Archives for July 2016

KUJTESE- 24 VITE TE SHKUARA: NJE LETER E JOSEPH DIOGUARDIT EDITORIT TE GAZETES”THE NEW YORK TIMES”

July 6, 2016 by dgreca

DioGuardi:Ju thoni se se problemi i vetëm është kundërshtimi grek ndaj përdorimit të emrit “Maqedoni” nga vendi i ri. Ky është relativisht problem i vogël. Problem shumë më i madh është të bindet Qeveria Sllave e Maqedonisë që të njoh të drejtat e plota civile dhe politike të popullsisë shqiptare të atij vendi. Kur kjo të arritet, problemi i mbetur i emrit mund të zgjidhet thjesht duke e riemëruar republikën Iliria, emri antik për tokën e shqiptarëve, popullit të parë autoktonë të Ballkanit./….

New York Times EDITORIALI/LETRAT E DIEL, 12 PRILL, 1992/

Popullata Shqiptare/

Letër Redaktorit: “Dy Maqedonitë” (editorial, 5 Prill) shpërfill një çështje kryesore të pazgjidhur në njohjen e një republike të pavarur maqedone, çfarëdo që mund të quhet./

Pothuajse një milion shqiptarë etnik përbëjnë 40 përqind të popullsisë së ish-Republikës Jugosllave të Maqedonisë. Meqë pjesa tjetër prej 60 përqind janë të ndarë në mes të grekëve, bullgarëve, serbëve dhe “muslimanëve,” shqiptarët mund të jenë grupi më i madh etnik në vend.

Ligji i zgjedhjeve i 1990, fatkeqësisht, i ndau zonat zgjedhore në mënyrë që vetëm 23 nga 120 vende në Parlament të jenë për shqiptarët etnikë. Ata gjithashtu mbajnë vetëm 3 nga 22 portfoliot e qeverisë.

Të frustruar nga kjo politikë e nënpërfaqësimit të qëllimshëm, dy partitë shqiptare të Maqedonisë miratuan një platform të përbashkët në Tetovë me datën 21 të dhjetorit të kaluar. Platforma i bëri thirrje Komunitetit Evropian që mos ta njihte pavarësinë maqedonase për shkak të dështimit të qeverisë së saj që të përmbush standardet e Komisionit Evropian mbi të drejtat civile dhe njerëzore për njohje.

Diskriminimi politik gjithashtu ka përgaditur regjistrimin e popullsisë së vitit 1991 në mënyrë që ti numëronte më pak shqiptarë se sa numri i plotë i tyre, ka urdhëruar përdorimin e alfabetit cirilik (shqiptarët përdorin alfabetin romak) dhe ka hedhur poshtë një propozim shqiptar pë deklarimin e statusit të barabartë për të gjithë qytetarët.

Me 11-12 janar, shqiptarët votuan me shumicë dërrmuese që të bëhen krahinë autonome vetëqeverisëse brenda Republikë së re të Maqedonisë. Rezultatet e këtij referendumi janë injoruar nga autoritetet maqedonase.

Ju thoni se se problemi i vetëm është kundërshtimi grek ndaj përdorimit të emrit “Maqedoni” nga vendi i ri. Ky është relativisht problem i vogël. Problem shumë më i madh është të bindet Qeveria Sllave e Maqedonisë që të njoh të drejtat e plota civile dhe politike të popullsisë shqiptare të atij vendi. Kur kjo të arritet, problemi i mbetur i emrit mund të zgjidhet thjesht duke e riemëruar republikën Iliria, emri antik për tokën e shqiptarëve, popullit të parë autoktonë të Ballkanit.

Shkruar nga:

JOSEPH J. DIOGUARDI, President

Liga Qytetare Shqiptaro-Amerikane

Rye, N.Y., 6 Prill, 1992.

* Letren e dergoi per Diellin te perkthyer ne gjuhen shqipe Luan Mazreku, Missouri, USA

Të Pathënat e Genocidit Grek Në Juglindje të Shqiperisë

July 6, 2016 by dgreca

Nga GANI VILA/

Drejtor i Televizorit të Shqiptarëve të Amerikës-MICHIGAN/

E kam obligim të shkruaj rreth krimeve antinjerëzore të kryera nga ushtria e rregullt e shtetit grek ndaj popullsisë shqiptare… në vitin 1914 , në zonën ku kanë lindur të parët e mi dhe unë. Jam pikërisht nga ajo zonë ku grekët masakruan 375 persona nga data 2 deri në 10 Korrik të vitit 1914 , në fshatin Panarit të Korçës. Njëzet e pesë persona i përkisnin të parëve të familjes sime, të cilët u dogjën të gjallë nga ushtria greke në shtëpinë e Rrape Vilës, në lagjen Vilë. Shqetësimi im është: përse qeveritë shqipëtare mbajnë një qëndrimin antikombëtar dhe abuziv (deri më sot ) në kryerjen e Genocidit Grek në zonën Vilë e më gjërë ? Megjithëse ka kaluar më shumë se një shekull, jo vetëm që nuk e kanë denoncuar në organizmat ndërkombëtare genocidin e Shtetit Grek, por dhe nuk e kanë pasqyruar saktësisht në Historinë e Shqipërisë.Ata nuk kanë asnjë statistikë të saktë ose të përafërt të popullsisë së masakruar nga ushtria Greke në fshatrat dhe qytetet ku është kryer ky Genocid. Më e keqja është se nuk kanë një datë përkujtimore, një vend për të vendosur lule, për të ndezur një qiri e për t’i qarë, mungojnë varret dhe gurët e varreve në tokën tonë plotë gurë e kështu s’ka shenjë respekti për shpirtrat e të parëve tanë të masakruar. Ja këto janë arsyet që unë po shkruaj dhe do të shkruaj deri sa shteti im i shenjtë të çojë në vend nderin, dinjitetin, dhe të drejtën e paraardhësve tanë të masakruar barbarisht në tokën tonë, në shtëpitë e vatrat tona.

Genocidi që shteti grek ka kryer ndaj popullit tonë në vitet 1913-1914 e në vazhdim, ndonëse është historia më e dhimbshme e popullit tonë ka ngelur jetime nga shteti, por që është ruajtur dhe trashëguar brez pas brezi nga kujtesa e individëve, familjeve e fiseve dhe e zonave që kanë përjetuar këto krime antinjerëzore të grekëve. Po ashtu duhen vlerësuar dhe respektuar në maksimum shkrimet e autorëve në gazetat shqiptare dhe të huaja të asaj kohe, si dhe librat që kanë pasqyruar këtë periudhë si në Shtetet e Bashkuara të Amerikës ashtu edhe në Europe, të cilët kanë dhënë një ndihmesë të jashtëzakonshme duke shkruar deri në intimitet ngjarjet maka bre të kryera nga shteti grek. Informacione dhe statistika që fatmirësisht janë dëshmi të vetme, por është një fatkeqësi e madhe për kombin shqiptar që nuk janë studiuar, hulumtuar, saktësuar dhe pasqyruar me hapësirën e nevojshme dhe me vërtetësi në Historinë e Popullit Shqiptar dhe në statistikat e Genocidit botëror. Masakrimi i popullsisë civile nga ushtria greke në qytetet dhe fshatrat e Shqipërisë jug-lindore në vitet 1913-1914 në Përmet, Leskovik, Kolonjë, Korçë, Tepelenë, Memaliaj, Skrapar, Berat, Gjirokastër, Sarande, Delvine etj., pa dallim fetar, myslimanë dhe të krishterë ,të moshuar, burra dhe gra, të rinj, fëmijë e të mitur, është bërë në mënyrën më makabre, më antinjerëzore që ka parë e dëgjuar historia botërore ndonjëherë. U kanë çarë barkun me kama dhe thika nënave shtatzëna dhe janë tallur para tyre me fëmijën e gjallë, të pa lindur. Me sëpata u kanë prerë kokat fëmijëve e të rriturve ,me thika e hanxharë u kanë çarë barkun për së gjalli duke u thënë se me zorrët e tyre do t’i varin, u kanë prerë për së gjalli gjymtyrët, i kanë djegur e i kanë hedhur në pus të gjallë duke vazhduar edhe me torturime psikike. Ushtarët grekë i lidhnin me zinxhirë e litar burrat dhe në sytë e tyre u çnderonin nënat, nuset dhe vajzat e mitura ku edhe vdisnin. Dogjën me mijëra e mijëra shtëpi, në fshatra e qytete, vodhën barbarisht të gjithë pasurinë që kishte kjo zonë në shtëpitë e tyre, grabitën bagëtitë e shumta dhe prodhimet bujqësore, dëme dhe vjedhje që i kalojnë me qindra miliona dollarë. Të gjitha këto dëbime e masakrime të kryera nëpër fshatrat e qytetet juglindore të Shqipërisë, bazuar në Rezolutat e Asamblesë të Përgjithshme të OKB-260A që hyri në fuqi më 12 Janar 1915 , klasifikohen Genocid për pastrim etnik.

Megjithëse popullsia e Shqipërisë Juglindore në ato vite pësoi dëme të pallogaritshme ,rreth 50. 000 njerëz të vrarë e të dëbuar, dëme materiale si: shtëpi të djegura, pasuri të grabitura që shkojnë me qindra miliona dollarë, të kryera nga masakrat dhe vjedhjet e ushtrisë Greke, si dhe nga largimet e detyruara të individëve familjeve dhe fshatrave, në vende të tjera të Shqipërisë ,por edhe jashtë vendit, si në Bullgari, Rumani etj. , mbijetoi në këto zona për shumë dekada duke përjetuar në vazhdimësi dhimbjet e tmerrit e fukarallëkun që këto krime u shkaktuan, por mbi të gjitha ata vuajnë indiferentizmin e pazakontë të shtetit shqiptar. Është e pabesueshme, por ka fshatra të këtyre zonave që edhe në ditët tona, siç është fshati Panarit i Korçës, të lënë plotësisht në harresë, që asnjëherë në jetën e tyre nuk kanë pasur dhe nuk kanë edhe sot e kësaj dite rrugë automobilistike . Ka kaluar një shekull e megjithëse jetojmë në kohën e globalizimit, ngjarjet kriminale të atyre viteve ende edhe sot populli shqiptar i kësaj zone i administron dhe i ruan brez pas brezi në kujtesën e tij ,ndërsa Shteti shqiptar vazhdon të heshtë duke vrarë çdo ditë kujtesën kombëtare. Të gjitha regjimet jetëgjata shqiptare ,mbas kryerjes të krimeve Greke në Shqipërinë Juglindore në vitit 1913-1914 si Zogistët edhe Enveristet dhe çuditërisht edhe mbas viteve 1990, çështjen për të cilën unë po shkruaj nuk e kanë marrë asnjëherë në konsideratë dhe nuk është pasqyruar plotësisht dhe drejtë në Historinë e Shqipërisë së regjimit komunist, por edhe ribotimi i tekstit të Historisë së Popullit Shqiptar në ditët e demokracisë është fotokopje e faqeve të pakta të shkruara në tekstin e historisë ekzistuese të ribotuar.

Historianët shqiptarë brez pas brezi, kur shkruajnë apo flasin për situatën e brendshme të Shqipërisë në ato vite, vërtiten e përpëliten rreth Princ Vadit, Haxhi Qamilit, Esat Pashës e pinjollëve të tyre. Edhe ata historianë shqiptarë që kanë studiuar e pasqyruar qëndrimin ndërkombëtar të asaj periudhe, kanë shkruar mijëra faqe në libra, në broshura dhe në gazeta, situatën e vështirë që Shqipëria po kalonte në ato vite mes ndarjes dhe ekzistencës, veçanërisht nga fqinjët tanë, por është i çuditshëm fakti që asnjë historian shqiptar që ka studiuar atë periudhë, situatën e brendshme ashtu dhe atë të jashtme, nuk kanë shkruar fare për Genocidin e ushtrisë greke që donte të realizonte pastrimin etnik ndaj popullsisë shqiptare duke dëbuar e vrarë barbarisht popullsinë civile të Shqipërisë Juglindore në vitet 1913-1914 e në vazhdim. I vetmi ka qenë shkrimtari dhe gazetari i talentuar Bledi Fejziu , i cili me rastin e 100 vjetorit te masakrave greke te kryera në Panarit të Korçës, me guxim e profesionalizëm ,në respekt të gjithë shpirtrave të vrarëve, iu kushtoi një emision “Opinion”. Ndaj e meriton një falënderim publik: Faleminderit z. Fevziu . Në ketë emision ishte i ftuar edhe një nga historianët më të suksesshëm shqiptarë, profesor Pëllumb Xhufi ,i cili gjatë bisedës deklaroi se edhe ai nuk i dinte arsyet përse shteti shqiptar hesht për këto krime dhe bëri autokritikë që edhe ai vetë nuk ka shkruar për këtë periudhë. Ky deklarim i historianit të shquar shqiptar Xhufi flet shumë.

Ka historianë, profesorë në universitetet shqiptare që mbas viteve 2000 kanë gërmuar në arkivat angleze, franceze etj… Kanë shkruar … më saktë kopjuar libra për Vorio Epirin , duke fituar ndonjë kacidhe dhe nuk kanë shkruar asnjë fjalë për genocidin grek që është kryer në ato vite në Shqipëri. Duke shkruar për Vorio Epirin me dashje kanë manipuluar genocidin që ushtria greke ka bërë në këto zona , pasi begraundi i këtyre historianeve intelektual ka qene i mjaftueshëm për t’i klasifikuar këto masakra si krime kundër njerëzimit.

Kohët e fundit , janë shkruar artikuj e libra ku pasqyrojnë historinë e fshatrave të origjinës nga zona juglindore e Shqipërisë , të cilët janë për tu falënderuar . Por , duhet theksuar se klasifikimi i trajtimit të krimeve që ushtria e rregullt greke ka kryer në juglindje të Shqipërisë në vitet 1913-1914 e në vazhdim , nuk trajtohen drejtë nga autorët e shkrimeve dhe të librave të ditëve tona, si p.sh nuk mund të shkruhet “ Masakra e Panaritit ”. Emertimi në këtë formë shmang paraqitjen e aparencës të subjektit të krimit që janë grekët. Jo gjithmonë duhet t’i përmbahesh tradicionales… Rregullat e ligjet e shkruajtjes së historisë janë dhe u përkasin historianëve për t’i zbatuar, por çështja për të cilën unë po shkruaj edhe pse është lënë nga historia shqiptare për 100 vjet në harresë, ajo tashmë është skalitur në memorien e popullit tonë . Për t’ ua bërë me të kuptueshme këtë , unë po i referohem fshatit tim Panarit të Korçës , ku për fat të keq , genocidi Grek , në raport me zonat e e tjera të shqipërisë ka qenë në një përmasë më të madhe se në pjesen juglindore të Shqipërisë.

Kur shkruhen artikuj në gazeta apo libra nga historian dhe njërës me potencial intelektual, influencë shoqërore dhe atdhedashës, me tituj “Masakra e Panaritit “ “Masakra e Hormovës” , ”Masakra e Përmetit“ etj., kuptohen si Masakër mes shqiptarëve dhe pa dashur bie preh e propagandës djallëzore që kane mbjellë grekët në këto njëqind vjet, se shqiptaret janë vrarë midis tyre. Ne nuk duhet të kursejmë fjalët që plotësojnë përmbajtjen, por duhet t’i shkruajmë korrekt ato: Masakra e grekëve në Panarit, ose Masakra që grekët bënë në Hormove, Masakrat e grekëve në Frashër, Masakrat e grekëve në Kolonjë etj. Nga ana tjetër është e vërtetë se forma e realizimit të krimit kryesisht është bërë nëpërmjet dëbimit dhe masakrimit, por të gjitha këto raste të veçanta në fshatra apo zona të ndryshme, plotësojnë qëllimin e figurën e krimit që është kryer nga grekët në Shqipërinë Juglindore në vitet 1913-1914 ku siç e përmendem edhe më lart klasifikohet Genocid për pastrim etnik nëpërmjet dëbimit dhe masakrimit të popullsisë civile. Pasqyrimi i krimeve greke ndaj popullsisë civile të Shqipërisë Juglindore deri në vitet 1920 nga autorë shqiptarë dhe të huaj në të gjitha titujt e artikujve, në gazeta e libra te botuara që bënin fjalë për këto krime ,gjithmonë në titujt e përmbajtjen e tyre kanë dënuar dhe cituar dukshëm krimet e Greqisë, si p. sh. libri i Kosta Papës “ Barbaritë Greke në Shqipëri “, artikujt e autoreve të ndryshëm që mund t’i gjeni në internet si ” Masakrat e andartëve grekë në Këlcyrë dhe Hormove “, 100 vjetori i masakrave Greke në Toskëri “ etj.

Në këto kushte qeveria Greke bënte shumë kujdes për krimet që bëri në vitet 1913-1914 e në vazhdim veçanërisht mbas punimeve të Konferencës të Paqes në Paris kur ëndrra Greke për Vorio Epirin mori fund. Ata për të mos u përballur me ligjet ndërkombëtare filluan të manipulonin krimet e kryera ndaj shqiptarëve dhe të falsifikonin historinë të cilën e realizuan duke intensifikuar punët agjenturore në mesin e shqiptarëve, veçanërisht me historiane ,me pagesë, me kërcënime etj. dhe formoi rrjetet informative që ekzistojnë edhe sot në arteriet e Shtetit shqiptar e për rrjedhojë shteti shqiptar jo vetëm që nuk është marrë deri tani me dokumentimin e krimeve që grekët kanë kryer në këtë periudhë në Shqipëri, por është dorëzuar para manipulimeve që kanë bërë historianet shqiptarë të cilët kanë pasur lidhje me autorët e këtyre krimeve dhe shtetin grek, emrat e të cilëve tashmë dihen.

Kjo vërtetohet edhe nga fakti se asnjë institucion shtetëror, asnjë historian shqiptar apo individ deri me sot, nuk ka marrë në analizë të shkruaj, të studiojë e hulumtojë dhe të krijojë dosjen përkatëse për Genocidin grek të kësaj periudhe në Shqipërinë Juglindore që ne po flasim, qoftë edhe për të mbrojtur ndonjë temë apo diplomë. Këta historianë “shqiptar “ filogrek, ja arritën qëllimit. Në kohën e regjimit komunist të flisje për këto krime ishte e ndaluar e pa mundur, një tabu që e krijoi vetë regjimi i Enver Hoxhës. Bile kur binte fjala me pushtetarët e regjimit komunist për krimet e asaj periudhe, popullsisë të kësaj zone ju thoshin si nën vesh të mbyllnin gojën, të harronin këto krime dhe si me urdhër përdornin shprehjen:“ atyre krimeve u është vënë kapak “,të mos ja heqim petën lakrorit “.E pra këtu është filli i lëmshit që ngatërruan spiunët historianë. Vitet kalojnë dhe bëjnë të vetën ,harrohen emrat e shpirtrat e mbi 50.000 shqiptarëve të masakruar nga ushtria greke ,vazhdojnë të vuajnë e të rënkojnë, edhe nga vrasjet seri ale të nipërve e stërnipërve të tyre që kanë qenë dhe janë në pushtet në Shqipëri. Demokracia menduam se do t’i çonte gjërat në vendin e vetë, por kjo nuk u realizua. Kështu edhe pse kemi një çerek shekulli në demokraci, një ditë “ kapaku “ i regjimit të Enver Hoxhës gjeti poçen “ këtë herë “ Poçen Rama “, që po ta hapësh bie erë tradhti.

