dgreca – Page 5547 – Dielli

AMBASADA E KOSOVES NE WASHINGTON DHA PRITJE PER 5 VJETORIN E PAVARESISE

February 28, 2013 by dgreca

Eliot Engel: Shpresa ime është se në vitet e ardhshme marrëdhëniet e SHBA me Kosovën do të jenë edhe më të mira se më parë.” /

Nga Beqir SINA/

WASHINGTON D.C: – Ambasada e Kosovës në Shtetet e Bashkuara, organizoi mbrëmjen e 26 shkurtit një pritje me rastin e përvjetorit të pestë të pavarësisë së Kosovës në Uashington. Pritja u mbajt nga Ambasadori i Republikës së Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Akan Ismaili, i cili mbulonë edhe Kanadanë në cilësinë e ambasadorit jo-rezident, Xhavit Gashi, atasheu i parë ushtarak për ambasadën Kosovare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, zëvendes ambasadori Jetish Jashari, dhe diplomatja Gjeneza Budima.

Solemniteti i rastiti u zhvillua në një sallat e hotelit “Four Session’s “, ku morën pjesë qindra shqiptarë të ardhur nga mbarë Amerika, si dhe kongresmenë e zyrtarë të lart të Departamentit të Shtetit, lider dhe veprimtarë të dalluar të komunitetit, përfaqësues të medias dhe studentë që mësojnë në shkollat amerikane, si dhe një grup zëdhënsish nga qeveria Kosovës, të cilët po njihen me përvojën amerikane.

Në pritjen solmne e dhënë nga Ambasada e Kosovës në Washington të martën në mbrëmje në kremtim të pesëvjetorit të pavarësisë në mesin e zyrtarëve amerikanë, kishte ardhur për t’ja uruar pavarësinë e Kosovës dhe folur në emër të qeverisë amerikane, diplomati i njohur Jonathan Moore, drejtor i Zyrës së Punëve të Jashtme për Evropën Juglindore dhe Qendrore, në Departamentin Amerikan të Shtetit.

Në këtë pritje morën pjesë edhe dhjetra ambasador dhe përfaqësues të korit diplomatik në kryeqytetin amerikan, ateshet ushtarak, dhe ish i dërguari i posaçëm SHBA-ve, për çështjen e Kosovës në bisedimet e udhëhequra nga “Treshja” ambasadori Frank G.Wisner, Jr si dhe Konsulli i Përgjithëshëm i Kosovës në New York, Ambasadori Bekim Sejdiu, konsullja Valëza Uruçi dhe e shumë shqiptaro-amerikanë nga shtete të ndryshme të SHBA-ës.

Anëtarit i kongresit amerikan, Eliot Engel, demokrat nga New York-u, kryetar Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomes së Përfaqësuesve në Kongresin Amerikan, njëhereshit kryetar i Grupit të Çështjeve Shqiptare në Kongres dhe ish diplomati James Hooper eksperti i njohur amerikan, nga Grupi për të Drejtën Ndërkombëtare Publike dhe Politika dhe ambasadori Uilliam Uolker, ish kreu i misionit të verifikimit të OSBE-së në Kosovë, njeriu që raportoi i pari masakrën famëkeqe të Racakut.

Ceremonia solmne e cila filloi me intonimin e himneve kombëtare të Kosovës dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës, u shoqërua me fjalën e rastit nga Ambasadori i Republikës së Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Akan Ismaili, i cili mbulonë edhe Kanadanë në cilësinë e ambasadorit jo-rezident

Duke thënë se është një nder dhe kënaqësi e vërtetë e tij, Ambasadori Ismaili, ka shprehur gëzimin për këtë festë, që për herë të parë si Ambasador i Kosovës në Uashington, ai po shënonë këtu në Shtetet e Bashkuara, 5 vjetorin për Kosovën si komb i pavarur e sovran.

Shtatorin e kaluar Kosova shënoi fundin formal të mbikëqyrjes ndërkombëtare të pavarësisë së saj, përmendi gjatë fjalës së tij zoti Ismaili. Dhe, duke e përfunduar atë në një kohë të përshtatshëme, përpara afatit të saj në konfirmim me atë se Kosova, tash i ka përmbushur të gjitha detyrimet e saj – sipas kërkesave të grupit ndërkombëtar, të udhëhequr nga Plani për Kosovën e marrë nga Paketa e ish Presidentit Ahtisari, që rekomandonte një paketë gjithëpërfshirëse, për statusin final të Kosovës; si shtet të pavarur dhe shtet multietnik, ku mbrojtja e të drejtave të njeriut, të jetë mbi baza etnike dhe fetare, çka janë në thelbin e saj – ka nënvizuar ai.
Më pasë në fjalën e tij shefi i ambasadës së Kosovës, tha që deri tash Kosova ka arritur numrin e 98 njohjeve dhe është duke punuar me të gjitha vendet në çdo kontinent në të kuptuarit në kontekstin e Kosovës, të rritjes së numërit të njohjve. Kështu që ne presim, tha ai të shohim rezultatin e kësaj pune me njohjet e tjera duke pasur një qasje në javët e muajët e ardhshme, të këtij viti.
Ambasadori Ismaili, i quajti këto pesë vjetë pavarësi, momente të mëdha festimesh për të kërkuar më shumë dhe për të patur një përkushtim më të madh, duke mos harruar asnjëherë punën dhe sakrificat që janë bërë për liri dhe pavarësi, luftën për çlirimin e Kosovës.
“Festimet e ketij pesë vejtori, theksojë ambasadori Ismaili janë gjithashtu një moment i madh për të çuar Kosovën më përpara për rrugën përparimit, dhe të zhvillimit të saj, sidomos në pjesëmarrjen e plotë në të gjitha strukturat ndërkombëtare dhe të Integrimit Euro-Atlantik, të cilat janë prioritetet kryesore për të gjithë ne. Ndërkohë, që në kuadrin e BE-së, ne presim që sa më shpejt të jetë të futemi në listën e bardhë të Shengenit dhe me nëshkrimin e Asocim Stabilizimit do të vazhdojmë rrugën tonë drejt BE-së.” tha zoti Ismaili.
Një rëndësi gjatë fjalës së tij ambasadori i Kosovës, zoti Akan Ismaili i kushtojë konfirmit nga NATO të të gjitha kapaciteteve të plota operacionale, si dhe implementimin e konkluzioneve të Sektorit të Sigurisë, të cilat theksoi ai janë duke u zhvilluar në partneritet të plotë me Shtetet e Bashkuara, dhe do të na ndihmojnë në ndërtimin e lidhjeve më të forta me NATO-n. Në mënyrë për të bërë Kosovën dhe forcat e saj të mbrojtjes FSK-ën, si garantuese të paqes dhe sigurisë rajonale dhe t’i shohim ato krah për krah me forcat amerikane dhe aleatët e tjerë, sa herë që të jetë e nevojshme në shërbimet e tyre.
Në emër të qeverisë amerikane, foli me rastin e pesë vjetorit të pavarësisë së Kosovës, diplomati i njohur Jonathan Moore, drejtor i Zyrës së Punëve të Jashtme për Evropën Juglindore dhe Qendrore, në Departamentin Amerikan të Shtetit, solli disa kujtime të paharruar nëpërmjet gazetës shqiptaro amerikane Illyria, kur ai ishte takuar për herë të parë në periudhën e pasviteve ’90 me Presidentin e parë të Kosovës të njderin Ibrahim Rugova.

Më pasë ai lexojë letrën zyrtare që Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Barack Obama uroi Presidenten e Republikës së Kosovës, Atifete Jahjaga, me rastin e përvjetorit të pestë të shpalljes së pavarësisë së Republikës së Kosovës.

Kurse, anëtari i kongresit amerikan, Eliot Engel, demokrat nga New York-u, kryetar Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomes së Përfaqësuesve në Kongresin Amerikan, njëhereshit kryetar i Grupit të Çështjeve Shqiptare në Kongres, mik i dëshmuar i shqiptarëve, konfirmojë edhe një herë atë se Shtetet e Bashkuara kanë qenë gjithmonë dhe do të mbeten miku më i mirë i Kosovës. “Ne do të vazhdojmë për të promovuar lidhjet e shkëlqyera, që kemi në mes njëri tjetrit dhe do të ndihmojmë Kosovës për zhvillimin e saj, dhe ruajtjen e sovarnitetit territorial të saj – Me një miqësi në rritje në mes të dy kombeve dhe popujve tanë, kjo është shpresa ime se në vitet e ardhshme do të jetë edhe më i mirë se pesë vitet më parë.” tha kongresisti Eliot Engel.

NJË ZË NGA FERRI I ENVER HOXHËS

February 28, 2013 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Javën që kaloi shkrimtari, poeti dhe vuajtësi i burgjeve të regjimit komunist shqiptar, Zoti Visar Zhiti zhvilloi aktivitete këtu në Shtetet e Bashkuara, përfshirë New Yorkun dhe Washingtonin, në kuadër të promovimit të dy librave të tij të fundit, ”Rrugët e Ferrit” dhe ”Ferri i Çarë”, një dëshmi okulare e jetës në dy kampet famkeqe të Shqipërisë, Spaç dhe Qafë Bar. Aty ku torturat, interrogimet, dëshprimi, uria dhe mizori të tjera çnjerëzore, ishin vetëm disa prej tmereve që përshkonin jetën e e përditshme të kundërshtarëve të burgosur politikë të regjimit komunist të Enver Hoxhës. Njëri prej këtyre të burgosurve ishte edhe shkrimtari i njohur Z. Visar Zhiti.

Sipas të dhënave që më dërgoi Mustafa Xhepa i organizatës shqiptaro-amerikane, Shtëpia e Lirisë, si koordinuese e vizitës, Zoti Zhiti pati një agjendë të ngjeshur në Washington ku zhvilloi takime zyrtare, përfshirë edhe takimin në Departmentin amerikan te Shtetit, me Z. Christopher Carver, i cili mbulon Shqipërinë. Sipas të dhënave, në takimin me Z. Zhiti zyrtari amerikan shprehi interesimin e tij për trajtimin e ish të përndjekurve dhe të dënuarve politikë nga qeveria shqiptare. Gjatë takimit me vizitorin nga Shqipëria, Zoti Carver, ndër të tjera, nënvijoi gjithashtu edhe interesimin e Shteteve të Bashkuara për mbarëvajtjen e zgjedhjeve të këtij viti në Shqipëri, duke thënë se Amerika në përgjithësi ndjekë me shumë vëmendje zhvillimet në atë vend. Zoti Zhiti foli mbi gjëndjen aktuale në Shqipëri duke shprehur optimizmin e tij për të ardhmen e vendit. Gjatë qendrimit në kryeqytetin amerikan, shkrimtari dhe vuajtësi i tmereve të gulagut komunist shqiptar, bëri edhe një vizitë në Bibliotekën e Kongresit amerikan ku e priti Z. Grant Harris, Drejtor për Evropën i këtij institucioni të njohur amerikan.

Si i ishpërndjekur i regjimit komunist, Zoti Zhiti nuk kishte si të mos shkonte tek memorialin në Washington kushtuar viktimave të komunizmit në botë si dhe në muzeumin Laogai, ku ekspozohen krimet e regjimit komunist në Kinë. Aty Zoti Zhiti u takua me Drejtorin e muzeut, Zotin Harry Wu, vizitë këjo e cilësuar si një ”takim mes dy vëllëzërve”, pasi edhe ai vet është një ish i bugosur politik. Zoti Zhiti vizitën e tij në Washington e përfundoi — siç është traditë me personalitetet shqiptare që vizitojnë kryeqytetin amerikan — me një intervistë tek Zëri i Amerikës. Pyetjes së Zërit të Amerikës në lidhje me trajtimin e ish të burgosurve në Shqipëri , ai u përgjigj duke thënë se megjithëse “janë bërë shumë” për të ndihmuar ish të burgosurit, ”shoqëria shqiptare duhej të ishte më e ndejshme në këtë drejtim”, dhe se Shqipërisë i mbetet ende shumë për të bërë në drejtim të rehabilitimit moral, shoqëror dhe financiar”, të tyre, shtoi Zoti Zhiti. Por, ai me megjithëse i vuajtur si edhe shumë të tjerë, me një butësi dhe pa zemërim as inat rrëfei — atë që më duket se ishte një frustrim i tij se si gjatë viteve pas rënjes së komunizmit e madje edhe sot se — ”gjithmonë mbi krye kishte, një shef, një të dikurshëm që ka urdhëruar dikurë, edhe tani po kështu.” . Zëri i Zotit Xhiti është një zë për mundësi të barabarta dhe për drejtësi për të gjithë. Është një zë që në thelb i bën thirrje drejtësisë shqiptare që të angazhohet më seriozisht për sigurimin e dëmshpërblimeve morale dhe material, me qëllim të tranformimit të marrëdhënjeve midis ish të përndjekurve që kanë mbijetuar kampet e përqendrimit dhe “shefave të dikurshëm” të regjimit komunist e të cilët ende japin “urdhëra”.

Zoti Zhiti tha për Zërin e Amerikës se shoqëria shqiptare dhe shteti, pasi ai me të drejtë ai tha se ”shoqëria dhe shteti janë pjellë e njëra tjetrës,” i kanë borxh kësaj shtrese, duke venë në dukje se “shoqëria shqiptare ka përfituar shumë nga puna e të burgosurve, nga puna e pa paguar e të burgosurve”, theksoi ai, duke nënvijuar se, “të gjitha veprat e rëndësishme në Shqipërinë dikatoriale i kanë themelet në punën dhe djerësën e ish të burgosurve politikë. Janë kockat dhe gjaku i tyre në to…boll të bëheshin akcionerë në vepra që edhe sot janë rentabël, këjo do ishte një mënyrë dëmshpërblimi”, shtoi ai, duke përmendur si shembull aeroportin e Rinasit, ”që ka filluar nga të burgosurit, e kanë bërë ata” , tha ai, duke shtuar se madje aty nuk ka asnjë pllakë për dokumentuar këtë fakt të hidhur. Zëri i Zotit Xhiti është një zë për mundësi të barabarta dhe për drejtësi. Është një zë që i bën thirrje drejtësisë shqiptare që të angazhohet më seriozisht për sigurimin e dëmshpërblimeve morale dhe material me qëllim të tranformimit të marrëdhënjeve midis ish të përndjekurve që kanë mbijetuar kampet e përqendrimit dhe shty

Me qetësinë e tij shpirtërore, me fjalët e tija të buta dhe pa zemërim e as inat, ai të detyron t’i kushtohet vëmëndje deklaratave dhe kujtimeve të tija si dhe të ish të burgosurve të tjerë si At Zef Pllumi e shumë të tjerë, të cilët janë përpjekur dhe po përpiqen të hedhin dritë mbi ato ngjarje e epizode, megjithëse të dhimëshme, të atij kapitulli të errët të historisë shqiptare. Është e rëndësishme për të mësuar nga ato përvoja të rënda, si individë dhe si shoqëri, me shpresë që të mos përsëriten më, dhe ndoshta eventualisht për të bër të mundur heqjen e kësaj barre të rëndë që ende rëndon mbi ndërgjegjen e kombit shqiptar. Kujtimet e këtyre heronjve të kombit dhe librat e tyre janë një frymëzim dhe ofrojnë mundësinë e një reflektimi mbi vet natyrën njerëzore, si dhe mbi luftën midis të mirës dhe të keqës. Këto, jo vetëm që përshkruajnë tmeret e një sistemi anti-njerëzor, si ai i regjimit komunist në Shqipëri, por ata në të njëjtën kohë nderojnë viktimat e pafajshme të atij sistemi famkeq, me të cilët ata kanë ndarë të njëjtin fat në birucat e atij sistemi. Besoj se synimi i Zotit Zhiti dhe i veprave të autorëve të tjerë ish të burgosur është i të njëjtës rëndësi me objektivin për të informuar ne të gjallët që kemi pasur fatin të mos jetojmë nën atë sistem, dhe gjithashtu që nga përshkrimi i këtyre përvojave, brezat e ardhëshëm të mësojnë nga këto vepra mbi vuajtjet, kurajon dhe qendresën e pa imagjinueshme të shumë bijve dhe bijave më të mirë të kombit, shumë prej të cilëve nuk patën fatin për të shënuar kujtimet e tyre, pasi shumica ose u pushkatuan pa gjyq ose vdiqen nepër kampet e përqendrimit, e të cilëve as varri nuk u dihet.

Librat e Zotit Zhiti dhe të ish burgosurve të tjerë shqiptarë si vepra e njohur e At Zef Pllumit, Rrno për me Tregue, janë dëshmi dhe deponime të mbijetuarve të kampeve më të këqia të përqendrimit që ka njohur bota, ato të Shqipërisë komuniste. Ata ishin ”dëshmitarë të atij shekulli”, dhe siç ka thënë ish i burgosur rus, Dmitry Likhachev, ”është detyra jonë njerëzore për të thënë të vërtetën për atë periudhë”.

Në librin e autorit amerikan Harold B. Segel me titull , The Walls Behind the Curtain, ose Muret pas Perdes, paraqiten punimet dhe veprat e një numër shkrimtarësh e poetësh evropianë të burgosur gjatë komunizmit. Ndër ta janë emërat e shkrimtarëve më të mëdhej të Evropës Lindore, si Vaclav Havel, Adam Kuchnik, Eva Kanturkova, Paul Goma, Milovan Djilas, Tibor Dery e të tjerë. Është doemethënës fakti se në këtë listë shkrimtarësh të njohur nga Evropa të cilët kanë bërë histori me veprat e tyre, autori në këtë libër për lexuesin amerikan, ka përfshirë edhe shkrimtarin dhe poetin shqiptar Visar Zhitin, si një shembull i një personi që e ndienë për detyrë njerëzore për të shkruar dhe për të treguar të vërtetën për atë periudhë — por dhe si simbol i qëndresës këmbëngulëse dhe i vullnetit të pashtershëm të shpirtit të shqiptarit për liri e demokraci, vlera dhe parime këto, për të cilat shumë dhanë jetën në kampet e përqendrimit anë e mbanë Shqipërisë dhe Evropës Lindore.

Zoti Zhiti, meriton përgëzimet e të gjithëve për kurajon dhe qëndresën e tij morale si individ dhe si shkrimtar, ndaj një regjimi shpirt-thyes. Njëkohësisht meriton falenderimet tona për kujtimet e tija nga ajo periudhë e zezë e historisë shqiptare, pasi kujtime të tilla po zhduken dalngadalë me qëllim e pa qëllim, nga një shoqëri që në mos e krijoi gulagun shqiptar, atëherë të pakën e toleroi. Është një zë nga ajo e kaluar e trishtueshme e gulagut shqiptar që duhet të dëgjohet jo vetëm nga shoqëria shqiptare, por edhe nga bota e qytëruar, si një obligim ndaj të gjallëve dhe ndaj të vdekurve.

NE FOTO: Zoti Zhiti pranë përmendores në Washington kushtuar viktimave të komunizmit botëror

NJOFTIM MORTOR- KRIST VELAJ, 46 VJEC, NDERROI JETE NE STAMFORD

February 28, 2013 by dgreca

VDEKJE TRAGJIKE E KRIST VELAJ NE STAFORD, CT /

Mëhill Velaj me familje njofton bashkatdhetarët këtu në Amerikë dhe Në Kosovë, se humbi jetën tragjikisht vëllai i tij, KRIST VELAJ, i moshës 46 Vjec. Për ngushëllime mund t’i shkruani z. Mëhill Velaj në adresën : mhillvelaj@yahoo.com ose mund të telefononi në Telefonin:203-832-0911 Për njoftime të mëtejshme, për shërbimet funerale, mbetemi në kontakte përmes Gazetës Dielli on line(www.gazetadielli.com)

Vatra Awards Scholarship to Six Students

February 28, 2013 by dgreca

Prepared Mithat Gashi/

Vatra’s Educational Foundation awarded scholarships to six Albanian American students. Each of the recipients was given a scholarship of $950 this year.

The purpose of Vatra’s educational foundation is to provide financial aid in the form of scholarships to deserving students of Albanian lineage. Vatra has awarded scholarships for over fifty years to Albanian American college students.

One of this year’s scholarship recipients wrote, “By awarding me this [scholarship], you have lightened my financial burden which allows me to focus more on the most important aspect of school, learning. Your generosity has inspired me to help others and give back to the community. I hope one day I will be able to help students achieve their goals just as you have helped me.”

We call upon members of the Albanian American Community and individuals who have benefited from Vatra’s scholarship in the past to support Vatra’s Educational Foundation. Make a donation today to:

Vatra’s Educational Foundation

2437 Southern Boulevard

Bronx, NY 10458.

Vatra would like to congratulate this year’s recipients for their academic accomplishments and for service to their community.

This year’s scholarship recipients are:

Bajram Hoxha

Bajram was born in Ferizaj on June 22, 1991. He studied natural science at the gymnasium Kuvendi i Arbërit in Ferizaj, and graduated with a remarkable academic record. After graduating from high school, Hoxha enrolled at the University of Business and Technology in Prishtina. A semester later, he transferred to Northwestern Polytechnic University in California. As he describes it, his passion for computers knows no limits.

Despite his young age, Bajram has helped establish several formal and informal computer scientist groups, and has worked as a volunteer for both governmental and non-governmental organizations.

“Not only does he have a keen intellect with a solid repertoire of technical skills, but he also possesses great attention to detail and a rational approach to the challenges put forth that have gained him a reputation for being a thorough and goals-oriented researcher. Bajram single-handedly proposed, designed, and implemented a turn-key solution for allowing students to create their own blogs for their university clubs with the use of a CMS, which is one of his products as well.” Kevin Skovich, Chief Web Officer, Northwestern Polytechnic University.

Flaka Hyseni

Flaka Hyseni is an electrical engineering student at the Metropolitan State University in Denver, Colorado. She was born on March 1, 1989 in Prishtina, Kosova. At a young age, Flaka showed interest in math and science, earning several awards in physics and math competitions as a student at the Hasan Prishtina Elementary School. Her interest in the field of science and mathematics increased when she was in High School. She enrolled at the University of Prishtina’s School of Electrical and Computer Engineering and when she moved to the United States a little over two years ago, she entered the Metropolitan State University of Denver and plans to graduate in 2014 with a Bachelor`s degree in Electrical Engineering.

Flaka wants to pursue a master’s degree at the Colorado State University in September 2014. As a focused, responsible, and hard working engineering student, she plans to return to Kosova and contribute to the development of its economy and educational system.

“Flaka demonstrates the exceptional intellectual ability required to understand and apply the various mathematical concepts presented in my math class…Flaka’s self-motivation and keen desire to learn are to be commended in this day and age when, to many, a good grade is the only matter of importance.” – Isane Bajrami, Professor of Mathematics.

Arta Kadrijaj

Arta is an undergraduate student at Kean University, New Jersey, where she is studying Marketing and Psychology. “In the Marketing field,” Arta says that she has “focused on the aspect of Consumer Behavior. This area allows Arta to blend her interest in Marketing and Psychology.

Arta hopes that in the future she will be able to aid “firms and organizations, in humanizing their strategies in marketing and understanding issues” related to the way consumers reason to make choices and demands.

Arta was born in Brooklyn, New York on September 29, 1992. She is the daughter of Mehmet Kadrijaj, a member of Vatra, who recently donated a large collection of books to the Vatra library.

“Students like Arta are a professor’s dream and they really make teaching so rewarding…. She performed one of the finest oral presentations I have personally witnessed in a history classroom. She has become a very active member of her community by volunteering at a number of prominent organizations including Staten Island University Hospital and Convoys of Hope, which helped to organize aid to the victims of Hurricane Sandy.” –Prof. Matt Iannucci, Kean University, NJ.

Krisela Karaja

Krisela Karaja is a third-year undergraduate Honors student at the University of Connecticut,double-majoring in English and Spanish literature, with an additional concentration in Creative Writing. She was born in Berat, Albania and was two years old when she and her family came to the United States, residing first in East Hartford, CT and then settling in Windsor, CT.

Krisela graduated as Valedictorian of her high school class in 2010. Her passion for literature was in fact sparked in her high school AP English classes, taught by Mr. Samuel Scheer, and has continued since then. At UConn, Krisela is especially dedicated to the Albanian Student Association (ASA), of which she is the current Vice President. Being part of the ASA has allowed her to reconnect with her Albanian roots and create strong friendships with other fellow members of Albanian origin. She is also part of UConn’s prestigious 2013 Leadership Legacy cohort and currently serves as the Poetry and Foreign-Language Editor of the university’s literary magazine, the Long River Review.

Krisela is the daughter of Margalina (Oço) Karaja (deceased) and Stathaqi Karaja. She has a supportive stepmother, Rajmonda Karaja, and stepsister, Entela Trenova. Krisela says that her older sister, Jonela Karaja, is her ultimate inspiration and greatest mentor.

She hopes to obtain a Ph.D. in either English or Comparative Literature, while simultaneously integrating her love of languages—both Albanian and Spanish—into her career. She aspires to become an established author and university professor and hopes that one day she will educate students about the importance of multicultural literary studies in our increasingly global world.

Krisela is an extraordinary student. When she writes, she poses questions –big ones- to the texts she is writing about…. In a stunning essay on Chesterton’s The Man Who Was Thursday, Krisela drilled into what she identified as the bourgeois complacency of Chesterton’s attempt to justify the ways of God to man and, before she was finished, attempted to respond to the same problematic questions, which she now posed to herself. If Yeats is right that ‘rhetoric is quarrel we have with others, and poetry is the quarrel we have with ourselves,’ Krisela here reveals herself as a poet…. She left her native Albania when she was two; she is bi-lingual and is deeply involved in leading the Albanian student organization.” Prof. Jonathan Hufstader, Director of Honors in English, University of Connecticut.

Tea Memeti

Tea Memeti is pursuing an bachelor’s degree in Accounting at the University of Connecticut in Stamford. She was born on May 15, 1994 in Walenstadt, St. Gallen, Switzerland. Her family migrated to the United States and settled in Texas when Tea was one year old. After living in Texas for ten years, she and her family moved to Stamford, Connecticut.

Tea completed her high school studies with honors at the Academy of Information Technology and Engineering. While in high school, she developed an interest in Accounting. Tea expects to earn a bachelor’s degree in Accounting in 2016 and plans to become a certified public accountant and complete a master’s degree thereafter.

Tea is the daughter of Adnan Memeti, a Presheva born writer, poet, activist in the Albanian-American Community, member of Vatra, and President of the Society of Albanian–American Writers.

“Tea is from a family that values education and therefore is disciplined, motivated and strongly committed to her education. She is a student who shows pride in her work and inspires others with a positive attitude.” –Jeanne R. Lauer, Lead Technology Teacher at the Academy of Information Technology and Engineering.

Blerta Mujaj

Blerta is double majoring in English and Human Rights at Hunter College and plans to complete her undergraduate studies in 2014. Blerta was born on December 10, 1992 in Bronx, New York. She attended P.S. 175 in City Island up to the fourth grade and later attended Ismail Qemaili in Kosova up to the seventh grade, where she learned to read, write, and speak Albanian fluently. Her family moved back to the United States. When she was a student Lehman High School, she took advanced placement and honors courses and was inducted to the ARISTA National Honor Society.

As a high school student, Blerta distinguished herself by participating in multiple extracurricular activities. She was the president of her Model UN club, captain, driver, and robot programmer of her Robotics team, member of two aid/relief clubs, Vice President of Building with Books and delegate of the AIFL (American Israeli Friendship League), where she travelled to Washington DC and Israel as part of a student lead delegation.

After graduating from Lehman High School in 2010, Blerta enrolled at Hunter College, where –in addition to her desire to study English Literature- she developed a strong interest in Human Rights. After her undergraduate studies, Blerta intends to complete a master’s degree and a doctoral degree. She wants to become a professor of English and one day start a humanitarian relief organization.

Blerta is the daughter of Ramiz Mujaj, an active member of Vatra, who himself has revolved his life around the progression and support of the Albanian people.

“Ms. Mujaj is always happy to encounter a new challenge and she embraces rather than shies away from difficulty. She earned straight A’s in all her coursework in my class, an upper-division literature course. This is a grade reserved for only my truly exceptional students and Ms. Mujaj is certainly one of them.” –Jane Bolin, Professor of English, Hunter College, City University of New York.

“Blerta committed herself to the study of the twentieth century’s most challenging philosophers, such as Derrida and Lacan, and mastered their ideas. …and proved herself to be one of the best of her classmates.” –Prof. Jennifer Gilchrist, Hunter College, City University of New York.

Fshati i jetimëve të luftës dhe familjet e të pagjeturve

February 28, 2013 by dgreca

Nga Gani Qarri Cyrih/

Çështja e krimeve të luftës dhe mos-përgjegjësia për këto krime ka irrituar shumë familje të viktimave dhe të të zhdukurve shqiptar,si nga e gjithë Kosova ashtu edhe nga Krusha e Vogël, të cilat e kanë humbur shpresën se dikush do të gjykohet për mizoritë e pushtuesve serb,ndaj familjarëve të tyre të pafajshëm edhe pas 12-13 vitesh të tragjedisë së ndodhur më 26 Marsi të vitit 1999 në këtë fshat.

114 krushjanë të masakruar, 90 të zhdukur/

Fshati pa burra, siç quhet ndryshe Krusha e Vogël,i takon Komunës së Prizrenit, i cili nga rreth 700 banorë,sa thuhet se ka, pas lufte 145 nga ta ishin fëmijë-jetim, 82 gra të veja dhe dhjetëra nëna të mbetura pa djem. Mjerisht, pas masakrimit të 114 banorëve, rreth 90 prej tyre u zhdukën pa gjurmë ,që nga 26 marsi i vitit 1999,kur forcat pushtuese serbe kidnapuan nëpër shtëpitë e tyre 120 shqiptar për ti vrarë dhe zhdukur përgjithmonë.

Krimi i shfrenuar serb,si në gjithë Kosovën,edhe këtu nuk kurseu as fëmijët e moshës 13 vjeçare deri te pleqtë 70 vjeç, me ç`rast gjatë ekzekutimit, 6-të nga 120 të grumbulluarit për pushkatim, të mbuluar nga gjaku dhe kufomat e të vrarëve,ndonjëri edhe i plagosur rëndë,kishin arrit të shpëtonin.

Pas pak kohe,terroristët serb,për humbjen e gjurmëve të krimit,ishin kthyer për ti djegur trupat e të vrarëve,ndaj nga 114 të masakruarit,për shkak të deformimit të kufomave nga djegia dhe bartja e mbetjeve mortore,për në Serbi,90 nga ta që nga ajo ditë, deri më tani figurojnë si të humbur dhe emrat e tyre ekzistojnë vetëm në listën e shqiptarëve të zhdukur, pasi që edhe pas më tepër se 12-13 viteve të kaluara,nuk është arrit të zbulohen më shumë se eshtrat e 25 prej tyre.
Nga 2000 të zhdukurit shqiptarë ,që nga lufta në Kosovë, 90, prej tyre janë nga Krusha e Vogël. Kurse njëri nga 6-t, të mbijetuarit, është Qamil Shehu,nga po ky fshat i djegur dhe shkatërruar, të cilit,kriminelët serb i kishin vrarë dy djem të tij, tre vëllezër dhe pesë nipër.

Ai i kishte pa ata të vdisnin para syve të tij,derisa qëlloheshin me të gjitha llojet e armëve nga fqinjët serb,ish kolonët e dikurshëm të vendosur me dhunë si kudo në Kosovë edhe në këtë fshat të vogël, nga pushtuesi sllavë.

Madje dy nga të mbijetuarit e masakrës së Krushës së Vogël patën dëshmuar edhe përpara Gjykatës për krimet e luftës së ish Jugosllavisë në Hagë,kundër kryekriminelit serb Slobodan Millosheviç, i cili vdiq i pa dënuar,kurse të zhdukurit shqiptar sot e kësaj dite figurojnë edhe më tej në listën e të pagjeturve,duke i shtuar pritjet e gjata, të cilave askush nuk u`a di fundin.
Fshati i Krushës së vogël,që nga paslufta banohet kryesisht,nga fëmijë jetim dhe gra të veja,të cilat duhet të mbajnë familjet dhe të rritin fëmijë pa etër,duke kultivuar të gjitha llojet e perimeve, si; speca domate,patate etj. nga të cilat nuk mund të mbijetojnë pa ndihmat mujore sociale sado të vogla që janë ato dhe Qumështorja në fshat, e cila falë punës së palodhshme dhe aktivitetit bamirës dhe vullnetar të z. Dile Prenkpalaj nga fshati Bregdrin i Hasit të Kosovës,me gjithë vështirësitë jo të pakta,deri vonë ishte funksionale dhe ndihmoi për aq sa mundi këto gra që rrisin jetimë lufte të cilët janë të shumtë, sidomos në Krushë të vogël.

54 kriminelë serbë që masakruan 114 shqiptarë

Me gjithë përpjekjet e familjarëve, që 54 kriminelët serbë dhe dy bashkëpunëtorët e tyre romë, të cilët banorët e mbijetuar të Krushës i njohin,për ti sjellë para drejtësisë vendore apo asaj ndërkombëtare, si përgjegjës për masakrën në fshat dhe zhdukjen e të afërmve të tyre që nga fundi i marsit të vitit 1999, drejtësia ndërkombëtare,deri më tani është marrë vetëm me të vrarët- trupat e të cilëve janë gjetur, por jo edhe me të zhdukurit dhe të kidnapuarit shqiptar, për fatin e të cilëve as sot pas kaq vitesh nuk dihet asgjë,me arsyetimin se; pa gjetjen e kufomave, nuk mund të provohet as krimi….

Ndaj,tanimë pranohet nga të gjithë,se zhdukja e trupave të shqiptarëve të vrarë,ka qenë qëllimi primar kriminal dhe politik i shtetit pushtues serb,me bindjen e se pa gjetjen e kufomave nuk mund të dëshmohet gjenocidi i ushtruar,kundër banorëve vendës në trojet e tyre etnike. Madje sikur të mos mjaftonte as kjo,familjarët e shqiptarëve të zhdukur, duhet të përballen edhe me kriminelët e kthyer serbë në Kosovë,të cilët sillen sikur të mos kishte ndodhur asgjë,ngase dosjet e krimeve të luftës të ushtruara nga ata,si nga gjykatat e UNMIK-ut, ashtu edhe nga Misioni i EULEX-it,për afro 12-13 vite,janë hedhur në harresë, kurse vrasësit e 114 shqiptarëve në këtë fshat, sot e kësaj dite shëtitin të lirë edhe në vendin e krimit, duke mbetur të pandëshkuar deri më tani.
Nga këta 114 të vrarë, rreth 90 prej tyre edhe sot figurojnë të zhdukur,madje vetëm familja Shehu numëron 9 të vdekur në këtë masakër. Por deri para pak kohësh, vetëm dy nga ta, ishin gjetur dhe rivarrosur,derisa për pjesëtarët e mbijetuar të familjes çdo ditë që vjen, është më e rëndë se tjetra,pasi që shumë oborre dhe shtëpi krushjane që nga 26 Marsi i vitit 1999,janë mbuluar nga bari, heshtja dhe dhembja e pa fund e mungesës së kryefamiljarëve,ku të freskëta dhe të dallueshme, kanë mbetur vetëm gjurmët e vrasjes së tyre makabre nga kriminelët serb.
Në Krushë të vogël, gjallëria mbytet me heshtje dhe dëshpërim, ngase përveç vuajtjes për të zhdukurit, shumë familje,në mungesë të etërve,për vite me radhë nuk iu gëzuan asnjë lindje. Këtu fëmijët jetim,rrisin dhembjen e madhe të kësaj plage kaq të ndjeshme,madje ajo në Krushë të vogël, gjendet e freskët edhe sot,si në shumë familje anë e kënd Kosovës,të cilat me padurim,presin një lajmë për më të dashurit e tyre.

Me gjithë kohën e kaluar,shpresa për ta nuk është zhdukur kurrë, ajo mbetet e gjallë përgjithmonë dhe do të jetoj deri atëherë kur ata të kthehen në vendlindje. Kujtimi i kësaj plage të madhe në Kosovë edhe sot kullon gjak,kudo ku të pagjeturit për kaq shumë vite mungojnë. Atëdhesimi i secilit prej tyre, pritet me padurim për një nderim të merituar me dinjitet të lartë njerëzor e kombëtar ,ashtu siç i ka hije atdheut ti vlerësoj bijtë e vet.