dgreca – Page 2375 – Dielli

URIM në 70 vjetorin e Lindjes

November 17, 2016 by dgreca

*KUJTIM GJONAJN, Filmat dokumentarë dhe skenarët që ka realizuar e vendosin në piedestal të artit.Në këtë 70-të vjetor të ditëlindjes suaj ju urojmë nga Nju Jorku: “Jetë të gjatë sepse sa më shumë vite të kesh aq më shumë vepra me vlerëdo tësjellësh”!…/

Një urim nga Nju Jorku në 70-të vjetorin e regjisorit Kujtim Gjonaj “Mjeshtër i Madh”/

Nga Keze Kozeta Zylo/

Arti nuk njeh kohë, nuk njeh kufij, nuk njeh mure e për më tepër moshë. Arti dhe krijuesi i artit është si vera e vjetër, qësa më shumë qëndron aq më e dashur bëhet. Ja kështu po ndodh dhe me regjisorin e shquar z.Kujtim Gjonaj në 70-të vjetorin e lindjes së Tij, rritur në kryeqendrën shqiptare në Tiranë me origjinë nga Mezhgorani i Tepelenës. Nuk kishte sitë ndodhte ndryshe me Kujtimin, përveçse të dashurohej me artin, sepse të kesh parë nga afër muzgun e mëndafshtë blu mezhgoranas, borën e bardhë majave si vello transparente e nuseve në ditën e dasmës, lulet e bardha të kumbullave me një vijëzim rozë anash si qëndismë paje, gurgullimën e përroit që derdhet si argjend nëlumin Vjosa dhe ndërkohë tëdëgjosh për luftrat, bëmat heroike, për shkollën shqipe dhe mësuesit e saj që shpërndanin dritën e diturisë, për avokatin e Pavarësisë Feim Bej Mezhgoranin patjetër që diçka do të futet në rremba të gjakut dhe do të ngacmojë gjer në lulëzim marramendës një ditë…Mjaft dokumentarë me figura nga më të ndritura historike dhe të artit kanë vlera të padiskutueshme, kanë shpirtin e një artisti me veshje të argjendtë poetike.Nuk e di sepse kam një ndjesi të ndaloje së pari tek filmi dokumentar me titullin “MARGARITA”, ku vetë emri i saj plot shkëlqim nuk e ka munduar fare për titullin, sepse çdo shkronjë ndriçon, bën dritë. Margarita është ikona e bukurisë femërore dhe e artit njëkohësisht. Binomi bukuri dhe art i kanë dhënë perëndeshën e frymezimit regjisorit për tësjellë për publikun këtë film të realizuar mjeshtërisht. Figura brilante e Margaritës, aktrimi i saj mahnitës me siguri në se do të jetonte në botën e lirë medoemos do të kishte tërhequr vëmendjen e Hollivudit…

Margarita edhe pse i ka kaluar të 80-at ajo qëndron si një hyjneshë e bukur dhe virtuoze në aktrim. Loja e saj aktoreske është siç thotë Bokaçio për poezinëse: “Sa më shumë ikin vitet, aq dhe mëbrilante bëhen tercinat e Dantes”.Vetë Margarita është POEZI!…

Dokumentari për Çamërinë të titulluar “Endrra e Çamërise” duket sikur vjen nga lashtësia homerike, ku së bashku me skenaristin Enver Kushin trokasin fort në zemrat shqiptare, në ndërgjegjen kombëtare për zgjimin e saj, për Sulin, Prevezën, Paramithin e gjithëÇamërinë. Çamëria në këtë dokumentar me gjithë materialin e sjellë nga arkivat e ndryshme jepet e plotëështë një frymëzim për brezat, ështëprush që qëndron i ndezur, është dëshmi në ninëzat e syrit çam…

Endrra e Çamërisë duket sikur mbledh rreth oxhakut ne Ninat në fshatin e lindjes së Hasan Tahsinit, Burrat e saj duke filluar me Hoxha Tahsin, poetin Bilal Xhaferri etj… Me të drejtë filmi dokumentar është quajtur “Deti i diturisë”, ku Hoxha Tahsin nga rektori i Universistetit në Stamboll shkon dhe me studime nëUniversitetin e Sorbonës në Francë etj. Filmi dokumentar është një libër i dijes që të ngërthen pas ekranit dhe përsëri kërkon që tëmos mbarojë aq shpejt… Eshtë populli çam i martirizuar, i dëbuar nga trojet qëtë sjellë pranë poetin Xhaferri me baladën çame i cili shkruan: “Matanë largësive u zhduk e përflakur Çamëria dhe të gjitha rrugët tona shpien në veri/ Ulërin era e Mesdheut mbi trojet e lashta epirote/ mbi të shtrenjtat troje tona stërgjyshore/… Pas shpinave tona përplas tufani dyert e shkallmuara të shtëpive dhe rrugët zgjaten e zgjaten si veri/ Ne, popull muhaxhir, ecim nëpër shi…Lamtumirë, Çamëri”!Regjisori Gjonaj ka punuar në nje nga institucionet më të mëdha të artit kombëtar në Kinostudio dhe padyshim vazhdon të sjellëme atë pasion, profesionalizëm artin e bukur shqiptar. Të realizosh një sërë dokumentarësh filmik me figurat më të shquara historike do të thotë të bësh një punë voluminoze, cilësore të bredhësh gati fusha e male, shtete, dete e oqeane sepse e tillëështë gjeografia e lëvizjes së shqiptarëve nëpë botë, nga historia, fati dhe vetja…Dokumentari filmik “Ditët e fundit të një luani” për Ali Pashë Tepelenën me skenar nga poetët e mirënjohur Petrit Ruka dhe Sadik Bejko është një kontribut tejet i vyer i regjisorit Gjonaj dhe shtëpisë botuese “Bota Shqiptare”, është nje kontribut për të gjithë shikuesit e shumtë, sepse Ali Pashë Tepelena është burri që drodhi dhenë, është burri qëi vuri kufirin tek thana hordhive turke që pas vdekjes së Gjergjit të Madh, është burri që ka tërhequr vëmendjen e më shumë historianëve dhe diplomatëve të huaj në histori për Shqipërinë…

Ndonëse është e pamundur qët’i përmledhësh në një shkrim të gjithë filmat dokumentarë që ka realizuar Gjonaj përsëri do të ishte e udhës sëshenjtëtëpërmendnim Shenjtoren e Kombit shqiptar dhe të gjithë botës Nënën Terezë të sjellë nëpërmjet një dokumentari tejet special nga Gjonaj. Sa here që e transmetojmë në TV “Alba Life” në New York filmin dokumentar për Nënë Terezën shikues tëshumtë na marrin dhe na kërkojnë që ta ritransmetojmë dhe ne shpesh here jua kemi realizuar dëshirën, sepse ështënjë etje e tyre, është dashuri emigrantësh për kulturën, për figurat e shquara historike, ku mids tyre Nëna Terezëështë pasaporta e identitetit, eshte mirësia e popullit të shumëvuajtur shqiptar.

Duke i parë të gjithë filmat dokumentarë nga regjisori Gjonaj dhe realizimet marramendëse të cilat janë histori sepse kanë brenda zjarrin, hirin dhe vullkanin e kohërave, sjellin zëra dhe jehona të maleve kryelartë, pohoj se kjo krijimtari përbën një pasuri që do tëruhet përjetësisht në shpirtin e popullit.

Eshtë një pasuri që të kujton regjisorin e famshëm hollivudian Steven Spielberg i cili thotë: “I’ve always wanted to tell a story about Lincoln. I saw a paternal father figure; I saw someone who was completely, stubbornly committed to his ideals, to his vision”, që përkthehet: “Unë kam dashur gjithmonë për të treguar një histori rreth Abraham Lincolnit. Unë pashë një figurë tebabait. Unë pashë dikë që ishte i kompletuar dhe me kokëfortësi mbronte idealet, sipas vizionit të tij.

Në dokumentarët me figurat më brilante të Kombit ai eksploron me një perceptim të qartë intelektual, vizual, me një levizje të ndjeshme estetike dhe me nje shije të lartë elitare.Në moshën më të pjekur dhe më të re të 70-ve pasi ka shijuar vitet e arta të rinisë, tashmë ka arritur pjekurinë maksimale për punë dhe më të bukura që e presin përpara. Projektet befasuese që ka përpara e sfidojnë moshën, harrojne vështirësitë, lodhjet dhe të kujtojnë aktoren e famshme Sofia Loren e cila thotë se: “There is a fountain of youth: it is your mind, your talents, the creativity you bring to your life and the lives of the people you love. When you learn to tap this source, you will have truly defeated age”, qe perkthehet se:

“Atje është një burim i të rinjve: ai është mendja juaj, talenti juaj, kreativiteti që sjellë në jetën tuaj si dhe jetën e njerëzve që ju duan. Kur ju mësoni të trokisni lehtë në këtë burim, ju do të keni moshën e vërtetë të mposhtur.

Të gjitha këto i bëjnësfidë kohës nëper tëcilën kaloi dhe po kalon. Filmat dokumentarë dhe skenarët që ka realizuar e vendosin në piedestal të artit.Në këtë 70-të vjetor të ditëlindjes suaj ju urojmë nga Nju Jorku: “Jetë të gjatë sepse sa më shumë vite të kesh aq më shumë vepra me vlerëdo tësjellësh”!…

Krijimtaria e Kujtim Gjonaj “Mjeshtër i Madh”

Skenare

Këshilltarët, (1979)

Ata ishin katër, (1977)

Thirrja, (1976)

Regjisor

Shëmbja e idhujve, (1995)

Djemtë e Valiasit, (1984)

Dokumentarë

Ali Pasha Tepelena, Faik Konica, Jeronim de Rada, Naim, Mother Teresa and Sulejman Pitarka, Margarita, Hasan Tahsini, Gjithcka per Kosoven, etj

Vlerësimet

Mjeshtër i Madh nga Presidenti i Republikës së ShqipërisëBujar Nishani

Nderi i Tepelenës nga Bashkia me k/bashkiak Tërmet Peci

Në vitin 1982 do të nderohet me Çmimin e II-të në Konkursin Kombëtar Letraro – Artistik për skenarin e filmit “Kryengritjet e Mëdha”, filmi “Më e madhja dashuri” do të vlerësohej si filmi më i mirë i vitit, 1986, filmi “Kështjella e këngëve” do të vlerësohej me Kupën e Festivalit në Festivalin e VIII-të të Filmit Dokumentar dhe Vizatimor Shqiptar, filmi “Shembja e idhujve” do të vlerësohej me Çmimin e I-rë në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit të shkurtër në Palermo (Palermo Film Festival), 1995, me Çmimin e I-rë në Konkursin e V-të Ndërkombëtar të Mesdheut të Filmit Dokumentar dhe Reportazhit (Premio Internazionale del Documentario e del Reportage Mediterraneo), 1998.

16 Nëntor, 2016

Staten Island, New York

Ambasadori Lu në Vlorë :POLICIA DHE PROKURORIA, BASHKEPUNIM KUNDER TRAFIKIMIT

November 17, 2016 by dgreca

Ambasadori Lu në Vlorë: Më shumë vëmendje viktimave të trafikut njerëzor/Ambasadori amerikan Donald Lu ishte këtë të mërkurë, data 16 nëntor në Vlorë, ku mori pjesë në një takim me studentë të universitetit Ismail Qemali, me të cilët diskutoi mbi trafikun e qënieve njerëzore dhe parandalimin e kësaj veprimtarie kriminale. Në fjalën e tij, ambasadori e vuri theksin tek nevoja për dënime më të rënda për trafikantët dhe për një bashkëpunim më të ngushtë polici-prokurori. “Kemi shumë punë për të bërë. Policia dhe prokurorët duhet të punojnë më ngushtë së bashku për të identifikuar viktimat e trafikimit.Trafikantët duhet të jenë përgjegjës me dënime më të gjata në burg dhe viktimat të kenë të drejta të plota dhe mbrojtje. Qeveria vendore mund të bëjë më shumë duke mbështetur integrimin e viktimave të trafikimit dhe t’u ofrojë ndihmë”, theksoi zoti LU. Vlora, nënvizoi ambasadori Lu, mbetet një komunitet që ka vuajtur nga trafikimi i qënieve njerëzore, ndaj kërkoi më shumë mbështetje për personat e trafikuar. Trafiku i qënieve njerëzore mbetet ende shqetësues për vendin tonë. Vetëm në 5 vitet e fundit janë regjistruar 560 viktima të trafikut, 24 për qind e të cilëve fëmijë, të cilët bien lehtësisht pre e kërcënimeve të trafikantëve. {Sh.K}.

Shefi të hoqi për të njëjtën arsye që të vuri, vëlla socialist…!

November 17, 2016 by dgreca

1-ilir-levonja-2-288x300

Nga Ilir Levonja/Nuk e di përse e quajnë skandal këtë heqjen nga puna të këtij drejtorit nga Tropoja. Në Shqipëri kështu është: Erdhe në mbledhje bëhesh drejtor. Nuk erdhe, hiqesh. Kaq dhe tjesht. Çfarë skandali ka këtu? Çfarë kurrikulash tregon mbi devotshmërinë tënde në punë. Mbi paraqitjen rregullisht etj. Kjo është historia jonë në demokraci. Mund të kesh me dhjetra diploma, me dhjetra tituj. Mund të flasësh sa të duash për statut nënpunësi. Për plot të tjera. Përmes partisë bëhesh dhe hero kombëtar. Edhe antihero. Kush beson se sistemi u përmisua me Rilindjen. Gabon dyfish. Çështjë të statutit, të nënpunësit në admistratë janë thjesht dokrra elektorale.
Këtë e dinë mirë me mijra drejtorë.
Ndaj të thuash që unë indershmi. Po e kryej punën shumë mirë. Nuk mungojë asnjë ditë. Kam arritur rezultate në shërbim. Janë naivitet.
Qofshin nga të dy krahët.
Drejtorët e shkollave përshembull. Atë lukun e masterit vetëm sa e fshijnë me kujdes. I tremben ziles së telefonit si dreqi. Diku ka miting, duhet të mbushen autobuzët. Megjithësa ka nga ata. Që e bëjnë me kënaqësi këtë punë. Madje mezi e presin rastin të të tregojnë devotshmëri.
Partia të bën të susksesshëm kudo.
Çfarë skandali ka këtu? Pse flasin dy militantë në telefon.? Pse po më heq etj.? Po sepse ashtu të emëroi, ashtu po të çemëron. Mirë e pati shefi. Fat të mbarë në jetë. Paç fat në rrugën e madhe. Në botën e madhe jashtë partisë. Në botën e jetimëve. Kaq…
Pyete veten përse të vuri. Dhe me kollajllëk e gjen përgjigjen edhe pse të hoqi.
Eshtë lufta e pusetave kjo vëlla socialist. Ti mund të fillosh e të tështish sa të duash. Por fakti i pjesmarrjes në këtë katrahurë, nuk të bën më pak me faj se shefi yt. Dhe këtu nuk ka skandal.
Përderisa nuk kishte deri dje. Kur jo vetëm ti…, por një votues i tërë nuk ka për gjë të pranojë për ministër. Një person të cilit pak kohë më parë iu hoq mandati i deputetit. Nga Gjykata Kushtetetuese. Për afera korruptive. Për përfitime tenderash në administratë. Dhe pikërisht këtë. Këtë e bën ministër. Për karshillëk gjykate. Dhe për lavdi të korrupsionit. Të mbijetesës partiake. Ka vdekur morali për të kërkuar drejtësinë. Pasi drejtësia nuk fillon vetëm kur cënohet karrika jote. Jo asesi. Fillon diku më përpara. Qysh kur ti planifikon dhe ëndërron vendin e drejtorit diku, përmes atyre mbledhjeve të natës. Mbledhjeve me lista. Me armiq demokratë. Dhe socialistë armiq. Qysh kur do planifikon të heqsh atë tjetrin, qpftë ky kundërshtar. Qoftë edhe brenda llojit.
Vendet nuk meritohen. Por fitohen. Dhe aty struktura që të shpie tek fitorja mungon. Ndaj sot vendi ynë ka me shumicë intelektualë partiakë. Me shumicë zhvatës se sa konstruktorë të një shoqërie.
Kjo është një rënie që zor se do riparohet për dekada tashmë. Një dhuratë e politikës konfliktuale dhe asaj me grushta. Një rezultat i mbledhjeve që bën fjalë telefonata jote me shefin tënd.
Kaq. Dhe veç keqardhje për vendin tim.
Ndërkohë neveri për sojin tuaj.
Shoh dhe një shpurë analistësh. Skandal?! Ja si flet ministri. Ja si flasin ministrat tanë. U mbush mëndja djemve se, hodhi dy gjyle topi Mato Gruda. Dhe u bë intelektual plot sharm akademiku. Pamja e ëndërruar e një intelektuali perëndimor.

Shefi të hoqi për të njëjtën arsye që të vuri, vëlla socialist. Shkon në mbledhje bëhesh drejtor. Nuk shkon hiqesh. Sa keqardhje!

Dy shtetet shqiptare pëfaqësohen në SHBA, me “Diplomacin e grave” ambasadore, në botë

November 17, 2016 by dgreca

Nga Beqir SINA – New York/

Ambasadoret Shqipërisë dhe Kosovës u takuan në Nju Jork – Sahatcija : “ Biseduam gjatë, për mundësitë e bashkëpunimit të ndërsjellët në shumë fusha të politikës së jashtme”./

NEW YORK ; Shqiptarët, tani përfaqësohen në Organizatën e Kombeve e Bashkuara në Nju Jork, me dy femra, dhe dy shtetet tona për gjatë këtij viti po përfaqësohen nga e ashtuquajtura “Diplomacia e grave” ambasadore, në botë, ashtu si dhe në Washington ku përsëri kemi “Diplomacin e grave” ambasadore, me Ambasadoren e R.Sh. Floreta Luli-Faber dhe Ambasadoren e R.K. Vlora Çitaku.

Këtu në New York, e para – që e mori këtë detyrë si femër diplomate, e cila është edhe për herë të parë në historinë e diplomacisë shqiptare, në OKB, në Misonin e Përherëshëm të Shqipërisë në Kombet e Bashkuara në New York, prej se kur Shqipëria, u bë anëtare e Organizatës së Kombeve të Bashkuara, është Ambasadoria Besiana Kadare.

Ndërkohë, po me gradën Ambasadore, në një detyrë të rëndësishme diplomatike, aq sa vet ndoshta edhe detyra e Ambasadores së Shqipërisë në New York, është edhe ajo e përfaqësimit në Konsullatën e Përgjithshme të Republikës së Kosovës të Ambasadores Teuta Sahatqija, e cila është dhe e treta fëmër diplomate nga Kosova – këtu në New York, pas Ambasdores Arta Rama dhe Ambasadores Vlora Çitaku.

Ambasdoria Tetuta Sahatqija, e cila është Konsulle e Përgjithshme Republikës së Kosovës, në New York, së bashku me diplomatin Ylber Kryeziu – Ministër Këshilltar, dhe Konsullen Albana Bylykbashi – janë takuar në zyrën e Konsullatës së Përgjithshme të Republikës së Kosovës në New York, këto ditë duke promovuar “Diplomacinë e grave” shqiptare, në një detyrë më të rëndësishme diplomatike, aq sa është edhe detyra e ambasadores në New York – kryeqendra e diplomacisë botërore.

Dhe, një trend botëror ky i diplomacisë, i cili dy dykada më parë as që mund të diskutohej mbasi ishte tabu të kishim një ambasadore që na përfaqësonte, në SHBA.

Ambasadoria Sahatqia në statusin e saj në rrjetin social facebook ka shkruar se :”Ambasadorja e Republikës së Shqipërisë pranë OKB-së, Znj. Besiana Kadare, vizitoi zyrën e Konsullatës së Përgjithshme të Republikës së Kosovës në New York. – Biseduam gjatë, thotë ajo, për mundësitë e bashkëpunimit të ndërsjellët në shumë fusha të politikës së jashtme”.

“STONE CASTLE”-MADE IN KOSOVA- PREZANTOHET NË METROPOLIN NJUJORKEZ

November 17, 2016 by dgreca

NGA DALIP GRECA/

1-alb-stone-castel-2 Të Hënën me 14 nëntor 2016 u prezantua vera Stone Castle e Rahovecit, pronë e bashkatdhetarit Rrustem Gecaj, në prani të biznesmenëve që menaxhojnë restorante, shqiptarë dhe amerikanë, diplomatë të ftuar, përfaqësues të komunitetit dhe mjeshtra të testimit të shijeve të verërave. Për këtë event të shënuar ishte përzgjedhur një nga restorantet më me klas në metropolin njujorkez,buzë lumit Hudson, përballë Statujës së lirisë, në Battery Garden, me pronar një tjetër biznesmen dhe menaxher i suksesshëm, Paul Nicaj, i njohur si një nga ish menaxherët e suksesshëm për shumë dekada i bizneseve të Donald Trump, President i zgjedhur i Shteteve të Bashkuara të Amerikës.Djali i Rrustem Gecaj, Avniu, që është licensuar për ta eksportuar verën Stone Castle në SHBA, përmes emocioneve, tha se ky ishte një sukses dhe për këtë ai nuk i kurseu urimet për babanë e tij Rrustem Gecaj dhe Harry Bajraktarin, që 10 vite të shkuara e blenë pas privatizimit këtë biznes. Avni Gecaj tha se janë dashur miliona dollarë investime që ky biznes të ripërtërihej dhe të fuqizohej. Investimet u bënë si në vreshta ashtu edhe në teknologji. Nga viti në vit janë shtuar sipërfaqet e mbjella me rrush, janë rivitalizuar vreshtat e vjetra dhe është shtuar fuqia punëtore. Vera e Rahovecit i është nënshtruar testeve europiano-amerikane dhe kanë merituar vlerësimet më të larta të profesionsitëve. Kjo verë vjen në Amerikë si e barbartë me verërat vendase dhe konkuron denjësisht.

Nga ana e tij edhe biznesmeni Harry Bajraktari e ka vlerësuar prezantimin e verërave si një ngajrje të rëndësishme historike jo vetëm për biznesin. Ai tha se Vera Ston Castle i ka të gjithë parametrat e duhura për të hyrë në tregun amerikan. Kjo verë ështt prodhura nga rrushi i mbjellë në tokat e Kosovës, toka të përshtatshme për kultivimin e varieteve me prodhimtari cilësore. Depërtimi i kësaj verë në tregun amerikan, është një sukses edhe për ekonominë e Kosovës, e cila ka përfitimet e veta nga kjo arritje.

Biznesmeni Harry Bajraktari i ka ftuar përmes fjalës së tij shqiptarët e Amerikës dhe në veçanti pronarët e restoranteve, që ta kenë në tavolinat e tyre verën Stone Castle. Kjo jo vetëm për patriotizëm, por për shijen e veçanët që kanë këto verëra, për standartet e larta.

Pamjet që ofroi vidioklipi kushtuar prodhimit të verës Stone Castle,prodhuar në Rahovec, krijuan një përfytërim më konkret për punën që bëhet që në vreshta dhe gjatë procesit të prodhimit të verës në Kantinën moderne. Vreshtat që zënë më shumë se 600 hektarë, me varietet nga më të ndryshëm, puna e palodhur e qindra punëtorëve, më shumë se 700, përfshi dhe ata sezonalë, teknologjia e lartë, proceset e prodhimit të verës, gjithçka dëshmon për një biznes të suksesshëm.

Në përshëndetjen e tij ansambëlmeni Mark Gjonaj, përgëzoi zotërinjët Harry Bajraktari dhe Rrustem Gecaj për këtë investim me vlera të mëdha, ndërsa depërimin e verës Ston Castle në tregun amerikan, ai vlerësoi në mënyrë të veçantë si një ngajrje e madhe, që e bënë krenar edhe atë vetë, si çdo pjestar të komunitetit shqiptar.

Ambasadorja Teuta Sahatçija ka përshëndetur të pranishmit dhe ka përgëzuar biznesmenin Rrustem Gecaj për këtë investim të fuqishëm dhe për depërtimin në tregun amerikan. Ambasadorja e cilësoi si njagjarje me rëndësi të veçantë edhe për Republikën e Kosovës, ekonominë e saj, por edhe si një ngjarje të veçantë dhe për komunitetin shqiptar në SHBA.

Një përshëndetje të veçanët e ka bërë edhe kryetari i Vatrës dr. Gjon Buçaj, i cili tha se madhështinë e Stone Castle, e kishte prekur gjatë një vizite që kishte bërë në Rahovec, ku kishte shijuar dhe shijen e verërave. Ai përgëzoi biznesmenin Rrustem Gecaj për arritjen e futjes në tregun amerikan, por edhe falenderoi për bujarinë e vazhdueshme të tij, bujari nga e cila ka përfituar edhe Vatra, ku ai vetë është pjesë e Këshillit Drejtues të saj.

Ndërkohë që specialistët amerikanë të verërave Prof. Ted Nowe dhe Tom Wilen kanë prezantuar me radhë verërat e Stone Castle, të pranishmit i shijonin ato nën shoqërimin e ushqimeve specifike për çdo llojë vere. Llojet e verërave të serviruara dhe të prodhuara nga Ston Castle në Rahovec që u servirën gjatë darkës ishin: Stone Castle Cabernet Sauvignon, Stone Castle Chardonnay Reserve, Shiraz, Vranac Premium, Pinot Noir, Royal Riesling, Amphora etj.

Dy specialistët e ardhur nga Kosova Artur Camaj , menaxheri kryesor dhe tekonlogu Rrahim Kabashi, përcollën detaje për verërat dhe u duartrokitën.Specilialistë të verërave të restoranteve shqiptare, të pyetur nga Dielli për llojet e verërave Ston Castle, thanë një zëri: Këto verëra duhet të vijnë në tavolinat tona, jo thjeshtë për patriotizëm, por për standartin e lartë, për shijen, cilësinë, parametrat. Provojini dhe do të mbeteni të kënaqur.