Mirenjohje – Dielli

Përgjithmonë mirënjohje për Kongresistin Eliot Engel

January 4, 2021 by dgreca

NGA FRANK SHKRELI/ Kongresisti dhe miku i madh i shqiptarëve, njëri prej mbështetevse më të dalluar në Kongresin amerikan të të drejtave të shqiptarëve kudo, Eliot Engel, i dha fund karierës së tij politike në Washington, si anëtar i Kongresit dhe Kryetar i Komisionit të Dhomës së Përfaqsuesve për Punët e Jashtme, pas 32 vjetësh në Kongresisn e Shteteve të Bashkuara, i votuar për 16 mandate nga votuesit në zonën elektorale numër 16 në New York , për herë të parë në moshën 41 vjeçare.

Në fjalimin e tij lamtumirës që e mbajti në Kongres me 17 dhjetor, Eliot Engel tha se ishte tepër i nderuar që ka shërbyer si anëtar dhe veçanërisht, vitet e fundit, si kryetar i Komisionit të Jashtëm të Kongresit. Ai, në fjalën e tij, rrëfeu se kur e kishte filluar karieren e tij në Kongresin amerikan, në vitin 1989, Kryetari i atëhershëm i Kongresit, Tom Foley, i kishte kërkuar që të jepte tri preferencat e tij se në cilin komision të Kongresist do të dëshironte të shërbente. Ai tha se përgjiga e tij kishte qenë se dëshironte vetëm të shërbente në Komisionin e Jashtëm të Kongresit, me shpresë se, eventualisht, do të caktohej anëtar i këtij komisioni.

Ai tha se qysh në rini kishte zhvilluar një interesim për çështje ndërkombëtare, kryesisht për arsye të origjinës së tij. Ai tregoi se gjyshërit dhe gjyshet e tij ishin imigrantë nga Ukraina, të cilët kishin emigruar në Amerikë për të shpëtuar jetët e tyre dhe të familjes, përndryshe me siguri do të ishin zhdukur në holokaustin e Luftës së Dytë Botërore.

“Amerika ka qenë dhe është një strehim për njerëzit e vuajtur”, theksoi Engel.

Ai kujtoi vitet e fëmijërisë dhe ditët studentore në periudhën e Luftës së Ftohtë, kur mësonte për Amerikën, si një fener i lirisë dhe demokracisë në botë, për të luftuar dhe për të kundërshtuar regjimIn dhe ideologjinë komuniste shtypëse. Por, bindjet e tij u formuan gjatë viteve të rinisë së tij nga babai i tij, një antikomunist i përbindur.

Engel tha se ka besuar dhe beson se Amerika mundet dhe duhet të jetë një forcë për të mirën në botë dhe se beson bindshëm në vlerat amerikane që mbështesin të drejtat e njeriut dhe dinjitetin njerëzor, kudo në botë.

Ishin këto vlera dhe bindje që në vitin 1989 e bënë kongresistin e ardhshëm që të interesohej për të drejtat dhe vuajtjet e shqiptarëve të Kosovës dhe të shqiptarëve në përgjithësi.

Në fjalimin e tij lamtumirës në Kongres, Zoti Engel përmendi shumë nga arritjet dhe sukseset në karierën e tij 32-vjeçare në fushën e politikës së brendshme dhe të politikës së jashtme, duke e filluar listën e gjatë me interesimin dhe veprimtarinë e tij për çeshtjen e Kosovës, si një prej çështjeve ndërkombëtare, për të cilën qysh prej fillimit mendonte të luante një rol “për të ndryshuar gjendjen” për të mirë atje, siç u shpreh ai.

Në fjalimin e tij, z. Engel e përmendi mikun e tij prej dekadash dhe aktivistin e dalluar të komunitetit shqiptaro-amerikan, z. Harry Bajraktari, njeriun që e kishte njoftuar për gjendjen e rëndë në Kosovë, në atë kohë, njeriun që e njohu me komunitetin shqiptaro-amerikan, komunitet ky që do t’i qëndronte pranë dhe do ta mbështeste deri në ditën e fundit të karierës së tij.

Kongresisti Engel ishte dhe vazhdon të jetë ndër ata politikanë amerikanë që beson se Shtetet e Bashkuara duhet të vazhdojnë të jenë në krye të përpjekjeve në mbrojtje të lirisë, demokracisë dhe të drejtave të njeriut në botë.

