Archives for March 2017

Cila është pozita kushtetuese e popullit shqiptar në Maqedoni?

March 19, 2017 by dgreca

SHSHA NË ÇIKAGO pyet Teuta Arifin:Cila është pozita kushtetuese e popullit shqiptar në Maqedoni?/

Qasje rreth intervistës për gazetën,,Politika,,të Beogradit(botuar më 18 mars 2017)/

Kryetarja e komunës së Tetovës,Teuta Arifi,në një intervistë ekskluzive për gazetën,,Politika,,të Beogradit(botuar më 18 mars 2017),ka folur gjerësisht për platformën shqiptare dhe kriza aktuale politkike në Maqedoni.Diskursi i gazetarisë serbe përmes kësaj gazete,ndër vite është bërë zëdhënëse e fuqishme e propagandës për tërë pushtet e kohës në Ballkan,ku në plan të parë ka zhvilluar (betejën politike)me mitet skandaloze të rrenës si parim ,,kombëtar,,

serb kundër popullit shqiptar dhe Kosovës.

Në intervistën për këtë gazetë serbe,Teuta Arifi,ka nënvizuar paksa e matur që mos të prish drejtpeshimin politik të aktualitetit në Maqedoni dhe sa i përket çështjes shqiptare ka folur për platformën shqiptare si dokument ,,me dy faqe dhe të formatit A4,,që kësaj radhe nuk e ka shpjeguar deri në fund çështjen e (pa)zgjidhur shqiptare në hapësirën e vet etnike.Ne konsiderojmë se me ,,platformën,,dhe me ,,Marrëveshjen e Ohrit,,nuk është zgjidhë çështja shqiptare dhe as që do të zgjidhet ndonjëherë.Pse atëherë shkojmë aq larg sikundër veproi Teuta Arifi dhe çështjen shqiptare e anashkaloi duke e lënë në rrafshin vetëm të zyrtarizimit të gjuhës shqipe,ndërkaq për të lënë çështjen e (pa)zgjidhur shqiptare me Kushtetutën aktuale(pozita e pakicës kombëtare dhe jo shtetformues).

Si mund të bëhet gjuha shqipe zyrtare në Maqedoni (vetëm)përmes platformës me dy faqe dhe të formatit A4(sic!)siç ka vënë në dukje e para e komunës së Tetovës,Teuta Arifi.Pse nuk keni folur për gazetën serbe se populli shqiptar ende nuk e ka zgjedhur drejtë çështjen e barazisë kombëtare me Kushtetutë dhe këtë problem historik e keni zbritur në faqet e platformës si dokument,që sipas mendimit tonë ajo nuk është ligj kushtetues dhe nuk është obligative për institucionet e shtetit.Atëherë si do të bëhet zxrtare gjuha shqipe në Maqedoni,SHSHA pyet Teuta Arifin,dhe bën qudi sesi asnjë nga partitë politike shqiptare me përjashtim të Ziadin Selës,nuk e ka vënë në rend të ditës dhe as që përmendin mundësinë e zgjidhjes së çështjes shqiptare përmes ndryshimeve të Kushtetutës për avancimin e barazisë kombëtare të popullit shqiptar (shtetformues)dhe jo pakicë kombëtare. Përkitazi me këtë SHSHA në Çikago kërkon nga Teuta Arifi që të shpjegoj se cila është pozita kushtetuese e popullit shqiptar në Maqedoni?

Për fund duhet të thuhet e vërteta dhe jo të mveshet me fjalë politike gjendja aktuale në Maqedoni,ku populli shqiptar duhet të rreshtohet në shkallët e barazisë kombëtare si bashkësi e dytë shumicë(shstetformues),mirëpo me këto të dhëna të kohës,kësaj radhe Teuta Arifi,e luajti lojën e strucit që nuk është dashtë që të ,,harroj,,problemin madhor kombëtare të çështjes së (pa)zgjidhur shqiptare në Maqedoni.

Skënder KARAÇICA

Skënder Karaçica
Executive DirectorAlbanian-American Association
of Intellectuals Businessmen and Activists

NUK U BESOJA SYVE

March 19, 2017 by dgreca

Nga Bajame Hoxha (Çeliku)/Bruksel/

Pas kaq vjetësh po hapen karta dhe unë pyes veten me keqardhje dhe më bën jashtëzakonisht përshtypje:si është e mundur që shumica e shkrimtarëve, njerëz me nivel të kenë qenë fuksa, spiunë, kanë dënuar njëri-tjetrin, e kanë hartuar e firmosur ekspertiza vrasëse, që u kanë marre jetën poetëve? Nuk e kam besuar kurrë për znj. Djana Çuli. Më vjen keq! Këto akte barbare, i falen pjesës naive të popullsisë, e cila, mund të ketë rënë pa dashje në kthetrat e policisë politike. Vetëm ata nuk e kuptonin se çfarë bënin. Të mjerët ata, binin në një pus të turbullt nga ku s’dilnin kurrë pa u lagur, madje keq, por, edhe intelektualët. Sigurisht, intelektualët e dinin se çfarë të keqe po bënin, hidheshin me pasion në atë pus të pistë e ishin të lumtur se i shërbenin nënës parti, e jo nderit të familjeve të tyre. Ata e dinin mirë se po i hiqnin lirinë dikujt, po e çonin në litar, qoftë edhe i panjohur për ta, ç’rëndësi kishte? Ishin shërbëtorë të denjë. Të shumtit shkrimtarë, artistë, këngëtarë, regjisorë që u dënuan, u paditën nga vetë kolegët e tyre të cilët me të tilla pisllëqe, dhe pa i zënë turpi aspak, kanë bërë karrierë dhe jetë luksi. Kjo është më se e vërtetë, se ndryshe, nuk do të mbërrinin majat në atë regjim që po mos i jepje nuk të jepte asgjë. Sidomos femrat duhej të zhvisheshin nga virtytet e larta morale për të mbërritur qëllimet e tyre të egra dhe egoiste. Sëmundje e keqa kjo, e pashërueshme, dhe e pafalshme! Bëheshin vegël e hetuesisë, apo e operativëve të policisë politike për të përfituar një emër “të mirë”, sidomos ato femra që donin të ishin në qendër të vëmendjes, të ishin në ballë të shoqërisë, të gazetave e të librave. E them me bindje e prova, kishte shumë mundësi për të mos u bërë vegla e tyre dhe për të mos punuar me organet e sigurimit dhe të hetuesisë, por, në radhë të parë, duhej të kishe karakter të fuqishëm, duhej burrëri, duhej ndershmëri, duhej ndërgjegje e lartë. Por të gjitha këto, quhen virtyte të larta njerëzore të cilat nuk mund t’i gëzojë çdo kush, ato lindin me njeriun e gjithçka është në gen e bëjnë pjesë në edukatën familjare. Aq më tepër kjo klimë ndjehej tek ata ose ato që mundoheshin të anëtarësoheshin në parti. Më kujtohet kur ishim në kamp se sa të vështirë e kishim mbijetesën por kurrsesi nuk ramë në grackën e operativit të sigurimit, edhe pse kishim oferta, kurrë nuk pranuam të ndërronim punën e rëndë dhe jetën prej skllavi as me lirinë që është më e shtrenjta, e aq më pak, me një punë me leverdi në kurriz të njerëzimit të pafajshëm. Por ja, ka pasur dhe të tillë që e kanë pasur për nder të kallëzonin një shaka apo një fjalë, apo sajonin një trillim të cilin e paraqisnin përpara organeve të sigurimit si të vërtetë dhe merrnin jetë njerëzish për t’i zënë vendin e punës. Në lidhjen e shkrimtarëve dhe artistëve, ekzistonte një rivalitet i egër, i fortë aq sa hanin njëri- tjetrin. Pra, pa pikën mëshirës, për ato familje të tëra që morën tatëpjetën dhe vuajtën me dekada. Mbaj mend brenda kampit gjithmonë nga “të lirët”(kështu i quanim ata që nuk kishin të internuar) bëhej fjalë për një vajzë të re që çmendej të futej në parti. Ajo u kthye në egërsirë, u bë kuçedër e vërtetë, ishte gati t’i pushkatonte të gjithë të internuarit sepse kishte në krah sekretarin maskara të partisë Petraq Nushin. Kam dëshirë t’u jap çmimin që meritojnë i cili quhet: turp e faqe e zezë kudo ku janë shpërndarë në ato vende me demokraci të plotë, kur dikur, ne, na pushkatonin si armiq pse i deshëm. Në kampin e Savrës transferohen dhe vijnë me punë familje shumë të mira me djem intelektualë që shoqërinë e patën vetëm me të internuarit, dhe kjo ishte familja e zotërisë më të mirë,Yzeyr Balliu, si dhe e z.Selim Hasnalliu. Vajza e vogël në moshë të re e familjes Hasanlliu ra në dashuri me një djalë shumë të urtë të një familje komuniste, që kur ishte zëvendës brigadier të gjithë donin të punonin në brigadën e tij, se ai ishte shumë i sjellshëm me të internuarit. Pikërisht, sjellja e butë e tij, dhe familja e lidhur me pushtetin, ishin dy arsyet kryesore, që e tërhoqën më shumë atë vajzë të bukur dhe çapkëne drejt tij. Ajo një vajzë idealiste, e padjallëzuar, e shikonte partinë si gjënë më të pastër, më të vyer, të bardhën të bardhë, dhe të zezën të zezë. Entuziazmi i saj dukej në sytë e qeshur e të lumtur, ajo, po futej në një familje që ishin të gjithë me partinë dhe hodhi letrat për t’u anëtarësuar e për të qenë e barabartë me familjen e ardhshme. Zhgënjimi s’qe i largët. Atë e shikoje tek punonte punëtore krahu dhe një ditë po ngarkonte misër në kurriz në lëmin e Savrës. Aty gjithë fodullëk, i veshur bukur e me kollare, u duk prijësi i partisë, bukuroshi Petraq Nushi.

E pashë, dikë kërkonte me sy të etur dhe e ndali vështrimin mbi Bukurien, vajzën e re që kërkonte të bëhej anëtare partie. Pa iu afruar mirë, për ta dëgjuar e gjithë punëtoria, si e si ta fyente, i bërtiti aq fort sa dhe fëmija në barkun e nënës do të jetë dridhur atë ditë. Të gjithë u shtangën, mbetën të ngrirë, u trembën dhe u habitën me vërsuljen e tij prej përbindëshi:

-Bukurie Hasanlliu! Ajo e trembur dhe më shumë e turpëruar, lëshoi thesin e rëndë që kishte në kurriz, dhe u kthye andej nga erdhi ai zë i egër.- Kërkon të futesh në parti? Kjo është partia! Aty të të plasi koka, në prodhim! Partia kërkon sakrifica, kurse ti me mendjemadhësinë dhe kokëfortësinë që ke s’do bëhesh kurrë anëtare e saj, e more vesh?! Aty, aty të plasësh me të internuarit, dy vjet, tre, pesë…dhe pastaj të shohim nëse e meriton. Në sytë e saj u dukën dy pika loti që rrëshqitën në faqet e freskëta. Sekretari i partisë e zbrazi dufin mbi një vajzë fare të re, duke menduar se në këtë formë e mposhti me sytë e tij të egër dhe gishtin tregues që e tundte përpara syve të saj. Ajo ishte Bikurie Hasnlliu, vajza me karakter të fuqishëm që ai se bëri dot për vete, dhe se mposhti dot asnjë stuhi, aq më pak një sekretar partie si ai, Petraq Nushi.

Rezoluta e 11 kongresmenëve amerikanë

March 18, 2017 by dgreca

Rezoluta e 11 kongresmenëve – Alarmi i SHBA: Zgjedhjet në Shqipëri të rrezikuara nga ndikimi i Rusisë/

Qeveria e Vladimir Putin ka për qëllim të influencojë zgjedhjet në të gjithë Europën. Shqetësimi vjen nga Shtetet e Bashkuara dhe nga ky risk nuk shpëton as Shqipëria.Rezultati i zgjedhjeve parlamentare mund të ndikohet nga sulmet kibernetike dhe fushata propagandistike e Rusisë.Nisur nga akuzat e përfshirjes së Rusisë në procesin zgjedhor amerikan, por edhe në disa shtete të tjera, 11 kongresmenë republikanë në Shtetet e Bashkuara, kanë depozituar në Dhomën e Kongresit një rezolutë, ku kërkohet ndalimi i menjëhershëm i përfshirjes së Rusisë në këto fushata si dhe vendosjen e sanksioneve nga Amerika, ndaj personave përgjegjës.Në dokumentin prej 4 faqesh, kongresmenët listojnë rastet, kur disa shtete nëpërmjet agjencive të inteligjencës apo institucioneve të tjera, kanë denoncuar sulme kibernetike apo kanë zbuluar hakera rusë, të cilët kanë tentuar të marrin, por edhe kanë marrë në kontroll disa servera të rëndësishëm, duke ndikuar në procesin zgjedhor.

Një tjetër shqetësim i ngritur prej tyre, është dhe përhapja e lajmeve të rreme nëpërmjet rrjeteve sociale, por edhe dy agjencitë e lajmeve ruse “Russia Today” apo “Sputnik News” gjatë periudhës së referendumit në Mbretërinë e Bashkuar për daljen e saj nga Bashkimi Europian.

Kongresemenët kërkojnë që në kohën kur Shqipëria, Franca, Gjermania, Serbia, por dhe disa shtete të tjera kanë të planifikuara të mbajnë zgjedhje të përgjithshme, lokale apo presidenciale gjatë këtij viti, Federata Ruse është angazhuar në një fushatë të gjerë sulmesh kibernetike dhe dezinformimi për të influencuar politikën dhe zgjedhjet në të gjithë Europën.

“Zyrtarët rusë, thuhet ne rezolute, kanë shprehur dëshirën e tyre për të ndarë NATO-n, dobësuar institucionet demokratike dhe mbështetur ekstremiste, kandidatët pro-Moskës në të gjithë Europën”.

Për këtë arsye, kërkohet që Rusia të ndërpresë menjëherë të gjitha sulmet kibernetike që kanë në shënjestër qeveritë europiane, partitë politike, zyrtarët e qeverisë, subjektet zgjedhore dhe sistemet informuese publike.

Dëshnicarët, me zemër dhe shpirt atdhetar

March 18, 2017 by dgreca

LETER PER EDITORIN E DIELLIT/:

Përshëndetje zoti kryeredaktor ! Të falenderoj shumë për impenjimin dhe përpjekjet e vazhdueshme në promovimin dhe ruajtjen e vlerave pozitive të shqiptarëve emigrantë në Amerikë, që nga më të hershmit e deri te më të vonët. Meritë keni edhe për publikimin dhe pasurimin, me rubrika të ndryshme të jetës dhe veprave të tyre nga shoqata “VATRA”, nëpërmjet faqeve të gazetës “Dielli”, të cilën e drejtoni me kompetencë e profesionalizëm, i vetmi burim informacioni që kemi ne këtu në Shqipëri. Personalisht të jam mirënjohës, sepse nëpërmjet Jush arrita të njihem me fakte të panjohura, që gjyshi im, Çoban Malushi, ka qenë anëtar i degës numër 19 “VATRA” që në themelim të saj, më 23 janar 1913, i treti nga e majta në rreshtin e dytë dhe po ashtu në fushatën e 3 qershorit 1917 ka dhënë ndihmesë me 10 dollarë. Kjo më ka nxitur prej kohësh për të bërë një shkrim, gjë vendosa ta realizoj me rastin e 100 vjetorit të fushatës së shoqatës “VATRA”. Në se e gjykoni se mund të botohet,do të të falenderoja së tepërmi.

Me shumë respekt, miqësisht nga Tirana, Petrit Malushi

Dëshnicarët, me zemër dhe shpirt atdhetar/

1 Petrit malushi

Nga Petrit Malushi/

Eshtë vështirë, thuajse në çdo rast kur dikush rastësisht apo jo rastësisht, tek shpreh mendim e opinion për përmetarët brenda të cilëve përfshihen edhe dëshnicarët, të mos flasë me konsiderata dhe admirim për cilësitë dhe vetitë e tyre. Dhe kjo ndodh fare natyrshëm, pa asnjë lloj imponimi, duke pohuar një të vërtetë të prekshme, nëse punon me një përmetar e dëshnicar, e ke koleg, je fqinjë me të, ke pirë një kafe, e ke mik, apo qoftë edhe kur ke bërë bisedë pak minuta, sa për të pirë një cigare. Banorët e Përmetit dhe të zonës së Dëshnicës, ndër vetitë e shumta të shkëlqyera dhe pozitive si mikpritja, shpirti i pastër, zemërgjerësia, humanizmi, toleranca, arsimdashja, harmonia fetare kanë të ngjizur edhe atdhetarizmin e patriotizmin.

Baza e kultivimit të këtyre vetive, zakoneve dhe veseve kanë qenë dhe janë familjet përmetare e dëshnicare me traditat e kulturën e asaj zone, që i përcjellin ato brez pas brezi, prej më të moshuarëve tek më të rinjtë dhe i mbartin me vete kudo që shkojnë, brenda Shqipërisë dhe jashtë saj. Historia është e mbushur me plot shembuj të kësaj natyre, që nga kohët më të hershme. Për ilustrim mjafton të përmendet demostrimi i tyre gjatë Rilindjes, para dhe pas shpalljes së Pavarësisë, në Luftën e Parë Botërore, në vitet pas saj, gjatë Luftës së Dytë Botërore, në periudhën e socializmit apo në vitet e tranzicionit. Në fakt kjo është një temë që asnjëherë nuk shteron dhe nuk mund të thuhet se është thënë gjithëçka. Mund të shkruhen vëllime e seri pa mbarim librash historie, autobiografie, monografi, romane,novela, tregime, vjersha, drama e sërish dalin fakte e ngjarje të reja, pasi përmetarë e dëshnicarë gjen në çdo qytet të Shqipërisë dhe në çdo shtet të botës, e ata kudo lënë gjurmë për mirë e jo për keq.
Fakte që i ruan historia
Por shkak për këtë shkrim u bë afrimi i 100 vjetorit të Fushatës së Shoqërisë Patriotike „VATRA“ në Amerikë për mledhjen e ndihmave financiare në mbështeje të politikës për mbrojtjen e çështjes shqiptare në arenën ndërkombëtare, pasi shteti i ri shqiptar ishte i pafuqishëm. Saktësisht nxitësi i drejtëpërdrejtë ishte miku dhe shoku im i ngushtë, shrimtari dhe publicisti përmetar e dëshnicar, Nuri Dragoj, të cilin mbase nuk gaboj nëse shprehem se nuk ka përmetar që s´e njeh. Duke u kthyer te tema e shkrimit, vlen të theksohet se pikërisht para 100 vitesh, në vitin 1917, më 3 qershor „VATRA“ çeli fushatën me synimin e lartpërmendur, në mbarë Amerikën, ku kishte emigrantë shqiptarë, të cilët u treguan të gatshëm për të kontribuar me sa të mundnin. Natyrisht të shumtë ishin edhe përmetarët e dëshnicarët. Për të qenë sa më konkret për lexuesit e këtij shkrimi, po japim fragmente të botuara dhe të ribotuara të atij viti për këtë ngjarjeje historike me peshë kombëtare. Kështu gazeta “Dielli” e datës 30 qershor 2014, me autor Dalip Grecën, ka hedhur në faqet e saj artikullin e gazetës “Dielli“ të datës 3 qershor 1917, ku shkruhet për fushatën e Vatrës për shpëtimin e Shqipërisë, të shoqëruar edhe me një listë me emra të ndihmëtarëve vatranë për shpëtimin e Shqipërisë, fushatë që nisi pikërisht më 3 Qershor 1917.“ Fushata i parapriu,-risjell në këtë shkrim kryeredaktori Dalip Greca,- Konferencës së Paqes ku çështja shqiptare dhe Pavarësia e shtetit do të ishin në qendër të debateve, me oreksin e shtuar të fqinjëve tanë për t´i rrëmbyer copa të tjera Shqipërisë Londineze. Vatra kishte marrë përsipër që të mbronte të drejtat e shetit shqiptar inekzistent gjatë luftës dhe kishte vendosur përfaqësuesit diplomatikë në Angli-Londër, Zvicër, Uashington etj të cilat i paguante me shpenzimet e saj. Ambasadori Mehmet Konica në Londër dhe dr. Mihal Turtulli në Zvicër ishin ndër më aktivët. Nga raportet e Mehmet Konicës prej Londre shihej rreziku i coptimit të Shqipërisë që gjatë luftës ishte e okupuar. Kush do t´i dilte për Zot Shqipërisë? Qeveria Shqiptare nuk egzistonte. Kolonitë Shqiptare me përjashtim të Vatrës, ishin të paralizuara për arsye të luftës. Barra i ra Vatrës që kishte mbetur i vetmi zë për shpëtimin e Atdheut. Shqiptarët, punëtorë të Amerikës, që ishin mbledhur rreth Vatrës, e vlerësuan jo barrë, por detyrë të shenjtë daljen zot të Atdheut. Për të përballuar shpenzimet e mëdha që nevojiteshin për këtë ndërmarrje kombëtare, nuk mjaftonin mijëra dollarë, por duheshin qindra mijëra. Atë kohë një punëtor i mirë merrte 8-9 dollarë në javë. Si do të grumbulloheshin qindar mijëra? Po familjeve që kishin në Shqipëri, çfarë do t´u dërgonin? Sipas llogarive duke futur dhe frymën kombëtare si faktor inspirues, udhëheqësit e Vatrës, ia nisën fushatës duke synuar që së paku të mblidhnin 40 deri 50 mijë dollarë”. Ditën që Vatra e hapi fushatën “ Për shpëtimin e Shqipërisë”, më 3 Qershor 1917, Noli dha kushtrimin me poezinë e famshme “ Jepni për Nënën”. Me shpenzimet e “VATRES” u mbajtën delegatët, u dërguan misione, u organizua mbrojtja e Shqipërisë. Sipas Konicës shpenzimet e bëra që nga fillimi i aktiviteteve e deri në vitin 1922 arritën shifrën 197.072.89 dollarë. Në atë shkrim jepen edhe emrat e shteteve dhe vendeve të Amerikës ku ndodheshin dhe punonin emigrantët shqiptarë, anëtarë të “VATRES”, që dhanë ndihma financiare si : LAUSANE, SVICRE; MANCHESTER.N.H; ROKLAND,ME; ASHTABULLA,OHIO; ËARREN,MAS; HATHORREN.MASS; MAYNARD.MASS; E.MILLINOCKET.ME; GARDNER.MASS; LEAVEËORTH.KANSAS; ËESTER.OHIO; AUGUSTA.ME; NILES.O; ROCLAND.ME; DUNKIRK N.Y; BANKOR.ME; ËATERVILLE.ME; MADISON.ILLYNOIS; MINOA.N.Y; SYRACUSE.N.Y; HAVERHILL. MASS; GLENDIVE.MONTANA; SANFORD-SPRINVALE.ME; BATH.ME; MECHANICVILLE.CONN; CONCORD.NH;LYNN.MASS; Sipas mundësive kontributet kanë qenë nga 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,15,20 e deri në shifra 1000 dollarë, shifër kjo e shënuar nga Dr. Mihal Turtulli. Shpirti patriotik dhe ndjenjat atdhetare për fatet e Shqipërisë vlonin edhe te emigrantët dëshnicarë e përmetarë. Edhe pse dollarët fitoheshin me vështirësi dhe ata punonin në punë mjaftë të rënda, kishte prej tyre që dhanë fitimet e një jave pune. Midis emrave të shumtë që përmenden në atë shkrim një numër i madh janë përmetarë e dëshnicarë. Ja disa prej tyre: Qani M.Gostivishti, Mehmed H.Gostivishti, Hasbi T. Podgorani, Tefik Ramis Pavari, Sefer Ali Podgorani, Hysen Jemin Podgorani, Myrto Alush Podgorani, Hamit Airedin Podgorani, Dule Sherif Podgorani, Mehmed Zenel Malëshova, Spiro M. Naska Leusa, Peneleon M. Postenani, Athanas Buçka Lashova, Qirjako Bojaxhi Lashova, Themistokli Duhani, Sotir Anesti Lashova, Lambi D. Çarshova, Lazar Botzi Çarshova, Vangjel Petridi Peshtani, Konstandin Dhimitri Trebicka, Adem Dane Maxhanji, Muhamet Qazim Podgorani, Maksut Ali Ribanji, Sefer Ymer Çoroguni, Vëll. Mato Trebicka, Vëll. Nikolla Trebicka, Brahim Hysen Potgorani, Lici Petro Trebicka, Hari Apostol Trebicka, Zonjusha Theodora Adams, Sulejman Hysen Xhananji, Qazim Isa Fratari, Çoban Malush Leskoveci, Hasan Hamet Tolari, Murat Isuf Tolari, Veli Shaban Potgorani, Bakush Zenel Çoroguni, Hasan Isuf Potgorani, Nexhip A. Bënja, Muharem Hasan Maxhani, Haxhi Myslim Këlcyra, Xhemal Adem Tolari, Alim Shem Badlonja, Husen Muharem Ribani, Agush Mecan Senicani, Rusten Vakush Zhepova, Myslym Duli Zhepova, Kalem Adem Senicani, Sadik Rakip Bedyqasi, Dine Kamber Çoroguni, Sherif Sejat Seniçani, Kamber Islam Senicani, Guri D. Opingari, Thimi Angel Odriçani, Zonja Vana K.Ogreni, Kostaq M. Ogreni, Zonjusha Tefta K. Ogreni, Apostol L. Bënja, Gaqi P. Novosela, Loni S. Naum, Hasan Myslim, Qamil Kamber Çoroguni, Qenan Duro Panariti, Hasim Panariti, Ibrush Mehmet Panariti, Riza Teme Panariti, Nail Banush Përmeti,Vait Bakush Përmeti, Xhafer Asllan Panariti, Daman Xhemal Përmeti, Bajram Brahim Përmeti, Hamza Gani Përmeti, Bajram Hajdar Panariti, Abas Jaup Panariti, Sefer Zyla Panariti, Xhemal Oran Panariti, Deme Muke Panariti, Xhelo Sherif Panariti, Nuredin Elmas Panariti, Kamber Rakip Panariti, Safet Xhemal Përmeti, Karafil Shaban Përmeti, Jonus Seran Panariti, Kaçi Latif Panariti, Hasan Jaup Panariti, Refat Tair Panariti, Liço Rahman Panariti, Sabri Frashëri, Faslli Teme Panariti, Banush Feta Përmeti, Abdulla Ahmet Përmeti, Çerciz Osman Miçani, Rakip Ali Panariti, Muhamet Nuredin Frashëri, Riza Mehmet Përmeti, etj. Por ishte puna intensive dhe e palodhur e shoqërisë“VATRA” , themeluar qysh më 28 prill të vitit 1912, që arriti të sensibilizojë çdo shqiptar të Amerikës.
Federata Pan-Shqiptare e Amerikës “VATRA”
Themelimi i “VATRES” erdhi si domosdoshmëri historike në funksion të çështes kombëtare, menjëherë pas formimit të shtetit të ri shqiptar. Pas shumë takimesh e negociatash midis tyre, shqiptarët e Amerikës ngarkuan komisionin e bashkimit, në përbërje të të cilit ishin : Fan S. Noli, Faik Konica, Kristo Floqi, Paskal Aleksi dhe delegatët e shoqërive : Elio Tromara, Llambi Çikozi, Kristo Kirka, Kosta Vasili dhe Kosta Kota, që të merrej me hapat e mëtejshëm. Kështu më 23 mars 1912 u organizua mbledhja e parë, ku u qartësua qëllimi i shoqërisë. Mbledhja e dytë u mbajt më 24 mars 1912 , në të cilën u diskutua organi i shtypit që do të përdorej nga shoqata, ndërsa mbledhja e tretë më 31 mars 1912, dhe në të u vendos emri i shoqatës. Pas këtyre tri mbledhjeve të rëndësishme, ku u trajtuan të gjitha problemet, pasi mbledhje të tjera të zakonshme ishin mbajtur edhe në datat 15,17 e 22 mars, më datën 28 prill 1912, në Boston u themelua shoqëria “VATRA”, që u quajt Federata Pan-Shqiptare e Amerikës. Më datën 13 qershor 1912 ajo u njoh zyrtarisht edhe nga institucionet ligjore të shtetit amerikan. Shoqëritë shqiptare që u mblodhën për themelimin e VATRES, me përfaqësuesit e tyre ishin : “Besa-Besën”, në Boston, “Kombëtarja”, në Ëorchester, “Flamuri i Krujës”, në Boston, “Mirëbërësja”, në Sarakusit, dhe “Skënderbeu” në Gorry Jani. Menjëherë pas mbledhjes themeluese “VATRA” krijoj degët e saj, numri I të cilave arriti mbi 65, kudo ku kishte emigrantë shqiptarë në Amerikë. Dega numër 1 u krijua në Boston, më 12 maj 1912, dega nr. 2 në Lyn Mass, më 26 maj 1912, dega nr.3 në Peobody Mass, më 30 korrik 1912, dega nr. 4 në Manchester N.H më 2 qershor 1912, dega nr. 5 në Ëarchester Mass më 19 maj 1912 dhe Tauntan Mass më 2 qershor 1912, dega nr. 6 në Leëiston Maine më 28 qershor 1912, dega nr. 7 në Bidefford-Saco më 16 qershor 1912, dega nr. 8 në South Framinghom Mass më 19 maj 1912 dhe Brocton Mass më 19 qershor 1912, dega nr.9 në Hudson – Marboro Mass më 26 maj 1912, dega nr. 10 në Southbridge, Mass më 16 qershor 1912 e kështu me radhë edhe degët e tjera.
Përmetarët dhe dëshnicarët anëtarë të “VATRES”
Natyrisht edhe emigrantët e fshatrave të Dëshnicës së Përmetit e mirëpritën këtë fakt dhe të gjithë u bënë pjesë e degëve të kësaj shoqërie patriotike duke e mbeshtetur atë shpirtërisht, moralisht e financiarisht. Falë dokumenteve të kohës në Amerikë, organeve drejtuese të shoqatës “VATRA”, të zgjedhurve në këto organe, arkivit të pasur, të plotë dhe të qartë e të saktë, gazetës “Dielli” , organ I kësaj shoqate që nga themelimi e deri në ditët e sotme, drejtorëve, kryeredaktorëve dhe redaktorëve të saj, me nivel sipëror profesional, pasionant e ndjenja kombëtare, edhe pse ka kaluar mbi një shekull, gjithëçka është ruajtur e freskët pa lënë pluhurin e viteve të mbulojë asgjë. Dhe emrat e mbiemrat e vatranëve patriotë dëshnicarë, shpesh të shoqëruar edhe nga emrat e fshatrave si simbolikë e moshumbjes së identitetit të tyre, janë të pranishëm kudo, në të gjitha degët. Deri tani na kanë rënë në dorë disa dokumente për themelimin e degës numër 19, të cilat po i botojmë në këtë shkrim.
Dega nr.19 e “VATRES”, vetëm dëshnicarë
Duke lexuar materialet e disponueshme për formimin e degës së “VATRES” me numër 19, vëren se më të shumtët janë dëshnicarë. Për konkretizim të kësaj, po botojmë një pjesë të dokumenteve të asaj kohe, ku tregohet themelimi i degës nr.19 të VATRES, më 23 janar 1913 në Concord, Neë Hampshirë, shoqëruar me fotografi dhe me disa prej emrave, që identifikohen lehtësisht se janë nga : Maxhanji, Podgorani, Ribanji, Corgunji, Xhananji, Fratari, Leskoveci, Tolari, Bënja, Këlcyra, Senicani, Badlonja etj. Ja si pasqyrohet ky fakt në dokumentet dhe shtypin e kohës në Amerikë, për themelimin, anëtarët e kryesisë dhe anëtarët e thjeshtë. “Më 26 janar, 1913, u themelua Dega No. 19 e Federatës PanShqiptare të Amerikës VATRA, në Concord, Neë Hampshirë. Kryesia e kësaj dege përbëhej nga :Kryetar Z.Sotir V.Katundi, sekretar Z.Spiro N.Goroshjani, arkëtar Z.Kostandin D.Trebicka, kontrollorë Z. Vangjel N.Trebicka, Asllan Maksut Tolari dhe Zenel Adem Ribani. Disa nga anëtarët e kësaj dege janë : Kostandin Dhimitri Trebicka, Adem Dane Maxhanji, Muhamet Qazim Podgorani, Maksut Ali Ribanji, Sefer Ymer Çorogunji, Vëll. Mato Trebicka, Vëll Nikolla Trebicka, Brahim Hysen Potgorani, Sulejman Hysen Xhananji, Qazim Isa Fratari, Çoban Malush Leskoveci (i treti nga e majta, në reshtin e dytë), Hasan Hamet Tolari, Veli Shaban Ribanji, Xhafer Qazim Potgorani, Bakush Zenel Çoroguni, Islam Ramadan Çoroguni , Nexhip A. Bënja, Muharem Hasan Maxhani, Haxhi Myslim Këlcyra, Xhemal Adem Tolari, Alim Shem Badlonja, Husen Muharrem Ribani, Agush Meçan Seniçani”. Shpresojmë që me këtë shkrim, duke shfrytëzuar materialet e pakëta që na kanë rënë në dorë, të kemi evokuar sado pak vlerat me pozitive të përmetarëve dhe dëshnicarëve, vecanërisht ato atdhetare dhe patriotike.

Sulm terrorist në Aeroportin e Parisit

March 18, 2017 by dgreca

Një i vdekur pas shkëmbimit të zjarrit në Paris,Policia evakuoi 3000 persona/

Në aeroportin e Parisit, Orly një person u qëllua për vdekje nga policia pasi i rrëmbeu armën një ushtareje. Prokuroria e Përgjithshme Franceze filloi hetimet për terrorizëm.

Sipas agjencisë së lajmeve, AFP që bazohet në burime të Ministrisë së Brendshme franceze sulmuesi sulmoi një ushtare për t’i rrëmbyer armën, ai u fut në një dyqan në aeroportin e Orlys, por në fund ai u qëllua për vdekje nga forcat e sigurisë. Ministri i Brendshëm, Bruno Le Roux u shpreh, se personi nuk ia kishte dalë të kishte në zotërim armën.

Le Roux bëri të ditur, se ky person pak orë më parë në një kontroll rutinë të policisë në Stains, kishte qëlluar kundrejt një polici duke e plagosur lehtë. Sipas të dhënave të policisë, autori vjen nga qarqet radikale myslimane. Në aksionin policor në aeroportin Orly nuk pati lëndime personash të tjerë. Policia evakuoi 3000 persona për arsye sigurie, ndërkohë që trafiku ajror u bllokua, dhe fluturimet janë transferuar në aeroportin Charles de Gaulle. Prokuroria e Përgjithshme franceze filloi hetimet. Orly, aeroporti i dytë më i madh i Parisit, ka qenë shpesh objekt sulmesh.