• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for April 2017

Kosovë-Serbi, normalizim marrëdhënieve dhe njohje pavarësisë

April 19, 2017 by dgreca

ZKP-003

-Dialogu në Bruksel të përfundoj me njohje të ndërsjellë ndërmjet Kosovës dhe Serbisë/

-Tryeza e diskutimit “4 vjet pas Marrëveshjes Kosovë-Serbi, Sa po ndihmon dialogu politik?”/

PRISHTINË, 19 Prill 2017-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Kryeministri i Republikës së Kosovës, Isa Mustafa, mori pjesë në tryezën e diskutimit “4 vjet pas Marrëveshjes Kosovë-Serbi, Sa po ndihmon dialogu politik?”, i organizuar nga Grupi për Studime Juridike dhe Politike.

Para të pranishmëve, kryeministri Isa Mustafa foli për rëndësinë e procesit të dialogut, për marrëveshjet e arritura, për pengesat në zbatimin e tyre, duke theksuar edhe rëndësinë e përfshirjes së opozitës dhe të shoqërisë civile në procesin e dialogut me Serbinë.

Kryeministri Mustafa tha se dialogu për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë i lehtësuar nga BE-ja dhe i mbështetur nga SHBA-ja ka dhënë rezultate pozitive për Kosovën.

Sa i takon Asociacionit të komunave me shumicë serbe, kryeministri Isa Mustafa tha se ai mund dhe do të themelohet vetëm duke respektuar tërësisht Kushtetutën e Republikës së Kosovës.

“Dialogu në të ardhmen duhet të jetë qartë i kornizuar, të jetë i përcaktuar në kohë, në mënyrë që të arrijmë që për një periudhë më të shkurtër të kemi njohje të ndërsjellë ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, si qëllim përfundimtar i dialogut”, tha kryeministri Isa Mustafa.

Të pranishëm në këtë tryezë ishin edhe shefja e zyrës së BE-së/Përfaqësuese e Posaçme e BE-së, Nataliya Apostolova, ambasadorë të akredituar në Kosovë, përfaqësues të shoqërisë civile dhe të mediave.

Gjatë tryezës, u prezantua edhe një Raport lidhur me Asociacionin e Komunave me Shumicë Serbe, i hartuar nga Agron Bajrami, si dhe u zhvilluan diskutime lidhur me procesin e dialogut të lehtësuar nga BE-ja ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Serbisë.

Fjala e kryeministrit Mustafa në tryezë:Do të bëj përpjekje të jap opinionet e mia lidhur me disa çështje që kanë të bëjnë me dialogun, duke iu përmbajtur edhe titullit të kësaj tryeze se “4 vjet pas Marrëveshjes Kosovë-Serbi sa po ndihmon dialogu politik?”.Unë do të mundohem të jap disa përgjigje në këtë, të ndalem pak edhe për Asociacionin të cilin zoti Bajrami e prezantoi këtu dhe atë se si ne e mendojmë vazhdimin e dialogut në të ardhmen.Jam shprehur edhe më parë se konsideroj që dialogu për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, i lehtësuar nga BE-ja dhe i mbështetur nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka dhënë rezultate pozitive për Kosovën. Në këtë rast, unë nuk mendoj vetëm në lehtësimin e BE-së, por mendoj edhe në një mbështetje të fuqishme që e kemi pas nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe e cila mbështetje na nevojitet edhe më tutje ta kemi.
Ky dialog ka dhënë rezultate të mira për arsye se të gjitha marrëveshjet janë arritur mbi bazën e Kushtetutës dhe mbi bazën e ligjeve të Kosovës. Qëllimet themelore janë arritur në disa fusha. Ajo që është themelore është shtrirja e sovranitetit shtetëror në tërë territorin e vendit, përfshirja e qytetarëve serbë në institucionet e Republikës së Kosovës, zvogëlimi i dëmeve ekonomike dhe ekonomisë informale të shkaktuara nga veprimi i strukturave paralele serbe por edhe i ndërhyrjeve të shtetit serb në disa komuna dhe në disa kompani dhe avancimi i rrugës së Kosovës në integrimet evropiane.

Një prej rezultateve të cilin konsideroj se e kemi si kontribut edhe të dialogut është arritja e Marrëveshjes për Stabilizim-Asociim, por e cila marrëveshje na obligon edhe më tutje të vazhdojmë dialogun me Serbinë dhe të implementojmë marrëveshjet nga ky dialog.
Mendoj se e arritur tjetër është vendosja e reciprocitetit ndërmjet Kosovës dhe Serbisë në disa fusha, në fushën e lëvizjes së lirë, në fushën e tregtisë së lirë, në fushën e njohjes së diplomave, të sigurimit të automjeteve, certifikatave fito-sanitare, etj. Do të thotë, për herë të parë kemi arritur t’i bëjmë dhe të arrijmë reciprocitet ndërmjet dy vendeve. Është pastaj hapja e zyrave ndërlidhëse, e Kosovës në Beograd dhe e Serbisë në Prishtinë, prapë si e arritur në vitin 2013, është marrëveshja për menaxhimin e integruar të kufijve, që na ka mundësuar që ne të kemi kufij shtetëror ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, të bëjmë kontrollimin dhe mbikëqyrjen e këtyre kufijve, të fillojmë të ndërtojmë edhe pikat e përhershme kufitare me mbështetjen e Bashkimit Evropian, që është prapë rezultat i këtyre marrëveshjeve. Është vendosja e institucioneve shtetërore të Kosovës në katër komunat veriore, meqenëse nuk e kemi pasur përpara të vendosura atje dhe veprimi i këtyre institucioneve para së gjithash e kemi funksionimin e doganave në veri, e kemi funksionimin e Policisë së Kosovës në veri dhe heqjen e veprimit të policive paralele, që kanë qenë dhe kanë vepruar atje. Është e arritur shuarja e disa strukturave paralele, po them disa jo të gjithë strukturave paralele, sepse strukturat janë shuar vetëm në fushat në të cilat ne kemi arritur marrëveshje. Këto kryesisht kanë të bëjnë me shuarjen e “Mbrojtjes Civile” në veri të vendit. Sot, përfundimisht në Qeveri kemi vendosur që edhe pjesën prej 50 sa kanë mbetur nga pjesëtarët e “Mbrojtjes Civile”, ta integrojmë në institucionet e Kosovës dhe me këtë e kemi përfunduar krejtësisht. Është funksionimi i organeve të drejtësisë me marrëveshjen për drejtësi që e kemi arritur në Bruksel, që nënkupton se do të shuhen të gjitha gjykatat ilegale serbe, të cilat kanë vepruar në Kosovë dhe do të zbatohen ligjet e Kosovës në tërë territorin e Republikës së Kosovës, përfshirë edhe veriun e Kosovës dhe është pastaj edhe zbatimi i marrëveshjes për heqjen e targave ilegale nga përdorimi.

Si të arritur, e vlerësoj edhe heqjen e të gjitha barrikadave që kanë qenë në veri. Ju e dini se ka pasur shumë barrikada dhe përfundimisht barrikada është hequr në vitin e kaluar edhe nga Ura e Mitrovicës dhe presim që kjo, me financim të Bashkimit Evropian, të fillojë shpejtë të funksionalizohet dhe të bëhet komunikimi ndërmjet pjesë jugore dhe pjesës veriore të Mitrovicës.
Kemi filluar tani me pajisjen e qytetarëve serbë në veri me dokumentet e Republikës së Kosovës. Kemi proceduar në Qeveri me aktet lidhur me këtë dhe mendoj se edhe kjo është një e arritur mjaft e madhe e procesit të dialogut. Është arritur kodi shtetëror telefonik i Kosovës mbi bazën e kësaj marrëveshjeje, që nuk ka vetëm simbolikë ose karakter shtetëror, por ka karakter ekonomik, sepse përmes kësaj ne i kemi kursyer Kosovës qindra miliona euro, që i kemi shpenzuar më parë për këto çështje.

Ka mbetur akoma në vazhdim që të implementohet marrëveshja për energjinë, për të cilën jemi marrë vesh në vitin 2015; marrëveshja për kadastër, për diploma, pastaj marrëveshja për Asociacionin e komunave me shumicë serbe.
Sa i përket Asociacionit, është pjesë gati kryesore e marrëveshjes së parë të arritur në Bruksel dhe poashtu është komponentë themelore e marrëveshjes së dytë që e kemi arritur në Bruksel në vitin 2015.Kjo marrëveshje është trajtuar edhe nga Gjykata Kushtetuese, por ajo që ne kemi arritur në vitin 2015 të bëjmë këtë marrëveshje, është se për herë të parë e kemi caktuar se Gjykata Kushtetuese duhet të japë opinionin e vet lidhur me implementimin e kësaj marrëveshje.

Edhe Serbia ka pranuar në Bruksel, që komponentë e kësaj marrëveshje të jetë Gjykata Kushtetuese e Kosovës nga fakti se ka qenë një marrëveshje e re e pa sprovuar në pikëpamje kushtetuese dhe ne kemi kërkuar që asnjë marrëveshje në Bruksel të mos arrihet jashtë Kushtetutës dhe të vërtetohet apo konfirmohet kushtetutshmëria e saj.

Gjykata Kushtetuese ka dhënë disa rekomandime lidhur me frymën kushtetuese të kësaj marrëveshje dhe ne kemi insistuar dhe do të insistojmë tërësisht që themelimi Asociacionit të komunave me shumicë serbe të bëhet mbi bazën e këtyre marrëveshjeve, duke respektuar tërësisht rekomandimet, përkatësisht vendimin e Gjykatës Kushtetuese.

Në qoftë se dikush do të më pyeste se a ka dhënë përgjigje të plotë Gjykata Kushtetuese mbi atë se çfarë dhe si duhet të jetë Asociacioni, unë nuk jam tepër i sigurt në këtë, por domosdoshmërisht ne edhe gjatë themelimit të Asociacionit, gjatë shkrimit të statutit të tij do të konsultojmë gjithë sferën e drejtësisë, në mënyrë që asgjë të mos del jashtë Kushtetutës dhe kornizave kushtetuese.
Unë nuk kam parë kohëve të fundit ndonjë disponim shumë të madh të përfaqësuesve serbë në Kuvendin dhe në Qeverinë e Kosovës për të vazhduar me themelimin e Asociacionit, sepse i kam ftuar disa herë që të ulemi ta aktivizojmë ekipin menaxhues që ata të fillojnë dhe të punojnë. Ndoshta edhe arsyeja është se atyre nuk ju pëlqen shumë që kjo të bëhet mbi bazën e Kushtetutës dhe të vendimit të Gjykatës Kushtetuese, por rrugëdalje tjetër në themelimin e kësaj nuk ka, andaj Asociacioni mund dhe do të themelohet vetëm duke respektuar tërësisht Kushtetutën e Republikës së Kosovës.

Sa i përket asaj se çfarë ne duhet të bëjmë në të ardhmen, unë jam i bindur se nuk do të ishte e arsyeshme që ne të vazhdojmë me tempon e deritanishme të  dialogut. Është e domosdoshme që ta ngjeshim agjendën e dialogut, në mënyrë që të merremi vesh se cilat janë temat, përkatësisht çështjet që ne duhet t’i zgjidhim përmes dialogut me Serbinë për normalizimin e marrëdhënieve. Pastaj, duhet të sqarojmë procedurat e implementimit të marrëveshjeve, sepse ne kemi diskutuar edhe në vitin 2016, ndoshta edhe në 2017 do t’i diskutojmë marrëveshjet që janë arritur në vitin 2012, se si ato të implementohen. Do të thotë është shpenzuar një kohë shumë e rëndësishme e arritjes së marrëveshjeve dhe tash pas pesë vjetëve duhet të shpenzohet edhe një kohë të diskutohet se si ato të implementohen dhe pasi të bëhet marrëveshja për implementim, të bëhet edhe një marrëveshje tjetër se si të realizohet marrëveshja për implementim, gjë që do të thotë se është një praktikë totalisht e papranueshme që kryesisht po imponohet nga pala serbe dhe këto probleme ne duhet t’i tejkalojmë.
Me arritjen e marrëveshjes, ne duhet të arrijmë edhe marrëveshjen për implementimin e tyre dhe kjo të shkurtohet sepse kam përshtypjen se të gjitha këto po zgjaten për arsye të proceseve të cilat Serbia po i kalon në procesin e integrimit të saj evropian dhe të kushtëzimeve të caktuara me faktorin e dialogut. Po ashtu, konsideroj se në këtë proces të dialogut duhet të gjejmë hapësirë që të kyçet edhe opozita, edhe shoqëria civile, në mënyrë që këto çështje të diskutohen më gjerë dhe të jenë të pranueshme për qytetarët e Republikës së Kosovës.

Unë kyçjen e opozitës e shoh qoftë përmes përfaqësueseve të tyre në delegacionet tona në Bruksel ose përmes tryezave që ne do t’i organizonim këtu për të trajtuar çështjet për të cilat dialogohet në Bruksel. Por, meqë është fjala për dialog dhe për një proces i cili nuk mund të kushtëzohet vetëm me vendimet apo qëndrimet e njërës palë, por ato duhet të harmonizohen gjatë procesit të dialogut, në një formë edhe kyçja e shoqërisë civile edhe e opozitës do të kishte më tepër karakter konsultativ në të gjitha këto procese, karakter informues, në mënyrë që asnjëra palë të mos e sheh vetën se është shkyçur apo e izoluar nga ky proces.
Procesin e konsideroj të rëndësishëm që të vazhdoj sepse kemi trashëguar probleme me Serbinë të cilat nuk mund t’i zgjidhim në formë tjetër përpos procesit të dialogut.

Prandaj, ne presim një shtytje të Bashkimit Evropian që marrëveshjet të implementohen, ato që janë arritur deri më tash, që të mos lejohet pala serbe që të kushtëzoj në implementimin e marrëveshjeve brenda edhe marrëveshjes për Asociacionin e komunave me shumicë serbe dhe që dialogu në të ardhmen të jetë qartë i kornizuar, të jetë i përcaktuar në kohë, në  mënyrë që të arrijmë që për një periudhë më të shkurtër të kemi njohje të ndërsjellë ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, si qëllim përfundimtar i dialogut.
Faleminderit!

Filed Under: Analiza Tagged With: Behlul Jashari, Kosove-Serbi, njohje e pavaresise, normalizim marrdheniesh

SA PO I KUSHTON LOBIMI NE WASHINGTON POLITIKES SHQIPTARE?

April 19, 2017 by dgreca

*Lobimi i tre partive të mëdha Shqiptare në Shtëpinë e Bardhë dhe shqiptaro-amerikanët/

*Partia Socialiste do të paguajë 240 mijë dollarë te Kompania “Ballard” për një periudhë njëvjeçare./

*Partia Demokratike do të paguajë kompaninë “Muzin Capitol Partners”  me 75 mijë dollarë, në 3 këste me nga 25 mijë dollarë secili/

  • LSI-ja i pagoi “Global Security and Innovative Strategies” 175 mijë dollarë për lobim në Uashngtion. /

 Nga Shefqet Kërcelli/

 Paralel me luftën politike në Tiranë, mes partive më të mëdha shqiptare po zhvillohet edhe një tjetër betejë më e padukshme, ajo për ndikim dhe mbështetje në Uashington. Vetëm gjatë muajit të fundit në Departamentin amerikan të Drejtësisë janë depozituar dy kontrata, përmes të cilave, dy partitë më të mëdha në vend kanë punësuar lobistë për të promovuar veten në Uashington.
E para, Partia Demokratike ka pajtuar kompaninë “Muzin Capitol Partners” në datën 31 mars të këtij viti. Sipas kontratës, kompania do të promovojë vizionin dhe qëllimin e Partisë Demokratike tek bizneset dhe udhëheqësit politikë në Uashington. Në këmbim, PD-ja do të paguajë 75 mijë dollarë, në 3 këste me nga 25 mijë dollarë secili, respektivisht në datat 22 mars, 22 prill dhe 22 maj të këtij viti. Kontrata e dytë është e Partisë Socialiste dhe është nënshkruar vetëm pak ditë më parë, saktësisht në datën 13 prill, me kompaninë lobuese “Ballard Partners”. Sipas kontratës, kompania do të këshillojë dhe asistojë Partinë Socialiste në komunikimet e saj me zyrtarët e qeverisë amerikane. Edhe pse kontrata e lobimit nuk është dorëzuar e plotë në Departamentin amerikan të Drejtësisë, “The Hill”, një gazetë shumë afër Kongresit amerikan, zbulon se Partia Socialiste do të paguajë 240 mijë dollarë te “Ballard” për një periudhë njëvjeçare. Sipas gazetës, “Ballard Partners” është një kompani shumë e afërt me presidentin amerikan, Donald Trump. Pronari i saj, Brian Ballard ka qenë gjatë fushatës elektorale të Trumpit, shefi i financës për shtetin e Floridës dhe ndoshta kjo nuk është një zgjedhje e rastësishme për socialistët. Dy kontratat e partive më të mëdha në Tiranë vijnë në një kohë kur partia e tretë e madhe e vendit, Lëvizja Socialiste për Integrim, sapo ka përfunduar edhe ajo një marrëveshje të ngjashme lobimi. LSI-ja i pagoi “Global Security and Innovative Strategies” 175 mijë dollarë për lobim në Uashngtion. Objekti i kontratës ka qenë mundësimi i takimeve të zotit Meta me zyrtarë të ndryshëm në Kongresin dhe qeverinë amerikane.

Gjykuar në një analizë të thjeshtë të këtyre kontratave theksojmë se, lobimi i vërtetë, thelbësor për Shqipërinë dhe shqiptarët në SHBA, janë shqiptaro-amerikanët dhe jo partickat e këtyre 25 viteve. Pse? Sepse për mëse dy shekuj në sajë të punës, ndershmërisë, integritetit e dashurisë për kombin e atdheun e tyre, shqiptaro-amerikanët kanë lobuar për pavarësinë, zhvillimin dhe prosperitetin e trojeve shqiptare. Është një rast unikal kontributi i diasporës sonë në SHBA, që pamvarësisht largësisë globale ka qenë e lidhur ngushtësisht me vendin e saj, shpirtërisht, moralisht, finaciarisht, etj. Por, ka dhe një ndryshim thelbësor, sepse ndërsa shqiptaro-amerikanët kanë shkrirë pasurinë e tyre për Shqipërinë, partickat tona po shkrijnë Shqipërinë për partinë. A e dini se deputetë, politikuej e ofiqarë vijnë në SHBA për punë e qejf, në sajë të remitancave dhe taksave që paguajnë shqiptaro-amerikanët. Nipa, mbesa, stërnipa, stërmbesa, kushurinj, dhëndurë të këtyre pinjollëve të karikaturës postkomuniste demokratike, bëjnë kurse e arsimohen falas në fusha të ndryshme në SHBA me bursa që indirekt rrjedhin dhe nga taksat apo “bill-at” e shqiptaro-amerikanëve. Kurse shqiptaro-amerikanët shtrëngojnë rripin për të ardhur njëherë në Shqipëri e anasjelltas, për të parë vendin dhe të dashurit e tyre. Ndërsa kastës së re postkomuniste nuk ja bën syri tërt për $, protofolin plot. Shqiptarët ende nuk po kuptojnë se problem kryesor në këto 26 vite është shpërndarja e të ardhurave dhe pronave në Shqipëri, dhe ndërkohë që vazhdojnë të diskutojnë bukën dhe kripën japin jetën për partickat. Vetëm ne s’kemi minimum jetik në skemën ekonomike, por vazhdojmë avazin, c’kërkonte shqiptari në shekuj?…..pak bukë, pak kripë dhe hekur. Gjithashtu është fakt se ata politikanë, diplomatë, finacierë, studjues, qytetarë, ushtarakë e shtetarë amerikanë që kanë takuar dhe mund të takojnë shqiptaro-amerikanët në vite, politikuejtë tanë i shohin me dylbi. I qan syri për një kongresmen e senator deputetëve tanë sa herë vijnë në SHBA, për të bërë një self, për të mbuluar hordhëqet e për të siguruar karrigen e tyre. Sigurisht që zoti Trump dhe administrate e tij i dinë mirë këto gjëra. Pamvarësisht paraqitjes joreale të situatës në Shqipëri, ata le t’ja marrin dollarët këtyre partive lobingkërkuese, por puna është se këto para janë të popullit, se ofiqaro-politikanët tonë s’nxjerrin gjë nga xhepi i tyre. Pastaj, vërtet fitohen disa mijëra dollarë, por nga ana tjetër humbasin miliarda, dëmtohen rëndë interesat dhe bashkëpunimi shqiptaro-amerikan, që për mua nuk e ka arritur atë të viteve ‘20-’30 dhe aktualisht po gërryhet nga forca e klane të ndryshme. Ndaj rasti i Shqipërisë duhet parë specifikisht, ashtu sic është miqësia shqiptaro-amerikane. Në këto kushte do ishte mirë që partitë politike shqiptare të kishin përfaqsuesit e tyre në diasporë, SHBA e gjetkë, madje dhe deputetë, ashtu si në vitet 1920-’30. E kush më mirë se shqiptaro-amerikanët do përfaqësonte  Shqipërinë, shqiptarët dhe partitë në institucionet e niveleve të ndryshme apo metropolet e SHBA? Le të bëhemi pak diasporë si në vitet ‘20-’39-të, të shekullit të kaluar, {e në cfarë kushtesh?!}, sepse në fund të fundit kjo është cështje mbijetese. E për këto nuk ka nevojë për show e pështjellje emigrantësh, sepse komunikimi me internet bën punën e vet. Cdo shqiptaro-amerikan e di se ka interesa me vendin e tij për njëmijë e njëqind arësye. Atëhere lind pyetja?- lobimin për Shqipërinë kujt t’ja lemë?! A duhen anashkaluar shqiptaro-amerikanët, që momentalisht e kanë kaluar milionin në SHBA dhe më mirë se cilido e njohin demokracinë e atij vendi?!

 

Filed Under: Analiza Tagged With: politikes shqiptare, SA PO I KUSHTON LOBIMI NE WASHINGTON, Shefqet Kercelli

George Soros’s Contributions to a Cannabis Hotbed

April 19, 2017 by dgreca

How much longer will the U.S. continue to support a socialist network in artfully criminal Albania?/

unnamed (1)

Photo: Secretary of State John Kerry shakes hands with Albanian Socialist Prime Minister Edi Rama in 2014 (Dept. of State/Wikimedia Commons)/

BY VICTOR GAETAN/

Albania’s socialist prime minister, Edi Rama, is the only foreign leader who came to the U.S. to trash talk Donald J. Trump last year, possibly at the behest of his close friend, George Soros.“God forbid” Trump wins the Republican nomination Rama told CNN’s Richard Quest.Trump’s election would “harm a lot America and it would harm a lot the world,” predicted the 52-year-old professional artist.Yet, Rama continues to benefit from a massive USAID program managed by his second wife (of four) and to manipulate a sympathetic U.S. embassy, even as he runs the country into the ground while fomenting chaos in neighboring Macedonia.U.S. policy needs to make a U-Turn in Albania, assuming it’s even on the radar in Foggy Bottom.

Tirana Update

Simply put: Albania is a mess.One of the country’s two major political powers, the center-right Democratic Party, is boycotting parliament and refuses to participate in June elections as long as the governing Socialist Party is in charge.Meanwhile, former political dissidents surged through Tirana streets last month protesting Rama’s appointment of a new Interior Minister, Fatimir Xhafaj, who was a state prosecutor during Enver Hoxha’s malevolent, highly repressive communist regime and has a brother indicted for international drug trafficking.

Hoxha imprisoned close to 100,000 people in inhuman jails and camps; some 5,500 people were executed without trial. Among the groups he wiped out were poets, writers, intellectuals, and Christian clergy. Pope Francis beatified 38 Albanian martyrs last year.Incredibly, 27 years after communism’s collapse, Albanian politics is still vexed by predatory clans empowered during the Stalin-, then Mao-inspired dictatorship.Did the West fail to aid Albania on its path toward democracy?On the contrary, Albania (some three million people living in a country the size of Connecticut) has received extensive assistance from Western institutions including the European Union and U.S. government.USAID spent $60 million in the country’s justice sector alone, 2000 to 2015 — often coordinated with George Soros’ Open Society Foundation under the last administration. As Albanian newspaper editor Erl Murati explained earlier this year, “U.S. official interests coincide with the activity of Soros. It’s difficult to distinguish where the interest of one begins and the other ends. His interests became synonymous with American policy.”But Western aid has mainly reinforced a dysfunctional State while enriching a nepotistic network.

As explored in the first part of this series, “Macedonia to George Soros and USAID: Go Away,” this external aid is helping the Socialist Party and its fifth column of NGO allies, employing violence as one of its noteworthy tactics, try to gain power against conservatives.Soros’ analogous plan for Albania succeeded already in 2013, when Edi Rama’s Socialist Party defeated the Democratic Party in a victory preceded by violence.

Smoking Gun

The WikiLeaks revelation of Clinton emails last summer included a smoking gun: Proof that billionaire tax-evader, George Soros, directed Secretary of State Hillary Clinton to take specific action, namely to intervene in Tirana on behalf of Edi Rama, leading violent street protests in January 2011.

Clinton’s staff immediately responded. Within days, a EU envoy suggested by Soros, Slovak diplomat Miroslav Lajcak (current foreign minister for the governing Direction-Social Democracy Party, he was a Communist Party member before 1990), arrived in country.

At the time, Rama was Tirana’s mayor and the country’s opposition leader, locked in a power struggle with the governing Democratic Party, which had narrowly defeated his side two years before.

Rama instigated the demonstrations — which killed four people and injured more than 150 — to protest government corruption, revealed by a video secretly recorded by the economy minister, showing how he was ordered by Deputy Prime Minister Ilir Meta to commit fraud involving public contracts and bribes. The two men belong to the same party, the Socialist Movement for Integration, DP’s coalition partner at the time.

Superficially, Edi Rama, a 6-foot 6-inch former national basketball player, turned artist, turned politician, has a cool, hipster vibe — at least, that’s what he strives to project.

Elected in 2000 to serve as mayor of the capital city (where over 800,000 people live, approximately 30 percent of the population), having spent two years as Minister of Youth, Rama made a global impression for ordering drab, Soviet-style housing blocks painted with whirls, swirls, and checkerboards from a Crayola palette.

He polished an international reputation as a post-modern innovator, giving, for example, a Ted Talk in Thessaloniki on how his urban paint projects brought down crime — although there’s no evidence they did — and bragging to the Guardian, “Once the buildings were colored, people started to get rid of the heavy fences of their shops. In the painted roads, we had 100% tax collection from the people, while tax collection was normally 4%. People accepted to pay their share for the city, because they realized that through the colors the city exists.”

Pedigree

But Rama is not new at all. In fact, he has purebred communist pedigree. He’s related through his mother to Spiro Koleka, a politburo member close to Hoxha. Documents reveal he participated with Hoxha and other Politburo members in the actual executions of anti -communist Albanians.

Edi Rama’s father, Kristaq, was a sculptor and top party member who enforced a hardline to control the arts. As one Albanian intellectual explains, “Kristaq Rama, arguably the most important sculptor of the Communist period, was part of the elite. He belonged to the Central Committee, and in the late 1980s served in the chairmanship of the Kuvendi Popullor, the Communist version of parliament. In that position, in 1987, he refused to grant a pardon to Havzi Nela, a poet sentenced to death for anti-regime propaganda.”

After communism fell, when other young political activists were joining the new Democratic Party (DP), Edi Rama lined up with old cadres in the renamed Socialist Party (SP).

“The enormous weight of Communism is still on the backs of the Albanian people,” explains Stephen Suleyman Schwartz, founder of the Center for Islamic Pluralism and a journalist who lived in the Balkans in the late 1990s.

“The Albanian Socialist Party is just the Communist Party slightly refurbished. They look at the whole country in a predatory way,” he continued. “It’s their personal refrigerator or farm, their personal property — just not backed up by a concentration camp or murder anymore.”

Meanwhile, George Soros’s Open Society Foundation of Albania, established in 1992, was cultivating a new elite, with new cadres, often children of the old guard.

It singled out young talent to be sent abroad on scholarships and given new NGOs to lead. One unstated requirement: His beneficiaries could not be religious because so many of Soros’s pet policies antagonize organized religion and traditional values. Rama ran with this crowd.

In 2010, Rama, a former Soros board member, married his fourth wife, Linda Basha Xhillari, an Open Society board member at the time — members of the same clan.

Rama’s Renaissance

Preparing for parliamentary elections in 2012, Rama made two bold moves: He engineered a photo with Barack Obama and forged an alliance with an ostensible enemy.

First, at a San Francisco fundraiser, Rama managed to snag a photo with the president.

Using the image in campaign materials was extremely effective because Albanians have been wildly pro-American, especially since the 1999 U.S.-led bombing of Serbia on behalf of Kosovo, where more than 80 percent of the population is ethnic Albanian.

But the photo was procured as a result of a crime.

Albanian-American Bilal Shehu, a New Jersey limo driver, bought two $40,000 fundraiser tickets via the Obama Victory Fund, then brought Rama to the party instead of his wife. Shehu and businessman William Argeros eventually pled guilty to laundering an illegal $80,000 donation from Tirana in order to procure the tickets.

Foreign contributions to presidential campaigns are illegal. Rama denies he was behind the scheme. Some claim the money came from drug dealers, a flourishing occupation.

Rama’s second pre-election accomplishment was joining forces with Ilir Meta, the politician who was filmed orchestrating corrupt deals in 2011, the one who sparked death and destruction in Tirana’s streets!

The alliance between Rama and Meta broke the Democratic Party’s governing coalition. (Today, Meta is speaker of the parliament.)

Together with a raft of small political entities, including minuscule Green and Communist party formations, Rama’s Alliance for a European Albania won the 2013 parliamentary elections.

“The Renaissance has won,” the egocentric leader declared, according to the BBC. Three months later, he was celebrating in New York with pal George Soros, at the octogenarian’s third wedding.

As prime minister, Rama staffed his cabinet with a blend of old guard and new elite. The old guard includes Gramoz Ruçi, the most powerful Socialist Party leader after Rama. Ruçi leads the party’s parliamentary group. In yesteryear, he was minister of interior, one of the last goons of the Communist period, chief of the secret police, in 1990.

Then there’s the new elite: men such as Albania’s foreign minister since 2013, Ditmir Bushati.

Bushati benefited from Soros support while studying at Harvard University. Then, he came home and served as the Open Society Foundation’s national coordinator to monitor progress toward European integration. From there he went to parliament and a leadership role in the Socialist Party.

Or look at Ejon Veliaj, Rama’s first minister of social welfare and youth, elected mayor of Tirana in 2015. Veliaj’s main credential for running a ministry that managed about 30 percent of the country’s budget was leadership of an NGO created by the Open Society Foundation, Mjaft! (Enough!), which spawned a slew of other NGOs to create what one blogger describes as the “Soros octopus.”

Soros’s structures groomed people like Bushati and Veliaj to lead the country, together with numerous others playing key roles in government and media.

What old and new seem to share, unfortunately, is a predatory attitude toward the state, based on economic data and public opinion. Because on dimensions such as prosperity or happiness, precious little progress has been made under Rama’s government.

Cannabis and Corruption

How is the Renaissance coming along, almost four years later? Excellent, if you’re in the drug trade. Rather badly, if you are a regular citizen.

Albania is Europe’s “main source” for cannabis, according to the 2017 Serious and Organized Crime Threat Assessment, released annually by Europol. As the best independent, English-language news site Exit.al points out, last year, the country was one producer among several (Bulgaria, Kosovo, and Serbia), but Albania appears to have displaced the others.

Cannabis production is the most important agricultural income generator, especially in mountainous regions. An Italian blog explains, “Cannabis plantations have grown up like mushrooms all over the country” in the last four years, in part because a new Vietnamese seed that grows quicker is being used.

According to Italy’s top anti-mafia prosecutor, Franko Roberti, cannabis trafficking from Albania to Italy increased 300 percent over the last year — and receipts are linked to financing for Islamic extremists, the Italians believe.

An onsite BBC report in December estimated the industry is worth approximately five billion euros a year, which is about half of the country’s GDP.

Heroin from Afghanistan also transits Albania on its way to Europe, and Albanian émigrés comprise a distribution network throughout Europe.

Although Rama points to a marked increase in marijuana confiscation by police, independent journalist Vincent W.J. van Gerven Oei assessed a new drug action plan prepared for the EU and concluded it won’t make a dent in prosecuting organized crime — an unsurprising weakness considering the new interior minister’s brother is an international cocaine dealer under indictment in Italy.

In a different case, a major drug dealer wanted by the Greek government for financing multiple cannabis shipments, Klemend Balili, can’t be touched, due to his connections with Socialist Party national and local officials, write Balkan Insight and CNN Greece based on police sources.

The drug trade is enabled by ubiquitous corruption marring Albanian law enforcement, justice, and politics.

A European Union study found an increase between 2014 and 2016 in citizens being expected to bribe officials — and more public hopelessness, as well.

Meanwhile, Albanian news sites are filled with bizarre accounts of both bad behavior by politicians and brazen disregard for attempts to make them accountable: Two SP mayors investigated for document fraud were protected by the Central Election Commission as was a SP parliamentarian who assaulted colleagues. At least, the deputy accused of murder in Belgium and of plotting to kill Speaker Meta eventually did lose parliamentary immunity.

New York University Professor Shinasi Rama, an Albanian-American (no relation to the prime minister), confirms, “Albania is totally and thoroughly corrupt, criminalized to the core, a mafia state.”

The country “is being used by international crime syndicates with terrible consequences for the State, its people, social values, and of course, for democracy, because the mafia only recognizes one form of rule, its own, and it wants to impose this rule over politicians as well,” he continued.

“Basically politicians are the capos of the mafia, jostling for power, because who ever loses the State loses a lot more than administrative authority,” said the international relations specialist, who helped found the Albanian Bee, an anti-establishment diaspora group.

No Accomplishments

It shouldn’t be a surprise that a morally challenged elite presiding over a cannabis kingdom have trouble producing positive economic indicators. World Bank data shows a sharp decrease in foreign direct investments between 2013 and 2015.

According to the Legatum Prosperity Index, Albania’s economic prosperity has fallen significantly since 2013, due to unemployment, poor infrastructure, and corruption.

Perhaps Albania’s saddest decline is on the United Nation’s Happiness Report, which ranks counties based on six dimensions of a nation’s life: income, life expectancy, social support systems, generosity, freedom, and trust.

While in the U.N.’s 2012 report (its first year with rankings), the country was ranked 63 out of 156, this year, Albania fell to 110.

Edi Rama has managed to accomplish something for himself, though: The inveterate opportunist promotes his felt-pen doodles worldwide, combining official visits to Berlin, Munich, and Hong Kong with exhibit openings in 2015 alone.[1]

He even got an Art in America review in February for his exhibit at a New York gallery of the same old doodles, plus printed wallpaper (of doodles), and some new, messy ceramics.

The critic wasn’t wowed, though, finding something “perverse” in contrasting the slight drawings to the reality of Albania as “one of Europe’s poorest countries… plagued with rampant corruption,” as though Rama’s ministerial office were merely “an aesthetic prompt.”

Dubious Projects, Empowering Soros

Reviewing various taxpayer-dollar-wasting programs promoted by the U.S. Agency for International Development (USAID), the National Endowment for Democracy (NED), and the U.S. embassy, especially focusing on “democracy building” over the last eight years, shows how fundamentally irrelevant they are to the country’s main problems.

Millions of dollars were spent to install high-tech digital audio recording equipment in 160 courtrooms, as part of a five-year, $9-million program implemented by Chemonics International, between 2010 and 2015. Installing trial scheduling software was another activity to improve court efficiency.

A 2013 assessment by USAID’s inspector general found a serious risk that the equipment could not be sustained since it depended on ongoing investments in server capacity and network upgrades, which Albanian public budgets could hardly afford.

In 2016, USAID/Tirana selected a new contractor, East West Management Institute (EWSI) — a training consultancy financed by George Soros in the 1990s — for a $8.8-million project, “Justice for All,” once again dedicated to improving the country’s justice system through greater transparency, accountability, accessibility bla bla bla.

At about the same time, USAID/Skopje awarded a multi-million contract to EWSI for “civic engagement” in partnership with Soros’s Open Society Foundation in Macedonia.

EWMI and Soros World maintain close connections; one of EWMI’s four directors is George Vickers, former director of international relations for the Open Society Institute.

Guess who oversees the EWSI programs in Albania and Macedonia?

Edi Rama’s ex-wife, Delina Fico, is EWMI’s director of civil society programs.

Her current partner is Bledi Çuçi, Rama’s minister of state for local issues until last month, when he was moved to a regional SP campaign position — part of a government reshuffle to satisfy EU anti-corruption demands.

Thus, USAID in the Balkans has empowered the incestuous Soros clan, embedded in the region’s socialist parties, to fly the American flag over its partisan, nepotistic activities.

U.S. Favoritism

And the U.S. government has pressured the Democratic Party to defer to the SP on important internal matters.

Last summer, Assistant Secretary of State Victoria Nuland came to Tirana to persuade Lulzim Basha, leader of the DP (who defeated Rama in the 2011 Tirana mayoral race), to give in to the prime minister regarding judicial reform in order to inspire the EU to open membership talks with Albania. Basha’s party boycotted the vote.

Nuland’s long gone, but Embassy Tirana continues to be embroiled in Albania’s partisan politics, siding with the SP, as is well documented by Luke Coffey, director of the Heritage Foundation’s Center for Foreign Policy Studies.

Among the recent fights U.S. Ambassador Donald Lu has picked, he canceled U.S. visas for approximately 70 judges and prosecutors, including the country’s general prosecutor, all DP members, none, reportedly, from the SP.

Six U.S. senators wrote to Secretary of State Rex Tillerson on March 15 asking him to investigate funds dispersed by USAID and embassy in Albania as well as Macedonia that might benefit socialist parties and policies advanced by George Soros’s foundations.

With regard to Albania, the letter says, opposition leaders believe judicial “reforms” promoted by Embassy Tirana “are ultimately aimed to give the prime minister and left-of-center government full control over judiciary power.”

Failed Experiment

Professor Shinasi Rama considers Albania over the last 25 years to exemplify a “failed experiment.”

He explains, “Albania was a guinea pig, an experiment with new forms of organization suggested, recommended, and imposed from outside.”

In the U.S., for example, various groups are organically created and privately funded, Professor Rama pointed out, but in Albania, outsiders, whether USAID or Soros, “tried to press templates on locals,” calling it civil society.

As a result of facing “international factors which were multiple and conflicting,” the professor says, Albanian politicians “started playing a double game: Cooperate by day, undo it by night. Every law that was passed, included a lot of ‘back doors.’”

Overall, the professor concludes, “There was too much desire on the part of outsiders to change the people and the State.”

Today, Shinasi Rama sees “perpetual crisis, a country that can’t solve its own problems so it’s about to be captured by criminal forces.”

Stephen Schwartz has a similar assessment of the negative impact of outside solutions, explaining that Albanian identity has always been strongly attached to the land, yet Hoxha’s forced collectivization destroyed agriculture and the peasant’s great wealth of knowledge.

“They went from Hoxha telling them how to be an Albanian to Soros telling them, ‘You have to be a European the way I tell you how to be a European,’ imposing his mentality, which has no use for religion, culture, or education,” said Schwartz, who was a Soros grantee for work on Croatia.

Schwarz said he escaped the “prescriptive materialism” of the Soros mentality, likening it to “Communist style corruption of the intelligentsia.”

What all of the Western advisers ignored is the real treasure of the region: “I said in ’87, Balkan Muslims are a precious resource for Europe. They can create a commercial Metropole like Hong Kong. What we need is a dialogue of the religious, based on the experience of co-existence and entrepreneurship,” Schwartz said. “None of this penetrated the mind of Brussels.”

“Instead, Clinton and Soros offered exactly the same thing. Prescriptive imperialists. They think only they know what is good for you because they know! You don’t know what you need… all under the U.S. flag,” the Muslim scholar sighed, ruefully.

(Our series, “Soros in the Balkans Under the American Flag,” will continue.)(Courtesay: The AMERICAN SPACTATOR)

 

Filed Under: Politike Tagged With: Contributions, George Soros’s, to a Cannabis Hotbed

SHAKAJA

April 19, 2017 by dgreca

Ese nga Ilir Levonja/

Brenda një harku prej njëzetegjashtë minutash, në pesë kontinentet, në qindra gjuhë u perhap lajmi i shuarjes së Markezit (Gabriel Garcia Marquez). Herët në mëngjes, maestroja u pati thënë atyre përreth (njerëzve të familjes) të shkonin e të bënin punët se, asgjë nuk kishte për të ndodhur. Vdekja kishte bërë një shaka, pastaj ishte larguar.

Mjeshtrin që e kishin gjetur duke qarë, për shkak të fatit të pashmangshëm që i kishte dhënë një personazhi, (ndofta një nga ata qindra që sot na gëzon ne. Si Aurelio Buendia përshëmbull tek Njëqind vjet vetmi. Apo Florentino Arisa tek Dashuria në kohërat e kolerës etj…) tashmë po luante edhe me veten sikur të ishte një i tillë. Njëri nga personazhet e tij. A njëri nga personazhet e njerëzimit. Ai, brenda realitetit magjik kolumbian. Ai, brenda jetës. Midis një europiani nga Iberia dhe një Indiosi nga rrëpirat e tropikut. Në fund të fundit janë krijesa të kolonizimit.

Nuk ka asnjë dyshim. Çfarë ai krijoi, pavarsisht trillit, apo këmbënguljes së tij të vazhdueshme…, kur thoshte se, gjithçka fillon nga imagjinata, me gishtin tregues tek tëmthat, ka patur përjetësisht bekimin e tij. Dmth, ai besoi verbërisht në atë që krijoi. Një botë të cilën ne e kemi nëpër duar.

Isha duke punuar dhe ndjeva më shumë se beftin, magjinë e fjalës së tij. Ne jemi shok në facebook. Kemi bërë dhe humor me fotot e tia, ku ai, Gaboja lexonte Markezin. I shtrirë, gjithë kënaqësi na dëshmonte një libër me emrin e tij në kopertinë. Po patriarku, ka të drejtën të mburret me veprën e vet.

Në këto çaste, në këtë moment që jam duke hedhur këto rreshta, numri i ndjekësve në faqen e tij është 4,207 503 dhe vazhdon. Ja përse është një botë që e kemi nëpër duar.

Një titull i tij kap mbi pesëdhjetë milionë .

Të paktën pata mundësinë ato çaste të falenderoja atë, që na i solli në Shqipërinë tonë, Aurel Plasarin. Por edhe të tjerët përmes të cilëve e lexova. Si Mira Meksi a Robert Shvarc, Nasi Lera. Janë plot. I tillë është Markezi, me njerëz plot.

Ndjeja, jo nevojën të ngushëlloja për vdekjen e Gabos, por të të ngushëllohesha. Në rastin konkret, të humbjes së njeriut të racës, apo mikun në listen e facebook-ut.

Asesi të patriarkut.

Dhe mu kujtua ëndrra e tij, mbi vdekjen. Kur e varrosën, kur shokët, të njohurit i dhanë lamtumirën. Ai nuk u besonte syve. U ngrit e, i ndoqi nga pas. Tek porta e varrezës ata ndaluan. Kryepërdhe’ e me gjysëm zëri i thanë që, ti nuk mund të vish me ne. Ti duhet të rrish këtu. Dhe ai qëndroi, duke pëshpëritur, se, të vdesësh paska kuptimin që të ndahesh nga miqtë e tu.

Pra, sërish me shaka. Dhe u ul diku të të ripërtypte me mendje kohën e shkuar. Jeta është e vetmja lumturi që na vjen pa e ftuar, tha ai.

Gabriel Garsia Markez është ndoshta i vetmi shkrimtar, i cili gëzon suksesin absolut. Nëse do të shpreheshim me gjuhën e politikës, tejkalon çdo kourum votash. Pra votohet me shumicë. Ndofta për shkak të trajtimit magjik që ai i bën jetës. Ndofta për shkak të ekzistencës së shakasë midis anëve. Për shkak se edhe vepra ka, kaq shumë karaktere, magji prej ëndrrash, ngjyra karaibesh etj. Sa zor t’i shpëtosh ndikimit.

As unë nuk kam bërë përjashtim…, u përpoqa të bëja një nga kurat e doktor Huvenal Urbinos. (Personazh i tij tek Dashuri në kohërat e kolerës. Ose i shoqi i Fermina Dasës). Me hudhrën në mëngjes. Pasi mendoja të largoja të gjitha të këqijat nga trupi im, një herë e përgjithmonë. Mirëpo më vajti tensioni në fund të këmbëve, aq sa ime më, mu duk një fantazmë me fshesë në dorë. Pastaj mos të flasim për përpjekjen në ndërtimin e frazës.

Megjithatë është edhe ai vet, që e shpjegon kështu ngjizjen. Brenda meje ekzistojnë dy botë. Dhe siç e shikoni, unë i kam duart plot. Në njerën është ajo e gjyshit, kolonelit plot me luftra civile. Në tjetrën ajo e gjyshes, kaq e bukur, kaq me fantazi, tërësisht larg prej këtij realiteti. Dhe unë zgjodha këtë të dytën, botën e gjyshes.

Kur jetoja në Lushnje, e, lexoja Markezin. Bota e Karaibeve, njerëzit, etj…, se si më dukeshin. Megjithëse e kam çekur pjekjen e temave, pasi besoj në një far realiteti magjik edhe tek ne. Si përshembull Vjeshta e Xheladin Beut e Mitrushit tonë. Dhe Vjeshta e Patriarkut e El Gabos. Subjekte që tashmë i kam publikuar në librin me ese Hiret e Letërsisë Moderne Shqipe. Apo indicje si Rrno vetëm për me tregue e At Zef Pllumit. Dhe Jeto për të treguar, që sapo doli, e El Gabos.

Gjithsesi tani unë jetoj në brigjet e detit të Karaibeve. E kam lundruar dhe kam shkelur edhe në avulloret e lumenjëve të Florentino Arisës. Punoj me kolumbianë. Dhe gjej një spjegim. Që gjenia e tij është pjesë e së tërës, e asaj bote që quhet populli i tij.

Më kujtohet se asaj darke ndalova në një lokal kolumbianësh. Ata edhe me vdekjen bëjnë shaka.

***

Një mëngjes më pas…

Kur hapa Kopmjuterin. Pata një sms. Ishte Gaboja.

Ja çfarë më shkruante.

”Mos ma hiq emrin nga lista e miqve në facebook. Do flasim prapë. Biles ua thashë këtë dhe vdektarëve, të njohur e të panjohur”.

I yti El Gabo

***

Eshtë koha të jetojmë.

Filed Under: ESSE Tagged With: Ilir Levonja, SHAKAJA

MYSAFIRË TEK DEMË BALIDEMAJ NE 7 OLD FULTON, BROOKLYN

April 19, 2017 by dgreca

 

2 tavolaTë Hënën me 171 7 Old Fulton Prill ishim mysafirë tek atdhetari nga Martinaj, fshat i njohur i Plavë-Gucisë, Demë Balidemaj,i mërguar që 16 vjec nga vendlindja;  i njohur  si biznesmen, si atdhetar, dhe përherë bujar. Mik me artistë dhe shkrimtarë, me politikanë dhe gazetarë. Nuk ka artist, krijues,vizitor i zakonshëm, që ka ardhë në Nju Jork dhe nuk ka provuar bujarinë e Demë Balidemës.Gjithkush e kujton Debal Gardens në Brooklyn, që për shumë kohë ishte kthyer në një Seli Kulturore, artistike për të gjithë shqiptarët. Aty u pritën presidentët e Shqipërisë dr. Sali Berisha dhe presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, aty u pritën kryeminisitra, ministra, politikanë, ambasadorë, kongresistë e senatorë. Dema perherë bujar, kurr nuk tha:Mjaft se u lodha. Përherë dera celë. Sa e sa herë u drejtuan organizatat, fondacionet, formacionet politike, botues,  për ndihma tek Demë Balidema? Ai kurrë nuk i ktheu bosh. Natyrisht edhe humbi, por kurrë nuk u dorëzua. Dhe ja tani ka Restorantin e tij “7 Old Fulton” në Brooklyn, NY, që është nga më të preferuarit, jo vetëm prej amerikanëve, por edhe prej  turistëve që janë të shumtë në këtë zonë.Ka investuar shumë në të. E ka dizajnuar bukur. Vijnë dhe shumë artistë këtu. Në një pozicion mjaft të preferuar buzëujit, pranë Urës së Brooklyn-it, 7 Old Fulton është përherë i mbushur plot, brenda dhe jashtë. Kuzhina e vecantë, pijet e shumëllojshme, shërbimi i kulturuar, mjedisi i dizajnuar me shije,pamja që ofrohet nga jashtë, janë disa nga faktorët që restoranti merr jo vetëm klientelë vendase, por shpesh edhe rezervime nga Evropa për ata që vizitojnë Nju Jork-un.

Ftesa e Demë Balidemaj i ishte bërë Profesorit nga Shqipëria Muharrem Dezhgiu, që gjatë darkës festive që shtroi Vatra me 16 shkurt me rastin e Pavarësisë së Kosovës. Ai i qe drejtuar zv.Kryetarit të Vatrës , mik i tij, Asllan Bushati:- Ma sill profesorin në restorant, të bisdedojmë e të kënaqemi. Merre edhe mikun tim të kahershëm Zef Balaj, dhe editorin e Diellit!Ejani kur të doni… Me sot me nesër, nga shkurti në prill. Dhe vizita u realizua.

Dema na priti sic di të presë ai,i buzqeshur, ka dalë jasht lokalit dhe së bashku me zonjën,duke na uruar mirëseardhjen dhe na ftojnë të hyjmë në restorant.

– Jeni si në shtëpinë tuaj- na fton ai bujarisht që të zemë vendet në një tavolinë të shtruar enkas. Pijet dhe ushqimet e traditës e mbushin plot tavolinën. Kamereierët shqiptar na vihen në dispozicion. Ata janë përherë gati që të mos mungojë asgjë. Për më shumë se 3 orë pronari bujar qëndroi në tavolinë me ne duke na nderuar  e respektuar dhe herë-herë duke na shërbyer vetë. Bisedat vërtiten rreth  historisë  Kombëtare dhe rrjedhat e zhvillimeve të sotme  në trojet tona kombëtare, përfshi dhe zhvillimet në diasporën shqiptare të Amerikës, e cila në këto kohë vuan më shumë se kurrë nga mungesa e organizimit dhe tendencat përcarëse.

Faleminderit Demë Balidemaj për pritjen bujare!(Për më shumë do të lexoni në Dielline  printuar: Emocionet e Deme Balidemes ne ceremonine e Akademise Franceze kur Kadare u pranua anetar, takimi me gazetarin qe kishte share Shqiperine, pengu se si nuk beri nej foto me Frank Sinatren e Bekim Fehmiun etj…)

Filed Under: Featured Tagged With: dalip greca, Mysafire, tek Deme Balidemaj

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • …
  • 67
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NDAA i SHBA-së dhe pozicioni i Kosovës në arkitekturën e sigurisë
  • Alis Kallaçi do të çojë zërin dhe dhimbjen e “Nân”-s shqiptare në Eurovision Song
  • Garë për pushtet…
  • Njëqind vjet vetmi!
  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT