• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Julia Gjika në Sofrën Poetike të Diellit

February 14, 2018 by dgreca

Julia Gjika/

Julia_Gjika

Me rastin e 10-vjetorit të Pavarësisë së Kosovës/

FLAMURTARES KOSOVARE/

Nuk dija asgjë për ty/

deri ditën e demonstratës,/

as emrin./

Me emër të ri të thirrën:/

“FLAMURTARE”./

Më erdhe pranë Ylfete,

të ndjeva frymëmarrjen.

Kur ngrite lart flamurin,

shpalose dëshirat rinore,

kur plumbat të goditën,

u drodhën zogjtë e ikën,

u këputën petalet e marsit,

u përflak drita e diellit,

dhe e gjithë Kosova.

I fale trupin, emrin,

“Flamurtare e Lirisë”.

Kosovës i linde

të reja Shote Galica.

Mars – Prill, 1981.

– – – – – – – –

Kushtuar dëshmores Ylfete Humolli, nxënësja që i doli para tankut sërb e mbështjellë me flamur.

IBRAHIM RUGOVËS

Atë që askush nuk e shihte,
Ti e pe, ende udhën pa e nisë:
Qiellin e kaltër përtej reve,
Kosovën, në krahët e Lirisë.

Tek shkëmbinjtë përplasen valët
Era shkon e vjen si e marrë.
Njerëzit, gurët edhe drurët
Kanë ankth, kanë acar.

Zjarrin që të digjte në zemër,
Si trim e durove pa ankim.
Deri në shtratin e vdekjes
Me dashurinë fole, i urti Ibrahim.

Të ftohta ditët e atij Janari,
Të ftohta muret nëpër oda,
Luadhet e malet e Kosovës,
Mbuluar nga ngrica e bora.

Nata harron të largohet,
Shpirti po ikën ca nga ca.
Zemra dhe truri i munduar,
Në duart e natës dhimbjet i la.

Lot i fundit i jetës rrëshqet
Njeriun e Madh paqja mbështjell.

                Janar, 2006


GËZIMI I FITORES

Mezi e pe ditën.

Mezi e ndave nga nata e gjatë.

Mezi erdhi Fitorja.

S’ishin pak tragjeditë,

humbjet, dhimbjet s’ishin pakë.

Kjo ditë Kosovë,

i ngjan stinës së pranverës.

Gëzimin solli,

me kthimin e dallëndysheve,

me kthimin e yjeve në qiell.

Si një trup i vetëm ke dalë

nuk të nxënë sheshet.

Nëpër botë,

me kohë u shitën biletat.

Rrugë të reja gjetën dasmorët,

për të ardhur te ty.

Eshtë e diel,

Qielli është i kaltër,

Fytyra jote shkëlqen.

Pritja ishte e gjatë, përtej durimit.

Me zë te plotë, me zë të fuqishëm shpërthen.

Me korin e ëngjëjve,

me fuqinë e dallgëve të oqeanit.

Rruga e gjatë e mundimeve

mbeti pas.

Fitorja është ulur

pranë sofrës së madhe, Dardani

buzëqesh me fytyrën e heronjve.

Eshtë e diel,

Shpirtrat gëzojnë

Toka dhe Qielli kanë festë

Në varrezat, martirët

të qetë janë tani.

Asgjë nuk vajti dëm

As gjaku i derdhur.

Ata që e dinë se çfarë ndodhi dje,

nën këtë qiell,

ndoshta nuk dinë shumë,

ndoshta pak, shumë pak dinë.

Por qielli yt i di të gjitha.

Ky qiell di kaq shumë.

Ndaj sot nuk mbahet,

derdh dritë e ngrohtësi.

Pranvera rrit barin e ri, me shpejtësi.

E gëzofsh Fitoren Kosovë !

Shteti më i ri në Botë.

Bota të njohu KOSOVË!

            Shkurt, 2010.

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: 10 vjetori i Kosoves, Julia Gjika, ne sofren poetike, te Diellit

Alfons Grishaj ne Sofren Poetike te Diellit

April 1, 2017 by dgreca

ALFONS GRISHAJ/

1 Alfons-GrishajPer Arben Brocin/

1 Arben BrociHej trim, vëlla, o luftëtar!/

Patosin e lirisë e mbolle me gjak/

Ç’ më theri dhimbja në damarë,/

Kur shtrirë të pashë mbi atë prag!/

“Ah…! Birë , e mjera unë…

Të isha unë në vendin tënd !”

Vëlla, liria kushton shumë!

Britma e nënës ther e dhemb.

S’ njeh lot nëne politika,

Jetën shpesh ta bën skëterrë.

Ferrin ndezur e mban klika,

Bishë që vjell veç helm e vrerë.

O vëlla! Frymëzim, o legjendar!

Flijimi yt, ozon në hapësirë,

I gjallë përjetë në atë altar.

Shih e na gjyko, o shpirt i lirë!

Çilësi i Artë… … *

Oh! Ma leht do t’kisha mbajt mbi shpinë qiejt e thyem si Atlas,*

Se sa shkarravinat dhe injorancën që si degë të kalbuna të nëpërkamen,

Tuej pjell aty-këtu verbëri n’emën  të dijes.

Trashëgim i hidhun prej shekullit të kaluem…

Algat e barishtet e knetave

Rreken  me i shitë si lule  dermani…

Dhe si Cerberi që ruan të vdekunit mos me ik

Ashtu ruajnë njeni-tjetrin

Tuej ruejtë unitetin e vdekjes!

Arkitekti i së keqes me garuzhdën e ndryshkun

Përzin prehen në kazanin ku zihen rrobat e pista,

Ku as  fini, as sapuni nuk ka me mujt  me i la kurr ma.

Sarkazma  narciziste mbledh si qelbi mizat…urrejtjen kuturu,

Rreshta çekiçësh në parakalim  gumzhijnë: “Urra!Urra!”

Tuej ndrrue formën porsi shtrigat, me lundër maskash dhe rrema fshesash,

Simbolet drapën-çekan dojn me i filigramu n’kordat e violinës

Që muzikën  e vërtetë me e vra, e me u ndi veç ata …

Kori i korbave të çoroditun…

Oh! Sa rand ka me ra  topuzi qiellor mbi kurrizin e tyne prej krokodili,

Dushi kozmik prej acidi ka me i shkërmoqë

Sa, s’ kanë me mujtë me u zvarritë as tek portat e mëshirës,

Me prek  simbolin e Çilësit t’ Artë…

Trupa të rranum, kanë me rrëshqitë  honeve pafund !1 Kujtim Qafa Kujtim Qafës

Burrë nopran si kreshtë e malit,

Gjoks vidiumi, për atdhe, mburojë

Shpatë për tradhëtarë, zemër shqiponjë,

Kalorësi  i lirisë trokth majë kalit.

U nblodhën “vajtorët” si dikur  motit

Për sëmundjen që ra mbi këmbë e dorë,

Shpresuan vdekjen  të ligjtë e gjorë,

Por harruan engjëjt dhe dorën e Zotit.

Galdoj tek të shoh trim dhe të fortë,

Shqim qirinjtë e zisë, t’i ndezim në tortë,

Se festë e gëzim ne kemi përsëri.

Kemi rrugë për të bërë ende për liri,

Për kauzën e shenjtë, të madhen Shqipëri.

Në këmbë! Se heroi  nuk ka kurrë mort!

Shpjegim fjalësh:

1-Dy Celësat, njëri  Artë dhe tjetri i Argjentë, është  simboli Papal,  simbolikë e  fuqisë së Krishtit…Çelësi i Artë, simbolizon diellin dhe energjinë mashkullore, kurse Celësi i Argjendë, energjinë femërore dhe hënën…

Çelësi i  Artë hap ose mbyll portat e qiellit, kurse Celësi i Argjendë, hap ose mbyll portat e tokës.

2-Atlasi ishte i biri i Titanit. Ata e humbën luftën me Zeusin. Pas kësaj, Zeusi, e dënoi Atlasin që të mbante qiejt  gjithë jetën mbi shpatulla.

3-Çerberi = Cerberus, ishte  monstër me disa kokë, i cili  ruante portat e Hadit  që të mos iknin të vdekurit.

4-Poem,  poezi…

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: alfons Grishaj, ne sofren poetike, te Diellit

POETI ALFONS GRISHAJ NE SOFREN POETIKE TE DIELLIT

August 30, 2016 by dgreca

NGA ALFONS GRISHAJ/

 HUMBJA E TRADITES/

Votrat e ndezura parfum buk kakini /

Krahë zonjave sojnike  rritej zengjini./

Nderimi i fëmijëve për at’ e për nënë,/

Familjet e shenjta,  Zoti e pat thënë./

Nga Jug në Veri, furia e kalorësit /

Me rrahjet e zemres ritmi i trokthit./

Besimin në Zot , si perëndi  vatanë,/

Me gjakun bilurë  dragonj e titanë ./

Tash, frengji të thyera , s’ka më bedena,/

Dyert  e  kalbura si pullat e rëna./

Këndez’ krenar zhveshur der’ në lëkurë ,/

Shqyer brez i burrave  as rryp as ushkurë./

Verë e shenjtëruar në kupa të argjenda

Pihej prej trimave që bëheshin legjenda,

Tani n’plastikë gotash i rrëkëllen njeriu

Fryhet  si  ariu  dhe sfumohet  si miu.

Erdh’ kohë e pritur e thënë nga profetët

Virtyti s’mbahet  lart , si e mbanin Atletët…

Tani i lartë qeni, gishtërinjtë  krrabë.

Nuk njohin më Zot…S’ka më nënë e babë!

1 LuleZANA DHE LULET

Sa herë  toka  vjell avujt

Retë mblidhen porsi brumbujt.

Litarë shiu  përgjat  malit

Mbi çaj e makth er’ e mjaltit .

Zanë veshur  lule mantel

Valle vetë  loz tarantel.

Befas  eter pelerinë

Hiret zbulon  suferinë.

Rreth saj si shtjellë  ylberi,

Veshje qielli  një qind Feri*.

Bashkë me to një  këmbanë,

Aromën  lë pas perria  Zanë.

1 Gjethe okGJETHET/

O gjeth !  Filtri i  frymës…

Hija , briza e jetës në sy,

T’adhuroj lagun prej brymës

Kunor e gjelbërt mbi kry.

T’ adhuroj dhe në vjeshtë

Ku andshëm ndrron hijeshinë,

Dimni idhnak bie mbi kreshtë

Vjeshta ligshtohet, merr arratinë.

Me shpres  pragut pranveror

Kthehesh me t’ njatën bukuri,

Ligji  e ciklit  njerëzor …

Ku shpirt’ shtegton…bulon nji  fmi.

MEDILODGE*

Shoh sa pleq e plaka  krrusun

Braktis idhtë  si t’ leprozun,

Nga uladi i formum keq

Që lindi shejt e u ba dreq.

I shoh, qajnë me ofsham…

Lot’ e tyne shkrijnë shandan.

Durtë ngul  fole në qiell

Ka prendimi fundin ndjell.

Ulem afër , me u thanë dy fjalë,

Por si mik dhe jo si djalë.

M’i marrin durtë fort në gji

Se , u dukem si i tyne fmi.

E më thojnë ca fjalë të ambla

Siç mi thoshte e mi thot nana.

Sikur baba të ish gjallë

Do mi thoshte me aq mallë…

***

Shpjegime:

Feri-Fairy =  Krijesa më e bukur mbi dhe. Sipas legjendave , formë e shpirtit . Mini-vashë e bukur , apo krijesë e mrekullueshme me krahë dhe  fuqi magjike.

Medilodge = Nursery Home , Azil pleqsh. Aty shkojnë pleqtë e pamundur për shërbim , por dhe pleq të braktisur nga fëmijët e tyre…Në këto azile , plus ushqimit , shërbimi është mjekësor dhe shpirtëror.

 

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: alfons Grishaj, ne sofren poetike, te Diellit

LULZIM MULLIQI NE SOFREN POETIKE TE DIELLIT

August 18, 2016 by dgreca

Poezi te shkeputura nga permbledhja poetike “MALL MERGIMI”/

PSHERETIME/

Nga larg psheretij/
Dite e nate pareshtur/
Ne ne dhe te huaj asgje/
Vetem nje ze i mekur/

Psheretima kudo nder ne/
Sa e sa: ah,uh,hi,o bobo…/
Zemrat digjen nga malli /
Nje pike uji t’vendlindjes do/

Malli djeg si prushi ne vater/
Syte tane te perlotur prore/
Jeta jetohet veshtire atje larg/
Jeta ne largesi qenka mizore./

PRITJE E GJATE

Nuk ke se cfare te presesh…
Ne takimin e humbur si dikur…
Kur qielli eshte ngarkuar
Me shi,me rrebesh e me stuhi

Me vetetimen e gjate terthore
Me rrufe te trishtuar ne erresire
Shkembin e thermon e ben pluhur
Qiellin e pret thelle ne lartesi

Tek syte Tu veshtroj pritjen…
Pellembet e ngritura nga qielli
Buzet e perthara qe flladisin ne pritje
Lutesh qe ne te takohemi perseri.

PRESIM NJE DITE

Shteg me shteg ne ne shtegtim
Tretem,qe me nate ne dhe te huaj
Koha matet me peshen e mallit
Oret rriten e behen muaj

Pike e pese ne kudo neper bote
Meridianeve te botes shtegtojme
Presim nje dite te kthehemi serish
Ne vendlindje eshtrat t’i pushojme

Kohen e masim me thinja ne koke
Me rrudha,me dhembe,me mall
Pritjet Jane shpresa te pashuara
Ne zemra na digjet si nje mal…

LARG TEJE

Enigmatik me duket veshtrimi yt
Ne cdo lutje lexoj fjalet e pathena
Ndalem ne valen e kujtimeve tona
T’i me rishfaqesh edhe ne enderr

Jetoj jeten qe me dhimbje me pushton
Jetoj jehonen e zerit tend qe me kerkon
Jetoj ne imazhin e trishtimeve
Befas rizgjohem serish aty ku me kerkon

S’jam prane teje,ti jeton shume larg…
Ne jehone te heshtur kerkoj imazhin tend
Shpirti i lodhur shtegtare s’eshte me prane
Te kerkoj ne enderr,te gjej diku larg…

GJURME LASHTESIE
(KOSOVËS LEGJENDARE)

Ne muret e muzeve te gurta
Ne shkallet e amfiteatrit
Rrefehej perjetesia
Kosova legjendare
Ishte Vete historia

Nje tregim dhe nje gravure
Cyten edhe legjenden e mbetur ne ure
Ate legjende edhe shekujt e thane
Ketu jeton fisi i lashte iliro-dardan.
Lulzim Mulliqi ( SHBA)

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: Lulzim Mulliqi, ne sofren poetike, te Diellit

Rafael Floqi sjell Relike Shpirti në Sofrën Poetike të Diellit

May 28, 2016 by dgreca

Relikte shpirti/

Poezi nga Rafael Floqi/

Anija e kujtimeve/

Ky dokumentar,/

më solli ndër mend atë ditë,/

kur shokët e fëmijërisë u zhdukën brenda ditës./

Atë ditë kur Durrësi mundi të shihte për herë të parë/

portin,/

« Mollën e ndalueme » që mund ta lakmoje vetëm nga larg…/

Kur një anije e zezë me flamurin e largët,  « Panama »

me një emër aq sarkastik, « Legend »

mori me vete të gjithë kujtimet e fëmijërisë sime.

Një anije qymyri,

e zezë si në ëndrra,

po i çonte njerëzit drejt dalldisë së lirisë,

kacavjerrë ne kuvertë si pas shpresash,

pas litarësh dhe cimash …

pas fantazisë që kishin ndjellë ekranet

dhe antenat e fshehura nën çati,

dhe ajo kutia e vogël magjike

me një emër metalik « kanoçe »,

po i merrte me vete të gjithë…

Tok me fëmijërinë time

të ushqyer prej gëzimit

lodrave dhe balonave

kodrave të Vilës…

 

 

Iku Anija “Tirana”|. Iku “Vlora”. Iku “Durrësi”, iku Fieri, Shkodra, Kavaja.

Të gjithë qytetet ikën,

si anijet me emrat e tyre,

ikën,

Si të gjithë djemtë e lagjes

edhe dashuritë e tyre të rrëfyera veç imagjinatës

lundruan

dhe ikën.

 

Pashë sot në film, pas 25 vjetësh,

fytyra te njohura të lagjes së fëmijërisë sime

që ishin ngulur diku në memorie

dhe mu zgjuan,

ato fytyra të brishta, me ato flokë të çoroditur.

të shokëve të rinisë…

Ku iku Çimi, Luli, Liri, Jani, e sa të tjerë

edhe Kujtimi ….?

Kujtimet enden si një biçikletë kineze udhëve të qytetit

kur unë kërkoja,

tim vëlla, maturant,

mes zallamahisë të portit

mes qymyrit, bitumit, kromit dhe vinçave,

të cilët po të kish mundësi do të ikin atë ditë,

duke ndjekur njerëzit

tok me pulëbardhat ….

Dhe sa litarë sa litarë pashë atë ditë

kur te gjithë iknin dhe unë kërkoja vëllain

që si Atlasi

ruante i vetëm derën e shkollës….

qe dezhur ?!.

Sa e kotë ajo fjalë

atë ditë.

sa makth pat qyteti

atë natë,

kur i shpuar nga krismat e plumbave,

porti që s’ kish më asnjë anije,

dukej si një govatë llamarine bosh

pa sirena anijesh…dhe pa ëndrra

ishte koha për të ikur ..

Dhe në atë mbrëmje

në apelin e vatrave të shtëpive memece

flinte sa frika dhe gëzimi.

Ata bijtë

ishin në udhë…

Uliksat e lirisë…

Sa makth pat dhe hëna atë natë

dhe shpirtrat e nënave

në pritje të lajmeve nga përtej detit.

Por nuk kish apel më te hidhur te nesërmen

në maturën e shkollës « Naim Frashëri »

tek jepja mësim letërsie

t’u shpjegoje atyre që mbetën

poezi për atdheun…

ku vetëm një e treta e klasës…

përgjigjej « këtu ».

kur shokët e bankës

si dashuritë efemere të gjimnazit

ishin larg diku …

Kur pas një “m”-je

në regjistër…

kishte një makth

aty…

Atje përtej magjisë RAI

zilisë dhe makthit

që sillnin kanoçet.

në fytyrat e tyre ecejaket dyshimi,

e atyre që mbetën, « Bëmë mirë apo keq ?! »

Tok me ta dhe ngushëllimi cinik

i dhimbjes dhe dyshimit,

kur shihnim vuajtjet e moshatarëve të tyre, rrethuar

stadiumeve të Barit…

që flinin mbuluar thjesht me cipën e vesës

dhe shpresës që i mbulonte

me një copë qese plastmase,

me bukë që hidheshin nga helikopteri

dhe shpirtra

që i dhimbeshin vetë Krishtit

sa do të hidhte diçka prej qiellit.

 

Sa më trondit kujtimi i anijeve sot.

më kujton një boshllëk

atë vakum

që kurrë s’ humb,

si kur të zë deti.

Dhe vonë pas vitesh

kur jam kthyer në lagjen e vjetër,

ku s’ më njihte kurrkush dhe nuk njihja kerrkënd

vetëm fantazmat e ditëve të fëmijërisë sime

të shkalafitura gërricnin gjunjët

në ferrat e kodrave,

e ngecnin

në rrodhet e kujtimeve

të përmbytura

si anijet e mbetura në breg

si një peng

që s’kishin ikur dhe ato atë ditë

tok me pulëbardhat

dhe patën mbetur si balona tabake,

të harruara

telave të telefonit

të memories…

 

Mars 2016

 

 

 

Makina e vjetër

 

Prehet në rrugicën e shtëpisë sime

makina e vjetër

me një shenjë te kuqe

si një leukoplast

“Për shitje”.

E veshur me të zeza si një plakë e moçme

që si bën derman makijazhi.

Sa milje dhe sa shqetësime

mbarti me vete?

Gomat mund t’i jenë shfryrë

po frenat ende punojnë

motori ndizet …

Makina e vjetër në pritje të një pronari të ri

nuk do të ndahet …

Ne pasqyrat e saj reflekset tona u plakën…

Kullon ndryshk makina e vjetër,

si pezëm kujtimesh.

Miljet e saj janë

pjesë e jetës që shkoi…

e kujdesit të një nëne

për vajzat që ktheheshin nga shkolla

Në ditët me borë

që s’kishte freksion t’i ndalte

dhe

kur i koloviste tymshëm

djepet e tyre.

Ndaj mban aromë mirësie

si një dado e vjetër,

e që tani se zgjedh kush më në Craiglist….

 

“Duhet dhuruar”, thonë,

Po s’mundem…

 

Mars 1916

 

 

Ish-at dhe tavolina e nderit

 

Poezi satirike

 

Ata gjallojnë mes nesh,

por vdesin për të qenë në tryezë të nderit.

si ata që në jetë kanë bërë diçka,

e më shumë ata që s’kanë bërë asgjë.

Ata që dinë me bashku dhe ata që dinë me përça,

ata që kërkojnë te jenë atje mbi të tjerët

shprehen se ata qenë të parët një herë,

dhe pse jo përherë?

Pasi ata janë dikush,

dhe vesh më vesh, shprehen lirisht:

“Dhe në qofsha Ish, ç’ punë prish…”

 

Kështu në çdo tubim,

nuk ka rëndësi sa është numri i miletit

nuk ka rëndësi, seç është mexhlisi

karrigia është caku

ku para burrit turret “pisi”.

Dhe mendon e thotë vetit

Se karrige do me thanë.” Jam kah rri…

Si dikur, dikush

Dhe pra, në qofsha Ish, ç’ punë prish”.

 

Rëndësi ka të zë at’ vend nderit,

me ftesa pa ftesa,

sa e ëmbël kjo tryeza!

E qederit apo e (me)nderit.

S’ka rëndësi puna, lufta, kontributi

E gjitha kjo si punë muti.

Dhe kështu ky trim,

me vargje i jep vetes, guxim,

“Jam i gjallë jam në jetë,

Jam në dritën e vërtetë,

Jam dikushi,

dhe në qofsha Ish, ç’punë prish”.

 

Kështu shtyjnë, turfullojnë dhe pështyjnë

ish- politikanë, ish-veteranë,

ish- ministra, ish- nëpunës,

ish- atashe, ish-diplomatë

madje ca “pushta” që ende s’kanë “cof”

ish- veprimtarë, ish sekretarë,

ca enveristë dhe ca titistë,

ish- spiunë dhe bashkëpunëtorë,

dhe thonë, Shtt… mos i thuaj kujt,

Jam dikushi,

Dhe në qofsha Ish, ç’punë prish.

 

Ca ish-cuba, tani njerëz zoti

ca grekofilë ca sllavofilë

ca grafomanë, ca laramanë

ca shkrimtarucë, ca për birucë

ca lobistë që lypin pare

ca biznesmenë që s’japin pare.

ca drejtues shoqatash veç me dy veta

ca mbledhës fondesh për hallet e veta,

dhe thotë me vete: “Në kët’ çervish

dhe në qofsha Ish, ç’punë prish.”

 

 

Dhe hidhen në sulm,

sa dallkaukë, aq dhe kopukë

sa dinshumë, aq dhe dinpakë

sa mendjemprehtë, aq dhe mendjethuktë

sa horra aq dhe maskarenj

në shkallë sipërore mendjemëdhenj.

në kët’ tubim në kët’ përvjetor

ngrenë zërin e pëllasin:

“Për Atdhe e për Shqipëri

për flamur, ne të vrasim,

jemi patriotë, nuk themi kot,

duam urdhra, dekorata,

Jemi dikushi,

S’ jemi kot Ish, e ç’punë prish”.

 

Të gjithë turren

kush e kush të japë mend

dhe ma i pari të mbajë kuvend

Dhe pse si dëgjojnë,

Dhe pse kush s’ia vë veshin

Për atdhe bërtasin,

për Shqipëri “zjarr” qesin

Edhe pse kanë 10 parti për një qind shtëpi.

Po s’ka rëndësi,

Mjafton të hanë dhe të pinë

Dhe kuq e zi të mbushin bullçinjtë…

Dhe çirren, zërin nuk e ulin,

“Ej ju, doni më për Behlulin”

dhe ai qe një Ish, po ç’punë prish.

Por thonë se ai pat lënë një fjalë,

një urtësi

“E shkuara të jep kënaqësi

kur veten s’e njeh ti”.

 

Prill 2016

Filed Under: Sofra Poetike Tagged With: ne sofren poetike, Rafael Floqi sjell Relike Shpirti, te Diellit

  • 1
  • 2
  • 3
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA
  • Si Fan Noli i takoi presidentët Wilson the T. Roosevelt për çështjen shqiptare
  • TRIDIMENSIONALJA NË KRIJIMTARINË E PREҪ ZOGAJT
  • Kosova dhe NATO: Një hap strategjik për stabilitet, siguri dhe legjitimitet ndërkombëtar
  • MEGASPEKTAKLI MË I MADH ARTISTIK PAS LUFTËS GJENOCIDIALE NË KOSOVË!
  • Veprimtaria atdhetare e Isa Boletinit në shërbim të çështjes kombëtare
  • FLAMURI I SKËNDERBEUT
  • Këngët e dasmës dhe rituali i tyre te “Bleta shqiptare” e Thimi Mitkos
  • Trashëgimia shqiptare meriton më shumë se sa emërtimet simbolike të rrugëve në New York
  • “Unbreakable and other short stories”
  • ÇËSHTJA SHQIPTARE NË MAQEDONINË E VERIUT NUK TRAJTOHET SI PARTNERITET KONSTITUIV, POR SI PROBLEM PËR T’U ADMINISTRUAR
  • Dr. Evia Nano hosts Albanian American author, Dearta Logu Fusaro
  • DR IBRAHIM RUGOVA – PRESIDENTI I PARË HISTORIK I DARDANISË
  • Krijohet Albanian American Gastrointestinal Association (AAGA)
  • Prof. Rifat Latifi zgjidhet drejtor i Qendrës për Kërkime, Simulime dhe Trajnime të Avancuara Kirurgjike dhe Mjekësore të Kosovës (QKSTK) në Universitetin e Prishtinës

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT