Ne Foto: Pamje e korit artistik të “Misionit Katolik në Shtuttgard” me një shfaqje skenike, artistike pranë të pranishmeve në këtë festë të krishtlindjeve me valle dhe këngë!/
nga Asllan Dibrani/
Krishtlindja është njëra ndër dy festat më të mëdha të krishterimit. Të krishterët e festojnë çdo vit më 25 dhjetor ditëlindjen e Jezus Krishtit. Pas Pashkëve, Krishtlindja është festa më e rëndësishme edhe për të krishterët shqiptarë. Traditat shqiptare e kërshëndellave janë pjesë e traditës shqiptare me zakonet doket dhe kulluren e vet.
Këto festa tradicionale pothuajse janë identike në kombin shqiptar në Shqipëri në Kosovë dhe tjerat vende ku banojnë besimtarët e krishterë shqiptarë . Manifestimet e krishtlindjeve tek shqiptarët, nuk kanë ndonjë ndryshim në aspektin e kulturës nga familjet e shteteve të Evropës…
Kisha katolike në Shtutgard ,afroj në këtë ambient të këndshëm e komod shqiptarë e dy konfeksioneve pos ati katolik edhe të besimit islam, por edhe ortodoks!
Misioni katolik para pak dite organizoj një mbrëmje familjare në Gopingen , që krijuan një atmosferë festive të madhe kushtuar, krishtlindjeve , me çka edhe në atë tubim ishte numër i madh shqiptarësh të besimit katolik të shoqëruar me të besimit mysliman dhe ortodoks ,por të nacionaliteti janë një komb me një flamur ,një gjuhë dhe një gjak. Kisha katolike në Shtutgard ,afroj në këtë ambient të këndshëm e komod shqiptarë e tri konfeksioneve pos ati katolik edhe të besimit islam ortodoks që ,dhuruan urimet bashëkombasve të vet katolik për festën e krishtlindjeve.
Kjo festë ka vlera te të gjitha familjet që u afruan ,afër njeri tjetrit dhe po sjell lumturi dhe gëzime për festen e krishtlindjeve dhe për vitin e ri që po i afrohemi.
Tubimi pati vlera te dyfishta meqë u festuan dy festa ajo ,për jubileun e 25-të,të motrave Françeskane me shërbim në Shtuttgard dhe Krishtlindjet si festë tradicionale shqiptare në Goppingen të Gjermanisë. Në emër të stafit, të motrave dhe gjithë atyre që u angazhuan për këtë festë, për shumë mot, gëzuar festën tonë më të rëndësishme dhe Krishtlindjen” tha meshtari i kishës katolike në Shtutgart ,At Marian Lorenci që mbajti një meshë kushtuar krishtlindjeve edhe në Shtutgard në të njëjtën ditë në ora 12.h…I përshëndeti të pranishmit, po edhe të gjithë shqiptarët kudoqofshin , për krishtlindjet dhe festat e fundvitit.
Salla e madhe e ishte e zbukuruar në mënyrën më të mirë të jubileut të 25-të,të motrave Françeskane dhe Krishtlindjeve .Pamje ne ceremoninë e takimit njëkohësisht u ndan shpërblime nga z .Vitor Spaqi këshilltar në “Misionin Katolik në Shtutgard.
Fytyrat e tyre tregonin ma se miri një bagazh të pasur të kulturës që u krahasonin me popujt e familjes së shteteve të Evropës. Festa e Krishtlindjeve në këtë mbrëmje , sikur i bënin më humanë, më të dashur e më të sjellshëm këta njerëz që komunikonin vetëm shqip.
Në vazhdim të programit fjalën e morri edhe z.Vitor Spaqi që uroj të pranishmit cilësinë e këshilltarit pran Kishës Shqiptare Katolike për “Jubileun e 25 vjetorit” dhe Krishtlindjeve për vitin 2014.
Ai ndër te tjera tha: Sot kemi shumë arsye të festojmë sepse tashme festojmë se bashku krishtlindjet,por e veçanta është se kemi jubileun e 25-të,të motrave Françeskane të zonjës së papërlyer, të cilat ishin motrat e para që e shkelen ketë vend në viti 1989. Pra erdhën për ta filluar një veprimtari e cila për ato ishte e panjohur!
Me siguri sot ato përkujtojnë përvojat e tyre gjatë kohës së kaluar shpeshherë të mërzitshme, duke e ndarë dhimbjen dhe pikëllimin me familjet tona, nganjëherë duke derdhur edhe lot por,rilindjen shpirtërore lulëzonin pa pritshëm dhe ky lulëzim tregon praninë tonë në këtë mbrëmje të ngrohtë.
-Të nderuar bashkëkombës ,shumë ëndrra u realizuan ,shumë të tjera u ëndërruan por të gjitha u bënë realitet. Ka akoma shumë punë për tu bërë, por falë kujdesit që kanë Misionaret dhe Motrat tona kjo bashkësi do të gjallëroj edhe më fuqishëm për çështjen tonë kombëtare.
Ky institucion bashkoi shume çka,në rend të parë familjet tona, por ajo që mua me bënë gjithmonë krenare është se bashkuan trojet tona, këtu kemi shqiptare te të gjitha trojeve tona etnike. Pra këtu kemi te bëjmë me bashkim shpirtëror të shqiptareve,sepse ne mesin tone kemi vëllezër të besimit mysliman dhe ortodoks. Atëherë siç thoshte Papa Franqesku, citoj:Shqiptarët janë model bashkëjetese për botën“,pra këtë model duhet ta ruajmë si sytë e ballit sepse,kemi një të kaluar të dhimbshme ,dhe të mundimshme që na i krijuan pushtuesit e përfundoj fjalimin z. Spaqi.
Dy vogëlush dolën pran publikut me këngën “Unë jam shqiptar nga Kosova”.Pastaj pati valle recitime dhe fjalime nga motrat po edhe shfaqje artistike nga grupe artistike në kuadër të” Misionirt Katolik” dhe nga Mirdita të ardhur enkas për këtë festë qe lanë mbresa të mëdha pranë publikut duke u aplauzuar me dhjetëra herë.
Vlerat e mëdha të këtyre takimeve kanë edhe në përmirësimin e brezit të ri që me veshjet ,vallet dhe recitimet për flamurin ,kombin ,Skënderbeun ,Nënë Terezën dhe shumë figura tjera nxisin atdhedashurinë dhe kultivimin e kulturës shqiptare në mërgatë.
Archives for December 2014
NE PRAG TE KRISHTLINDJEVE- Kisha Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodrës” në NY, organizoi darkë për Vullnetarët
Nga Beqir SINA/
BRONX NEW YORK: Kudo, shtëpitë, dyqanet dhe zyrat e biznesve të shqiptarëve në lagjet e qytetit të Nju Jorkut,e paraqesin me mynyrën tradicionale njujorkeze,festën e Krishtindjeve- duke filluar me zbukurimet e tyre, për festën e Krishtlindjeve, ku mbi të gjitha bie në sy zbukurimi madhështor që është bërë si çdo vjet në Kishën Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës në Harsdale – Nju Jork, e cila është e zbukuruar dhe e bërë gati për festimin e festave, deri natën e Krishtlindjes më 25 dhjetor.
Aty ku mijëra besimtarë të krishterë shqiptarë – kanë për të marr pjesë në Meshën e madhe dhe festuar në Kishën Zoja e Shkodrës, lindjen e Krishtit me Meshën e kryer nga Dom Pjetër Popaj – e cila ka për të filluar që mesnatën e së ejtes dhe do të vazhdoj deri në të gdhirë e premtëja
Ndërkohë, që për të krishterët e të gjitha përkatësive etnike, Krishtlindjet janë një kohë kur shprehet miqësia dhe ndjenja e komunitetit, faleminderimet dhe përgëzimet për të gjithë besimtarë, këto ditë ka qenë përsëri ; Famullitari i Kishës Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodres”, i perndershmi Dom Pjeter Popaj, më 16 dhjetor 2014, në mbrëmje, në shenjë mirënjohje, mbajti atë që njihet si darka vjetore të quajtur “Our Lady of Shkodra Church Annual Volunteer Christmas Party “-
Një darkë festive kjo mjaft e gëzueshme, ku gjithëçka u kushtohet për punën vullnetare që bëjnë me shërbimin e tyre gjatë gjithe vitit, këtyre vullnetarve, shëmbullor dhe anëtarët e familjeve të tyre, me ushqim të bollshëm – këngë e valle me muzik nga të gjitha trevat, e mbajtur kësaj rradhe në restorantin e njohur “Maestro’s”, në Bronx Nju Jork.
Kjo darkë, thotë Dom Pjetër Popaj – famillitari i Kishës Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës ka për qëllim t’i “shpërblej” dhe t’i falenderoj për çdo vjet vullnëtarët e Kishës, për punën e tyre të shkëlqyer me shërbimin që kanë bërë në këtë kishë – gjatë tërë vitit dhe është parë si një darkë vejtore, duke e quajtur atë “Our Lady of Shkodra Church Annual Volunteer Christmas Party “-
Ndërkohë, kjo është një festë e thejsht dhe e bukur ku vullnetarët e përkushtuar të kësaj kishe – tregojnë kënqaësinë e tyre, qe kan ndjer gjatë gjithë punës në aktivitetet dhe shërbimet në këtë kishë – Ata shprehin me këtë rast shumë mirënjohës për këtë darkë e vullnetarve, të dhënë ngrohtësisht nga Kisha Katolike Zoja e Shkodrës, në Nju Jork, nën kujdesin e zellshëm – për çdo vjet nga famullitari i kësaj kishe, Dom Pjeter Popaj.
I perndershmi Dom Pjeter Popaj – me tej tha ” Eshte ajo puna e juaj e palodheshme, dhe deshira qe gjate gjithe vitit, ju jeni duke sherbyer si vullnetar, andaj puna e juaj ne Kishe, meriton nje mirenjohje, nje “shperblim”, te veçante , te cilen ne e shtrojm ne emer te Kishes sone, per çdo vjet”.
Dhe, në menyre qe te vinte ne pah punen e ketyre vullnetareve, te kesaj kishe, Dom Pjeter Popaj, perdori nje shprehje amerikane, e cila thote: “Don’t tell me – show me”, pra e thene shqip “”Mos me thoni – por me tregoni”
Aktivitetin e Kishes Katolike Zoja e Shkodres, ne Nju Jork, famullitari i kesaj kishe, Dom Pjeter Popaj, gjate fjales se tij e quajti “aktivitetin e te gjithe komunitetit shqiptare”, duke e krahasur ate me disa aktivitete me te spikatuara gjate vitit qe mban kjo kishe, sikurse me Festivalin e Kenges e Valles Popullore Shqiptare ne Amerike, Karnavalet, Dita e Trashgemnise Shqiptare ne Nju Jork, Dita e Flamurit tone kombetar,dhe te tjera aktivitete.
Ai tha se çdo veprimtari kombetare ne komunitet, nuk i bejme per te “marre ne flamurin” por, per t’i sherbyer komunitetit shqiptare, mbasi pjesmarres ne keto aktivitetet jane shqiptaret e te gjitha besimeve fetare, musliman, katolik, ortodoks dhe bektashinje. Keto aktivitete sipas tij kane si qellim bashkimin me njeri tjetrin, njohjen dhe bashkepunimin , pavaresishte se kujt feje i perkasim, krahine apo vendi nga vijme.
“Ose siç thote edhe shkrimi i shenjet, tha i perdershmi Dom Pjeter Popaj : “Ata qe luten bashke – edhe qendrojne bashke”. por edhe ata qe celebrojne bashke qendrojne ashtu se bashku”.
Une, u shpreh me tej i perndershmi Dom Pjeter Popaj jame krenar qe jam prift katolik shqiptar, famullitar i kesaj kishe, dhe qe jam mes besimtareve shqiptare dhe u sherbej shqiptareve katolik. Nje kombi sipas tij qe eshte ma i miri ne bote, dhe kjo tha ai nuk eshte thjesht nje kompliment i rastit, por eshte se ne shqiptaret me te vertet e meritojme.
Si perfundimi kjo darke ashtu si dhe vitetet e kaluara ishte mesazhi qe :”Padyshim keta vullnetare do t’a perkrahin Kishen ne punen e aktivitetin e saj edhe ne te ardhmen – sikurse, edhe Kisha Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodres”, ne Harstdale – New York. do te kujdeset qe t’i perkrah ata ne jeten dhe zhvillimin e tyre, si te gjithe besmitaret e kesaj kishe.”
Darka vijoje me nje program te pasur argetimi te udhehequr nga DJ Mathew Kovovic., shoqeruar me kenge e valle nga Grupi i djemeve dhe vajzave te Grupi “Rozafa” nga Qendra Kulturore Nena Tereze e Kishes Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodres”, ne Harstdale – New York. ( Per fotografi shkoni ne adresen https://www.facebook.com/albanianchurch?fref=ts)
LETER NGA HARTFORDI PER RAMEN DHE PELESHIN
NGRINI NE QYTETIN E SERENATAVE SHTATOREN E THEMELUESIT TE KORÇES MODERNE/
NGA RAIMONDA MOISIU/
I nderuar z.Kryeministër, Edi Rama/
I nderuar z.zv/Kryeministër, bashkëqytetari im, Niko Peleshi,/
Ju lutem Ngrini Shtatoren e Themeluesit dhe Arkitektit të Korçës Moderne Iljas Bej MIRAHORI, në Korçën e vlerave- në Korçën e Mbretërise së Tolerances Fetare!
Më lejoni së pari t’ju shpreh respektet dhe mirënjohjen time dhe të famimljes sime -për ç’ka po bëni për të kthyer Korçën në Identitetit!
Në respekt të të e parve tanë, për themeluesit e Qytetit piktoresk, plot oksigjen, te serenata, mandolinave e kitarave, maskave, kolendrave, stapkave e sheqerkave,të vëllezërve Zografi,dhe te
Onufrit, të Shën Mërisë(Marisë), të Mitropolisë, Shën Gjergjit,të Xhamisë së Mirahorit, të Voskopojës e Dardhës,të Rakisë së Manit e të kinemasë- Majestik, etj.
Korça e meriton t’i ktheni qytetit Memorjen, Korça e meriton dhe e ka hak të vlerësojë në piedestal të Parin e saj-Iljas Bej Mirahorin.
Tragjedi historike të mos njohësh Arkitektin e qytetit tënd!!
Qytetarët, besimtarët e Korçës dhe klerikët tanë të nderuar të të gjitha besimeve fetare e respektojnë, vlerësojnë dhe e nderojnë figurën e Iljas Bej Mirahorit, duke vizituar Xhaminë në raste festash fetare te komunitetit mysliman, këtij projektuesit të gurit themeltar te Korçës sonë modern dhe Imaretit –të quajtur ndryshe- Filantropia e parë në Ballkan, – tani Imzot Ilias Bej Miraholli…..Bini këmbanat e rrethit të Korçës. Po ju ndjek çdo ditë e orë në promovimin dhe evidentimin e vlerave autoktone historike e kombëtare të Korçës sonë, por edhe duke i shtuar akoma më shumë vlera nga koha që po jetojmë! Por ajo ç’ka unë dëshiroj t’ju shpreh në këtë reagimin tim të hapur qytetar e intelektual si bijë e Korçës, e lindur dhe e rritur ne lagjen e shenjtë të aristokracisë myslimane, që i thone –Lagjja e Mirahorit apo e Xhamisë, si më poshte;
Të nderuar z. Edi Rama e bashkëqytetari im, z. Niko Peleshi,
Çdo qytet perëndimor ka Përmendoren e atij që e ka themeluar qytetin, si “pashaporta” e identitetit . Mua më duket neglizhim dhe mosvlerësim që Korça tashmë e njohur ndjeshëm ndër shekuj është
edhe Mbretëresha e Tolerancës Fetare, por qe në jemi edhe borxhlinj ndaj vlerave vërtet historike: Pra, -Nuk kemi ngritur dhe sot e kësaj dite -Shtatoren e Iljas Bej Mirahorit,-Themeluesit të Korçës Moderne.
Lindin pyetjet: Pse? Kur? Dhe Si?
Dikur Korçën e ndante Lumi në dy pjesë: në Orthodokse e Myslimane. Duke respektuar Metaforën Autentike të Identitetit të qytetit të tyre, Korçës-Korçarët e të gjitha brezave e shtresave pa dallim feje, kanë patur e kanë një miqësi dhe komunikim njerëzor të admirueshëm dhe dashamirës. Dëgjova të flitet -nga ju z.Kryeministër -që pranë Xhamisë, 650 vjeçare të ndërtuar e të themeluar nga Iljas Bej Mirahori-Pinjoll i hershëm i bejlerëve Mytevelinj-do të ngrihet Kulla e Dikurshme, që unë e mbaj mend në fëmijërinë time me Sahatin! Ju faleminderit shumë, për Rikthim ndër vlera, nër Memorjen e qytetit!
Atëhere pse mos ngrihet edhe Përmendorja apo Shtatorja e Iljas Bej Mirahorit -Themeluesit të Korçës moderne, -të paktën në Sheshin para xhamisë!
Ju lutem -Ngrini Shtatoren e Themeluesit dhe Arkitektit të Korçës Moderne, – Iljas Bej MIRAHORI, në Korçën e vlerëve hisyorike mondane e kombëtare, – në Korçën e Mbretërisë së Tolerancës
Fetare!
Dhe jo vetëm kaq! Iljas Bej MIRAHORI-të vleresohet edhe me Titullin -NDERI I QYTETIT!
Raimonda MOISIU
E lindur, e rritur dhe e edukuar në Lagjen e Mirahorit të Madh!
Shkrimtare dhe Gazetare e Pavarur
Hartford CT USA
NJË HISTORI NGA DIKTATURA E ZBRITUR NË TRANZICIONIN RURAL
Njërit prej atyre që diktatura i kishte zgjedhur si trashëgimtarë të saj/
Nga ELIDA BUÇPAPAJ/
Është një histori shqiptare që do të zgjasë me tranzicionin. Histori plehu. Merreni si të doni, fiksion, narracion apo tregim të jetuar prej njërit nga ata që e ka plehurosur Shqipërinë. Një pesticid që e helmon edhe dheun e tokën.
Në diktaturë, ishte i biri i njërit nga të nomenklaturës të kuqe. Nga ata që ia dinin vetëm partisë ngritjen. Kjo i jepte krekosje.Fryhej si gjel. I trashë, i bymyer, i shkurtër, i paformë, truqullur, që ia kishin futur në kokë se do të bëhej një enver i vogël. I vogël sa një gogël nga të qenit. Pasi mbaroi universitetin e Tiranës në degën në fjalë, e dërguan të perfeksiononte të menduarin proletaro-stalinist në Paris. Atje diktatura dërgonte vetëm sakatët e sojit të saj, që gomerë shkonin e gomerë ktheheshin. Gomerë me Sorbonë. Ky u kthye si nga të qenit, që këtu në Perëndim përpara se ta hedhin në koshin e mbeturinave, veshin dorezat plastike dhe e fusin në qeska apostafat.
Prej andej u kthye edhe më i trashë, edhe më i qullur, si një spec i mbushur me plastelinë, i gatshëm të përulej, të merrte çdo formë, deri edhe formën e mbeturinave ushqimore trupore.
Dhe fati dukej se i ndihte. Deri sa gjeti të martohej me një të sojit të vet, si një siguri për të ardhmen. Ta shihnit, në fakt ju e keni parë, se si u fry edhe më nga hiçësia. Në Bibliotekën kombëtare të Tiranës kishte një vend fiks. Dhe vinte dhe shkonte i krekosur. Shtrihej përmbys mbi libra dhe flinte mbi to me sy hapur, vigjëlues. Aty i vinin gardistët e rinj, që e duatrokisnin sa herë që tështinte dhe shpërndante pështymën në dyshemenë e Bibliotekës Kombëtare, gjithnjë si një thes mbeturinash ushqimore trupore.
Kishte një krekosje idiote që e mban edhe sot në tranzicionin rural. Dhe prapë i gjenden pranë ca idiotë që e duatrokasin sa herë pështyn glasa sorranësh pleq. Sepse tani ngjan me një thes të shfryrë, plluq- lluq. Por nga të krekosurit nuk heq dorë. E ka inerci të kohës të diktaturës, të kohës kur e kishte të siguruar Parisin, prej ku u mundua të çonte mendimin proletaro-enverist dhe prej nga ku gdhë shkoi e gdhë u kthye, një lluq-plluq.
Më kujtohet se këtë krekosje e kishin familjare, të ushqyer nga partia.Ishte e frikëshme. Bënin gjëma në emër të partisë, merrnin njerëz në qafë. Jetonin në një vilë të shpronësuar, të dhuruar nga regjimi. Që e kishin përvetësuar. Asnjëherë nuk e kishin pyetur veten për banorët e asaj vile. Ose duke e ditur fatin e tyre të egër, bëheshin edhe më të egër. Të shihnin nga poshtë-lart, të shihnin me sytë e çeliktë të partisë. Të ftohtë, bosh, kriminelë sytë e partisë të plehut. Me këta sy e hodhën në mes të rrugës një vajzë të bukur shqiptare. Me flokë të verdha gjithë onde, e kam parasysh si tani, isha në fillore, ajo sapo kishte mbaruar gjimnazin. Por këta të plehut e hodhën në mes të katër rrugëve sepse të jatin e vajzës të bukur bionde e dënoi partia.
Dhe pastaj pasi e vërvitën në mes të katër rrugëve, të pafaj, të pafajshme, të pastër si drita e diellit, ata pa asnjë brerje ndërgjegje edhe sot e kësaj dite, e zëvendësuan me një femër tjetër, që e veshën me krekosjen e sorranëve të familjes.
Kur u përmbys diktatura thamë se shpëtuam prej krekosjes të thasëve me mbeturina ushqimore trupore, që në Paris shkuan ashtu i qenit dhe ashtu u kthyen. Por, të paktën shpëtoi ajo vajza bionde, me flokë me onde dhe sy të kaltër, e cila ka një emër të bukur nga historia shqiptare. Ajo vajza vuajti të zezat, hoqi skëterrën, por ama shpëtoi nga thesi me fekale, ndërsa shqiptarët e ngratë jo, u paska rënë risk që t’i kenë ende nëpër këmbë, ashtu të trashë, të lyrshëm, si derra të kënaqun prej mizerjes të mbjellë si filozofë proletarë të antinjeriut.
Mua sa herë më del përpara ky plehu, më kujtohet gjithnjë ajo vajza me krela të verdha, e cila ka një emër të bukur. Ajo e njeh të krekosurin ashtu si duhet, familjarisht. Dhe kushedi sa herë e ka pështyrë dhe e pështyn, sa herë i ka mallkuar, me racë e farë, aq herë sa e ka çuar nëpër mend atë periudhë të zezë të jetës të saj të re, mbetur në mes të rrugës nga kriminelë të mbushur sot me urrejtje, sepse nuk i lamë të bëheshin ashtu si kishte vendosur t’i bënte partia e krimit.
Giorgio Kolaj ka vizituar komisariatin PCT84 të policisë së New York-ut
Gorgio Kolaj: Bujaria shqiptare në komisariatin 84-të të policisë njujorkeze, ku ndodhën dy vrasjet e policëve/
BROOKLYN NEW YORK : Një aktivist i njohur shqiptaro-amerikan, Giorgio Kolaj ka vizituar sot komisariatin PCT84 të policisë së New York-ut, pjesë e të cilit ishin dy oficerët e vrarë dje.
Pjesë e këtij stacioni janë edhe një numër oficerësh shqiptaro-amerikanë, që kanë qenë shokë e kolegë me të ndjerët Wenjian Liu dhe Rafael Ramos.
Giorgio, një nga vëllezërit e familjes Kolaj, të famshëm për zinxhirin botëror të restoranteve “Famous Famiglia”, është aktiv në veprimtari të ndryshme humanitare në komunitetin tonë dhe jashtë tij.
Ai vizitoi dje paradite komisariatin e policisë numër 84-të i shoqëruar nga dy policët shqiptarë që shërbejnë në këtë komisariat Tony Sh – (Eltion Shametaj) dhe Arben Dedaj për të ju shprehur atyre dhe kolegeve të policisë njujorkeze – mbështetjen e tij – për policinë e qytetit dhe për oficerët shqiptarë që punojnë në të.
Me këtë rast nga pizza restoranti i tij i njohur në të gjithë botën – “Famous Famigla Pizza” ai dërgoi në komisariat ushqime për të gjithë, personelin në shenjë solidariteti me policinë në këto çaste të vështira për ta- mbasi kan humbur dy koleg.
“Na u bë qejfi shumë për këtë gjest bujar të aktivistit të njohur shqiptar, i cili vejn nga fusha e suksesit të tij – shou-biznesit ”, ka thën për gazetën “Illyria” Arben Dedaj, që shërben si officer vullnetar i Shërbimit Ndihmës të Policisë dhe që ka qenë aktiv në rrjetet sociale për të shprehur ndjenjat e policëve shqiptarë lidhur me incidentin e djeshëm.
Arbeni, Tony e shumë djem të tjerë shqiptaro-amerikanë kanë qenë dje deri në orët e vona duke pritur të dalin trupat e vëllezërve të tyre blu nga spitali. Tony tha për gazetën “Illyria” se me një nga të ndjerët ka qenë partner në patrullim.
Giorgio Kolaj në profilin e tij në rrjetin social facebook, mbasi ka feleminderuar policët shqiptarë ka drejtuar edhe një faleminderim të veçantë për të gjithë ata që shërbejnë në rradhët e uniformave blue – “Për të gjitha çfarë ju bëni – ka thënë Kolaj – për mua dhe për çdo banor të Nju Jorkut. Çdo njëri prej nesh – thotë ai u është borxh ju të gjithëve uniformave blue. Kur një nga ju bie, ajo është një vulë mbi të cilën çdo njeri nga ne e ka si një borxh që nuk mund të kthehet, më- “.
Teksa po përulej në shenjë nderimi para fotografive dhe kapeleve të dy policëve të vrarë: të ndjerët Wenjian Liu dhe Rafael Ramos- Kolaj duke u larguar tha se:” Më vjen keq që ju ka humbur partneri tuaj – u tha ai uniformave blue – Zoti i bekoftë dhe ju mbrojtë të gjithë ju që shërbeni në NYPD “.
Duke u larguar ai tha se u ndjeva i nderuar që takova secilin prej jush. Faleminderit për mikpritjen tuaj.
Reagimi i aktivistit Kolaj, simbolizon edhe ndjenjat mbizotëruese në komunitetin shqiptaro-amerikan dhe mbështetjen e tyre të madhe që u kanë dhënë gjatë këtyre orëve bashkatdhetarëve të tyre në uniformë, por edhe të gjithë uniformave blu në Nju Jork. /B.Sina/
- « Previous Page
- 1
- …
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 64
- Next Page »