Archives for November 2013

PAS 20 VJETESH, NJE DEMOKRAT NE KRYE TE BASHKISE SE NJU JORK-ut

November 9, 2013 by dgreca

Bill De Blasio do të bëjë betimin si kryetari i 109-të i bashkisë së Nju Jorkut më 1 janar 2014./

Nga Adam Phillips/

Të martën, njujorkezët votuan me shumicë dërmuese për zgjedhjen e liberalit Bill de Blasio-s, në krye të Bashkisë së qytetit. Korrespondenti i Zërit të Amerikës, Adam Phillips, intervistoi disa votues për të shprehur pikëpamjet e tyre për kryetarin e zgjedhur të Bashkisë, i cili do të jetë demokrati i parë në 20 vjet që mban këtë post.
Në atë që shumë anlistë thonë se ishte një kundërshtim për stilin dhe politikën konservatore të kryetarit të deritanishëm, Michael Bloomberg, 70 përqind e votuesve të Nju Jorkut, zgjodhën Bill de Blasio-n të udhëheqë qytetin për katër vjetët e ardhshëm.
Alec, 30 vjeçar nga Manhatani, mbështeti Blasio-n, por është i pasigurt se do të bëhen ndryshime reale.
“Jam shumë i kënaqur që më në fund ne do të kemi një person që nuk do të jetë mbështetës i fortë i korporatave. Por dyshoj që ai do të jetë shumë i ndryshëm, sepse ai nuk ka shumë pushtet në raport me këshillin e qytetit, ne ndërtuesit, e kështu me radhë. Por jam i kënaqur që ne kemi në person progresist. Ai duket shumë i mirë”.
Përkrahësja e De Blasio-s, Celia Reiss i pëlqente disa nga politikat e Bloomberg-ut, por jo stilin e tij diktatorial, siç shpreht ajo.
“Por mendoj se De Blasio do të jetë i mirë për shumicën në Nju Jork, me shpresën se do të jetë i mirë për pakicat dhe do të ndihmojë në ngritjen e rrogës minimale. Mendoj se ai do të bëjë më shumë për shtresat e ulta dhe të mesme të popullatës që kanë nevojë për ndihmë. Jam entuziaste”. Si libral, “Gene” i pëlqen politikat e De Blasio-s, por si pronar bari, ai nuk është i sigurt se çfarë do të sjellë zgjedhja e De Blasio-s për biznesin e tij të vogël.
“Me një krytar bashkie liberal, është vështirë të bësh parashikime në këtë lloj biznesi, nëse ai do të ushtrojë më shumë kontroll apo më pak. Prandaj është një periudhë nervoziteti në dy muajt e ardhshëm, deri sa të mësojmë se çfarë realisht do të bëjë ai”.
Gjatë fushatës së tij elektorale, Bill De Blasio foli shpesh për Nju Jorkun si qytet i ndarë. Ai krahasoi elitën shumë të vogël, por tejet të pasur ndërkombëtare, të përqendruar pothuajse e gjitha në Manhatan, me pjesën tjetër, duke përfshirë edhe pakicat etnike dhe racore të qytetit. Shumica e banorëve jetojnë në katër lagjet më pak famoze të Nju Jorkut dhe shumë prej tyre, siç thotë ai, e përballojnë me vështirësi jetesën.
Kështu thotë edhe banori i Manhatanit, Chris Lund.
“Ai nuk mund të bëjë gjithçka që dëshiron, por mendoj se drejtimi që ai do që të marrë qytetit është i novojshëm në këtë moment. Shpëtimi i shtresës së mesme dhe të ulët që janë neglizhuar si dhe lagjet e tjera të qytetit, përveç Manhatanit, që janë neglizhuar”.
Zoti Lund mendon se kalimi i De Blasio-s nga mbrojtës i publikut, në postin e kryetarit të bashkisë, mund të jetë një hap drejt ngritjes së tij në një post kombëtar.
“Po dëgjoja fjalimin e De Blasio-s dhe mendoj se kishte formën e një fjalimi të pranimit të detyrës që i bënte jehonë fjalimit të Robert Kennedy-t. Ai i kushtoi vemendje një numri më të madh amerikanësh. Mendoj se kur popullata urbane e këtij vendi do ta dëgjojë atë, ata do të përgjigjen si njujorkezët”.
Bill De Blasio do të bëjë betimin si kryetari i 109-të i bashkisë së Nju Jorkut më 1 janar 2014.(Kortezi VOA)

Qeveria miratoi plan-veprimi kundër korrupsionit

November 9, 2013 by dgreca

Nga Ilirian Agolli*/

Qeveria shqiptare miratoi gjatë një mbledhje në mbrëmje disa ndryshime në Kodin e Procedurës Penale të cilat përfshijnë korrupsionin në kompetencat e Gjykatës së Krimeve të Rënda. Këto ndryshime përcaktojnë rregullat e arrestit, kontrollit personal dhe të banesës për deputetin, gjyqtarin, gjyqtarin e Gjykatës Kushtetuese dhe gjyqtarin e Gjykatës së Lartë. Këshilli i ministrave miratoi edhe disa ndryshime në ligjin për parandalimin dhe goditjen e krimit të organizuar dhe trafikimit nëpërmjet masave parandaluese kundër pasurisë”. Këto masa të reja parashikojnë sekuestrimin e pasurive, veprimtarisë ekonomike, tregtare dhe profesionale, si dhe konfiskimin e pasurisë së personave, të cilët dyshohen për kryerjen e veprave penale në fushën e korrupsionit.
Ndryshimet në Kodin e procedurës penale dhe në ligjin për sekuestrimet u miratuan së bashku me planin e veprimit të qeverisë për luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar. Sipas njoftimeve zyrtare për shtypin, ky plan veprimi përmban hapat konkretë që do të ndiqen gjatë muajve në vijim, me fokus luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar.
Vazhdimi i luftës ndaj korrupsionit dhe krimit me dëshmi konkrete mbeti si kërkesë kryesore e Bashkimit Europian, ndërsa Shqipëria u propozua për të marrë statusin e vendit kandidat. Po ashtu përfaqësuesit europianë kërkuan që forcat politike të vazhdojnë një dialog të frytshëm mbi reformat dhe miratimin e tyre me konsensus. Megjithatë, dialogu mes partive kryesore ka qenë i vështirë pas ndërrimit të roleve në parlament dhe në qeveri. Opozita ka kundërshtuar pothuaj cdo vendim të qeverisë së re socialiste në fushën e rendit publik, administratës shtetërore dhe të ekonomisë.
Partia Demokratike kundërshtoi emërimet e reja në policinë e shtetit, aktin normativ për nënpunësit civilë dhe aktin normativ për shkurtimin e buxhetit. Opozita deklaroi se korrigjimi i buxhetit po sjell pasoja të rënda për mirëqenien e qytetarëve dhe të zhvillimit ekonomik. Gjatë një takimi me qarqet e biznesit drejtues të PD-së pohuan se shkurtimet e buxhetit zbuluan paaftësinë e qeverisë së re për të përmbushur detyrën. Sipas opozitës, qeveria po bën planifikime ekonomike me rezerva dhe po përkeqëson artificialisht gjendjen e ekonomisë dhe financave publike. Demokratët mendojnë se qeveria po përhap pesimizëm dhe panik në ekonomi duke përshkruar nje gjendje të rëndë dhe një arkë të boshatisur.
Qeveria dhe opozita japin vlerësime të ndryshme për mënyrën se si ekonomia shqiptare i përballoi presionet e krizës botërore dhe rajonale. Ato madje japin vlerësime të ndryshme edhe për ritmin e rritjes ekonomike, të eksporteve dhe të investimeve. Debatet për gjendjen ekonomike pritet të rindizen pas disa javësh kur qeveria të dorëzojë në parlament projekt-buxhetin e vitit të adhshëm dhe kur BE të shprehet lidhur me kërkesën për statusin e vendit kandidat për Shqipërinë.(Kortezi:VOA)

New York : Ka nisë udhë festivali i II-të i Filmit Shqiptar

November 9, 2013 by dgreca

Java e filmit, me 30 filma shqiptarë, “Agon” i Budinës hap Javën e Filmit Shqiptar në Nju Jork/

Shkruan: Nga BEQIR SINA, New York/

CHELSA NEW YORK CITY : Të premten në mbrëmje në qytetin e New Yorkut, nisë udhën e tij Festivali i II-të i Filmit Shqiptar në SHBA, një aktivitet që realizohet nga artistët shqiptarë në Amerikë, dhe që synon të sjell në bashku për një javë disa nga regjizorët dhe aktorët më në zë të kinematografisë mbarë shqiptare, me qëllim të promovimit të kinematografisë shqiptare dhe autorve shqiptarë nga Shqipëria, Kosova dhe trojet shqiptare dhe atyre në diasporë.

Ky festival sjell në kryeqendrën e filamagrofisë botërore New York, kulturën dhe artin shqiptar, gjatë javës së festivalit AFW “Albanian Film Week” (Java e Filmit Shqiptar), me 30 filma të cilat do të shfaqen edhe në kinemat e tjera të New Yorkut, : The Producers Club, e të tjerë. Festivali do zhvillohet në datat 8 – 14 nëntor 2013.

Ky është edicioni i dytë i Javës së Filmit Shqiptar me përzgjedhje artistike nga filmat e realizuar nga autor nga SHBA, Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Anglia, Kanadaja, etj me synim që të bëhet tradicional dhe mbahet në muajin nëntor, në kuadrin e aktiviteteve për nder të 28 Nëntorit , Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë.

Ceremonia e hapjes së Javës së Filmit Shqiptar u zhvillua mbrëmë te premten, 8 nëntor 2013, në orën 7:00, në teatrin prestigjioz të New Yorkut “SVA Theatres” dhe morën pjesë dhjetra veprimtarë të njohur të komunitetit, kritikë, artistë shqiptarë e amerikan, gazetar, afaristë, dhe stundentë shqiptarë e amerikan. Ndërsa e përshëndeti duke i uruar sukses të plotë, Konsulli i Përgjithshëm e Kosovës në New York, ambasadori Bekim Sejdiu.

“Në Red Carpet Gala, tha Ariot Myrtaj do jenë pranishëm yje të kulturës kinematografike shqiptare nga e gjithë bota, falë partnerit dhe sponsorit general Liberty Blue Group, e cila i ka mbeshtetur në çdo hap, së bashku me sponzoret e tejrë : Qeveria e Kosovës Ministria e Diasporës, Famiglia Famous Pizza, EM Windsor, T&K Elite Construction, AMT, energy drink Black Eagel, e shumë miq të tjerë” tha Myrtaj njëri prej organizatorëve të këtij festivali për gazetën tonë.

“Ngaqë ne artistët nuk dëshorijmë të mbajmë fjalime, por ne jemi artistë, dhe artistët flasin nëpërmjet veprave, nata e parë e festivalit do të hapet me filmin e suksesshëm “Agon” me regji nga Robert Budina, një përzgjedhje zyrtare e Oscar-it 2013, kjo sipas producentes nga Kosova Mrika Krasniqi, e cila shtoi se në këtë edicion do të shfaqen 30 filma të kinematografisë shqiptare: 24 filma janë prodhime të reja të vitit 2012-13 në tre kategori: filmi i gjatë, filmi i shkurtër si dhe ai dokumentar, “White & Black”, me një retrospektivë në kinematografinë shqiptare”.

Krasniqi, theksoi se risi e këtij festivali do të jetë se kësaj rradhe do të ndahen tre çmime të auidiencës për filmin më të gjatë, filmin më të mirë të shkurtër dhe filmimin më të mirë dokumentar.

“Me Javën e Filmit Shqiptar ne dëshirojmë që të paraqesim një dimenzion të ri mbi artin shqiptar dhe mënyrën se si të reflektojë sa më pozitivisht në botë. Perzgjedhja e 30 filmave për AFW është bërë përmes aplikimeve online, dhe formave të tjera. Në përgjithësi të gjithë filmat kanë qenë korrekt, edhe ata që nuk kemi pasur mundesi t’ i përzgjedhim, sepse iu kemi përmbajtur disa kritereve që t’i pranojmë vetëm projektet që janë realizuar këto dy viteve të fundit. Unë besoj fuqishëm që AFW do të arrijë që të krijojë ura bashkëpunimi në mes të artistëve shqiptar kudo në botë dhe të ndikoj në mirëqenjen e komunitetit shqiptar në Amerikë dhe të komuniteteve të tjera që për synim kanë paqen dhe tolerancën,” tha Mrika Krasniqi, organizatore e AFW-së.

Kurse, Ariot Myrtaj, organizatori i AFW-së thotë se :“Me paraqitjen e projekteve filmike në New York, kemi për qëllim që të sjellim një imazh krejt ndryshe nga vitet e tjera, ku nëpërmes gjuhës universale të kinematografisë publiku ndërkombëtarë të njoh realitetin kulturor, historik e politik, në Shqipëri, Kosovë, e në çdo vend ku jetojnë shqiptarët. Kjo njohje do të hapë një dialog për kulturën aktuale të filmit shqiptar dhe t’ia ofrojë kinemanë shqiptare audiencës së SHBA-së, duke hapur një përspektivë të mirë për ruajtjen dhe vazhdimesinë e kulturës tonë,

Kultura dhe arti shqiptar prezantohen në Nju Jork gjatë Festivalit AFW “Albanian Film Week” (Java e Filmit Shqiptar) :

Albanian Film Week u themelua në muajin gusht të vitit 2012. Ideatorët dhe themeluesit janë: Mrika Krasniqi, producente, regjisore & skenariste e filmit, dhe Ariot Myrtaj, producent, aktor & skenarist i filmit, nën udhëheqjen e Nil Production dhe të Albanian Artists Associations.

Nga Shqipëria në këtë javë filmi janë filmat “Agon” dhe “Pharmakon”. Skenaristi dhe regjisori i “Agon”, Robert Budina, e cilësoi shumë të rëndësishëm këtë pjesëmarrje të filmit shqiptar në New York. duke shtuar se java e filmit shqiptar ka për qëllim të mbledhë filmin shqiptar, më shumë se sa një garë dhe do të jetë fytyra e kinemasë shqiptare, në Amerikë.

Për medien shqiptare, regjisori i filmit “Agon” zoti Budina ka thënë se :” më shumë se sa çmimi, shumë e rëndësishme është prezantimi i filmit shqiptar në Amerikë, i cili sipas tij i shërben distribuimit të filmit, por dhe kritika sipas tij është shumë e rëndësishme”, pohon regjisori Robert Budina. Portali “Kosova News Network, thekson se me të njëjtin mendim me Budinën, është dhe producenti i filmit “Pharmakon”, Mevlan Shanaj, për këtë festival. “Këto aktivitete duhen përshëndetur, thotë Shanaj, sepse sjellin filmin shqiptar tek publiku. Kjo javë konsiderohet shumë e rëndësishme, ku do të jetë kinemaja shqiptare që do të prezantohet para publikut në New York, kjo gëzon aktorët dhe regjisorët. Një mundësi më shumë dhe për distribuimin e filmit shqiptar”, pohon Mevlan Shanaj, producent i “Pharmakon”.

Java e filmit, me 30 filma shqiptarë

Në këtë edicion do të shfaqen 30 filma të kinematografisë shqiptare: 24 filma janë prodhime të reja të vitit 2012-13 në tre kategori: filmi i gjatë, filmi i shkurtër si dhe ai dokumentar. Sa i takon filmit artistik me metrazh të gjatë në garë janë “Agon” regjia Robert Budina, Shqipëri, “Agnus Dei” regjia Agim Sopi, Kosovë, “Pharmakon” regjia Joni Shanaj, Shqipëri dhe “Right to Love” regjia Paul Kurti, SHBA. Si pjesë e programit “White & Black” do të shfaqen edhe 6 filma të tjerë, të cilët janë retrospektivë në kinematografinë shqiptare. Në këtë festival do të ketë konkurrim edhe për filmat më të mirë shqiptarë prodhuar nëpër botë me metrazh të shkurtër, të gjatë dhe dokumentare. Fituesi do të shpallet natën e fundit të festivalit më 14 nëntor 2013, jo nga një Juri por nga audienca.

Simbas www.albanianfilmweek.com edicioni i II-të I AFW-se është përgaditë nga të njejtët organizatorë Mrika Krasniqi, producente, regjisore & skenariste e filmit, dhe Ariot Myrtaj(themelues), producent, aktor & skenarist i filmit, që të dy nga Kosova me banim në SHBA. me drejtoreshë martketingu Theodora Rexhepi, Këshilltar Programi, Bajram Shala dhe Promovuese Kulturore Ermira Babamusta. AFW është mbështetur nga disa institutione duke përfshirë Konsullata e Kosovës në New York, ambasadori Bekim Sejdiu, Ministria e Kulturës në Kosovë, me sponsorizim nga LibertyBlue Group, Pizza Famiglia, AMT, Black Eagel etj.
Bashkëpunëtorët për projektin e AFW-së janë Praq Rado, Blerim Arifi, Eriola Kasemi, Faton Krasniqi, Festim Rexhepi, Arben Meta, Valmire Thaqi, Arnisa Myrtaj, Blerta Alikaj, Astrit Bytyqi, etj.
Përzgjedhjet zyrtare të Javës së Filmit Shqiptar 2013

Filmat me metrazh të gjatë

“Agon” regjia Robert Budina, Shqipëri

“Agnus Dei” regjia Agim Sopi, Kosovë
“Pharmakon” regjia Joni Shanaj, Shqipëri
“Right to Love” regjia Paul Kurti, Sh.B.A.

Filmat me metrazh të shkurtër

“Rrefimi i fundit” regjia Ibrahim Deari, Maqedoni

“Rrobaqepësja” regjia Arlinda Morina, Kosovë
“Heshtje” regjia Bekim Guri – Kosova
“The Superintendent” regjia Roland Oruqi, Sh.B.A.
“Made in Amerika” regjia Orges Bakalli, Sh.B.A.
“Në Mes të Parajsës dhe Ferrit” regjia Ibrahim Deari, Maqedoni
“Para të Përgjakura” regjia Erman Memedi, Maqedoni
“Burri” regjia Ben Apolloni, Kosovë
“Jona” regjia Eneida Koreshi, Shqipëri
“Kravata” regjia Ekrem Xani, Kosovë
“Tuneli i Parë” regjia Fatos Hoti, Angli
“Toka e Zotit” regjia Mentor Spahiu, Kosovë
“Rrota” regjia Fisnik Muji, Kosovë

Dokumentarë

“S’është Lavazh” regjia Gentian Koçi, Shqipëri

“Çmimi i të Qenit Grua” regjia Ilir Kabashi, Kosovë
“Kartolinë nga Londra” regjia Naser Shillova, Angli
“Out of Sight” regjia Paul Kurti, Shqipëri
“Lindja Nuk Pret” regjia Parta Kelmendi, Kosovë
“E vërteta Mbi Tragjedinë e Urës së Lluzhanit” regjia BDEF, Kosovë
“Toka e Kelmendit” regjia M. Krasniqi, Kosovë

VDEKJA E PELLUMBIT

November 9, 2013 by dgreca

Tregim nga FESTIM LITI/
Ne autostraden malore te veriut,gjarperonte nje taksi e nisur nga pika doganore qe ndante dy shtetet fqinje.
Shoderi ishte vendas,nje prag-pensionisti qe i rrinte e varur ne buze perhere nje buzeqeshje babaxhani,kurse tjetri,burre rreth te ridhjetave,me mjeker dhe mustaqe teper te zeza e te dendura,i cili kundronte me kersheri pejsazhin alpin me male dhe hone te zhveshura e te shkreta,ku ndonje koke-mali,ende ne kete fillim vere mbante qeleshe te bardhe si kujtim te borealte te dimrit qe shkoi.
Kur relievi u be me i bute e i shtruar,e gjelberimi u dendesua perreth,udhetari po veshtronte me vemendeje me te perqendruar anes asfaltit qe rreshqiste i nxituar poshte rrotave.Dikush do te mendonte se ai donte te fiksonte sa me shume ne kujtesen e tij ato pamje piktoreske qe shtriheshin ne te dy anet,por me siguri do gabonte.Per ate nuk kishin rendesi ato kodrina te gjelbera qe shfaqeshin here pas here e befasishem,as ishujt e pishave,aty-ketu,neper faqe malesh.Ai priste te rishfaqej,jo me shume se tridhjete metra larg xhadese,ne mes te nje pylli me bredha,nje manastir i rrenuar rrethuar me qiparisa hollake…
-Ja,ja ketu ma vrane pellumbin-pothuajse klithi-te lutem mbaje pak!iu drejtua ai shoferit.
Babaxhani e mori vesh se behej fjale per nje vrasje,por nuk u cudit.Per te tilla tragjedi njerzore qe ishin shpeshtuar keto vitet e fundit kish degjuar me dhjetra here.Histori rrenqethese per njerez te zhdukur pa nam e nishan,per vrasje makabre e per trupa pa jete te gjetur ne pranvere pas shkrirjes se borerave.Kur makina ndaloi,jo pa keqardhje,ai pyeti:
– Ndonje te afermin tend apo mik te kane vrare ketyre aneve?
-As njerin e as tjetrin,thjesht nje pellumb te bardhe fluturak,iu pergjigj djaloshi,kur kish hapur deren e u drejtua per nga rrenojat,te fshehura pas bredhave dhe selvive elegante qe flladi i lehte i perkedhelte e lodronte me to ne kete mengjes pranveror e ato nga kenaqesia,perkulnin majat e blerta sa majtas djathtas me ndrojtje si vajza te turpshme.Shoferi kur kuptoi se ai ishte ne kerkim te nje shpendi te vrare,ngriti supet me habi e ndezi nje cigare ne pritje te ketij pasagjeri te cuditshem.Nuk vonoi te vinte.Ne dore mbante nje qese te vogel plasmasi ku brenda kishte futur skeletin e shperber te pellumbit.Nuk ishin gje tjeter,vecse nje grusht kockash,te holla e te brishta,te cilat gjasonin me shume me ca shkarpa te thata.
– Ja se cfare ka mbetur nga krijesa ime e dashur,-belbezoi ai duke u ulur ne ndenjese-dekompozimi paska qene i pameshirshem.Pastaj iu drejtua drejtuesit te automjetit:
– Ketu e tete vjet me pare sikur ushtaret tuaj te kufirit,mos na kishin kapur,as ky pellumb nuk do ishte vrare e as une e ti nuk do komunikonim ne anglisht sot,por mbase ne gjuhen e vendit tend.Nuk qe e thene,fati na ndeshkoi…..
Vendasi po e degjonte me shume vemendje.
….te them se i desha shume pellumbat,eshte teper pak.Une i adhuroja qe femije ata shpende fisnike.Rrija me ore te tera ne shoqerine e tyre ne kopshtin e vogel pas shtepise.U rrita mes gugatjeve te tyre.Kur hapeshin dyert e kafazeve,ata vershonin per te gjetur kokrrat e grurit midis fijeve te barit,pastaj ngriheshin ne fluturim drejt lartesive te kaltra,e une kenaqesha duke pare rrathet,elipset, e lloj-lloj figura plot hir e elegance qe sajonin lart ne qiell.
Ndonjeri do ulej ne supin tim,ndonjeri siper kokes,nje tjeter do cukiste kokrrat e grurit qe mbaja ne pellemben e hapur.Lumturohesha nga lumturia e tyre.Ngazellehesha nga liria e tyre.Ata ishin jeta ime,e varfer dhe e mjere pa argetime te tjera,ishin bota ime….pastaj,ah pastaj,erdhen dite te veshtira,aq te veshtira sa u pa e nevojeshme te beja dhe une nje fluturim te detyruar,te shkulesha nga toka ku u linda dhe u rrita,ku endrrat ishin te bukura dhe vuajtjet torturuese….
Ishim tre shoke qe u nisem ne ate fillim dimri drejt nje jete te re,duke kerkuar nje oas shpetimi.Zgjodhe vendin tuaj qe e kishim aq afer,gjithsesi edhe shume larg.Me tufen gazmore te pellumbave u ndava me lot ne sy.I ushqeva per here te fundit ne ate mengjes te vrenjtur e te trishtuar.Edhe ata,sikur e kishin kuptuar brengen time dhe nuk u ngriten per te bere xhiron e zakonshme por qendruan me mua deri ne castin e ndarjes.Pellumbi i bardhe qe ishte me i vjetri dhe me i vecanti ne fluturim,nuk po shkulej nga supi im,me cukiste miqesisht veshin e qafen e bente ca levizje te cuditeshme siku donte te me thoshte dicka.Papritmas me goditi trurin nje mendim i befasishem:
– Mos mu lut shume,e kuptova se c’do te me thuash,vendosa te te marr me vete!-i peshperita embelsisht duke e marre ne duar e duke e perkedhelur lehte-lehte ne pendet e ndriteshme e te lemuara.Desha te beja dicka qe nuk e kish bere askush nga te ikurit,dicka origjinale,do t’i dergoja motres dhe te fejuares mesazhin e mbrritjes me kete pellumb qe po me pergjerohej per te me shoqeruar drejt se panjohures.Kisha besim tek ai,ishte fluturak i lartesive dhe kishte krahe te forte.E rehatova ne nje kafaz qe zakonisht mbahen kanarinat e gardalinat,u takova mes ngasherimeve me njerzit me te shtrenjte qe kisha ne kete bote,motren dhe te fejuaren dhe u nisa….Pas nje jave udhetimi neper monopate malesh e pyjesh,bokerima,,rrafshnalta dhe rafshulta,ku nuk na u nda dhe nje shi i imet,arritem ne ate manastir te braktisur mesjetar,te cilit i kishi mbetur ne kembe vetem muret,dhe ato gjysem te rrenuara.Ishte nje fillimdite e turbullt.Here pas here,rete,ne vrapimin e tyre,lejonin te arrinin deri ne toke rrezet e vageta te diellit.Ishte nje feshtje e shurdher,e trishtuar.Te dukej sikur pertej mureve te gurta rrethuese pergjonte nje rrezik i papercaktuar,ndjesi qe te jep vetem dyshimi dhe pasiguria qe shtohej me shume nga kerrkellima e cjerre e ndonje korbi fshehur diku mes blerimit te bredhave.
– Tani jemi te sigurte.- prishi heshtjen zeri njerit prej shokeve qe e kish bere dhe here te tjera kete rruge e qe e njihte mire edhe gjuhen e vendasve.- pasi te hame ato qe na kane mbetur,te shlodhemi e te freskohemi,do marrim autobusin e linjes qe eshte fare afer qe ketej.
U ula mbi nje pllake guri.Gjeja e pare qe mendova ishte te ushqeja pellumbin e bardhe per ta pergatitur per rrugen e gjate te kthimit….Shkruajta ne nje cope leter frazen:”Arrita shendoshe e mire,iu puth nga larg me mall!” dhe e lidha ne kemben e ketij shpendi te bukur qe si c’duket e kuptoi qe erdhi casti per t’u ndare.E leshova duke i uruar rruge te mbare,por mjerisht,vetem pak metra fluturoi ai mbi koken time….sepse nje urdher,nje ulerime e eger,shungulloi e drodhi ajrin:
– Duart lart,mos levizni!- dhe per te na frikesuar,kater djelmosha me uniforme ushtarake qe behen befas prane nesh,leshuan lart bresheri plumbash,pothuajse ne nje kohe.Si c’duket,njeri nga plumbat gjeti edhe trupin e vogel te pellumbit te bardhe e i preu fluturimin ne mes.Pas pak sekontash,ai u gjet perseri para kembeve te mia,por tashme,por tashme duke u perpelitur ne agonine e vdekjes se sigurte.Duke rene shpendi i gjore kishte mbledhur kaltersine qe i mungonte asaj dite.Syte e tij ende shkelqenin e vezullonin si dy qiej te vegjel e kerkonin ndihme prej meje.Pika loti filluan te me rridhnin instiktivisht nga syte.Vura re se midi sqepave kockore kishin mbetur pa u pertypur ende disa kokra gruri.
– O Zot!- i peshperita me ze te ulet shokut ne krah-edhe hasmi nuk vritet me buke ne goje e jo me nje shpend fisnik e paqesor…….
Veshtrimet tona u kryqezuan si thika te mprehta.Ata ishin ne kembe,ne ne gjunje.Ata me arme ,ne me duar te lvendosura pas qafes.Midis nesh,nje pellumb qe perpelitej ne prag-vdekje…..
Me lejuan t’a mbeshtjel ate kurm ende te ngrohte me nje cope nga kemisha ime dhe t’a vendos ne zgavren e nje lisi te mocem ne hyrje te ngrehines po aq te mocme.Njeri u afrua te me vinte prangat.Shikimet tona ishin shume prane per t’u zhvilluar nje dialog qe askush nuk e degjoi.Flisnin vetem syte,nje pale te egersuar dhe tjetra mbushur me dhimbje shgenjim:
-“Ti je per t’u vene ne pranga,sepse vrave nje pellumb te bardhe!”
-“Une bera detyren.”
-“Askush nuk te urdheron te vrasesh pellumba.”
-“Mund te te vrisja edhe ty.”
-“E di,e ke bere here tjeter dhe askush nuk te ka prangosur.”
-“Te thashe,bera vetem detyren.”
-“Dije pra!Eshte e pamoraleshme dhe cnjerezore te vrasesh pellumba,shpresa dhe endrra,aq me pak njerez te pafajshem…..”
Poshte ne xhade na priste autoburgu.i gatshem te na kthente andej nga kishim ardhur…….
Me pas jeta per ne dy jetimet mjerane qe prinderit na lane te vegjel,e u rritem dyerve te botes,erdhi me normale.Motra ra ne dashuri me nje kineast te njohur tuajin,i cili kishte ardhur per te xhiruar nje film dokumentar ne qytetin tone.Dy her kam qare ne jeten time,kur me vrane pellumbin dhe kur u martua motra.Nuk e desha ate martese,por edhe nuk bera asgje per ta penguar.U ndjeva tmerresisht i vetmuar,megjithse kisha per krah nje vajze te mrekullueshme qe ma lehtesonte dhimbjen.Vetem pak muaj pas ikjes se motres,u martova dhe une dhe si nje dhurate nga qielli,ne ato caste te pashpresa e te trishtueshme,ishte fitimi i nje llotarie rezidenciale amerikane qe e ndryshoi krejtesisht jeten time qe me pat ndeshkuar aq mizorisht.Dihet qe kontinenti i larget eshte vendi i mundesive te medha….
– Jam kureshtar te di se cfare do besh me ate grusht eshtrash te pellumbit?-pyeti shoferi plak,duke e nderprere per here te pare monologun e gjate te djaloshit.
-Gjithe keto vjet u mundova t’a harroj ate vdekje.Ngushelloja veten se ishte dicka qe nuk kishte ndodhur kurre,nje enderr e keqe,delir i nje drite-erresire qe me fanitej nga kohe te shkuara si nje vegim qe donte patjeter te me prishte qetesine e neteve.Ishte ndricimi i syve te tij si dy dete te vegjel qe perenduan ne menyre tragjike e qe me thoshnin se ke nje amanet per te cuar ne vend.Ato kocka do t’i varros ne kopshtin me bar,pas shtepise se vjeter.Aty ende gugasin pellumba…..
Taksia hyri ne qytetin e zhurmshem mes vezullimesh dritash,reklamash,semaforesh marramendes…
-Besoj se je i gezuar qe do takohesh me motren pas kaq vjetesh-foli plaku
-Padyshim qe eshte lumturi e vecante,do cmallem edhe me dhendrrin dhe me dy mbesat binjake qe nuk ikam pare kurre.Do t’i njohesh edhe ti,do ta pime nje kafe sebashku pas ketij udhetimi te gjate qe na lodhi te dyve,pa do njohesh edhe djalin tim qe e kam te mrekullushem,gruan,te cilen e nisa me avion para dy ditesh.
– Si ja ke vene emrin vogelushit?- pyeti papritmas shoferi babaxha-Pellumb.- u pergjigj aty per aty djaloshi qe vinte nga larg.
– O Zot!- i peshperita shokut ne krah-edhe hasmi nuk vritet me buke ne goje.

Larisa 2001

Shoqata e grave AAWO “Motrat Qiriazi” në veprim

November 9, 2013 by dgreca

Nga Ariana Elezaj/

Shoqata e grave shqiptare- amerikane “Motrat Qirizi” ka një mision kuptimplot e njerëzor, e ka vënë veten në shërbim të familjeve të komunitetit shqiptar në diasporë, në ndihmë të njerëzve në nevojë ,e sidomos grave e fëmijve.

Duke përmbushur këtë mission e duke ecur në gjurmët e traditës së saj shumë vjeçare kjo shoqatë ditën e Diel në datën 3 Nëntor 2013 në bashkëpunim me Italian-American Cancer Society dhe me mbështjen e palodhur të zyrës të asembleistit të distriktit Nr. 80 në Bronx Zotit Mark Gjonaj zhvilloi në Bronx House mamografi për gra shqiptare dhe amerikane me sigurime ose pa sigurime shëndetsore.

Canceri i gjirit është një sëmundje e përhapur.Statistikat tregojnë se çdo vit mbi 220 mijë gra në Shtetet e Bashkuara diagnostikohen me këtë lloj kanceri dhe më shumë se 40 mijë prej tyre vdesin prej tij. Në fakt është kanceri më i diagnostikuar tek gratë si edhe është shkaktari i dytë i numrit të vdekjeve në mesin e tyre.Në bazë të studimeve botërore në çdo 8 gra njëra është e rrezikuar të preket nga ky lloj kanceri gjatë jetës tyre.

Për këtë arsye i kushtohet një vëmendje e madhe masave parandaluese të tij. Bazuar në punën e madhe të mjaft shoqatave të kancerit në botë dhe me përmirësimet dramatike të studimeve mbi kancerin për parandalimin dhe kurimin e tij, miliona grave u është dhënë mundësia ta luftojnë këtë sëmundje vdekjeprurëse.Edhe gratë shqiptare nuk janë të imunizuara nga kjo sëmundje prandaj është shumë e nevojshme që të bëjnë një jetë sa më të shëndetshme si edhe ti kushtojnë shumë vëmendje masave parandaluese.Sepse kapja herët e sëmundjes shpëton jetën.Meqënëse shkaqet e vërteta të kancerit të gjirit nuk janë plotësisht të njohura parandalimi i tij është shumë i domosdoshëm.Për këtë arsye shoqata e grave Shqiptare Amerikane AAWO ‘Motrat Qiriazi” e drejtuar nga Dr.Anna Kohen e ka pjesë të punës së saj sensibilizimin e opinionit në këtë drejtim. E pyetur për ecurin e aktivitetit e përkushtuara dhe e palodhuara Anna Kohen u shpreh se :”Ne si organizatë i kemi vënë vetës një qëllim,të jemi porta e hapur e grave dhe vajzave në diasporë në rrugën e tyre të suksesit. Dhe suksesi nuk mund të bëhet pa njerëz të shëndetshëm e të painformuar për jetën e tyre.Për mendimin tim ky aktivitet shkoi shumë mirë.Ne kishim 17 gra shqiptare dhe amerikane që kryen mamografitë. Asembleisti Mark Gjonaj dhe televizioni Kultura Shqiptare ishte me ne për të ofruar mbështetjen dhe me këtë rast dëshiroj t’ju shpreh mirënjohjen në emër të organizatës.” Ky aktivitet nuk mund të bëhej i mundur pa punën të vullnetarëve.Vlen të përmendet puna e palodhur e të gjithë bordit të AAWO për të sensibilizuar opinionin dhe për të siguruar pjesëmarrjen. Këtu mund të veçohen Tessa Fejzulla dhe Bojkena Selimaj.Tessa,një vajzë shumë e edukuar,ekonomiste me profesion,fjalëpak dhe punë shumë me prejardhje nga Maqedonia por e lindur edhe e rritur në Amerikë gjen kohën edhe mundësit të jap ndihmesën e saj në shërbim të komunitetit.

Bojkena Selimaj e cila vazhdon studimet për infermieri e ka passion të saj shërbimin dhe ndihmesën ndaj të tjerëve.E pyetur për mbresat e saj nga aktiviteti ajo u shpreh: “Mu desh të

udhëtoja 3 orë për të shkuar në Bronx House,për të dhënë ndihmesën time në këtë aktivitet,por çdo minute ishte krejtësisht e vlefshme. Ndihem krenare dhe më gëzon fakti që ia kushtoj kohën time dhe punoj për aktivitete të tilla, si një mamografi falas . Ishte një ditë e bukur vjeshte dhe pak e ftohtë, por përkundër motit të ftohtë , shumë gra nuk munguan të marrin pjesë. Kishte disa gra që nuk ishin shqiptare , por ishin shumë mirënjohëse që u lejuan të marrin pjesë në aktivitet. Gjatë kohës që isha në Bronx House , mora një telefonatë nga një grua amerikane e cila pyeti se cila Organizatë e kryen atë, sepse kishte dëgjuar lajmin në televizion se disa organizata janë duke zhvilluar mamografi falas . I thashë se ne zakonisht marrim reservime para ditës së mamografisë , por meqënëse jeton afër je e mirëpritur të marrësh pjesë. Ajo erdhi dhe na falënderoi aq shumë për të. Si një studente infermjerie , unë e di vlerën dhe se sa e rëndësishme është mamografia për gratë mbi 40 vjeç.Eshtë nder dhe përgjegjësi për mua të jem pjesë e një organizatë shqiptare që kujdeset për shëndetin e grave në komunitetin tonë dhe që jam në gjendje të ndryshojë jetën e dikujt me zbulimin e hershëm të sëmundjes aq të tmerrshme si kanceri i gjirit përmes mamografisë . Kjo ishte një ngjarje e suksesshme dhe unë jam e sigurt se vitin e ardhshëm do të jetë edhe më e sukseshme e me një numër më të madh të grave”.

Sigurisht,shumë aktivitete të tjera janë në planet e Shoqatës së Grave Shqiptaro-Amerikane “Motrat Qiriazi” për të ardhmen në shërbim të shëndetit të grave edhe fëmijëve.Si psh.aktivitete për parandalimin e cervikal kancer, si edhe biseda e workshops për shëndetin e fëmijëve dhe të rinjve.