Archives for June 2023

Vizita e Baker 32 vjet më parë në Tiranë: Liria funksionon- Freedom Works

June 23, 2023 by s p

Nga Beqir SINA – New York/

101 vjet marrëdhënie SHBA Shqiperi : Mesazhet amerikane nga vizita e Sekretarit të Shtetit James Baker në Shqipëri

https://www.facebook.com/100001458714713/posts/5389339221124648/?startTimeMs=54000&mibextid=v7YzmG

WASHINGTON : 32 vjet më parë në Tiranë- 22 Qershor 1991, Sekretari amerikan i Shtetit, James Baker, ishte i pari zyrtar i lart amerikan që do të vizitonte Shqipërinë komuniste, në ditët e para të pluralizmit, e cila shënon edhe rënjen e diktarurës komuniste më të egër në botë, dhe se marredheniet e SHBA me Shqiptaret kishin mbetur gjallë te shqiptarët…..

Vizita e një Sekretari Shteti ishte e para e një udhëheqësi perëndimor pas lejimit të pluralizmit në Shqipëri, e cila përcolli edhe Mesazhet amerikane nga vizita e James Baker me atë thënjen e tij të famshme se « Liria funksionon – Freedom Works ».

Shqipëria, ka qënë vendi ku amerikanët kanë dhënë gjatë gjithë kohës që nga themelimi i shtetit shqiptar ndihmën e tyre të vyer, përjetojë me atë moment edhe vizitën historike të një Sekretari Shteti në Shqipëri, që prej kohës së vendosjes së marrëdhënive me SHBA .

Ish drejtori i seksionit shqip të Zërit të Amerikës, Elez Biberaj ish një nga protagonistët e asaj vizite historike, i cili ishte përkthyesi zyrtar i Sekretarit të Shtetit James Baker në vizitën e 22 Qershorit 1991 në Tiranë, për cdo vjet e ri-kujton atë vizitë duke publikuar fotografit nga vizita e Baker dhe një pjesë të fjalimit historik që ai mbajti në sheshin “Skënderbej”.

Video: https://www.facebook.com/100001458714713/posts/5389339221124648/?startTimeMs=54000&mibextid=v7YzmG

Baker doli në tribunë me liderin e atëhershëm të opozitës, Sali Berisha, ministrin e Jashtëm Muhamet Kapllani dhe kryetarin e Komitetit Pluralist Egzekutiv të Tiranës, Llambi Gegprifit duke shmangur daljen me Ramiz Alinë dhe drejtuesit e tjerë komunistë që ishin vendosur në krye të PS që sapo kishte ndërruar emrin.

Dr. prof. Biberaj atëherë ishte përkthyesi zyrtar i Departamentit të Shtetit për vizitën e Sekretarit të Shtetit James Beker, dhe tha në gjuhën shqipe:,

“Në emër të presidentit Bush dhe popullit amerikan , kam ardhur sot këtu për të të thënë: Liria funksionon – Freedom Works.Më në fund, jeni të lirë të mendoni me mendimet e tua. Më në fund, jeni të lirë të flisni me mendjen tuaj. Më në fund, jeni të lirë të zgjedhin krerët tuaj. Më në fund, jeni të lirë të adhuroni rrugën tuaj……Mirë se erdhët, qytetarë të lirë të Shqipërisë, të Lirisë…Liria funksionon!”, citohet të ketë thënë James Baker me 22 Qershor 1991 – 32 vjet më parë.

101 vjet marrëdhënie SHBA Shqipëri

Presidenti Warren Harding, më datën 28 korrik 1922, dha urdhërin Sekretarit i Shtetit Charles Evans Hughes që ti dorëzonte notën diplomatike kryeministrit për të firmosur notën diplomatike, që, SHBA vendoste marrëdhëniet me Shqipërinë. Firmosur nga komisioneri amerikan i rangut ministër Fuqiplotë dhe i Dërguar i Jashtëzakonshëm Maxwell Blake, i cili ia dorëzoi atë ditë kryeministrit të 10-të të shtetit shqiptar Xhaferr Ypi që mbante në të njëjtën kohë edhe detyrën e ministrit të Jashtëm. (marr nga libri i Ilir Ikonomit– “Pushtimi, ministri amerikan në Tiranë, Hugh Grant, rrëfen 7 prillin shqiptar” (UET Press, 2012).

Vendimi për lidhjen e marrëdhënieve diplomatike me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka ardhur natyrshëm vetëm 3 vjet pas vetos që presidenti amerikan Thomas Woodroë Wilson, vuri në konferencën e Paqes në Paris, duke i rikthyer pavarësinë Shqipërisë.

Ambasador i parë i Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Tiranë, ka qenë Ulysses Grant Smith, i cili e nisi misionin diplomatik më 4 dhjetor 1922.

Një diplomat që jo thjesht vuri gurin e parë kilometrik në një rrugë të gjatë të marrëdhënieve diplomatiike, por që ishte njëkohësisht i pari që ndriçoi shtetin amerikan se çfarë ishte Shqipëria, çfarë ishin shqiptarët dhe si mund ta ndihmonte Amerika Shqipërinë, qysh në atë kohë.

Deri në vitin 1939 Shqipëria ishte thjesht një komb i preferuar për SHBA-në aq sa dhjetëra amerikanë vërshuan në vendin tonë jo vetëm si diplomatë, por edhe si biznesmenë, themelues shkollash e deri në investitorë ekspeditash për të zbuluar pasuritë e nëntokës sonë.

Kjo do të vazhdonte deri në vitin 1939 kur Shqipëria e humbi pavarësinë e saj pas pushtimit të vendit nga Italia dhe largimit të Mbretit Zog nga vendi.

Ambasada amerikane në Tiranë, u mbyll zyrtarisht në 16 shtator 1939, ndërsa diplomati Grant u largua më 27 shtator.Me ardhjen e komunistëve në pushtet, për 52 vjet asnjë diplomat amerikan dhe shqiptar nuk vuri këmbë në Shqipëri dhe në SHBA.

Më 1946 i Enver Hoxha e shpalli Amerikën armikun numër një të popullit shqiptar, dhe SHBA, e quajti imperializmin amerikan , ndersa shtetin amerikan e cilësoi si xhandarin e botës.

Më 15 mars të vitit 1991 këto marrëdhënie u rithyen dhe ambasadori William Rajerson do të bëhej ambasadori i parë amerikan pas rivendosjes së këtyre marrëdhënieve.

Vetëm 3 muaj pasi ishte rihapur ambasada më 21 qershor 1991 ishte Sekretari amerikan i shtetit James Baker që do të vizitonte Tiranën.Me mijëra shqiptarë mbushën sheshin Skëndërbej – duke i rezervuar një pritje madhështore, e ngulitur në memorien e të gjithëve.

Pas rrëzimit të regjimit komunist, dhe vizitës së ish Sekretarit të Shtetit James Baker – Tirana zyrtare është vizituar thuajse nga të gjithë Sekretarët amerikanë të shtetit, përveç Uoren Kristofer, dhe sekretarit aktual Anthony Blinken.

Në 101 vjet marrëdhënie Shqipëri SHBA, vizitat historike eshtë ajo e Presidentit amerikan George W. Bush në Tiranë, me 10 qershor 2007, takimi dhe konferenca për shtyp me ish Kryeministrin Sali Berisha – deklerata e tij që i vendosi vulën pavarësisë së Kosovës.

Mbështetja e Shteteve të Bashkuara të Amerikës për një Kosovë të pavarur dhe sovrane, ka qenë e pakushtëzuar. Një gjë të tillë e kishte përsëritur presidenti amerikan, George W Bush, gjatë vizitës së tij në Shqipëri, në takimin që kishte pasur në vitin 2007, me kryeministrin e atëhershëm, Sali Berishën.

Bush kishte deklaruar se populli i Kosovës simbas tij duhej që të kishte SHBA-të ato që e mbështesnin pavarësinë në mënyrë të fuqishme dhe të prerë.

Ndërkohë, derisa në konferencën e përbashkët të tij dhe Berishës, bëheshin pyetje për mundësinë e vonesave në shpalljen e Kosovës shtet i pavarur, Bush kishte thënë se janë duke diskutuar me diplomatë rusë e të BE-së rreth disa mospajtimeve, megjithatë ai kishte thënë se nëse nuk arrihet një gjuhë e përbashkët atëherë “Mjaft është mjaft, dhe Kosova është shtet i pavarur”.

Glauk Konjufca: Shqipëria dhe Kosova krah njëra-tjetrës në procesin e integrimit

June 23, 2023 by s p

Sot, kryetari i Kuvendit të Republikës së Kosovës, Glauk Konjufca, mori pjesë në konferencën e përbashkët shkencore të Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës dhe Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, me temën “Harmonizimi i legjislacionit mes Kosovës dhe Shqipërisë në procesin e integrimit evropian”.

Në fjalën e tij kryetari Konjufca theksoi se ky takim, në vazhdën e aktiviteteve të përbashkëta, thellon bashkëpunimin ndërmjet Kosovës dhe Shqipërisë, me theks të veçantë në fushën e harmonizimit të legjislacionit mes dy vendeve tona, në kuadër të procesit të integrimit evropian.

“Shqipëria dhe Kosova, si dy shtete aspirante për integrim në Bashkimin Evropian, por para së gjithash si dy shtete që përfaqësojnë ëndrrën e të njëjtit komb, duhet të jenë në krah të njëra-tjetrës në procesin e gjatë e të vështirë të integrimit në BE”, theksoi kryetari Konjufca.

Kreu i Kuvendit shtoi se në këtë proces Shqipëria si shtet me përvojë të avancuar në sferën e integrimit evropian, mund ta ndihmojë shtetin e Kosovës në kapërcimin e pengesave, të cilat ajo i ka tejkaluar.

Gjithashtu kryetari Konjufca tha se mënyra më e mirë e kompensimit të kohës së të qenit të ndarë padrejtësisht, është kjo, nëpërmjet bashkëpunimit në fushën e legjislacionit, krijimit të trupave të përhershëm dhe shkëmbimit të përvojave reciproke. Kreu i Kuvendit tha se kjo mundëson largimin e dallimeve sociale, të cilat janë prodhuar si rezultat i ndarjes juridike e politike të kombit tonë.

“Është në dorën tonë, si shtete dhe si parlamente, që ta kompensojmë kohën e gjatë e të qenit të ndarë padrejtësisht, që tani përmes legjislacionit të sheshojmë dallimet sociale që kanë prodhuar rendet e ndara politike e juridike mbi kombin tonë, veçanërisht në Kosovë dhe trojet e tjera jashtë Shqipërisë. Në modernitet identiteti kombëtar dhe kultura kombëtare kultivohen çdo ditë me mekanizma shtetërorë, me synimin për ta mirëmbajtur homogjenitetin dhe kohezionin social e identitar, të domosdoshëm për ekzistencën dhe prosperitetin e kombit tonë”, përfundoi kryetari Konjufca.

Imazhi i Hebreut Shqiptar në Artin Evropian

June 23, 2023 by s p

(Melsen Kafilaj- Studiues)/

Imazhi, karikaturizimi dhe “portretizimi” i Hebrenjve në Artin Evropian është një fenomen i cili daton të paktën që nga koha e Mesjetës.I përdorur shpeshherë negativisht për qëllime ideologjike, propogandistike dhe politike nga ana e Kishës Katolike, asaj Protestante por edhe prej Institucioneve të tjera, arti do të shërbente përulshëm si një instrument i bindur në dorën e të Fuqishmëve për të stigmatizuar, diskretituar dhe përçunduar fytyrën, identitetin dhe dinjitetin e më të Dobtëve dhe më të Pambrojturve.

Por krahas fenomenit të lartpërmëndur, duke nisur me Rilindjen Evropiane dhe novacionet e saj një fenomen i ri do të përhapej: shfaqja e kërkesave për të pasur një portret personal në shtëpitë hebraike.Kjo ishte një zhvendosje ideore tepër domethënëse.Tashmë jo vetëm Pushteti mund të porosiste një vepër arti për qëllimet dhe kënaqësitë e veta por edhe Individi.Pasja e një portreti artistik gjatë kësaj periudhe ishte shënjë treguese e kulturës së lartë dhe e emancipimit; një luks që vetëm familjet apo individët e pasur mund ta kishin.Siç informohemi prej dijetarit, rabinit dhe poetit të Rilindjes Leone da Modena “hebrenjtë gjatë kohës së tij zotëronin portrete në shtëpitë e tyre, madje edhe portreti i tij ishte realizuar prej një piktori të njohur jo-hebre.”

Pohimi i Modenës na konfirmon gjithashtu faktin historik që shumë hebrenj të shquar (mjekë, rabinë, këshilltarë, dijetarë, tregtarë të pasur, filosofë, etj) gjatë Shek. XVI e në vijim do të pozonin për një sërë piktorësh të famshëm të krishterë në vende të ndryshme të Evropës si Itali, Holandë, Francë, Gjermani, Britani e Madhe, etj.Shëmbulli më tipik për ta ilustruar këtë fakt është piktori i madh holandez Van Rijn Rembrandt. Historiani Britanik i Artit Alfred Rubens konstaton me kompentencë të plotë se “piktori i madh jo vetëm që do ta kishte tematikën bibliko-hebraike një prej të preferuarave në krijimtarinë e vet por gjithashtu ai do të realizonte edhe një sërë portrete bashkëkohësish si ai i mikut të vet, Rabinit Portugez Menasseh Ben Israel, Doktorit Hebre Efraim Bueno por edhe një sërë figurash të tjera ende të paidentifikuara.” Një e tillë, titulluar “Hebreu Endacak” (por ende e pakonfirmuar shkencërisht nëse është apo jo një Rembrandt origjinal) ndodhet sot në Muzeun Historik të Tiranës.

Shpikja e teknikës së gdhëndjes gjatë Shek. XV- XVI dhe e litografisë në Gjermani në Shek. XVIII prej Johann Alois Senefelder do të bënte të mundur riprodhimin sasior të një morie portretesh dhe pikturash, të cilat kanë mbërritur të printuara edhe në ditët tona.Falë realizimit të portreteve dhe dy teknikave të lartëpërmëndura kemi imazhin e një larmie hebrenjsh të njohur dhe të panjohur në Artin Evropian.Por në detin e kësaj galerie imazhesh a kemi ndonjë portretizim të Hebreut Shqiptar në Artin Evropian, lind pyetja?! Përgjigjia është PO dhe ky konfirmim pozitiv na vjen gjithashtu nga Gjermania.

Gjatë hulumtimit në “Institutin Leo Baeck” hasa për herë të parë emrin e artistit gjerman, Hermann Struck (Chaim Aaron ben David).I lindur më 6 Mars 1876 në Berlin prej prindërish hebrenj, ai do të kryente Akademinë e Arteve të Bukura të Berlinit (Akademie der Künste) dhe do të diplomohej në vitin 1899 por për shkak të përkatësisë etniko-fetare nuk do të lejohej që ta ushtronte profesionin e mësimdhënësit.Gjatë kohës së studimeve ai do të kishte për profesor litografie mjeshtrin holandez të gravurave Jozef Israëls.Ky ndikim i Profesorit jo vetëm që do ta frymëzonte Struck por do të sillte për pasojë edhe fokusimin e tij tek arti i gdhëndjes, art të cilin do ta mjeshtëronte dhe do ta bënte po aq të njohur sa Israëls.Më 1909 Struck do të shkruante librin e tij të jetës, të titulluar “Arti i Gdhëndjes” (Die Kunst des Radierens) dhe në Berlin do të kishte në rrethin e tij për studentë artistë kalibri si Marc Chagall, Lovis Corinth, Jacob Steinhardt, Lesser Ury dhe Max Liebermann.

Fama e tij do të rrihte krahët në mbarë Evropën dhe personalitete të shquara të artit, kulturës, shkencës dhe politikës si M. Chagall, G. Hauptman, H. Ibsen, F. Nietzsche, S. Freud, A. Einstein, O. Wilde, Theodor Herzl, E. Haeckel, H. Cohen, etj do të porosisnin portrete për tu realizuar prej dorës së tij.Por midis këtyre kokave të mëdha, Struck do të realizonte edhe portretin e një koke të veçantë; të një koke hebraike nga Shqipëria.Ky portret të cilin po e shfaqim për herë të parë për publikun shqiptar përbën imazhin e vetëm që njohim deri më tani të Hebreut Shqiptar në Artin Evropian, një vepër e cila siç shkruhet edhe në pjesën e pasme të saj është realizuar prej Autorit në vitin 1915.Përmasat e gravurës janë 28×29 cm teksa në krahun e djathtë poshtë është shkruar me laps firma e tij: “H.Struck”. Portreti paraqet në profil një plak hebre, me mustaqe të zeza, mjekërr të gjatë e të thinjur dhe një kapë leshi (mini shtreimel) mbi krye.Supeve mban hedhur një redingotë të Shek.XIX.Po kush është vallë ky person dinjitoz, me pamje prej të urti dhe shenjti bashkë që ka pozuar për Struck?!Mos vallë Kreu i ndonjë Komuniteti Hebraik në Shqipëri?! Tregëtar apo Hassid?! Cilat janë rrethanat e takimit të tyre?!

Nga Libraria Kombëtare e Izraelit (NLI) njoftohemi se gjatë Luftës së Parë Botërore, (1914-1918) i influencuar nga pathosi i patriotizmit gjerman, Struck shkoi vullnetar dhe shërbeu si përkthyes dhe oficer ndërlidhës i Ushtrinë Perandorake Gjermane në Frontin e Lindjes (Ober Ost) ku u dekorua për trimëri me Kryqin e Hekurt.Qëndra e Komandës së këtij Fronti ishte Vilna, Vilniusi i sotëm në Lituani.Theksojmë që Vilna, e pagëzuar ndryshe edhe si “Jerusalemi i Lituanisë” (Yerushalayim D’Lita) dhe që këtë vit festoi madje edhe 700 Vjetorin e Themelimit, duke nisur nga Shek. XVIII ka qënë një qëndër e rëndësishme e Rabinizmit, Misticizmit dhe Racionalizmit Hebraik. Ka shumë gjasa që portreti në fjalë të jetë realizuar pikërisht në këtë qytet.

Por a ishte ky portret një porosi për Artistin apo një dhuratë e Struck për personin në gravurë këtë fakt nuk mund ta konfirmojmë.I pamundur bëhet edhe zbulimi i identitetit të tij.E vetmja gjë që mund të themi me siguri krahas kohës dhe vëndit të realizimit është fakti që ky portret është i pari që paraqet tipologjinë e Hebreut Shqiptar dhe gjithashtu imazhi i vetëm që njohim deri tani i rafigurimit të Hebreut Shqiptar në Artin Evropian.

Herman Struck bëri aliyah në vitin 1922.Gjithashtu ai shërbeu si profesor në Akademinë e Arteve të Bukura “Bezalel” në Jerusalem dhe më vonë ndihmoi në restaurimin e kësaj Akademie.Një tjetër kontribut domethënës është edhe ndihma që dha në themelimin e Muzeut të Arteve të Tel Aviv-it (1932).Ai u nda nga jeta në Haifa në vitin 1944.Për të nderuar kujtimin e tij, një muze i rëndësishëm dhe tepër elegant arti në këtë Qytet mban emrin “Hermann Struck”.

Loris Castriota Scanderbegh “We are all one people”

June 23, 2023 by s p

Interviewed by Rafaela Prifti/

Working for decades as a journalist of the Italian media and as a descendant of the Kastrioti family, you may have had an opportunity to go deeper into the needs of the old-time Arberesh community and the new generations? What are those needs?

L.C.S – The risks of loosing the language and traditions are present. The effect of the social media has corrupted the interests of the young generations in terms of studying their history and cultivating the language of their ancestors. So we have to focus our efforts on projects directed at preserving the language. The legislature allows for the municipalities to fund programs to minorities for the purposes of keeping alive the language. In some cases, it is done through schools but also other projects.

What would be effective in countering today’s fast media consumption with respect to drawing in young people in the community?

L.C.S – By finding out what their interests are and what draws them in, whether is dancing in traditional costumes like we saw at the Albanian Worcester Festival in early June or singing old Albanian songs at different music events.

In your town, with your own family, how do you see the youth connecting with you and your interests?

L.C.S – I admit it is a tough job to pass down the traditions and responsibility that comes with being a member of this family. I have long maintained that we deserve to have this respectful name in Albanian history and be representatives of carrying it in the community. For that, we have to act properly and cannot be a negative example. In this regard, I believe that organizing speaking events and town meetings on various historic topics is very important. A targeted approach would be necessary for a good outcome.

Such an approach would imply among other considerations one or more platforms that allows for a greater reach. So there is the issue of platforms where each age group has preferential differences. More importantly, whose job is that? Who would take on such projects?

L.C.S – I think all the people that love Albanian people, history and culture. For us, it starts with loving your roots. When it is genuine, others respond to that. Communication is at the heart of this. When it is done professionally, then you can reach any target.

