dgreca – Page 4684 – Dielli

Ushtria e përfshirë në trafik droge?

April 17, 2014 by dgreca

* Kuvendi përfshihet në debat për akuzat e opozitës për përfshirjen e ushtrisë në trafikun e drogës/
* Kryeprokurori Llalla: Po hetojmë, presim fakte nga akuza/

Nga Arbi Fortuzi/-.Hetimi i akuzave të ngritura nga opozita kundrejt qeverisë lidhur trafikimin e drogës nga ana e ushtrisë, janë në fazën fillestare, tha të enjten Prokurori i Përgjithshëm Adriatik Llalla, gjatë një prononcimi për mediat.
Llalla gjatë prononcimi tha se aktualisht po bëhen verifikimet e duhura lidhur me ngjarjen në fjalë, ndërsa nënvizoi se po pritet dokumentacioni që fakton akuzat e ngritura.
“Prokuroria ka marrë edhe një kërkesë nga ministrja e Mbrojtjes për nisje te hetimeve. Jemi në fazën e verifikimeve paraprake, do i kërkojmë deputeteve që kanë ngritur dyshime për përfshirjen e strukturave te ushtrisë ne trafik droge, që të paraqesin faktet që thonë se i disponojnë, do i kërkohet edhe institucioneve te ndryshme si, SHISH, DPPSH, dhe këdo që mund të ketë informacioni e fakte që t’i paraqesë pranë organeve të akuzës”, tha Llalla.

Kuvendi përfshihet në debat për akuzat e opozitës për përfshirjen e ushtrisë në trafikun e drogës/
Kuvendi u përfshi në debate të ashpra dhe në akuza të ndërsjella, teksa si pikë e rendit të ditës ishte në fakt procesverbali i punimeve të seancës së shkuar plenare.
Opozita i kërkoi shpjegime Kryeministrit dhe Ministres së Mbrojtjes për akuzat e ngritura për përfshirje të ushtrisë në trafik droge. Por, Kryetari i Kuvendit, Ilir Meta, i kërkoi opozitës përgjegjshmëri në akuzat që ngre. Ai po ashtu kërkoi nga opozita që të çojë në Prokurori të gjitha faktet, shqetësimet dhe informacionet që ka. “Çojini në prokurori të gjitha faktet, shqetësimet dhe informacionet që keni, në rast se doni të ndihmoni Shqipërinë”, tha Meta.
Meta i kujtoi opozitës se ministrja e Mbrojtjes pas ngritjes së akuzave nga ana e opozitës, i ka bërë kërkesë zyrtare Prokurorisë të hetojë mbi akuzat e ngritura. Është detyrë e Prokurorisë të hetojë akuzat, ndërsa detyra jonë, tha Meta, është të bashkëpunojmë me Prokurorinë. “Ne jemi vend anëtar i NATO-s”, theksoi ai në fjalën e tij. Edhe ministrja e Mbrojtjes, Mimi Kodheli, hodhi poshtë akuzat. “S’ka asnjë provë të vetme dhe fakt të vërtetuar që Forcat e Armatosura apo bazat e ushtrisë janë të implikuara në veprime kriminale”, deklaroi Kodheli

