• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Feja e shqyptarit asht shqyptaria!

January 5, 2014 by dgreca

Debati për fenë  i ndezur në Kosovë nuk ka qëllime të vëllazërisë së mirë/

Shkruan: Shaban Cakolli/

“Çonju shqiptarë prej gjumi,çonju,/

Të gjithë si vllazën,n´nji besë shtëngonju,/

E mos shikoni  kisha e xhamija,/

Feja e shqyptarit asht shqyptaria!”- V.P.Shkodrani/

Nxitja e debateve fetare,nënqmimi i  besimeve të njëri-tjetrit,është diçka e rrezikshme që ka zënë të bëhet mollë sherri  ndër shqiptarët,nga se është qëllim i keq dhe kundër shqiptarë,i  kurdisur me mjeshtri nga armiqët tanë sërb dhe disa  vendeve islamike,ku si qëllim është përçarja ndërfetare në mes shqiptarëve,kur dihet se përçarja ndërfetare është elementi më i rrezikshëm i një shoqërie.Ky parim është udhëhequr  nga Sërbia një shekull,”Përqaj e sundo”,e cila me anë të fesë është munduar të shkombtarizojnë shqiptarët.Për ideologjitë fetare mund të shkruhen edhe libra,por edhe kjo që tani po shkruajmë  është e tepërt të i hyhet kësaj teme të ndjeshme,e cila është më e ndieshmja në popujt e botës,rreziku më i madh i përqarëjeve deri në theqafjePërhapja e besimeve madje edhe të dhunshme ka ndodhur nga sundimet  romako-bizantine,turke deri te ato sllave.Pushtuesit për të realizuar qëllimet e tyre të errëta ndaj nesh,kanë futur në veprim ideologjitë fetare,dhe këtë duke u dhënë ca privilegje udhëheqësve të këtyre ideologjive,kanë mundur të na mbajnë nën pushtim.Populli shqiptarë ka mundur të mbijetoj falë raporteve të mira ndërmjet  vete ,edhe pse  të besimeve jo të njejta,kanë jetuar në harmoni   me njëri-tjetrin,ndoshta edhe brenda një pullazi.Të dhëna thonë se feja tek popujt tjerë jo shqiptarë ishte burim i luftërave,i përqarëjeve,vrasëjeve dhe veseve,e cila fatbardhësisht tek shqiptarët nuk ka ndodhë.Askush nga ne shqiptarët nuk ka qenë dhe nuk është kundër fesë,secili fatbardhësisht është i lirë të kultivojnë besimin e vet,devotshmërinë,lutjet,kanë institucionet e veta ku mund të tubohen në devotshmëri,të kryajnë ritet e veta,pa e nënçmuar dhe nëpërkëmbur besimin e tjetrit.

Kohën e fundit fatkeqësisht te ne kanë hedhur rrënjë disa rregulla të cilat asnjëherë më parë nuk kanë ekzistuar në shoqërinë tonë fetare,bile as nuk shkruan në libra të shejta .

Kanë dalur Rregulla ideologjike të cilat luhasin e nënçmojnë bindjet jo vetëm të besimit tjetër fetar,por edhe bindjet e të të njejtit besim.Fatkeqësisht kjo po ndodhë në Kosovèn e cila mezi tani ka marrur pak vetën,pas pushtimit shekullor sllav,Po përse ndodhë kjo?Sërbët pasi po shohin se  Kosova ju ka dalur nga dora,me ndihmën e disa aleatëve të tyre kanë gjetur vakum mu në ideologjinë fetare,nëpërmjet mijëra argatëve të tyre,të veshur me pushtet fetar,për të trullosur masën shqiptare,kinse me të dërguar me njerëz të cilët janë të kualifikuar me besimin në Zot,të u besojnë dhe  të ndjekin qëllimet e tyre,që sipas të këtyre të kualifikuarëve falco,kush dëgjon qëllimet e tyre,dëgjon qëllimet e Zotit,kurse ata të cilët nuk i mbështesin,janë vet kundër Zotit!Me njerëz të tillë të shërbimeve të fshehëta,të dërguar si njerëz të perendisë,Sërbia edhe njëherë synon përqarëjen e shqiptarëve,në pikën më të ndjeshme ate ndërfetare,që njëherë e mirë të nxitë gjakderdhjen me shqiptarëve.Sërbët do të provojnë përmes kësaj ideologjie të maskojnë karakterin e tyre pushtues,grabitçarë e shkatërrues,në nxitëjen tonë kundërkombëtare,e cila do të jetë shumë e rrezikshme nëse nuk tregohemi syqelë.Sot asnjë shqiptarë qëllimmirë nuk ka të drejtë as morale dhe as qytetare të i mbyll sytë përpara këtyre qëllimeve të errëta.Të kultivosh besim është e drejtë e çdo qytetari,madje  besimin në zot shqiptari e çmon lart,por të kultivosh besim ku ka dy rryma në mes një besimi,ku njëra thërret në emër të librit të shejtë,e tjetra bënë ca ndryshime,për të  shti huti midis të njejtit besim si dhe për të nënqmuar besimin tjetër,është e pa pranueshme.Në  Kosovë besimi fetar është çështje ndërgjegje e jo çështje institucionale,andaj për të ndaluar këtë përpjekëje për urrejtëje ndër vëllazërore institucionet e shtetit duhen të  luajnë rolin e vet.Librat e shejtë flasin për të vetmin një Zot, për rregullat e besimit në zot,kurse ndryshimet e tyre,në fjalimet para masës që po bëhen nuk i do as Zoti,si dhe njerëzit e besimit sot nuk duhet të u vëjnë veshin titullarëve falco,kur kanë gjitha mundësitë të lexojnë  literaturën mjaft të përhapur nga librat e shejta.Nuk kanë kaluar shumë vite që kur populli ynë ka dëshmuar se kur është në pyetje atdheu,shqiptarët më tepër se fetar ishin luftëtar.Shqiptarët padallim besimi fetar u ngritën kundër pushtuesit sllav,e do të ngriten kundër çdo pushtuesi i cili do të kërkonte të na bëjë skllav.Ishim dhe duhet të jemi të bashkuar për çështje të mëdha,vëllëzer të një gjuhe,e një gjaku,e nuk duhet të lejojmë të na skllavërojnë besimet qëllimkeqe,të shtrembëruara,ku feja të bëhet mollë sherri mes vëllezërve.Ende i kemi të freskëta plagët  që morëm nga pushtuesit,andaj për hirrë të gjakut të derdhur të atyre që dhanë jetën për çlirimin nga pushtuesi,shqiptarët duhet të jenë të bashkuar padallim feje,shtrese e ideologjie.Të gjithë të bashkuar për çështjen madhore kombëtare,kultivoni besimet tuaja fetare ashtu si i keni kultivuar me shekuj në harmoni ndërvëllazërore,asesi me disa rregulla të shpifura që qojnë në urrejtëje kundër popullit të një gjuhe e një gjaku.

Filed Under: Featured Tagged With: asht Shqyperia, feja e shqiptarit, pashko Vasa

BUJAR DEMIRALI – IN MEMORIAM

January 5, 2014 by dgreca

By Stefan KOCHI/

“Rrofte Shqiperia! (Long Live Albania)! This is how my dad would close any toast he raised, regardless of the occasion,” said Nick as he described his father, Bujar Demirali, in front of hundreds of people gathered at the funeral home to pay respects to the person whom they had met sixty years ago when he had escaped Albania, or six weeks ago at the local mall.

Rrofte Shqiperia! – Why would a person feel like this for his entire life towards his birth country, a place where he had suffered so much hardship when he was there, where he had escaped from as a young teenager with his family, and a place where he would almost certainly have died in prison had he stayed behind?

This is who Bujar Demirali was. This is how patriotic he was. Bujar Demirali, who passed away on Sept 12, 2013, was born in Albania in 1933. Verlen, the village where he was born and where he grew up, had experienced its own share of complicated history and emigration. The village is located within the Devoll region, a few hours from Korca, and about the same distance from the border of Greece. Both of these geographic points, Korca and the border of Greece, turned out to be important in Bujar’s life.

The village, along with other villages in the region, witnessed the efforts of the newly created Albanian nation building its own institutions: new borders, new laws, and of course, a new government. The region was at the forefront of the patriotic efforts by many people to consolidate their native language, Albanian. In one of many trips to secure books in the Albanian language, Bujar’s grandfather was killed, presumably by Greek soldiers.

As a result of his life being in danger, Bujar’s father, Abdul, immigrated to America. He was later joined by his oldest son, Myfit. Meanwhile, in Albania, Bujar and his youngest brother, Ali, grew up together, and they were very close. Their mother, Samije raised the two boys and their sister, Kike, alone. After the war ended and the borders were closed, the family faced many situations that led them to escape in 1951. As part of the many changes that the communist regime instituted, the family saw their properties being taken, their relatives thrown into jail, and they suffered other harassment, primarily due to their connection with the U.S.

Though their early years in Albania were difficult, Bujar and Ali were focused on going to school. Although Korca is several hours away from their village of Verlen, Bujar and Ali were dedicated to getting an education, and they attended school in Korca for several years. It was not unusual for their children, and later on for their sons or daughters-in-law, to listen to stories about how Bujar and Ali used to walk and run for many hours to and from their house in the village and back to Korca, or about how hard the winter was in Korca for the two young boys. To their credit, all of these stories contained charm, fun, and joy.  None of them contained anger or sadness. Some of these stories were even turned into amusing anecdotes – such as hanging bread from the ceiling of their home’s basement so that the mice could not reach it, when they were in school.

In July of 1951, the family decided that they had no choice but to escape from Albania. People who have escaped a tyrannical government and lived through the experience, never forget the escape journey. Their escape would be even more vivid and memorable due to the fact that on the night that they crossed the border, a full moon shone down on the border area and scared the group of twenty-three people and their horse who were trying to escape. “God protected us that night. We do not know how the soldiers did not see and kill us”, Bujar and Ali used to say when they would tell the story. There was no other explanation for their survival with all of those soldiers around and a full moon shining over them.

After spending a few months in refugee camps in Greece, the family successfully made it to the US and finally reunited with the rest of the family – their father and brother. Eventually, they settled in Waterbury, CT, a city well known for its Albanian immigrants and traditions. In addition to working hard to support himself and his family, Bujar worked very hard to learn and master his new language, English. He was always focused on education – for himself, for his children, and later on, for his grandchildren. It was this kind of dedication to school and education that drove both brothers to work so hard. It was this same work ethic that drove them to open and sustain the Albanian institutions in Waterbury, CT: the Xhami, the Albanian School, the Albanian festival, the Albanian Flag raising ceremony, just to mention a few.

In 1958, Bujar married Dile, a young lady from Turkey whose parents were also of Albanian origin. The happy marriage lasted for 55 years, just as the marriage vow states, “Till death do us part”. To those of us who knew them, their marriage was an excellent example of love and respect. They always enjoyed each other by traveling to many different places, and, doing their favorite thing: meeting with family and friends.

As expected from a person who values hard work and honesty, Bujar worked very hard to support his wife and three sons: John, Nick and Raymond. As his sons pointed out during the memorial services, he never complained about anything. “I sensed something was really wrong with his health”, said Dile a couple of days before Bujar’s passing, “because for the first time in our lives together, Bujar was complaining of pain. He never did that before, ever!”

Bujar also loved to celebrate the many accomplishments of his family and friends.  He would come and support you whether you were young or old.  He loved watching his sons, grandchildren, nieces, nephews and friends in their musical concerts, plays, recitals, graduations and of course weddings. He respected everyone and would help out anyone anyway he could just as he did with many newcomer Albanian immigrants by helping them get jobs, housing and enrolling them in schools.  He loved when people succeeded, and he loved celebrating their success with them. He was gjyshi to his grandchildren, xhaxhi to his nieces and nephews and the Albanian community and Uncle Bujar to everyone else.

The funeral home where services were held for Bujar was full of people who came to pay their respects to him. It was a weekday, not a weekend. Yet, people kept coming. They all wanted to express their sympathy to Dile, Bujar’s sons and to the rest of the family. The deep respect that they had developed for Bujar over the years compelled them to come. To many of them, he served breakfast or lunch at Robinson’s Luncheonette in Naugatuck, CT, the restaurant that Bujar had owned and run for about 30 years. Others had met him at children’s schools, town related functions, or had seen him serve as the Honorary Albanian Mayor for Flag Day, an event that is very meaningful to the Albanian community in Waterbury, CT. This yearly event, in addition to showing recognition for people who have helped the community, demonstrates the important influence that the community maintains regarding politics, the economy and other affairs of the city. The actual mayor of the city takes part in the festivities. That is how Albanian Independence Day has been conducted in Waterbury, CT for many years since the days when Bergin was the mayor of the city in the 1970’s. The Albanian newcomers dedicate much of their lives to building up their new community, while they also try to develop their own personal lives and assimilate their families within their newfound home.

Bujar was a member of the initial group that built the Xhami in 1968. He was the President of the Xhami for several years; he was also the master of ceremonies for many Albanian cultural events. Dile, with her fashion flair and passion for a project, tailored traditional Albanian costumes for the younger generation to use during cultural events. She did that for many, many years.

This is who Bujar Demirali was. That is how he lived every day of his life. That is why his grandson, Douglas, called him his “role model”. That is why his family remembered, “Rofte Shqiperia” as his final toast for every occasion or event. Bujar made as much of an impression on the lives of those he touched as his native land of Albania had made on him. Long live his memory.

Bujar Demirali, may you rest in peace.

Filed Under: Featured Tagged With: Bujar Demirali, In Memoriam

Stalini hiqet, Hoxha ngrihet

January 5, 2014 by dgreca

Nga Mimoza Dajci/

Qyteti i Telavivit hoqi nga nje shesh kryesor i tij monumentin e diktatorit sovjetik Josif  Vissarionovich Stalin. Megjithese ishte goditur e demtuar disa here, perseri nostaligjiket e kishin restauruar. Statuja e Stalinit hiqet, ndersa statuja e figura e diktatorit Hoxha ne Shqiperi ngrihet nga nostalgjiket e tij, te cilet pretendojne jo vetem ta ngrejne sa me lart, por edhe ta quajne hero kombetar.

Shqiperia njihet si vendi qe perjetoi diktaturen me te eger ne Europe, ndersa ata qe perfituan nga ai rregjim e nuk pesuan persekucion politik kerkojne ta rringjallin me zor. Shume pankarta te tij manifestohen ne tubimet e te majteve e partise komuniste ne Tirane e rrethe te tjera. Me ka rastisur nje here ne Tirane tani vone, te shikoj nje proteste te tyre me foto te Enver Hoxhes. U shtanga, nuk i besova syve. C’po ndodh keshtu thashe me vete. Ne vend qe ky vend te shkoje perpara akoma kthehet e ngre lart pankarta me figuren e atij qe shuajti mijra njerez neper burgje e kampe internimi. Qe ndau prindet nga femijet, e burrat nga grate, vetem e vetem duke ushtruar dhune, krime e luften e klasave. E sot perseri pasuesit e tij neper festa dalin si triumfatore me portretin  e tij.

Koha per vete Rusine nga Hoxha merte leksionet e komunizimit ecen perpara duke e hedhur ate ne koshin e plerave, ndersa Shqiperia me nostalgjiket e saj ecen mbrapa me foton e tij.

Eshte per te ardhur keq qe kane kaluar me teper se cerek shekulli e ne vendin tone njerezia nuk jane ndergjegjesuar akoma per ate periudhe qe quhet me te drejte si diktatura me e eger ne rajonin Europian. Ne si Organizate e Gruas Shqiptare Amerikane “Shprese & Paqe” me qender ne New York, ngreme zerin e protestes per cdo inisiative qe vlereson figuren e diktatorit Hoxha, apo shpalljen e tij hero kombetar.

Sa nena e gra u pushkatuan me gjyqe e pa gjyqe. Sa vajza e motra shqiptare nuk arriten te krijonin familje e te beheshin nena per femijet e tyre, por u torturuan nga xhelatet e burgjeve shqiptare ne kohen e komunizmit, e akoma plaget e tyre nuk jane mbyllur. Edhe shume gra ruse u denuan e internuan per agjitacion propagande, edhe pse nuk e kishin kryer nje veper te tille.

Atehere per cfare duhet ekspozuar me germa kapitale e figura madheshtore nje diktator i tille. Apo ndoshta ata jane pro edhe vrasjes qe, nje i cmendur kreu tani vone ne Korene e veriut, ku te gjalle hodhi mes bishave te egra njeriun e tij te familjes, i cili e ngriti dhe e beri president te vendit. Shtepia e Bardhe kete krim e quajti edhe nje shembull tjeter te brutalitetit ekstrem te rregjimit ne Korene e Veriut nga diktatori Kim.

Monstra e Korese se veriut ne kete shekull te ri, ne vend qe te punojne per paqen e demokracine ne bote vret njerez te pafajshem, e shqiptaret rringjallin diktatoret e ngjashem ne karakter e krime me Hitlerin dhe Milloshevicin.

Janar 2014

Filed Under: Featured Tagged With: Enveri ngfihet, Mimoza Dajci, Stalini Hiqet

Hiqet Statuja e Stalinit nga qyteti Telavi i Gjeorgjisë

January 5, 2014 by dgreca

Një monument 3 metra i diktatorit sovjetik, Josef  Visarionovic Stalin, është larguar nga qyteti i Gjeorgjisë, Telavi/

Nga BEQIR SINA, New York/

GEORGIA : Një statujë e diktatorit sovjetik Stalinit që i përket epokës së sundimit komunist është larguar duke e hedhur poshtë nga një shesh në qytetin Telavi, qyteti kryesor i provincës lindore të Kakhetit të Gjeorgjisë, shkruan Washington Post. Një autovinç i kohës së ish Bashkimit Sovjetik, dhe një prift me dy policë civilë, përfshirë edhe disa punonjës të komunës mbasi ia hoqën vidat, e thyen me matravid dhe e ngarkuan në një kamion aty afër statujën 3 metra të lart ngjyrë kafe punuar me gurë mermeri. Monumenti 3 metra i Stalinit, që kishte mbetur si relike e një kujtim i Luftës së Dytë Botërore,  ishte vendosur në këtë vend – mbasi statuja ishte dëmtuar disa herë nga demokratët, por që ishte rivendosur kur në fuqi erdhën forcat e majta në pushtet nga grupi i nostaligjikëve i ashtuquajtur Stalinistët dhe grupi i Komunistëve  Bashkimi i Veteranëve në qytetin e Telavi – Gjeorgji.

Statuja që një her vendoset dhe një her hiqet në këtë qytet këto dekadat e fundit – kësaj rradhe qe vendosur në shtator pranë një monumenti kushtuar ushtarëve që vdiqën gjatë Luftës së Dytë Botërore . Statuja e Stalinit, është vandalizuar disa herë dhe riparuar disa herë.Persona të paidentifikuar brenda natës, një natë para heqjes nga ku ishte vendosur kishin derdhur mbi trupin e Stalinit bojë portokalli.

Policia, megjithëse, ka qenë prezente gjatë heqjes së tij- nuk pati probleme për ndonj?7 ndërhyrje, sepse si thonë axhensitë e lajmeve nuk pati asnjë far incidenti. Megjithëse, autoritetet e qytetit të Telavit, thanë se monumenti ishte vendosur pranë Memorialit të Veteranëve të Luftës së Dytë Botërore, pa leje zyrtare.

Monumenti, thanë axhensitë e lajmeve është bërë me paratë e mbledhura nga organizata joqeveritare Stalinist dhe Grupi i Komunistëve Bashkimi i Veteranëve të Gjeorgjisë. Udhëheqësi i organizatës Stalinistit, Shota Lazariashvili, ka thënë se vendimi i autoriteteve, për të hequr monumentin është një “turp” sipas tij.

Qeveria gjeorgjiane ka bllokuar muajin shtator 2013, një nismë nga e qytetit të Gorit për të ri-ngritur një statujë tëdiktatorit sovjetik Joseph Stalin, e cila është hedhur poshtë tre vjet më parë ka deklaruar Ministria e Brendshmegjeorgjiane në një njoftim në lidhje me këtë statujë në faqen e saj zyrtare të premten.

Stalini lindi në Gori më 21 dhjetor 1879. Statuja e tij e famshme thonë se është duke u ruajtur në ambjentet e Muzeut të Stalinit, në vend se të ekspozohej në sheshin qendror të qytetit, ku ishte para vitit 2010.   Lajmet njga Gjeorgjia thonë se komunistët që janë shumicë në Gjeorgji vazhdojnë të çmojnë kujtimin e Josif Stalinit. Trekomuna, nga më të mëdhat në vend duke përfshirë edhe qytetin e Telavi, që e hoqi dje e kishin ri-ngritur statujën e epokës sovjetike të tij.

Telavi, ndodhet rreth 110 kilometra larg vendlindjes së Stalinit, Gori, në qendër të Gjeorgjisë.

 

Filed Under: Komunitet Tagged With: Beqir Sina, Georgia, Hiqet statuja e stalinit

Rrustem Geci ne Sofren poetike te Diellit

January 5, 2014 by dgreca

A M E R I K Ë S/

Nga Rrustem Geci – Dortmund, Gjermani/

Në një kohë  tepër të errët/
shtypëse   dhe    mbytëse/
Amerikë, ti ma dhe dorën/
të bëhem me  shumë duar/

Në një kohë  tepër të errët/
shtypëse    dhe   mbytëse/
Amerikë, ti ma dhe dorën/
Kur  fjala  shqip  dënohej/

Në një kohë  tepër të errët
shtypëse    dhe   mbytëse
Amerikë, ti ma dhe dorën
kur Kosova gjenocidohej

Në një kohë  tepër të errët
Shtypëse   dhe    mbytëse
Amerikë, ti ma dhe dorën
që   fjala   shqip   të  rritet

 

(poezi nga libri “Kanuni poetik”)

LUTJA E ÇAMIT

A më lë o tok ë të  qaj
unë dua tek t´i një varr
unë dua këtu të rritem
gjaku im  të mos  thaj

Gurë gjyshi  kam  këtu
në beteja i ka mbjellur
brenda kam disa këngë
gjyshi im  i  ka  shkruar

Toka ime, shumë të dua
më prano të vdes këtu
të betohem kam ardhë
tek shtëpia ku kam jetu

Çamëri  shqipëria  ime
zëri i nënës  më troket
guri gjyshit atje brenda
ngritu o bir, më thërret!..

 

(Poezi nga libri „ Algjebra dhe zjarri“)

Filed Under: Featured Tagged With: e Diellit, i ftuar ne Sofren, poetike, Rrustem Geci, te Diellit

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 4966
  • 4967
  • 4968
  • 4969
  • 4970
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT