Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

BUJARIA E MALESOREVE KA KRAHET E ENGJELLOREVE

by

    NGA ZEF PERGEGA/ Michigan/

Jane te njohura bujarite e malesoreve qe jetonje ne SHBA. Per to eshte shkruar dhe do te shkruhet se gurra e tyre u jep drite krojeve te vlerave te larta njerezore.

Me 22 shkurt 2016 shoqata e Malesise Madhe shtroi nje darke ne lokalin e kishes se Shen Palit, jo per te festuar dekoraten “Urdheri i Lirise” te akorduar nga Presidentja e Kosoves, por per te mbledhur ndihma per malesoret ne nevoje qe jetojne ne trojet e tyre ne Malesi te Madhe ne Mal te Zi. Dhe jo pak por 32 mije dollare ne pak ore. Ne keto ndihma me se shumti dha Simon Palushaj me 16 mije dollare dhe Pero Stani me 3 mije dollare, te cilet spikasin me humanizmin e tyre ne disa aktivitete kulturore dhe investime ne vendlindje.

Ne darken e shtuar moren pjese edhe shqiptare ne trojet e tyre ne Shqiperi dhe ne Malesi, te cilet edhe ata dikush me shume e dikush me pak kontribuan ne fondin e pervitshem qe u dergohet nevojtareve ne Malesi. Luigj Gjoka e ka te caktuar tash 14 vjet normen prej nje dollar ne dite ose 365 dollare ne vit. Ne fjalen e tij Gjokaj tha se per 14 vjet jane derguar ndihma ne vlere 946 mije dollare nga te cilat 176 mije per shtepine mortore ne Tuz dhe 50 mije per shtatoren e heroit te popullit Ded Gjo’lulin, e cila u inagurue ne Tirane.

Ne fjalen e tij Lek Leci Gjonaj ne cilesine e kryetarit te shoqates Malesia e Madhe tha se motoja e kesaj darke eshte ndihma per studentet malesore qe studiojne ne universitete dhe dege te ndryshme, te cilet duke u diplomuar do te kthehen ne te mire te Malesise. Nga kjo ndihme kane perfituar shume familje malesore. Malesia ka nevoje per ndima, per investime, per perkrahje, ka nevoje per lobim e ngritje zani, per te gezuar te drejtat sipas konventave nderkombetare. Viset shqiptare nen Mal te Zi jane te pasura me resurse dhe jane me te pazhvilluara se kombesite e tjera qe jetojne ne kete shtet. Malesia sa te kete bijte e vet ne Amerike nuk guxon te vuaj! Me 8 shkurt 2015 u mbodhen 43 mije dollare, te cilat u shperndane si vijon: Shoqates “Martin Dreshaj” nje mije dollare, Kisha e Kastratit 2 mije dollare, Kristian Camaj 1500 dollare, Shtjefen Ivezaj 1800 dollare, studenteve nga Malesia 15700 dollare, shoqates “Dukagjini” 500 dollare, tifozave kuq e zi  nje mije dollare. Grupit “Shqiponja” nje mije dollare, portalit “Malesia.org” nje mije dollare. “Alb Tv USA  me pronar Gani Vila ne Detroit nje mije dollare, Tv Boin 1700 dollar, Shoqata “Labeatet” dy mije dollare., Pashk Nicaj nepermjet Nikoll Camaj tre mije dollare, dy mije dolare per ujet e pijshem ne Malesi, Dede Pjetrit Bojaj dy mije dollare. Me inisiativen  e dy shoqatave te Malesie nga ajo ne Detroit u mbodhen 32 mije dollare dhe ajo ne New-York 23 mije dollare per ngitjen e permendores se Ded Gj’lulit dhe 16 500 dollare jane dhene per bursat e studenteve ne Malesi.

Ne kete darke folen edhe Shtjefen Palushaj e Rush Dragu, te cilet shprehen nevojen e nguteshme per financimin e shkolles shqipe ne Detroit. Masho Uli ngriti shqetesimin se kjo bujari duhet te kthehet dhe nga vetja per te realizuar ato nevoja qe kane shqiptaret dhe familjet e tyre ne megrim. Pershendeten takimin edhe Ndue Ftoni e Luigj Sterbyqi.

Darken e shtruar me kete rast e mbuloi keshilli i kishes se Shen Palit

Si konkluzion i diskutimeve: Te mendojme globalisht dhe te punojme lokalisht. Te nderojme njerezit qe kane kontribute ne humanizem, ne lemin e dokumentimit historik, letrar e kulturor dhe t’u krijojme sa ma shume hapsire njerezve e sidomos intelektualeve qe te kene respekt per ata qe marrin detyra mbi supe.

PROFESOR ZEF PALI FLAKA E PA SHUAR E FJALES SHQIPE (1910-1977)

by

“ …pёr 30 vjet drejtoi shtypin e Ballit Kombёtar dhe pёr disa vite gazetar i Radio Vatikanit, seksioni shqip!”/
Nga ZEF PERGEGA-Michigan/*
Trimëria, guximi e kurajo civile nuk maten vetëm me grykёn e pushkës. Fjala e lirё nё vetvete dhe pena qё e njom shpirtin e shpresës ёshtё mё e fortё se plumbi. Pena e prof. Zef Palit nё dorё tё kurajës qytetare, nё sy tё ardhmërisë shqiptare ishte mё e fortё se arma qё vret. Fuqi e fjalës dhe e mendimit tё tij tё pastër ishte mё e rёndё se floriri. Ai e shkruante fjalën siç e mendonte, siç e ndjente pavarësisht nga rrethi i telave qё kishte nё rrugën e tij. Ai shkruante vetëm kur i fliste shpirti e atëherë tingulli dëgjohej larg. Ai nuk u tremb nga policia sekrete, nga ushtritë pushtuese dhe as nga agjentet e komunizmit ndërkombëtar.
Kur lindi Balli Kombёtar, qё i pari ndёr tё parёt pranë Mit-hat Frashёrit. Nё dialogun e shpallur me kёtё rast, hyri dhe aktivizohet pozitivisht, ku u shpalos ideja dhe atdhedashuria e Prof. Zef Palit. Shumё nga traktet qё ngjitёshin nё mure, shtylla, institucione, shtëpi private, apo hidheshin nёn derё tё mikut dhe tё armikut, kanё patur vulën e nacionalistit dhe intelektualit Zef Pali…
Nё mërgim fjala e tij ishte dritё e shenj dallues, qё nrgohte zemrat dhe u tregonte shqiptarёve jashtë atdheut rrugën e drejtё. Nё çdo numër tё gazetës “Flamuri” organ i Ballit Kombëtar nё mërgim ka shkrime tё ndryshme qё mbajnë firmën e Zef Palit. Gjithmonё mendime tё qarta, shprehje tё goditura dhe tё mprehta e mbi tё gjitha tё zjarrta edhe kur shkruante me pseodonime si: Flaka, Kendo Vreti, Magjistër, ose pa emër. Nё vitin 1949, kur u shpall Komiteti Kombetar “Shqipёria e Lirё” Zef Pali u zgjodh antar i Komitetit Ekzekutiv, pranë Mit-hat Frashёrit. Disa vjet mё vonё u emrua spikёr nё Emisionin shqip tё Radio Vatikanit Romё, duke bashkёpuniuar ngusht me Imzot Zef Shestani, drejtor i kёtij institucioni.
Mund tё jetё njё koicidencё fatale e fatit tё Zef Palit, apo njё gjё e pashpjegueshme e mistike, ndoshta dhe hyjnore…mё 21 nёndor 1944, Zef Pali u largua nga Shqipёria. 30 vjet mё vomё mё 21 nёndor 1977 ndёroi jetё.
Shokёt e luftës, miqtë e ngushtё, vëllezërit e familjёs sё madhe tё Ballit Kombёtar nё mërgim shprehen mendimin qё trupi i tij pa jetё tё sillej nga Roma nё Amerikё, pёr t’u varrosur aty ku prehen eshtrat e Mit-hat Frashёrit nё Ferneliff Cemetery Hartsdale nё New-York, derisa tё lirohet Shqipёria dhe tё dërgohen tё gjithë pёr pushimin e përjetshëm nё truallin e Nёnёs Shqipёri qё e pati pёr nder ёe i lindi.
Ky mbishkrim mund tё shkruhej nё epitafin e Prof. Zef Palit.
“Me Mit-hat Frashёrin e fillove
Me Mit-hat Frashёrin punove e luftove
Pranё Mit-hat Frashёrit erdhe dhe pushove!”

Njё bashkëluftëtar e qau me dy pika loti.

“Ҫ’pate Zef qё na hidhërove
Ballistёt po qajnë me lot
Pёr Shqipёrinё pse s’mendove
E shkreta tё donte fort!”

“ZERI I AMERIKES” njofton vdekjen e Zef Palit

Mё 22. 11. 1977, programi i gjuhës shqipe i “Zёrit tё Amerikёs” lajmëroi nё dy emisione vdekjen tragjike te prof. Zef palit me këto fjalё:
Mbas njё aksidenti automobilistik ndërroi jetё dje nё Romё Prof Zef Pali, shkrimtar, gazetar, arsimtar, udhëheqës politik dhe mbrojtës i pa lodhur i çështjes kombёtare. Me stilin e tij tё mprehtё dhe me gjuhёn e tij tё kthjellёt, Prof. Zef Pali u bё njё nga pishtarët e parё pёr drejtësi shoqёrore pёr njё Shqipёri tё pavarur. Qysh nё ditët e para tё pushtimit fashist, shkrimet e tij tё shumta nё revistën e mirënjohur “Hylli i Drites” nё trakte tё fshehta tё nënshkruara me pseudonimin “Flaka” ndezën flakёn e rinisё shqiptare, tё cilët kërkonin tё shihnin njё Shqipёri tё lirё dhe demokratike dhe jo nёn thundrën e pushtuesit fashist. Zef Pali ishte njё nga udhëheqësit dhe inspiruesit mё tё ëmbël tё lëvizjes sё qëndresës sё popullit shqiptar. U largue nga vendi bashkё me tё tjerët, kur vendi ra nё duart e komunizmit. Pasues i denjё i ndjenjave tё pastra atdhetare tё Luigj Gurakuqit dhe besnik tё idealeve te Mit-hat Frashёrit, Prof Zef Pali, vazhdoi jashtë atdheut tё mbrojё me këmbëngulje kauzën shqiptare dhe atё tё lirisë sё popullit shqiptar!
Me datën 23 nёndor 1977 radio Vatikani jep lajmin e hidhur tё ndarjes nga jeta tё Prof Zef Palit nё moshën 67 vjeçare. “…Zef Pali mbaroi gjimnazin Saverian nё Shkodёr dhe me pas vazhdoi studimet larta nё Universitetin e Firences dhe me kthimin nё Shqipёri bёhet drejtor i shkollës “Skenderbeg” nё Shkodёr. Ai ishte njё kundërshtar i hapur i regjimit komunist. Qё nga viti 1955, Zef Pali pati njё bashkëpunim tё ngushtё me Radio Vatikanin!”

Po kush ishte Prof.. Zef Pali?!

Ai u lind ne Shkodёr mё 1910. Shkollёn fillore e mbaroi nё qytetin e lindjёs. Po ashtu përfundoj studimet e mesme ne Gjimnazin katolik Shkodёr. Thuhet se mbaroi edhe normalen e Elbasanit pёr mësues dhe mё pas nё Firence tё Italisё pёr tё përfunduar studimet nё shkencat shoqerore.
Mё kthimin nё atdhe iu përvesh punës me energji rinore dhe praktikё perёndimore, tepër pasinonat me rininë, pёr te edukuar e brezin e ri me ndjenjat e bukura dhe fisnikëruese tё lirisë, drejtësisë dhe tё pastërtisë, si jeta e tyre, nё rrugën e veshtirё tё ndryshimeve te thella qё e priste kombin tonё, nga ajo mesjetare nё aplikimin e metodave mё qytetëruese tё kombёve tё cilivizuar perëndimor.
Veprimi mё i gjatё qё u lidh nё jetën e tij si pullat e bardha tё këmishës sё bardhё, ishte prilli i vitit 1939, kur njё fuqi e jashtë përtej Adriatikut pushtoi ushtarakisht vendin tonё. Nё atё kohё tregtarёt e flamujve kërkonin rroga e pozita, ndërsa rinia dhe patriotet kërkonin armё pёr beteja dhe prijës pёr demonstrata. Zefi Pali kurdoherë nё ballё, si njё nga frymëzuesit e besimit kombëtar. Me penën e tij ndezi zjarrin e revoltës kundra pushtuesit fashist. Duke qenё se ende Gjermania naziste nuk e kishte sulmuar ushtarakisht Bashkimin Sovjetik, përhapësit e agjitatoret komunistё nxorën parullën se komunizmi ёshtё mё i afërt me fashizmin sesa me demokracinë perёndimore. Sepse regjimi fashist, sipas tyre, kishte futur kapitalin nё njё farё kontrolli nga ana e shtetit dhe popullin nё njё farё regjimenti. Kështu qё populli pas rёnjёs sё fashizmit e kishte vetëm njё hap pёr t’u hedhur nё komunizëm. Ndёrkohё nderin e falmurit tonё kombёtar, shpresat pёr njё tё ardhme tё lirё e mbanin demokratёt dhe patriotёt e vёrtetё tё pasuar nga rinia e brujtur me këto ideale.
Zef Pali ishte aty ku shkruhej e vihej njё trakt, njё pamflet, aty ku flitej pёr tё drejtën dhe shporrjen e fashizmit. Nё kuvende e tubime revolte fjala e tij tërhiqte vëmendje tё madhe, se nё ato ligjërata ishin tё forta dhe tё gjalla themelet dhe parimet e Shqipёrisё etnike. Nekongresin e Ballit qё u mbajt nё Beratin e lirё mё 1944, Zef Pali u zgjodh nё organet mё tё larta tё këtij grupimi politik. Shkrimet e Zef Palit vinin e bëheshin mё tё nxehta dhe me njё ton reagues. Kur partia koministe mundi t rrëmbente fuqinë përmbi gjak e gërmadha, Zef Pali u nis drejt syve tё perëndimit, ku aty ai kishte shijuar dritën e tyre.
Nё mërgim Zef pali i denoncoi tregtarёt e flamujeve, tellallët e gënjeshtrës dhe mashtrimit, parazitët e gjakut dhe tё nderit shqiptar. Nё gazetën “Flamuri” shkrimet e tij shquheshin pёr nga trajta e përmbajtja, nga perpikmeria e shprehjes dhe qartësia e mendimit, nga idea qendrore e atdhedashurisë e lirisë se vertete demokratike dhe mbi tё gjitha dashuria pёr Shqipёrinё etnike. Ja si i rrjedhin vargjet Prof. Palit pёr flamurin tonё dhe pёr kёtё ndjenjё tё fuqishme ai burgoset dy herё:

FLAURIT

Nё njё shesh ngjyrё gjaku nёn rreze tё diellit
Zbriti shqiponja e pushoi mbi tise
Njё flake e kuqё nё hapsinё tё qiellit
Dhe dritё e zjarrit e hapi nё këto vise

Pёrmblidhi flamur
Mbi kështjellat tuaja
Çёrdhen e tё parёve
Shipeve ruaja

Nё fushat gjelbёrore nё malet shkambore
Njё zemёr rrahu e njё gjuhё u ndie
Kaluen shekujt kapur pёrdore
Nё gjak u pagëzuan shqiptarёt e ri

Iliri i hovshëm tё pati prijës nё fitime
Shpata e krutanit me ty vringëlloi
Nёn ty u endёn trimëri tё padëgjuara
Tё falemi o flamur Shenjt pёr heronj!

Nё gazetën “Flamuri” viti 31 Nr. 215 mё 21.2.1978, i cili i kushtohet jetës dhe veprimtarisë sё Prof Zef Palit, nё shkrimin “Kuq e Zi” me firmën e tij, dëshmon:
“…Nё Shkodrёn komuniste kishte pak ballista. Fashistet ishin zhduk me rёnjёn e Musolinit ose ishin strukur ne lëvizjen Nacional-Ҫlirimtare, duke dorëzuar armët dhe municionet. Kishte mbetur shtëpia e Markagjoneve, qё po mundohej tё ngrinte nё kёmbё politiken e reabilitimit. Nga kjo derё e vjetër kisha njohur Mark Gjonmarkun, kur ishte ministër i brendshëm me kishte arrestuar njё vit mё parё. Tek rruga e bamit ishte njё burg i ndyrё. Aty mё mbyllёn nё njё dhomё tё mbushur me çimka. Nё mure kishte shkrime tё burgosurish, tё cilët rrëfenin torturat…Prisja nё ankth torturat qё lajmëronin shkrimet e burgut. Hyri pas njё pritje tё gjatё vetё ministri i brendshëm:
“I kam lёxuar me kujdes, – mё tha, shkrimet tuaja qysh nё kohёn e Zogut. E kam pasё çmuar guximin tënd. Besoj se je aq burrë sa me m’u përgjigj haptas: “A je ti qё fshihesh nёn preudonimin Flaka dhe shkruan tek “Hylli i Drites” ?!
Si mori pohimin tim shtoi: “Sipas mendimit tënd, ju jeni atdhetaret dhe ne tradhetaret?!”
Iu përgjigja: “Nuk kam dalluar ne shkrimet e mia se cilët janë patriotet e cilët jo, por si vepron njëra palё e si sillet pala tjetër. Ato qё kanё mizën nёn kёsule e kuptojnë vetё. Ai ma ktheu: “Nuk tё kam arrestuar unё po Maliq Bushati, kryeministri i shtyre nga ministri i arsimit sepse e kanё njohur stilin tënd nё njё fletё tё lëshuar nga Balli Kombёtar nё Shkodёr!”
Njё ditё u lirova me urdhër tё komandantit tё Pёrgjithshёm tё Gjandarmerisё. Por mё 12 prill 1943 nё mёngjez herët me rrethuan përsëri shtëpinë nё Tiranё dhe me futen përsëri nё burg. Kryeministri i fyer nga traktet e mia kishte dhёnё urdhёrin e arrestimit. Marku dërgoi nё burg, kryetarin e policisë dhe me lajmëroi: “Lirimi yt gati shkaktoi rёnjёn e qeverisё” ndërsa kryepolici me tha: “Kёshtu duhet te vuajmë ne patriotёt!” Mora vesh mё vonё se krahu i Mustafa Krujёs nuk shkone mirё me Maliq Bushatin dhe kërkonin njё shkak pёr t’a rrёzuar qeverinë e tij dhe kështu me pёrdorёn mua si i ç’rregullt. Misteret e lamshit politik!”

Ndalu ku shkon Zef Pali…!

Sami Repishti : “Ndalu ku shkon Zef Pali?! Njё djalë shkodran ka sot njё fjalё me ty! Ndalu se rinia e qytetit ku u linde asht burnue e pjekё nga vuajtja dhe nga e keqja, por mos harro se nё atё vend qё sё bashku e braktisem ka shumё filiza tё njomё qё ende kanё nёvojё pёr ushqim. Sepse nuk ka shtylla arbёnore qё sot ballё hapun tё dalin para tё rinjёve e me bindjen e profetëve biblikё tё proklamojnë se Shqiperia asht e shqiptarёve edhe pse atyre u asht mohue vendi nё Shqipni!
Me kujtohet dyqani i plakut tand nё hymje tё rrugës At Shtjefen Gjeçovi, dy hapa nga e majta rruga Skenderbej, nga e djatha rruga Lek Dukagjini, e pak mё poshtë rruga 28 nendori. Kur unё rrija nё dyqan ti shkoje nё shkollё, tek çeta e Fretnёve Françeskanё, si bleta me zogj tё begatshëm pёr tё mirën e Shqipёrisё dhe tё shqiptarёvet. E ardhmja jote ishte pёrcaktue nga njё ambjent qё tё formoi, qё tё edukoi e tё frymëzoi. Ti je prodhim besnik i Shkodrёs tre mijё vjeçare shqiptare.
Shqipёria nuk asht sot vendi i andrrave tuaja o Zef Pali! Atje nanat vajtojnë fëmijët, vajtojnë motrat, pёr baben, pёr vellanё, pёr djalin. Ajo asht sot kombi i tё vejave qё vajtojnë fatin e burrave tё humbur nёpёr botё. Sa herё duhet tё kenë pyetur vetёn nanat e motrat tona tё mbyllura nё burgje e kampe përqendrimi: “Pse u largove e me le rrugëve pa mbrojtje o babai im, o biri im, o vëllai im, o burri im?!” Kush e din sa herё edhe vogëlushi yt qё u burrnue, duhet tё kёtё pёrseritё: “Pse u largove o babё?!” Kur dimri e grinte, e urija e lodhte trupin e tij tё njomё…E tash qё ti i mungon ai me zemёr tё plasun, tё vetmen qetësi ka mundur tё gjejё, tue e pёrseriste me frikё: “Pushofsh nё paqё o babё, kryelartё do tё jemё gjithmonë me ty!
Historia na mëson qё nga profetët e Izraelit e deri tek shenjtnesha e gjallё shqiptare Nana Tereze, kuptimi i qytetërimit dhe i kryelartësisë njerёzore ka qendrue nё tё vёrtetёn e madhe qё ato proklamuan, nё drejtësinë e pakorruptueshme, nё lirinë e pakundërshtueshme, qё ato deshiruen pёr vete e pёr tё gjithë, pa përjashtim
Po flej i qetё Zef Pali, se emri yt u kalit nё zemёrat e atyre qё digjёn pёr Shqipёri, qё vuajtën pёr gjakun shqiptar, qё lutet pёr njerёzimin mbarё. Aty asht guri i themelit tё çdo tempulli, i çdo qytetërimi, i çdo kulture, i çdo rilindje, i çdo përparimi. Aty asht çelёsi i fitorёs sё njëriut mbi botёn e pa shpirt qё na rrethon!”

U shue nje flake e lirisë…

Gjon Gjonmarku: “…Ky shёbull i patriotizmit ia dedikoi gjithë jetën e tij kauzës sё naltё kombёtare me emër dhe pseudonimin Flaka. Nё gazetat dhe revistat “Hylli i Dritёs” nё Shqipёri, “Flamuri” “L’Albanie Democratique” dhe “Besa” Zef Pali predikoi, mësoi dhe rrënjosi nё shpirt tek breznitë, nё radhё tё parё, çfarë ёshtё Liria, ç’kuptim ka flamuri i kombit e ç’kёrkon njё popull sovran. Pena dhe oratoria e Zef Palit, përjetësoi tё vёrtetёn, mbolli farën e demokracisë, çimentoi bazën e Lirisё! Ai nuk e duroi zgjedhën e huaj, nuk e pranoi flamurin tё larazuem me shenja e simbole tё huaja. As popullin e tij tё shtruem nёn bajoneta tё hordhive fashiste. Urrejti me tё drejtё mekatarёt e popullit.
Me tё njëjtën vendosmëri e vetmohim ndezi flakёn kundra shёrbetorёve tё armikut shekullor, mohuesve tё Kosovёs kreshnike, bandës vëllavrasëse tё yllit tё kuq tё robnisё, tё pafeve tё gardhit tё hekurt…Zefi ndezi thëngjillin e marshimit pёr Liri!”

Si e përcollën Prof. Palin?!

Balli vendosi qё “Bilbili i Ballit tё Shqipёrisё Etnike Zef Pali” tё varrosej nё New- York nё tё njetёn varrezё, ku prehen eshtrat e Mit-hat Frashёrit. Pёr tё bёrё ceremoninë mortore trupi i tё nderit u vendos nё tё njëjtën shtëpi mortore “Frank Compell”, ku nё tetor tё vitit 1949 u vendos trupi pa jetё i Mit-hat Frashёrit. Kështu me 30 nendor 1977, ditёn e merkurrё arkivoli i profesorit mbërriti nga Roma nё New-York. Ceremonia e lamtumirës u zhvillue me 3 dhjetor 1977. Morёn pjesё shumё shqiptarё, pёrsonalitete politike, shoqёrore, akademike e fetare tё diasporës. Njё grup shqiptarёsh nga Kalifornia kishin qëndisur njё flmur me qeleshe, tё cilin e vendosen tek kryet e profesorit. Me 2 dhjetor tё këtij viti gazeta New-York Time dha lajmin e vdekjes sё prof. Palit. Meshën e dritës e celebroi Dom Lazer Sheldija, i cili bekoi arkivolin dhe recitoj njё vjershё tё shkruar me dorën e tij. Me organo u kendue hymni ynё kombëtar. Ceremoninё mortore e moderoi Dr. Nihat Bakalli, i cili pas njё fjalimi tё shkurtër ua dha fjalën, nga mё tё afërmit e Prof. Zef Palit.
Abaz Ermenji, kryetar i komitetit “Shqipёria e Lirё” “…As nё ngjarjet me dramatike tё luftës tonё nё Shqipёri, as nё ditët mё tё zymta e mё tё neveritshme tё mërgimit Zef Pali nuk u shmang kurrë nga vija e drejtё e përpjekjes kombёtare, nga ajo vijё qё na e patën caktuar Abdyl Frashёri, Jani Vretua, Vaso Pasha, Ismail Qemali, Luigj Gurakuqi, Mit-hat Frashёri e mijëra dёshmorё tё Shqipёrisё Etnike…!”
Kishin mbërritur edhe njё grup nga Detroiti me nё krye Baba Rexhepin e Teqes Bektashiane, i cili nё fjalën e tij ndёr tё tjera tha:
“…Me Zef Palin mbyllet njё e kaluar historike 40-vjeçare kushtuar shërbimit ndaj atdheut. Me Zef Palin merr fund ajo gjallëri, ajo shprehje, ajo frymё e zjarrtё, qё nuk ka pushuar asnjëherë gjatё gjithë këtyre viteve.
Zef i dashur, Zef i luftrave dhe i vuajtjeve, i sakrificave nёpёr kampet e Italisё, qё nga Reggio Emilio, i baltës sё Grumos, nga Jesi nё Napoli, ku kemi qarё hallet sё bashku tё gjithë. Ky ёshtё babai, i cili ka ardhur nga Detroiti mё qёllim tё tё japë përshëndetjet e fundit. Ti nuk je mërzitur nga vdekja, pse ti ishe i vendosur pёr vdekje a liri!”

Sulejman Meço: “ …I shkolluar me mësimet e At Gjergj Fishtёs, i frymëzuar nga idetë e Mit-hat Frashёrit, Zef Pali nuk ishte vetëm njё edukator i shquar, por edhe njё shkrimtar i rallё, njё luftëtar nё fushën e mendimit, njё politikan pa kompromis, njё patriot i pёrvelur dhe me njё logjikё tё fortё, i cili i mbërthente pёr muri tё gjithë ato qё vinin nё treg interesat e atdheut…!”
Prof Luan Gashi, kryetar i “Lidhja Kosovare” tha: “…Zef Palin e njoha kur ishte fёmijё, ka qenё mësuesi im…Pёr ne kosovaret, profesor Zefi tregoi qё nё fillim se kush ishte, kur nё krye tё qindra mësuesve vullnetarё shkoi nё tё katër anët e Kosovёs, duke çelur shkolla shqipe, pёr tё parёn herё nё histori. Zefi ka regjistruar 180 nxёnёs kosovarё pёr tё vazhduar sudimet e larta. Kur Lidhja Kosovare filloi veprimtarinë e saj nё mërgim, ndihma, kontributi dhe përkrahja e Zef Palit kanё qenё njё faktor me rёndёsi. Si oratoria e pena e profesor Palit ishin nё shërbim tё plotё dhe tё sinqertё pёr Shqipёrinё Etnike!’
Ndoi Prenushi: “…Faliminderit pёr ato qё mё mësove nё bankat e shkollës Prof..Zefi, me e dashtë Shqipёrinё siç e don nana djalin. Dhe me ty po këndoj edhe njëherë rreshtat e këngëve tё bukura qё na mësove nё femini:

Moj shqiponja dy krenare
Hapi krahët mbi Skenderbene
Sot liria asht kah lenё…

Djaki im o per atdhe
Nuk ka vdek po sot ka le!

Ramazan Turdiu: “…Vasil Antoni mё mori nё telefon nga Roma. Ai ishte shumё i tronditur nga kjo humbje e madhe dhe e papritur. Pёr shtatё ditё me radhё ai bashkё me Mons. Zef Shestani dhe Dr. Vasil Dhimitrin e viztuan nё çdo moment Zefin nё spitalin italian. Ata e pritёn me dёshirё kërkesën tonё qё trupi i tё ndjerit tё varroset përkrah Mit-hat Frashёrit!”
Prof Zef Pali me 28 nendor 1978 perkujtohet ne Detroit nga Ramazan Turdiu, i cili mban fjalën e rastit nё kёtё përvjetor tё Pavarësisë sё Shqipёrisё.

Ja çfarë shkruan Zef Pali pёr Mit-hat Frashёrin nё shkurt tё vitit 1950: “Ai ndoqi rrugën e atdheut me trimërinë e Abdylit e me ndjeshmërinë e Naimit. E filloi punën me plagët tona, plagё qё duhёshin shëruar. Pse trupi i kombit i shkelur dhe i robëruar duhej pastruar nga hijet dhe gangrenat!”
Dom Lazёr Shantoja prift nё New-York shkruan njё vjershё me 30 vargje kushtuar Zef Palit:

…Ah moj zana e Veleçikut
Qaj prej dhimbjёs sё këtij kreshinikut
Qaj nё Rrmaj e nё Zall tё Kirit
Qaj atё fisin e ma tё mirit
Eshe rracёn e Ilirit
Lenia fjalё ndonjë shqiptarit
Qё ta ruaj ate penën e arit
Qё Shqipninё mё tё e pat shkrue
Ndёr gazeta e fletore
Tu i dal zot rracёs arbёnore!

Hasan Mishgjoni shkruan nje vjershё kushtuar profesorit, i cili humbi jetën nё njё aksident automobilistik nё rrugët e Romёs, njeriut tё fjalës dhe mendimit tё lirё pёr Shqipёri, Zef Pali.

…Shkrimet e tij fuqi magjike
Bilbil i kombit dhe i gjuhës shqipe

Sa qe gjallё pa u ndal punoi
Vёrbin e kombit kudo e çoi

Mburru moj Shkodёr se lind viganё
Dje Gurakuqin e sot Zef Palё
Flamurё ishe e flamurë do tё jetё!

“Udhёtari” vjershёn me 20 vargje ia kushton te ndjerit Pro. Pali

O sa bukur ligjëronte
Ky bilbil i Shqipёrisё
Pena e tij dërrmonte
Ҫdo klikё tё tradhёtisё

Shkoi e i puthi dorën Lumos
E ti thotë “fli i qetё”
T’i kujtoje balten e Gumos
Ballin e forcoi përjetë!
Kjo ёshtё nё pak radhё historia e jetës plot vocanione pёr Shqipёrine Etnike, si njё verb i rallё e shkodranit tё qyteruar Zef Pali, i cili besonte nё Zot dhe fenë e tij se dita pёr atdheun tonё do tё vijё. Ajo erdhi, Shqiperi mos i harro ato qё punuan dhe dhanë jetën pёr ty, ёshtё nё nderin tënd t’i kujtosh, t’i nderosh e t’ua sjellësh eshtrat nё prehrin tënd te përjetёsimit!. Amin!
*Ne Foto: PROFESOR ZEF PALI DHE Mons. Zef Shestani ne Ballkonin e Radio Vatikanit

KALUAN NE JETEN E PASUR NJE PASURI SHENJTI DHE NJE SHEJTERUES I FJALES

by

NGA ZEF PERGEGA/MICHIGAN/Sa po erdha ne shtepi, sot me heret se ditet e tjeradhe cela fb e bashkeshortes. Sot nuk u ndjeva mire, sec kisha n,nje therje ne shpirt. Ndoshta parandjenja e humbjes se dy njerezve qe I kam njohur disi nga afer…Gjergj Marku njoftone ne nje lajm mortor se kaloj ne jeten e pasosur gazetari Zef Lleshi. Mos!-thashe dhe mu mpi fjala. E kam njohur Zefin.Sa here kthehesha nga ATSH ndaloja ne zyren e tij. Dorezoja ndonje shkrim dhe dilnim per nje kafe. Zakonisht mirditoret jane te serte ne pamjen e pare dhe nuke tregojne ambelsine e shpirtit. Po Zefit i dallohej lehte ne mollesat e faqesh qe i skuqeshin edhe per nje shaka te lehte edhe kur buzeqeshte nga nje humor i embel.

Mbaj mend se nje gazetar , korespondent nga Vlora beri shume zhurme ne koridoret dhe zyrat e RD-se se ishte marre ne pune njeri qe kishte punuar ne Zerin e Popullit. Zefi, i cili ia kalonte shkrimet vetem sa qeshi dhe i tha: “Puno me shume, shkruaj me bukur dhe do ti besh vend vetes. A e shikon qe titullin e shkrimit tend nuk e kishe ne reguall dhe dy Zefa ta rregulluan qe te behej i botueshem!”

Pastaj i futi krahun dhe pime kafe ne nje local buze rruges, se te gjithe loklet buze rruges ishin. Ne bisede e siper Zefi i tha: “I shikon keto makina, levizin e ne nuk e dime se ku shkojne, porte gjithe njerezit qe i ngasin e dine se ku shkojne. Edhe ti duhet ta dish se ku do te shkosh. Kjo puna e gazetes don pak shpirt, pak vullnet e pak talent e mbi te gjitha ta duash. Gjerat nuk duhen pare nga e keqja, por nga e mira…!”

Nje dite para pallatit te Sportit ne Tirane degjoj nje ze qe me therriste. Nuk e degjova mire nga zhurma e makinave. U takova me Zefin, ishte vere e vitit 1992.Me pyeti nese isha i angazhuar me gazetarine. Pastaj me sygjeroi nje teme shkrimi te cilen e priste me ngut. Mora vesh se ai punonte si gazetar ne gazeten RD. Po me perpara ne vitin 1991 kisha botuar ne RD disa shkrime.Si “Historia e kashtes dhe shenjti Nano” Dy Pupla te Servet Pllumit”…Zefi shpesh qeshte kur i kujtone ato shkrime per nga fabulla e gjetur dhe shume te shkurter si skica humoristike me nje sarkazem politike. Keshtu ne e vazhduam bashkepunimin dhe miqesine me kete njeri te mire, te qyteteruar, te zgjuar nje krenari mirditore dhe nje emer ne gazetarine shqiptare.

E pac token e lehte o njeri i mrekullueshem i fjales se lire!

Vazhdova te shoh ne fb, per te pare ndonje gje te re nga miqte. Kur pashe lajmin tjeter te hidhur: Ndarjen nga jeta fizike e Mons. Rrok Mirites. Ndjeva nje therje ne zemer per kete humbje te punetorit te zemres se Krishtit ne popullin tone. Me kujtohet kur ne 2003 botova monografine per Monns. Zef Oroshin dhe me mori ne telefon mbasi bashkeshorta ime e kishte takur ne Rreshen dhe ia kishte dhene kete liber. Folem gjate per figuren e MOs. Zef Oroshit dhe per mundesine e plotesimit te vepres se tij.

Ai me tha se kishte meshuar 13 vjet me kapelanin e pare te kishes katolike nder shqiptaret e Amerikes me Mons. Oroshin dhe e ndjente obligim per te me dhenedisa materiale. Po koha si koha.Koha eshte silumi qe nuk mund ta mases masen e rrjedhjes.

Ne revisten “Jeta katolike” 1973 Mons. Orsohi shkruan per At Rrok Mirditen:

“Me daten 6 qershor 1973 arriti pergjithnje ne New- York ne kishen tone i Perndershmi Dom Rrok Mirdita, prift diocesan i Arqipeshkevise se Tivarit, per te meshuar ne kishen shqiptare bashke me At Zef Oroshin. Dom Rroku arriti ketu me te gjitha kerkesat e duhura kishtare e kanunore qe do te thote me pranimin e Arqipeshkevit te New-Yorkut dhe te Ordinarit te vet Arqipeshkevt te Tivarit. Kryetare zyre per keto veprimtari kanuanore e kishtare u be At Zef Oroshi, administrator I kishes se shqiptareve “Zonja e keshillit te Mire” ne New-York.

Dom Rroku leu ne fshatin Klezen afer Ulqinit me 28 shtator 1939 nga nje fshat qe e ka nderuar veten me kete meshtare e kater rregulltare, te cilet e te cilat ia kushtue vetin sherbimit ndaj Zotit. Ata zhvillojne veprimtari te zellshme e te shkelqyeshme ne gjuhen e ambel shqipe qe flasin e shkruajne si me te miret e Shqiperise.

Shkollen fillore Dom Rroku e kreu ne vendin e vet. Seminarin dhe gjimnazin ne Zader, ku gjenden me se dymbedhjete mije Arbanas ose shqiptare , te cilet iken prej turqeve dhe paten mbrojtjen e Ipeshkevut Zmajeviqit, Arqipeshkev i Tivarit. Nen kujdesin e ketij Ipeshkevi u zhvillue Koncili Nacional i “Arberit’ ne Lezhe, gjate papatit shqiptar Papa Klemndi XI.

Filozofine dhe teologjine e mbaroi ne fakultetin teologjik te Zagrebit ne Kroaci. Meshtar u zhugurue ne Tuz me 4 korrik 1965 nga Imzot Aleksander Tokiq, Arqipeshkev i Tivarit. Famullia e pare, ku sherbeu ishte Salci ne krahine te Ulqinit. Nga ky vend u tranferue ne fshatin e tij te lindjes qe nga prilli i vitit 1969. Nga kjo famulli Dom Rroku erdhi ne New-York, ku menjehre hyri ne krah te At Zef Oroshit ne zhvillimin e apostullimit me zelle e dashuri, maturi e pjekuri meshtarake.

Nderkaq “Jeta Katolike” uron me zemer mire se ardhejen Dom Rrokut ne gjinine e bashkesise sone katolike shqiptare, ku jemi te sigurte se ai ka per te zhvillue nje veprimtari te dobishme shpirterore ne vneshten e Tenzot!”

E solla kete shkrim te Mons. Oroshit se nuk eshte botuar ndonjehere.

Heren e dyte e takova Mons. Rrokun ne Detroit, kur Dom Ndue Gjergji organizoi 30 vjetorin e themelimit te kishes katolike “Zonja Pajtore” nga Dom Prek Ndrevashaj mik i shtrennjte i Mons. Rrokut. Beme forografi dhe biseduam per disa minuta, mbasi secili donte ta takonte kete meshtar te pervujatur te kishes. Ne nje debat mes meshtaresh, ku njeri ze bente fjale per kthimin e tjetri per qendrimin Mons Rroku nderhyri e tha: “Nuk behet me falaje per kthimin se kush vjen ne Amerike koha ka treguar se ato nuk kthehen, por detyra jone shenjte eshte qe tua sjellim Zotin ne zemrate tyre dhe atdheun sa me prane”

Ne shtator te vitit 2005 bisedova me Mons. Rrokun perre rreth dy ore. Tema ishte kryesore libri qe kisha bere per viziten e Papa Franceskut ne Tirane”, 40 martiret e plot materialete tjera historike e dokumentare. Mons Rroku me xhentilese vuri ne tavoline nje katalog me foto nga kjo vizite.Sigurisht 2-3 foto nuk i kishin pelqyer Monsinjorit per nga cilesia. Ai me propozoi te beja librin “Dy Papet ne Shqiperi” dhe se do te mendihmonte me materiale dhe foto cilesore. Kam filluar nga puna me nje stil tjeter…Bisdova me Monsinjorin per kuntributin e klerikeve ne fushen e botimeve. Ai mbante me shumeanen e perkushtimit ne fe te meshtareve sesa ne fushen e shkrimit. I permenda murgeshen e kishes se Dom Simon Filipit qe cila kishte takuar nje barine mal me librin e shenjte ne dore. Murgesha ishte ndalur dhe e kishte pyetur plakun malesor se c’fare ishte ai liber dhe ne c’fare gjuhe ishte shkruar!. Plaku iqe pergjigjur se eshte Libri iShenjte dhe gjuhen nuk ia dinte. Menjehere murgesha sapo e pa librin ai ishte i shkruar ne serbo-kroatisht dhe menjehere i ka thene Dom Simonit ta perkthente Biblen ne shqip. Dhe keshtu nisi e mbaroj kjo histori perkthimi.Mons Rroku buzeqeshi e tha: “Me te vertete, kur ishim studenta ne Zagreb ,Bibla vetem ne shqip nuk ishte perkthyer…!”

I bera kete pytje Mons. Rrokut: “A ka ardhur koha qe te ngrihet Instituti i Studimeve katolike?! Duke parur parasysh ate volum te madh te librave qe kane shkruar martiret dhe meshtaret e likujduar nga diktatura. Ai u pergjigj: “Ide e mire por nuk kemi shume njerez per kete pune. Duhen njerez me pergatitje te larte e ne meshtaret jemi te angazhur ne punera te tjera.!”

Mons Rroku me vuri sallen e konferencave ne dispozicion,te cilen e vizitova po ate dite, per promovimin e librit tim. Me vjen keq se nuk arriti te marre pjese ne kete evenimet, megjithse e theksova se kur u hodhen themelet e kesaj katedralje me eshte dhene rasti te hedh nje lopate Dhe ne gur themelin pasi ate e kishte hedhur Dr. Sali Berisha, juristi Zef Brozi dhe per kete arsye e lashe promovimin e librit ne kete vend te shenjet.

Njerez si Rrok Mirdita nuk vdesin, por vetem sa ndrrojne jete ne Krishtin dhe me Krishtin.

Detroit, 7 dhjetor 2013 ora 2:00 mbas dite e mjegullt!

PELLEMBA E TOKES NUK ESHTE SI KROZHA E GROSHES…

by

NGA ZEF PERGEGA/

…nje ciban qe rrjedh qelb ne mushkerite e plagosura te Kosoves eshte asosacioni i komunave serbe!/

Nje dite vjeshtje ne trotuaret e shtruara te Prishtines, gjethet e verdha te pemeve te pashendetshme, nga se nga rrenja ende nuk ka ngordhur krimi brejtes serb, shpupurisnin hapat e pavemenshem te kalimtareve te kryeqytetit. Gjethet here ngriheshin e here perdridheshin nga nje ere e lehte ne trupa njerezish si per tu thene atyre se, dikur ishin te jeshillta dhe falnin orkigjenin e paster per ti ruajtuar ata nga myku politik. Gjethet me indiferencen e tyre, te cilat as qe e canin koken qe dikush i shkelte ne thember te autotitetit. Me dukej se edhe mua ma terhiqnin zvarre ne menyre kriminale policeske imagjinaten time, qe po perpiqesha qe me cdo kusht ta ruaja nga zgjenjimet e castit qe shpesh te tundojne.

Pllakat e trotuareve ishin shtruar si me lluster nga nje firme serbe. Serbi ishte kthyer ne Kosove dhe politika per te nxjerre perfitime ne reklamen e saj i kishte dhene nje tender dhe mjete per tu bere biznesmen, pa e ditur se nje dite ai do te jete pronari i saj dhe kalimtaret u duhet te paguajne edhe pse shkelin ne token e tyre etnike. Paruallat etnike autoktone do te zventnohen e do te zverdhen nje dite shume shpejt dhe vendin do ta zere gjethja e verdhe e poetofolit..

E mbajta hapin tim ngadale-ngadale . Nje renkim sa vinte e dilte nga dheu. Me dukej si ze njeriu qe e kane varrosur te gjalle. A thua pllakat e bulevardit te Prishtines jane mbi gjakun e deshmoreve dhe aty zeri i gjakut te tyre eshte i mbytur?! E kam veshtire te ia drejtoi kete pytje ndonje kalimtari se ashtu te corjentuar nga tymi i demave te politikes mund te marresh me te pakten ndonje fyerje. Po kureshtja e don si gjithmone nje pergjigje!

Ne njeren ane lluksi i modave perendimore, firmave te huaja e buzeqeshja e vellezerve turq, qe kane zbarkuar si dikur jeniqeret ne bregun tone. Asht e pamundur ose e veshtire te hyjne mallra origjinale nga Amerika, apo vendet e qyteteruara. Ja i pashe edhe dyqanet e medha te gjitha me mallrat e falsifikuara. Madje pashe edhe nje dyqan me firma amerikane. E mora stampen e nje bluze ta krahasoi me stamen e bluzes time. Si dy sy qe njeri shikon drejt e tjeri vrenger!

Nga larg me behej se vinte i vobekte zeri i nje kenge rruge. Ec drejt saj ajo vinte sa me shume e me tingellonte ne vesh si nje shkop i rende e nje daulleje te shpuar. Kisha mberritur prane nje kazani plehrash. Mu kujtua nje foto ne internet se si drekosen sot qeveritaret e Kosoves me nderkombetaret dhe si jetojne te verferit e qytetit qe jetojne nen nje diell qe njera pale laget ne shi e pales tjeter ia mbajne cadren me pagese. Mundohem ti kuptoj vargjet qe kendon lypsi i qytetit nje plak i lene ne leckat e harreses dhe uji i dikurshme kishte lene disa varra te zeza ne lekuren e tij te palare. Ne krozhen e tij te vogel kalimtaret ne te radhe leshoni ndonje kacidhe. Nuk shquhem per bujar i madh, por nxora nga portofoli nje kartmonedhe 20 dollareshe dhe e hodha ne krozhe. Ai me pa me sy miklimi dhe me dy pika lot me shprehu mirenjohjen. Dhe e kendoj perseri kengen:

Dallavere moj dallavere

A po del noj here ne pernxhere

Po qe besa jam lart sa nji minare

E kam me ju qit fare!

Aty mbi disa kartona amballazhi e kishte ngritur strehen e tij, jo larg pallatit te qelte te qeverise nga ku shtellunga shtellunga dilte tymi nga parlamenti, por xhamat zais te makinave te shtrenjta dhe xhelin e llakun e bodigardeve nuk e shqetesonte.

Eci edhe une bulevardit ne nje drejtim te pakuptuar ashtu si tymi i gladiatoreve te politikes.  Tek nje kazan tjeter shikoj nje lyps tjeter. Ndalem  dhe pikellohem. Ne xhaketen e tij stema e UCK-se. Edhe pse kisha botuar librin “Zeri Im Prishtine” nuk e di pse mu tha zani im, kur e pashe kete njeri ne kete gjendje te mjere. A thua vetem kombi im i kthen heronjte ne mjerane rrugash?!

E kishim mberthyer shikimin qe te dy ne nje pike. “I kahit je?!- me pyeti. “Jam shqiptar i merguem nga se dikush me theri ne zemer fjalen e lire?!- i thashe. “Plaga me dhemb shume!”

Po mundohesha ta kujtoi marshin e UCK-se, por ne ato momente me ishte bllokuar nje nje mall i paligjshem ne dogane. Nxora nga portofoli dhe i hodha ne krozhe nje kartmonedhe 20 dollareshe. E pashe se i erdhi bujari po nuk mund ti qeshnin syte. Ai mermeriti neper dhembe marshin e UCK-se, i cili perzihej si nje zhvor ne lavatrice me marshin e varferise.

Eca perseri ne drejtim qe nuk doja ta dija. Ne nje dyqan kasetash degjoj kenge patriotike. Munda te shkepus nga zhurmat dhe indiferenca e njerezve keto vargje. Them se nuk kishte me interes te degjonte kengen e lirise apo kenge te ketij lloji. Kishin dale jashte mode?! Nuk mund ta theme se era e gjakut ende eshte fllad lirie!

Oj Kosove o djep lirie

Cdo kund shpie nje bajrak

UCK te paska hije

Per atdhe po derdhet gjak

Po luftojne djemt e Kosoves

Prej Drenice ne mal te Gjakoves

Per atdheun lokja na ka le

Per flamurin kuq e zi, jam ushtar i UCK-se

Do ti sjelle vendit liri!

Me thumbonte fjala  e ushtarit te UCK-se qe e kishin kthye ne lyps rrugesh. “Pellemba e tokes qe ma shiten nuk asht si krozha e groshes!” Se token nuk ke ku ta gjesh me e, krozha e pasulit here mbushet e here zbrazet, ky asht zakoni i saj!

E ndonese perseri eci e nuk di se ku me behet  se degjoi zera:  “Duam Duam Kosoven Republike! “Duam Kushtetute” Vullkan gjoksesh te pergjakura mbi kalldreme. Me vinte ky za qe prej pranveres se vitit 1981, nen nje pllake te vjeter qe serbi nuk kishte mundur ta zevendesonte me te re nga prodhimi vet. Toka nuk e kishte pranuar! Degjohet zeri i Murat Mehmetit: “Nana tona te dashurra! Per te mos e harruar ngjyren e flamurit, lidhni djepat me ate lak kuq e zi, me ate ngjyre te flamurit tone te shtrenjte, qe te jemi me te lidhur rreth tij. Une nuk e kam pare ate flamur. Jam bere 18 vjec e nuk e  njoh flamurin e kombit tim! Si mund te jetoj pa flamur, pa atdhe, pa liri, pa Kosoven republike, pa shtetin tim!”

“…ti me plumba e une me gur

Ti nuk do te jeshe e une jam

Ky asht vendi im!

Po para vendit, para flamurit dhe para dheut te gjithe njemi te njejte! Se para ligjit…nje iluzion!!!

Kthehem ndej nga erdha , tymi i parlamentit te Kosoves kishte bere qe kalimtaret te vinin shamia te bardha ne sy. E tymi ishte i zi si te gjithe tymjajat e botes! Shikoj nje disko nate ne cep te udhes,. Qeveritare qe kishin hequr kollaret lakmonin gjokse femrash qe hidheshin si valsi I delfineve dhe ato te dehur pas tyre niseshin pa shkaur ne shtepi ne zyrre….ne ate zyre ku lidhen hallet e kosovarit!

Kosova u krijue si nje shtet multi etnik, ku te gjithe te gezojne liri e ne zemer te saj po qelbon nje ciban serb, i ashtuquajtur asosacion kumunal, po ndal o banal se kjo nuk ka vend ku te rrije vecse ne trullosjen e qeverise se sotme te Kosoves. Ani se nderkombetar! Nje dite qelbi do te rrjedhe mbi driten e syve tuaj te korruptuar!

Shqiptaro-amerikani Zef Përgega prezanton në Tiranë librin “Shqiponjat fluturojnë lart”

by

Këto ditë mbushet një vit nga vizita e Papa Françeskut në Shqipëri. Gazetari Zef Përgega sapo ka botuar një libër mbi këtë ngjarje, ku përfshihen mesazhet e Papës dhe një mori detajesh dhe fotosh nga ajo vizitë. Ai pohoi gjatë paraqitjes së botimit në katedralen e Shën Palit në Tiranë se edhe pse kaloi një vit nga ajo vizitë, mesazhet e Atit të Shenjtë janë aktuale dhe me rëndësi afatgjate. Gazetari Zef Përgega publikoi sot mes një grupi autorësh, miqsh dhe gazetarësh librin e tij më të fundit “Shqiponja fluturojnë lart” kushtuar vizitës së Papa Franceskut në Shqipëri. Libri përmban gjithë materialet e asaj vizite me rëndësi për Shqipërinë, mesazhet që u dhanë nga papa Francesku dhe mendimet e personaliteteve të ndryshme mbi këtë ngjarje të rëndësishme. Botimi “Shqiponjat fluturojnë lart” u paraqit sot në një takim te katedralja e Shën Palit në Tiranë, ku morën pjesë, bashkë me pjesëmarrës të tjerë edhe nunci apostolik i Selisë së Shenjtë, Kryeipeshkv Ramiro Moliner Inglés. Autori tha se e ka ndjekur nga afër vizitën e papës, duke ardhur në Tiranë nga SHBA, ku edhe jeton prej disa vitesh. Botuesit dhe studiuesit që morën pjesë vlerësuan këmbënguljen e autorit Zef Përgega për hartimin e librit kushtuar Papa Franceskut. Në këtë libër është përfshirë edhe një kapitull i vecantë mbi historinë e marrëdhënieve të Shqipërisë me Selinë e Shenjtë në shekuj. Vizita e Papa Franceskut një vit më parë në Shqipëri pati jehonë të gjerë në shtypin botëror për mesazhet e saj në favor të paqes dhe bashkëjetesës ndërfetare. Ajo ishte vizita e parë që Papa Francesku kreu në një vend europian dhe në meshën e tij deklaroi se Shqipëria është një shembull i madh për gjithë botën me tolerancën dhe harmoninë fetare të besimtarëve. Papa Francesku u kujtoi dëgjuesve që shqiponjat shqiptare vërtet fluturojnë lart, por ato gjithmonë kthehen në folenë e tyre, duke ruajtur lidhjet me tokën. Ky mesazh është në titull dhe në qendër të librit të gazetarit Zef Përgega.