Refugjatja e eksodit nga Kosova që “vodhi” miliona zemra në American Idol

April 17, 2014 by dgreca

15 vjetori i Eksodit Biblik të shqiptarëve të Kosovës, talentin Melinda Ademi e gjenë në vendin e ëndrrave të saj/
Nga BEQIR SINA/
NEW YORK CITY : Melinda Ademi talenti nga Kosova në Amerikë, ka qënë si me thënë “e harruar” nga kamerat, dhe gazetarët shqiptar, që kur ajo u largua në performancën e saj në American Idol – tre vjetë më parë.
Por pas “shkëlqimit” të saj në American Idol kur ajo “pushtoi” ekranet dhe faqet e revistave shqiptare dhe të huaja, veshjeve egzotike, prerjes dhe lyerjes së flokëve të saj, këngëtarja duket në blogun e saj sot me një pamje të re edhe më tërheqëse, e cila përkon edhe me 15 vjetorin e eksodit Biblik, të shqiptarëve të Kosovës. Eksodit, të cilit ajo dhe familja e saj i përket.Në setin e ri fotografik , ajo duke treguar modelin asimetrik të flokëve të saj, pamjen dhe pozimet tërheqëse duket, se tani e edhe më e rritur me famën dhe suksesin ka shumë ambicje të tjera të cilat “janë sekret”.
Por, pavarësisht se ajo nuk shkruan diçka rreth eksodit që ajo edhe familja e saj kaluan në këtë 15 vjetor dhe fotografive të vendosura në profilin e saj në rrjetin e saj social Facebook, Melinda Ademi, është shfaqur me një paraqitje e jashtme – (affectation) krejt të ri – që se kemi parë më parë.
Talenti në ngjitje shkëlqeu në sezonin e dhjetë e shout-(show) shumë të popullarizuar American Idol, në janar 2011 , ajo dukej si një yll i ri që kishte lindë. Sa që gazetarët dhe ekspertët latinë të këtyre show e krahasuan atë me yllin latinë Selena Gomez.
Melinda Ademi, tani është 19 vjeçe dhe ajo është ish refugjate nga Kosova – e cila është vendosur në SHBA gjatë luftës, e cila famën e saj dhe u bë njohur teksa shkëlqeu në epizodën e parë të spektaklit American Idol – 10, duke kënduar këngën e famshme të Cee-Lo “Forget you”.
Duket se bukuria e Melindës dhe zëri i saj i mrekullueshëm vërtet kanë qenë mbresëlënëse – sa që në blogosfera fansat janë të “çmendur” pas saj. Shumica e bloggerave janë të prekur nga historia e saj, si refugjate nga Kosova 15 vjet më parë.
Kështu që ish refugjatja nga Kosova jo vetëm tashmë ka befasuar jurinë e spektaklit të famshëm televiziv ‘Amerikan Idol’, 3 vjet më parë, por edhe mbarë shikuesit. Jo vetëm për zërin e saj të mrekullueshëm, por edhe për historinë që bart ajo në kët 15 vjetor të eksoditi të shqiptarëve të Kosovës.
19- vjeçarja nga Kosova Melinda Ademi, e ka rrëfyer historinë e saj në Amerikë, që kur familja vendosi të largohej nga Kosova, gjatë luftës e deri tek ëndrrat për t’u bërë një këngëtare e madhe.

Melinda, nga kampet e Bllacës në American Idol –

Mbrëmëja e fund javës së janarit 2011, pra në edicionin e 10 të spektaklit Amercn Idol, në një nga konkurrimet më prestigjiozet në SHBA, për ish refugjaten, me paraqitjen e saj dinjitoze mori vlerësimin absolut të jurisë që edhe ajo të ishte garuese e ardhshme në këtë show amerikan.
Melinda Ademi, e cila, ka qenë refugjate në kampet e Maqedonisë, por që së bashku me prindërit e saj – iu largua luftës dhe masakrës së krye-kasapit të Ballkanit, Milosheviqit, në vitin 1999, për në botën e lirë, u bë simbol i asaj që do të quhej” Talenti shqiptar nga kampet e Bllacës në American Idol – “.
Jamë “nga Kosova”! deklaroi ajo duke “shtangur” jurinë – të tre anëtarët e jurisë thanë se “nuk është e mundur të ketë një yllë të tillë nga Kosova!’
“Viti i tmerrshëm i një gjenocidi të paparë, kur rrezikohej deri në shfarosje populli shqiptarë”, kan qenë skenat që përkujtuan prindërit e Melindës skenat e 1999 – në një dokumentar televizivë tre vjet më parë. Rrëfimi i tyre, shoqërohej me sekuenca televizive, përmes të cilave, miliona shikues amerikan kanë parë, pamjet tragjike, të shqiptarëve që largoheshin me dhunë dhe forcën e ushtrisë e policisë serbe.
Ndërsa, shikuesve amerikan iu rikthyen në mëndje pamjet televizive të 15 vjetëve më parë, kur kan qenë rreth një milion shqiptarë mes tyre edhe gra, fëmijë e pleq të gjithë shqiptarë, edhe të sëmurë e të rraskapitur mes tyre, që lanë shtëpitë e tyre në vitin 1999 për të shpëtuar jetën nga genocidi i paparë serb ndaj shqiptarëve të Kosovës.
Mirëpo, ja që fati e solli të paktën fëmijët e tyre refugjatë, sot arritën të “kapën” edhe majat e suksesit në SHBA, ata të bëhen jo vetëm të suksesshëm por edhe me famë në Amerikë.
Në facebook -un e saj Melinda Ademi, shkruante se: “Unë jam Melinda .Unë dua të këndoj! Gjëja më e dashur gjithë jetën time, është veçse të këndojë dhe këtë e kam nisë që unë kur isha vajzë e vogël. Ëndrra ime është që të bëhem një artiste e madhe. Unë e di se ëndrrat e mia janë të mëdha, por unë do të jap gjithë atë talentin tim – për të arritur atë megjithëse dhe sfida që kam përpara është e madhe.”

