dgreca – Page 1003 – Dielli

BIZNESMENI FAIK BRUÇI VIZITOI VATRЁN

May 29, 2019 by dgreca

Tё Martёn, 28 Maj 2019, biznesmeni nga Shqipёria Faik Bruçi, vizitoi selinё e Federatёs Pan Shqiptare tё Amerikёs “VATRA” nё Nju Jork. Z. Bruçi shoqёrohej nga miku i tij, anёtarёi i Kёshillit tё Vatrёs prej rreth 4 dekadash, biznesmeni i njohur nё SHBA dhe Dibёr(Maqedoni), Ibrahim Kolari.

Ishte vetё z. Kolari qё ia uroi mirёseardhjen nё Shtёpinё e Vatrёs mysafirit me origjinё mga Dibra e banues nё Tiranё, biznesmenit Faik Bruçi. Z. Kolari tregoi se si kishte hyrё nё lidhje me Vatrёn 40 vite tё shkuara pёrmes kryetarit tё saj tё ndjerё z. Agim Karagjozi dhe spjegoi se çfarё e mbante atё tё lidhur pas Vatrёs, ku çёshtja Kombёtare ёshtё e shenjtё.

Editori i Diellit i ka pёrshkruar mysafirit rrugёtimin 110 vjeçar tё Diellit dhe punёt e mёdha Kombёtare qё ka kryer Vatra pёrgjatё 107 viteve tё egzistencёs sё saj nё SHBA.

Ish nёnkryetari i Vatrёs Asllan Bushati pasi i ka uruar mirёseardhjen mysafiritit i ka folё pёr veprimtaritё e Vatrёs dhe kontaktet e tij tё para me Vatrёn qё nё vitin 1992 e mё pas gjatё riatdhesimit tё eshtrave tё Faik Konicёs nё Tiranё mё 1995. Anёtari i Kryesisё sё Vatrёs, njёkohёsisht arkёtar i Vatrёs, z. Marjan Cubi,i uroi mirёseardhjen mysafirit dhe i tregoi se si kishte ardhё ai nё Vatёr qё nё vitin 1979 dhe qё ende edhe sot pёrmendet si shqiptari i parё prej Kosove qё u anёtarёsua nё Vatёr para 40 viteve dhe qё prej asaj kohe nuk ёshtё shkёputё mё nga Vatra. Marjan Cubi ka folё edhe pёr veprimtaritё dhe qёndrimet e pёrbashkёta pёr Kosovёn dhe çёshtjen kombёtare nё tёresi tё Vatrёs dhe tё degёs sё LDK-sё nё SHBA, tё cilёn ai edhe pat drjetuar pёr disa vite.

Mysafiri Bruçi falenderoi pёr pritjen e ngrohtё dhe shprehu kёnaqёsinё qё pёr tё parёn herё vizitoi njё tempull tё atdhtarisё nё Shtetet e Bashkuara tё Amerikёs.

– Miqtё e mi mё kanё shёtitё nёpёr Amerikё, mё kanё bёrё turne me anije e me helikopter, por kёnaqёsinё mё tё madhe e ndjeva gjatё kёsaj vizite nё Vatёr.

Ai i shkroi mbersat nё librin e vizitorёve,ku shёnoi edhe kёtё fragment:” Mendoj se çdo shqiptar qё viziton Nju Jork-un patjetёr duhet tё vizitiojё Vatrёn. Kёtu qenka historia e shqiptarёve tё Amerikёs pёr mё shumё se njё shekull: Kёtu pashё se si Vatra luajti rolin e shtetit ku shteti shqiptar kishte vdekur; pashё se si Vatra organizoi shёrbimin diplomatik nё Europё dhe SHBA kur s’kishim shtet, pashё dhe preka emёr pёr emёr fushatёn e madhe pёr shpetimin e Shqipёrisё, pashё gjurmёt e pёrgatitjes sё Gardёs civile me trupat vullnetare tё Vatrёs qё mё 1920 shkuan tё shpёtojnё Shqiёprinё sё bashku me Bandёn Muzikore tё Vatrёs, pashё Gjurmёt dhe eksponatet e Huasё Kombёtare, kur Vatra shpёtoi financiarisht Qevrinё shqiptare tё dalё nga Kongresi i Lushnjёs, pashё fushatat e organizuara nga Vatra pёr tё ndihmuar familjet çame qё endeshin nёpёr rrugёt e Shqipёrisё pas masakrave tё Zervёs….pashё fotografitё e martirёve tё Vatrёs qё shkuan tё bёnin Shqipёrinё dhe morёn si shpёrblim plumba nga diktatura komuniste, burgje dhe kampet e internimit….Kushdo qё e viziton kёtё tempull do tё ndjehet krenar dhe i mallёngjyer pёr atё çfarё kanё bёrё mёmёdhetarёt pёr mё shumё se njё shekull pёr tё ruajtur pavarёsinё e Shqipёrisё qё kemi sot.

