Archives for October 2022

Kryeministri Kurti priti në takim ish- Ministrin e Shëndetësisë, Dr. Rifat Latifi

October 8, 2022 by s p

Pas dorëheqjes së tij, sot në Kryeministri, Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, priti në takim ish- Ministrin e Shëndetësisë, Dr. Rifat Latifi.

Kryeministri Kurti shprehu mirënjohje për punën, angazhimin dhe kontributin e tij. Ai falënderoi Dr. Rifatin që nuk ka kursyer jo vetëm dijen e përvojën e tij, por edhe kontaktet e shumta ndërkombëtare, për ta ndihmuar e avancuar sektorin dhe sistemin e shëndetësisë në Kosovë.

Kryeministri i dëshiroi suksese në vijim, dhe shprehu vullnetin për mënyra të tjera për bashkëpunim në të ardhmen.

Duke e falënderuar për besimin dhe bashkëpunimin, Dr. Rifati shprehu gatishmërinë e tij dhe u zotua për vazhdim të mbështetjes si profesionist, akademik e qytetar, sidomos në projektet e filluara tanimë.

Njëkohësisht, Kryeministri Kurti sot ka emëruar zëvendësministren Dafina Gexha-Bunjaku për ushtruese të detyrës së Ministres në Ministrinë e Shëndetësisë.

Në Pishtinë mbahet Seminari i 102-të Rose-Roth i Asamblesë Parlamentare të NATO-s

October 8, 2022 by s p

PRISHINË, 8 Tetor 2022 – Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari/

Në Prishtinë sot, më 8 tetor 2022, fillon punimet Seminari i 102-të Rose-Roth i Asamblesë Parlamentare të NATO-s, me temën “Integrimi euro-atlantik i Ballkanit Perëndimor: sfidat e zgjatura, realitetet e reja dhe perspektivat e ardhshme“, në të cilin pritet të jenë më shumë se 100 pjesëmarrës, duke përfshirë deputetë nga vende anëtare të NATO-s dhe vendet partnere.

Në takimin 3-ditor do të diskutohet për sfidat dhe perspektivën e ardhshme për Ballkanin Perëndimor në një mjedis të ndryshueshëm të sigurisë evropiane, mbështetjen e NATO-s për paqen dhe stabilitetin në rajon, për qeverisjen dhe reformën e sektorit të sigurisë në Kosovë dhe mbikëqyrjen parlamentare mbi institucionet e sigurisë në Kosovë.

Ligjvënës të NATO-s, përfaqësues të institucioneve të Kosovës, si dhe të institucioneve e organizatave të ndryshme ndërkombëtare, do të diskutojnë gjithashtu për perspektivën e integrimit evropian të Kosovës dhe progresin e deritashëm, për situatën ekonomike në rajon pas Covid-19, për rolin e të rinjve në ndërtimin e shoqërive të qëndrueshme, për sigurinë dhe stabilitetin në Ballkanin Perëndimor, zhvillimet politike dhe të sigurisë në Bosnjë dhe Hercegovinë, implikimet e luftës në Ukrainë për Ballkanin Perëndimor, shtrirjen dhe implikimet e ndikimit të Rusisë në Ballkanin Perëndimor, pastaj për kontributin e grave për paqen dhe sigurinë rajonale, pjesëmarrjen politike të tyre në Kosovë, si dhe forcimin e sundimit të ligjit e luftimin e korrupsionit.

Seminari i 102-të Rose-Roth organizohet në bashkëpunim me Kuvendin e Kosovës, nën udhëheqjen e kryetarit të Delegacionit të Kuvendit të Kosovës në AP të NATO-s, deputetit Driton Hyseni, si dhe me përkrahjen e Qeverisë zvicerane e të Qendrës së Gjenevës për Qeverisje të Sektorit të Sigurisë (DCAF), së bashku me Komisionin për Ekonomi dhe Siguri.

Duke dhuruar disa centrimetra flokë, lehtëson dhimbjen e dikujt që vuan nga kanceri i gjirit

October 8, 2022 by s p

Rajmonda Xhetani/

Nuk mund të përcaktojmë një sjellje të drejtë apo të gabuar, tek dikush që sa është diagnostikuar me kancer gjiri.

Ballafaqimi me emocionet ndryshon nga një individ në tjetrin. Ndoshta mund të kalohen shumë emocione njëherësh si: frika, tronditja, mosbesimi, zemërimi, trishtimi dhe mpirja.

Emocionet ndryshojnë nga dita në ditë, apo dhe nga ora në orë.

Ditët dhe javët pas përcaktimit të kësaj diganoze janë dërrmuese.

Në këtë fazë gjykon veten pse nuk ke qenë aq e kujdesshme me kontrollet dhe ekzaminimet, që sigurisht duhet të jenë të shpeshta dhe në lidhje me këtë po sensibilozohen çdo ditë vajzat dhe gratë.

Kur fillon të përcaktohet plani i trajtimit, fillojnë shqetësimet në lidhje me “të dukurin”.

Të qënit pa flokë, është një ndjesi që torturon pjesën më të madhe të grave dhe vajzave, kur diagnostikohen me këtë sëmundje.

Në foton më poshtë janë flokët e mi një vit më parë, të cilat janë prerë disa herë prej atij momenti e sërish janë rritur. M’u duk shumë altruiste nisma e një organizate, që kishte të bënte me dhurimin e flokëve, të cilat do të shërbenin si paruke për pacientët e diagnostikuar me kancer. Doja shumë të bëhesha pjesë e kësaj nisme por, kjo gjë nuk u realizua pasi u informova prej tyre, që një flok i lyer nuk shërbente.

Gjithsesi, rënia e flokëve është diçka që nuk duhet të shqetësojë asnjë grua që vuan nga kjo sëmundje.

Menjëherë pas përfundimit të kimioterapisë, floku del sërish, rritet , e madje bëhet më i shëndetshëm se më parë.

Disa flokë më pak nuk largojnë as sharmin e as bukurinë e një femre.

Mbështetje pafund për të gjitha ato vajza dhe gra që janë përballur, që luftojnë dhe që e kanë “mposhtur” këtë sëmundje.

Vlerësim për të gjithë familjarët që kanë përjetuar emocione të forta e janë lutur fort për vajzat, motrat, nënat, shoqet e gratë e tyre…(çdo lutje e tyre dëgjohet).

Nxitje për ato vajza që munden të dhurojnë flokët, në mdihmë të këtyre grave.

Le t’ua lehtësojmë deri diku dhimbjen!

LAMTUMIRË ILIA KETRI

October 8, 2022 by s p

Nga Fuat Memelli/

Ndahet nga jeta në moshën 85 vjeçare, Mitropolit Ilia Ketri.

Ndarja nga jeta në Boston e Mitropolit Ilia Ketrit, ishte një lajm i trishtë jo vetëm për familjaret e të afërmit, por edhe për të gjithë ata bësimtarë dhe jo vetëm, që e kanë njohur atë nga afër. Në rrugëtimin e jetës së tij prej 85 vitesh, 60 vjet i përkasin shërbimit me përkushtim të rrallë ndaj fesë orthodokse. Por, vitet nuk tregojnë gjithçka. Mbi të gjitha tregojnë gjurmët që njeriu le në jetë. Dhe Ilia Ketri ka lënë gjurmë të pashlyera. Me fjalën e tij ka mbushur shpirtin e besimtarëve me besimin ndaj Zotit. Fjala e tij ka “ngjitur” tek besimtarët, pasi ai ka folur në gjuhën e nënës, në gjuhën e bukur shqipe. Dhe, në kujtesën e popullit, mbetet vetëm ai që populli e ka dashur.

Për të krijuar një ide më të plotë për figurën e tij, duhet t’i hedhim një vështrim “udhëtimit” të Ilia Ketrit në rrugën e jetës 85 vjeçare. Janë të shumtë “stacionet”e rëndësishëm të jetës së tij dhe po t’i përmendim të gjithë, do të duheshin faqe të tëra. Për këtë arsye, po ndalemi vetëm në disa prej tyre. Ilia Ketri lindi në qytetin Sault Sainte Marie të Miçiganit, nga prindër shqiptarë me origjinë nga Sinica e Devollit. Pas mbarimit të shkollës së mesme me rezultate të shkëlqyera, vazhdoi studimet e larta për 6 vjet dhe u diplomua për teologji. Në vitin 1961 u martua me Helenën me të cilën patën një djalë, Sotirin dhe një vajzë, Eugjenian. Për edukimin e tij kanë patur ndikim të veçantë, prindërit e tij si dhe kisha. Hirësi Ilia ka shërbyer për vite me rradhë në kishën “Shën Trinia “ në Boston, në kishën e “Shën Kollit” në Çikago, në Las Vegas,Detroit, Kanada, etj.Një “stacion” i rëndësishëm i jetës së tij i përket vitit 2002, ku së bashku me klerikë të lartë orthodoksë në Amerikë, u ftua në një takim me presidentin amerikan Xhorxh w. Bush në Shtëpinë e Bardhë, siç dëshmon edhe fotografia. Së bashku me Peshkopin amerikano-shqiptar, Nikon, bashkëcelebruan Liturgjinë Hyjnore në Katedralen e Shën Gjergjit në Boston, në përkujtim të 100 vjetorit të Liturgjisë së parë Hyjnore në gjuhën shqipe në SHBA, mbajtur nga Fan Noli.

Ilia Ketri ka qënë drejtues dhe pedagog në Akademinë e Shën Vlashit në Durrës, në vitin 1992. Ai gjithashtu ka përfaqësuar Kishën Autoqefale të Shqipërisë në dy dialogje ndërkombëtare teologjike, një me Kishën Katolike të Romës dhe një me Komunitetin Ndërkombëtar Anglikan. Si përfaqësues i kishës shqiptare, ai përfaqësoi Shqipërinë në festimet e Vatikanit më 29 qershor të vitit 2012.Pjesë e kësaj vizite ishte edhe një takim me Papa Venediktin e XVI. Ilia Ketri gjithashtu ka qënë anëtar i Asamblesë së Peshkopëve Orthodoksë Kanonikë të Amerikës , ku ka kryesuar edhe Komitetin e Edukimit Teologjik. Ka marë pjesë gjithashtu në Konferencën Kanadeze të Peshkopëve Orthodoksë. Më 1 qershor të vitit 2014, ishte i ftuar në shenjtërimin e Katedrales “Ngjallja e Krishtit “ në Tiranë. Ngjarje e shënuar në jetën e tij ishte edhe ajo e vitit 2019, kur mori titullin e lartë “Mitropolit” nga Patrikana Ekumenike e Stambollit. Ai ishte kryetar i Kishës Orthodokse Shqiptare të Amerikës dhe Kanadasë. Në CV-në e tij, ka edhe plot ngjarje të tjera të shënuara. Ai ka përfaqësuar me dinjitet jo vetëm Shqipërinë, por si nënshtetas amerikan, edhe Amerikan.

Thjeshtësia ka qënë një vlerë e çmuar e këtij shërbëtori të fesë. Kjo thjeshtësi ka spikatur në jetën e përditëshme të tij.Është vënë re në shërbimet fetare që kryente në kishë. Kam marë pjesë në disa mesha që drejtonte ai në kishën “Shën Trinia” në Boston. Nga fundi i meshës, pasi mbaronte si të thuash “anën zyrtare” të saj, shkëputej nga letrat, dilte para besimtarëve dhe i fliste si të thuash “vendëshe”. Kur mungonte ca kohë pasi ndodhej në qytete të tjerë të Amerikës ose jashtë saj, i fliste për udhëtimin që kishte bërë si dhe njerzit që kishte takuar. I pyeste besimtarët për shëndetin e tyre dhe të fëmijëve. I fliste për ndonjë problem aktual; u thoshte për të qënë besimtarë të devotshëm, për të dashur e respektuar më shumë njëri-tjetrin. I fliste për edukimin shpirtëror të tyre dhe të fëmijëve.-Prindërit dhe kisha më edukuan mua, shprehej ai. Kur binte fjala për priftërinjtë shqiptarë që do të shërbenin për komunitetin shqiptar në Amerikë, ai thoshte:” Ata duhet të dinë mirë shqip e anglisht e të njohin mirë traditat shqiptare, ndryshe fjala e tyre nuk do të ngjitë te besimtarët”. Por, thjeshtësia e tij dukej edhe në raste të tjera. Në sebepe të ndryshme të besimtarëve e miqve të tij, ai bëhej “njësh” me ta. Pinte raki, këndonte këngë patriotike e këngë të vjetra korçare. Kur ishte i lirë, ftonte miqtë e tij për kafe, për drekë ose darkë dhe nuk i linte të futinin dorën në xhep.

Ilia Ketri merte pjesë në veprimtaritë me karakter patriotik që zhvillonin shqiptarët në Amerikë, Kanada, etj. I fliste për Fan Nolin, Faik Konicën e patriotë të tjerë. Një nga vizitat e tij të paharruara ishte ajo që bëri në Federatën Pan Shqiptare “Vatra” në New York në vitin 2020, ku u prit nga kryetari i saj, Elmi Berisha, kryetari i Nderit Agim Rexhaj si dhe përfaqësues të tjerë të saj.Të gjithë ata që e njihnin, e donin dhe vlerësonin Mitropolit Ilia Ketrin, ashtu siç i donte dhe respektonte ai. Fjala e ngrohtë e Hirësi Ilia Ketrit në dasma, fejesa e pagëzime të shqiptarëve të Amerikës, ua shtonte gëzimin , ndërsa në hidhërime, fjala e tij ishte melhem për ta. Te ai spikaste kultura e gjerë dhe mendimi i thellë, forca bindëse e fjalës dhe devotshmëria për t’u shërbyer njerëzve, për t’i edukuar me fjalën e Zotit e për t’i drejtuar në rrugën e virtytit. Spikasnin këshillat e tij të urta për emigrantët për të mbajtur gjallë e për të transmetuar te brezat e rinj dashurinë për atdheun tonë , Shqipërinë e paharruar.

Krahas shërbimeve fetare në Boston, Çikago, Las Vegas, Detroit, Kanada, etj, herë pas here ai merte rrugën edhe për Shqipëri. Nuk ishte vetëm detyra që e bënte të shkojë në vendin e të parëve, por ishte edhe zëri gjakut që e thërriste. Vërtet Ilia Ketri ishte lindur, rritur e shkolluar në Amerkë, por ai nuk i harronte asnjëherë rrënjët nga kishte ardhur. Prindërit dhe njerzit e afërt, i ushqyen dashurinë jo vetëm për fshatin e tyre por për gjithë Shqipërinë. Gjatë viteve të monizmit, nuk mundi të shkojë në Shqipëri. Me ardhjen e demokracisë, shkoi në Sinicë, Qytezë, Dardhë, Korçë, Tiranë, Berat, Durrës, etj. Ka shpënë edhe gruan, djalin e vajzën për t’u njohur me vendin e të parëve. Në vitin 1992, shkoi për 6 muaj në Akademinë e Shën Avlashit në rrethin e Durrësit. Aty mbajtur detyrën e drejtorit njëkohësisht edhe të pedagogut, duke dhënë një kontribut të çmuar në përgatitjen e prifërinjve të rinj. Në vitin 2002, pasi mori titullin e Peshkopit, shkoi në Shqipëri dhe meshën e parë pas marjes së këtij titulli, e mbajti në Sinicë te fshati i prindërve të tij. Te kisha e rindërtuar e Shën Tanasit, i foli i mallëngjyer bashkëfshatarëve. U përlotën ata por u përlot edhe ai .Mesha të tjera ka mbajtur te kisha e Shën Thanasit në Qytezë kur vdiq mësuesi i nderuar, Dhimitër Farmaqi. Ka mbajtur mesha edhe në katedralen e Korçës, atë të Tiranës, Durrësit e Beratit. Ka qënë disa herë në ditën e Shën Kollit në festën e sinicarëve e cila zhvillohet më 20 maj. Kudo ka lënë gjurmë të pashlyera, pasi u fliste shqiptarëve me gjuhën e zemrës. Më kishte thënë se donte të shkonte përsëri në Shqipëri, por ndarja e papritur nga jeta, nuk e lejoi.Megjithatë, Shqipëria ashtu si edhe Amerika, mbetën gjithëmonë në zemrën e tij.Lamtumirë Hirësi Ilia Ketri! U prehsh në paqe, ashti siç e kishe zemrën!

VËSHTRIM MBI BOTËRORET E FUTBOLLIT

October 8, 2022 by s p

Skifter Këlliçi/

(1930-2014)

Duke filluar nga ky numër, do të botojmë ciklin “Vështrim mbi botëroët e të futbolli”, (1930-2018), përgatitur nga shkrimtari dhe gazeari sportiv Skifter Këlliçi.

URUGUAI, KAMPIONI I PARË I BOTËS NË FUTBOLL, (1930)

Vërtet Uruguai nuk ishte veçse një pikë e vogël në globin tokësor. Por, ama, ishte dy herë fitues i medaljeve të arta të futbollit në olimpiadat e Anversës dhe Parisit më 1924 dhe 1928 dhe më 1930 kremtonte 100- vjetorin e Pavarësisë. Ndërtonte edhe stadiumin të quajtur enkas “Sentemario” (Njëqndëshi), me nxënësi prej…90 mijë shikuesish dhe bashkë me stadiumin tjetër të Montevideos, ”Park Central”, bëhej arena e 18 ndeshjeve të Botërorit të Parë të Fubollit..

Për më tepër, Uruguai dëshmoi se përsëri meritonte të mbante në dorë skeptrin e sovranit të futbollin të tërë planetin tonë, sidoqë midis 13 skuadrave, prej të cilave nga kontinenti plak ishin Belgjika, Franca, si dhe dy skuadrat ballkanike, Rumania dhe Jugosllavia, që përmenda më sipër. Boshllëkun e plotësonin një elitë skuadrash jugamerikane- Argjentina, Brazili, Kili, Meksika, Bolivia, Peruja…Pra,gjithsej 13 skuadra. Numër ters? Por jo për disa: Këto ishin Argjentina me SHBA-në dhe Uruguai me Jugosllavinë, që arritën në gjysmëfinale. Argjentinasit, sikur të luanin tenis, shpejt e shpejt “lanë hesapet” me kundërshtarët me të njetin rezultat tenistik, 6-1 dhe kryqëzuan shpata në finale me Uruguain.

Duhet thënë se se botërori , që nisi me… dëborë , meqë në hemisferin jugor ku shtrihet Uruguai në atë periudhë bën dimër, për të përfunduar në një ditë pranverore në takimin final.

Urugajanët dëshmuan traditën: u shtuan dy medaljeve olimpike dhe medaljet e kampionëve të botës. Argjentina, sidoqë udhëhoqi 2-1, kapitulloi pas tre golave të Seas, Iriartes dhe Kastros.

Argjentinasve u hipën xhindët në kokë. Pas humbjes në finalen e Olimpiadës së Amsterdamit më 1928,(2-1), dilnin përsëri kokulur nga stadiumi “Sentenario”. Zemërimi arriti deri në Buenos Aires, ku turma tifozësh kërkuan t’i vënë flakën ambasadës uruguajane. Dhe kjo, sepse argjentinasit ngulnin këmbë se në shkallët e “Sentenarios” ishte krijuar një gjendje e nderë që i kishte çoroditur paraardhësit e Maradonës deri në atë farë feje, saqë kishin humbur… torruan, dhe, si pasojë, edhe ndeshjen, se, sikur ajo të ishte luajtur në kushte normale… ta shihnin ata uruguajënët mendjemëdhenj se ç’do t’u punonim, se, ç’t’i bësh atij gjyqtarit … dhe kësisoj “fitorja na shkau nga duart”, e bla, bla, bla të tjera.

Kësaj zallalamahie i shpëtoi për mrekulli pikërisht gjyqtari belg, Langenus,. Gjatë takimit me vërshëllimat e tij, ai jo rrallë ndëshkoi futbollistët e famshëm argjentinas, Andrade dhe Monti, pa marrë me mend se ç’telashe do t’i sillte vetes.

Në fakt ishte gjyqtar me përvojë, që kishte nisur të gjykonte që më 1912, duke pasur rival të rreptë vetëm anglezin Stenli Rouz, i cili më pas do të bëhej presidenti i FIFA-s, dhe Marrasin, që edhe ai dotë bëhej më pas presidenti i Federcalcio-s italiane.

Langenusi kishte gjykuar në shumë fusha “të nxehta” të Evropës, por jo si në Montevideo.Për të mos prishur qejfm, ai vendosi me urtësi që në pjesën e parë loja të luhej me topin uruguajan dhe në pjesën e dytë me topin argjentinas, thua se topat të kishin fuqi çudibërëse.

Por jo gjithçka shkoi vaj…

Kështu, me të mbaruar ndeshja, ashtu siçishte i veshur ne zhaketë kadifeje, në xhepin e sipërm të së cilës kishte varur bilbilin, me killota, këmishë të bardhë dhe kravatë, çuditërisht rregullorja e atëhershme e futbollit e lejonte këtë… luks, doli nga një derë e fshehtë e stadiumit, iu turr një makine, e cila e përcolli drejt e në port, ku e priste anija shpëtimtarte nga çdo sulm i tifozëve argjentinas që donin ta shqyenin. Sidoqoftë, kujtimi i finales së Botërorit të Parë, në Montevideo, do ta bënte Langenusin të ndjehej krenar, derisa të mbyllte sytë më 1952, pasi kishte gjykuar 84 takime ndërkombëtare, duke përfshirë edhe ndeshje të botërorëve, më 1934 në Itali dhe më 1938 në Francë.

Po të kthehemi edhe një herë te ndeshja Uruguai-Argjentinë…

“Debatet që qarkullonin vetëm në rrethe të mbyllura sportive,- u frynë e morën përpjesëtime të mëdha. Nuk mbeti prapa edhe shtypi. Ato pastaj u kthyen në sharje dhe fyeje.Si pasojë, marrëdhëniët “diplomatike” midis dy fedaratave përkatëse të futbollit u ndërprenë me afat të pacaktuar.

Megjithtatë, fakti mbetet fakt: Uruguai i vockël, i njohur për kopetë e bagëtive, që zinte një rrip tokë në juglindje të Amerikës së Jugut, me një populllsi e cila mezi kapërcente dy milionët, ishte tashmë “Meka e futbollit botëror”.

Gjysmëfinalet:

Argjentina-SHBA 6-1;

Urugui-Jugosllavi 6-1.

Finale:

Uruguai-Argjentinë 4-2;

Gjyqtar- Langenus, (Belgjikë)

Emrat e kampionëve të parë të botës:

Balestro,Andrade,Fernandes,Pestido,Nazaci, Maskeeroni, Dorado,Skaron,Kastro,Sea,Iriatre,u shënua në librin e artë të botërorëve te futbollit.

Nënkampionët:

Botaso,Dela,Tore,Paternoster,Evaristo,Monti,Juares,Peusele,Varalo,Stabile,Ferreira,M.EM.Evaristo.

Golshënuesi më i mirë:

Stabile, (Argjentinë), 8 gola.

Nga galeria e yjeve:

Stabile,(Argjentinë),Nazazi, (Uruguai),Maskeroni,(Uruguai),Monti,(Argjentinë),Skarone,(Uruguai)

Ndeshje- 18;

Gola- 70, (3.89 për ndeshje);

Shikues- 590.549,( 32.808 për ndeshje).

ITALI, 1934

ITALIANËT,KAMPIONË TË BOTËS

Duhet të them se gjatëkëtij botërori shkallët e stadiumeve nuk u mbushën tërësisht nga shikuesit. Dhe kjo sepse futbolli nuk ishte bërë kaq popullor në Itali, një vend ku pjesa dërmuese e popullsisë ishte ende fshatare, sidomos në Italinë e Jugut.Por pas këtij botërori kjo lojë mori përmasa të mëdha dhe e u përhap shumë shpejt në tërë Gadishullin Apenin.

Ndeshjen finale Itali – Çekosllovaki e ndoqi në Stadiumin Kombëtar të Romës edhe vetë Musolini.Ky stadium, i ndërtuar që më 1911, u pagëzua gjatë sundimit të tij me emrin Stadiumi Kombëtar… i Partisë Nacional Fashiste dhe kishte një nxënësi prej 45 mijë shikuesish.

Sç dëshmonte më pas Zhyl Rimeja,presidenti i FIFA-s,që ndodhej në tribunë pranë Duçen,ai nuk kishte fare haber nga futbolli dhe mbeti i ngrirë gjatë takimit.Por, kur Skiavio shënoi golin e fitores, fytyra e tij u përndrit dhe ai sikur u çlirua nga një barrë e rëndë.

…Italianët kanë epërsi,por golin e parë e shënojnë çekët me anë të Pucit.Mbeten vetëm 21 minuta lojë. Pasi kalon disa çaste nervozizmi,skauadra axurra “galvanizohet” dhe Monti, që katër vjet më parë ka luajtur në Uruguai me fanellën e Argjentinës, pra është italian i natyralizuar,(ashtu si Orsi dhe Guita),”merret vesh”me Ferrarin dhe “vendimin” që marrin, e vë në jetë Orsi më një goditje të pamëshirshme. Vjen shtesae lojës, si me spanjoll.Dhe pastaj goli historik i Skiavios që bie i alivanosur për tokë,i mbuluar nga puthjet dhe përqafimet e shokëve.

Italianët janë kampionë të botës.

Finalja Itali- Çekosllovaki 2-1,pas 120 minutash loje.

Italia-Konti,Manxelio,Alemandi,Ferrari I,Monti,Bertolini,Guaita,Meaca,Skiavio,Ferrari,Orsi.

Çekosllovakia-Planiçka, Zeniçek,Ctiroku,Kostalek,Kambal,Junek,Svoboda,Sobotka,Ne-jedli,Puc.

Gjyqtar-Eklind,(Suedi)

FRANCE, 1938

ITALIA, PËRSËRI KAMPIONE E BOTËS

Finalja e këtij botërori Hungari-Itali u zhvillua në stadiumin”Kolomb” të Parisit. Nga shikuesit në fushë u prit me brohoritje ardhja e presidentit të Republikës franceze, Lebrun. Ndonëse nuk merrte fare vesh nga futbolli, ai kishte dëshirë që të nderonte organizatorët e botërorit dhe veçanërisht presidentin e FIFA-s Zhyl Rime, edhe ai francez.

Presidenti, me t’u ulur pranë Rimesë, dukë hedhur në fushë, pyeti me naivitet :”Cilët janë fracezët në fushë?”.

Merret me mend hutimi i presidentit të FIFA-s, i cili arriti për çudi ta nxirte nga ky telash veten dhe presidentin e Republikës franceze që kishte bërë këtë goxha gafë, duke i dhënë këtë përgjigje të mençur:

”Francezët, shkëlqesi, përfaqësohen në fushë…nga gjyqtarin”. Duke shqiptuar këto fjalë, tregoi në në fushë gjyqtarin Kapdëvil, që për fatin e tij të mirë ishte francez.
“Futbollin e kuptoj pak,- shpjegoi pas ndeshjes presidenti francez,- por pashë që italianët zhvilluan një ndeshje të bukur..”

Ndeshja u fitua nga skuadra “axurra” me rezultatin 3-1 dhe këstu ata për të dytën herë u bënë kampionë të botës.

Ata patën në finale këtë përërje:

Oliveri,Foni,Rava,Serantoni,Andreolo,Lokateli,Biavati,Maeca,Piola,Ferrari,Kolausi.

Hungaria:

Sabo, Polgar, Biro, Salai,Suks ,Lazar, Sas, Vinceze, Saroshi, Zengeler,Titkos,

Gjyqtar-Kapdëvil, (Francë)

Golëshënuesi më i mirë:

Leonidas,(Brazil),8 gola.

Nga galeria e yjeve:

Piola,(Olivieri,(Itali),Sharoshi,(Hungari), Leonidas,(Brazil),Foni, (Itali), Guaia, (Brazil).