Archives for March 2016

MEMORY OF TIME-Prishtina, 6 March 1998

March 6, 2016 by dgreca

Kosova Information Center/

Kosova Daily Report #1363-C/

Prishtina, 6 March 1998/

Third Edition: 13:45 hrs/

Serb Attack on Prekaz Continues Unabated/

PRISHTINA, March 6 (KIC) – Serb attacks on several family compounds of the Prekaz village of Skenderaj (in Serbian ‘Srbica’) have been going on today, an eye-witness from Vushtrri, who was able to approach Prekaz, as well as LDK sources in Llausha of Skenderaj (in Serbian ‘Srbica’) and in Mitrovica told KIC.

Four houses of the Brahovi family compound were said to be in flames after Serb shelling. A house was reported ruined completely.
Latest reports indicate that Serb forces have entered the large Lushtaku and Kadrijaj family compounds.
Zenë Lushtaku from Prekaz, who had a telephone conversation from Prishtina with her sister living in the near vicinity of Prekaz i Ulët village, said it is feared Serb forces are terrorizing the people who could not escape the affected area.
Zenë Lushtaku told KIC his extended family has 30 members. He said he was afraid police forces would massacre his own family and other Albanian people there, just like they did on 28 February and 1 March, slaughtering 24 Albanians in their own houses and yards.
The eye-witness near Prekaz said by phone the above family compounds have been encroached upon by advancing Serb forces, backed up by tanks and armoured vehicles.

Llausha Villages Still Under Serb Siege, Albanian Dies of Wounds Received Thursday

PRISHTINA, March 6 (KIC) – A source from Llausha village told KIC early afternoon today the village was being held under a strong grip of Serb forces, which have been reportedly moving on it.

The sources said there was random shooting by Serb forces.
The situation within the village itself was described as very grave indeed. Women, old men, and children are in because they could not leave the area, which has for two days been sealed off by Serb forces.
KIC has learned that Miftar Rreci, who was shot and wounded near his house in Llausha yesterday, died today.

International Community Should Step in With Preventative Measures in Kosova, President Ibrahim Rugova Says

PRISHTINA, March 6 (KIC) – The President of the Republic of Kosova Dr. Ibrahim Rugova’s regular Friday press conference focussed today on the dramatic situation in Drenica in the wake of Serb police and military attacks on Albanian villages.

“Yesterday’s attack of Serb police/military forces in Drenica against the local civilian population resulted in scores of casualties. This is the second Serb massacre in a week over the Drenica regions’s population, and indeed the people of Kosova.”, President Ibrahim Rugova said.
He recalled that in the massacres many innocent Albanians were killed, including old men, women and children. “These attacks on the Drenica region are part of long-standing Serb schemes to ethnically cleanse Kosova”, Dr. Ibrahim Rugova said.
The Kosova leader condemned yesterday’s Serb police/military crackdown in the strongest terms and pressed for an immediate end to these “deadly attacks” against Albanians.
The international community should step in with preventative measures in Kosova, President Ibrahim Rugova said, reiterating his call for the U.S. and the EU to undertake speedy steps on Kosova.
He reiterated his plea to President Clinton, Prime Minister Blair, President Chirac, Chancellor Kohl and Prime Minister Prodi, to use their powers to save the people of Kosova from a Serb massacre.
“The people of Kosova have sacrificed a lot for years to avert a conflict break-out in Kosova”, the President said, adding that such a conflict would have grave consequences for the entire south-eastern Europe.
The people of Kosova are committed to pursue their legitimate demands for freedom, independence and democracy by peaceful and political means, Dr. Ibrahim Rugova said.
President Rugova pressed for the Kosova issue to be urgently put on the UN Security Council agenda. “Kosova needs international protection in all possible forms”.
President Ibrahim Rugova urged for international pressure on Belgrade to immediately end the ongoing Serb forces’ attacks.
At the end of today’s conference, President Rugova urged the people of Kosova caution against diverse rumours and falsehoods, which are aimed at instilling fear and panic, “part of the special warfare of Serb security services”.
Dr. Ibrahim Rugova expressed his appreciation for the international reaction condemning massacres in Drenica and the work journalists have been doing to cover developments these days.
The Belgrade-based ambassadors of the Contact Group countries will be visiting Kosova today, President Rugova told reporters today.
Italian and U.S. diplomats were here yesterday. The Contact Group will meet in London Monday.
“The thing of the highest urgency is for Serb operations in Drenica to end”, President Rugova concluded.
Asked by reporters regarding a possible crisis group here, Dr. Ibrahim Rugova said Kosova has got its institutions – the Presidency of the Republic, the Coordinating Council of Political Parties, the Presidency of the LDK, as well as other political parties operating in Kosova.

President Rugova Receives Italian, Swedish, Norwegian Diplomats

PRISHTINA, March 6 (KIC) – The President of the Republic of Kosova Dr. Ibrahim Rugova received for talks in Prishtina Thursday with Italian Ambassador to Belgrade, Mr. Riccardo Sessa.
President Rugova received Friday Mr. Milan Bobic, First Secretary in the Swedish Embassy, and Trond Olsen Naess, First Secretary in the Norwegian Embassy in Belgrade.
The dangerous situation in Kosova amidst operations of Serb forces against Albanian villages in Drenica was discussed in the meetings.
President Ibrahim Rugova urged for international pressure on Belgrade to immediately end the ongoing Serb forces’ attacks.

Over 450 People, Fleeing Drenica, Arrive in Fushë Kosova Villages

PRISHTINA, March 6 (KIC) – Albanian families, mostly women and children, fleeing the area surrounding the Drenica villages which were attacked by Serb forces started arriving in the villages of the municipality of Fushë-Kosova (in Serbian ‘Kosovo Polje’).
The Fushë Kosova chapter of the Council for the Defense of Human Rights and Freedoms (CDHRF) said 120 persons have gone to Miradi e Ulët, in Sllatinë e Madhe – 81, in Bardh i Madh – 60 women and children, in Grabovc i Epërm – 80 women and children, in Fushë-Kosovë – 58, in Miradi e Epërme – 5 families, in Pomozotin – 20 women and children, etc.

1000 People Arrive in Mitrovica, Fleeing Affected Area

PRISHTINA, March 6 (KIC) – LDK sources in Mitrovica said around 1000 Albanians, fleeing Drenica have arrived in the town of Mitrovica and the villages in the municipality.

Malisheva and 40 Villages Without Electricity and Telephone Lines

PRISHTINA, March 6 (KIC) – The Malisheva municipalities, the town and its forty villages, have had electricity and telephone lines cut off since yesterday.

Greqia paralajmëron Shkupin e Beogradin: Hapni kufijtë!

March 6, 2016 by dgreca

Ministria e Jashtme greke i ka dërguar një notë të ashpër proteste Maqedonisë dhe Serbisë lidhur me qëndrimin e këtyre të fundit në çështjen e emigrantëve dhe mbylljes së kufijve.
Sipas Ministrisë së Jashtme greke, mbajtja mbyllur e kufijve midis saj, Maqedonisë dhe Serbisë rrezikon të dëmtojë rëndë marrëdhëniet dypalëshe me gjithë efektet që ky qëndrim i Athinës do të ketë në proceset integruese të tyre, por edhe në kuadër të situatës politike në rajon, ndaj Athina i fton këto vende të hapin kufijtë dhe të lejojnë kalimin e emigrantëve që kanë destinacion vendet perëndimore. Ky qëndrim i Athinës i bashkangjitet asaj që qarqe diplomatike e quajnë përballje me vendet e “korridorit ballkanik të emigrantëve”, për çështjen e mbylljes së kufijve.
Nota e protestës së dërguar mbasditen e së shtunës,vlerësohet si e ashpër dhe konsiderohet si një mjet presioni për mundësinë e hapjes së kufijve dhe pakësim të barrës tepër të rëndë të mbajtjes së më tepër se 70 mijë emigrantëve që tashmë kanë mbërritur ose po mbërrijne në Greqi.
Ajo është në kuadër të incidenteve të krijuara mes saj dhe Austrisë për vendimin e kësaj të fundit për të mos lejuar emigrantët të kalojnë transit në territorin e saj.

SI SOT, 25 VJET MË PARË…

March 6, 2016 by dgreca

Nga MURAT GECAJ/

Si sot, 25 vjet më parë, edhe në familjen tonë përjetuam një ngjarje të pazakontë e troditëse. Por këtë “gjëmë kolektive” e përjatuan sa e sa familje, jo vetëm në kryeqytetin tonë, por dhe në qytete e fshatra të mbarë Shqipërisë. Pa e zgjatur, shënoj këtu se edhe dy djemtë tanë u bashkuan me turmat e të rinjëve e të rejave, që vërshuan për në qytetin e Durrësit, pa e ditur mirë se ku do t’i çonin! Që aty, me anijen e tejmbushur “Tirana” ata i drejtuan për në anën tjetër të Adriatikut, pra i zbritën në portin e Brindizit të Italisë. Edhe tani na duket se e ndiejmë atë shqetësim e tronditje shumë të madhe shpirtërore. Por u qetësuam sadopak, kur ata arritën të hynin në një familje italiane dhe që andej të na njoftonion me telefon, në shtëpinë e një fqini, se ishin shëndosh e mirë.

Pastaj ngjarjet rodhën shumë shpejt dhe, në ato ditë, shumicën e emigrantëve shqiptarë, të 6 marsit 1991, i dërguan me tren për në qytetin verior të Italisë, Asti. Aty i vendosën në një kazermë ushtarake, deri sa i shpërndanë nëpër familjet e atij qyteti. Rasti e solli që dy djemtë tanë i morën në familjen e tyre çifti Adino e Mirela Genta. Aty qëndruan rreth tre muaj dhe ata u kujdesën që t’u gjenin punë e më vonë edhe shtëpi me qera, bashkë me një shok të tyre.

Me merakun për t’i parë nga afër, se ku jetonin e punonin djemtë tanë, arrita që të merrja vizë në Ambasadën Italiane në Tiranë dhe shkova në Asti e qëndrova një muaj, bashkë me ta. Nga largësia e 25 viteve, gjej rastin që t’u shpreh falënderimet tona të përzemërta jo vrtëm familjes Genta, por dhe mjaft të tjerave, që pata rastin t’i njihja dhe që i mbështetën e u kujdesën për djemtë shqiptarë, që shkuan emigrant në atë qytet.

Me dhimbjen dhe emocionet e asaj kohe, më pas ( 6 mars 2011), unë shkrova një vjershë modeste, të cilën e kam publikuar më parë dhe me të cilën po i shoqëroj këto radhë. Gjithashtu, po botoj edhe një foto të rrallë, të tetorit 1991, ku jam bashkë dy djemtë tanë dhe me disa miq të tyre, që kishin shkuar edhe ata emigrantë në Asti. Në këtë qytet kam qenë shpesh here, gjatë këtyre viteve, pasi aty jetojnë pësëri me familjet, që krijuan djemtë tanë, por dhe shumë të tjerë, që morën udhët e mërgimit, në marsin e 25 viteve më parë.

Uroj e shpresoj që, megjithëse kanë kaluar kaq vjet, përsëri emigrantët e asaj kohe, një ditë të rikthehen përgjithnjë, në Atdheun tone, i cili sado ndadalë, po ecën në rrjedhat evropiane. Se, kudo që të shkojnë e sado mirë që të jetojnë ata, askund nuk do ta gjejnë ngrohtësinë e vendlindjes së tyre!

Tiranë, 6 mars 2016

———————————————————-

AH, KY 6 MARSI 1991…

( Sa kujtime e dhimbje na sjell!? )

Kam shkruar, më parë, për këtë datë të paharruar,

që zemrat e shumë shqiptarëve fort i pat’ copëtuar!

Sa shpejt ikën vitet, ato u mbushën plot njëzetepesë…

Po, a e dini, vallë, se ato gati janë një jetë e tërë?

Atë ditë Tirana gjëmoi si një i fuqishmëm- tërmet

dhe ngjante se këmbë njeriu këtu nuk kishte mbetë;

vraponin e vraponin-vargua, plot të rinj dhe të reja,

sa dukej që njerëzve në mes iu ishte këputur jeta.

Nëna e baballarë u lebetitën e ata shumë lotuan,

të gjithë të shtangur, drejt portit të Durrësit shkuan.

Anija “Tirana” atë ditë priti plot miq të paftuar

dhe nuk e dinte aspak, se ku kishte për t’i dërguar;

mbi ujë e tallaze, me shpejtësi filloi të lundrojë,

deri sa në brigjet italiane udhën ajo e ndaloi.

Po, ankthin tonë, a e merrni ju sot me mend,

se të gjithëve as toka aspak nuk na zinte vend?!

Nuk dinim ne asgjë, për djemtë as për vajzat,

Se ku, vallë, i kishte pëplasur e egër vala?!

……………………………………….

Kjo histori është, tashti, plot njezetepesëvjeçare,

po më kuptoni, se dhimbja nuk na është hequr fare;

mendja e sytë na kanë mbetur ne atje, përtejdeti

e përsëri sikur i ndiejmë lëkundjet e atij “tërmeti”.

Lexuesi im, më beso ti mua, që nuk jam poet,

por kur njeriu kujtesës detyrohet e i thërret

e dhimbjen sadopak dëshiron ta pakësojë,

atëherë, çuditësisht, niska që të vjershërojë!?…

U kërkoj ndjesë, për vargjet që më lart shkrova,

Por, kështu, mendje e zemër sadopak i lehtësova.

…………………………………………

Tani, më falni, se në Internet po më vjen sinjal

dhe në anën tjetër po prêt të lidhet me ne njëri djalë;

pra, me figurë e zë, përsëri sot ne do të bisedojmë

e atë datë, aq të dhimbshme, përherë do ta kujtojmë…

(Shkruar së pari, më 6 mars 2011,ora 20.00)

Në Ditën e shenjtë të Mësuesit me Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life”

March 6, 2016 by dgreca

Nga Keze Kozeta Zylo/

Ndër komb’ tjera, ndër dhena tjera/ ku e shkoj jetën tash sa mot, veç për ty m’rreh zemra e mjera/ e prej mallit derdhi lot. – Mjeda/

Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” ecin në traditën e të parëve duke e festuar 7 Marsin, Ditën e Shenjtë të Mësuesit me një program të pasur artistik dhe sjellin në shenjë mirënjohjeje për mësueset e tyre buqeta të bukura lulesh.

Edhe natyra dukej sikur mori pjesë në këtë ditë shqiptare në New York, rrezet e ngrohta të diellit, cicërima e zogjve që bashkohej me fëshfërimen e lehtë të gjetheve të pemëve e bënin dhe më festive dhe më harmonike këtë ditë të shënuar.

Në mjediset e ngrohta dhe tejet komode të shkollës publikike amerikane PS 9, në ishullin e bukur Staten Island, prindër, nxënës dhe mësues të Shkollës Shqipe “Alba Life” që operon në tri lagje të Nju Jorkut si: në Staten Island, Brooklyn dhe në Manhattan u mblodhën së bashku për të festuar 7 Marsin. Nxënësit gjithë nur dhe me dashurinë e madhe për shkollën vinin me tufa lulesh në duar duke iu uruar mësueseve të tyre të dashura gëzuar ditën e 7 Marsit.

