Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for February 2013

HAMID MATJANI, GJËMIMI ANTIKOMUNIST

by

Gjëmon vendi anembanë/ Kush e mban Hamid Matjanë ?/

Shkruan Eugen SHEHU/

Konstitucioni moral i popullit tonë,mbart brenda hapsirave të tij,vlera të paçmuara.Nderi dhe besa,mikëpritja e bujaria,dhe ajo e para,shenjtëria e lirisë,na kanë përcjellë neve kurdoherë nëpër dallgë historie duke ruajtur të paprekur aspiratën e të drejtave natyrore.Në këtë rafsh,ky konstitucion,nuk e ka pranaur si të qenësishëm komunizmin.Përkundrazi edhe nëse e ka pranuar në detyrim  e heshtje,kjo lidhet dretëpërsëdrejti me metodat barbare që ky komunizëm i ardhur nga Uralet e largëta uhstroi për pesë decenie me radhë në pafajshërinë e kombit tonë. Por jo të gjithë shqiptarët heshtën,jo të gjithë u mashtruan,jo të gjithë e duartrokitën këtë sëmundje më të ligë se kanceri.Vetë burgjet e Tiranës,Beogradit dhe Shkupit,në këto pesë decenie,mbushur ding me antikomunistë shqiptarë,dëshmojnë genin e lirisë në gjakun tonë.Vetë vrasjet me mijëra, malltretimet,dëbimet nëpër gulagë më të tmershëm se ato staliniane,akuzojnë.Ndër këta shqiptarë,që e patën kuptuar ç’ishte komunizmi,që e luftuan ate me armë në dorë deri në çastet e mbarme,është padyshim edhe Hamid Matjani.Në vegjëlinë time dikur në Gostivar,kamë dëgjuar në natën e heshtur,(se dhe muret,doherë, kanë veshë,) prej babasë tim,për këtë trim  e burrë baroti, i kanë thënë Robin Hudi shqipëtar.

Ka lindur në verën e vitit 1910 në fshatin Matjan,midis kodrave të bukura të Lushnjës dhe Peqinit.Fshati mbante këtë emër ngase të parët e Hamidit kishin ardhur këtu nga Mati,në shekullin e kaluar.Gjakmarrja,ky mekanizëm i verbër i rregullimit të jetës shqiptare,ka bërë që gjyshi i Hamidit të linte malet më pyje të Matit për të shkuar në kudrat e Myzeqese¨.Vetë Hamidi,rritet trim.Dallohet nëpër shokë për disa cilësi të vyera si besa e burrëria me ç’rast edhe shokët do t’i kishte kurdoherë më të mëdhenj në moshë,se sa vetja.Mësimet e para i merr në vendlindje e më tej shkon në Lushnjë.Edhe këtu është tepër aktiv dhe duke parë gjallërinë dhe seriozitetin,prindërit e çojnë djalin e tyre në Tiranë.Por,ata nuk mund të shkollojnë dot jashtë Shqipërie dhe Hamidi ende i ri, e ndjen se ka edhe detyrime karshi shtëpisë.Për këtë ai futet në një kurs të xhandarmërisë me ç’rast rezulltatet i ka mjaft të larta.E vërteta është se në fillim të viteve 30-të xhandarmëria shqiptare po ndodhej sipas sistemeve perëndimore të kësaj arme.Vetë Mbreti Ahmet Zogu,kishte për armën  e xhandarmërisë këshilltarë perëndimorë dhe ai kujdesej që kjo armë të virej sa më mirë në ruajtjen e rendit.Pa dashur të zgjatemi së tepërmi për xhandarmërinë shqiptare të atyre viteve,mund të themi se ajo ishte plotësisht e gatshme në shërbim të popullit të vet.Këtë kishte parasysh edhe Hamid Matjani i cili fillon karierën këtu, me gradën e togerit,në vitin 1931.Peqini, lushnja,Durrësi dhe Tirana,do të ishin disa prej vendeve ku Hamidi shërbeu për 8 vjet me radhë.Aty ku detyrat ishin më të vështira,aty ku guximi vlente të ish sa ma i madh,aty ishte kurdoherë edhe Hamidi.

Dramën e prillit të vitit 1939,do ta përjetonin thellë.Që herët ai kishte shfaqur mosbesim ndaj disa qëndrimeve italiane me ç’rast komanda evropiane i kishte bërë edhe kritika.Dihet tanimë se ç’ngjau në Shqipëri më 7 prill.Mijëra ushtarë dhe oficerë italianë,të mbështetur prej tankeve, topave, destrojerëve dhe avionëve luftarak,iu vërsulën bregdetit shqiptar në vazhdim të synimeve shovene për të dalë në bullgari.Hamid Matjani,së bashku me disa shokë të tij xhandarmë të Lushnjës,vrapuan të armatosur në Durrës ku qëndresën shqiptare e udhëhiqte Abaz Kupi.Por kjo qëndresë natyrisht do të mund të arrinte veç kufijtë e simbolikës,ngase përballë 50 mijë ushtarëve italianë ishin vetëm 300 xhandarë dhe ushtarë të Mbrojtjes Kombëatre Shqiptare.“Mbasi Italia fashiste pushtoi Shqipërinë,Hamid Matjani ishte nga të parët që u ndoq dhe u arestua nga agjentët e Musolinit duke u vlerësuar si „elemet me rrezikshmëri të lartë“.U gjykua dhe u dënua nga pushtuesi fashist me „varje në litar“.I ndihmuar nga disa miq të tij,dhe veçanërisht prej Qazim Dervishit nga lushnja,më 27 shkurt 1940,Hamid Matjani mbasi sharroi hekurat e dritares së burgut,arratiset edhe me armë në dorë vazhdon luftën kundër pushtuesit fashist“.( Gazeta „Kosova“ shtator 1995).

Menjëherë pas Italisë fashiste,Hamid Matjani do të ofroj ndihmën e vet në armën e xhandarmërisë shqiptare.Tek ai,patën zënë vend idetë nacionalsite monarkiste dhe shihte me keqardhej se si komunistët bënin ndonjë atentat të turpshëm ndaj shqiptarëve të pasur,vetëm e vetëm pse këta nuk jepnin ndihmë në para.Në ditët e para të shtatorit 1943,ate e thërret në Lushnjë biri i Kosovës Isa Manastirliu.Ai kërkon bashkëpunimin e Hamid Matjanit ngase ka mësuar po aq,sa për trimërinë,edhe për sinqeritetin dhe pastërtinë në kryerjen  e detyrave.E vërteta është se në Shqipërinë e asaj kohe,menjëherë pas tradhëtisë që komunistët i bënë Mukjes,kish filluar një luftë e llahtarshme civile.Forcat nacionaliste shqiptare,të udhëhequra prej burrave të shquar si Mid’hat Frashëri,Fuad Dibra,Hasan Dosti,Kol Tromara etj,u pëpoqën me çdo kusht të shmangen nga kjo luftë që merrte jetë vëllezërish.Por kjo nuk ndodhte në kampin e komunistëve shqiptarë ngase ata e patën shitur vehten e tyre dhe krejt Shqipërinë,në duart e internacionalistëve serbo-malazes. Kështu që në vitin 1943,Isa Manastirliu,në detyrën e qarkkomandantit të Lushnjës,pret në qytet një grup nacionalistësh me në krye Mid?hat Frashërin.Mjaft prej qytetarëve aty u shprehën se do të ishin mbështetje e fuqishme e organizatës së Ballit Kombëtar dhe Legalitetit.Natyrisht,në këtë ngjarje,nuk mund të mos binte në sy,figura e Hamid Matjanit.me anë të një mikut të vet,që njihej si simpatizant i komunistëve,hamidi hapi fjalë se Lushnja i përket nacionalistëve ndaj veprimtaria më e thjeshtë do t’u kushtonte shtrenjtë komunistëve.Madje ishte po Hamid Matjani  që disa ditë më pas,organizoi një pritë ndaj forcave të mehmet Shehut e Dushan Mugoshës.

