbulluar e sasi të pahijshme të çdo malli që mund të mbahet në shtëpi si në një magazinë një strehimi antiatomik, si të jemi në një botë post apokaliptike “dum day”.

Kam frikë nga maskat, që janë vjedhur nga spitalet dhe klinikat e kujdesit të urgjencës, nga ato me skadencë apo jo, ku në të vërtetë janë të nevojshme për ofruesit e kujdesit shëndetësor të vijës së parë dhe në vend të tyre po dhurohen në aeroporte, qendra dhe salla kafeje, duke përjetësuar edhe më shumë frikë dhe dyshimin e njerëzve të tjerë. Kam frikë se spitalet tona do të mbingarkohen me këdo që mendon se “ata me siguri nuk e kanë virusin por gjithashtu mund të kontrollohen pa marrë parasysh se sepse thjesht nuk do dinë kurrë …” se ata po pengojnë ata me atak zemre, emfizema, pneumonia dhe çdo sëmundje tjetër dhe do të bllokojnë dhomat e pritjes të mbingarkuara të Urgjencës dhe do bllokojnë kaq shumë mjekë dhe infermierë që duhen për t’i vizituar ata.

Kam frikë se kufizimet e udhëtimit do të bëhen më të mëdha sa deri tani, se dasmat do të anulohen, ceremonitë e diplomimeve do të humbasin, tubimet familjare nuk do të mbahen. Dhe, madje, as ajo festë e madhe e quajtur Lojërat Olimpike do të shtyhet.

Arsyeja që kjo ndoshta nuk ju bën të ndjeheni më mirë është e thjeshtë. Ashtu siç ne priremi të supozojmë më të keqen, rreth kërcënimeve në linjën e intrigës së një romani – strategjia më e sigurt, nëse jo më statistikisht e justifikueshme, është që ne kemi tendencë të nënvlerësojmë riskun e kërcënimeve të njohura, sepse janë të zakonshme për ne. Por ne nuk jemi shumë racionalë, kur bëhet fjala për vlerësimin e rrezikut të panjohur.

Lajmi i mirë është se edhe përballë frikës, ne duhet të kemi aftësinë të veprojmë në mënyrë të tillë, që të ndihmojmë në kufizimin e përhapjes së kësaj epidemie. Konkretisht, ne mund të sillemi në mënyrë altruiste, gjë që u sjell dobi të gjithëve.

Për shembull, hulumtimet tregojnë se kur njerëzve u thuhet se është e mundur, por jo e sigurt – të shkojnë në punë, sepse duke qenë i sëmurë ju do të infektonin një bashkëpunëtor, njerëzit janë më pak të gatshëm të qëndrojnë në shtëpi, sesa kur kujtohen, për sigurinë që duke punuar, duke qenë i sëmurë do t’i ekspozonte bashkëpunëtorët seriozisht ndaj sëmundjes. Duke theksuar sigurinë ndaj rrezikut, me fjalë të tjera, në mënyrë më efektive, ne motivojmë altruizmin, sesa duke theksuar mundësinë e një dëmtimi prej infektimit.

Mësimi i vërtetë që del prej këtej është që zyrtarët shëndetësorë, duhet të jenë të qartë duke i thënë publikut të mos përgjigjet në mënyrë egoiste ndaj epidemisë, duke marrë masa të tilla si të shkojnë në punë kur jeni të sëmurë ose duke mos të larë duart, sepse kështu kërcënojmë edhe shëndetin e komunitetit.

Mund edhe ta imagjinoni tani edhe frikën?

Por dhe unë kam frikë, por më shumë kam frikë se do të jetë frika e epidemisë që do të kufizojnë tregtinë, do të dëmtojnë partneritetet në sektorë të shumtë, të biznesit dhe në të kundërt, dhe përfundimisht do të kulmojnë në një recesion global. Bursat po japin shenja.

Por kryesisht, unë jam i frikësuar se çfarë mesazhi po u tregojmë fëmijëve tanë, kur ata përballen me një kërcënim të tillë . Në vend të arsyes, racionalitetit, mendjes së hapur dhe altruizmit, ne po u themi atyre të frikësohen, të jenë të frikësuar, të dyshimtë, dhe të reagojnë të interesuar vetëm nga vetvetja.

COVID-19 nuk është askund larg . Në mos qoftë afër, do të vijë në një qytet, në një spital, nga një mik, madje edhe nga një anëtar të familjes afër jush, në një moment të caktuar. Priteni atë. Ndaloni së prituri që të mos befasoheni më tej. Fakti është se virusi në vetvete, nuk do të bëjë ndonjë dëm shumë të madh kur të vijë. Por nëse sillemi me motivin “luftoni për veten mbi gjithçka tjetër” do të mund të jenë katastrofike. Unë ju lutem të gjithëve. Zëvendësoni temperaturën e frikës me arsyen, panikun me durimin dhe pasigurinë me edukimin. Ne kemi një mundësi, për të mësuar më shumë sesi mundet ta mundim virusin me higjienën e shëndetit dhe me kufizimin e përhapjes të panumërt të transmetueshme në shoqërinë tonë. Gjithnjë mund të ketë sfida të tilla.

Le ta kapërcejmë këtë sfidë së bashku, në frymën e më të mirës, të dhembshurisë për të tjerët, të durimin dhe mbi të gjitha, dhe me një përpjekje të pafund për të kërkuar të vërtetën, faktet dhe njohuritë, në krahasim me supozimet, spekulimet dhe katastrofat në kohën e “fake news”.

Fakte, jo frikë. Duar të pastra. Zemrat të hapura.

A mundet Michigani ta rrëzojë Berni Sanders nga gara?

March 7, 2020 by dgreca

Nga Rafael Floqi /

Ishte Michigani ku Sanders ndërtoi një mrekulli të zgjedhjeve paraprake katër vjet më parë, duke mërzitur Hillary Clinton dhe duke shtyrë axhendën e tij populiste në të gjithë Midëestin industrial. Rezultati tregoi jo vetëm pamundësinë e Clintonit për të fituar me votuesit e klasës punëtore në zgjedhjet e përgjithshme, por mbështeti argumentin e Sanders që, duke garuar përsëri, ai mund të kishte sukses aty ku Clinton dështoi, në një garë ndaj kundër Donald Trumpit.

Por a ka mundësi që këtë të martë, Sanders mund të mos ta fitojë shtetin? Edhe pse sondazhet e para së martës kanë shënuar nga humbje për Joe Biden, në të gjithë Jugun dhe në Massachusetts dhe Minesota – një sondazh i Detroit News / WDIV-TV e vendosi Biden përpara Sanders me gati 7 përqind në Michigan. Dhe kjo ndodhi përpara se Super e marta t’i jepte të gjithë forcën e momentit Bidenit që e siguroi nga fitorja në Karolinës së Jugut, duke bërë që demokratët e moderuar të bashkoheshin rreth tij dhe të bindnin më shumë votues të pavendosur që t’i bashkoheshin atij.

“Kjo gjë mund të përfundojë të gjitha zgjedhjet paraprake brenda tre javësh,” tha Paul Maslin, një sondazhues i lartë demokrat, i cili punoi në fushatat presidenciale të Jimmy Carter dhe Hoëard Dean, sipas gazetës së majtë “Politico”. “Nëse Joe nuk bën ndonjë gafë të tmerrshme. Ai do të fitonte votat e zezakëve minimalisht nga 25-75%. Pasi ai. nuk ka hijen negative të Hillarit. Dhe nëse njerëzit do të duan ta mundin Trumpin, atëherë kjo garë ka mbaruar ”.

Por këshilltarët e Sanders besojnë se zgjedhjet në Michigan mund të punojnë në favor të senatorit të Vermontit javën që vjen, me një fitore për të rivendosur vazhdimin e të mëtejshëm të tij në garë.

Përballja e javës së ardhshme përfaqëson një numër shumë më të vogël të delegatësh, por Michigan – me 125 delegatë – është një shtet kritik për zgjedhjet e përgjithshme dhe një tregues për demokratët. Një humbje këtu mund të minojë në mënyrë të konsiderueshme argumentin e Sanders për elektibilitetin e tij.

“Biden mund ta mundë, Bernien në Michigan,” tha Michael Ceraso, i cili punoi për Sanders në vitin 2016 dhe ishte drejtori i fushatës së Pete Buttigieg në New Hampshire para se ai të linte fushatën e tij. Biden, tha Ceraso, “e kupton që ndërtimi i koalicionit ka të bëjë me kompromisin, i cili do të ndihmonte atë në Michigan, ku elektorati është ekonomikisht i larmishëm, kryesisht i bardhë, me një popullsi të madhe votuese afrikano-amerikane.”

Biden ka pak gjurmë pranie në shtet dhe fushata e tij ka rezervuar vetëm 500,000 dollarë në kohën për reklama TV këtu. Por ai mund të gjejë rrugëdalje të reja.

Barry Goodman, një financues i Biden në Michigan, tha që Biden të hënën do të marrë pjesë në një fushatë mbledhje fondesh në shtet, nikoqirët e të cilit përfshijnë Goodman, ish-guvernatorin e Michiganit James Blanchard dhe kryebashkiakun e Detroitit, Mike Duggan.

“Të gjithë duan të hyjnë në bandën e tij tani,” tha Goodman. “Unë mendoj se nëse Joe fiton Michiganin me 10 Mars Bernie mund të mos largohet ende. Por në javët në vijim, kur ai të humbasë edhe në Florida, Mississippi dhe Georgia, mendoj se ai do të duhej të tërhiqet. “

Fushata e Sanders ka qenë prej kohësh e sigurt për Michiganin, për shkak të përfundimit të fitores së tij në vitin 2016, si dhe pranisë së tij të kaluar midis punonjësve të bardhë të klasës punëtore dhe votuesve myslimanë. Në një sondazh të YouGov i bërë në mes të shkurtit, Sanders kryesonte mbi Bidenin në Michigan me nëntë pikë përqindje.

Në fakt Bernie Sanders është kandidat kryesor sot vetëm për shkak të mënyrës se si ne i rritëm fëmijët tanë vitet e fundit në SHBA.

Por, si arriti një socialist i prirur për gjithë jetën me ide te majta dhe madje komuniste që lëvdon Castron dhe dikush që kurrë nuk fitoi kurrë më parë në zgjedhje si demokrat, të jetë në krye të zgjedhjeve partiake demokrate.

Përgjigja e thjeshtë është, se ai po mbështetet nga miliona votues të rinj demokratë dhe ata janë votues aktivë të Sanders, edhe pse nëse prindërit e tyre nuk arrijnë ta kuptojnë këtë ?

Ja se si ndodhi kjo: Amerikanet u bindën se të gjithë kolegji ishte 100% i nevojshëm për fëmijët amerikane dhe më pas e bëmë të papërballueshëm. Që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore, tufa e arsimtarëve, politikanëve dhe gazetarëve që e bënë të krijohet bindja se kolegji ishte thelbësor për suksesin në karrierë u bë shumë më i fortë dhe kjo mbyti çdo kundër argument.

Në të njëjtën kohë, kostot e shkollimit në kolegje kanë shpërthyer lart falë shumë programeve qeveritare që prodhuan pasoja të paqëllimshme, por të parashikueshme. Më së shumti filloi në 1978 kur u hodhën më shumë kredi dhe subvencione për një numër studentësh. Kostoja e shkollimit në kolegj është rritur gjashtë herë më shumë sesa shkalla e inflacionit duke filluar që nga vitet 1970. Tani, miliona të rinj amerikanë janë rënduar me shumë hua kolegji, që duken të pamundura për t’u shlyer. Borxhi i përgjithshëm i huave studentore në ShBA tani arrin në më shumë se 1.6 trilionë dollarë.

Ndaj a është çudi që kaq shumë prej tyre tërhiqen nga një kandidat presidencial , i cili jo vetëm premton të falë borxhet studentore, por e paraqet gjendjen e tyre në vështirësi, si rezultat i lakmisë së korporatave dhe përparësive të gabuara të qeverisë?

Për fat të mirë të Sanders, votuesit e rinj që e mbështesin atë për premtimet për faljen e borxheve te shkollimit të kolegjit nuk do të jenë shumë të interesuar në historinë e tij familjare. Gruaja e tij Jane Sanders ishte presidente e Kolegjit Burlington dhe ajo dhe administratorët e tjerë raportohet se ishin subjekt i një hetimi të gjatë të FBI-së pasi mashtruan oficerët e kredisë bankare për numrin real të fondeve të donacioneve të premtuara kolegjit. Hetimet e FBI për çështjen përfunduan në 2018, dhe Jane Sanders nuk u akuzua. Por politikat që ajo mbikëqyri e zbatoi, të cilat përfshinin presione për zgjerime të mëdha në kampus, ishin tregues i disa prej shkaqeve thelbësore të rritjes së kostove të studimit në kolegjet e Amerikës.

Establishmenti i të dyja partive i ka injoruar votuesit e rinj, sado e shenjtë dhe e rëndësishme është kjo gjë, pasi politikanët amerikanë e bëjnë gjendjen e arsimit në kolegje të shëndoshë. Kjo nuk është asgjë në krahasim me mënyrën se si liderët nga të dy partitë flasin për programe për amerikanët e moshuar si për Sigurimet Shoqërore dhe Medicare.

Asnjë prej tyre nuk është mister, pasi amerikanët e moshuar gjithmonë kanë pasur më shumë gjasa të votojnë. Edhe pse votuesit e moshës 18-29 vjeç kanë pasur rritje të numrit të pjesëmarrjes në zgjedhjet e fundit, qytetarët e moshuar ende përbëjnë pjesën më të madhe të kolegjit elektoral. Në vitin 2016, 71% e amerikanëve 65 vjeç dhe më të vjetër votuan në krahasim me vetëm 46% të moshave 18-29 vjeç. Në periudhën afatmesme të vitit 2018, ky hendek u ngushtua në 66% në 36%, por gjithsesi mbetet një hendek dallues .

Të rinjtë janë mbështetës të zjarrtë por nuk janë të gatshëm të shkojnë në votime. Shtetet e Bashkuara kanë shkallën më të ulët të pjesëmarrjes së votuesve të rinj në botë. Në të dy zgjedhjet presidenciale në SHBA dhe ato afatmesme, votuesit e moshuar dalin me dyfishin e nivelit të të rinjve. Ky model nuk ka ndryshuar në zgjedhjet e fundit. Në vitin 2018, sondazhet vlerësuan nivele të larta historike të pjesëmarrjes së të rinjve; megjithëkëtë, edhe në këtë vit të mbarë për pjesëmarrjen e të rinjve, gjithsej 7 në 10 të rinj mori pjesë në zgjedhjet. Provat e hershme tregojnë se gjërat nuk do të duken shumë më ndryshe se në vitin 2020, përkundër faktit se të rinjtë do të kenë një sasi të konsiderueshme ndikimi nw zgjedhjet paraprake dhe se sa në zgjedhjet e përgjithshme.

Shumë njerëz argumentojnë se amerikanët e rinj nuk arrijnë të votojnë sepse janë apatikë ndaj politikës. Punëdhënësit zakonisht përshkruajnë mijëvjeçarët si shumë cinikë, shumë të interesuar dhe të vetëmbyllur sesa për të hedhur një fletëvotim. Por kjo pretendim thjesht nuk është i vërtetë. Të rinjtë e sotëm janë shumë të interesuar për politikën. Nga 2000, 76% e të rinjve thonë se janë të interesuar për politikë dhe 74% thonë se i intereson ai që zgjidhet. Dhe këtu është ndryshimi. Para zgjedhjeve, plot 81% e të rinjve thonë se synojnë të votojnë. Por çfarë i pengon ? Megjithëse shumë të rinj duan të votojnë, ata kanë shumë më shumë gjasa sesa homologët e tyre të moshuar të largohen nga pengesat në rrugën e tyre pasi nuk kanë votuar më parë .

I gjithë ky përqendrim tek votuesit e vjetër dhe fondet e pensionit të tyre është një ndjenjë e bukur, por është e gabuar. Një studim i vitit 2017 mbi pasurinë e bazuar mbi moshën në ShBA tregon se një familje tipike e kryesuar nga një i rritur 65 vjeç apo më i vjetër ka 47 herë vlerën neto më shumë se një familjeje e kryesuar nga amerikanët e rinj. Pra gjyshi dhe gjyshja kanë para. Nga ana tjetër të ndihmosh njerëzit e moshuar që ndodh të jenë të varfër ose në kufijtë e varfërisë është diçka ndryshe. Por supozimi që shumë prej nesh ka për njerëzit e moshuar që kanë nevojë për më shumë ndihmë financiare në Amerikë është e kundërta e së vërtetës.

Po te shohim Obama Care Aktin e Kujdesit të Përballueshëm, i cili fjalë për fjalë është marrëzi mbështetej nga Amerikanët e rinj dhe më të shëndetshëm që të plotësonin faturën financiare për të mbuluar njerëzit e moshuar dhe të sëmurë, dhe ju shihni pikërisht një model po këtu.

Sanders flet shumë për Sigurimet Shoqërore, dhe ai është padyshim vetë një qytetar i moshuar. Por ai zakonisht zgjeron premtimet e tij në fushatë për të përfshirë njerëz të rinj, siç bëri kur ai mori drejtimin me premtimin e Medicare for All në vitin 2017.

Tani kur Kongresi ishte në zjarr. Për të gjitha ndryshimet e politikave dhe minutat politike demokratët shpenzojnë të kur kritikojnë Presidentin Trump, sulmet më të qëndrueshme ndaj Trumpit nga institucioni Demokratik mbesin akuzat se Trump po mbështet epërsinë e të bardhëve dhe po kontrollohet nga Presidenti rus Vladimir Putin.

Këto janë akuza të sipërfaqësore dhe është e vështirë të pranohet që edhe shumica e demokratëve të zgjedhur, në fakt, i besojnë ato. Sanders mund të jetë një politikan në karrierë, por ai kurrë nuk ka qenë një politikan kryesor i Partisë Demokrate. Personi dhe marka e tij politike përshtatet shumë më mirë në narrativën e urrejtës se Partisë Demokratike. Establishmenti po korr atë që ka mbjellë. Si rezultat, duket gjithnjë e më shumë Sanders ka një moment të pandalshëm edhe pas Super se Martës dhe përtej, sidomos pas tërheqjes së Elisabeth Warren. Megjithatë të shohim?

Pyetja e madhe tani është nëse establishmenti demokrat do të përpiqet të shmangë Sanders përpara rasti është në Michigan ose gjatë Konventës Kombëtare Demokratike. Prandaj zgjedhjet ne Michigan me 125 delegatë këtë të martë kanë rëndësi. Por sido që të ndodhë, Partia Demokrate po luan me zjarrin pasi rrezikon të tjetërsojë përgjithmonë votuesit e rinj.

Lobi grek në Amerikë: Të pengohet hyrja e Shqipërisë në BE !

March 8, 2019 by dgreca

-Konventa e Helenikeve Greke qe u mbajtë në Clearwater, Florida nga 21- 24 shkurt, miratoi një rezolutë unanime, që i bënte «thirrje» qeverisë shqiptare, që t’u sigurojë grekëve etnikë në vend, (në fakt të gjitha ato që i kanë), të gjitha të drejtat arsimore, fetare, politike, gjuhësore dhe kulturore, sipas marrëveshjeve ndërkombëtare dhe kërkoi që Bashkimit Evropian të ngrijë negociatat për pranimin e Shqipërisë.

NGA RAFAEL FLOQI/

Ndërsa në Shqipëri po vazhdon lufta politike, dhe qëndrimet e paqarta të qeverive shqiptare për marrëveshjen e kufijve detarë me Greqinë dhe zgjidhjen e problemeve mes vendeve, lobi vorioepiriot në Amerikë ka shumëfishuar përpjekjet e tij, për të penguar anëtarësimin e Shqipërisë në BE. Dhe kjo tendencë nuk është vetëm e qarqeve nacionaliste, ashtu, siç është bërë zakon të quhet, por edhe qeverisë greke, e kombinuar edhe me drejtues të Komitetit Shqiptar të minoriteteve dhe drejtues minoritarë lokalë. Dhe prandaj kjo është e rrezikshme.

“Kjo mund të realizohet vetëm, thanë ultranacionalistët grekë në konventën e mbajtur në Clearwater, Florida nga 21- 24 shkurt, në qoftë se qeveria amerikane, qeveria greke, Bashkimi Evropian, ta mbajnë nën një presion efektiv Tiranën, dhe se Federata jonë, do të bëjë gjithçka që ka në dorë, për të ushtruar presion”, theksoi Nicholas Gage, veprimtari antishqiptar dhe shkrimtar grek, në Kuvendin e 40 të Federatës Panepiriotike të Amerikës, të mbajtur çdo dy vjet, ku shkrimtari antishqiptar, Nicholas Gage, ( alias Nikos Gaxojanis) u rizgjodh nga një bord “vorioepiriotësh” për të drejtuar organizatën edhe për tre vitet e ardhshme.

Konventa miratoi një rezolutë unanime, që i bënte «thirrje» qeverisë shqiptare, që t’u sigurojë grekëve etnikë në vend, (në fakt të gjitha ato që i kanë), të gjitha të drejtat arsimore, fetare, politike, gjuhësore dhe kulturore, sipas marrëveshjeve ndërkombëtare dhe kërkoi që Bashkimit Evropian të ngrijë negociatat për pranimin e Shqipërisë, deri sa parlamenti i saj të miratojë të gjitha parimet e BE-së mbi të drejtat e pakicave.

Gjithashtu ai u bëri thirrje Shteteve të Bashkuara, Bashkimi Evropian, Kombeve të Bashkuara, dhe qeverisë greke për ta shtyrë Shqipërinë që të përmbushë të gjitha detyrimet ndërkombëtare të saj, ndaj grekëve etnikë të « Epirit Veriut » dhe në gjithë Shqipërinë. (Vini re, deklaratën, në të gjithë Shqipërinë, kjo tregon se pretendimet Vorio Epiriote nuk janë shuar dhe ata ushtrojnë presion për të zgjeruar zonën e minoritetit edhe me Himarën), shkruan gazeta e kësaj Federate, The National Herald, më 28 shkurt.

Që mesazhe të tilla, të pasakta, të përdoruara qëllimisht si përgjithësuese për shkelje të drejtash, të vijnë nga qarqet ultra nacionaliste, kjo nuk është gjë e re, por kur ato vijnë, edhe nga goja e Presidentit të Greqisë, Prokopis Pavlopulos, i cili ka ripërsëritur në mënyrë ultimative një tjetër mesazh të qartë, Shqipërisë se duhet të respektojë minoritetin dhe të heqë dorë nga pretendimet për çamët. Dhe kjo e bërë në Mal të Zi, tok me Gjukanoviçin, një javë pas fitores të koalicionit shqiptar ne Tuz, ka një domethënie dhe rrezikshmëri më të madhe antishqiptare. Gjë që shtron pyetjen pse pres. Pavlopulos, do ta bënte këtë deklaratë të tij nga Podgorica, edhe pse drejtuar ndaj Shqipërisë?

Duket se objekt i bisedimeve kane qenë Shqipëria dhe të drejtat e Shqiptarëve në Mal të Zi , dhe se Gjukanoviçi, në mungesë të një aleance me Serbinë, për arsye që dihen, ka zgjedhur të flasë me gojën e presidentit grek.

Pra thënë me fjalë të tjera Shqipëria të respektojnë koloqithjet me rigon, të të drejtave të minoritarëve tanë grekë që i gëzojnë ato të drejta, dhe të mohojnë çdo minoritet shqiptar. Ai tha se Athina nuk është kundër integrimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian, por për Greqinë minoriteti dhe heqja dorë nga pretendimi për çamët janë pengesë e pakapërcyeshme.

“Greqia nuk është kundër perspektivës evropiane të Shqipërisë. Por sjellje të tilla si ato kundër minoritetit etnik grek janë një pengesë e pakapërcyeshme për rrjedhën e qetë evropiane të Shqipërisë. Një tjetër pengesë lidhet me çdo pretendim për të drejta të së ashtuquajturve çamë shqiptarë, të cilët kanë qenë bashkëpunëtorë të pamëshirshëm të nazistëve, siç e ka vërtetuar historia” deklaroi ai gjatë vizitës në Malin e Zi.

Po kjo shtron pyetjen a ka rënë dakord, Shqipëria, që të heqë dorë nga “Çamëria”? Para do kohe gazeta greke “Protothema” në një reportazh, ku zbardheshin pikat e marrëveshjes së Shqipërisë dhe Greqisë, pohonte më të rëndësishmen; se të dy palët kishin rënë në ujdi, që të mos përdorin termat gjeografikë: “Vorio Epir” dhe “Çamëri”. “Zgjidhja, ishte sipas gazetës, pjesë e një pakete që synonte të “mbyllë 100 vjetët”, siç tha atëherë, ish ministri i Jashtëm Nikos Kotzias. “Një nga çështjet kyçe dhe të vështira të negocimit ishte heqja e irracionalitetit. Për këtë qëllim, të dy vendet duket se kanë rënë dakord të “shmangin referencat dhe identifikimet gjeografike, që potencialisht mund të stimulojnë pasionet midis dy popujve”. Në veçanti, pala greke tashmë ka rënë dakord të heqë referimin e termit “Epiri i Veriut”, duke pranuar pretendimin e shqiptarëve, se ai fsheh irredentizmin dhe prandaj duhet të hiqet. Nga ana e saj, Shqipëria do të braktisë termin “Çamëria”. Lypset tani, që nuk është më ministër z Bushati, që të mos njollosë biografinë e tij, të rrëfejë, cila është marrëveshja me grekët për Çamërinë për të cilën Shqipëria ka rënë dakord.

