Archives for July 2020

NË PRITJE TË MONUMENTIT

July 9, 2020 by dgreca

KUR SHQIPTARËT DO TË NGRENË NJË MEMORIAL NË KUJTIM TË SHFAROSJES TË POPULLIT SHQIPTAR PREJ GENOCIDIT SËRBO-GREK?!/

Nga Besnik Imeri/

Këto ditë marrim vesh për një memorial, që qeveria ka ngritur tek Parku i Liqenit në Tiranë, në kujtim të veprës fisnike të shqiptarëve gjatë Luftës së Dytë Botërore për mbrojtjen e jetës së hebrenjve nga nazi-fashizmi.Gjë shumë e mirë që memorizon fisnikërinë e racës tonë që vjen (duam apo nuk duam ne) prej pellazgëve hyjnorë. Marrim vesh që asnjë hebre nuk u dorëzua, asnjë hebre nuk vdiq.

Rri dhe mejtonem dhe një trishtim i madh më ngjitet deri në grykë: E mjera Shqipëri! Ke njëqindedyzet vjet që gjaku të shkon lum.Ke njëqindedyzet vjet që të grabisin.Ke njëqindedyzet vjet që të vrasin, të therrin dhe të djegin. Me qindra mijë jetë të humbura, tëmos themi një milion, aq sa ai i armenëve,por mund të jetë dhe më i madh. Sikur këta miliona shqiptarë të kishin qënë dele, sërbëve dhe grekëve,me siguri, do t’u ishin dhimbsur dhe nuk do t’i kishin therrur. Por këtë ishin njerëz! Por këta ishin shqiptarë!!Dhe shqiptarët duheshin therrur, duheshin djegur, duheshin vrarë foshnjat në bark të nënave, duhen zhdukur dhe shfarosur. Të mjerët shqiptarë, kanë njëqindedyzet vjet që kanë kaluar nga kasaphana në kasaphanë, nga 1879 deri më 1999, dhe ku është fundi?!Kush e ka nxitur, mbështetur dhe sponsorizuar një kasaphanë të tillë të jashtëzakonshme, makabre?!!! Pasi kam një bindje absolute që populli grek dhe populli sërb, asnjëherë nuk do t’i kishin kryer këto vepra mizore ndaj shqiptarëve, pa një nxitje dhe mbështetje nga jashtë.

Kthehemi tek vetja.Jo memorial që nuk është ngritur për këta miliona shqiptar të masakruar, por as një muranë e thjeshtë.Ka njëqindedyzet vjet që nuk është kujtuar njeri. A do të gjëndet ndonjë qeveri që qeveris shqiptarët që të kujtohet për ta? A do të kujtohet ndonjë kryeministër që qeveris Shqipërinë që të kujtohet për ta? Dhe, frikë kam, nuk kanë për t’u kujtuar ndonjëherë. Kanë për t’u haruar si njeri pa njeri, pa varis, pa fis dhe pa farë.Dhe shqiptarët i meritojnë këto qeveri dhe këta kryeministra. Pse e them këtë, sepse ne i kemi ngritur ata.

Shembulli i fundit. Kryeministri aktual pati fatin, pasi mandati i tij përfshinte vitin 2014, vit i cili përkonte me 100 vjetorin e genocidit grek në Shqipërinë e Jugut. Me këtë rast mund të ngrinte një memorial, ku të donte, në Përmet, Panarit, Gjirokastër, Hormovë, Tepelenë, Kurvelesh, por edhe në Kallarat dhe Kuç të Vlorës. Madje shumë i goditur do të ishte në Grykë të Këlcyrës. Me ketë do të hynte në histori dhe do të kujtohej nga shqiptarët. Por jo, nuk qe e thënë, thjesht nuk i vajti mendja! Ndërsa për të ngritur memorial dhe vareza për ushtrinë greke pushtuese të vitit 1940, i vajti mendja.

Më tej akoma.A nuk duhet që kryeministri i Shqipërisë të ngrinte një memorial tek kodrat e liqenit në Tiranë në kujtim të viktimave të Genocidit Sërbo-Grek të viteve 1879-1999?Dhe e kishte rastin në 2019, se mbaronte me nëntë, ishte vit jubile. Jo, jo, nuk e bëri atë “Shaqo Bregu”! Pastaj,mbetej në dëshirë tëtij, që t’i drejtohej apo jo Hollivudit për të bërë një film për këtë genocid gjigand ndajnjë populli fisnik; i cili asnjëherë në historinë e tij nuk ka qënë pushtues ndaj fqinjëve të tij, pa përmendur pastaj, që asnjëherë nuk ka kryer vrasje, përdhunime, therrje dhe djegie të popullsisë së pafajshme të fqinjvetëtij, sërbë apo grekë.

I vetmi që ka ngritur zërin, për ngritjen e ndonjë memoriali përkujtimor, ka qënë ambasadori ynë fuqiplotë në Athinë në vitet 1922-1925 Mid’hat Abdyl Frashëri, i cilinë një relacion dërguar Ministrit të Punëve të Jashtëme të Shqipërisë, më datë 30 korrik 1924, shprehet:

“Po bëhenë 10 vjet qëkurse çeta dhe ushtarë grekër, oficerë dhe kanonë të Greqisë, shkretuanë Jugën e vendit. Do të qe mirë, sikur në udhën Sarandë-Korçë të ngrehësh ndonjë monument, simpl në stil, po prej guri të shëndoshë, mbi të cilënë mbi një pllakë mermeri të nëmërohenë emërat e atyre që vajtënë dëshmorë për Shqipërinë duke u kundrështuarë çetave dhe ushtarëve të huaj që mësyjtnë Shqipërinë, sikundrë që edhe të radhitet katallogu i plotë i katundeve të shkretuarë. Pa dyshim në rradhua të viktimave s’do haruarë numri i atyre që u masakruan në Kodrë…”[1]

Si në një film horror më kujtonen barbaritë greke në Shqipërinë e Jugut në fillim të vitit 1914: “…foshnjat e mjera po bridhnin rrugëve të fshatit Peshtan… i merrnin foshnjat një nga një, u prisnin kokat dhe i hidhnin në pus. 27 foshnja therri në këtë fshat Koçifaqi.…dogjën Luarasin…në Panarit therrën 275 vetë…Në Mican therrën 13 gra…NëHormovë, bash në kishën e fshatit, therrën me thika dhe bajoneta 160 burra…Në Backë egërsirat greke therrën 30 gra dhe femijë. 180 familje janë therrur në Lumë të Zi të Skraparit…”[2]

Në vitet 1913-1914 shovinistët grekë, pasi okupuan Shqipërinë e Jugut, rrafshuan 280 fshatra, duke lënë popullsinë gjysëmmilionëshe shqiptare pa mbrojtje dhe pa strehë.Dhuna e ushtruar për dy vite me rradhë detyruan shpërngulje masive duke krijuar një bilanc tepër tragjik, mbi 20 mijë të vrarë dhe 280 mijë të vdekur nga uria dhe masakrat e tjera…Nuk mund të harohen kaq lehtë këto çmenduri ballkanike dhe europiane në kufijtë e “Holokaustit shqiptar”…Më27 tetor 1914 kryeministri grekElefterios Venizellos shpalli nga Athinapushtimin e “Vorio-Epirit”.

Vetëm një ambasador fuqiplotë në Greqi në vitet 1925-1926 e ka ngritur zërin. Por për këtë, ministri i jashtëm i asaj kohe dhe kryeministri Ahmet Zogolli, e shkarkuan menjëherë. Çfarë thotë ky ambasador:

“…Nuk e di, nga tjatër anë,…a duhej bërë Memorandum në Konferencën e Ambasadorëve ose në Gjykatën e Hagës për të kërkuar zhdëmtim prej Greqisë për 300 katundet e shkretuara prej saj më 1914…Pasuria e tyre, ku vetëm ajo e Follorinës dhe Kosturit llogaritet në një milion napolon flori, u grabit dhe u rrëmbye prej Greqisë…”[3]

Hedhim sytë tek genocidi grek në Çamëri për rreth tre dekada 1913-1945, dhjetra mijra njerëz të vrarë dhe të therrur, qindra mijë të shpërngulur me dhunë në Turqi dhe Shqipëri.

“…Gjatë viteve1923–1925 u dëbuan nga Çamëria 30.400çamër të besimit musliman, si edhe30.000 shqiptarëmuslimanë të tjerë nga krahina e Janinës si edhe nga Kosturi, Follorina si edhe Grebenéja!…”.[4]

Ndërsa Miranda Vicker, megjithëse e huaj, britanike, i janë dhimbsur shqiptarët dhe e ka ngritur zërin.Ja se çfarë shkruan ajo për genocidin grek ndaj Çamërisë në vitin 1944:

“…Sipas statistikave të përpiluara nga shoqata Çamëria në Tiranë, gjatë sulmeve mbi fshatrat e tyre në vitet 1944-1945 u vranë 2771 shqiptarë. Nga këta 1276 ishin nga Filati dhe rrethinat e tij , 192 nga Igumenica, nga Paramithia 673 dhe Parga 620. U shkrumbuan dhe u grabitën 68 fshatra dhe 5800 shtëpi u plaçkitën dhe u dogjën. U grabitën 110.000 kokë dele dhe 2400 gjedhë, 21 mijë kv grurë, dhe 80 mijë kv vaj, më shumë se 11 milion kg drithra nga shtëpitë e tyre…gjithësejt 102 xhami u dogjën…”.[5]

Kthehemi në veri, verilindje dhe lindje të Shqipërisë trung.Gjaku i shqiptarëve është derdhur nga sllavët pa kursim.Hoti dhe Gruda, Plava dhe Gucia janë larë me gjakun e shqiptarëve.Nishi dhe Sanxhaku kanë njohur tmerret e vrasjeve, djegieve dhe therrjeve të forcave ushtarake sërbe në vitet 1878-1879.

“Togje kufomash shqiptare vatër më vatër, shtëpi të rrënuara, nëna të ngrira me foshnjë në gji, fëmijë të uritur e të pambrojtur, uri e skamje nga zjarret dhe nga plaçkitjet, skena të trishtueshme e kishin mbuluar tërë Moravën dhe Anamoravën shqiptare në qarqet e Nishit, Pirotit, Vranjës, Leskocit, Prokupjes, Kurshumlisë…Popullsia shqiptare shpërngulej dhunshëm për në thellësi të Perandorisë Osmane (Në të vërtetë, në thellësi të Shqipërisë.Gj.D.) Kështu shmangej mundësia e rikthimit në trojet e veta… Njoftimet sërbe thoshin: Deri më 22 mars 1879, në qarqet e Nishit, Pirotit, Vranjës dhe Toplicës, kanë mbetur vetëm 6.567 myslimanë…”.[6]

Krimet sërbo-malazeze në vitet 1912-1913, 1914-1915,1918-1920, 1921-1923 dhe në vazhdim, para, gjatë dhe mbas Luftës së Dytë Botërore, sidomos 1944-1945, deri më 1990, me një mbyllje tragjike të vitit 1999, janë pa mbarim. Një genocid permanent, i pandalshëmdhe i egër.Pa përjashtur këtu eksodet bibilike të kosovarëve drejt Turqisë dhe Shqipërisë, me një mbyllje tragjike me atëtë vitit 1999 që tronditi botën e qytetëruar.

Por, duke i lënë mënjanë të gjitha burimet, të huaja dhe shqiptare, po japim një burim pikant. Një libër i publikuar nga një hebre austriak, libër cili protestonte kundër zhdukjes massive të shqiptarëvenga sërbët në vitet 1912-1913 (pa përmendur këtu shkrimet e një hebreu tjetër, Trockit).Ky autor është Leo Freundlihdhe libri i tij “Golgotha Shqiptare” (“Akuza që ulërijnë”)ështëdëshmia e parë për shfarosjen kolektive të një populli europian, paraatij hebraik (gjatë Luftës së Dytë Botërore).Libri i tij rrëfen Golgotën Shqiptare ku ushtria sërbe në vitet 1912-1913 realizoi zhdukjen masive të shqiptarëve duke vrarë gjysëm milioni shqiptarë, nga të cilët 250 mijë shqiptarë të masakruar vetëm në veriun etnik të Shqipërisë gjatë vjeshtës së vitit 1912.Ja një pasazh nga libri:

“Me qindra e mijëra kufoma të masakruara notonin në rrjedhat e lumenjve.Ata që mundin t’i shpëtonin sëmundjeve, urisë, plumbave të pushkëve të këmbësorisë dhe gjyleve të artilerisë serbe, grumbulloheshin në vende të caktuara dhe u jepej nga një plumb kokës.Më zi e pësonin ato që fshiheshin në shtëpitë e tyre.Pas kontrolleve të imta që bëheshin për plaçkitje dhe florinj, gjendeshin lehtë dhe thereshin si berrat.Torturat më të mëdha i pësonin gratë shqiptare, të cilat përdhunoheshin, lidheshin më pas, bëheshin kapicë, mbuloheshin me kashtë dhe digjeshin të gjalla.Në rast se ata ishin shtatzëna, ju çahej barku me bajonetë dhe pasi u nxirrej fëmija nga barku e vendosnin në majë të bajonetës apo të hunjve.Pas masakrimit serbët pinin verë, këndonin dhe hidhnin valle.Kishte raste që ata gjatë therjes mblidhnin gjakun në kupa dhe e hapnin gostinë me të”. – kështu i përshkruante maskrat mizore serbe ndaj shqiptarëve, Leo Freundlich në librin: Albanienes Golgotha, Vien, 1913 (“Golgota shqiptare, Vjenë 1913”) të kryera nga mesi i tetorit 1912 deri në mars 1913.

Ne si komb, asnjëherë nuk kemi vrarë foshnjat e kombeve të tjerë; siç na i kane vrarë këto kombe dhunuese femijët ne barkun e nënës. Egërsia dhe barbaria e tyre në shekullin e XIX dhe XX ua ka kaluar egërsisë dhe barbarisë të vandalëve të historisë para 1000-1500 vjetësh; Totilës, Alarikut, Timur Lengut dhe Çing Kiz Hanit. Genocidi i tyre ndaj shqiptarëve në asnjë rast nuk eshte njohur nga kjo Europë e qytetëruar.

“Në emër të çështjes së tyre të drejtë, vetëm nga 21 qershori deri më 11 korrik të vitit 1878, shqiptarët u kanë dërguar Fuqivet të Mëdha 145 peticione, nënshkruar nga përfaqësues të krahinavet të rrezikuara: Janinë, Manastir, Shkup, Tivar, Nish, Prokuple, Kurshumli, Dibër, Prishtinë, Tregu i Ri, Podgoricë, Shpuzë, Grudë, Hot etj.”[7]Por vetëm heshtje.Heshtje ogurzezë.

Pse Europa nuk e ka njohur dhe nuk kapër ta njohur genocidin ndaj shqiptarëve? Sepse dashje, pa dashje, Europa është piskitur me cërkat e dala nga gjaku i derdhur nga shqiptarët prej fqinjëve të tyre; dhe ashtu si Ledi Makbeth, nuk i heq dot keto njolla gjaku nga duart e saj, pa bërë një katarsis; dhe pa u kërkuar ajo vetë falje shqiptarëve, duke ndrequr,në të njëjtën kohë,sadopak gabimet e historisë.

Historia Perëndimore flet për eksodet biblike të hebrenjve nga Egjipti në kohën e lashtë. Por ajo asnjëherë nuk ka folur, dhe, nuk dihet në se do të flasë ndonjëherë, për eksodet biblike të shqiptarëve të përzënë me dhunë nga trojet e tyre në fundshekullin e XIX dhe shekullin e XX.

9 korrik 2020.

[1] Luan Malltezi-Sherif Delvina, Çështja Çame, Bot.VIA EGNATIA-2013, f, 159

[2] Kosta Papa Tomori (Leusa),“Barbaritë Greke në Shqipëri”, Bot.NAIMI-2012

[3] Luan Malltezi-Sherif Delvina, “Çështja Çame”, Bot.VIA EGNATIA-2013, f, 276-277

[4]Mërgim Korça, “Arvanitasit, Çamëria, Epiri i Veriut dhe gjëndja sot”, Revista Tepelena.

[5] Miranda Vicker, Ç’po bëhet me Çështjen Çame?, Bot.shqip.BOTA SHQIPTARE-2008, Përkth.Xhevdet Shehu, f, 12-13

[6]Gjokë Dabaj,”Genocidi sërbomadh në sanxhakun e Nishit, 1878 -1879” (Pjesë nga Libri “GENOCIDI SËRBOMADH DHE QËNDRESA SHQIPTARE” i autorit Shaban Braha) f.45

[7]Gjokë Dabaj,”Genocidi sërbomadh në sanxhakun e Nishit, 1878 -1879” (Pjesë nga Libri “GENOCIDI SËRBOMADH DHE QËNDRESA SHQIPTARE” i autorit Shaban Braha) f.47

CONVERSATION SERIES WITH MARTIN VULAJ, FORMER DIRECTOR OF NAAC

July 9, 2020 by dgreca

By Rafaela Prifti

“Albanians must come together and devise a national strategy,” says Martin Vulaj on Kosova-Serbia negotiations. “They need to consider all of the consequences of each action before making decisions and, above all, they must never threaten their relationship with the United States.” At the end of our conversation, he suggests four items for the upcoming summit led by Europeans.

Dielli: Recently you wrote The Dangerous Road Ahead, which you open with these words: “Kosova is facing a perfect political storm on the immediate horizon.” Can you describe the political storm as you see it? Have we ever been “in a perfect storm” before? Is there a historical precedence to be considered?

Mr. Vulaj -The storm that could line up perfectly consists of the U.S. walking away from the talks out of frustration and leaving Kosova back in the hands of a traditionally pro Serbian Europe combined with the KLA indictments providing a thin moral cover to Europe. Europe has demonstrated their pro Serb bias not only historically but also recently and, with the US out and KLA indictments as cover, my concern is that they could use this cover as an excuse to enable Serbia to move forward towards Europe while justifying why they are keeping the Albanians back. They could leave Kosova in a political ghetto and use the Albanians as a buffer against Turkey’s influence in Europe. I am not saying that this is the likely outcome but this is now a clear possibility with which the Albanians must be aware and actively working to prevent.

In terms of historical precedents, the only one I could think of that is somewhat similar is the time of the Berlin conference when Serbia, Montenegro and Greece made claims on Albanian lands and, without meaningful Albanian participation, half of those lands were ceded to those claims. The KLA indictments and the political infighting amongst Albanians make participation in the current processes less meaningful then it otherwise could be and increases the likelihood that Kosova’s fate will be decided by the great powers without full participation by the Albanians.

Dielli: By making a statement about a perfect political storm, do you wish to impress a sense of urgency that you feel is not being recognized by politicians, or by the diaspora? All of the above?

Mr. Vulaj -Yes! We are at a critical juncture. We must ensure the continued participation of the United States and the Albanians must come up with a united national strategy or risk letting the Kosova issue endlessly drift without resolution at best or an unfavorable outcome at worst.

Dielli: Prior to organizing the Zoom meeting of Ambassador Grenell with community representative at the end of June, you reposted an article on the role of the diaspora from 2013 along with the comment about being or taking part in the process to influence the process. I asked you if diaspora should sit at the talks and you said that it has not been constructive so far. What are your thoughts today?

Mr. Vulaj – The diaspora has consistently been helpful throughout history but, traditionally, they always take a more conservative or extreme position. That has been the case recently as well with the heavy criticism of the process and the Administration. Many have taken these positions without any interaction with the Administration and without actually knowing much about the process. I don’t think this has been helpful.

However, I would like to see the diaspora as part of the process if only so we could better understand the realities of the process and so this reality can then be communicated to the greater diaspora. In this manner, the diaspora could be better informed and form positions based on information rather than fears and manipulations

Dielli: Any feedback on your Opinion piece? Have you heard from politicians, community activists?

Mr. Vulaj: The feedback has been quite positive and my perspective has been valued. I have had several conversations with politicians overseas to reinforce my message. The concept has been supported but I am concerned that party interests will continue to dominate national ones.

Dielli: Last month, Kosova Government has put in place a Council of Experts. Some critics see it as an additional bureaucratic body. Would it be part of the process? With regards to negotiations of Kosova and Serbia, you suggested A Unity Team? How do you see it?

Mr. Vulaj – The Council of Experts is an advisory body that the PM has created to enable him to draw on the experience and know-how of experts from various fields. They have no decision making capacity.

What I proposed is the creation of a negotiating team that represents all of the major Albanian parliamentary parties whereby each representative would fully take part in the decision making process. By creating this organ, you create political stability without the need for the expansion of the government. The government currently has a scant majority (61 out of 120 votes), is fragile and vulnerable to pressure. With the full participation of the political parties in the Negotiating team you effectively expand the government without the need to go through the political machinations of bringing the current one down, decreeing VV (as winner of last elections) to create new government, waiting for their constitutionally allotted time to expire, and then moving on to the next party to create the government. It is a lot of wasted time when we have little to spare. The inclusion of the opposition in a decision making capacity, into the negotiating team creates the political stability required to go forward and brings more faith and credibility to the process from the people’s perspective.

Dielli: Ambassador Frank Wisner, former US envoy ofKosova peace talks, has characterized the present situation as a political and a constitutional crises? What is your comment?

Mr. Vulaj – I do think it is a political crisis but not a constitutional one. The shocking announcement of the Special Prosecutor has effectively sidelined the President and, at the very least, disrupted the talks. Although there is no formal indictment, it is unlikely that the international community will interact with the President until the matter is cleared up and the government has a very thin majority. All of this creates political instability which must be overcome for Kosova to move forward. However, there is no constitutional crisis.

Dielli: Ambassador Wisner and Ambassador Burns have stated their opposition with respect to holding the summit in the US. Their argument is that it would deepen the divide between Europe and US. What do you say to that?

Mr. Vulaj – Mr. Wisner and Mr. Burns are very experienced diplomats and, I believe, they are looking at this issue from a very traditional diplomatic viewpoint. The fact is however that there already is great division between the US and Europe on the Kosova peace process. In fact, the announcement of the Special Prosecutor (which by his admission was aimed at impacting these talks) may very well be a manifestation of that division. The truth is that Europe has had this matter in their hands since the end of the War in 1999. After 8 years of futility, it was the US who stepped forward and declared Kosova independent. Europe again has had the “dialogue” process since 2011 with no signs of significant progress. Even after Kosova fulfilled all of the necessary conditions for the liberation of visas, the EU could not even keep their promise to do even that. Europe has consistently failed when it comes to resolving Kosova’s issues and enabling her to move forward into her European future. Therefore, unless we have US leadership this simply will not happen.

Dielli: Mr. Harry Bajraktari has called for disbanding Kosova Special Court, on the grounds of it being “a waste of time, resources and interfering with the political process”. What are your thoughts?

Mr, Vulaj -Harry Bajraktari has long been an activist, protagonist and investor in Kosova. He is amongst the most important members of our community when it comes to the Kosova issue and more. His call is a manifestation of frustration with how the international community has handled Kosova and a reflection of a fundamental unfairness with which Kosova is being viewed and treated. Just think for a second that when these indictments come down by the Special Court, there will have been far more Kosovars indicted for war crimes than Serbs! That is unthinkable and unjustifiable.

Albanians must come together and devise a national strategy for dealing with and emerging from this situation. Europe has always viewed Serbia favorably and Albanians with great skepticism. We could find ourselves where Europe has the excuse they need to enable Serbia to move forward and keep the Albanians in a political ghetto as a buffer against the influence of Turkey in Europe. Therefore, I believe that the Albanians must look at all options that they have but they also must not be rash. They need to consider all of the consequences of each action before making decisions and, this above all, they must never threaten their relationship with the United States. If we have a way out, it is through Washington.

Dielli: Tomorrow the representatives of Prishtina and Belgrade will attend a summit led by France President Emmanuel Macron and Germany Chancellor Angela Merkel. Ambassador Grenell has issued the following statement: “We are pleased to see the Europeans will convene a meeting on July 10^thfor further discussions with Kosovo and Serbia. We offer our total support and are grateful for their leadership”. What are your expectations if any Mr. Vulaj?

Mr. Vulaj – The fact that the process is being hosted at the level of Macron and Merkel is a positive sign but Europe’s history with the Kosova issue still leaves me skeptical. I believe that in order to restore faith to the process and have a successful outcome, four things should be done:

1. Approve the liberalization of visas. The visa issue is not tied to the process but it would be a small clear sign that Europe is increasingly serious and increasingly coordinated.

2. Change the goal of the dialogue from “normalization of relations”to“mutual recognition”. This would harmonize the EU position with that of the United States as reflected in the two letters from President Trump to the presidents of Kosovo and Serbia. It would also ensure that Kosova would be able to complete her statehood and be enabled to be integrated into NATO and the UN and eventually the EU. Under the current format that isn’t necessarily the case. In fact, it is possible that the current format would enable Serbia to fulfill her chapter 35 requirements of the EU and enable Serbia to move forward while potentially leaving Kosovo where it currently is.

3. Europe most work with the 5EU members that do not recognize Kosovo to secure that recognition or, at the very least, abstain from the process so that they are not an impediment as they have been even with the visa issue

4. The EU should provide a roadmap for the talks. This would set expectations from the start and prevent the aimless drift that have defined past European processes.

I think that all four points above are very doable and would ensure both faith in the process and its success. In the absence of such action, I am concerned that once again we will enter into the aimless drift with no certain outcomes and no timeline

Reagim ndaj intervistës në DIELLI të kandidates për Deputete Zelfina Sela

July 9, 2020 by dgreca

Populli shqiptar në hapësirën etnike në MV nuk është shtetformues/
(Lidhur me intërvistën e Zelfina Sela,kanditate për deputete të parlamentit të MV-së nga ,,Aleanca për Shqiptarët dhe Alernativa,,-përgatitur nga Kaze Kozeta Zyra,botuar në portalin e gazetës,,Dielli,,më datën 8 korrik 2020
Nu është hera e parë që shumë nga bota politike,universitare,gazetarë dhe tashti në fushatën zgjedhore parlamentare në hapësirën etnike në MV-së,sikur po ,,harrojnë,,apo nuk po u bjenë ndërmend se kur dalin para opnionit e thonë kutrrum,,populli shqiptar shtetformues,,(sic!)duke numëruar një varg projektësh (politike)në letër dhe asnnjëherë në jetën e përditshme shqiptare.
Po kështu,në intervistën për portalin e gazetës,,Dielli,,(intervista e realizuar nga Keze Kozeta Zyra)me zonjën Zelfina Sela,kanditate për deputete nga Dibra,ndër të tjera ajo numëroi nga projekti i saj si deputete e ardhshme e ,,Aleancës për Shqiptarët dhe Alternativa,,një varg detyrash aktuale për çështjen e (pa)zgjidhur shqiptare në hapësirën etnike do të thosha dhe,krejt në frymën e fyshatës zgjedhore zonja Zelfina Sela kalon kodër e brigje duke harruar se është e pamundur realizimi i projektit të saj politik,ndonëse çështja shqiptare në MV nuk është shtetformues,por tash për tash,pozita kombëtare shqiptare sipas kodit më të lartë juridik të Kushtetutës,ata janë në pozitën e pakicës me pakicat tjera.Këtë,mbase,nuk e di zonja e nderuar Sela që me aq entuziazëm i parashtron pikat e programit politik(po i përmendi disa që më shumë janë anësore e të paralizueshme në MV për shqiptarët),ngaqë ata nuk janë shtetformues dhe as gjuha shqipe si gjuhë zyrare,që aq shumë është trumbetuar në këndin e fushatës zgjedhore të partive politike shqiptare(!).
Do të ishte mirë që kanditatët për deputetë të parlamentit në MV-së kur dalin për të dhënë intervista për opinionin (shqiptarë)sikundër doli e foli për programin e saj zonja Zelfina Sela,më parë do të duhej që para vetës të kenë aktin juridik të Kushtetutës së MV-së dhe mos të bëjnë gafe dhe deridikun edhe lëshime për ndonjë lojë të strucit(politik)sa për të marrë ndonjë pikë më shumë të votuesve shqiptarë në hapësirën etnike në MV.
Të gjitha pikat e programit të zonjës Sela,më shumë janë vetëm dëshira dhe tashmë ato janë bërë refrene politike për kanditatët dhe për fushatën e partive politike shqiptare,ndërkaq harrojnë të shpalojnë të vërtetën se populli shqiptar nuk është shtetformues,por pakicë me pakicat tjera në MV dhe përmes aktit më të lartë juridik shqiptarët i realizojnë të drejtat(lexo:pikat e programit të Zelfina Sela),,Shtet për të gjithë,,-,,Barazi për të gjithë qytetarët,,-,,Shteti i së drejtës,,-investimet ekonomike dhe ndarja e buxhetit,,etj tregojnë qartë se këto pika të programit të kandidatës për deputete nga Dibra,janë veçse dëshira në letër dhe sa për konsum politik për debate për votën e sovranit.
Skënder Karaçica

NJË DELAGACION NGA KOSOVA NË PRESHEVË

July 9, 2020 by dgreca

-Ministri i Drejtësisë, Selim Selimi, së bashku me Ministren për Punë të Jashtme dhe Diasporë, Meliza Haradinaj – Stublla, janë pritur nga Kryetari i Komunës së Preshevës, Shqiprim Arifi: Me punë të përbashkët, do ta bëjmë më të mirën për Preshevën/

-Në delegacion edhe drejtori ekzekutiv i Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë, Arian Zeka, pjesë e së cilës Odë janë shumë biznese nga Presheva/

PRESHEVË, 9 Korrik 2020-Gazeta DIELLI/ Një delegacion nga Kosova, ministri i Drejtësisë, Selim Selimi së bashku me Ministren për Punë të Jashtme dhe Diasporë, Meliza Haradinaj – Stublla, po qëndrojnë në një vizitë zyrtare në Luginë të Preshevës, rajonin me shumicë shqiptare në jug të Serbisë.

Ministri Selimi dhe Ministrja Haradinaj-Stublla me të arritur në Luginë, janë pritur nga Kryetari i Komunës së Preshevës, Shqiprim Arifi.

Me Kryetarin Arifi, ministrat kanë diskutuar për gjendjen e shqiptarëve në Luginë si dhe për mundësitë e mbështetjes së tyre. Në takim dy ministrat u informuan me situatën aktuale politike në Preshevë, pozitën dhe kërkesat e qytetarëve shqiptar dhe projektet e Komunës të cilat janë në interes dhe në shërbim të përmirësimit të jetesës së qytetarëve në vend. Gjithashtu u theksua rëndësia e angazhimit dhe punës së përbashkët me qëllim të forcimit të faktorit shqiptar atje. U ritheksua kërkesa e Kryetarit Arifi për të qenë pjesë e takimeve të dy qeverive shqiptare për të sinkronizuar politikat e përbashkëta, veçanërisht në rastin e përfshirjes së Luginës në procesin e dialogut pasi që një marrëveshje e arritur pa e përfshirë Luginën e Preshevës, sipas Kryetari Arifi, do të ishte e paqëndrueshme.

Ministri Selimi në këtë takim ka potencuar faktin se rikthimi në Preshevë i jep atij një ndjesi tejet të veçantë, por edhe një përgjegjësi ndaj atij vendi. Duke folur për pozitën e qytetarëve të Preshevës, potencialin e lartë që ka dhe problematikat me të cilat ballafaqohet, Ministri Selimi tha se së bashku me Ministren Haradinaj, mbeten të përkushtuar për të ndihmuar dhe ofruar bashkëpunim të pakursyer për të bërë më të mirën për shqiptarët në këtë anë.

“Si ministër i Drejtësisë, në emrin tim dhe të Qeverisë së Republikës së Kosovës, iu siguroj se do të vazhdojmë të kemi një qasje të përkushtuar dhe një bashkëpunim të vazhdueshëm si në aspektin politik, ekonomik dhe kulturor për të përmirësuar dhe avancuar pozitën shqiptarëve të Luginës në përgjithësi. Komuna e Preshevës do ta ketë gjithë mbështetjen tonë në realizimin e projekteve konkrete për Luginën” tha Selimi.

Kryetari Arifi poashtu u sigurua nga Ministri Selimi që do të ketë mbështetjen e Ministrisë së cilën ai e drejton në kthimin e Gjykatës dhe Prokurorisë në Preshevë dhe për këtë ofroi mbështetje financiare dhe profesionale për t’i kthyer këto degë në vendin që iu takon.

Ministri Selimi u shpreh i gatshëm për t’i shfrytëzuar të gjitha mundësitë dhe urat e ndërtuara nga dy vendet për të intensifikuar bashkëpunimin dhe koordinimin në interes të qytetarëve të Luginës.

Pjesë e këtij delegacioni është edhe drejtori ekzekutiv i Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë, Arian Zeka, pjesë e së cilës Odë janë shumë biznese nga Presheva.

Kryetari Arifi ka falënderuar për interesimin e vazhdueshëm dhe përkrahjen e ofruar nga institucionet e Republikës së Kosovës duke e vlerësuar si shumë të rëndësishme për stabilitetin dhe përmirësimin e gjendjes së përgjithshme në Preshevë.

ALLISHVERISHET E AMBASADES SHQIPTARE NE ATHINE

July 9, 2020 by dgreca

-PËR PAK GJË, SHUMË PAK, HUMBNI DHE NA HUMBNI NDERIN DIPLOMATË NË ATHINË/

Nga Abdurahim Ashiku/Gazetar, Athinë/

Kisha aplikuar për pasaportë dhe letërnjoftim që në nëntor të vitit të kaluar. Dokumentet më skadonin më 4 prill 2020.
Më erdhi përgjigja: Do të shkoja për aplikim më 5 maj 2020.
Ra epidemia e koronavirusit…
U shtynë, si gjithçka që u shty dhe u bllokua për muaj të tërë.
Më në fund ndodhi hapja. Më njoftuan që të jemi në ambasadë më 13 qershor, e shtunë.
U çudita derisa e saktësova sepse mendova që të shtunën nuk punohet. Njoftimi ishte i saktë. Do të paraqiteshim në ambasadë fiks në orën 09.30 të mëngjesit.
Për të qenë korrekt me orën shkuam një gjysmë ore përpara.
U befasova…
Përpara hekurave në hyrje të konsullatës një turmë njerëzish. Po, po, turmë e vërtetë, pa kokë e pa këmbë. Shtyrje me bërryla kush të kapi i pari hekurat. Për distancë nga njeri tjetri, për maska e masa të tjera detyruese për parandalimit e infektimit nga sëmundja që ka tronditur botën, nuk bëhej fjalë. Të gjithë me celularë të kohës në dorë. Të gjithë me sa zë kishin bërtisnin se janë të thirrur në orën nëntë e gjysmë, as më përpara dhe as më pas.
Nuk bëra fotografi. Kisha shkuar si qytetar i thjeshtë…
Më vonë doli një punonjëse e konsullatës me numra në dorë. Kush kishte krahun më të gjatë e kush bërtiste më shumë mori i pari. Në një çast u kujtuan që ka fëmijë të vegjël dhe të moshuar. Morën edhe ata…
Hekurat u çliruan…
Filloi procesi i thirrjes sipas numrave …
Nuk kam vërejtje për shërbimin brenda. Disa sportele për të bërë dokumentet dhe disa tavolina fotografimi e depozitimi të shenjave të gishtave, ofronin shërbim të kulturuar…
Ajo që më bëri të shkruaj ishte së pari turma e egërsuar para hekurave dhe së dytinjë “kërkesë e detyrueshme” për marrjen e pasaportë “tri javë më pas”.
Për të parën pyeta veten: “Pse kjo rrëmujë para ambasadës sonë me mëngjes, ditë për ditë, javë për javë, muaj për muaj për një shërbim të paralajmëruar, me një ftesë zyrtare për takim nga ambasada dhe nga portali “Shqipëria që duam” dhe “e-Albania”?
Pse kjo rrëmujë në një mjedis publik rrethuar me shumë ambasada të vendeve të ndryshme,në mejdanin e një rruge të madhe të Athinës?
Pse ambasada apo portali “Shqipëria që duam” dhe “e- Albania” thjesht nuk merr të kopjojë përvoja tashmë dhjetëra vjeçare që autoritetet greke e kanë në bazë të shërbimit ndaj qytetarëve?
Po marr njërën, më të zakonshmen…
Me një telefonatë në 14900, 14884 ose 14784 siguron takim me mjekun specialist. Të jepet dita, data dhe ora e takimit. Po qe se atë ditë mjeku nuk është në shërbim të marrin në telefon dhe të caktojnë një datë tjetër sa më afër të parës. Takimet kanë një diferencë kohore prej 20 minutash.
Pyes a nuk mund ta bëjë një gjë të tillë ambasada? Po portali “Shqipëria që duam”? Po “e – Albania”?
Thjesht duke të njoftuar ditën, datën dhe orën e paraqitjes, për pasaporta apo shërbime të tjera konsullore. Jo të gjithë në një orë, në “09.30 minuta” por në distancë nga 20-30 – 40 apo 50 minuta, në radhë deri në mbarim të orarit zyrtar.
Kështu unë po të isha njoftuar që të paraqitesha në orën 12.30 do të shkoja “si zotni” në kohën e duhur.Nuk do të dergjesha gjashtë orë në pritje në një ditë të nxehtë qershori
Nuk e bëjnë këtë gjë.
Mbase u pëlqen rrëmuja…
Mbase prej kësaj rrjedh ndonjë euro…
Mbase…
E dyta: Kur mbaron aplikimin punonjësi të thotë se për 3-4 javë pasaporta dhe letërnjoftimi janë gati. Shton se pasaportën do ta dërgojmë në shtëpi pas adresës që do të na përcjellësh kur do të njoftojmë për daljen e pasaportës.
Më pëlqeu dhe u ngazëlleva për këtë formë lidhje e shërbimi ndaj qytetarëve shqiptarë në mërgim.
Por kjo e kishte një bisht thurur keq prapa.
Më njoftonin:
Në vijim të komunikimit tuaj përmes postës elektronike, ju bëjmë me dije se pasaportat tuaja janë prodhuar dhe gjenden në Ambasadë.
Në kuadër të evitimit të grumbullimeve fizike dhe cenimit të rregullave të mbrojtjes së shëndetit publik në ofrimin e shërbimeve ndaj qytetarëve, Ambasada ju mundëson dërgimin e pasaportave përmes postës me përgjegjësinë tuaj në rast vonese, humbjeje ose dëmtimi të dokumenteve. Shërbimi postar courier paguhet nga vetë shtetasit ditën që dërgesa merret në dorëzim nga courieri.
Nëse bini dakord për sa më sipër, lutemi na dërgoni faturën e aplikimit që keni marrë ditën e aplikimit në Ambasadë, adresën e saktë të banimit (emri, nr. i rrugës, Kodi Postar, qyteti, rrethi) dhe numrat tuaj të kontaktit (fiks dhe celular) në përgjigje të këtij e-maili.
Qartësohet se kartat e identitetit (nëse keni aplikuar) nuk mund të dërgohen pasi nevojitet paraqitja fizike e qytetarit në Ambasadë për aktivizimin e tyre.
Si gazetar isha në dijeni të një ngjarje të paprecedent kur humbën, ditën me diell 100 pasaporta për të mos u gjetur kurrë. As atëherë dhe as më vonë nuk u tha se ku përfunduan këta pasaporta të shqiptarëve të thjeshtë, kush i mori dhe si i përdori.
Kësisoj ambasada, Portali “Shqipëria që duam” dhe “e-Albania” duhet ti ishin larguar këtij njoftimi. Ata duhet të mbanin përgjegjësi për dorëzimin e dokumentit kryesor shqiptar personit në dorë, me firmë e gjithçka ligjore, dhe jo: “Ambasada ju mundëson dërgimin e pasaportave përmes postës me përgjegjësinë tuaj në rast vonese, humbjeje ose dëmtimi të dokumenteve.”
Kur po bëhesha gati për të përcjellë publikisht shqetësimin qytetar për atë që ndodh përditë para ambasadës sonë në Athinë vjen një lajm:
“Media e njohur greke ProtoThema ka raportuar shkarkimin e ambasadores shqiptarë në Athinë Ardiana Hobdari dhe trupit diplomatik.Sipas medias në fjalë shkarkimi ka ardhur për shkak se ajo dhe konsulli i përgjithshëm i Janinës, Pervin Gjikuria janë të përfshirë në vjedhjen e 100 pasaportave shqiptare vitin e kaluar në Athinë. ProtoThema, shkruan se ka informacione se Ardiana Hobdari është direkt e përfshirë në vjedhjen e pasaportave natën e 13 shkurtit në Athinë, kur nga makina e Gjikurias u zhdukën 100 pasaporta, nga 300 që ndodheshin brenda në mjet.”
Më pas reagimi zyrtar shtetëror:
SHKARKOHET I GJITHË STAFI I AMBASADËS SHQIPTARE NË ATHINË, PËRFSHIRË EDHE VETË AMBASADOREN…“Ministri në detyrë për Europën dhe Punët e Jashtme Gent Cakaj ka shkarkuar të gjithë stafin e ambasadës shqiptare në Athinë përfshi edhe ambasadoren.
Mediat raportojnë se kjo “furtunë” ka ardhur si pasojë e performancës së dobët të trupit diplomatik.
Sipas burimeve nga Ministria, vendimi që ka prekur edhe anëtarët e tjerë nga stafi i ambasadës, ka ardhur për shkak të shërbimeve të dobëta ndaj qytetarëve shqiptarë që jetojnë në Greqi të cilët janë ankuar shpesh për mungesë kontakti dhe shërbimi.
Emri i lakuar në media për zëvendësimin e ambasadores së shkarkuar Ardiana Hobdari, është Luela Hajdaragaj.”

E ndërsa përtypja me përtesë lajmin që një emigranti ia ul kokën, më vjen në kujtesë një skandal, një shkrim në një gazetë shqiptare në Greqi me titull “Shejku i ambasadës”, me emër e mbiemër të një punonjësi të ambasadës, dhe masën drastike të ministrisë së jashtme greke që çdo dokument, nga ai çast, konsiderohej i pavlefshëm kur mbante firmën dhe vulën e ambasadës dhe shërbimit konsullor në Selanik e Janinë.
Deri atëherë, kundrejt një pagese prej 30 eurosh, certifikata dhe dokumente të tjerë, me firmë dhe vulë të ambasadës dhe konsullatave ishin të pranueshme nga administrata greke.
Nga shuma e parave që merreshin nga shërbimi ynë konsullor në Greqi u ble dhe mori formë Ambasada Shqiptare në Athinë. Ikëm nga ai mjedis ku era e fasules që gatuhej në katin e pestë mbushte gjitha katet, edhe zyrën e ambasadorit (!)
Allishverishet, firmosja e vulosja e dokumenteve fallco kundrejt pagesave nën dorë “shejkëve”, preu me hanxhar të mprehur mirë miliona euro të ardhura ambasadës, miliona që po të ishin marrë me korrektësi qytetare e përgjegjësi të ambasadorit dhe punonjësve të ambasadës do të kishin ngritur “Qendrën kulturore” në Athinë, qendër e premtuar nga Fatos Nano e të tjerë pas tij. Do të ishin hapur shkolla anë e kënd Greqisë që fëmijët e emigrantëve të mësonin të shkruanin, lexonin e këndonin gjuhën e bukur shqipe…
Për këtë skandal nuk u ndëshkua askush…
Dhe nuk u fol publikisht asnjëherë…

* * *

Në përfundim një këshillë si qytetar dua të përcjell për zonjën Hajdaraga.
Merruni me shërbimin, kulturën e pritjes dhe përcjelljes së qytetarëve në ambasadë, atyre që më pagesat dhe remitancat mbajnë në këmbë ju dhe vendin. Lexojeni mesazhin që po përcjell që në titull:PËR PAK GJË, SHUMË PAK, HUMBNI DHE NA HUMBNI NDERIN…

Athinë, 9 korrik 2020