Archives for March 2025

18 vjet koncert tradicional për ditën e Mësuesit, Nju Jork, Albany dhe në online nga familja e madhe “Alba Life”

March 10, 2025 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo/

Është bërë traditë 18 Vjeçare që Shkollat Shqipe “Alba Life” e festojnë me madhështi Ditën e Shenjtë të Mësuesit. Në të gjitha klasat si në Staten Island, Brooklyn, Queens, Bronx, Manhattan më parë, Online dhe në Albany u nderua Dita e Mësuesit.

Dita e 7 Marsit, Dita e Mësuesit është një ditë e shenjtë kombëtare. Dhe për këtë shenjtërim të kësaj dite ku mijëra martirë dhanë jetën në mbrojtje të Gjuhës Shqipe nga hordhitë turke, greke, sllavo maqedonase malazeze dhe pushtues të huaj, si Bord i Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit në bashkëpunim me të gjitha mësueset e vlerësojmë shumë seriozisht dhe me kulturë.

Këtë ditë të 7 Marsit e kemi festuar për 18 vjet me radhë në shkollat publike amerikane me një program festiv të detajuar nga mësueset e Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit në New York dhe në Online. Këtë ditë të shenjtë s’mund ta ngatërrojmë me ditët e tjera ndaj dhe e festojmë madhërisht dhe realisht duke iu mësuar nxënësve SHQIP, historinë e lavdishme të Kombit tonë, burrat e ndritur që dhanë jetën duke shkuar deri në ditët e sotme përfshirë dhe sa e rëndësishme është puna e “Alba Life” për këtë Mision Kombëtar.

E veçanta e këtij viti ishte se në Familjen e Alba Life është bashkuar së fundi dhe një shkollë shqipe në Albany ku e quajmë një sukses të radhës dhe tejet atdhetar. Mësueset Era njëherazi dhe koordinatore si dhe Edvina kishin përgatitur një program të bukur ku nderuan Shkollën e parë shqipe në Korçë dhe gjithë martirët që dhanë jetën për Gjuhën Shqipe.

Mirënjohje dhe falënderime shkon dhe për z.Fidaim Balaj për dhuratën që iu bëri nxënësve me bluzat e kuqe me mbishkrimin si: Nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Albany.

Të gjitha mësueset ndihen krenare për këtë bashkëpunim të ngushtë me Alba Life dhe duket se kanë bërë betimin e mësuesit që nuk do t’i ndahen kurrë këtij Misioni të shenjtë.

Mësueset Entela Muda, Elona Shkreta, Fatlinda Bajçinca Gashi, Rozeta Hyseni, Vjollca Skënderi, Helena Lubonja Ujkaj, Albana Lazri, Erinda Isufaj, Era Corbaxhi, Edvina Belishta dhe Gresila Basha me përkushtimin e dalluar dhe profesionalizmin ku disa prej tyre të licensuara midis dy kontinenteve si mësuese dhanë në të gjitha shkollat program artistik të bukur dhe shumë emocionues.

Në shenjë mirënjohjeje dhe respekti të pakufishëm z.Qemal Zylo themeluesi dhe drejtor i Shkollave Shqipe “Alba Life” që operon në të gjitha lagjet e Nju Jorkut si Staten Island, Brooklyn, Queens, Bronx, Albany, Manhattan më parë dhe në Online iu dhuron çdo vit nga një buqetë me trëndafila.

Këto mësuese e meritojnë mirënjohjen tonë dhe i inkurajojmë fort të bashkëpunojme deri në frymën e fundit për këtë mision kombëtar për të cilin jemi betuar.

Në strategjinë tonë dhe përvojat tona të jashtëzakonshme me kontribute në Arsim dhe Edukim si themelues dhe drejtues e dimë se mësuesit kanë nevojë për dashuri, respekt dhe afirmim dhe këtë e kemi shumë hap serioz dhe të domosdoshëm për t’ju shprehur mirënjohjen!

Përdorimi i metodave më të përparuara didaktike të bazuara në tekstet e miratuara nga Shqipëria dhe Kosova dhe profesionalizmi i mësueseve të Shkollës Shqipe “Alba Life” kanë bërë që të ketë interesim dhe të sensibilizojë opinionin mbarë shqiptar për mos humbjen e Gjuhës Shqipe nga fëmijët që lindin dhe rriten këtu në Diasporë.

Shkollat Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit jane nje institucion edukimi me një përvojë të jashtëzakonshme, që jo vetëm që iu ka dhënë mësueseve shumë përvojë, por ka furnizuar me mësuese dhe nxënës te ashtuquajtura “kurse shkollore” me 6-7 nxënës pa mjediset e duhura publike shkollore…

Tradita jone ka qenë që këtë Ditë ta kthejmë në një festë të bukur ku nxënësit demonstrojnë përgatitjen e tyre në shqip, në valle, intepretime nga Rilindasit e mëdhenj dhe mësim të historisë kombëtare. Shkollat Shqipe “Alba Life” janë një histori suksesi me një seriozitet të jashtëzakonshëm pa humbur asnjë sekondë nga programi shqip duke zbatuar të gjithë oraret sipas shkollave publike amerikane. Shkollat Shqipe “Alba Life” jane shumë të përgjegjshme për programin e tyre dhe kjo fal përkushtimit të mësuesëve që citova më lart për këtë vit akademik 2024-2025, larg bizneseve me show me pagesa marramendëse, apo sic ndodh rëndom qe këtë ditë e zëvendësojmë me ditën e 8 marsit që nuk e ka zanafillën fare me Shqipërine tonë.

Në të gjitha shkollat nëpër Nju Jork deri në Albany-në e largët, kryeqytetin e Nju Jorkut mësueset krijuan një atmosferë festive, të bukur. Jam e sigurtë se nxënësit nuk do t’i harrojnë kurrë këto ditë të bukura dhe tejet emocionuese.

Nju Jorku u aromatizua me trëndafila, poezi, valle dhe këngë shqip për 7-Marsin nga e ardhmja e Diasporës shqiptare në Amerikë. Në këto shkolla duket sikur mësuesit betohen:

Kemi dhënë të gjithë një fjalë,

Jemi lidhur besa besë,

Një shqiptar po mbeti gjallë,

Gjuha Shqipe kurrë s’do vdesë!

TV “Alba Life” së shpejti do të transmetojë në kanalet televizive aktivitetet që u organizuan në shkollat publike amerikane nëpër Nju Jork.

Në ngarkesën e madhe që ka pasur TV “Alba Life” me aktivitetet e ndryshme që janë organizuar në prag të festave po punon me intensitet në orë të vona për t’i pasqyruar ato.

Gëzuar Mësues të nderuar të Alba Life!

Gëzuar Mësues në Diasporë dhe në Mëmëdhe!

7 Mars, 2025

New York

Lidershipi kombëtar në kohët dhe sfidat e integrimit europian dhe rendit të ri botëror!

March 10, 2025 by s p

Nga Kristina Nano

Kandidate për Doktoraturë, JMU, SHBA/

Në historinë e gjatë të kombeve, momentet e transformimit dhe krizës kanë nxjerrë në pah nevojën për lidership të ndritur. Ashtu siç Max Weber e përkufizonte lidershipin karizmatik si një forcë që tejkalon rutinën e burokracisë dhe të rregullave formale, edhe sot, Shqipëria dhe shqiptarët kanë nevojë për liderë që të përfaqësojnë jo thjesht një strukturë administrative, por një vizion të lartë kombëtar dhe historik.

Në epokën e integrimit europian dhe ridimensionimit të rendit botëror, ku BE dhe SHBA po ripërcaktojnë raportet e tyre, ku fuqitë e reja po sfidojnë arkitekturën tradicionale të diplomacisë dhe ku inteligjenca artificiale, ekonomia digjitale dhe transformimi teknologjik po krijojnë sfida të paparashikueshme, lidershipi kombëtar nuk është thjesht një zgjedhje politike por është një domosdoshmëri ekzistenciale.

Lidershipi dhe shteti-njësi në kontekstin e integrimit europian.

Integrimi i Shqipërisë në Bashkimin Europian është më shumë sesa një proces burokratik.

Siç vë në dukje politologu Robert Putnam në veprën e tij “Diplomacy and Domestic Politics: The Logic of Two-Level Games” (1988), çdo shtet i vogël që kërkon të integrohet në një sistem më të madh duhet të zhvillojë një lidership që manovron midis dy niveleve: nivelit të brendshëm politik dhe nivelit të jashtëm diplomatik.

Liderët e Shqipërisë duhet të kuptojnë logjikën e “lojës me dy nivele” dhe të jenë negociatorë të aftë, të ngjashëm me Henry Kissinger në epokën e tij të diplomacisë strategjike.

Siç thoshte ai: “Shumë liderë gabojnë sepse mendojnë se janë duke bërë histori, ndërkohë që në fakt janë thjesht duke e përjetuar atë.”

Shqipëria ka nevojë për liderë që të bëjnë histori, jo thjesht ta përshtatin veten me të.

Në këtë kuadër, integrimi europian nuk mund të jetë një qëllim i izoluar, por një pjesë e një vizioni më të madh kombëtar që përfshin një transformim të brendshëm institucional, një forcim të identitetit kombëtar dhe një pozicionim të qartë në arenën globale.

Rendi i ri botëror dhe gjeopolitika e shqiptarëve.

Sipas teorisë së realpolitikës së Hans Morgenthau, politika ndërkombëtare është një luftë për pushtet dhe influencë.

Në një botë ku gjeopolitika është duke u riformatuar, ku SHBA dhe BE kanë raporte komplekse, ku Kina dhe Rusia po sfidojnë arkitekturën e pas Luftës së Ftohtë, Shqipëria nuk mund të mbetet një spektatore pasive.

Samuel Huntington, në veprën e tij “Përplasja e Qytetërimeve” (1996), theksonte se në epokën moderne, identitetet kulturore dhe kombëtare do të jenë faktorë përcaktues të politikës globale.

Për Shqipërinë, kjo do të thotë që lidershipi i saj duhet të jetë një forcë stabilizuese dhe balancuese në rajon, duke mbajtur marrëdhënie të forta me Perëndimin, por pa injoruar realitetet e reja të një bote multipolare.

Një shembull konkret është suksesi i vendeve të vogla si Singapori, i cili, nën udhëheqjen e Lee Kuan Yew, arriti të transformohej në një fuqi ekonomike dhe diplomatike përmes një qasjeje pragmatike dhe inovative ndaj gjeopolitikës.

Shqipëria duhet të mësojë nga ky model dhe të zhvillojë një lidership me një strategji të qartë kombëtare, që të ruajë sovranitetin e saj ndërsa integrohet në rrjetet e aleancave ndërkombëtare.

Legjitimiteti i lidershipit dhe kapitali moral.

Siç thekson filozofi John Rawls në teorinë e tij të drejtësisë, një shoqëri e drejtë është e ndërtuar mbi parime të qarta të meritokracisë dhe legjitimitetit moral.

Shqipërisë nuk i duhen liderë që thjesht marrin pushtetin me mjete formale; ajo ka nevojë për liderë që posedojnë atë që Pierre Bourdieu e quan “kapital simbolik”, një përzierje e moralit, besueshmërisë dhe vizionit të qartë kombëtar.

Machiavelli, në “Princi”, thoshte se një lider duhet të jetë i zgjuar dhe pragmatik, por pa humbur respektin e popullit të tij.

Në këtë frymë, liderët shqiptarë duhet të ruajnë një ekuilibër të ndjeshëm midis forcës dhe integritetit moral, duke krijuar një sistem politik që të frymëzojë besim dhe përfshirje qytetare.

Lidershipi për shekullin XXI, drejt një Shqipërie të ndritur.

Në epokën e inteligjencës artificiale dhe transformimeve të shpejta teknologjike, liderët duhet të kenë një vizion që shkon përtej kufijve tradicionalë të politikës.

Një Shqipëri që synon të jetë një lojtar i rëndësishëm në Europë duhet të investojë në arsim, inovacion dhe ekonomi digjitale.

Në këtë kontekst, mund të përmendim filozofinë e Karl Popper mbi “shoqërinë e hapur”, ku ndryshimi dhe inovacioni janë bazat e progresit.

Shqipëria duhet të ndërtojë një lidership që jo vetëm ndjek rrjedhën e historisë, por e drejton atë, duke krijuar një model të ri zhvillimi për Ballkanin dhe më gjerë.

Shqipëria midis dy botëve, me sytë nga e ardhmja.

Lidershipi kombëtar në këtë epokë të integrimit europian dhe ridimensionimit të rendit botëror nuk është një detyrë e lehtë, por as një sfidë e pamundur.

Siç thoshte filozofi gjerman Friedrich Nietzsche: “Ai që ka një ‘pse’ të fortë mund të përballojë çdo ‘si’.”

Nëse Shqipëria dhe shqiptarët dëshirojnë të jenë pjesë e historisë së re europiane dhe botërore, atëherë duhet të ndërtojnë një lidership që jo vetëm reagon ndaj sfidave, por i përcakton ato.

Një lidership me vizion të qartë, me legjitimitet të lartë dhe me një forcë morale që e bën atë jo vetëm një menaxher të përditshmërisë, por një arkitekt të së ardhmes.

Në këtë mënyrë, Shqipëria nuk do të jetë thjesht një vend që kërkon të hyjë në Europë, por një komb që sjell vlera, ide dhe një kontribut të vyer në ndërtimin e së ardhmes së përbashkët.

Një Shqipëri e re për një epokë të re.

Rinjohja e Sami Frashërit në dritën e botimeve të reja

March 10, 2025 by s p

Prof.Muhamed Mufaku/

Me rastin e 100-vjetorit të Lidhjes së Prizrenit, shtëpia botuese “Rilindja”, në vitin 1978 mori me guxim iniciativën për botimin e kompletit të parë të veprave të Sami Frashërit që përfshiu vepra të panjohura deri në atë kohë për publikun shqiptar, gjë që vazhdoi deri në vëllimin 7 me veprën “Kamus al–Alam: Pjesë të zgjedhura” në vitin 1984. Në krahasim me Tiranën ku Sami Frashëri u përqendrua si “ideolog i Lëvizjes Kombëtare Shqiptare”, në Prishtinë u prezantua në një kontekst shumë më të gjerë (kombëtar e kulturor) me kompletin që e botoi “Rilindja”. Më vonë, Akademia e Shkencave e Shqipërisë nxori më 1988, dy vëllime me disa vepra të Sami Frashërit, duke përfshirë dramën “Besa” me përkthim të orientalistit të shquar Vexhi Buharaja (1920-1987). Më pas, kjo iniciativë e madhe kaloi në Shkup, duke vazhduar me shtëpinë botuese “Logos-A”, e cila botoi gjatë viteve 1994-2003 disa vepra të reja të Sami Frashërit të përkthyera nga turqishtja e arabishtja (“Personalitete shqiptare në Kamus al-Alam”, “Qytetërimi islam”, “Përpjekja e heronjve në përhapjen e Islamit” e të tjera), kurse me rastin e 100-vjetorit të vdekjes më 2004 e nxori kompletin me 20 vëllime duke përfshirë këto që u botuan në Prishtinë, Tiranë e Shkup.

Nacionalist, reformist, panislamist…

Kjo qasje, për njohje më të gjerë të Sami Frashërit në sajë të veprave të tij të botuara në gjuhë të ndryshme (shqip, turqisht e arabisht) në tri qendrat tona kombëtare kulturore, nxiti më shumë interesim për veprimtarinë e Sami Frashërit dhe pikëpamjet e tij të ndryshme, qoftë në këto tri qendra(Tiranë, Prishtinë e Shkup) ose më gjerë. Mu në atë kohë, historiani turk, Bulnet Bilmaz filloi të merrej me veprat e Sami Frashërit prej aspektit kombëtar turk, pasi që shumica e veprave të tij janë shkruar e botuar në turqisht, duke e konsideruar atë si një prej baballarëve të nacionalizmit turk. Mu në atë vit (2004) B. Bilmaz e paraqiti kumtesën e tij “Disa çështje në historinë e librit më të diskutueshëm të Shemseddin Samiut: ‘Shqipëria, ç’ka qenë , ç’është e ç’do të bëhet?”,mu në Prishtinë në kuadër të Seminarit Ndërkombëtar për Gjuhën,Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare.

Këto çështje të shtruara për librin e Sami Frashërit, u bënë më vonë objekt i studimit të filologut Zekerija Ibrahimi në librin e tij “Interlinearis: studime mbi gjuhën shqipe” (Shkup 2014). Kështu, autori në saje të analizës linguistike-stilistike të librit “Shqipëria ç’ka qenë, ç’është e ç’do të bëhet?” arrin në përfundim se ka më shumë se një dorë në këtë libër, gjë që më vonë do ta theksonte më ndryshe albanologia franceze, Nathalie Clair.

Në këtë hov të interesimit të shtuar për Sami Frashërin u botua në Prishtinë më 2022 libri i studiueses kosovare, Zeqije Xhafa “Defterët e Sami Frashërit” që përmban tri dorëshkrime në turqisht të pabotuara deri më tani. Vërtet, këto tri shkrime u përgatitën të botohen në “Bibliotekën e xhepit” në Stamboll, në të cilën S. Frashëri botoi shumë vepra që u përkthyen vonë në shqip. Dy prej këtyre dorëshkrimeve (“Bashkimi islamik” dhe “E kaluara dhe e ardhmja e popujve islam”) u kryen më 1881, pra midis dy veprave karakteristike të Sami Frashërit në këtë fushë: “Qytetërimi islam” më 1878 dhe “Përpjekja e heronjve në përhapjen e Islamit” më 1884, pra kur Sami Frashëri paraqitet me pikëpamje panislamiste.

Këtë mendim do ta shprehte albanologia e njohur franceze, Nathalie Clair, në një referim të gjatë në Seminarin Ndërkombëtar për Gjuhën, Letërsinë dhe Kulturën Shqiptare më 22 gusht 2024. Ajo kishte shprehur edhe me herët se Sami Frashëri në disa vepra paraqitet si panislamist, por kësaj here u përqendrua në librin “Shqipëria: ç’ka qenë , ç’është e ç’do të bëhet?”. Ndonëse nuk e përmendi librin e Z. Ibrahimit që zbërthen se në këtë libër ka më shumë se një dorë, N. Claire u përqendrua gjatë në tezën e saj të re se kjo vepër që u botua më 1899 pa emër të autorit, kurse më vonë doli në turqisht me emër të Sami Frashërit pas vdekjes së tij më 1904 në përkthim të Shihin Kolonjes, është një “projekt familjar”, pra që përfshinte Samiun dhe dhëndrin Sh. Kolonja (burri i Nerveze Naim Frashërit), i cili ishte figurë aktive e Rilindjes kombëtare shqiptare. Ligjërata e N. Clairit zgjoi interesim, por për shkak të tejkalimit të kohës iu lejua vetëm një pyetje që i takoi akademik Rexhep Ismajlit, i cili pyeti me vend: si mund të jetë Sami Frashëri censor (pasi punonte në drejtorinë për censurë) dhe reformist?

Përkthimi i ri si pasurim

Ky interesim i vazhdueshëm për Sami Frashërin u kurorëzua në vjeshtë 2024 me rastin e 120-vjetorit të vdekjes me botimin e dy kompleteve të Sami Frashërit. Në Shkup, “Logos-A” e nxori tani një komplet me 7 vëllime që përfshijnë 30 vepra, disa prej të cilave botohen për herë të parë. Po ashtu, shtëpia botues “Dija” në Prishtinë lansoi një komplet të ri me pesë vëllime që përfshijnë dy romane (“Ndërgjegjja” dhe “Dashuria e Talatit dhe Fitnetës”) e tri drama (“Besa”, “Sejdi Jahja” dhe “Farkëtari Gjiva”) që do të vazhdojë me 10 vëllime tjera gjatë këtij viti: “Qytetërimi islam”, “Gratë”, “Fjalë të urta”, “Metologjia”, “Njeriu”, “Përsëri”, “Njeriu”, “Gjuha”, “Qielli” dhe “Toka” në përkthim të orientalistit Irfan Morina. Këtu kemi përjashtim dramën “Besa” që doli në Sofje më 1901 në përkthim të Abdyl Ypiit, kurse tani del në përkthim të orientalistit të njohur Vexhi Buharaja (1920-1987) me një parathënie të I. Morinës që zbërthen recepsionin e saj te historianët e kritikët turq.

Kuptohet, çdo përkthimi i ri nga origjinali është pasurim për opusin e një figurë shumëdimensionale si Sami Frashëri, kurse fjalën e tyre do të kenë kritikët dhe studiuesit që merren me këtë fushë. Kjo nuk është ndonjë risi pasi që “Iliada” e Homerit u përkthye tri herë në Tiranë gjatë 55 vjetëve (1965-2020) e vepra e Sami Frashërit “Përpjekja e heronjve në përhapjen e Islamit” u përkthye së pari nga Myftar Ajdini dhe doli në tri botime (1986, 1989 dhe 1994), kurse më 2003 u botua përkthimi i ri i Ismail Ahmetit që u përfshi në kompletin e parë më 2004. Sa i përket kompletit të ri në Prishtinë, përveç këtyre veprave letrare-kulturologjike që u përmenden, do të përfshihen edhe vepra tjera nga Sami Frashëri dhe për Sami Frashërin, kështu që ky komplet do të vazhdojë sivjet me risi që ndriçojnë më shumë figurën e Sami Frashërit dhe kontributin e tij për kombin e vet dhe për kombet e tjera.

DRENICA – METAFORË E DHIMBJES DHE E UNITETIT SHQIPTAR

March 10, 2025 by s p

Prof. Milazim Krasniqi/

Drenica është njëra nga krahinat shqiptare që në këto tetëdhjetë vjetët e fundit të historisë kombëtare, në shumë momente ka luajtur rol përcaktues për zhvillimet e mëdha historike. Drenica ka marrë rolin e krahinës ku ka shpërthyer erupcioni më i fuqishëm atdhetar, duke u martirizuar vetë për interesat e mëdha të mbarë kombit. Historia shpalos argumente të pakontestueshme: kryengritja e vitit 1912, e udhëhequr nga Hasan Prishtina, filloi pikërisht në zemër të Drenicës. Ajo kryengritje rezultoi me krijimin e Shqipërisë, ngjarjes më të madhe deri sot në historinë e shqiptarëve si komb. Mbas mbetjes së gjysmës së atdheut nën robërinë e barbarëve sllavë, ishte prapë Drenica ajo krahinë që e ngjizi kryengritjen dhe luftën kundër okupatorit. Për vite të tëra lëvizja e Azem Bejtës e mbajti gjallë frymën e rezistencës kombëtare, iu kundërvu shpërnguljes me dhunë të shqiptarëve nga tokat e veta dhe e alarmoi botën për barbaritë serbe në këto vise.

Mbas lënies së sërishme të Kosovës nën robërinë sllave, mbas Luftës së Dytë Botërore, ishte prapë Drenica, ajo që ngriti kushtrimin e kryengritjen e armatosur kundër dhunuesve të lirisë shqiptare. Një kryengritje që u shtyp me gjak, por që nuk u shua kurrë në shpirtin dhe në mendjet e shqiptarëve. Ai shpirt atdhetar e rezistues, u manifestua në vitin 1981 me aktin e Tahir Mehës. Rezistenca sublime e tashme e Drenicës, në Prekaz, në Llaushë, në Vojnikë, në Açarevë e në fshatrat e tjera të Drenicës, po e shkruan historinë më të re të lavdishme të Kosovës. Drenica u bë pika ku rifilloi rezistenca e shqiptarëve kundër okupimit serbomadh, duke ndërlidhur historinë e saj të lavdishme. Drenica sot është vend ku ka ndodhur masakra e barbarisë serbomadhe kundër popullit të pambrojtur, vend me dhjetëra të vrarë mizorisht, vend me mijëra të ikur nga vatrat e tyre, vend me dhjetëra të plagosur, të cilëve nuk u mundësohet mjekimi.

Drenica është metaforë e dhimbjes shqiptare. Ajo i ka bashkuar të gjithë në një dëshirë, në një aspiratë, në një veprim. Të gjithë shqiptarët, kudo që ata janë. Ky unitet dhe ky mobilizim i fuqishëm, i paparë ndonjëherë ndër shqiptarët, është rast i jashtëzakonshëm që të vazhdohet me këtë frymë e me këtë dinamizëm. Shpalosja e shpirtit dhe e vendosmërisë shqiptare në Drenicë, në Kosovë, në Shqipëri, në Maqedoninë Perëndimore, në Preshevë, në mërgatat shqiptare, përfshirë edhe Zelandën e Re, është diçka që nuk është parë në këtë përmasë deri sot. Kjo duhet të shfrytëzohet që të vazhdojë lufta për fitore definitive.Është koha kur duhet të operacionalizohet kjo energji e kjo vendosmëri shqiptare. Drenica duhet të jetë gjithsesi pikë referimi e kësaj energjie, e kësaj vendosmërie dhe e këtij uniteti të fituar me sakrificën sublime të Drenicës. (9 mars 1998) P.S. Veni dorën në zemër dhe vlerësoni drejt, se sa shqiptarë brenda në Kosovë kanë shkruar në këtë frymë në mars 1998.

Vatra, testament i shqiptarisë në Diasporë!

March 10, 2025 by s p

Ramazan Çeka/

Themelimi i “Vatra Mëmëdheu – New Jersey” është një testament i pashuar i shpirtit atdhetar dhe i dashurisë për kombin, që shqiptarët e Amerikës e kanë ruajtur si një flakadan brez pas brezi. Ky akt historik nuk është thjesht një ngjarje, por një angazhim solemn për të mbajtur të ndezur pishtarin e Vatrës, ashtu si dikur Noli e Konica, ashtu si dikur burrat e mëdhenj të kombit që besuan se shqiptaria në diasporë nuk është vetëm një identitet, por një mision!

Në këtë sofër të re atdhetarie, Vatra vazhdon të mbetet oxhaku i kombit, ku digjet dashuria për Atdheun dhe ku farkëtohet e ardhmja e shqiptarizmës në botë.

Bashkimi i patriotëve në New Jersey dëshmon se gjaku nuk bëhet ujë, se amaneti i të parëve ruhet me nder dhe se shqiptari, kudo që ndodhet, e di se rrënjët e tij janë të lashta dhe të shenjta si vetë flamuri kuq e zi.

Le të jetë ky themelim një burim drite dhe force për brezat që vijnë! Le të ngrihet lart zëri i Vatrës, për të bashkuar shqiptarët, për të mbrojtur të drejtën kombëtare dhe për të përjetësuar lavdinë e një kombi të pathyeshëm!

Rroftë Vatra! Rroftë Shqiptaria!

Shkodër – Mars 2025