• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Prishtinë-Unioni i Gazetarëve Shqiptarë ndanë çmime për gazetarinë shqiptare

November 10, 2017 by dgreca

-Çmimi Karriera  u dha post mortum për Andrea Stefanin dhe Ramiz Kelmendin/

1 gazet Salle1 cmimet-gazetari-22 Qan a qesh1 Unioni i gazet

-Janë ndarë çmimet “Vangjush Gambeta” për gazetarinë ekonomike në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni dhe çmimi “Raportimi më i mirë i vitit”/

-Në Nëntor 2015 fitues i Çmimit Karriera të Unionit të Gazetarëve Shqiptarë ishte korrespondenti në Kosovë i Gazetës DIELLI, për shumë vite në gazetarinë e Kosovës, Shqipërisë e gjithëshqiptare/

1 Cipa JashariPRISHTINË, 10 Nëntor 2017-Gazeta DIELLI/ Organizuar nga Unioni i Gazetarëve Shqiptarë dhe përkrahur nga Japan Tabaco International (JTI), sot në Prishtinë, janë ndarë çmimet “Vangjush Gambeta” për gazetarinë ekonomike në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni.

Me këtë rast Unioni i Gazetarëve Shqiptarë ndau edhe dy çmime “Karriera”, një çmim “Raportimi më i mirë i vitit”  dhe katër çmime “Vangjush Gambeta”.

Dy çmimet ”Karriera”  u dhanë post mortum për Andrea Stefanin dhe Ramiz Kelmendin. Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, pjesëmarrës në ceremony, ndau çmimin “Karriera”, në emër të Unionit të Gazetarëve Shqiptarë, për shkrimtarin, publicistin dhe gazetarin tashmë të ndjerë Ramiz Kelmendi, si përfaqësues dhe kontribuues me shumë gjurmë për më tepër se 60 vjet në gazetarinë shqiptare dhe themelues i shkollës së parë të gazetarisë shqiptare në periudhën e pas okupimit në Kosovë.“Ramizin e kam njohur dhe e kam pasur mik, kam kaluar shumë kohë të mirë së bashku, ai ka qenë i ri në shpirt”, tha kryeministri me rastin e ndarjes së këtij çmimi.Po ashtu, në këtë ceremoni kryeministri Haradinaj tha se është një mundësi që t’i bashkohet diskutimit për ekonominë dhe informalitetin, një punë e mirë që e bënë Unioni i Gazetarëve Shqiptarë dhe kryetari Aleksandër Çipa.“Temat që keni nxjerrë janë tema të rëndësishme, dhe besoj shumë që trajtimi i këtyre temave nga ju e ka një domethënie të madhe. Secili nga perspektiva që ka, po ashtu e ka edhe një zgjidhje si të ndryshojë gjendja në informalitet, ose në plot tema tjera të cilat mund të jenë të dobishme kur bashkohen këto perspektiva”, tha kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj.Në ceremoni ku mori pjesë edhe ambasadori i Shqipërisë në Kosovë, Qemal Minxhozi, çmimi Reporteria e Vitit i është ndarë gazetares Alma Çupi, ndërsa me çmimin “Vangjush Gambeta” janë nderuar Vjollca Kongjoni, Blerinë Hoxha, Enis Veliu dhe Evis Halili Mehmedaliu.Kryetari i Unionit të Gazetarëve Shqiptarë, Aleksandër Çipa duke përshëndetur të pranishmit tha se ky është edicioni i nëntë i ndarjes së çmimeve “Vangjush Gambeta” i cili i kushtohet gazetarit me të cilin lidhen fillet e një gazetarie ambicioze ekonomike dhe i cili për arsye politike internohet nga viti 1974 deri më 1989.Ambasadori Kent Braun, përfaqësues i JTI tha se janë prezentë në këtë ceremoninë sepse ndajnë të njëjtat qëndrime me qeveritë dhe publikun e rajonit për sa i takon nevojës për të luftuar “ekonominë gri” në të gjitha aspektet e saj.“Në mbështetje të sundimit të ligjit, JTI është plotësisht e vendosur të luftojë kundër infomalitetit. Suksesi i Kosovës kërkon kontroll të plotë tregut duke luftuar tregun ilegal të çdo produkti, të cilat nga ana e tyre ushqejnë korrupsionin dhe krimin e organizua”, tha ambasadori Kent.

Ai theksoi se JTI është bërë pjesë të rëndësishme të politikave globale të bashkëpunimit me përfaqësuesit e qeverive dhe me përpjekjen për të shtuar kapacitetet e agjencive të zbatimit të ligjit dhe për të bashkëpunuar me rajonin për të luftuar kriminelët.Duke përkrahur këtë manifestim JTI ka mbështetur dhe inkurajuar mendimin e lirë të gazetarëve, analizat dhe rekomandimet për zhvillimin e ekonomisë me fokus të veçantë luftën kundër korrupsionit, tregtisë ilegale dhe informalitetit.

“Vendet tuaja janë duke u afruar me BE-në hap pas hapi; unë mendoj që gazetarët kanë dhënë mbështetje të madhe për ta bërë këtë udhëtim më të shpejtë. Të gjitha vendet përballen me sfida ne procesin e zhvillimit ekonomik në shkallë të ndryshme, dhe nëse gazetarët mund të ndihmojnë në nisjen e një dialogu në shoqëri, atëherë mund të themi që media e lajmeve është bërë platforma ku idetë më të mira mund të publikohen, dhe do të japin kontributin për të gjetur zgjidhjet më të mira”, tha ambasadori Kent .

NË NËNTOR 2015 UNIONI I GAZETARËVE SHQIPTARË ÇMIMET I NDAU NË PRIZREN

Në 13 Nëntor 2015 Unioni i Gazetarëve Shqiptarë Çmimet i ndau në një veprimtari në qytetin historik të Prizrenit. Me atë rast, fitues i Çmimit Karriera të Unionit të Gazetarëve Shqiptarë ishte korrespondenti në Kosovë aktualisht i Gazetës DIELLI, korrespondent i Agjencisë Shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë  (ATSH) në Kosovë nga 24 maji 1992 e themelues i bashkëpunimeve të para të medias Kosovë-Shqipëri prej mëse çerek shekulli, gazetar shumëvjeçar, kryeredaktor i parë-themelues i gazetës së përditëshme të rezistencës “Bujku” që nisi të dalë në Prishtinë nga 18 janari 1991, pjesë e lëvizjes për liri, pavarësi e demokraci me orientim e përcaktim të fuqishëm properëndimor euroatlantik, kryeredaktor i gazetës tradicionale shqiptare të Kosovës Rilindja nga fillimi i vitit 2002 e deri në numrin e fundit që doli në fund të vitit  historik 2008 të shpalljes së Pavarësisë e të njohjeve ndërkombëtare të shtetit të ri të Kosovës.

Kryetari i Unionit, Aleksandër Çipa, duke prezantuar motivacionin për çmimin tha se, “Behlul Jashari është dëshmia e gjallë e qëndresës së gazetarit përballë shtypjes dhe terrorit okupues. Jo vetëm shembull i gazetarit korrekt në një kohë kur sundonte censura e shumëfishtë dhe sidomos ajo shtetërore.
Behlul Jashari është emri i gazetarit jetëgjatë në profesion që përjetoi e përballoi sakrifica të mëdha. Ai si rrallë kush mori në dorë gazetën ‘Bujku” kur pushteti serb mbylli të vetmin titull të përditshëm “Rilindjen”.
Behlul Jashari ishte kryeredaktor i parë-themelues i gazetës së përditshme të rezistencës e pjesë e lëvizjes për liri e pavarësi “Bujku” që nisi të dalë nga 18 janari 1991 dhe si korrespondent i parë nga Kosova i një mediumi të Shqipërisë nga 24 maji 1992.
Raportimet e tij janë pjesë e rëndësishme e historisë së raportimit gazetaresk për krejt hapësirën shqiptare”.
Gazetari Behlul Jashari, duke pranuar çmimin u shpreh se ndihet shumë i nderuar që merr çmimin më të lartë të gazetarisë shqiptare, duke theksuar se para një çerek shekulli nisi raportimet për median në Shqipëri nga Kosova në rrethana të jashtëzakonshme dhe pjesë e atyre raportimeve ishte edhe reportazhi për “kufirin ndërshqiptar si mur, si fundi i botës”.
“‘Udhëtimi për në Prizren’, ishte reportazhi që kam shkruar në fundvitin 1996, në kohën e viteve të rënda të okupimit, kur me shkrimet futuristike e shihja dhe e përshkruaja Kosovën e së ardhmes, të lirë, shtet, të ëndërrave. Personazhi, e nisura nga Arta, jugu i trojeve ku flitet shqip, në kërkimet e saj drejt ‘Mollës së Kuqe’, ku tregohet se dikur ishte kufiri verior, erdhi edhe në Prizren, qytetin e Lidhjes Shqiptare, ku ndodhte diç e ngjashme si sot”, vijoi ai në ceremoninë e ndarjes së çmimeve të gazetarëve nga të gjitha trojet shqiptare.
Ai reportazh është botuar edhe në Kosovë, edhe në Shqipëri, në 31 dhjetor 1996, duke thyer kufirin e hekurt me shkrimet shqip.
“‘Udhëtimi për në Prizren…’ ishte përsëri titulli i shkrimit që bëra për ATSH para takimit të parë historik të qeverive të Shqipërisë e Kosovës mbajtur në 11 janar 2014 pikërisht këtu në Prizren”, vijoi Jashari.
“Edhe sot të gjithë së bashku jemi në udhëtim për në Prizren, dhe do jemi”, theksoi Behlul Jashari dhe duke e përmbyllur fjalën u shpreh: “Ishte një rrugë shumë e gjatë. Edhe shumë e vështirë…”

Filed Under: Kronike Tagged With: Behlul Jashari, Cmime ne Prishtine, Unioni i Gazetareve

BIBIONE – DIVJAKË, BINJAKË KAQ TË NDRYSHËM ME PAK HEMINGUEJ

November 10, 2017 by dgreca

Shkrimtari Shpend Sollaku Noé në Bibione

Report nga Shpend Sollaku Noé/

1-Nga e majta në të djathtë - pista ciclabile. udhëza për këmbësorë, gjelbërim, zona e lojrave, zonë e çadrave, zona e lirë për ecje në breg , deti.

Ne Foto:Nga emajta në të djathtë,pista-ciclabile, udhëza për këmbësorë-gjelbërim,zonae lojrave, zonë e çadrave, zona e lirë për ecje në breget.

2 zone e Lire

Ne Foto:Zonë e lirë për ata që nuk duan të paguajnë çadrën e diellit/

3 Laguna pylli në Bibione

Ne Foto: -Laguna pas pyllit në Bibione/

4 Laguna e Karavastasë

Ne Foto:Laguna e Karavastasë/

5-Porti

Ne Foto:Porti i vogël për motoskafë në pas pishnajës së Bibiones./

6-Djerrinë e Divjakës

Ne Foto:Djerrinë para godinave të brezit të parë në plazhin e Divjakës/

7-plazhi i qenve të të pasurve

Ne Foto:”Plazhi i qenve të të pasurve” /

8 Zone e ndaluar për qentë

Ne Foto:Zone e ndaluar për qentë/

9 -Heminguej dhe Adriana Ivancich

Ne Foto: Heminguej dhe Adriana  Ivancich/

10-Çfarë ka mbetur sot prej vilës Ivancich

Ne Foto: Cfarë ka mbetur sot prej vilës Ivancich /

… Edhe kombet, si njerëzit që e përbëjnë, kanë periudha që vuajnë nga depresioni. Trishtimi i përgjithshëm, pakëqësia e gjithanshme, sundimi i mendimit negativ, pesimizmi për të ardhmen u mpijnë trurin, u paralizojnë gjymtyrët, u pengojnë ecjen. Edhe kur janë të ndërgjegjshëm për vlerat e tyre. Kështu ndodh edhe me zona të caktuara të vendit, ashtu si edhe me pjesë të popullsisë të një kombi. Që rrezikojnë të kridhen nën rërërat e lëvizshme të historisë.

Këto mendime përzhitën trurin gjatë ndejtjes timë të fundit në plazhin e Divjakës. Duke qenë se e ndiej si truall mbi të cilin kam kaluar ditë, javë e muaj të rëndësishëm qysh prej fëmijërisë time, ky plazh nuk ka për tʼu bërë ndonjëherë i huaj për mua. Edhe kur jam me qindra kilometra larg, diku andej nga veriu i Italisë, në binjaken e Divjakës time: Bibione.

Binjakë identikë qysh prej lindjes

Nga njëllojshmëria e tipareve, Bibione e Divjaka ngjajnë vërtetë si binjakër identikë. Edhe kthimi i tyre në toka të banuara ka pak a shumë të njëtën moshë. Përpara tyre shtrihet i njëjti det: Adriatiku. Të njëjta janë llojet e dallgëve, pasi edhe nëndeti është njëlloj i butë, me thellësinë që rritet gradualisht; rëra është puthuaj e njëjtë, e pastër, e butë, me monotoniket dunëza që i binden vetëm penelit të llastuar të erës.

Dikur me detin buzë pyllit, plazhi i Divjakës ka filluar tʼi ngjajë përditë e më shumë binjakut të Adriatikut të veriut, me zgjerimin e bregut të saj në mënyrë të konsiderueshme. Në Divjakë ky largim i detit prej pyllit ka ndodhur në ndoshta si një dukuri natyrale, edhe pse gojët e liga ngulin këmbë që përshpejtimi i këtij largimi ka ardhur prej shmangies së derdhjes së Shkumbinit në veri të kësaj perle. Rezultati?  Në plazhin e Divjakës duhet tʼi bëjnë llogaritë me cektëtzimin dhe shtyrjen rekord të bregdetit – rreth  100 m në vit!

Edhe Bibione ka pranë derdhjen e një lumi – quhet Tagliamento – por ai është sistemuar në mënyrë shkencore, që mos ndikojë në cilësinë e ujrave dhe të nëndetit në plazhin në të djathtë të tij.

Nga kjo pikëpamje, binjaku Bibione ka luftuar për tʼi zhvatur detit ca më shumë hapësirë, me ndjekjen e një politike të qartë e të vazhdueshme të dunëzimit dhe më vonë të pyllëzimit të hapësirave të zhvatura detit. Atje fillohet kujdesi që nga krijimi i dunëzave të para menjëherë pas bregut, tek bimësimi me barishtet pioniere e deri në dunat e konsoliduara dhe më vonë të mbuluara prej shkurreve e më pas të pemëve: i ashtuquajturi zëvendësim i habitateve.

Divjaka, ndërkaq, pavarësisht nga shkaqet që e krijuan, e ka tashmë këtë hapësirë jetësore, për të ndërtuar një plazh të madh por jo të mbytur prej çimentos.

Kaq pak banorë – aq shumë pasuri

2600 banorë ka Bibione. Por ky plazh është i aftë tʼu krijojë kushte të mrekullueshme shplodhjeje e dëfrimi rreth 6 (gjashtë) milionë pushuesve në  një sezon veror. Kjo ka bërë që bibionasit jo vetë të mbahen me turizmin, por edhe të pasurohen.

7282 banorë ka qyteti i Divjakës. Në plazh numërohen me pëllëmbat e dorës: rreth njëqind?  Sa pushues tërheq ky plazh në vit? Disa mijëra? Sa ua ka ndryshuar mirëqenien divjakasve?

Edhe Divjaka mund ta shtojë shumë numrin e pushuesve në plazhin dhe rrethinat e saj, por për këtë duhet ndjekur një politikë rigoroze për zhvillimin e një turizmi modern, por jo të bazuar në shumëfishimin e vëllimit të çbetonit të derdhur në të, ashtu siç përpiqen tʼi imponohen asaj në disa projekte faraonike.

Si e ka zgjidhur binjaku Bibione ruajtjen e tipareve të natyrës përreth dhe brenda plazhit të tij?

Hapësira ranore, siç e kam përmendur më sipër, jo vetëm që ka mbetur e paprekshme prej betonit, por synohet të shtohet akoma më tej. Plazhi është i ndarë nga pjesa e banuar e këtij qytetthi nga një pistë ciclabile (rrugë vetëm për biçikleta). Pranë saj është rruga e këmbësorëve (pedonalia). Trafiku i njerëzve këtu është zgjidhur me bicikleta, private apo me abonim e qera. Pista ciclabile e përshkuan këtë zonë përqark: buzëdetit, anës apo nëpërmes pyllit, në buzë të lagunës.

Sepse edhe nga kjo pikëpamje, pishnaja dhe laguna, Bibione e Divjaka mbeten binjakë.

Pishnaja e përshkon Bibionen duke nisur që prej mbarimit të plazhit. Kurorat e pemëve arrijnë të mbulojnë shpesh edhe ndërtimet jo shumë të larta, ngritur në zonën e duhur, pas një plani të studiuar deri në imtësi: përgjithësisht hotele, vila, kampe për fëmije e të rinj, të shëndetshëm e të sëmurë… Pushuesve u janë garantuar ndihma e shpejtë, farmacitë, tregjet si edhe ruajtja e efektshme e rendit. Pylli vazhdon edhe në buzë të lagunës.

Laguna? Si ajo e Divjakës. Edhe kanali që e lidh atë me detin ngjan si ai i plazhit tonë. Nga kjo pikëpamje besoj se Karavastaja madje është akoma më e bukur, më e larmishme me strugat dhe godullat e saj, ku dëfreheshim aq shumë duke zënë ngjalat me kanistër gjatë fëmijërisë. Po ashtu mund të them me plot gojën se nëse bimësia në Bibione duket sikur është pothuaj ajo e Divjakës, fauna e asaj copëze të bregdetit shqiptar ndoshta është akoma më e pasur. Në Bibione, p.sh., nuk i gjen pelikanët.

Për çfarë është shfrytëzuar laguna në afërsi të Bibiones?

Për peshkim, po, por jo për atë të industrializuar. Këtu zotëron akoma grepi e parangallët si edhe minirrjetat. Është ndërtuar vërtetë një portth në të cilin hyhet nëpermjet kanalit; por peshkarexhat janë bkarka të vogla. Ai lloj peshkimi duhet vetëm tʼu sigurojë peshk të freskët pushuesve të Bibiones. Nën këtë prizëm janë konceptuar edhe shërbimet e tjera.

Me zgjerimin e kanalit jugor, edhe ne lagunën e Karavastasë mund të ndërtohet një bankinë për mjete të vogla peshkimi e turizmi, por gjithmonë duke respektuar normat ambientale të një Parku Kombëtar si ai i yni.

Jo vetëm plazh me pagesë

Plazhe të tilla si Bibione kanë edhe një çmim për tʼu paguar. Kostojnë çadrat dhe shtretërit portativë, që një pjesë e hoteleve apo bareve i përfshijnë në tarifat për klientët e tyre sipas prenotimeve. Një pjesë tjetër e plazhistëve duhet të paguajë bileta kundrejt një çmimi që ndryshon sipas sezoneve. Janë parashikuar edhe plazhe për ata që marrin me vete kafshë të ndryshme, sidomos qentë.

Siç shihet në fotot, zona e çadrave është e ndarë në mënyrë të dukshme nga zona e lirë në të cilën edhe mund të zhvillohen lojra të ndryshme. Kjo zonë shkon deri në brezin e gjelbër që e ndan këtë të fundit nga rruga e këmbësorëve. Po ashtu, që nga bregu i detit deri në rreshtin e parë të çadrave, edhe në kohë batice, rëra e lirë për qarkullimin e këmbësorëve duhet të ketë një largësi të paktën prej 30 metrash. Kjo largësi arrin në kohë sbatice deri në 60-70m. Askush nuk mund të qarkullojë në atë zonë me mjete të motorizuara, qoftë edhe policia. Vetëm ndihma e shpejtë, dhe ajo me auto të veçanta.

Megjithatë në Bibione janë të shumta zonat e lira, ku mund të bëhet plazh edhe pa paguar as çadrën as vendin. Edhe ne atë zonë, sidoqoftë, është siguruar pastrimi i territorit, që fillon me diferencimin e mbeturinave nga qytetarët në kosha të veçantë dhe përfundon me punonjësit e paguar nga bashkia. Kjo zonë fillon me plazhin Pluto, në të cilin mund edhe të mbash qentë pa dhe me pagesë.

Jo vetëm plazh, por edhe Heminguej.

Çʼlidhje ka i famshmi Ernest H. me këtë zonë?

Romani «Across the River and Into the Trees» – «Përtej lumit e midis pemësh»  është shkruar prej Heminguejit diku afër Bibiones, në San Michele al Tagliamento, komunë nga e cila varet ky plazh. Në atë periudhë të krijimtarisë shkrimtari amerikan vinte këtu për të pushuar por, dhe sidomos, për të shkruajtur. Vendi ku prehej e shkruante ishte Vila Ivanchic, pronë siç kuptohet, e Ivançiçëve. Protagonistja e romanit të mësipërm, Renata, ngjan si dy pika uji me të dashurën e shkrimtarit – konteshën Adriana Ivancich. Heminguej, deri sa vdiq në vitin 1961, ia kishte ndaluar përthimin këtij romani posaçërisht për të mbrojtur Adrianën nga gjuhët e liga të provincës veneciane. Romani u botua në italisht në vitin 1965 dhe bëri bujë të madhe që para se të dilte në shitje. Vetë Adriana Ivancich u detyrua të botonte shumë më vonë, në vitin 1980, një libër me kujtime – «Kulla e bardhë» («La torre bianca»), duke deklaruar që ishte ajo vetë Renata e romanit «Përtej lumit e midis pemësh», duke treguar edhe shumë detaje rreth marëdhënieve të saj me shkrimtarin amerikan. Deklarimet e hapura nuk i rralluan aspak presionet rreth saj, derisa i krijuan një kolaps nervor që e shpuri në vetvrasje në vitin 1983.

Jo vetëm për këtë fakt Heminguej lidhet me Bibionen. Në lagunën pas këtij plazhi shkrimatri i madh vinte shpesh të peshkonte. Janë këto dy fakte sidomos që shrytëzohen për qëllime fitimi nga agjensitë turistike por edhe organet komunale apo edhe privatë të ndryshëm. Komuna e San Michele-s organizon shpesh festa promocionale në atë çfarë ka mbetur në vilën Ivancich. Skafistë të ndryshëm ofrojnë lundrim në vendet e peshkimit hemingueiane; restorante e bare servirin birrën apo verën lokale që ai pëlqente, dikush përfiton të bëhet ciceron për të të shoqëruar nëpër shtigjet ku Ernesti i madh shëtiste.

Ernestët që kanë frekuentuar Divjakën

Nuk janë të paktë edhe personazhet e mëdhenj shqiptarë që kanë frekuentuar apo që do ta frekuentojnë Divjakën dhe zonën përreth Karavastasë. Pavarësisht se ata kanë ardhur nga periudha të ndritura apo të errëta të historisë shqiptare, gjurmët në të i kanë lënë. Turisti mund të vijë në Divjakë edhe për të parë pelikanët, por edhe për të njohur historinë e asaj zone. Mund edhe të rikujtohen ngjarje të hidhura, si zonat e ndaluara për popullin, por edhe mund të shkohet ku zinte peshk Kadri Roshi apo ku pikturonte Sadik Kaceli apo Besim Golemi. Mund të ngrihen nëpër shtigjet e pyllit edhe kasollëza që ritregojnë përrallat vendase – tërheqje kjo e këndshme jo vetëm për femijët. Mund të shijohen pjatat si ato që i pëlqenin filan shkrimtari apo piktori, pija që i pëlqente filan shkencëtari, mund të shoqërohën turistët në gërmimet arkeologjike në afërsirat. Pasi jo të gjithë shkojnë në zonë të tilla vetëm për tʼu bërë biftekë mbi rërë për gjithë ditën. Turisti tashmë kërkon edhe të tjera tërheqje jashtëplazhore. Dhe për tʼi krijuar ato kushte duhet përkushtim e fantazi, por, dhe sidomos, këmbëngulje dhe fonde. Dhe mbi të gjitha – pastërti dhe respekt maksimal i natyrës ashtu si i ka hije një harku aq të madh natyror siç është ai i Divjakë – Karavastasë.

Pasi kësaj zone natyra nuk i ka kursyer asgjë; ajo, po ashtu si Bibione, është pronare e lindjes dhe e përëndimit të diellit; ajo është flladi i parfumuar nga rrëshira dhe jodi; ajo është dhe shëndeti dhe dëfrimi, është qielli i kthjellët, i mbushur si askund me yje… edhe pse sot miti i saj është kredhur në baltë, është mbuluar nga gjëmbaçët, në pritje për tʼi ardhur njerëzit e duhur.

Nëse gjithçka do shkojë për së mbari, herët a vonë, edhe këtu do të mbërrijnë Adrianat dhe Heminguejt. Për ringjalljen e mitit.

 

Filed Under: ESSE Tagged With: BIBIONE - DIVJAKË, BINJAKË KAQ TË NDRYSHËM, heminguej, Shpend Sollaku Noe'

Edi Rama duket gjithmonë e më shumë i varur nga krerët e narko-trafikut

November 10, 2017 by dgreca

1 droga TepeleneShqipëria po bëhet lajm kryesor në mediat e huja, ku shumë prej tyre flasin për krimin dhe drogën. Sot radioja prestigjioze e Francës, “Radio France Internationale”, nga gazetari Jean-Arnault Derens e përshkruan Shqipërinë si një “narko-shtet në zemër të Europës”. Sipas këtij shkrimi prodhimi, më parë i përqendruar në jug, është zgjeruar tashmë në të gjithë vendin, duke bërë që bujqësia tradicionale të bëjë hapa mbrapa. Fshatarët i braktisin tokat e tyre, duke parapëlqyer të punojnë në plantacione, ku mund të fitojnë 20 euro në ditë, një rrogë shumë e mirë për Shqipërinë Ndërsa prodhimi dhe trafiku i kanabisit është në përmasa të mëdha në këtë vend që prej disa viteve, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet evropiane fillojnë të ushtrojnë presione gjithmonë e më të forta mbi qeverinë e Edi Ramës. Shqipëria gjithmonë është njohur për prodhimin e saj të kanabisit por, që nga ardhja në pushtet e Edi Ramës në vitin 2013, situata ka ndryshuar. Prodhimi, më parë i përqendruar në jug, është zgjeruar tashmë në të gjithë vendin, duke bërë që bujqësia tradicionale të bëjë hapa mbrapa. Fshatarët i braktisin tokat e tyre, duke parapëlqyer të punojnë në plantacione, ku mund të fitojnë 20 euro në ditë, një rrogë shumë e mirë për Shqipërinë. Ky prodhim eksportohet masivisht drejt Italisë, dhe në një sasi më të vogël, në Greqi. Jo vetëm që policia do ta mbronte prodhimin, por edhe baza ajrore dhe baza detare të ushtrisë do të përdoreshin për të eksportuar drogën, paraja e të cilës, më pas, do të financonte fushatën elektorale të Partisë Socialiste të Edi Ramës. “Kanabizimi” i ekonomisë Kreu i opozitës, Lulzim Basha, denoncon një “Kanabizim” të ekonomisë, të shoqërisë dhe të jetës politike shqiptare, dhe fakti është se Edi Rama duket gjithmonë e më shumë në i varur nga krerët e narko-trafikut. Rreth 20 deputetë socialistë janë dënuar në të kaluarën për trafik droge apo do të kenë qenë të lidhur drejtpërdrejtë me atë. Në fund të tetorit, kushëriri i ish-ministrit të Brendshëm, Saimir Tahiri, u arrestua në Siçili. Prokuroria shqiptare kërkon arrestimin e ish-ministrit, por Edi Rama dhe Partia Socialiste e kundërshtojnë dhe ka refuzuar t’i heqin imunitetin parlamentar. Por edhe droga të tjera kanë pasur rritje në trafik. Gjithmonë e më shumë, heroina dhe kokaina vijnë nga Turqia nëpërmjet Maqedonisë fqinje për t’u rieksportuar nga Shqipëria në përmasa edhe më të mëdha. Duket se klanet shqiptare të drogës duket se janë duke marrë tregjet e kontrolluara për një kohë të gjatë nga bandat serbe dhe malazeze në të gjithë Evropën. Raporte tronditëse Për një kohë të gjatë, ambasadat perëndimore në Tiranë kanë mbyllur sytë, ndërsa Shqipëria ka hapur prej shumë vitesh negociatat për anëtarësimin në Bashkimin Evropian. Në fakt, ato nuk duan të vendosin në vështirësi Edi Ramën, i vlerësuar së tepërmi për qëndrimin e tij të fjalimeve pro evropiane, dhe i perceptuar si një garantues të stabilitetit të Shqipërisë dhe të Ballkanit. Megjithatë, përmasa e dukurisë e bën këtë pozicion të papërshtatshëm. Raportet e fundit të Guardia di Finanza, policisë doganiere italiane, janë konkrete” në luftën kundër krimit të organizuar, por ky mesazh nuk ka pothuajse fare shanse për t’u dëgjuar. Në 30 tetor, kreu i shërbimeve sekrete shqiptare dha dorëheqjen: ai nuk do të kishte duruar më presionet politike që e ndalonin të hetonte mbi trafiqet. E gjithë çështja është të dihet nëse kryeministri Edi Rama është ende në gjendje të shkëputet nga shtrëngimi i rrezikshëm i mjediseve kriminale dhe të baronëve të drogës. (Perktheu BalkanWeb/ Burimi: Radio France Internationale)

Filed Under: Analiza Tagged With: e narko-trafikut, Edi Rama, i varur nga krerët

Dije të heshtura

November 10, 2017 by dgreca

fallmer

-Fallmerayer zhvilloi teorinë se popullata e lashtë “helenike” e Ballkanit jugor ishte zëvendësuar gjatë periudhës së migrimit nga sllavë dhe shqiptarë. Një ide e ngjashme ishte propozuar edhe nga udhëtari britanik William Martin Leake, por Fallmerayeri e ktheu atë në teori./

1 astrit LULUSHI

Nga Astrit Lulushi/
Jakob Fallmerayer (1790 – 1861) ka qenë gazetar, politikan, udhëtar dhe historian austriak, i njohur kryesisht për “Teorinë Greke”, ku flitet mbi origjinën e grekëve të sotëm.
Pas publikimit të librit “Trebizond” (krahinë greke, pastaj osmane), Fallmerayer ia kushtoi aktivitetin e tij shkencor një rajoni tjetër grek, përkatësisht Moresë (Peloponez). Në veçanti, ai zhvilloi teorinë se popullata e lashtë “helenike” e Ballkanit jugor ishte zëvendësuar gjatë periudhës së migrimit nga sllavë dhe shqiptarë. Një ide e ngjashme ishte propozuar edhe nga udhëtari britanik William Martin Leake, por Fallmerayeri e ktheu atë në teori.
Vëllimi i parë “Historia e gadishullit të Moresë gjatë Mesjetës” doli më 1830 në gjermanisht, ku nga parathënia studiues të ndryshëm citojnë:”Raca helene është zhdukur në Evropë. Bukuria fizike, shkëlqimi intelektual, harmonia dhe thjeshtësia e lindur, arti, konkurrenca, qyteti, fshati, shkëlqimi i kolonave dhe tempujve- madje edhe emri është zhdukur nga faqja e kontinentit. Në dejet e grekëve të sotëm nuk rrjedh asnjë pikë gjaku helen”
Fallmerayer më tej argumentonte se Fuqitë e Mëdha që kishin mbështetur Luftën e Pavarësisë Greke ishin udhëhequr nga një “dehje klasike” duke gjykuar gabim karakterin e shtetit të ri grek.
Me këtë libër, Fallmerayer e vendosi veten në anë të kundërt me mbretin bavarez Ludwig I, i cili në vitin 1829 kishte filliuar të avanconte kandidaturën e djalit të tij Otto për fronin grek (Otto u bë Mbret i Greqisë në vitin 1832). Si kujtesë për vendin e tij të lindjes, mbreti Otto paraqiti ngjyrat blu dhe të bardhë të cilat edhe sot formojnë flamurin kombëtar grek. Që nga ajo kohë fjala “Bavaria” filloi të shkruhet me “y”, gërmë e marë nga alfabeti grek për nder të Shtetit të Lirë. Kështu emri ndryshoi nga “Bavaria” në “Bayern”. Monarku bavarez Ludwig besonte se revolta greke kundër sundimit osman përfaqësonte kthimin e virtytit antik helen. Pakënaqësia e mbretit Ludwig ndaj Fallmerayerit thuhet se çoi në një vonesë të gjatë në konfirmimin e zgjedhjes së Fallmerayerit në Akademinë Bavareze të Shkencave, ku leksioni i tij i parë kishte të bënte me “shqiptarizimin” e popullatës se Atikës. Ndërsa në “Historinë e Moresë”, botuar më 1836, Fallmerayer shkruante se lufta e Pavarësisë Greke ishte thjesht shqiptare, dhe jo revolucion helen.
Me shkrimet e tij, Fallmerayer filloi të mbështeste përkrahjen evropiane për Perandorinë Osmane si bastion kundër ndikimit në rritje të Perandorisë Ruse në Ballkan. Ndjenjat anti-ruse të Fallmerayer nuk ishin zhvilluar ende plotësisht. Teza e tij mbi grekët kishte ngjallur interes në qarqet ruse, dhe atij iu ofrua vend-pune në një gazetë për politikën cariste. Fallmerayer nuk pranoi, dhe është sugjeruar se kundërshtimi i tij në rritje ndaj ekspansionizmit rus u provokua nga kjo ofertë.
Nga fundi i viteve 1840 ai ishte i bindur se Rusia do të pushtonte Konstandinopojën dhe Ballkanin, dhe ndoshta më tej tokat sllave të Perandorive Habsburg dhe Prusiane. Në mesin e viteve 1850 ai u gëzua nga suksesi i koalicionit evropian / osman në Luftën e Krimesë
Pas vitit 1854, ai iu kthye kërkimeve akademike, duke i kushtuar vëmendje të veçantë një serie botimesh mbi historinë mesjetare të Shqipërisë.
Teoria e tij greke ishte e diskutueshme gjerësisht gjatë kohës që jetoi, nuk pranohet sot, dhe shkaktoi reagime të ashpra nga dijetarë të ndryshëm, duke nxitur kërkime për vazhdimësinë brenda historiografisë greke, në përpjekje për të provuar ekzistencën e lidhjeve midis grekëve modernë dhe qytetërimit të lashtë helen.
Puna e Fallmerayerit ka luajtur rol vendimtar në zhvillimin e historisë bizantine si disiplinë e vecante në Greqi, ku një numër dijetarësh të shek. 19 dhe fillimit të shekullit të 20-të u përpoqën për ta hedhur poshtë tezën e tij mbi mos-vazhdimësinë e races greke. Historianë grekë si Pittakis dhe Paparrigopoulos kanë demonstruar se teoria e Fallmerayer kishte shumë të meta. Për shkak të insistimit të tij mbi origjinën sllave (dhe shqiptare) të grekëve modernë, Fallmerayer u konsiderua pan-sllavist nga shumë studiues në Greqi, gjë që bie në kundërshtim me shkrimet e tij. Emri i Fallmerayer përfundimisht u bë simbol i urrejtjes së grekëve, ndërsa libri i tij mbi Historinë e Moresë, i shpallur i ndaluar ne Greqi, u lejua të botohej në Athine vetëm në vitin 1965, pas më shume se 100 vjetësh nga koha e botimit në Gjermani.

Filed Under: Histori Tagged With: Astrit Lulushi, Dije të heshtura, Fallmerayer

WASHINGTON-Nderimi i viktimave të komunizmit

November 10, 2017 by dgreca

1 Visar simonMbajtja e arkivave mbyllur ka kontribuar në mohimin e gjërave që kanë ndodhur gjatë komunizmit, tha Gentiana Sula, Drejtoreshë e Autoritetit të Informimit mbi Dosjet e Sigurimit të Shtetit. Në një intervistë për Zërin e Amerikës, ajo tha se mos hapja e arkivave u ka mohuar njerëzve të drejtën për njohur të vërtetën.1 agimi

Në Uashington, fillojnë të martën aktivitetet tri ditore për nderimin e viktimave të komunizmit. Këtë vit mbushen 100 vjet nga revolucioni bolshevik që solli vendosjen e diktaturës komuniste, duke shkaktuar rreth 100 milionë viktima në mbarë botën.1 Pellumbi MeritaCezar1 Gjoni

Shqipëria është një prej vendeve që ka vuajtur rreth 50 vjet nën këtë sistem, duke u izoluar nga bota e jashtme dhe duke përjetuar shumë trauma të brendshme. Sot, mbi 25 vjet pas përmbysjes së sistemit, shumë plagë të së kaluarës ende janë të pambyllura.

1 agim zonjaVendi në disa raste e gjen veten në një kontradiktë, me brezat e rinj, që shpesh nuk e kuptojnë se si ka funksionuar jeta në komunizëm dhe brezat e vjetër, ku një pjesë ende kanë nostalgji, apo të tjerë që ende nuk janë shkëputur dot nga mentaliteti i së kaluarës1 salleShqipëria vlerësohet nga shumë ekspertë se ende nuk e ka përfunduar periudhën e tranzicionit nga diktatura në demokraci. Një prej institucioneve, synimi i të cilit është të mbyllë deri diku plagët e së kaluarës përmes transparencs është ai i Autoritetit të Informimit mbi Dosjet e Sigurimit të Shtetit. Gentiana Sula, drejtoreshë e tij dhe Simon Mirakaj, anëtar i institucionit, ndodhen këto ditë në Uashington për të marrë pjesë në aktivitetet për të nderuar viktimat e komunizmit. Në intervistën për Zërin e Amerikës ata folën për sfidat dhe vështirësitë e familjeve të viktimave të komunizmit në Shqipëri.

1 leka

Bucaj familambasadorja

Moza

Pellumbi***

Ne veprimtarite qe u zhvilluan ne Washington ne nderim te viktimave te komunizmit(100 Vjetori i revolucionit te Tetorit) moren pjese edhe Drejtoresha e Autoritetit të Informimit mbi Dosjet e Sigurimit të Shtetit, Gentiana Sula,  anetari i ketij autoriteti z. Simon Mirakaj, ambasadorja e Shqiperise ne Washington Floreta Faber,Ministri Keshilltar ne Ambasaden shqiptare ne Washington, shkrimtari i perndjekur politik Visar Zhiti, zv. Kryetari i Federates Vatra Agim Rexhaj me zonjen Laura, ish kryetari i Vatres dr. Gjon Bucaj me zonjen Nikoleta, Pellumb Lamaj, Lek Mirakaj,qe provuan ferrin e burgjeve komuniste, Presidenti i Fondit te Studenteve Mithat Gashi me zonjen Mereme, nga dega e Vatres Washington: anetaret e Keshillit te Federates Vatra: Armin Zotaj, Eduard Buçaj, Merita B McCormack, Çezar Ndreu,  Mimoza Dajci, kryetare e Organizates se Gruas Shpresë  & Paqe (The Women’s Organization Hope& Peace), nga Shqiperia Shkrimtarja Lindita Komani e te tjere.

 

Filed Under: Featured Tagged With: Vatra, Veprimtarite ne Washington, viktimat e Komunizmit

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 1685
  • 1686
  • 1687
  • 1688
  • 1689
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NDAA i SHBA-së dhe pozicioni i Kosovës në arkitekturën e sigurisë
  • Alis Kallaçi do të çojë zërin dhe dhimbjen e “Nân”-s shqiptare në Eurovision Song
  • Garë për pushtet…
  • Njëqind vjet vetmi!
  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT