Archives for March 2014

Basha: Qeveria ka krijuar mjedis mbytës për ekonomine

March 31, 2014 by dgreca

Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, në mbledhjen e grupit parlametar në takimin e përjavshëm të se hënës ka akuzuar qeverinë Rama për gjendjen e rëndë ekonomike që ka mbërthyer vendin qe, sipas tij, është në reminacion të plotë.

“Sot dua të fokusohem tek ekonomia, fusha ku është mbledhur dhe vazhdon të mblidhet dështimi gjithmonë e më tronditës e mbytës i qeverisë Rama-Meta, treguesi i amatorizmit, paaftësisë dhe papërgjeshmërisë së saj” , tha ai

Basha shtoi se “Politikat ekonomike që duhet të ishin frymëzimi, mbështetja dhe siguria e sipërmarrjes së lirë në vend, janë bërë laku shtrëngues që po i marrin frymën vendit. Nisma e lirë, fuqia përtëritëse e zhvillimit dhe mirëqënies nuk është më thirrje guximi, suksesi apo mrekullie për brezin e ri, ajo po meket dhe po shuhet nën shterimin për sukses, nën frikën jo për shkak të krizës, por mjedisit mbytës që ka krijuar qeveria me politikat e saj”.

Referuar të dhënave të Bankës së Shqipërisë, Basha tha se investimet private janë në nivelet e tyre më të dobëta, ndërsa ekonomia është kthyer në ankthin e çdo familje shqiptare. “Ekonomia është ankthi numër një i qytetarëve, i familjarëve, i të papunëve, i të punësuarve që s’kanë asnjë siguri. Ekonomia është ankthi i çdo familje shqiptare, në radhë të parë i familjeve të varfëra dhe i cdo shqiptari, duke jetuar nën përceptimin e ditëve më të këqia”, tha ai.

Marrëveshja me Fondin Monetar Ndërkombëtar, është një tjetër dështim i qeverisë e pikërisht se është e tillë, Qeveria Rama-Meta e mbajti larg publikut dhe ishtë një autodemaskim i papërgjeshmërisë dhe dështimit të saj”, u shpreh kreu i PD-së.

”E ashtuquajtura ” Shqipëri !

March 31, 2014 by dgreca

Nga Fahri XHARRA/Kur gjërat vlonin , kur diçka zihej për çështjen tonë atëherë serbët i rrokëte dhëmbja e barkut dhe nga frika se mos po ndryshon diçka në të mirë të shqiptarëve , fëlliqëshin nga shkuarja aq shpeshtë e barkut (diarreja) sa ishin edhe pët tu ”dhimbsur”. Dhe fillonte hsteria për si thonin ata t áhsuquajturn Shqipëri. E kjo historikisht , në vazhdimësi e posaçërisht kur coftina e madhe perandoria turko- osmane ,ishte e shtrirë për dhe grabitqarët mundoheshin se kush e kush të ndukë copën më të madhe nga ajo : ajo e merrte frymën e fundit dhe mundohej që të mbijetoj së paku edhe pa këmbë e edhe pa duar . Por , si? E mendonte mbijetesën e saj së paku mbi trungun tonë , edhe pse e shihte që pjesët vitale tona shkëputëshin , shqyheshin dhe masakroheshin nga ata që rastësisht qëlluan në fqinjësi dhe mundoheshin të mbushnin fantazmën e tyre (shtetin e pa qenë) me copat më të mira shqipëtare.

Por të kalojmë tek serbët , tek këta fqinj jo falëmnderues të cilëve të parët tanë dardanë ( aty rreth shek, 7 psK ) iu gjetën punë , iu gjetën strehim.

Se ç´na shkruanin serbët mu ne kohën kur ndaheshin kufinjtë. Për të bindur Europën se ata ishin me rrënjë këndej pari e thonin këtë : ” Fiset e popullit sërb (serbet nuk kanë patur fise fxh) : Peonët ,Panët , Pelagonet (Paeones, Panaioi, Panones, Pelagones ) dhe të tjerë sipas ” gjeografistëve dhe mendësve ” (terme serbe) të vjetër u zhvendosën nga Azia e Vogël rreth lumit Struma quheshin Panët dmth ,”zotërinj” Nga ky lum janë shtrirë deri në Atikë dhe vendin e quajtën Peonia. Ata e vazhduan rrugën e tyre nëpër Iliri dhe Panoni deri në Danub… Panët ose Peonët e përbënin një teritor të madh në të cilin jetonin nën Nemanjiqët apo si njihej edhe si Dardania dhe e cila së bashku me tokat tjera e bënin edhe Turqinë e sotit ( Batakoviç) ”(E vërteta e kesaj mund të kuptohet vetëm në Kosovën e Jusuf Buxhovit)

Por serbet nuk kishin të ndalur me fantazime e tyre : ”Serbalët apo Serbiqët , Serbët ose Tribalitae -t (Србаљи, или Србићи, Срби — Θρυβαλη, или Tribalitae ) , jetonin në të vetëquajturën të vjetrën Serbali – Serbi- ose Tribali dhe me të renë në të quajturën Shqipëri , Maqedoni , Bosne ” . (Për mua gjërat këtu komplikohen pak , por ndonjëherë tjetër i sqarojmë : Tribalia , Dardania ) . Ku ishte qëllimi serb i këtij të bëri lëmsh të gjërave ?

Por jo vetëm atëherë , por edhe tani ja se çka shkruajnë: ” Duke i analizuar (zbërthyr) të gjitha rrethanat vihet në përfundim se politika turke e asaj kohe (1900-1915)

ndaj serbëve të krishterë ishte kriminale dhe dyftyrëse . Shihej qartë se turqit e kishin ”nijetin” (qëllimin”) që të gjithë katolikët e Shqipërisë veriore dhe as aj të mesme t´i islamizoj dhe t´i dergon në Kosovë dhe Metohi .Qëllimi i fundit -terrorizimi i serbëve. Këte nuk mund ta kryente se pse nuk e lejonin obligimet e saja ndaj botës ; dhe kështu i çfrytëzonte shqiptarët ”( Rale Trifunoviç)” . Po qëllimin serb e shofim , nëse duam ta shofim në këta rreshta :” Romanokatolikët dhe Shqiptarët (?) me bekimin e Turqisë si dhe me lejen e heshtur të Vatkanit , kryenin tmerre dhe terrore të mëdha ndaj popullsisë ortodokse ( mendohet serbe ) duke filluar nga shek. i 17-të , mu atëherë kur filloi golgota e ynë (serbe) (Rale Trifunoviq) .”

I di Turqia këto shkrime? Po shqiptarët tanë ,që shofin ende ëndrra anadollake , janë të vetëdijshëm për këto shkrime serbe? Haxhi Zeneli shkruan ” Historikisht Turqia ka bashkpunuar me Serbinë kur kanë qenë në pyetje shqiptarët për ti asimiluar apo robëruar.Eshtë për tu habitur kur shofim shkrime të ndryshme nga shqiptarët,se çfarë u kanë bërë okupuesit Osman shqiptarëve në shumë aspekte jetësore,dhe disa nga ne shqiptarët injorojnë historin e përgjakëshme dhe po mundohëmi ta zbusin okupimin e tyre ndaj tokave shqiptare.” Por këta bashkë punonin ndërveti : është e vërtetë se si turqit e edhe serbët e kanë të njetë prejardhje . ” Ne stepat e anës veriore te Detit të Zi në lashtësi jetonin fiset iraniane, te cilat u zhvendosen nga sulmi i hunëve permes popujve turq qëu dynden nga Azia e brendshme drejt perendimit. Në veri te stepës shtrihet nga Karpatet deri ne Ural, një zonë e madhe pyjore.. Stepa e uraleve është vendi nga erdhën serbët e fiset tjera sllave te zhvendosur nga hunët ne Ilirine tonë ( Gjon Vuksani )”.

Përvehtësimet nuk kishin e as që kanë të ndalur , e mjerë kjo histori e jonë që aq pak po i dalim zot : ” Njëzet vjet pas Mark Milanit të Kuqëve ,për Malësorët gjerësisht ka shkruar edhe etnografi Andrija Joviqeviç (1870- 1939) , duke konstatuar që në Malësi , së pari pa dyshim kanë jetuar edhe Serbët . Këte e trgon edhe prania e madhe e kishëzave dhe varrezave të tipit ortodoks , si dhe mbishkrime serbe që kanë mbetur edhe sot… Në kohën e depërtimit serb në Shqipërinë Veriore , këto anë ishin të banuara nga serbët.

( Dy gjëra për tu veçuar : Hyrja ne Shqipërinë Verore (Malsi ) pra s ´kishte Mal të Zi Cërna Gora ) dhe e dyta kur thot kur depërtuan serbë , kishte vetëm serb?) Sipas Trifunoviçit : ”N Ballëzi në Koplik , ipeshkvi katolik i ankohej arkipeshkvisësë Tivarit se peshkopata e tij ishte mbushur me shkizmatik ( Triunoviç Andrija :Malesija , 1976 )

Por vetvetiu ngrit et pyetja se kush ishin shkimatikët ?

Ja se çka thot Jovan Cvijiçi: ” Fiset e Malësorëve në luginën e Bjeshkëve të Nemura në mes të Shkodrës dhe Metohisë ( dukagjinit fxh) jan ë kryesisht me prejardhje serbo-shqiptare , por ka edhe grupe malesorësh të besimit katolik të cilët e morrën besim Islamik , ose që u përzien me serbët dhe e morrën gjuhën serbe që si duket që në atë kohë edhe mund të ishte gjuha e tyre amë ” . Jo këta nuk janë në veti ! Po mjerë ne që humbim kohë me pazerllëqe turko-arabe dhe të tjerët shkruajnë histori ; në bashkëpunim kuptohet .

Марко Миљанов (1833-1901) о Арбанасима

“Они више свечева од нас у годину славе, и један у другога иду. Они се не зову на крсна имена, но без звања долазе… Они служе свеце на племена, они славе: ‘Оти – Ивањдан; Кастрати – Марковдан; Груди – Госпођиндан, који су Латини, а који су Турци – Ђурђевдан; Селчани – Петковдан и Никољдан љетњи; Вукли и Никчи – Госпођиндан; Бога – Ми’ољдан; Шкрељи – Никољдан; Шаљани – Ивањдан; Берише и Мртури – Госпођиндан, и тако даље, по племена (по племенима – ИП), свако свога свеца слави, а светога Николу зимскога сви славе…” (Марко Миљанов Поповић, Сабрана дјела, Титоград/Подгорица 1967, 2. књига, 71-72).

Како је крсна слава карактеристична само и искључиво за Србе и српско православље, Марково приповедање о славама у арбанашким племенима добија посебан смисао. Јер, несумњива је чињеница да се Срби, “ма где да живе или ма када да су живели откако су крштени народ, а нарочито од Светог Саве па надаље, најлакше и најбрже могу препознати по слављењу домаћег, породичног годишњег празника званог слава; у осталом православном свету, као и у другим хришћанским црквама, крсна слава је непознато обележје” (Моја слава Свети Никола : Житије – чин славе – славарица, “Беседа”, Издавачка установа Епархије бачке Нови Сад 1997, 15. и 21-21). Ако су, дакле, арбанашка племена Марковог времена славила крсну славу, био је то сигуран знак да су она тиме исказивала своју још увек добро запамћену стварну верску и народносну припадност: били су то Срби који су тек недавно поарбанашени (при чему прилог недавно треба схватити временски врло широко), неки још увек у православљу, неки покатоличени, а неки исламизовани.

SI LINDI KISHA ORTODOKSE PAVARUR KOMBETARE SHQIPTARE

March 31, 2014 by dgreca

PERGJIGJE LIBRIT TE ANASTAS JANULLATOS ME TITULL HISTORI E KISHES NGA 1990/

Nga At NIKOLLA MARKU*/

Ne Foto: At Fan S Noli- Perpjekje per Kishen e Pavarur Shqiptare nisen ne Amerike. Shqiptarët krijuan një shoqëri fetare në Shtator 1907, me emrin “Nderi Shqiptar” dhe zgjodhën një komision, që ai ta lidhte shoqërinë e Usterit me emigrantët e Natikut, Marlboros, Bostonit, Detrotit etj. Ky ishte hapi i parë për një Kishe Ortodokse Shqiptare të pavarur në emigracionin e Amerikës./

Me shkrirjen e patriarkanes se Ohrit dhe kalimi i varesise se kishes ortodokse direkt nga Kostandinopoli, pas Janarit te vitit 1767 (influencuar edhe nga rezultatet e lufterave ruso-turke), u vu re nje perpjekje fare e hapur per helenizimin e popujve te Ballkanit, duke shtuar numrin e shkollave greke dhe te qendrave te rendesishme fetare dhe didaktike si, Voskopoja. U hapen shkolla si, « Akademia e Re » (nje institucion illuminist, ne te cilen kontribuan greke, rumune-vllehe etj. ) Ne vitin 1744 u hapen shtypshkronja etj. Por patriotet fetare dhe njerez te ditur Shqiptare, e shfrytezuan kete infrastrukture dhe kulture fetare, per te prodhuar vepra per te ardhmen e kombit shqiptar, sic ishte edhe fjalori tre gjuhesh i Kavaliotit i botuar ne Venedik me 1744. Keshtu Voskopoja u be nje qender iluminizmi, arti dhe atdhetarizmi. Po si devocion patriotic, ne ndihme te kishes shqiptare erdhi edhe Ali Pashe Tepelena i cili, ngarkoi mjekun e tije Vangjel Meksin te Perkthente Dhiaten e re per besimtaret shqiptare ne vitin 1819 deri 1827, per te vazhduar vone me perkthimet e Kostandin Kristoforidhit te vitit 1872.

Me rritjen e ndërgjegjes kombëtare në luftën kundër sundimit të huaj, nga shtresa e klerit vendës dolën disa figura të njohura si, Pjetër Budi, Frang Bardhi, Pjetër Bogdani të cilët luajtën një rol të rëndësishëm për kulturën shqiptare. Gjatë Rilindjes kombëtare, nga rradhët e dy degëve të Krishtera, pati klerikë që punuan për interesat e vendit e të kulturës kombëtare, si Papa Kristo Negovani, Ndoc Nikaj, Nikollë Kaçorri etj.
Ne fund te shekullit XIX dhe ne fillim te shekullit XX ,patriotet Shqiptare te mergimit, kryesisht ortodokse, e kuptuan heret se, per te kundeshtuar politiken dhe praktiken helenizuese te Greqise, duhej nje Kishe Autoqefale Shqiptare.Tentativat e para per kete jane bere nga Nikolla Naco me origjine nga ne Bukureshti por pa sukses.
E drejta ligjore per pavarsi i lindi Kishës Ortodokse të Shqipërisë qysh më 28 Nëntor 1912. Me shpalljen e pavarësisë nga Turqia, Kisha Ortodokse e Shqipërisë, nuk mund të mbrohej më juridikisht nga Patriarkana, e cila ishte nën juridiksionin e shtetit turk. Kjo kishte ndodhur edhe me popullsitë e tjera të Ballkanit që kishin qenë të pushtuara nga Turqia. Kështu, kishin shpallur pavarsine Kisha Ortodokse Greke, Bullgare, Rumune dhe Serbe, ku kjo e fundit e kishte fituar këtë të drejtë që në shek.XIII.
Në Amerikë kjo përpjekje filloi qysh në Maj te vitit 1907. Një shkak që i dha shtysë këtij problemi, ka qenë një ngjarje konkrete. Më gusht të vitit 1907, vdiq një djalë i ri, në qytetin Hadson. Kur trupi i tij shkoi ne Kishen Ortodokse ku zakonisht kryenin shërbesat e tyre shqiptarët ortodoksë, prifti grek refuzoi ti kryente sherbesen e permortshme pasi djaloshi njihej si nacionalist shqiptar dhe ishte “automatikisht i c’kisheruar” .
Për këte shkak, shqiptarët krijuan një shoqëri fetare në Shtator 1907, me emrin “Nderi Shqiptar” dhe zgjodhën një komision, që ai ta lidhte shoqërinë e Usterit me emigrantët e Natikut, Marlboros, Bostonit, Detrotit etj. Ky ishte hapi i parë për një Kishe Ortodokse Shqiptare të pavarur në emigracionin e Amerikës.
Meqë shqiptarët nuk kishin një prift legal të dorezuar nga një peshkop, vendosën që të thërrisnin një prift nga Shqipëria.
Nga kandidatët fitoi Fan Noli, i cili pas shume peripecish te stisura nga patriarkana ,në Mars te vitit 1908, Fan Noli u dorëzua prift i ligjshëm. Noli u shigurua prift nga tre peshkope, nje rus , nje ukrainas dhe nje rumun.
Kjo ngjarje u prit me gëzim nga të gjithë shqiptarët kudo që ndodheshin dhe pati jehonë të gjerë në të gjithë shtypin e kohës. Për të shkroi gazeta “Drita” e Sofjes, të cilën e nxirrte Shahin Kolonja, “Shpresa e Shqypnis”, si dhe gazeta të tjera shqiptare të Misirit dhe të Amerikës.
Meshën e parë në gjuhën shqipe, Fan Noli e dha më 22 Mars 1908.
Pas kesaj, ne Amerkike fillon ethshem ndertimi i Kishave ortodokse shqiptare, kisha e Shën Kollit në Sauth Brixh, e cila perfundoi në vitin 1912, kisha e Shën Palit dhe e Shën Pjetrit në Filadelfia. Iniciativën e mori emigranti Stavri Seminaku nga Berati dhe prifti nga Rehova e Kolonjës at Naum Cerja. Në vitin 1919 u ngrit kisha e Shën Mërise në Natik.
Për nevojat e Kishës së re shqiptare e të pavarur, Fan Noli përktheu me radhë nga viti 1908-1914, të gjithë librat kishtare të domosdoshëm “Sherbesat e Javes së Madhe”, Libri i Sherbesave të Shenjta”, “Libri i të Kremteve të Mëdha”, “Triodhi i vogel”, “Lutjesorja” dhe “Pesëdhjetëvjetorja e vogël”.
Të gjitha këto përpjekje për një Kishë Ortodokse te pavarur Shqiptare, Fan Noli i bëri me synimin e krijimit të një peshkopate ortodokse shqiptare në Amerikë, fronin e së cilës, në të ardhmen ta sillte ne Shqipëri.
Një nga ngjarjet më të shënuara të Kishës Ortodokse Shqiptare ka qene Kuvend i dates 16 Mars të vitit 1919, ne kete kuvend u mblodh diaspora shqiptare e Amerikes Kanadase dhe Meksikes. Kuvendi i kërkoi peshkopit rus tu jepte mundësi që të formonin Peshkopatën Shqiptare të Amerikës dhe të dorëzonte peshkopin e tyre të parë. Për këtë qëllim u bënë shumë kërkesa edhe në kryepeshkopata të tjera. Peshkopi rus premtoi tri here që të dorëzonte Fan Nolin peshkop por të tri herët u terhoq. Në rrethana të tilla më 26 Korrik 1919, në kishën e Shën Gjergjit në Boston, Fan Noli ju drejtua të pranishmëve: “Kush e bëri peshkopin e parë fare?” Dhe populli iu pergjigj: “Të parin fare e bëri populli”. “Dhe mua populli të më dorëzojë se jam i pari fare për shqiptarët” – tha Fan Noli.
Nga ana tjetër, Kuvendi i 30 Korrikut 1919 e shpalli Kishën Ortodokse Shqiptare të Amerikës kishë te pavarur dhe Fan Nolin peshkop të saje.
Ndërsa në Amerikë ndodhnin këto ngjarje, në Shqipëri, e cila ishte bërë shesh lufte, mbizotëronin mitropolitët grekë, si Jakovi i Durrësit e pastaj i Korçës, Njoftime kishte se, në Shqipëri vepronin bandat terroriste greke të “kompanive të shenjta”, të cilat vranë Papa Kristo Negovanin në vitin 1904, terrorizuan popullsinë e Shqipërisë së Jugut në vitin 1914, vranë At Stath Melanin në vitin 1917.
Pas gjithë këtyre pengesave, më në fund, më 28 Prill 1921 at Vasil Marku dha të parën meshë shqip në kishën e Shën Gjergjit në Korçë.
Ngjarja më e madhe për Kishën Ortodokse të Shqipërisë ishte mbledhja e një Kongresi gjithëshqiptar në Berat, më 10 Shtator të vitit 1922 ku u aprovua nga kongresi që si qender e Kishës Autoqefale të Shqiperisë të ishte Korça.
Kongresi vendosi që gjuha e liturgjisë në Kishen Ortodokse Pavarur Shqiptare të ishte gjuha shqipe.Kongresi i Beratit u mbyll më 19 Shtator 1922.
Më 21 Nëntor 1923, Sinodi i Pare i themeluar ne Berat, shpalli Fan Nolin kryepeshkop. Ceremonia u bë në kishën e Shen Gjergjit në Korçë.
Kështu, sikurse shkruan dhe Fan Noli, pas 500 vjetësh u krijua Sinodi i Pare i Kishës Ortodokse Shqiptare qysh në vitin 1478, kur e gjithë Shqipëria (Arberia) ra nën sundimin otoman. Ky Sinod i Shenjtë, përbëhej nga Hireotheu, mitropolit i Korçës dhe i Gjirokastrës, Kristofor Kisi, mitropolit i Beratit dhe i Vlorës, Fan Noli, mitropolit i Durrësit dhe i Tiranës. Ky Sinod, sipas Fan Nolit, vijoi deri më 24 Dhjetor 1924, kur Fan Noli u detyrua të largohej nga Shqipëria.

Me përkrahjen e qeverisë, erdhi në krye te Kishës Ortodokse të Shqiperisë at Visarion Xhuvani, i cili u shpall kryepeshkop në këtë mënyrë. Në vitin 1929, ai u dërgua nga Sinodi dhe mitropoliti i tij tek Anastasi i Koshavacit.Që aty u thirr në Tiranë dhe tok me peshkopin serb të Shkodrës, si dhe me dy peshkopë të tjerë, Evthim Ikonomin dhe V.Camcen (Agathangjelin), krijuan Sinodin e Dytë të Kishës Ortodokse Shqiptare me kryepeshkop Visarion Xhavanin. Patriarkana Ekumenike e kundërshtoi këtë sinod. Megjithate, duhet theksuar se V.Xhuvani u tregua shumë energjik. Gjatë kohës që ishte në krye të Kishës, ai mblodhi Kongresin II gjithëortodoks në Korçë, më 16 Qershor 1929.
Nën formulën. Kishe e lirë në shtet të lire, Kishë e ndarë nga shteti, u formulua neni 16 i Statutit ku thuhet: ”Kryepeshkopi, peshkopët, zëvendësit e tyre lokalë, Ikonomi i Madh Mitrofor, Sekretar i Përgjithshëm i Sinodit, si dhe ndihmësit dhe zëvendësit klerikë të Kryepeshkopit dhe peshkopëve, duhet të jenë prej gjakut dhe gjuhës shqiptare, si dhe të kenë nënshtetësinë shqiptare”.
Sinodi II i Shenjtë i Kishës Ortodokse Pavarur të Shqipërise, po i panjohur nga Patrikana Ekumenike u përbë nga: Kryepeshkop dhe peshkop i Tiranës dhe i Durrësit V.Xhuvani, imzot Camce, imzot Ambrozi, imzot Eugjeni. Më vonë ky sinod u plotësua dhe me Ikonomin e Madh, Mitrofor, at Vasil Markun.
Mbreti Zog, gjate perpjekjeve per te krijuar nje stabilite politik ne Shqiperi, ndoqi nje politike neutrale ne lidhje me besimet e ndryshme ne Shqiperi, duke e ndare pushtetin nga feja , duke perkrahur pavarsine e kishes ortodokse si edhe duke preferuar shqipetare ne drejtiminen e fese. Per tre vjet, Zogu pati nje konflikt me shkollat katolike (1933-1936) te cilat i mbylli dhe pastaj i hapi prape. Kjo u be ne kuader te reformes arsimore.Ka interpretime se kjo levizje e Zogut u be edhe per te mbajtur nje ekuiliber fetar dhe per ti vene nje kufi ekspansionit te gjithanshem italian ne Shqiperi.
Problemi atoqefalise u be nje nga temat kryesore edhe per mbretin Zog I, i cili dergoi ministrin ortodoks Kota dy here ne Stamboll per te negociuar, por edhe per te kercenuar.Në vitin 1933, qeveria e mbretit Zog bëri presion edhe ndaj Xhuvanit që ai të jepte dorëheqjen dhe u ngarkua Kristofor Kisi për të formuar Sinodin e Tretë te Kishës Ortodokse Shqiptare. U arrit që më 20 Shkurt 1937, qeveria shqiptare të niste delegatë për në Athinë K.Kisin dhe laikun Josif Kedhi.
Kështu, më 12 Prill 1937, Kishes Ortodokse Shqiptare iu njoh zyrtarisht varesia direkte nga patrikana dhe u shpall e pavarur. Dekreti i lartë kishtar, Tomi., iu dorëzua K.Kisit. Me këtë rast, Patriarkana i dërgoi një mesazh Ministrit të Drejtësisë Thoma Orollogaj, Mbretit Zog dhe Kryeministrit Koço Kota.
Tani e tutje, kjo kishë edhe juridikisht e në mënyrë kanonike, vendoste vetë për organizimin e saj, si për caktimin e peshkopëve dhe të peshkopatave, për përkthimin e liturgjisë dhe librave të meshës në gjuhën shqipe, etj.
Nga ana e saje, Patriarkana ruante të drejtën e shpjegimit e të interpretimit të dogmës ortodokse dhe kërkoi që ndër të gjithë peshkopët e mundshëm të fronësuar nga Sinodi i shenjtë i Kishës Autoqefale të Shqipërisë, dy prej tyre të kishin, për këtë arsye, formim teologjik ortodoks në shkollat greke dhe të kishin jetuar jashtë vendit, dmth në Greqi ose në Malin e Shenjtë, për mjaft kohë. Ky ishte i vetmi kusht që vuri Patriarkana Ekumenike.
Sinodi III i Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, përbëhej nga Kristofor Kisi, kryepeshkop dhe mitropolit i Durrësit dhe i Tiranës, Agathangjel Çamçe, mitropolit i Beratit, Evllogji Kurnila, mitropolit i Korçës, Pandeli Kotoko, mitropolit i Gjirokastrës.

Eshte nje pergjigje e shkurter per Anastas Janullatosin dhe per librin e tije si themelues I kishes ortodokse greke dhe shoviniste qe nga 1991.

*At NIKOLLA MARKU/KISHA ORTODOKSE PAVARUR KOMBETARE SHQIPTARE SHEN MARIA ELBASAN

Samir Pirgu, shkëlqen me Donizettin – dhe mrekullon publikun e Los Angelosit

March 31, 2014 by dgreca

“Sa brilantë ishin ” Lucia ” sopranoja Shagimuratova, dhe Edgardo Donizetti, tenori Saimir Pirgu – para një audience entuziaste në Dorothy Chandler Pavilion , shtëpia e Operës në Los Angeles , ishte një triumf i i vertetë dhe i qartë,” shkruan ‘’Standard Repertory’’/

Nga BEQIR SINA/

LOS ANGELOS – CALIFORNIA/ Opera e Los Angeles zgjodhi idetë e marsit, që të zbulojë një prodhim të ri të operës më të njohur Donizetti – , ” Lucia di Lammermoor ” , e kryer nga Opera Warhorses – Drejtori i muzikës James Conlon dhe rolet kryesore uzbekistania e lindur në rusi, sopranoja Albina Shagimuratova dhe tenori lirik shqiptar, me renome në botën operistike, Saimir Pirgu. Simbas shtypit kalifornian thuhet se :”Në këtë natë operistike më të shndritshëme të roleve nga diva e coloratuar, Shagimuratova, ishte me të vërtet një fenomen, në trajtimin e pasazheve të qetë, pjesën Legato, ndërsa e pashëme jashtë trillës “coloratura and cadenzas” me përsosmëri në gjithë dukjet e saj.Dirigjenti Conlon nuk ka vërejtur ndonjë nga shkurtimet tradicionale në rezultatin muzikorë , kështu që Shagimuratova, dukej në mënyrë të konsiderueshme më shumë për të kënduar se do të pritej nga një soprano në një shfaqje tipike të shekullit të 20, shkruan ‘’Standard Repertory’’ në broshurën e Opera Warhorses në Los Angelos, portalin online. Duke vendosur veten si një soprano mbizotëruese në botë, coloratura , Shagimuratova, ishte shfaqur në Kaliforni më parë si Mbretëresha e Natës në “Shining L. A. Opera “Magic Flute” në Sunny Matinee Day –11 Janar 2009 – “Magic Flute” – San Francisco Opera, 13, qershor 2012, dhe “Rigoletto” Magnifico – në San Francisco Opera, 8, shtator 2012.

Opera Donizetti – është një shembull i shkëlqyer se si kompozitori italian i operas , veçanërisht Donizetti dhe partneria e tij më e re bashkëkohore interpretojnë, Verdin, ( që jetoi pas Donizettit më shumë se gjysmë shekulli ) , lidhur me heronjtë meshkuj të letërsisë romantike dhe poezisë – ilustruar nga veprat e Gëtes , Bajronit dhe Scott – me stilë – zhvillimin e tenorit italian , duke përdorur tone drithëruese për të prodhuar nota kumbuese dhe me zë të lartë .

Si të zgjedhuren partneren e jetës Lucian – me Edgardon, para audiencës skrupuloze në Dorothy Chandler Pavilion , shtëpia e Operës në Los Angeles , ata të dy ishin në gjendje për të bërë publikun të ngrihet në këmbë, të duartrokasë dhe thërras “Bravo”.

Pra, Pirgun, që tani është hedhur në një nga rolet më të mëdha të operës italiane në fillim të shekullit të 19të . Pirgu, me interpretimin e tij të brilantë ngjall kujtime të pashlyeshme të fisniku të ri të dëbuar , një vetë -shkatërrues , dhe dashnor i pasionuar , simbas ‘’Standard Repertory’’.

Edhe një skemë e kostumografisë- pjesë e projektuar në ndërrimet të prodhimit të ri, si ato në fund të shekullit të 19 – të, kan përforcuar imazhin Pirgut, si një hero quintessential Byronik . Saimir Pirgu, në këtë preformancë ka një zë lirikë me një peshë të përshtatshme për këtë rol romantikë, të një tenori epokë .Pjesë e tij ishte e paprerë , duke përfshirë restaurimin “Testosterone” – që nxiti në skenë një shkëmbim të dhunshëm mes Edgardos dhe vëllait Lucia -s, Enrico-s ( që këndohen në mënyrë efektive nga baritoni Stephen Pauell ) .Paraqitjet Pirgu – shkruan ‘’Standard Repertory’’, deri më sot në Los Anxhelos kanë qenë rolet e shkurtër dhe të zjarrtë si :” Rinnuccio e Puccinit “,Gianni Schicchi” – Woody Allen’s L. A. “Gianni Schicchi”: Spoofing Italian Films – 6, shtator 2008, dhe “Byronic bad boy” Ferrando i Sir Nicholas Hytner’s nga Mozarti “Cosi fan Tutte” – Los Angeles Opera, 18, shtator 2011. Të dy si Shiguratimova dhe Pirgu janë aktorë të zgjuar dhe ishin fizikisht të besueshëm si të dashuruar të rinj , të tërhequr me njëri-tjetrin në një kohë, kur secili ishte nën stresin ekstrem psikologjik .Në fund ‘’Standard Repertory’’ shkruan se “fuqimisht rekomandojmë që kurr mos himbisni rastin për të parë “Lucia di Lammermoor ” , edhe nëse biletat janë të shtrejta – për shkak të pranisë së Shagimuratova dhe Pirgut në rolet kryesore , muzikës së James Conlon , dhe plotësinë e rezultatit , që përfshin skena dhe që janë të rrallë për t’u parë . Këto shfaqje muzikore janë me vlerë për çmimet më të larta të biletave “.

Ndërkaq, Klodeta Buzi, një muzkinate që jeton e punon në Tiranë pranë Akademisë Hollywood shkruan se Sapo u ktheva nga shfaqja e dytë e “Lucia di Lamermoor” në teatrin e Operës të Los Angeles, ku protagonist kryesor ishte Saimir Pirgu dhe Albina Shagimuratova, e dirigjuar nga Sir James Conlon.

Ajo tregon se “Teatri i drejtuar nga tenori i njohur Placido Domingo mban rreth 3100 njerëz në publik dhe mbrëmë ishte thuajse e tëra e shitur”.

Simbas Buzit : “Në mbarim të shfaqjes, si natën e premierës dhe po ashtu dhe në natën e dytë teksa Saimir Pirgu, tenori i ri shqiptar u shfaq për të përshëndetur publikun, e gjithë salla në brohoritje e sipër, ku shumë “Bravo” dëgjoheshin nga të gjitha anët u çua në këmbë për të respektuar performacën e tij. Me ta isha dhe unë thotë ajo, duartrokisja gjithë qejf Saimirin/Edgardon (roli që ai luante) dhe për më tepër isha shumë krenare që ky zoti Pirgu, kishte arritur në të tilla suksese duke përfaqësuar popullin dhe vendin tim.”

Më pas ajo në shkrimin e saj në portalin “Anabel” shprehet se :”Po populli im nuk e di për këtë. Vendi im dhe media shqiptare hesht. Nuk është lajm që një shqiptar ende vazhdon të korri sukses në skenat më të mëdha të muzikës botërore”.

Opera “Lucia di Lamermoor” do të vazhdojë të jepet dhe për disa shfaqje të tjera deri më 6 Prill 2014 në Dorothy Chandler Pavilion , shtëpia e Operës në Los Angeles .

Tentoi të kaloje kangjellat e Shtëpisë së Bardhë, arrestohet nga Shërbimi Sekret

March 31, 2014 by dgreca

WASHINGTON : Lajmet nga Uashingtoni thonë se Shërbimi Sekret Amerikan ka arrestuar një njeri është pasi ai u ngjit mbi një gardh hekuri që rrethonë Shtëpinë e Bardhë.

Zëdhënësi i Shërbimit Sekret të Shtëpisë së Bardhë, zoti Brian Leary thotë se njeriu u ngjit mbi gardh rreth orës 04:00 pm- pasditetë dielën dhe u arrestua nga forcat e sigurimit menjëherë. Shtëpia e Bardhë simbas një procedure standarte, për një kohë të shkurtër bëri bllokimin e zonës pas incidentit, Shërbimi Sekret nuk ka shpërndar ende identitetin e personit që mbahet i arrestuar, i akuzuar për tentativë për të kaluar kangjellat e Shtëpisë së Bardhë tha Leary duke shtuar se akuzat ishin në pritje, ditën e sotme.
Media njoftoi se Presidenti Obama u kthye në Uashington të shtunën pas një udhëtimi një-javore jashtë vendit./B.SINA/