Ndjehem shumё i lumtur qё pata mundёsinё ta prek kёtё histori tё shkёlqyer. Urime Vatrёs dhe vatranёve!

Tokë e lëvrueshme e ëndrrës

May 29, 2019 by dgreca

Tregim Nga Bujar Meholli /

Jetoja prej kohësh në amulli. Nuk di si ta përshkruaj dëshpërimin që më ngjitej e nuk më lëshonte, kur me apo pa dashje sillja nëpër kokë ato mendime. Me shëndetin e lig qeshë mësuar më; gjersa ecja nëpër bulevardet e mëdha ndjeja zemrën të më rrihte fortë, e një ligësi të ma përshkruante gjithë trupin. E shihja këtë ligësi si premisë kryesore të vdekjes! E, ç’mund të jetë vallë vdekja?

Natyrisht që sado vrisja mendjen nuk arrija në kurrfarë përfundimi, siç nuk kanë arritur edhe mijëra e mijëra njerëz para meje.

Nganjëherë e dëshiroja vdekjen, sinqerisht, e imagjinoja si një grua simpatike që donte të ngjizej në trupin tim. Dhe kur më ftonte në një udhëtim interesant, nuk më linte hapësirë as mundësi ta kundërshtoja, veçse t’i zgjatja dorën dhe të niseshim. Kur psikika ime rëndohej dhe më shfaqeshin neurozat, atëherë e imagjinoja veçse si një mëndesh të inatosur me pronarët, që e ruan momentin kur prindërit e foshnjës janë të zënë me punë, dhe në pabesi, për t’u hakmarrë, ia shkëput ëndrrat…

Mendoja shpesh, ç’lidhje misterioze kanë ëndrrat me vdekjen?

Bridhja nëpër bistro e kafene, sa në njërën e në tjetrën, nganjëherë s’kisha ku ta fus kokën dhe pronarët më lejonin në qosh ta bëj një sy gjumë, dhe ta ha një vakt. S’para kisha kurrfarë problemesh. Duke e çuar atë lloj jete, mendoja se kisha arritur nirvanën, se s’kishte gjë përtej kësaj – gjithçka i duhet njeriut, është ta ketë një copë bukë dhe kur t’i qepen sytë, të shtrihet diku.

– Shoku, tani bën mirë të largohesh për disa orë, sepse kemi një konferencë sot, do të vinë figura me nam, gazetarë, fotoreporterë… – po më thoshte kamerieri në një mëngjes, në kafenenë e ngjashme me Tari-Barin, ku kisha fjetur dhe isha zgjuar i qullur mes djersëve dhe ende i mpirë nga ca ëndrra të çuditshme. Ju që e njihni pikturën, kujtojeni tablonë Ëndrra të Pierre Puvis de Chavannes. Isha në aso gjendje, dhe kur më zgjoi kamerieri m’u turbullua gjithçka.

Një tip poeti i leckosur siç isha, natyrisht që s’kishte vend aty ku kishte ngjarje të tilla. Imazhi i kafenesë duhej ruajtur, e kuptoj; kur në netët e acarta më hapej dera, dhe lejohesha ta fus kokën e rënduar, më vinte mirë, e si mos ta thyeja qafën dikund, kur më kërkohej nga stafi i atij vendi?

Por, e marrtë e mira, e pashë atë! Ishte një grua që zbriti nga makina dhe tok me grupin ia mësynë kafenesë. Gazetare? Prezantuese? Nimfë?

Oh, nuk do ta përmend emrin e saj, kërkoj mirëkuptimin tuaj. Ajo ishte mrekullia dhe fundosja ime, vendosjani cilin emër të doni nga këta të dy…

Nuk do të besoja kurrë se një njeri do të kishte aq shumë ndikim në jetën time. Kurrë! Kudo shkoja, shihja fytyrën e saj. Diçka më thoshte se isha lidhur kokë e këmbë; syri im që shihte leckat e trupit, u ngrit ngadalë dhe përmes pezhishkave të dritareve u drejtua tek ajo fytyrë, që me qindra shikime të shpejta zhbiruese nuk përcaktohej dot. Qëndronte në mes të bukurës dhe dehjes. Rëndom gratë e zonja në karrierë, s’kanë fat me partnerët e tyre dhe këtë postulat (për mua ishte i tillë) e doja me gjithë shpirt. Më dukej njëfarë hajmalie. Ajo vërtet më pranoi si mik të saj, kurse unë nga dashuria e zjarrtë që ndjeja për të, mora guximin dhe i nisa një pusullë.

Nuk para dija se u shndërrova në një adhurues tjetër të saj, të listës së gjatë sa Kulla e Babelit.

Më dukej vetja tuhaf, teksa bridhja i vetëm mbrëmjeve nëpër bulevard, duke rrëmuar për ndonjë bistro ku të futesha dhe ta njomja shpirtin me muzikë. Lëshoheshin kompozimet e hungarezit B.B. dhe unë thurja ëndrra të llojllojta tok me të, larg nga ky planet, larg nga kjo tokë…

Një natë, dy hëna ndriçonin përmbi kokën time teksa ecja ngadalë si somnambul përbri lumit të qytetit, mbi të cilin disa tapa me fytyra njerëzish pluskonin. Unë po pluskoja në ajër. Katedralja e madhe u shfaq përball si kek dhe unë renda që ta gëlltisja. Pak më tutje në lagjen e ngushtë gjarpër, gjendej kompleksi i kafeneve dhe bistrove, ku më në fund arrita. U futa.

Fytyra e saj m’u shfaq përball, e madhe, saqë unë bërtita, ca nga frika ca nga kënaqësia që më shkrinte të tërin, si sheqeri që shkrihej për ta bërë kafenë të ëmbël. Edhe në kafene njerëzit pluskonin. Të gjithë po rrinin lart në tavan me kokat e kthyera poshtë, tavolinat e drurit, jetime, po rrinin të shtangura. Vetëm tavolina jonë ishte e mbushur, ajo ishte me mua dhe më buzëqeshte herë pas here me dhëmbët e mëdhenj të renditur aq hijshëm afër njëri-tjetrit. Qeshte kur i flisja për poezitë e mia, për bashkëpunimin me gazetat, e orvatjet për të kompozuar muzikë. – Ja, një copë gazete ku jam unë e dashur, e nxora nga xhepi i zhubrosur dhe ia tregova. Ajo qeshte. Më adhuronte. Mund t’i ndjeja shikimet nga lartë, të atyre syve me maje që drejtoheshin te ajo. Çdokush e njihte, ishte figurë publike, e parë nga qindra mijëra veta pothuajse çdo ditë, kur ajo dilte para ekranit. Çdo pore e trupit tim, u mbush me frikë, me një si neveri ndaj gjithçkaje. – E dashur, eja të ikim bashkë… shumë larg nga gjithçka! Ajo qeshte prapë, a thua se ishte mësuar të qeshte me gjithkënd kësisoj? Kur u përkula që ta puth dhe t’ia shpupurish flokët e dendura me njëfarë ngjyre që nuk ekziston më, ajo u tret, porsi një sirenë deti e frikësuar, u zhduk, e unë kisha pas rrëzuar filxhanin e madh sa një vazo; rrapëllima e ngjirur, më cyti të çohem. Kur ju kërkova kamerierëve të ma bëjnë një vend për natën, më panë egërsisht, para se të më degdisin jashtë…

Si ta përshkruaj brendësinë e shpirtit tim, pas gjithë këtyre ndodhive? Ajo vazhdonte punën e saj, ishte në kulm të gjithçkaje; e bukur, me trup të hajthëm, me asi zëri që a thua mjaftojnë katër palë vesh për ta shijuar! Ishte tri herë më tërheqës se zëri i Josephine Baker.

Unë, thjesht isha i tërhequr nga gjithçka. Pothuajse nuk më njihte kush në gjithë atë qytet të madh; më kishin çmuar pronari dhe djemtë e vendit, ku për herë të parë e pata takuar… ai vend nuk ekzistonte në hartë prej kohësh. Bëja gjumin kryesisht nën urat e qytetit, pranë ujit, ku edhe lahesha. Nëpër xhepa, mbaja poezitë që kisha shkruar në kartë-peceta restorantesh, të gjitha për të… ajo nuk e diti kurrë.

Në kulm të dëshpërimit, më kuptoni, përveçse mendova vetëvrasjen, i zhduka të gjitha krijimet e mia së pari duke i shqyer në njëmijë copë, dhe pastaj duke i hedhur në lumë…

Mbase duhej të shkoja në çmendinë. O Zot! O tmerr! Zjarri i gllabëroi fijet e zemrës sime.

Netët që vinin varg, nuk më premtonin asgjë. Dikur, të paktën gjeja rehati në gjumin i cili më kridhte në lloj-lloj ëndrrash, por ato janë venitur tashmë. S’ka ëndrra, s’ka asgjë. Vetëm ajo fytyrë tundon qenien time… Ajo fytyrë që e kam nganjëherë aq afër, ndërsa herë tjera është me milje larg nga unë… Ah! Sikur të isha i denjë për përdëllimin e saj…

Zot! Bërtita i lemerisur me duart lart, në kodrën prej nga shihej gjithë qyteti. Pamje madhështore!

O botë, mizorisht e bukur! Qyteti dukej i bukur sidomos mbrëmjeve, i spërkatur lehtë me dritat e hënave mbi rrugët e ngushta, dhe kafenetë e mbushura. Ah, si nuk hasa në sozinë e saj! Apo në ndonjë krijesë tjetër po aq të magjishme sa ajo! Nuk e di sigurt, nëse e doja vdekjen e saj. Do t’ia gjeja varrin, dhe do t’i shkruaja qindra pusulla, njomur me lot të hirtë për të. Në mos ajo, kësaj jete të vrerosur po mendoja t’i jap fund unë. Trajta fytyrash që herë më bëhej se i njoh, herë jo, më kalonin para syve nëpër bulevarde dhe pranë dritareve të kafenesë ku ulesha i vetëm, dhe pija. Edhe sa kështu? Sa hapa ishte larg nga unë ajo, vallë? Kështu i kaloja netët, në mesin e njerëzve të pastrehë, të lënë mbas dore; ata shpirtra të sinqertë m’u bënë miq të mirë. Nëpër net si këto gjeja frymëzim dhe shkoja në qosh të mejhanes, e mbushja fletën e bardhë që ma dhuronin. Pasioni për të shkruar nuk m’u largua, bashkë me frikën dhe mllefin. Nga çasti në çast, më bëhej se do më lëshonin këmbët, do më pështjelloheshin mendimet, e do më dërgonin në spital. A mund të jetoj unë në ankth, me fytyrën e saj çdoherë në lëvizje, me buzët e saj që porsa thirrin emrin tim, shkronjat i degdis era e fortë? U mendova gjatë dhe kuturisa këto dilema në fletën e bardhë, mes muzikës, pijes, dhe ngrohtësisë që dinë ta japin vetëm njerëzit e kësaj sëre, mbase para se të lëshohem atyre shkallëve të ferrit, drejt asaj hapësire të ngushtë me ajër të rëndë – që mund ta emërtojmë çmendinë…

HYSNI LEPENICA VENDI QË ZË NË HISTORINË E POPULLIT SHQIPTAR

May 28, 2019 by dgreca

Njoftim për botime të reja historike/

Nga Enver Memishaj/

Kush është Hysni Lepenica (1900- 1943)/

Komandant dhe udhëheqës i rendësishëm i Luftës Antifashiste, firmëtar i Marrëveshjes së Mukjes, 1 – 2 gusht 1943, anëtar i “Komitetit për Shpëtimin e Shqipërisë”, komitet që doli nga kjo Marrëveshje, Komandant i Përgjithshëm i Fuqive të Ballit Kombëtar, Dëshmor i Atdheut, dekoruar pas vitit 1990 nga presidenti Sali Berisha, presidenti Alfred Moisiu dhe së fundi nga presidenti Bujar Nishani ”Nder i Kombit Shqiptar”

* * *

Me rastin e 100 vjetorit të lindjes së Hysni Lepenicës, në vitin 2000, botova librin “Hysni Lepenica, Komandant i Përgjithshëm i Fuqive të Ballit Kombëtar”, Vëllimi i I, dokumente, këngë, kujtime dhe rrëfime. Recenca e librit nga prof. dr. Beqir Meta akademist, prof. dr. Muharrem Dezhgiu, Instituti i Historisë dhe prof. dr. Hysni Myzyri.
Këtë vit sapo ka dalë në qarkullim vëllimi i dytë “ Hysni Lepenica, vendi që zë në historinë e popullit shqiptar”. Formati 24 x 17, faqe 740. Ky vëllim është një studim i plotë, shterues, mbi jetën dhe veprimtarinë atdhetare të Hysni Lepenicës me materiale dhe dokumente te reja dhe nuk përfshin asgjë nga ato materiale dhe dokumente qe janë botuar në vëllimin e parë.
Konsulenca historike nga dr. Bujar Leskaj, ish deputet, ish ministër dhe sot Kryetar I Kontrollit të Lartë të Shtetit.

Recenca nga prof. dr. Eshref Ymeri anëtar i Akademisë së Shkencave Shqiptaro-Amerikane dhe dr. Nuri Dragoi, me nje vleresim per figurën e Hysni Lepenicës nga prof. dr. Paskal Milo.

Përkthimet: nga italishtja Etleva Memishaj – Kashau dhe Denada Sejdiaj, nga frëngjishtja: dr. Kujtim Nuro.

Kopertina: Piktor i Popullit, Skënder Kamberi.

Vëllimi i dytë në fund ka edhe treguesin e lëndës të vëllimit të parë.

Libri hapet me fjalët e Naim Frashërit: “Nxirr të vërtetën në shesh, paskëtaj të mbretërojë / Errësira të përndahet, gënjeshtra të pushojë.( “Bagëti e Bujqësia”, Bukuresht, më 5 të majit 1886)

Si hyrje janë kujtimet e anëtarëve të Komitetit Qëndror të Ballit Kombëtar: Faik Quku, Kol Tromara, Ali Këlcyra dhe Hasan Dosti mbi çetat e para të Ballit Kombëtar.

Kapitulli i parë i librit merr në studim jetën dhe veprimtarinë atdhetare të Hysni Lepenicës, një kapitull më vete është Hysni Lepenica gjatë luftës së dytë botërore dhe vazhdon, luftërat në të cilat ka luftuar ose komanduar Hysni Lepenica, beteja e Gërhotit, konkluzione: vendi që zë Hysni Lepenica në historinë e popullit shqiptar dhe mbyllet me kapitullin: mbrojtja e figurës së Hysni Lepenicës, po ashtu është trajtuar vatra atdhetare ku lindi dhe u edukua.

Në libër janë botuar edhe kujtimet e 29 bashkëluftëtarëve të Hysni Lepenicës, po ashtu janë dhënë njoftime për 114 personazhe historik që përmenden në këtë libër.

* * *

Po këtë vit sapo ka dalë në qarkullim edhe vëllimi i tretë “ Hysni Lepenica, dokumente dhe Bibliografi”, formati 24 x 17, faqe 380, që përmbledh dokumente mbi jetën dhe veprimtarinë atdhetare të Hysni Lepenicës dhe bibliografinë.
Dokumentet e botuara në këtë libër, janë renditur sipas rendit kronologjik.

Në dokumente nuk janë përfshirë:

1. Trakte dhe publikime të Ballit Kombëtar gjatë luftës 1939 – 1944, pasi ato janë botuar të plota në librin: Enver Lepenica “Parti Komuniste apo Parti Terroriste”, Triptik, Tiranë 2013

2. Këngë, poezi dhe vjersha popullore, kushtuar Hysni Lepenicës pasi ato janë botuar të plota në librin Enver Lepenica “Himne, këngë dhe marshe patriotike të Ballit Kombëtar”, Tiranë 2017
Në bibliografi, pasi jepet saktësisht vepra e cila është shfrytëzuar për të tre vëllimet jepen faqet ku citohet ose flitet për Hysni Lepenica, me qëllim që libri t’u shërbejë të gjitha shtresave të popullsisë që nga njerëzit e thjeshtë deri te profesorët e universitetit.
Studimit mbi jetën dhe veprimtarinë atdhetare të Hysni Lepenicës, në tre vëllime dhe major Ahmet Lepenicës ( “Major Ahmet Lepenica Komandant i Përgjithshëm i Trupave Kombëtare në Luftën e Vlorës, 1920”) u kam kushtuar gjith jetën time.
Jam krenar që munda të nxjerr në dritë shërbimet e shquara që këta dy burra i sollën atdheut tonë, në kohë shumë të vështira. Mbi bazën e veprave të mia ata zunë vendin e merituar në historinë
e popullit shqiptar, morën vlerësimet dhe dekoratat më ta larta prej presidentëve të Republikës së Shqipërisë. Jam krenar që ata patriot të shquar i vendosa në peidestalin e munguar dhe të merituar.

* * *

Lexuesi shqiptar do t’i gjej këto libra në libraritë e Tiranës dhe të Vlorës dhe në biliotekat e këtyre qyteteve.

Shqiptarët e interesuar jashtë kufijëve të atdheut mund t’i porositin librat në këtë adresë:
ofrimi i shërbimeve nëpërmjet faqes online: ShtepiaeLibrit.com

Libraria ShtepiaeLibrit.com: Rruga Nikolla Jorga, Shkalla 9, Kati i Tretë Tirana, Albania

Email: admin@shtepiaelibrit.com; Cel: Gjergji 0662050438 / Elvisi – 0686052510

Presidenti Thaçi, bashkim me Shqipërinë…

May 27, 2019 by dgreca

-Thaçi inkurajon Parlamentin e Kosovës dhe atë të Shqipërisë të nxjerrin deklaratën e bashkimit/

Sipas Europes se Lire, Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka deklaruar se po krijohen edhe rrethanat e reja, të cilat sipas tij, ofrojnë bashkimin e Kosovës dhe Shqipërisë si zgjidhjen më të mirë.“E ardhmja e jonë e sigurt është në NATO dhe në Bashkimin Evropian, Por po krijohen rrethana të reja që zgjidhja më e mirë do të ishte që dy parlamentet, ai i Kosovës dhe Shqipërisë, të nxirrnin deklaratat e nevojshme, të vullnetit të popullit të Kosovës dhe Shqipërisë që të jetojmë në një shtet të përbashkët, pa kufij”, tha Thaçi.Këto komente ai i ka bërë gjatë një fjalimi në njëzetvjetorin e operacionit “Shigjeta DO-2” dhe luftimeve në Pashtrik. Pas idesë për korrigjimin, përkatësisht ndryshimin e kufirit, sipas së cilës tri komuna në Serbinë jugore, Presheva, Bujanoci e Medvexha do t’i bashkoheshin Kosovës, presidenti Hashim Thaçi tani po lason idenë e bashkimit të Kosovës me Shqipërinë.Për idenë e fundit, Thaçi i ka dhënë dy ide, atë të bashkimit nën “ombrellën e Bashkimit Evropian” apo të bashkimit “nën ombrellën shqiptare” të dy vendeve në një territor të vetëm. Ngjashëm me fjalimin në njëzetvjetorin e luftimeve në Pashtrik, Thaçi foli edhe të dielën në bashkinë e Hasit në Shqipëri, ku tha se Kosova dhe Shqipëria, në një të ardhme të afër të do bashkohen.”Ju keni qenë bashkërisht në istikame të luftë dhe bashkërisht do të jetojmë në liri e bashkërisht do të jetojmë në të ardhmen e afërt, në një shtet të përbashkët Kosovë dhe Shqipëri”, tha Thaçi, pasi në Has, mori titullin “Qytetar Nderi”.Sipas tij, është më e lehtë të realizohet, siç ka thënë ai, kjo ëndërr, pra që të ketë një hapësirë mes Kosovës dhe Shqipërisë, sesa që ka qenë sfida e largimit të Serbisë nga Kosova.

Deklaratat e Thaçit, nga analistët politikë në Prishtinë shihen si pjesë e retorikës, dhe pa një plan konkret.

Politologu Ramush Tahiri, thotë se presidenti deri tani nuk e ka paraqitur ndonjë program apo plan konkret për idenë e përmendur për bashkim të Kosovës dhe Shqipërisë në një shtet.

“Presidenti Thaçi bën deklarata politike, duket së është i frustruar me gjendjen ekzistuese në Kosovë edhe me dallimet e brendshme rreth çështjes themelore, por edhe me procesin e integrimeve evropiane si dhe me procesin e dialogut me Serbinë dhe për këtë e hedh opsionin që Kosova është krahinë e Shqipërisë dhe do të bashkohet me Shqipërinë”, tha Tahiri.

Tahiri deklarimet e presidentit me shumë i sheh si një lloj pakënaqësie me politikën e Bashkimin Evropian karshi Kosovës, sidomos me procesin e liberalizmit të vizave.

“Thaçi luan në një kartë kombëtare që më herët është konsideruar nacionaliste, por tash konsiderohet kombëtare dhe nuk thotë që me çdo mjet do të realizohet, por thotë se është një nga alternativat nëse Kosovës dhe kosovarëve u mbyllen dyert e Bashkimit e Evropian. Presidenti Thaçi ashtu siç po e shpjegon e konsideron se një bashkim i Kosovës më Shqipërinë do të ishte një zgjidhje për paqe dhe stabilitet”, tha Tahiri.

Kurse, analisti politik Artan Muhaxhiri, thotë se diskursi i presidentit Thaçi për mundësinë e bashkimit të Kosovës dhe Shqipërisë, është krejtësisht i pabazuar në realitetin politik.”Më shumë është një tendencë për të qëndruar i rëndësishëm në media dhe në biseda kafehanesh sesa që mund të ketë ndonjë gjë serioze dhe konkrete. Është absolutisht e qartë se si bëhen këto ndryshime të mëdha gjeopolitike dhe gjerostrategjike në Ballkan dhe asnjëherë nuk janë bërë në këtë mënyrë. Pra, nevojitet një ndryshim i madh dhe një presion i madhe ndërkombëtar për tu bërë dhe për të dhënë efektet e tilla, gjë që tani nuk është 0.1% pra nuk ka asgjë konkrete”, thekson ai.Muhaxhiri, pos tjerash thotë se deklaratat e Thaçit janë populiste, por të cilat nuk dihet as kujt në fakt i drejtohen. “Nuk e kuptojmë se kë dëshiron ta shënjestrojë me këto deklarata se të gjithë qytetaret e Kosovës e dinë se një gjë e tillë nuk mund të bëhet asnjëherë në ketë mënyrë tendencioze e pompoze”, tha Muhaxhiri.Presidenti i Kosovës vazhdon të mbajë në jetë, siç thotë ai, ‘përkushtimin jetësor’ të tij për bashkimin e Preshevës, Medvexhës dhe Bujanocit me Republikën e Kosovës.“Ju e dini botërisht dhe e ritheksoj edhe sot këtu në mesin e burrave të Hasit dhe grave, zotimin tim dhe përkushtimin tim jetësor që Presheva, Medvegja dhe Bujanoci t’i bashkëngjiten territorit të Republikës së Kosovës, pa u cenuar asnjë centimetër e territorit të Republikës së Kosovës, as Trepça, as Ujmani, as Mitrovica, asnjë cep i territorit të Kosovës, si parakusht për bashkim kombëtar”, ka deklaruar Thaçi.Lidhur me deklarimet e presidentit Thaçi përndryshimin e kufirit mes Kosovës dhe Shqipërisë, ka reaguar edhe kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës Isa Mustafa. Ai ka shkruar në profilin e tij në Facebook se presidentit Thaçi i ka thënë edhe personalisht se diskursin politik për korrigjim të kufijve e ka të gabuar dhe të papranueshëm.Kurse, Thaçi i është përgjigjur liderit të Lidhjes Demokratike të Kosovës Isa Mustafa, se korrigjimi i padrejtësive ndaj Luginës së Preshevës dhe shqiptarëve është përkushtimi i tiji pandalshëm.”Lugina e Preshevës duhet të bashkohet me Kosovën, njësoj sikurse Kosova që duhet të bashkohet natyrshëm me Shqipërinë, nën ombrellën e përbashkët të BE-së ose edhe vetëm nën ombrellën shqiptare, nëse BE-ja vazhdon t’i mbyll dyert e saj për ne”, ka thënë Thaçi.

Deklaratat për bashkimin e Kosovës me Shqipërinë, si opsion, vijnë edhe në kohën kur Kosova dhe Serbia po përgatiten për takimin e radhës më 1 korrik, në Paris, i cili pritet të mbahet me ndërmjetësimin e presidentit francez Emmanuel Macron dhe kancelares gjermane, Anglela Merkel.Takimi i 1 korrikut në Paris, është vazhdimësi e procesit të Berlinit të iniciuar nga kancelarja Merkel.(Kortezi-Arton Konushevci RFL)

Amerika nderon të rënët në luftra

May 27, 2019 by dgreca

Në Shtetet e Bashkuara të hënën e fundit të muajit maj shënohet çdo vit Dita Përkujtimore e të Rënëve, kur nderohen të gjithë ata që humbën jetën në luftra. Në mbarë vendin zhvillohen parada dhe festime të tjera.

Presidenti Donald Trump ndodhet në Japoni për një vizitë shtetërore, prandaj këtë vit ishte Zëvendëspresidenti Mike Pence udheheqësi më i lartë që vendosi një kurorë në Varrin e Ushtarit të Panjohur në Varrezat Kombëtare të Arlingtonit, pranë Uashingtonit.

Nënpresidenti Pence mbajti një fjalim tek Monumenti i Ushtarit të Panjohur, ku ishin të pranishëm qindra komandantë ushtarakë, ushtarë të thjeshtë dhe familjarë të të rënëve në krye të detyrës. Ai tha mes të tjerash se Shtetet e Bashkuara nuk munden kurrë t’ua pagojnë borxhin që u kanë personave që dhanë jetën për vendin e tyre..

“Ne nuk do t’i harrojmë asnjëherë dhe nuk do të harrojmë asnjëherë t’i nderojmë ata”, tha Nënpresidenti Pence.

Presidenti Trump, do ta shënojë festën me një fjalim të martën para trupave amerikane në bazën detare amerikane Yokosuka, ku ai pritet të flasë lidhur me “natyrën globale të partneritetit midis Japonisë dhe SHBA-së”.

Numri i amerikanëve të vrarë në luftra Vlerësohet të jetë 1.1 milionë vetë, por numri më i madh i viktimave, gati gjysëm milioni, humbën jetën gjatë Luftës Civile të shekullit të 19-të. Në Luftën e Dytë Botërore u vranë më shumë se 400,000 ushtarë amerikanë. Këtë fundjavë në Uashington kanë vërshuar mijëra motoçikleta, për të demonstruar në paradën e përvitshme të njohur si “Rolling Thunder”, gjëmimi i motorrëve, që bart simbolikën për të tërhequr vëmendjen për të burgosurit e luftës dhe personat që figurojnë të zhdukur në aksion.(KOrtezi-VOA)