Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

PRESIDENTI GEORGE BUSH SI NËNË TEREZA – NË SHËRBIM TË TJERËVE

by

2-Frank-shkreli-2-300x183-1-1-1

Nga Frank Shkreli/

Presidenti Trump ka shpallur Ditën e Mërkurë ditë zije kombëtare për ish-Presidentin George H. W. Bush, i cili u nda nga kjo jetë në moshën 94-vjeçare.  Presidenti George Bush i vjetër kujtohet këto ditë si një person me karakterin më të lartë njerëzor dhe si një President, shembulli i të cilit do të frymëzojë gjithmonë amerikanët dhe të tjerët.  Shërbimi i tij jetësor publik dhe privat, ndaj atyre që janë në nevojë, të varfër dhe të harruar, qoftë në Amerikë qoftë edhe jashtë saj, do të ruhet dhe do të kujtohet përgjithmonë në zemrat e Amerikanëve dhe popujve të tjerë.  Më shumë se 25 vjet më parë, Presidenti George Bush i vjetër i dha jetë dhe drejtim një lëvizjeje të re për të ndihmuar njerëzit më në nevojë – një lëvizje kjo, e cila që prej atëherë e deri më sot ka ndryshuar, për më mirë, jetën e shumë njerëzve, duke përmirësuar jetën në shumë komunitete të ndryshme, anë e mbanë këtij vendi dhe në mbarë botën. Në fjalimin e tij me rastin e inaugurimit si president i 41-të i Shteteve të Bashkuara, në vitin 1989, Presidenti Bush i vjetër u bëri thirrje amerikanëve që të ndërmerrnin veprime vullnetare në komunitetet ku jetonin si, “pika ndriçimi duke bërë mirë anë e mbanë vendit.”  Në fjalimin e tij të inaugurimit president, kjo ishte tema kryesore, ndërsa ai pat premtuar, “në një moment plot shprese”, për të përdorur fuqinë e Amerikës, si një “forcë për të bërë mirë” në botë. Duke njoftuar programin e lëvizjes “Points of Lights”, Presidenti Bush është shprehur me atë rast se, “Amerika nuk është kurrë e plotë, në qoftë se nuk angazhohet për një parim të lartë moral.  “Ne si popull, e kemi këtë sot si një qëllim për t’u realizuar.  

Duam që fytyrën e këtij Kombi ta bëjmë më të përzemërt dhe fytyrën e botës ta bëjmë më të butë e më fisnike.  Ka shumë punë për të bërë. Kemi të pastrehët, të humburit dhe të harruarit, për të cilët nuk kujdeset kush. Kemi fëmijë për të cilët nuk kujdeset askush, e që nuk njohin dashuri as nuk gëzojnë jetë normale…të gjithë kanë nevojë për kujdesin tonë, për këshillat dhe ndihmën tonë”.  Pasuria, pat thënë me atë rast Presidenti Bush i vjetër, nuk është vlera për të cilën duhet të jetojmë.  Jeta jonë nuk duhet të matet dhe të vlerësohet bazuar në pasurinë që kemi akumuluar, duke shtuar se, “Nuk mund të shpresojmë që fëmijëve tanë t’u lëmë pas një veturë sa më të madhe e më të mirë, ose një librezë llogarie bankare me një shumë sa më të madhe.  Por ne duhet të shpresojmë që t’u lemë pas një mirëkuptim dhe trashëgimi, se çdo të thotë të jesh një mik besnik, një prind i dashur për fëmijët, një qytetar i cili lë pas shtëpinë e familjen, mëhallën dhe qytetin ku ka jetuar, pak më mirë se ç’i kishte gjetur…, nëse do të mbahemi mend si dikush që interesohet dhe pyet, nëse një fëmije të sëmur i ka bërë më mirë dhe nëse ndalohemi për ta përshëndetur atë duke shkëmbyer fjalë miqësore me të!”

Presidenti Bush i vjetri i kushtoi një vëmendje të posaçme shërbimeve vullnetare nga qytetarët, si një mjet për të zgjidhur disa prej problemeve më serioze të shoqërisë amerikane – duke theksuar gjithmonë fuqinë dhe vullnetin e qytetarëve për të zgjidhur vet problemet e komuniteteve ku jetojnë.  Ai vet i ka cilësuar  anëtarët e lëvizjes së themeluar prej tij, “Points of Light” si shpirti dhe zemra e Amerikës.  “Ata janë njerëz të thjeshtë, të cilët në mënyrën më altruiste prekin jetët e atyre që janë nevojtarë e të varfër duke u dhënë atyre shpresë e mundësi, kujdes dhe duke u shtrirë dorën e miqësisë.  Duke dhënë aq shumë nga vetja e tyre, këta individë të dalluar na tregojnë të gjithë neve, jo vetëm më të mirat e trashëgimisë tonë, por janë gjithashtu edhe dëshmitarë se çfarë mund të bëhemi edhe ne”, në shërbim të tjerëve”, ka theksuar Presidenti Bush i vjetër.

Me këto fjalë, që duket sikur do t’i kishte predikuar Nënë Tereza, e jo një president i Shteteve të Bashkuara, Presidenti George Bush ka vazhduar misionin e tij në këtë fushë, madje edhe pasi ishte larguar nga detyra e presidentit:  të promovonte dhe të drejtonte lëvizjen vullnetare me një vizion strategjik, duke frymëzuar individët, kapitalin dhe publikun në përgjithësi dhe njëherazi duke ndryshuar për më mirë sektorin e shpërndarjes së ndihmave shoqërore, në përgjithësi.

“Çdo përcaktim i një jete të suksesshme, duhet të përfshijë shërbimin ndaj të tjerëve”, ka thënë Presidenti George Bush.  Ndërsa, Nënë Tereza – një murgeshë me origjinë shqiptare, e cila jetën e saj ia kishte kushtuar të varfërve dhe të harruarve të shoqërisë, anë e mbanë botës, gjatë jetës së saj ka takuar udhëheqësit më të njohur të botës, përfshirë edhe Presidentin George Bush të vjetër, siç mund të shihet në fotografinë më poshtë.  Një citim i saj në lidhje me shërbimin ndaj të varfërve është mjaft identike me thënien më lartë të Presidentit Bush.  Ajo citohet të ketë thënë se, “Një jetë që nuk i kushtohet shërbimit ndaj të tjerëve, nuk është jetë.”

Në të vërtetë, lidhjet e Nënës Terezë me Shtëpinë e Bardhë kishin filluar gjatë administratës së Presidentit Regan, Zëvendës-President i të cilit ishte George Bush i vjetër, siç mund të shihet në artikullin e bashkangjitur më poshtë në anglisht.  Aty përshkruhet kontakti i Nënë Terezës me ish-Presidentin Ronald Regan në vitin 1986, të cilit ajo i kërkonte ndihmën për t’u dërguar ushqim banorëve të uritur të qytetit Juba në Sudanin e Jugut, të cilët ishin të rrethuar dhe që po vdisnin nga uria, ndërkohë që bota nuk çante kokë për ta.*

Ish-Presidenti i Shteteve të Bashkuara George H. W. Bush me bashkëshorten e tij Barbarën takohen me Nënë Terezën në Zyrën Ovale të Presidentit në Shtëpinë e Bardhë – Washington, D.C. 9 Dhjetor, 1991 Është meritë e Presidentit Bush i vjetër që sot edhe pas më shumë se 25 vjet nga inaugurimi i ish-Presidentit, lëvizja “Points of Light”, është organizata më e madhe në botë kushtuar shërbimit vullnetar – e cila frymëzon, furnizon dhe mobilizon miliona njerëz për tu angazhuar në veprimtari vullnetarizmi që po ndryshojnë botën, duke ndihmuar të varfrit e më të varfërve, siç u është referuar atyre, Nënë Tereza.  Organizata “Points of Light”, e frymëzuar dhe themeluar nga i ndjeri President Bush i vjetër, ka më shumë se 200 degë në 35-vende të botës, në partneritet me mijëra firma dhe organizata jo fitimprurëse, sipas organizatës së fjalë. Nuk ka dyshim se fjalimi i njohur tani si fjalimi i “njëmijë pikave ndriçimi”, (A thousand Points of Life”) George H. W. Bush, si Presidenti i 41 (1989-1993), kishte sjellë në Shtëpinë e Bardhë — një dedikim ndaj vlerave amerikane, si dhe një vendosmëri për të bërë sipas tij,  Shtetet e Bashkuara një, “Vend më të mirë dhe më bujar”, përball ndryshimeve dramatike të fund shekullit të kaluar, jo vetëm në Amerikë por dhe në botë, gjatë mandatit të tij presidencial, kur ai udhëhoqi Shtetet e Bashkuara.

Vdekja dhe ceremonia e varrimit të Presidentit George Bush të vjetër u ofron amerikanëve, por jo vetëm atyre, një mundësi për të reflektuar mbi natyrën e fisnikërisë dhe bujarisë njerëzore që mundëson shërbimi publik si dhe nevojën e madhe për të ndihmuar të tjerë më në nevojë – secili prej nesh si individ dhe si shoqëri — më të varfrit në mesin tonë këtu në Amerikë dhe kudo në botë.  Siç ka thënë edhe Nënë Tereza, “Në qoftë se nuk ke mundësi të ushqesh 100-të uritur, atëherë ushqeje një të uritur, më të afërmit pranë teje”, ose, “Mos prit që udhëheqësit të ndihmojnë, bëje vet këtë punë, nga një person tek tjetri”.  Ky ishte dhe është edhe mesazhi i Lëvizjes vullnetare, “A Thousand Points of Life”, themelimin e të cilës Presidenti George Bush i vjetër kishte njoftuar si temë kryesore në fjalimin e tij të inaugurimit president, në vitin 1989.

Me gjithë dështimet dhe sukseset e Presidentit George Bush në fushën e politikës së brendshme dhe në fushën e politikës së jashtme përfshirë marrëdhëniet ndërkombëtare, duke i dhënë fund Luftës së Ftoftë me shembjen e komunizmit dhe shpartallimin e perandorisë komuniste sovjetike në mënyrë paqësore – porosia e Presidentit Bush për të ndihmuar nevojtarët dhe të varfrit – nëpërmjet vullnetarizmit – është gjithashtu një shembull dhe një pasuri e trashëguar prej tij sot dhe do të vazhdojë të frymëzojë edhe brezat e ardhshëm në këtë drejtim, jo vetëm këtu në Amerikë por edhe anë e mbanë botës.

NELSON MANDELA SI NËNE TEREZA

by

Nga Frank Shkreli/

“Thuhet se askush nuk e njeh një komb për derisa nuk ke qënë në burgjet e tij.  Një vend nuk duhet të gjykohet duke u bazuar në faktin se si ai trajton ata që janë në maje të piramidës, por duhet të gjykohet duke u bazuar  në faktin se si ai   trajton shtreesat më të ulëta të shoqërisë.”   Nelson Mandela

Ish presidenti i Afrikës së Jugut dhe ish-i burgosuri politik më i famshëm i botës, 94-vjeçari Nelson Mandela është shtruar në një spital të Pretorias, për të katërtën herë ç’prej dhjetorit të kaluar, pasi vuan nga një infektim në mushkëri.  Në njoftimin e fundit mbi gjëndjen shëndetsore të tij, qeveria e Afrikës së Jugut tha se gjëndja e Z. Mandela, njeriut që admirohet nga mbarë bota për qëndresën e tij ndaj së keqës, mbetet ”serioze”.   Deklarata e qeverisë le të kuptohet se gjëndja shëndetsore e Mandelës po keqësohet.

Nelson Mandela, qyshë në moshë të re mori pjesë në lëvizjen kundër aparteidit dhe më vonë, më 1942 u bë anëtar i Kongresit Kombëtar Afrikan.   Për pothuaj 20 vjetë ai drejtoi një fushatë pa dhunë duke kundërshtuar në mënyrë paqësore qeverinë e atëhereshme të Afrikës së Jugut dhe politikën e saj raciste.  Pas 27-vjet burg si i burgosur politik,  për veprimtarinë e tij politike kundër aparteidit, Mandela lirohet në vitin 1990, bëhet president i partisë së tij, Kongresi Kombëtar Afrikan, parti e cila fiton zgjedhjet në mënyrë demokratike në vitin 1944.   Atij, së bashku me ish-presdientin e Afrikës së Jugut F. W. de Klerk, iu akordua Çmimi Nobel për Paqë, për meritat e tyre në shkatërrimin e sistemit aparteid racist të Afrikës së Jugut.   Në vitin 1994, Nelson Mandela, ish-i burgosuri politik u inaugurua presidenti i parë zezak në historinë e atij vendi.   Ditëlindja e e tij, 18 Korriku, është shpallur si Dita e Mandelës, e cila festohet si një ditë këjo për të promovuar paqën në botë dhe njëkohësisht për të celebruar trashëgiminë e këtij burri të madh të Afrikës.

Në një deklaratë nga fondacioni që kryesohet nga Kryepeshkopi Desmond Tutu, edhe ky një fitues i Çmimit Nobel për përpjekjet e tija paqësore në luftën kundër aparteidit në Afrikën e Jugut — heroi i luftës kundër qeverisë raciste, Nelson Mandela cilësohet si një “dhuratë e veçantë” nga Perëndia për Afrikën e Jugut dhe bëhet thirrje për lutje, “për babain e dashur të kombit tonë”, për njeriun i cili, anë e mbanë botës, edhe sot shikohet si simbol i pajtimit dhe i paqës midis njerzëve.

Dejvid Ejkmën, autor i njohur, gazetar i dalluar i revistës amerikane Tajm dhe këshilltar në fushën e politikës së jashtme, njëri i cili ka qenë dëshmitar i ngjarjeve më të rëndësishme në botë gjatë shekullit të kaluar dhe i cili ka intervistuar personalitetet më të famëshme botërore, në librin e tij: “Shpirtrat e Mëdhej: Gjashtë të Cilët Ndryshuan Shekullin”, ndër ta përmend bijen e kombit shqiptar, nobelisten e paqës Nënë Terezen dhe Nelson Mandelën, si personalitetet që me shembullin e jetës dhe me veprat e tyre kanë ndikuar në ndryshimet pozitive të shekullit të kaluar.   Autori i njohur amerikan përmend vetitë e këtyre personaliteteve që ndikuan aq shumë në rrjedhat e historisë së shekullit të kaluar, duke nënvijuar virtytet që i dallonin ata, e të cilat janë aq të nevojshme edhe sot, si e vërteta, falja, mëshira dhe dhëmbshuria për të varfërit dhe respekti për dinjitetin njerëzor.

Me rastin e 90-vjetorit të Nelson Mandelës, gazeta britanike Telegraph pat bërë një sondazh për të zgjedhur 90-personalitetet më frymëzuese në botë me rastin e Ditës së Mandelës.   Lexueve u kërkohej që të votonin për personat — të gjallë ose të vdekur — por të cilët, sipas mendimit të tyre, kanë demonstruar në jetën dhe me veprat e tyre, karakteristikat kryesore të Nelson Mandelës, veti siç janë: kuraja, dinjiteti, përvujtënia, qëndresa, falja dhe dashuria.   Lexuesit e gazetës britanike patën zgjedhur murgeshën katolike shqiptare, Nënë Terezën si personalitetin numër një në botë që mbartë këto karakteristika të Nelson Mandelës, para të gjitha personaliteteve të tjera më të mëdha të shekullit të kaluar, përfshirë Uinston Çurçilin, Einstajnin, Martin Luter Kingun, Mahat Magandin, e të tjerë

Nelson Mandela i theksoi këto karakteristika dhe vlera në bazë të të cilave kishte jetuar dhe vuajtur gjithë jetën e tij si i burgosur politik.  Në fjalimin që pat mbajtur me rastin e inuagurimit të tij si president i Afrikës së Jugut më 1994,     megjithë vuajtjet dhe diskriminimet që kishte pësuar populli i tij nga politika raciste e qeverisë së bardhë, ai prapseparë personifikoi karakteristikat e tija njerëzore, duke iu drejtuar bashkëkombasve të vet duke thënë se, “kishte ardhur koha për shërimin e plagëve, se kishte ardhur momenti për të lënë pas ndasitë e së kaluarës, se kishte ardhur koha për të ndërtuar vendin.”   Ai  tha me atë rast se rruga drejtë lirisë do të ishte e vështirë dhe e gjatë, por ai shtoi se duke punuar së bashku, afrikano-jugorët do ta nxirnin vendin  e tyre nga errësira e së kaluarës, nepërmjet pajtimit kombëtar, duke ndërtuar një jetë më të mirë për të gjithë dhe pa dallim.   Ai përfundoi duke thënë se “kurrë, kurrë më ky vend i bukur nuk do të përjetojë shtypje nga njëri person kundër tjetrit. Le të mbretëroj liria” .

Me të drejtë, Nelson Mandela konsiderohet si një ndër personalitetet më të mëdha të shekullit të kaluar, kontributet e të cilit janë përhapur dhe njihen mirë përtej kufijve të Afrikës së Jugut dhe kontinentit afrikan.  Jeta e tij është shembull në mbrojtje të lirisë, demokracisë, të dinjitetit dhe të drejtave bazë të njeriut.   Ai i dha fund aparteidit zyrtar që ndante zezakët nga të bardhët, dhe më vonë si president i Afrikës së Jugut ai predikoi një harmoni shoqërore, bashkim kombëtar, paqë e pajtim për të gjithë banorët e vendit të tij, zezakë, të bardhë e të tjerë.  Përveçse solli paqë e pajtim në vendin e tij pas një regjimi të egër racist, Nelson Mandela dhe politika e tij pothuaj gandeske, mbetet gjithashtu simbol dhe një zë shpresëdhënës për popujt e shtypur kudo në botë.Edhe ne shqiptarët kudo, duhet të jemi krenarë, që në bazë të sondazhit të lartëpërmendur,  Nënë Tereza është frymëzuesja numër një në botë e cila ka demonstruar gjatë jetës së saj karakteristikat që dallojnë jetën dhe veprat e Nelson Mandelas e që janë: kuraja, dinjiteti njerëzor, përvujtnia, qëndresa, falja dhe dashuria.