Do you see yourself as an interlocutor between the young generation and your ancestors, or between your sons and their grandparents or great great grandparents? https://gazetadielli.com/i-ftuar-ne-festivali-i-usterit…/

L.C.S – I hope that I have placed myself in that sport because it has been my goal through my profession, my hobbies including historical research. The times we live in does not make it easy. Yet since I am journalist I think that I can reach larger audiences.

So, talk to me about your family? How do you reach to them?

L.C.S – I have two brothers, two sons. My father’s name was George and also my brother. Since there are many family members called George, they have two or three middle names to tell them apart. I am an exception because my mother loved the name Loris.

What was it like for you to take part at the Albanian Worcester Festival this year and your first visit to the US?

L.C.S – First of all, the great enthusiasm of the event. The organization that runs it is amazing. The mayor of Piana degli Albanesi Rosario Petta, and I, as representatives of the Arberesh community were received so warmly. We were told that is the oldest festival in the Albanian American diaspora, and the number of the participants was truly impressive. Only the first two nights out of the three day event saw around 13 thousand people gather on the grounds. At this time we don’t have the exact numbers.

What is the take away for you? What would you tell people back home about the visit and the 2023 Festival? https://gazetadielli.com/prurje-te-reja-ne-historine-e…/

L.C.S – Number one is the family-like atmosphere. We became brothers at first sight. We went into people’s homes and got an especially warm welcome everywhere. That is what I will say to the people of “the Arberia land”. Furthermore, I will confirm what I have said in my speeches that as descendants of Albanian origin who have derived from Illyrian tribes, therefore we are all one people, divided by 1000 years of history and the sea. Yet I say that the sea is now a bridge not a divider.

Will you bring your sons through that bridge next time you visit here or Albania?

L.C.S – That would be my hope. And also to see the new street named after the national hero.

What was it like to see the name of Gjergj Kastrioti Skenderbeu as an honorary street sign in Worcester?

L.C.S – The mayor of Worcester was so kind to invite us inside the chambers at the City Council. He gifted us the street signs and will take it home with us.

Do you have a lot of streets named after Gjergj Kastrioti in towns back home?

L.C.S – Yes, many. Corso Georgio Castriota Skenderbeg is the main street in many Southern Italian towns.

You said that you were touched by the hospitality of the community here. I would point out that the Arberesh hold a special place for Albanians all over the world. Part of it, if I may, is because you represent a great part of our history, and we honor you for that.

L.C.S – I hope that it will always be this way!

Thank you and safe travels!

Saint George Albanian Orthodox Cathedral, Boston, June 7, last full day of the visit in the US

Photo Credit Ardian Murraj: Loris Castriota Scanderbegh standing next to a miniature sculpture of Gjergj Kastrioti Skenderbeu

Deklarimi i plotë për media i Kryeministrit Albin Kurti pas takimit të ftuar nga Përfaqësuesi i Lartë i BE-së për Politikë të Jashtme dhe të Sigurisë, Josep Borrell

June 23, 2023 by s p

Bruksel, 22 qershor 2023/

Sot udhëtova nga Roma në Bruksel, nga Selia e Shenjtë në Vatikan te Shërbimi i Jashtëm në Komisionin Evropian, dhe zhvilluam takime bilaterale të dy palët me Përfaqësuesin e Lartë të Bashkimit Evropian për Politikë të Jashtme dhe të Sigurisë dhe njëkohësisht Zëvendëspresidentin e Komisionit Evropian z. Josep Borrel dhe emisarin e tij special për Ballkanin dhe dialogun ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, z. Miroslav Lajçak.

Nuk pati takim trilateral siç ka ndodhur zakonisht, për shkak se pala tjetër ka refuzuar një gjë të tillë. Pra, mua më duhet të përballem me një situatë në të cilën para katër muajve m’u premtua që nuk po nënshkruhet Marrëveshja Bazike meqenëse do të nënshkruhet bashkë me Aneksin e Zbatimit. E mandej, para tre muajve m’u tha që nuk do të nënshkruhet as Marrëveshja e Zbatimit si pjesë integrale pra ai aneks në Ohër, meqenëse edhe ashtu kemi marrëveshje.

Sot u konfirmua që kemi marrëveshje, mirëpo nuk patëm takim. Kjo është sjellje aspak konstruktive e palës tjetër. Unë kam ardhur për t’u takuar, për t’u marrë vesh, për të zhvilluar bisedime, negociata në mënyrë që të kemi dakordime dhe të ecim përpara.

Sido që të jetë për shkak se unë jam vetëm njëra palë, nuk janë të dy palët, jo gjithçka varet prej meje.

Në fillim të këtij takimi unë ia kam prezantuar një dokumentacion z. Borrel dhe Lajçak, lidhur me rrëmbimin e tre policëve të Kosovës në Leposaviq, me datën 14 qershor. Pra, janë bërë më shumë se sa një javë që ata po mbahen peng, po mbahen rob nga Serbia në burgun e Kralevës dhe ky dokumentacion tregon hollësisht dhe qartë se si ata janë rrëmbyer në brendësinë e territorit të Kosovës dhe njëkohësisht kërkova nga z. Borrel dhe Lajçak që ta dënojnë agresionin e Serbisë publikisht.

Pas kësaj diskutuam edhe për deeskalimin. Për bindjen time të fuqishme deeskalimi duhet të nënkuptojë largimin e ekstremistëve të dhunshëm, të grupeve ilegale e kriminale, që menjëherë do të përcillej me zvogëlimin e pranisë së Policisë së Kosovës në ndërtesat e komunave.

Ndërkaq, sa i përket zgjidhjes më të qëndrueshme, natyrisht që e kuptojmë se ka nevojë për zgjedhje të parakohshme në katër komunat në veri me një proces i cili paraprihet nga sundimi i ligjit, nga një kampanjë e hapur dhe fer dhe nga zgjedhjet e lira dhe demokratike.

Nuk mund të them që situata është e sigurt për shkak të takimeve bilaterale tash dhe e kemi një paqe të qëndrueshme, por nga optimizmi i ndërmjetësit unë mund të them se ka shenja që ditët përpara janë më të mira se ato që i kemi lënë pas. Sido që të jetë mbetet të shihet dhe jam i hendikepuar për shkak se nuk ka pasur takim direkt.

Pra, po e ritheksoj, ata të cilët i thanë po marrëveshjes që të mos e nënshkruajnë dhe që duket se janë penduar që kanë thënë po, tash po refuzojnë edhe të takohen me mua, ndërkohë që i mbajnë peng tre policët e Kosovës.

Është situatë shumë e vështirë për neve, mirëpo ne bëjmë më të mirën e mundshme. Siç po e shihni ende në Bruksel është ditë, kemi mundur të vazhdojmë bisedimet. Ndonëse është dita më e gjatë e vitit, megjithatë ka pasur kohë që të kemi dialog intensiv derisa të arrijmë te një dakordim. Gatishmëria ime nuk mungon, gjithashtu edhe propozimet konkrete, por kemi një lloj ikje të palës tjetër nga situata dhe nga zgjidhja e mundshme.

Unë i falënderoj zotërinjtë Borell dhe Lajçak për angazhimin e sotëm, për vullnetin e mirë që kanë dhe u pajtuam se edhe lirimi i menjëhershëm i pakusht i tre policëve dhe në anën tjetër deeskalimi me normalizim të raporteve nuk ka alternativë. Kjo e fundit ka nevojë për një sekuencim të plotë, të hollësishëm dhe të balancuar të Marrëveshjes Bazike dhe të atij dakordimit të asaj marrëveshjes shtesë si aneks zbatimi që u bë në Ohër.

Pra mua herën e parë më 27 shkurt, këtu në Bruksel, m’u tha që po e pranojmë, mirëpo nuk po e nënshkruan pala tjetër se do ta bëjë në Ohër. Kur erdhëm në Ohër u dakorduam për Aneksin e zbatimit as njëra, as tjetra. Sërish nuk u nënshkrua.

Përshtypja ime është që në këtë situatë përveç tjerash jemi si rezultat i mos nënshkrimit të kësaj Marrëveshje Bazike dhe mos insistimit në zbatim të menjëhershëm të pakusht dhe të plotë të asaj marrëveshje, sepse edhe më herët janë nënshkruar shumë marrëveshje, po nuk janë zbatuar, në ndërkohë që tash kemi një situatë në të cilën mos nënshkrimi po pasohet me mos takim.

Linku i videos së deklarimit: https://www.facebook.com/GOVRKS/videos/751182343361685