NGA ASLLAN DIBRANI/
Propozimet e Qeveria e Serbisë që po insiston që për fatin dhe të ardhmen e “Trepçës” të vendoset në dialogun midis Prishtinës e Beogradiit, në Bruksel. Diçka absurde e pa logjikshme dhe e pa kompromis nga vet fakti dhe pozicioni gjeografik i këtyre resursevese ku gjenden në thellësitë e Kosovës.
Edhe zyrtarisht Vuçiq ka bërë të ditur se Qeveria e Serbisë do të insistojë që çështja e “Trepçës” të diskutohet në kuadrin e bisedimeve që pritet të vazhdojnë në Bruksel!? A thua çka te bisedohet për pasuritë tona kur ato janë dhe kanë qenë pronë autoktone e shqiptarëve e Ilirëve dhe e Pellazgëve edhe pa qene fare, fara sllave në Ballkan. Nëse ne duhet të bisedojmë për resurset e vlerave dhe pasurive ton duhet të flasim në Bruksel për ato pasuri qe u okupuan nga Serbia ne tokat tona që nga Novipazari , Nishi, Leskovci , Vranja dhe rajoni i Toplices si tërësi qe ishte shqiptare hiq ma larg së 1878!
Pamje nga pasuria nëntokësore nga miniera e Trepçës së Mitrovicës!!! Ja për çka lufton Beogradi që të zhvillohen bisedimet. Trepça ishte magjja e Beogradit me këto pasuri u rindërtua Serbia dhe ish Jugosllavia!!!???…
Vuqiqi ma tutje thekson “Temën e pronësisë në Bruksel nuk e kemi hapur ende duke pretenduar në Trepçë, në Brezoivicë, Liqenin e Gazivodes dhe resurse tjera duke pretenduar qe shqiptarët të mbesin shkuarave dhe maleve. Zoti Vuqiq duhet ta dijë se ka perënduar koha e krajleve të Serbisë qe deri ne vitin 1955 janë kolonizuar tokat tona me serb e malazez andaj harroje ketë ëndërr aq brutale dhe të rrezikshme. Pa marre parasysh lidershipin kosovar se a do te jete e afte që të mbroj tokat e veta në tavolinat e Evropës, populli i Kosovës nuk do të lejon ma pazarllëqe me tokat tona të shenjta dhe resurset tona me renome ndërkombëtare siç është Trepça. Parulla “Trepça puno Beogradi ndërto” ka perënduar zotërinj nga Beogradi dhe politikan kosovarë të pa vlerë që keni lejuar deri këtu të vije kjo situate aq e pa nder edhe nga ju lidershipi kosovar!
Cenohet territori i ynë me plane aq agresive dhe zyrtaret e Kosovës nuk reagojnë!
-Është për tu çuditur me zyrtarët e Kosovës dhe organet gjegjëse në Kosovë, përse nuk e alarmojnë ketë akt aq brutal dhe të pa presidence të Serbisë , kur cenohet territori i ynë me plane aq agresive!Ky akt i vrazhde tingëllon në arenën kombëtare dhe ndërkombëtare. -Kombinati dhe Miniera Trepça në Stantërg i përket qytetit të Mitrovicës. Mitrovica është pa dyshim ndër qytetet më të rëndësishme jo vetëm në Kosovë dhe për Kosovën, por edhe në gjithë Gadishullin Ballkanik e më gjerë, për nga pasuritë minerale.
Trepça është një minierë me një histori të lashtë, që atëherë, pasuritë e Kosovës shfrytëzoheshin nga paraardhësit tanë ilirët, më pas nga bizantinët, sasët, turqit dhe së fundi nga okupatori serb. Që në kohërat e lashta është ditur për vendburimet polimetalore të sulfureve të plumbit, zinkut,argjendit, kristaleve dhe mineraleve të ndryshme .
Kompleksin industrial dhe miniera e Trepçës së Mitrovicës kishte rreth 23.000 të punësuar deri në vitin 1989, para se ta pushtonin dhe uzurponin forcat serbe!
-Këtë e kanë vërtetuar zbulimet e shumë punimeve të vjetra minerale, galeri, puse, vegla të punës, që janë përdorur në kohëra të ndryshme gjatë shfrytëzimit të mineralizimeve të këtyre llojeve , si dhe mbetjet e gjurmëve nga shkrirja e tyre. Kompleksin industrial dhe miniera e Trepçës së Mitrovicës është një kompleks industrial, qe kishte rreth 23.000 të punësuar deri në vitin 1989, para se ta pushtonin dhe uzurponin forcat serbe.
Kompleksi i minierave të Trepçës është pjesa më e vlefshme e tokës në Ballkan dhe ka një vlerë prej së paku 5 miliardë dollarë amerikan . Ky gjigant dhe pasuri është “Zemra e Kosovës”. Trepça ka 17 miliardë tonë rezerva të thëngjillit qe konsiderohet një ndër kombinatet ma të mëdha në Evropë. Kapacitetet e rafinerive të plumbit dhe zinkut në Trepçë zënë vendet ndër të parat në botë.
Në këtë kombinat u nxorën dhe u përpunuan xehet kryesore siç ishte koncentrati i plumbit dhe zinkut, plumbi i rafinuar dhe aliazhe të plumbit, argjend, ari, bismut, zink elektrolit dhe kadmium, acid sulfurik, acid fosforik, plehra superfosfati, akumulatorë, bateri nikelkadmiumi,municion të gjuetisë, gypa dhe tel plumbi, llamarinë të zinkuar dhe produkte prej llamarinës, materiale elektrokontakti, vagoneta, elektrolokomotiva për xehtari, pajime dhe pjesë rezervë për metalurgji dhe xehetari e produktet të tjera. Aktualisht, Trepça nuk prodhon ma si pasojë e luftës me çka konsiderohet i doemosdoreshëm një regjenerim i pajisjeve të reja nga të cilat regjimi serb me të ikur i plaçkiti dhe i dëmtoj shumë. Kjo ndihet mjaft keq në prodhimin e përgjithshëm industrial të Kosovës dhe në eksport, sepse pjesa dërmuese e produkteve të Trepçës eksportohej në shtetet e Evropës dhe në botë, por fatkeqësisht e eksplatuar dhe e shfrytëzuar nga Beogradi edhe nga ish regjimin jugosllav. –Për riaktivizimin e Trepçës nevojitën investime të mëdha, të cilat duhet të sigurohen nga partnerët ekonomik i jashtëm dhe të brendshëm qe duhet sa ma shpejt te mobilizohemi në nivel kombëtar duke shfrytëzuar edhe potencialin ekonomik të Shqipërisë dhe biznesmenëve shqiptare, kudo që janë për ta ringjallë këtë Kombinat me vlere të mëdha.
Trepça në ish Jugosllavi u llogaritur me një vlerë për 70 për qind te të gjithë pasurisë së minierave jugosllave sa i kishte ne atë kohë.
-Mos pajtimi dhe rezistenca e sotme serbe për mos humbjen e Mitrovicës lidhet sesa ishte nën okupimin e saj Kosova, prodhimi industrial i Kombinatit Trepça ishte ndër eksportuesit kryesorë të ish- Jugosllavisë. Sipas një studimi , në nëntokën e Kosovës , janë depozitat e mëdha të fshehura nga linjiti, plumb, zink, metale , ari, argjendi dhe të naftës , me nje kapacitet mbi 17 miliardë ton qymyr siç e cekem edhe ma lartë . Sipas dëshmive dhe të dhënave ,epet ky rezultat qe suksesi më i madh i kombinatit të Trepçës u arrit në vitin 1983, atëherë kur Trepça eksportoi mallra me vlerë prej 103 milion dollarë ,që pos rrogave të atyre punëtoreve të krahut, Kosova asgjë nuk ka përfituar as që ka shkuar në buxhetin e saj !Dihet botërisht se ari dhe xehet e Kosovës kalonin transit nga uzinat e saje drejt Beogradit me çka me kujtohet parulla e studentëve të ngjarjeve të vitit 1981 “Kosova puno,Beogradi ndërto” . Kapitali i Trepçës ishte si garant i shumë kontratave qe i lidhte ish Jugosllavia dhe Beogradi me shtetet tjera. Fatkeqësisht kjo minierë u shfrytëzua nga regjimi jugosllav dhe frytet e saj shumë pak u shijuan nga populli autokton i Kosovës.
-Para fillimit të fushatës së bombardimeve të NATO-s në pranverën e vitit 1999 ,qeveria jugosllave tentoj ta privatizojë Trepçën . Në vitin 1998 , pavarësisht sanksioneve ndërkombëtare qe i kishte ajo u përpoq ,ta marre në shfrytëzim me një partneritet të një firme greke “Mytileneos Holdings SA metale grup”. Sipas shënimeve , Mytileneos ka nënshkruar disa kontrata me agjencinë serbe të tregtisë së jashtme, me shuma parash marramendëse, sikurse qe po tenton tash ta luaj një aktrim të njëjtë!
Këto manovrime të politikës serbe , siç shihet po hedhin paqartësi pran opinionit botëror , nga një neglizhencë e stafit politik të Kosovës . Qeveria e Kosovës është ma e udhës të debatoj në parlamentin e vet dhe në Kuvendin e Kosovës për një gjë shume serioze dhe shumë madhore se sa te debatojnë për tema shterpë edhe boshe të pa vlera !Qeveria e Kosovës nuk duhet me anashkaluar “Kombinatin Trepça” ajo është ardhmëria e Kosovës.
Archives for January 2015
MBRESA NGA TAKIMI ME KONGRESMENIN DANA ROHRABACHER
Nga Asllan Bushati/zv/kryetar i Vatrës/
Para disa ditësh ish kongresmeni republican, president i Ligës Qytetare Shqiptaro Amerikane (LQShA), Z. Jozeph DioGuardi më tha se dëshironte të takoheshim.
-Do të vazhdojmë bisedën, që kemi nisur në Vlorë në Nëntor 1992 për tetëdhjetë vjetorin e Pavarsisë së Shqipërisë., tha duke qeshur Zoti DioGuardi.
Kjo frazë më solli në mendje takimin e parë me Zotin DioGuardi i cili më impresionoi me njohuritë që kishte për cështjet shqiptare në tërësi dhe për Kosovën në vecanti. Ai fliste qartë, me fraza të shkurtra, secila fjalë e fjali me brendi të ngjeshur dhe diku lëshonte ndonjë gjysëm batute për të qeshur në gjuhën Shqipe. Këto më cliruan nga emocioni që kisha dhe më mundësuan që t’i shprehja mirëseardhjen këtij miku të madh të Shqiptarëve nga pozita e ushtarakut më të lartë të Garnizonit si dhe të Komandantit të Divizionit “Vlora”. Po ashtu t’i shprehja njenjat e konsideratës më të lartë të ushtarakëve shqiptare për gjithcka ai kishte bërë për prezantimin dhe mbrojtjen e cështjeve të Kombit Shqiptar në Kongres dhe Administratën Amerikane. Biseduam edhe për luftën në ish Jugosllavi dhe ballafaqimin e shqipratëve në te dyja anët e kufirit me situatat e pritshme. Mund të them se disa prognoza te Zotit DioGuardi për zhvillimet e mëpastajme në Kosovë kanë qenë për mua profetike.
Pasi e kalova këtë emocion të castit, i thashë Zotit DioGuardi se takimi e biseda në Vlorë i përkasin 23 viteve të shkuara. Ato ndoshta nuk kanë vlerë për të sotmen.
-Kanë,kanë ,-më tha ai se të shtunën e 11 Janarit 2015 në Manhatan do të takohemi me një mik të madh tonin në një drekë fondmbledhse. Miku do të jetë Kongresmeni i Distriktit të 48 të Kalifornisë Zoti Dana Rohrabacher
Kështu me 11 Janar, në hyrje të restorantit më priti Zoti DioGuardi dhe bashkëshortja e tij Zonja Shirley Cloyes DioGuardi (Keshilltare për Cështjet Ballkanike të LQSHA). Me një ndienje të madhe respekti dhe mirësjellje cifti DioGuardi më njohën me Kongresmenin Rohrabacher
Që në vështrimin e parë Kongresmeni Rahrabechen, më krijoi ndjenja positiviteti, sepse ishte i qeshur i respektuar dhe fliste qete, rrjedhshem e pa ngarkesa emocionale. Ne fillim ai na foli per origjinen e tij stergjyshore gjermane, emigruar ne Amerike para gati 200 vitesh. Me pas per jeten e gjysherve, te prinderve, te tijen,te bashkeshortes dhe te tre femijeve (trinjake). Bashkeshorten dhe femijet patem rastin ti takojme e te bisedojme gjate drekes.
Pas prezantimit te shkurter gjeta rastin ta falenderoj Kongresmenin Rohrabacher per gjithca ai ka bere ne Kongres per ceshtjet Shqiptare. Por ne te njejte kohe falenderova edhe Zonjen Shirleyn Cloyes DioGuardi per nje artikull shume te spikatur te saj shkruar kohet e fundit per problemet dhe situaten politike ne Kosove.
Kur shumica e te ftuarve ishin te pranishem Zoti dhe Zonja DioGuardi e menaxhuan situaten ne menyren me te mire te mundeshme duke prekur fillimisht shqetesimet e Kombit Shqiptar te shperndare ne gjashte shtete te cilat do te ishin si te thuash dhe korniza e diskutimeve. Me pas ato mundesuan qe te gjithe te pranishmit te prezantonin para kongresmenit shqetesimet e tyre . Nga Vatra pevec meje ishin te pranishem edhe dy anetare te Keshillit Drejtues, perkatesisht zoterinjte Zef Balaj dhe Agim Alickaj.
Kongresmenit Rohrabacher fillimisht i shtrova shqetesimin se disa rreziqe po i kanosen Kombit tone nga zhvillimet gjeopolitike prane rajonit. Si shembull te pare i solla pushtimin e Krimese nga ruset dhe mefshtesine diplomatike e ushtarake te perendimit per te vepruar kunder ketij akti brutal agresioni. Me e keqja e kesaj ceshtje per ne shqiptaret eshte krahasime qe ruset i bejne Krimese me Kosoven. Nga kendveshtrimi yne nuk ka asnje lidhje, sepse njera eshte lufte per perfitimin e pavarsise nga okupatori dhe tjetra eshte thjesht pushtim ushtarak i mirefillte.Por tashme ky krahasim po behet nje pengese shtese per mosnjohjen e Kosoves per tu anetaresuar ne OKB dhe organizmat e tjere nderkombetar.
Nje zhvillim tjeter qe na shqeteson eshte lufta ne Ukrahine. Rusia pa Ukrahinen thuhet ne masmedia nuk eshte perandori, me te eshte perandori. Pra Rusi me Putinin ne krye po vepron me nje mentalitet perandorak , ku ne pararoje te ketij konflikti ishin grupet e inteligjences ruse. Tashme keto grupe kane filluar te levizin e koordinojne punet e tyre jo te paqeshme rreth trojeve shqiptare si ne Serbi, Bosnje ,Mal te Zi dhe Maqedoni (ndoshta edhe ne trojet shqipetare). Keta grupe, se bashku me ato mafioze serbe, greke, turke, ISIS etj, po ndjellin shqipetaret e rinj te shkojne per te luftuar ne Siri dhe Irak. Joshja e tyre vjen per faktin se 40- 46% e ketyre te rinjve jane te papune. Me kete rast sherbimet inteligjente e ato mafioze destabilizojne rajonin e Ballkanit, mbajne te hapur konfliktin ne Lindjen e Mesme per te shitur armet e tyre dhe nga ana tjeter kerkojne te njollosin shqiptaret duke i paraqitur ato ne masmendia e para opinionit boteror si te prirur per akte terroriste.
Nje nga gjerat me te medha dhe te shtrenjta te Kombit Shqipetar eshte tolerance fetare. Por me keto veprimtari subversive ne rajon e kunder shqipetareve te forcave te siperpermendura,druaj te them se do te mburremi shume gjate, sepse keto forca duan ta godasim Kombin tone pikerisht ne tolerance qe eshte vlere e madhe kombetare.
Une si ushtarak i larte ne pension, gjithashtu i shoh me shqetesim lidhjet dhe traktatet ruso-kineze. Ato ndoshta ne te ardhmen ne raport me zhvillimet gjeostrategjike do te sjellin pasoja negative edhe per kombin tim. Sot nuk eshte moment per ta anazlizuar kete problem, por desha vetem ta cekja qe ajo ti behet prezente Administrates Amerikane se ne dhjete vjecarin e ardheshem ky problem do te jete madhor .
Disa politika te Bashkimit Europian (BE) e kane konsideruar Kombin tim si komb me qytetar te dores se dyte e te trete. Sjelle ketu si shembell shtimin e rrregullave deri ne paskrupullesi per pranimin e Shqiperise si vend kandidat ne BE. Po ashtu edhe per shqipetaret ne Kosove ku jane te vetmit evropiane qe nuk u lejohet akoma te levizin lirisht ne Europe.
Ne e dime se shume politikane e shtetare te nivelve te ndryshme ne trojet shqiptare jane te korruptuar. Korrupsioni eshte pengese per investimet e huaja, per hapjen e vendeve te reja te punes, per rritjen e mireqenies dhe prerjen e rruges se vjedhjeve e fenomenve te tjera negative. Por ne gjykimin tim BE-ja me politikat ekonomike qe ajo ben ne rajon, ajo me shume e ndihmon sesa e lufton korrupsionin. BE-ja i dha Greqise (vendi me i korruptuar ne rajon) 320 miliarde euro per te mbyll gropen korruptive te mafias ekonomike te ketij vendi. Imagjinoni sikur kjo sasi parash te shperndahesh ne te gjithe rajonion e Ballkanit ne proporcion me numrin e populates se cfare ndryshimi te madh do te kishte ekonomia e gjithe rajonit ballkanik. Ne qofte se Be-ja mbylll dyer e dritare per shqiptaret qe jane pjese e saj gjeografike, politike e kulturore, dikush tjeter i hap ato. Pytja shtohet drejtpersedrejti : A eshte BE-ja dhe europerendimoret te interesuar ta integrojne Ballkanin ne BE apo t”ia lene ate dikujt tjeter?
I nderuar Kongresmeni Rahrabechen , keto shqetesime per Kombin tim i ngre sot perpara jush sepse shoh se edhe Administrata Amerikane eshte e ngadhet dhe e mefshte per te paraprire dhe vepruar. Shqiptaret jane kombi me dashamires i amerikaneve ne bote, por edhe amerikanet lypset te dine hallet e Kombit shqipetar dhe te ndihmojne me shume ne cdo aspect. Ambasadoreve amerikane ne Shqiperi e Kosove nuk u lejohet te silllen si mbreter a perandor, por si miq te vertet, si velllezer dhe te drejte e te ndershem ne ato qe thone e bejne.
Kongresmeni Rahrabacher ne vijim tha se shqetesimet tuaja jane te drejta.Disa nga keto probleme jane madhore dhe do te kerkojne kohen e tyre. Une kam patur rastin te degjoi nga Joi dhe Shirley disa ptej tyre, por tani qe i degjoi edhe nga goja e nje intelektuali te larte si Ju, ma tendos tere fokusimin tim mbi to. Ajo qe une mund t’ ju them sot dhe t’ju garantoj ju, eshte fakti se ato do ti bej prezent ne Komisionin e Puneve te jashteme te Kongresit dhe ne Departamentin e Shtetit.
E falenderova edhe nje here Kongresmenin Rahrabacher per mirekuptimin dhe premtimin qe mori persiper. Ne vijim e mori fjalen Zoti Zef Balaj i cili pyeti se: A eshte ne dijeni Administrata Amerikane se keto vitet e fundit miliarda dollare po levizin ne menyre te pa dukeshme nga vendet arabe dhe vecanerisht nga Arabia Saudite per ne Europe e vecanerisht ne rajonin e Ballkanit?Nga kendshikimi im keto para nuk cohen atje per qellime te mira,por per t’ju kundervene demokracise dhe kultures europiane. Kurse ne viset shqipetare keto dollare dergohen per ta tjetersuar kulturen shqipetare e per ta bere ate alla arabe, ose per te rekrutuar kontigjente per luften e xhihadisteve. Me lejoni t’ju sjelle nje shembull konkret nga te njohurit e mi ne Belgjike ku ato kane kontaktuar me njerez muslymane te qyteteruar dhe te emancipuar grate e te cileve me pare visheshin si europiane dhe tani vishen me perce ne fytyre.Kur i kane pyetur se pse e keni ndryshuar veshjen ata u jane pergjigjur se per kete veshje na paguajne 450 euro si rroge mujore.Pra keto para te pista kane ndryshuar veshjet,por mbi te gjitha ata kerkojne te frenojne mendimin e lire, demokracine dhe perparimin.
Kongresmeni Rahrabacher i tha Zotit Balaj se ndiehem i shqetesuar dhe i tronditur me keto qe na treguat. Ne vazhdim e mori fjalen Zoti Agim Alickaj cili tekstulisht shtoi:” I nderuari kongresmeni Dana Rohrabacher, ju falenderoj nga zemra per perkrahjen tuaj parimore dhe te pakursyer per zgjidhje te drejte te problemit te Kosoves dhe te ceshtjes shqiptare ne pergjithesi. Edhe si amerikane te devotshem vlerat tona perputhen me vlerat tuaja per familje te shendosha, biznese te vogla dhe ekonomi te sukeseshme si dhe per nje shtet te forte amerikan. Gjej rastin ketu, falenderoj Joe the Shirley DioGuardin per punen e tyre te madhe per ceshtjen kombetare Shqiptare.
Situata ne Kosove dhe ne trojet e tjera etnike ne Ballkan ne gjykimin tim, eshte ne keqesim e siper. Per ta kuptuar gjendjen e vertete ne Kosove duhet doemos lexuar artikulllin e fundit te Zonjes Shirley Cloyes DioGuardi. SHBA’te ja kane lene Evropes ceshtjen e Ballkanit duke e perkrahur politiken e Unionit Europian.Kjo mendoj se eshte nje politike e gabuar dhe e padrejte per kombin shqiptar, nje politike e cila ne afat te gjate eshte e destinuar per deshtim te sigurte. Ende nuk eshte njohur pavaresia e Republikes se Kosoves nga disa shtete te BE-se gje qe eshte plotesisht e pakuptueshme dhe e paarsyeshme. Si mund te zgjidhet problemi kur Kosova nuk njihet si shtet? Nga ana tjeter, behet perkdhelja e Serbise, kinse per talarguar nga Rusia, duke e lutur ate per te hyre ne Evrope, duke i bere leshime te padrejta ne dem te Kosoves. Serbia eshte duke punuar dhe bashkepunuar me Rusine ne menyre te pakufishme ndersa Evropen po e merr me te mire me lajka e genjeshtra. Une mendoj fuqishem se, nuk eshte ceshtje e Evropes per ta lutur Serbine per te hyre ne Evrope. Eshte ceshtje e popullit Serb te vendose vete se a don te futet plotesisht ne sferat e interesit rus apo don te kethehet nga demokracia Evropiane. Leshimet e e padrejta dhe te pakuptimta nuk i ndihmojne askujt.
Sa i perket ceshtjes se depertimit te rrymave radikale islame ne Kosove, deshiroj te theksoj se une nuk mendoj se populli shqiptar, i njohur per tolerance nderfetare, do te bije pre e ketyre ideologjive te demeshme per njerezimin dhe per vete muslimanet. Por, edhe nje veper e ulet e vetem nje personi nga radhet tona do ti shkaktonte deme te pakrahasusheme interesave tona kombetare. Duke e respektuar fene muslimane dhe cdo fe tjeter si ceshtje individuale, ne duhet ti luftojme ndikimet negative nga cilado ane qe vijne. Kombi yne eshte komb evropian dhe e ardhmja jone eshte e lidhur forte me SHBA’te dhe shtetet demokratike perparimtare perendimore.”
Keto ishin tre diskutimet ( Nenkryetarit dhe dy anetareve te Keshillit Drejtues) te Vatres.Por ne kete mbledhje ishin te pranishem edhe shume anetare te LQShA dhe intelektuale te tjere te ardhur nga NY,NJ,Pansilvania,Ilinosi etj.Edhe ato mbeshteten keto diskutime dhe ato te Joi-it e Shirley-s si dhe shtuan problem te fushave te tjera qe shqetesojne Kombin Shqipetare ne trojet etnike dhe diasporen shqipetare ketu ne Amerike.Takimi ishte shume i dobishem per te gjithe, mbreselenes dhe ne sherbim te kauzes sone kombetare.
Ne Foto:Nga e majta Asllan Bushati, kongresmeni Dana Rohrabacher dhe Zef Balaj/
NDAL KORRUPSIONIT DHE GRABITJES SE PRONES
Nga Petro Luarasi/
Nga nje mik u informova dhe u pohua nga Marie Gusho, vajza e Poetit Kombetar , Nderit të Kombit, Lasgush Poradeci, se poetit i është grabitur prona!!! Prona eshte truall buze liqenit te Pogradecit , me siperfaqe 462m2. ne perendim te hotelit 1Maji, 3 m larg nderteses. dhe perdoret si mjedis sherbimi. Te bijat Kostandina dhe Maria ndonëse kane nje urdher ekzekutimi, ai nuk zbatohet per shkak te korrupsionit! Madje nje burokrat ne Ministrinë e Drejtësisë guxoi t’iu thotë: – E kush jeni ju që t’ju kthej pronën!! – Ne jemi vajzat e Lasgush Poradecit, Nder i Kombit’. – Punë e madhe! Unë jam… Dhe unë si qytetar pyes: Kush e qysh e ka përzgjedhur këtë të na mbrojë drejtësinë e ligjin!!! Kush e ushqen korrupsionin ne Shqiperi dhe grabitjen e pronave???!!!
Ftoj qytetaret e ndergjegjshem, mediat dhe zyrtaret e shtetit qe ta perhapin lajmin, te ndihmojne te zbatohet ligji dhe te luftohet korrupsioni
Kontaktoni vajzat e Llazar Gushos (Lasgush Poradecit) Kostandina e Marie Gusho Tel 0682271911
Qazim Dervishi, Një figurë elitare e sportit shqiptar ..
Nga Pjetër Logoreci,Vjene/
Një ndër personazhet e spikatur që kontribuan për vendosjen e themeleve të sportit shqiptar, ishte padyshim dhe shumëtalenti, atleti nga Shkodra, Qazim Dervishi. Ky burrë i ditur dhe i emancipuar, me kulturë perendimore, pat meritën e fillimit të shumë sporteve që nuk njiheshin asokohe në Shqipëri, ku dhe ishte kampion e sillte vit pas viti rekorde të reja përsonale. Më vonë mësues dhe edukator, vazhdoi të përhapte tek brezat e rinj kulturën kombëtare e dëshirën për sport duke merituar titullin e lartë “Mësues i popullit”. Qazimi, gjoksi i të cilit ishte i mbushur me medalje e dekorata, për rezultate të shkëlqyera dhe për ndihmesen e madhe në botën e sportit, fatkeqësisht për sa jetoi nuk zotëroj asnjë titull sportiv. Sic duket, kultura dhe aktiviteti i tij e shqetësuan pushtetin komunist, i cili në vend që ta nderonte me titullin “Mjeshtër i Madh Sporti”, e perplasi ndër qelitë e burgjeve famëkeqe të sistemit gjakatar komunist, duke e katandisur familjen e tij, deri sa doli nga burgu, për bukën e gojës.
SI E NJOHA QAZIM DERVISHIN….
Ndërrimi i sistemeve në Shqipëri edhe pse në vazhdimësi me komunista, apo femijët e tyre në pushtet, mundësoi për shumë familje shqiptare te ndara nga izolimi i dhunëshëm dhe i egër komunist, bashkimin e pjestarëve, afrimin e njohjen e tyre, si dhe i mundësoi vizita tek njëri tjetri. Njerzit filluan të frymëmarrin edhe pse plagët, dhëmbjet e vuajtjeve nga raprezaljet e diktaturës ishin të mëdha. Pesë dekada dhune kundër familjes dhe lirisë së individit, bënë që në të kaluarën, dy breza të shoqërisë shqiptare të keqtrajtohen, të diskriminohen apo të fshihen nga memorja qytetare si rezultat i “luftës së klasave”. Shumë u pushkatuan (edhe pa gjyq) dhe nuk i dihet as varri, disa të tjerë për të shmangur përndjekjen e tiraninë e “komunistëve internacionalistë” u arratisën nga atdheu duke gjetur strehë në vendet perendimore, të tjerët jetuan së bashku në burgun e madh Shqipëri, në “fanarin ndricues”, në brigjet e Adriatikut…
Në këto ditë ndryshimesh të mëdha të postkomunizmit, në vitin 1993, pata fatin e mirë të njihem me intelektualin Qazim Dervishi, i cili në moshë të thyer, jetonte me familjen e tij në Shkodër.
Si shumë familje të tjera edhe familja ime, vuajti arratinë, ndarjen e pjestarëve të saj, të cilët si intelektualë që kishin studiuar në shkollën teknike amerikane të Fultzit e më pas në universitetet perendimore, shiheshin si armiq nga regjimi diktatorial. Për afro gjysëm shekulli izolimi, ne nuk mundëm të kontaktonin (telefon, letra, apo fizikisht), të ndiheshin, me pjesën tjetër të familjes, deri sa ato vdiqën të dëshëruar në dhe të huaj. Qelloi që në prandverën e vitit 1993, erdhën për vizitë në Shkodër, për herë të parë, pjestarët e familjes time, të cilët jetonin në Londër.
Kushëririn im Philip (djali i xhaxhait tim, Anton Logoreci) dhe nëna e tij Doreen Clements (gazetare e një reviste londineze nga më të dëgjuarat e Anglisë)¸ gjatë vizitës në Shkodër, përjetuan shumë surpriza të këndëshme të cilat jua zbukuruan ditët e tyre të qëndrimit, një ndër to ishte dhe vizita në shtëpinë e intelektualit e patriotit shkodran QAZIM DERVISHI. Meqenëse z. Dervishi ishte në moshën 85 vjecare, shkuam ta takonim në pallatin ku ai banonte. Vizitorët nuk e flisnin gjuhën shqipe prandaj kërkova ndihmën e një përkthysje profesioniste për të bërë interpretimin e bisedës nga gjuha angleze në shqip. Takimi me anglezët e solli zotni Qazimin në kujtime të periudhës së rinisë kur ai, në mes qindra studentësh nga i gjithe vendi, ishte pjestar i shkollës teknike amerikane të Harry Fultz¬-it në Tirane. Për cudi edhe pse në moshë të madhe, z. Qazimi filloj të komunikojë me miqtë në një anglishte perfekte, pa patur nevoje për ndërhyrjen e përkthyeses.
Në mes të ambietit të ngrohtë familjar që u krijua, z. Qazimi filloj ti tregojë miqve nga Anglia përjetimet e tmershme në burgjet komuniste, e sidomos të periudhës dy vjecare të qëndrimit në hetuesi. Nuk mund ti harroj drithërimat që më përshkuan kur dëgjova ngjarjen e tmershme që i kishte ndodhur gjatë hetuesisë…. Pasi e kishin detyruar të zhvishej dhe torturuar barbarisht, e kishin varur për këmbësh, fytyrë për fytyrë me kokëposhtë, së bashku me një prift katolik i cili kishte vdekur nga torturat. ….Ftoftësia e kufomës si dhe sekrecionet e mbrendëshme të klerikut-kufomë, binin mbi trupin e gjakosur e të zhveshur të Qazimit. Dhe nuk mjaftonte kjo, por hetuesit sadistë duke gjetur kënaqësi e shumë agresivë, kishin filluar të lëshonin telin që i mbante të lidhur dy trupat, të cilët i kishin varur mbi gropën e hapur për WC, ….e vazhdonin ti lëshonin ….deri sa kokat e të burgosurve prekën jashtqitjet në gropë….
Kjo ngjarje shkaktoi një reaksion të fortë emocional tek anglezja mike e cila humbi ndjenjat. Ajo kishte dëgjuar qindra histori nga i shoqi Anton Logoreci, i cili fliste për tmerret e komunizmit cdo natë në emisionin shqip të radios BBC¸ por kjo që dëgjoj këtu ishte jashtë cdo limiti njerzor.
Kush ishte QAZIM DERVISHI?
Qazim Dervishi, i biri i Zades dhe i Selimit, lindi në Shkodër me 10 qeshor 1908. I ati i Selimit, Dervish Stankovic ishte kepuctar dhe kishte e ardhur në Shkodër rreth vitit 1866 nga Tuzi, ndërsa nëna e Qazimit ishte me origjinë nga Mjeda.
Qysh në fëmijëri, Qazimi u vecua nga të tjerët për shkathtësinë e tij mendore dhe trupore e në shkolle ai ishte kurdoherë nxënës i dalluar. Edhe pse (sipas tregimit të familjarve) rreth viteve 1916 … 1918, ishte e ndaluar që femijët nga familjet muslimane të luanin me top (pasi shihej si gjynah), Qazimi organizonte me shokët e moshës lojra me top, të cilët nënë Zade-ja ja qepte me kujdes.
Babai që merrej me tregti, pat mundësi ekonomike që të paguante një mësues privat për ti dhënë të birit njohuri të tjera, për të cilat ai ishte shumë i interesuar. Pa mbushur moshën 12 vjecare, Qazimit i vdes babai duke lënë pas katër femijë jetimë, dy djem dhe dy vajza. Për familjen nisin kohë të vështira, por amaneti i babait ishte që fëmijët të shkolloheshin. Miqtë e familjes filluan të interesoheshin që Qazimi, si më madhi ndër femijët, të frekuentoje një shkollë detare në Turqi, por deshira e fëmijes ishte tjetër. Ai nuk e pranoi propozimin dhe sapo mbaroj filloren u regjistrua në Gjimnazin e Shkodrës. Duke parë aftësitë e Qazimit, punonjësit e kryqit të kuq amerikan në Shkodër e këshilluan të regjistrohej në shkollën teknike amerikane që ishte hapur në Tiranë në vitin 1922, ku ai filloj studimet e rregullta në vitin shkollor 1924, viti i dytë i egzistencës së shkollës. Shkolla me profil industrial, kishte drejtor 34 vjecarin Harry Fultz. Ajo financohej nga kryqi i kuq amerikan dhe kishte të njëjtin program me shkollat e Pityburgut, një qytet industrial i njohur në Amerikë.
Aty Qazimi u njoh edhe me studentë të tjerë që vinin nga qyteti i tij i lindjes si Viktor Beltoja, Ndoc Qerraxhia, Lec Barbullushi, të cilët u bënë shokë të mirë të tijët. Më vonë, në vitet e tjera, grupi i bashkëqytetarëve u zmadhua me Xheladin Bacin, Shaqir Kadinë, Anton Logorecin, Zef Qerraxhinë, Ndoc Geren, Ndrek Kodhelin, Mark Kurbinin, Loro Shirokën. Gjatë mesimit nxënësit edukoheshin me dashurinë për punën nën motivin : “If we rest, we rust”, në shqip: “kush rri ndryshket”, apo sic flitej në mes nxënësve: secili duhet të jetë gati të pranojë cdo punë që ti jepet…. Nxënësit duke punuar për të mësuar zanate të ndryshëm siguronin dhe të mirat e duhura materiale për jetën në konvikt. Fultzi e kishte vënë Qazimin të drejtonte sektorin e blegtorisë në fermën që zotëronte shkolla, në Laprake. Qazimi punonte tokat e fermës me traktor, administronte gjeneratorin e shkollës, në të njëjtën kohë punonte edhe si shofer duke bërë transportin e farës së misrit nga Tirana në Durrës.
Edhe aktivitetet e ndryshme sportive, futja e sporteve të reja të panjohura më parë në Shqipëri, ishin në programin e shkollës teknike amerikane. Ndër keto aktivitete Qazimi ishte gjithmonë prezent dhe sipas informacioneve të gazetës së shkollës “Laboremus”, në lojrat olimpike të cilat organizoheshin për cdo vit nga shkolla, ai u dallua dhe zuri vende nderi në garën e kërcimit për së gjati, në garën e kërcimit trehapësh. Në vitin 1925, Qazimi u zgjodh kapiten i skuadres së futbollit të shkollës si dhe këshilltar i përhershëm i drejtorisë për këtë sport. Në lojrat olimpike të vitit 1927, Qazimi theu rekordin e kërcimit së larti. Me inisitiven e drejtorit Harry Fultz, i cili ishte një lojtar basketbolli i mrekullueshëm, për herë të parë në Shqipëri, u organizuan ndeshje basketbollit, ku Qazimi ishte kapiteni i 5-shes së parë për shkollën teknike amerikane.
Në fillimin e vitit 1929, duke parë punën e mirë e serioze të Qazimit, kolegët kërkuan që ai të ishte – kujdestar i konviktit Naim Frashëri-. Me emrimin e tij kujdestar, Qazimi përvec punëve që i takonin, filloj të organizonte me nxënësit e konviktit, gara atletike dhe ndeshje basketbolli. Por dëshira e tij ishte të transferohej në qytetin e lindjes, të ja dedikonte Shkodrës rezultatet e mira që arrinte në sport. Mbas transferimit në Shkodër, për të plotësuar nevojat ekonomike të familjes ai filloj të punojë si mësues te shkolla HADREJ, e njëkohësisht si kujdestar në konviktin MALET TONA, pra mësues dhe edukator. Me inisiativën e tij, në vitin 1930, ai vendosin në këndin e vetëm sportiv që egzistonte në Shkodër, në atë të shkollës së Perashit, tabelat e basketbollit, shkallën suedeze, traun e ekuilibrit, gropën e rërës, stekat për kërcimin së larti si dhe vizoj pistat për gara vrapimi. Nën organimin e tij, terreni sportiv pat përherë lojra basketbolli, handbolli, futbolli apo gara vrapimi të përziera për djem e vajza. Me këmbënguljen e tij dhe me ndihmën e shokëve e nxënësve, në vitin 1934, Shkodra kishte 3 terrene sportive. Jashtë deshirës së tij, në vitin 1939, Qazimi transferohet si mësues në Pogradec, por në tetorin e vitit 1942 kthehet si mësues në shkollën Ismail Qemali të Shkodrës. Po në këtë vit ai martohet me mësuesen e njohur Meliha Dervishi (mësuese e popullit) dhe së bashku gjatë vitit 1945, punojnë në Lezhë dhe Gjirokaster.
Një deshirë e madhe e Qazimit, ishte formimi i një klase për fëmijet shurdhë – memecë. Ai punoj papushim për një alfabet diadik duke u bazuar në modelin e shkollës amerikane “Northwest school Philadelphia”, ishte talent në fushën e didaktikës si dhe përkthente nga anglishtja letërsi për fëmijë, letërsi sportive dhe didaktike.
Pat një periudhë kohe kur Qazimin e dërguan të punojë si instruktor i edukimit fizik në hekurudhën Peqin – Kavajë. Aty, ai u vendos nën shënjestrën e sigurimit të shtetit, i cili aktivitetin e zellshëm dhe lidhjet e Qazimit i shihte me xhelozi.
Zyrtarët komunist të kohës, nuk mund të pranonin planet e tij që të lidhej me shkollat amerikane dhe ato londineze për të mësuar nga programet e tyre. Kështu që, me 12 shtator 1947, në moshën 39 vjecare, Qazimi arrestohet nga sigurimi i shtetit me akuzën “veprimtari në grup kundër shtetit¸agjitacion e propagandë dhe spiunazh”. Qëndron për 22 muaj në birucat e shfarosjes të hetuesisë, nën tortura cnjerzore, ku falë një fiziku të hekurt prej sportisti i rreziston vdekjes. Denohet me 18 vite burg nga gjykata e Tiranës e cila “e gjeti fajtor” nën këtë akuzë. Shtatë vite më vonë, i sëmurë rëndë, lirohet nga burgu. Për vite me radhë familja e tij ishte viktimë e një fushate të egër përndjekjesh, frikësimesh dhe bastisjesh nga sigurimi, të cilat vazhduan sistematikisht deri 1971-shin e ndrrimin e sistemit.
Përvec ndihmesës së madhe në fushën e arsimit dhe të përhapjes së sporteve të reja në Shqipëri, Qazimi pat një karrier brilante edhe si administrator e gjyqtar i futbollit. Në vitin 1945 ai emrohet kryetar dhe drejton shoqërinë Vllaznia në Shkodër. Pervec se një atlet profesionist, një futbollist i papërmbajtur, ai ishte arbitri i parë ndërkombëtarë i futbollit në Shqipëri. Qazimi ishte një gjyqtar shumë i vlerësuar si mbrenda vendit ashtu edhe në ndeshjet ndërkombëtare, duke arbitruar me shumë sukses në ballkaniaden e vitit 1946.
Me 11.06.1993, ai nderohet nga Presidenti i Republikës me titullin e lartë „Mësues i popullit. Për të nderuar kujtimin dhe veprën e tij, në vitin 1996, pallatit të ri të sportit në qytetin e Shkodres i vendoset emri QAZIM DERVISHI. Me kërkesën e qytetarëve të Shkodrës¸me 13.3.2009, këshilli i Bashkisë Shkodër, i jep titullin “Qytetar Nderi”. Qazim Dervishi vdiq më 19 janar 1994 në moshën 86 vjeç, i nderuar nga koleget, qytetarët e gjithë Shqipërisë, por pa arritur të shohë sa ishte gjallë, titullin MJESHTER I MADH I SPORTIT apo CMIMIN E KARRIERES si sportist…..
Vjene, me 12.1.2015
”Skënderbeu i pagjumë”, flet Angjelina Xhara
PERSONAZH/ Flet skenaristja dhe bashkëregjisorja e filmit ”Skënderbeu i pagjumë”, Angjelina Xhara/
-Serbët le të “lehin” historia flet vetë/
-Vepra e skulptorit Italian, Romanoli, për Skënderbeun në Roma e pashoqe/
-Që në kohën e Zogut u zhvillua një konkurs me 40 skulptorë të huaj, për skulpturën e Skënderbeut/
-Për 25 vjet rresht Skënderbeu mbrojti qytetërimin Europian dhe krishterimin nga pushtimi osman/
– Për Skënderbeun, strateg të fuqishëm e të pamposhtur, por edhe diplomat i madh, flasin arkivat e Vatikanit apo edhe të Stambollit/
– Jam e dashuruar me portretin mbi kalë të Skënderbeut, vepër e piktorit të madh shqiptar, Spiro Xega/
– Për betejat fitimtare legjendare, gravura madhështore gjermane të shek 16-17/
– Skënderbeu tregon lidhjet e lashta të kombit shqiptar me qytetërimin e lashtë europian
– Shumë piktorë të mëvonshëm, sikur janë frymëzuar nga aktori rus, Akaki Orava, që ka interpretuar shkëlqyeshëm kryetrimin shqiptar
– Në film kanë folur Moikom Zeqo “Piktori i Popullit”, Naxhi Bakalli “Skulptori i Popullit”, Thoma Thomai “Mjeshtri i madh”, Zhani Ciko.
Nga Albert Z. ZHOLI/
Një dokumentar interesant mbi figurën e Heroit Kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeut nga dy profesioniste apasionante të filmit, Angjelina Xhara dhe Bujar Kore. Ky film del në kohën kur në gazetat më të mëdha të Serbisë, kjo figurë botërore cilësohet si serb. Deri aty arrijnë pseudohistorianët serbë, sa dhe Heroin tonë Kombëtar, që gjithë bota e njeh se kush është e “përvetësojnë”.
– Më tërhoqi vëmendjen titulli i filmit ”Skënderbeu i pagjumë”…Si dhe pse ky titull. Çfarë doni të thoni ju, si autorë, përmes këtij filmi të ri dokumentar?
-Tema e këtij dokumentari është përjetimi artistik që i kanë bërë brenda e jashtë vendit tonë, figurës legjendare të Gjergj Kastriot Skënderbeut…Ka mbi 600 vite qe shkruhen libra për të! Kryeqytet europiane mbajnë krenarinë e Heroit Shqiptar, përmes monumenteve e busteve te tij…Muze të njohura në botë kanë piktura monumentale me figurën e kryetrimit të pamposhtur…Gravura madhështore shprehin me një nivel të lartë artistik betejat legjendare…Për Skënderbeun janë bërë filma dhe janë kompozuar edhe pjesë muzikore deri opera…Nga Vivaldi, Fransua Franse e Fransua Rabële deri tek Abdulla Grimci
Duke pasur këtë objekt kompleks për filmin, ne duam të tërheqim vëmendjen, duke u mbështetur veçanërisht në portretin madhështor të Skënderbeut mbi kalë, se ai është i gjallë dhe shumë veprues në këtë fillim të mijëvjeçarit të tretë, kur Shqipëria troket në Europë. Skënderbeu është i pagjumë për fatet e këtij kombi…Ai është ndërmjetës i madh sepse është mik i vjetër i Europës. Për 25 vjet rresht Skënderbeu mbrojti qytetërimin europian dhe krishterimin nga pushtimi osman, me beteja fitimtare të zhvilluara në trojet shqiptare, përmes bashkimit te princërve shqiptarë dhe heroizmit të një ushtrie e populli të vogël që kreu një detyrë te madhe…
– Si lindi ideja e këtij filmi?
Operatori i njohur i Televizionit Shqiptar, Bujar Kore, m’u afrua me këtë temë sepse kishte bërë xhirime të shumta të monumenteve të Skënderbeut nga Europa deri në Amerikën e largët. Me një bashkëpunim të mirë krijues u ngjiz, filmi fillimisht në skenar letrar, që u miratua nga strukturat e RTV Shqiptar, për realizimin me xhirime te mëpastajme të bëra në Shqipëri e jashtë saj. Kështu xhiruam në mes të Romës, në sheshin Piaza di Albania, ku është vendosur monumenti i Skënderbeut mbi kalë, vepër e skulptorit Italian, Romanoli…Në film episodi merr një realizim të plotë me xhirimet arkivale të kohës, kur është bërë inaugurimi i monumentit, në vitin 1937. Që në kohën e Zogut u zhvillua një konkurs i plotë, ku morën pjesë me projektet e tyre 40 skulptorë të huaj. Dokumentari mbas prologut, hapet me monumentin ne qendër të Tiranës, ku bëhet inaugurimi në një miting madhështor. Më pas jepen te ndërthurura fakte dhe ngjarje kulmore të historisë skënderbegiane, duke kaluar në kuadro të xhiruara në dy muzetë në Tiranë e në Kruje. Kështu vazhdon filmi që theksin kryesor e ve tek krenaria jonë, kur për Heroin tonë legjendar flasin humanistë të mëdhenj europianë e botërorë. Për Skënderbeun –strateg të fuqishëm e të pamposhtur, por edhe diplomat i madh, flasin arkivat e Vatikanit apo edhe te Stambollit…Për Capitanus Generalis, flasin me gjuhën e artit të vërtetë, piktorë të mëdhenj të huaj si Rembrand e Delakrua. Flasin për betejat fitimtare legjendare, gravura madhështore gjermane të shek 16-17. Mijëra faqe librash shkruajnë historinë me germa të arta. Vepra e Marin Barletit e shkruar menjëherë pas vdekjes se Skënderbeut do të botohej në Venecia, në vitin 1504 e do përkthehej në të gjitha gjuhët europiane…
– Sipas teje, Angjelina, cili është episodi më emocionant i filmit?
-Filmi fillon me një prolog plot ritëm që tregon emocionalisht e vizualisht, kush është objekti i këtij dokumentari. Për mua, jam e dashuruar me portretin mbi kalë të Skënderbeut, vepër e piktorit te madh shqiptar, Spiro Xega. E kemi përdorur shpesh si lajtmotiv. Ashtu siç kemi përdorur edhe disa kuadro nga filmi rus “SKËNDERBEU”, si pika nevralgjike të dokumentarit. Kemi bërë një konstatim, se shumë piktura të mëvonshme, sikur janë frymëzuar nga aktori rus, Akaki Orava, që ka interpretuar shkëlqyeshëm kryetrimin shqiptar. Them se kemi krijuar një metaforë emocionale në film me portretin e Skënderbeut, qe i kthyer në atdhe përkulet me aq mall para tokës mëmë, duke e paralelizuar me puthjen që i bën Papa i Romes kësaj toke të lashtë, ne kohët moderne.
-Mendoni se e keni shteruar objektin e këtij filmi?
– Tema e Skënderbeut është një temë e pashtershme burimore. Ne realizuam një film, ku spektatori do te mësojë e përjetojë emocionalisht si vjen Skënderbeu ne ketë fillim mijëvjeçari. Kohët e fundit, monumentet dhe librat e shkruar për Skënderbeun, tregojnë se sa i etur është shqiptari kudo në botë për lartësimin e një figure të tillë madhore. Intervistat e ndërthurura në dokumentar me studiues, skulptorë e piktorë të shquar, i japin filmit një mbështetje vertebrale. Konsulent i filmit dhe njëkohësisht pjesëmarrës aktiv në tregimin kinematografik, me mendime të fuqishme, është Doktori i Shkencave, Moikom Zeqo.
Personalitete të shquar si historiania e njohur, Dr. Valentina Duka, shkrimtari e studiuesi Ylli Polovina, “Piktori i Popullit” Naxhi Bakalli, “Skulptori i Popullit” Thoma Thomai, “Mjeshtri i madh” Zhani Ciko, me fjalën e tyre përgjatë filmit, sjellin emocione te vërteta studimi e krijimi të kësaj teme madhore. Grupi realizues me gjithë përpjekjen e tyre pasiononte sipas detyrave të kryera, kanë gjetur një ekuivalencë të bukur kinematografike për një film të ri dokumentar, që flet përmes dokumentit arkival por edhe zbulimeve të reja studimore për figurën më emblematike të popullit shqiptar. Montazhi i regjisorit me përvojë, Lulzim Sula, sjell surpriza në pasurimin e gjuhës filmike televizive e kinematografike. Kamera e operatorit të ri Ermal Kore, në xhirimet e sotme, sjell një atmosferë të bukur krijuese me imagjinate dhe shprehje të veçanta filmime.
-Po për anën financiare si e zgjidhët xhirimin e këtij filmi..
– Një temë që nuk doja ta prekja, sepse më vjen keq si në këto vite shtohen ata që kane miliona dhe nuk japin për artin në përgjithësi. Po nuk je patriot, nuk je njeri. Dashuria fillon nga pragu, ku të ka rënë koka. Nejse, ne patëm mbështetjen e Televizionit Shqiptar dhe të një sponsori të vetëm, që e ka emrin e nderuar, Mehmet Malo, President i Eurosport. Falënderojmë nga zemra të gjithë bashkëpunëtorët në diasporë nga Roma deri ne Trieste e Kalabri, nga Gjeneva deri në Detroit, nga Prishtina e Shkupi deri në Londër e Bruksel, që na dhanë materialet e tyre të çmuara për përjetësimin në një film te ri dokumentar të Heroit tonë Kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeut.
Filmi ka vlera të veçanta aktuale (pasi të gjithë duan ta përvetësojnë këtë Hero të madh), sepse siç e ka theksuar edhe shkrimtari ynë i madh Kadare… Skënderbeu tregon lidhjet e lashta të kombit shqiptar me qytetërimin e lashtë europian.
Në tekstin e filmit në një çast thuhet:
“Heroi ynë kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu, vjen i pagjumë për fatin e shqiptarëve edhe në agimin e mijëvjeçarit të tretë…Troku i kalit të tij troket në dyert e Europës si një mik i madh i vjetër”. -Serbët le të “lehin” historia flet vetë.
Si do ta cilësonit sot lirinë në krijimtarinë kinematografike?
Sot liria e krijimit është më e madhe por edhe vështirësitë e realizimit janë më të mëdha. Ngaqë kam munguar për vite me radhë në emigracion, rend të arrij kohën e humbur… Në kohën tjetër filmat bëheshin me një komoditet të madh, kishin kohën e caktuar të realizimit shumë bashkëpunim. Tani të gjithë vrapojmë dhe ka shumë stërmundim, stres, lodhje.
Një ndër skenaristet më të vjetra shqiptare, femrat konkurrojnë meshkujt në këtë gjini krijuese?
Në art nuk ka punë gjinish, je femër apo mashkull. Kur të zë muza nuk pyet shumë se çfarë gjinie i përket. Ne, në kinematografi kemi emra të shquar grash e vajzash artiste të mrekullueshme, por ato duhet të mbështeten pak më shumë, tani në kohët e vështira të tranzicionit apo dhe më tej.
Box
Serbët të “verbuar” nga madhështia e Skënderbeut
· Të gjithë në këmbë të mbrojmë figurën legjendare të Skënderbeut! Paradoksi dhe çmenduria e historianëve serbë:
· Heroi Ynë Kombëtar, Gjergj Kastrioti mendohet se lindi më 6 maj 1405 në Mat –vdiq 17 Janar 1468, në Lezhë.Askush se beson (çmenduri serbe) por është e vërtetë. Më datën 16 janar dy prej gazetave më të mëdha të Beogradit, “Kurir”, dhe “Telegraf” kanë pasur një shkrim, ku e cilësojnë Heroin tonë Kombëtar, Gjergj Kastriotin, se ai është serb…:
“Origjina serbo-ortodokse e Gjorgjes nuk është në diskutim. Historiani anglez Eduard Gibbon në librin e tij “Historia e venitjes dhe rënies së Perandorisë Romake” e vitit 1788, në mënyrë të qartë ka shkruar se Kastriotiç e ka origjinën nga dinastia e vjetër serbe e Braniloviçëve të Zetës. Ngaqë janë harruar nga historianët serbë, këta heronj janë duke rënë në errësirën e harresës, apo thjesht po konfiskohen dhe përvetësohen nga njerëz të tjerë! Një fat i tillë i ka ndodhur kalorësit serb dhe gjeneralit të Papës, Gjorgje Braniloviç Kastriotiç, të cilin shqiptarët e kanë deklaruar për heroin e tyre kombëtar. Madje, edhe flamurin e tij e kanë kthyer në simbolin e tyre kombëtar.
Gjyshi i Gjorgjes u shpërngul në Janinë të Epirit, si Kefalija serb (në shtetin mesjetar serb: i pari i pleqësisë së qytetit). Babai i tij, Gjon Gjorgje Kastriotiç është quajtur Princi i Epirit, krahinë që përfshinte Matin, Mirditën dhe Dibrën. Nëna e tij, Vojislava ishte princeshë me prejardhje serbe nga familja e Tribaldas”, shkruajnë gazetat serbe me germa të kapitale.
Emblema
· Gjatë një betejë të furishme kundër turqve që zgjati përtej muzgut, Skënderbeu urdhëroi disa nga ushtarët e tij të gjenin një tufë me dhi, e u lidhën pishtarë të ndezur brirëve të tyre dhe dërgohen në drejtim të rreshtave të ushtarëve turq gjatë natës. Turqit besuan se u sulmuan nga trupa të shumta shqiptare dhe u larguan me mendimin se u mundën që në numër. Për shërbimin e rëndësishëm të marrë nga ana e këtyre kafshëve, heroi ynë vendosi të përvetësojë imazhin e kafshës si emblemë të tijën, në përkrenaren e tij.
Realizimi i filmit
Skenariste: Angjelina Xhara
Regjia: Bujar Kore dhe Angjelina Xhara
Operator: Ermal Kore
Regjisor montazhi: Lulzim Sula
Konsulent: Dr Moikom Zeqo
Gjate kohëve të fundit, kur është kthyer nga emigracioni, ka realizuar 6 filma dokumentarë:
-LIRIKË SHPIRTI
-PAK DIELL EDHE PËR NE
-KTHIMI NË REDINA
-VATRA E SHQIPTARËVE TË AMERIKËS
-MARGARITA…
-SKËNDERBEU I PAGJUMË
- « Previous Page
- 1
- …
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- …
- 68
- Next Page »