Archives for September 2019

Promovohet libri nga lufta, i autores Fetnete Ramosaj

September 13, 2019 by dgreca

-Promovohet libri i autores Fetnete Ramosaj “Ushtria Çlirimtare e Kosovës në Zonën Operative të Dukagjinit -Dokumente e raportime të luftës 1998-1999”/

-Kryeministri në detyrë Haradinaj: Fetnete Ramosaj përmes veprave të saj ka faktuar një periudhë të lavdishme të jetës tonë/*

DEÇAN, 12 Shtator 2019-Gazeta DIELLI/ Në Deçan, në Sallën e Asamblesë Komunale, u bë sot promovimi i librit të autores Fetnete Ramosaj, “Ushtria Çlirimtare e Kosovës në Zonën Operative të Dukagjinit -Dokumente e raportime të luftës 1998-1999”.

Në ketë promovim libri, që u bë nën përkujdesjen e kryetarit të Komunës së Deçanit, Bashkim Ramosaj, në bashkëpunim me shoqatat e dala nga Lufta e UÇK-së, u tha: “Jemi këtu bashkë në një datë të shënuar të 12 Shtatorit 2019 , ku po të ishte në mesin tonë Fetnete (Maxhun) Ramosaj do të festonte ditëlindjen e sajë, por ja se ajo iku në amshim më 5 Prill të po këtij viti. Ajo iku vetëm fizikisht sepse la pas vetes shumë vlera, shumë gjurmë që do t’i shërbejnë gjeneratave në vazhdimësi”.

Kryeministri në detyrë i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, në promovimin e librit “Ushtria Çlirimtare e Kosovës në Zonën Operative të Dukagjinit” të autores Fetnete Ramosaj, tha se, “Edhe në kohën e UÇK-së, femra ka qenë pjesë e luftës, duke dhënë pjesën e vet edhe në front, në familje, në zona të lira, edhe duke lidhur plagë. Pra të gjitha detyrat e luftës femra shqiptare, femra e Kosovës i ka kryer”.

Në këtë promovim, që përkon me ditëlindjen e Fetnetes, kryeministri në detyrë Haradinaj tha se janë mbledhur për të shënuar një sukses, një të arritur të një vajze luftëtare, duke theksuar se në UÇK ka pasur edhe vajza, që kanë qenë në vijë të frontit, duke kryer detyra të ndryshme, si mjeke, kroniste, në informim, në menaxhim, deri në vijat e frontit.

Duke folur për autoren, kryeministri në detyrë Haradinaj tha se te ajo shihet një ndjenjë, një dëshirë që koha mos me e ndalë kujtesën për periudhën e lavdishme të luftës.
“Veprat e saj, qofshin vepra që dëshmojnë krimet e forcave serbe, qofshin shkrime tjera, kronikë e kohës, apo dëshmi të tjera, janë edhe një luftë tjetër, që e vërteta e luftës, e vërteta e UÇK-së, e drejta jonë në atë luftë të mbijetojë për gjithë kohën”, tha kryeministri në detyrë Haradinaj, duke shtuar se Fetnetja ka arritur që krahas veprave të saj në ditët e vështira të luftës tonë për liri, t’i jep Kosovës edhe suksese tjera, t’i jep dëshmi, materiale të cilat do t’i mbijetojnë kohës dhe do të jenë jo vetëm në përdorim të lexuesve, të atyre që janë të pasionuar dhe që ju intereson ajo kohë, por edhe të studiuesve, ngase aty ka faktografi, që ua mundëson studiuesve që t’i studiojnë dhe analizojnë nga pikëpamjet e ndryshme që i kërkon shkenca.
Më tej, kryeministri në detyrë Haradinaj, falënderoj autoren e librit dhe ata që iu kanë gjendur pranë për këtë sukses të arritur dhe këtë dhuratë që ia bënë Kosovës, duke faktuar një periudhë të lavdishme të jetës tonë.
“Fetnetja është e gjallë. Vepra e saj është e gjallë dhe do të jetoj me ne, dhe për këtë arsye familja e ka më lehtë ta përballojë dhembjen, mungesën e saj, por edhe bashkëluftëtarët dhe gjithë lexuesit do të jenë falënderues”, tha kryeministri në detyrë Haradinaj, duke falënderuar Fetneten për kontributin, veprën e saj e cila do të jetojë gjithmonë.

Kryeministri në detyrë Haradinaj, tha se nëse e marrin shembullin e Fetnetes, e cila një jetë iu kushtua kauzës për liri, të drejtës së shqiptarëve, atëherë është shumë lehtë për brezat e ri që ta ndjekin rrugën e saj.

Kryeministri në detyrë, Ramush Haradinaj, ia dhuroi medaljen e kryeheroit Gjergj Kastrioti Skënderbeu familjes së Fetnete Ramosaj, me motivacionin – shërbimi ndaj atdheut.

Kryetari i komunës së Deçanit, Bashkim Ramosaj, tha se janë bërë bashkë sot për të promovuar një vepër unike të një autoreje unike për kohën tonë siç ishte Fetnete Ramosaj. Libri “ Ushtria Çlirimtare e Kosovës në Zonën Operative të Dukagjinit” është një vepër unikate që paraqet lavdinë e luftës së UÇK-së. Ky libër është dëshmi që i shërben mbamendjen tonë historike, për të mos harruar kurrë rrugën kah kemi rënë”, tha kryetari Ramosaj.
Nga një fjalë rasti mbajtën edhe bashkëveprimtari i Fetnetes, Rasim Selmanaj, Gjeneral Kudusi Lame, profesor doktor Selim Daci, si dhe Faton Mehmetaj, recensent i librit./b.j/

*Per me shume fotografi nga Promovimi shkoni ne Facebook-Gazeta Dielli

Reciprociteti juridik me Serbinë në akull !

September 13, 2019 by dgreca

Shkruan: Prof.Dr.Mehdi HYSENI/ –Derisa OKB-ja nuk e njeh Kosovën si subjekt juridik ndërkombëtar, zbatimi i parimit të reciprocitetit nga ana e Serbisë, do të jetë vazhdimisht problematik me gjithë garancitë politike të fuqive të mëdha evropiane dhe botërore.

Gjithashtu, derisa Beogradi zyrtar nuk e njeh Kosovën, reciprocitet juridikisht të detyrueshëm nuk do të ketë ndërmjet Serbisë dhe Kosovës. Këtë difekt ligjor, duhet ta mbajnë parasysh si presidenti, qeveria, ashtu edhe parlamenti i Kosovës. Ndaj, do të ishte e gabueshme nëse pala shqiptare e Kosovës, do të lidhte ndonjë marrëveshje me Serbinë pa ndonjë garanci ndërkombëtare (Amerika, OKB-ja dhe BE-ja), sepse Serbia nuk do t’i përmbahej zbatimit të parimit të reciprocitetit, duke qenë se Kosovën nuk e njeh si shtet të pavarur dhe sovran ngase kjo ende nuk nijeht si subjekt juridik ndërkombëtar nga ana e Kombeve të Bashkuara, por edhe pas pavarësimit të saj(17 shkurt 2008), Serbia e trajton dhe e konsideron si krahinë të saj, ashtu siç figuron në Kushtetutën e vitit 2006, si dhe në Rezolutën 1244 të KS të OKB-së, e cila nuk e njeh pavarësinë e Kosovës.

Pra, duhet të pranojmë faktin se, qëkur Kosova është njohur në mënyrë unilaterale nga Amerika dhe nga alaeatët e saj perëndimorë, si dhe nga 100 shtete të tjera të bashkësisë ndërkombëtare (17 shkurt 2019) ndërmjet Serbisë dhe Kosovës, zbatimi i parimit të reciprocitetit ka qenë i brishtë si de fakto, ashtu edhe de jure. Këtë e provoi edhe përgjigjja formale e taksës së tarfiës doganore 100% ndaj mallrave tregtare të Serbisë nga ana e ish-qeverisë së Ramush Haradinajt (nëntor 2018), e cila ende është në fuqi (shtator 2019), edhe pse është e kontestuar nga Beogradi zyrtar, vënien e së cilës po shfrytëzon si pretekst për bllokimin e Dialogut të Brukeslit (2011-2018). Me një fjalë, presidenti Aleksandar Vuçiq, kryeministrja e qeverisë Ana Bërnabiq dhe ministrii i Jashtëm Ivica Daçiq të Serbisë, BE-së, përkatësisht bashkësisë ndërkombëtare i kanë vënë si kusht, që së pari, ta detyrojnë Prishtinën zyrtare ta heqë taksën doganore 100% ndaj produkteve tregtare të Serbisë, në mënyrë që të rihapet Dialogu i Brukeslit. Mirëpo, autoritet zyrtare të Kosovës nuk do të duhej ta pranonin një kusht të këtillë, para se Beogradi zyrtar ta njihte Republikën e pavarur të Kosovës, spese juridikisht në frymën e së drejtës ndërkombëtare, vetëm pas njohjes së Kosovës si subjekt juridik ndërkombëtar të barabratë me Serbinë si dy shtete sovrane-anëtare të OKB-së, do të krijoheshin dispozitat juridike ligjore të detyrueshme, që të dyja këto shtete në mënyrë të ndërsjellë konskeuente të zbatonin parimin e reciprocitetit ndërshtetëror, duke u bazuar në konventat përkatëse ndërkombëtare dhe në Kartën e OKB-së, si dhe në normat e parimet e së drejtës ndërkombëtare.

Traktat paqësor me Serbinë, pasi OKB-ja ta njohë Kosovën

Të gjithë shqiptarët e Kosovës duan të kenë paqe dhe bashkëpunim ndërshtetëror me Serbinë, por vetëm (kur të krijohen kushtet normale, ligjore dhe kushtetuese) mbi bazën e reciprocitetit si dy shtete të barabarta, të pavarura dhe sovrane. Kjo do të ishte esenca dhe kuptimi përmbajtësor i përfundimit të çdo traktati a marrëveshjeje paqësore me Serbinë.

Mirëpo, çështja është tejet e ndërlikuar ( se si të arrihet një paqe e tillë e ndërsjellë serbo-shqiptare), kur Serbia nuk e njeh Republikën e Kosovës, por sipas Kushtetutës së saj të vitit 2006, Kosovën e konsideron “pjesë territoriale të saj”!

Pikërisht mbi këtë “bazë juridike kushtetuese”, Serbia qe 19 vite ka pushtuar pjesën veriore të Kosovës, ku serbët e atjeshëm, të mbështetur nga Beogradi, nuk njohin institucionet legjitime, legale dhe kushtetuese të Kosovës, por vetëm Serbinë si shtet të tyre.

Logjikisht, derisa Serbia ushqen ambicie dhe pretendime territoriale ndaj Kosovës, si dhe nuk e heq këtë “klauzolë juridike” nga kushtetuta e saj në fuqi (2006), qeveria, as parlamenti, asnjë parti politike (pozitë apo opozitë) nuk kanë asnjë të drejtë morale, ligjore dhe kushtetuese, që të lidhin ndonjë traktat a marrëveshje paqësore me Serbinë. Këtë fakt, do të duhej ta mbanin parasysh si presidenti, qeveria dhe parlamenti i Kosovës.

Fundja, edhe sikur Serbia të njihte Kosovën, edhe sikur Beogradi zyrtar, të pranonte ofertën e Prishtinës zyrtare për lidhjen e ndonjë “traktati paqësor” ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, Kosova nuk mund të jetë palë nënshkruese e atij traktati derisa nuk njihet nga ana e Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Ky është problemi i pakapërcyeshëm juridik ndërkombëtar, që hëpërhë Kosovës “ia lidh duart”, të lidhë dhe të nëshkruajë traktate ndërkombëtare me ndonjë shtet tjetër të bashkësisë ndërkombëtare, që nuk e ka njohur Kosovën, siç është edhe vetë Serbia.

Fantazma “paqja e përjetshme” !?

Pavarësisht nga dëshirat dhe nga objektivat e politikës iluzioniste të qeverisë së ish- kryeministrit Hashim Thaçi dhe të ish-zëvendëskryeministrit të tij, Hajredin Kuqi, që në vjeshtën e vitit 20012, të lidhnin ndonjë “traktat paqësor” me përfaqësuesit e qeverisë së Serbisë, Kosova si shtet i ri, nuk e gëzonte një të drejtë të tillë, sepse ( as dje, më 2012 e as sot më 2019) sipas së drejtës ndërkombëtare, Kosova nuk mund të lidhë asnjë traktat dhe, asnjë marrëveshje juridike ndërkombëtare me Serbinë, sepse ende nuk është anëtare e Konventës së Vjenës mbi të drejtën e traktateve (1969), duke qenë se ende Këshilli i Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, nuk e njeh subjektivitetin juridik ndërkombëtar të Republikës së Kosovës, edhe pse atë e kanë njohur mbi 100 shtete të bashkësisë ndërkombëtare.

Ky është problemi juridik ndërkombëtar, mirëpo ish-profesori i së drejtës ndërkombëtare, ish-ministri i Drejtësisë dhe ish-zëvendëskryeministri i qeverisë së Kosovës, Hajredin Kuçi e pati anashkaluar atë, duke deklaruar të kundërtën, duke u mbështetur në gjendjen faktike se ” Kosova i ka kaluar dy faza, fazën e mbijetesës që ka ardhur me lirinë e Kosovës dhe fazën e pavarësisë që ka ardhur me 17 shkurt 2008. Kosova duhet të fitojë paqen e përjetshme, harmoninë me qytetarët e vendit dhe paqen e përjetshme me fqinjët. Dhe po e them kështu jo me i harruar armiqësitë e të kaluarës, por me krijua paqe për gjeneratat që do të vijnë. Dhe çdo vend në botë pas një konflikti ndërshtetëror përfundon me një traktat të paqes dhe vetëm atëherë ka kuptim paqja e përhershme”. (www.kosovapress.com/08/08/2012).

Mirëpo, shpërfillja dhe injorimi i së drejtës ndërkombëtare nga politika fiktive e qeverisë së Kosovës së dikurshme, të drejtuar nga Hashim Thaçi dikur kryeministër, sot president dhe nga “violina juridike” e tij shumëvjeçare, Hajredin Kuçi , nuk solli kurrfarë “paqe të përjetshme” e as kurrfarë traktati paqësor me Serbinë (2008-2019), sepse deri më sot në historinë e së drejtës ndërkombëtare dhe të marrëdhënieve politike ndërkombëtare, nuk figuron ndonjë shembull i dokumentuar i ndonjë “paqeje të përjetshme”, apo i ndonjë lufte a konflikti të përjetshëm , sepse sipas materializmit dialektik shkencor, nuk ekziston asgjë e përjetshme dhe, asgjë absolute, por relative dhe e ndryshueshme sipas ligjeve të dialektikës së natyrës.

Cila është baza juridike ndërkombëtare e “traktatit të përjetshëm paqësor” sipas ish-zëvendëskryeministrit të Kosovës, Hajredin Kuçi?

Kjo është pyetja thelbësore, cila kërkon përgjigje të kualifikuar nga juristët e së drejtës ndërkombëtare në Prishtinë, në mënyrë që t’ia bëjnë të qartë ish-zëvendëskryeministrit Hajredin Kuçi se, Kosova nuk ka të drejtë të jetë palë e asnjë traktati ndërkombëtar qoftë dypalësh, qoftë shumëpalësh ngase ende Organizata e Kombeve të Bashkauara nuk e ka njohur cilësinë e subjektivitetit të saj juridik ndërkombëtar sipas Kartës së Kombeve të Bashkuara dhe të së drejtës ndërkombëtare, edhe pse Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë e ka dhënë një opinion të saj pozitiv se pavarësia e Kosovës nuk është në kolizion me normat e së drejtës ndërkombëtare (22 korrik 2010).

Baza juridike e “traktatit të përjetshëm paqësor” mes Serbisë dhe Kosovës e deklaruar nga Hajredin Kuqi, më 2012, de fakto dhe de jure, do duhej të ishte kjo: – Së pari, Kosova duhet të jetë anëtare e Kombeve të Bashkuara; së dyti, të jetë anëtare-palë nënshkruese e Konventës së Vjenës mbi të drejtën e traktateve (1969); së treti, pasi Serbia ta ketë njohur Republikën e Kosovës; së katërti, pasi Kosova t’i ketë të zgjidhura të të gjitha çështjet kontestuese me Serbinë kolonialiste, duke zbatuar edhe parimin postliminium, sepse pas përfundimit të luftës, në Kosovë, ende mungojnë mbi 1800 persona të zhdukur; së katërti, pasi Serbia t’i ketë paguar reparacionit e luftës për të gjitha dëmet e shkaktuara në Kosovë; së pesti, pasi Serbia t’i ketë tërhequr të gjitha strukturat kiriminele paralele nga pjesa veriore e Kosovës.

Në kuptim të ngushtë (Kosovë – Serbi) , kjo do të duhej të ishte ecuria metodologjike e pajtimit paqësor me Serbinë, kurse në kuptim të gjerë dhe të drejtë, pasi ajo t’ua njihte të drejtën e vetëvendosjes Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës së Shqipërisë etnike. Mirëpo, duke qenë se këto territore etnike shqiptare hëpërhë janë skairfikuar nga Kosova dhe nga Shqipëria, duke u pajtuar me statusin e tyre vasal kolnialist nën Serbi, hajredinë “pashëve” të Kosovës, edi ramëve dhe ilir metëve “sulltanë” të Shqipërisë, nuk u ka ngel tjetër veç të “ngushëllohen” me vetën e tyre, duke shpikur ndonjë “traktat paqësor të përjetshëm” me Serbinë, që të gjejnë gjuhë të përbashkët me kolonialistët hegjemonë të Serbisë, duke u përqëndruar në devizën e turpshme dhe absurde të vetëkënaqësisë politike, thënçin paqësore “daj shto dash”! – E, “shumë dert i thellë” për shqiptarët e kolonizuar të Preshevës, të Bujaniocit dhe të Medvegjës, is dhe për pretendimet e Serbisë për copëtimin e territorit verior të Kosovës, në emër të ndonjë “shkëmbimi” a “korrigjimi” të kufijve sipas projektit të sajuar Vuçiq-Thaçi-Rama.

Perandori i Japonisë Naruhito priti Presidentin e Kosovës

September 13, 2019 by dgreca

– Kosova, mirënjohëse për përkrahjen e Japonisë/*

-Presidenti Thaçi pritet nga Lartmadhëria e Tij, Perandori Naruhito, bisedojnë për paqen në botë. Mirënjohje Perandorit në emër të popullit të Kosovës, për përkrahjen që Japonia na ka dhënë gjatë dhe pas luftës/

TOKIO, 13 Shtator 2019-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, sot është pritur nga Lartmadhëria e tij, Perandori Naruhito i Japonisë.

I përcjellë nga zyrtarët e oborrit perandorak, Presidenti Thaçi ka arritur në pallatin perandorak, ku është pritur nga Perandori Naruhito me nderimet me të larta.

Në takim me Perandorin, Presidenti Thaçi ka biseduar për rrugëtimin e Kosovës që nga përfundimi i luftës.

Presidenti Thaçi e ka uruar për epokën “Reiwa” që ka filluar Lartmadhëria e tij, Perandori Naruhito, duke shprehur dëshirën që fryma e harmonisë të mbretërojë në Japoni dhe në tërë botën.

Presidenti Thaçi i shprehu mirënjohje Perandorit në emër të popullit të Kosovës, për përkrahjen që Japonia na ka dhënë gjatë dhe pas luftës.

“Jemi popuj dhe vende mike dhe kështu do të jemi për gjithmonë”, shtoi Presidenti Thaçi.

Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, të dielën ka udhëtuar për një vizitë zyrtare disa ditore në Japoni. Ai zhvilloi takime me krerët më të lartë shtetërorë për të shtyrë përpara axhendën e thellimit të bashkëpunimit ndërmjet dy shteteve.

Kjo vizitë e presidentit Thaçi në Japoni vjen tash kur dy vendet janë duke kremtuar 10 vjetorin e lidhjes së marrëdhënieve diplomatike.

Vizita zyrtare ka për qëllim rritjen e bashkëpunimit bilateral dhe zgjerimin e shkëmbimit tregtar ndërmjet dy vendeve, Kosovës e Japonisë.

Gjatë vizitës u konfirmua pjesëmarrja e Republikës së Kosovës në panairin më të madh në botë “Osaka Expo 2025”, ku vendi ynë ka siguruar një pavion për promovimin e mundësive investive dhe produkteve të bizneseve./b.j/* Per me shume fotografi shih ne Facebook Gazeta Dielli

Europa dhe monopoli qeveritar

September 13, 2019 by dgreca

Nga Ilir Levonja/Pa u futur thellë në termat e ekonomisë, monopoli a monopolizimi ka lidhje të drejtë për drejtë me një artikull a produkt tregu, ku shpesh qeveritë investojnë për ta patur nën kontroll. E kanë bërë dikur ta themi përshembull me ullirin a duhanin. Dhe padyshim që po e bën kjo qeveri apo dhe disa të tjera më përpara, me çështjen e anëtarësimit të shqiptarëve a Shqipërisë në Europë. Nuk ka pak minuta që Edi Rama poston foto me diçitura inkurajuese për një ”po” nga kancelarja Merkel me qëllimin se është ai i cili po e fut vendin në Europë. Në të vërtetë shqiptarët kanë hyrë prej kohësh në Europë. Ajo që nuk ka hyrë aty është pikërisht ngrehina e shtetit të tyre, jo ata. Se ata kanë kohë dhe po vazhdojnë. Kurse ngrehina e shtetit të tyre ka ngelur në klasë. Më me dinjitet është një pastrues i banjove publike në Bruksel, se sa një nënpunës i admistratës së ngrehinës, se sa një kuadër dikund aty. Dhe normalisht auditori rreth saj nuk është asgjë tjetër, një tufë teserexhinjsh, të moshuar dhe zyrtarë që e shikojnë të ardhmen vetëm përmes perspektivës së partisë. Pjesa tjetër është dy a tri grupe interesi që katër vjet janë blu dhe katër të tjerë rosë a lejla. Ca fytyra të lodhura nga pushimet ekzotike dhe kakofonia e ligjëratave nëpër studio mbi të drejtën, ligjin, kushtetutën dhe referencat si e bëri dhe si ja bëra. Futjen e parë shqiptarët e bën më 2 korrik 1990, madje me forcë, pasi ngrehina e shtetit të tyre ua ndalonte me bajonetë tek koka. Pastaj e vijuan me malet e Greqisë, me pasaportat fallco ku shumë syresh që sot flasin studiove i shisnin sa frëngu pulën. Më pas me gomonet dhe trailerat e bananeve a rrobave të vjetra. Vijuan me llotot kanadeze dhe amerikane. Me bashkimet familjare sa u kërkojnë edhe llogari shteteve pritëse për ndihmën sociale a kartat ushqimore etj. E vazhdojnë me kontratat e punësimet në fushat sociale si në shërbimet me bluzat e bardha etj. Pra shqiptarët vet janë futur dhe nuk e di përse sot çështja e futjes a e anëtarësimit në Europë duhet të bekohet nga zyrtarët e ngrehinës shtet. Dhe përse duhet që këta të rrahin gjoksin duke thënë se po këputen duke dashur të anëtarësojnë vendin. Nuk është aspak meritë e Edi Ramës as e ndokujt tjetër. Dhe ta dini që se të gjithë e duan këtë anëtarësim një orë e më parë. Por e duan me mënyrën e tyre, për përfitimin personal e jo të shqiptarëve. Përshembull Edi Rama, me që është edhe kryeministër, nëse vërtetë e do Shqipërinë në Europë, e kishte futur me kohë. Mjafton ta kishte çuar vendin në zgjedhje të parakohëshme. Të garantonte zgjedhje të lira etj., si në Kosovë momentalisht, të jeni të bindur se Shqipëria do kish fituar. Eshtë fare e thjeshtë, hapi rrugën vendit tënd, jo vetes dhe Shqipëria në mos anëtarësim 100% do i kish çelur negociatat. Por kjo nuk ndodh pasi mendësia e monopolit tek ne është dominante, një mendësi arkaike e kulturës së diktaturës së proletariatit. Jemi në kufijtë kohorë ku më shumë shqiptarë ka jashtë se në Shqipëri, ndaj është qartësisht e kuptueshme që jemi në Europë, jemi parlamentarë. Dhe jo vetëm aty. Jemi plotësisht, ndaj futja në Europë e ngrehinës së shtetit nuk ka pse bëhet çështje. Nuk ka pse t’i ofrojmë kohës tonë heronjë fallco të tipit Rama. Heronjtë e vertetë janë shqiptarët që për tridhjetë vjetë vetëm ikin, janë bërë zogj shtegtarë, ikin. Ndaj dhe i gjen kudo ku shkon. Sikur në Zelanëdn e Re po t’iu bjeri rasti, ta dini se do gjeni shqiptarë. Pra Europa ka qënë dhe është monopol i juaj dhe jo i Edi Ramës me shokë.

PELIGRINAZHI I GREKEVE NE SHQIPERI DHE VARRET E ÇAMEVE NE GREQI

September 12, 2019 by dgreca

Grekët mund ta bëjnë pelegrinazhin në Shqipëri, ndërsa çamëve u ndalohet të vizitojnë varret e gjyshërve/

Nga Arben Llalla/

Prej 15 vitesh shoqata e veteranëve ushtarakë dhe policisë të Ksanthit organizon një pelegrinazh për të nderuar heronjtë grekë që janë vrarë në Shqipëri. Kjo shoqatë ushtarako-policore në emër të ndihmës për shkollat greke në jugun e Shqipërisë organizon katër herë në vit udhëtimin e pelegrinazhit të heronjve duke vizituar vendet ku adartët dhe ushtria greke që nga viti 1913-1949 janë vrarë në përpjekjet e tyre për të aneksuar jugun e Shqipërisë. Udhëtimi prej 5 ditësh me dy autobusë nis nga kufiri i Konispolit, me vizita në Delvinë tek vendet, ku kanë luftuar grekët më 1913-1914 për të shpallur autonominë e Veriut të Epirit. Më tej, ky rrugëtim vijon në Sarandë në takime me krerët e pakicës greke, kurse dhurohen ndihma shkollore si libra, fletore, atlase, në mënyrë që fëmijët e vegjël grekë të mësojnë, pasi shteti shqiptar “ushtron dhunë mbi ata”. Kjo është motoja e këtyre grupeve që na vijnë nga fqinji ynë jugor.

Ditën e dytë të këtij misioni këta ushtarakë e policë pensionistë, të cilët janë stërvitur me vite për sulme ndaj Shqipërisë vazhdojnë udhëtimin për të vizituar Himarën dhe fshatrat rreth saj, vende ku ka luftuar ushtria greke me në krye Jorgo Zografin për të përfunduar në shkollën greke “Omiros”.

Të tretën ditë programi është për të vizituar Tepelenën, Përmetin, Këlcyrën dhe lartësinë 731, ku janë vrarë me mijëra grekë gjatë luftës së 1940-1941, pa harruar vizitën tek Shën Kozmain për të përfunduar në Gjirokastër në takimet me përfaqësuesit e diplomacisë greke dhe Mitropolitin Dhimitrios. Ditën e fundit këta grekë pelegrinazhin do e vazhdojnë në Bularat për të vizituar shkollën e fshatit dhe varrezat e ushtarëve grekë. Por, sivjet programit të këtij pelegrinazhi i është shtuar edhe homazhe tek varri i Kostandin Kacifës, si dhe tek vendi ku mbeti i vrarë ky kriminel, i cili cënoi rendin publik më 28 tetor 2018.

Grupet paramilitare greke kanë ngritur iniciativën për të ndërtuar një kishë tek kodra, ku u vra Kacifas e për ta shpallur vend të shenjët me emrin “Shën Kacifas, martiri i flamurit të greqizimit”.

Këta grekë do të priten zyrtarisht më 24 shtator nga Mitropoliti Dhimitër i Gjirokastrës, nga Konsulli i Përgjithshëm grek Llambros Kakisis si dhe nga këshilltari i Ministrisë së Arsimit të Greqisë për shkollat greke në Shqipëri, Vasilius Sotirudhas.

Por, përse shqiptarët nga Çamëria nuk kanë të drejtë të vizitojnë varret e të parëve të tyre, varret e çamëve që ranë dëshmorë për çlirimin e Greqisë në Luftën e Dytë Botërore? Ka patur mbi 3.000 çamë që luftuan në ushtrinë ELAS-EAM kundër pushtuesëve italianë dhe gjermanë.

Pra, grekët mund të vijnë të çirren të na fyejnë brenda në shtëpinë tonë, ndërsa çamët nuk mund të vizitojnë as si turistë, varret e gjyshërve dhe shtëpitë e tyre.

Është e qartë se më 22 shtator dogana e Qafë Botës nuk do i ndalë këta dy autobusë, si dhe qindra libra të propagandës greke kundër Shqipërisë që do sjellë Shoqata e ushtarakëve dhe policëve të Ksanthit. Me vete këta “turistë”-provokatorë do sjellin libra për t’i shpërndarë nëpër shkollat e Shqipërisë, ku mëson pakica greke si në Mesopotami, Delvinë, Sarandë, Gjirokastër e deri në Himarë.

Si është e mundur që shteti shqiptar lejon libra të tillë, madje pa paguar as doganë? Kur në nëntor 2016 u ndaluan dy shoferë të MPJ të Shqipërisë, sepse mbanin në bagazhin e tyre disa libra shkollorë për fëmijët shqiptarë që jetojnë në Greqi, dhe u dënuan me 30 ditë burg nga Gjykata e Janinës, vetëm pse dhjetëra Abetare në shqip. Shoferët e MPJ-së së Shqipërisë ishin Altin Tafa dhe Agim Asllani.