Ajo që ngelet dhe më impresionuese është kur disa nxënës shoqërohen dhe nga vëllezërit dhe motrat e tyre që fillojne qysh bebe të cilët i mbajnë prindërit në krah apo ulur në karrocat fëminore dhe deri më të rritur se vetë ata dhe gëzohen për të ardhur në raste festash që nuk janë të pakta për Shkollën Shqipe “Alba Life”.

Nxënësit takohen, përqafohen dhe flasin shqip me njeri tjetrin, çka është dhe misioni kryesor i programit të shkollës.

Ardhja e tyre pranë shkollës shqipe është frymëzim, është shpresë për të ardhmen e fëmijëve në Diasporë, ndonëse na mbetet një punë dhe më e madhe për të bërë, pasi mijëra fëmijë me prindër shqiptarë në botë nuk flasin dhe shkruajnë shqip dhe kjo përbën një shqetësim real për cilindo prej nesh.

Mësuesit dhe prindërit kishin kohë që përgatisnin nxënësit dhe fëmijët e tyre për këtë ditë dhe kjo përgatitje serioze u kurorëzua me sukses në programin spektakolar që u dha në këtë ditë të shenjtë.

Se Gjuhë e Shqipërisë është Gjuhë e Perëndisë

Këto vargje të poetit kombëtar Naim Frashëri u recituan plot dashuri dhe zë kulluar nga nxënësja e shkollës shqipe Melinda Djenovic që ka vite që e ndjek rregullisht shkollën dhe ka rezultate të dukshme duke arritur që të jetë dhe prezantuese në programe të ndryshme.

Programin e ka hapur sopranoja e mirënjohur Deshira Ahmeti Kërliu e cila ka kohë që i është bashkuar programit serioz të Shkollës Shqipe “Alba Life”. Znj.Kerliu iu uroi gjithë mësueseve festën e 7 Marsit dhe tha se ndihej krenare që bashkëpunonte me stafin e shkollës dhe me nxënësit. Festa e 7 Marsit vazhdoi Kërliu në këtë shkollë festohet realisht si festë shqipe, si ditë mësimi pasi mësuesët martirë që luftuan për të hapur shkollat shqipe dhe derdhën gjakun në mbrojtje të alfabetit shqip lanë amanetin që fëmijët shqiptarë të flasin shqip kudo ku janë.

Znj.Kërliu ka ftuar në skenë nxënësit e shkollës shqipe të Manhattanit të shoqëruara nga mësueset e tyre Liza Pllumi, Mane Hasanaj dhe Anila Syka.

Programi filloi me poezinë “Gjuha Jonë” të Naim Frashërit recituar nga Nora Hysa. Lendina Jahmurataj ka recituar poezinë “Nënës”. Vëllezërit Flaton dhe Gentian Hulaj interpretuan “Shkolla ime”. Edona Hasanaj “Festa jonë”.

Kevin Predlukaj interpretoi “Gjuha Shqipe” të Ndre Mjedës.

E dua shkollën time nga Simon Syku.

Programin, nxënësit e Manhattanit e mbyllën me vallen aq të njohur të Rugovës, pergatitur nga mësuesja Mane Hasanaj, valle që u shoqërua me duartrokitje të nxehta nga publiku.

Programi i pasur artistik vazhdoi me nxënësit e shkollës shqipe në Brooklyn.

Edhe pse disa nxënës munguan pasi kishin ELA test në shkollë publike përsëri programi ka vazhduar me plot sukses dhe dinjitet. Nxënësit e mësuese Raimonda Hysollit interpretuan poezi dhe këngë të ndryshme. Kelvin Rustani interpretoi “Mësuesja”, Bjarni Brluku “Nëna”, Diola Dacaj “Mësuesja ime”, Dorentina Dacaj “Nëna”, Arjon Mazda “Nëna”, Ledion Xhoi, “Nëna”, Eneo Rustani “Nëna”.

