TIRANE – Eduard Toptani njëri prej dy pronarëve të SHQUP tha se përpjekjet për rikthimin e kësaj prone do vijojnë pa asnjë kompromis. Madje dhe ditën e djeshme, teksa ka parë se PD ka nisur tjetërsimin e godinës për ta përshtatur si seli, ka deklaruar se s’ka ndërmend të tërhiqet. “Unë erdha në Shqipëri për t’i thënë qeverisë shqiptare se kjo ndërtesë është e njohur si pronë e trashëguar e familjes time.Kam patur mundësinë të flas me shumë njerëz nga qeveria e më është thënë se ata e njohin këtë ndërtesë si pronën time, por s’kanë ndërmend të bëjnë asnjë veprim për të na e kthyer. Jam tepër i zhgënjyer. Ajo që po ndodh këtu me vendim e qeverisë është vijimi i politikave konfiskuese të ndërmarra nga Enver Hoxha shumë vite më parë. Sot jemi në 2013, jo në 1947. Kjo që po ndodh është një rikonfiskim i kësaj prone, tani në kohën e demokracisë, në mes të ditës.E gjitha nuk mund të qëndrojë askund”, shprehet ai për “TCH”. Ai tha se do kërkojë mbështetjen e autoriteve të SHBA. “Siç e dini ambasadoti Arvizu dha komentin e tij për këtë çështje. Unë po vijoj dialogun me autoritetet amerikane, por s’dua të jap detaje rreth këtyre bisedave, pasi janë konfidenciale dhe ky komunikim do të vazhdojë”, tha Toptani
ARVIZU DHE BASHA FOLEN PER PD NE OPOZITE
Ra ne sy edhe prania e kryetarit te dikurshem te PD i emigruar ne SHBA dhe i rikthyer ne Shqiperi, deputeti demokrat Eduard Selami/
TIRANE – Në orën 15:30, e shtune 30 gusht, kryetari i PD-së Lulzim Basha dhe ambasadori amerikan Arvizu mbyllën takimin e nisur rreth një orë më parë në selinë e re të PD-së. Pas takimit, Basha tha:”Eshtë takimi ynë i parë si kryetar i PD-së dhe me këtë rast shkëmbyëm pikëpamjet tona mbi procesin zgjedhor të 23 qershorit, perspektivën e PD mbi të ardhmen e vendit, mbi çështje të integrimit dhe bashkëpunimin euroatlantik dhe rolin e PD-së si opozitë e fortë ballore dhe moderne në mbrojte të interesit të qytetarëve shqiptarë.”Ambasadori Arvizu nga ana e tij deklaroi: “Dua ta falenderoj z.Basha për bashkëpunimin afatgjatë dhe dëshiroj që ai të vazhdojë dhe në të ardhmen. Folëm gjithashtu për synimin e përbashkët të të gjithë shqiptarëve, që është Bashkimi Europian.
Folëm për një proces që është shumë i rëndësishëm për PD-në si opozitë dhe metaforikisht, “në krye të autobusit duhet të jenë të gjithë”. Dua të vlerësoj gjithashtu vendndodhjen ku jemi takuar sot, selinë e PD-së. Çështja e kësaj prone ka qënë subjekt i polemikave të ndryshme, por SHBA nuk marrin anësi kundrejt saj; ne këshillojmë përmbajtje ndaj shtetit ligjor dhe objektivitet. Ky takim ishte parashikuar më herët, në selinë blu. Pasi z.Basha u zgjodh kryetar i PD-së, pata mundësi ta përgëzoj, tani edhe ta takoj si kryetar. Më pas, mësuam se PD-ja ishte zhvendosur këtu dhe kjo shpjegon arsyen pse ndodhemi këtu.”
Ra ne sy edhe prania e kryetarit te dikurshem te PD i emigruar ne SHBA dhe i rikthyer ne Shqiperi, deputeti democrat Eduard Selami
DAULLET E LUFTËS BIEN PËR SIRINË;KINËS- RUSISE DHE IRANIT I C’POHEN VESHËT
Nga Gëzim Llojdia*/
Avokim i luftës në Siri është takuar me rezistencë të ashpër nga tre vende, përfshirë Rusinë, Kinën dhe Iranin duke cituar shkelje të së drejtës ndërkombëtare , destabilizimi i rajonit dhe brishtësinë e ekonomisë ndërkombëtare si argumente kundër një ndërhyrje ushtarake .Si shpjegohet fakti, që dy nga tre vendet që përkrahin Sirinë nuk kanë të bëjnë fare Sirinë porsa i përket qoftë shtirjes gjeografike apo strukturës fetare të popullisë së vendeve të tyre,ndërsa Irani mbështete mbi disa arsye krejt ndryshe. Rusia dhe Kina kanë një popullsi me besim fetar krejt të kundërt nga Siria dhe ndërkaq Irani ka një popullsi me besimin shumicë shite ,ku lideri i tyre fetar ka marrë frenat e udhëheqësit fetar botëror,ku një pakica e një besimi të tillë qeverisë Sirinë prej vitesh nga B.Assad.
Rusia prej vitesh ka kthyer shikimin drejt vendeve arabe më së shumti drejt vendeve të cilat kanë një popullsi alevite.
Lufta e gjatë në Afganistan dhe ikja prej andej me turpin e humbjes kthye sytë nga vendet tjera ku qeverisnin alevitet të cilat kanë qenë në një armiqësi të përhershme dhe të vazhdueshme me synit,qysh prej ndarjes së thellë të tyre,në shekujt e parë pas largimit të profetit mysliman dhe me ndezjen e konflikit pas vrasjes së Imam Ali,Imam Hyseni në Qerbela,helmimi i Imam Hasanit,Përndjekje e ashpër dhe e dhunshme nga Jezidi për familjen profetike dhe pasuesit e tyre mirëpo alevitet thonë se: Profeti Muhamed,ka treguar me citimin e bërë :”Unë jam qyteti i dijes,dhe Aliu është porta e saj”.
Madje duke parë shtëpinë e sekreteve sipas tyre ,profeti ka nxjerrë këtë frazë sipas botimeve që kanë kryer alevitët se:”Aliu është trashëgimtari im”, dhe të gjithë alevitet marinë dorë spiritializmi nga ky imam duke vijuar rregullat mistike të tij.
Kjo ndesh në pozitat forta të synive të cilat i kanë luftuar gjithëherës me ashpërinë më të madhe. Po të kujtojmë therjen masive, që u bëri jeniçerëve ku gjaku lum vërshonte udhëve të Adërnas,nga Sulltan Mahmuti kuptohet qartazi se pasuesit e tyre nuk do të kishin asnjë shpresë për paqësim.
Alevizmi është një grup fetar i kombinuar i shiizmi anatolian folklorik me elemente sufiste të tilla si ato të tarika bektashi, me një ndikim të shkollave nga Tengrism ose Zoroastrianism. Besimtarët jetojnë pothuajse tërësisht në Turqi, me minoritetet në Shqipëri, Bosnje, Bullgari, Krime, Kroacia, Qipro, Greqia, Hungaria, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi, Rumania, Tatarstani, Vojvodinë, dhe në diasporë turke.
Alevis janë në mesin e më të madhe turke, Turkmen, Tatar, Azeri, Zaza dhe nën-etnike kurde .
Duke parë këtë fraksion të këtij grupimi fetar pyetja tjetër gjendet sërish:
-Ç’punë ka këtu Kina dhe Rusia kur kjo e fundit në heshtje vendosi të forcojë praninë detare në Detin Mesdhe në afërsi të bregdetit sirian. Rusët e bënë të qartë se vendosjet e tyre janë në përgjigje të situatës përreth Sirinë .
“Mirënjohur nga situata e formësimin deri në Mesdheun lindor, bëri thirrje për korrigjime të caktuara përmake- up të forcave detare , ” një burim i paidentifikuar në Shtabin e Përgjithshëm rus u citua nga agjencia ruse e lajmeve Interfax .
” Një anije -nëndetëse e Flotës Veriore do të bashkohen me forcat ekzistuese ruse detare gjatë ditëve të ardhshme. Më vonë ajo do të jetë bashkuar nga Moskva , një kryqëzor me raketa e Flotës Detit të Zi “, ka shtuar burimi.
Duke njoftuar synimet e tyre ,rusët duket se kanë përforcuar këtë pikë se një konflikt në Siri mund të jetë shpejt të fitojë një dimension të rrezikshëm ndërkombëtar , mbasi zona tashmë është mbushur me luftanijet amerikane dhe britanike .
Rusia ka ushtruar ndikimin e saj për shumë vende të cilat kanë qenë dikur në ish-republikat sovjetike që tashmë kanë një popullsi të identifikuar alevit.Përvoja e Rusisë në Afganistanë tregoi se zjarri dhe hekuri mund të rinin bashkë në një tokë që digjej cdo ditë kurrsesi interesat.
Krahas Rusisë u shfaq dukshëm në synimet e konfliktit me Rusinë,Irani.
Iranianët , thuhet në një koment ditor mjeshtër në artin e luftës psikologjike , dërguan mesazhe përgjatë një udhë të dyfishtë për fuqitë perëndimore. Presidenti H. Rouhani ka këshilluar SHBA dhe aleatët e saj për të respektuar ligjin ndërkombëtar në vendimmarrjen e tyre në Siri , i cili ka qenë i akuzuar për një sulm në rritje kimike javën e kaluar në periferi të Damaskut .Frika e Iranit mbështetet tek argumenti se rënia e Assad një alevit dukshëm do të mbetej Irani i vetmi vend ku alevitët kanë pushtet absolut.
Parë edhe në aspektin, që lideri fetar i këtij vendi pretendon të jetë lider suprem tek alevitët përtej këtyre kufinjëve kërkojnë që pushteti tu mbetet pakicës alevite në Siri se sa një regjimi synit që mbështesin vendet arabe dhe Turqia që do të luanin lojën e maces me miun.
Njëkohësisht , komandantët ushtarakë të lartë iranianë , përfshirë edhe shefin e stafit të forcave të armatosura Hassan, paralajmëroi troç se ata do të djegin Izraelin , nëse Siria u sulmua , duke ngritur spektrin e përshkallëzimit të pakontrolluar rajonal.
Shefi i Iranit Trupave të Rojeve të Revolucionit Islamik – Mohammad Ali Jafari theksoi se SHBA do të përballet me një tjetër skenar të luftës- Vietnam në qoftë se ajo në shënjestër do të ishte Siria .
Ç’punë ka Kina në këtë rajon shihet qartazi. Vazhdueshme me partneritetin e saj strategjik me Moskën pasi udhëheqësi libian Muamar Kadafi u përmbys dhe u ekzekutua gati dy vjet më parë , Kina përplasi kërcënimin. Një editorial Daily në Kinë , qortoi Uashingtonin për ndjekjen e një agjendë ” ndryshim regjimi ” në Siri . ”
Dhjetë vjet më parë ,SHBA-ja dhe aleatët e saje kanë anashkaluar OKB-së dhe orkestruar një ndryshim të fortë regjimit në Irak me pretekstin se regjimi i posedonin Armët e Shkatërrimit në Masë, kjo nuk duhet të lejohet të ndodhë përsëri ,thekson e përditshme dhe paralajmëroi se ” kjo ishte që amerikanët s’kanë mësuar nga gabimet e saj të shkuara dhe frenuar në idetë e të ndërhyrjes ushtarake në një vend tjetër ” . Vet , Ministri i Jashtëm kinez Ëang Yi përsëriti se “një rezolutë politike, që nga fillimi , ishte mënyra e vetme për çështjen siriane ” .
Kinezët kanë qenë gjithashtu të theksuar për mos fillimin e përshkallëzimit të krizës siriane në ekonominë globale. Një koment, që u shfaq në Daily ka vërejtur se, “sulmi kanosës i ka dërguar tashmë dridhura nëpërmjet ekonomisë botërore, si rezervat globale ranë të martën , ndërsa çmimet e naftës dhe ari u rrit . ”
Ndeshja e interesave dhe konflikti kanë tashmë të ravvizuar frontin mbështetës të ndërhyrjes në këtë vend dhe frontin tjetër që kundërshtojnë këtë ndërhyrje. Në shqip kjo përkthet kështu: Daullet e luftës bien për Sirinë-Kinës,Rusisë dhe Iranit i c’pohen veshët.
*Msc.Anetar i Akademise Evropiane te Arteve
Një dështim i Edi Ramës !
”Nuk mund të ketë atdhetari pa liri, liri pa virtyt, virtyt pa qytetar; Krijoni qytetarinë dhe keni çdo gjë që iu nevojitet; Pa atë ju keni asgjë, përveçse skllevër që nga sundimtari e deri poshtë. (-Jean-Jacques Rousseau)”. /
Shkruan: Fahri Xharra/
Starti i mirë shihet në mëngjes , më falni dita e mirë shihet në mëngjes. Por gabimi kur shihet herët atëhere ai duhet dhe mundet të përmirësohet , se dita është e gjatë. Prandaj , Zoti Rama që në start ende pa ardhur një shtatori gabove. Të shpresojmë që gabimet tjera të jenë më të vogla. Po kush vëllaçko të këshilloi për Shkëlzen Maliqin? Ka burra tjerë Kosova. Mos është ndonjë gabim në kalkulimet tuaja ,apo a mos është ndonjë mvarshmëri së cilës nuk i kësh dot?
“I futur më pas në llogaritë e karrierës politike për kryeministër, ai është bërë shpesh qesharak në Kosovë. Herë u afrohet atyre si mik i ngushtë i luftëtarëve, herë u shfaqet si një vlerësues i madh i jugosllavologëve, dhe herë herë dhe si nacionalist që mendon dhe për Preshevën.” (M.B.) . Nuk e pate dikend tjetër?
Don Kishotët në Ballkan dhe Sanço Pançot në Kosovë të bëjnë të qeshin, për aventurat e tyre të cilat e kanë një qëllim tjetër nga ata të personazheve të Miguel de Cervantesit, por sidoqoftë e kanë një ngjajshmëri shumë të madhe. Edhe tek ne është duke luftuar irealja kundër reales. Edhe te ne po shihen bujtinat më të thjeshta si kështjella, tasi i berberit si helmetë e shkëlqyeshme, e kaluara e dështuar si një shansë për rivendosjen e saj në kushte të reja, krijimi i gjërave që kurr nuk kanë ekzistuar si të mundshme për të ndërruar rrjedhen normale të gjërave dhe për të krijuar hendeqe të reja ndermjet veti. Një nga sançuaot e Kosovës është edhe ky , i përzgjedhëri këshilltar.
Diku i “mëshefur” Don Kishoti i Ballkanit iu dërgon sançopançuave të Kosovës këtë: ”Sikur era fatbardhë, e cila gjer më tani na ka vajtur kundër, të na kthehej menjëherë në favorin tonë e të na i fryente pëlhurat e pllanave tona dhe të hynim me siguri e pa rrezik në limanin tonë, ne do të fitojmë. Se do të jetë e pamundur të bëhësh kalorës nëse nuk dëshiron dhe nëse s`ke kurajë e as vullnet për të marrë hakun e të parëve dhe për të mbrojtur të kaluarën tënde të “ndritur” duhet ta dini se sikur mos të përmbaheni prej frikës, mund të nisim lëvizjën e punëve se frymat e vendësve nuk janë kurr të qetësuara, e na mundemi t`i kthejmë gjërat si ishin dikur” (nga Don Kishoti i Cervantesit f.96). Ta dini se “Kosova është vend i paradokseve. Secili paradoks paraqet një realitet të hidhur, por të gjithë së bashku tregojnë fytyrën e vërtetë të Kosovës.”. Besoj fortqë nuk jeni në ndikimin apo nën urdhërat e Don Kishotit të Ballkanit.. Na rrou e zeza!
”Nuk është kurrsesi as i pavarur. Nuk di ci është tek Ramës ta quaj të tillë, por vet Shkëlzeni bën shumë kujdes të jetë gjithmonë me dikë. Angazhimet e tij të pacipa duke shitur fytyrën në TV Klan për sondazhe që ka diktonte nga pas perdes Sandri me Kastriot islamin, janë shembuj që ndajnë intelektualët dhe karakteret e pavarura nga njerëzit që shërbejnë për lek. Në këtë pikë nuk duam avokat se akoma nuk na ka ikur shija e keqe e asaj çfarë kemi parë më 2009 dhe 2011 në Tiranë.” Në Gjakovë thuhet : O Fetah , as me nae e as me ata!. Njerëz të tillë që lundrojnë pa ditur të notojnë ,mvarën nga timonieri i lundrës.
Nejse , prap një pyetje : Kosova ka burra plot , por kush ta mbushi mëndjen I Nderuar ?
Këshilltar rajoni, është emër i madh.
NE SOFREN E DIELLIT- LEJLEKU I DHEMBJES SIME…ZOGJ TË PIKËLLUAR…
Brahim (Ibish) AVDYLI:
FLATRAT E QIELLIT
1.
Kur flatrat e qiellit
mbyllen
i ruhemi mbrëmjes së vonë
i mbyllim dyet dhe dritaret
me errësirrën kah e zeza.
Atëherë përpiqet Demoni
të ngjallë kudo të Ligën
me përpjekjet e pandalura
e të dërgojë në falimentim
krijuesin e madh të universit
me të gjitha të mirat
e kësaj bote.
2.
Qeni leh
me lëvizjet e padushme
nëpër natën e pabesë
kush e di sa shpirtra të ligj
kalërojnë
nëpër hapësirën e pafund
me të pathënat e mbyllura
në kujtesë…
3.
Kur biem të flejmë
e lusim Zotin e Madh
të ketë mëshirë për ne
i mbyllim enët e palara
vetëm me një shtagë,
të fshirat e mbrëmjes
i lëmë pa nxjerrë
prej shtëpisë…
dhe Zoti me yjet na ruan!
4.
Kur hapen flatrat e qiellit
me agun e freskët
të mëngjesit
persëri lindin shpresat
dhe yllit i përfalemi
i përfalemi Diellit
në periudhën e pafundme
të I l i r i s ë!…
LEJLEKU I DHEMBJES SIME
Nga ditët e para të jetës
vinë këta lajmëtar
të ditëve të mira,
dhembjen e pashpjeguar
e godasin me sqepin e parë
në mes të moçaleve-
do të përtërijnë kudo gjelbrimin
me gjuhën e pafjalë të pranverës.
Kur toka e përplasë nga kurrizi
vdekjen e bardhë e të ftohtë
që dridhin dhembjet e një kohe
vinë këta lajmëtarë të parë
me krahët e qiellit të zbresin
shpresat tona të përlotura…
Lejlekë të dhembjes sime
pranverat m`i sjellni
të vjerrura nën qafë,
merrni një dhembje fëmijërore
e sillni një buzagaz të freskët
me durimin tuaj diellor,
ju udhëtoni gjatë
për të tejkaluar nga dhuna
dhe na mësoni
të kthehemi prapë me Lirinë!
ZOGJ TË PIKËLLUAR
1.
Ju shoh përherë të pikëlluar
nëpër fshatrat malore
rreth kodrave tona
a bregut të liçeneve
si fëmijë të mitë, këputur prej zemre,
një lot u vardiset
në bebëzat e thara të shpirtit,
magmat e zemrës
ndizen flakë e gjëmojnë
shkrihet murana e hekurt
e shtatëqind rrufé me godasin
në harfën time të këngës!…
2.
Jeta e juaj
është Bibël e dhembjeve fëmijërore
jeta e juaj digjet përherë
metaforikisht
në kuptimin e së bukurës
të dhëmbshurës
të mallit
e pikëllimit të pashuar,
mjellma të shpirtit tim-
ju, bijë të Sy-thit
të Adamit me të cilin fillon jeta
nuk e di
në cilin shekull të mallkuar jetoj
jam mijëra vjet jete
para lindjes së Bakut
dhe mbetem
me gojën e tharë të pëshpëritjeve,
nuk mund ta gjëj fillin e parë
jemi të përgjumur pip në këmbë,
nuk e vërejmë Diellin
në miliona plagë shpirti
dhembja lulëzon
prore e ndej veten Josip
e dua të shtrëngoj me zemër Klemestrën
ti më vjen me sytë e përlotur
je Noema, bijë e Sellës
Zotneshës pellazge…
fëmijë të braktisur përherë
zogj mjellme
në të gjithë shekujt!…
3.
Nëpër sytë e mi
ngjallet pikurë e pavdekshme pikëllimi
më le të çmedem
bukuria me emër të rrejshëm,
kuptimësia e së bukurës rilind
nga veza e pa numër e dhembjes,
çuditërisht ndjehem
në shekujt e tanishëm
shihem i ngrirë në piklën e bardhë të lotit
që pikë ngadalë
nga bebëzat e ngrira:
herë u ngjanë fëmijve
që shdërrohen në pulëbardha të lotëve
e përplasen
me dhembjen bregut të këngës;
e herë prindërve, baballarëve
që zvogëlohen në mjellma të vajit,
pastaj rreshin me shi
duke më përcjelur
në krojet e pandalura të lotëve
deri në zhdukjen e maleve!…
4.
Ndojëherë
shdërrohem në mjellmë
për t`u takuar me ëndërren time
në thellësinë e ujit të zi
nga shtërgata shekullore
vetëm për një çast të shkurtër,
pastaj, për t`u sjellur vërdallë
nëpër shekuj vuajtjesh
mbi dallgët e zemrës
dhe për të lundruar nëpër kohë,
nuk kam ku të ulem mbi valë
dhe të marr frymë,
a mos kam ardhur gabim
në këtë strofull jete
sa çel e mbyll sytë
ju notoni nëpër liqenin e zemrës,
fëmijëria e juaj e pikëlluar
është me krahët ëngjëllorë
me krahët e fluturimit
nëpër dallgët e trazuara
deri sa shpirti pëlcet!…
5.
Kështu
mbeteni prore
zogj mjellme
nëpër vargjet e mia-
fëmijë të braktisur përherë!…
ZOGU I NEMUR PREJ QIELLIT
Kudo nëpër Evropë
vajton përherë me pikëllim
e askush nuk të kupton
ty, zog i nemur prej qiellit.
Dhembjen tënde e deshifroj
për të vetmin vëlla të vogël,
e të lanë mëtutje mbi tokë
të vajtosh dhembjen tënde
pranë nesh
gjithmonë shara të rri mbi qafë
ku peri rrinte i vjerrur
derisa thurje
qorapë të leshta…
Kur të dëgjoj më vjen të qaj
më përloten sytë me lotë të tharrë
midis bebëzave-
jam shqiptar dhe ti e ke gjuhën time
mija njerëz na kaplojnë anash
dhe nuk na kuptojnë
se të dytë jemi të dënuar,
në livadhe, le të pëlcasë një gomar
sepse asnjë fjalë nuk e njeh
as nga gjenealogjia
as nga mitologjia-
qielli ynë është i pa skaj…
A e dinë, o Gugu-Isuf,
se ilirët qenë të parët në Evropë
prandaj ti-
zog i nemur prej qiellit
përherë vajton në ilirisht!…
QYQJA E MALEVE TONA[1])
1.
Kush është ai fatkeq
që i ndëgjon
qyqet e natës
tek vajtojnë
nëpër shpellat e maleve
edhe kur duhet të flejnë,
tërë jetën thonë
në një degë të thatë
nëntë vëllezërit e saj
edhe më të voglin prej tyre
Ali Bukurinë
e vetmja motër i vajton!…
2.
Aq e bukur është
sa të të vie keq
që nuk i ndalë lotët
ndër mija vite,
të befason kur e sheh
me kokën shqiponjë
sytë të rinjë dhe petakë
trupin pedant
e lara-lara
gjer në bishtin e gjatë.
Herë-herë i quanin
qyqet e varreve
duke i numëruar varret
me miliona dhembje
mbi troje…
3.
Nuk kanë mundësi
t`a përkthejnë me lotë
hartën e pakryer të Atdheut
të shperndarë kudo
me lotët e kristaltë
që vardisen një nga një
në tokat shqipe
si në lulen e saj,
dhe kur e ndëgjojmë qyqen
trupi na rrënqethet
me “ku-ku”-të e saj-
a janë nëntë vëllezërit
që i mori vdekja
si në një përrallë
apo qindra kreshnikët
me plisa të bardhë
që vdekja ndër varre
i paloi
ku shpeshherë qajnë!…
4.
Duket sikur andej
u ngrit Ali Bukuria
për besën e dhënë
nëntë ditë largë dhembjes
nga dhembja e pa shpresë
mbi atin e bardhë
të vetmen motër
t`a marrë në gjini,
nuk dëshironte të shohë
atë murtajë të dhimbëshme
që po na godiste
në gemb të historisë
dhe nuk është e vërtetë
që të trishton në gjumë
me emrin e ligë
dhe lotët që s`pushojnë
të bukurisë që fluturon
nëpër dhemje!…
5.
Ajo vajton
për atdheun e humbur
e që lotët e kristaltë
nuk mund ta lidhin
hartën e vërtetë
prandaj nuk janë
për t`i gjuajtur me pushkë
në derë të shtëpisë
me lotët varg,
lotët e kristaltë
janë paralajmërim
tepër i trishtë
që zbret nga qielli,
të lënë në derë
motin e thatë!
6.
Mos na provoftë Zoti
varret e të vdekurve
t`i numrojmë me sqep
as vajtimin e bukur
tepër të trishtë
t`a kultivojmë ndër vargje!…
LOTI I QYQES
Mos e dhashtë Zoti
të mblidhen në konak
kokrrat e kristalta
se të pikon zemra
me rruzat e dhembjes
që nuk kane pushim,
vardisen mbi një lule
me ngjyrë të verdhë
deri në pafundësi!…
Mos e dhashtë Zoti
të të rriten në votër
lotët e qyqes!
LULJA E QYQES
E vetmja lule
me ngjyrë të verdhë
sa një hënë e zbehtë
zbritur mbi tokë,
nuk di si e quanin
latinët me emër-
qëndronte mbi fije
të barit të lartë…
Kokrrat e lotëve
nën lule i numëronim
të vardisura pranë-
lule-bukur dhe e mjerë
prore e vetmuar,
lulja e qyqes!…
PENG KUJTIMI
Ke mbetur
peng kujtimi-
këmisha e shqyer e lëkurës
nga asnjë krijues
i jetës sate
nuk qepet
e ti, dënesë i vetëm
që bie më poshtë se dhembja
e vargut të gjurmëve
të çasteve të bjerrura…
Kot përplasesh
me durimin e humbur
duke numëruar
mija goditjet
e pa shpresë,
sytë e qiellit
janë errur në shtërgatë
të lotëve të mallit…
Del nga ajo plagë shpirti
dhe dërgoje deri në fund
atë këngë dhembjesh!…
FRYMA E FUNDIT
Toka e shqipes
është e shkelur dhimbshëm
nga të gjithë fqinjët
e shtrënguar do të pëlcasë
e shkelur me shkelmat e tankseve
të dhunës së përdalur…
Frymën e fundit e mbledhë
nëpër oqeanet e paskajshme të lotëve
me jetën e ndrydhur thekshëm
nëpër dhembjet e vdekjeve
pikën e fundit të durimit
nga fundi i asgjësë për ta nxjerrur
derisa vetëtinë e bubullinë jashtë saj
në minutat e mbetjes gjallë…
Atëherë e mbledhë veten
si mbiqenie
e shtrydhë së fundi zemrën
të lëshojë ulurimat e shpirtit-
këngën e zjarrtë të lirisë!…
Teatër i dhembjes së pafund
1.
Gjakova është vendi i dashur i fëmijësisë
me të gjitha dhembjet e ndarjes së pakthim
dhe nuk kam kohë të ndalem me therrjet
nëpër mushkëritë e djegura të mendimeve-
është botë e veçantë e përplasjeve të mëdha
mbrenda zemrës tërmetet prore rrënojnë
prap një vistër i përtërirjeve ngritet me diell,
mbrenda një çasti shprehen të gjitha stinët
e nuk ndalen bubullimat e mëdha të dheut tim
duke i ndjekur vetëtimat e përdalura të brejtjes.
Gjakova është vend i shpalljes së dhembjes
marr frymë thellë në damarët e qenies sime
e lëshoj rëndë në përkushtimin e vargut
me një pikë loti bebëzavë të heshtjes!…
2.
Dita dhe nata nuk e kanë të njëjtin kuptim
e keqja dhe e mira mbeten prore në dyluftim,
i mbledhi vetë cuklat e fijeve të këputura
të gjëj fillet e dhembjes që piketon gjak-
gjak, gjakova dhe gjaku që nuk ndalet kurrë
për një ditë të bukur ulur këmbëkryq nën bli
me plisin e bardhë të një plaku të ndjenjave
gjithmonë e shoh të ulur në pikëtakimet tona
të asaj malësie që i jep shpirt e madhëri,
gjak i kuq është prore gjaku i shenjtë i lirisë
që në tërë Gjakovën bulëzon në çdo gemb të ri,
edhe fëmijët që vinë të shëndetshëm pas këngës
duke qarë thekshëm me lotë të përzier gjaku
e m`i ngrisin mua flokët peshë deri në vdekje
nëpër muranat e shumta të dëshmorëve…
3.
A e dini ju sa herë jam rrëzuar nëpër metropole
duke qajtur me lot kalldrëmin e rinisë në Gjakovë,
ka mbetur në kujtesë kinoja dhe teatri i gjallë
që lozin tragjikomedinë e dhembjes së pandalur-
do të rrëzohem prap në Paradeplacin e Cyrihut[2])
në Rapersvil, në Stutgard, Mynhen dhe gjetiu
trotuareve të pagjetura përmallshëm nëpër ëndërra;
liria është ndjenjë që çel sythin e përmbajteve
me pranverën rritet e me dimrat e shumtë zbehet,
rreth e rreth zgjerohen në pafundësi këngët e saj
që si fëmijë të rritur dhimbshëm më rrënqethin,
prore i kam kënduar, por çuditërisht më janë zhdukur
dikund në ndërdije ka mbetur ia zë i qartë kënge
se Gjakova është teatër i shpalljes së dramave
e i dhembjes së pafund të përkryer të burrërisë!
DORË MBI ZEMËR
Kur e vendos dorën mbi zemër
sikur të gjithë e kuptojnë,
i përkulen asaj që e rrah jetën
deri sa marrin frymë.
E madhe është bota për barkushet e vogla
që përbirohet nëpër aureolat e saj
si nëpër një çips të jetës
dhe pikëshënon universin,
mendja e di që qeniet jetojmë
atë copë të vogël të orës sonë,
kur ngutet sëmuret del nga takti
jeta e humb kuptimin e vet
me të rrahurat e saj,
por, kur dua të rrespektoj
shtëpitë e Zotit
e vendos dorën mbi zemër
dhe kaloj pranë tyre-
janë ata që i dua më shumë,
kam gjuhë të përbashkët
aq sa e kemi të shkruar
në letrën e padushme…
Zemra do ta rrah jetën deri në fund
dhe kur bota do të ndalet
e lëshojmë frymen e fundit
kthehemi të shtrirë
kah bota e tjetër!…