Nga Shpëtim Pollozhani/
Kryetar i Shoqatës të Burgosurve Politikë Shqiptarë në IJRM/
Që të kuptohet emigrimi kaq i madh i shqiptarëve,duhet hypur një Time Maschine, për tu këthyer në Kongresin e Berlinit,1878,kur fuqite e mëdha,Anglia,Franca dhe Rusia, u dhanë mundësi disa popujve të Ballkanit të formojnë shtete në trojet shqiptare.Që nga Kongresi i Berlinit,deri në ditët e sotme,shqiptarët,njëlloj sikurse Hungarezët, kanë humbur tre të katërtat e territorit të vetë. Shpërngulja e shqiptrarëve është pasojë e Megaloidesë greke,Naçertanies të Ilia Garashaninit(ministër i brendshëm serb),Vasa Çubriloviqit, Ivo Andriq (nobelist i letërsise me librin Ura mbi Lumin Drina), Qeveria e ish Jugosllavisë,e cila punësonte vetëm joshqiptarët, kurse pas viteve të gjashtëdhjeta,i hapi dyert e kurbetit, për ti zhbërë shqiptarët nga trojet e veta.
Farën që e mbolli Tito me bashkëpuntorët e tij sot po e korr një diktatorth-Gruevski (kryeministër I IJRM), një kopje e e shëmtuar e diktatorëve të njohur. Mortaja e bardhë-shpërngulja e shqiptarëve,u ngjan atyre shpërnguljeve masive të mesit të shekullit të nëntëmbëdhjetë dhe atyre të viteve të gjashtëdhjetë të shekullit të njëzetë.
Shpërnguljet e atyre peruidhave të erëta edhe mundet ta kishin arsyen e vetë, shqiptarët ishin pa një shtet amë. Pa një akademi shkencash dhe pa shumë institute dhe institucione. Shpërnguljet e sotme masive, nuk kanë më asnjë arsye. Ne sot kemi dy Akademi të Shkencave, një në Tiranë dhe një një Prishtinë. Kemi shumë Institute dhe Institucione. Asnjëra nga këto dy Akademi dhe as edhe një Institut , nuk kanë një Elaborat për adhmërinë, qoftë etë demografike ose politike të shqiptarëve jashtë shtetit amë, në veçanti në IJRM. Akademitë tona të shkencave, anëtarët e Instituteve dhe të institucioneve të ndryshëm, i shfrytëzojnë vendet e tyre të punës për tu katapultuar në politikë dhe për tu kompromituar sa të jetë jeta.
Klasa politike shqiptare në Kosovë dhe në IJRJM, është fajtori kryesor për këtë kolerë të bardhë-shpërnguljen, qoftë në Kosovë, ose në IJRM, pasi në pushtet janë profiterët e luftës dhe kuislingët. Luftëtarët e vërtetë, u vranë në luftë, kurse ata që ngelën u vranë pas lufte. Pothuajse asnjë vrasje e Luftëtarëve nuk është e ndriçuar deri në ditët e sotme,qoftë në Kosovë, ose IJRM.
Në Kosovë , disa here ka dështuar formimi I një komisioni Parlamentar, I cili do të hetonte vrasjen e disa veprimtarëve dhe të shumë ushtarëve. U vranë pothuajse të gjithë luftëtarët e Idealit, dhe ata që ishin për bashkim kombëtar,I cili është e vetmja alternative për ti shpëtuar shqiptarët e IJRM nga shpërngulja totale.
Klasa politike shqiptare në IJRM, është një marionetë e kategorisë më të lire.Sot në IJRM është në zbatim të sipër proekti I shovenizmit ekonomik dhe politik. Në këtu kemi parti shqiptare në pushtet, por ja se çfarë ligjesh na ka sjellë ajo parti. Parlamenti I IJRM, me votën e shqiptarëve ka miratuar një ligj, sipas të cilit Flamuri I jonë kombëtar (gjatë vendosjes në vende publike) duhet të jetë për një të tretën më I vogël se flamuri I shpifur I slavëve. Përdorimi I gjuhës shqipe nuk është as në nivelin e vitit 1974. Nuk ka mekanizma penalizues për ata që nuk e zbatojnë barazinë e gjuhëve,aty ku shqiptarët janë mbi 20%. Veprimtarët dhe patriotët nuk kanë siguri as për jetën dhe as për pronën. Ministrat shqiptarë nuk janë aspak kompetent për ministritë që I udhëheqin. Shembull më I turpshëm është Ministri I Arsimit, I cili, dikur në ish Jugosllavi, e ka kryer një shkollë të lartë të xehtarisë. Ministri I Arsimit nuk mundet ta ndërrojë emrin as edhe të një shkolle. Nuk mundet ta ndërrojë dhe as ta emërojë një drejtor shkolle . Sot, shkollat shqipe në IJRM, janë përplot më emra komunistë, derisa të tjerët I kanë ndërruar të gjithë emrat. Rrugët kryesore të vendbanimeve shqiptare janë përplot me emëtrime, sikurse që është: Armata e Jugosllavisë , Josip Broz –Tito dhe shumë të tjerë. Sot, partia në pushtet-VMRO, po e miraton si Stemë të shtetit, simbolin e vëtë partiak, një luan të kuq në një fushë të verdhë, një simbol që nuk ka të bëjë kurgjë me shqiptarët. Është mire që edhe diaspora shqiptare, ta ngrejë zërin kundër këtij mashtrimi të radhës të pushtetarëve shqiptarë.
