• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

TAKIM ME BERTRAND PICCARD DHE ANDRE BORSCHBERG – HERONJTË E MILENARIT TË TRETË

September 25, 2014 by dgreca

Kjo idé lindi në Zvicër/
Nga ELIDA BUÇPAPAJ dhe SKËNDER BUÇPAPAJ/
Në një prej ditëve të shtatorit ne gazetarët e APES patëm një vizitë të jashtëzakonshme në Payerne, të organizuar nga Departamenti Federal i Punëve të Jashtme dhe Présence Suisse. U takuam me Bertrand Piccard, inventorin e avionit Solar Impulse dhe Solar Impulse 2 që fluturon me energji diellore dhe me bashkëpunëtorin e tij të ngushtë André Borschberg, të këtij projekti që përmban edhe fantazinë e Zhyl Vernit edhe të Steve Jobs. Solar Impulse 2 synon të frymëzojë botën, duke e ushqyer me diell – „Inspiring the world, powered by the sun“. A nuk është mrekullia vetë kjo idé ! Q ka lindur në Zvicër dhe ideatorët e saj janë zviceranë.
Dita jonë nisi me stressin kur ne gazetarët kemi për të mbuluar dhe treguar për diçka sensacionale, është pak të thuhet, diçka prej nga ku bota pret të nisë një rrugëtim të ri, jo më duke konsumuar burimet e vetvetes, duke ngrënë veten e saj, pasuri të cilat janë të pakthyeshme. Edhe për Bertrand Piccard dhe André Borschberg ishte ditë e veçantë sepse, ndërsa ne nxitonim duke pirë kafen e mëngjezit këtë 9 shtator për të kapur trenin e duhur, se përndryshe humbisnim takimin, André Borschberg bënte fluturimin e tij test me Solar Impulse 2, (test që Piccard e kaloi po shkëlqyshëm disa ditë më vonë) i cili përfundoi me sukses të plotë pikërisht posa ne kishim arritur në kuartierin kryesor, ku ndodhej edhe hangari dhe avioni me energji solare e shoqëruesja jonë na bëri me dije se pas pak dy pilotët do të ishin midis nesh.
Po cilët janë Bertrand Piccard dhe André Borschberg.
Bertrand Piccard vjen nga Familja Piccard e njohur në të gjithë botën për kapacitetet gjeniale nga ata që popullojnë botën e Silicon Valley. Ju e dini se gjithë truri i botës së përparuar është i vendosur në Silicon Valley, duke nisur nga Apple, Microsoft, Facebook, Google, Xerox, Yahoo. Familja Piccard bën përjashtim, sepse nuk është amerikane.
Gjyshi i Bertrand Piccard, Auguste Piccard, fizikan, ishte mik i Albert Einstein dhe Marie Curie, ai është shpikës i batiskafit dhe njeriu i parë që arriti në stratosferë.
I biri i tij dhe i jati i Bertrand, Jacques Piccard ishte njeriu i parë që, në vitin 1960, bashkë me eksploratorin dhe oqeanografin amerikan Don Walsh, me Batiskafin ‘Trieste’ preku fundin e Gropës Marian, me thellësi 10.916 metra, e cila gjendet midis vullkanëve nëntokësorë afër Japonisë, Filipineve dhe dhe Guinesë së re në Oqeanin Paqsor.
Njeriu i tretë në botë që ka arritur në fundin e kësaj grope është regjisori i Titanikut dhe Avatarit James Cameron në marsin e 2012.
Me këta njerëz të jashtëzakonshëm është rritur Bertrand Piccard. Prej të jatit ai është njohur: me Hermann Geiger, pilotin e akullnajave që zbriti i pari në Alpet e Zvicrës, i konsideruar hero kombëtar në konfederatën helvetike; me Charles Lindbergh, piloti i parë që kaloi oqeanin Atlantik më 1927 nga Garden City në New York’s Long Island në Le Bourget Field, Paris, Francë; apo me Wernher von Braun, shpikësin e raketave që më vonë do të ishte edhe drejtor i NASA-s.
Prandaj s’kishte mundësi tjetër Bertrand Piccard, veç të vijonte në gjurmët e tyre. E nisi rrugën si një mjek i botës së brendëshme njerëzore, u bë psikiatër i specializuar në hipnoterapi.
Më 1999 ai bashkë me britanikun Brian Jone bëri udhëtimin rreth botës me ballonën që mbante emrin Breitling Orbiter 3. Ata u nisën nga Zvicra dhe aterruan në Egjypt pas rreth 46 mijë kilometrash, fluturim që zgjati rreth 21 ditë. Por ky fluturim veç i nxiti fantazinë.
“Breitling Orbiter 3 ishte aventura e fundit aeronutike e shekullit XX, Solar Impuls do të jetë e para e shekullit XXI”, do të thoshte Piccard kur paraqiti projektin e tij më 2003. Sipas tij Solar Impuls është vijimësi e historisë të aviacionit nga Vëllezërit Wright, 100 vjet më pas, kësaj here duke shkruar një histori të re, me energji diellore.
Në një intervistë tek Corriere della Sera botuar këtë vit, Piccard do të tregojë se si i lindi ideja e Solar impuls: “Përpara pesëmbëdhjetë vitesh kur do të aterronim me ballonën Breitling, në fund të udhëtimit rreth botës, kishin mbetur vetëm 40 kile gaz propan nga 3700 që e furnizuam ditën e nisjes. E gjithë kjo ndërmarrje rrezikonte të dështonte sepse gati u mbarua gazi. Atëherë bëra një premtim se xhiron tjetër të botës,do ta bëja pa karburant. Dhe kështu lindi ideja e Solar Impuls.”
Piccard janë familje eksploratorësh, gjyshi ka shkuar në stratosferë, i jati në pikën më të thellë të oqeanit, kështu që Bertrand Piccard mbetet të bëjë një shpikje që t’i tejkalojë paraardhësit e tij.
Dhe nuk ka diçka më spektakolare dhe të hatashme se sfida Solar Impulse – dhe Solar Impulse 2, të cilën Piccard e ndan me bashkëpunëtorin e tij të ngushtë André Borschberg.
A mendoni pak se çfarë do të thotë kjo? A nuk vazhdojnë të mbeten shkak i luftrave të ndyra burimet e energjisë, varësia prej tyre, ndaj naftës dhe gazit, ndaj Arit të zi, vajit të gurit apo karburanteve. Këto janë burime të energjisë fosile, energji e pa rinovushme që jo vetëm ka një kosto të madhe, që jo vetëm ia shterojnë burimet natyrore globit, por shkaktojnë edhe tragjedi në ekosistem përmes skorieve radioaktive apo efektit i gas serra.
Solar Impuls e ndal shkatërrimin e botës, e ndërpret burimin e luftrave dhe i jep shans gjithë botës ta jetojë jetën si duhet!
Duke folur me ne gazetarët Piccard nënvizoi se projekti i tyre nuk është politik. Nuk është as i gjelbër – green – në anglisht – është – clean – tha ai – duke bërë një lojë rimash, domethënë është një projekt i pastër, për të përfituar energji në mënyrë të pastër e të pashterrëshme.
Projekti nisi në nëntorin e 2003. Shtypi i asaj kohe do të shkruante: “Pasi kalëroi erën, Piccard po kalëron diellin”. Por i besonin të gjithë. Sepse vinte prej një dinastie shpikësish. Bertrand e paraqiti projektin e tij në Universitetin Politikenik Federal të Lozanës – Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) – me emër shumë të famshëm në botë, të cilit shteti i Zvicrës i siguron një buxhet që shkon rreth 1 miliardë $. EPFL e quajti avionin e Piccard “laborator fluturues” dhe pranoi menjëherë të bënte një studim të fizibilitetit, drejtimi i të cilit iu besua André Borschberg, me profesion inxhinier dhe pilot i Swiss Air. Prej atij momenti, midis dy burrave Piccard e Borschberg u farkëtua një miqësi e fortë dhe ata vendosën të punonin së bashku. Dhe nuk janë ndarë prej asaj kohe, duke i kaluar të gjitha sfidat së bashku.Testi i parë i Solar Impulse u bë në dhjetor të 2009. Në prill të 2010 ishte fluturimi i parë. Në korrik 2010 fluturimi zgjati 26 orë natën dhe ditën. Më 13 maj fluturimi për herë të parë zgjati 13 orë nga Payerne në Bruksel, ku dy pilotët ishin ftuar nga BE. Në maj-qershor 2012 ishte fluturimi i parë interkontinental nga Payerne- Madrid- Rabat-një qytezë e Marokut dhe kthim. Më 2013 fluturimi i dytë interkontinental në SHBA, coast-to-coast nga njëri oqean tek tjetri në linjën San Francisco-Phoenix-Dallas-St.Luis –Washington D.C.-New York City. Ky fluturim u sponsorizua nga manjati amerikan Larry Page, një nga themeluesit e Google i mrekulluar nga shpikja e Piccard, sepse Piccard e kthen në realitet moton kryesore të jetës së tij: “Kur njerëzit thonë se kjo është e pamundur, kjo është ekzaktësisht arsyeja se përse ne përpiqemi ta bëjmë të pamundurën të mundur.”
Sfida dhe destinacioni i ri i tyre në vitin 2015 është fluturimi rreth botës. Ata do të fluturojnë me Solar Impulse 2, avion me një kabinë një vëndëshe. Ata do të fluturojnë pa një pikë kaburanti, si kanë vepruar deri më tash. Udhëtimi i tyre do të përshkojë 35 mijë kilometra, në një mision që do të zgjasë 5 muaj – nga marsi deri në gusht të 2015. Ata do të fluturojnë në lartësitë që shkojnë mbi 9000 metra me një avion i cili e ka krahhapjen rreth 72 metra, pak a shumë sa një Airbus A380, ama jo 500 ton, por vetëm 2300 kg, sa një veturë, me një shpejtësi që varion nga 35 deri140 km në orë, me një mesatare prej 70 km orë.
Solar Impulse përfaqëson ëndërrën e dy pilotëve, që janë eksplorimi, kërkimi shkencor dhe promovimi i vlerave njerëzore në raport me tokën dhe ambientin. Shfrytëzimi i energjisë diellore është e ardhmja e planetit tokë. Në vitet ’60 njeriu ëndërronte të shkonte në Hënë, sot sfida e shekullit dhe milenarit është në fushën e energjisë të pashterëshme, ashtu si edhe lufta kundër varfërisë dhe kërkimi në fushën e shkencës dhe mjeksisë.
Prandaj në fillim Solar Impulse dhe tani Solar Implulse 2 si sfida e milenarit ka partnerë, sponsorë dhe mbështetje. Partnerët kryesorë të Solar Impuls 2 janë firma me reputacion të padiskutushëm në rrang botëror që garantojnë suksesin, si SOLVAY, OMEGA, SCHINDLER, ABB. Pastaj ka partnerë zyrtarë si Bayer MaterialScience, Altran, Swisscom und Swiss Re, pastaj ka mbështetës institucione zyrtare si European Space Agency, EPFL, IATA,(International Air Transport Association), Dassault Aviation.
Kanë edhe një komitet patronazhi me personazhë të famshëm të botës si Buzz Aldrin, njëri prej Astronautëve të Apollo 11,Robert Swan që ka arritur i pari në të dy Polet, Sir Richard Branson, James Cameron, Princi Alberto II i Monte Karlos, Elie Wiesel , Al Gore, Paulo Coelho etj.etj.
Kanë përkrahës edhe Sekretarin e Përgjithshëm të OKB Ban Ki-Moon, i cili i priti të dy në Pallatin e Qelqtë në New York, më 9 korrik 2013, kur Solar Impuls ndërmori udhëtimin e dytë interkontinental, kësaj here në SHBA. Është shumë impresionuese deklarata e Ban Ki-Moon me këtë rast: “Është një ditë me diell sot në Kombet e Bashkuara. Shumë njerëz romantikë e lidhin diellin me poezinë dhe muzikën. Ndërsa mysafirët tanë sot këtu e shfrytëzuan fuqinë e diellit të fluturojnë nëpër qiej.”, shkruan në deklaratën e tij Sekretari i Përgjithshëm i OKB dhe më tutje midis të tjerave vazhdon: “Unë i uroj mirëseardhjen Solar Impulse në udhëtimin nga San Francisco në New York. Ndoshta Sekretari i Përgjithshëm i ardhshëm i OKB, ai ose ajo do të udhëtojë me një avion solar. Prandaj unë kam rastin e jashtëzakonshëm dhe nderin të takohem me dy pionierë kurajozë, Bertrand Piccard dhe André Borschberg, të cilët e bënë të mundur fluturimin e Solar Impulse. Unë u thashë atyre se ata janë si vëllezërit Wright, të cilët provuan se njeriu mund të fluturojë. ..Unë e vlerësoj kurajon e këtyre pionierëve, sepse suksesi i tyre do të jetë sukses i njerëzimit.”… “Pasi planetit tone i kanoset një rrezik serioz nga impakti i ndryshimeve klimaterike…Kam vizituar zonat e krizave nga klima të planetit tonë në Arktik dhe Antarktikë dhe prandaj kam lancuar dy vjet më pare inisiativën për Sustainable Energy for All – Energji e Qendrushme për të gjithë, (për të arritur akses në burimet natyrore universale, me qëllim përmirësimin në eficiencën e energjisë duke rritur energjinë e rinovushme – shënimi në parantezë është i autorëve të shkrimit). “Këtë qëllim ka edhe takimi i sotshëm, sepse këto përpjekje duhet t’i bëjnë bashkë dhe t’i bashkojnë partnerët nga qeveritë, shoqëria civile dhe sektori privat. Pasi arrihen tre objektiva: Së pari, sigurohen burime moderne të energjisë për 7 miliardë njerëz, të cilët në vitin 2030 do të bëhen 8 miliardë; së dyti, dyfishohet efiçensa e energjisë dhe së treti, dyfishohet energjia e rinovushme në plan global. Dhe Solar Impuls ka lidhje me këto objektiva lëshuar nga OKB”, nënvizon në deklaratën e tij Ban ki-Moon me rastin e takimit të tij me Bertrand Piccard dhe André Borschberg.
Nisur nga koha kur ka nisur projekti i Solar Impulse që është viti 2003 dhe iniciativa e Sekretarit të Përgjithëm që është 2010, mund të thuhet se Solar Impulse i ka paraprirë iniciativës ardhur nga OKB. Por kjo pak rëndësi ka. Ajo që duhet të thesohet është se Ban Ki-Moon është përkrahës dhe fans i Solar Impulse.
Bertrand Piccard dhe André Borschberg është shumë pak të thuash se janë ambasadorët e së ardhmes, se janë pionierë të inovacionit, se janë eksploratorë dhe gjigantë. Sepse ata janë duke inicuar një revolucion të paparë deri më sot.
E megjithatë bota sikur fle përpara hopit të tyre gjigand. Qendrat vendimmarrëse të botës bëjnë sikur nuk po e vënë re. Prandaj Bertrand Piccard dhe André Borschberg synojnë të tërheqin vemendjen e opinionit publik duke i treguar njerëzimit se burimi diellor është energjia e së nesërmes që mbron ekosistemin, planetin tokë dhe ne banorët e tij. Edhe takimi me ne gazetarët – këtë objektiv kishte.
Për mendimin tonë Bertrand Piccard dhe André Borschberg janë herojtë e kohës sonë. Prandaj interesi për ta dhe punën e tyre nga mediat është i jashtëzakonshëm. Në grupin tonë ishte një ekip nga ORF i Austrisë(që realizoi një intervistë ekskluzive), nga Bloomberg Television, një grup gazetarësh kinezë të vendosur në Gjenevë, midis tyre një gazetar shkencor nga agjencia e lajmeve Xinhua News Agency etj, që do të thotë se Solar Impuls 2 paraqet interes shumë të madh për Kinën. Kur kemi parasysh konsumin e naftës, i cili sipas statistikave është drastik. Vetëm SHBA sipas statistikave të 2011 konsumon rreth 20 mijë barile në ditë, ku Kina zë vendin e dytë me rreth 10 mije barile. Me këto përmasa të konsumit, që sa vjen e rritet, bota po shterohet krejt, ndërsa ambienti po ndyhet në në mënyrë të frikëshme duke e bërë planetin Tokë të pajetushëm.
«Me Solar Impuls dëshirojmë t’i bëjmë botës me dije se duhet ta reduktojë varësinë nga burimet e energjisë fosile, që janë nafta, qymyri, gazi. Teknologjia e pastër që ne përdorim në avionin tonë mund të përdoret në automjetet, sistemet e ngrohjes, ndriçimit duke e rritur efiçencën e tyre”, na thotë Bertrand Piccard.
Ai thotë të vërtetën. Solar Impuls 2 fluturon me bateri diellore, të cilat karikohen gjatë ditës, duke krijuar rezerva që fluturimi të jetë perpetual, pa patur nevojë që avioni të ndalojë e ulet diku për t’u furnizuar me karburant.
Se kur do të ndodh ndryshimi kjo është çështje kohe, që varet edhe nga mendësia e metropoleve të poltikës për t’i kushtuar vemendje një projekti që tani është realitet i prekshëm. Një gjë është e sigurt se emri i Bertrand Piccard dhe kolegut të tij një ditë do të rreshtohet pranë emrave të Henry Ford, Thomas Edison dhe Steve Jobs të cilët ndryshuan historinë përmes shpikjeve, shpikje që shkaktuan revolucion në tranformimin e botës dhe njerëzimit. Shpikja e Bertrand Piccard është po aq spektakolare, bile mund të thuhet më spektakolarja. Sepse dielli, ashtu si thotë Heraklitits, çdo ditë lind i ri dhe për Napolon Bonapartin si dhuruesi i jetës universale, Dielli ishte vetë Zoti.

Filed Under: Featured Tagged With: ELIDA BUÇPAPAJ dhe, Heronjet e Milionarit, Skender Bucpapaj, te trete

ME SHQIPTARËT NË SUEDI

September 25, 2014 by dgreca

MBRËMJEKULTUROR SHQIPTARE NË LIDKÖPING TË SUEDISË/
Shkruan:Sokol Demaku/
Me ftesë të Bibliotekës së Komunës Lidköping në Suedi, anëtarët e Qendrës Kulturore Shqiptare Migjeni nga Borås i Suedisë mbremjën e 24 shtatorit 2014 prezentuan më dinjitet Kulturën dhe Gjuhën shqipe për miqt suedez dhe për bashkëkombasit tanë dhe fëmijët e tyre që jetojnë në komunën Lidköping në një mbremje Kulturore organizua nga Biblioteka e komunës Lidköping, Studiefrämjandet dhe nga Qendra Kulturore Shqiptare Migjneni nga qyteti Borås, në të cilën mbrëmje u prezentua gjuha, kultura dhe tradita shqiptare në vite.
Ishte kënaqesi të jesh pjesëmarës i një manifestimi të tillë kulturor, në mesin e miqëve suedez në një mbremje te tillë kulturore, ku temë boshte ishte kultura dhe bashkëpunimi ndërkultoror mes shoqatave kulturore që veprojnë në qutete të ndryshme në Suedi.
Anëtar të Krysisë së QKSH Migjeni nga Borås, në fillim miqtë e pranishëm suedez dhe bashkëkomabsit tanë që jetojnë në këtë komunë i informaun për punëne e tyre, aktivitete e QKSH Migjeni në Borås, kulturën, gjuhën dhe traditën shqiptare në përgjithësi, e ku të pranishmit treguan një interesim të jashtëzakonshëm, për gjuhën, kulturën dhe traditën shqipe, pastaj ata i infomuan të pranishmit me punën dhe aktivitete e kësaj shoqate kulturore me seli në Borås.
Ishte mjaft impresionues për ta puna e anëtarëve të shoqatës dhe prezentimi i të arriturave të shqiptareve në Borås me rrethinë, botimi i revitës Dituria, ku më këtë rast Bibliotës së komunës Lidköping iu dhuruan nga dy egzemplar të cdo numri të revitës, pastaj 30 tituj libra në shqip të cilat do jenë në siratrët e kësaj biblioteke dhe do jenë në përdorim për lexim për fëmijet, të rinjt por edhe të rriturit këtu, pastaj prezetimi i punës së radio Diturisë dhe fillimi i punës me kanalin TV në gjuhën shqipe TV Dituria nga qyteti Borås i Suedisë. Anëtarët e krysisë së QKSH Migjeni të gjithë fëmijëve shqipatr të prnaishëm në këtë mbrëmje kulturore iu dhuruan nga l,ibër për fëmije si dhe nga një flamur kombëtar dhe të Repubilkës së Kosovës.
Për miqtë suedez Krysiaishte përkujdesurë dhe kishte përgatiturë një fletushkë në gjuhësn suedeze me shenime karakteristike për Shqipërinë, Kosovën dhe shqiptarët në përgjithësi.
Lidhur me këtë para të pranishmëve u shfaq një film dokumentar i punuar nga ana e redaksisë së TV Dituria mbi punëne e anëtareve të kesaj shoqate si dhe punën e e TV dhe radio Diturisë në Borås të suedisë.
Temë boshte këtë brëmje ishte kultura dhe kultura e veshjes shqiptare. Lidhur më këtëu shfaqen sekunca nga filmi dokumnetar “Veshja tradiocionale shqiptare ne Kosovë” punuar sipas skenarit dhe idesë së Bora Balaj nga “Bora fashion”.
Interesim të madh tek të pranishmit zgjoj qështja e gjuhës shiqpe e ku u parashtruan pytje të shumta lidhur me këtë si dhe për kulturën dhe traditën e shqiptarëve në përgjithësi, për fytyrat e shquara kombëtare shqiptare si Skenderbeun, Nëna Terezën, pastaj për gjuhën dhe alabatein në shqip.
Besojmë se takime te tilla me shoqtat suedeze dhe miqtë suedez ia vlenë të kemi sa me shumë në te ardhmen në menyrë që të njejtit të kenë dhe marrin sa me shumë informacione për gjuhën, kulturën dhe traditën shqitare.
Interesim të vecant tek të prnaishmit zgjoj puna me fëmije dhe të rinje, organzimi i pritjes së Vitit të ri, ardhja e babadimrit kosovar në Suedi dhe shpërndarja e dhuratave për fëmijët shqiptar, krejt kjo një vepër dhe punë e vyer e anëtareve të QKSH Migjeni në Borås.
Besojmë se edhe në të ardhmen këta njerëz të vyer të traditës dhe kulturës edhe ne vende tjera dhe qytete tjera do jenë prezetn me një prezentim të tillë të kulturës sonë.

Filed Under: Mergata Tagged With: MBRËMJEKULTUROR SHQIPTARE, NË LIDKÖPING, Sokol Demaku, TË SUEDISË

Kalendar-Si Sot,57 vjet nga krijimi i Shërbimit Hidrografik Shqiptar

September 25, 2014 by dgreca

Nga Shefqet Kërcelli/
57 vjet më parë, më 25 shtator të vitit 1957 u krijua Shërbimi Hidrografik Shqiptar{SHHSH}, një strukturë e rëndësishme e Komandës së Forcës Detare dhe e shtetit shqiptar. Me këtë rast Komandanti i këtij shërbimi Kapiten i Rangut të II-të Lulzim Kryeziu dhe personeli i SHHSH për nder të kësaj date organizuan disa aktivitete të vëcanta. Në këtë festë krahas personelit aktual të këtij shërbimi morën pjesë dhe Komandanti i Forcës Detare, Gjeneral-Brigade Qemal Shkurti, Atasheu Ushtarak i Republikës së Kosovës në Shqipëri, N/Kolonel Enver Dugolli, veteranë të Shërbimit tonë Hidrografik, ishdrejtues dhe specialistë të saj, përfaqësues të institucioneve detare, Drejtori i Administratës Detare Gazmir Tahiri, zv.Drejtori i Autoritetit Portual Durrës, zoti Bujar Dhima, etj. Mbas fjalës së mirëseardhjes të Komandantit të Shërbimit Hidrografik, zotit Lulzim Kryeziu, të pranishmit i përshëndeti dhe Komandanti i Forcës Detare, gjeneral Qemal Shkurti. “Është kënaqësi e vecantë për mua t’ju përshëndes dhe uroj në këtë përvjetor të 57 të krijimit të Shërbimit tonë Hidrografik”, tha gjenerali. Shërbimi ynë Hidrografik është një komponent i rëndësishëm i Forcës sonë Detare, sepse luan rol parësor në sigurimin e kushteve hidrolundrimore dhe sinjalistikës detare për lundrim të parrezikshëm të mjeteve detare në hapësirën ujore të Republikës së Shqipërisë. Për shtetet e zhvilluara apo vendet në zhvillim, një hidrografi dhe sinjalistikë efikase janë domosdoshmëri në zhvillimin e transportit detar dhe turizmit të vendit duke ndikuar direkt në integrimin e shpejtë të tij në strukturat ndërkombëtare të detit dhe në BE. Që nga krijimi i këtij shërbimi më 25 shtator 1957 e deri tani, personeli i Shërbimi tonë Hidrografik ka kryer studime të karakterit hidrografik dhe hidrologjik të bregdetit, relievit dhe fuindit të detit, ka vendosur fenerë, shënja detare, ka përpunuar e botuar harta detare, udhëzues të lundrimit, etj. duke mbajtur në gatishmëri të plotë sistemin e farofenerëve përgjatë bregdetit shqiptar. Në fakt ne si popull detar dhe bashkë me të zhvillimi i transportit detar na është dashur të përdorim mjete sinjalizimi të thjeshta që në kohët e vjetra, Tradita e zhvilluar detare dhe rritja e transportit detar kanë kërkuar dhe përmirësimin e mjeteve të sinjalizimit në vendin tonë. Për këtë, në fillim detarët tanë përdornin zjarre dhe mjete të thjeshta ndricuese në vende të dukshme të bregdetit. Sipas Polibit, “kur një mjet lundrimi i huaj hynte në Adriatik, skelat e vogla në anë te grykës së Otrantos, ndiznin zjarre në vende më të ngritura për të lajmëruar skelat e tjera më në brëndësi, për rrezikun që afrohej. Kështu duke lajmëruar njëri-tjetrin jepej kushtrimi nga Karaburuni në Vjosë dhe të gjithë zinin grykën e Otrantos. Në këtë mënyrë veprohej dhe për mjete detare të kohës, të cilat futeshin në skela ose lundronin pranë bregut. Më vonë filloi të përdorej dhe busulla. Në shekullin e kaluar, numuri i fenerëve ishte i pakët dhe shërbimi i kufizuar. Ata për shkak të teknologjisë së kufizuar dhe mungesës së personelit shpesh fikeshin. Kështu vetëm në shekullin e XIX-të u ndërtuan disa fenerë me shërbim të kufizuar për shkak të teknologjisë dhe personelit. Feneri më i vjetër në vendin tonë është ndërtuar në VP të Sazanit më 1871, pastaj më 1884, në Shengjin. Në vitet ’30 të shekullit të kaluar u ndërtuan feneri i Durrësit, Kalasë së Vlorës, Cukës, etj. Mbas clirimit pati një fazë të re të ngritjes së fenerëve. Sigurisht që mbas 25 shtatorit 1957, Shërbimi ynë Hidrografik mori formë të plotë si strukturë e vecantë për sigurimin hidrolundrimor në Flotën Luftarake Detare. Mbas këtij organizimi u intensifikua puna për përmirësimin e teknologjisë së fenerëve. Krahas vënies në punë të fenerevë me gaz acetilen, u rikonstruktuan mjaft prej tyre dhe u pajisën me aparatura të reja. Në vitet 1958-1960, u ndërtuan kulla fenerësh prej betoni dhe guri me lartësi nga 8-14 m, në kepin e Palermos, në jug të ishullit të Sazanit, në Shënvasil, Pashaliman, Treport, në Kepin e Selitës, në malin e Durrësit, kepin e Palit, etj. Në v.84-86 u ndërtuan me arkitekturën e kohës dy kulla të reja feneresh, një në derdhjen e lumit Vjosa, 20 m të lartë dhe në këpin e Palit, 14 m. Mbas ’85 u bë pajisja e disa fenerëve me aparaturë elektronike automatike, që rriti rrezen e tyre të shikimit dhe uli në masën 40% harxhimin e energjisë elektrike. Në vitin 1985, në bregdetin shqiptar numuroheshin mbi 40 fenerë detarë, që mbulonin me rrezet e tyre ujërat tona bregdetare me një brez nga 6 deri në 13 milje detare, dhe në disa kepe deri 25 milje detare. Për zbatimin e detyrave të institucioneve përkatëse ndaj sektorit të fenerëve, ka një VKM, nr.1, datë 9.02.1985 dhe një tjetër më 13.06.1999, për taksën e farofenerëve, ku specifikohet se 20% e të ardhurave që përfitohet i kalon Minmistrisë së Mbrojtjes. Në vite shteti shqiptar dhe Komanda e Forcës ka treguar kujdes për zhvillimin dhe modernizimin e këtij Shërbimi të rëndësishëm me interes kombëtar. Kështu specialistët tanë në bashkëpunim me vendet aleate kanë vënë në punë teknologjinë me llampa të tipit LED, vetushqyese nëpërmjet paneleve diellore, që kanë disa avantazhe si kërkesa më të vogël në mirmbajtje, riparime të shpejta, ekonomike, të mbrojtura nga dëmtimet dhe pashmëri më të madhe. Kjo teknologji shihet si e ardhmja e sinjalistikës portuale. Shërbimi ynë hidrografik vitete e fundit ka bashhkëpunuar me Zyrën Hidrografike të SHBA, të Mbretërisë së Bashkuar, Shërbimin Hidrografik Italian, Grek,Turk, etj. në fushën e ndërtimit të sinjalistikës detare, matjeve hidrografike në porte dhe zona të vecanta, ka përgatitur harta hidrografike përfshirë dhe ato elektronike. Natyrisht projekti më i rëndësishëm është ai me Shërbimin Hidrografik Norvegjez, ALNO HIP, i cili do fokusohet në kryerjen e matjeve batimetrike, përpunimin e të dhënave dhe menaxhimin e prodhimin e hartave detare elektronike. Nga ky projekt do përfitojë jo vetëm Forca Detare por të gjithë subjektet detare private e shtetërore. Zbatimi i këtij projekti fillon këtë vit dhe do zgjasë deri në vitin 2017. Sigurisht që këto projekte do shtojnë kapacitetet operacionale të Shërbimit tonë Hidrografik, standartizmin dhe ndërveprimin e tij meqëllimqë vendi ynë të përmbushë kërkesat e organizmave dhe legjislacionit ndërkombëtar në fushën e sigurisë hidrolundrimore. Por duhet vënë në dukje se zbatimi i projektit kërkon personel të kualifikuar, deri tek programet software. Në fund të fjalës së vet gjeneral Shkurti theksoi se:-në këtë përvjetor të 57 të SHHSH ne kujtojmë me respekt drejtuesit dhe specialistët e parë të këtij shërbimi dhe ata në vazhdim, që me profesionalizmin dhe përkushtimin e tyre ja rritën vlerat këtij shërbimi. Kujtojmë e nderojmë bërthamën e parë të kuadrove dhe specialistëve, zotin Arqile Papadhimitri, shefi i këtij shërbimi, Koco Lati, zv.kom. për punë politike, Mersin Shqypi, Shef i seksionit të hidrografisë, Teofik Digli, shef i fenerëve, Dhimitër Postoli, për hartografinë dhe Seit Berisha, shef i sinoptikës. Kujtojmë dhe nderojmë oficerin hidrograf Kadri Ylviu, i cili vdiq aksidentalisht më 11.03.1961, kur anija hidrografe u përplas me shkëmbinj të nënujshëm në Porto-Romano. Sot ne kujtojmë e respektojmë drejtuesit, Arqile Papadhimitri, Mersin Shqypi, Capajev File, Bashkim Kryeziu, Nikolla Tole, Ilirjan Hoxha si dhe dhjetra kuadro e specialistë të tjerë që kanë shërbyer gjatë këtyre viteve në këtë shërbim të cmuar të Forcës Detare. Si Komandant i Forcës Detare dhe në të ardhmen do të mbështes dhe inkurajoj punën e personelit të SHSH si dhe cdo aktiviteti që kujton dhe repekton brezat e mëparshëm të Shërbimit tonë Hidrografik, tha gjeneral Shkurti. Më pas pjesmarrësit e aktivitetit vizituan ambientet e Shërbimit tonë Hidrografik të vendosur brenda territorit të portit Durrës dhe u njohën gjerësisht me projektin ALNO HIP.

Filed Under: Histori Tagged With: 57 vjet, nga krijimi i Shërbimit Hidrografik, Shefqet Kercelli, shqiptar, Si Sot

Kur Patriarkana e Stambollit sulmonte Nolin

September 25, 2014 by dgreca

Nga Arben LLALLA/
Gjatë kërkimeve të mia për Shën Kozma Etolos në arkivën e revistës javore “EKKLISIASTIKI ALITHEIA” (E Vërteta Kishtare), organ zyrtar i Patriarkanës së Stambollit që ka qarkulluar nga viti 1880-1923, gjeta një artikull i botuar më 22 Tetor, 1922 kundër Imzot Fan Noli. Shkrimi fillonte me titullin ofendues për Nolin, Pseudopeshkopi Noli. Por në arkivën e kësaj reviste 1880-1923, nuk gjeta asnjë shkrim për Kozma Etolos, ky fakt më çuditi sepse si është e mundur që organi zyrtar i Patriarkanës së Stambollit nuk ka botuar asnjë shkrim apo studim rreth veprimtarisë së njeriut që disa vite më vonë do ta shpallnin të Shenjtë Kozma Etolosin. Qëllimi i kësaj reviste në ato vite ishte përhapja e ortodoksisë dhe greqizmin e popujve të tjerë ortodoksë jogrek. Në revistë botoheshin lajme nga vendet të ndryshme të botës ortodokse si dhe studime shkencore.
Revista zyrtare e Patriarkanës së Stambollit e ndërpreu botimin e saj në vitin 1923, për të rifilluar në fillim të viteve 1990, nga Instituti i Studimeve të Patriarkanës që gjendet në Manastirin Vllatadhon në qytetin e Selanikut.
Interesantë është fakti se revista në fjalë flet për një ngjarje të ndodhur para 3 vitesh(1919), dhe ky shkrim kundër Fan Noli bëhej pikërisht fill pas shpalljes më 12 Shtator të 1922, të themelimit të Kishës Autoqefale Shqiptare, vendim i dal nga Kongresi i Beratit. Një akt i lartë të realizimit të rrugës që nisi Fan Noli i vetëm më 1908, në Boston.

“PSEUDO PESHKOPI FAN – NOLIS- 22 Tetor 1922
Shumë dhe shpeshherë u shkrua për një farë kleriku shqiptar Theofan (Fan Noli) që i thotë vetes Peshkop, por që në përgjigje të kësaj asgjë nuk kemi botuar duke mos i dhënë rëndësi dhe duke mos e konsideruar këtë pretendim të denjë të vëmendjes. Por duke marrë shkas prej njëfarë lëvizje që nis prej këtij, në Shqipëri, për krijimin e Kishës Ortodokse Autoqefale, e konsideruam të dobishme të sjellim në dritë sa i përket Fan Nolit, dhe që ta njohin më mirë atë.
Theofan (Fan Noli), i ndodhur më 12 Shkurt 1919, si kryesues i një delegacioni Ortodoks Shqiptar, në Amerikë, u fut prej priftërinjve të tij në Konferencën e Kishës Laike Ruse që ishte mbledhur në atë kohë në Cleveland, si kandidat i denjë për gradën Peshkop. Kjo Konferencë në fakt e shprehu dëshirën që sipas përfaqësuesve të klerit dhe popullit të Kishës Ortodokse Shqiptare të zgjidhet Peshkop.
Kjo konferencë u mblodh gjatë Qershorit 1919, në Boston dhe njëzëri i zgjedhur dhe në prezencë të Kryepeshkopit rus të Amerikës Imzot Aleksandër, i rënë në gjunjë ju paraqit atij duke kërkuar bekimet e Hirësisë së Tij, i cili edhe e ledhatoi me dashuri. Ky fakt mjaftoi që brenda ditës të lëshohen prej shqiptarësh telegrame drejtuar Fortlumturisë së Tij Patrikut të Moskës, Imzot Tihonit, duke sjellë edhe firmën e Kryepeshkopit rus të Amerikës së Veriut Imzot Aleksandrit dhe duke kërkuar lejen për shuguruar në gradën e Kryepriftërisë së të zgjedhurit për Peshkop në mënyrën e përshkruar më sipër të Theofan (Fan Noli) që u përsëritën me telegrame të reja. Pas dy muajve nuk morën përgjigje. Gjatë Tetorit 1919, kohë kur në Nju Jork ndodhej Hirësia e Tij Mitropoliti i Odesës, Imzot Platon, në prani edhe të Hirësisë së Tij Kryepeshkopit rus të Amerikës, Imzot Aleksandër, u paraqit Këshilli, në atë kohë Sinodik, Peshkopi i Rodhostolit dhe aktualisht Kryepeshkopi i Amerikës së Veriut dhe Jugut, Imzot Aleksandri, i cili edhe denoncoi klerikun në fjalë mes të tjerave, për propagandë ateiste e në mënyrë të përsëritur tallje me ortodoksinë.
I thirrur urgjentisht në Nju Jork për të dhënë shpjegime, ai u përgjigj me refuzim për të ardhur i poshtë nënshkruari si “Peshkop Theofani (Fan – Noli), ai që shpalli veten e vet Peshkop në Kishën e Bostonit në mënyrën si vijon:
I ndodhur në kishë mbajti fjalim përmes të cilit pyeti popullin, nëse dëshironte t’i kryesonte ata si Peshkop apo si prift. Popullit u përgjigj me brohoritje se e donte atë si Peshkop, ky duke u bindur, siç deklaroi, dëshirës së popullit u vesh prej dy priftërinjsh me stolinë arkieratike dhe si kryeprift kreu liturgjinë hyjnore dhe në momentin e caktuar dhjak një shqiptar që më vonë e bëri prift. Që në atë kohë prej shtatë priftërinjsh shqiptarë, tre mbetën besnikë në kishën ruse dhe për këtë arsye u dëbuan prej autoriteteve shqiptare, ndërsa katër të tjerët pasuan të vetëshpallur Peshkop.
Duke përfituar pseudopeshkopi të bekimit që ju dha në Konferencën e sipërpërmendur nga ana e Hirësisë së Tij Kryepeshkopit rus të Amerikës, Imzot Aleksandër, hapi fjalë se prej tij u shugurua, pavarësisht përgënjeshtrimeve të përsëritura të cilat ka bërë Hirësia e Tij Kryepeshkopi rus i Amerikës, në gazeta shqiptare dhe angleze dhe në një letër të botuar në “Siying Church” në të cilën Hirësia e Tij sqaronte se bekimi me ledhatim ishte një pranim i thjeshtë dhe në asnjë mënyrë nuk përbën shugurim për të cilën kërkohen dy Peshkop. Kryerja e Liturgjisë Hyjnore dhe për pasojë ekzistencë e një kishe të hirshme, ndërsa zgjedhja ishte bërë në orën 5 pasdite në një sallë të zakonshme, ndërsa Hirësia e Tij Kryepeshkopi i Amerikës kishe të veshur vetëm raso dhe epikalimaf.
Se edhe ky vetë edhe grigja e tij e kanë kuptuar se vendosja e dorës mbi krye nuk është shugurim faktohet: a) nga fakti se kërkoi prej Hirësisë së Tij Kryepeshkopit që të kërkojë me telegram lejen për shugurim prej Fortlumturisë së Tij Patrikut Tihon, b) duke e përkthyer në shqip tipikonë (rendin) e dorëzimit në kryeprift duke e dërguar atë të shtypur tek shqiptarët më në zë dhe peshkopatës të cilët edhe i ftoi në shugurim, c) ju lut vetë ai, Hirësisë së Tij Mitropolitit Platon që ta shuguruar dhe shprehu gëzimin e tij sepse do ta dorëzojë ai i cili e kishte shuguruar atë në prift.
Gjatë muajve të parë të vitit 1920, Hirësia e Tij Kryepeshkopi rus i Amerikës së Veriut, Imzot Platoni, shpërndau qarkore për bijtë besimtarë të Kishës Ortodokse Shqiptare që t’i ruajë ata prej Peshkopit të vetëshpallur.

Filed Under: Histori Tagged With: arben llalla, Kur Patriarkana e Stambollit, sulmonte Nolin

P. Zef Pllumi – Dishepull i krishtenimit shoqnor

September 25, 2014 by dgreca

“Mjerë kombi që harron herojt e vet”(P. Gj. Shllaku)/
Nga Kolec Cefa/
“Nderi i Kombit” dhe “Pena e artë” janë dy tituj që pavdeksojnë edhe emnin e P. Zef Pëllumbit, dy tituj onorefikë që ndriçojnë vlersëimin per dëshmitë e tij të dhimbëshme, per krimet e fshehta e të dukshme të diktaturës; dy tituj onorefikë, që e shtijnë me dinjitetin e duhun në panteonin e njerzve tanë të vlerësuem, e që rrijnë nder themelet e kulturës sonë, e arritjeve tona me frymë kombtare, e në klimën prendimore.
U lind në bjeshkët e meçme të maleve tona, u arsimue në jetën shkollore të akademikëve françeskanë, u formue në klimën e traditave e të virtyteve tona etnike, e u kalit në terrorin e burgjeve komuniste si disident politik, tue mbetë një emen i permendun, i paharruem, i madh, edhe pse Fjalori Enciklopedik Shqiptar, botim i ri, 2008-2009 i mbylli padrejtësisht e panjerzishem dyert e tij.
Kolegji françeskan e kuvendi i Troshanit i hapen një hapsinë dijeje e kulture, i edukuen urtinë me kerkue të vertetën dhe guximin me e thanë atë. Ndeshtrashat dinake ndaj françeskanëve i forcuen karakerin, i ushqyen burrninë malsore, i poqën durimin.Kishte lindë me ndjenjen e fortë me e dashtë lirinë. Ai ishte nga ata që dinte me perballue të keqen, por dinte edhe me falë, madje bante thirrje me falë, por jo me harrue. Pader Zefi kishte kujtesë të fortë, mbante mend shumë, por nuk mbante inat aspak.
Pader Zefi e jetoi e e duroi kalvarin e jetës së vet, në burgje, (“një çerek shekulli pa i dijtë vetes faj”) per të dëshmue sy në sy të vertetat e hidhuna që jetoi. Dhe dëshmoi qartë, bukur, me za të naltë, aty ku ndigjohet zani, aty ku perhapet fjala, aty ku mbetet dëshmia-porosi e françeskanëve të mëdhaj, per të na drejtue kah jeta e virtytshme, kah parimet e pastra, kah ndjenjat e sinqerta. Dhe, mbasi doli nga burgu, vazhdoi “n së dashunit së botësë sanë”: Ut heri dicebamus!
Pader Zefi kishte ambicie kombtare. Mjeti kryesor per me e mëkambë Shqipninë, mendonte, janë mendtë, asht dija. Dhe deklaroi (në mbledhjen e organizueme nga Prof. Dr. Dom Gjovani Brusegan me studentët shqiptarë në Itali, me qender Padovën): “Në qoftë se jemi këtu per me lypë, jemi per me lypë vetem mend”. Në Padovën e njohun heret per ne shqiptarët, gjeti edhe mecenatin e ri bujar e arsimdashës, Prof. Dr. Dom Gjovani Brusegan, që fali per shumë vjet bursa per të pregatitë kuadro per Shqipni dhe bursa per kualifikime e specializime në fusha të ndryshme, me të vetmin kriter: të bahen të aftë per të punue per atdhe tonë.
Kur me 1913 u fitue pavarësia, patriotët tanë u perpoqen të ndertojnë shtetin shqiptar e Konica bante thirrje per shtet prendimor, në shtypin shqiptar lindi një revistë, ku françeskanët shqiptarë afruen kontributin e vet të çmueshem. Revisten e quejten “Hylli i Dritës”, pse po lindte “nëper ag të qytetnisë së Shqypnisë”. 80 vjet ma vonë Pader Zefi, në kushte të ngjashme, me vullnetin me krijue shtet, nxori revisten françeskane “Hylli i Dritës”ku kerkoi ndërrimin e butë të sistemit, me shtet të së drejtës, me demokraci të vertetë per të gjithë, me pluralizem të natyrshem, plot mirëkuptim, e tolerancë, me jetë shoqnore kombtare e frymëzim prendimor, shkurt, pa Katovicë. Hyllin e Dritës e quejti “busulla në të cilën shenohet vetem një drejtim: Europë”. Aktuale atëherë, aktuale sot. Pader Zefi i dha frymë, shpirt e jetë revistës! Por nuk u ndal te revista, as te artikujt e tij me vlerë fetare e shoqnore. Si arkivist i vjeter, themeloi arkivin e ri. Ai vetë ishte arkiv i gjallë kujtimesh: mblodhi në popull materiale arkivore (edhe autori i këtyne rreshtave dorëzoi materiale), e pasunoi me materiale ardhë nga arkivat personale të P. Daniel Gjeçaj, të P. Marlekaj, të P. Paulin Margjokaj, etj. Një za i permbrendshem i kujtonte porosinë e françeskanëve të vjeter dhe filloi botimin e dorëshkrimeve të mbetuna gjallë: krijoi “Kolanën Françeskane” e botoi vepra te çmueshme të autorëve me vlera letrare e kombtare, si: kryesorët që zbuluen “Visaret e kombit”: Gjeçovin, që mblodhi pasuninë e mendimit juridik shqiptar; P. Bernardin Palajn, që praroi epikën tonë të mrekullueshme me talentin e vet poetik; P.Donat Kurtin që i dha shijë e profum përrallave tona kombtare. Pastaj u botuen poetë, gjuhëtarë, prozatorë etj, elitë intelektuale e shpirtnore e kombit tonë. Pader Zefi nuk asht pranë nesh, por Kolana e tij vazhdon premtuese e ngadhënjyese.
U quejt Frati i kujtimeve, në fakt qe Frati i deshmive, i deshmive të dhimbshme që as nuk duhen fshehë, as harrue, as mohue; Frati i plagëve, i plagëve që mbeten të pambylluna, i plagëve që kullojnë edhe sod lot, Frati i dekadave të vorfnisë materiale e shpirtnore; Frati vuejtësve fisnikë, që u shuen nder burgjet e komunistave, ku u ballafaque dhuna ma e eger, ma e ndytë e ma e pashpirtë e diktaturës me pafajsinë e qytetarit të lirë, ku injoranca ma e thellë demaskonte e torturonte dijen ma të këthielltë, ku i verbëti donte t’i udhëhiqte rrugën njeriut që shifte qartë dhe larg. Dhe u shpreh: “Dante e ka shkrue komedinë, ferrin e tij, per ne, jo per ju”. Dhe vertetë, po ta kishte shkrue ferrin nder birucat e hetuesisë, krejt ndryshe do ta kishte shkrue, se në Shqipni do të kishte pa atë që tha poeti Ali Asllani: “Shtrydhe tokën, kullon gjak”, se skenat e qelive komuniste të trishtojnë, të rrënqethin, të demoralizojnë, të zvetnojnë dinjitetin e të perdhosin karakterin me parafytyrimet kriminale ma shumë se skenat e ferrit dantesk, tue të dhunue çdo hir të dinjitetit njerëzor e tue të percjellë te vargu i poetit-gjeni: “O ju që hyni mbrendë, keni mbarue!”. Prandej: as pluhun, as hije, as harresë nuk duhet të bjerë mbi to.
Pader Zefi na dhuroi memuaristikë françeskane: memuaristikë me vlera dokumentuese letrare e morale. Hapi i pari siparin e kësaj proze burrnore, shkrue me frymëzim martirësh, mbruejtë me ndjenja e plot erëza hiresh e virtytesh, por edhe e njomë me dhimba plagësh të pamjekueme, shkroi per një rilindje shpirtnore (të parilindun), per një zgjim kombtar (të pazgjuem), per një drejtim prendimor, (pa Prendim). Memuaristika antikomuniste lëshoi rrajë ma parë në mendimin e vuejtësve, mandej në shkrimet e dashamirëve e u kthye, pothuej, në traditë e çlirueme nga frika. Shkroi trilogjinë “Rrno per me tregue” që mbeti si testament per breznitë e ardhshme. Kush do me njoftë komunizmin pesëdhjetvjecar shqiptar, duhet të lexojë trilogjinë e Pader Zefit. Vepren e shkroi jo per t’na prishë gjakun, por per t’na mprehë sytë e mendjes; jo per t’na ftofë zemrat, por per t’na ngrohë virtytet e saj, jo per t’na thye shpresat, por per t’na ngjallë hov kah e mbara. Vepra nuk asht as ngerrç, as ankth, as stres, se diku paksonte peshën e shtypjes, diku zbuste dhimbjen e trupit, diku hidhte humor edhe nder tortura. Shkroi me gjuhë meshtari: pa falsifikime e pa gënjeshtra; pa inate e pa hakmarrje. Ajo të fton per jetë idealesh, per energji dinjiteti, per orientim të ri: pa egoizem vetjak, pa perçarje partiake, pa vetgjyqsi kanunore.Trilogjia mbeti si referim historik.
Kadareja u shpreh: “Rrno per me tregue, që është një nga dokumentet më të mëdhenj të gjysmës së shekullit…”.
Shkroi edhe: “Françeskanët e mëdhaj”,(2001).“Saga e fmijnisë- un që jetova shum shekuj”( me një parashtresë terheqëse, Saga e një idiolekti, shkrue nga Ledi Shamku-Shkreli). (2009); “Antipoezi për shekullin e njëzetë” (Poemë antiepike)(2001);”Ut heri dicebamus”(2002), “Frati i pashallarëve Bushatli të Shkodrës (At Erasmo Balneo (1756-1788) kronikë e gojëdhanë; si edhe shumë artikuj intervista etj.
Një episod: Një ditë më thirri në telefon në shtëpi të tij në Shkoder dhe shkova. U befasova, u çudita, shtanga. Pader Zefi kishte jetue 25 vjet nder burgje plot vuejtje e mundime, sharje e fyemje, rrahje e tortura e të gjitha këto nuk kishin muejtë me i dhanë atë pamje të pashpresë fizike, atë depresion të fortë. Ishte ngurtësue burri si cung i pajetë, i premë degësh e gjethësh. Në buzë sikur i kishte dekë fjala. Fytyra i shprehte një dhimbë të thellë të ngrime në rudhat e trasha; një shikim i pajetë, i vagulluem, i pafiksuem dilte nga sytë e tij të turbulluem, të shqetsuem. Më zgjati dorën e pafuqishme e që i dridhej, e me mundim më tha: “Kolec, nuk mundem ma me shkrue”. I thashë: “Keni nevojë per pushim, Pader. Mos merr lapsë, as leter, as liber e shko në malsi, 4-5 muej, e keni per të pa, se do të filloni persëri. Nuk e ndigjoi ngushllimin tim. Nuk e kuptova, a më shihte mue a parandjenjen e vet. Pak ditë ma vonë, shkoi në spital në Itali e nuk u kthye i gjallë.
Pader Zefi e mbajti premtimin e fshehtë, jetoi e deshmoi, dhe e kreu amanetin françeskan. I mbete

Filed Under: ESSE Tagged With: i krishtenimit shoqnor, Kolec Cefa, P. Zef Pllumi - Dishepull

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 4383
  • 4384
  • 4385
  • 4386
  • 4387
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT