Ramiz Lushaj – Page 21 – Dielli

KOMISIONI PARLAMENTAR I REFORMES DHE SIPËRFAQJA E SHQIPËRISË LONDINEZE

May 6, 2014 by dgreca

NË KOMISIONIN PARLAMENTAR TË POSAÇËM PËR REFORMËN ADMINISTRATIVE-TERRITORIALE ZVOGLOHET ME MBI 1.500 KM KATËRORE
SIPËRFAQJA E SHQIPËRISË LONDINEZE/
Nga Ramiz Lushaj/
Hartës gjeopolitike të Shqipërisë Londineze prej 2 majit 2014 i mungojnë mbi 1.540 km2 të sipërfaqes së saj territoriale (!) Pothuaj sa rrethi i sotëm i Vlorës së Flamurit. Përndryshe: sa rrethet Gjirokastër e Krujë sëbashku. Kjo “zgrapsje” apo “çkymje” ka ndodh në Kuvendin e Shqipërisë, në ligjvenësin shqiptar. Pikërisht në Komisionin e Posaçëm për “Reformën Administrative-Territoriale”, në seancën dëgjimore të tij. Në një nga projektet e paraqitura para këtij Komisioni, në Projektin “Shtetweb” del se Shqipëria e ka 27.207 km2 sipërfaqen e saj. Të satin copëtim të Shqipërisë Iliriane duhet ta quajmë këtë rast zyrtar e të paprecent të ndodhur në Kuvendin e Shqipërisë?!
Në çdo shtet të botës do të mbahej qëndrim përballës deri në ekstremitet, kurse në Shqipëri, në Komisionin Parlamentar e njëherash të Posaçëm, në kit’ Komision që merret direkt e tërësisht me sipërfaqen e çdo komune, bashkie, rrethi e qarku u kalua me një heshtje të pajustifikueshme. Asnjë qëndrim i parlamentarëve shqiptarë gjatë seancës dëgjimore publike në televizione e media të elektronikës e letrës. Ende nuk është zbardh proçes-verbali i kësaj seance në uebsajtin e Kuvendit të Shqipërisë, sikurse janë publikue proçes-verbalet e seancave të 7 shkurtit dhe 28 prillit 2014. Projekti i paraqitur “Shtetweb” gjendet në tavolinën e punës të Komisionit Parlamentar të Posaçëm. Aty e kanë, e shohin çdo ditë, e heshtin deri më sot. Pritet edhe qëndrimi i kryetarit të Kuvendit, Ilir Meta, që shpeshtas mban qëndrim kombëtar në raste të tilla, po kësaj here e ka ma obliguese se vakia ka ndodh në institucionin e tij/tonë. Presidenti i Republikës, edhe ky me rrënjë e degë kombëtare, nuk duhet të jesin pa e shfaq interesimin e tij (jo)publik. Opozita le të mbetet në pavëmendjen e heshtjen e saj se kësisoj populli opozitar po mësohet me pushtetin politik, po keqmësohet me pranimin e qeverisë së tij si një e keqe e (pa)nevojshme.
Çështja e zvogëlimit të territorit të Shqipërisë Londineze me 1.540 km2 nuk është çështje e vogël. Pse e themi njikështu? E para, se nuk jemi shteti ishullor i Islandës që të mos kemi probleme kufitare me fqinjtë. E dyta, kjo vaki zyrtare e publike vendndodhi në Kuvendin e Shqipërisë. E treta, Projekti “Shtetweb” u paraqit nga një personalitet shqiptar i njohur, dr. Ylli Bufi, ish kryeministër, ish nënkryetar i Kuvendit, bashkëkryetar i Komisionit Parlamentar të Reformës të Qeverisjes Vendore në vitin 2003, etj. E katërta, Projekti ka pasë konsulentë dy ish kryeministra (i të djathtës, i të majtës), tre zv/kryeministra (dy të PD, një i PS), ish ministra nga të gjithë krahët politik, (ish)deputetë, kryebashkiak, kryekomunar, etj. nga të gjitha qarqet e vendit. E pesta, ky Projekt ka partner institucione prestigjioze europiane si Fondacioni Friedrich Erbert, Fondacioni Konrad Adenauer, Zyra e Bashkëpunimit Zviceran. E gjashta, ndryshimi i sipërfaqes territoriale të Shqipërisë Londineze ende mbetet publikim zyrtar në uebsajtin “Shtetweb”.
Askënd nuk po e akuzojmë për tradhëti kombëtare. E dijmë se kush e mbart tagrin e vendimmarrjes ligjore të këtij rangu (ndër)kombëtar. Po mendojeni për një çast të vetëm sikur një rast i tillë si ky i “Shtetweb” e i keqndodhur në Kuvendin e Shqipërisë të ketë gjasa në Amerikën e presidentit Obama, në Gjermaninë e kancelares Merkel e në Japoninë e perandorit Akihito, se si do të ishin qëndrimet e veprimet e shtetarëve e të qytetarëve të tyre. Japonezët e kanë një thanie hyjnore: “Tokë, më fal që të shkel me kambë”.
Sidoqoftë ky Projekt, në mos koft gabim njerëzor i çastit zvogëlimi territorial i Shqipërisë Londineze, ndoshtaky fakt dëshmon paraprakisht se do të futemi në thelluta të ndonjë “skandali” të kahershëm apo të pritshëm. A mos kemi të bajmë me rastin e kohës së E.Hoxhës kur iu dha një territor ujor RSFJ sa sipërfaqja e Mallakastrës?! A mos kemi të bajmë me lëvizje të vonshme të kufinit të Shqipërisë Londineze me shtetet fqinjë Mali i Zi e Kosova?! Etj.
Faktikisht duke kërkue për vendlindjen time, Tropojën (Malësi e Gjakovës), për vendin e ndryshimet e saj në Reformën Administrative-Territoriale pashë se i ishte zvogëlue sipërfaqja me 166 km2. E kaq nuk janë pak. E kush janë ata që duan të bajnë prerje të tilla…? A mos kemi të bëjmë me ndryshime kufijsh se Tropoja ka vijë kufitare me Malin e Zi e me Kosovën?! Etj. Shifrat më çuan tek zvogëlimi i krejt sipërfaqes së Shqipërisë.
Në përmbyllje, dy fjalë për Komisionin e Posaçëm Parlamentar të Reformës Administrative-Territoriale me kryetar Bashkim Finon, ish kryeministër e ministër i Pushtetit Lokal etj.
Fjala e parë: projekte të tilla si ky “Shtetweb” e tre të tjerë të paraqitur e në proçes, të kryera edhe me interesim ndërkombëtar euro-atlantik, po i shërbejnë këtij Komisioni Parlamentar e të Posaçëm thjesht për propogandë e dekor publik e politik. Nëse antarët e Komisionit e ekspertët e tij do ta kishin kqyr realisht e thellësisht Projektin “Shtetweb” do të kishim ndryshimin përkatës të sipërfaqes së Republikës së Shqipërisë në uebsajtin përkatës. Ose, përndryshe: t’iu lamë udhë fqinjëve sllavë e helenë ta ngrejnë problematikë deri në OKB kufirin e sipërfaqen e Shqipërisë, etj. . E në kryerjen e angazhimeve të tilla shovinistëve balkanik iu vjen në ndihmë për sot e nesër edhe ndarja e Shqipërisë Londineze në rajone?!
Fjala e dytë, ky rasti “Shtetweb” me zvogëlimin e territorit shtetëror të Shqipërisë Londineze dëshmon për një fakt të pakundërshtueshëm: Komisioni Parlamentar i Posaçëm nuk është ngrit për Reformën Administrative-Territoriale, por për interesa politike, elektorale, ekonomike, etj. të sa majtës në qeverisjen e vendit, në Qeveri e në Kuvendin e Shqipërisë. Çdo projekt i paraqitur nga OJQ shqiptare, nga gjithata ekspertë ndërkombëtar, nga Opozita e djathtë do të kalojnë në arkiv dhe nga sirtarët e vet partiak politik do të nxjerrin “Projektin “ e vet, që iu duhet ta miratojnë sa ma shpejt për ta pasë si mundësi reale për të fituar zgjedhjet lokale të Elektoriadës 2015. Gjithçka duket qartë. Gjithësesi lexohet lehtë.

