• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for October 2017

Albanian press after the 90’s

October 23, 2017 by dgreca

1 flora drejtori

By Flora Nikolla*/

3 Flora Nikolla

Distinguished Ladies and Gentlemen,

4 Flora flet

Distinguished representatives of the Library of Congress,

2 flora Laura Merita

Distinguished representatives of the diplomatic corps

Distinguished compatriots,

It is a great honor and privilege to be here today, in a temple of knowledge, in the greatest library of the world—an elite institution that is a dream for book-admirers, book-readers and book-writers—to speak on post-communist journalism, this dear and difficult profession, but one that adds significant value in the development of society as it should.

Thank you for giving me the opportunity to speak from this podium of honor on a time that Albanian journalism experienced and thanks to its efforts, managed to become the lifeblood of a denied freedom.

And thank you for the opportunity to represent Albanian Press, behind which stand thousands of professionals who, irrespective of their political leanings, want to know the news and know how to tell it.

Thank you, and as a result of the opportunity you have given me, I shall be, for today, their voice!

Thank you for your time, thank you for being here in this place of knowledge and human civilization, to talk to you about post-communist journalism, but also the outstanding Albanian diaspora which has a place in the press.

I would say today that no one is a professional by accident, and I want to say that I don’t believe that for almost 30 years now I am in this profession, a noble profession with dimensions in humanity and society. I recall today that I first connected with journalism in my early childhood.

There was an entire generation of remarkable journalists and writers at that time that would become a comprehensive list of personalities like Ditero Agolli, Ismail Kadare, Xhevahir Spahiu, and even the “decadent” ones persecuted by the regime like Fadil Pacrami, Todi Lubonja, Vangjush Gambeta, my dad’s friends. My dad, a journalist for 45 years, 25 of which as editor-in-chief of Hosteni magazine considered as the only “opposition” magazine of a one-party Albanian nation.

They were people who were always around during my youth, I would hear their conversations and today I realize that subconsciously, without knowing, I started to fall in love with my profession, a noble profession at its core, which can be all consuming and leave you with only with passion.

This is how journalism became a part of me, without formal courses initially, this is how I became familiar with the difficulty in being a journalist during the hard times of survival known as ‘communism’, a desire to write and tell the truth and its cover-up with sorrow and a murdered conscience.

As a kid and later on when I was older, I heard this and I experienced it, through my dad who ran the magazine Hosten for 25 years, a comedy magazine that satirized the negative appearances in society within communist “norms” which were actually great limitations.

It was supposed to be the opposition in a country where opposition was banned. This was basically impossible.

This is how I came to know my father’s pain, the faith of an idealist that was never realized for a generation that believed in it, I came to know his unspoken rebellion, or another way, I recognized the suffering of his close friends and colleagues convicted for breaking the communist ideal, which in fact turned out to be just a utopia.

Because actually, a political regime should be in the service of carrying out the rule of a clear conscience and not for conforming to the opposite.

I remember the sorrow in my father’s gazed eyes, while working in a remote area, he had seen his dear friend, Mr. Vangjush Gambeta, one of the most brilliant journalists on economy, walking with droopy shoulders and eyes to the ground.

He was carrying out his conviction as a political criminal in a mine under dire conditions. He called him out by name but he continued to walk with droopy shoulders, frail body, eyes to the ground…

Again he called out…and again he continued to walk to a cold place for overstepping the party ideals.

Years later in Albania, after 1990, when the press should have been free, I heard my father and Mr. Gambeta remembering that episode, many times actually….He would always answer my father’s concern the same way: “I couldn’t speak because I couldn’t condemn you too”…

In 1993, the Albanian Telegraph Agency, under a secluded bunker, was launched through an institution made up of only high level party members, I participated in a contest organized to bring in young journalists.

Albanian was open, freedom of the press, print and government law, was just beginning,

When the Democratic Party’s newspaper Rilindja Democratike started being printed, hundreds of people smashed the storefront windows of the shops that sold newspapers, while standing in line waiting for their free speech newspaper that they had been missing for years.

The number of newspaper copies sold for an impoverished Albania at the time was astounding: 60,000 copies a day—a figure never before seen during the communist era when there were only newspapers belonging to the state party, categorized according to social groups in Professional Union newspapers, for the youth, for women, all with the same ideology, known as socialist realism.

So in the early 1990s, with the great democratic changes in the country, Albanians began to enjoy the freedom that was forcefully denied for 45 years.

In fact, in the years 1988-1990 in the Albanian press, a tendency for a rebellion of ideas outside the state contours had started to emerge.

At that time a new value for knowledge had been identified by the intellectual elite of the country.

Articles in the newspapers Drita and Zeri i Rinise generated an identity for Albanian Press which would turn out to be the winning model for the early 90s with newspapers like Rilindja Demokratike, Koha Jone, Dita Informacion, Populli Po, Java and Gazeta Shqiptare, Shekulli, Albania etc…

There were actually quite a few for a population of only about 3 million in my country, but perhaps we were all racing in search of that lost freedom.

Even at the Albanian Telegraph Agency, when I started working there so long ago back in 1993 (J), it couldn’t overlook the tendencies for freedom in concepts, reporting, writing and the news.

Among the new press, many times the news agency was seen as a communist-era atavism, which many times hindered its development, an image is still struggles to shake today, despite the fact that this institution has produced many well-known journalists, also its tried and true formula that the news agency has implemented in reporting and writing the news.

Regardless, journalists of the first post-communist period were young and passionate.

Journalism took up our days and night.

During this renewal of private and pluralistic press, particular qualities of newspapers and journalists sprouted but they were dominated by initiatives to create media controlled by political party ownership, specifically socialists, democrats, republicans, social democrats…all the parties created after the 90s during the transition to a pluralistic system.

The topics that were reflected and reported by journalists in the press outlets began to expand, there were a variety of topics in politics, education, culture, social issues; they started featuring the lives of public figures and a new stratification in Albanian society that was formerly lacking in one of the eastern countries, where communism had shaped a typical one-party society.

The economic and political development of the post-communist country was being presented in a new press, which was being created not without difficulty.

Along with this phenomenon, the image of journalists was being created according to the respective fields on which they wrote and reported.

Despite the desire and will to make journalism not uncommon, I thought that journalists of this era were improvised experts, passionate pioneers of a generation brought up in the dictatorial system but who had overcome the odds while in this new era, they put their personal ambitions over everything in the journalist’s profession, which at that time was seen as a profession of added value and with a lot of curiosity.

I recall that in this work vortex and the passion to create the face of a new press, there were shortcomings such as the lack of criteria for recruiting and dismissing journalists, the lack of employment contracts, and above all the lack of a law on press on which the media and journalists’ activity was regulated.

The first press law no. 7756 (1993) was created without much modification from a German model and without consultation with local media actors. Soon it was seen that there were constraints provoking reaction from journalists, although the law remained in effect until the 1997 elections.

The old law was abolished by a new law regulating the printing press, where two sentences were formulated: “The press is free. Freedom of the Press is protected by law.”

Accompanied by the whole Albanian transition movement, presenting all the changes and crises that needed to be overcome, the post-communist Albanian press took shape and developed, creating a considerable number of newspapers, magazines, television and together with journalists of all genres.

With the development of the society and its norms, the global life that Albanians began to experience, modes of communication changed.

In the early 2000s, televisions took the baton of public information, giving the first (light) blow to the media of the past. New television crews, with the latest technology from the media world, were created by journalists, giving another spirit to the public presentation but also in the concept of payment and distinguishing itself significantly from the written media.

The time when the newspapers had reached 80-90 thousand copies of daily newspapers (RD 1990-1991 and “Koha Jone” in ’97) seems to be a distant past.

Today, circulation of daily newspapers (about 20) hardly reaches 40,000 copies, while sales are low.

Analysts say that while the media previously suffered from state dictatorship and control, in the last 10 years the Albanian media suffer from businesses and their submission to politics.

According to them, most media outlets are connected with political decision-makers through businesses and are fully controlled by them.

Someone joked with me a few days ago that if a few years ago it was difficult to distinguish the parties from newspaper editorials, now media are more business and there is no distinction to where a business plan starts and where the free press ends.

It seems that the Albanian media openly hold one side of a political conflict, even competing to show their loyalty to the larger parties, without hiding behind an official impartiality.

According to the Albanian analyst, Fatos Lubonja, from this difficult situation laws can be drafted against owners ‘conflicts of interest and journalists’ boards that determine the editorial positions themselves of their media.

But today there is also an increase in civic journalism on social networks and investigative writings in new online journalism, where online sites are the main source of information, yet another blow to the newspapers. In this sense, it seems that citizens are becoming more active in online media versus a reality that cannot be concealed.

With a population of about 3 million people currently living in the country, Albania remains a small, unfavorable market for the media.

And as a small market, it creates difficulties in consolidating media businesses, as the cost of these businesses’ products is almost the same as that produced in the media that work for big markets, while profits are much smaller.

Not so often journalists follow the unwritten rules of the owners and editors, thus configuring a fifth branch of power over the fourth known to have existed throughout time.

It is this fifth power that forces journalists from all media today to write only for media owners who in some way, for their own interests, give impetus to self-censorship and informality in the employment of journalists.

There seems to be an uneven media environment, where some media outlets are misused by business and politics. In nearly 26 years of political transition, Albania has passed a media transition, with positive changes, which certainly created stratification of journalists and publicists in Albanian society.

We already have veteran journalists, seasoned journalists who are today at the age of 50, and journalists who are being created but are in fact confronted with a new online reality; journalists who spin the news from office walls and computer windows, bringing all too often false news that shake the reader’s faith.

Confronted and raised with a long trajectory in both journalism and visual media, I say that journalism today varies from the time when I was started with it.

Liberated in all its spheres of time and space, I say with conviction and advise that beyond this freedom, the journalist should write with a cool heads,  warm hearts and clean hands, given that truth should always be delivered and that ultimately truth triumphs.

*Flora Nikolles’s statement held in the Congress Library

Filed Under: Featured Tagged With: after the 90’s, Albanian press, Flora Nikolles's statement held in the Congress Library

SOT, DITELINDJA E AT GJERGJ FISHTES

October 23, 2017 by dgreca

1 fishta ok 

23  TETOR  1871  ASHT  LE  AT  GJERGJ  FISHTA/

Ferrat

 FERRAT TREGOJNË SE KËTU ASHT LE I MADHI  POET…/

 Nga Fritz RADOVANI/

HISTORINË  E VERTETË TË VERIUT KERKONJE NDER FERRA!..

Asht kenë një thanje e moçme: “Asht e vështirë me gjetë me mend shka bahet pa mend!”

Livadhet e kodrat e Zadrimës apo të Bregut të Bunës, aty – këtu të ndame nga lumej aq të rrembyeshëm e t’ egjer si gjarpij që, pa pikë dhimbje të marrin gjak në vetull, janë të pafund derisa në mbramje dielli u thotë me shumë dashni: “Ma bafshi atë natë të mirë!”Tokat e bukës të duket se prodhojnë bereqet e shka i lypë sofra rrumullake stajanicave që pa lindë dielli, kanë vue nder çarranikë sahanat e qumshtit të mjelun pa dalë drita. Aty kur dielli ka perfshi rruzullin të sheh syni ndonjë portare që hapet e çobajtë, kah ju prijnë bagtive aq të dashtuna me zagart ase rojet e natës t’ atyne krahinave…Vetem pemët me degët e varuna prej frutash ishin kufijt e tokave të tyne, ku dora e njomë e ndonjë fëmije ua lagte gojen e thame nga rrugët e largëta ndonjë udhtari, që me aq andje vrojtonte se me sa kujdes gjithshka dukej se asht vue nga dora e njeriut. Shpesh ngjante që Burrat e atyne krahinave të ulun nder hijet e atyne frutave, harronin shka kishin mbi kokat e veta tue ndrrue kutijat e duhanit e tue dredhë cigare. Mështetë per trungun e pemës që bante hijen ma të madhe ishte ma plaku me llullen e vet, që ia kishte lanë gjyshi kushedi sa vite perpara, kur bisedonin per ligjët e kanunit të Maleve. Shpesh ka ngja që shishja e rakisë së rrushit besa, ka zevendsue edhe ujin e prronit… Pranvera ua shpervjelte mangët e këmishave dhe kamcat e brakeshave. Shamija e kokës ua pritte rrezet djegëse të diellit, kur i grahnin pendës së qeve me livrue arat pjellore. Vetem kësulat e bardha kujdesëshin per trunin e atyne brezave që bulonin nder ata kodra e fusha të bukra, ku asnjëherë nuk mungonin lulet e freskëta si t’ ishte pranverë. Ishte fyelli dhe brisku i çobanit që zbuste edhe gjarpijtë e pabesë t’ atyne kaçubave, ku shpesh mëshefeshin trishtilat e bukur e mullizezat e dimnit, me të cilat argëtoheshin fëmijët e atyne krahinave, tue gjuejtë me lastika gushakuqat e shkretë… Dikund, pak ma larg, një fëmijë thërriste: “O Nanë, eja se më ka hy një ferrë tek kamba!..” E ajo, ulte buljeren e ujit e vraponte, me i hjekë ferren me gjylpanen që kishte në xhamadan…  Në mengjes, drekë e darkë mbasi camerdhokët e vegjel rreshtoheshin tek sofra e tyne e rrumullakët, ku i priste psheshatamli dhe luga e vogel e tyne, banin Kryq dhe fillonin me ngranë, “shka u kishte dhanë e falë i Madhi Zot !”… Papritmas shpesh kriste e qeshuna, mbasi ma i madhi nder ta, kishte mendue edhe gzimin që sjellë sofra e perditshme… Sa e bukur dukej ajo dhomë me atë sofer ku fëmijët shtoheshin perditë! Pak ma andej, ishte edhe vatra me zjarrin e ndezun ku ma plaku e rrëmonte me mashë prushin që nuk i mungonte kurr atyne dhomave të pritjes, që sa hynte një mik, mbi zjarr shtohej një cung, e karrshi t’ zot të shtëpisë shtohej një stol dhe një gotë, që mbushej plot me raki, tue ia vue Mikut perpara dhe tue i urue: “Mir’ se pruni Zoti e, mirëse erdhe…!”

***

1871 “Mir’ se të pruni Zoti, e mirë se erdhe o Zefi i vogel… E kjofsh me jetë!” – Ishin fjalët që Zefit foshnje, i uruene mërritjen në Prakun e shtëpisë, në Fishten e Zadrimës bash atë ditë me 23 Tetor 1871…tek Ndok Simon Ndoci dhe Prenda e Lazër Kaçit. Zefi i vogel tue u rritë, e kaçubat e ferrave tue u rritë edhe ma fort se Zefi. Besa, Zefi, as nuk ua pat friken ferrave, madje, edhe kambët gjithmonë i mbajti zdathë, veshi edhe zhgunin e Shën Françeskut, e ku ishin kaçubat ma të mëdha me ferrkuqe, aty shkonte e vente kambën… Ata there, Ky bjeri Lahutës, ata there, Ky bjeri Fyellit, ata there, ky ban vjerrsha… Ata there, ky ço peshë Male e fusha… Ata there, Ky shkeli me Sandalet e Fratit, ata there, Ky rrahi në Konop të belit, ata there, Ky hypi në “gomarin e Babatasit, e shetiti nder parlamente t’ Europës… Ata there e shembi shtëpijat jo vetem Gjergjit, po edhe Atij Luigjit Gurakuqve e Prekë Calit në maje të Vermoshit, e Ky shiko me habi ku ka vojtë Shqipnia nga shegertat e “Ballkanit Perëndimor” që i patne dhunue edhe Flamurin, me “yllin e kuq” të serbit gjakbasë, kur i pat hy pabesisht mbas shpine.

Ata there, e Ky Lut Zotin per Shqipni!

Ata there, e Ky rritu me Lisat e Alpeve Tona…

Ata there, e mbuloje edhe me Ferrat e Rrëmajit…

E Ky, i mështetun per Dy Çinarët… I drejtohet Gjergjit Kastriotve që i pat falë Emnin:

Bash atë ditë të bukur Qershori të së 13 vjet të Shekullit shkuem, kur mbi kompanjel të Kishës së Vet, së ciles, Ai i kushtoi gjithë jeten, në Gjuhadolin e Shkodres plakë i Këndoi…            “Porsi fleta e Ejllit t’ Zotit

Po rrehë Flamuri i Shqypnis,

E thrret t’ bijt e Kastrijotit

Me u mbledhë tok nder çetë t’ ushtris.

              Bini, Toskë, ju, bini Gegë!

                                          Si dy rrfé, qi shkojn tue djegë!

A ngadhnjyes’ a t’ gjith deshmorë!

Trima, mbrendë! Me dorë! Me dorë!

Per mbas Flamrit t’ vet Shqyptari,

Kur rrokë armët per t’ drejta t’ veta,

Atje lufta ndezet zhari,

Atje anmiku vehet m’ t’ leta.

              Bini, Toskë!…

Mbi njatë Flamur Perendija

Me dorë t’ vet Ai e ka shkrue:

“Per Shqyptarë do t’ jét Shqypnija;

Kush u a prekë, ai kjoftë mallkue!”

              Bini, Toskë!… “Hymni i Flamurit” vazhdon…

Në 1946, Kuvendi u kthye në burg,  Në 1967 Kisha u shkatrrue e Kompanjeli u shem!

  Varri At Gjergjit u boshatis… Pritet tashti edhe shemja e shtëpisë së Tij …

             Melbourne, Tetor 2017.

Filed Under: Opinion Tagged With: 23 Tetor 1871, At Gjergj Fishtes, ditelindja, Fritz radovani

Urat përmbi lumin e Vlorës

October 23, 2017 by dgreca

1-Gezim-Llojdia-240x300

Nga Gëzim Llojdia/1 Urat Vlore
1.Si në të gjithë botën,urat kanë një mision të veçantë dhe kanë lindur nga nevoja për ti bashkuar brigjet. Një urë është ndërtuar me një strukturë të tillë për të kapërcyer vështirësitë fizike të tilla si uji, luginë, apo rrugë, për qëllimin e ofrimit mbi pengesë. Ka shumë dizajnë të ndryshme që të gjitha shërbejnë për qëllime unike dhe të aplikojnë për situata të ndryshme. Etimologjia e fjalës urë: Urat e para u bënë nga vetë natyra – aq thjeshtë sa një regjistër të rënë nëpër një lumë apo gurë të hedhur në lumë. Urat e para të bëra nga njerëzit, përfshin drurët e prerë dhe përfundimisht gurë, duke përdorur një mbështetje të thjeshtë dhe aranzhim traverse.
Në gjuhën poetike kam përdorur për urat simbole :Urat.Qelqore . Hënore.Diellore. Qelqore-ura mbi supe mbajnë copëra vargjesh. Hënore-ura,që mbajnë copëra diamantesh në kujtesë. Diellore-ura,që mbajnë copëra fatesh në pjesë.
2.Të bëhemi më realist dhe të sjellim në kujtesë se në trojet tona, urat kanë qenë nevojë për të lidhur brigjet .Ne kemi një terren të thyer ndërsa strehët tona janë ndërtuar ndër kodra ,male si strehë karakolli,ku poshtë rridhte lumi valë-valë.Këto ndërtime të fshehura shpesh poshtë rrapeve shekullorë,shelgjishteve humbën ose u nxorën jashtë përdorimit me ndërtimet e urave me beton dhe hekur.Bëhet më interesant fakti se shumica e urave kanë edhe emërtim të tyre disa të veçanta. Si Ura e frengut,ura e Belasë e Slapit etj. Në të tri urat kam shkuar shpesh. Pranë urës së e Belasë vite më parë gjendej një banesë dhe banori i saj ishte i vetmi njeri që kishte parë ,disa lloje regjimi si dhe në kohën kooperativës , ishte i vetmi banor i republikës që nuk kishte tufëzuar bagëtitë e imta. Nga lindi emri bela,Slap,freng etj është e kuptueshme fjala por ato kërkojnë ende një studim më të thelluar.
A jemi në gjendje, që këto ndërtime ti rikthejmë në kujtesë duke i evidentuar, mirëmbajtur ?Qarku i Vlorës shprehen në rrjete sociale, specialist të DRKK Vlorë,ka një reliev kodrinor-malor, te pasur me ujera rrjedhëse, lumenj e përrenj.
Për bashkimin e dy krahinave, e fshatrave me njëra – tjetrën dhe e lagjeve brenda fshatrave, banoreve te një krahine u është dashur qe nder shekuj te ndërtojnë vepra arti siç, ura, etj. Në këtë territor sot numërohen me qindra ura te mëdha dhe te vogla qe u takojnë periudhave te ndryshme historike nga antikiteti deri ne mesjetën e vone. Ato dallohen për vlera monumentale, estetike dhe funksionale. Me iniciativën e drejtuesit të DRKK Vlorë Agim Haxhiraj dhe historianit Novruz Barjami, po kryhen pastrime dhe evidentime si dhe mirëmbajtje për ato objekte, ura që janë të shpallura monumente kulture, por edhe për ato ura që ruajnë vlera ndërtimore, për t’i shpallur monumente kulture.Disa nga urat e evidentuara janë :Ura e Drashovicës,Ura e Slapit-Kufiri midis Drashovicës dhe Mavrovës shek. XVII-XVIII,Ura e Belasë Mavrovë shekullit XIX,Ura e Bratit,Brataj shek XV dhe Ura e Frëngut –Gjormë Ura e Frengut, Gjorm shek. XVI
3.Ura e Drashovicës aktualisht lidh dy brigjet e lumit Shushicë. Ura e sotme është e derdhur me beton. E gjithë struktura e saj. Ura e Drashovicës është kufiri ku fillon të shtrihet krahina e Labërisë. Rrapet e Drashovicës , monumenteve te natyrës shqiptare.
Poshtë urës vërshon herë i qetuar e herë tërbuar lumi Shushicë. Shushica derdhet në det pasi ka përshkrua rreth 72 km në luginën e Shushicës,burimet e saj nxjerrin ujë në Shurr të Kuçit 500l/s dhe rreth 300l/s në Buronja,sipas studiuesve Buronjat e Kuçe shkarkojnë ujërat nëntokësore që grumbullohen në masivin karstik të Kurveleshit të Sipërm, i cili gjendet rreth 600 m më lartë se vendi. Në këtë kufi natyror duhej të vendosej një pllakë dëftonjëse si kufi tregues ku fillon një krahinë e madhe. Te këmbët e urës së Drashovicës. Te fasada e saj përkarshi monumentit Drashovicë 1920-43. Një varg gati i thjeshtë dhe i gjetur .Dhe ky vargëzim shkronjash të tregojnë se këtu fillon kufiri i krahinës. Lexojmë përveçse kulmin :Labëri. Nga ky kulm burojnë shumë cilësi, që mbartë më vete krahina e madhe jugore.
….Pjesë nga folklori: Atje to Hani ne gryke / te ura në Drashovice, / Qëllon topi Italisë / Ka nijet që ta vithisë /Komision’ e Shqipërisë,/ 0 moj Shqipëri e bardhe/ Bota ta kane sevdanë / Italia me Junanë / Të keqen ta kane marrë/ Se ke trima kordhëtarë / Barutin me grusht e hane
Koci Petriti poet:Unë i shoh gjithë urat/Nga urë Bushtricës,/Ja, urë e Qabesë/Ja, e Drashovicës….
P. Barjamaj rapsod: O Drashovica me derte…/ O e gurta Drashovicë!,/ Faqe historisë i mbete,/Historisë se Shqipërisë. / Ke qene pëllëmbë e gëzhoja,me tym baroti mbuluar, Si ti, thonë,ka qenur Troja,/ Që në themele rrënuar…/ Për ty flet lumi me valë.. / Për ty fletë gjithë Labëria,Ura e Drashovicës. Në një fotografi të vjetër vrojtohen varrezat e ushtarëve italian të cilat janë varreza tipike katolike me kryqin e madh dhe gurët e qemerit ,nga kjo fotografi shënohet Shushica qartësisht duket e turbulluar dhe ujëshumë. Ura e Drashovicës lidh dy brigje sot është një urë me disa parmakë të rrëzuar me rreth 8 këmbë, që mbajnë përmbi supe një masiv beton. Rreth 30 m përkarshi urës është monumenti Drashovicë 20-43 projektuar nga P.Hazbiu edhe ky është një masiv me një hark dhe një shtatore bronzi ku paraqiten dy figura kryesore të luftërave, që në emërtimin popullor janë quajtur: epope 20-43. Këtu ose më tej duhet të kishte një pllakë që të tregonte se kur udhëtari vë këmbën aty, ka shkelur ndërkaq në krahinën më të madhe në jug të vendit.
Në kufirin midis fshatrave Drashovicë dhe Mavrovë gjenden dy ura të cilët kanë periudhë kohore nga shekujt e shkuar. Ura e Slapit që mendohet e shek.XVIII ,ura përbëhet nga harku kryesor e ndërtuar me gurë dhe me një teknikë të shkëlqyer inxhinjerike. Ura e Slapit gjendet e pozicionuar perëndim- jug përmbi përroin me të njëjtin emër .Ky përrua në stinën e dimrit është mjaftë problematik për shkarkimin e ujrave për shkak të bllokimit nga furia e lumit Shushicë. Ura ka qenë funksionale deri në vitet ’60. Nga ujëra e tepërta të përroit të Slapit, ura shpesh bëhej njësh ngase grykëderdhja e lumit të Shushicës,nuk tërhiqte ujin e përroit .Ura është e amortizuar në pjesën e sipërme në gjysmën e radhës së parë të gurëve në pjesën perëndimore të sa,j është rrëzuar me kalimin e kohës. Gurët e harkut dhe pjesa tjetër janë në gjendje funksionale. Pranë urës ndodhen edhe kolonat e një tjetër ure ,ajo e trenit ndërtuar nga italianët,që vinte në shfrytëzim linjën hekurudhore Kotë-Vlorë,për qëllime ushtarake.
Ura e Belasë, është një urë lidhëse me përruan e Slapit, që derdhet nga liqeni i Petës si dhe ujërat e shumta të kodrinave me kodrat e fshatit Mavrove, mendohet të jetë ndërtuar në shek .XIX .Ura ka një hark të madh është ruajtur mjaftë mirë duke i rezistuar kohës dhe faktorëve të ambientit. Ura është funksionale për kalimin e banorëve drejt një prej lagjeve të fshatit.Mavrova është emri i sotëm qytetit Olimpia .Gjurmët e para të kalasë hasen në lagjen e emërtuar “Cakallovaj” dhe vazhdojnë përgjatë kopshteve private. Sipërfaqja brenda mureve rrethuese të kalasë së Mavrovës arrin në rreth 13 ha.
Urat, që janë të ndërtuar përmbi përrenj të fshatit Mavrovë kanë nga një hark të ndërtuar nga mjeshtër të përpunimit të gurit ,element i të cilit gjendet aty pranë në kavat gurit. Ato kanë bazament të fuqishëm dhe një strukturë të fortë,rezistencë karshi faktorëve të ambientit përfshi edhe ujërat, që janë armiku i tyre.
Duke qenë një qytet me kohë lindje para Krishtit në luginën e lumit, urat mund të kenë moshë më të hershme si dhe mund të kenë ekzistuar të tjera, ura monumentale të gdhendura në gurë dhe me një mjeshtri të veçantë ndërtimi.
Ura e frëngut në Gjormë. Nga gërmimet arkeologjike, shkruan intelektuali K.Kapaj është vërtetuar se janë të asaj periudhe disa vepra kulti, disa kështjella dhe urat me harqe guri mbi përrenj dhe lumenj si Ura e Frengut në Gjorm, në Brataj etj.
Ura e Frëngut është një urë e ngritur përmbi buzët e dy shkëmbinjve .Gryerja nga ujit ka formuar një përrua të thatë më tepër në verë .Ura ka dy frëngji,njëra në formë dritareje .Ka dëmtime në pjesën e sipërme.
4. Ura e Bratit është një objekt monument kulture dhe në mbrojte nga shteti .Ura e Bratit gjendet edhe sot e kësaj dite në funksionim të plotë në fshatin Brataj, në fshatin me këtë emër buzë lumit Shushicë i cili përzihet më lartë me ujërat e tjëtër lumi rreth 40 km nga qyteti i Vlorës. Paraqet interes ndërtimi i saj me harqe dhe sidomos fortësia e materialit përbërës të urës. Është një ndër monumentet e veçanta ku krahas rolit prej 6 shekujsh jetë është në funksionim .
Ura e Bratit mbanë Nr 31 në listën e propozuar për tu shpallur monument kulture në vitin 1948. 31. Ura e Bratajt, në fshatin Brataj. Ky objekt që i ka shërbyer banorëve të kësaj zone për shumë shekujsh është vlerësuara si objekt mbi të cilën do të vepronte mburoja monument kulture mbrohet nga shteti. Vendimi i Rektorati i Universitetit Shtetëror të Tiranës, në mbështetje të nenit 3 të dekretit nr. 586, datë 17.3.1948 Mbi mbrojtjen e monumenteve të kulturës dhe të sendeve natyrale të rrallë si dhe të vendimit të Këshillit të Ministrave nr.130, datë 9.4.1995, në bazë të të cilit Universiteti Shtetëror i Tiranës autorizohet që të aprovojë në lista të posaçme monumentet e kulturës që vihen në mbrojtjen e shtetit dhe duke marrë parasysh vlerën historike, shkencore dhe artistike të monumenteve .
Përshkrim. Brati,katundi në luginë të Shushicës. Nga dhjetori në mars,agimet janë të ngopur me shi. Nga kreshtat e vargmaleve,shirat zbresin në tokë me rrebesh. Vesa, lot pikon nën dritë të hënës. Dielli i praruar lind në lindje,ndonëse gjelbërimi zë fill në mërmërima pranverore. Kreshta përmbi fshat është e populluar nga gurët. Poshtë këmbëve të tij, në rrugën e zallit ecën herë e qetë,herë e fryrë,Shushica që bashkohet me përruan e Brate.
Ura e Bratit është ura me dy harqe. Hapësira e madhe është pjesa ku kalon edhe lumi ndërsa pjesët e tjera janë dritare kur fryhen ujërat në stinën e dimrit ,ujerat shkarkohen dhe nga kjo pjese. Ura e Bratit qëndron aty prej më shumë se 6 shekujsh. Një profil të plotë të urës së Brate shqiptarët e kanë parë tek filmat ” Nëntori i dytë” dhe filmi :”Udha e shkronjave”.Ura e Brate në stinën e dimrit pasqyron edhe fortësinë e saj .Shushica është lumi që ka 76 km gjatësi ndërsa kokën e ka në shurr të Kuçe. Bashkimi i lumenjve quhet vendi ku përzihen lumenjtë.Kjo urë daton në shekullin e XV-XVI dhe ndodhet në afërsi të fshatit Brataj. Prej mese 5 shekuj ajo është funksionale. Si urë kalimi ajo lidh dy anët e lumit Shushicë, rrugën e vjetër të Karvaneve me atë të Rrëzës. Ajo është e lartë mbi 9 metra dhe e gjatë afërsisht 30 m. Ajo lidh fshatin Brataj me fushën e Brate dhe Smokthinën. Për të shkuar në këtë objekt kulture që i ka shërbyer zonës për shekujsh udhëtimi zgjatet në luginë të lumit . Në qendër të fshatit Brataj rruga zbret drejt lumit. Ura gjendet përmbi ujërat e Shushicës dhe sot shërben për kalimin në pjesën e përtejme të Smokthinës, një krahinë kjo në luginë. Ura e Bratit është një ure e tipit venecian ka një lartësi nga lartësia normale e ujit e ndërtuar ne një mënyrë te tillë, qe te përballoj dhe vërshimet e lumit këndet dhe mbështetja e bëjnë që të përballojë dallgët e mëdha të lumit te cilët ne shume raste kalon mbi të .Është shpallur monument kulture . Kjo ure ka shërbyer për te lidhur qytezën me pjesën tjetër të krahinës. Rreth dy km mbi Urën e Bratit pra mbi kryqëzimin e lumenjve, ndodhet Ura e Bogdanit .

Filed Under: Histori Tagged With: Gezim Llojdia, përmbi lumin e Vlorës, Urat

RRËNJËT SHQIPTARE, TAKIM NË VATËR

October 22, 2017 by dgreca

PËRGATITJE PËR FESTËN E FLAMURIT- RRËNJËT SHQIPTARE, TAKIM NË VATËR/

1 ok albanian roots

Mbrëmjen e së Dielës, 22 tetor 2017, bordi i Albanian Roots(Rrënjët shqiptare) në drejtimin e presidentit Marko Kepi, organizoi një takim pune në selinë e Federatës Panshqiptare të Amerikës “VATRA”.

Presidenti i Rrënjëve shqiptare, i tha gazetës “Dielli” se takimi u realizua në selinë e Vatrës për të diskutuar rreth përgatitjeve për Festën e Flamurit kombëtar, bashkëpunimin me Federatën Panshqiptare të Amerikës VATRA dhe organizatat e tjera të komunitetit shqiptar. Rrënjët Shqiptare krahas pjesmarrjes në veprimtaritë e përbashkëta do të jetë organizatore edhe për veprimtari të vecanta, ku do t’i kushtohet kujdes veprimtarive për ngritjen ceremoniale të Flamurit Kuq e zi në kuadër të Festës Kombëtare të 105 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë.

Bordi diskutoi për më shumë se 2 orë rreth masave organizative dhe bashkëpunimit me komunitetin.

Filed Under: Featured Tagged With: Marko Kepi, PËRGATITJE PËR FESTËN E FLAMURIT- RRËNJËT SHQIPTARE, Takim ne Vater

Kosovë-Zgjedhjet lokale me “shumë befasi”

October 22, 2017 by dgreca

-Mbyllen vendvotimet e zgjedhjeve lokale.Sipas një Exit Poll, paralajmërohen befasi në rezultate, shumë balotazhe për kryetarë komunash/

1 zgjedhjet sot– Komisioni Qendror i Zgjedhjeve në Kosovë paralajmëron publikimin sonte të rezultateve preliminare të zgjedhjeve të sotme lokale, por ende nuk e ka njoftuar orën/

-Ambasada e SHBA në Kosovë 36 ekipe në vëzhgimin e zgjedhjeve/

PRISHTINË, 22 Tetor 2017-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Në zgjedhjet e sotme lokale në Kosovë votimet për kryetarët dhe asambleistët e komunave të nisura në orën 07:00 përfunduan zyrtarisht pak më parë në orën 19:00.

Sipas një Exit Poll  në rezultatet e votimeve do ketë “shumë befasi” e balotazhe për kryetarë komunash dhe ato do shpallen menjëherë pas mbylljes së vendvotimeve.

Ndërsa, Komisioni Qendror i Zgjedhjeve në Kosovë paralajmëron publikimin e rezultateve preliminare të zgjedhjeve të sotme lokale, por ende nuk e ka njoftuar orën e konferncës për shtyp që pritet të mbahet gjatë natës së sontme.

“Për komunën tënde. Voto” ishte sllogani i Zgjedhjeve Lokale 2017 në Kosovë, të cilat u monitoruan nga mëse 33.200 vëzhgues të akredituar, rreth 100 të misionit të dërguar nga Bashkimi Evropian. Ambasada e SHBA në Kosovë kishte 36 ekipe në vëzhgimin e zgjedhjeve dhe ka shprehur kënaqësi për procesin.Në zgjedhjet lokale në Kosovë, të gjashtat në liri e të tretat në pavarësi, është votuar në të gjitha 38 komunat e Kosovës, prej të cilave 27 janë me shumicë shqiptare, e  në 11 komunitetat pakicë e bëjnë shumicën – në 10 serbët e në 1 turqit.

Filed Under: Komente Tagged With: Behlul Jashari, Kosovë-Zgjedhjet lokale, me “shumë befasi”

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • …
  • 62
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT