FTOJME VATRANET TE BEHEN PJESE E FESTIMVE TE PAVARESISE SE KOSOVES DHE KONTRIBUTORE PER ÇESHTJEN”VELLEZERIT BYTYÇI”!/
Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909
by dgreca
by dgreca
Përfaqësuesi diplomatik i Selisë së Shenjtë në Shqipëri, kryepeshkopi Charles Brown, ka shprehur dëshirën e Vatikanit për të parë një zgjidhje reale midis Kosovës dhe Serbisë./
Nga Lumturije Bekaj*/
Duke folur për njohjen e Kosovës si shtet i pavarur nga Vatikani, kryepeshkopi Brown deklaroi se zgjidhjet e mosmarrëveshjeve mes Kosovës dhe Serbisë, janë kusht për të ecur përpara me një sërë çështjesh, duke përfshirë njohjen e Kosovës shtet të pavarur, edhe pse ai pranoi hapur se këto çështje janë shumë të vështira, në këtë kohë.
Këtë deklaratë, kryepeshkopi Brown, bëri në vizitën e tij të parë në Federatën Pan-Shqiptare “Vatra”, në New York, ku u prit ngrohtësisht nga disa anëtarë të bordit të kësaj shoqate dhe komunitetit shqiptaro-amerikan, raporton Telegrafi.
“Pak më shumë se një vit, si kryeministri dhe presidenti i Kosovës, kanë vizituar Selinë e Shenjtë, ku janë takuar edhe me Papa Françesko , e ku është diskutuar për çështjen e Kosovës. Për ne, kjo është një çështje e rëndësishme, që e marrim shumë seriozisht”, tha ai, duke mos dhënë më shumë mundësi për një përgjigje më të qartë sa i përket njohës së Kosovës nga Vatikani.
Në emër të Federatës Pan-Shqiptare “Vatra”, presidenti Dritan Mishto, shprehu falënderime për përpjekjet e të dërguarit të Papës për të përmirësuar tolerancën fetare në Shqipëri ,dhe iu lut bashkë me të, për njohjen e pavarësisë së Kosovës.
Një kërkesë të tillë e bëri edhe aktivisti i njohur i çështjes kombëtare, dhe njëherësh biznesmeni i suksesshëm me origjinë nga Peja, Harry Bajraktari, i cili po ashtu ngriti çështjen e njohjes së Kosovës nga Vatikani dhe vendosjen e marrëdhënieve diplomatike që inkurajojnë pozitivisht biznesin dhe zhvillimin në vend.
Edhe Zef Balaj nga Bordi Ekzekutiv i “Vatrës” ka kërkuar disa udhëzime nga kryepeshkopi Brown, për çështjen e mbështetjes së pranimit të Kosovës nga Selia e Shenjtë, e cila mban peshë të konsiderueshme në komunitetin diplomatik.
Në anën tjetër, aktivisti i njohur i çështjes kombëtare Harry Bajraktari, përmendi në këtë takim edhe çështjen e Kishës Ortodokse Serbe, e cila, sipas tij, vazhdon ta minojë vendin përkrah qeverisë serbe të përkrahur nga aleatët e tyre historikë.
“Në Shqipëri, Kisha Ortodokse nën ndikimin e klerit grek, luan një rol ndarës. Megjithëkëtë, shqiptarët janë aktualisht në një vend të mirë, me gjithë përpjekjet shkatërruese po intensifikohen, e që vijnë nga drejtimet e ndryshme”, tha Bajraktari, i cili vuri në dukje se zgjidhja e çështjes së njohjes së Kosovës, do të ndihmojë në shpërndarjen e tensioneve që janë në rritje, dhe njëherësh i bëri thirrje edhe një herë Papa Françeskut që ta çojë përpara këtë çështje.
Sa i përket çështjes së bashkëpunimit ndërfetar, nunci apostolik i Vatikanit në Shqiperi, Charles Brown, ka veçuar punën e një komiteti të të gjithë kryetarëve të bashkësive fetare, i cili është shumë aktiv dhe ka lëshuar letra të përbashkëta për një numër çështjesh.
