Archives for February 2016

Kosova, 46 vjet me Universitetin e Prishtinës

February 15, 2016 by dgreca

-Ministria Bajrami: Universiteti i Prishtinës, promotori më i madh i emancipimit dhe faktorizimit të shqiptarëve në Kosovë-
PRISHTINË, 15 Shkurt 2016-B. Jashari*/ Universiteti i Prishtinës “Hasan Prishtina” shënon sot 46 vjetorin e themelimit të vlerësuar ngjarje historike për popullin e Kosovës, por edhe për gjithë kombin shqiptar.
Universiteti i Prishtinës është themeluar me ligjin e miratuar nga Kuvendi i Kosovës në 18 nëntor 1969 edhe si kërkesë e demonstratave studentore e gjithëpopullore kosovare një vit më herët – në 1968. Kuvendi themelues i Universitetit është mbajtur në 13 shkurt 1970, ndërsa mbledhja solemne e tij dy ditë më vonë, në 15 shkurt, dhe kjo datë është shpallur Dita e Universitetit të Prishtinës.
Ministri kosovar i Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, Arsim Bajrami, ka uruar studentët dhe profesorët.
“Sot janë mbushur 46 vjet nga dita e themelimit të Universitetit të Prishtinës ‘Hasan Prishtina’. Po kaq vite të Universitetit të Prishtinës, janë pjesë e pashkëputur e historisë së Kosovës”, shprehet ai.
Universiteti i Prishtinës, vijon ministri, u themelua në momentet kyqe të rezistencës shoqërore dhe si i tillë ishte promotori më i madh i emancipimit dhe faktorizimit të shqiptarëve.
“Sot ndodhemi para një momenti tjetër të sfidës së reformimit të Universitetit të Prishtinës, prandaj duke besuar në përkushtimin dhe angazhimin Tuaj, ju ftoj të përqendroni gjithë energjinë tuaj për të punuar për autonominë substanciale akademike dhe financiare të Universitetit të Prishtinës, për të vendosur rend akademik, sistem të vlerave dhe të konkurrencës. Nuk ka asnjë çështje më të rëndësishme se sa cilësia akademike që ofron Universiteti i Prishtinës, sepse kjo do të përcaktojë edhe vlerën e shtetit tonë”, thekson ministri Bajrami.
Ai shpreh dëshirën që Universiteti i Prishtinës të jetë promotor i stabilitetit, i rendit akademik dhe hulumtimit shkencor.
Kosova shtet i pavarur nga 17 Shkurti historik 2008 ka hapur universitete publike edhe në disa qytete të tjera.
*Foto Gazeta Dielli – Behlul Jashari: Universiteti i Prishtinës – Rektorati, 17 janar 2016/

Kisha Ortodokse në Prishtinë

February 15, 2016 by dgreca

“Ndryshimet dhe plotësimet e planeve hapësinore dhe urbanistike bëhen sipas mënyrës dhe procedurës së përcaktuar për miratimin e tyre fillestar”/
Nga: arch. Ylber Vokshi – Ylli/
Ndërtimit të kishës ortodokse në vitin 1995 në Prishtinë,i paraprinë disa veprime të pa kontrolluara të pushtetit të atëhershëm komunal,ai nuk i respektoi së paku rregullat morale e pastaj ato elementare të urbanistikës, që ishin shumë mirë të precizuara në ligjet e kohës për urbanizëm në Kosovë. Kisha ortodokse Serbe, pas viteve 1992-93, duke i shfrytëzuar rrethanat e krijuara pas suprimimit të autonomisë së Kosovës, në mënyrë të kundërligjshme e arbitrare, në vitin 1995 kishte filluar të ndërton këtë tempull fetar,në pronën e Universitetit të Prishtinës, duke uzurpuar një sipërfaqe toke të destinuara për objektin dhe oborrin e saj. Në një far mënyre ata mundet të ishin si “model” i ndërtimeve të shumta pa leje që ndodhën në Kosovën e pas luftës.
Ishte tmerruese situata e krijuar në atë kohë, me fillimin e ndërtimit të kishës ortodokse mu në qendrën e kryeqytetit të Kosovës, në kundërshtim me Planin Detal Urbanistik të Qendrës Universitare në Prishtinë ku ishin përcaktuar kufijtë e planit,të aprovuar, miratuar shumë vite më parë, e të formësuar ligjërisht me një vendim të marrë më 12 Dhjetor 1975 në Kuvendin Komunal të Prishtinës.
Një veprim i tillë arbitrar ma së paku duhej ti konvenonte popullatës ortodokse në Prishtinë e ma gjerë,por ja që ndodhi nga pushteti i dhunshëm i asaj kohe. Ishin të verbërua me retorikë të dëmshme nacionaliste,së pari tragjike për popullin e vet e pastaj edhe për të tjerët,si e vërtetoi realiteti i ri i krijuar pasi ndërtimi i saj ishte ndërprerë gjatë luftës në vitin 1999. Është kjo një histori me pasoja të rënda në vitet nëntëdhjeta të shekullit të kaluar, me pasojat e të cilës ende po duhet të merremi edhe sot në shekullin e ri.
Pas luftës me rregullore të veçantë nr 1999/24 UNMIK-u kishte suprimuar të gjitha ligjet apo rregulloret,i kishte shpallur të pazbatueshme në Kosovë,pasi që ishin nxjerrë pas 23 marsit të vitit 1989 e të cilat kanë pasur karakter diskriminues. Pa dyshim se edhe vendimi për ndryshimin e zgjidhjes urbanistike ishte njeni prej tyre. Ai nuk iu ka përmbajtur të gjitha dispozitave ligjore të kohës pasi aty shumë mirë theksohet se citoi: “Ndryshimet dhe plotësimet e planeve hapësinore dhe urbanistike bëhen sipas mënyrës dhe procedurës së përcaktuar për miratimin e tyre fillestar”. Punë e cila sigurt nuk është bërë,mu ky fakt teknikisht dhe ligjërisht mundet dhe duhet të shërbejë si bazë ligjore për të kontestuar veprimin e pushtetit të asaj kohe,që kishte filluar kundërligjshëm të ndërhyjë-uzurpoi pronën e huaj, dhe të filloi ndërtimin e kishës ortodokse serbe “Shën Nikolla” në vitin 1995,në brendi të oborrit të Universitetit të Prishtinës.
Këto vite ka pasur dhe ka shumë sugjerime se si të veprohet me këtë objekt i cili ka mbetur i pa përfunduar,nuk e ka vendin në atë ambient,tmerrësisht pengon në funksionimin normal të kampusit të Universitetit,ashtu si është projektuar dhe miratuar ai kompleks në vitet 80 të shekullit të kaluar. Muze holokausti,muze i tmerreve të luftës,ri-kujtesa e memories,shkohet në ekstrem që ai objekt të përfshihet në listën e trashëgimisë kulturore. Ka kritere precize se si një objekt mundet të përfshihet në listën e trashëgimisë të cilat ky objekt nuk i plotëson, pasi nuk ka qenë funksional kurrë dhe ka filluar të ndërtohet në rrethana të çuditshme,ka uzurpuar pronën,nuk ka respektuar asnjë kriter urbanistik. Ka edhe shumë propozime tjera që në një far mënyre e legalizojnë ekzistencën e objektit, që kurrsesi nuk korrespondon me rrethin për shkak të formës specifike që ka si objekt i kultit.
Në aspektin urbanistik aspak nuk mundet mu u inkorporua në hapësirën në të cilën janë të definuara përmbajtjet e tjetra universitare, të pyeten edhe ekspertët e huaj urban. Ky objekt i kultit duhet ta ketë hapësirën e veçantë ku do të vinin në shprehje të gjitha ato atribute për të cilat është i destinuar. Përzierja e funksioneve me katapulltimin e tij të dhunshëm në një hapësirë – ambient tërësisht tjetër, vetëm do të dëmtonte në skajshmëri funksionin fetar që e ka të destinuar.
Le të ndërtohet ky tempull fetar ortodoks ne një lokacion adekuat, mirë të studiuar nga aspekti urban. E kamë theksuar shumë herë se në shekullin e ri, ku të arriturat teknologjike janë marramendëse,lokacioni i objekteve fetare qendrore në një qytet nuk duhet domosdo të jenë në pjesën qendrore të qytetit. Të lirohet hapësira e kampusit të Universitetit të Kosovë,pasi ashtu ishte definuar nga dora e profesionistëve pa paragjykime fetare dikur. Në fund të fundit ajo është pronë e tyre e destinuar shumë vite ma parë,askush nuk ka të drejtë që në një shoqëri demokratike të lejoi gjëra të tilla, që ndërlidhën edhe me uzurpimin e tokës urbane.
E drejta e predikimit fetar e komunitetit ortodoks të Kosovës është legjitime,atë domosdo duhet respektuar,atë e garantojnë të gjitha konventat ndërkombëtare,të cilat jemi të detyruar ti respektojmë. Shpenzimet materiale për ç’vendosje të objektit do të ishin minore në krahasim me efektet që do të kishte, me të cilën do të duhej të ishin të pajtuar të gjithë,si pronarët legjitim të tokës së Universitetit të Kosovë ashtu edhe përfaqësuesit legjitim të kishës ortodokse,duke mos iu mohuar kultivimin e ritualeve fetare ortodokse të garantuara me ligjet pozitive të shtetit të Kosovës.
Për të mundësuar realizimin e një ndërmarrje të tillë duhet ti paraprijë formimi i një grupi ekspertësh të përbashkët shqiptaro – serb,nga Prishtina dhe Beogradi, i përbërë nga profesionistët e vërtetë,pa paragjykime fetare apo partiake,njohës të mirë të urbanistikës të cilët propozimet e komunës së Prishtinës (Drejtorisë për Planifikim Strategjik dhe Zhvillim të Qëndrueshëm),duhen shqyrtuar,analizuar,studiuar,në mënyrë që të përcaktohen për një zgjidhje të qëndrueshme dhe të përhershme urbanistike për kishin ortodokse në Priishtinë.
Befason neglizhenca ekstreme e institucioneve vendore dhe ndërkombëtare se si e kanë trajtuar objektin në shtatëmbëdhjetë (17) vitet e pas luftës, duke krijuar konfuzion dhe nervozë si në komunitetin shqiptarë ashtu edhe në atë serb. Nëse do ë aktivizohej forca e argumenteve si dhe diturit e avancuara të urbanistikës,ky problem i krijuar në mënyrë artificiale nga ana e kishës ortodokse në Prishtinë,që moti do të zgjidhej pasi ka mundësi teknike për një veprim të tillë,ku të dy palët si shqiptarët edhe serbët do të ishin ndarë të kënaqur.
Po jetojmë në botën e globalizuar ku liria dhe garancia fetare është një nga parakushtet themelore i të drejtave të njeriut,të cilat deshëm apo nuk deshëm jemi të obliguar ti respektojmë. Dikujt kjo situatë latente si duket po i konvenon,kush janë ata ?, me mjete dhe metoda demokratike duhet me i demaskuar sa ma parë.
Prishtinë
15.02.2016 ylberv@gmail.com
Autori është ish-Kryetar i Këshillit për Planifikim Hapësinor të Kosovës (KPHK)