Është tanimë e njohur prej të gjithëve,se terrorizmi ka qenë natyrë e ndytë e veprimtarisë komuniste si në vitet 1943-1944 edhe më pas.Kështu,në vjeshtën e vitit 1943,forcat komuniste shqiptare,pasi goditën nacionalsitët në qytetin e Lushnjës,drejtuan aksionin e tyre edhe ndaj fshatrave përreth.Pos të tjerave,meren 72 djem e burra të këtyre fshatrave,lidhen me tela me gjëmba dhe me urdhër të kriminelit Mehmet Shehu dërgohen në Matjan,në fshatin e Hamidit ku merren edhe në pyetje nëse dini gjë për Hamidin.Më pas të 72 djemtë pushkatohen në varrezat e fshatit,ngase ishin shprehur se nuk donin të bashkëpunonin me komunistët.Gjatë vitit 1944, Hamid Matjani së bashku me Isa Manastirliun,ndërmuarën disa luftime ndaj forcave komuniste.Drejtimi i tyre „me dorë të hekurt“ bëri që në zonat Lushnjë-Fier-Berat,ndikimi i nacionalizmit të ishte i madh.Ajo çka vlen të mos harrohet,është fakti se Hamid Matjani,bashkëpunonte si me organizatën e Ballit Kombëtar ashtu edhe me Lëvizjen e legalitetit të cilën po e gjallëronte së tepërmi trimi Abaz Kupi.Ky bashkëpunim i Hamidit me këto dy grupime nacionalsite shqiptare,shprehte hapur qëndrimin e vendosur të tij si antikomunist.Tepër i rreptë,trupbëshëm,me sy që i shkrepitnin,biri i Mtajanit,do të sihte kurdoherë në krye të aksioneve,në ballë të burrave. Vjeshta e vitit 1944,do të jetohej në viset shqiptare,përmes trazirave të pafund.Si rrjedhojë e tërheqjes së trupave gjermane (paradoksalisht quhet thyerja e tyre nga nacionalçlirimtarët e Tiranës dhe beogradit) fitorja e komunistëve ndaj nacionlaizmit shqiptar u arrit lehtë.Tashmë,në ndihmë të komunistëve të Tiranës,vinin instruktorë prej Beogradit dhe udhëzimet e tyre ishin të prera :Luftë pa kompromis ndaj nacionalsitëve !.Anipse jugosllavët e quanin veten internacionalsitë,ata në fshehtësi ishin dhe mbetën nxënës të verbër të shovenizmit të tyre sllavo-ortodoks.Për Hamid Matjanin,si për dhjetra nacionalistë të tjerë shqiptarë,tashmë ishte e qartë.Ata duhej të largoheshin për t’u bashkuar diku në mërgim,me shpresën e madhe të angloamerikanëve,se një ditë do të mund të vinin në Shqipërinë e tyre.Ata kurrësesi nuk do të mund ta kuptonin fatin e atdheut të tyre në duart e përgjakura të komunistëve.Hamid Matjani së bashku me bijtë e tjerë të nacionalizmit shqiptar do të konstruktonin pas vitit 1944 qëndresën e madhe shqiptare ndaj sllavokomunizmit i cili po montohej për ditë e më shumë.Natyrisht jeta e tij në kampet e Greqisë dhe Italisë,do të ishte e vështirë.Nëpër këto kampe,nacionalistët shqiptarë u provokuan prej lloj-lloj njerëzish e ideshë.Por askurrë ata nuk mund të binin në batakun e mjerë për të shitur atdheun.Ngase bindjet e tyre kishin qenë kurdoherë për ta parë Shqipërinë të lirë,demokratike,ngase kishin kërkuar që viset etnike të bashkoheshin në një të vetëm,ata i rezistuan deri në fund çdo lloj mundimi fizik dhe shpirtëror.Hamid Matjani,në këto kampe kaloi përmes sakrificave të mëdha.Atij iu desh të duronte jo vetëm jetën e mundimshme të përditshme,por edhe dhimbjen që provonte ndërsa familja dhe të afërmit e tij burgoseshin e torturoheshin nëpër zyrat famkeqe të sigurimit shqiptar.

Qëndresa shqiptare,ndërkaq kish filluar të ravijëzohej si në vetëdijen e qytetarëve në shtetin amë,ashtu edhe në planet angloamerikane të cilët e parashihnin rrezikun  e madh që do t’u vinte prej komunizmit.Në fillim të vitit 1950,grupime antikomuniste në shtetin amë,patën krijuar organizatën „Bashkimi Kombëtar“.Ndër synimet kryesore të kësaj organizate,ishte propaganda e gjërë në masat popullore që shqiptarët të mos gënjeheshin prej komunizmit,që ata të bënin rezistencën e të përkrahnin idetë nacionaliste.Kjo organizatë përfshiu në gjirin e vet mjaft intelektualë shqiptarë,me ç’rast edhe idetë e vendimet e marra konvergonin tek rrëzimi i pushtetit komunist me mjete paqësore.Në një prej thirjeve që qarkulloi në pjesën më të madhe të shtetit amë,gjatë kësaj kohe është thënë :“Ju qytetarë që nuk kursyet asgjë në luftën e përbashkët,ju që dhatë djemtë më të mirë për çlirimin e Shqipërisë,që luftuat me krenari për një Shqipëri të Lirë dhe Demokratike,u tradhëtuat në mënyrën më të poshtër nga partia famëkeqe komuniste,si koseguencë e egzistencës së saj në vendin tonë,po vuani si ma keq në mizerjen  e urisë.Bashkohuni si një grusht i vetëm,në ndihmë të „Bashkimit Kombëtar“ e cila në saje të ndihmave dhe udhëzimeve të komitetit „Shqipëria e Lirë“,ka për qëllim të çliroje vendin nga skllavëria komuniste ! Jepni pra të kuptoje,qeverisë tradhëtare të Tiranës se populli do  liri,do demokracinë e vërtetë,bukën,bollëkun,punën  elirë dhe se nuk gënjehet me fjalime teorike që u ka dalë boja.Jepni pra,me kuptue se ka ardhur dita me kërkue demokracinë e vërtetë,lirinë e fjalës,të shtypit dhe të mbledhjevet“.(Arkivi i Ministrisë së Rendit,Tiranë,fondi „Bashkimi Kombëtar“fleta 81 ).

  Hamid Matjani,mësohet të ketë mbajtur lidhje të ngushta me këtë organizatë.Guximi i tij i sprovuar,ka bërë që të kontaktojë shpesh me krerë të kësaj organizate duke u dhënë shpresë dhe udhëzime konkrete se si duhej të vepronin në ilegalitet të plotë.Gjithashtu,burime dokumentare të oborit mbretëror shqiptar,në mërgim,flasin për lidhje të sinqerta të Hamid Matjanit me Mbretin Ahmed Zogun.Dy burrat e Matit,do t’i bashkonte jo vetëm origjina e tyre por sidomos vendosmëria për të luftuar deri në fund komunizmin.Në hyrje-daljet ilegale të Hamid Matjani,në shtetin amë,pat rënë në sy zgjuarsia e madhe e tij për t’u shpëtuar grackave të sigurimit të shtetit shqiptar,kësaj arme famëkeqe që gjoja në mbrojtje të diktaturës së proletariatit ka kryer krime nga më monstruozet.Edhe pse,sigurimi shqiptar,ka qenë mbështetur nga agjentë specialë të KGB-së sovjetike,Hamid Matjani mundi të jetojë me muaj të tërë në Shqipëri,me ç’rast ka bërë për vete  mjaft bashkëkombas.Është kjo arsyeja që një libër rreth që qarkullonte në vitet 1949-1950,në krejt organizatat komuniste të Shqipërisë,me titull „Kriminelët e luftës mbrohen nga imperializmi“ ishte përfshirë edhe emri i Hamid Matjanit.Paradoksi i këtij libri ka qenë pos të tjerave,në akuzën që u bëhej nacionalistëve të tillë si :Mid’hat Frashëri,Ahmet Zogu,Ago Agaj,Vasil Andoni,Hamid Matjani e tj,thuhej tekstualisht : „bëjnë pjes në planin e përgjithshëm luftënxitës dhe të ekspansionit të kampit imperialist antidemokratik,me në krye SHBA-në,që për epshet dhe dëshirat e tyre skallavëruese duan të përgadisin një luftë të tretë kundër Bashkimit Sovjetik si edhe demokracive të tjera“.( Krimet e luftës… tiranë 1948 ,faqe 25 ). Është qesharake që të mendosh për një çast që klika e Tiranës,ajo që pat mbytur çdo liri njerzore nga më të egrat në Evropë,akuzonte Amerikën si shtet antidemokratik !. Është i njohur fakti që zbulimi i fshehtë amerikan, i jepte një rëndësi të veçantë fjalëve dhe veprave të nacionalsitëve më të shquar shqiptar. Kështu midis Mbretit Ahmet Zogut dhe disa oficerëve të lartë amerikan,diskutohet në Vashimgton mundësia e dërgimit dhe instalimit për disa kohë në Shqipëri,Hamid Matjani.Analisti i njohur Nikolas Bethel,lidhur me këtë çështje shkruan ; „Ata ranë dakord se për këtë gjë,më i përshtatshmi ishte Hamid Matjani i cili jo vetëm një herë,kish dalë fitimtar ndaj autoriteteve italiane,gjermane e komuniste në Shqipëri“ ( Nikolas Bethel „ Tradhëtia e Madhe „ faqe 181 ).

  Vdekja e diktatorit Stalin në fillimmarsin e vitit 1953,duket se zgjoi shpresa jo vetëm tek antikomunistët shqiptar por kudo.Në shtetin amë,revolta e heshtur bëri punën e vet por diktatura godiste aq rëndë sa mijëra Tiranas i bënin homazhe Stalinit duke fshahur zemërimin diku brenda vehtes.Një dritë shprese sigurisht është ndezur edhe në zbulimet angloamerikane të cilat shpejtuan të dërgonin për në Shqipëri  Hamid Matjanin së bashku me Zenel Shehun,Halil Branicën dhe Haxhi Gjylën.Këta tri të fundit,shërbenin si oficerë në oborrin mbretëror dhe ishin ndër figurat më të dashura e besnike të Mbretit Ahmet Zogu. Ndër synimet kryesore të këtij misioni,ishte aktivizimi i antikomunistëve të deklaruar,në shtetin amë,krijimi i bazave të reja të rezistencës,zgjerimi i radhëve të atyre që donin të luftonin pushtetin komunist të klikës së Hoxhës.Ndryshe nga çështë thënë e shkruar deri më sot prej pseudohistorianëve të Tiranës,Prishtinës,ky mision nuk pat asnjë plan për terror në msa popullore.Ai sigurisht kërkonte të përmbyste pushtetin e instaluar me tradhëti,pushtetin e dhunës diktatoriale komuniste,por duke nxitur për këtë masat popullore që vuanin në kuriz të zezat e regjimit.Sigurisht një mbështetje e këtij misioni,mund të ishin pinjollët e familjeve të mëdha,të cilët u dhunuan dhe shkatërruan në mënyrë sistematike,me ç’rast shkatërrohej vetë kombi ynë.Një periudhë përgaditore në vendin e quajtur Haxhiniklis,do t’i shërbente Hamid Matjanit,për t’u njohur edhe me nacionalsitë të tjerë shqiptarë të cilët patën vënë jetën e tyre në shërbim të idealeve antikomuniste.Krejt shoqëror në këto biseda,biri i Matit do t’u imponohej atyre jo me emrin dhe famën që pat fituar,se sa me urrejtjen e madhe që kish për komunizmin.

Kështu në natën e 30 prillit të vitit 1953,një avion ushtarak duke iu drejtuar alpeve shqiptare,mbante në bord misionarët shqiptarë antikomunist.Ndërsa fluturonin drejt vendlindjes,ata sigurisht nuk dinin se ishin kthyer në pengje të garës që zbulimet dhe kundërzbulimet amerikane dhe sovjetike bënin midis njëri-tjetrit.Kim Filbi,ky agjent i njohur i disa zbulimeve (ndofta i trefishtë) kësaj radhe dpunuar për KGB-enë sovjetike,çonte ata burra shqiptarë,direkt dhe në duar të sigurimit të shtetit.Sapo hidhen nga avioni,në një fshat të Matit,të tradhëtuar,Hamid Matjani,së bashku me G.Malushin dhe N.Sulën,nuk mundin dot as të fshehin parashutat.Në fshehtësinë më të madhe,ata u transportuan për në Tiranë duke u vënë nën kontroll të reptë të KGB-së sovjetike.Është i njohur gjithshtu fakti se,në krye të këtij superaksioni si ta quajm të KGB-ës në Shqipëri ishte vendosur vetë krimineli Kadri Azbiu,ish ministër i punëve të mbrendshme i asaj kohe.

E vërteta (ashtu siç ka dalur dhe në gjuq) është se pothuaj një vitë më parë,me anë të Kim Filbit,KGB-ja drejtonte në pjesën më të madhe agjenturën,në Shqipëri.Ish ky agjent i cili jo njiherë pat kryer edhe atentate ndaj figurave nacionalsite shqiptare në mërgim.Hamid Matjani,në fillim iu propozua që të vazhdonte „lojën“ duke deklaruar zbulimit amerikan se po vazhdonte detyrën.Por trimi i Matit e kuptoi se kjo do të ishte një humbje e thellë jo vetëm për dhjetra nacionalsitë që mund të vriteshin,por për krejt qëndresën shqiptare antikomuniste.Ai kurrsesi nuk mund t’i këmbente 44 vitet e jetës së tij,me çmimin  e ndyrë të tradhëtisë.Më tej,kur të gjitha manovrat e KGB-së,për të mposhtur trimin nacionalist Hamid Matjanin dështuan,mbi te u përdorën krejt arsenalet e torturave për të treguar gjithashtu çfar dinte.Por edhe kësaj radhe,biri i Matit,dijti të fitonte me stoicizmin dhe heshtjen e vet.Mesa dukej,tek personaliteti i Hamid Matjanit,kish ndalur përgjithmonë akrepi i shpresave të KGB-ës.Sigurisht kanë qenë ekspertë të saj,që u sugjeruan komunistëve të Tiranës daljen në gjuqe të mëdha,popullore të këtyre „Kriminelëve që donin rrëzimin e pushtetit  popullor komunist“.Vasal të bindur të bollshevikëve rus,internacionalsitët e Tiranës nuk munguan të bëjnë gjyqe të tilla „të fuqishme“ për të terrorizuar edhe më shumë popullin shqiptar.Nuk mund të jepte „sihariqin“ e madh se banda e Hamid Matjanit është kapur dhe do t’i jepet gjyqit. Procesi gjyqësor është mbajtur në prillin e vitit 1954.Edhe ai u kthye në farsë për t’i shërbyer farsës groteske të legjislativit të Tiranës.

„Për një javë të tërë komuniteti shqiptar në mërgim,në Romë,Athinë,Mynih dhe Aleksandria, dëgjonte me tmerr se si radio Tirana informonte botën me aktivitetin ushtarak dhe politik të tyre… Më 12 prill,mbreti Zog dhe familja e tij ishin ulur rreth radios në vilën e tyre në Aleksandri dhe dëgjonin se si gjyqtari në Tiranë shpalli se të akuzuarit provohen se janë fajtorë dhe dha vendimin:

Sheu,Brainica,Sula dhe Malushi u dënuan me pushkatim.Hamid Matjani me varje sipas frazës së frikshme të gjyqtarit „ta vuaj vdekjen në litar“.(N.Bethel,“Tradhëtia e Madhe“,faqe 196-197).

Ndërsa disa shqiptarë mjeranë  servil,mercenarë e duartrokisnin këtë vendim,ndaj „armikut“ Hamid Matjanit,të tjerë,ata që e patën njohur në trimëritë dhe bujarinë e tij,natyrisht trishtuan.Vetë biri i Matit nuk dinte se ndërsa ecete drejt litarit mbytës komunist,qindra kilomatra larg,në Lushnjë,Fier,Vlorë,Burrel,Strugë,Gostivar,Pejë,Prishtinë,Romë,Bruksel,Paris,Nju Jork,Sidnej e gjetiu ku shtriheshin nacionalsitët,kish nisur të këndohej nën zë,një këngë që fillonte me vargjet :

                                                 Gjëmon vendi anembanë

                                                  Kush e mban Hamid Matjanë ?

Nacionalist i përbetuar,monarkist i vendosur,besëfort dhe trim i pashoq,Hamid Matjani ngel i nderuar jo vetëm në faqet e historisë së ndershme shqiptare në përpjekjet antikomuniste,por edhe në shpirtin  e gjdo nacionalsiti si shembull sakrifice,duke qenë besnik i Kombit dhe Atdheut.

Bern-2000

 

PRELUD PER FSHATIN TIM

by

Dashuria eshte pragu ku dobesia qiellore dhe njerzore ndjekin njera-tjetren/

John O’Donohue/

Shkruar nga Ahmet Collaku/

1

Rruga Thompson eshte e ftohte. Ne kete paramengjes, kjo memece nuk flete dhe as degjon. Ka harruar ato vajzat e reja, aspak fodulle qe pa teklif mbreme brodhen deri vone. Xhamat e dritareve ketu ne dhomen time kane djersitur. Pranevera ka ngrire ne ate pikture bere vite me pare nga nje piktore vlonjat. Pranevera rri e burgosur ne ate kornize druri varur ne kete palo mur pa gure dhe pa gerqele. Ketu balta dhe guri I fshatit tim kushton shume. Kurse lulet e fshatit tim kushtojne sa qimet e kokes.

2

Edhe ne fshatin tim tani duhet te jete ftohte. Bisedoj se largu me shkembinjte, me majat e larta, me arat ne fushe ku ne stinet e ngrohta vajzat lozin deri vone, bisedoj me Qafe Thanen e ftohte si frigorifer qe mbane ate barcoleten e Nastradinit, bisedoj me Krasten plote gure dhe istikame me bomba, ku nje e tille vite me pare me plasi ne dore. Qe ketej sodis Gjaslisin e serte, Kuqimjetin si njeri I zgjuar, Damjanin, Arbllokun pertej si mik I mire qe me ka ftuar per nje kafe, shoh Geshtenjat e Bogdaneve afer Struges.Te gjitha keto jane te Rrajces, regjistruara ne kadaster shume vite para turqise dhe te regjura prej te ftohtit qe nga kohet parahistorike, para gjeologjike. Te gjitha keto kane rene ne mendime, po me thelle ne mendime ka rene Likopatherra atje ne veri. Ketu poshte Qafe Thana u kerkon viza gjithe kalimtareve qe kalojne prane Rrajces, kurse Likopatherra atje lart aprovuar dhe vulos.

3

Likopatherra ka sy te kalter, qe andej shikon ca ishuj ne Japoni qe lekunden nga termetet, shikon ca fusha me oriz ne kine te permbytura nga uji, shikon kafshe te egera ne ca male te Zelandes e Re, shikon ca plantacione me kallam sheqeri ne Brazil, shikon muzeun e princit te Skocise, Ksamilin dhe detin tone aty afer qe do ti marre greku. Likopatherra e Rrajce ulur ne front afer Perndise shikon marrezite e qeveritareve tane qe si vjemet ngjiten ne njesh kollone, qe vine dhe ikin, ata qe ndertuan kepurdhat e betonit dhe keta qe nuk lane lule dhe peme, gjoja komuniste.

4

A keni pare si gajaset nga gezimi era e dashuruar me lulet atje ne fushen magjepese te Likopatherres ku rriten dhe vallezojne FIJE BARI te Wolt Witmanit? Malet ketu me buze I puth qielli, kendon Driteroi. Mos harroni te lexoni Driteron na thote era dhe lisat aty prane. Likopatherra per te shkruar nuk ka kalem dhe radhore, ajo ka memerje te virgjer, miliarda GB, ajo ka dy krahe te forte sa, kur shriqet apo kur merr inat permbys karakolla, karaxhica, karabisha, kara berisha, gjithe Boten. Likopatherra ka miqesi me te gjitha stinet, ererat, lulet, me te gjitha kafshet dhe gjithe rete. Ajo nuk pranon tatuazhe partish, qe shkruhen dhe pikturohen ne lekure, nga koka, deri ne seks, deri poshte tek thonjte e gishtave te kembeve lyer me manikyre.

5

Likopatherra ka nje fqinje te mire, ka Dardhen. Kjo eshte Dardha e Rrajces. Ju e dini fjalen e urte qe thot, para se te shikosh Diellin, shiko fqinjen. Aty pran zbrete me kenge lumi per te cilin poeti thote se ai naten merr fryme si gjeja e gjalle. Kush tjeter vec poetit ka veshe te tille? Dardha ka per rreth nje pyll te dendur, nuse dhe djeme veshur me rroba te gjelbera, qe kendojne nate dite, kenge grash dhe kenge burrash, ka nje orkester qe ekzekuton simfoni te Bethovenit, Mozartit, Hajdenit. Orkestra ka mijra istrumente, me fyeje, me daulle, me violina, me kembore, ka kengetare qe kendojne solo, ka tenore, soprano, ka qe kendojne dyete, trio, ka nje kore qe mban iso, fshataret e mi. Ju e keni degjuar vallen e Rrajces, ne cdo rrahje daulle, eshte dhembja dhe dashuria e fshateve te mi.

6

Qe nga Qafa Thane dhe dogana e Rrajces fshati im matet me sy por jo me mendje. Te paret me kane thene se Rrajca fillon ketu, vazhdon majtas ne Shebenik,Likopatherre, Struge. Nuk e di cu be libri kadastres ai para Turqise, ku ishin regjisrtuar te gjitha pishat, bredhat, ahet, lisat, lajthite, panjat, frasherit, qershite, mollet, kumbullat, ftonjte, dardhat, kajkushkat, bushet, guret, dellinjat ku loznin zogjte, lepujte, mullanjat. Pemet kane emera si njezit, dhe I ruan zoti. Caji I malit fshatit tim u shkul me rrenje, por era vazhdon te shperndahet neper bote dhe te gjithe pyesin nga vjen ky parfum e sa kushton. Zonjat marrin ere dhe lekunden, kurse burrat dehen si te kene pire nje fuci me raki. Caji I fshatit tim nuk ka kimikate, nuk eshte vaditur me shi acid. Fshataret e mi ujin nuk e pine me gota po me bucela, uji I fshatit tim trete gure, dhe con ne xero kolesterolen.

7

Rrajcen se pari e bekoi Skenderbeu. A keni kaluar nen Harkun e Triumfit te Rrajces?

Pak shtete kane harke triumfi. Nese e doni Rajcen shkoni vizitoni muzeun natyror te saj, Harkun e Triumfit te Rrajces qe eshte atje larte ne Skenderbe, ajo quhet Shkallen e Skenderbeut. Ajo eshte nje lagje e Rrajces. Provoni te kaloni mes atyre dy pllakave te lemuara qe shikojne njera tjetren, me ate shkelqim te erret mistike. Ato pllaka I ka lemuar vete Skenderbeu kur kaloi ketu dhe beri ate betejen e madhe qe dihet nga historianet, kumbaret e historive dhe betejave. Provoni ti perkedhelni me dore ato faqe pllakash te lemuara, do te ringjalleni, do rinoheni, do beheni te forte. Do degjoni trokun e kuajeve te Skenderbeut dhe me pas ate himnin, o Rrajce e bekuar, prit me lule Skenderbeun. Si nuk po na lind nje Skenderbe, ne kete kohe qe kemi aq shume nevoje per te?! Le te kalojme te gjithë nen ate Hark dhe te betohemi per Shqiperine tone.

8

Me pas Rrajcen e bekoje edhe Nene Tereza, shenjetorja e shekullit njezete. Ajo u freskua me ujinj e Rrajces, dhe pasi veshtroje andej nga Likopatherra, tha fjalen UJE. Tani Rrajca eshte dyfish e bekuar, ajo do te ndertoje dy permendore te larta, prane te cileve do te perulen udhetaret e ardhur nga gjithe bota dhe me pas do te pijne ate uje te bekuar te Rrajces, se ju e dini se uji eshte si shpirti, kete e thote I madhi Bethoven.

9

Socializmi ne fushen e Rrajces germoje germen S, po kjo S u be SOS, u mori fshatareve te mi arat e bukes dhe tani I ngre nga sofera tu bejne roje nderi te gjithe atyre udhetareve qe vine nga nje planert tjeter, per te ikur ne nje planet me tutje. Fshatarete e mi nuk e kane zakon te bejne roje, buka e misrit dhe rakia e kumbulles I ka bere teptil dhe te serte. Po nuk ta mbajti per raki mos u ul prane tyre. Fshataret e mi me nje cekane te vogel ndertuan Stambollin, Egjyptin.

10

Bije ne mendime te thella. Fshatarete e mi me cekane, me qysqira, me sharra, paskan lindur te bejne te lumtur te tjeret, jo veten e tyre. Ne maje te Qafe Thanes ndricon nje reklame me drita neon, ndersa makinat e te gjithe markave zbresin neper ato kthesa te forta, dhe pushojne tek uji tunelit. Nga nje makine zbrete nje rrajcar I larget ne kurbet vite me pare dhe pa shuar etjen, shikon fshatin I habitur si nje turist I huaj.

Kurse era e ftohte nuk ndalet, nuk ka me peme, nuk ka as ferra, vetem gure dhe bunkieret-perbindesha, si ti kete nxjerre ne ane nje zbatice gjeologjike. Likopatherra atje larte po u fryne reve, po behet gati te hap krahet, te fluturoje me gjemime, te beje gjyq se atje poshte Dardhes I kane krasitur ca panja dhe lisa.

 

BE ndihmon riatdhesimin ne Kosove me 1.5 milionë €URO

by

Projekti i BE-së në vlerë 1.5 milion do të ndihmojë krijimin e kushteve për të kthyerit nga vendet e BE-së. Projekti do të menaxhohet nga Zyra e BE-së në Kosovë, ndërsa do të implementohet nga MPB/

Kthimi dhe riatdhesimi i kosovarëve që jetojnë nëpër vendet e Bashkimit Evropian vazhdon të mbetet njëri nga kriteret themelore të BE-së për liberalizim të vizave. Prandaj që ky kriter të mos jetë sfidë, Bashkimi Evropian ka ndarë një shumë prej 1.5 milion € për të krijuar kushte më të mira për riatdhesim.Qeveria e Kosovës, ndërkaq ka krijuar mekanizmat e nevojshëm për riintegrimin e personave të riatdhesuar. Kështu deklaroi të martën ministri i Punëve të Brendshme, Bajram Rexhepi me rastin e fillimit të projektit të binjakëzimit në menaxhimin dhe zbatimin e marrëveshjeve të ripranimit dhe riintegrimit.

Projekti në vlerë 1.5 milion eurosh do të menaxhohet nga Zyra e Bashkimit Evropian në Kosovë dhe do të implementohet nga Ministria e Punëve të Brendshme.

Ministri Rexhepi shprehu përkushtimin e Qeverisë së Kosovës, por edhe të ministrisë që ai drejton për ofrimin e ndihmës për të gjithë të riatdhesuarit në Kosovë.

“Qeveria e Republikës së Kosovës e ka marrë shumë seriozisht këtë proces dhe ka ndërtuar mekanizmat shtetëror për riintegrimin e personave të riatdhesuar. Kemi ngrit nivelin e organizimit në kuadër të Ministrisë së Punëve të Brendshme, gjithashtu kemi nda fonde milionëshe në vitet e fundit në këtë proces”, tha Rexhepi.

Kryetari i Asociacionit të Komunave të Kosovës, Naim Ismajli ka thënë se deri më tani me sukses i kanë përballuar sfidat që kanë të bëjnë me të riatdhesuarit dhe të riintegruarit, mirëpo ka kërkuar ndihmë edhe nga Qeveria e Kosovës dhe Komisioni Evropian për të realizuar me sukses projektin e riatdhesimit.

Shefi i Operacioneve në Zyrën e Komisionit Evropian në Kosovë, Christof Stock, ka vlerësuar si pozitive angazhimin e Qeverisë së Kosovës, në riatdhesimin dhe riintegrimin e personave që janë kthyer nga shtetet e ndryshme në Kosovë.

Ai edhe një herë përsëriti se njëra ndër kriteret kryesore për liberalizimin e vizave është edhe ky projekt.

Projekti Fuqizimi i Riatdhesimit dhe Riintegrimit të qëndrueshëm në Kosovë, do të mbështesë komunat në projektimin dhe ofrimin e shërbimeve të riintegrimit në përputhje me legjislacionin, strategjinë kombëtare dhe barazinë përmes trajnimeve.

Një detyrë e rëndësishme e projektit është edhe përmirësimi si i vetëdijesimit të përgjithshëm publik, ashtu edhe atij të të kthyerve lidhur me kthimin, riatdhesimin dhe riintegrimin.

Ndryshe, çdo vit, rreth 2,000 persona riatdhesohen në Kosovë nga shtetet anëtare të BE-së si rezultat i marrëveshjeve bilaterale të ripranimit në mes të shteteve anëtare individuale dhe Kosovës.(Kortezi Albinfo.ch)

 

Përse po heshtin njerëzit e naftës në Shqipëri?

by

Opinion Nga ing. Ahmet Çollaku/ Filadelfia/

Nafta përben aktualisht interesin me te madh te superfuqive te botes, ketë radhe përplasja midis tyre edhe pse krahasimisht shume e vogel, behet ne Shqipëri. -Sipas shtypit-
Te gjithë jemi dëshmitare te shkatërrimeve dhe vjedhjeve te naftës tone. Po, cila është arsyeja,qe te gjithë, me punëtore, specialiste, shkencëtare, pedagoge heshtin?! I gozhdon frika apo skleroza? Ku ka humbje pasurie kombëtare me shume, gjate Luftës se Dyte Botërore, apo tani? Kjo e tanishmja, vjedhja e naftës tone, ia kalon disa here asaj te luftës se fundit.
Kush duhen te jene ne barrikada për te mbrojtur naftën tone? Pa dyshim se pari naftëtarët! Po çuditërisht, te gjithë këta hidrokarbure te gjalle janë ne gjumë, prandaj as një drejtues shteti, partie e majte apo e djathte, apo ministrie ku përfshihet nafta, nuk merret me ta, pa le pastaj te qëmtojë punimet e tyre. Qeveria është kundër specialisteve te naftës Shqiptare. Fronti pare i luftës i gjithë pushtetarëve tone, është drejtuar kundër naftës. Ne fillim ajo shkatërroje inventarin material, me pas krijoje atë ciklon neper zyra dhe fonde për te grabitur gjithçka dhe me pas I dogji. Neper Shqipëri naftëtarët trajtohen si mbetje bitumi, mbetja e fundit qe shërben për te shtruar rrugët.
Kështu pra, ndërsa populli pret qe ata te ngrihen ne barrikada, naftëtarët fundosen divaneve duke u përpjekur te zhdukin rrudhat, te ndalojnë kohen, mjerimin, por kurrsesi ti kundërvihen këtij shteti makut qe I fali te huajit naftën tone. Te trishton dhe te ve ne mendime fakti se asnjë prej kësaj armate te madhe qe mbajti ekonomikisht një sistem diktatorial gati pesëdhjete vite nuk ngrihet te kërkojnë punën e vete. Nuk ndihet as një gjeolog me titull apo pa titull, as një profesor apo doktorë ne baze apo ne qendër, brenda Shqipërisë apo jashtë Shqipërisë, ti thoshin ndal këtij vandalizmi disa vjeçar. Reagojnë specialistet Kadri Rama, Vangjel Kici, Telo Velaj, Ramadan Perhati, Fatmir Shehu, Maksim Ruli, po te tjerët perse nuk ndihen? Me siguri kane frike. Ta besojmë dhe ta ruajmë mire Maksin ,se ai ia di gjithë hilet kësaj qeverie te fundit siç thotë vete ne ato dy intervistat shume interesante te tij, ne baze te te cilave, institucionet si Këshilli I Larte I Drejtësisë, ai I Gjykatës se Larte dhe ai I Prokurorisë, bashke me seksionet e PS, duhet te procedonin me njëherë, sepse nuk behet fjale për fasule, po behet fjale për vjedhjen e naftën tone, konvertuar ne miliarda dollarë.
Te huajit, pasi vine ne Shqipëri, lidhen me disa marioneta qe” interpretojnë” ato ligje pa kuptim, vetëm për te vjedhur punimet individuale te mirëfillte te specialisteve tanë. Meqenëse as një nuk ndihet, te lind dyshim, a është punuar vërtete ne nafte?
Nga viti 1957 deri ne vitin 2000, nga Fakulteti Gjeologji- Miniera Tirane janë diplomuar 1628 studentë për degët e naftës. Le ti shtojmë kësaj liste te diplomuarit jashtë shtetit, si dhe ata te diplomuar pas viteve 2000, ky numër behet edhe me i madh. Numri i atyre qe janë me grada shkencore, doktorë dhe profesorë sipas një libri botuar tani afër, i kalon 250. Qeveritë Shqiptare te çdo kallëpi majtiste, djathtist, evangjelistë apo ultra fashiste duhet te ishin shume krenar për ketë potencial shkencor.
Ne kishim një baze te madhe mekanike me 37 sonda shpimi, po ku janë tani? Për ketë gjë duhet te japin llogari Ruli, Prifti, Haxhinasto (edhe zv/kryeministër), po se pari vete k/ministri Shqiptare. Kush duhet te varet I pari ne litar? Dihet mire nga te gjithë se gjate punës tone disa vjeçare ne nafte u grumbulluan shume materiale faktike, fushore, kantjerale, studimore, përgjithësuese. Këto materiale, shtetet e botes I ruajnë me njeqind kyçe, kurse ne i nxjerrim rrugëve, neper tenderë apo ankande popullore ku shiten edhe gomare, patate. Tani, edhe Albpetrolin, duan ta japim dhurate se bashku me “Listen C”, me atë te perspektives te nëntokës, ose thëne familjarisht, me djepin e nipërve tanë. Dhe a e dini perse e bëjnë ketë? Te marrin para për te blere votat e Shqiptareve. Pra këtu ne Shqipëri, te gjithë jemi te çmendur, sepse ecim pas një qeverie te çmendur.
Qeveria Shqiptare është lidhur me filiale te huaja, me këta ambasadore dhe këshilltare qe vine-ikin si ne një palestër sporti. Duhet te jesh shume naiv te mos e kuptosh pikësynimin e te huajve, ata I janë vërsulur nafte Shqiptare dhe perspektiven e saj. Te paret ne ketë ekip janë ata Burrat e Shtetit.
Provoni te trokisni ne zyrën e ndonjë kompanie te huaj koncensioniste qe punon ne Shqipëri, do tu hap derën? Kurrë! Informacionet dhe materialet tekniko-shkencore qe ata kane gllabëruar, kane një vlere te jashtëzakonshme, kane perspektiven e naftës Shqiptare. Mendimi shkencor privat nuk mund te konvertohet ne mendim shkencor shtetëror apo kolektiv, interpretimi nuk është si mbjelljet ne pranvere, gjykimet, interpretimet janë prona intelektuale private qe mbrohen me ligje ndërkombëtare.
Një gjeolog me thotë se te gjithë ata specialiste shqiptare qe punojnë neper kompani te huaja qe kane lidhje me naftën, shkojnë atje duke kërcyer si militante te partie ne pushtet. Është shume e lehte te kuptosh si menaxhohet vjedhja e naftës Shqiptar nga shteti ynë Shqiptare. Qeveria është një oktapod me disa krahë neper dikastere lidhur me kompanitë e huaja dhe me këta ambasadoret e shumte nga te gjithë krahët. Kurse kjo PS, bene sehir, ajo për hire te naftës duhej ta braktiste sallën e parlamentit, apo te organizonte protestat me te fuqishme se 21 Janari, po ajo mendon se e kryen ketë detyre te shenjte duke I dhëne te lexoje ne parlament disa rresht deputeti Brace(!). Turp dhe mëkat! Cfare do te bënte z.Brace apo z. Rama, sikur vetëm një dite te vetme makinat e tyre te mos furnizoheshin me karburant, mos na jepnin te huajit?! Do te shpallnin lufte botërore, do ti futeshin Berishës nga dritarja për ta mbytur. Një miku im ne Tirane, me thotë se qe te besh një proteste te vogël ne rruge me 10 veta, duhet te marrish leje ne KE. Kështu mbrohen vjedhjet ne shtetet e Evropës se Bashkuar?
Sipas një lajmi botuar ashiqare ne shtypin Shqiptare, Shqipëria është vjedhur ne pasurit e saja nga korporatat, është gënjyer nga politikanet, ambasadoret, mesazheret e paqes fetare dhe burra shteti me ane te pakteve bilaterale qe s’vlejnë as 2 qindarka pasi ne te vërtete nuk ishin ne interes te Shqipërisë por te tjerëve…
Cfare nuk është bere me naftën Shqiptare qe ka si preventive-baze te pare zbulimin e 435 milion rezerva nafte gjeologjike, te 50 e ca milion tone nafte te nxjerre, 6000 puse te shpuar? Ka me shume se 20 vite qe qeveritë Shqiptare i perzen naftëtarët ne vend qe tu beje thirrje te grumbullohen gjithë specialisteve e te gjithë fushave te naftës, me tituj e pa tituj, si atyre brenda dhe atyre jashtë, te kthehen ne vend, te bëjnë studime dhe projektime për zbulimin e naftës dhe gasit. Kush kushton me shume, studimi apo shpimi I një pusi? Pa dyshim studimi. Ka njerëz, ka materiale, le te punojmë vetëm me materialet tona shqiptare, jo me ato te kompanive te huaja. Kush ka bere rilevime te detajuara, e ka shkelur pëllëmbe për pëllëmbe ketë reliev? Gjeologet Shqiptare! A nuk fillojnë interpretimet e te gjithë shkencave te tokës nga te dhënat dhe mbetjet ne sipërfaqe? Tani këta te huajit shtiren te ditur dhe te zgjuar sepse kane neper çanta materialet tona, interpretimet tona.
Çdo specialisti nafte i qanë zemra, ai do te bënte gjithçka qe punimet apo studimet te aplikoheshin. Për te realizuar ketë gjë, ka plote rruge nga ku mund te komunikohet dhe te bëhen studime te mirëfillta. Përveç rrugëve klasike dhe takimeve koke me koke apo ne auditorë, sot, nëpërmjet internetit, mund te komunikojmë dhe te shkëmbejmë informacione, mendime, te bëjmë diskutime, studime, këto mund ti përcjellim nga te katër anët e botes, pa qene nevoja te bëjmë udhëtime dhe te harxhojmë para! Ky auditorë do vetëm organizim. Neper bote ka shume specialiste Shqiptare, disa punojnë ne nafte, disa te tjerë rastësia apo situate I ka detyruar te bëjnë pune fizike te rëndomta. Ata kane vlera profesionale, kane një eksperience te madhe ne zbulimin e naftës shqiptare. Ky pezme behet shume me I dhembshëm me kalimin e kohës.. Kjo është dhembje dhe humbje për Shqipërinë tone.
Qeveria I ka harrua këta specialiste. Po edhe kështu, këta naftëtarë do te mbahen mend me shume se qeveritaret tanë, sepse nesër këta qeveritare me lakej e tyre do te flaken si pelenat e fëmije. Shkencëtaret e vërtete militojnë për populli, ata nuk kane parti. Perse ministria përkatëse, me dikasterat e saj, nuk hapin një ankete për te grumbulluar gjithë mendimet e specialisteve te naftës?
Temat qe specialistet e naftës Shqiptare kane mbajtur dhe referuar neper simpoziumet dhe konferencat botërore, janë një pasuri tjetër e madhe për te cilën ministria përkatëse nuk do ta dije. Këto tema janë vlerësuar nga te huajit, ata I kane sponsorizuar këta specialiste me mijëra dollarë për ti dëgjuar, kurse ne nuk duam ti shohim me sy. Kjo ministri le te shesë dy fuçi nafte dhe me ato leke te botoje një përmblidhe, ose te te shkruaje dy rreshta nekronologji për ata naftëtarë qe ikin përjetësisht nga kjo bote.
Gjithë kjo armate specialistesh është një pasuri e madhe. Ne nuk kemi nevoje për këta Patton Bogsit, Bankers Petroleum, Vetro Kompani, Uesley Klark, Global Option, Rodney Slater… kineze dhe indian… ne e zbulojmë vete naftën tone, sepse kemi aftësi, ne jemi një armate e madhe me një experience njëqind vjeçare. Po se pari ne duhet te heqim friken, te bëhemi barrikade dhe te votojmë për nafte Shqiptare. Vetëm qe këtej do I vije e mira vendit tone, Shqipërisë, ndryshe do te ngelemi te varfër dhe te poshtëruar për gjithmonë, skllevër qe I luten Evropës ti pranoje ne gji te saj.

Integrimi, tregim suksesi në qytetin me 10% shqiptarë

by

Takimi informativ me moton “Ardhmëria juaj në Wil” është bërë për faktin se shqiptarët përbëjnë grupin më të madh dhe më të rëndësishëm të të huajve këtu/

Në qytetin Wil të Kantonit St Gallen, në mesin e 23.500 banorëve, jetojnë rreth dymijë shqiptarë. Një komunitet i huaj që përbën afër 10 për qind të gjithë popullatës, paraqet sigurisht sfidë për qytetin, gjegjësisht për institucionet e tij. Kjo ishte arsyeja që, në pasditen informative kulturore me shqiptarët, të mbajtur të dielën, me temën “Ardhmëria juaj në Wil” po merrte pjesë edhe kryetarja e qytetit, Susanne Hagmann.

Duke i bërë një prezantim Wilit, Hagmann ka theksuar se është në krye të një komuniteti të gjallërishëm, të përbërë nga “23.500 njerëz krejtësisht të ndryshëm. Në këtë diversitet secili mund t`i tregojë aftësitë dhe veçoritë e veta, duke e bërë jetën e qytetit më të pasur. Por, ka thënë ajo, “për të marrë pjesë në këtë lloj shoqërie duhet njohur e respektuar edhe kultura dhe zakonet e saj. Dhe, kjo nuk do te thotë që duhet të hiqni dorë nga vetja juaj. E kundërta: duhet te ruani kulturën tuaj me vlerat dhe traditat e saj. Sepse dallimet e bëjnë qytetin Wil më të pasur e më të gjallë, me më shumë ngjyra. Nga këto takime mund të mësojmë gjëra të dobishme dhe t`i reduktojmë paragjykimet”, ka thënë ajo. Kryetarja u ka rekomanduar bashkëqytetarëve të saj shqiptarë që të shfrytëzojnë sa më shumë nga oferta që u ofron atyre qyteti në të mirë të integrimit dhe lehtësimit të jetës së tyre këtu.

Ndërsa Felix Baumgartner, përgjegjës për integrim në institucionet e qytetit dhe të regjionit të Wilit, në adresimin e tij të pranishmëve ka thënë: “ta lësh pas vetes vendlindjen e të shkosh në një vend të huaj, është e ngjashme me transplantimin e zemrës”. Këtë shprehje figurative Baumgartner e ka përdorur për të njoftuar praninë e një mysafiri shumë të veçantë në këtë tubim, transplantuesit të parë shqiptar të zemrës, Dr. Omer Xhemalin,.

Baumgartner ë tutje ka numëruar ofertat e qytetit për qytetarët, duke filluar nga ndihma për nënat me foshnja, këshillat për ushqimin e shëndetshëm të fëmijëve etj. Vijnë në radhë pastaj ofertat tjera, si shkolla në gjuhën shqipe, shkolla për mësimin e instrumenteve tradicionale shqiptare, librat në gjuhën shqipe në bibliotekën e qytetit, klubet sportive etj.

Dr. Omer Xhemali, kardiokirurgu, i njohur si transplantuesi i parë shqiptar i zemrës, u ka shërbyer organizatorëve të këtij takimi si një shembull shkollor se si me vullnet te madh, të huajt mund të arrijnë në nivelet më të larta të shoqërisë në vendin pritës. Vetë doktori, përmes videoprojektimit, ka bërë një prezantim interesant të rrugës së tij jetësore. Ajo fillon nga Tearca e Tetovës, kalon nëpër Shkup, Beograd e Sarajevë dhe vazhdon në Gjermani ku ai ka mbaruar studimet e mjekësisë dhe ku pastaj ka punuar si kardiokirurg. Kjo rrugë me plot sukses vazhdon edhe sot në Cyrih, ku ai punon si zëvendësdrejtor i spitalit të qytetit.

Dr. Xhemali ka falënderuar ambientin mikpritës dhe dashamirës të Gjermanisë dhe të Zvicrës, që i kanë mundësuar atij për të arritur atë që e ka arritur deri më tash.

Ndërsa në emrin e grupit shqiptar për integrim ka folur moderatorja e takimit, Mireme Bajrami, e cila punon si mësuese në shkollën sekondare me nxënësit zviceranë. “Sa më shumë që të integrohemi, aq më të lehtë do ta kemi jetën në vendin ku po jetojmë dhe aq më larg asimilimit do të jemi”, ka thënë Miremja duke vënë theksin edhe në komponentin e domosdoshëm, mbështetjen e fëmijëve nga ana e prindërve të tyre.

Numri i madh i të pranishmëve, stendat e shumta ku prezantoheshin ofertat për integrim, prania e mysafirëve të rëndësishëm dhe gjithçka tjetër, ka funksionuar shumë mirë në këtë takim. Ndërsa programi i pasur me valle i ansamblit “Arbëresha” dhe me këngë nga këngëtari Afrim Aliu, ka shërbyer për relaksimin e publikut. Afrim Aliu, siç e pohuan organizatorët, është dalluar për angazhimin e tij vullnetar sa herë që e kanë kërkuar, prandaj atij ashtu si dhe “Arbëreshës” dhe dr. Omer Xhemailit, organizatorët iu dhuruan mirënjohje.

 Baumgartner: suksesi i garantuar, kur të dyja palët “luajnë bashkë”

I pyetur nga albinfo.ch për qëllimin e një organizimi të tillë, Felix Baumgartner, udhëheqës për integrim, thotë: “Shqiptarët përbëjnë grupin më të madh të të huajve në Wil. Ata përbëjnë rreth 30 për qind të numrit të gjithëmbarshëm të të huajve në këtë qytet, ose rreth 10% në gjithë popullatën”. Madje, thotë Baumgartner, “nëse marrim parasysh përbërjen e nxënësve në shkollat e këtushme, numri i nxënësve shqiptarë do të përbënte një përqindje sigurisht edhe më të madhe”.

Prandaj, ky organizim është bërë për faktin se “shqiptarët përbëjnë grupin më të madh dhe më të rëndësishëm të të huajve këtu”.

Por, shton Baumgartner, “unë kam konstatuar se shqiptarët shpesh e kanë në kokë të thonë se `zviceranët nuk bëjnë asgjë për ne`. Ndërsa nga ana tjetër zviceranët arsyetohen se `kur ne organizojnë diçka, shqiptarët nuk vijnë`. Por, siç po e shihni sot këtu, ka kaq shumë njerëz. Prandaj pas kësaj zviceranët me siguri do të mendojnë kështu: `Nëse ne bëjmë diçka si duhet, atëherë vijnë edhe shqiptarët`. Kështu, kjo që kemi parë sot është tregues për suksesin që është i garantuar kur “luajnë bashkë” të dyja palët. Njëra palë është Grupi Shqiptar për Integrim i përbërë nga: Adem Ademi, Mireme Bajrami, Mamudije Dzemaili, Feride Hasani dhe Zejdi Sulejmani.(Kortezi AlbInfo.ch)