Pese Poete ne SOFREN POETIKE TE DIELLIT

May 3, 2014 by dgreca

SORKADHJA/
NGA QAZIM SHEHU/
Yjet e ftohta mban mbi brirë,/
Lotin e qiellit në sy,/
Lulet që kanë mbirë/
Në hapin e saj, janë aty./

Dielli kur së pari ra,/
Në sy të saj u qetësua,/
Dhe një burim nuk u tha,/
Pa pirë buzët e tua./

Gjithçka të bukur i mori botës,
Hapin e brishtë me naze,
Pastaj u pendua e ndrojtur,
Emrin ia dhuroi çdo vajze…

ATA QË RRINË NË BURGJE
Kush diellin e jetës vret,
Diellin s`e meriton më,
Gurët i rrinë shkret,
Lotojnë pa zë.

Për vetminë e tyre , jo,
Për shpirtrat që ikin,
ditëve jeta lëshon një zë,
Që u ngul thikën.

Në jetën e tyre të mbaruar,
Tek frymë marrin gjaksorët,
Me lot acari ulërijnë gurët,
Dhe u kujtojnë therorët…

E ZAKONSHME
I gdhiva netët me lodhje fjalësh,
Siç e ka gdhirë Verleni,
poet rrethuar prej skandalesh,
Tek unë s`do ta gjeni.

Do gjeni veten e pjesëtuar,
Në qindra dashuri,
Ku nuk ndrijnë gurët e çmuar,
Të asaj që quhet marrëzi.

Ndodh me të marrët njejtësojnë,
Poetët që shkruajnë vargje,
Kur arsyeja na pëlqen,
Jeta normale.

s`më pëlqen lavdia qorre,
brohorimat e pasinqerta.
Veç fjala që lodhet e del,
Si bima në vlagë të nxehta.

E kur shpërthen koren e tokës,
Syrin e vet nxjerr në diell,
Bëhet bukë për t`iu dhënë botës,
Bëhet ajër ,bëhet qiell…

BURIMI

Nga gji i kujt doli burimi,
Siç gji i femrës një psherëtimë.
Vë buzën mbi të e shuaj etjen,
Ky gji përkëdhelet në brendësi.

Ngrihem.Ai rrjedh dhe s`mbaron,
Për të tjerë e të tjerë rrjedh.
Shembëlltyrën që shkëndijon,
S`dihet ku e hedh.

Dhe unë kujtoj se i kam aty,
Vështrimet kur rashë përmbys,
Si një shirit i mori, pa zë,
Në djep të kohrave i çeli zogj…
PILO ZYBA

KROI I BALADËS SIME

– poetit KOCI PETRITI –

Pena ime
Sot direzhon koncertin e fundit.
Kolonat e baladave të tua
I vendosa nota
Nëpër telat e tendosur të dhimbjes,
Dhe i ktheva në tinguj mallëngjyes…
Vargjet janë të shumtë, poet.
Me kosheren tënde të mjaltëzimit,
Me krahë-fëshfërimat e dëshirave
I mblodhe pllajave të lulëzuara
Kopështijeve të artit popullor…
Pive ujë burimeve të tyre,
E pastaj në hojet e ngritura të kohës,
Vendose mjaltin dhe aromën e këngëzimit…

Kurrë nuk të mendoja të shtrirë,
Me duar të kryqëzuara,
Sepse kryqin ti e mbajte mbi shpinë,
Dhe rende marathonomak
Për në Jeruzalemin e tembull-poezisë.
Kurrë nuk të mendoja të heshtur,
Sepse brënda luginës së gojës,që hesht,
Unë dëgjoj shushurimën e lumënjve
Të kthyer në balada.
Ato mërmërijnë mirësinë e brezave,
Ninullat dhe valvitjen e flamurit,
Bëlbëzimin e parë të çdo fëmije
Me krahë-puthje fluturore…
Ti në atdhe,unë në Londër…
Mes nesh një lumë i gjerë,
I gjatë e i thellë malli…
Por mbi këtë lumë largësish,
Qëndron ngritur ura e Qabesë,
Ura e Bruklinit, Urë e Drashovicës,
Urat që lidhin Kontinentet,dashuritë,agimet…

Çfar ka dielli këtë mëngjes?
Pse është flokërrezelëshuar,
Fytyrë shprishur,pa krah?
Pse endet i çartur
Si Ofelia brigjeve të tragjedisë Shekspiriane?
Koha ka humbur orientimin,
Lindja drejtpeshimin e saj shekullor.

Poet!
Lëshojë edhe njëherë
Tufat e frymëzimeve të tua
Në qiellin e jetës time,jetës tonë,
Të më puthi nënokja Shqipëri
Me buzët e thara nga padrejtësitë shekullore.
Dua që,si atëhere,
Të rend pas krahërrahjeve të tyre
Në kaltërsinë e mendimit.
Më pas,me goditjet ritmike
Të daulles së kohës,
T’ja çaj verbërinë dhe daullen e veshit vdekjes.
Ta shurdhoj dhe qorroj
Mortjen plakë, që hap plagë
Në trupin e brishtë e të lulëzuar të ndjenjës,
Dhe bukurinë e vashë-lirikës poetike.

Nuk e di,por,kam dëshirë
Të tërheq një valle të madhe,
Të marr pas vetes gjithë dashuritë
E krijimeve të tua,
Që të veshura me kostume ngjyrash poetike,
Të mbushin me tinguj skenën e madhe qiellore.
Engjejt,të marrin në krahët e tyre të brishtë
Kaltërsinë dhe tingujt e harpës, vibrimet
E mendimit në fantazinë e krijimit të botës tënde.
Çfar ti them hapësirës?
Ti linde në një vënd të coptuar
Nga thika e padrejtësisë,
Përjetësisht pushtuar nga forca e me të madhit.
Por me forcën e shpirtit pushtove botën,
Dhe më shumë, hapësirat e pa prekura të saj…

Dëgjoj larg një violinë,
Harku i këtij fillim shekulli luan melodi të trishta.
Sovjani ku linde ka ftohtë,
Shkumbini u rrenqeth,
E zvogëloi rrjedhën nga dhimbja,
Si një nënë që shtërzon e mblidhet nga lindja.
Atje,mes malesh,
Në luginat e thella të Librazhdit,
Që ngjan me fole legjendash,
Dëgjoj rrahje flatrash në shpate,
Flatra që ngjiten lart.
Ngrihen mbi kreshta
Dhe hijëzojnë arat e mbjella më parë
Nga bujqit poetë të kohës.
Në cep të çdo are,
Në bregore të vogla dhe çuka,
Dëgjoj të qeshura manare,
Që lëshojnë një tufë thëllëza,çupa!

Kur u ndamë
Më premtove se do më prisje.
Më the:
“Koha
Ka nevojë për Hidrocentrale të tjerë drite,
Ka ardhur koha,
Që mbi pluhurin e shekujve poetikë,
Të shkruajmë dhe orkestrojmë këngën finale.
Plori i parmëndës duhet të kalitet,
Të punojë ugare,ara,më pas të vaditet,
Që nga thellesia e saj të mbijnë të tjerë fidanë.
Dhe fara e mbjellur në çdo anë,
Të pushtojë me harlisje në beteja,
Trupin e vashave të reja,
Që bien përsëri në skenë,
Dhe lindin për mëmëdhenë
Përsëri Teutën,Buzukun, Skëndërbenë,
Që në trupin e kombit presin,kurrë nuk flenë”!

Stadiumet e leximit kanë mbetur bosh,
Koha qorre vrapon pas bukës,
Ka harruar sakrificat e njeriut të pushkës.
Drita e diturisë është lënë pas dore,
Njerzit vrapojnë pas ushqimit e krimit.
Mulliri i mendimit punon bosh,
Njerzit
Ushqehen me miellin krunde të propogandës,
Më shumë ka vlerë thurja e rrjetës së merimangës.
Helikat e krahëve të mullirit punojnë bosh,
Mokra e tij dhimbjen e bluan dhe e hedh në shoshë.
Më pas,më pas silazhi i gatuar
Bëhet ushqim për dhimbjen e krijuar.
Qielli zhurmon nga mijra bindje dhe ide,
E vërteta qëndron lakuriq,dridhet,
Por asnjë bashkëkohës nuk e sheh.
Kohë të vështira,
Re të dëndura enden hapësirës,
Dhe me rropamë përmbytin vreshtat,
Rrëzojnë kokërrzat e qelibarta
Dhe mushtin që qëndron nën fletë.
Bota dridhet nën pëllëmbët e blerta që gjetheve,
Prej dhimbjes dhe padrejtësitë e etheve…

Ti hesht,poet!
Krishtërimi do ti thyej ligjet e tij të vendosura.
Në rrugën e fundit nuk do të ti kryqëzojë duart,
Mjafton koha kur dekadat dhe diktatorët,
Të kryqëzuan mendimet dhe fluturimet.
Dora e poetit është një sqep,
Që çukit vezën e artë të agimeve,
Për t’u sjellë në jetë brezave,
Lindjen e cicërimeve…

Ti i shtrirë në shtratin e përjetësisë,
Unë shtrirë në shilarsen e poemave të tua,
Koha dorë e butë nëne,më përkund.
Flladi ardhur nga furra e mendimit shekullor,
Situr nëpër erashkën e talentit tënd
Më përkëdhel në fytyrë e flokë,
Dhimbja e paska peshën e saj me okë…

Shilarsja jote
Një djep,
Që nga lashtësia mërr dhe jep,
Dashurinë thurur nga një lis,pishë apo plep…

Vargu dhe harkimi i shilarses ka gojë,
Ai mund të bjerë dhe çojë
Karvanin e këngëve deri në Trojë…

Të shikoja,
Gjithmonë i buzëqeshur,
Rrobaqepës, që gjithë jetën
Botës i ke veshur
Kostumin e artit,të prerë e qepur me shije,
Koshere me balada trimërie…

Një fustanellë me “Vallen Gorare”
Në sofrën e madhe të Skëndërbeut,
Që tundet nga heroizmat dalë prej dheut.
Me tupin e Gjergj Elez Alisë,
Kthyer me shtatë plagë në një lis,
Në degën e madhe, atje te maja,
Hedh valle dhe kërcen Sefë kosharja…
Ti,koleksionisti i Karl Gegës,Babjenit,
Që shpon një Semering,
Dhe pse një sy e ke pa jetë,
Brënda qiellit të vështrimit të tij,
Zogjtë dhe endërrat marrin retë,
Firmat e poemave vrasin një helmetë,
Kur kërcellin e brishtë të barit e vendosin në fletë…

Ti,
Që mërr Drinin,Shkumbinin dhe Valbonën,
Në vargje u kthen valët dhe jehonën…
I lëshon në katarakte flokëlëshuar,
Që e ardhmja me krehrat duar,
Nuse e veshur dhe duke nusuruar,
I bën prikë për ditët që priten të vinë,
Me krisma pushkësh që lindin fëminë…
I pagëzon me emrin e Eneas së lashtë,
Atje ku historia dhe gjuha bashkë,
Ngrejnë për botën kalatë e themelit,
Nga vjen kultura,ngjyrat dhe boja,
Për firmën dhe legjendën që krijojë Troja.
Omeri nuk ishte qorr,
Por vëllavrasja dhe pabesitë,
E bënë të shkruante tragjeditë,
Në fund,kur lexojë vargjet, i mbetën në fyt,
Dhe përjetësisht ju qorruan sytë…
Që nga ajo kohë,
Kurrë nuk pushojë uragani i pabesisë,
Që piu qumësht në të tradhëtisë sisë,
Dhe duke shtuar etjen,dhunoi tokën e Ilirisë.

Ti i shtrirë në shtrat
Në dhomën e vogël,
Dritaret sy mbyllura
Nuk duan të lënë të dali lajmi hidhërimit,
Eshtë e rëndë, e dhimbshme e vërteta e flijimit.
Por, a mund të qëndrojë një koshere e mbyllur?
Bletët e tua poetike gumëzhijnë,
Ato kërkojnë fluturime me flatra,
Në kërkim të polenit, udhëtimeve të gjata…
Dritaret kërcasin eshtrat,
Heshtjen e dhimbjen e vrasin,
Shpirti që endet nëpër dhomë,
Kërkon Jeruzalemin me jehonë…

Nuk mjaftojnë vizitorët
Që hyjnë dhe dalin në këmbë.
Koha ha dhimbjen e saj me dhëmbë,
Bluan vetveten,
E gjatë rruga deri në hënë…

***
Më the,poet,që do më prisje!
Vreshtat e tua do të vadisje,
Dhe do mbillje fidanë të tjerë.
Koha, brezat dhe unë,
Kanë nevojë për verë…
Për vlerë,për mëngjese – ylbere në eterë…
Koha dhe kombi ka nevojë për lisa,
Për krahë të fortë dhe fletë,
Shqiponjat nuk i ngrejnë foletë në driza,
Por lart,atje ku përshëndeten me retë.

Është e besushme,unë e dija,
Kur fillon dhe vjen stuhia,
Zogjtë mblidhen nën pemë të trembur,
Ndërsa vdekja duke u endur,
Pret degë dhe të brishtat fletë,
Pa pyetur për lulëzimin aromë-çapa-lehtë.
Unë e dija se, ikja jote do ishte e rrallë,
Pa pyetur për vitet dhe për radhë.
Kosa e korrtarit vdekje në livadh,
Ka dhe dhimbjen e diktatorit të madh…
Kur retë shtrydhin urrejtjen mbi male,
Lumenjtë fryhen me ujë dhe tubullohen,
Nuk kanë kohë që të mendohen,
Marrin dhe përmbytin me dhimbje ara,
Dhe prodhimet e mbjella dhe të mbara…
Ti kësaj kose nuk ju trmbe,i qëndrove përpara.
Por nuk kishte si të ndodhte ndryshe,
Dëshira për fluturim një dallëndyshe,
E bën të kërkojë me sytë përpjetë,
Të preki me sqep dhe me krahë retë.
Për ty që këndove me zërin e brishtë të Trishtit,
Erdhi dhe të mori vetë ringjallja e Krishtit…

Për të marrë poetin lart te retë,
Zbriti në artin e tij vetë,
Bashkë me dritën e agimit,
Në datën e ringjalljes së Krishtërimit…
Dhe mori me vete këtë vit,
Shënjtorin poet për rit…

Lumi i rrëmbyer i jetës
Do rrjedhi në mote e brigje,
Nëpër lugina e nëpër shtigje,
Me oshëtimë,shkumë dhe jehonë,
Do dirizhojë për jetë kohën tonë,
Që Ju, poet,me frymëzim dhe penë,
Në pemën e përjetësisë ia ngritët folenë.
Çdo vit në përvjetorin Pashkë,
Me Krishtin tim,tonin,të dy bashkë,
Do plugoni e dizifektoni në botën e egër pabesitë,
Dhe do mbillni artin e bukur të dashurisë,poezitë!

Dhe brezat në vite duke pritur,
Ndjenjën e mirësisë duke vaditur,
Do presin ardhjen tuaj me fytyrën lart.
Atje ku koha mbi supet e saj mbart
Vlerat e të shkruarit në hejbetë e kohës,
Dhe mes dimrave,erës ngricës dhe llohës,
I çon drejt pavdekësisë…
Atje ku poeti, si Rozafa la një sisë,
Që buzët e lexuesve që shkojnë e vinë,
Këngën dhe historinë të pinë…

Po unë,poet,çfar të mbjell për Ty?
Një pemë të vogël miqësie,që të dy
E mbollëm bashkë nëpër këto vite,
E ujita me dhimbjen e kësaj dite.
Që nga mbjellja e një vreshti, fruti,
Nga rritja dhe deri te Buti,
Te vera e ëmbël e gradës së lartë,
Që Buti im mbushur me art,
Mban të mbyllur shijen dhe vlerën,
Dhe tani,po ja hap rrubinetin dhe derën…

Aroma dhe arti i ngjizur,
Mes miqësisë-urë të pa zgjidhur,
Bashkimi i esencave me vetëdije,
Për një të rrallë dhe të bukur shije,
Lë të rrjedhë nëpër porta miqësie…

“Koha e dehur nga liritë”,
Lë të dhunojë botën si hordhitë,
Por do jetë e humbur pa dashuritë,
Dhe pa lulëzimin që dhuron kopshti me poezitë…

Udhë të mbarë,mik!
Babai dhe perandori i më të madhit çiflik,
Që në shekuj si e vjetra verë
Rritet në gradë,cilësi dhe vlerë.
Dhe kënga juaj në të Kombit sy,
Do mbetet një burim mes gjethesh,pa dry,
Pemët do direzhojnë me degë e me fletë,
Zogjtë me cicërima lart nga retë,
Me buzët e sqepat ngjyer me verë e vargje,
Do këndojnë nëpër çati e nëpër pragje,
Cicërimën e rrallë gatuar në tënden magje…

Me valvitjen dhe lahurinë e një reje
Që atdheu e bie sot drejt teje,
Që pikat rubinë të tëndes poezisë,
Mbi pëllëmbë gjethet shekullore të njerëzisë,
Të bëjnë vaditjen e frut-dashuri-miqësisë,
Atje,te Rozafa juaj,të ulen dhe të pinë sisë !

Londër…25/4/2014

A JE BURRË I FORTË?!
Nga Ramiz LUSHAJ

Gurët e rrenave
Bluajnë krunde pa miell
Me ylber fjalësh:
-Mirë! Mirë! Mirë…!

Fjala e mekën shpirtin
Ecën tue rrgall’ e bjerrë.
Si parada me maska:
-Okej! Okej! Okej…!

Njerëzit po i ngajnë robotit
Me “program” kaq të lirë…
Dy fjalë i flet dhe papagalli:
-“Okej, Okej” – “Mirë, Mirë”…

Po klluqen në muze
Fjalët palcë e kockë:
-Tungjatjeta, vlla,
A je burrë i fortë?!

HIMNI I LIBRIT në “Kanunin poetik”

Nga Rrustem Geci – Dortmund/
Rritu bimë e gjuhës dhe e fjalës
t´i që vjen nga gjiri tragjik i jetës
je shpërthim i shpirtit të munduar
je lavdi e popullit më të përgjakur

O t´i që e kupton ç´është një libër
jepju gjak rrezeve që bëjnë dritë
kjo poezi është gjak i jetës suaj
ky libër është krijim i jetës sime

Kosovë, unë e ti jemi një prush dielli
që nga pellazgët e lashtë dhe iliria
shesh i takimit të shpatave të egra
dhe arenë e gjakut të perandorive

Jam fletë e çdo dite muaji dhe viti
jam libri i popullit tim të pagjumë
gatuar jam betejave të secilit varg
jam shpirt jujaj vullkanor i poezisë

Digjet e piqet kjo botë n´zjarrmi
Kosovës kudo ngulmon gjak i ri
Arti i çlirimit nuk njeh kufij
Në të gjitha kohërat ka emrin, liri!..

Shoh një zonjë me sytë blu
Nga Përparim Hysi
Shoh një zonjë me sytë blu
Ububu! Ububu!
Unë u plaka, po kështu
Nuk kam parë të tillë:syblu!

Do jetë larë,- them,- në det
Se të sheh dhe bie tërmet!
Kur t’i ngul, që, thua, babaçe
Iku burri… kot bën llafe.

E që thoni: -Lele! Ngriva!
Sa mbi të unë sytë i shtira
Unë i shtira, po m’i shtiri
Tash e humba: shkoi fiqiri!

“Luajta” unë, po s’luan ajo
As i heq,,, more, çfarë do?
Për të folur, as që flet
Por me sytë më ndjellë, vërtet!

E, ç’më bëre syriblu!
Ta humbas burri kështu
Katandisa si vulëhumbur
Syriblu më ka “tundur”…

22 prill 2014

Sot

Më takoi mikja në udhë
Dhe u futëm në një klub
Pi e pi… godat me fund
Sa u deha, u bësh thumb.

Pastaj nga klubi dola
Pas mikes rrugën mora
Ngjita shkallët pas asaj
Ku mbaj mend ç’ndodhi pastaj?!

Se më humbi, o miq, filli
Në telashe më fut prilli
Mos nga prilli, nga rakia
Seç lajthiti pleqëria.

Fundprilli

“… sillet moti për së mbari”
Thuhet në një këngë shkdrane
Në këtë priill, unë, i moshuari
Rashë në “çarg” nga një nishane.

Kjo, nishania, symëshqerrë
Seç m’i nguli shtizë sytë
Sado unë kam erz e nder,
Po m’u mbytën, miq, gjemitë.

Dhe e hunba unë pusullën
Si Xhaferri,- thonë,- simiten
Lëshoj firmën ,edhe “vulën”
Dhe e bëj veç për miken.

Se me sy më goditi
Porse mëndjen mua më prishi
Pse, kështu, o moj nishane
Më ngre mua në alarme?!…

21- 29 prill 2014

LEKSION I KEQ BALLKANIK

May 2, 2014 by dgreca

Nga Ramiz LUSHAJ/
1.
Lidhja Social-Demokrate e Maqedonisë (LSDM) si astenjiherë tjetër qyshse nga 21 prilli 1991 i (ri)themelimit apo riformatimit të saj, po e keqpërjeton dhe njëherash po e reflekton ashpërsisht krizën ma të thellë të identitetit të vet politik, demokratik e nacional, tue u rropatë e rrokaçë ta kthejnë në krizë të sistemit elektoral e postzgjedhor, në krizë të pushtetit të ri e të shtetit të derisotëm FYROM, tue u përlye e hakërrye me e vrellë e përcjellë edhe si problematikë euro-atlantike, shqiptare, pansllave, helenike, bullgare, turke, etj.
Kjo parti, ndoshta në “depresion politik”, “reaminacion demokratik” e “delir nacional e elektoral”, me qëndrime e veprime të këtilla pubike e vendimore si kthimi i mandatit të deputetit, etj. etj. po i ikën në ekstrem boshtit të vet si parti e qendrës së majtë; po iu rikthehet si shpeshherë fellutave të origjinës e trashëgimisë së saj si pasardhëse e Lidhjes të Komunistëve të Jugosllavisë në Maqedoni (LKM); po e largon në kohë Maqedoninë nga integrimet euro-atlantike e ndëretnike; po e çon ma së forti vetveten e ma së pakti Ish republikën Jugosllave të Maqedonisë në rrugën e pasigurisë; etj.
Këto rrjedhoja e pasoja kanë ndikime jo vetëm në shtete kah i rrjedhin lumenjtë kësaj Maqedonia të Re me mbi tre dekada shtet i pavarur e sovran, shtet multietnik prej zorit e demokratik për hatër…Prandaj, përkundrejt kësaj e të tjerave, po trokon e troket koha kur LSDM duhet të vetpërcaktohet qartas në ecuritë, mangësitë e lartësitë e veta, veçmas në kit’ farë udhëkryqi apo kryqëzate politike, se cila është fytyra e vërtetë politike e saj?! I përket të djeshmes komuniste si LKM apo ende mbetet e “përzier” politikisht si në rithemeli të saj me emrin e dyshtë e të (pa)dyshimtë: LKM-PTD (Parti e Transformimit Demokratik)?! A do të vazhdojë të qëndrojë e militojë në skenën politike si një parti e vërtetë social-demokrate?! Po, me sa duket, kjo parti, e dyta dhe në disa vite edhe e para në Maqedoni, ka nevojë me nguti për “difuzion demokratik” në përvujtitë e saj elektorale, ideologjike, politike, demokratike e nacionale?! Mbi të gjitha, LSDM, prej kohësh e prej 27 prillit 2014 po jep një leksion të keq ballkanik.

2.
LSDM ka plot 8 vjet që ndoshta pret nga votuesit e saj në Maqedoni e jaranitë e veta politike në kojshi e përbotni që t’ia çojnë fitoren tek selia e saj në Shkup, në rrugën “Pavel Shatev”, nr. 8.
Këta të LSDM kur nuk iu vjen “torta e fitores” nga pazari, nisin e nxjerrin si ngahera nga sunduqet e veta “skenare politike” si ky i kthimit të mandateve të deputetit, etj. sikurse haparoj dikur simotra e saj politike, Parta Socialiste e Shqipërisë.
Natyrisht në tri raste vargavijë nuk po i bie tupanit të shifrave me ndie veç timpani politik i LSDM me koalicionin e saj elektoral, pasi “dromca” elektorale po tregojnë ashiqare se LSDM është e “dromitur”. Ajo, kësisoj, nuk po jep aq kokrra por po nxjerr disi dokrra.
Rasti i parë: Kandidati për president i LSDM, Steve Pendarovski, sipas KSHZ të Maqedonisë, ka marrë rreth 200 mijë vota ma shumë se partia e tij me koalicion. Kandidati i VMRO-DPMNE, Gjorgje Ivanov, rifitues i një mandati tjetër si President i Maqedonisë ka rreth 100 mijë vota ma shumë se partia e tij në koalicion. Diferenca mes këtyre dy partive e koalicioneve të tyre, në mes Gurevskit të Pozitës e Zaevit të Opozitës, duket qartë: është mbi dy herë ma e madhe.
Rasti i dytë: LSDM në zgjedhjet parlamentare të 27 prillit 2014 mori 200 mijë vota ma pak se partia fituese e Gruevskit?! Përndryshe, po të krahasojmë del se LSDM ka marrë kësaj here gati dy herë ma pak vota se VMRO-DPMNE.
Rasti i tretë: LSDM në dy palë zgjedhje të parakoshme, nga ato të 5 qershorit 2011 tek këto të 27 prillit 2014 ka një rënie të ndjeshme të elektoratit të saj me rreth 85 mijë vota e, sipas mekanizmit elektoral, do të thotë 8 deputetë ma pak.
Natyrisht për kryeministrin maqedonas Gruevski do të thoja se është mbrapshti e shekullit, diktatori i ri i Ballkanit, diskriminues mafioz i të drejtave e lirive të shqiptarëve etnik në trevat e veta në këtë shtet, etj. po shembujt e diferencave të tilla të LSDM me VMRO-DPMNE në elektoriada si për presidentin dhe për deputetët flasin se ky “baba i manipulimeve elektorale” nuk i mundëson Zaevit të hiqet “nana” e të Drejtës e të Vërtetës.

3.
LSDM duhet të mësohet për ta zbritë Gruevskin prej shpinës së saj politike. Po kjo s’ka fuqinë e duhur politike partiake, nuk po i mjaftojnë kilogramët e shëndetit politik e nuk po i dalin kaloritë e fushatës elektorale për me e mund Gruevskin. Përkundrazi, po ndodh keq e ma keq, po i japin kilogram e kalori Gruevskit për me ndejt gatë e rehat në pushtet edhe për katër vjet.
Fakti i parë: Në zgjedhjet lokale, në dy rrathët e saj elektoral, më 24 mars e 7 prill 2013, LSDM në koalicion me 13 parti të tjera si Partinë e Re Social-Demokrate, Partinë për Ardhmëri Europiane, Partinë Liberale, Partinë Përparimtare Serbe, Partinë për Emancipimin e Plotë të Romëve, Alternativën e Re, Lidhjen e Forcave të Majta të Titos, Partinë për Lëvizjen e Turqëve, Lidhjen Demokratike të Serbëve, Lidhjen Demokratike të Vllehëve, Partinë e Demokratëve të Lirë, Partinë e Pensionistëve e Ligën e Sanxhakut fitoi vetëm në 4 komuna. Ndërkohë, rivali kryesor politik, partia tjetër maqedonase VMRO-DPMNE në koalicion, fitoi 56 komuna.
Përndryshe, në zgjedhjet lokale të para një viti VMRO-DPMNE fitoi 14 herë ma shumë komuna se sa LSDM. Edhe partia shqiptare BDI e Ali Ahmetit fitoi 3.5 herë ma shumë komuna se sa LSDM, ndërsa partia tjetër shqiptare, PDSH e Menduh Thaçit sa gjysma e LSDM.
Në koft se LSDM krahasohet me vetëveten do të shohin ma qartë humnerën e saj elektorale. Në ta parat zgjedhje lokale në Maqedoni në vitin 1996 LSDM fitoi 51 komuna, ndërsa në Elektoriadën Lokale – 2013 mbeti me vetëm 4 gjithsej. Pra, mbi 12 herë ma pak.
Fakti i dytë: LSDM në koalicion elektoral në zgjedhjet parlamentare më 1994 mbrrini kulmin e vet me 85 deputetë, ndërsa në Elektoriadën 2014 fitoi vetëm 34 deputetë. Përndryshe: 51 deputetë ma pak. Apo tjetra: në zgjedhjet e 15 shtatorit 2002, një vit pas Marrëveshjes Kornizë të Ohrit, arriti të fitojnë 60 deputetë. Ndërsa sivjet gati dy herë ma pak. Këto janë humnera elektorale të LSDM, e cila flakadon sot sikur do të bajnë “namin” për të marrë pushtetin politik në Maqedoni.
Pothuaj njësoj si LSDM ka pësue rënie elektorale edhe Partia Shqiptare e Prosperitetit Demokratik në Maqedoni (PPD), e cila në zgjedhjet parlamentare të nëntorit 1990 e vetme kishte 17 deputetë, ndërsa në zgjedhjet e sivjetme të prillit 2014 nuk ia siguroi mandatin as të vetmit kandidat të saj, Muhamed Halili, në njësinë zgjedhore nr. 6 të Tetovës.
Aktualisht LSDM është partia e dytë në Maqedoni, sepse ka krijuar koalicion partiak elektoral me 8 parti, të cilat i ka edhe si ombrellë me i fshehë disa të meta e fajësi të vetat ndër vite, si përplasjet e plasaritjet politike, oktapodimi i partisë nga politikanë që rrijnë gjatë e me rikthime në krye të saj, kryetarët përkohor të saj, etj. Politikani Branko Cërvenkovski, dy herë kryeministër e një herë president i Maqedonisë, që në moshën 28 vjeçare u zgjodh kryetar partie i LSDM në vitin 1991 qëndroi në vitin 2004 e rikthehet prapë më 2009 derisa tërhiqet në vitin 2013 pas zgjedhjeve lokale. Tani, kryetar partie i LSDM prej më se një viti është Zoran Zaev. Ai ka pasë një mandat nga Kongresi i LSDM si ushtrues i detyrës të kryetarit të saj pas dorëheqjes të Radmilla Shekerinskës për humbjen në zgjedhjet e vitit 2006 dhe deri në ardhjen e ish presidentit Branko Cërvenkovski më 2009. Tashti, si po vijnë punërat, në maj 2014, mundet që edhe Zaevi të largohet nga drejtimi i LSDM, sepse edhe loja politike me kthimin e mandateve nga LSDM do të jetë e pafat sikurse edhe dy mandatet e tij si kryetar partie. Në të dy rastet, nga kryetarët politik jetëgjatë e nga ata jetëshkurtër po damtohet LSDM, e cila po jep një leksion të keq ballkanik.

4.
Askush nuk po ia mohon kontributet e atributet LSDM e koalicioneve të saj ndër elektoriada, pavarësisht disa politikave e qëndrimeve të saj antishqiptare. Mirëpo, kjo parti, LSDM, prej vitit 2006 ende nuk është mësuar me të qëndruarit në Opozitë, pasi ende po i merr punët disi hapët përtej mundësive të veta e sheh lart përtej hapave të saj. Në historikun e vet të pas ’90-tës ka raste elektorale që kjo parti maqedonase, LSDM, mund të krahasimohet me partitë shqiptare në Maqedoni.
Krahasimi i parë: Në zgjedhjet parlamentare të 1 qershorit 2008 partia maqedonase LSDM e kryetares Radmilla Shekerinska (ish kryeministre e Maqedonisë) mori 18 deputetë po aq sa edhe partia shqiptare BDI e Ali Ahmetit (ish Komandant Suprem e Përfaqësues Politik i UÇK në Maqedoni), e cila asokohe fitoi 18 deputët dhe sivjet, më 2014, edhe një ma shumë: 19 deputetë.
Krahasimi i dytë: Prapë, edhe në koft se i shohim si koalicione del se koalicioni i madh i partisë maqedonase LSDM, i titulluar “Dielli – Koalicioni për Europë”, mori 27 deputetë gjithsej, ndërsa dy partitë shqiptare (ndonëse secila për llogari të vet, secila kokë më vete) fituan gjithsej 29 deputetë, nga të cilët 18 deputetë BDI dhe 11 deputetë PDSH e Menduh Thaçit (bashkëpunëtor e vazhdimtar kauze politike i Arbën Xhaferit).
Edhe ma herët, sikurse në vitin 1994, LSDM ka marrë 27 mandate deputeti, bile ma pak se kanë marrë dy partitë politike shqiptare BDI e PDSH në vitin 2008.
Në zgjedhjet e fundit parlamentare të parakohshme të 27 prillit 2014 pamë të konkuronin katër parti politike shqiptare të ndara ndërveti si BDI, PDSH, RDK e PPD përballë 47 partive (në pesë kualicione e disa parti më vete) maqedonase e të etnive e komuniteteve të tjera. Nëse partitë shqiptare do të bashkoheshin si, fjala vjen, BDI me RDK e Rauf Osmanit, ky grupim politik shqiptar do të kishte medoemos 21 deputetë gjithsej e shqiptarët etnik mund të fitonin deri në 2 ose 3 “deputetë të Diasporës”. Nëse PDSH do të bashkohej me PPD e Abdyladi Vejselit dhe do të kishte një tjetër klimë politike partiake në Strugë, sigurisht do të kishte edhe deputetin e 8-të apo të 9-të. Kështu, përtej teorikës e brenda praktikës mund të kishim 30-33 deputetë. Nëse këto dy parti kryesore shqiptare apo dy koalicione të pritshme shqiptare do të vepronin sikurse dy partitë kryesore maqedonase VMRO-DPMNE e LSDM, si edhe GROM, etj. që i futin në koalicion disa komunitete në Maqedoni si turqit, vllehët, boshnjakët, serbët, romët, etj. dhe nëse do ta shtrinin edhe gjeografinë e tyre partiake-politike deri në shtatë nga rajonet e Maqedonisë, atëherë shqiptarët etnikë do të ishin të dytët për nga numri i deputetëve në Parlamentin e Maqedonisë, shtu sikurse janë të dytët edhe nga popullsia në këtë shtet problematik ballkanik.

“ITAKA” E ALI AHMETIT

May 1, 2014 by dgreca

Nga Ramiz LUSHAJ/
1.
Homeri pellazgjik në motmote të antikitetit ka mjaltue epikë tek kryevepra e tij “Iliada” (shek. VIII p.e.s.) edhe për fisin e “Paionëve të Vardarit” pjesmarrës në kryeluftën e Trojës, sëbashku me fiset ilire Dardanët, Perraibojtë (nga Dodona në Selanik) etj. Apiani tek “Historia e Romës” (v. 60 e.s.) dijenon se, sipas mitologjisë, Paioni ishte nip i të parit tonë – Ilirit (Paion Autariat Iliri) dhe e kishte hallë Europën, motrën e dinastit Kadmi në brigje të liqenit të Ohrit. Pra, kësisoj, ne ishim genelidhë e të integruar në hapa ecjeje me Europën kontinentale e ishullore mijëra vite ma herët se sllavët e Ballkanit nga përplasje luftërake aziatike të vinin në trebrezat: tajgë, tundër e stepa të Siberisë. Fisi i madh ilir i “Paionëve të Vardarit” me kryeqytet Amydomin (diku, ndërmjet Shkupit e Selanikut) e, tevona, Bylazorën (Velesin) e kishte kryekult pagan Diellin, të cilin FYROM ua mori e vnoi në Flamurin e vet Shtetëror Republikan.
Homeri i verbër, epik e epokal, sikur të ngrihej si në atë legjendën e moçme shqiptare të Konstandinit, kishte me ardhë përgjatë rrjedhës së Vardarit e, patjetër, kishte me shkrue poema të tjera për Paionët e Rinj, për kreshnikun modern Ali Ahmeti, legjendë e gjallë e Zajazit, Ohrit, Shkupit…Kombit Shqiptar.
Homeri i madh, i lindur ndoshta në brigjet e epërme të Jonit, do t’i hapte sytë e në kompjuterin e tokës e të kohës panshqiptare do të shkruante dy kryevepra të tjera të reja: “Iliada” e “Odisea” për liderin epope e epokal Ali Ahmeti që i nisë emri me germën e parë të Shqipes dhe shpirtdon e veprimtaron ta çojnë shqiptarisht çështjen shqiptare tek “Zh” e saj.

2.
Si dikur në Antikitetin e lashtë u ringritën pasardhësit e “Paionëve të Vardarit”, Dardanëve, etj., të inkuadruar në “UÇK” në Kosovë, Luginën e Preshevës nën Serbi e në Maqedoni dhe luftuan kundër sllavëve, të cilët erdhën si “kalë Troje” në trevat etnike shqiptare në Ballkan dhe u keqsollën si “zot shtëpie” tue aktkrye pushtime e aneksime të tokave etnike shqiptare, genocid e spastrim etnik ndaj shqiptarëve trojenik.
Kjo ishte një tjetër “Luftë Troje”. Një luftë moderne. Kësaj here në truallin e shqiptarëve, në tri hapësira gjeopolitike të tij. Në rrjedha të historisë luftërat epokale në strategji e veprim luftarak nuk ngjasin njejtësisht me njëra-tjetrën. As prijëtarët e heronjtë e tyre nuk janë të njëjtë.
Tek vepra “Iliada” e Homerit në “Luftën e Trojës” përmendet edhe prijësi i “Paionëve të Vardarit”, Pelagoni, djali i tij tek duelon me Akilin, bashkëluftëtarët e tij tek luftojnë ballas në front. Mitologjia e lashtë ilire e Homeri e paraqesin Pelagonin si “Perëndia i Vardarit” e në etimiologji të dy kanë domethanie njisoj: “në ecje tuj punue”. Kjo më duket se i palcëngjit e diellndrit shqiptarit të madh Ali Ahmeti, lider epope e epokal i këtyre viseve etnike shqiptare në brigje të tre lumenjve burimor në Maqedoninë Shqiptare: Vardari (në Vërtok – Gostivar), Drini i Zi (liqeni i Ohrit) e Morava e Binçes (në Malet e Karadakut). Gjithë jeta e veprimtaria e Ali Ahmetit është “në ecje tuj punue” në luftë e në paqe, në dy shekuj.
Në koft se Homeri, poeti epik legjendar, do të kalëronte përgjatë brigjeve të Vardarit e do të njihej me tjetrën “Luftë të madhe të Trojës së Re” do ta shkruante një tjetër vepër të re “Iliada” për një nga prijësit kësaj lufte moderne legjendare, për Ali Ahmetin, një “Pelagon” i ri i pasardhësve paionë. Klasik, biblik, bohemik. Ish Komandanti Suprem e Përfaqësues Politik i Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare në Maqedoni. Azgan Haklaj, president i Unionit Artistik të Kombit Shqiptar, e cilëson “Strateg i Luftës, Arkitekt i Paqes” (gaz. “Voal Online – Zëri i Shqiptarëve”- Zvicër; gaz. “Dielli”–Amerikë, shkurt 2014). Përndryshe: si e lartnon realisht e mrekullisht ish ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Besnik Mustafaj, si “Një Hero në Kohën Tonë”. (gaz.“Panorama”, Tiranë, 21 janar 2014).

3.
Udha e jetës e veprës të liderit historik Ali Ahmeti është në ecje të përhershme e të përjetshme drejt Perëndimit: Drejt Zvicrës si azilant e veprimtar kombëtar politik (1986-2001). Drejt Europës Perëndimore si një nga organizatorët e protestave masive të diasporës shqiptare në shtete të saj (1989-1990). Drejt Brukselit e Uashingtonit (2001-2014) për integrimet euro-atlantike të Maqedonisë së sotme (FYROM) dhe për integrimin e shqiptarëve me të drejta të plota kushtetuese demokratike si shtetformues në Maqedoni. Pra, krejt ndryshe nga udha e Pelagonit, prijësit legjendar të “Paionëve të Vardarit” (prej trungut të tij genetik rrjedhin disa degë-fise të reja ilire), të cilët shkuan drejt Lindjes në luftëra të mëdha si në Luftën e Trojës në Azinë e Vogël e me Aleksandrin e Madh deri në Indinë e largët.
Në koft se Homeri i madh do të kalëronte në udhën e gjatë të misionarit kombëtar panshqiptar Ali Ahmeti do të shkruante një tjetër vepër të re “Odisea” për këtë lider euro-atlantik, kreshnik modern, luftëtar shumplanësh e politikan shumëdimensional. Triumfatori i herëpashershëm Ali Ahmeti përngjet si Odisea legjendar i Homerit vetëm për kah simbolika e rikthimit në “Itakën” e tij të madhërishme, hyjnore, magjike: në Zajazin e lindjes tek kulla e gurtë, tek toka e lashtë e babës, tek Nanëmadhja e tij Huma nga Kumanova dhe në trevat etnike shqiptare në dy brigjet e rrjedhës së Vardarit në pritje të pushkës dinjitare çlirimtare të UÇK të tij në Maqedoni e të Marrëveshjes së Ohrit të gushtit 2001…e në pritje të 27 prillit 2014.
Ali Ahmeti në moshën 20 vjeçare hyri si “nxanës” në politikë tue kërkue e realitetue në gjimnazin e Kërçovës përdorimin e gjuhës Shqipe dhe u “diplomua” si politikan në vitet ’80 kur studionte në Universitetin e Prishtinës për Filozofi, kur ishte ndër organizatorët e pjesmarrësit e demonstratave studentore e popullore, kur u burgos një vit për bindje e veprimtari politike për të drejtat e shqiptarëve në Kosovë e Maqedoni. Ali Ahmeti do të “merrte” gradën “doktorr” në politikë kur ishte azilant e veprimtar politik në Zvicër (1986-2001), kur u zgjodh antar i Këshillit të Përgjithshëm të LPK me detyrë ndërlidhjen ndërmjet Kosovës dhe Europës (1986-1988) dhe antar i Kryesisë së LPK (1988-1993) e kur u rizgjodh (1993) me detyrë speciale në sektorin ushtarak, kur ishte njëri ndër themeluesit e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (1996), kur u zgjodh antar i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (1998). Ai do të bahej “profesor” në politikë kur ishte Komandant Suprem e Përfaqësues Politik i UÇK në Kosovë, Preshevë e Maqedoni, Kryesues i Këshillit Koordinues që bashkonte partitë politike shqiptare në Maqedoni; kur themeloi e drejtoi BDI. Tashti, kësokohe, Ali Ahmeti është pamëdyshje Akademik në Politikë.
Politika jeton brenda Ali Ahmetit dhe Ali Ahmeti jeton për politikën. Ai u rrit me Politikën dhe Politika e rriti Ali Ahmetin.
Unë nuk jam ka i thom kurrkujt se Ali Ahmeti është vet Zoti në Maqedoni e në Shqiptarinë e Ballkanitpo veçse kurrkush nuk mundet me ma mohue faktin se Ali Ahmeti me jetën e tij, me luftën e politikën e tij, me kontributet e atributet e tij nuk është Dalëzotas i Çështjes Kombëtare Shqiptare në Maqedoni e në shtete e treva shqiptare në Ballkan e në diasporat shqiptare.
Ali Ahmeti është rikthye në “Itakën” e tij..

SHQIPTARËT NË MAQEDONI-PSE NUK I MORËN TRE DEPUTETËT E DIASPORËS?!

April 29, 2014 by dgreca

Nga Ramiz LUSHAJ/
1.
Risi: në Elektoriadën 2011 u shtuan edhe tri njësi zgjedhore. Kjo kërkesë e kahershme edhe e partive politike shqiptare. Nga këto njësi elektorale, kemi si thuhet në përditshmëri: “Deputetët e Diasporës”. Kësaj nuk ia ka mbrri ende as Shqipëria, as Kosova, as Mali i Zi.
Kështu, Kuvendi i Maqedonisë ka 123 deputetë gjithsej.
Në dy zgjedhjet e fundit (2011, 2014) kjo risi prodhoi vetëm fitore për partinë maqedonase në pushtet, VMRO-DPMNE. Të tre deputetët në dy herat elektorale janë të saj.
Në koft se VMRO-DPMNE nuk do t’i kishte fitue këta tre deputetë, atëherë situata paszgjedhore në Maqedoni do të ishte disi ndryshe, pasi kjo forcë politike që doli e para në zgjedhjet e 27 prillit do të kishte 58 deputetë. Prapë ky numër i deputetëve do të ishte nga ma tw lartit që koalicioni VMRO-DPMNE me 22 parti politike ka siguruar në tetë palë zgjedhje parlamentare. Mirëpo nuk do ta kishte fuqi aq të madhe për diktat e hjekësi në zgjedhjen e kryetarit të Parlamentit, në ndamjen e portofoleve ministrore me partitë shqiptare, etj.
Përndryshe: këto tre mandate të Diasporës e kanë ngritë partinë e Gruevskit në kuotën e 61 deputetëve gati sa në vitin elektoral 2008. Ajo sot mundet të formojë qeverinë në koalicion vetëm me koalicionin maqedonas GROM (Partia Opsioni Qytetar për Maqedoninë, Partia Liberale, Partia Përparimtare Serbe në Maqedoni, Lidhja e Forcave të Majta të Titos e Partia e Demokratëve të Lirë) që ka fitue një deputet.
Kësisoj, Koalicioni Qeverisës i Gruevskit kap 28 parti politike nga 47 parti që morën pjesë në zgjedhjet e fundprillit 2014. Numerikisht mbi gjysmën e tyre.

2.
Çështja shtrohet hapur e qartë: A munden partitë politike shqiptare në Maqedoni që të fitojnë tre deputetët e Diasporës ndërkontinentale? Sigurisht që po. Shembujt flasin vet. Po i hedhim një sypamje Amerikës.
“Kërçova e dytë” në Çikago (SHBA) në zgjedhjet lokale të vitit 2013 i dha fitoren shqiptare pas 70 vitesh komunës së Kërçovës tue zgjedh një kryetar komunar shqiptar (Fatmir Dehari i BDI), pasi rreth 1.000 shqiptaro-amerikanë kërçovas, me vullnetar kombëtar e shpenzimet e tyre mortën pjesë në votim.
Kryebashkiaku i Tiranës metropolitane, Lulzim Basha, në janar 2013 në përurimin e xhamisë së Sahatit në Dibër të Madhe në fjalën e tij përcolli simbolikën e “Tri Dibrave”, ku njëra prej tyre është në Amerikë. Rreth 15.000 dibranë thuhet se jetojnë në Nju Jork me rrethina, aqsa “Staten Island” thirret edhe “ishulli i dibranëve”, të cilët i dhanë tone luftës së UÇK-së në Maqedoni e fitoren e thellë kandidatit të BDI mr. Ruzhdi Lata në Dibër të Madhe.
Në Nju Jork, në zonën e “Tri Shteteve”, kemi diasporë të madhe të shqiptaro-amerikanëve të Strugës, të cilët i dhanë fitoren në komunën e Strugës, Ziadin Selës, kandidatit të PDSH.
Njësia zgjedhore nr. 8 e “dy Amerikave” në vitin 2011 ka pasë 1.824 votues të regjistruar në 24 vendvotime në Nju Jork, Uashington, Çikago, Detroit (SHBA) e Toronto (Kanada) po votuan vetëm 994 prej tyre. Fitoi VMRO-DPMNE, partia e Gruevskit.
Në zgjedhjet parlamentare të sivjetme (sipas të dhanave paraprake) në SHBA-Kanada ishin të regjistruar 3.337 votues e morën pjesë në votime 1.776 prej tyre. Kandidati Pavle Sazdov i VMRO-DPMNE fitoi mandatin e dytë si “deputet i Diasporës”, ashtu sikurse edhe kandidati Tefik Abdullahi i BDI në Çikago (me komunitet të madh të shqiptarëve nga Kërçova e Prespa) mori rreth dy herë ma shumë (351 vota) se kandidati i VMRO-DPMNE.
Dihen të gjitha ndikimet elektorale të partisë maqedonase VMRO-DPMNE me koalicionin e saj, si shkelja ekstreme e Kodit Zgjedhor, ndihma shtetërore infrastrukturore për votuesit e saj maqedonas (si dërgimi në qendra votimi me autobuza, etj.), përfshirja e ambasadave e konsullatave të Maqedonisë në përkrahje të partisë maqedonase në pushtet, votimi me pasaporta të vjetra, etj. Dihen dhe mungesa të mëdha të emrave të shqiptaro-amerikanëve nga Kërçova, Dibra e Madhe, Struga, etj. të cilët figuronin edhe në lista votimi në vendlindje qyshse nga zgjedhjet lokale, etj. Po asnjana nga partitë, as BDI e aq ma pak PDSH, as LSDM e opozitës maqedonase nuk mund të kërkojnë ripërseritjen e zgjedhjeve në “Dy Amerikat” pasi nuk ua mundëson as rezultati i tyre elektoral i pakët.
BDI e Ali Ahmetit duhet ta ketë aksiometrike fitoren e deputetit të saj në Diasporë (Dy Amerikat) për dy arsye: Flitet se numri i shqiptarëve nga FYROM (Ish Republika Jugosllave e Maqedonisë) në Amerikë (në zonën e “Tre Shtetshit”) si kumton gazetari dibran Beqir Sina në Nju Jork, kalon mbi 25 mijë vetë. Kanë votuar vetëm 478 shqiptaro-amerikanë për dy partitë politike shqiptare: BDI e PDSH. Një shifer që mund t’i bahen dhjetra komente nga ma të ndryshmet. Tjetër: PDSH duhet t’i matin ma mirë forcat e veta politike, pasi kandidati i saj Ferki Bekteshi në Amerikë-Kanada ka marrë vetëm 3 apo 4 vota(!)
Ndoshta PDSH duhej t’i hapte rrugë elektorale BDI në “Dy Amerikat”, pasi prania e saj nuk pati vota elektorale, po krijoi imazhin në Diasporë se “shqiptarët në Maqedoni janë të përçarë në parti politike”, etj. çka ndikoi sadopak në pjesmarrjen në votime, sidomos diaspora e Strugës, etj.

3.
Në njësinë zgjedhore nr. 7 që përfshin në hartën elektorale shtetet në Europë-Afrikë, ndryshe nga zgjedhjet e vitit 2011, gati u trefishue numri i të regjistruarëve për votim dhe u mbi trefishue numri i pjesmarrjes së votuesve. Natyrisht u rrit edhe numri i votuesve shqiptarë. Ishin gjithsejt rreth 3.500 vetë. Përndryshe mbi 1.000 shqiptarë ma shumë se ç’ishin krejt votues nga Maqedonia në vitin 2011 në zonën Europë-Afrikë.
Votimi në Europë-Afrikë dritëroi një fakt të errët të partive politike shqiptare në Maqedoni: koalicioni politik elektoral në mes tyre. Sikur tri partitë politike shqiptare: BDI, RDK (Rilindja Demokratike Kombëtare e Rufi Osmanit) e PDSH të dilnin sëbashku me një kandidat fitorja ishte mëse e sigurt përballë kandidatit Risto Mançev (inxhinier në Itali) të VMRO-DPMNE, i cili fitoi mandatin e dytë si deputet i Diasporës Maqedonase.
Po mundej të ndodhte edhe tjetra: të fitonte i vetëm edhe kandidati i BDI gostivarasi Ismail Beluli, biznesmen në Zvicër, i cili mori rreth 3.000 vota. Kandidati i RDK, Enver Osmani, mori rreth 500 vota, ndërsa kandidati i PDSH, Shpend Saiti (në Zvicër) mbi 100 vota (sipas të dhanave jo përfundimtare).
Në njësinë zgjedhore nr. 9 Australi-Azi, ku figurojnë të regjistruar për votim 3782 votues, mbi katër herë ma shumë se në vitin 2011. Mirëpo pjesmarrja në votim ishte e pakët. Kjo njësi zgjedhore mund t’i lihej edhe PDSH të Menduh Thaçit e mbështetur nga të gjitha partitë e tjera shqiptare. Mirëpo, BDI doli e vetme me kandidatin e saj Driton Maliku, ku edhe mund të fitonte po të kryente ma shumë punë kryehere, pasi numri i shqiptarëve në Australi të shkuar nga Maqedonia është i madh, disa herë ma i madh se numri i të regjistruarëve për votim.

4.
Në tri njësitë zgjedhore për “deputet i Diasporës” (në ato nr. 7, 8, 9) në zgjedhjet parlamentare të 27 prillit 2014 figurojnë të rregjistruar rreth 21.000 shtetas të Maqedonisë (edhe shqiptarë) me të drejtë vote. Sipas një përllogaritje: mbi tre hërë ma shumë se në zgjedhjet parlamentare të 5 qershorit 2011.
Ish Republika Jugosllave e Maqedonisë (FYROM) ende nuk e ka të saktësueme diasporën e saj shumetnike, pasi në regjistrimet e saj manipulon herë pas here e ma së forti në dam të shqiptarëve etnik. Agjensia për Emigrim flet për 433.233 shtetas të Maqedonisë (edhe shqiptarë) në diasporë. Ministria e Punëve të Brendshme për 125.000 vetë. Komisioni Shtetëror Zgjedhor i Maqedonisë publikon se vetëm 68.000 shtetas të Maqedonisë kanë të drejtën e votës në tre njësitë zgjedhore në Diasporë.
Sidoqoftë shqiptarët në Maqedoni, ma saktë: BDI e Ali Ahmetit, ishte afër mundësisë reale për të fituar tre “deputetë të Diasporës” apo, tekefundja vetëm dy prej tyre, në Amerikë e në Europë. Kështu, BDI do të ishte sot me 21 apo 22 deputetë në Parlamentin e Maqedonisë.
Nëse sivjet partive politike shqiptare në Maqedoni ua mirëkuptojmë shfajësimet e ndryshme, etj., në elektoriadën tjetër parlamentare do të ketë vetëm përgjegjësi politike e qytetare për mos fitoren e tre “deputetëve të Diasporës”.