Kelvin dhe Enea Bulku me zërat e tyre të magjishëm kanë rrëmbyer zemrat e prindërve në sallë dhe janë shoqëruar me duartrokitje kur kanë kënduar këngën e Nënës të shoqëruar nga shokët dhe shoqet e klasës.

Ndërsa nxënësit e mësuese Gladiola Bakos si Oresti Salillari interpretuan plot konfidencë dhe dashuri “Dy festa të bukura” 7-8 Marsi, Rafal dhe Andri Gjonaj interpretuan nga Ali Podrimja “Zilja e shtatorit”.

Programin e shkollës shqipe në Staten Island e ka prezantuar mësuese Entela Muda së bashku me Melinda Djenovic.

Mësuese Entela ka ftuar nxënësen Dea Watkins e cila ka recituar vjershën “Zogu dhe djali”. Brendon Doda “Quhem shqiptar”.

Elira Xhemali “Festa e Mësuesit”. Rilind Bardhi “Ylli i vogël lart në qiell”. Ndërsa Dea Kerliu befasoi me vjershën që kishte krijuar vetë plot dashuri dhe ëmbëlsi fëminore.

Jaedin Doci “Libri”, Ariela Gashi “Dy festa të bukura” dhe Brian Muda “8 Marsi” nga shkrimtarja Adelina Mamaqi.

Programi ka vazhduar me nxënësit më të rritur duke filluar me Melinda Djenovic “Gjuha Shqipe”, Naim Frasheri, Arsi Muda me poezinë “Atdheu” nga shkrimtarja Laureta Petoshati. Olivia Verteniku nga Filip Shiroka “Shko Dallandyshe”. Denis Doda “Mësueses”. Alba Ujkashi “Epika” nga Ali Podrimja dhe Alisa Pocesta: “Unë jam shqiptare”.

Të gjithë nxënësit kanë kënduar së bashku këngën: “Mësuese e dashur” interpretuar nga Dea Kerliu dhe Dea Watkins.

Mjaft spektakolare ishte kërcimi i valles së Napolonit nga nxënësit në Staten Island udhëhequr nga mësuese Entela Muda dhe Dëshira Kerliu. Shamitë kuq e zi përgatitur nga duartë e arta të gjyshes së Elira Xhemalit valëviteshin në ajër mjeshtërisht nga duartë e vogëlusheve.

Në fund të koncertit spektakolar nga nxënësit e shkollës shqipe z.Qemal Zylo themelues i shkollës Shqipe dhe drejtues i saj i ka dhuruar buqeta me lule të freskëta gjithë mësueseve si Liza Pllumit, Mane Hasanj, Anila Syka, Aferdita Kacupaj, Gladiola Bako, Raimonda Hysolli, Entela Muda, asistenteve si Gela Bulku etj, dy artisteve shqiptare Dëshira Kërliut dhe Lindita Mezini Loles si dhe ish mësuese Adelina Lacaj, Ornela Melo, Mimoza Salillari anëtare e Bordit, Mizi Tutovic Doda, dr.Valbona Zylo Watkins, etj, në shenjë mirënjohjeje dhe respekti për punën e tyre të përkushtuar.

Pjesëmarrësit së bashku me nxënësit pasi drekuan sponsorizuar nga z.Harry Ujkashi vallëzuan dorë për dore dhe u argëtuan me valle dhe këngë të ndryshme nën tingujt e

DJ drejtuar nga Odise Salillari dhe Andrea Lole.

Ishte një ditë shqiptare midis nxënësve të shkollës shqipe “Alba Life” në New York, ishte një ditë që edhe pse të ikur larg Mëmëdheut zemra jonë rreh për të, rreh siç thotë Mjeda 124 vjet më parë: “Ndër komb’ tjera, ndër dhena tjera/ ku e shkoj jetën tash sa mot, veç për ty m’rreh zemra e mjera/ e prej mallit derdhi lot.”

Të gjithë kaluam një 7 Mars të bukur me një ditë të dielltë si shkronjat e Gjuhës Shqipe, Gjuhës sonë Hyjnore!

6 Mars, 2016

Staten Island, New York

NDERIM E RESPEKT PËR MËSUESIT E MI

March 6, 2016 by dgreca

7 MARSI është një ditë e shenjtë për gjithë mësuesit, të cilet njohuritë dhe pasionin e tyre e vunë në shërbim të arsimimit të brezave te rinj.
Për të çuar përpara një shoqëri , politika më e mirë është arsimimi i saj. Arsimi ështe çelësi për të   ndezur imagjinatën e njeriut, për të prodhuar idetë që ndihmojnë personin dhe shoqërinë, që të përballet me sfidat e kohës. Ky qe ideali i atyre dhjetra mësuesve patriotë që per gjuhën shqipe u sakrifikuan e u martirizuan. Kolonja ishte një nga trevat që nxori nga gjiri i saj shumë mësues, të cilët kontribuan në çeljen e Shkollës së parë shqipe (me 7 Mars 1887), Mësonjtores së parë shqipe te   vajzave në Korçë dhe në emancipimin e gjithë shoqërisë shqiptare.
Në pjedistalin e nderit qëndrojnë emrat e Petro Nini Luarasit. Pandeli Sotirit, Papa Kristo   Negovanit, Sevasti , Parashqevi e Gjerasim Qirjazit, Naum Veqilharxhit, Mihal Gramenos e shumë të tjerë.
I madhi Petro Nini Luarasi, pasi u mësonte fëmijëve fshehurazi gjuhën shqipe në fshatrat e Kolonjës, hapi në Ersekë shkollën e parë shqipe më 1887 e më pas edhe në krahinat e Kolonjes e të Vakefeve. Më vonë punoi si mësues në Shkollën e pare Shqipe të Korçës dhe drejtor i Mësonjtores së parë të vajzave.
Për veprimtarinë e tij arsimdashëse e politike, vdiq i helmuar nga xhonturqit dhe Patriarkana e Stambollit më 17 gusht 1911. Në gjithë veprën e tij trubetohej ideja e bashkimit për lirinë e Shqipërisë dhe domosdoshmëria e përhapjes së arsimit për të ndriçuar mendjet e shqipëtarëve. Thënia e tij para vdekjes ”Vramëni, por mblidhmani gjakun se do t’u duhet nipërve tuaj që të shkruajnë gjuhën shqipe”, mbetet monument në memorjen kombëtare.
Të njëjtin fat pati edhe Papa Kristo Negovani, të cilin andartët grekë e vranë më 12 shkurt 1906, sepse çeli shkollën shqipe në fshatin e tij, në Negovan.
Në këtë rrugë të ndritur shquhet emri i rilindasit të parë nga Vithkuqi i Kolonjes, Naum Veqilharxhi (Bredhasi), i cili na fali Abetaren e parë në gjuhën shqipe. Për këtë, në vitin 1866, Patriarkana greke e vrau rilindasin e madh.
Një ndër emrat e ndritur te historisë së Kolonjës është ai i Fan Nolit, i cili për popullin shqiptar ka mbetur një atdhetar i flaktë, një demokrat revolucionar, një fytyrë e shumanëshme prej publicisti, gojëtari, dramaturgu, poeti, historiani, kompozitori, muzikologu dhe shqipëruesi.
Ndihem e nderuar dhe krenare që jam bijë e kësaj treve, ku tradita arsimdashëse trashëgohet brez pas brezi deri më sot. Shumë mësues, kuadro e figura të nderuara i bëjnë nder vendit dhe krahinës së Kolonjës. Sjell nëpër mend dhjetra mësues që kanë punuar për formimin tim arsimor dhe edukativ, por unë në këtë ditë, dua të veçoj dy ndër mësuesit e mi të ciklit 8 vjecar, çiftin Lefteri dhe Petraq Gjoshe, te cilët me punën dhe pasionin e tyre janë në themel të këtij edukimi. Emri i tyre është gjithmonë në mendjen e në zemrën time. Kujtesa më ktheu 40 vite para, në bangat e shkollës, ku figurat e tyre të plotësuara e të nderuara na mrekullonin. Janë ndër njerëzit më të dashur e më fisnikë për mua e gjithë brezin tim. Jam e bindur se në jetën tonë na kanë ndricuar rrugën dijet, fjalët, këshillat e porositë e tyre.
Mësuese Lefteria, në vitet e para të punës së saj, ka punuar si mësuese e më von si drejtoreshë shkolle në fshatin Selenicë e Kolonjës. Me punën e saj ajo la gjurmë të paharrueshme në edukimin e fëmijëve. Gjatë viteve 1987-1992 punoi si metodiste pranë Kabinetit Pedgogjik të rrethit, ku vuri mbi baza të shëndosha punën metodike të mesuesve të ciklit të ulët dhe edukatoreve të rrethit.(detyrë,për të cilën qe emëruar).
Më pas punoi si mësuese e gjuhës dhe letërsisë në disa shkolla të rrethit dhe në Tiranë, ku gëzonte   respektin dhe dashurinë e nxënësve, prindërve dhe kolegëve të saj.
Figura e mësuese Lefterisë plotësohet edhe me aktivitetin e saj si aktiviste shoqërore me gratë. Mënyra e të komunikuarit, aftësia për të ndikuar në zgjidhjen e problemeve të grave, zgjerimi i horizontit të tyre për krijimin e marrdhënieve të shëndosha në familje dhe puna me durim për të rritur      rolin edukues të nënave të reja, e bënë atë shumë te njohur e të respektuar. Ajo ishte e zgjedhur në Kryesinë e Gruas të rrethit Kolonjë për shumë vite dhe anëtare e Këshillit të Përgjithshëm të Grave të Shqipërisë për dy legjislatura.
Për mësues Petraqin dua të veçoj faktin që me sa pasion e dashuri shpjegonte gjuhën shqipe dhe letërsinë . Shumë nga moshatarët e mi nuk harrojnë përpjekjet e tij për t,i stimuluar nxënësit në leximin e librave artistikë. Rëndësi të jashtëzakonshme i kushtonte të shkruarit bukur dhe drejtshkrimit të gjuhës shqipe. Korrektësia ishte tipari që e karakterizoi mësues Petraqin gjatë gjithë kohës së punes, si mësues, si drejtor shkolle dhe si inspektor në Drejtorinë Arsimore të rrethit.
Si prindër lindën, rritën dhe edukuan dy djem të mrekullueshëm, të cilët kanë trashëguar më së miri edukaten, korrektësinë dhe ndershmërinë e prindërve.
Me shumë mund e sakrifica, ata i studiuan të dy djemtë jashtë shtetit të cilët sot punojnë në Tiranë e janë dy kuadro të zot e të nderuar.
Mësuesit e mi të nderuar sot gëzojnë pensionin e tyre të rrethuar nga fëmijët, nip e mbesa të mrekullueshëm. Kur i takoj ndiej emocion e dashuri si para 40 vjetësh.
Shumë nga brezi ynë do të kishin dëshirë të jepnin një urim të bukur e t,i falenderonin për vlerat e mëdha që kanë si mësues e si njerëz. Ne ish nxënësit e tyre përulemi me respekt e mirnjohje për gjithë punën e tyre, për sakrificat e mundimet në profesionin e tyre kaq fisnik e dinjitoz , siç është mësimdhënia.

Liliana Pere

Ing Informatic
President: InternationalOrganization.
” Albanian Woman in the World
Peace Missionary & Honorary Advisor of DMPP