dgreca – Page 1706 – Dielli

Fondacionit Kulturor Mbarëkombëtar “Nermin Vlora Falaschi” vizitë në Kosovë

November 1, 2017 by dgreca

Delegacioni i Fondacionit Kulturor Mbarëkombëtar “Nermin Vlora Falaschi” vizitë në Kosovë/

-Presidenti Thaçi dekoron Tinka Kurtin, Margarita Xhepën dhe Zenepe Lukën me Medalje Presidenciale të Meritave/

Prishtinë, 1 Nëntor 2017-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, sot ka pritur një delegacion të Fondacionit Kulturor Mbarëkombëtar “Nermin Vlora Falaschi”, të kryesuar nga kryetarja Zenepe Luka.Presidenti Thaçi i ka falënderuar përfaqësueset e delegacionit për vizitën në Kosovë dhe u ka shprehur mirënjohje për të arriturat secilës anëtare në fushat përkatëse.

“Ky fondacion tregon më së miri për marrëdhëniet e lira kulturore që sot mund të zhvillohen në mbarë hapësirat e banuara me shqiptarë”, u shpreh presidenti Thaçi.

Kryetarja e Fondacionit Kulturor Mbarëkombëtar “Nermin Vlora Falaschi”, Zenepe Luka, duke folur për aktivitetin e këtij fondacioni, ka thënë se janë munduar gjithnjë të promovojnë kontributin e gjithanshëm të gruas shqiptare në fushën e kulturës, shkencës, artit dhe shoqërisë.

“Fondacioni ka degë të shumta në mbarë trojet shqiptare”, ka thënë ajo.

Për kontributin e tyre në kuadër të këtij fondacioni, aktoret Tinka Kurti dhe Margarita Xhepa, si dhe kryetaren e Fondacionit “Nermin Vlora Falaschi”, Zenepe Luka, presidenti Thaçi i ka dekoruar me Medaljen Presidenciale të Meritave./b.j/

Delawie: Shtetet ta njohin Kosovën, pavarësia është e pakthyeshme

November 1, 2017 by dgreca

1 Delawy

Shkruajne: Bekim Bislimi & Amra Zejneli/ RFL/

Ministria e Punëve të Jashtme e Qeverisë së Kosovës ende nuk ka marrë ndonjë dokument zyrtar nga Republika e Surinamit, nëse ky vend e ka tërhequr njohjen e Republikës së Kosovës. Një vendim i tillë eventual nuk është konfirmuar deri më tash as nga Qeveria e Surinamit, përderisa i vetmi që ka deklaruar këtë “tërheqje të njohjes”, është shefi i diplomacisë serbe, Ivica Daçiq.

Por, a do të paraqisnin probleme tërheqjet eventuale të njohjes së Kosovës nga vendet e caktuara që tashmë e kanë njohurat ? Në këtë pyetje, me shkrim është përgjigjur për Radion Evropa e Lirë, ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Prishtinë, Greg Delawie.

“Mbështetja e Shteteve të Bashkuara për Kosovën është e palëkundur dhe e pandryshueshme. Fakti i pavarësisë së Kosovës është i pakthyeshëm”.

“Ne u bëjmë thirrje vendeve, të cilat ende nuk e kanë njohur formalisht këtë fakt, ta bëjnë një gjë të tillë dhe duke vepruar kështu, të ndikojnë në garantimin e paqes dhe stabilitetit në Ballkan dhe të ndihmojnë në ruajtjen e një Evrope të tërë, e cila do të jetë e lirë dhe në paqe. Të dyja, si Kosova ashtu edhe Serbia, duhet të përqendrohen në rezultatin final dhe të arrijnë marrëveshje mbi atë që njihet si normalizim i marrëdhënieve. Kjo kërkon kompromise në të dy anët”, ka thënë ambasadori Delawie.

Ndërkaq, Jetlir Zyberaj nga kabineti i zëvendëskryeministrit dhe ministrit të Jashtëm të Qeverisë së Kosovës, Behgjet Pacolli, ka thënë për Radion Evropa e Lirë se “tërheqja e njohjes” së Republikës së Kosovës nga Republika e Surinamit, e cila nga autoritetet e Beogradit pretendohet të ketë ndodhur, nuk është konfirmuar nga autoritetet e shtetit të Surinamit.