Çmimi kombëtar “Azem Shkreli”, shkrimtarit Arif Demollit

February 15, 2016 by dgreca

– Kryeministri i Republikës së Kosovës, Isa Mustafa, ka ndarë Çmimin Kombëtar për Vepër Jetësore “Azem Shkreli” për shkrimtarin e mirënjohur Arif Demolli: Uroj që të shkruaj edhe gjatë, që edhe gjatë të kemi vepra të tij/
Nga Behlul Jashari/ PRISHTINË, 15 Shkurt 2016/ Kryeministri i Republikës së Kosovës, Isa Mustafa, ka ndarë Çmimin Kombëtar për Vepër Jetësore “Azem Shkreli” për shkrimtarin e mirënjohur Arif Demolli, në një ceremoni të veçantë me rastin e ndarjes së çmimeve letrare për veprat më të mira, aktivitet ky i organizuar në kuadër të axhendës zyrtare të manifestimeve për shënimin e 8-vjetorit të shpalljes së Pavarësisë së Republikës së Kosovës.
Me këtë rast, kryeministri Mustafa shprehu kënaqësinë e tij që ndau shpërblime për veprat të cilat po e bëjnë historinë e letërsisë shqipe në Kosovë.
“Mund të jem pak subjektiv sepse ne kemi qenë shokw klase, kemi kryer tetë vite bashkë në shkollën ‘Emin Duraku’ në Prishtinë. Natyrisht që Arifi nuk ka qenë vetëm nxënës në shkollë, ka qenë shkrimtar, që nga viti i parë i shkollës fillore, ka qenë njeri prej të cilit kemi mësuar shumë. Është njeri i cili ka një krijimtari të mrekullueshme, që ka siguruar gëzimin e fëmijëve dhe ka krijuar gjuhën e fëmijëve që s’e kanë bërë tjerët, prandaj ka shumë merita. Ka shumë më shumë merita se sa që mund t’i japim ne sot përmes çmimit kombëtar për veprën e tij jetësore. Unë e uroj për këtë. Uroj që të shkruaj edhe gjatë, që edhe gjatë të kemi vepra të tij, dhe që të bashkëjetojmë në frymën që ai ka krijuar të një gjuhe të thjeshtë, shumë të kuptueshme, dhe të një veprimtarie tepër të çmueshme për ne në Kosovë por edhe jashtë Kosove”, tha kryeministri Mustafa.
Nga ana e tij, laureati i shpërblimit më të rëndësishëm në letërsi, Arif Demolli, shprehu dëshirën që ky çmim të jetë motivim për veprat e ardhshme.
“Vetë edhe formulimi për vepër jetësore, pak më tingëllon si trishtueshëm, sikur erdh tek një pikë, sikur ka marrë fund gjithçka. Mirëpo unë besoj, kam dëshirë, dhe uroj të gjithë ata që e kanë fituar këtë çmim dhe do ta marrin, që kjo pikë të bëhet presje, dhe jeta të na vazhdoj dhe të krijojmë diçka të re”, theksoi Demolli.
Çmimet letrare u vlerësuan nga një juri profesionale e kryesuar nga Anton Berisha dhe me anëtarë Musa Ramadani, Nerimane Kamberi, Xhevat Syla dhe Agron Y. Gashi.
Të njëjtët vendosën që çmimin për veprën më të mirë në prozë “Anton Pashku”, t’ia ndajnë sivjet autorit Rexhep Murtez Shala, për veprën “Anonim Profan Wor(l)d, Neokultura”, çmimin për veprën më të mirë në poezi “Ali Podrimja”, poetes Ervina Halili për veprën “Amuletë”.
Për veprën “Lahuta…e Fishtës (Gjuhë dhe Stil)”, autori Xhavit Beqiri fitoi çmimin për kritikë letrare “Ibrahim Rugova”.
Për veprën “Danfante, heshtja e poetit është një akt terrorist”, Fadil Bajraj u nderua me çmimin për veprën e përkthyer në gjuhën shqipe ose anasjelltas “Pjetër Bogdani”.
Ndërsa, pos mortum krijuesi Abdullah Thaçi u nderuar me çmimin letrar për veprën më të mirë për fëmijë dhe të rinj “Vehbi Kikaj” për librin “Kalaja e Fjalës”.

Çfarë foli Kerry me shtetarët tanë

February 15, 2016 by dgreca

Nga Ilir Levonja/Florida/
Ja si fillon një ëndërr… Midis demokracisë së Amerikës dhe asaj të Shqipërisë ka shumë gjëra të përbashkëta. Ndaj amerikani Kerry ka se çfarë të flasi me shtetarët dhe qytetarët tanë. Përshembull në Kuvendin e Shqipërisë kur hyn Presidenti, kur flet Presidenti. (Ashtu si në Amerikë) Kuvendarët ngrihen në këmbë. E duartrokasin, pavarsisht bindjeve politike. Në fund të fundit ai është Presidenti i vendit, i shtetit të tyre.  Ja si bëhet zhgjëndërr… Midis të tjerave, Presidenti ynë i hoqi veshin për atë protokoll me nxitim. Që nuk kishte plan të takohej me ‘të. Tre minuta vërtet, por ja dhjeu. Ja tha në sy.  Ai djali i Ministrisë së Jashtëme, i kujtoi t’i gjëndej shefit në këtë periudhë të vështirë. Janë gati ta ndihmojnë si me armët kimike, edhe me refugjatët. Sa të heqin qafe Blushin.  Vetë Rama së pari e qortoi që nuk takonte Ilirin. I ofroi me takt të shkonin. Edhe ai në këmbë ecte. Ia kërkoi këtë nder pasi, Ilir mund të jetë Presidenti i ardhshëm i vendit. Ma bëj këtë nder i tha, se ai po më mban në pushtet. Pa Ilirin nuk bëj dot asgjë. Dhe se ato vidiot e dikurshme në dimrin e 2010-tës në TopChanal nuk ishin të vërteta. Ishin thjesht për të prishur dashurinë mes atij dhe Berishës Çfarë i tha tjetër Edi Rama?  I foli për begatinë e borxhit publik. Edhe Amerika nuk është keq, sidomos përballë Kinës. I tregoi pikturat moderne. Bëri një xhiro në bulevard. Aty ia kujtoi edhe një herë që të takonte Ilir Metën. Ecim, të marr im bekimet e tia. Për ta vënë në sedër, i tha,se Iliri, është shumë i mërzitur. Ia tha me të qeshur.  Bëje o burr i dheut për mua, kështu i tha. E donte që në darkë. Kur të mblidheshin t’i thoshte kumbarës. T’u thoshte edhe të tjerëve, e shikoni, erdhi deri këtu vetëm për mua. Po mos të jem unë këtu, ju ngordhni.  Çfarë tjetër, e pyeti se i pëlqente rimodelimi që i kishte bërë Kryeministrisë. E kuqja me tepricë sidomos. Aq sa flamurët amerikanë u ngjanin velave të një anije në një det po të kuq. I kishte projektuar vet. Dhe Kerry ia ktheu i habitur, very nice sir. Bravo të qoftë. I tha se çfarë nuk po bënte që të ndreqte ata fëlliqësirat e opozitës. Me kokëderrësi po i bënte. Ashtu si në Amerikë për një reformë drejtësie. Për një byro të krimit. I tha se i largoi ata të fortit me ndihmën e të cilëve rrëzoi armiqtë e klasës nga pushteti. Ata që në qershorin e 2007-ës i vodhën orën në Fushë Krujë, Bushit. Ata që i mbajtën pallton Hillary Clinton-it në prillin e 2012-ës. Plot nga këto i tha. Por prapa nuk mbeti as Luli. Iu ankua se pikërisht sapo përmendi një rifillim të ringritjes, si në 92-shin. Me votë plebishitare…, të rrëzonin komunistët nga pushteti. Etërit dhe bijtë e tyre. Se do hapnin dosjet e terrorit etj…, tamam atëherë ia fikën dritat në Shkodër. I tha se bën mirë të ndalojë për pak tek Berisha. Me këtë u thotë demokratëve, sidomos Jozit se ja përse nuk ishte Berisha i saj në listën e deputetëve që do prisnin Kerryn.  Nga ana tjetër Berisha e postoi statutin e pritjes. Kerry dhe Nishani në aeroport. Jo Kerry me deputetët e PD-ës. Dhe e fundit, që Luli i bashajve këmbënguli…, qe kjo…, do apo nuk do Amerika, ne me Ilirin do bëjmë aleancë. Do e bëjmë edhe President.  Dhe Kerry që e kuptoi se sa me fat jemi ne shqiptarët.(Foto ilustruse:Shefqet Kercelli,korrespondent i Diellit)

Katër Orët e Sekretarit John Kerry në Tiranë

February 15, 2016 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/ Korrespondent i Diellit në Shqipëri/
Në fakt axhendën e kësaj vizite të paralajmëruar, gazeta”Dielli” e publikoi ndër të parat nga mediat shqiptare. Avioni i Sekretarit Amerikan të Shtetit u ul në aeroportin “Nënë Tereza” në orën 09.45 minuta. Fillimisht zoti Kerry takoi kreun e shtetit, zotin Bujar Nishani, një takim qe zgjati rreth 5 minuta. Më pas, Sekretari i Shtetit në një nga makinat e ambasadës amerikane u nis drejt kryeqytetit, për të vazhduar takimet protokollare. Eskorta e tij ka ndjekur itinerarin e paracaktuar, nga Rinasi në autostradën Kashar-Tiranë, nën masa të forta sigurie. Që herët në mëngjes, forcat e sigurisë së tij personale dhe forcave të sigurisë së policisë shqiptare kishin kontrolluar rrugët, mjediset publike dhe ndërtesat ku do të kalonte zoti Kerry. Një helikopter i Forcave Ushtarake ka shoqëruar në një lartësi të ulët eskortën nga Rinasi deri në selinë e Kryeministrisë. Ndërkohë rruga nga aeroporti i Rinasit deri sheshin “Nënë Tereza” ishte zbukuruar me flamuj amerikanë dhe shqiptarë më shumë se kurrë. Vizita e Zotit Kerry përkoi me ditën e dashurisë, kështuqë pamavarësisht shiut, sheshi “Skënderbej” dhe bulevardi “dëshmorët e Kombit”, kishte qytëtarë të shumtë që kishin dalë për të përshëndetur ardhjen e sekretarit Kerry. Takimi me kryeministrin Edi Rama zgjati rreth gjysmë ore. Pas deklaratave të përbashkëta, sekretari Kerry shëtiti me këmbë nga selia e Kryeministrisë për në hotel “Rogner”, për t’u takuar me kryetarin e opozitës Lulzim Basha. Në këtë pjesë rruge, qindra qytetarë të Tiranës përshëndetën Sekretarin Amerikan të Shtetit. Pas takimit me kryetarin e opozitës Lulzim Basha, Sekretari Kerry dhe delegacioni i Tij, iu drejtuan Muzeut Kombëtar, ku takoi një grup të rinjsh përfaqsues të OJQ. Në këtë takim mernin pjesë kryesisht të rinj të shkolluar në Shtetet e Bashkuara me bursa të dhëna nga ambasada ose projekte nga agjenci të ndryshme amerikane. Takimi zgjati 60 minuta dhe këtu të rinjtë nxorrën në pah probleme të jetës së përditëshme, luftën kundër korrupsionit, censura, autocensura në media, ndikimi i politikës në media, etj. Zoti Kerry ishte i interesuar të njihtë me detaje problemet kryesore që shqetësonin të rinjtë e qytetarët shqiptarë, sidomos për situatën në media dhe luftën kundër korrupsionit. Kështu të rinjtë ndanë më zotin Kerry ceshtje si, reforma në drejtësi dhe ndikimi i saj në media, vështirësitë dhe pengesat burokratike, korrupsioni, të cilat u dëgjuan me vëmendje nga Shkeqesia e Tij. Nga ana e tij zoti Kerry vlerësoi përpjekjet e të rinjve në cështjet e programet e shtetit ligjor e medias së pavarur, duke evidentuar rolin e popullit shqiptar në zgjidhjen e cështjeve kryesore të demokracisë. Gjatë këtijy takimi zoti Kerry shoqërohej nga Zonja Nouland, zoti Lu dhe personel i ambasadës. Mbas takimit sekretari Kerry cau rrethimin e forcave të sigurisë dhe ju afrua e takoi një grup qytetarësh, pjesë e të cilëve isha dhe unë, duke u shprehur:- Falenderoj popullin shqiptar për pritjen e organizuar! Sjell dhe mesazhin e presidentit Obama për popullin shqiptar! Do na keni gjithmonë pranë në rrugën e nisur! Dikush nga qytetarët i kërkoi një mesazh për Kosovën, Do vazhdojmë mbështetjen tonë, theksoi zoti Kerry dhe u largua për tek makina nën duartrokitjet dhe falenderimet e qytetarëve shqiptarë. Kështu u mbyll vizita e sekretarit të shtetit zoti Kerry në Shqipëri. Takimet zgjatën më tepër nga sa ishin parashikuar, kështuqë vizita zgjati nga 3 në 4 orë. Në orën 13:27, sekretari Kerry nga Muzeu Kombëtar ju drejtua aeroportit “Nënë Tereza”.
Fjala e zotit Kerry
“Unë jam këtu sepse ne jemi miq. Dua ta nënvizoj këtë gjë. Ne jemi aleatë. Në kemi interesa të përbashkëta dhe marrëdhëniet tona diplomatike kanë përjetuar kohë interesante dhe të veçanta… Shtetet e Bashkuara dhe Shqipëria vetëm do të vijnë duke e rritur dhe e forcuar këtë marrëdhënie që kemi sot. ..SHBA dhe Presidenti Obama eshte me Shqiperine ne transformimin dhe rrugetimin e saj”

Fjala e plote e sekretarit Kerry ne anglisht.

Sekretari i Shtetit John Kerry: Well, good morning to all of you, and thank you very, very much, Mr. Prime Minister. It really is a very special opportunity to be here with you today. You and I have met. I have admired your leadership. I appreciate your creativity enormously. And I am deeply appreciative of the palpable, the tangible warmth of the welcome here in Tirana, in Albania today. And I am grateful for you taking the time, along with Foreign Minister Bushati and the rest of your team, to share with us all of the thoughts that you just described in your very comprehensive statement. President Obama and I and the American people are very grateful for the leadership that you are offering and for your team’s efforts to not just care about Albania and Albanian’s interests but to embrace a broad set of values which define all of us and I think really are at the root of the great friendship that the United States and Albania share.
I am here because we are friends. I want to emphasize that. We are allies. We have enormous mutual interests and we have traveled a very interesting and very special road in our diplomatic relations which, as the prime minister reminded everybody, we celebrate the 25th anniversary of those diplomatic relations in one month. I think I can tell you that, as our ambassador here, Donald Lu, has told me, our relations really are extremely healthy and very, very warm, and we’re all very, very grateful for that fact.
I have listened carefully to the thoughts of the prime minister this morning, and I think he made very important points and opened up opportunities for the United States and Albania to work even more closely together. We’re living in a time of enormous global challenge. Albania has understood those challenges, and your leadership has been very important in helping the United States and others to be able to meet the test of our times: this fight against violent extremism, this effort to distort a great religion and to use it for, in many cases, evil purposes that have nothing to do with any religion on the face of this planet.
So I have just come from Munich, where our focus was the struggle in the Middle East and the need to confront and defeat the terrorist group Daesh. And there obviously was much discussion, as we all know, about the impact of that fight as it is playing out in Syria and the impact with migration throughout the region. We know that defeating Daesh is not going to happen just because of what any one country does. It’s going to require a broad coalition, and we have built that coalition. And Albania, I am proud to say and grateful to say, is a charter member of that coalition. Albania has been there from the beginning, willing to stand by all countries in opposition to Daesh. And it is standing up with us in support of Iraq. It is standing up with us in support of Afghanistan. And it is standing with us in the long-term struggle to emphasize to people the importance of tolerance, to marginalize violent extremes, to recognize that it is important for all of us to be able to build societies and communities in which you may not agree with everybody else but you have a tolerance for their views, provided they are living within the law and within the norms of decency and international behavior.
Albania is not just a friend and not just a country that has shown in so many ways a special affection for the United States, but Albania is also a NATO ally, and that brings special responsibilities for this region. And we are grateful for Albania’s membership and partnership in that alliance.
During our meeting today, the prime minister and the foreign minister and I had a good chance to review Albania’s significant progress – the real steps that Albania is taking in order to take on its full responsibilities in this alliance and friendship, and also to do the things that it wants to do and has embraced in order to be able to be more deeply integrated in Euro-Atlantic institutions.
The evidence is absolutely clear, and Albania should be very pleased with the fact that your country is moving in the right direction. You are on the right track, and I am quite confident that with the awareness that has been embraced in your legislation with respect to combating corruption, I am very, very heartened, as everybody is, to know that your reforms are well underway. I am personally impressed by the approval of legislation to bar criminals from the political system. That’s a courageous step, it’s an important step, and it’s a significant statement with respect to the road that Albania is on. I am encouraged, very much so, by the judicial reform package that is now being considered in order to improve the judiciary and allow for a greater crackdown on corruption.
And I want to emphasize this is something that your leadership is embracing, that they are working hard to be able to deliver. And they are committed, I am convinced, to the fight for more accountable governance, and that requires the support of every single Albanian. The United States is absolutely ready and willing, and I am here to affirm on behalf of President Obama that we are with you in this transformation and in this journey.
But in the end, only Albanians can enact the laws – the right laws – and insist on their effective implementation. Now, I know this from personal experience. I shared with the prime minister my own journey as a young prosecutor in the state of Massachusetts in America, and I know that it’s tough to take on those who have become happy with a process of avoiding their shared responsibilities to the entire nation by engaging in one kind of corrupt activity or another. But as hard as it is, I am convinced that the prime minister and the government are committed to a track that will guarantee that Albania’s future is one that will take it to a full partnership with Europe and the rest of the world and to prosperity and better opportunity for all the people of Albania.
The people of this country know full well and want to live in a place that where the rule of law means exactly that: It is the rule of law and its judges and prosecutors abide by exactly the same rules as the average citizen in every street, and that everyone else will be treated fairly, no matter what political party is in power and no matter who belongs to what party, no matter what your politics are.
Albania, I want to affirm, has come a long way in the last quarter of a century. And as the people of my own country can attest, it is hard work. It’s not easy building a strong democracy, and it is the work of many decades, really. And frankly, the work is never done. We are still working to perfect our own. We have our own set of challenges. The most important thing is that you talk about them openly and you work in a concerted way to try to address the concerns of the people.
Albania has made significant progress and is clearly committed – no question about it – to achieving more. And in so doing, Albania can count on the full friendship and support of the people of the United States, of our government. And I must say I have so many friends of Albanian descent in America who have always said to me, “You have to go to Albania. You’ve got to visit.” I’m sorry it’s such a short visit. I have to come back, and I will, but I promise you this: The United States of America and Albania will only grow and strengthen this special relationship that we have today. And I thank you, Mr. Prime Minister, for a very warm and generous first welcome to Albania. Thank you.