Por çështjet dhe emërtimet nuk janë njësoj. “Çështja Çame” është histori, populli Çam ishte në tokën e vet, çamët kanë prona, kanë tapi, u është bërë padrejtësi historike, me gjenocidin e 1945-s, por kurrë Çamëria nuk mund të barazohet me “Vorio Epirin”, një term që nuk ka ekzistuar kurrë, që minoriteti grek nuk ka pasur kurrë pronësi me tapi në territoret ku sot jetojnë.

Por t’i kthehemi konferencës dhe rrezikut të saj. Vini re përfaqësuesja e Republikës së Shqipërisë dhe dy te zgjedhur lokalë, morën pjesë në këtë konferencë antishqiptare. Ku mysafir i veçantë të nderi në këtë kongres ishte, renegati Pirro Dhima, ish-deputeti i Pasokut nga Himara, i cili fitoi tre medalje të arta olimpike dhe një bronzi në peshëngritje për Greqinë në Lojrat Olimpike; Gus Bilirakis, kreu i Grupit Hellenic në Kongresin e SHBA; dhe kryetarja e Komitetit Shtetëror Shqiptar të Minoriteteve, Konstandina Bezhani, si edhe dy kryetarë bashkish minoritare: Akilea Deçka dhe Leonidha Kristo.

Federata Panepirote e Amerikës deklaroi, se “Konventa e saj ishte e dyzeta konvente e suksesshme në historinë tonë 77-vjeçare, me delegatët dhe 480 të ftuar që morën pjesë në darkën gala”, tha zoti Gage. “Bordi i ri kësaj shoqate antishqiptare u krijua me dy “vorioepriotë” veteranë që kanë lindur në « Epir » dhe të anëtarëve të rinj të lindur në Amerikë, por me ndjenja të forta për atdheun dhe traditat e prindërve të tyre.”, thuhet në deklaratë.

“Një forcë e tillë do të na ndihmojë të mbështesin grekët etnikë që jetojnë në të dyja anët e Epirit Verior, njëra nën presion nga autoritetet shqiptare dhe bashkatdhetarët tanë që jetojnë në Greqi me kufizime të rënda ekonomike, ç’ ka Greqia a përjetuar në vitet e fundit”, ka thënë Gage.

Gage, i cili u zgjodh njëzëri për të shërbyer një mandat tjetër si president i Federatës dhe do të mbështetet nga John Katsimbadis, një biznesmen nga Detroiti. Pika kulmore e konventës ishte darka gala e mbajtur në sallën e komunitetit, të Kishës së Trinisë së Shenjtë në Clearwater, ku Gage, Dhima, kongresisti Bilirakis, dhe Bezhani, folën për nevojën për të fuqizuar të drejtat themelore të grekëve etnikë në Shqipëri. (Nuk dihet çka ka deklaruar ajo, pasi nuk botohet në gazetën në fjalë. Por në vetë websitin e saj të Komitetit të Minoriteteve që ajo drejton, shkruhet « Përfshirja në Kushtetutën e Shqipërisë të nenit 20 lidhur me të drejtat e Minoriteteve, si dhe nënshkrimi i Konventës Kuadër për Mbrojtjen e Minoriteteve, nga ana e qeverisë shqiptare, janë hapa të rëndësishme në këtë drejtim, por Minoriteti shpreh rezervat e veta lidhur me mungesën e një kuadri të plotë ligjor, ku të përcaktohen qartë të drejtat dhe të krijohen institucione për mbrojtjen dhe ushtrimin e këtyre të drejtave”. Është interesant fakti, që të ashtuquajturat të drejta të minoriteteve, që duhet të nënshkruaj Shqipëria, jepen në grup dhe nuk specifikohet asgjë konkrete.

“Përmes lobizmit tonë në Uashington, tha Gage, ndikimi ynë me organizatat ndërkombëtare, diskutimet tona të drejtpërdrejta me udhëheqësit shqiptarë, dhe presioni ynë i qëndrueshëm ndaj autoriteteve shqiptare, ne kemi përmirësuar ndjeshëm jetën e grupeve etnike në Shqipëri. Ne i dhamë fund klimës së frikës që autoritetet krijuan kundër tyre, shtuam mundësitë ekonomike dhe politike për ta dhe zgjeruan të drejtat e tyre për të ruajtur besimin, kulturën dhe traditat e tyre. Më e rëndësishmja, ne kemi vendosur parimin, se politika amerikane ndaj Shqipërisë do të përcaktohet nga trajtimi i shqiptarëve nga grekët etnikë në vend. Ajo që ne themi dhe ajo që ne bëjmë ka rëndësi në Shqipëri dhe kjo është arsyeja pse ne kemi pasur një ndikim kaq të fortë në vend dhe pse liderët e saj të lartë kanë qenë të gatshëm të negociojnë me ne për të përmirësuar trajtimin e popullit tonë atje”.

Ashtu si duket edhe nga këto ditirambe ala Guxojanis, nuk duhet të harrojmë ndikimin që lobi grek ka ndikim në autoritet amerikane. Megjithatë nuk duhet të harrojmë një fakt interesant, në këtë konventë nuk u përmend rasti i Kostandinos Kacifës, i vrarë më 28 tetor 2018, në një përplasje me armë automatike me policinë e Shtetit shqiptar në Bularat të Gjirokastrës. Shtrojmë pyetjen. Pse? Nga prania e shtetasve shqiptarë në konventë, apo se akti është aq flagrant, sa nuk do të gjente mbështetje nga autoritetet amerikane?

Natyrisht, duhet bërë shumë më tepër për shkak se armiqësia ndaj grekëve etnikë në Shqipëri është e lartë në të gjitha nivelet e jetës publike.

Nuk duhen harruar skërmitjet për Kishën e Përmetit e atë të bunkerit të Dhërmiut nuk mund t’i mungonte kurrsesi zëri i anti-shqiptarit, Nicholas Gage. Pak ditë para mbërritjes në Tiranë, të ish ambasadorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Lou, është takuar me një përfaqësi të lobit grek në Amerikë. Delegacioni i grekëve kryesohej nga ultra-nacionalisti Nikolas Gejxh dhe ishte zhvilluar më 2 dhjetor 2013 në zyrat e Departamentit të Shtetit, në Uashington. Gejxh ka qenë me cilësinë e kryetarit të shoqatës “Federata Panepiriote e Amerikës” dhe së bashku me të kanë qenë edhe zëvendëskryetari i kësaj shoqate, Menelao Xhelio. Sipas Gejxh qëllimi i këtij takimi ka qenë që të informohej ambasadori Lou për problemet e minoritetit grek në Shqipëri, dhe t’i kërkohej atij që të ushtronte presion ndaj qeverisë së Tiranës për të përmirësuar kushtet e këtij minoriteti. Nicholas Gage, ishte shfaqur aso kohe për të dhënë mendimin e tij rreth prishjes së kishës ai aso kohe u shpreh për nja ndërtesë pa leje shqiptare të kishës së Shën Thanasit. Aso kohe, ta pohonin se Donald Lu, është takuar me kryeministrin Edi Rama për të protestuar rreth shkatërrimit të kishës, si një veprim i pandjeshëm ndaj të drejtave të besimit ortodoks në Shqipëri dhe minoritetit grek dhe për ta nxitur atë që të gjejë një zgjidhje të pranueshme për të dy palët. Më parë Federata Panepiriote në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, i kishte bërë thirrje administratës së presidentit Barack Obama që t’i bënte presion Shqipërisë për çështjen e kishës së Përmentit. Në një deklaratë të bërë publike në websitin e tyre, presidenti i shoqatës së grekëve në SHBA, Demetrios Koutoulas, i ka bërë thirrje atëherë administratës së presidentit Obama dhe Kongresit amerikan që të bëjë presion ndaj shqiptarëve për t’ua kthyer kishën e Përmetit besimtarëve

Ndërsa disa muaj më parë në një nga lagjet me prani të dy komuniteteve shqiptare e greke, Bay Ridge në Brooklyn, në organizimin e shoqatës Rrënjët Shqiptare “Albanian Roots”, u mbajt një protestë paqësore kundër nderimit të Kostandinos Kacifas. Protesta ndodhi përballë qendrës kulturore Federata “Laconian” (Spartans), e cila pretendon se përfaqëson flamurin e Vorio Epirit, dhe qarqet ultra nacionaliste greke në Nju Jork dhe do të nderonte Kostandinos Kacifën ku morën pjesë dhjetëra shqiptarë nga të gjitha trojet, në kushte të një të ftohti polar minus 10 gradë celsius. Anëtarë të Partisë Agimi i Artë, me flamurit e kësaj partie dhe disa eksponentë të organizatave që përfaqësojnë minoritetin grek, dhe organizatën Federata Laconian (Spartans), në SHBA kënduan himnin grek dhe hodhën parulla shoviniste kundër Shqipërisë dhe shanin shqiptarët si terroristë. Ndërsa 35-vjeçarin e vrarë në përpjekje me Policinë e shtetit shqiptar e cilësuan hero që sipas tyre ra për atdheun e tij. Përfaqësuesit e komunitetit grek, përfshirë edhe një grup të grave, përdorën sharje dhe hodhën parulla provokuese, ngritën flamurin e Agimit të Artë dhe Vorio Epirit, dhe më zë të lart thërrisnin : “Konstantinos Kacifas, u vra se ka luftuar si shumë prej helenëve të shtypur të pambrojtur për të ruajtur identitetin e tyre grek, jugu i Shqipërisë është Greqi. Në Greqi nuk ka asnjë çam dhe nuk ekziston çështje çame – Harrojeni Çamërinë”.

Përtej Shqipërisë, rezoluta e ultra nacionalistëve grekë u bëri thirrje Shteteve të Bashkuara të bëjnë gjithçka që është në dorë të tyre për t’i dhënë fund pushtimit të Qipros Veriore nga trupat turke; kërkuan që qeveria turke t’i japë fund ngacmimeve të Patriarkanës së tyre dhe për të rihapur seminarin Halki , si edhe kundër FYROM për të ndaluar përdorimin e emrit Maqedonia, e cila ka qenë synim i Federatës Panepirotike. Gage theksoi argumentin fals, se “duhet bërë shumë më tepër, për shkak se armiqësia ndaj grekëve etnikë në Shqipëri është e lartë në të gjitha nivelet e jetës publike”.

Ne jemi për të drejta sa më të plota për të gjithë minoritetet, dhe pjesëmarrja e minoritarëve shqiptarë në takimet e diasporës greke edhe për të kërkuar të drejta që i kanë konventat evropiane, kjo nuk është tradhti, por gjithnjë në marrë veshjen me Greqinë , duhet kërkuar barazi. Barazi të së drejtave të minoritarëve me të drejtat e minoritarëve çamë. Politika e futjes së Kokës së Strucit në rërë ndaj Çështjes së Çamërisë, duhet të marrë fund. Nuk mund të dënohet një popull dhe sikur të ketë bashkë punuar me fashistët, le që ka ndodhur e kundërta. Mos vallë grekët i dëbuan nga Greqia të gjithë familjarët e kolaboracionistëve grekë

Shitësit e ëndrrave dhe rreziku socialist për Amerikën

February 10, 2019 by dgreca

Nga Rafael Floqi/

Gjithmonë më ka shqetësuar pyetja, pse njerëzit gjatë kohëve u ka pëlqyer shprehja “do të hamë me lugë të florinjtë ?

Natyrisht njeriu është i prirur nga e mira dhe nga mirëqenia vetjake dhe e familjes. Ideja utopike e barazisë sociale e nisur që nga Marksi dhe e vazhduar edhe në ditët tona që vazhdon ende në Kubë apo Venezuelë, edhe kur i janë parë e i shihen frytet e socializmit, është një ëndërr që josh, deri ne kufijtë e nonsensit. Ne si shqiptare që i kemi kaluar vitet e soc/komunizmit, e kemi përjetuar zhgjëndrrën.

Më kujtohet, Zejmen, Lezhë 1986, ku punoja si mësues, në prag të Vitit të Ri, Kooperativa e bashkuar shiste vetëm 500 gram mish derri, për frymë. Një plakë e vetme 75 vjeçare, i kërcente para fytyrës kryetarit e kooperativës Dodë Dodës me copën e mishit si shami, duke e tallur. Një kujtim figurativ i një mjerimi proverbial, se ku të çon marksizmi ekstrem ka mbetur i mbërthyer në memorien time. Ne që e kemi parë këtë ne që e kemi përjetuar fundin ekonomik të socializmit. Ishin kohët e tufëzave, nxënësit e mi, vinin të lodhur në klasë, ata ishin ngjitur gjer ne mal, ku kishin fshehur ndonjë derr për të mbajtur frymën gjallë. Ato ishin ditët e fundit të mjerimit ekonomik të komunizmit dhe socializmit, te cilin as brezat e rinj te pas diktaturës ne Shqipëri nuk e njohin, dhe natyrisht, është afër mendsh, që as mijëvjeçarët amerikanë se dinë ku bie me shtëpi.

Po pse presidenti Trump ne fjalimin para kombit deklaroi se Amerika nuk do te behet kurrë një vend socialist? Pse u detyrua ai ta përmendte këtë fjalë? A do të jetë kjo deviza e tij për zgjedhjet e 2020?

Kamerat në moment u përqendruan tek Bernie Sanders, ish kandidati presidencial shpresëdhënës demokrat, për të parë reagimin e tij kur Trump sulmonte senatorin e krahut të majtë të Vermontit pasi ata e kishin transkriptin e fjalës së Trumpit më përpara ngjarjes. Dhe sikur për ti dhënë një goditje të gjatë Sanders erdhën fjalët: “Sonte, ne ripërtërijmë vendosmërinë tonë që Amerika kurrë nuk do të jetë një vend socialist”. Kaq për kronikë.

A ka një rrezik socialist për Amerikën ? Pse është i pëlqyeshëm socializmi për 30 vjeçarët e sotëm amerikanë? Pse janë mbushur TV-net me intervistat e kongresistes, demokrates nga New Yorku, Alexandria Ocasio-Cortez me deklarata aq ireale sa do t’i bënte me turp dhe komunistët shqiptarë të lugës së florinjtë, kur tha se edhe ata njerëz, që nuk duan te punojnë do të paguhen nga shteti në kuadër të platformës së re për marrëveshjen e blertë.

E menjëherë këtë thirrje të Presidentit Donald Trump, CNN që anon majtas i quajti një fyerje. “Ishte një fyerje pasi ai po sugjeronte se demokratët duan ta çojnë SHBA-në në socializëm, që për një kohë të gjatë mendohet se kjo fjalë ka konotacion negativ në politikën amerikane. Mësohuni me këtë temë, thekson CNN-i, Trump e përdori atë në mënyrë të përsëritur në nëntor, ndërsa ai bënte fushatë për kandidatët republikanë dhe përfshirja e saj në adresën e Shtetit të Bashkimit sugjeron se ai do ta sjellë atë përsëri kur fushata e 2020-ës të rritet. Këtu janë disa nga mënyrat që Trump ka përdorur fantazmën e socializmit, ( Në fakt Manifesti komunist fillon me këtë fantazmë), duke përfshirë edhe për Venezuelën, si një argument kundër rritjes së taksave, si pjesë e një premtimi për mbrojtjen e Medicare dhe si një ëndërr për kundërshtarin e tij ideal.”

Por a është kjo. kështu vetëm taktikë politike? A ka një rrisk dhe a ka parapëlqim të socializmit në Amerikë?

Shumica e mijëvjeçarëve amerikanë identifikohen si socialistë, sipas sondazheve si nga Reason-Rupe dhe nga Fondacioni Përkujtues i Viktimave të Komunizmit. Ky është lajmi i keq ka edhe një lajm te mirë se vetëm 32 për qind e mijëvjeçarëve mund të përcaktojnë se çfarë është socializmi e në këtë mes kongresistja, Alexandria Ocasio-Cortez, shpesh mund të karakterizohet te jetë zëri i gjeneratës së saj injorante.

Gjatë një interviste për “60 Minutat” e CBS, Anderson Cooper e pyeti Ocasio-Cortez, se “Kur njerëzit e dëgjojnë fjalën “socializëm”, ata mendojnë Bashkimin Sovjetik, Kubën, Venezuelën. A është kjo, ajo që ju keni në mendje? ” Ai i shpërfilli të përmendte regjimet socialiste të Shqipërisë, Kamboxhias, Etiopisë, Polonisë, Rumanisë, Koresë së Veriut dhe Kinës, ndër të tjera. Megjithatë ajo u përgjigj: “Sigurisht jo. Ajo që ne kemi në mendje – dhe ajo që është e mendimi im është se politikat e mia më së shumti i ngjajnë asaj që shohim në Britani të Madhe, në Norvegji, në Finlandë, në Suedi. »Në fakt, propozimet e saj ekonomike i japin pak ngjashmëri politikave publike britanike dhe nordike. Në fillim të viteve 1950, Britania filloi të privatizonte programet e saj të sigurimeve shoqërore dhe pensioneve. Deri në vitet 1990, ndërsa dekadat e socializmit shkaktuan rritjen e rritjes ekonomike, Suedia ndoqi shembullin. As Suedia dhe Norvegjia nuk kërkojnë një pagë minimale, dhe Britania kërkon një pagë minimale si AOC 15 dollarë në orë. Britania dhe Finlanda ofrojnë një normë më të ulët tatimore të korporatave sesa Shtetet e Bashkuara, dhe të gjitha kombet që ajo emrat kanë norma më të ulëta se propozimi i saj prej 28 për qind. Askush nuk ka një regjim të kujdesit shëndetësor si socialist si skema e propozuar e saj Medicare-For-All, e cila përbën një marrje të plotë të kontrollit federal të kujdesit shëndetësor.

Po ju jap një shembull praktik, ku vini re radhë të gjata në Amerikë? Vetëm në Sekretarinë e Shtetit dhe në Postë. Pra në institucionet shtetërore pasi ajo janë inefektive për shkak të mungesës së konkurrencës.

Padituria e Aleksandrisë Ocasio-Cortez për ekonominë dhe çështjet e jashtme karakterizon gjeneratën e saj. Megjithë mbajtjen e diplomave të shtrenjta si në Ekonomi dhe Marrëdhënie Ndërkombëtare nga Universiteti i Bostonit, Ocasio-Cortez iu kundërpërgjigj me zemërim gjatë një interviste në programin “Firing Line” të Margaret Hoover, duke qeshur, “Unë nuk jam eksperte e gjeopolitikës”. Pra ajo nuk është eksperte. Por a është ajo eksperte e The New Green Deal, e Marrëveshjes së Re të Gjelbër, që duhet të bëhet në 10 vjet, kur në një deklaratë të mëparshme pat deklaruar se kështu, siç është bota nga ndotja do të shuhet në 12 vjet (Sic?).

Dokumenti në fjalë thekson investimet masive publike në prodhimin e energjisë së erës dhe të diellit, automjetet pa emetime gazrash dhe hekurudhat me shpejtësi të lartë, që do të eliminonin fluturimet ajrore dhe rindërtimin e te gjithë ndërtesave efikase për energji dhe rrjeteve të zgjuara të energjisë, si duke “punuar në bashkëpunim” me fermerët dhe fermerët për të lëvizur drejt teknikave bujqësore të qëndrueshme dhe shmangur rritjen e gjedhit, pasi plehu i lopëve çliron gazra. (sic !)
Rezoluta gjithashtu fsheh diçka që ka qenë thelbësore për idenë e Marrëveshjes së Re të Gjelbër që nga fillimi: Heqja e padrejtësive historike ndaj të varfërve dhe njerëzve me ngjyrë. Investimet publike duhet t’i japin përparësi asaj që rezoluta e quan “vijës së frontit dhe komuniteteve të rrezikuara”, të cilat përfshijnë njerëzit në zonat rurale dhe të paindustrializuara, si dhe ato që varen nga industritë me intensitet të lartë të karbonit, si nxjerrja e naftës dhe gazit që do të mbyllen.
Dhe në një masë që mund të mbështetet nga një gamë e gjerë e grupeve të mbështetjes, rezoluta shtrihet në gamën e plotë të prioriteteve progresive: ofrimin e kujdesit shëndetësor universal dhe strehimit të përballueshëm, duke siguruar që të gjitha vendet e punës të kenë mbrojtje sindikale dhe paga familjare mjedisi i biznesit pa konkurrencë monopoliste.
Përderisa te mos vijmë tek problemi i kostos, kjo është një utopi e bukur, pasi kurrkund nuk tregohet se si dhe nga e ku do të vijnë paratë për t’i paguar këto investime, madje kjo teori bie në kundërshtim edhe me ligjet e shkëmbimit energjetik të fizikës.

Por siç duket Socializmi është një sëmundje ekonomike e lindur nga zilia dhe injoranca. Për fat të keq, të dyja kanë shumë bollëk në politikën tonë të tanishme. Sëmundja ka gjetur një zëdhënëse tërheqëse – ndoshta, fatkeqësisht, zërin e gjeneratës së saj.

Duket se socializmi është si një sëmundje infektive që të gjithë duhet të sëmuren për të zhvilluar imunitetin. Siç theksoi Aleksandër Solzhenicin, “Për ne në Rusi, komunizmi është një qen i vdekur, përderisa për shumë njerëz në Perëndim është ende një luan i gjallë”.

Ky qen i vdekur, i dëbuar nga Rusia, fitoi një jetë të re në Shtetet e Bashkuara dhe rifitoi vitalitetin për t’u bërë një luan i gjallë brenda Partisë Demokratike.

Fitorja Demokratike e vitit 2018 në mesfushat solli ardhjen e re marksiste në Dhomën e Përfaqësuesve, të cilët po interpretojnë zgjedhjet si një mbështetje për politikat socialiste. Ata hoqën të gjitha pretendimet – pa liberalë, pa progresistë – ata janë krenarë që janë marksistë-leninistë të nxitur nga ideologjia dhe të përkushtuar për ta kthyer këtë vend në Shtetet e Bashkuara të Socialistëve të Amerikës.

Kjo turmë militante përbëhet nga njerëz të painformuar dhe të keq informuar që e shohin veten si viktima të pafat, nën paguar, nënvlerësuar të kapitalizmit, të mbingarkuar me xhelozinë se ka njerëz që janë gjithçka që nuk janë. Më vendin e të verbërve, ai me një sy është mbret; dhe mes një brezi të rinjsh injorantë, aktivistja e flaktë por “arsimuar cekët “ AOC, është kongresiste.

Nga këndvështrimi i demokratëve, Presidenti Donald J. Trump është një ndërprerës i asaj që ka qenë një tranzicion i butë ndaj së ardhmes së ndritshme socialiste. Në një përpjekje të bashkërenduar për të denigruar Presidentin dhe për të paralizuar autoritetin ekzekutiv, ata janë duke e quajtur atë një racist dhe në mënyrë flagrante ka shkatërruar çdo program në agjendën e tij.

Megjithatë, duke konsideruar se shumica e demokratëve që konkurrojnë për president janë të pasur, ose shumë mirë, krahasuar me njerëzit që synojnë të përfaqësojnë.

Michael Bloomberg, ish kryebashkiaku i Nju Jorkut është një miliarder, siç është Howard Schultz, ish CEO i Starbucks i cili po mendon të kandidojë si një i pavarur. Këta dy, që tashmë kanë akumuluar pasurinë e tyre masive, janë kritikuar nga kandidatët e tyre demokratë / socialistë të cilët dëshirojnë të marrin pasurinë e tyre në emër të pabarazisë në të ardhura. Ky i fundit këto ditë propozoi një semantikë të re të fjalës milioner “ Me njeri që ka mjaftueshëm mjete ekonomike”. Politika tashmë është kthyer në semantikë.

Fuqia shtytëse e Partisë Demokratike është “pabarazi” ekonomike – argumenti që socialistët kurrë nuk lodhen qysh nga agimi i kapitalizmit është ideja joshëse e rishpërndarjes së pasurisë për masat e pakënaqura nga pabarazitë. Filozofia e zilisë dhe e zhdukjes së të pasurve i bën thirrje në një segmenti të madh të popullsisë që nuk e kupton se përkufizimi i “pasurit” është një spiralja e evolucionit që eventualisht do të arrijë çdo biznes dhe çdo individ që punon për të jetuar. Shteti pastaj në teori do të duhet ta rishpërndante atë pasuri për të varfrit, ashtu siç qe dikur ne Shqipëri, ashtu siç bëhet sot në Kubë dhe Venezuelë, ku të gjithë – përveç politikanëve – janë po aq të uritur dhe të mjerë.

Ky është socializmi. S’ka iluzione. Ne shqiptarët që e kemi provuar mbi shpinë dhe i kuptojmë më mirë se të rinjtë e mijëvjeçarit, tregtarët e ëndrrave me lugën e florinjtë, jo pse qemë më të ditur por se e kemi pësuar.

Por Amerika qe dhe është Amerikë, pasi s’u besoi këtyre ëndrrave, por punës.

Nëse ka ngrohje globale, pse është kaq i ftohtë?

February 2, 2019 by dgreca

Nga Rafael Floqi/

Ndërsa ndryshimet klimatike thuhet se po nxehin planetin, dimrat duhet të ngrohen më shpejt dhe vera duhet të jetë më nxehtë. Por tani gjatë këtyre periudhave të motit jashtëzakonisht të ftohtë, shumë njerëz pyesin: “Nëse Toka po bëhet më e ngrohtë, atëherë, pse dimrat po bëjnë kaq ftohtë?”

Presidenti Trump e ka ngritur këtë pyetje shpesh, e përsëriti së fundi edhe më 28 janar: “Pra, si mundet që temperaturat ulen kaq shumë? Ne kemi nevojë për ngrohjen globale”, ironizoi ai në Twitter.

Po ç’ është ngrohja globale

Shkencëtarët, sipas gazetës britanike The Guardian, po insistojnë se ngrohja globale tani duhet të quhet nxehje globale, kështu thotë shkencëtari Jonathan Watts. Ndërsa profesor Richard Betts, i cili drejton krahun e kërkimit klimaterik të organizatës së monitorimit meteorologjik të Britanisë, bëri këto komente në mes të dëshmive në rritje se temperaturat në rritje kanë kaluar zonën e rehatisë dhe tani po sjellin kërcënime në rritje për njerëzimin. “Ngrohja globale është teknikisht më korrekte, sepse ne po flasim për ndryshimet në bilancin energjetik të planetit”, tha shkencëtari në samitin e klimës së OKB në Katowice të Polonisë. “Duhet të flasim për rrezikun e jo për pasigurinë”. Pikëpamjet e tij u përsëritën nga Hans Joachim Schellnhuber, një profesor i fizikës teorike dhe themelues i Institutit të Potsdamit për Hulumtimin e Ndikimit në Klimë në Gjermani. “Ngrohja globale nuk kap shkallën e shkatërrimit. Duke folur për nxehjen e Tokës është e ligjshme, “tha ai. Shkencëtarët shprehën zhgënjim në ritmin e ngadaltë të veprimeve nga udhëheqësit politikë për mbrojtjen nga ngrohja globale. Në nënshkrimin e marrëveshjes së Parisit 2015, qeveritë në mbarë botën synonin ta mbanin ngrohjen globale brenda rritjes prej 1.5C-2C mbi nivelet para-industriale. Por angazhimet aktuale janë shumë larg.., Në 3C të ndryshimit, Schellnhuber tha se Spanja jugore do të bëhej pjesë e Saharasë. Edhe 2C, tha ai, nuk mund të garantohej si e sigurt. Madje Pakti i Parisit është vetëm një firewall, tha ai. “Nuk na ndihmon ta mbajmë botën siç është tani. E kemi humbur tashmë këtë mundësi. Është një firewall kundër kaosit të klimës. ” Sipas Johan Rockström, drejtor ekzekutiv i qendrës së elasticitetit të Stokholmit, “plasaritjet” po fillojnë të shfaqen në sistemin e klimës që nxitnin natyrën nga të qenit një mik që thith dioksidin e karbonit tek një armik që liron dioksidin e karbonit. Këto shqetësime nxiten nga rritja e intensitetit të zjarreve të pyjeve, efekti i shkrirjes së akullit në rrjedhën e avionit dhe rritja e rrezikut të shkrirjes së permafrostit, i cili do të lëshojë metanin e bllokuar.

Ndryshe nga Protokolli i Kiotos, i cili krijoi objektiva ligjërisht të detyrueshme për reduktimin e emetimeve (si dhe ndëshkimet për mos përmbushjen) vetëm për vendet e zhvilluara, Marrëveshja e Parisit kërkon që të gjitha vendet e pasura, të varfra, të zhvilluara dhe në zhvillim, të bëjnë pjesën e tyre dhe të zvogëlojnë emetimet e gazrave serrë . Për këtë qëllim, fleksibiliteti më i madh është ndërtuar në Marrëveshjen e Parisit: Asnjë kufizim nuk përfshihet në angazhimet që duhet të bëjnë vendet, kombet mund të vendosin vullnetarisht objektivat e tyre të emetimit (NDC) dhe vendet nuk kanë asnjë gjobë për t’u pakësuar nga objektivat e tyre të propozuara. Megjithatë, ajo që kërkon Marrëveshja e Parisit është monitorimi, raportimi dhe rivlerësimi i synimeve individuale dhe kolektive të vendit përgjatë viteve. Tërheqja e SHBA nga kjo marrëveshje për arsye ekonomike e shton rrezikun.

Por le t’i kthehemi pyetjes, nëse ka ngrohje globale, pse është kaq i ftohtë?

Përgjigja qëndron në dallimin mes motit dhe klimës lokale. “Klima i referohet asaj se si atmosfera vepron gjatë një periudhe të gjatë kohore, ndërsa moti përshkruan se çfarë po ndodh në një shkallë shumë më të shkurtër kohore. Klima mesatare mund të mendohet, në një farë mënyre, si shuma e periudhave të gjata të motit.

Ose, për të përdorur një analogji që z. Trump mund të vlerësojë, koha është se sa para keni në xhepin tuaj sot, ndërsa klima është vlera juaj neto. Edhe në një ditë kur është më e ftohtë se mesatarja ku jetoni, bota si tërësi shpesh është më e ngrohtë se mesatarja, të cilën mund ta shihni vetë në hartat ditore nga Universiteti i Maine. Aty jepet një shembull nga një periudhë e motit të pazakontë të thatë në dhjetor të vitit 2017, kur në shumë pjesë të Shteteve të Bashkuara temperaturat ishin 15-30 gradë Fahrenheit më të ftohta se mesatarja, por bota si tërësi ishte rreth 0.9 gradë Fahrenheit më e ngrohtë se mesatarja e viteve 1979-2000:

Ndërsa shkencëtarët e klimës presin, që bota të ngrohet mesatarisht afërsisht dy deri në shtatë gradë Fahrenheit deri në fund të shekullit – varësisht, se sa shpejt rriten emetimet e gazrave serë – por nuk presin që kjo të nënkuptojë fundin e stinës së dimrit. Regjistrimi i temperaturave të ulëta do të vazhdojnë të ndodhë, ato do të bëhen më rralla me kalimin e kohës. Një studim i vitit 2009, zbuloi se Shtetet e Bashkuara panë më shumë rekorde të temperaturave të ulëta në vitet 1950, por në vitet 2000 pat dy herë më shumë rekorde të temperatura te ulëta rekord.

Disa veta sqarojnë se temperatura e kohëve të fundit të ftohtë janë shkaktuar nga një sistem moti i tmerrshëm i quajtur vorbulla polare (Polar Vortex). Ekzistojnë dëshmi në rritje për të sugjeruar se vorbulla polare po shfaqet gjithnjë e më shumë jashtë Arktikut, për shkak të ndryshimeve në rrjedhën të rrymës detare Golf Stream që i atribuohen ngrohjes atmosferike. Këto ndryshime ndihmojnë shtyrjen e frikshme të ajrit nga Arktiku dhe futen drejt jugut.

Politikanët janë përpjekur të përdorin këto situata klimatike për të provuar si p.sh. senatori James Inhofe, një republikan nga Oklahoma, solli një grumbull të dhënash në disa mbledhje në Senat në shkurt 2015, si dëshmi se Toka nuk po ngrohej.

Trump ka bërë një zakon të transmetojë skepticizmin e tij ndaj ngrohjes së klimës në Twitter, duke postuar komente mbi “ndryshimin e klimës” ose “ngrohjen globale” më shumë se 100 herë qysh nga viti 2011. Para presidencës së tij, ai e quajti ndryshimin e klimës një mashtrim, dhe pohoi se ideja u përjetësua nga kinezët. Në vitin 2018, ai e mbështeti ketë pretendim duke thënë: “Unë nuk mendoj se ka ndonjë mashtrim. Unë mendoj se ka ndoshta një ndryshim. Por unë nuk e di që të jetë shkaktuar nga njeriu “.

Ashtu si çdo dimër, acari në Evropë dhe vorbullat polare në Shtetet e Bashkuara i shtyjnë një pjesë të njerëzve (të cilët nuk e dinë dallimin mes motit dhe klimës) të mohojnë realitetin e ngrohjes globale. E vërteta, megjithatë, është e kundërta. Por si shpjegohen temperaturat -33 gradë në Çikago, -35 ° F në North Dakota, erërat e ftohta -52 °F (windshields). Këto temperatura shumë të ulëta dhe me acar, po e kthejnë këndvështrimet për ngrohjen globale të mos duket aq emergjente sa në fakt është. Dhe kjo shtron pyetjen .

Përse në një planet që supozohet se po ngrohet duhet të jetë kaq ftohtë? A nuk e mohon kjo ngrohjen globale?

Si ta shpjegojmë këtë fenomen? Klimatologët theksojnë se në këto raste ka një tendencë për të bërë gabime në vlerësime. Së pari, një periudhë e ftohtë disa ditore në një zonë të planetit është një fenomen meteorologjik dhe meteorologjia shpjegon se çfarë ndodh në një kohë të kufizuar. Së dyti: ndryshimi global i klimës është një teori shkencore që shpjegon se çfarë ndodh dhe do të ndodhë me të gjithë planetin mbi 150 vjet ose më shumë.

Përkundër këtij konsensusi shkencor mbi ndryshimet klimatike, janë bërë pohime se shkencëtarët dhe institucionet e përfshira në kërkimin e ngrohjes globale janë pjesë e një komploti shkencor botëror ose të angazhuar në një mashtrim manipulues. [9] Ka pasur pohime për keqpërdorime, kryesisht në polemikë e-mail të Climatic Research Unit (“Climate Gate”). Tetë komisione hetuan këto pohime dhe raporte të publikuara, secili duke gjetur asnjë dëshmi mashtrimi apo sjelljeje të keqe shkencore. [10] Raporti i Muir Russell deklaroi se “ashpërsia dhe ndershmëria e shkencëtarëve si shkencëtarë nuk janë në dyshim”, se hetuesit “nuk gjetën ndonjë provë të sjelljes që mund të dëmtonte përfundimet e vlerësimeve të IPCC-së”, por që kishte pasur “një model i qëndrueshëm i dështimit për të shfaqur shkallën e duhur të hapjes. “Konsensusi shkencor se ngrohja globale ndodh si rezultat i aktivitetit njerëzor mbeti i pandryshuar në fund të hetimeve.

A është ngrohja globale teori konspirative?

Në një fjalim të dhënë në Komisionin e Senatit të SHBA për Mjedisin dhe Punët Publike më 28 korrik 2003, titulluar “Shkenca e Ndryshimeve Klimatike”, Senatori James Inhofe (republikan, nga Oklahoma) e përfundoi fjalimin duke pyetur: ” Me gjithë histerinë, e gjithë frikën, e gjithë shkenca e rremë, a mund të jetë se ngrohja globale e bërë nga njeriu është mashtrimi më i madh i kryer ndonjëherë nga populli amerikan? ” Ai tha më tej, “disa pjesë të procesit të IPCC-së i ngjanin një gjyqi në stilin sovjetik, në të cilin faktet janë të paracaktuara dhe pastërtia ideologjike nënshtron ashpërsinë teknike dhe shkencore”. William M. Grey tha në vitin 2006 se ngrohja globale u bë shkak politik për shkak të mungesës së ndonjë armiku tjetër pas përfundimit të Luftës së Ftohtë. Ai vazhdoi të thotë se qëllimi i saj ishte ushtrimi i ndikimit politik, përpjekja për të futur qeverinë botërore dhe për të kontrolluar njerëzit, duke shtuar: “Kam një pikëpamje demoniake për këtë”. Dokumentari televiziv “The Great Global Warming Swindle” i bërë nga Martin Durkin, i cili e quajti ngrohjen globale “një industri multi-miliardë dollarësh në mbarë botën, e krijuar nga ambientalistët fanatikisht anti-industrial”. Ndryshimi i klimës është quajtur edhe “Mashtrimi më i madh në histori” nga John Coleman, i cili bashkë-themeloi Wather Channel .Në vitin 2012, Donald Trump pretendonte se “Koncepti i ngrohjes globale u krijua nga kinezët në mënyrë që prodhimi i SHBA të mos konkurronte atë kinez.

Bibla në ndihmë të luftës politike për klimën

Ngrohja globale është bërë një element i luftës politike aktuale në SHBA. Përfaqësuesja Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY) që anon nga idetë socialiste pasi deklaroi se bota do të shuhet në 12 vjet, që nonsens, që tregon indoktrinim me teoritë e majta të nën presidentit Al Gore për të treguat “njohje e të thellë të problemeve të klimës “ iu përgjigjet të mërkurën sekretares së shtypit të Shtëpisë së Bardhë, Sarah Huckabee Sanders, duke thirrur në ndihmë të deklaratës së saj për ndryshimin e klimës një “autoritet shumë më të lartë” duke thirrur Biblën. Duke mos cituar vargje specifike, ligjvënësja e sapo betuar thirri në ndihmë shkrimet e shenjta në mbrojtje të lutjeve të saj të pasionuara për të adresuar ndryshimet klimatike. Duke shkruar në twitter.

“Zanafilla 1: Perëndia shikoi botën dhe e quajti të mirë jo një herë, jo dy herë, por shtatë herë”. “Zanafilla 2: Perëndia urdhëron të gjithë njerëzit ‘të shërbejnë dhe mbrojnë’ krijimin”. “Levitiku: Perëndia urdhëron që jo vetëm njerëzit, por edhe toka që i mban ata, duhet të respektohen”, shtoi ajo.

Ligjvënësja duket se ishte, duke parafrazuar një artikull të një reviste relevante nga viti i kaluar me titull: “Ndalimi i ndryshimeve klimatike, është një pjesë e pasuesve së Jezusit”. Artikulli përfshinte përkthime të përshtatura të pasazheve specifike biblike. Ocasio-Cortez ka përdorur shpesh llogarinë e saj të Twitter për të luajtur me kritikët dhe për të promovuar mesazhet e saj progresive. Komentet e Sanders u shtynë komentet e saj se “bota do të përfundojë në 12 vjet nëse nuk i drejtohemi ndryshimeve klimatike”.

“Unë nuk mendoj se do ta dëgjojmë atë për shumë gjëra, veçanërisht për çdo gjë që do të lëmë në duart e një autoriteti shumë më të lartë,” tha Sanders,. “Dhe sigurisht mos dëgjoni kongresmenë taze se kur bota të përfundojë.”

Kjo është politika, por në fakt, nga pikëpamja shkencore, dobësimi i vorbullave polare është një fenomen i vazhdueshëm, i cili është forcuar për disa dekada tani, dhe krijon mundësi për të ftohtë në kontinent, edhe pse jo aq ftohtë si në SHBA.

Vorbullat polare dhe efekti i tyre

“Në dyzet vitet e fundit këto ngjarje të motit, të shkaktuara nga erërat e forta arktike, janë bërë më të vazhdueshme, e më të gjata “. Ky është një konfirmim që mekanizmat e tyre ende nuk janë kuptuar plotësisht, por sidoqoftë ngrohja anormale e Arktikut dhe e gjithë planetit ka ndikime të rëndësishme në klimën e Tokës.

Gjatë valës së ngricës së vitit 2018, në bregun lindor të Shteteve të Bashkuara temperatura arriti pothuajse -40 ° C, bregu perëndimor ishte ende duke u përpjekur të shërohej nga efektet e zjarreve të frikshme që kishin prekur vendet, veçanërisht Kaliforninë.

Në shumë pjesë të tjera të botës, përfshirë Alaskën dhe Siberinë, temperaturat ishin shumë më të larta: në veçanti, në zonat arktike temperaturat prej rreth 3.4°C ishin mbi mesataren.

Shpjegimi i një fenomeni të tillë të veçantë qëndron në të ashtuquajturin vorbull polare: ky fenomen është një lloj unaze e vazhdueshme e erërave të forta që rrethojnë Polin e Veriut dhe “mbajnë” ajrin më të ftohtë në lartësi të larta. Pas ngrohjes, ndoshta edhe shkrirjes së akullit polar, kjo vorbull fillon të ngadalësohet dhe të tërheqë valë më të thella e më të gjera, të cilat gjithashtu mund të prishen e shpërndahen. Këto valë më të thella shkaktojnë një fluks ajri polar që ul temperaturat dhe krijon një klimë më të butë në veri. I njëjti fenomen, u zhvillua edhe në Evropë dhe Azinë veriore. Nga ana tjetër, kohët e fundit mbrojtësit e ngrohjes globale, nuk po përdorin “termin ngrohje globale”, me “ndryshimet klimaterike”.

Por cila do qoftë të jenë qëndrimet politike dhe vërteta shkencore .Toka duket si një pacient që vjen te mjeku dhe të merr një diagnozë vërtet të keqe. Por nëse shkenca është e saktë, teknologjia është e drejtë, dhe politika është e drejtë atëherë njerëzimi ka mundësi ta kurojë këtë situatë shumë të tmerrshme. Nuk ka asnjë sugjerim shkencor, se nuk mund ta bëjmë këtë gjë tani.