Gjatë të gjithë kohës së pluralizmit në IJRM, minister I ekonimisë ka qenë shqiptar. Individë të paftë profesionalisht dhe të komplesuar personalisht. Ministri I parafundit I Ekonomisë, Z.Sariqini, më tepër qëndronte te beriberi I vetë për ta rregulluar mjekrën dhe mustaqet se sa në bibliotekën e Qeverisë.Një ish minister I Arsimit ishte mjek me profesion. Nje ish minister I kultures, ishte mësues dhe një tjetër teolog. Është praktikë e instaluar, që në ministritë që udhëhiqen nga shqiptarët, të emërohen kuadro jokompetent profesionalisht, me të vetmin qëllim, që ato ministri të kontrollohen nga drejtorët e sektorëve dhe nga sekretariati I ministrisë përkatëse, natyrisht , joshqiptarë. Sa për ilustrim, Enti Republikan Statistikor,ka nëntë sektorë.Tetë udhëhiqen nga joshqiptarë.Është e kotë që , zëvendës drejtori I enti është shqiptar, kur të tetë drejtorët joshqiptarë nuk e ushqejnë atë me informata.Zv.Kryeministri shqiptar është përgjegjës edhe për finansimin e aktiviteteve kulturor dhe artistik të shqiptarëve. Në një takim me ate, ai i shkreti, as që e dinte se, ai është kompetent, dhe se ai I nënshkruante proektet për finansim të aktiviteteve të lartëpërmendur. Ministria e Kulturës ndan vetëm 4% të buxhetit për shqiptarët. E gjithë qendra e Shkupit , që ka mbi 400 monumente dhe figura në një gjysmë kilometric katror, gjoja, të Historisë të IJRM, dhe që ngjan si një kopësht zologjik, me të gjitha ata kafshë me dy dhe me katër këmbë, finansohet edhe nga taksapaguesit shqiptarë, kurse për shqiptarët janë vendosur vetëm dy busta, të cilat nuk kapin as 0,3% të shumës së proektit ,,Shkupi 2014”
Të gjithë investimet kapital – industrial, derdhen në viset ku nuk ka shqiptarë . Dy kompani të mëdha Amerikane, sikurse që janë: Xhonson Meti dhe Xhonson Kontrolls, dhe të cilat e mbushin më shumë se ghysmën e buxhetit të IJRM, janë Amerikane, dhe janë vendosur në zona ku nuk punësohen shqiptarë.
Janë edhe disa qindra raste të tjerë të SHOVENIZMI EKONOMIK, I cili është shkaku kryesor për shpërngiljen masive të shqiptarëve.Shqiptarët shtypen dhe diskriminohen me aminin e dy partive politike shqiptare, PDSH dhe BDI. Edhepse PDSH është në ,,opozitë”ajo me BDI veprojnë si dy tela të akorduar mire të çiftelisë. Politikanët shqiptarë, sapo të vijnë në pushtet shtojnë peshë dhe dhjetëfishojnë pasurinë, duke mos pasur asnjë biznes dhe aktivitet finansiar më përpara.
PDSH si parti ,,opozitare”jo që nuk organizon protesta, ajo vepron edhe më keq, PDSH I pengon të gjitha llojet e kundërvënies ndaj pushtetit aktual. Forcat progresive kombëtare, janë të ngulfatura nga dy partite shqiptare në pushtet; BDI dhe PDSH, dhe natyrisht edhe nga Shërbimet sekrete të IJRM dhe të atyre të Serbisë. Në vitin 2013, Parlamenti I IJRM, miratoi një ligj, (me gishtat edhe të shqiptarëve)sipas të cilit, policia e Serbisë do të mundet të patrullojë bashkë me policinë e IJRM, në zonat kufitare (të gjithë shqiptarët jetojnë në zona kufitare,pasi shteti I jonë Amë, është I vetmi shtet në botë, që në të gjitha anët , është I rrethuar nga populli I vetë) . A nuk është vallë kjo një tradhëti e kulluar e partive politike shqiptare në IJRM. Në të ardhmen , edhe policia Serbe do të mundet të burgosë shqiptarë në IJRM, në emër të Luftës kundër terrorizmit dhe krimit të organizuar. Kush do ta përcaktojë ,se kush është terrorist dhe ktiminel I organizuar. Me këtë Ligj, çdo shqiptar bëhet pre e politikave slave në IJRM.
Në kohën e komunizmit , unë personalisht, tre here isha I larguar nga vendi I punës për shkak të veprimit kombëtar. Tre herë gjeta punë të re si professor I gjuhës anglishte dhe si punonjës në një agjensi turistike. Sot, nuk ke mundësi të punësohesh në rast se nuk je militant dhe fanatik partiak. Ne kemi kuadro të shkëlqyeshëm, që I shtrojnë për pleh kuadrot e IJRM-istëve, por ata nuk munden të ngrejnë kokë nga kuislingët e BDI dhe PDSH.
Duke krahasuar statistikat e vitit 1994 dhe të vitit 2014, rezulton se kemi rënie të nxënësve për 300% nëpër shkollat tetëvjeçare, në Strugë , Dibër, Kërçovë, Kumanovë dhe në të gjitha fshatrat e Gostivarit dhe të Tetovës. Vetëm në Strugë bëhen afër 400 dasma në vjet, 95% të këtyre dasmave bëhen për jashtë. Vjen një djalë dhe e mer një vjzë, ose anasjelltas, prandaj do ti kisha lutur vëllezërit tanë në Europë dhe në Amerikë, martohuni atje me shqiptarë-shqiptare, mos ecni të martoheni këndej, pasi në vend ne ta humbim një djalë ose një vajzë, ne I humbim që të dy. Një dasëm, dy humbje, dy më pakës . Emigracionin tashti po e nxisim edhe ne vetë, duke lënë këto vende të bekuar dhe duke mare strajcën e kurbetit , për tu tretur atje përgjithmonë. Shpitri I rrobit po nuk na lë të ngelim zot në trojet tona.
Ndihet një lumturi e madhe në workshopet dhe semaret e IJRM-istave. Një joshqiptar e komenton natalitetin e shqiptarëve si të lartë, mirëpo një tjetërt po ia këthen, mos u trenbni nga nataliteti I shqiptarëve. Ai është I orientuar totalisht për eksport. Do ta shihni rezultatin e punës sonë dhe të këtij nataliteti pas tridhjetë vjetësh, ka thënë Lubomir Fërçkoski përpara dhjetë vjetësh,në vitin 2004 (atëherë minister I punëve të brendshme). Në ditët e sotme, Struga Veleshta dhe Dollogozhda, mezi I kanë 100 nxënës në klasën e parë të shkollës fillore, krahasuar me vitin 1995, kur I kishin mbi 300. Ohri, nga 1200 nxënës, sa i kishte në vitin 1980, sot ka vetëm 400.
Naivët thonë , ne shpërngulemi, por shpërngulen edhe joshqiptarët. Kjo është e vërtetë, shpërngulen edhe ata, por pushteti I zëvendëson ata duke sjellur nga Strumuca e Kavadari, pse jo, I sjell edhe nga Rusia, sikurse që e bëri me Egejasit në vitet 1967-1977, të cilët I sollën nga Polonia, Çekosllovakia, Bullgaria e Rusia .Shqiptari që shpërngulet nuk mundet të zëvendësohet me një shqiptar tjetër, por me një sllav. Edhe në rast se vjen këtu të jetojë një shqiptar I Shqipërisë, ai duhet të presë mbi 20 vjetë që të mare shtetësi.
Shpresa e vetme janë investimet e shqiptarëve të Shqipërisë dhe të Diasporës, mirëpo Qeveria edhe kësaj pune I ka dalë përpara. Disa investitore të Shqipërisë , të cilët erdhën të investojnë në IJRM në fillim të viteve të nëntëdhjeta, u dogjën dhe u përvëluan , sa që kurrë më të mos vijnë investues nga Shqipëria. Edhe blerja e tokës , për qytetarët e Shqipërisë është e ndaluar me ligj.
Investimet Amerikan dhe ata Europian , të gjithë shkojnë në Lindje të IJRM. Qeveria deklaron se këto investitor I sjell Lobi dhe Promotorët e IJRM, në botën perëndimore. Ku janë promotorët dhe Lobistët shqiptarë në Amerikë dhe në Europë. Vëllezërit tanë në botën perëndimore , duhet ti lënë sedrat dhe inatet personale e krahinore. Duhet të forcohet një dhe vetëm një LOB shqiptar,me një Fond të vetëm, pasi me shumë Këshilla, Lobe, dhe Kuvende, bota na sheh si joseriozë. Vetëm zgjedhjet e fundit, ku joshqiptarët I fituan tre deputetë në Amerikë, Australi dhe Europë, tregon se sa të paorganizuar jemi ne në botën Perëndimore, natyrisht me fajtor kryesor, partinë shqiptare në pushtet , BDI, e cila nuk kishte njerëz të vetë nëpër ambasada dhe Konzulate sikurse që I kishin IJRM-istët, dhe të cilët I glabëruan votat.
Shqiptarët e botës perëndimore e kanë dhënë provimin gjithnjë kur e ka dashur historia.
O burrani, të bashkohemi dhe ti dalim zot Atdheut. Të mos lejojmë që ne shqiptarët nën IJRM, të emërtohemi si maqedonas, me prejardhje shqiptare, pasi integristët e Ali Ahmetit dhe ,,demokratët” e Thaçit, në këtë mulli janë duke e drejtuar ujin.
Për të pasivizuar rrezistencën e shqiptarëve, pushteti ka shpikur një formulë të përsosur. Ka shpikur Nëpunësit shtetërorë. Janë 1500-2000 të punësuar shqiptarë në administratën e shtetit, mirëpo vendet e tyre të punës, nuk janë paraparë ma Rregulloren për sistematizim të vendeve të punës. Ata të punësuar, të ngratët, marin nga 200-300 Euro rogë në muaj. Kanë edhe sigurim social, mirëpo nuk e dijnë të shkretët, se do të jenë të parët që do të largohen nga puna pas një rreforme në administratë, të cilën patjetër do të duhet ta bëjë IJRM, ( këtë kusht do t’ia vendosë BE) njëlloj sikurse Greqia.
Do ti kisha lutur vëllezërit e Amerikës dhe të diasporës; riorganizoni Lobin Shqiptar, me shqiptaro amerikanë të rinj dhe të shkolluar në Perëndim, se vetëm në atë mënyrë do të mundet të eliminohen mbeturinat e UDB në Amerikë dhe në diasporë.
Archives for December 2014
Por, si me jetue shqip?
Nga Fahri XHARRA/
Kur filloi rindërtimi i Kosovës ,filloi edhe koha e matrapazëve tanë dhe e disave ndërkombëtar, filloi nuhatja se duhet bërë diçka speciale për Kosovë. I huaji të vrojton,të analizon dhe të peshon. Të peshon se sa i rëndë je në vendin tend.”Matjet” iu treguan se na jemi të lehtë. Jemi të lehtë aq sa për ne nuk iu duhet një matematikë e lartë për të arritur qëllimet e tyre. Matrapazet tanë e filluan pruarjen e çdo gjëje të re e bërë special për Kosovë,duke filluar nga hekuri radioktiv për ndërtim,tullat radioaktive e deri te mishi i dalur afati dhe çdo gjëje të tillë ushqimore,barërave të dalura afati të ripaketuara.
”Mos u kreno me pasurinë tënde që e ke sot, sepse, nesër mund të bëhesh lypsar! Mos u kreno me pasurinë tënde sot, sepse, edhe ti vetë e di se nuk e ke fituar me djersë, nuk e meriton, është djersë e huaja, e popullit! Mos e largo nga mendja se shpejt mund të vijë çasti kur ti duhesh të dalësh para gjyqit të popullit, dhe me drejtësi, publikisht, ti duhet t’ia kthesh shtetit (popullit) atë pasuri që e ke sot, sepse, mos shpreso se populli është aq budalla e s’e di se asgjë s’pikon nga qielli! Beso njëherë në jetën tënde: Dikush jep e puno, dikush ha e pi e rri e kurrë mos puno, mos prodho, mos mbill, mos korr, dhe,hop, bie në gjumë fukara, zgjohet miliarder! ( R.G ) Me jetue shqip ? Ata ( Europa )na vrojtojnë. Lënja e Kosovës jasht standardeve që janë përcaktuar për të tjerët nuk është e rastit. Ajo është shumë mire e studjuar dhe e analizuar . përkundër asaj që edhe na dujet të jemi pjesë e familjës evropiane,na duhet t`a bëjmë veten për Evropë.,t`a sajojmë Kosovën tonë Evropiane para se të hyejmë në Evropë. Rrugë tjetër nuk ka.
Neve na kanë njohur,dhe tani edhe më tepër na njohin aq imtësisht që nga bjeshkët e lëndinat gjer te qytetet e fshatrat më të humbura,i njohin ngjarjet tona,prirjet tona,rrymat e klanet tona politike e mafioze,prirjet tona fetare, dyert e mëdha dhe grindjet në mes tyre. Një popull për t`u dashur apo urrejtur duhet pasur njohuri të përkryer për te. E këtë Evropa e ka për ne.
“S’ËSHTË TRAGJEDI TË VDESËSH, E TMERRSHME TË JETOSH ME MARRE!- e thot Rizai .
Po na çfaqën aleatet shumë të forte të qeverisë sonë të cilët e duan Kosovën sa më pak evropiane. Duhet t`a dijmë se me qasjen tonë joevropiane ndaj krimit të organizuar,nipërimit ,lehtësimit në qasje,paprekshmërisë së individëve,korrupcionit ,animit kah lindja,Kosova do të jetë përherë e më e dobët dhe më e pa dashur për Evropën.Evropa është duke na thënë diçka që ne nuk po e kuptojmë apo nuk duam ta kuptojmë. Por ajo s`po na e thot troq.
Një teori e përgatitur speciale për Kosovë që të thahet me pëndim loti i atyre që e derdhën për ne. Nje terren i përgatitur për të qenë të urrejtur , dhe për pendimin e asaj ,ku “ Instikti i së mirës i mblodhi të gjithë rreth një populli të pambrojtur,çdo gjë u bë Special për Kosovë.Edhe vaji i fëmiut kanadez ,atij japonez ,evropian e amerikan, si dhimbje për vuajtjet e moshatarëve të tyre në Kosovë,i mbushi sytë me lot të prindërve të tyre,të gjithë me një dëshirë: Të bëjmë diçka speciale dhe u bë speciale për Kosovë. ”
Me punën e veprimet tona të deritanishme do të përfundojmë si e thot një dashamirë i kombit “ as të mundur e as fitimtar “
Është vështirë me jetue shqip ? “Nuk ka ligj më të fortë se ligji i popullit. Nuk ka shtet pa popull. Populli sheh. Populli dëgjon. Populli duron. Populli veneron. Populli njeh secilin nesh. Kush mund të dëshmojë para Zotit o para botës se populli s’i njeh kush janë kriminelët, kush janë çlirimtarët? Kush janë atdhetarët, kush janë hileqarët? Kush janë shpifësit, shkelësit e bukës, të moralit, të gjakut të dëshmorëve? (R.G)
Derisa Ajnshtajni thoshte se e “ardhmja e një kombi është e lidhur ngushtë nga edukimi që e merr rinia”, ne po e fatkeqësojmë ardhmërinë tonë duke nxjerrë në dritë fëmijë të parapërcaktuar për të qenë skllevër të kafazit të tyre mendor. Prapë jo, nuk e thashë atë që doja ta them.Shpëlarja e trurit, pjesë e botës së civilizuar
Shpëlarja e trurit ka qenë pjesë e botës së civilizuar. Gjithmonë ishin dhe ekzistonin ”opiumet për masën e gjerë”. Njerëzit po duan të punojnë pak e më pak e në të njëjtën kohë janë kërkuar shumë e më shumë para. Prindërit po u besojnë që ata merrnin vetë vendime për jetën e tyre. Mësuesit shpjegojnë sa për të shpjeguar. Studentët luftojnë për diploma më shumë sesa për mësim. Dhe fatkeqësisht nuk keni nevojë të brengoseni, sepse jeni të shpëlarë nga truri. Shpëlarja e trurit ka ekzistuar me mijëra vjet edhe para nesh, por termi ”shpëlarje e trurit” si i tillë u ngurtësua rreth viteve të 50-ta. Na është gjithashtu e njohur si ri-edukim, kontroll i të menduarit, propagandë dhe konvertim. Truri i njeriut është i paragatuar që të pranojë kontrollin e jashtëm. Vrojtoni fëmijët! Shikoni, nëse themi diçka, bashkëbiseduesi rebelohet. Vetëm me anën e sistemit të udhëzimeve dhe dënimeve mësohen fëmijët ”të mësohen” dhe ”të sillen si duhet”. Sikur mos të kishte shpëlarje të trurit, ne do të dilnim lakuriq në rrugë, të lëshonim zëra të çuditshëm, do t’i linim dyert hapur apo do të bëheshim të padurueshëm në publik. Ja pra se si punon shpëlarja e trurit. Programimit mendor i duhen elemente themelore.
Jeto shqip! “E, populli im, interesant, sot, ende beson, i beson besës, por ende populli im i beson edhe të pabesit, shtiesit, mashtruesit, lakmuesit të pushtetit e të partisë së tij mbushur proletarë, duke harruar, populli im, se bilmezët, mashtruesit, të pangopurit, syleshët, sikur e kanë korruptuar edhe Natyrën: sepse, u linden njerëz, u bënë ujqër! Këta tellall të së keqes, të ligështisë, këta fabrikues të vëllavrasjeve, të urrejtjes, të mërisë, të marrës, së paku në emër Zotit, që i fali soj prej njeriu, le të pranojnë, le ta ulin së paku kryet derë ndërmjet këmbëve të tyre, e të besojnë tashmë: S’është fare tragjike të vdesësh, jo, jo, por është tepër e tmerrshme të jetosh me marre!”(R.G))
Po e përfundoj me thënjën e Riza Greiqevcit :“ Mik, siç po shihet e dihet, unë dhe ti jemi larg-larg nga njëri-tjetri. Jo me male e me bjeshkë, por jemi larg njëri-tjetrit krejt me diçka tjetër, e unë do të thosha, për çikërrima: Sepse, unë nuk dua të përçajë e të ndajë, të shajë e të mbush askënd me vaje, të shpërpallëm mashtrues i vetvetes, nuk dua për të gjallë të cokat derë me derë me thesin e lypësisë mbi shpinë, duke bërtitur me zërin e lypsarit të Migjenit: “Ma jep një votë, zotni, pashë perëndi, po me duhet me e nda në dy pjesë vendin dhe popullin tim, me përmbysur sofrën e bukës, vëllazërinë, miq e perëndi të derisotëm! Me i përmbysur malet. Me shembur besën, adetet, zakonet e species të të parëve dardanë. Unë s’e ndaj, s’e përçaj askënd, as me sofër as me fe, as me pasuri, as me shtet o pushtet. Haj, medet, haj, ç’po ndodh me ty, o miku im! Unë them: Keq, tepër keq. Po pse e bërë veten aq burrë ligështan, burrë me huje e huqe, me dalë nga vetvetja jote dhe mos me i ngjanë as hijes tane…..”
Oraniku i Dibrës
Nga Moisi Murra/
Kryevendi i Dibrës,Oraniku historik,prej 6 shekujsh akuzon, thërret e kërkon indentitetin e tij. Ësht ë i vetmi qytet në botë që prej gjasht ë shekujsh nuk thirret Oranik,por shehër. Sllavo-turqitosman kanë patur të drejt ta zhdukin emërin Oranik.Sllavët nuk donin që ky qytet i vogël namëmadh të kishte histori. Turqit osman nuk mund ta duronin atë emër që nga 24 betejat që zhvilloi Skenderbeu gjithësej, 19 u zhvilluan rreth Oranikut dhe në Oranik. Po ç’thonë të dhënat historike? Kodiku i manastirit të Matkës Oranikun(Orehovnik në tekst) e përmend si një vendbanim të madh,por në korrnizat e një fshati. Po sipas këtij kodiku,në ditarin e vitit 1338,në Oranik ka pasur një kishë me emërin Sveti Gjorgji (Shën Gjergji). Përmendja e Oranikut,si fshat, në vitin 1338, nënkupton se themelet e tij duhen kërkuar shumë vite më parë. Aty nga çereku i parë i shekullit XV,Turqia Osmane bëri një organizim të ri në sistemin qeverisës.Në tokat Shqiptare ajo ngriti sanxhaqet e para, në Gjirokastër në 1431 dhe në Dibër në 1437. Në Dibër,qendër e sanxhakut u bë Oraniku.Tri vite më vonë,më 1400, Turqia Osmane emëroi pushtetar vendor e ushtarak, sanxhakbej, në Oranik, Skenderbeun. Pavarësisht se kjo qe një administratë osmane,viti 1400 duhet ta konsiderohet vit i themelimit të administratës së parë vendore në Dibër. Aq më tepër se kryevendor ka qënë Gjergj Kastrioti-Skenderbeu. Në Kodiku e manastirit të Slepçanit,të vitit 1544 Oraniku figuron si qytezë e Dibrës. Edhe në defterit turk të Sanxhakut të Ohrit,të vitit 1583 të Sanxhakut të Ohrit,Oraniku vazhdonte të ishte qendër e gjithë krahinës së Dibrës.Bullgari ST.Stamatov,duke iu referuar Kodikut të manastirit të Shën Jovan Bigorit, shkruan se qyteti i sotëm është formuar nga fshati i quajtur Rahonik (Orahonik). Studiuesi maqedonas Toma Tomovsk, duke iu referuar gojës së popullit thotë se : “Qyteti i Dibrës është ngjitur me fshatin e vjetër Rahovnik ose Orjahovo”. Me fjalë të tjera Tomovski thotë se trualli i sotëm i qyteti nuk është Oraniku. Por këtë e kundërshton fortë Haki Sharofi,i cili shkruan se Shehri i Dibrës është ndërtuar mbi gërmadhat e Oranikut të moçëm. Gjat ë gjith ë koh ës s ë pushtimit osman Oraniku ka shërbyer si qendër administrative e Dibrës së Epër dhe e Dibrës së Poshtme .Haki Sharofi thotë se Uraniku (kështu e shkruan H.Sharofi-M.Murra) me rrethinë, në vitin 1912 ka pas këtë kufij:në veri ujët e Banjës së Madhe, në lindje Malin e Kërçinit,në jug lumin e Radikës dhe në perendim Drinin e Zi. Vetë qyteti ngushtohej brenda këtyre kufijve:në veri Kllëçbaba,në lindje guri i Hamza Begut,në jug çezma e Copës e vorrezat,në perendim Lama e Stafës,Xhelis Tepja(kodra e Kuvendit të dheut), Paraspuri. Qyteti nis të hedhë shtat sipas tipologjisë së banesave orjentale me ndërtimin e Xhamisë së Mbretit, ose Xhamia e Hynqarit, në vitin 1468.Pas Xhamisë së Hynqarit qeveria turke ndërtoi një xhami,një teqe ,një banjë,një furrë,një hanë.Pastaj nisi ndërtimi i qytetit,që për ndërtesat e bukura, të ndërtuara nga duartë e mjeshtërve vendës, një arqitekt i huaj e ka quajtur Oranikun “Stamboll i Vogël”. Ndërsa një tjetër arqitekt, duke bërë fjalë për Shehrin e Dibrës ka shkruar se: “ ishte qytet i shtëpive në pozicione.Sa shtëpi aq pozicione.Ky ishte vendi i vilave me avlli dhe kopshte,i thurur krejtë me gjelbërim dhe i gershetuar me qorrsokake dhe rrethoja”. Veç banesave familjare u ngritën dhe një rrjetë i gjërë ndertesash tregtare. Kështu në vitet 1830-1840 në qytet numëroheshin 250 dyqane. Në këtë kohë edhe numëri i popullsisë kishte kapur shifrën 8400. Sipas Sami Frashërit,në vitin 1891 Oraniku kishte 420 dyqane si dhe një seri objektesh si : xhami 9,teqe 5,medrese 10,Ruzhdie1,iptadie sabiane 11, kisha1,iptadije për të krishterët, bujtina 9,banja publike 2. Ndërsa në vitet 1900-1912 rrjeti i dyqaneve kishte arritur në 462. Në qytet zhvillonin tregti, nga të gjitha llojet e sherbimeve si : bakejt, duhanxhijt, terzitë, opingarët, berberët, teneqepunuesit, kallajxhujtë,sheqerxhijtë,bozaxhijtë, furtarët, armëtarët, nallbanët, kasapt,sahatçijtë, sobaxhijtë, jorganxhijtë, kafexhijtë, bojaxhijtë etj. Në Oranik ishin ndërtuar vepra arkitektonike të rralla si:Xhamia e Hynqarit, Karvansaraj, Varrezat e Hoxhollit, Hamami i Vjetër, Hamami i Ri(Banjat e Re),Banjat termale të Banjishtit dhe Kosovrastit etj. Interesant është një shkrim i gjetur në shtëpinë e një dibrani dhe i botuar nga arkitekti D.Grabjan ku thuhej : ” Në qoftëse humb Stambolli Dibra do ta ndërtojë përsëri, por në qoftëse mbaron Dibra, Stambolli nuk do ta rindërtojë ate”. Në etapën e fundit të veprimtarisë së saj Lidhja Shqiptare e Prizrenit kaloi me seli në Oraniku. Veprimtarit politiko shoqërore që u shvilluan në këtët kohë e në vazhdim bënë që personalitet më të qënësishme kombëtare shqiptare shqiptare t’i kthejnë sytë nga Oraniku historik. Dhe kjo fale atdhetarëve emblematik të qyteti të Dibrës si : Ilias Pashë Dibra,Selim Rusi,Said Najdeni, Hafiz Sherifë Lëngu, Haxhi Vehbi Agolli,Selim Daci, Shaqir Jegeni, Sefedin Pustina, Riza Rusi, Hamdi Ohri, Shyqyri Iljas Pashë Dibra, Irfan Ohrit, Eqerem Cami, Qamil Daci, Ramis Daci,Haki Sharofi,Haki Stërmilli,etj Sipas Haki Sharofit qyteti i Dibrës,që në shekulline XII kishte tri mijë shtëpi me 20000 banor. Këtë shifër na jep dhe Sami Frashëri në vitin 1891. Sot qyteti është qendër komune, me të njëjtin emër dhe përfshinë 17 fshatra,katër prej të cilëve, Bomova, Vlasiqi, Kojnara dhe Taraniku,janë të pa banuar.Sipërfaqja e qytetit është 145,67 km²; ndërsa popullsia në vitin 2013 arriti në 19.542 banorë.Sipas rregjistrimit të vitit 2002 përbërja etnike e qytetit rezulton të jetë : Shqiptarë 10 768 (73,95%), Maqedonë1 054 (7,24%), turq 1 415 ( 9,71%), romë 1 079 (7,41%),vllehë 2, Serb 22, boshnjakë 2,të tjerë 219. Sipas konfeksioneve fetare qyteti ka këtë përbërje: Ortodoksë 668 ( 4,58%) , Muslimanë 13 763 (94,52%), Katolikë 55 (0,37%),të tjerë 55. Nga Oraniku historik kanë dalë burra shteti, udhëqes popullor, diplomat, klerik të shquar, aktor, këngëtar, ushtarak, gazetar, poet, arsimtar, biznesmen të fuqishem etj etj. Ka ardhur koha,dhe pse shum vonë që të merret një nisëm që kryevendi i Dibrës të thirret me emërin e tij: ORANIK
KUSH NUK FLET ME EMNA ?!
Nga Fritz RADOVANI/*
■“NË ÇDO METER KATROR – VETËM DOSJE…”
Besoj, ju kujtohet shprehja popullore: “Më ka çue Nana, me la gojën!”…
Me rasën e shumë të përfolunave “hapje dosjesh”, lexoj artikuj e shumë mendime që jepen për këte veprim që asht një “dëshirë” ma shumë se 24 vjeçare e zhvillimeve demokratike në Shqipni. Më kujtohet mirë kur kam kerkue në mbledhjen e zhvillueme në Komitetin Ekz. K.P. të Rrethit Shkodres, në Shtator të vitit 1991 nga z. Gramoz Pashko, formimin e “Shoqatës së të Përsekutuemëve Politik të Shkodres”, dhe mbas pak ditësh, z. Pashko, erdhi në Shkoder dhe komunikoj kerkesen time, që bana në emnin e BSPSh së Shkodres. Me komunikimin e Tij, shoqnohej edhe një porosi: “Kini kujdes në
zgjedhjen e drejtuesit, që të përfaqsohet nga një figure e paster!..”. Për këte figurë kam shkue tek z. Bardh Shiroka, Karlet Luka, ku ishte prezent Dedë Gjomarkaj…dhe mbasi këta nuk u zotuen, kryesisht nga mosbesimi tek e ardhmja, dhe jo nga papestërtia e vet, kemi bisedue me Lin Martinin, për të cilin ishe plotsisht dakord, mbasi kishe edhe një thanje për Te, vite ma parë nga At Pjeter Mëshkalla: “Ndër djelmët shkodranë që kanë vuejtë dënimin në Burrel, Lini asht kenë ma i miri djalë me qendrimin e Tij”. Dhe Lini u zgjodh Kryetar i Shoqatës. Një ditë pa u kujtue askush, mora vesh se Pjeter Arbnori dhe Ali Kazazi, kishin formue një fraksion tjetër me epitetin “shoqata ‘antikomuniste”…
Kështu, si gjithkund, “demokratët”, edhe këtu filluene përçamjen…
Në vitin 1992, PD fitoi zgjedhjet, dhe qeverisja kaloi në drejtimin e saj.
Me zgjedhjen e Filip Guraziut kryetar Bashkije i Shkodres, kam shkue dhe i kam paraqitë edhe një projekt të vizatuem për një Monument të Viktimave të komunizmit në Zallin e Kirit, pikrisht aty, ku janë krye vrasjet ma të shumta. Shoqata bani edhe një njohtim në gazeten “Pishtari” për idenë time në lidhje me Monumentin, dhe mbas pak ditësh u njohtue se nga Amerika kishin dergue “disa” dollarë ndihmë për ndertimin e tij.
Deri sot, me sa dij unë, nuk asht ba asnjë veprim në këte drejtim. E hapa këte temë, mbasi “hapja e Dosjeve” ka me tregue edhe kush i saboton veprimet e Shoqatave të të Persekutuemëve Politik në Shqipni? – Po, si do të merren vesh këta sabotime?
Kryesisht, veprimet antidemokratike, duhet të publikohen me Emna! Autorët që veprojnë ashtu, duhen publikue haptas dhe PA FRIKË, kush nuk do me shkrue haptas të mbyllin gojen dhe të mos gabojnë me shkrue me sigla, ose njeni apo dikush… Ata që do të vazhdojnë me shkrue me “nënkuptime” ase sigla, nuk kanë nevojë fare me ua hapë dosjet, mbasi ua kanë hapë vetes së vet. Shkrimet me sigla kanë autorë të gjithë “ata”, që “i ka çue e ama, me la gojën…”, deri ndër tavolinat e Kuvendit Popullor apo Presidencë, dhe nuk kanë kurajo me thanë haptas: “Ne nuk jemi për këte vend, mbasi na mungon kryesoria, Pastertia e figurës së Shtetasit Shqiptar”! Ka ardhë koha me ua thanë haptas: “Pusho, dhe qerou nga ky vend, se ishe dhe mbetesh agjent i sigurimit të PPSh”!
Hapja e Dosjeve vërtetë asht një pastrim i dëshrueshëm prej shumë vitësh, nga të gjithë ne që endè nuk njohim vrasësit e njerëzve tanë shumë të dashtun, po njëheri asht edhe një qetësi shpirtnore për të gjithë ata që me dekada kanë jetue tue mendue me vete: “Kush ishte gjakbasi i njeriut tim?!”, dhe kjo, asht ma e randsishmja e hapjes së tyne.
Porsa, rifilloi tashti diskutimi i “Hapjes së Dosjeve”, rifilloi njëheri edhe akuza ndaj të burgosunve politik, që kishte bazë imorale shpifjen! Agjentët e vjetër fillojnë me shpifë kundër mjaftë figurave të Nderueme Atdhetare, madje deri tek i pavdekshmi dhe i panjollosuni asnjëherë, Martiri Prof. Arshi Pipa! Edhe ajo shpifje ka bazen e vet, po aty, ku asht “fabrikue” gjithmonë ma e flliquna mënyrë njollosje ndaj Atyne Figurave!
Sot, lexova, z. Kolec Traboini, botoi emnat e nënshkruesëve për pushkatimin e të Ndjerëve Skënder Daja, Dervish Bejko, Pal Zefi dhe Hajri Pashaj, me 24 Maji 1973…
Nënshkruesit ishin: “Haxhi Lleshi, Rita Marko, Myslim Peza, Shefqet Peçi, Bilbil Klosi, Pilo Peristeri, Kahreman Ylli, Sadik Bekteshi, Agim Mero, Dhimiter Shuteriqi,Vito Kapo dhe Spiro Moisiu.” Asnjë nga këta emna nuk më çuditë. Ishte vendi dhe detyra!
Madje, as edhe ata që do të vijnë ma vonë ndër shkrimet pasuese. Ky dokument u thotë shpifësve haptas dhe “me shkronja të mëdha”, si dikur, “fletë rrufetë”: “Ndaloni pak “vrapin” kur kerkoni me akuzue njerëz të pafajshëm, dhe veshtroni me kujdes se deri ku kishte mërrijtë “pushka dhe thika e pabesë” e agjentave të vjeter dhe të rijë e komunistëve agjenta: “Me nënshkrue me vra njerëz të Pafajshëm” ministri i arësimit Kahreman Ylli dhe, kryetari i Lidhjes së shkrimtarëve dhe artistëve të Shqipnisë, Dhimiter Shuteriqi… apo do të shohim shpejtë edhe “dr. prof e akademikët”, që nuk asht larg mjerisht ajo kohë, bashkë me publikimin atyne që predikojnë “demokracinë”…
Po kje se, asht thanë se vërtetë do të hapen dosjet, ata duhen hapë pa kushte dhe pa asnjë ndryshim nga e verteta sado e hidhun kjoftë për ata që i kanë sherbye atij vend vllavrasës, torturues, shpifës, hakmarrës, shnjerzor, shnderues, kriminal dhe terrorist!