Ministri i Punëve të Jashtësme të Republikës të Shqipërisë z. Ditmir Bushati, gjatë vizitës në Greqi në takimet që pati më datën 21 Mars 2016 me Presidentin e Greqisë Prokopios Pavlopoulos, Kryetarin e Parlamentit Nikos Voutsis dhe Ministrin e Punëve të jashtme Nikos Kotzias, me deklarimin e tij se shqiptarët dhe Grekët duhet t’i zgjidhin problemet dhe mosmarrëveshjet duke filluar që nga Lufta e dytë Botërore dhe ju referua në thelb çështjes Çame. Detyrën bëri që foli për Çamët, por ishte jo korrekt kur Ai si Ministri i Punëve të Jashtme të Republikës të Shqipërisë që përcaktoi si dysheme kohore të përmirësimit të marrëdhënieve Shqipëri- Greqi vitet e Luftës së dytë Botërore. Kjo ishte një deklaratë e papërgjegjshme, më e rrezikshme se heshtja e ministrave të mëparshëm të shtetit shqiptar, pasi deklarime të pamenduara shtetërore dëmtojnë interesat e popullit tonë. Por çfarë ndodhi, në kohën kur të gjithë shqiptarët prisnim reagimin e Qeverisë shqiptare ndaj deklaratës së papërgjegjshme të z. Bushati që bëri në Athinë dhe korrigjimin e saj, vetë kryeministri i Shqipërisë Edi Rama në Kongresin e PDIU-së që u zhvillua më datën 4 Qershor 2016 me fjalimin e tij, i etur për vota elektorale u paraqit si shpëtimtari i Çamëve dhe po në atë Kongres, ne “ shtëpinë “ e Çamëve tradhtoi Çamët dhe gjithë shqiptaret kur përsëriti deklaratën e ministrit të tij Bushati, se problemet me Grekët duhet të shikohen që nga viti 1945, duke vulosur tradhtinë dhe turpin e radhës të qeverisë të Shqipërisë e cila shkel mbi gjakun e të parëve tanë.

Çamët vërtet duhet të kërkojnë përgjegjësinë që Shteti grek duhet të mbajë për Genocidin që ka ushtruar ndaj kësaj popullsie dhe t’ju kthej pronat e tyre që ja u ka grabitur. Ata janë shtetas shqiptarë e veçanërisht kur kemi të bëjmë me krime të rënda si ato të genocidit, shteti shqiptar duhet të përgatitë vetë dosjen dhe të përfaqësojë popullin e tij në organizmat përkatëse ndërkombëtare. Përse ju duhet partia Çameve ? Ata janë njëlloj si panaritasit, si dardharët, si dukagjinasit, si hotianët, si frashëllinjtë, si lebërit, si mitrovicasit, si preshevasit, si malësorët, si presparët etj, pra janë shqiptarë e shteti ka detyrimet e veta kushtetuese për të mbrojtur interesat e popullit të vet. Por kur të zë halli, thotë një fjalë e urtë popullore , hapi derën, pasi Çamëve nuk u ka mjaftuar halli që i ka zënë me grekët, por po paguajnë për 72 vjet me radhë e më shumë haraçin e qeverive shqiptare të cilat këtë popullsi shqiptare gjatë regjimit komunist e shikonin si të dorës së dytë. I burgosen, i internuan, i vranë dhe i mbanin nën kontroll. Mbas viteve 1990, në sistemin demokratik ,Çamët besuan shumë por ranë përsëri në “kurthin “e Partive . Këtë herë në kurthin elektoral të pluralizmit për interesat e votave. I gënjyen Çamet për çka ata kërkonin dhe i futen “aksionarë” në Industrinë e Partive që në këto 26 vjet fatkeqësisht partitë janë kthyer në Industria më e madhe ekonomike fitimprurëse e pronarëve të tyre në Shqipëri.

Si ranë Çamët në kurthin elektoral të partive, kur ata janë njëlloj si gjithë populli ynë shqiptarë. Kujt i intereson vlerësimi ndryshe i çameve nga popullsia shqiptare, askujt veç grekeve. Boll kanë vuajtur çamet, le të aderojnë në partitë shqiptare të majta, të djathta e të qendrës ku ata kanë dëshirë dhe të gjithë si shqiptarët të punojmë të bashkuar për të vënë në punë shtetin shqiptar, pasi Çështja Çame është çështje mbarë kombëtare shqiptare. Genocidi që shteti Grek ka bërë ndaj popullsisë civile Çame duhet të ndiqet nga shteti shqiptar e jo nga Partia Çame. Shteti shqiptar duhet të jetë autor i përgatitjes të dosjes dhe avokat i çështjes Çame në Hagë, përndryshe shteti quhet “ Rrumpalle”.

Deklarata e papërgjegjshme që përmenda më sipër, të Qeverise Shqiptare dhe të vetë Kryeministrit Edi Rama krahas ofendimit dhe denigrimit që i bën kësaj popullsie sjell dëme të interesave tona kombëtare të brendshme dhe të jashtme. Këto qëndrime dilitanteske të diplomacisë shqiptare na paraqesin në botë dhe para atyre që na kanë vrarë pa dinjitet, si një komb pa thelb, që nuk njohim të kaluarën e të pa orientuar për të ardhmen, pa histori, të pa fe, pa strategji të brendshme dhe të jashtme kombëtare

barbarë, të paditur e të pakulture, frikacake, etj. Me deklarimet tuaja keni turpëruar të vdekur e të gjallë në dije, moral, në traditë e në kulture. Respekti dhe nderimi ndaj shqiptarëve të vrarë e dëbuar nga shteti grek që ka kryer genocid për pastrim etnik në Shqipërinë Juglindore në vitet 1913-1914 e në vazhdim, nuk është vetëm detyrim kushtetues që ju keni si kryeministër, por për të vrarët është edhe detyrim moral, tradicional e njerëzor, jo vetëm për shqiptarët, por edhe për grekët e mbarë njerëzimin.

Keni menduar dhe folur keq, prandaj duhet të reflektoni sa me parë, sepse deklarimet e papërgjegjshme që ju keni bërë, dëmtojnë interesat tona kombëtare dhe nga ana tjetër nuk sjellin klimë të favorshme dhe as përmirësojnë marrëdhëniet midis Shqipërisë dhe Greqisë. Ka kaluar me shume se një shekull Z.Rama kur janë kryer këto krime nga ushtria greke e udhëhequr nga homologu juaj i asaj kohe Elefteros Venizellos , i cili kur e pa se po dështonte në rrugën diplomatike për marrjen e Vorio Epirit , vendosi t’i dëboje dhe t’i asgjësoje me çdo kusht shqiptarët e këtyre trevave pa dallim; myslimanë dhe të krishterë që nuk pranonin se ishin grekë.

Venizellos, kryeministri i Greqisë, i etur për të gllabëruar sa më shumë territore për realizimin e ëndrrës së “ Megali ideas “, në vitet 1913-1914, përdori me efikasitet diplomacinë, kartën e aleancës me grupin e Antantës ,shfrytëzoi lidhjet me shtetet e tjera dhe gjendjen kaotike që solli lufta Ballkanike dhe veçanërisht situatën e pasigurt të asaj kohe në Shqipëri. Venizellos ,disa vite mbasi kishte kryer krimet maka bre në Shqipërinë Juglindore , në Konferencën e Paqes më 24 shkurt të vitit 1919 dosje # 5. . . ndër të tjera lidhur me këto krime do të shprehej. . . Vrasjet e 15. 000 shqiptareve myslimanë janë bërë nga elementet violentë të krishterë…. Pra Venizellos pranon botërisht se ushtria e tij ka vrarë në tokat tona 15.000 shqiptarë, civile të pa fajshëm, shifër e cila në realitet është rreth 50. 000 mije. Nga burime të sigurta është vërtetuar dhe bie poshtë teza se këto krime i kryen të krishterët shqiptarë të ndihmuar nga ish të burgosurit e Kretës. Qeveria e Venizellosit për t’i shpëtuar akuzave që mund të ngriheshin ndaj Greqisë për krime kundër njerëzimit, investoi dhe manipuloi të vërtetën duke ia paraqitur opinionit ndërkombëtar botëror sfidën, se shqiptaret janë vrarë mes tyre dhe nga kriminelë grekë të pa kontrolluar. Kjo legjendë, që edhe sot serviret si arsye për justifikim, fatkeqësisht është “ngrënë” nga të gjithë syleshët tanë pushtetarë. Çka thotë Venizellos asgjë nuk është korrekt sepse është vërtetuar me prova të sigurta, dëshmi dhe me dokumente se ushtria e Greqisë, pas tërheqjes së detyruar nga ndërkombëtaret që Ajo bëri nga tokat shqiptare në vitin 1913,u rikthye përsëri në tokat tona në Janar të vitit 1914, por ketë herë ushtria e rregullt greke ishte e veshur me uniforma civile dhe e shoqëruar edhe nga priftërinjtë e kishës greke të cilët ishin pjesëmarrës aktivë në këto krime. Krahas armatimit personal ushtarët grekë ishin të pajisur edhe me mjete të dhunshme fizike, si kama, hanxharë, thika etj., për të masakruar e vrarë barbarisht popullsinë civile, për të mbjellë tmerr dhe frikë tek shqiptarët me qëllim që ato familje që kishin ikur nga shtëpitë ku jetonin, të mos ktheheshin më. Njëkohësisht qeveria Venizellos para ndërkombëtarëve do të justifikonte se këto krime janë kryer nga persona civilë dhe jo nga ushtria greke. Kështu grekët e realizuan gjenocidin dhe e manipuluan atë për t’ju shmangur gjykimit të drejtësisë dhe turpit në arenën botërore. Ky “sukses “ i grekëve fatkeqësisht është ndihmuar edhe nga vetë shteti dhe qeveritë shqiptare të cilët për të qëndruar në pushtet të zhytur e të baltosur në injorance e tradhti, na kane turpëruar si komb për një shekull të terë duke harruar të vrarët dhe u kanë dhëne lavdi krimineleve dhe shtetit grek. Ndër kohë, krimet që ushtria greke i ka kryer në Shqipërinë Juglindore në vitet 1913-1914 nga studio prestigjioze ligjore amerikane, angleze, etj., janë klasifikuar” Genocid për pastrim etnik”.

E pra i nderuar z. Kryeministër, Genocidi që ushtria Greke kreu ndaj popullsisë civile të Shqipërisë Juglindore në vitet 1913-1914 është arsyeja dhe koha kur marrëdhëniet e mira të bashkëpunimit fqinjësor që ekzistonin me grekët u gjakosën. Në këto vite janë prishur marrëdhëniet nder vëllazërore midis Shqipërisë dhe Greqisë. Këtu në vitet 1913-1914 është koha për t’i zgjidhur problemet me Greqinë dhe jo nga viti 1945,siç deklaroni ju. Gjithçka që është bërë e folur mbas këtyre viteve edhe deklaratat tuaja kanë qenë dhe janë një falsitet marrëdhëniesh gjoja të “ mira “ dy paleshe.

Edhe Genocidi ndaj Çamëve nuk ka filluar ne vitin 1945, edhe Ligji i Luftës nuk është arsye veç për Çamet…Nuk është koha të heshtni z. Rama si qeveritë e mëparshme. Greket kërkojnë Vorio Epirin. Në shkollat dhe në ushtrinë greke në raste festash kombëtare nxënësit e ushtarët këndojnë këngën e Vorio Epirit përpara Parlamentit grek , në plakë guri është gdhendur harta greke që përfshin edhe Vorio Epirin, po ashtu edhe kisha greke me format e saj bekon vazhdimisht çështjen e Vorio Epirint. Ky është shteti grek që punon dhe investon, çdo orë, çdo ditë, çdo javë, muaj dhe vite, me pagesa e pensione, me korruptime, me presione, me shantazhe e agjentura. Ata kërkojnë të ndërtojnë varre në tokën tonë të përgjakur prej tyre, kërkojnë të marrin detin e favore të tjera. Do të përmend një rast qesharak, por që flet shumë për ne shqiptaret, kur grekët guxojnë të thonë përse Parlamenti i Republikës të Shqipërisë zgjodhi si n/kryetar të Parlamentit Shqiptar, shqiptarin Shpëtim Idrizi. Të gjitha këto e shumë veprimtari të tjera antishqiptare të grekëve kanë vetëm një qellim “ Ëndrrën e Vjetër “. Ata guxojnë t’i bëjnë këto deklarime e veprime hapur, pasi shikojnë se në pushtetarët shqiptarë mungojnë ndjenjat kombëtare. Pushtimi i gjatë i Shqipërisë nga Turqia, sidomos shekulli i fundit si dhe fqinjësia

kane favorizuar Greqinë për të na vjedhur e përvetësuar historinë tonë të lashtë kombëtare. Mbi gjakun e patriotëve shqiptarë që i dhanë Greqisë pavarsinë, grekët ngritën kombin e tyre. Nipërit dhe stërnipërit e arvanitasve ,dikur krenarë për origjinën e tyre, sot e kanë për turp të thonë se janë shqiptarë.

Edhe pse Ju z. Rama jeni pak me i ri se unë, të dy jemi shkolluar në të njëjtin regjim, edhe pse profesionet i kemi të ndryshme, kemi patur mundësinë për të mësuar të njëjtën histori për popullin shqiptar, ndaj mua nuk më çudit mungesa e njohurive tuaja për Genocidin që grekët kanë kryer në Shqipërinë Juglindore në vitet 1913-1914, pasi ajo nuk është pasqyruar në librat e Historisë së Popullit Shqiptar e këtu nuk është faji juaj kur flasim si Edi, pasi edhe unë po të mos isha nga kjo zonë që po flasim do të isha i paditur si Ju . Por Edi Rama në rolin e Kryeministrit të Shqipërisë e veçanërisht në kohën e favorshme të mandatit tij, kur mediat kanë vite që flasin e shkruajnë për ketë genocid, edhe në se nuk keni këshilltarë të aftë e të zotë, si kryeministër, vetë JU keni patuar mundësi që të merrnit njohuritë e nevojshme për këto krime e të urdhëronit fillimin e procedurave për përgatitjen e dosjes të këtij Genocidi.

Përse z. Kryeministër shteti shqiptar vazhdon të ketë këtë inferioritet ndaj shtetit grek. Keni 26 vjet që të gjitha qeveritë shqiptare i ndjek pararoja e presionit helen se mos emigrantët shqiptarë që jetojnë në Greqi, shteti grek do t’i kthejë në Shqipëri.

Emigrantët shqiptarë në Greqi,ndonse në censurë, kontroll ,trysni fizike dhe mendore të gjithanshme, vazhdojnë të punojnë e të ndërtojnë Greqinë në një kohë kur po humbasin me shpejtësi,pa e kuptuar identitetin,traditat,kulturën,gjuhën e vecanrisht prespektivën e fëmijëve dhe të familjeve të tyre.Ashtu si trajtohen në Greqi emigrantët , po shkojnë drejt injorim- asimilimit,të cilët edhe mbas 50-100 – 200 -300 vjetëve e më shumë, edhe pse kanë marrë pashaporta Greke nuk do të quhen kurrë grekë,por shqiptarë të prëbuzur si trashëgimni në breza,siç ka ndodhur edhe me arvanitasit.

Atëherë kurrë nuk është vonë z. Rama ,ndaj ju lutem që me autoritetin e Kryeministrit të Shqipërisë të vini në shërbim të popullit tuaj, ministritë, institucionet, Akademinë e Shkencave, historianë profesionistë për hartimin e dosjes për Genocidin që Grekët kanë bërë në Shqipërinë Juglindore në vitet 1913-1914 e në vazhdim. Duke vepruar kështu z. Rama do të qetësohemi ne të gjallët dhe do të vini në vend dinjitetin e të parëve tanë që shteti grek ja u ka shkelur duke i dëbuar, torturuar, masakruar, vrarë, djegur të gjallë, përdhunuar e rrëmbyer nënat, motrat e vajzat tona, në shtëpitë tona.. Po ashtu edhe qeveria greke e veçanërisht populli grek, kur të mësojë të vërtetën se të parët e tyre e kanë kryer këtë Genocid, do të kërkojnë falje, për krimet e do të jenë të gatshëm për të paguar dëmshpërblimin e nevojshëm ,në të kundërt Dosja le t’i kalojë institucioneve të drejtësisë ndërkombëtare.

Nëse ndodh kështu, autoriteti i shtetit shqiptar ngrihet në nivelet e fqinjëve dhe marrëdhëniet shqiptaro -greke do të rivendosen në baza të shëndosha.

Është e nevojshme dhe keni mundësitë z. Rama të veproni si burrë shteti e nëse kjo nuk ndodh, prapë të lutem , si piktor që jeni ,të bëni një pikturë kushtuar shqiptarëve të vrarë nga Genocidi grek. Po ashtu edhe pse feja është e ndarë nga politika në Shqipëri , ju lutem që të ndikoni edhe tek Anastasi Janullatos të mbajë një meshë për shpirtrat e të vrarëve myslimanë e të krishterë nga ushtria greke dhe veçanërisht për kolegun e tij At. Stath Melanin nga Përmeti që ushtria greke e vrau vetëm pse ishte shqiptar dhe kokën sipas urdhrit të kishës greke e çuan në Athinë.

Kryeministër do të kisha dëshirë që nga mërgimi i largët ku jetoj t’ju falënderoja për punë të mirë që po bëni ndaj popullit tonë, por kjo nuk ndodhi. Në këto rrethana duhet t’ju drejtohem institucioneve më të larta kushtetuese të shtetit shqiptar.

Edhe pse unë e di që Presidenti i Republikës të Shqipërisë aktualisht ka kompetenca të kufizuara kushtetuese, edhe pse e di që Parlamenti i Shqipërisë fatkeqësisht është i kriminalizuar dhe seancat e kuvendit ka vite që janë kthyer në humor, po i shkruaj këto rreshta për të respektuar shtetin tim, për respekt të atyre shpirtrave që nuk prehen të qetë, por edhe për t’i bërë të ditura këto krime, ketë Genocid që Ushtria Greke ka kryer ndaj të parëve tanë që edhe pse në jemi të pa kënaqur ndaj shtetit dhe qeverisë shqiptare, le të ngelen në kujtesën e mbarë popullit shqiptar, veçanërisht për gjeneratat që do të vinë dhe situatat ndërkombëtare që ndryshojnë aq shpejt.

I nderuar zoti President i Republikës së Shqipërisë, i nderuar zoti Kryetar i Kuvendit të Shqipërisë, pavarësisht se problemi për të cilën unë po shkruaj si ngjarje është më i hershëm se ardhja Juaj në pushtet, ndaj nuk ju kërkoj juve ndonjë përgjegjësi për ketë heshtje, por për pozitën tuaj institucionale e kushtetuese që keni, unë kam të drejtë t’ju pyes: Perse ju heshtni ndaj shkeljeve flagrante të deklaratave të papërgjegjshme partiake të paraqitura në emër të kombit që bëri ministri i Jashtëm i Shqipërisë z. D. Bushati në Athinë dhe kryeministri i Shqipërisë z. E. Rama në Kongresin e PDIUS-së. Jeni edhe ju të pa ditur ose të pa vëmendshëm ?? Keni gabuar që nuk keni reaguar. Kush ia dha të drejtën Qeverisë shqiptare që t’ju falë grekëve krimet e Genocidit që ka bërë ushtria greke ndaj popullsisë së pafajshme civile shqiptare në vitet 1913-1914 dhe në vazhdim në Shqipërinë Juglindore? Ku e gjeti të drejtën qeveria shqiptare që të shkelë mbi gjakun e foshnjave të lindura e të pa lindur, pleqve e plakave, motrave dhe nënave tona shqiptare të masakruara, të djegur të gjallë, të vrarë në shtëpitë e tyre, në tokën tonë amtare? Të dhëmb shpirti kur mëson që nuk kanë as varre për t’i qarë dhe për të vendosur një tufë lule.

Para dy vjetësh në Korrik të vitit 2014 në fshatin Panarit të Korçës, Shoqata Atdhetare Kulturore e Trevës së Vakëfeve Korçë, për herë të parë mbas një shekulli mundësoi përkujtimin e 100 vjetorit të Genocidit të ushtrisë greke e cila në korrik të vitit 1914 masakroi, vrau e dogji të gjallë 374 pleq, plaka, gra, djem vajza e fëmijë, mbi 100 panaritas të tjerë të dëbuar vdiqën nga uria dhe epidemia qe i zuri gjatë rrugës për në ullishtat e Vlorës dhe fshatrat e tjerë ,për rreth dhe mbi 200 familje të krishtere dhe myslimanë e lanë vendlindjen fshatin Panarit duke shkuar në fshatra e qytete të tjera të Shqipërisë, por një pjese e madhe emigroi edhe jashtë shtetit.

Në ketë përkujtimore morën pjesë deputetë të Kuvendit Popullor të Republikës të Shqipërisë, Arta Dade e Piro Kapurani, Ministri i Bujqësisë të Republikës të Shqipërisë, djali i këtij fshati, Edmond Panariti, përfaqësues të pushtetit lokal, prefekti i Korçës Ardit Konomi, Kryetarja e Qarkut të Korçës Irena Nikaj, Kryetari Komunës Vithkuq Azis Panariti etj., të cilët janë për t’u përgëzuar pasi ishte hera e parë që të masakruarve të kësaj zone ju “afroheshin” aq shume pushtetarët shqiptarë.Por nga filmimet e plota që dy kameramanët e ALBTVUSA-s, A. B dhe R. H qe i bënë ceremonisë përkujtimore, të lartpërmendurit kanë folur privatisht, me dhimbje ashtu si ata e ndjenin dhe me qenë se kam rastin si bir i atij fshati unë i falënderoj. Por ajo që të bën përshtypje dhe tregon dyfytyrësinë e Shtetit Shqiptar është fakti se nuk patëm një përshëndetje, fjalë ngushëllimi zyrtare në emër të shtetit dhe të Qeverisë Shqiptare gjë që e prisnin të gjithë të pranishmit. Nuk foli askush që pasardhësit e ekzekutorëve grekë të kërkojnë falje për ketë Genocid, nuk foli askush për detyrimet që i dalin shtetit shqiptar që të krijojë dosjen e këtij Genocidi dhe të shkruhet drejt e vërteta në Historinë e Popullit Shqiptar si pjesë e kësaj historie. Ju z. Kryeministër para se të merrnit detyrën jeni shprehur në mediat shqiptare se një nga arsyet që donit të uleshit në karrigen e Kryeministrit ishte që të ngeleshe në historinë e Shqipërisë natyrisht për mirë. Por edhe në qoftë se bën keq me atë detyrë që ju keni do të ngeleni në histori. Po ata të parët tanë njerëz të thjeshtë, bujk e blegtorë, zanatçinj e shtëpiakë, fëmije që kullosnin bagëtinë, që luanin rrugicave të fshatit e që greku i vrau, se kanë pasur fatin ,mundësinë dhe komoditetin tuaj që të uleshin në një kolltuk si ai i juaji, ndaj unë ju pyes: Si mendoni JU z. Kryeministër i Shqipërisë për cilët duhet të shkruhet në Historinë e Popullit Shqiptar më parë për 50.000 të vrarë barbarisht nga Genocidi grek në Shqipërinë Juglindore, apo për Kryeministrin Edi Rama gjallë në kolltuk ?????

Z.Rama është koha ta hapni kapakun e poçes, tija hiqni petën lakrorit grek.

Gani Vila

Drejtor i Televizorit të Shqiptarëve të Amerikës

Miçigan USA 5 Korrik 2016

KU JE, O SHTET?- SI MUND TE DUROHET FYERJA E NJE KOMBI ?

July 6, 2016 by dgreca

A ka shtet Republika e Shqipërisë që pranon të fyhet heroi kombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu në Lezhë nga një pseudo-historian turk ?/

-Opinion nga Lek Gjoka/ Jacksonville-Florida/

Sipas të gjithë masmedias shqiptare një skandal i rëndë ka ndodhur tek varri i Heroit tonë Kombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu në Lezhë.

Pseudo historiani turk Talha Uğurluel, gjatë një vizitë që ka zhvilluar tek varri i heroit tonë kombëtar e ka sharë dhe ofenduar Skënderbeun. Ndër të tjerash ai ka shtuar: “Skënderbeu nuk bëri luftë, por plaçkitje, terror mbi gra, fëmijë dhe pleq të pambrojtur. Ai ishte sikurse është sot PKK një parti terroriste që vret dy-tre vete dhe largohet duke lëne terror nga pas”.

Fjalimi i pseudo-historianit është shoqëruar me duartrokitje nga vizitorët turq. Ai është shprehur se shqiptarët këtej e tutje duhet të zgjedhin sesi te jetojnë, si Mehmet Akif Ersoy shqiptar, por besnik i Osmaneve, apo si Skënderbeu tradhtar i Perandorisë osmane-turko.

Pseudo-historiani turk njihet si një studiues i periudhës osmane. Veç publikimeve historike ai drejton edhe disa ture turistike për qytetarët turq në vendet e rajonit. Qëllimi i tureve është njohja e historisë së Perandorisë turke në zonat kur dikur shtrihej perandoria. Fjalimi që mban në video është pjesë e leksioneve që ai mban edhe në universitetet turke, fatkeqësisht me shumë mllef e gënjeshtra për heroin dhe historinë tonë…

I vetmi zyrtar shqiptar që ka reaguar është kryetari i Bashkisë së Lezhës zoti Fran Frroku i cili nder të tjera ka thënë: Fjalët fyese janë dashakeqëse dhe nuk do të kenë asnjë përfitim në qëllimet e tilla. Në nuk i cenojmë heronjtë e tyre, çdo popull ka heronjtë e tij ne pretendojmë që njihemi mirë me heroin tonë kombëtar, larg pikëpamjeve fetare, është një hero që ka bërë emër me historinë e tij dhe me kontributin tij ndaj kombit tone shqiptar dhe personalisht e dënoj si akt”.

Në të njëjtën linjë për ngjarjen ka qenë edhe Myftinia e Lezhës. Imami i xhamisë së qytetit Mois Shehu tha se komuniteti mysliman lezhjan distancohet nga akte të tillë, duke deklaruar se është e pafalshme që të fyhet një hero kombëtar siç është Gjergj Kastrioti-Skënderbeu.

“Distancohemi nga ky akt dhe duhet ti lemë historianët të flasin dhe më shumë se ka folur historia për heroin tonë që është heroi i vetëm kombëtar ne s’kemi se çfarë shtojmë. E dënojmë si akt që të fyet një hero kombëtar i një populli siç jemi ne”, shprehet Shehu.

Sigurisht zëri i një krye bashkiaku apo përfaqësuesve te fesë islame në Lezhë ka vlerën e tij por Gjergj Kastrioti-Skënderbeu nuk është vetëm heroi i lezhjaneve por i gjithë kombit shqiptar ndaj qeveria e Shqipërisë pse jo edhe e Kosovës duhet të reagoj.

Me çudit fakti se perse qeveria socialiste duhet të prese disa kohe qe të firmoset një peticion online për shpalljen non grada të këtij pseudo-historiani turk që na fyen heroin kombëtar ndërkohe që vete Kushtetuta e Shqipërisë i ka dhëne të drejte qeverise në ligjet e saja për të mbrojtur figurat dhe heronjtë e kombit shqiptar pavarësisht së kujt besimi fetar i përkisnin duke e shpallur direkt non grada pseudo-historianin turk Talha Uğurluel.

Nuk e kuptoj pse ministria e kulturës nuk jep dorëheqjen apo do të pres demonstrata qe mund të dalin edhe jashtë kontrollit dhe të shfrytëzohen edhe nga politika e korruptuar shqiptare. Faktikisht kjo ministre duhet të ishte larguar nga qeveria Rama që në përplasjen e pare në vendosjen e pllakës se Sulltan Mehmetit në kalanë e Lezhës me force. Madje me paturpësi ne një emision televiziv ku edhe ajo ishte pjesëmarrëse fyhen qytetaret e Lezhës sepse si qytetare të besimit katolik nuk e duan pllakën e Sulltan Mehmetit të kalaja e Lezhës së është mysliman sepse “ai sulltan i përket historisë së kombit shqiptar”(sipas ministres se kulturës ne emisionin televiziv Opinion tek Klan TV).Sigurisht zonja ministre e di që i përket historisë por historisë se pushtimit të trojeve shqiptare , të vrasjeve, të burgosjeve, të eliminimit me zjarr e hekur të gjuhës shqipe, të kthimit me dhunë në besimin e perandorisë osmane etj. dhe sipas teje duhet që t’iu tregojmë turisteve të huaj se ja në respektojmë Mehmet pushtuesin e vendosim mbi heroin tonë kombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu!.

Gabohesh rende jo veten ti por çdo politikan në Shqipëri dhe Kosovë që nuk e di arsyen që bëheni sahan lëpirës në duart e Erdoganit i cili do të ringjalle historinë e pushtimeve të perandorisë osmane duke investuar miliona euro si në telenovelat turke që transmetohen nga TV shqiptare ashtu duke hapur medrese për myslimanet shqiptare. Personalisht nuk jam kundra hapjes se shkollave fetare të çdo lloj besime por sipas rregullave të ministrisë së arsimit të Shqipërisë. Nuk mund të tolerohet festimi i mbarimit të shkollës së mesme në medresenë e Shkodrës ku festohet vetëm me flamur turk e jo edhe atë shqiptar. Sigurisht ministrja e arsimit zonja Nikolla ka pase “gabim” numrin e syzeve dhe nuk e ka pare mungesën e flamurit kuq e zi në Shkodër!.

Duke kaluar nëpër vitet që nga rrëzimi i diktaturës komuniste deri sot politika shqiptare po bën shumë gabime të pa falshme ndaj kombit shqiptar. Gabimi i pare ishte nga qeveria demokratike dhe lideri i saj Berisha me futjen e Shqipërisë në Konferencën e Shteteve Islamike(megjithëse asgjë nuk përfituam madje shumica nuk pranon ta njohë as Kosovën si shtet) dhe tani qeverisja socialiste me kryeministrin Rama që bën një sy qorr e një vesh shurdh duke mos mbrojtur historinë dhe heronjtë e kombit shqiptar siç është rasti i pllakës se Sulltanit në kalanë e Lezhës apo fyerja e fundit e heroit tonë kombëtar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu nga pseudo-historian turk të cilin shteti shqiptar nuk e shpall person të pa dëshirueshëm për Shqipërinë ndërkohe që qeveria greke shpall person nën grada gazetarin Marin Mema vetëm se filmoi e tha në një dokumentar të vërteten e gjenocidit grek ndaj popullsisë çamë në trojet e tyre .

Jacksonville Florida

Korrik 2016.

JA PSE DUHET TË TROKISNI NË ZYRËN E AVOKATES SË EMIGRACIONIT EGI DEROMEMAJ

July 6, 2016 by dgreca

Bashkatdhetarë, që jetoni në Nju Jork, Nju Xhersi, apo në Michigan(ku Pastor & Deromemaj; Associates, P.C ka dy zyra): Keni probleme me emigracionin? Keni të pazgjidhur statusin e qëndrimit apo keni marrë deportim, apo e keni familjen të ndarë, këtu dhe në vendlindje? Keni çeshtje azili,vizash për emigracion familijar, rikthim nga deportimet,mbrojtje nga deportimi, apelime, viza për investim biznesi ,viza martese ,viza pune,çështje kriminale lidhur me emigracionin,rregullimin e dokumentacionit për nënshtetsi amerikane dhe shumë shërbime të tjera?-Drejtojuni avokates shqiptare Egi Deromemaj në zyrën e saj në Times Square, NY dhe në qytetin TROY dhe DEARBORN në Michigan . Pse duhet t’i drejtoheni Egit? Sepse, ajo vjen vetë nga një familje që e ka fituar statusin e azilit përmes përballjes ligjore, por edhe pse ka arritur që bashkë me partneren e saj t’ia dalë mbanë në shumë përballje me klientët, që i ka marrë përsipër t’i mbrojë. E përgatitur në shkollat amerikane dhe duke njohur psikologjinë dhe hallet e shqiptarëve, Egi ia ka dalë mbanë. Firma e saj ligjore ia ka arritur që të zgjidhë shumë probleme të emigracionit, që nga më të thjeshtat e deri tek më të komplikuarat. Zyra e saj është e specializuar vetëm për çështje të emigracionit.

Gjatë përvojës së avokatja Deromemaj ka arritë që t’u japë zgjidhje çështjeve për kerkim azili. Shumë qytetarë prej trevave shqiptare,që kanë qenë të detyruar të largohen nga vëndi i tyre për arsye të ndryshme, kanë shkuar në zyrën e saj, pasi kanë pasur nevojë për mbështetje ligjore lidhur me rregullimin e lejeqëndrimit e deri tek marrja e nënshtetsisë, janë ndarë të kënaqur me avokaten shqiptare që flet shqip.

Ndiqeni bisedën që zhvilluam me avokaten Egi Deromemaj, që të merrni më shumë informacion:

Pyetje: – Zonja avokate a mund ta prezantoni për lëxuesit e Gazetës “Dielli” Firmën Ligjore “Pastor & Deromemaj”?

Znj. Egi Deromemaj: – Pastor & Deromemaj; Associates, P.C. është një nga firmat ligjore me të njohura për emigracion. Firma jonë ka filuar veprimtarinë e saj që në vitin 2001 nën drejtimin e avokates Caridad Pastor Cardinale.Mbas pesë vitesh punë të përbashkët nga unë dhe Carrie vendosëm që ta vazhdojmë aktivitetin tonë si partnere të përbashkëta dhe krijuam firmën PASTOR & DEROMEMAJ. P.C..

Firma jonë ka tre zyra ,dy prej tyre gjinden në Michigan, njëra në qytetin TROY dhe tjetra në qytetin DEARBORN dhe së fundmi kemi hapur zyrën ton te re me vendodhje në Manhattan, New York.

Zyra jonë është e specializuar vetëm për çështje të emigracionit, ku zgjidhen rastet nga më të thjeshtat e deri tek ato më të komplikuarat.

Pyetje – Ju sapo jeni vendosur edhe në Shtetin e Nju Jork-ut krahas Michigan-it, përse kjo lëvizje?

Znj. Egi Deromemaj: – Siç e përmënda më lartë ne filluam veprimtarinë me zyrën tonë në Michigan por gjatë tërë veprimtarisë sonë kemi pasur klientë edhe nga New York-u, kështu që për të funksionuar më mirë dhe për ti ofruar shërbimet tona klienteve dhe njëkohësisht, që të jemi më afër komunitetit shqiptar këtu, vendosëm që të hapim zyrën tonë në shtetin e New York-ut. Shkurt i jemi afruar komunitetit që jeton në Nju Jork e nju Xhersi, duke e vendosur zyrën tonë në zemër të Manhattanit,në Times Square dhe Broadway.

Pyetje – Çfarë përvoje sjell zyra Juaj avokatore në zgjidhjen e problemeve të emigracionit?

Znj. Egi Deromemaj: – Zyra jonë gjatë veprimtarisë së saj ka ofruar shërbime të panumerta siç janë azili,viza për emigracion familijar, rikthim nga deportimet,mbrojtje nga deportimi, apelime, viza për investim biznesi ,viza martese ,viza pune,çështje kriminale lidhur me emigracionin,rregullimin e dokumentacionit për nënshtetsi amerikane dhe shumë shërbime të tjera.

Gjatë karrierës sime kam hasur në raste të ndryshme të komplikuara , por më të ndjeshmet jan ato të familjeve ku njeri nga antaret e saj rezulton të jetë i deportuar dhe qëndron larg familjes ,kështu që ne si zyrë për emigracion kemi ndimuar që familjet të bashkohen duke kërkuar peticion për falje dhe nuk kemi dështuar asnjëhere në këto çështje.

Pyetje – Të çfarë natyre kanë qenë çështjet e emigracionit shqiptar që ka zgjidhur zyra juaj?

Znj. Egi Deromemaj: – Zyra jonë ka trajtuar çështje të shumta për komuniteti shqiptar duke filluar nga ato për kerkim azili,nga që shumë qytetarë nga trevat shqiptare kanë qenë të detyruar të largohen nga vëndi i tyre për arsye të ndryshme dhe të gjithë ata që kanë ardhur këtu kanë pasur nevojë për mbështetje ligjore lidhur me regullimin e lejeqëndrimit e deri tek marrja e nënshtetsisë, po ashtu vlen të cekim rastet ku familjet janë ndarë për arsye se njeri nga antarët e familjes ka qenë i detyruar të kthehet mbrapshtë prej nga ka ardhur për shkak të ligjeve strikte të qeverisë amerikane.

Në shumë raste ku personat jan deportuar dhe kanë tentuar disa herë me ndihmën e zyrave të tjera të kërkojnë falje për tu kthyer në Amerikë por janë refuzuar ,kanë ardhur tek zyra jonë dhe kemi arritur sukses, duke i sjellë në Amerikë dhe i kemi bashkuar me familjet e tyre në kohë relativisht të shpejtë.

Pyetje : -Përse duhet të trokasë një emigrant shqiptar në zyrën Tuaj?

Znj. Egi Deromemaj: – Jemi të vetdijshëm që egzistojnë një numër i madh zyrash ligjore në Nju Jork dhe në Michigan, ashtu si edhe në shtete të tjerë. Pse duhet të vijnë tek ne? Po sepse ne i shohim problemet mbi emigracionin për emigrantët si detyrimin absolut tonin dhe ndjehemi të afta t’u ofrojmë zgjidhje.

Këtu e kanë bazën dhe sukseset tona në përvojen tonë të gjatë në çështjet e emigracionit për të cilat jemi specializuar.

Pyetje : – Për lexuesit e Diellit: Kush është Egi Deromemaj?

Znj. Egi Deromemaj: – Unë jam e lindur në Tiranë me 1987. Ne vitin 1995 familja ime ka emigruar në Amerikë. Familja ime ka kërkuar azil me të arritur këtu dhe mbasi një periudhe të gjatë dhe shumë vështërsive arritëm që të fitojmë çështjen. Kemi përjetuar jetën e vështirë të një familje emigrantësh ashtu si shumë familje të tjera që vijnë këtu me ëndrren amerikane të lirisë. Kështu që jam e vetëdijshme çka do të thotë të vish si emigrant në Amerikë dhe përmes çfarë vështersive i duhet të kalojë çdo person apo familje deri sa te regullojë lejeqendrimin në Amerikë. Kjo më ndihmon shumë në përjetimin e çeshtjeve qe ndjek.

Pyetje : – Shkollimi juaj?

Znj. Egi Deromemaj: – Unë kam të kryer bachelors në Wayne State University në Detroit, Michigan. Pastaj studimet për juridik i kam kryer në University of Detroit Mercy School of Law ne Detroit, Michigan.

Pyetje:- Përse zgjodhët si profesion avokatinë?

Znj. Egi Deromemaj:- E kam parë vetë çdo të thotë të lësh vendin tënd dhe të shkosh në një tokë të huaj,dhe kam parë me sytë e mi se me çfarë vështirësish ballafaqohen këta njerëz dhe që kur isha e vogël, gjithmonë e kam patur ëndërr për të arritur në një pozitë ku unë do të mbroja të drejtat e këtyre njerëzve dhe kam qënë me fat që kam patur një familje e cila më ka shtyrë të edukohem dhe një ditë të bëhem kjo që jam sot.

Pyetje – Diçka për familjen tuaj?

Znj. Egi Deromemaj: –Familaj ime? I detyrohem shumë. Pa mbështetjen dhe dashurinë e saj asnjëherë nuk do të arrija këtu ku jam sot.

Pyetje :- Një mesazh për bashkatdhetarët?

Znj. Egi Deromemaj: – Të mos harrojm kush jemi , të jemi krenarë që jemi shqiptarë….Dhe të mbështesim njëri-tjetrin.

Pyetje:- Adresa Juaj? Si mund t’ju gjejne te interesuarit:

Firma jone ligjore Pastor & Deromemaj, P.C. gjendet ne adresen:

1501 Broadway

12 Fl. Rm. 12107

New York, NY 10036

Phone: (646) 571-2118

Fax: (646) 304-7360

Email: egi@pdimmigrationlaw.com

pdimmigrationlaw.com

-Faleminderit për bisedën.

– Znj. Egi Deromemaj: Ishte kënaqesi!

Bisedoi:Dalip Greca

Imzot Rrok Mirdita, Personalitet i shquar i Kishës Katolike,Vizionar Profetik!

July 6, 2016 by dgreca

* Botohet me rastin e shugurimit meshtar me 4 Korrik 1965/

*Çfarë nuk përmendi media shqiptare për Shkëlqesinë e Tij Rrok Mirdita, ish kreun e kishës katolike shqiptare?

Nga Tonin Mirakaj-New York/

Që prej ndarjes nga jeta, më 7 Dhjetor 2015, është shkruar dhe folë me shumë dashuri dhe respekt për jetën, arritjet dhe meritat e të ndierit Imzot Rrok Mirdita, Argjipeshkëv Metropolitan i Tiranës dhe i Durrësit. Është e vërtetë e pamohueshme se sukseset e Shkëlqesisë së Tij, që nga shugurimi në Kathedralen e Shkodrës me datën 25 Prill 1993, nga Ati i Shenjtë Papa Gjon Pali i Dytë, janë monumentale në ndërtimin e Kishës Katolike, të cilën e gjeti gati krejtësisht të shkatërruar nga diktatura, në arsim, nga shkolla elementare tek Universiteti Katolik i Tiranës, në shëndetsi, klinika, spitale dhe shërbime të tjera sociale.E,që kunorëzon arritjet e Tij,është ndërtimi i Kathedrales së Shën Palit në kryeqytetin e Shqipërisë,në Tiranë.

Analizat e përpjekjeve të Tij, për të ndërtuar një “Shqipëri me Zotin”, një Shqipëri për të gjithë shqiptarët, përshkruarjnë kryesisht periudhën afër 23 vjeçare, nga shugurimi Argjipeshkev deri në kalimin e Tij në Amshim. Është përmendë fare pak, periudha e jetës së Tij nga viti 1973 deri në 1993, 20 vjet shërbimi dhe dedikimi shembullor në Qendrën dhe Kishën Katolike “Zoja e Këshillit të Mirë”në New York, dhe sukseset që arriti gjatë kësaj periudhe në avancimin e komunitetit Katolik Shqiptar.

Ka qenë e natyrshme për shtypin dhe median vizive, ti japin rëndësi shërbimit Tij baritor në Atdhe, nga se janë dëshmitarë të përpjekjeve të Imzot Mirditës, në kondita shumë të vështira, ku gjeti përveç Kishës dhe Klerit në një gjendje të mjerushme, një popull që besimin në Zotin e kishte të ndaluar me ligj për afër një gjysëm shekulli, dhe ishte edukuar si adhurues i partisë dhe i diktatorit që e drejtonte, dhe mbi të gjitha, një fukarallëk të përgjithshëm në fshat, në qytet, nga Veriu në Jug i krijuar nga centralizimi i ekonomisë, dhe kontrolli i jetës njerzore, nga një sistem kriminal i quajtur “sigurimi i shtetit”. Ishte një fillim i zorshëm që kërkonte ndihmë nga “Provania Hyjnore”!

E them me bindje se Imzot Rroku,solli në Atdhe vizionin,guximin,vendosmërinë dhe vullnetin që pati këtu në New York,gjatë 20 viteve që shërbeu pranë Qendrës dhe Kishës “Zoja e Këshillit të Mirë.Mbi të gjitha Imzot Rroku kishte besim tek Ati që i shërbente,se në çdo ndërmarrje ishte dora e Atij që e drejtonte.Si një person shumë afër Tij (jo për merita të mija) mund të them me bindje të plotë se Imzot Rroku parashifte të ardhmen me vizion profetik. Çdo gjë që projektonte Imzoti, realizohej. Shpesh herë gjatë bashkëpunimit 20 vjeçar kam ra dakord me mendimet e Tij,me dyshim se mund të realizohen? Por,çka e profetizonte Imzoti, bëhej realitet!

Mbas shugurimit meshtar me 4 Korrik 1965, nga shkëlqesia e Tij Aleksandër Tokiç, Argjipeshkev i Tivarit, shërbeu ndër Kisha të vendlindjes në Salce dhe Kllezna për rreth 7 vjet. Erdhi pranë Qendrës Katolike shqiptare “Zoja e Këshillit të Mirë”, në Qershor të vitit 1973, me leje të Argjipeshkvit të Tivarit, për të ndihmuar të ndierin Monsinjor Joseph Oroshi, në kryemjen e detyrave shpirtërore emigrantëve shqiptar në New York, numri i të cilve po shtohej me besimtarë nga trojet shqiptare të Malit të Zi.

Këtu Dom Rroku gjeti të formuar Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”, si Qendër Katolike shqiptare, jo famulli.Për arsyena administrative ishte pjesë e famullisë së vendit “St. Joseph’s Parish”. Lokali në 4221 Park Avenue në Bronx, ishte i vogël por i mjaftueshëm për atë kohë, ble me çmim që mundsinat lejonin. Mesha e parë në “Kishën” tonë u celebru natën e Krishtlindjes vitit 1969, nga i ndieri Monsinjor Joseph Oroshi.Kjo që ishte ëndërr nga fillimi i “Lidhjes Katolike Shqiptare Amerikane” më 16 Qershor 1962, u realizua. Prej 25 Dhjetorit të vitit 1969, shërbimet fetare që kryheshin ndër Kisha të vendit, vazhduan në Kishën tonë. Për tre vjet, Qendra funksiononte e kufizuar me një meshë të Dielën, mbledhje të Këshillit të Kishës simpas nevojës, një meshë për dëshmorët e kombit me rastin e festës kombëtare të 28 Nëndorit, dhe botimin e revistës “Jeta Katolike” që ishte filluar që nga viti 1966.Për të ardhshmen mendohej fare pak.

Arritjet që u përshkruan, ndonse quheshin sukses, nga se kishim diçka, shpejt u pa qartë se nuk ishin të mjaftueshme për komunitetin, as për një prift të ri, me aftësi dhe energji maksimale, dhe vullnet për arritje të reja.

Dom Rroku çmonte dhe respektonte autoritetin e administratorit të Qendrës të ndierit Monsinjor Joseph Oroshi, po e shifte qartë se Qendra duhet të përshtatet ndryshimeve të kohës që po kalonte Kisha Universale, mbas Këshillit të Dytë Ekumenik, dhe rregullave Diocesane për Kshilla të Kishave, dhe pjesëmarrjen laike në aktivitete jo religjioze.

Për të zhvilluar aktivitete shoqërore, duhej vend më i madh dhe më komod.Zmadhimi i qendrës ishte problem i parë, që kërkonte përpjekje të meshtarve, Këshillit të Kishës dhe krejt shoqërisë. Në fillim të vitit 1975 doli në shitje një ndërtesë që ndodhej ngjitur me qendrën tonë.Meshtarët dhe Këshilli vendosën ta blejnë, dhe në vend të saj të ndërtohej Kisha e re, ngjitur me lokalin që kishim.

Plani i ndërtimit të Kishës së re, kërkonte 300 mijë dollarë.

Për të përballuar shumën e nevojshme meshtarët dhe Këshilli i Kishës, në Maj të vitit 1975, vendosën të kërkojnë një “kusht” prej 500 dollarësh për familje, për të filluar ndërtimin e objektit të ri. 136 familje u përgjigjën me nga 500 dollarë, dhe 16 me nga 1000, që sollën Shumën rreth 84 mijë dollarë.Pagesa e rregullt vjetore prej 100 dollarësh për familje vazhdonte nga viti 1968, që sillte shumën afërsisht 50 mijë në vit.Për atë kohë dhe gjendjen ekonomike të mërgatës,këto ishin shuma të konsiderueshme që siguruan suksesin e inisiativës.

Mbasi u siguruan lejet e nevojeshme kishtare e juridike, puna për të ndërtuar Kishën e re filloi me 15 Maj 1976, nën drejtimin e meshtarve Mons. Joseph Oroshi dhe dom Rrok Mirdita, duke pasë përkrahje të plotë të Këshillit të Kishës.Gjatë punimeve, vazhdonte fushata për mbledhjen e shumës së nevojshme për të përballuar shpenzimet e ndërtimit, që gjithmonë dilnin më shumë se ishin paraparë.Punimet vazhduan për afër dy vjet dhe u kunorëzuan me inagurimin e Kishës së re me 24 Shatator 1978, mbajtë në “Chateau Pelham” në Bronx, me pjesëmarrje të 800 personave, ndër të cilët udhëheqsit kryesor të komunitetit shqiptar të New Yorkut.Kremtimi u kryesua nga Dom Rrok Mirdita. Dedikimi i Kishës së re, u bë me 14 Janar 1979, nga Eminenca e Tij Terence Cardinal Cooke, Argjipeshkev i New Yorkut.

Dom Rrok Mirdita luajti rol vendimtar në suksesin që u arrit në një periudhë të shkurtë, dhe mund të thuhet pa dyshim se ishte krah i djathtë i administratorit Mons Joseph Oroshit, në përpjekje për realizimin e këtij objekti fetar dhe kombëtar, që solli shumë kënaqësi në komunitet.Gjatë kësaj kohe njoftësia, influenca dhe dashuria për Dom Rrokun në bashkësinë katolike dhe atë shqiptare,u shtua me përmasa të admirueshme,dhe siguroi vazhdimësi udhëheqje në Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”. Pa vonesë u bë e kjartë se Dom Rroku kishte aftësi udhëheqje dhe vision për të ardhmen e komunitetit. Kjo u provua me kontributet dhe gjenerozitetin që realizojë ndërtimin e objektit të ri.

Në Bronx, që nga fundi i vitit 1973, funksiononte Qendra e dytë Katolike shqiptare e “Shën Palit dhe Shën Pjetrit”, formuar nga Dom Lazër Sheldia, e cila i kryente shërbimet fetare pjestarëve të Qendrës, në Kishën Amerikane “Holly Rosary”, në Eastchester Road.Kjo nuk solli ndonjë ulje të pjesëmarrjes së komunitetit në Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”,nga se ardhja e emigrantëve të rinj vazhdonte,dhe shumica frekuentonin Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”.

Në këtë kohë Qendra kishte vend të mjaftushëm për të zhvilluar aktivitete shoqërore, kështu që fillojë një gjallëri e re, kryesisht meritë e priftit të ri dhe energjik Dom Rrokut. Ky, formoi korin e Kishës, që u shoqërua me grupin muzikor, grupin e kërcimtarve “Rozofati” dhe shoqatën e prindërve.Këto aktivitete sollën rritjen e vazhdueshme të pjesëmarrjes në Kishë.Dom Rroku krijoj një rreth të gjerë bashkëpuntorësh e aktivistësh që bënë të mundur avancimin e idenave të Tij, që përvec kënaqësisë në komunitet, sollën rritje në ndihma financiare të nevojshme për mbajtjen e Kishës.

Më 19 Qershor 1981, në marrëveshje me Diocesin e Tivarit, Eminenca e Tij Terence Kardinal Cooke, Argjipeshkëv i New Yorkut, me dekret special e inkardinoj Dom Rrok Mirditen prift i Arkidiocesit të Tij, me detyrë pranë Qendrës Katolike Shqiptare “Zoja e Këshillit të Mirë”, në Bronx, New York.

Administratori i Qendrës Mons Joseph Oroshi dhe Këshilli i Kishës vendosën ta kremtojnë inkardinimin me një “Mbramje Vallëzimi” që u mbajtë me datën 10 Janar, 1982 në lokalin “Alex and Henry’s Roman Gardens” me një pjesemarrje të gjerë të komunitetit. Argëtimin e bëri grupi muzikor “Rozofati”, krijuar nga Dom Rroku, që drejtohej nga Fran Shala.Mbrëmja u kryesuar nga Tonin Mirakaj, kryetar i Këshillit të Kishës.

Që nga fillimi, Këshilli i Kishës, zgjidhej nga administratori, simbas krahinave, njoftësive, rekomandimeve e tjera kësisoji, por jo aftësive që ishin të nevojshme për drejtimin dhe udhëheqjen e bashkësisë.Kjo mënyrë zgjedhjesh nuk ishte e pranushme për priftin e ri, dhe duhej ndryshuar që t’i përshtatej situatës që solli ardhja e emigrantëve të rinj, dhe udhëzimet që vinin nga zyra e Diocesit për Kshillat e Kishave.

Në këtë kohë, po afrohej pensionimi i administratorit të Qendrës, dhe drejtimi gradualisht po kalonte te Dom Rroku.Organizimi i Këshillit të Kishës dhe i zgjedhjeve ishte pikë me rëndësi që kërkonte një rregullore të bazuar në udhëzimet zyrtare dhe shembulla, si veprohej ndër Kisha të vendit. Dom Rroku u vu në kontakt me Kishën “Shën Philip Neri” në Bronx, ku merr orientimin e nevojshëm, dhe mbas studimit që pasoj, përgatiti “Rregulloren e Këshillit të Kishës Zoja e Këshillit të Mirë”, që përcakton mënyrën e zgjedhjeve, afatin në Këshill dhe rregulla të tjera të nevojeshme për drejtimin dhe pjesëmarrjen e komunitetit në udhëheqje. Ajo rregullore vazhdon prej asaj kohe, me plot sukses.

Një ngjarje që pritej me shumë gëzim, në atë kohë ishte shugurimi i gjakonit Pjetër Popaj, meshtar.Dom Rrok Mirdita ishte i vendosur me e kremtu shugurimin në mënyrë madhështore.Sa u caktua data e shugurimit 16 Nëndor 1985, filluan përgatitjet nga një komision që vepronte nën direktiva dhe udhëzime të Dom Rrokut.

Me datën 24 Nëndor 1985, prifti i ri Dom Pjetër Popaj, do kremtonte meshën e parë, në Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”. Komisioni prëgatitës me pëlqimin e Dom Rrokut vendos që kremtimi të bëhet në mbrëmje të datës 24 Nandor. U sigurua lokali “Imperial Manor” në Rt 4, New Jersey, që kishte vend të mjaftuarshëm për më se 1000 persona, që parashifej pjesëmarrja.U bënë lajmërimet me anë të mjeteve të komunikimit të kohës.U siguruan dy orkestra, njëra Amerikane dhe tjetra Shqiptare. U ftuan personalitete të Kishës dhe të komunitetit.U ftua Dom Simon Filipaj, nga Mal i Zi, Dom Prenk Ndrevashaj nga Detroiti e të tjerë.U ftua kryetari i shtetit të New Yorkut, i ndershmi Mario Cuomo. Ishte një rast gëzimi që Dom Rrok Mirdita dhe komisioni përgatitës dëshironin që të dilte sa më i suksesshëm. Më se 1000 persona morën pjesë në“Darkën Gazmore”të këtij rasti.

Kryetari i shtetit lëshoj një “proklamatë”, në të cilën vinte dukje se ishte rasti i parë në histori, që shugurohet një prift shqiptar në Amerikë.Proklamatën e solli asistenti i kryetarit Cuomo për mardhënje ethnike z.John Nikas.

Për të gjithë organizimin prej fillimit, ishte kujdesi dhe dëshira e Dom Rrokut që gjithcka të dalin sa më mirë, kështu që ky rast gëzimi të mbetet kujtim për priftin e ri Dom Pjetër Popaj dhe gjith komunitetin Shqiptar të New Yorkut.

Më 1 Korrik 1986, administratori i Kishës Mons. Joseph Oroshi del në pension.Eminenca e Tij John Kardinal O’Connor emroj menjëherë Dom Rrok Mirditën administrator në Qendrën dhe Kishën “Zoja e Këshillit të Mirë”.

Aktiviteti i parë i administratorit të ri, ishte përcjellja e Mons. Oroshit me një darkë gazmore, me pjesëmarrje të gjërë të komunitetit, me qëllim që ti jepej nderimi qe meritonte.Kjo “darkë gazmore” u mbajtë me 21 Shatator 1986 në “Eastwood Manor”, ku morën pjesë më se 700 persona, ndër të cilët Mons.John Doherty, Vicar Episkopal i Bronxit, Dom Prenk Ndrevashaj i ardhur nga Detroit, Anthony Athanas nga Boston Mass. Dr.Rexhep Krasninqi kryetar i Komitetit “Shqipëria e Lirë”, Imam Isa Hoxha dhe të tjerë personalitete të shquara të komunitetit.

Me 4-6 Korrik të vitit 1986, në New York u mbajtë “Harbor Festival” me rastin e 100 vjetorit të Statutit të Lirisë, me pjesëmarrje grupesh muzikore nga më se 120 shtete të Botës.Me datën 6 Korrik,grupi i kërcimtarve Rozofati, i prëgatitur nën kujdesin e Dom Rrokut, performoj për 14 minuta në platformën madhështore të ngritur në Maiden Lane, përpara mijra spektatorve.Në prezentimin e grupit shqiptar, moderatori vuri në dukje aktivitetin e shkëlqyeshëm të Dom Rrokut në avancimin e komunitetit shqiptar të New Yorkut.

Sukseset e arritura nuk ishin të mjaftuarshme për Dom Rrokun.Ai gjithmonë mendonte si do të jetë komuniteti në të ardhmen.Ishte e qartë se zona e Bronxit ku ishte Qendra dhe Kisha shqiptare, nuk kishte shumë prespektivë për të ardhmen. Emigrantët shqiptar, që avancuan shpejt ekonomikisht, kishin filluar të largoheshin nga Bronxi, për në zona të klasës së mesme, në Westchester e vende më të preferuara.Frekuentimi i Kishës, në atë kohë ishte i kënaqshëm, por, për një vizionar si Dom Rroku, që parashihte të ardhmen me qartësi,nuk ishte i pranushëm, qëndrimi në vend-numëro! Duhej menduar për të ardhshmen e komunitetit, e këtë situatë Ai e studionte me seriozitetin më të madh.(Vijon)