Në vitin e kaluar, sipas tij, Komiteti trajtoi tema të ndryshme duke përfshirë integrimin evropian. Por, kur u pyet për rolin e tij, sa i përket lidhjeve diplomatike midis Selisë së Shenjtë, Vatikanit dhe qeverisë shqiptare, ai u përgjigje se “detyra ime është të forcojë marrëdhëniet midis Vatikanit dhe Kishës Katolike dhe marrëdhëniet mes Vatikanit dhe Qeverisë”.
Anëtari nderi i “Vatrës”, Cezar Ndreu, i solli kryepeshkpit Brown një gjetje të rrallë, ai fotokopjoi faqet e një botimi Benziger me titull Zonjën e Këshillit të Mirë në Genazzano: Historia e këtij Sanctuary të lashtë dhe të Apparition Wonderful and Translation Miraculous në 1467, Imazhi i shenjtë i Zonjës sonë, nga Scutari në Genazzano
I dërguari i Vatikanit në Shqipëri, Brown, duke i shikuar faqet me kujdes, komentoi me ngazëllim rreth historisë së kishës.
Si shenjë nderimi për vizitën e kryepeshkopit Bown , “Vatra”, ia dhuroi atij zgjedhje nga botimi i vitit 1888, së bashku me botimet e nëntorit dhe dhjetorit 2018 të gazetës ‘Dielli’.
Përndryshe, kryepeshkopi Brown, i cili është nikoqir i lindur në New York, dhe ka shërbyer si prift në një famulli të Bronx-it, në fund të viteve 1980, shërbeu një mandat i plotë si ambasadori i Vatikanit në Irlandë, përpara se të pranonte caktimin e Papa Françeskut të jetë nunci në Shqipëri në mars 2017.
Gjatë viteve të nëntëdhjeta, ai ka bërë shumë punë me motrat misionare dhe personalisht me Nënë Terezën, të cilën ai e konsideron si një hyrje shpirtërore ndaj caktimit të tij të tanishëm.
Ai foli me dashuri për këtë vit e gjysmë në Shqipëri, në mes përpjekjeve për të njohur njerëzit dhe për të mësuar gjuhën shqipe.
*Kortezi-Telegrafi-Kosove
by dgreca
By Rafaela PRIFTI/
In his first visit at Vatra’s offices, the diplomatic representative of the Holy See to Albania, Archbishop Charles Brown was warmly received by several members of the Board and the Albanian-American community. On behalf of the Pan-Albanian Federation Vatra, President Dritan Mishto, expressed thanks for the efforts of the papal envoy to improve religious tolerance in Albania and pleaded with him to recognize Kosova’s independence. Archbishop Brown, who is a native New Yorker and served as a priest in a Bronx parish in the late 1980s, served a full term as the Vatican’s Ambassador in Ireland prior to accepting the assignment of Pope Francis to be the Nuncio in Albania in March 2017. During the 1990s he did a lot of work with the Missionary sisters and Mother Teresa personally, which he regards as a spiritual introduction to his current assignment. He spoke fondly about this year and a half in Albania, amidst efforts to know the people and learn the language. Indeed only a few weeks ago, the Archbishop celebrated Catholic mass in Albanian among the Albanian-American community in Washington DC. In his recent assignment, he said that the great discovery of “the preservation of some traditional values of family and respect in Albania that have really disappeared in many other places in the world” is worth-noting. He added that he was with Pope Francis before this last Christmas in Rome, and while talking about Albania, his Holiness reminded him that Albania was the first country in Europe that he visited and “he wanted that to be a sign.” Among the reasons for the Pope’s appreciation for Albania, the apostolic nuncio noted the religious harmony that exists in the country which can be a model for other places and the history of persecution of the faith. Religious believers of different faiths suffered under the time of communism. And that is a great testimony of the triumph of faith over communist materialism. “So for those two reasons, I think Pope Francis has a very special love for Albania and that love is certainly been communicated in a big way to me.” With regard to the issue of Kosova, the papal nuncio reiterated that in the last year or little more than a year, both the Prime Minister and the President of Kosova have visited with the Pope. This is an important issue that we take very, very seriously, he said and opened the floor to questions, most of which focused on Kosova. The successful developer with family origins from Peja, Harry Bajraktari raised the question of Kosova’s recognition by the Vatican and the establishing of diplomatic relations that positively encourage business and development in the country. Zef Balaj of Vatra’s Executive Board pressed for some guidance on the issue of supporting the acceptance of Kosova by the Holy See, which carries significant weight in the diplomatic community. In his response, Archbishop Brown expressed the desire of the Holy See to see a real resolution of the disputes between Serbia and Kosovo, as a condition towards moving forward with a number of issues including recognition. He admitted that at the present time, these are very difficult issues.
On the issue of inter-religious cooperation, the apostolic nuncio singled out the work of a committee of all heads of religious communities, which is very active and has issued joint letters on a number of issues. In the last year, the committee addressed various topics including European integration. When asked about his role, he answered that as the diplomatic link between the Holy See, the Vatican and the government of Albania, his task is to strengthen the relationship between the Vatican and the Catholic Church and the relationship between the Vatican and the government.
Responding to a question on the issue of properties confiscated by communism, he stated that it is a matter that affects the Catholic Church and other religious communities. On this sensitive topic, the Holy See supports and promotes the views of the Albanian Catholic Bishops. The church is not interested in displacing people to try to retain property. Aside from the restitution, there are problems of property title and ownership. The government is working on these complicated issues which are difficult to regulate, added the papal envoy.With regard to opportunities for the young people in Albania, Archbishop Brown said that they are immigrating and have a desire to emigrate in large numbers due to the economic situation. One of the elements certainly is corruption in various sectors of society that needs to be confronted and resolved. The reduction of corruption will produce a situation where there are more opportunities for young people. The government’s efforts to combat the problem of corruption are applauded and supported by the religious communities including the Catholic Church. He added that the European integration is linked to the question of corruption as the integration process moves forward that almost inevitably will require a reduction if not the elimination of corruption.
Bringing the attention back to Kosova, the community activist Harry Bajraktari provided more context to the issue of recognition by the Holy See. He stated that the Serbian Orthodox Church continues to undermine the country alongside the Serbian government supported by their historic allies. In Albania, the Orthodox Church under the influence of the Greek clergy plays a divisive role. Although Albanians are in a great place presently, the undermining efforts coming from various directions are intensifying. While commending the leadership of the Church, he noted that resolving the issue of recognition will help diffuse the rising tensions calling upon the Pope to move this matter forward.
Cezar Ndreu, Executive Council Member of Vatra, brought up to the Archbishop Brown a rare find: photocopied pages from a Benziger publication titled Our Lady of Good Counsel in Genazzano: A History of that Ancient Sanctuary and of the Wonderful Apparition and Miraculous Translation in 1467 of Our Lady’s Sacred Image, from Scutari to Genazzano
While looking at the pages carefully, the Vatican envoy commented with excitement about the history of the church. The selection from the 1888 publication was donated to the papal nuncio along with the November and December 2018 issues of the newspaper Dielli.
by dgreca
Vatra kishte përzgjedhur disa nga figurat e saj të njohura për t’i nderuar në këtë përvjetor të 106-të të Pavarësisë së Shqipërisë si dhe disa prej organizatave të komunitetit, që janë dalluar për qëndrime dinjitoze në prezantimin e çështjes kombëtare në SHBA.
Kush ishin ata?
Grupi i parë i nderuarëve me mirënjohje ishin të përzgjedhur vatranë që kanë më shumë se 50 vite anëtarësi të shkëlqyer në Federatën Panshqiptare të Amerikës “VATRA” dhe që janë dalluar edhe si qytetarë shembullorë amerikanë.
I pari ishte përzgjedhur një vatarn i kahershëm i anëtarësuar në Vatër që në vitin 1968. Ai është bir i një familje të ndruar nacionaliste mirditore, familje antikomuniste, anëtar i degës së Vatrës në Michigan, Kujtim Qafa, i cili edhe pse në gjendje jo të mirë shëndetsore kishte kishte sakrifikuar, duke udhëtuar 13 orë me makinë për të qenë në këtë manifestim të Vatrës.Mesazhi i Kujtimit ishte i qartë: Të jemi të bashkuar, të mbështesim kryetarin e Vatrës dhe ekipin e tij dhe ta mbajmë Vatrën në lartësinë e kohës. Unë tha ai, jam republikan me bindje, kam votuar gjithmonë për republikanët,por kur shkoi në Shtëpinë e Bradhë demokrati Obama, e mbështeta atë si shumica e amerikanëve sepse shumica e amerikanëve votuan për të. Kështu edhe në Vatër,mandatin në Kuvend e ka fituar kryetari Mishto.Le ta mbështesim atë dhe të shkojmë përpara….
Lista e të nderuarëve ishte e gjatë: vatrani i kahershëm Lumo Cungu, u nderua me të njëjtën motiv-50 vjet në Vatër dhe u shpall vatran i përjetshëm. Me të njëjtin motivacion, por pas vdekjes, u nderua Mustafë Elezi. Më pas Ndrecë Gjergji, me zë të dridhur nga emocioni falenderoi Vatrën për nderimin, duke e shpallë vatran të përjetshëm. Po në këtë grup ishte dhe një tjetër vatran, Vasel Ujkaj prej Michigani-edhe ai- vatran i përjetshëm.Mirënjohja iu dorëzua kryetarit Mondi Rakaj.
Tek të nderuarit e mbrëmjes ishin përfshirë edhe tre anëtarë të kryesisë së Vatrës; sekretarja e Vatrës, Nazo Veliu, arkëtari i Vatrës-Marjan Cubi dhe kryetari i degës së Queensit Dr. Skënder Murtezani. Nga Këshilli i Vatrës ishin përzgjedhur për t’u nderuar Uk Gjonbalaj dhe Ahmet Hoti.
Nga komuniteti,Vatra kishte veçuar për të nderuar me mirënjohje,Televizionin Kultura Shqiptare, Adem Belliu, Shoqatën Rugova, Këshillin Shqiptaro-Amerikan me president artistin Haxhi Dauti dhe Shoqatën Albanian American Open Hand Association me president Aleksandër Nilaj.
Ndër individët e nderuar ishin përzgjedhur: Marash Mrnaçaj, i cili në krye të familjes antikomuniste arriti të arratisej nga Shqipëria, bashkë me pleq, fëmijë e bagëti, dhe gjatë të gjithë jetës, së bashku me familjen e madhe Mrnaçaj,u shqua në SHBA për mbrojtjen e çështjes shqiptare, ndërkohë që i biri i tij, Nika, u përjetësua si martir i Demokracisë. Në emër të Marashit, Mirënjohjen e mori, vëllai i tij, Pjetër Mrnaçaj, i cili me fjalë zemre falenderoi Vatrën dhe u bëri thirrje shqiptarëve të Amerikës ta mbështesin Vatrën dhe të bëhen pjesë e festave të tilla.
Pëllumb Lamaj ishte përzgjedhur prej Vatrës për qëndresën e tij antikomuniste në burgjet e diktaturës komuniste, për veprimtarinë e tij në mbështetje të çështjes Kombëtare, si një zë i fortë kundër ringjalljes së komunizmit dhe denocues i krimeve të diktaturës e promovues i figurave nacionaliste.
Falenderimin e tij Pëllumb Lamaj e bëri përmes një fjale të shkurtër dhe interpretimit të një poezie e shkruar prej tij.
Gjeto Ivezaj ishte një ndër të nderuarit me Mirënjohje prej Vatrës si intelektual dhe veprimtar i dalluar për çështjen kombëtare. I veçantë për mbështetje të Vatrës, për suportin e artistëve shqiptar dhe promovues i kulturës Kombëtare në SHBA, ishte përzgjedhur Demë Balidemaj.
Imzot Noli, Ati i Kishës Autoqefale Orthodokse në SHBA dhe bashkëthemeluesi i Vatrës, thoshte se Vatrën e mbanë gjallë anëtarësia e thjeshtë, ata që japin gjithçka për Vatrën. Katër nga të thjeshtët e zgjedhur për t’u nderuar nga Vatra ishin: Ilir Spata, Naim Gjeleshi, Arif Mata dhe Shpëtim Ndreu.
Ndër zonjat e nderuara nga Vatra gjatë mbrëmjes, e cila u duartrokit gjatë, ishte ,bashkshortja e anëtarit të Këshillit të Vatrës Valentin Lumaj, veprimtar i njohur për fe e Atdhe, – nëna shembullore e pesë fëmijëve, mësuesja e dalluar, zonja Merushe Lumaj.
Janë befasuar përfaqësuesit e familjes Drishti, kur kryetari i Vatrës Dritan Mishto, ka shqiptuar emrin e prindërve të tyre, Bahri e Zylfie Drishti, të cilët rritën fëmijë shembullorë, u lanë trashëgim gjuhën e bukur shqipe dhe kulturën kombëtare. Ishte veçuar për t’u nderuar nëna e tyre e mirë, Zylfie Drishti, e lindur në Tropojë, e shkolluar në Kosovë. Bijtë e Zylfies dhe Bahrisë, oficerët e policisë, Eddi dhe Arbeni, mbetën pa fjalë tek falenderuan Vatrën. Eddi ka folur shqip dhe ka përcjellë mesazhin: Bashkathdetarë, i sillni fëmijët dhe nipërit tuaj në këto festa të shkëlqyera të Vatrës nëse nuk doni që ta humbni identitetin kombëtar.Faleminderit Vatrës!( Mirënjohjet u dhanë gjatë darkës së Flamurit.
by dgreca
Revista diplomatike ndërkombëtare (1928) / Shoqata e fuqishme patriotike “Vatra” dhe Mbreti Zog I kanë dhënë kontribut të lartë për Shqipërinë/
Nga Aurenc Bebja*, Francë – 26 Dhjetor 2018/
Revista diplomatike ndërkombëtare “Ambassades et consulats” ka botuar, në muajin tetor të vitit 1928, një shkrim me titullin “Coup d’oeil sur l’Albanie – Vështrim mbi Shqipërinë” ku vihen në pah meritat e shoqatës patriotike “Vatra” dhe të mbretit Zog I në ndërtimin – zhvillimin e kombit tone, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :
Vështrim mbi Shqipërinë
“Shqipëria, mund të themi, ishte truri dhe njëkohësisht krahu i djathtë i Perandorisë Osmane. Është ky paradoks i cili konfirmon cilësitë e shquara të kësaj race : ky vend malor, i braktisur, pa komunikime, pa ndonjë prodhim, pa mjete për ekzistencën e vet, mobilizoi Turqinë perandorake me zyrtarët më të mirë, politikanët, gjeneralët më të guximshëm dhe elitën e trupave të saj. Rojet perandorake ishin ende të përbëra nga regjimentet shqiptare.
Vizirët më të njohur, gjeneralë dhe madje Sheikh-ul-Islam (patriarku suprem musliman), ishin shqiptarë.
Pasardhësit e emigrantëve shqiptarë për shekuj me radhë në vendet fqinje gjenden ende në të gjitha vendet e Ballkanit, veçanërisht në Greqi dhe Rumani, ku shumica i përkasin elitës së botës politike, intelektuale dhe ushtarake.
Në këto kushte ekzistence, shpirti kombëtar për pavarësi u zhvillua gjatë tridhjetë viteve të fundit. Një shoqatë e fuqishme patriotike “Vatra”, në të cilën u bashkuan të gjithë bejtë (fisnikëria feudale e vendit), ka kontribuar shumë në realizimin e aspiratave kombëtare me një përgatitje të qëndrueshme dhe metodike të terrenit. Luftërat ballkanike të vitit 1912 dhe Lufta e Madhe bënë pjesën tjetër.
Por në këtë vend të privuar nga gjithçka dhe të cilit, nga një ditë në tjetrën, iu dha pavarësia, gjithçka duhej të krijohej dhe të organizohej. Mbi të gjitha, ishte e domosdoshme të rivendosej një homogjenitet dhe një frymë mirëkuptimi midis myslimanëve dhe të krishterëve (katolikë dhe ortodoksë), të cilët ishin të ndarë sipas urdhrave dhe ndikimit të shefave feudalë të çdo rajoni ; ishte e nevojshme shtypja e klaneve personale dhe imponimi i frymës së disiplinës në të gjithë shtetin.
Kjo shpjegon revolucionet dhe grusht shtetet e njëpasnjëshme, dhe peripecitë e shumta që Shqipëria ka vuajtur deri në 1924 në politikën e saj të brendshme.
Veçanërisht që nga paraqitja aktive në jetën politike të vendit të mbretit Zog I, vendi ka përjetuar një periudhë paqeje, rendi dhe organizimi.
I lindur në vitin 1893, në Mat, i biri i Xhelal Pashë Matit, guvernator feudal dhe pothuajse trashëgimtar i këtij rajoni, ai studioi në Kostandinopojë. Gjatë luftërave ballkanike, ende shumë i ri, u kthye në Shqipëri dhe filloi të demonstronte aktivitetin e tij politik. Ishte ai që, në krye të armatës së tij, vrapoi në ndihmë të princ Wied-it, i rrethuar nga kryengritësit dhe e shpëtoi atë.
Gjatë Luftës së Madhe, ai u emërua kolonel nderi nga austriakët.
Në vitin 1919, i zgjedhur deputet i Matit, ai mori pjesë në Kongresin e Lushnjes, i cili përpunoi statutin e parë të shtetit shqiptar. Që atëherë, deri në vitin 1924, ai mbarti me sukses postin e Ministrit të Brendshëm, të Presidentit të Këshillit dhe të Ministrit të Punëve të Jashtme. Pas një grushti shteti, iu desht të strehohej për disa muaj jashtë vendit. Por në dhjetor 1924 ai u kthye triumfues dhe i aklamuar nga populli, dhe në janar 1925 u shpall President i Republikës.
Nën administratën e tij, domosdoshmërisht disi autoritare, Shqipëria ka bërë përparim të konsiderueshëm në të gjitha fushat.
Ushtria e tij, e përbërë nga tri divizione, është e organizuar dhe pajisur me përmirësimet më të fundit. Ajo ka një flotë detare të shkëlqyer. Një xhandarmëri shumë e mirë është e organizuar nga oficerë anglezë, me gjeneralin Pearch si shef.
Të gjitha shërbimet administrative janë krijuar në mënyrë moderne dhe funksionojnë përsosmërisht. Shumë rrugë komunikimi lidhin të gjitha qendrat kryesore të vendit. Janë ndërtuar ura. Një shoqëri franceze ndërtoi urën e madhe metalike mbi Mat, e cila është ura më e madhe ekzistuese e varur në Ballkan. Është përfunduar amenaxhimi modern i portit të Durrësit. Shërbimi i rregullt ajror lidh Italinë me Shqipërinë dhe shërben qendrat kryesore të këtij vendi.
Çështja e fesë është zgjedhur përfundimisht me shpalljen e shtetit laik. Është martesa civile ajo që ka rëndësi, dhe tani muslimanët dhe të krishterët mund të martohen lirisht me njëri-tjetrin.
Kishat e ndryshme, katolike, ortodokse, muslimane, janë autonome dhe secila ka një kryepeshkop. Kodi penal italian dhe kodi civil zviceran janë miratuar.
Është duke u studiuar një projekt ndërtimi hekurudhor. Një linjë prej 175 kilometrash do të lidhë portin e Durrësit me kryeqytetin e Tiranës, Elbasanin, Kosturin pranë Korçës dhe do të përfundojë në Manastir për t’u lidhur me hekurudhat orientale.
Mësimdhënia është organizuar në një mënyrë moderne. Shkollat komunale funksionojnë kudo. Për arsimin e mesëm janë organizuar dy gjimnaze franko-shqiptare në Korçë dhe Gjirokastër. Njëzet e pesë mësues francezë janë të angazhuar në këto shkolla nga qeveria shqiptare.
Financat janë organizuar me kujdes të veçantë. Një Bankë Kombëtare është krijuar. Franga e arit është monedha e vendit. Tregtia me vendet e tjera po rritet gjithnjë e më shumë, veçanërisht importet, sepse Shqipëria, pa ndonjë industri, ka nevojë të importojë të gjitha llojet e mallrave të prodhuara.
Shqipëria ka burime të rëndësishme natyrore që janë në pritje të shfrytëzohen. Burime të rëndësishme të naftës tashmë shfrytëzohen nga katër kompani të huaja. Një kompani franceze operon në rajonin e Elbasanit, Anglo-Persian dhe Standard Oil, në rajonin Fierit të Shqipërisë qendrore, dhe Shoqëria e Hekurudhave italiane në rajonin e Vlorës. Nëntoka është shumë e pasur me minerale të ndryshme. Depozita të rëndësishme të bakrit ekzistojnë në rajonin e Pukës (në Shqipërinë veriore). Të gjitha këto pasuri janë në pritje të ndihmës se vendeve të jashtme që të vihen në vlerë.
Kjo punë gjigande organizimi dhe rinovimi është bërë kryesisht nga Mbreti Zog I dhe bashkëpunëtorët e tij të afërm.
Këtu duhet të gjejmë shpjegimin e unanimitetit të njerëzve që e ngritën atë në fronin e Shqipërisë.”