Archives for April 2023

Kryeministri Kurti: Masakra e Paklekut është dëshmi e gjallë e gjenocidit të Serbisë edhe sot e kësaj dite

April 17, 2023 by s p

Paklek, 17 prill 2023/

Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, bashkë me presidenten e vendit Vjosa Osmani Sadriu dhe kryetarin e Kuvendit, Glauk Konjufca, bëri homazhe dhe vendosi lule të freskëta, në Paklek të Komunës së Drenasit, me rastin e 24- vjetorit të masakrës në këtë fshat.

Pas homazheve, kryeministri Kurti tha se masakra e Paklekut është dëshmi e gjenocidit të Serbisë në Kosovë, duke kujtuar se këtu para 24 vjetëve janë vrarë 54 civil shqiptarë, për shkak se ishin shqiptarë dhe për shkak se dëshironin të jetonin të lirë e në paqe në tokën e tyre.

“Nuk ka mjaftuar vrasja, por ka pasuar edhe djegia e kufomave, që do të thotë se plani ka qenë për shfarosje jo vetëm të jetërave, por edhe të qenies. Andaj, masakra e Paklekut është dëshmie e gjallë e gjenocidit të Serbisë edhe sot e kësaj dite”, tha kryeministri Kurti.

Kryeministri Kurti theksoi se në muajin e ardhshëm bëhen katër vjet prej se në Kuvendin e Republikës, është mundësuar që Prokuroria e Shtetit, që prokurorët special, të ndjekin e më pastaj sistemi i drejtësisë edhe të gjykojë në mungesë kriminelët serbë. “Pra, në muajin e ardhshëm bëhen katër vjet që ekziston një mundësi e tillë. Dhe për këto krime të kryera gjatë luftës që janë edhe gjenocid, edhe krime kundër njerëzimit, edhe krime lufte, do të duhej të ketë drejtësi për viktimat, por edhe dënim shtetëror e ndërkombëtar për ata që i ekzekutuan dhe ata që i urdhëruan ato”, tha ai.

Pas homazheve, Kryeministri Kurti vizitoi shtëpinë muze, ku më 17 prill të vitit 1999, 24 vjet më parë, forcat serbe vranë 54 qytetarë të pafajshëm. 25 prej të vrarëve ishin nën moshën 18 vjeçare. Prej këtyre, 18 persona kanë qenë fëmijë, më të vegjël se 12 vjeç. Në mesin e tyre pesë foshnje prej gjashtë muaj e deri në dy vjeç. Lirie Muqolli ishte vetëm gjashtë muajshe.

Familjarët e mbijetuar rrëfyen se si civilët shqiptarë, të familjeve Muqolli, Elshani, Caraku e Hoxha, ishin duke u larguar prej shtëpive të tyre, por policia serbe i urdhëroi të ktheheshin atje, i gjuajti me bomba dore në dhomat ku ata po rrinin, e më pas edhe me breshëri automatikësh. E në fund, edhe i dogji trupat e tyre, të cilët në pamundësi të identifikimit janë varrosur në një varr të përbashkët.

PREMIERË ABSOLUTE NË SKENËN E TEATRIT MIGJENI SHKODËR, BALET ME NJI AKT; “ROZAFA” ( Muzika Tonin Guraziu)

April 17, 2023 by s p

Filip Guraziu/

Falë vizionit përparimtar dhe iniciativës për promovimin e vlerave kombtare në fushën e muzikës, të mjeshtrit muzikor, prof. Zhani Ciko, në mbramjen e 14 prillit 2023 në skenën e Teatrit Migjeni Shkodër u përkujtue aktiviteti pianistik dhe vepra muzikore e pianistit, prof. Tonin Guraziu; themeluesit të shkollës pianistike shqiptare.

Në këtë “Mbramje muzikore” të mbështetun prej Bashkisë Shkodër dhe Teatrit Migjeni, përformuen me sukses artistë të mirënjohun të skenës shqiptare e ma gjanë; pianistja e shqueme Rudina Ciko, sopranoja e talentueme Marjana Leka si dhe trupa virtuoze e baletit të TOB-it e drejtueme prej koreografes e njëkohësisht pjesë e trupës së baletit, Adela Muçollari.

Artëdashësit shkodran të muzikës klasike patën rastin me njohë jetën dhe veprimtarinë muzikore të prof. Tonin Guraziut nëpërmjet nji bisede interesante të larmishme e me kompetencë të prof. Ciko, por edhe nëpërmjet projeksionit të fotove e pamjeve filmike të pregatituna prej nipit të Toninit, Filip Guraziu.

Muzika e List ( Wilde jagd); Chopin(Etud-op10) dhe Debussy( Feux d’artifice) të luejtuna me mjeshtri në piano prej pianistes së talentueme Rudina Ciko si dhe zani i amël i sopranos së mirënjohun Marjana Leka që këndoi e shoqnueme në piano prej Rudina Ciko, pjesë të A.Dvorak ( Rusalka); A. Catallani (La wally) si dhe kangë popullore shqiptare të përpunueme, entuziazmuen sallën, por magjia e ‘Mbramjës muzikore’ mbrriti kulmin me paraqitjen në skenë, ‘premierë absolute’ të baletit me nji akt; ROZAFA.

Trupa e baletit të TOB-it e drejtueme prej Adela Muçollarit ku bajshin pjesë balerinët Eles Ruli, Sabina Maklekaj, Anxhelo Muçollari, Armando Meci dhe Enio Qirici, nën ritmin e muzikës së kompozueme prej prof. Tonin Guraziut dhe tingujve të pianos të luejtun me mjeshtri prej pianistes Rudina Ciko përformuen me virtuozitet disa momente thelbësore të legjendës së Rozafës.

Muzika tejet interesante dhe cilësore, tingujt e pianos dhe aftësia e trupës së baletit , krijuen , si me thanë, nji situatë sureale; spektatorët me emocionet e tyne përjetuan dhe vuejtën s’bashku me Rozafën fatkeqe që sakrifikoi vetëveten në shërbim të së ardhmës së popullit të vet. Ky asht arti, kjo është magjia e tij, ky është objektivi edukativ i tij e të gjitha këto u realizuen në ‘Mbramjen muzikore’ të 14 prillit 2023 në skenën e Teatrit Migjenin Shkodër.

Ajo që duhet theksue për domethanien që reflektoi aktiviteti, nuk asht vetem përkujtimi dhe nderimi i merituem i pianistit, prof. Tonin Guraziu i cili në fushën e tij muzikore pianistike konsiderohet me plot gojë ” baba i pianos shqiptare”, por edhe përpjekja vizionare e Mjeshtrit të Madh të muzikës, prof. Zhani Ciko në drejtim të konsolidimit të identitetit muzikor shqiptar.

“Guri i madh” i skalitun me mjeshtri prej veprës dhe aktiviteti muzikor të prof. Tonin Guraziut, që ishte “lanë në një qoshe”, u muer me përkujdesje e dashamirësi me 14 prill 2023 prej prof. Zhani Ciko, s’bashku me grupin artistik që ai drejtoi dhe u vendos në vendin e vet , në vendin e merituem, aty ku duhet me qëndrue , në themelet e murit të identitetit muzikor shqiptar.

Tue i mbledhë, ruejt e pozicionue ashtu si duhet ” gurët me vlerë” e të gjitha fushave formuese të identiteti shqiptar, në themelet e IDENTITETIT TONË kemi me qenë ma të fortë, ma të qëndrueshëm, ma të pathyeshëm!

Falënderime të përzemerta, prof. Zhani Cikos, trupës së tij artistike e Bashkisë Shkodër për mbështetjen e aktivitetit.

Të dëgjova…

April 17, 2023 by s p

Maki Beqiri Asllani/

Nusret, Zoti të ka zbrit në Barkun Diellplot të asaj None ndoshta për asgjë tjetër veç për t’i dëshmu botës, me ZË, me FLETË, me Gjakë shpirti, kush është Serbia…, o medet, po dënes saherë të dëgjoj, saherë të lexoj, saherë kujtoj, e di që , bota e di, dhe e di që bota ka GJEN KRIMINAL.

Nuk e di, kjo intervistë e radhëve të gjata të intervistave Tua, dëshmon për, parasëgjithash Një Njeri të veçantë, së dyti, një shqiptar që ,,dhunshëm” do të n’a mësoj të vërtetën për gjenocidin mbi fëmijët tonë.

Kjo i ngjanë aq fort thirrjes sikur:

“Bëjë offf nonë, më dhemb thika ngulitur në ashtë e rrashtë, ndihmëëë”…

S’paska gjë më të vështirë në jetë se ( po e them për Ty), shoh të ka marrë shpirti flakë e po digjesh para syve tonë për ne, e ne?!

Hajt he Burrë i Dheut se, nuk dijmë tjetër pos t‘a bojmë shqiponjën( kujto D. Agolli) ,”.

Edhe shqiponja bën glasa” , mender…, glasa plehron tokën, te ne shqiponja pështynë vetën me sqepin e saj, pështynë tokën, miljonaplagët e saj, e sorrat ardhur në hambare nga Karpatet, krrokaten në tufa të mëdha mbi Prishtinë …

Sikur të n’a vriteshin të gjithëve nga një fëmijë, të n’a i therrnin me bajoneta …, cila nonë do harronte , cili babë???

Dhe , edhe…

Sinqerisht, as krijesat nonë e babë s’pi besoj mo si qenie humane!!!

O, dje sot nesër, Zotit i vie marre që n’a ka robër të Tij, ose mund t’i vie keq që n’a ka kriju me materjalet e mbetura në fund të thesit të lypsarit?!

Njëfarë dhembje të fortë, ama shumë të fortë ( dhembje të dashnisë) e ndjeja për çdo shqiptar deri para pak kohësh , tani jom e lirë, i kom zhdukë, e në vend të asaj dhembjeje jom pais me marre që jom shqiptare ( siç e ceke Ti, Fishten) .

Do e them këtu te kasolla jote e fb-ut, kasollë ku sot si çdoherë, Fëmijët e vrarë lëshuan britmat e dhimbjeve ,

oh …dhe , në këto momente ca lehje qen’sh dëgjohen dhe asgjë tjetër nuk bëzanë, të gjithë të zanun me jetën pa pikë dinjiteti. Po t’a them publikisht, diskriminimi brenda nesh është i rëndë, as sa gjenocidi Shkja mbi ne, se luftrat për çlirim ua dedikuam individëve dhe jo masës Popullore!!!???

E ata ju besuan emocioneve tona budallica dhe, kujtuan që atdheun e ka lind barku i liderit( lexo në shumës:liderëve) dhe, kanë të drejtën apsolute për t’i shtyp kafkat e 1432 engjëjve të vrarë dhe miljona të masakruar kokash e tokash!?

Unë, ka vite e kam mbajtur një referendum të pavarur,

Shifra:

Miljona shqiptarë.

Përfundimi:

Pak NJERËZ .

Të uroj shëndet, lutem për forcën Tënde, aman qëndroni të fortë, mos i lini fëmijët e vrarë në vetminë e harresës, aman, jetoni për Historinë, ndërsa ne të tjerët, me shoqet e sorrshkinave, jetojmë për vete.

Ju kam në dejtë e shpirtit .

Edhe Zotin nëse n’a e kanë vra,

NJË FAT nuk mundën të n’a e vrasin, ZËRIN Tënd, Radio “Kosova e Lirë”, TV Diellin.

Romakë e gotë

April 17, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

Kur Roma u pushtua në 410, shumë nga njerëzit që e plaçkitën ishin pjesë e legjioneve të saj. Ata kishin luftuar në anën romake për vite me radhë, duke mësuar taktikat e tyre dhe vdekur përkrah tyre, shpesh në numër më të madh. Ata quheshin Foederatis; të trajnuar nga ushtria romake dhe luftëtarë tepër të aftë e të talentuar.

Pikturat e Rilindjes evropiane dhe disa burime, shpesh japin pamjen se ata që plaçkitën Romën ishin si kafshë të egra gjysmë të zhveshur me një kockë, si armë, të lidhur në trupin e tyre. Kjo është kryesisht e rreme.

Alariku, goti që plaçkiti Romën, rridhe nga fisi balt (burrnor) dhe madje luftoi përkrah perandorit Theodosius në betejën e Frigidus. Megjithatë, ai mendonte se grupi i tij kishte pësuar pjesën më të madhe të viktimave, dhe e inatosi Romën për këtë. Më pas, në latinisht, Alaric u bë Almerik, Amerigo, nga mori emrin Amerika.

Gjatë dekadave, Alaric kishte zhvilluar shumë beteja, herë me Romën, herë kundër saj. Kundërshtari kryesor i Alarikut ishte Flauvio Stilicho, Magjister Militum i Romës – një nga gjeneralën e harruar – dhe kujdestar i perandorit Honorius.

Për çfarëdo arsye, edhe kur Stilicho fitonte ndaj Alarikut në betejë, ai e linte të ikte (kishte thashetheme për një komplot mes të dyve.

Gjatë kësaj kohe, Roma ishte mjaft e pafat që kishte në krye të saj një nga perandorët më të paaftë, indiferentë dhe naiv, Honorius.

Në një farë mënyre, (ndoshta sepse ishte i paaftë dhe i mashtruar lehtësisht) Honorius ishte i bindur të mbështetej tek gjenerali i tij. Stilicho ishte njeriu që pothuajse i vetëm e kishte mbajtur Perëndimin të sigurt për më shumë se dhjetë vjet. Vrasja e tij ishte njësoj si t’i prisje dorën e djathtë Honorusit.

Menjëherë pasi trupi i Stilicho-s ra në dysheme (së bashku me shumë njerëz “barbarë” në Romë që ishin të lidhur me të), Alaric bëri lëvizjen; ai dhe gotët e tij marshuan në Romë.

Fillimisht, nuk kishte ndërmend ta pushtonte qytetin. Gjithçka që donte, ishte një komandë ushtarake, një titull brenda perandorisë dhe pak tokë për popullin e tij. Megjithatë, Honorius ishte i bindur të mos pranonte asnjë kusht të propozuar; Alaric rrethoi Romën në dy raste, përpara se ta pushtonte. Në fakt, Alariku thjesht po përpiqej të merrte lëshime nga Honorius, dhe jo të shkatërronte qytetin.

Nëse Honorius thjesht do të kishte bërë gjënë e duhur për popullin e tij, dhe do t’i jepte Alarikut atë që donte, plaçkitja e Romës dhe rënia e saj mund të mos kishin ndodhur kurrë dhe Alaric mund të ishte bërë një aleat i dobishëm.

Fatkeqësisht, Honorius ishte (siç u tha më parë) naiv-budalla dhe i sunduar nga njerëz mashtrues.

Megjithatë, Alaric nuk kishte përpara legjionet siç kishin ekzistuar në Romën e lashtë; ato ishin zhdukur. Roma ishte një guaskë e vetvetes së mëparshme dhe u mbështet kryesisht tek të huajt, foederatistët, për mbrojtjen e saj. Sapo ata arritën të bëheshin shumicë mes legjioneve, u kthyen kundër, Roma pagoi çmimin përfundimtar dhe rrjedha e historisë ndryshoi.

VATRA URON BESIMTARËT ORTODOKSË: GËZUAR DHE PËRSHUMËVJET PASHKËT

April 17, 2023 by s p

Të dashur bashkëkombas të besimit Ortodoksë

Më lejoni që në emër të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, të gjitha degëve dhe strukturave të saj; në emër të familjes sime dhe në emrin tim personal, t’ju uroj përzemërsisht: Gëzuar dhe Përshumëvjet Pashkët.

Ngjallja e Krishtit na fton për një reflektim të thellë në simbolikën hyjnore të kësaj feste madhështore. Pashka na udhëheq drejtë një besimi më të fortë, shprese më të zjarrtë, dashurie plot sakrifica e paqes së qëndrueshme. Jeta është fitimtare mbi vdekjen, drita mbi terrin, parajsa mbi ferrin, ky është thelbi i Pashkëve.

Pashka e këtij viti le të përcjellë për të gjithë ne më shumë optimizëm, shpresë, prosperitet, paqe dhe dashuri për çdo shqiptar anëkënd botës ku jeton e vepron.

Zoti dhashtë bekim, mirësi e mbarësi për familjet tona dhe atdheun tonë.

Zoti ju bekoftë të gjithëve.

Me respekt e gëzim

Kryetari i VATRËS

Elmi BERISHA