Betimit të Presidentit dhe Figurave të tjera të Shtetit Shqiptar, duhet ti shtohet se: “Nuk jam kenë as nuk jam agjent i sigurimit shtetit komunist, dhe agjent i huej…etj.” Nëse, mbas Betimit vertetohet e kunderta, ai duhet dënue per tradhëti të naltë!
Unë jam për publikimin e plotë të listave emnore të nëpunësve agjentë, dhe të gjithë atyne që kanë marrë edhe rroga apo dekorata e shperblime për agjenturë, tue fillue nga viti i parë i thëmelimit të Sigurimit Shtetit komunist, 21 Prill 1943, dhe me vazhdue me organet e Ndjekjes, brigadat e pushkatimit, hetuesitë, gjykatat, vrasësit e mësheftë të organeve të PKSh (PPSh), që mëshefeshin nën masken e Frontit Demokratik… dhe, kur të jenë ba të njohun këta bisha, duhet vazhdue me emnat e vitëve pasuese deri në vitin 1992. Atëherë, mund të fillohet me të “dhunuemit” ndër hetuesi apo kampe pune, reparte ushtarake etj…Për të mërrijtë në vazhdimsinë e tyne deri ndër ditët tona, ku nuk duhet të perjashtohen asnjëherë, datlindja, vend lindja, vendpunimi, koha e saktë e shërbimit, dhe vdekja, për mos me krijue analogji tjera me emnat e vërtetë të agjentëve.
Ata përsona që kërkojnë saktësi për shpifsat, vrasësit apo dhunuesit ndaj tyne, duhet me çdo kusht, ti drejtohen Zyres përkatëse të Arshivave dhe dokumentave, që asnjëherë, nuk duhet të jenë në varësinë e institucioneve të njollosuna me ata krime.
Njerzit ma të “pafalshmit” e të mësheftit deri sot, janë hartuesit dhe projektuesit e Dosjeve Konsultative, ku projektohej arrestimi, dënimi dhe përfundimi i Viktimave të Pafajshme, për me ushtrue terrorin që kerkonte ideatori terrorist Enver Hoxha.
Rrugët tjera vetem të çojnë tek thanja popullore: “Më ka çue nana..me la gojën”!
Melbourne, 2014.
* Nga cikli:70 vjetorin e përmbytjes së Shqipnisë…
Marshe urrejtje për Dhjetorin e 90-tës apo kenge malli dhe dashurie per sigurimin !
(Replike me Sigurimin e Shtetit)/
Nga Bislim AHMETAJ/
Këtë vit si asnjëherë më parë në këtë çerek shekulli, një grup i njohur shkruesish i është vërsulur Dhjetorit 90 për ta deheroizuar, për “t’ia nxjerrë të palarat” në shesh. Për ta ligshtuar, për ta neglizhuar, për ta barazuar me asgjënë, për ta nënshtruar, për ta barazuar me hiçin me vetën e tyre të mbuluar me pluhur, me harres, me turp , me krim dhe përbuzje. I bindur se për majat e larta të historisë së vendit tonë do të gjenden gjithmonë baltëhedhës , mendje e këmbëshkurtër, nuk do të kisha marrë mundimin t’u përgjigjesha apo të polemizoja me ta. (A nuk na e kanë sharë deri edhe Skenderbeun? A nuk e quanin edhe nënë Terezën, “shtrigë të Imperializmit”?) Ajo që më bëri më shumë përshtypje është se duke hedhur baltë mbi Lëvizjen Studentore, ata shkruesit e specializuar në zyrat e errësirës glorifikuan pothuajse në kor Sigurimin e Shtetit. Ky glorifikim i masakruesve të shqiptarëve, i vë ata në krahun e Sigurimit, kundër Lirisë së Shqiptarëve. Ky është dhe ndoshta ka qenë gjithmonë pozicioni i tyre. Në këtë kohë rilindjeje të fjalorit e veprave të dhunës, burgjeve, arrestimeve, në këtë periudhë minash e dinamiti, në këtë ringjallje të brutalitetit shtetëror,në këtë ringjallje të simboleve të diktaturës dhe diktatorit ishte e pritshme që hijet e tulatura deri dje të Sigurimit, të ringriheshin përkrah Partisë që i lindi e i farkëtoi.
Misioni: Deheroizimin e dhjetoristëve, Paraqitja e Dhjetorit si vepër e Sigurimit dhe liria e shqiptarëve si derivat i mençurisë së PPSh-së, dhe bijës së saj me emër të ri, PS-së. A e imagjinon kush një intelektual apo gazetar gjerman duke e quajtur rënien e Murit të Berlinit, si vepër të KGB-së, apo Stas-it!!!
Pse e bëjnë? Për t’i hyrë në qejf Partisë që themeloi Sigurimin e Shtetit sipas mësimeve të armiqve më të mëdhenj të kombit shqiptar serbëve e rusëve? Për të poshtruar një grup ish studentësh që dhanë gjithçka në dhjetor 90, e deri sot, deri edhe jetën e tyre për të çliruar Shqipërinë nga diktatura? Për t’u spikatur si “vizionar”? Si njerëz gjoja të mendjes e të vizionit, që kanë të drejtë të dyshojnë në gjithçka? Apo se janë “thirrur nën armë” si kontigjent në rezervë i ish Sigurimit?
Duke refuzuar me neveri sulmet e tyre, në emër të grupimit civil që drejtoj, një grupim njerëzish të lirë e ish studentësh liberator u bëj thirrje ta ribotojnë organin e tyre “Në (ri)Sherbim të Popullit” të dalin haptas kundër lirisë së fituar! Shkrimet e tyre janë të denja për kryetituj të numrit të parë, të ribotimit të asaj reviste propagandistike të Sigurimit.
Me keqardhje për këto sulme të padenja e aq më pak të nevojshme.
*Kryetar I Grupimit “Dhjetor ‘90”(Kortezi:Panorama)
- « Previous Page
- 1
- …
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- …
- 64
- Next Page »