• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for January 2015

Holokausti, ambasada amerikane: Ja si familja shqiptare i shpëtoi hebrenjtë

January 27, 2015 by dgreca

Sot është Dita Ndërkombëtare e Përkujtimit të Holokaustit dhe ne do ta përkujtojmë duke ndarë me ju disa nga fototdhe historitë e Norman Gershman, të cilat tregojnë për familjet shqiptare që shpëtuan hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore. Ato janë, ende sot, histori të fuqishme të mirësisë njerëzore dhe një dëshmi e vërtetë të traditës unike shqiptare të besës”.
Me këto fjalë, ambasada amerikane në Tiranë, përkujton ditën e njohur kundër krimeve ndaj hebrenjve gjatë Luftës së Dytë Botërore.
“Historia e Ali dhe Nadia Kazazi: “Gjyshi ynë strehoi refugjatë nga lufta në Jugosllavinë e viteve 1913. Babai ynë ishte analfabet, dhe shumë zemërmirë. Ai ishte bukëpjekës.
Lagjia në Tiranë ku kemi jetuar dhe ku strehuam familjen Solomon ishte një lagje shumë miqësore dhe të gjithë, përfshirë edhe fëmijët, e dinin që ne strehonim një familje hebreje. Ne i patëmvënë familjes emra myslimanë. Matilda dhe Memo luanin me ne në oborrin e brendshëm.Babai dhe nëna kishin shumë frikë, por kur bëheshin kontrolle, mysafirët tanë hebrenj ishin në gjendje të fshiheshin duke ikur në shtëpitë e tjera nëpërmjet dyerve të përbashkëta. Ato ishin kohë të rrezikshme.
Për gjashtë muaj në vitin 1943, ne strehuam familjen Solomon – David dhe Esther Solomon dhe fëmijët e tyre, Matilda dhe Memo. Tani e dimë që emri i vërtetë i Memos ishte Mori Amarilio Solomon. Esther ishte rrobaqepëse. Ajo qepi flori në fustanin e saj, si një burim i mundshëm mbijetese. Memo u bë mësues muzike në Beersheba, Izrael. Ai tani jeton në Jeruzalem. Matilda është një biznesmene në Izrael.
Prindërit tanë nuk kanë qenë shumë fetarë, por ata besonin në Kuran dhe në Besë. Pa Kuran nuk ka Besë. Pa Besë nuk ka Kuran. Për zemrën, lëkura nuk ka ngjyrë. Asnjë burrë apo grua nuk mund të harrojë Perëndinë”, thuhet në kët dëshmi.

Filed Under: Histori

Ambasadori Mal Berisha: Shqipëria, i vetmi vend që mbrojti hebrenjtë nga nazistët

January 27, 2015 by dgreca

Në Ditën Ndërkombëtare të kujtesës së viktimave të holokaustit, është shfaqur në Londër filmi “BESA – The Promise”, kushtuar heroizmit të shqiptarëve në mbrojtjen e hebrenjve gjatë kohës së Holokaustit.
Në aktivitetin e organizuar nga Kryetari i Bashkisë Camden Town, i Londrës, Lazzaro Pietragnoli, ishin të ftuar dhe merrnin pjesë Ambasadori i Shqipërisë në Londër, Mal Berisha së bashku me Ambasadorin e Republikës së Kosovës, Lirim Greiçevci.
Filmi u shfaq në një nga qendrat më të mëdha hebraike të njohur si Jewish Center 3. Në këtë mbrëmje u nënshkrua një deklaratë për mardhëniet ndërfetare në kushtet e sotme.
Ambasadori Mal Berisha mbajti një fjalim në të cilin dha një pamje të shkurtër të mënyrës se si shqiptarët i mbrojtën hebrejtë në atë kohë jo vetëm në Shqipëri por edhe në Kosovë.
BESA – The Promise, është vetëm një nga shembujt e shumtë të fisnikërisë dhe virtytit shqiptar të cilët rrezikuan jetët e tyre për të mbrojtur jo vetëm hebrejtë e Shqipërisë por edhe qindra tjerë të cilët e gjetën Shqipërinë si një vend që i mbrojti, i strehoi, i ushqeu dhe i përcolli siç e kërkon Kodi i Besës dhe Mikëpritjes Shqiptare.
“Shqipëria, – tha Ambasadori Berisha, – nuk është vendi që kishte më shumë hebrenj në Europe, por është i vetmi vend që nuk lejoi të binin në dorën e nazistëve asnjë hebre, qoftë vendas, qoftë i strehuar”.

Filed Under: Histori Tagged With: hebrenjtë nga nazistët, i vetmi vend që mbrojti, Mal Berisha, shqiperia

Tmerri i Auzhvicit

January 27, 2015 by dgreca

27 Janari dita përkujtimore e viktimave të regjimit nazist/
Emri Auzhvic lidhet me krimet më të tmerrshme dhe vuajtjet e paimagjinueshme. Edhe sot e kësaj dite kampi i shfarosjes ngritur prej nacionalsocialistëve mban vulën e vet në historinë gjermane.
Fanfara buçet: Në Gjermaninë e vitit 1945 kushdo e dallon menjëherë ulërimën e bezdishme bombastike të fanfarës në revistën javore televizive. Spikeri çirret me zë propagandues sikur ka për të njoftuar një sukses dhe jo një betejë në tërheqje e sipër. “Këtu në tërë Frontin Lindor në mes të Detit Balltik dhe maleve të Karpateve sovjetikët po vazhdojnë në orët e para të 13 janarit ofensivën e tyre më të madhe deri tani. Fronti digjet në një gjerësi prej 1000 kilometrash.”
Si e nënshkruanin të sapoardhurit dënimin e tyre me vdekje/
Me çdo metër që Ushtria e Kuqe avancon në terren afron një hap më shumë edhe çlirimi i të burgosurve të mbetur në kampin e përqendrimit në Auzhvic. Por do të zgjasë edhe dy javë të vështira para se të ndodhë kjo. Më në fund, në pasditen e 27 Janarit 1945, në një ditë të shtunë, trupat sovjetike mbërrijnë në Auzhvic. Njësitë gjermane rezistojnë deri në fund. 231 ushtarë të Ushtrisë së Kuqe humbasin jetën në luftën për çlirimin e kampit të shfarosjes. Rreth 7.500 të shpëtuarit u ngjajnë më shumë të vdekurve se sa të gjallëve.
Se çfarë kishte ndodhur në Auzhvic nuk është publikuar menjëherë. Fillimisht në mes të prillit 1945 disa të mbijetuar i rrëfyen programit gjerman të BBC-së përjetimet e tyre gjatë qëndrimit në kamp. Edhe Anita Lasker përshkroi kujtimet e saj në radio: “Një mjek dhe një komandant prisnin ardhjen e transporteve të reja dhe para syve tanë bëhej seleksionimi. Kjo do të thotë: të sapoardhurit pyeteshin për moshën dhe shëndetin.” Shumë të sapoardhur nuk dinin dhe tregonin për ndonjë sëmundje, nga e cila vuanin. Kështu ata e vulosnin vet dënimin me vdekje. Rëndësi e veçantë i kushtohej moshës, pleqve dhe fëmijëve. Djathtas, majtas, djathtas majtas. Djathtas do të thoshte vazhdim i jetës, majtas do të thoshte në furrën e djegies”, përshkruan dëshmitarja okulare.

Organizatori i Holokaustit

Auzhvici është kampi më i madh dhe më i tmerrshëm i përqendrimit dhe shfarosjes. Organizator i vrasjeve masive është Adolf Eichmann. Ai kryeson departamentin e ashtuquajtur për çështje hebraike në Zyrën e Sigurimit të Rajhut. Me përfundimin e luftës, Eichmann me ndihmën e Vatikanit u largua për në Argjentinë.
Në maj të vitit 1960, Eichmann gjurmohet nga shërbimi inteligjent izraelit. Ai rrëmbehet dhe dërgohet në Izrael. Kundër tij zhvillohet një proces gjyqësor, në të cilin ai përpiqet të minimizojë rolin e tij gjatë Holokaustit: “Mua më vjen keq dhe e dënoj shfarosjen e hebrejve të urdhëruar nga udhëheqja e atëhershme shtetërore.” Ai deklaron se vet nuk ka qenë në gjendje të bëjë të pamundurën. “Unë kam qenë vetëm një mjet në duart e pushteteve të forta dhe forcave të fuqishme dhe të një ‘fati të pashpjegueshëm'”, përpiqet Eichmann ta minimizojë përgjegjësinë e tij. Por arsyetimet cinike dështojnë në gjyq dhe mbeten pa efekt. Gjykata e shpall atë fajtor dhe e dënon me vdekje. Eichman ekzekutohet në vitin 1962.

Adolf Eichmann kapet në Argjentinë në vitin 1960 nga shërbimi inteligjent izraelit

Kampi i përqëndrimit në Auzhvic, rreth 60 kilometra në jugperëndim të Krakovit u ngrit në pranverën e vitit 1940. Në shtator të vitit 1941, komandanti i kampit Rudolf Hess jep urdhërin që të përdoret gazi me helm “Ciklon B” për të vrarë të burgosurit. Ciklon B përdorej fillimisht si një mjet dezinfektues, tymi i tij shkakton vdekjen brenda disa minutave. Që nga viti 1942, trupat SS i deportojnë hebrejtë nga e gjithë Evropa në Auzhvic. Nga viti 1943, hebrejtë, romët dhe të përndjekurit e tjerë nga nazistët vriteshin në mënyrë “industriale”: Të burgosurit vriteshin në katër dhoma gazi dhe më pas digjeshin në furra të mëdha.

Përkujtimi i vuajtjeve të pakuptueshme

Holokausti, të cilin Eichmann gjatë gjykimit të tij e ka quajtur si një “fat të pashpjegueshëm” u kushtoi jetën më shumë se gjashtë milionë njerëzve: të paktën 5.6 milionë hebrejve dhe një gjysmë milioni sintive dhe romëve. Në mënyrë sistematike janë përndjekur edhe njerëzit me aftësi të kufizuara, homoseksualët dhe dëshmitarët e Jehovait. Në mesin e të vrarëve kishte 1.5 milion fëmijë. Që nga viti 1996, Republika Federale e Gjermanisë zyrtarisht më 27 Janar përkujton viktimat e regjimit nazist.

Filed Under: Editorial Tagged With: 27 Janari dita, perkujtimore te nazizmit, Tmerri i Auzhvicit

Monsinjor Mikel Koliqi – Kardinali të cilit iu gjunjëzua Papa

January 26, 2015 by dgreca

Nga Flora NIKOLLA/
Monsinjor Mikel Koliqi, Kardinali i parë shqiptar, qytetar i nderuar dhe meshtar me vlerë, figura e të cilit u rrit në heshtje pa asnjë krenari të vetëdijshme u nda nga jeta në 28 janar të vitit 1997, në moshën 94 vjeçare. Ai ishte njeriu që megjithë peshën e rëndë të vuajtjeve fizike dhe shpirtërore bëri për vete botën me buzëqeshjen e tij të ëmbël si të një fisniku mbi ndërgjegjen e të cilit nuk rëndoi pesha e mëkatit. Ai lindi në Shkodër, në shtator të vitit 1902 ku pasi kreu mesimet e para shkoi për studime të mesme dhe të larta në Itali. Ai studioi për teologji në Milano dhe u kthye në Shqipëri ku u shugurua meshtar kur ishte 29 vjeç.
Qëndrimi në Itali për disa vjet nuk do bënte që të harronte vendin e tij, përkundrazi ai do të ishte më i lidhur me tokën e të parëve. Në vitin 1936 Dom. Mikel Koliqi emërohet famulltar i Shkodrës dhe më pas Vikar i Përgjithshëm: bir i sigurtë i Selisë së Shenjtë.
Duke patur talentin me vlerë të muzikësm, Dom Mikeli formoi një kor të vogël në Katedralen e Shkodrës. Me notat e tij të përmallshme dhe të fuqishme në skenat e salloneve të atëhershme do të përtëriheshin zemrat e kombit për “fe dhe për atdhe” siç shprehej vetë Koliqi. Po në katedralen e Shkodrës ai themeloi, “Veprimin Katolik për rininë” , ndersa u bë drejtor i parë i revistës “Kumbona e së dielës”, një reviste fetare dhe kulturore ku shkruan pena të zgjedhura, deri në mbylljen e saj në dhjetor të vitit 1944.
Regjimi komunist e arrestoi Dom Mikel Koliqin dhe e dënoi me 4 vjet burg. Në vitin 1953 ai u internua dhe më pas u dënua përsëri me 15 vjet burg. Kaloi kështu 38 vjet të jetes së tij në burg dhe në internime, në kampe, në pune me lodhje te rënda, por megjithate diti ta kaloje jeten përmes vuajtjes , duke duruar dhe duke falur. Me ardhjen e demokracisë në Shqiperi Mikel Koliqi mori titullin “Monsinjor”, dhe u dekorua me titullin “Pishtar i demokracisë”, ndërsa mbajti detyrën e famulltarit te Shkodrës deri në vitin 1992.
Të shtunën e 26 nëntorit të vitit 1994, në sallën “Paolo IV”, kryesuar nga Papa Gjon Pali I Dytë , u mblodh Konçistori, për emërimin e kardinalëve të rinj, ndërsa të nesërmen, në Bazilikën e Shën Pjetrit u zhvillua ceremonia e dytë, gjatë së cilës, të emëruarit merrnin unazën e kardinalit.

Gjatë ceremonisë, kardinalët e rinj iu gunjëzuan Papës. Dom Mikelin nuk e linte mosha e shëndeti, kështu që qëndroi i ulur në karrige dhe Papa do ta bekonte.
Por në atë moment do të ndodhte diçka e papritur; për herë të parë në historinë 2000 vjeçare të Kishës, një Papë u gjunjëzua para një Kardinali!!!
Të hënën, me 28 nëntor, Papa e priti në audiencë Kardinalin dhe njerëzit e tij. Mediat botërore i kushtuan vëmendje të veçantë emërtimit kardinal të Dom Mikelit, jo vetëm si kardinal i parë nga Shqipëria, por edhe si 92 vjeçar. Por Dom Mikeli qëndroi gjithnjë i njëjti person, me thjeshtësinë e njeriut të madh, që e karakterizoi gjithë jetën. Ai tha: “Papa më ka zgjedhur mua për kardinal se isha më i moshuari” dhe “titullin e kardinalit e ka marrë gjithë Shqipëria.”
Në Shqipëri u bënë festimet e rastit, për kardinalin, ai mori pjesë me thjeshtësinë e tij të zakonshme. Populli e duartrokiti me zjarr dhe dëgjoheshin thirje nga turma, Dom Mikel, Dom Mikel…!!!
Shëndeti i tij u keqësua, dhe me gjithë kujdesjet e mëdha, nuk pati përmirësime. Me 25 dhjetor të vitit 1996 Presidenti i asaj kohe, Sali Berisha shkoi në shtëpine e tij dhe i dorëzoi dekoratën e lartë “Nderi i Kombit”. I rrethuar me kujdesje të vazhdueshme dhe dashuri nga motra Margarita, nipi Berti, nusja Xhine, me 28 janar të vitit 1997 mbylli sytë përgjithmonë në shtëpine ku kishte lindur.
Në ceremoninë e varrimit të tij mori pjesë gjithë populli i Shkodrës. Morën pjesë edhe autoritetet më të larta të bashkisë katolike, të Shtetit Shqiptar dhe të qytetit të Shkodrës, përfaqësues të bashkive fetare dhe të shoqatave fetare humanitare. Papa dërgoi telegram ngushëllimi, kreut të konferencës Ipeshkvnore të Shqipërisë dhe Arqipeshkvit të Tiranës dhe të Durrësit, Imzot Rrok Mirditës.

Filed Under: ESSE Tagged With: Flora Nikolla, iu gjunjëzua Papa, Monsinjor Mikel Koliqi – Kardinali të cilit

Mesila DODA: “Ky ishte projekti politik i Olldashit”

January 26, 2015 by dgreca

Mesila Doda një zë ndryshme vjen prej disa kohësh nga opozita ka rrëfyer gjatë një interviste marrëdhëniet e saj me PD-në dhe mikun e tij, ish-deputetin demokrat, Sokol Olldashi.
Gjatë një interviste në “Histori si ne” në emisionin “E Diell”, të drejtuar nga Alban Dudushi, ajo thotë se “projekti politik i Olldashit ishte vetëm PD-ja”.
Gjatë kësaj interviste, Doda ka treguar një sekret të saj atë që Universitetin e ka nisur në moshën 15-vjeçare sepse e kishte nisur shkollën në moshën 3 vjeç e gjysëm.
Alban Dudushi: Dua të kthehem pak në rininë tuaj të hershme, në vitin 1986 filluat Fakultetin, ju zgjodhët shkencat ekonomike, ishte zgjedhja juaj..
Mesila Doda: Tani…ju e mbani mënd që në atë kohë ne nuk zgjidhnim, në atë kohë të çonte partia.
Dudushi: Gjithsesi, një nga kërkesat ishte….
MESILA DODA: Jo, nuk ishte fare…
DUDUSHI:E drejta kërkesës…
MESILA DODA:Jo, jo..biles s’ka qënë kurrë prioritet dhe nuk e kam pasur ndonjëherë qejf ekonominë, madje sot kush më thotë ekonomi, nuk më pëlqen, nuk më… ndoshta sepse ishte zgjedhje e forcuar e partisë, mund të ishte dhe kjo. Unë kam filluar shkollën diku rreth moshës 15 vjeç, Fakultetin.
DUDUSHI:Fakultetin 15 vjeç?!
MESILA DODA:Po sepse kisha filluar shkollën fillore 3 vjeç e gjysëm. Po.
DUDUSHI:Me të vërtetë?! Këtë se dija.
MESILA DODA:Se ke dëgjuar..(qesh) Kaq vjet që njihemi dhe se dije këtë.
DUDUSHI:Çfarë ndryshoi jeta politike në jetën tënde?
MESILA DODA:Ka ndryshuar shumë jeta politike në jetën time, ka ndryshuar mënyrën se si menaxhohet koha, por dhe një sens konformizmi jo i vogël ka ardhur vitet e para, veçanërisht vitet e para kur ti je ende i vogël dhe mendon që kjo është mënyra se si duhet të rritesh në politikë. Më pas gjëja më e shtrenjtë që ke është vetja jote dhe pikëpamjet e tua, megjithëse shumë njerëz mund të mos ta pëlqejnë mënyrën tënde të të influencuarit, megjithëse shumë veta mund t’ju duket arrogante, mund t’ju duket e papërtypshme. Por tek e fundit nëse je mirë me veten tënde, nëse je mirë me aksionet që bën, nëse e di që nuk je nisur as nga ndonjë inat i vogël as nga ndonjë shtysë meskine, pot hemi për të bërë politikë… si mund të jetë lidhja ekonomike, lidhja me lekun. Sot ka filluar është bërë objekti kryesor është bërë rendja drejt një pasurimi të paimagjinueshëm të personave që merren me politikë, kjo është si një lloj kushti. Ndërkohë unë kujtoj vitet e para të PD-së, vitet tona të para, u ngrit mbi një vullnetarizëm shumë të madh dhe ne duhet ta riçojmë politikën drejt këtyre vlerave, drejt idealeve dhe drejt vullnetarizmit. Unë njoh me dhjetra ish-studentë të Dhjetorit që janë akoma të gatshëm të marrin përgjegjësi dhe t’i bëjnë gjërat dhe pa menduar kush do jetë gjëja që do fusin në xhep, sepse është një brez i tërë që u rrit në atë mënyrë. Megjithatë mënyra e keqe e të përdorurit të pushtetit dhe të fokusuarit të pushtetit në këtë pasurimin e shpejtë krijon problemet e veta dhe krijon problem morale në shoqëri.
DUDUSHI:Duket sikur me këto që thua në kontekst keni situatën e tanishme të PD-së…
MESILA DODA:Unë nuk e kisha me situatën e tanishme në PD, unë e kisha me situatën politike tani në vend.
DUDUSHI:Në përgjithësi po them…
MESILA DODA:E kisha për politikën, të majtë dhe të djathtë.
DUDUSHI:Flasim pak për PD. Me daljen në opozitë duket sikur shumë gjëra kanë ndryshuar dhe aty brenda. Flitet shpesh për krijimin e një fraksioni brenda PD-së, a ka të vërteta këtu?
MESILA DODA:Nuk ka grupe të strukturuara armiqësore brenda PD-së, nëse e çojmë drejt kësaj. Por fraksionet brenda së djathtës janë të shëndetshme….
DUDUSHI:Grupe armiqsore duken totalitare… janë një mentalitet totalitar.
MESILA DODA:Prandaj po e them se ka shumë raste që trajtohen si të tilla dhe prandaj e çova deri në ekstrem mënyrën e përdorimit të gjuhës sot. Dhe pse shumë herë konsiderohen të tillë njerëzit që e mendojnë ndryshe, që është mënyrë diktatoriale e shëmtuar, e njerëzve që kërkojnë të bëjnë pushtet duke shkelur mbi ca të tjerë… kërkojnë të bëjnë karrierë duke shkelur mbi disa të tjerë. Në të vërtetë fraksionet brenda së djathtës ekzistojnë në të gjithë spektrin e së djathtës. Dhe janë …por në Shqipëri e thashë dhe njëherë kjo konsiderohet si një qamet, sikur të ndodhte., sepse nuk jemi mësuar me këtë mentalitet….
DUDUSHI:A ka ndonjë tendencë tani?
MESILA DODA: Po do ishte krejt e natyrshme që të kishte, nuk besoj se ka diçka të strukturuar në këtë moment dhe jam shumë e sinqertë në këtë që them. Por do ishte mirë të ishte sepse është brenda filozofisë së djathtës çështja e fraksioneve. Nëse ti ruan individualitetin e dikujt, nuk ka pse të mos e pranosh që për çështje të caktuara dy persona mendojnë ndryshe. Nuk ka pse të armiqësohesh me njerëzit ndërkohë që ka shumë parime që të bashkojnë me to dhe shumë gjëra të tjera që ato persona i mendojnë ndryshe. Dhe fraksionet që sot janë në Europë si në Francë dhe në të gjitha vendet e tjera të EPP-së kanë pozicionet e tyre, përfaqësimin e tyre Brenda grupeve parlamentare, brenda pushtetit lokal, brenda organeve drejtuese të partisë, në të gjitha nivelet le të themi.
DUDUSHI: Është e trazuar PD-ja tani, me Lulzim Bashën e konfirmuar me të gjithë ekipin e tij të ri?
MESILA DODA: Do ishte mirë që të ishte e trazuar, ka një…
DUDUSHI: Po nuk është?
MESILA DODA: Jo. Ka një tendencë besoj unë, të shikojmë njëherë se kush janë këto personazhet e reja dhe se kush do jetë impakti që do të sjellin. Po trazimi do të thotë që ke akoma dëshirë që ti ndryshosh gjërat brenda, ndërkohë që ne folëm, folëm… unë të paktën nuk heshta, mëkatin e heshtjes nuk e bëra… dhe rezultati që pamë ishte… I lënies në heshtje të gjithë atyre gjërave që thamë, jo ndonjë respektimi i madh dhe i zgjedhjes së institucioneve drejtuese të partisë, të cilat u zgjodhën në mënyra që deri më sot nuk i kishim parë. Me sa duket edhe kjo është pjesë e risisë!
DUDUSHI: Në mënyra që s’i kishim parë?
MESILA DODA: Jo, asnjëherë! Nuk kishim parë që grupi parlamentar kuotohet dhe nuk zgjidhet. Duhet të ishte futur dhe duhet të ishte kuotuar njësoj, duhet të ishin futur dhe duhet të ishin zgjedhur. Pamë njerëz që nga një ditë në tjetrën bëheshin anëtarë të Këshillave Kombëtar dhe nuk i njihte njeri se kush ishin, nuk i njihte njeri 24 orë më përpara. Pamë tre mënyra të ndryshme të zgjedhjes së kryesisë. Disa ishin me emërim përpara, thanë a keni ndonjë gjë kundra dhe çuam dorën. Një pjesë tjetër u zgjodh me një listë tjetër… u zgjodhën me kritere të ndryshme që nuk kishin qenë derë në atë moment në fakt pjesë e proçesit. Por duke u zgjatur me këtë do i’a marrim kohën lajmeve të tjera që kanë më rëndësi. Por ajo që është më e rëndësishme është që shpresoj shumë që partitë shqiptare dhe këtu nuk e kam vetëm për PD, se PS-ja është në një gjendje akoma më disastër, nuk ka akoma kryetar të zgjedhur, e kam fjalën… është çështje parimi. Nëse mendojmë që do ketë një lloj kontrolli skrupoloz në zgjedhje apo në pjesën e institucioneve drejtuese një lloj autoritarizmi në drejtimet e partisë, nuk e di pse mendojnë këto njerëz që kur vijnë në qeveri bëhen demokrat. Pra nëse Edi Rama zgjedh në mënyrë autoritariste organet e PS, ose thotë nuk dua të zgjihem kryetar se jam kryetar, nuk e di pse mendojmë që kur të bëhet kryeministër do jetë më demokrat se kaq. Dhe kjo vlen për të gjitha rastet kjo që ju them. Pra nëse nuk ndryshon sistmemi dhe fuqinë ta marrin njerëzit në dorë dhe jo të kemi vetëm një kryetar, ne do vazhdojmë të mbetemi në të njëjtin problem dhe kjo nuk ka lidhje se është më I mirë apo më I keq një kryetar partie. Është difekt i sistemit.
DUDUSHI: Për ta mbyllur kapitulin me PD-në: A ka patur një analizë brenda PD-së për shkaqet e humbjes?
MESILA DODA: Po besoj që ka patur një analizë, të gjithë kanë folur…
DUDUSHI: Një analizë të sinqertë?
MESILA DODA: Unë e kam bërë të sinqertë analizën time, e kam bërë në Korrik pasi mbaruan zgjedhjet…
DUDUSHI: Cila është analiza juaj?
MESILA DODA:E kam thënë shumë herë. …..(nuk prononcohet)
DUDUSHI: Ajo që më bën përshtypje është se, PD ka qënë në qeverisje, z. Berisha ju ishit të reshtuar në të njëjtin pozicion me të. Mund të kujtojmë shumë raste… një ndër akuzat që i është bërë asaj qeverisjeje është arrogance e pushtetit. Dhe një nga rastet glamoroze ishte 21 janari, ku ju prapë ishit të rreshtuar në të njëjtin qëndrim të fortë me Berishën, pa asnjë lloj dileme, të bashkuar.
MESILA DODA: Ke absolutisht të drejtë. Ke shumë të drejtë me këtë gjë. Një ndër reflektimet e mëdhaja pas 23 qershorit do të ishte qasja me publikun, pra duhet të kishte një qasje tjetër, pasi njerëzit na thanë që nuk e donin më të kësisoj. Për sa i përket atyre momenteve që juve më flisni, ato janë moment jashtëzakonisht dramatike të shtetit shtetit shqiptar. Dhe të gjithë ata që kanë folur kanë pasur një dilemë nëse ne do të shkonim në anarki, apo do të ruanim shtetin ashtu siç ishte. Ne sot e kësaj dite vazhdojmë themi që duhet të respektojmë institucionet. Çfarë kam thënë unë gjatë gjithë kësaj kohe? Që institucionet duhet të respektohen. Dhe institucionet respektohen dhe kjo nuk ka lidhje me arrogancën, kjo ka lidhje me një parim, por futja dhe humja e jetëve njerzore ishte një moment jashtëzakonisht i dhimbshëm për të cilin unë nuk dua të flas këtu. Është një moment problematik dhe këtu nuk duhet tani të fillojmë dhe të bëjmë politikë për këtë. Moment i 21 Janarit, mos ta harrojmë, duhet të na mësojë që lojërat me institucionet janë tmerrësisht të dëmshme dhe jo vetëm për klasën politike, se klasa politike e harronka këtë pas ca kohësh, por dhe për njerëzit, për viktimat, për ata që e pësojnë këtë mënyrë të të bërit politikë.
DUDUSHI: Keni këmbëngulur për hapjen e dosjeve dhe kthehemi tek një temë që ju e keni për zemër dhe duket sikur nuk keni marrë shumë mbështetjen e forcës tuaj politike në fakt? Kujtoj që Paloka, ju ka quajtur marjonetë për qeverinë e sotme, ka thënë: “Hapja e dosjeve nuk mund të arrihet as nga duart e pista të ish-persekutorëve të regjimit, sot në qeveri dhe as me duar të tjera të përdorura për qëllimet e tyre”
MESILA DODA: Kjo është dhe njëherë një nga ato mënyrat që një politikan që i thotë vetes politikan duhet të reflektojë përpara se të flasë, sepse në takime që kam pasur dhe me kryetarin e partisë, z. Basha është shprehur pozitiv dhe është shprehur mbështetës ndaj kësaj nisme. Është shprehur që është një nisëm shumë e mirë, është absolutisht në përputhje me parimet që e djathta ka ringritur…
DUDUSHI: Kjo ka qënë qëndrim privat, jo qëndrim zyrtar?
MESILA DODA: Besoj se do jetë dhe qëndrim zyrtar në sallën e parlamentit kur të jetë, të jeni të bindur për këtë.
DUDUSHI: Çfarë ka ndodhur në fakt me këtë projektligj?
MESILA DODA: Për ta thënë me pak fjalë. Kanë filluar punimet rreth tre vjet më parë, sapo u rrëzua nga Gjykata Kushtetues nga një grup ekspertësh shqiptar dhe të huaj, persona që kanë qënë ish-prokuror në Gjermani apo persona që kanë qënë krerët për qendrën e hapjes së dosjeve. Dhe promotor ka qënë Grupi Shqiptar i të Drejtave të Njeriut, pra shoqëria civile. Një aksion shumë i madh. Unë e kam ndjekur vazhdimisht, kam pasur gjithmonë kontakte sepse është një nga ato parime për të cilat Lëvizja e Dhjetorit u ngrit. Jo thjesht hapja e dosjeve, por de-komunizimi i shoqërisë shqiptare. Të cilin e shohim dhe sot e kësaj dite që nuk është kryer si proces. Ishte një projekt i gatshëm që shoqëria civile e kishte bërë dhe ishin bërë 7-8 tryeza të rrumbullakëta se duhej marrë dhe mendimi se janë ligje që duhen konsultuar. Nis një draft, që nis një zyrë i bërë nga 3-4 persona që e bën Ministria e Mirëqënies Sociale, merret një ligj përkthehet, hiqen disa pjesë që nuk ishin të adaptueshme, pjesa tjetër u mor me ta mos. Ndërkohë kemi dy ligje që në pjesën e hapjes së dosjeve janë njëlloj dhe kot u lodhën se e kishin gati dhe ndryshojnë vetëm tek pjesa e lustracionit-përdorimit të informative. Pra nëse ne themi që duhet të dalin jashtë sistemit persona që kanë patur mëkatet e tyre në të kaluarën për dënimin e personave-përpozicionet që kanë pasur- drafit i ardhur nga qeveria, drafti paralel me këto tonin që të thuash, se çuditesh se në disa raste është një lloj kopje që është bërë-thotë që informatën mund ta kërkojë kreu institucionit, por mund edhe të most a kërkojë. Unë si kreu institucionit e marr këtë informatë dhe të shantazhoj ty për ca kohë e kam në dorë. E dyta nuk përfshin rrafshin politik. Ti sot ke krerët kryesor të së majtës, kryetarë komisionesh parlamentare që janë të prekur drejt për drejtë dhe janë ish-kuadro të regjimit. Ish-kuadro të lartë të sistemit të kaluar.
DUDUSHI: Për shembull?
MESILA DODA: E dimë që Ruçi, nënkryetar i grupit parlamentar të PS, ka qënë kryetar i komitetit të partisë, zoti Xhafaja kryetari i komisionit të ligjeve ka mbuluar një pozitë shumë të lartë në bashkimin e rinisë, z. Braho ka qënë ish-prokuror i dikurshëm i regjimit, etj….Ti marr me radhë se janë shumë këto që do të them, por janë dhe kolegët e mi dhe nuk…
DUDUSHI: Jo, kjo ishte për të kuptuar deri ku shkon projektligji juaj për lustracionin…
MESILA DODA: Ka dhe diçka tjetër, ky është një projektligj që është bërë duke respektuar vendimin e Gjykatës Kushtetuese. Nuk bëhet ndërprerja e mandateve, pritet përfundimi dhe më pas nuk bëhet ri-kandidimi. Këto që them unë janë shumë pak se ti ke sot njerëz në Gjykatën Kushtetuese që kanë dhënë dënime pa fund në kohën e regjimit dhe ende sot në pozicione më të larta.
Nëse ka një thembër Akili shoqëria shqiptare, ka klasën e drejtësisë. Unë vazhdoj ta them dhe vazhdoj ta përsëris, një klasë e magjistratëve që do të ishte me kurajo për ta pastruar përfundimisht shoqërinë shqiptare, do ishte ajo që do krijonte një impakt të jashtë zakonshëm. Nuk flet dot dekriminalizmi të politikës se do ikin vetë këto njerëzit që janë marrë me politikë sot. Pra duhet që të funksionojë sistemi, si ka ndodhur në Rumani, apo Kroaci apo vendet e lindjes. Sepse sot ke gjykatës që i kanë krimet palë dhe flenë me to dhe po e drejtojnë sistemin e drejtësisë me shkelje syri. Po e lënë politikën në mëkatet e veta dhe sistemin në mëkatet e veta. Dhë ndërkohë njerëzit janë të mërsitur me drejtësinë dhe me politkikën dhe me të gjitha kahet.
DUDUSHI: A kishte Z. Olldashi një projekt për të krijuar një forcë politike të re brenda të djathtës?
MESILA DODA: Përtej faktit të vendimeve politike që kishte marrë Sokoli, ai ishte një mik shumë i dashur dhe kishte shumë miq, shumë më shumë se ne të tjerët, unë për shembull kam miqësi me 3-4 persona po jo në atë shtrirje dhe të aq shumë shtresave të ndryshme që kishte Sokoli. Që do të thotë që ka dhuruar shumë nga natyra e tij. Që do të thotë, që përveç një politikani ai ka qënë një njeri i jashtëzakonshëm, një njeri i mrekullueshëm dhe për pjesën e tij artistike.
Përtej pjesës politike një homazh i madh i duhet bërë atij si qënie njerzore. Tragjedia që ndodhi është përkujtuar nga unë në fjalimin tim të parë në parlament, sepse është e pa pranueshme hipokrizia e keqardhjes ndaj fatkeqësisë që ndodhi. Vazhdoj të mendoj që vdekja e Sokolit nuk duhet të përdoret nga askush. Dhe mbi të gjitha nuk duhet të përdoret që disa që ishin miq të Sokolit janë armiq të dikujt dhe disa që ishin armiq të Sokolit do vazhdojnë të mbeten armiq të dikujt. Dhe kjo sepse është mjerane të mendosh që mund të marrësh frymë në politikë duke përdorur Sokolin. Por nga ana tjetër është imorale të thuash që ne i kishim marrëdhëniet e shkëlqyera, Sokolin e trajtuam mirë… Jo! Sokoli nuk ishte ky. Shkoni dhe shikoni kush është në delegacion parlamentar. Në asnjë delegacion parlamentar nuk ishte Sokoli. Sot nuk do e kishe në kryesinë e PD-së po të ishte gjallë Sokoli. Ai është një nga personat më të rëndësishëm të PD-së dhe të qeverisë dhe kur flasim për projektin e tij politike, projekti i Sokolit ishte… ishte PD sepse ishte partia e tij dhe nuk kishte asnjë arsye në ato moment të mendohej që gjërat do shkonin drejt një artificë në trajtimin e personave dhe grupeve, u ndjenë sinjalet e para, por mendonim se ishte shumë shpejt… dhe në atë kohë ishte e pamundur të themi që Sokoli kishte vendosur të çante PD, se ishte partia e vet dhe kujt më shumë se Sokoli i takonte ajo parti?! Ajo ishte partia e tij dhe si mund të mendontë që ta çante, i takonte atij si u takonte një brezi të tërë të rinjsh dhe të rejash që ishin rritur dhe të tjerëve që e përqafuan më vonë. Thënë këtë unë nuk përjashtoj asgjë se ça mund të ndodhte në të ardhmen. Ai ishte njeri politik dhe si i tillë do merrte vendimet e tij. Por është e shëmtuar dhe abuzive që unë të them se Sokoli do e kishte çarë Partinë Demokratike se nuk do e duronte dot këtë që ndodhi. Këto janë gjëra të shëmtuara dhe nuk merret dot me mend se çfarë do kishte bërë Sokoli. Për më tepër as unë dhe askush tjetër nuk duhet të mendojë se do rrojmë në politikë se kemi qënë miq e shokë të Sokolit.
Ka pafund njerëz që kanë patur miqësi dhe ato që nuk e votuan. Sepse ky ishte Olldashi, nuk merrte pushkën dhe i luftonte njerëzit, i pranonte me limitet e tyre sepse e tillë është shoqëria njerëzore, nuk mund të presim që të gjithë të rreshtohen me ne 100%. Madje kjo mënyrë e të menduarit o me mua o kundra meje, është një marrëzi e politikës, është një marrëzi e njerëzve që kërkojnë idhujtari. Vetëm Zoti lart në qiell është ai që duhet ta pranosh pa limit.

Filed Under: Interviste Tagged With: i Olldashit”, ishte projekti politik, Mesila DODA: “Ky

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • …
  • 68
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT