
5 Proverba

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909
by dgreca

by dgreca

-Kryeministri i Kosovës Isa Mustafa së bashku me ministrat Hykmete Bajrami, Memli Krasniqi, Avdullah Hoti dhe Valon Murati, kanë shpalosur planet për avancimin e politikave ekonomike dhe punën që po bëhet që ambienti i biznesit të përmirësohet/

PRISHTINË, 11 Shkurt 2017-B.Jashari/ Infrastruktura e Kosovës tajkalon atë të disa vendeve fqinje, tha sot kryeministri Isa Mustafa, duke theksuar veçmas rrugën e kombit që lidhet me pjesën e ndërtuar më parë në Shqipëri drejt bregdetit shqiptar. “Roli i autostarëdës ‘Ibrahim Rugova’ që na lidhë me Durrësin dhe me Shqipërinë po rritet dita-ditës. Kurse, hapja e kësaj autostrade me Serbinë do të krijojë korridore të daljes me vendet e Ebvropës qendrore dhe perëndimore”, u shpreh ai.Kreu i qeverisë kosovare më tej shtoi se, autostrada tjetër drejt Shkupit po bëhet arterie shumë e rëndësishme, e cila do e lidhë Kosovën me Maqedoninë, Greqinë, Turqinë dhe vendet tjera aziatike.
“Edhe rekonsturimi i hekurudhave, për çka kemi siguruar fonde të nevojshme, poashtu do jetë një resurs shumë i rëndësishëm i transportit edhe për mallara, edhe për udhëtarë”, theksoi kryeministri i Kosovës.Kryeministri Mustafa po merr pjesë në konferencën “Ambienti i Biznesit 2017”, organizuar në Prishtine në kuadër të aktiviteteve “Ditët e Biznesit të Vogël 2017”, ku po prezantohen planet e qeverisë së Kosovës drejt zhvillimit të sektorit privat.
“Tani ne po punojmë në axhendën e reofrmave evropiane. Jam i bindur se kjo axehendë na afron me Bashkimin Evriopian dhe se rruga më e mirë drejt integrimit është edhe fuqizimi i sektorit ptivat”, u shpreh kryeministri i Kosovës.Ai theksoi se në Kosovë në vitin 2015 dhe 2016 rritja reale ekonomike ka arritur 4 % . “Vlerësoj se në bazë të trendëve që ne i kemi tani, mund të presim që rritja ekonomike në vitin 2017 të jetë rreth 5 %”, tha kreu i qeverisë së Kosovës.Kryeministri Mustafa së bashku me ministrat Hykmete Bajrami, Memli Krasniqi, Avdullah Hoti dhe Valon Murati, kanë shpalosur planet për avancimin e politikave ekonomike dhe punën që po bëhet që ambienti i biznesit të përmirësohet duke iu mundësuar bizneseve vendore të jenë konkurrentë me prodhimet e tyre, me bizneset e vendeve të Bashkimit Evropian.
Pas fjalëve hapëse, kryeministri Mustafa dhe ministrat e qeverisë së Kosovës kanë bashkëbiseduar me bizneset ku i janë përgjigjur dhjetëra pyetjeve dhe kanë trajtuar detajisht mundësitë e zhvillimit të mëtejmë ekonomik si dhe tejkalimin e sfidave si dhe çështjet tjera të rëndësishme për sektorin privat.
***
by dgreca

Petrit Derraj/
POROSI TIM BIRI/
Qeveria , bir, të do injorant,/
Të të xhvat me taksa e me kamat,/
Bankat të duan për të të të mbytur,/
përherë në borxhe të zhytur,/
Të pasurit të duan të përkulur/
E ca të tjerë të duan të përgjunjur,/
Kumari të fton në gjirin e tij,/
Të të lërë pa bukë e shtëpi,/
Paret ruaji se hajdutet ,po t`i gjetën,/
Të marrin edhe ato, edhe jetën,
Ndaj mëso, që të jesh i lirë,
Se dija gjithnjë është arma më e mire.
KUR SHOH FEMIJE QE VUAJNË
Kur shoh fёmijё qё vuajnё pёrherё,
Krejt qёnia sikur mё mpaket,
Edhe shpirti mё brengoset,
E sikur vazhmisht ai mё plaket,
Kur jeta disa fёmijёve u shndёrrohet,
Nё njё pavjon tё vёrtetё mjerimi,
Kur u shkёrmoqet e tashmja e shpresa u errёsohet,
Mё pushtojnё, mё vrasin ethe trishtimi.
PER VITET QË IKËN NDJEJ MALL
Një pentagram rrudhash mbi ballë,
Kërkon të ma relativizoje freskinë,
Per vitet qe ikën ndjej mall,
Peri i nostalgjisë më grish, më mendime,
Edhe pse globi i viteve mbi supe më rëndon,
Dhe mbi flok ka rënë pak argjend mënҁurie,
Shpirti im i ri më ngjason
Krejt me një ëndër të bukur rinie,
Aksi i vrulleve rinore më pëshpërit,
Nis e më ngjallen mijëra kujtime,
Shpirti më mbushet gjithë dritë,
Teksa shuaj etjen te oazi me gëzime,
Kur arshivën e ngjarjeve shfletoj,
I madh ngjan panairi i ndodhive të rinisë,
Kur shpesh miqtë e shokët kujtoj,
Per ta flake ndizet zjarri i dashurise.
PYET NËNA ZEMËRTHYER
E pushtojnё nёnёn ca kujtime
Ca brenga e ca hidhёrime
Pyet nёna rrёkenё e lotit
Ç`faj i pata bёrё Zotit?
E pyet pёr halle e derte
Qё s`ja shuajnё as 7 dete
Pёr brengat qё e vranë
Gati sa ja morёn xhan
Nёna pyet kasapin fat
Qё e godititi rёndё me shpatё
Pastaj zё e nis vajtimin
Thelle nga shpirti nxjerr mallkimin
– Ah kurbet, kurbet i shkretё
Ç’pate qё m`i hëngre djemtё?!
Emigrim, ah emigrim
Pse ma thave shpirtin tim?!
ZBRISJE SI THЁLLEZЁ TE BREGU
Zbrisje si thёllёzё te bregu
Lehtё –lehtё gjithё naze
Un tё zija pritё te shtegu
Tё tё zbrazja ca maraze
Moj burbuqja nё livadhe
Çelur nё freski mёngjesi
Ma bёre etjen tё madhe
Belkёputura te mesi
Qerpikut e tu halorё
Ma plagosёn shpirtin fare
S`mё shёron asnjё doktor
Veç ti labja lozonjare
E ngjeshur me hire plot
E gjitha njё mrekulli
Gjithё tiparet e fytyrёs
Janё gosti pёr sytё e mi
DALE MOS ME IK NXITUAR
Dale mos më ik nxituar,
T`i bëjmë hesapet shtruar,
Balli si qiell i qëruar,
Për nën të dy sy të shkruar,
Digjesh flake e digjesh shpuzë,
Mjalti me hoje në buzë,
Dale, moj të bëjmë paqe,
Gjithë aromëlulesh në faqe,
Kur vjen te kroi e ule,
Siku vjen maji me lule,
Mos më ik ashtu nxituar
Si Hënë në të perënduar
by dgreca
Dritero Agolli/
KALI DHE GOMARI/
Kalonin në një shteg të ngushtë mali,/
gomari para ,pas gomarit kali./
Të dy ngarkuar me thasë mirë,/
nga vapa të munduar e djersirë./
Fshatari donte shpejt në fshat të arrinte,/
ndaj kalit vitheve me shkop i binte./
Por kali më në fund durimin humbi,/
e ngriti bishtin dhe samarin tundi./
Hej mbaj dorën se pastaj ta hedh përdhe samarin,/
ti para meje pse ma nxjerr gomarin?/
E nga të vete s’di fare unë i ngrati,/
kur rrugën ma ka zënë veshgjati./
Përpara nxirrmë mua të mos vuash,
dhe rrih pastaj gomarin sa të duash
Kështu e ka kjo botë e mjerë e marrë,
Përpara nxjerrin veç gomarë.
Ketu S’do Jem
Ketu s’do jem do jem larguar
Ne toke I tretur si te tjeret
Ne kafenene e preferuar
Nuk do me shohin kamarieret
Dhe neper udhet ku kam ecur
S’do ndihet kolla ime e thate
Mbi varrin tim do te rrije I heshtur
Nje qipariz si murg I ngrate
Ti do trishtohesh atehere
Se s’do me kesh ne dhome te gjalle
Dhe kur ne xham te fryje ere
Do qash me eren dalengadale
Por kur te jesh merzitur shume
Ne raft te librave kerkome
Aty do jem I fshehur une
Ne ndonje fjale a ndonje shkronje
Mjafton qe librin pak ta heqesh
Dhe un do te zbres do t’vi prane teje
Ti si dikur me mall do qeshesh
Si nje blerim pas nje rekeje…
Vdekja E Nenes
U zvogelua nena dhe u tret e gjitha,
U be si pulebardhe e lehte
Dhe nje mengjes pa zbardhur ende drita
Renkoi e fluturoi mbi rete
Andej u fsheh si ylli Aferdita
Dhe ne pastaj s’e pame, paste ndjese!
Vec ndodh qe vale e endrrave te trishta
E sjell ne breg te shtratit tim si shpeze
Nusja Nga Kosova
Kam dashur t’i gjeja dhe nipit tim të vogël një nuse
Andej nga Kosova në fshatrat e thella,
Po kjo ka qenë një ëndërr pas zjarrit me flakë të kuqe
Si valë e flamurit tek shpella.
Ka qenë vërtet një ëndërr në viset e mia me gurra,
Ku Rrjedhin ujrat, por unë etjen e verës zor se e shuaj.
Kam dashur nusen e nipit të mos e marr me vetura,
po veç si qëmoti me kuaj.
Një muaj të tërë le të zgjaste udhëtimi me kalë,
Me pluhur mbi velo të vinte nusja e nipit tek unë,
me dorën time t’ia shkundja duvakun palë mbi palë
Atje tek oxhaku, ku kafja në xhezve bën shkumbë.
Dhe s’kishte gjë, le të binte pluhur i udhës së largët
Në vatrën time të vjetër sa përralla,
Po kjo nuk ndodhi mes botës së ligë e të varfër,
Ku rron ky fisi i ynë i ndarë në dysh plot andrralla,
Ku s’merr dot një nuse për nip a për djalë,
Se fisin e ndanë kufiri me dy pasaporta;
Këto pasaporta s’te lënë të marrësh nuse me kalë,
As me vetura, as me trena dhe as me aviona ndofta…
Kam ëndërruar t’i gjeja një nuse tim nipi të dashur
Në fshatarat e thella andej nga Kosova,
Se s’desha të shkoja në tjetren botë me buzë të plasur,
Ta shuaja etjen e mallit për aq sa të rroja.
Kur Te Jesh Merzitur Shume
Ketu s’ do te jem, do jem larguar;
Ne toke i tretur si te tjeret,
Ne kafenene e preferuar
Nuk do me shohin kamarieret.
Dhe neper udhet ku kam ecur,
S’do ndihet kolla ime e thate,
Mbi varrin tim do te rrije i heshtur
Nje qiparis si murg i ngrate.
Ti do trishtohesh atehere,
Se s’do me kesh ne dhome gjalle,
Dhe, kur ne xham te fryje ere,
Do qash me eren dalengadale.
Po kur te jesh merzitur shume.
Ne raft te librave kerkome,
I Perndjekuri I Dashurise
Une jam i burgosuri yt
Rroj me prangat qe ti me ke vene
Po cudi as qelia s’me mbyt
Dhe s’me mbyt as dritarja e zeze
Kur ti prangat m’i hodhe ne mish
Une i putha duart e tua
Eshte rast i pashembullt ta dish
Qe xhelatin ta puth a ta dua
I perndjekuri yt erotik
I perndjekur te mbetet gjithmone
Erotim i mire a i lig
Hidhmi duart ne fyt, torturome
Ky burgim sa do zgjase s’e di
I perjetshem do kisha deshire
Vec ti eja me shih ne qeli
Te perndjekurit tend i vjen mire.
Atje do te jem i fshehur une,
Ne ndonje varg a ndonje shkronje
Mjafton qe librin pak ta heqesh
Dhe une do zbres, do vij pas teje;
Ti si dikur me mall do qeshesh,
Si nje blerim pas nje rrekeje….
Mjegulli I Dashurise
kur ikja larg drejt teje vija
kur vija afer ikja larg
per dreq me trembte largesia
dhe afersija behej cark
as e kuptoja si te desha
nje mjegull pus nje cmenduri
si nje poet qe shkruan vjersha
dhe ndez nje shkrepse dhe i ben hi
dhe ndoshta kjo ish dashuria
e cakerdisur kuturu………..
per dreq me trembte largesia
dhe afersa gjithashtu….
S’jetoj Ne Vendin Tim
Me ndodh sikur s’jetoj ne vendin tim
Po ne nje vend te huaj dhe te larget
Ne nje qyetet me buba dhe me minj
Mes mureve te rrjepur dhe te laget.
Cuditem pse keshtu me duket shpesh
Kur s’ka njeri shtepia, kur jam vetem
Kur shiu ne dimer flluska ngre ne shesh
Dhe mua flluska flluska ma ben jeten
Me ngjan sikur dhe strehet derdhin helm
Helmohemi Ado cast me njeri tjetrin
s’e di nga vjen ky helm se s’kam c’te them
Vec shoh se rrobat tona helm na rrjedhin
Ky vend me duket do helmohet krejt
Nga helmi rrjedhur vrimah ne themelet
Pastaj do tundet toka ne termet
Dhe Djalli i Madh do qesh e do zgerdheshet
I huaj jam ne vendin tim mjerisht
Dhe kur rreth meje ka me dhjetra njerez
Kjo me lendon dhe shpirtin ma gervish
me ben te qaj si nxenes prapa deres….
Kohe Me Vone
Kohe me vone e ndofta me shume,
Kur te kete bleruar nje dardhe
Dhe kur lumi ne prill te zbrese me shkume,
Une e di, do vij me kalin e bardhe,
Para jush do shfaqem,-qe s’patet fat te me njihni,
Se disa nga ju vertet u linden me vone
Dhe te tjeret mbase s’e dinin
Qe mes tyre jetoja diku ne nje dhome
Dhe shkruaja librin e fundit
Te veshtirin, korrigjuar radhe me radhe.-
Une e di, do vij kur ju te notoni mes gjumit,
Mos harroni, do vij me kalin e bardhe….
by dgreca