“Unë gjithmonë e kam pasur një vend të veçantë në zemrën time për Ballkanin, në veçanti për Kosovën”, nënvijoi z. Engel, në fjalimin e tij lamtumirës, në Kongresin e Shteteve të Bashkuara.

“Në vitin 1999, unë e kam mbështetur fuqimisht ndërhyrjen e Administratës së Presidentit Klinton në Ballkan, ndërhyrje që tashmë e dimë se ka parandaluar një gjenocid të vërtetë. Që atëherë, unë kam vazhduar të jem një kampion i sovranitetit dhe pavarësisë së Kosovës. Ai vend ka bërë hapa të jashtëzakonshëm përpara dhe tani Kosova njihet nga Shtetet e Bashkuara, Anglia, Franca, Gjermania, Japonia dhe shumë kombe të tjera të rëndësishme”, tha Z. Engel në fjalimin e tij lamtumirës.

Engel i tha gazetës “The Washington Post“ se angazhimi i tij për Kosovën ishte angazhim “kundër një gjenocidi që po ndodhte në zemër të Evropës”.

Në qoftë se më lejohet një shënim personal me këtë rast, pasi kam pasur nderin dhe privilegjin ta njihja nga afër, por edhe të punoja me z. Engel dhe me stafin e tij, sidomos gjatë kohës që kam shërbyer si Drejtor Ekzekutiv i Këshillit Kombëtar Shqiptaro-Amerikan. Unë e kam njohur Z. Engel si njërin prej antarëve më të vendosur dhe më parimorë të Kongresit amerikan kur vinte puna tek Kosova dhe çështjet shqiptare në përgjithësi.

E kam thënë edhe herë të tjera se është e vërtetë se, sidomos gjatë 50 vjetëve të fundit, shqiptarët kanë pasur edhe mbështetës të tjerë të njohur të politikës amerikane, nga të dyja partitë kryesore – republikanë e demokratë – nga presidentë e senatorë e deri tek kongresmenë, kontributin e të cilëve për të drejtat e shqiptarëve, kur shqiptarët ishin në një prej orëve më të zeza të historisë së tyre, unë dhe të tjerë, jemi përpjekur ta vemë në dukje, nga koha në kohë. Por, mund të them me bindje të plotë se, asnjë politikan amerikan tjetër, me gjithë qëllimet e mira dhe punën e tyre të mirë që kanë bërë për shqiptarët ndër vite, nuk ishte si Kongresmeni Eliot Engel, i cili e ka trajtuar çështjen shqiptare me seriozitetin më të madh – si një kauzë të tij morale, politike, kombëtare dhe ndërkombëtare, si çështje të lirive dhe të drejtave themelore dhe të dinjitetit njerëzor.

Thonë se mënyra më e mirë që ta njohësh dikë është të udhëtosh me të. Këshilli Kombëtar Shqiptaro-Amerikan (KKSHA/NAAC), gjatë mandatit tim, kishte vendosur që së bashku me zyrën e Kongresistit Eliot Engel të bënte një turne në trojet shqiptare, për t’u njohur më mirë me problemet e shqiptarëve në trojet e veta. Vizita, e vetmja e këtij lloji për të cilën gazeta Illyria e Nju Jorkut, (shiko foton më poshtë) pat botuar një kronikë të gjatë me foto nga takimet e shumta të delegacionit të (KKSHA) dhe Kongresistit Eliot Engel me udhëheqësit shqiptarë, i pat bërë një jehonë shumë pozitive në Shqipëri, në Kosovë dhe në Mal të Zi, nga data 2 deri më 10 korrik 2005. Në atë kohë, Kongresisti Engel e kryesonte grupin e interesave shqiptare në Kongres (Albanian Caucus) me anëtarë demokratë dhe republikanë. Duke u këthyer nga vizita që bëmë në trojet shqiptare, ndodhi që, në në fund të vizitës, në Aeroplan në rrugë për në Nju Jork të isha vetëm unë me Zotin Engel dhe me djalin e tij, ashtu që pata mundësi të bisedoja gjerë e gjatë për hallet tona, në një atmosferë më të relaksuar dhe joformale. Më kujtohet se me atë rast më ofroi ndihmën e tij të pakursyer, sidomos për marrëdhëniet e KKSHA-s me Kongresin, duke më thënë se zyra e tij ishte e hapur për mua, si drejtor i NAAC-ut, dhe se stafi i tij në Washington dhe në Nju Jork do ishin gjithmonë në dispozicionin tim, kurdo që të kisha nevojën e tyre, si organizatë dhe si komunitet.

Fatkeqësisht, me largimin e kongresiststit Eliot Engel nga Kongresi, interesat dhe çështjet shqiptare në Kongresin amerikan mbeten pa përfaqësues të nivelit dhe të interesimit siç ishte Eliot Engel për 32 vjet. Me largimin e z. Engel nga Kongresi i Shteteve të Bashkuara humbin shumë Kosova, Shqipëria dhe shqiptarët në përgjithësi, jo vetëm sepse ai i njihte mirë punët e Ballkanit, por sepse kishte vërtet një përafërsi me shqiptarët dhe një përkushtim të madh ndaj të drejtave të mohuara të shqiptarëve gjatë dekadave. Mungesa e tij në Kongres, shtron nevojën urgjente për një ndërmarrje të re të komunitetit shqiptarm si edhe të Tiranës dhe Prishtinës zyrtare, që të bëjnë një shqyrtim serioz të boshllëkut të madh që ka lenë largimi i zotit Engel nga Kongresi i Shteteve të Bashkuara, një boshllëk që mund të ketë pasoja serioze për situatën e përgjithshme në Ballkan dhe për marrëdhëniet deri tani të ngushta midis Shteteve të Bashkuara dhe dy shteteve shqiptare.

Thank You, Congressman Engel, për gjithë ndihmën që keni dhënë dhe për kujdesin që keni treguar për komunitetin shqiptaro-amerikan dhe për shqiptarët në përgjithësi, gjatë tri dekadave të kaluara!

Falënderime dhe mirënjohje përgjithmonë, z. Engel, për miqësinë dhe për mbështetjen tuaj historike për të drejtat e Kombit shqiptar anembanë trojeve të veta shekullore!

Falënderimet tona të përjetëshme dhe mirënjohja jonë e përgjithmonëshm për Ju, z. Engel!

Faqja e parë e Gazetës Illyria 19-21 Korrik, 2005

Kronika e Gazetës Illyria 19-21 Korrik, 2005 për vizitën e delegacjonit të Këshillit Kombëtar Shqiptaro-Amerikan (KKSHA/NAAC) dhe Kongresistit Eliot Engel

Eliot Engel ne pritje te Ibrahim Rugova, 2005

Eliot Engel në Kuvendin e Kosovës, 2005

Eliot Engel në takim me Sali Berishën, 2005

VATRA, MIRËNJOHJE PËR MË TË MIRËT*

December 27, 2018 by dgreca

Vatra kishte përzgjedhur disa nga figurat e saj të njohura për t’i nderuar në këtë përvjetor të 106-të të Pavarësisë së Shqipërisë si dhe disa prej organizatave të komunitetit, që janë dalluar për qëndrime dinjitoze në prezantimin e çështjes kombëtare në SHBA.

Kush ishin ata?

Grupi i parë i nderuarëve me mirënjohje ishin të përzgjedhur vatranë që kanë më shumë se 50 vite anëtarësi të shkëlqyer në Federatën Panshqiptare të Amerikës “VATRA” dhe që janë dalluar edhe si qytetarë shembullorë amerikanë.

I pari ishte përzgjedhur një vatarn i kahershëm i anëtarësuar në Vatër që në vitin 1968. Ai është bir i një familje të ndruar nacionaliste mirditore, familje antikomuniste, anëtar i degës së Vatrës në Michigan, Kujtim Qafa, i cili edhe pse në gjendje jo të mirë shëndetsore kishte kishte sakrifikuar, duke udhëtuar 13 orë me makinë për të qenë në këtë manifestim të Vatrës.Mesazhi i Kujtimit ishte i qartë: Të jemi të bashkuar, të mbështesim kryetarin e Vatrës dhe ekipin e tij dhe ta mbajmë Vatrën në lartësinë e kohës. Unë tha ai, jam republikan me bindje, kam votuar gjithmonë për republikanët,por kur shkoi në Shtëpinë e Bradhë demokrati Obama, e mbështeta atë si shumica e amerikanëve sepse shumica e amerikanëve votuan për të. Kështu edhe në Vatër,mandatin në Kuvend e ka fituar kryetari Mishto.Le ta mbështesim atë dhe të shkojmë përpara….

Lista e të nderuarëve ishte e gjatë: vatrani i kahershëm Lumo Cungu, u nderua me të njëjtën motiv-50 vjet në Vatër dhe u shpall vatran i përjetshëm. Me të njëjtin motivacion, por pas vdekjes, u nderua Mustafë Elezi. Më pas Ndrecë Gjergji, me zë të dridhur nga emocioni falenderoi Vatrën për nderimin, duke e shpallë vatran të përjetshëm. Po në këtë grup ishte dhe një tjetër vatran, Vasel Ujkaj prej Michigani-edhe ai- vatran i përjetshëm.Mirënjohja iu dorëzua kryetarit Mondi Rakaj.

Tek të nderuarit e mbrëmjes ishin përfshirë edhe tre anëtarë të kryesisë së Vatrës; sekretarja e Vatrës, Nazo Veliu, arkëtari i Vatrës-Marjan Cubi dhe kryetari i degës së Queensit Dr. Skënder Murtezani. Nga Këshilli i Vatrës ishin përzgjedhur për t’u nderuar Uk Gjonbalaj dhe Ahmet Hoti.

Nga komuniteti,Vatra kishte veçuar për të nderuar me mirënjohje,Televizionin Kultura Shqiptare, Adem Belliu, Shoqatën Rugova, Këshillin Shqiptaro-Amerikan me president artistin Haxhi Dauti dhe Shoqatën Albanian American Open Hand Association me president Aleksandër Nilaj.

Ndër individët e nderuar ishin përzgjedhur: Marash Mrnaçaj, i cili në krye të familjes antikomuniste arriti të arratisej nga Shqipëria, bashkë me pleq, fëmijë e bagëti, dhe gjatë të gjithë jetës, së bashku me familjen e madhe Mrnaçaj,u shqua në SHBA për mbrojtjen e çështjes shqiptare, ndërkohë që i biri i tij, Nika, u përjetësua si martir i Demokracisë. Në emër të Marashit, Mirënjohjen e mori, vëllai i tij, Pjetër Mrnaçaj, i cili me fjalë zemre falenderoi Vatrën dhe u bëri thirrje shqiptarëve të Amerikës ta mbështesin Vatrën dhe të bëhen pjesë e festave të tilla.

Pëllumb Lamaj ishte përzgjedhur prej Vatrës për qëndresën e tij antikomuniste në burgjet e diktaturës komuniste, për veprimtarinë e tij në mbështetje të çështjes Kombëtare, si një zë i fortë kundër ringjalljes së komunizmit dhe denocues i krimeve të diktaturës e promovues i figurave nacionaliste.

Falenderimin e tij Pëllumb Lamaj e bëri përmes një fjale të shkurtër dhe interpretimit të një poezie e shkruar prej tij.

Gjeto Ivezaj ishte një ndër të nderuarit me Mirënjohje prej Vatrës si intelektual dhe veprimtar i dalluar për çështjen kombëtare. I veçantë për mbështetje të Vatrës, për suportin e artistëve shqiptar dhe promovues i kulturës Kombëtare në SHBA, ishte përzgjedhur Demë Balidemaj.

Imzot Noli, Ati i Kishës Autoqefale Orthodokse në SHBA dhe bashkëthemeluesi i Vatrës, thoshte se Vatrën e mbanë gjallë anëtarësia e thjeshtë, ata që japin gjithçka për Vatrën. Katër nga të thjeshtët e zgjedhur për t’u nderuar nga Vatra ishin: Ilir Spata, Naim Gjeleshi, Arif Mata dhe Shpëtim Ndreu.

Ndër zonjat e nderuara nga Vatra gjatë mbrëmjes, e cila u duartrokit gjatë, ishte ,bashkshortja e anëtarit të Këshillit të Vatrës Valentin Lumaj, veprimtar i njohur për fe e Atdhe, – nëna shembullore e pesë fëmijëve, mësuesja e dalluar, zonja Merushe Lumaj.

Janë befasuar përfaqësuesit e familjes Drishti, kur kryetari i Vatrës Dritan Mishto, ka shqiptuar emrin e prindërve të tyre, Bahri e Zylfie Drishti, të cilët rritën fëmijë shembullorë, u lanë trashëgim gjuhën e bukur shqipe dhe kulturën kombëtare. Ishte veçuar për t’u nderuar nëna e tyre e mirë, Zylfie Drishti, e lindur në Tropojë, e shkolluar në Kosovë. Bijtë e Zylfies dhe Bahrisë, oficerët e policisë, Eddi dhe Arbeni, mbetën pa fjalë tek falenderuan Vatrën. Eddi ka folur shqip dhe ka përcjellë mesazhin: Bashkathdetarë, i sillni fëmijët dhe nipërit tuaj në këto festa të shkëlqyera të Vatrës nëse nuk doni që ta humbni identitetin kombëtar.Faleminderit Vatrës!( Mirënjohjet u dhanë gjatë darkës së Flamurit.

Fotot i gjeni ne Facebook dielli vatra. Më gjërësisht shihni Diellin e printuar Faqe 22-23

Mirënjohje që do përcillet në breza

October 19, 2017 by dgreca

Nga Thanas Hoda/ Çikago/Ne që erdhëm nga Shqipëria në Amerikë, pas vitit 1990, vërtetë gëzonim, se erdhëm në vendin e lirisë dhe demokracisë, ku mund të ndërtonim një jetë më të mirë veçanërisht për fëmijët tanë por njëkohësisht ishim të ngarkuar edhe me plot strese e shqetësime shkaktuar nga vështirësitë jo të vogla të fillimit. Erdhëm në një vend, që nuk e njihnim, me mënyra te reja pune e jetese. Shumica nga ne nuk njihnin gjuhën angleze, nuk kishin profesionin e duhur për bizneset amerikane, ishim me dokumente e pa dokumente, thjesht me një vizë turistike, por me mendimin e vullnetin për qëndrim të përhershëm. Për më tepër ishim të lodhur nga hallet e përditëshme të jetës në vendin tonë.

Të stresuar para vështirësive, në muajt e parë në jo pak raste na ka humbur besimi dhe ka lindur mendimi për t’u rikthyer nga kishim ardhur.Por fati na buzëqeshi. Këtu në Çikago, jetonin shqiptarë, të ardhur që para lufte të cilët kishin hapur biznese të fuqishme, që ruanin gjuhën shqipe dhe zakonet tona të bukura. Këta shqiptarë hapën zemrat, dyert e shtëpive duke ofruar mikpritjen dhe inkurajimin dhe mbi të gjitha krijuan mundësitë e punësimit në vetë bizneset e tyre.

Veçanërisht në vitet e para të emigrimit pas 90-tës, emri i biznesmenit të shquar në Çikago, George Samatas, (Jorgji Shamata), u bë shpejt i njohur për mikpritjen e ndihmën e pakursyer të emigrantëve të rinj, jo vetëm me lidhje të afërta e të largëta familjare, por thjesht për faktin se ata ishin shqiptarë.Rrugën e emigracionit, nga fshati malor Sinicë, në Devollin e Sipërm të Korçës ai e mori që në moshë të re. Fillimisht qëndroi në Kanada. Më vonë në vitin 1946 u vendos në Çikago plot ëndrra dhe vrull rinor.

Ishte vetëm 29 vjeç , kur në vitin 1949 hapi restorantin me emrin e fshatit të lindjes Sinicë që më pas u shoqërua me veprimtari të tjera biznesi.

U martua me një vajzë shqiptare, Antigoni Pano, nga fshati Qytezë po nga Devolli i Sipërm.

Zonja Antigoni Shamata është një grua e nderuar në mbarë komunitetin shqiptar në Çikago për sjelljen e ngrohtë e mikpritjen që tregon ndaj të gjithve. Ajo i qëndroi pranë bashkëshortit të vet në rrugën e gjatë deri sa ai u nda nga jeta më 20 Nëntor të vitit 2004 në moshën 84 vjeçare. Sot znj. Antigoni, 88 vjeç nuk rresht së treguari për burrin e vet shëmbullor duke shprehur në veçanti dashurinë e përherëshme të tij për vendlindjen e shqiptarët.

Vitet 80-të do të ishin vite të një një suksesi të jashtëzakonshëm në fushën e biznesit të z.Xhorxh Shamata, duke e bërë atë në një nga biznesmenët më të nderuar dhe më të shquar në Çikago.

Biznesi i tij shtrihet në fushën e kujdesit dhe shërbimit shëndetësor ndaj të moshuarve. Pa hyrë në hollësi po përmendim se biznesi familjar që ndërtoi z. Xhorxh Shamata përfshin 12 godina të natyrës së kujdesit shëndetësor por edhe të të jetuarit në mënyrë të pavarur, me apartamente banimi dhe mjedise të shumta për jetesë e veprimtari të larmishme, si restorante, pishina, biblioteka, ambiente sportive, për veprimtari argëtuese e deri sallone bukurie etj.

Në biznesin e tij janë punësuar mbi 3 mijë punonjës mes të cilëve qindra shqiptarë emigrantë të pas viteve 90-të, duke u ndihmuar të aftësohen në profesione te ndryshme.Ai i njihte me emër shqiptarët, ndiqte përparimin e tyre në punë dhe në jetë, i inkurajonte dhe i nxiste të ecnin përpara. Veçanërisht të rinjtë i këshillonte dhe ndihmonte që të vazhdonin shkollat e larta duke realizuar ëndrrat dhe ambicjet e tyre.

Shqiptarët i janë shume mirënjohës këtij njeriu me zemër të madhe, që kurrë nuk u mërzit, nuk u lodh e nuk përtoi asnjëherë të ndihmonte këdo që kishte nevojë dhe lutej për një vend pune.

Që nga fillimet e viteve 90-të kanë kaluar mbi 20 e ca vjet dhe gjërat kanë ndryshuar për mirë. Shqiptarët emigrantë kanë shtëpitë e tyre, shumë prej të cilëve edhe biznese të suksesëshme, fëmijët kanë mbaruar shkollat e larta dhe punojnë në vende ku kërkohet kualifikim e profesionalizëm. Sot vetë ata janë në gjëndje të bëhen përkrahës të emigrantëve të rinj si dikur ai burri energjik, fjalë urtë e zemërartë Xhorxh Shamata, kujtimi dhe mirënjohja për të cilin do të përcillen në breza.Figura e Xhorxh Shamatës merr shkëlqim jo vetëm si biznesmen i fuqishëm, me intuitë e larpamës, por edhe si një njeri patriot që ka dhënë shumë për komunitetin në Amerikë dhe ka kryer mjaft bamirësi në vendlindje. Ai është ndër kontribuesit kryesorë për ngritjen e Kishës Othodokse Shqiptare Shën Nikolla në Çikago me një histori mbi 70-të vjeçare. Pas 90-tës financoi për restaurimin e kishës së Shën Nikollës në Sinicë. Po këtu në Sinicë dha kontribut financiar për ngritjen nga themelet të Kishës së Shën Thanasit që ishte rënuar në vitin 1967 . Vëmendjen e drejtoi edhe në qytetin e Korçës. Dhuroi një shumë të konsiderueshme për ndërtimin e ikonostasit të Kishës Shën Ilia në Korçë ku në shënjë respekti është vendosur mbishkrimi “Dhuruar nga Jorgji dhe Antigoni Shamata.” Ndihmesë dha edhe për Kishën e Shën Prodhomit në Voskopojë dhe atë të Shën Pjetrit në fshatin Vithkuq. Në Maj të vitit 1996 krijoi fondacionin “Jorgji dhe Antigoni Shamata” duke ndihmuar financiarisht fëmijë me aftësi të kufizuara mendore. Ka dhënë gjithashtu ndihmesë për spitalin dhe senatoriumin e qytetit të Korçës.

Më 30 shtator të vitit 1996 për gjithë kontributin e tij , Këshilli i Bashkisë së Korçës e nderoi z. Xhorxh Shamata “Qytetar nderi”ndërsa për të nderuar veprën e kujtimin e tij Bashkësia Sinicare në Çikago e shpalli Anëtar Nderi të saj.

Ishte dëshira një grupi emigrantësh shqiptarë që për të përjetësuar jetën e veprën e tij të hartohej një libër me kujtime, mbresa dhe intervista nga të afërm dhe shqiptarë të tjerë, që kanë ndjerë në mënyrë të prekëshme dorën e ngrohtë mikpritëse të z. Xhorxh Shamata. Për gati një vit u mblodhën materialet, shkrime, intervista, foto të ndryshme, mes të cilave edhe një intervistë e bashkëshortes së z. Xhorxh Shamata, Antigoni Shamata.

Libri me titull “Mirënjohje që do të përcillet në breza” është ndarë në tre kapituj: Ribashkim pas një ndarje të gjatë. Si një familje edhe pse pa lidhje gjaku. Intervista.

Në fund nëpërmjet fotosh të ilustruara jepet një vështrim në rrugën e biznesit që mban firmën Shamata.

Për përgatitjen dhe redaktimin e këtij libri punoi krijuesi Kostaq Duka. Korrektimi u realizua nga Thanas Hoda dhe puna në kompjutër nga Albert Sakaj. Sponsorizuan Josif Kotemelo dhe Gjergji Tumba. Libri u botua dhe u vu në qarkullim në Amazon.

Më 15 Tetor, në hollin e Kishës Orthodokse Shqiptare u bë promovimi i këtij libri në prani të një pjesëmarrjeje të gjërë.

Uroi mirëseardhjen At Kostandin Tuda i cili tha se nuk është rastësi që ky promovim u bë në mjediset e kishës. Z. Xhorxh Shamata do të kujtohet e nderohet gjithmonë si një nga kontribuesit kryesorë për ngritjen e kësaj kishe dhe si një njeri që dha aq shumë ndihmesë për komunitetin shqiptar.

Sollën mbresa dhe vlerësime për veprën e paharruar të z.Xhorxh Shamata Josif Kotemelo, Thanas Hoda, Jani Depo, Paskal Gjikdhima, Sokol Gjata, Andon Shamata, Flora Tumba, Spiro Haxhi,Memo Gjonzeneli. Për natyrën familjare të z. Xhorxh Shamata, sjelljen me të afërmit etj, solli mbresat e tij z.Randi Sutter nipi i zonjës Antigoni Shamata. Me interes të veçantë ishte ideja që u hodh në këtë veprimtari nga z. Paskal Gjikdhima për të bërë propozim nga komuniteti që z. Xhorxh Shamata të nderohet nga Presidenti i Shqipërisë.

Znj.Cindy Thiem, vajza e z. Xhorxh Shamatës falenderoi komunitetin shqiptar për respektin e treguar ndaj babait të saj, veçanërisht bashkëpunëtorët që ndihmuan në hartimin e librit. Veprimtarinë e mbylli me fjalën e tij krijuesi Kostaq Duka.

Me këtë rast në një kënd të vecantë u bë shitja e mjaft librave. Të hollat e grumbulluara kaluan si ndihmesë për kishën.

Fëmijët nga Kosova, mirënjohje për ushtarët amerikanë

October 9, 2017 by dgreca

KANSAS CITY: Vlora Çitaku – Ambasadorja e Republikës së Kosovës, në Washington, ka shkruar në rrjetin e saj Facebook këto ditë se, ka përjetuar momente të veçanta me fëmijët e Kosovës, të cilët i kanë dërguar kartolina në Ditën e Kujtimeve, ushtarëve Amerikanë, që kanë shërbyer në Kosovë në kuadër të NATO-s. Ajo shkruan se, janë rreth 100 fëmijë të moshave të ndryshme nga Kosova, të cilët kanë shkruar kartolina për ushtarët amerikanë të NATO-s. Kështu vogëlushët në mënyrën e tyre kanë shprehur falenderimet dhe admirimin e tyre për kontributin e e SHBA dhe NATO-s në Kosovë. Nëpërmjet emocioneve të tyre ata kanë shprehur falenderimet e tyre se, ushtarët amerikanë dhe të vendeve të tjera të NATO-s, ndihmuan që vendi i tyre Kosova, tash e sa vite të gëzojë lirinë, dhe të kenë mbrojtjen e tyre të vazhdueshme.

“Momente emocionale nga kartolinat që u dërguan nga fëmijët kosovarë për ushtarët e SHBA-së në Ditën Përkujtimore, të cilat arritën në destinacionin e tyre përfundimtar! Kartolina këto që u pritën me emocione nga ushtarët e Divizionit të 1-të të Këmbësorisë, të cilët ishin edhe ndër trupat e para të Shteteve të Bashkuara dhe NATO-s, për të hyrë në Kosovë në Operacionin e Përbashkët për Mbrojtjen e Kosovës”, është shprehur Çitaku. Më tej ambasadorja nuk fsheh edhe ndjenjat e saj për këto kartolina faleminderimi, të cilat zonja Çitaku i ka quajtur mesazhe nga fëmijët tanë, që dinë të përshkruajnë më së miri mirënjohjen e popullit të Kosovës, ndaj kombit amerikan. Përveç kësaj, sipas Ambasadores së Kosovës, në Washington, Vlora Çitaku, disa nga kartolinat do të vendosen në stendat e muzeut ushtarak të Divizionit të -rë të Këmbësorisë në Fort Riley, Kansas, si një kujtesë e prekshme e lidhjes midis Forcave të Armatosura të SHBA dhe popullit të Kosovës.

Ju lumtë dora dhe mëndja fëmijëve nga Kosova, për këto letra të përzemërta falenderimi mbi rolin e ushtarëve amerikanë në clirimin e Kosovës dhe ruajtjen e pavarësisë së saj. Këto letra përcjellin mesazhin e mirënjohjes dhe miqësisë së përjetshme midis popullit shqiptar dhe popullit amerikan. {Shënimi im. Shefqet Kërcelli, bashkepunetor i Diellit}.

Mirënjohje kontribuesit për Maternitetin “Nënë Tereza” në Kosovë

July 31, 2017 by dgreca

-Me mirënjohje për kontributin e dhënë për shëndetësinë kosovare, gjatë kohës së okupimit është nderuar Shaban Svirca, shtëpitë e të cilit u përdorën për Maternitetin e Shoqatës Humanitare Bamirëse “Nënë Tereza” që nga viti 1996 e deri në vitin 1999, si dhe profesorët Hysen Sherifi dhe Emrush Kryeziu/

1 Matern N Tereza1

PRISHTINË, 31 Korrik 2017-Gazeta DIELLI/ Ministri në detyrë i Shëndetësisë Imet Rrahmani, në emër të Ministrisë së Shëndetësisë, i ndau sot mirënjohje Shaban Svircës, për kontributin e tij të dhënë për shëndetësinë kosovare, gjatë kohës së okupimit.Svirca u nderua me mirënjohje për lëshimin e shtëpive të tij gjatë kohës së okupimit të cilat u përdorën për Maternitetin e Shoqatës Humanitare Bamirëse “Nënë Tereza” që nga viti 1996 e deri në vitin 1999.Me rastin e ndarjes së kësaj mirënjohjeje, Ministri Rrahmani, tha se mirënjohja z. Sfirca po i ndahet në shenjë respekti e falënderimi për të dhe familjen e tij për kontributin që ata kanë dhënë për shëndetësinë kosovarë në vitet e rënda të okupimit.“Të linden e trajtohen mbi 13 000 fëmijë në ato kushte ishte diçka që pak kush ka mundur ta bëjë”, tha Ministri Rrahmani duke vlerësuar se një mirënjohje të tilla Shaban Svirca dhe familja e tij a kanë merituar kaherë.Nga ana e tij, Sfirca tha se ndarja e kësaj mirënjohjeje për të dhe familjen e tij është më e dashura pas mirënjohjes së ndarë më parë nga Presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova.Ai tha se ndihet krenar që ka pasur mundësinë që në vitet e vështira të okupimit të ofrojë shtëpitë e tij për shëndetësinë dhe arsimin në Kosovë, meqë nëpër ato shtëpi përveç veprimtarisë shëndetësore ishte zhvilluar edhe procesi mësimor, pasi pushteti i atëhershëm serb kishte larguar nga institucionet personelin mjekësor dhe mësimdhënësit.Familja Svirca në periudhën 1996-1999 kishte ofruar shtëpitë e tyre falas për maternitetin, ndërsa gjatë atyre viteve hapësirat ishin zgjeruar dhe përshtatur për të krijuar hapësira të nevojshme prej dhomave të thjeshta deri te sallat e operacionit dhe kujdesit intensiv.Më 26 gusht të këtij viti Materniteti i Shoqatës Humanitare Bamirëse “Nënë Tereza” do të shënojë 21 vjetorin e themelimit. Po ashtu, gjatë ditës së sotme, me mirënjohje për kontributin në shëndetësi, Ministri Rrahmani ka nderuar edhe profesorët Hysen Sherifi dhe Emrush Kryeziu./b.j/