“Ne nuk kemi kurrfarë konfirmimi zyrtar nga shteti i Surinamit dhe as nga përfaqësuesit e këtij shteti në Uashington apo Nju Jork, për një veprim të tillë. Kështu që, përderisa nuk ka kurrfarë informacioni zyrtar, për ne ngelet vetëm një tendencë e Serbisë për të përfituar për nevoja të tyre politike. Por, të them të drejtën, këto përpjekje nuk i trajtojmë shumë seriozisht. Ne e shikojmë punën tonë dhe kemi agjendën tonë të fuqizimin e bërjes së shtetit”, ka thënë Zyberaj.

Të martën, ministri i Jashtëm i Serbisë, Ivica Daçiq kishte deklaruar për mediat në Beograd se Qeveria e Surinamit e kishte informuar Serbinë se “e ka tërhequr njohjen” e pavarësisë së Kosovës. Ai madje mediave u ka prezantuar një dokument, me të cilin, sipas Daçiqit, Republika e Surinamit e njofton Ministrinë e Jashtme të Serbisë, por edhe Ministrinë e Jashtme të Kosovës, se e “ka tërhequr njohjen për Kosovën”.

Një dokument i tillë eventual, në adresën e institucioneve të Kosovës nuk ka arritur.

Deri më tash, Qeveria e Surinamit, nuk ka dhënë ndonjë deklaratë publike, për të sqaruar nëse ka tërhequr ose jo njohjen për Kosovën.

Kërkesën për një sqarim të tillë e ka bërë edhe analisti dhe publicisti i njohur britanik, Tim Judah.

“Thirrje Qeverisë së Surinamit… a mund ta konfirmoni se keni tërhequr njohjen e Kosovës”, ka shkruar Judah, të martën, në rrjetin social Twitter.

Tim Judah

✔@timjudah1

Calling Government of Suriname….Can you confirm you are derecognising Kosovo? https://twitter.com/SRBDiplomacy/status/925315111249686529 …

8:07 AM – Oct 31, 2017

Twitter Ads info and privacy

Republika e Surinami e ka njohur pavarësinë e Kosovës më 8 qershor, 2016. Ky vend ndodhet në Amerikën Jugore, me sipërfaqe prej 163.820 kilometrash katrorë dhe ka mbi 550 mijë banorë.

“Skënderbeu” poema e Grigor Perlicev e vitit 1861

November 1, 2017 by dgreca

Nga Gëzim Llojdia/

Në 500 vjetorin e vdekjes së heroit tonë kombëtar Gjergj Kastrioti ,gazeta “Ðrita” gazetë letrare e asaj kohe, në vitin 1967 sjell për botim një fragment poemë të shkruar nga poeti bullgar Grigor Perlicev e cila i kushtohej Skënderbeut shkruar në vitin (1861),e përkthyer në gjuhën shqipe nga Spiro Comora. Ngjarjet zhvillohen në një kamp pushtues, pra aty na paraqitet tabloja e kampit turk gjatë natës, përpara luftës, dhe fillimin e ndeshjes me Ballaban Pashën, të nesërmen. Poema e cila është shkruar në shekullin e 19-të. Ky është njoftimi që jep gazeta letrare:Drita”..Një autor tjeter shkruan :Kjo e frymëzoi të shkruajë greqisht “Skënderbeu” (1861), që mbeti dorëshkrim. Aty i këndon heroizmit të luftëtarëve shqiptarë dhe prijësit të tyre, Skënderbeu, i cili jepet edhe si mbrojtësi i popujve të tjerë të Europës.Poema Përliçevit është e frymëzuar nga vepra e Barletit.

Kush ishte autori Grigor Stavrev Parlichev/

Grigor Stavrev Parlichev ishte shkrimtar dhe përkthyes bullgar. Ai lindi më 18 janar 1830 në Ohër, Perandorinë Osmane dhe vdiq në të njëjtin qytet të 25 janarit 1893.

Parlichev studioi në një shkollë greke në Maqedoni. Në vitet 1850 ai punoi si mësues grek në qytetet Tiranë, Prilep dhe Ohër. Në vitin 1858 Parlichev filloi të studionte mjekësinë në Athinë, por u transferua në Fakultetin e Gjuhësisë në 1860. Po atë vit Parlichev mori pjesë në garën vjetore poetike në Athinë duke fituar çmimin e parë për poezinë e tij, në bullgarisht “The Serdar “), shkruar në greqisht. I respektuar si “Homeri i dytë”, iu dha bursa universiteteve në Oksford dhe Berlin. Në atë kohë ai pretendonte të ishte grek, por opinioni publik në Athinë theksonte origjinën e tij jo-greke. Parlichev i pakënaqur nuk pranoi bursat e ofruara dhe u kthye në Ohër në vitin e ardhshëm. Shtëpia e Grigor Prličevit në Ohër, Maqedoni.Në 1862, Parlichev u bashkua me luftën për kishën dhe shkollat e pavarura bullgare, edhe pse vazhdoi të mësonte greqishten. Pasi kaloi disa kohë në Konstandinopojë në vitin 1868 duke u njohur me letërsinë sllave të Kishës, ai u kthye në Ohër, ku mbështeste zëvendësimin e greqishtes me bullgarët në shkollat dhe kishat e qytetit. Po atë vit Parlichev u arrestua dhe kaloi disa muaj në një burg osman pasi u dërgua një ankesë nga peshkopi grek i Ohrit. Në atë kohë filloi të studionte gjuhën bullgare, ose, siç e quante vetë, gjuhën sllave Nga kjo kohë deri në vdekjen e tij, Parlichev vazhdoi të shkruante vetëm në bullgarisht.

Nga 1869 Parlichev mësoi bullgarisht në disa qytete në mbarë Perandorinë Osmane, duke përfshirë Strugën, Gabrovo, Manastir, Ohër dhe Selanik. Ai filloi krijimin e shkollës së mesme bullgare të Selanikut. Në 1870, Parlichev përktheu poezinë e tij “The Serdar” në bullgarisht në një përpjekje për të popullarizuar veprat e tij të mëparshme, të cilat u shkruan në greqisht, në mesin e audiencës bullgare. Ai gjithashtu shkroi një poemë tjetër “Skënderbeu”. Parlichev ishte përkthyesi i parë bullgar i Iliadit të Homerit më 1871, ndonëse kritikët ishin shumë kritikë ndaj gjuhës së tij. Parlichev përdori një përzierje specifike të sllaveve të Kishës dhe dialektit të tij të shenjtë të Ohrit, krejtësisht të ndryshëm nga ajo bullgare, që ishte në proces të standardizimit në bazë të dialekteve të saj lindore. Prandaj ai konsiderohet gjithashtu si një figurë themelore e literaturës së gjuhës së mëvonshme të standardizuar të Maqedonisë. Ai botoi edhe një numër artikujsh të gazetave dhe një autobiografi

***

Fragment poeme

Dhe turqit vigjellonin neper çadra.

Pasi mbaroi roj’ e par’ e natës, kur gjumë’ i ëmbël bie mbi qepalla,

filluan t’u faniteshin atyre ca shenja ogurzeza te përbindshme.

Tufan, shtrëngate t egër, ulërinte; buçima shungullonjese tërmetesh te nëndheshme papushim shpërthenin; ndenë themel te dheut qarte ndiheshin valët e largme fort t’Adriatikut qe bulurinin rende;

lehje qensh e krrokellitje vajtimtare bufesh neper fushim t’ushtrise oshtinin;

hëna, e gjakte, u pa mes resh te egra duke lëshuar drite te llahtarshme;

për gjithë natën vetëtinte zoti, sepse ai te nesërmen do niste ne boten tjetër mijra shpirtra burrash fisnike, kryetrima.

Frik e madhe u ngriu gjakun gjithë Otomaneve, askush prej tyre s’pat guxim te bënte pak gjumë’ t’ëmbël, para se t’i lutej Allahut, zemërdredhur, gjunjethyer.

I qeshur, lajmëtari i një dite gazmore e te kthjellet hapi derën e Lindjes n’hapësirë, dhe loja gishtrendafil kaloi me qerre t’ rte, shpërndau errësirën edhe maleve mijëvjeçare u praroi majat; dhe ngiste e ngiste kuajt frere-arle, sikur shpejtonte ajo për te mbikqyrur ndeshjen e madhe tmerr të asaj dite…

Heroi Skënderbe dolli nga dhoma si Marsi vet’ i vrullshëm, zbriti

Shkallet dhe gjeti ne kuvend mjaft kryezoter, qe prisnin t’armatosur sa te vinte.

U foli «ju uroj dite te mbarë», edhe ata iu gjegjen ngjatjetimit «jete te gjatë’ e fat zoti të falte».

«Kjo dite, shtoi Topia, do te jete për ne e bardhe, për armiqtë’ e zezë.

Gjëmim të madh dëgjova prej se larti, dhe qielli është ‘ i kthjellet, nuk shoh re.

Ogur si ky u pa edhe një here kur ishte ndezur lufta me Aline qe printe nje hordhi prej dyzetmijë barbarësh;

ne i therem si bagëti dhe toka e Shqipërisë u mbulua me trupat e te vdekurve;

u kalben kufomat, edhe orrlat qe nga Ganxhi u nisen fluturim, sepse nuhaten kërmat e mjera.

Gjer n’Adriatik mahniteshin detaret duke ndjere’ se largu kundërmimin, kur fryn era e lindjes e rrëmbyer.

Nuk shpëtoi asnjë nga ata dyzetmijë shpirt.

Sulllan Muratit gjëmën t’i rrëfente, dhe gjet gjithë vdekjen e patretur».

Dhe Skenderbe fatosi iu përgjigj:

«Topi, kjo lufte s’është si te tjerat, por shume me e rreptë’ e përgjakshme, se prijesat e Turqve kane mend aq’e sa s’pat asnjë nga sa i nisi Sulltani Krujës;

as pusit’ as dredhat s’na hyjnë me ne pune, vetëm zemra e ndezur, trimërove, dhe qëndresa».

Ja hypi atëherë Skënderbeu kalit krifezi, e pas atij te gjithë kryezoterit, dhe shkuan kaluar neper rreshtat e ushtrisë; u hodhi një vështrim te mprehte mbreti,

pa flaken e trimnis qe kishte ndezur fytyrat e ushtareve, e tha:

«Nurin hyjnor shoh ne fytyrat tuaja dhe përmbi kryet tuaja fitoren qe fluturon: Sikush nga ju njëqind barbare si këta mund te përmbysë!

Dyfishi juaj janë, miq, barbaret, po për fitoren ju jini shumice, mjaftojnë edhe pak… Tani, o burra!»

Vikati ushtria nga kushtrimi dhe shkoi pas atij duke kënduar një këngë luftarake, e u sulen, rreshtuar, këmbësore e kalores’, përmes derës se tunxhte dhe buçiti kushtrimi ne deri pa fund e ane.

Burrat, qe nga kështjella, iu përgjigjen me thirrje zemerndezese vëllezërve për lufte dhe ata te dëshiruarit .

Poterja e vikamave iu ngriu gjymtyrët Sarakeneve, por vete i madhi Ballaban u jepte zemër dhe trim Jakupi, bir i Xheladinit, kaluar duke rendur lart e poshtë. I pari qe u sul jashtë hordhisë ishte Jakupi, hero i Otomaneve, kalores mbi një ati madh persan, Fatosin duke share gojëndyre:«Pa dil o qen bir qeni, i felliqur, te matim forcat tona trup me trup!Sot, ose njeri nesh, ose te dy, s’do shohë dritën më, në terr do zbresë!»

Gjakftohte, Skënderbe iu përgjigj sharjeve te Jakupit duke ngarë Shahinin krifezi edhe u sos përpara tij fatosi Skenderbe, shpatën e tij -te frikshme, te pathyeshme,vepër e hershme mjeshtri – duke mbajtur ne dore fort dhe ngritën shpatat lart, kundruall njeri tjetrit, syperflakur .Turma u kishte ngulur syte, e mekur, dhe nga gdo, ane u ndie menjëherë një murmuritje e gjate.

Atëherë fatosi Skënderbe mendoi: valle duhej ta zgjaste shume dyluftimin, apo t’i binte shkurt qe me goditjen e pare e ta shuante djaloshin.

Pa humbur kohë’ ai mori vendim ta shuante djaloshin menjëherë, se ora e betejës po afronte dhe duhej t’u rrëfente Otomaneve c’fuqi kishte ne duar.

Me tërbim i pari u versul Jakup zemraku dhe shpatën majëmprehtë zgjate tutje drejt kokës se kreshnikut Skënderbe, i cili iu shmang plagës, ngriti shpatën, ja theku mu ne ije dhe e ndau me dysh; dhe trupi u shemb si nje

trung peme, edhe fytyra e nurshme u trazua me pluhurin, ndërsa dora e mëngjër frerin e kalit mbante…

Ati u ndal dhe hingëllinte, i qete, duke mbajtur ne sup copat e gjakta te te zotit, këmbët e rropullite: një kalores i mjere..

Dhe gjëmoi Skënderbeu: «Eni pas meje, bij te Shqipërisë.’»

SHQIPËRIMI I VEPRAVE HOMERIKE ILIADA dhe ODISEA prej ILIA V. BALLAURIT

November 1, 2017 by dgreca

2 Thanas-Gjika

Nga Thanas L. Gjika/Pas botimit shqip të poemave të Homerit prej përkthyesve të talentuar Gjon Shllaku (“Iliada”) dhe Pashko Gjeçi (“Odiseja”), mendohej se nuk do të guxonte kush të përkthente dhe një herë këto dy kryevepra të letërsisë botërore. Mirëpo në vitin 2013 ndodhi e papritura: studiuesi i botës së lashtë greke i heshtur, Ilia Vasil Ballauri, e befasoi botën e letrave shqipe duke publikuar përkthimin e poemës “Iliada” përmes një botimi në një numur të kufizuar kopjesh, luksoz, realizuar jashtë vëndit me ISBN të nxjerrë nga Libraria KOTTI, Korçë dhe me shpenzimet e veta dhe më 2017 përkthimin e poemës “Odisea”. Të dy këto poema janë botuar në format të madh A 4 të ndara sejcila në dy vëllime:
Iliada vëll. I përfshin rapsoditë 1-12 në 411 faqe dhe vëll. II përfshin rapsoditë 13-24 në 528 faqe.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Odisea vëll. I përfshin rapsoditë 1-12 në 354 faqe dhe vëll. II përfshin rapsoditë 13-24 në 383 faqe. Faqet e hyrjeve të sejcilës poemë hartuar prej përkthyesit, si dhe shënimi i gjatë në fund, nuk bëjnë pjesë në këtë numërim.Dr. Ballauri ia dërgoi si dhuratë me anën e mikut të tij z. Thoma Karamitro, bibliotekës së qytetit tonë Uster (Public Library of Worcester MA) të katër vëllimet, që kushtojnë gjithsej 112 Euro / 11.200 lekë të rinj. Si dhuratë e ka shpërndarë ai këtë vepër ndër miq e shokë dhe në biblioteka e institucione të tjerë nëpër botë. Prej British Library, London, biblioteka më e madhe në botë me rreth 150 milion vëllime dhe me 3 milion dhurata në vit, ka mare dy here (për të dy veprat) vlerësim dhe falenderim nga drejtorët e sektorit për Evropën.

Ilia Ballauri mes tre vëllezërve është vëllai i vogël i poetit dhe përkthyesit Aleko Ballauri. Të dy këta bij të Korçës janë djemtë e muzikantit Vasil A. Ballaurit, pinjoll i një familjeve të vjetër e të pasur korçare me origjinë nga Voskopoja. Kjo familje është shquar për punë cilësore intelektuale të kryer pa bujë. I ati i tyre, Vasili, njohës i mirë i greqishtes si dhe i një sere gjuhëve të tjera por sidomos i muzikës (violinist e pjanist), la në dorëshkrim një libër me shumë të dhëna nga historia e përhapjes së muzikës qytetare korçare, libër të cilin e botoi Ilia bashkë me serinë e tij prej shumë librave, mbi jetën e veprën e filozofëve, historianëve e shkrimtarëve të antikitetit grek, etj. Kjo seri botimi parapriu botimin e dy poemave madhore të Homerit, atit të letërsisë artistike europiane.
Djali i madh i Vasilit, mësuesi i matematikës Aleko Ballauri, i cili kaloi jetën në fshatra të Gramshit, pas vitit 1992 iu kushtua letërsisë, sidomos poezisë. Ai shkroi e botoi disa vëllime me poezi origjinale dhe shumë vëllime me përkthime poezish nga letësia ruse.
Me jetën dhe veprën e tyre, Vasil Ballauri dhe djemtë e tij Aleko dhe Ilia treguan se familjet e vjetra e të pasura korçare, që u luftuan aq ashpër prej regjimit komunist, kishin në vetvete potenciale të mëdha mendore, të cilat ai regjim nuk ia shfrytëzoi e as ia vlerësoi sa e si duhej. Bijtë e kësaj borgjesie po ia dhurojnë arritjet e veta kulturës, artit dhe shkencës sonë kombëtare pas shkërmoqjes së diktaturës, me dinjitet e pa bujë duke punuar me pasion mbas punës për të mbijetuar, ose në vite penisoni, pra jo duke qenë rrogëtarë institucionesh shkencore a kulturore si shumica e kuadrove të përkëdhelur të ish diktaturës ose të qeverive pasdiktatoriale.
Fatkeqësisht qeveritë pasdiktatoriale, ku mbizotërojnë ish komunistë e ish sigurimsa, po humbin kohë dhe energji për të mbuluar dhe jo për të dënuar krimet e komunizmit, si dhe jo për t’u kthyer gjithë pronat pronarëve të shpronësuar dhe as për të vlerësuar arritjet e ish të përndjekurve të regjimit komunist, që punojnë për të mëkëmbur dinjitetin e kombit tonë të abuzuar në shekuj.
Ilia është nga ata djem që e kryen gjimnazin shkëlqyshëm, por për shkak të “biografisë së keqe”, në vend që të dërgoheshin për studime në Tiranë në degët që donin, u dërguan të kryenin shërbimin ushtarak në brigadat e punës me lopatë në dorë, si Eugjen Merlika me shokë. Ai arriti të fitonte të drejtën e studimit në Institutin e Lartë Bujqësor, Korçë, ku nuk mori asnjë notë më poshtë se maksimalja. Punoi fillimisht si agronom në malësitë e Librazhdit dhe më pas në Korçë u muarr me punë shkencore në fushën e gjenetikës së bimëve. Ai kreu eksperimente dhe studime në këtë fushë, dha leksione për rreth 20 vjet në Universitetin Fan Noli Korçë dhe gjithë aktiviteti i tij shkencor pasqyrohen në rreth 3500 faqe botim librash, tekstesh, artikujsh e kumtesash.
Për shkak se qeveritë pasdiktatoriale nuk e morrën seriozisht krijimin e shtetit ligjor dhe përmirësimin e kushteve të jetës së mësuesve dhe pedagogëve, studiuesëve e krijuesëve, Ilia si dhe shumë të tjerë të cilët për fat të keq vazhdojnë edhe sot të emigrojnë, u detyrua të merrte rrugën e mërgimit në shtetin fqinj, në Selanik të Greqisë. Këtu, njohja e gjuhës dhe përgatitja profesionale e ndihmuan të punësohej si studiues në fushën e virusologjisë për shumë vite.
Pasioni për mësimin e gjuhëve të huaja dhe shfrytëzimin e tyre i lindi Ilias që në fëmijëri, kur në familjen e tij babai, xhaxhallarët e miq të tyre recitonin në greqishten e vjetër pjesë nga poemat e Homerit. Dashuria për atë kulturë dhe pasioni për të mësuar gjuhët e huaja e mbajti Ilian të mbërthyer gjithë jetën që fëmijë, gjatë viteve të gjimnazit, të shërbimit ushtarak e gjatë punës si pedagog e studiues. Për të arritur tek përkthimi enciklopedik i poemave “Iliada” dhe “Odisea” ai ka shfrytëzuar përkthime të këtyre veprave dhe enciklopedi e libra të ndryshëm në tetë gjuhë të ndryshme.
Ky botim është i mbushur me sqarime, komente, analiza, etj, si dhe ilustrime, nga veprat më të mira të piktorëve dhe gravurat e krijuara gjatë shekujve për ilustrimin e kryeveprave homerike. Përfitimi gjatë leximit të kësaj vepre madhore është i shumanshëm: artistik, letrar, filologjik, historik, filozofik, thjesht përfitim encilkopedik shumëdimensional.
Pyetja e parë që i bën lexuesi vetes gjatë leximit është: si ka pasur mundësi Ilia Ballauri të arrijë një përkthim shkencor enciklopedik pajisur me kaq shume shënime sqaruese dhe ilustrime, punë për të cilën do t’i duheshin dy jetë njerëzore, pa u marrë me gjë tjetër. Kurse ai këtë punë që përfshin përkthimin e 28.000 vargjeve (3000 faqeve) homerike në nivel të paarrritshëm në përkthimet e mëparshme, e ka kryer krahas punës pedagogjike e hulumtues dhe përkthimeve të ndryshme, duke u ndihmuar vetëm prej bashkëshortes së tij.
Si askush, Ilia Ballauri me librat e tij ka krijuar një bibliotekë të tërë: ai ka botuar artikuj e kumtesa, ka përkthyer e botuar 31 libra mbi jetën e veprën e njerëzve të shquar të Antikitetit Grek, mbi 600 faqeve me studime e dokumente për vendin e origjinës, Voskopojën e magjishme dhe 700 faqe me dokumente e studime për vendlindjen, Korçën frymëzuese dhe të paharrueshme.
Kur e pyesin se cili është për ty vlerësimi më i madh sot, përgjigjet i përmalluar: fletëlavdërimi i klasës së parë prej mësueses Julia dhe puthjet e saj sa here që më shikonte fletoren e bukurshkrimit të cilën ia tregonte pastaj gjithë klasës si shëmbull.
Për kryeveprën e tij të re, duke dashur të nënkuptohet se nuk do lavdërime, thotë fjalët e Lazgushit: Vepra flet vetë. Kënaqësi e madhe që midis ne shqiptarëve ka të tillë punëtorë të mëdhenj pa mburrma, të cilëve u jemi shumë borxhllinj për pasurimin e kulturës, artit, shkencës dhe botës sonë shpirtërore…

Trump calls terror suspect ‘an animal’ and says ‘send him to Gitmo,’ wants to close diversity visa program

November 1, 2017 by dgreca

By Philip Rucker/ The Washington Post/

President Trump said Wednesday that he is considering sending the Uzbek immigrant accused of killing eight people in Tuesday’s terrorist attack in New York to the U.S. military prison at Guantanamo Bay, Cuba, and that the United States must be “much tougher” with its treatment of terror suspects.

Trump also called on Congress to immediately dismantle the State Department’s Diversity Visa Lottery program, through which authorities have said the suspected attacker, Sayfullo Saipov, came to the United States from Uzbekistan.

“Diversity lottery — sounds nice. It’s not nice,” Trump told reporters at the White House during a meeting with his Cabinet. “It’s not good. It’s not good. It hasn’t been good. We’ve been against it.”

He added, “I am today starting the process of terminating the diversity lottery program. I am going to ask Congress to immediately initiate work to get rid of this program.”

Speaking generally, Trump said U.S. immigration laws and the criminal justice system’s handling of suspects are “a joke” and “a laughingstock.”

“We have to get much tougher,” he said. “We have to get much smarter. And we have to get much less politically correct. We’re so politically correct that we’re afraid to do anything.”

Trump said the United States needs a system of “punishment that’s far quicker and far greater than the punishment these animals are getting right now. They’ll go through court for years… We need quick justice, and we need strong justice.”

Trump said that terrorists are “constantly seeking to strike our nation,” and that keeping the country safe will require the “unflinching devotion to our law enforcement, homeland security and intelligence professionals.”

[‘A Chuck Schumer beauty’: Trump calls for end to diversity visa program]

Referring to Saipov as an “animal,” Trump said the 29-year-old was responsible for the entry of 23 immigrants, many of them family members. The president said this “chain migration” endangers national security.

“This man that came in, or whatever you want to call him, brought in with him other people, and he was the primary point of contact for — and this is preliminarily — 23 people that came in or potentially came in with him,” Trump said. “That’s not acceptable.”

Asked whether Saipov’s family members represent a security threat, Trump said, “They certainly could. He did. They certainly could represent a threat.”

When a reporter asked whether Saipov should be sent to Guantanamo Bay, Trump replied, “I would certainly consider that, yes. Send him to Gitmo. I would certainly consider that.”

Trump — as well as some allies on the far right — seized on the Diversity Visa Lottery program and criticized Senate Minority Leader Charles E. Schumer (D-N.Y.) as a culprit.

In 1990, Schumer, then a House member, introduced the bill that helped create the visa program, which passed Congress with a bipartisan majority and was signed into law by former president George H.W. Bush, a Republican. In 2013, however, Schumer was part of a bipartisan group of senators who sought to end the program as part of a comprehensive immigration reform package.

In a series of Wednesday morning tweets, Trump sought to blame Schumer for the attack and accused the Democratic leader of being too soft on immigration laws.

***
Donald J. Trump

✔@realDonaldTrump

The terrorist came into our country through what is called the “Diversity Visa Lottery Program,” a Chuck Schumer beauty. I want merit based.

Nov 1, 2017