Melinda Ademi dhe kënga “Forget You ” në American Idol

Ka arritur tre vjet më parë për të mahnitur, jo vëtëm jurinë e spektaklit më të shikuar televizivë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Amerikan Idol, por edhe mbi 25 milion shikues të rregullt të çdo puntate. Kjo siç patën thënë komentuesit e faqes së interrnetit – jo vëtëm për zërin e saj të mrekullueshem – por edhe për historinë e popullit të saj që ajo bartë në shpirtin e saj. Kurse, shqiptarët, shkruanin se Melinda na bëri krenar!
Melinda Ademi shqiptaria nga Kosova teksa prezantonte veten para kamerave të Amerikan Idol në edicionin e 10të, ka treguar jetën e saj dhe të familjes së saj. Jeta e saj ishte një histori prekëse e njëjtë me atë të afro 1 milion shqiptarëve të larguar me forcë nga shtëpitë e tyre. Ajo ka treguar së bashku me prindërit shoqëruar dhe me pamje filmike nga ajo çfarë ndodhi me popullin shqiptarë në vitin 1999 në atë që sot thirret “Eksodi Biblik i Shqiptarëve të Kosovës”.
Gjatë rrëfimit ajo nuk fshehu edhe ëndrrat e saj fëmijënore, për t’u bërë një “këngëtare e madhe”. Tre vjet më parë duke parë Amerikan Idol, Melindën e pamë të tregojë edhe arsyet pse e shtynë atë dhe familjen e saj të linte Kosovën në vitin 1999.
Por, megjithse ajo është larguar shumë e vogël – ajo thotë se mban mënd shumë gjëra. Sidomos, luftën dhe bombardimet e ushtrisë Sërbe, djegëjet e shkatërrimin e shtëpive në Kosovë. Nëna e saj, ndërsa dëgjonte të bijën të rrefehet – dhe nuk i mbante dotë lotët.
Nëna më pasë së bashku me babanë e Melindës, treguan edhe ata se sa e vështirë ka qënë jeta nën sundimin sërb në Kosovë për shqiptarët. Dhe ata e dinë mirë se çdo të thoshte në atë kohë të lëje në duart e sërbëve gjithçka mbasi nuk kishin asnjë mundësi për t’i mbrojtur. “Si mund t’i rrisësh fëmijët në mes të luftës – me çfarë ti ushqesh ata me plumbat – ishte e tmerrshme të qëndrojë – andaj u detyruam të largoheshim” patën deklaruar ! duke qarë! para kamerave të televizionit amerikan prindërit e Melindës
Mirpo, ja që edhe fati e ndhmojë familjen Ademi nga Kosova, mbasi qëndruan disa kohë në kampin e refugjatëve në Ballacë – Maqedoni, ata fituan një Lotari të Kartës Jeshile, dhe së bashku më vajzat emigruan për në SHBA si refugjat nga Kosova.
Këtu si shumë emigrantë të tjerë, jeta e tyre nisi nga e para dhe kështu gjëtën ëndrrën e tyre Amerikane. Duke e bërë Amerikën shtëpinë e tyre. Dhe, megjithse jeta e emigrantit këtu është e vështirë në fillim ata arritën t’ja dalin mbanë. E bija e tyre qysh në moshë16 vjeçare ka qenë njëra prej kunkerenteve të spektaklit të talenteve të reja Amerikan Idol. Ishte ajo që la si i themi ne shqiptarët “pa asnjë fjalë ” anëtërët e jurisë.
Saqë, “Trupi” gjykues,” Randy Jackson, këngëtari Jackson, aktorja, Jennifer Lopez dhe Steven Tyler, ndërsa e pyetën për kuriozitet se nga vjen – ajo Melinda me plotë krenari shqiptare e veshur me një bluzë te kuqe dhe një pal pantallona të zeza ngjyrat e flamurit tonë kombëtarë i tha “nga Kosova”. Të tre anëtarët e jurisë thanë se “nuk është e mundur të ketë një yllë të tillë nga Kosova!?’
Por, e vërteta ishte se një yllë po qëndronte para syve të gjyqëtarve të Amerikan Idol dhe audiencës e milionave amerikanëve, që po e ndqnin në ekranin e televizorit këtë proformancë. Mbasi ajo interpretojë këngën solo juria i urojë mirëseardhjen në garimin tjetër për në Hollivud.
Një ish anëtar i trupit gjykues American Idol, Steven Tyler i pati thën Melindës duke miratuar suksesisn e saj absolutë se “Ju tani keni ftiuar dy hërë Lotarinë – Ekzatsisht” Salla shpërtheu në duartrokitje entusiaste, dhe anëtarët e jurise ” Randy Jackson, këngëtari Jackson dhe aktorja, Jennifer Lopez mbeten të mahnitur.

Gjaku i Dëshmorëve bën historinë e lirisë

April 17, 2014 by dgreca

Refik Gërbeshi, Dëshmorët e Kombit – Mareci ’99, Prishtinë, 2014/
Nga Prof. dr. Nusret Pllana/
Përkufizimi/
Ka vetëm një rrugë nëpër të cilën ecën historia e lirisë. Ajo është rruga e gjakut të dëshmorëve të kombit, të cilët në kthesën e madhe historike, ishin të gatshëm të falin gjakun për ardhjen e lirisë. Përkufizimi gjaku i dëshmorëve bën historinë e lirisë, mund të duket abstrakcion krijues, por kur lexon veprën e Refik Gërbeshit, Dëshmorët e Kombit – Mareci ’99, atëherë qartësohet dhe konkretizohet rrafshi kombëtar, jo vetëm i idealit të tyre, por edhe i gatishmërisë për të dhënë jetën.

Hyrja

Kur lexon veprën e Refik Gërbeshit, Dëshmorët e Kombit – Mareci ‘99, hapen udhët për të hetuar shkollën e edukimit kombëtar, që ka rritur djemt dhe vajzat e lirisë, hapen rrugët për të hetuar idealin që e kishin mësuar nëpër këngët dhe bëmat e stërgjyshërve, gjyshërve dhe baballarëve të tyre, të cilët kërkesave të historisë i kishin bërë ballë me pushkën krahut dhe me sakrificën e tyre.
Kjo shkollë e madhe e atdhedashurisë ishte bërë pjesë e jetës së të rinjve e të rejave shqiptare, edhe të dëshmorëve të Marecit, ishte bërë pjesë e idealeve, të cilat bëhen realitet historik vetëm me Luftën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, siç ishin bërë pjesë e këtij realizimi të këtyre idealeve edhe Dëshmorët e Kombit nga Mareci i Shyt Marecit dhe i bashkëluftëtarve të tij. Prandaj, mund të thuhet, se ishte bërë shkollë edhe për të gjitha gjeneratat e shqiptarëve që kishin derdhur gjakun për lirinë e tokave të pushtuara.

Historia e atdheut shkruhet edhe me gjakun e tyre

Autori Refik Gërbeshi, fillimisht është marrë me historinë e gjatë të këtij toponimi dhe të këtij vendbanimi. Është marrë me gjëllimin e tij nëpër të gjitha stuhitë e kohrave, të cilat kishin lënë gjurmët e tyre edhe në kujtesën e berezave të shqiptarëve të kësaj ane.
Prandaj, kur lexon të dhënat që ka afruar autori i kësaj vepre, Refik Gërbeshi, në monografinë e tij Dëshmorët e Kombit – Mareci ‘99, lexuesi ka përshtypjen se po shfleton historinë shekullore të kësaj treve të lashtë shqiptare, ekzistenca e sëcilës arrinë deri në legjenda. Më tutje, lexuesi ka përshtypjen se po lexon gatishmërinë e brezave të burrave shqiptarë, të të gjithë brezave, për të dhënë jetën për tokën e tyre. Doemos krijohet bindja, e mbështetur në fakte se jo vetëm udha e ardhjes së lirisë, por e tërë historia e kësaj pjese të atdheut gjëllinë në gjakun e tyre, merrë frymë me gjakun e tyre, bëhet realitet jetësor i shqiptarëve të lirë, me gjakun e tyre dhe, në fund të fundit, bëhet pjesë e jetës sonë historike duke kultivuar shenjat e kujtesës sonë kombëtare.

Ndërtimi i veprës për Dëshmorët e Kombit – Mareci ‘99

Vepra e Refik Gërbeshit, Dëshmorët e Kombit – Mareci ‘99, ka një strukturë të veçantë ndërtimi. Autori ka shpaluar së pari disa veçori karakteristike të kësaj treve, jo vetëm në kohën e pushtimit të saj, por edhe përtej lashtësive historike, që nga gojëdhënat dhe legjendat. Thuajse autori ka dashur ta bind, së pari veten, pastaj familjarët e dëshmorëve të Marecit të vitit 1999, pastaj të gjithë shqiptarët, se pa shenjat e kujtesës historike të kësaj treve shqiptare, zor se do të kishte fytyrë të plotë njeriu, liria për të cilën Dëshmorët e Kombit nga Mareci janë sakrifikuar në luftën e madhe për lirinë e kësaj pjese të atdheut.
Më tutje, autori ka marrë nëpër duar të dhënat jetësore, jo vetëm të djemve që ishin bërë shenjë e ardhjes së lirisë, por edhe të familjeve të tyre. Në jetëshkrimet e Dëshmorëve të Kombit – Mareci ‘99, autori ndonjëherë ka qëmtuar edhe breza të tërë të familjarëve të dëshmorëve, jo vetëm për të dhënë udhën e jetës historike të familjes, por edhe idealin e atdhedashurisë për lirinë e të cilit kishin dhënë jetën Dëshmorët e Kombit të Marecit në vitet e lavdishme të Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Të dhënat jetësore për dëshmorët e Marecit, të dhënat familjare, të dhënat për rrugën historike të akëcilës familje të dëshmorëve, për të cilët ka shkruar, të shumtën e herëve janë mbështetur në shënimet që ka mbledhur vetë autori, kurse në raste janë argumentuar edhe me të dhëna nga vepra të ndryshme historiografike, në të cilat temë kryesore ka qenë Mareci, apo historia e periudhave të caktuara të kësaj treve.
Biografitë e secilit dëshmorë për të cilët ka shkruar autori i kësaj vepre, Refik Gërbeshi, janë në radhë të parë të dhëna autobiografike për jetën e tyre, deri në aktin e rënies për liri. Pastaj janë të dhëna për bëmat e tyre në beteja të ndryshme të Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Më tutje, janë të dhëna për rrugën jetësore të tyre, si dhe për shpalimin e idealeve të tyre, deri në aktin madhor të rënies në altarin e lirisë.

Përfundim

Duke lexuar me vëmendje veprën e Refik Gërbeshit, Dëshmorët e Kombit – Mareci ‘99, vjen natyrshëm mendimi se pa sakrificën e të gjithë Dëshmorëve të Kombit, kudo dhe kurdo që kanë rënë, as çlirimi i kësaj pjese të gjeografisë kombëtare, as ardhja e lirisë nuk do të ishte bërë realitet në jetën historike të popullit tonë.
Prandaj, është vendi të thuhet, siç del në këtë vepër, se ata që ju bënë krahë ardhjes së lirisë, janë shenjat e kujtesës sonë historike, pa të cilat një popull mbetet pa kujtesën e ekzistimit të tij, e atyre që ju shlyhet kjo kujtesë, fatkeqësisht historia ju përsëritet, siç ka ndodhë jo rrallë herë edhe me popullin tonë të shumëvuajtur.
Falë gjakut të këtyre Dëshmorëve të Kombit, të cilët i ka përjetësuar në këtë vepër autori Refik Gërbeshi, lexuesi mëson se udha që kanë ndjekur të rënët për liri, pra edhe Dëshmorët e Kombit nga Mareci i Gollakut, është e vetmja udhë e bërjes së lirisë dhe e bërjes së tërësisë së atdheut. Ky ishte ideali i të gjithë Dëshmorëve të Kombit, rrjedhimisht edhe i Dëshmorëve të Marecit ‘99.

ENVER HOXHA MIDIS 100 TIRANEVE!

April 17, 2014 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/
Në librin “TIRANËT”, Historitë e 100 Despotëve dhe Diktatorëve, me titull: “TYRANTS”, botue në vitin 2004, for Lifetime Distributors Pty Ltd Building G, 2 Hudson Avenue Castle Hill, 2154 Australia, kam gjetë të vërtetën historike t’ pashkrueme deri tashti për né Shqiptarët:BOTA MODERNE

ENVER HOXHA/1908 – 1985/Udhëheqës i Shqipnisë/Jeta dhe Krimet

1908 – Lindi me 16 Tetor 1908 në Gjinokastër, nga një familje me fé myslimane në jug të
Shqipnisë…
1930 – Shkoi në Francë për studime.
1934 – Ka shërbye si sekretar i konsullatës shqiptare në Bruksel.
1936 – Ktheu në Shqipni, ku u ba mësues.
1939 – U largue nga arësimi për refuzimin e bamë për pjesmarrje në Partinë Fashiste
Shqiptare; hapi dyqan cigareshitës.
1941 – U formue Partia Komuniste Shqiptare; U zgjodh Sekretar i Përgjithshëm.
1944 – U formue Qeveria Provizore; Filluan gjyqet e ekzekutimet.
1948 – Zhduku grupin pro-Tito; mbylli Kishat dhe konfiskoi pronat private.
1961 – Ndërpreu marrëdhanjet me Bashkimin Sovjetik.
1978 – Ndërpreu marrëdhanjet me Kinën.
1981 – Seleksionoi partinë dhe drejtuesit e shtetit.
1985 – Vdiq me 11 prill 1985 në Tiranë.

Shenimi F.R.: Libri fillon nga viti 1353 para Krishtit, e vazhdon deri në vitin 2004.
■Nder 100 DIKTATORËT ma të njohun në histori Botnore, asht edhe Enver Hoxha…
***
“APROVOHET NDESHKIMI ME VDEKJE…
NA LAJMËRONI DATËN E EKZEKUTIMIT TË TYRE DHE VULLNETIN E FUNDIT.
Komandanti i Përgjithshëm Xheneral Kolonel Enver Hoxha d.v.”
■Kështu filloi Gjenocidi sllavokomunist nga anadollaku Enver Hoxha në vitin 1944, kunder Klerit Katolik Shqiptar dhe Atdhetarëve tanë, dhe vazhdoi me shfarosjen dhe shpartallimin e gjithë Shqipnisë, me pasuesin e tij Ramiz Alia, deri në vitin 1991.
■Viti 1967 ishte viti i shpalljes së haptë të “Shqipnisë shteti ateist i vetem në Botë!”

■Mbas vitit 1967 u pushkatuen, vdiqen në hetuesi, nder burgje e kampe pune…
1.Imzot Ernesto Çoba 2. Don Zef Bici 3. Don Mark Dushi 4. Don Marin Shkurti
5. Don Shtjefen Kurti 6 Don Anton Doçi 7. Don Mikel Beltoja 8. Don Prenk Nikçi
9. Don Mark Hasi 10. Don Lazer Jubani 11. Don Lec Sahatçia 12. Don Nikoll Gjini
13. Imzot Lazer Sheldija 14. Don Pjeter Gruda vdes në kampin Sarandë, 13 Janar 1989.
●Gjenocidi ka vra dhe zhdukë nga viti 1944 – 1989, gjithsejt 65 Klerikë Katolik në Shqipni.
■Mbas vitit 1967 burgosen, interrnohen dhe ridënohen:
1. At Pjeter Mëshkalla, 25 vjetë burg. 2. Don Mikel Koliqi, 38 vjetë burg dhe interrnim.
3Don Nikollë Mazrreku, 37 vjetë burg e interrnim. 4. At Zef Pllumbi, 28 vjetë burg e interrnim. 5. Don Simon Jubani, 26 vjetë burg. 6. At Gegë Lumaj, 20 vjetë burg.
7. At Gjergj Vata, ban mbi 10 vjetë burg si pasuesit… 8. Don Frano Illija.
9. Don Ndoc Sahatçija. 10.Don Nikollë Troshani. 11. Don Zef Simoni.
12. Don Kolec Toni. 13. Don Ndré Krroqi. 14.At Anton Luli. 15. Don Ndoc Ndoja.
16. Don Gjergj Simoni. 17. Don Marjan Arta. 18. Fratel Gasper Jubani.
19. At Ferdinand Pali. 20. At Aleks Baqli. 21. At Leon Kabashi. 22. Don Martin Trushi.
23. Don Nikollë Pergjini interrnohet.
■ Nga Kleri Ortodoks At Llazar Popi vdes në burgun e Tiranës, me 11 Dhjetor 1972.
■Një “ateist” a ka mundsi me ba luften kunder një besimi dhe jo, kunder një tjetri?!
■Pse Enver Hoxha pushkatoi dhe zhduku mbas 1967 vetem nga Kleri Katolik 14 Priften, burgosi dhe interrnoi 23 Klerikë tjerë Katolik, dhe ASNJË, nga Besimi musliman?
■Enver Hoxha para vitit 1944 arrijti me u ba terrorist, dhe me 11 Prill 1985 vdiq diktator.
(Nga cikli i shkrimeve: Në 70 vjetorin e permbytjes së Shqipnisë…
Vazhdon…)
Melbourne, 2014.

Ndjenja e Shqiptarizmit në vargjet e Naim Frashërit dhe të Pashko Vasës

April 17, 2014 by dgreca

Esse nga Aristotel Mici/
Naim Frashëri në Jug, dhe Pashko Vasa në Veri ishin dy nga zëdhësit më të fortë të idesë patriotike të shqiptarizmit. Tek ideja e bashkimit mbarëkombëtar ata shikonin shpëtimin dhe rilindjen e kombit. Që të dy ata i quanin të dëmshme përçarjet krahinore dhe fetre.
Toleranca fetare e të dy poetëve patriotë, Naimi Frashërit dhe Pashko Vasës, nuk e çudit aspak lexuesin e kohës së Rilindjes, dhe as të kohës së sotme, pasi ajo është edhe tolerancë tradicionale e mbarë kombit, gjë që flet për një psikologji të qytetëruar, për një civilizim mbarëshqiptar. Të dy poetët e përmendur, mbi gjithçka kanë vënë mëmëdhenë. Kështu Pashko Vasa e personifikon “Shqypninë” si një Zonjë madhështore: “Ti ke pas kenë një zonjë randë, Që burrat e dheut të thojshin Nanë”.

Ndërsa Naim Frashëri i drejtohet Nënës Shqipëri me apoteozë, duke u përfalur me përgjërim: “Shqipëri të qofsha falë,/ Të kam mëmë e më ke djalë”.
Në të dy rastet, uni lirik i poetëve, tregon që bijtë e shqipes ta ndjejnë veten si vet poetët.

Konkretisht, heroi lirik i Naimit mëson bashkëkombësit të jenë të bashkuar rreth Nënës Shqipëri, që në radhë të parë Shqipëria të jetë metaforikisht “Parajsa” e tyre, dhe feja të mos i përçajë, se jemi vëllezër të një kombi, të një gjaku, të një gjuhe dhe një bese:
Gjithë ç`jemi shqipëtarë,
Jemi një fis e një farë,
Kemi të tërë një shpresë,
Një gjak,një gjuhë,një besë.
Të bashkuar dhe jo të ndarë, shqipëtarët do ta shpëtojnë mëmëdhënë, prandaj ai i këshillon bashkëkohësit:
“Lëreni më nj`anë fenë,
Të shikojmë mëmëdhenë”
(Parajsa)
Po është e vetkuptueshme se me këtë këshillë Poeti shtron nevojën e bashkimit kombëtar, duke u ngritur kundër ndasisive fetare, që viheshin re gjithandej. Pra, Naimi, kur thotë “Lëreni më nj’anë fenë”, nuk ngrihet kunder feve dhe as nuk tregohet “atheist”. Për më tepër, për të qënë sa më i vërtetë, pas kësaj porosije, ai bën edhe pak didaktikë :
“Fet` e besët t`i kemi,
Po të ndarë të mos jemi,
Hoxh’ e xhami e dervishë,
Priftër e kllogjër’ e kishë
Nderë që kanë ta kenë,
Po të duan mëmëdhenë,
Të duan njerëzinë
Dhe tërë Shqipërinë
Kjo ide e Naim Frashërit, që feja të mos na ndajë,që, për Shqipërinë “ t`i lëmë më nj’anë besimet fetare”, për analogji na kujton vetiu thirrjet e famshme të Pashko Vasës në poezinë e tij të njohur “O moj Shqypni, e mjera Shqypni”.
Shqyptar’ me vllazën jeni tuj u vra
Ndër nji qind çeta jeni shpërnda;
Sa thonë “kam fe”, sa thonm din,
Njeni jam “turk”, tjeteri “latin”;
Do thonë “jam grek”, “shkje” disa tjerë;
Por jeni vllazën t’ gjith more t’ mjerë.

Pra dy autorë të famshëm të Rilindjes kanë ide të njëjta për bashkimin kombëtar, duke kërkuar që ndasitë fetare të mos bëhen pengesë për idealet patriotike. Ideja e shqiptarisë së këtyre dy autorëve të Rilindjes sonë fletë për një dukuri të psikologjisë sonë kombëtare, për atë që shqipëtarët ndjenjën patriotike e kanë të shenjtë dhe mbi gjithçka. Kjo ide e fuqishme e karakterit atdhetar të shqiptarit i pat tërhequr vemëndjen studjuesit austriak J. G. Hahnit, i cili rreth 150 vjet më par, më 1867, siç e thekson edhe Prof. Çabej, kur në veprën e tij shkruante: “Greku dhe vëllahu lirinë politike ia sakrifikon besimit. Shqiptarit i vjen aq rëndë të durojë zgjedhën, sa lirimin nga kjo zgjedhë e paguan me besimin e të parëve” . Më një fjalë, thënë më shkoqur, te shqiptari ndjenja kombëtare qendron e fuqishme dhe mirëkuptimi ndër fetar midis tyre është gjë normale. Aspekt i kësaj dukurie janë edhe martesat midis mijëra e mijëra shqiptarëve me besime të ndryshme, gjë që dëshmon realisht pohimin e Hahnit.
Siç pohojnë studjuesit e letërsisë, poezia e Pashko Vasës “O Moj Shqypni e mjera Shqypni”, gjallëroi jehonën patriotike në kohën e Rilindjes, duke u endur si fletë volante ne vitin 1880 nga një vend me shqiptarë në tjetrin, nga Stambolli, në Bukuresht, në Egjypt e deri tek arbëreshët e Italisë.
Kjo poezi u shkrua me dashurinë për atdheun që dergjej nën thundrën e pushtimit të Perandorisë Otomane të Turqisë. Kjo poezi dallohej nga një notë dhimbjeje për “Nanën Shqypni” si edhe nga grishja drejtuar bashkatdhetarëve për të kapërcyer dasitë ftare dhe për t’u bashkuar në emër të pavarësisë kombëtare:
Çonju shqiptarë prej gjumit, çonju,
Si vëllazën në një besë shtrengonju !
Dhe mos shikoni kisha e xhamia,
Fe e shqyptarit asht shqyptaria.
”Kjo vjershë luajti një rol të madh për zgjimin kombëtar të shqiptarëve. E vënë në muzikë, ajo u këndua si himn patriotik” . Thirrje e famshme e Pashko Vasës që të baskohemi si komb, pa u përçarë nga fetë, për analogji, na kujton vargjet e Naim Frashërit të shkruara në vjershën “Parajsa”:
“Lëreni më nj’anë fenë,
Të shikojmë mëmëdhenë”
Po është e qartë për çdo shqiptar se kur poeti thotë “Lëreni më nj’ anë fenë”, ai as nuk është kundër fesë dhe ass nuk flet si atheist, po kërkon si atdhetar, që ndasitë fetare të mos bëhen pengesë për bashkimin e kombit. Pra dy autorë të famshëm të Rilindjes Kombëtare, sipas mënyrës së tyre, kërkojnë që të arrihet bashkimi kombëtar, pa u përçarë nga besimet fetare. Po ndersa për Naim Frashërin rreth këtij problemi nuk bëhen vërejetje, kur ai shkruan: “Lëreni më nj’anë fenë për atdhenë”, Pashko Vasës i bëhen kritika, madje dikush ka kërkuar dhe çkishërimin e tij, duk e quajtur Rilindasin e Madh person antife, mohues të feve dhe dhe zëdhënës të një feje tjetër, të shqiptarizmës. Ta gjykosh kështu këtë personalitet të Rilindjes sonë do të thotë ta nxjerrësh mendimin e tij poetik jashtë nga konteksti historik i zgjimit kombëtar, së dyti, të mos vlerësosh veprën e tij letrare, historike, essistike prej afro një mij faqesh, dhe, së treti të mos kesh para sysh stilistikën, e fjalët e figurshme në krijimin poetik. Studiuesit serizë të letërsisë nuk janë shprehur kundër kësaj poezie, as kundër autorit të saj aq patriot. Pranjdaj duket e çuditshme pse kritika ndaj poezisë “Moj Shqypni e Mjera Shqypni” të Pashko Vsës është zgjuar tani, pas një qind e dyzetë vjetësh që nga koha e publiokimit të saj.
Po të shikosh me kujdes vargjet e poezisë “Moj Shqypni e Mjera Shqypni”, kupton me një herë frymëzimin e autorit dhe mjetet artistike që ai ka përdorur. Ashtu si e thamë, poezia nis me personifikimin e Shqipërisë si një Zonjë e “randë”; në mënyrë metaforike burrat e dheut e “quajshin nanë”. Po poeti do që kjo Nanë t’i ketë kryet lart, prandaj ai u bën grishje gjithë shqiptarëve që të çohen nga gjumi i robërisë turke, duke përdorur fjalë figurative siç është metonimia “Mos shikjoni kisha e xhamia”, thënë ndryshe mos u përçani nga fetë, pra ka të njejtin mendim që shpreh edhe Naim Frashëri “Të lëmë më nj’anë fenë,/ Po të shikojmë mëmëdhenë”. Në vijim të mendimit të tij patriotik, Pashko Vasa vazhdon me vargun tjetër poetike ”Fe e shqyptarit asht shqyptaria”. Kështu në rastin konkret kemi të bëjmë me një shprehje figurative, siç është metonimia, që lejon përdorimin e një fjale, a po shprehjeje, në vend të një tjetre, duke u mbështetur në afrinë kuptimore. Më qartë, autori nuk është ngritur kundër fesë dhë as ka predikuar një “fe tjetër”. Për ta kthjelluar mendimin edhe më shumë , le të kujtojmë dhe disa shprehje të tjera figurative të këtij lloji, siç janë, fjala vjen, “deveja është anija e shkretëtirës”, në këtë rast fjala “deve” , ka një kuptim figurative, është metonimi, se quan veprimin e një qënieje me një tjetër, duke u mbështetur tek aftësija për të transportuar mallra. Po kështu shprehja: “fëmijët janë lulet e jetës”, që me më shumë fjalë do të thotë se ”ashtu si lulet zbukurojnë natyrën, fëmijët zbukurojnë jetën”. Atëherë për analogji të të menduarit poetik edhe fjalët e vargut “fe e shqiptarit asht shqyptaria” marrin ngjyrim emocional sipas figurës letrare të metonimisë . Fjala “fe” në rastin konkret nuk është përdorur për motive teologjike, po për të shprehur poetikisht idealin patriotik të shqiptarit.
Autori duke sublimuar ndjenjën e shqiptarizmit, nuk e mohon as Zotin, as fenë. Kurrë ai nuk ka pasur një synim të tillë. Shenojmë se në veprën e tij letrare Pashko Vasa nuk ka asnjë qendrim antifetar dhe asnjë pretendim për të krijuar ndonjë fe tjetër. Vlen të përmënden për këtë dhe vargjet e fundit të kësaj poezie:
“T’ desim si burrat, që diqën motit.
E mos të marrohna përpara Zotit.”
Pra, autori ka nderim para fronit t Zotit dhe nuk del kundër tij. Për më tepër, në romanin e vet “Bardha e Temalit”, Pashko Vasa na ka dhënë figurën e një prifti human siç është në vepër, At Leonardin, i cili u rri aq pranë malësorëve të vuajtur e të plagosur, duke marrë pjesë në brengat e tyr. E gjykuar në mënyrë simpliste dhe jo estetike, ka pasur raste, që poezia “O Moj Shqypni e Mjera Shqypni” të jetë lexuar në publik e krasitur, ose e “ripunuar”, gjoja për ta bërë dhe më aktuale, gjë që fletë për një mungesë thellimi në kuptimin patriotik të autorit. I bëmë këto komente si argument për të pohuar se akuza kundër rilindasit të famshëm, Pashko Vasës dhe poezisë së tij “Moj Shqypni e Mjera Shqypni” na duket e pambështetur si nga ana logjike dhe e kuptimshmërisë stilistike dhe patriotike.